داستان اعتیاد به حقارت قسمت شانزدهم

لیست تمام قسمت های داستان در صفحه  لیست داستان ها موجود است

چند لحظه منتظر موندم تا اینکه بالاخره صدای پایی نزدیک شد مشحص بود پاشنه بلند نیست و کلا قددمش اینقدر سنگین بود که مطمئن بودم خانم نیست. بالاخره در باز شد و من هم که نباید سرم رو می‌بردم بالا فقط کفشای مردونه‌ای رو دیدم که در نظر اول بدون اینکه بتونم بگم ماله کی هست ولی برام خیلی آشنا بود یعنی می‌تونستم شرط ببندم که قبلا دیده بودمشون برای همین در اجرای دستور خانم کمی مردد شدم و خانم هم که پشت من من بود لحنی پر از ناز و ادا گفت:
— شوهر عزیزم!!! نمیخوای به مهمون من احترام بزاری؟ به هر کفشش ی لیس محکم بزن تا معلوم بشه که تو براش ی سگ هستی!
خانم به وسط حرفاش نرسیده بود که فهمیدم نمیشه از اینکار گذشت و برای همین شروع کردم به لیسیدن و حرفاش که تموم شد من لیسم رو به کفشا زده بودم٬ خانم گفت:
— آفرین سگ من!
و از پشت بهم نزدیک شد که دیدم داره به گردنم قلاده می‌بنده و بعد از اینکه قلاده رو بست ی چشم بند هم به چشمام زد و خطاب به مرده تازه وارد که هنوز نمی‌دونستم کی هست گفت:
— خب این از کار من! حالا تو هم چیزی که قرارمون بود رو بده ببینم!
این رو گفت و قلاده من رو کشید و داد دست مرده٬ باز بدون اینکه چیزی بگه کمی تکون خورد و خانم ی جیغی از خوشحالی زد  دوید رفت پشت من که میشد سمت کاناپه و تلویزیون! مرده هم راه افتاد به همون سمت و قلاده من رو هم کشید و با خودش برد.
رفتیم تا اینکه بالاخره ایستاد و کمی بعد آروم کف کفشش رو گذاشت روی سر من و سرم رو چسبوند به زمین و کاملا وزن پاش رو گذاشت روی سرم که کمی درد داشت.
صدای روشن شدن تلویزیون اومد و کمی بعد صدایی مثل صدای فیلم پورنو اومد و همزمان با اون صدای جیغ مونا هم به آسمون رفت.
من از همه جا بی خبر بودم فقط صدای پورنی که گذاشته بودن می‌اومد و من نمی‌دونستم چه خبره و از همه مهتر این کسی که اومده کیه و برای مونا چی آورده تا اینکه بالاخره ی تغییراتی بوجود اومد! مرده پاش رو از روی سرم برداشت و قلاده‌ام هم انگار ول شد و بعد صدایی مثل در آوردن لباس اومد. حدس زدم حتما مرده داره لخت میشه. بار اول نبود که مونا مردی رو برای سکس به خونمون میاورد٬ از بعد از ازدواج چندین بار اینکار رو کرده بود. به قول خودش آدم با سگ نمی‌خوابه برای همین هیچوقت با من سکس نکرد وهروقت احساس نیاز می‌کرد کسی رو از طریق دوستاش یا اینترنتی یا همینطوری توی خیابون پیدا می‌کرد و برای سکس میاورد خونه. دیگه مثل قدیم نبود که تا از سلامت طرف مطمئن نباشه باهاش سکس نکنه! کلا دیگه زیاد به عواقب کار فکر نمی‌کرد و فقط کافی بود از چیزی خوشش بیاد تا انجامش بده همین!
بعضی وقتا که حس می‌کرد مردی که پیدا کرده اهلش هست من رو هم به عنوان خدمتکار نگه‌ می‌داشت که براشون کار بکنم و اگه هم حس می‌کرد طرفش اهلش نیست و احساس راحتی نمی‌کنه من رو جای باغبون و خدمتکار خونه جای می‌زد و تا زمانی که سکسشون تموم بشه من رو می‌فرستاد تو حیاط یا کلا بیرون از خونه که باهم راحت باشن٬ برای همین فکر می‌کردم اینبار هم همین کار رو داشت انجام می‌داد.
بعد از اینکه صدای در آوردن لباس مرده تموم شده قلاده ی من رو برداشت و کشید بالا. هنوز داشت صدای ناله های زن توی فیلمی که گذاشتن می‌اومد٬ حرف نمی‌زدن فقط جیغ و ناله بود. قلاده من رو کشید تا اینکه مجبور شدم رو زانو به‌ایستم. می‌تونستم حدس بزنم ازم چی میخوان! باید برای سکس با مونا آماده‌اش می‌کردم و وقتی کیرش روی لبام حس کردم مطمئن شدم که حدسم درست بود! شروع کردم به ساک زدن کیر مرده٬ واقعا بزرگ بود هنوز راست نشده بزور تو دهنم جا می‌شد! ی مزه‌ی عجیبی داشت مثل کیرهای قبلی که که خورده بودم نبود بیشتر شبیه کیری بود که برای دوست پسر های مونا بعد از سکسشون می‌خوردم! آخه بعد از سکس اکثرا ازم می‌خواستن که کیرشون رو بخورم تا اگه چیزی توش مونده رو بخورم و دورش رو هم تمیز کنم.
کمی که گذشت و کیر مرده اینقدر بزرگ شد که دیگه تو دهنم جا نمی‌شد٬ کیرش رو در آورد و قلاده‌ام رو کشید و من رو برد سمت کاناپه و خودش نشست رو کاناپه و باز قلاده من رو کشید من رفتم جلو تا اینکه زیر کیرش خورد تو دماغم و دهنم هم به تخماش٬ خواستم دوباره برم سراغ کیرش که دوباره کشید و نگذاشت٬ فهمیدم میخواد تخماشو بخورم٬ شروع کردم به لیسیدن ولی چرا حرف نمی‌زد؟ چشم‌بند برای چی بود؟ من که هر کاری بهم دستور می‌دادن می‌کردم!
حواسم که جمع شد دیدم چند لحظه‌ای هست که صدای فیلمی که گذاشته بودن قطع شده بود در حالی که داشتم تخمای طرف رو میلیسیدم حس کردم مونا اومده پشتم٬ دستشو رو کمرم حس کردم حالت نوازش داشت پشتم رو لمس می‌کرد که گفت:
— تخماشو دوست داری؟
– خانم قلاده رو کشیدن منم دارم میلیسم و می‌خورم
ی دونه محکم زد توکمرم که صدای بلندی داد و دوباره داد زد:
— گفتم تخماشو دوست داری؟
معلوم بود که ازم انتظار چه جوابی داره! من که دیگه تخماش تو دهنم بود و کاریش نمی‌شد کرد ولی با جواب مورد نظر خانم می‌تونستم از ی کتک خوردن و عصبانیت های بعدی جلوگیری کنم! برای همین گفت:
– بله خانم خیلی دوست دارم ممنون آقا که تخماتون رو دادین من بلیسم
مونا و مرده باهم شروع کردن به خندیدن بعد قلادم رو مرده کشید و دوباره کیر کلفتش رو کرد تو دهنم و بعد حس کردم قلادم رو داد به مونا و سرم رو دو دستی گرفت و فشار داد تا کیرش تا ته حلقم رفت فرو داشت حالم بهم می‌خورد و همون زیر چشم‌بند٬ تمام چشمم خیس شده بود از حالت تهوع! تو همون حالت بودم که چشم بند رو از چشمام برداشتن.
اول از شدت نور اونجا کور شدم و جایی رو نمی‌دیدم و راه نفسم هم که بسته شده بود و کلا حال و وضعیت خوبی نداشتم ولی کم کم به شرایط عادت کردم و هنوز نمی‌تونستم جایی رو خوب ببینم چشمام خیس خیس بود و دستام رو هم که طبق تربیت های خانم اجازه نداشتم در موقع کیر خوردن استفاده کنم و باید پشت جمعشون می‌کردم!
برای همین خانم با دست خودش چشمام رو پاک کرد! بعد از اینکه دستش رو از روی چشمام برداشت و من چشمام رو باز کردم.
خیلی وقت بود که فکر می‌کردم دیگه به آخر خط رسیدم و از این پایین تر نمیرم و پست تر نمی‌شم ولی وقتی چشمام رو باز کردم٬ باز از درون شکستم٬ له شدم٬ شاید اگه کمی سنم بالاتر بود همون موقع سکته می‌کردم.
کسی که کیرش تا ته توی حلقم بود خسرو نامزدم مادرم بود! مونا هم خم شده بود و در حالی که قلاده من رو تو مشتاش گرفته بود به چشمای من نگاه می‌کرد تا لحظه لحظه ی خورد شدن من رو جذب خودش کنه و لذت ببره!
من که چیزی نمی‌تونستم بگم ولی به مونا نگاهی کردم که بفهمه من تو چه وضعی هستم و شاید جوابی بهم بده!
آخه چرا؟ آدم قحط بود؟ من که هرکاری ازم خواستی کردم چرا این رو آوردی؟ تو که با هرکسی که خواستی خوابیدی آبشون رو هم به خورد من دادی و من هم بجز تشکر چیزی بهت نگفتم آخه چرا؟!!!!
مونا همونطور که من رو با لذت نگاه می‌کرد تف کرد تو صورتم و بعد به خسرو نگاه کرد که اون هم ی تف گنده کرد تو صورتم و از پیشونیم شروع کرد پایین اومدن و باهم شروع کردن به خندیدن بعد کیرش رو از دهنم در آورد و قلاده‌ام رو از مونا گرفت و من رو کشید برد جلوی تلویزیون طوری که من روبه تلویزون بودم و خودش پشتم بود. بعد گفت:
— قمبل کن کونی
من مکث کردم خواستم برگردم از مونا بپرسم ببینم آیا واقعا مونا این رو میخواد؟ که خسرو محکم با لگد زد به کمرم و گفت:
— میگم قمبل کن پدرسگ!
بعد مونا هم از روی کاناپه داد زد:
— امشب من تو رو دادم دستش هرکاری ازت میخواد براش میکنی !
بعد در حالی که من خم شدم رو زمین و پشتم رو دادم بالا و خسرو هم پشتم نشست که کارشو شروع کنه مونا ادامه داد:
— من باهاش معامله کردم! من تورو امشب دادم بهش که هرکاری اراده کرد باهات بکنه و اون هم برای من چیزی آورده که تو هم الان میبینی!
در همین حال خسرو کیرش رو که حسابی از آب دهن من و تف های خودش و مونا خیس شده بود یکدفعه با فشار خیلی زیادی تا ته فشار داد تو و من که همونطوری قلبم درد گرفته بود با فشاری که بهم اومد بیشتر وضعم بهم ریخت٬ قلبم طوری می‌زد که توی سرم هم داشتم ضربانم رو حس می‌کردم.
بعد از چند بار عقب جلو کردن که احساس راحتی کرد کمی بلند تر شد و از منم خواست که پشتم رو بیشتر بدم بالا و بعد پاش چپش رو بلند کرد و همونطور که من رو می‌کرد و قلاده‌ام توی دستش بود پاش رو گذاشت روی سرم و فشار می‌داد  و گفت:
— تخم سگ کونی!
بعد دوباره تلویزیون روشن شد و…
نمی‌دونم چی بگم! چطور کسی که رعد و برق بهش می‌زنه می‌تونه اون لحظه رو توصیف کنه؟ چطور میشه این حد از درد و شگرفی رو توصیف کرد؟
برای همین اصلا تلاش نمی‌کنم که بخوام توصیفش کنم و فقط چیزی که با این چشمای کور شده‌ام دیدم رو میگم.
توی اون فیلم کذا خونه خودمون بود و خسرو داشت با مادرم دقیقا همین کاری رو می‌کرد که داشت به سر من میاورد می‌کرد!
همونطور پاش رو هم گذاشته بود روی سرش و داشت فشار می‌داد و داد می‌زد:
— جنده پتیاره! پیرسگ! دوست داری نه؟ خوشت میاد؟
از مادرم فقط صدای ناله بلند میشد.
اگه می‌دونستم قراره با این چشم‌ها ی روزی همچین چیزی رو ببینم و با این گوش ها همچین چیزی رو بشنوم شاید ترجیح می‌دادم هیچوقت اونها رو نداشتم!
صدای خنده های مونا از پشت ما از روی کاناپه می‌اومد!
من سرم رو برگردوندم تا حداقل نبینم که مونا متوجه شد و داد زد:
— مادرجنده! سرت رو بر نمی‌گردونی میخوام همش رو ببینی
بعد خندید و گفت:
— چه حرف بیخودی زدم! خودت دیگه داری با چشای کور شدت میبینی چه مادر جنده‌ای داری گفتن نداره!
و باز خندید و خندید! اون شب انگار به آرزوش رسیده بود! شب عروسیمون اینقدر خوشحال نبود.
من مونا رو نمی‌دیدم و فقط مجبور بودم گاییده شدن توسط خسرو رو تحمل کنم و از اون بدتر اون فیلم لعنتی رو ببینم!
توی فیلم خسرو به مادرم گفت:
— جنده کیرم رو دوست داری نه؟
—- بله خسرو خان فداش بشم!
— اون پسره کونیتم فداش بشه نه؟
مادرم سکوت کرد و چیزی نگفت
خسرو از کردنش دست کشید و پاش رو بیشتر روی سر مادرم فشار داد و بلند تر گفت:
— مگه با تو نیستم زنیکه جنده؟
—- بله آقا خسرو نیما هم فدای کیرتون بشه!
به اینجای فیلم که رسید مونا و خسرو بلند بلند خندین و بعد خسرو به من گفت:
— فعلا که داری سر کیرم پاره میشی شایدم سقط شدی و مادر جندت به آرزوش رسید و فدای کیرم شدی کونی! نگاه کن ببین دیگه ننه جندت چه کارا برام کرده!
همونطور یکم دیگه کردش و بعد پاشد اومد سمت دوربین و دوربین رو که فکر میکنم ی گوپرو بود برداشت و رفت سمت مادرم و از جلو ازش فیلم گرفت. معلوم بود که سختشه که ازش فیلم بگیرن ولی خب بخاطر خسرو راضی شده بود.
دوربین رو برد جلو و بعد محکم زد تو صورتش و بهش گفت:
— کیر من بیشتر بهت حال میده یا اون شوهر گوربه‌گورشت؟
سکوت کرد که دوباره زد تو صورتش و گفت:
— بنال دیگه جنده !
—- ماله شما بهتره خسرو خان
— پس بیا بخورش دوباره
و کیرشو کرد تو دهن مادرم
در حالی که داشت آرومتر از قبل به من تلمبه می‌زد گفت:
— هردوتون کیر خورای خوبی هستین!
مونا هم با هیجان گفت:
— نیما این اولین کیریه که هم تو و هم مادرت ساک زدینش و تو کونتون رفته!!
کیرشو توی فیلم مینداخت توی صورت مادرم٬ باهاش بهش کشیده می‌زد با دست می‌زد تو صورتش٬ تف می‌کرد تو صورتش و من داشتم دیوونه می‌شدم مات مونده بودم به صفحه تلویزیون! مثل کابوس بود. یعنی می‌شد از خواب بیدار بشم و برگردم به زندگی قبلم؟ میشد؟
توی فیلم همونطور داشت هی تف می‌انداخت توی صورت مادرم  و با کیرش پخشش می‌کرد که از پشت منم تف کرد توی موهام و پیشونیمو با همون پاش که روی سرم بود پخشش کرد منم ناخودآگاه اینقدر اینکار رو برای مونا کرده بودم سریع گفتم:
– خیلی ممنون
خسرو خندید و آرومتر و عمیق‌تر مشغول کردن شد.
توی فیلم به مادرم گفت:
— تو با سگ خوابیدی! فهمیدی؟ اون شوهر کثافتت سگ بوده بگو
و موهاشو کشید و ی تف دیگه کرد توی چشمای مادرم
—- بله آقا خسرو شوهرم سگ بوده
بغض توی صدای مادرم حس میشد
—- پس پسرتم سگ زاده‌اس! تخم سگه! پدرسگه نه؟
چیزی نگفت که خسرو ی کشیده ی دیگه بهش زد که از صداش معلوم بود خیلی محکم بود٬ مادرم بغض ترکید و با گریه گفت:
— بله آقا خسرو اونم سگ
خسرو یکم توی فیلم آروم شد وبعد موهای مادرم رو کشید و آوردش جلوی دوربین و گفت:
— چرا زار میزنی پیرسگ؟
مادرم گفت:
—- خسرو تو چرا اینطوری شدی؟ گفتی دوست داری یکم خشن باشی ولی هیچوقت اینطوری نبودی
خسرو بهش گفت:
— حالا از این به بعد همینطوره! کیر جوون میخوای باید تاوانشم بدی پیرسگ فهمیدی؟ آره جنده؟
— در ضمن! اگه نمی خوای و سختته هرری!! راه باز جاده دراز برو تو خیابون زندگی کن! این خونه هم تا چند روز دیگه به نام من میشه! لطف کردم نگهت داشتم! هر کاری هم دلم بخواد باهات میکنم فهمیدی؟! از اون کار مزخرفتم که انداختنت بیرون دیگه نون هم نداری بخوری باید بری بدی!
—- خب شما اینقدر نگذاشتی صبحها زود برم سر کار که بیرونم کردن!
دوباره تف کرد تو صورتش و گفت:
— خوب کردم حرفیه لاشی؟ یعنی خودت دوست نداشتی صبحا قبل از اینکه بری سر کار کیرمو بخوری بعد بری؟!
چی؟ مونا خونه رو می‌خواست به نام خسرو کنه؟ خدای من! دیگه از بدتر هم میشه ؟
مادرم گفت:
—- ببخشید غلط کردم هرچی شما بگید
— خب یکم التماسم کن ببخشمت
—- ببخشید خسرو خان غلط کردم تکرار نمیشه
در همین حال توی فیلم خسرو کف پاشو گذاشت روی صورت مادرم که زانو زده بود جلوش و نشسته بود و مادرم هم طوری که انگار قبلا این کار رو براش کرده باشه شروع کرد به بوسیدن پاش و بعد پاهاش رو فشار داد و سرش رو چسبود به زمین و معلوم بود داره خیلی بهش فشار میاره! دقیقا همونطور که من زیر پاش بودم در همین حال ی دفعه صدای جیغی از پشت سرمون شنیدیم من و خسرو هردو باهم برگشیتیم و پشت سرمون رو نگاه کردیم که دیدیم مونا در حال خود ارضایی بود و چنان ارضا شده بود که پاشیده بود به دیوار روبرو و اون صدای جیغ هم ماله همون بود و بعدش اینگار بیهوش بشه افتاد روی کاناپه و با چشمای بسته با صدای لرزانی گفت:
— از بچگیم تاحال اینطوری ارضا نشده بودم
خسرو خندید و به من گفت:
— شوهر که تو باشی بایدم از بچگیش ارضا نشده باشه!
مونا همونطور با چشم بسته و تمسخر گفت:
— خسرو٬ کون ننهه تنگتره یا پسرش؟
— خوب گوشتایی هستن!! معلومه کیر باباشم مثل خودش هسته خرمایی بوده! کیرم دهن بابات کونی!!!
بعد از اینکه فهمیدم خونه قراره به نام خسرو بشه دیگه باید بیشتر مراقب کارام و حرفام می‌بودم برای همین گفتم:
– ممنون آقا
مونا داد زد:
— نیما!!! خفه شو کونتو بده و گاییده شدن ننتو نگاه کن! لال!!!
خسرو گفت:
— نه مونا بزار بگه خوشم میاد ذلیل کنه خودشو برام! از اون بابای کونیش که خیر ندید! این یکی باباشم که کونش گذاشت!!!
مونا و خسرو خندشون گرفت و منم داشتم اون فیلم رو نگاه می‌کردم که دوبار رفته بود روی مادرم و داشت تلمبه می‌زد.
خسرو بهم گفت:
— من کمرم اینقدر سفته که باورت نمیشه میتونم تا ۲ ساعت دیگه بگامت تا مثل سگ برام زوزه بکشی! از اینجا به بعد اینکه چقدر طول میکشه تا آبم بیاد بسته به اینه که چقدر التماسم میکنی به مامان جونت نگاه کن چطوری داره پاهاهو می‌پرسته؟ ازش یاد بگیر!
این رو گفت و پاش رو از روی سرم برداشت و گذاشت جلوی صورتم. به فیلم نگاه کردم دیدم مادرم هم داره پاهاشو میلیسه و میبوسه و مدام التماس میکنه و میگه پاره شده بسه اون هم همش بهش می‌خندید و هر از گاهی ی تف می‌انداخت تو صورتش یا توس موهاش و محکمتر می‌کردش.
از روی ناچاری منم مجبور شدم همون کار رو بکنم و علی‌رغم میل باطنیم شروع کردم به لیسیدن و بوسیدن پاهای به اصطلاح نامزد مادرم!
بعد از ۵-۶ دقیقه التماس بالاخره راضی شد که دیگه دست از کردن من برداره و رفت کنار مونا که خوابیده بود و قلاده منم کشید و منم مثل سگ دنبالش راه افتادم از تلویزیون صدای آه و اوه خسرو اومد و آبش رو پاشید تو صورت مادرم و مثل بازیگرای فیلم های پورنو با کیرش آبش رو تو همه‌جای صورتش پخش کرد و بعد کردش تو دهنش.
و در حالی که مادرم داشت تشکر می‌کرد و خسرو می‌خندید بالاخره اون فیلم کذایی با کشیده ی دیگه‌ای که به صورت پر از آب کیر مادرم زد تموم شد و فقط مونده بود که اینجا هم آبش بیاد و دست از سر من برداره
نشست و گفت:
— لاشی بیا تخمام رو بخور
نشستم بین پاهاش و شروع کردم به میک زدن تخماش به مونا گفت:
— مونا برام بمال زودتر آبم بیاد
مونا گفت:
— گمشو! من به کیر تو دست نمی‌زنم!
خسرو داد زد:
— بمال دیگه بابا اه!!!
مونا عصبانی شد و به من ی نگاه چپ چپی کرد و من هم در یک لحظه قلاده‌ام رو از دست خسرو بیرون کشیدم و پاشدم ایستادم آماده بودم مونا بگه تا …
خسرو گفت:
— بشین مادر جنده‌ی کونی! بیا تخمامو بخور پدرسگ!
و ی نگاهی به مونا کرد که یعنی شوخی کرده باهاش
مونا هم به من اشاره کرد که بشینم بهش سرویس بدم
منم اطاعت کردم و رفتم پایین٬ خسرو که از دستم عصبانی شده بود کیرش رو کرد دهنم و تقریبا شروع کرد با سر من جلق زدن!
— بخورش کثافت! آهااااااان!! ای ریدم به قبر پدر پدرسگت کس کش!
سر من رو طوری تکون میداد که انگار ادامه دستش باشه! تند تند بالا پایین می‌کرد تا اینکه آبش اومد و کلیش پرید تو گلوم و بعد از کلی سرفه آروم شدم. خسرو گفت:
— عوضش اینطوری مطمئن شدم که همش رو خوردی ننه سگ!
— باننتم اینکارو زیاد میکنم!
و خندید!
مونا گفت:
— تشکر نمیکنی؟
– ممنون آقا خسرو
— مادرتم همینو میگه!!
و تف کرد تو صورتم
خسرو و مونا خندشون گرفت بعد خسرو به من گفت:
— برو لباسای من رو بیار باید برم جایی
خواستم بلندشم برم که مونا گفت:
— اگه میخوای امشب اون شومبولتو از قفس در بیارم می‌تونی از خسرو خواهش کنی اگه اون قبول کنه چون از نظر من سگ خوبی بودی میتونی امشب خودتو ارضا کنی٬ ولی خسرو هم باید قبول کنه!
ی نگاه به خسرو کردم که ببینم چی میگه که داد زد:
— سرتو بنداز پایین تخم حروم!
و با پاش سر من رو فشار داد زمین و پاهاشو گذاشت روی سرم و شروع کرد به مثلا فکر کردن!
— اوممممممم! بزار ببینم! کیرمو خوب خوردی! تخمامم خوب خوردی! کونتم نسبتا تنگ بود! ولی این آخر کاری که قلادتو کشیدی گوه خوری زیادی کردی!
– ببخشید آقا خسرو تکرار نمیشه
— میدونم تکرار نمیشه تخم‌سگ وگرنه ننت تاوانشو میده!
یکم دیگه ادای فکر کردن در آورد و با مونا هر هر می‌خندید تا اینکه مونا گفت:
–خب بگو چیکار کنی براش تا تلافی اون گوه زیادی که خوردی براش بشه و بزاره بعد از چند ماه بالاخره ارضا بشی!
راستم میگفت الان حسابش از دست در رفته بود از آخرین باری که بهم اجازه تنها سکس مجاز برای من رو صادر کرده بود!
– من در خدمتم آقا خسرو هر کاری که بفرمایید.
— چیز زیادی ازت نمیخوام٬ فقط میخوام ازم تشکر کنی که ننتو مثل سگ گاییدم!
پاشو از رو سرم برداشت منم جلوش زانو زدم و گفتم:
– آقا خسرو ممنون که با مادرم سکس کردین
— نشد! من چی خواستم ازت؟
– ممنون که ننمو مثل سگ گاییدین
ی دفعه تف کرد تو صورتم و گفت:
— کیرم تو غیرتت! کیرم تو ناموست! کیرم به کون اون پدر پدرسگت
– ممنون آقا خسرو
— برو لباسامو بیار
من هم رفتم لباساش و کفشاش رو آوردم و لباساش رو پوشید بعد کفشش رو گذاشت روی شونه من و پوشید بعد همونطور که من زانو زده بودم ی کشیده محکم بهم زد و گفت:
— تخم‌سگ دیگه از این گوه‌های زیادی نخوری برای من؟ تو کونده منی مثل ننت!‌ ی بار دیگه قلادتو از دست من بکشی ننتو سیاه و کبود میکنم و می‌اندازمش تو خیابون
این رو گفت و دستشو گرفت جلوی صورتم اول نمی‌دونستم باید چیکار کنم ولی بعد فهمیدم! دستشو بوسیدم و گفتم:
– غلط کردم آقا خسرو ببخشید
— این شد! یادت نره هم خودت هم اون ننت برای ما حیوون هم نیستین فهمیدی؟
– بله آقا
راه افتاد سمت در و قبل از اینکه بره بیرون از مونا پرسید
— از فیلم راضی بودی؟ کارایی که گفته بودی رو درست انجام دادم؟
مونا که هنوز انگار کمی گیج می‌زد با لبخند و نگاهش بهش فهموند که راضیه! خسرو براش ی بوس فرستاد و در حالی که در رو می‌بست که بره گفت:
— نه کونی! نمی‌تونی کف دستی بزنی!
و قاه قاه خندید و رفت!
بعد از اینکه در بسته شد مونا به سختی گرفت نشست و رو به من گفت:
— حیف شد! بنظر من امشب سگ خوبی بود! کون دادی! کیر خوردی! تخم خوردی! پا لیسیدی! گاییده شدن و کتک خوردن ننتو نگاه کردی و جیک نزدی و حتی بابتش تشکر هم کردی! ولی خب چون اون کارو کردی ازت راضی نشد که بهت اجازه بده!
– خانم شما بهم نگاه کردین که بلند شم بخاطر همون بود
— میدونم! کار درستی کردی! باید هم همینکار رو می‌کردی! داشت پاشو از گیلیمش بیشتر دراز می‌کرد! ولی خب نتیجه‌اش این شد که اون راضی نیست دیگه!
— خب حالا بلند شو برو دوش بگیر که بوی گندت داره حالم رو بهم می‌زنه!
— راستی نیما
– بله خانم
— از اینکه فهمیدی ننتم در واقع شده سگ یکی دیگه چه حسی داری؟
یکم مکث کردم و گفتم:
– چه حسی می‌تونم داشته باشم؟
بعد مونا چشماش رو بست و سرش رو هم برگردوند و دراز کشید و با دست به من اشاره کرد که گمشم!
در حالی که داشتم می‌رفتم مونا بلند بلند گفت:
— یادته وقتی هنوز داشتم رامت می‌کردم بهت گفتم میدم ننتو بگان؟ بعد گفتم فعلا ازش گذشتم؟
— خب٬ حالا فهمیدی حرفای من دیر و زود داره ولی سوخت و سوز نداره!داستان اعتیاد به حقارت قسمت شانزدهم

-بله خانم! فهمیدم!

ادامه دارد…

خوشحالم مورد پسند بود میثم عزیز

دوست داشتندوست داشتن

تو هم بیماری ؟
دوس داری تجربه اون پسره وا داشته باشی؟
یا اون دختره ؟

دوست داشتندوست داشتن

در مورد داستان و من افاضه کردی پاسخت رو دادم ولی اگر قرار باشه به خوانندگان بلاگ توهین کنی و ترول بازی در بیاری نظراتت حذف میشه.
اخظار اول و آخر بود

دوست داشتندوست داشتن

خیلی قشنگ بود

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

مثل همیشه عالی بود ولی تکرار مکرر مثلا مونا و خسرو باهم خندیدن ک حساب تکرارش از دستم در رفته یکم زیاد بود یا مثلا تف کرد تو صورتم اینطوری لذتش رو از بین میبری تکرارش اذیت میکنه البته نظر شخصیه خودمه دمت گرم عااالی بووود

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

درود
ضمن احترام به نظر شما …
دوست عزیز اگه بنظرتون موضوع جذاب نیست یا خوب نوشته نشده یا …بجثی نیست ولی اینکه صرفا بگید چون تکرار درش هست پس خوب نیست یکم غیر منطقیه!
تو – بیرون – تو – بیرون – تو …
آشنا هست براتون؟
کل سکس تکراره!
با این طرز فکر اگه یک فیلم پورنو ساخته میشد برای همه کافی بود!
نفس کشیدن براتون خسته کننده نمیشه؟
ضربان قلب؟
چرخش فصل های سال
روز و شب
و…
زندگی ساخته شده از تکرار هست و صرف اینکه تکرار داشته باشیم معنی بدی نباید داشته باشه
بازم از نظرتون ممنون

دوست داشتندوست داشتن

ووووووو چه آگاهی خوبی همشو حفظ کردم . کلا با نوشته هاتون رشد شعوری و معرفتی کردم …

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

عالی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

باید بگم قسمت قبل و این قسمت داستان رو به نقطه اوج برگردوندند. از دیروز که قسمت ۱۹ رو خوندم ذهنم درگیر شخصی بود که قرار بود وارد خونه بشه ولی به هیچ وجه فکر نمی کردم خسرو باشه. شخصیت خسرو خوب نوشته شده بود و جالب بود. فکر می کنم این اولین بار بود از ارضا شدن منا چیزی گفته شده بود؟
ممنون

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

با اینکه همه مواردی که تو این قسمت انجام شد لیمیتهای من بعنوان یه اسلیوه و اصلا حوشم نمیاد ولی واقعا داستانت خوبه و اوج حقارت نیما رو تو این قسمت نشون دادی.

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

بسیار عالی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

خیلی عالی ولی من بیشتر تحقیر توسط مونا رو دوست دارم و اینکه مونا شکنجه گر برده هاش باشه تا نیما مرسی از رمز و داستان زیبات

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

Kheyli khub bud…admin??

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

یعنی واقعا فوق العاده بود،اونقدر نامحسوس مادرش وارد داستان شد من خودم هنگ کردم.عالی بود.هر قسمت به قسمت داره مهیج تر میشه،من حدس میزدم اون کسی که وارد خانه میشه خسرو هست ولی مابقی اتفاقات سورپرایزب .عالیییی.خسته نباشی.

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

ممنون از اینکه وقت میگذاری نظرت رو کامل شرح میدی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

عالییییی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

بازم گل کاشتی قشنگ بود عالی

داستان اعتیاد به حقارت قسمت شانزدهم

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

ممنون ولی کاش تحقیر به دست مونا بود

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 2 نفر

???
واقعا کارتون حرف نداره
روند داستان اصلا قابل پیش بینی نیست

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

یعنی خیلی عالی بود ولی برای جذابیت داستان سکس نیما با مونا رو هم بزار

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

عالی بود

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

Admin jan salam va khaste ham nabashi mamnon ke ghesmate 20 ro zodtar montasher kardi
bazam mesle hamishe alii bood Faghat ye nazar kocholo daram :
az nazare man age ye khorde bishtar chehre pardazi koni dar morede shakhsiyataye dastan behtar mishe dar morede nima va mona ke harfi nist ghablan mofasalan bahs shode ama masalan dar morede khosro ye khorde bishtar dar morede tip va andam va chehrash harf mizadi behtar bood az nazare man chon intori adam behtar ertebat bargharar mikone ba shakhsiyataye dastan albate in nazare mane badesh age senashon ro ye khorde moshakhas koni mamnon misham
mofagh o piroz bashid
ye chizi ham khatab be dostan migam omidvaram narahat nashi admin jan
Dostan ya To Entekhabat Sherkat nakonid ya Age Sherkat mikonid Salbi Ray Dadan Ro Faramosh nakonid
Bazam /mamnon

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

نظر شما دو قسمت بود یکیش به بلاگ مربوط بود و اون یکی هم به آزادی بیان !
فقط قسمت اول رو پاسخ میدم
در مورد اینکه از جزئیات فیزیکی و یا خصوصات شخصیت ها بخوام بگم زیاد موافق نیستم. چرا؟
شخصا دوست دارم تا جایی که میشه داستان انتزاعی باشه و خواننده چیزی که خودش می‌خواد رو جای شخصیت ها بگذاره.
کما اینکه تا چندین قسمت من حتی از دادن نام به کاراکتر ها خودداری کردم و بعد هم با نظرسنجی شخصیت اصلی رو نامگذاری کردم.
موفق باشید

دوست داشتندوست داشتن

درسته حدس میزدم این رو بگی در مورد شخصیت های اصلی جای بحث نیست و کاملا قبول دارم اما در مورد ی شخص سوم مثل خسرو خب دوس داشتم ی خورده توضیح میدادی ولی با تمامی این اوصاف داستانت واقعا فوق العادست و هیچ جای بحثی در این باره نیست و این نظرات ما هم به بعضی نکته های فرعی مربوط میشه
در هر صورت صلاح مملکت خویش خسروان دانند
بازم ازت تشکر میکنم بابت زحمتی که میکشی و وقتی که میذاری واقعا ممنونم 3>

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

ممنون از لطف و دقت شما به داستان

دوست داشتندوست داشتن

mamnooooooooooooon
bazam mesle hamishe aliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii bood

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

رمزالود!!!!

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

ممنون.واقعا داستان به اوج خودش رسیده و فوق العاده جذاب شده.مرسی از زحماتت

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

سلام ممنون نمیگم بد بود درواقع عالی بود اما من خودم ب شخصه دوس نداشتم مادرش وارد داستان شه..بازم داستان شماست هرجورشماصلاح میدونین…ممنون ازشما

دوست داشتندوست داشتن

با سلام به نظر من اگه داستان وارد رابطه نیما و مونا بشه و پای زن دیگه ای وسط بیاد و یه مقداری فاز باندیج قاطیش بشه زیبا تره تا وارد رابطه مادر نیما بشه. به هر حال مثل همیشه قلمت خوب بود ممنون

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

عااالی بودددد بازم می خام ????

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

عالی بود مث تمام قسمتها
ولی این یه اوج ناگهانی بود. هرچند وقتی موضوع ازدواج مادر نیما رو مطرح کردی مطمین شدم خسرو همون برگ آسته که رو میکنی و مادر نیما رو وارد فاز بردگی میکنی
ولی شخصا تحقیر مادر نیما رو به دست مونا خیلی بیشتر میپسندیدم
نمیدونم چرا میخوای داستان رو تمومش کنی . من که نویسنده نیستم حس میکنم میتونم بیست قسمت دیگه از تو این داستان زیبا در بیارم شما که دیگه خودت استادی
لطفا با همین فرمون ادامه بده
مررررررسی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

اگه جدا به نوشتن علاقه داری بنویس٬ خارج از لیست داستان اصلی به نام خودت تو بلاگ قرار می‌دم دوستان مطالعه کنند
چطوره؟

دوست داشتندوست داشتن

ممنون از پیشنهاد سخاوتمندانت دوست گرامی
واقعا دوس دارم ولی استعداد نویسندگیم صفره
اون چیزی که گفتم منظورم باز بودن دست نویسنده بود واسه مانور دادن با توجه به فضای باز و پر از ابهام داستان که هنوز خیلی جا داره تا ادامه پیدا کنه. و البته علاقه شدید خودم به ادامه داستان به دست و قلم توانمند خودتون
بی صبرانه منتظر ادامه هستم
ای کاش این کار رو توی کشوری مث فرانسه یا آمریکا میتونستی واسه ساختن فیلم ارائه بدی و یه فیلم بلند یا یه سریال کوتاه جذاب ازش بسازن.

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

قسمت بعدو زود بزار بابا مردیماااااااا ????

دوست داشتندوست داشتن

به هیچ وجه در آینده نزدیک منتظر قسمت بعد نباشید

دوست داشتندوست داشتن

بدون هيچ سخني تو بينظيري
يعني عالي بود
واقعاً نميدونم چجوري بايد تشكر كنم ادمين جان
عالي عالي عالي

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

بیچاره گناه داره میشه قسمت بعد بهش حال بدی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

قشنگ بود مثل همیشه … فقط به نظرم مونا باید یه جوری بعد از این که کارایی که میخواسته رو با خسرو کرد یه جوری دور بریزتش چون این حس تحقیر کردن فقط مربوط به شخصه خاص نیس و ذاتیه همونجور که گفتید … بهتره در مورد خسرو هم صدق کنه …

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

از نظر غافلگیری خیلی خوبه
به نظرم اگر چند قسمت روی چطور تسلیم شدن مادر نیما ( بصورت فلش بک ) وقت بزارین خیلی خوب میشه
یه پیشنهاد دیگه هم داشتم به نظرم قلم شما و داستانتون پتانسیل این رو داره که چند تا راوی داشته باشه
مثلا یک اتفاق رو هم از نقطه نظر نیما تعریف کنین و هم از نقطه نظر مونا
همین طور مادر نیما هم میتونه پررنگ تر وارد بشه

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

سلام خسته نباشید ممنون عالی بود مثل همیشه

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

عالی بود مثل همیشه ولی امیدوارم پایان داستان هر دو حالتش که گفتید قرار نوشته بشه به شکلی باشه که داستان افت نکنه و با پایانی خوب تموم بشه.

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

خيلي خوب بود
اميدوارم پايان خوبي داشته باشه

دوست داشتندوست داشتن

مثلا همیشه پیش بینی نشده بود منتها این قسمت دیگه فک نکنم کسیتو حقیقت اینو تحمل کنه
واقعا خسته نباشید ادمین

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

سلام به شما دوست عزیز. داستانت خیلی خوب بود و از اینکه مادرش رو وارد کردی ممنوونم ولی به نظرم اگه تو قسمت بعدی رابطه مونا و مادره شروع بشه و خسرو از ماجرا خارج بشه بهتره. چون فکر میکنم بیشتر افراد از جمله خود من حس حقارت و بردگی در مقابل خانم ها رو دارن. درسته که در واقع مونا داره نیما رو با کارای خسرو تحقیر میکنه ولی این سوء استفاده خسرو یکم حال گیریه.

دوست داشتندوست داشتن

دوست عزیز داستان تمام شده و قسمت آخرش امروز میاد تو سایت دیگه نیازی به پیشنهاد نیست

دوست داشتندوست داشتن

سلام دوست عزیز. اگه امکان داره رمزشو واسه منم بفرست

دوست داشتندوست داشتن

یه قسمت کاملا متفاوت بود، اینقد ادم تو عمق داستانات میره که خودشم تحقیرو حس میکنه، فوق العادههههه ای

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 2 نفر

تا اینجا هرچی خوندم عالی بود ولی این اخرش یجوریه بود
ولی بازم ممنون

دوست داشتندوست داشتن

وایییییی عالی بوووود خیلی خوب بود من که دیونه شدم حرف ندتری پسرررررر

دوست داشتندوست داشتن

نظر داده بودم
رمز ارسال نکردین ?

دوست داشتندوست داشتن

اینجا درخواست بده
https://hegharat.wordpress.com/2016/03/12/pass_req

دوست داشتندوست داشتن

همیشه با خواندنش قافلگیر میشم

دوست داشتندوست داشتن

Alyyy bodd admin jan
Binaziiir

دوست داشتندوست داشتن

عالی بود دوست من اگه میتونید
با همین ایملم رمز قسمت بیست و رو بدید

دوست داشتندوست داشتن

مثل همیشه کم نظیر

دوست داشتندوست داشتن

عاااااااااالی

دوست داشتندوست داشتن

سلام دوست من رمز قسمت اخرو بگ لطف میکنید میدید ممنونم کووروش دوست کوچک شما

دوست داشتندوست داشتن

امیدوارم دیگه برای قسمت آخر رمزت درست باشه!
فرستاده شد

دوست داشتندوست داشتن

متاسفانه داستان به آخر خودش رسید ولی شما نتونستی ی ایمیل بسازی!

دوست داشتندوست داشتن

متل همیشه عالی و جذاب بود

دوست داشتندوست داشتن

سلام خسته نباشید لطف کنید رمز قسمت اخرو ب همین ایمیل بفرستید برام

دوست داشتندوست داشتن

در آینده نزدیک رمز برداشته میشه
عضور خبرنامه بشید تا از زمانش مطلع بشید

دوست داشتندوست داشتن

ما به حد کافی مریض هستیم .لطفاً به این مریضی دامن نزنید.
این سایت رو تعطیل کنید.

دوست داشتندوست داشتن

این سایت جلوی راه خرید از سوپرمارکت محلتون باز شده ؟
حتما ی چیزی مربوط به این مسایل رو سرچ کردی که اینج پیدات شده
پس جانماز آب نکش

دوست داشتندوست داشتن

من 13 سال هست که درگیر این موضوع هستم . کسایی مثل تو حال من رو درک نمی کنند .
مسلمون هم نیستم .
این کار تو مثل بنزین ریختن روی اتیش می مونه.

دوست داشتندوست داشتن

چرا عزیزم درکت میکنم
نه اراده‌ی این رو داری که حست رو بزاری کنار نه اراده‌ی این رو که درست حسابی ارضاش کنی
فقط میتونی تو همین حالت که هستی باشی و بقیه رو مقصر بدونی
چیز کمیابی نیستی نمونه‌اش تا دلت بخواد زیخته

دوست داشتندوست داشتن

کسی رو مقصر نمی دونم. فقط چون کشیدم و دارم زیر اون له میشم .
نمی خوام کسی دیگه مثل من معتاد به حقارت بشه.
گر چه فکر میکنم این حس از بچگی شروع میشه.

دوست داشتندوست داشتن

کاریش نمی‌تونی بکنی
نه خودخواسته هست و نه کاریش میشه کرد و از اینها مهم تر اینکه چیزی به نام درست و غلط در دنیا وجود نداره
اگر با انجام دادنش آرامش پیدا میکنی انجامش بده اگرم با ترکش به آرامش می‌رسی بزارش کنار و چیزای دیگه‌ای رو جایگزینش کن
فقط سعی کن تا آخر عمرت بین احساسات درگیر نباشی که اونوقت چیزهای مهمتری رو از دست میدی و وقتی می‌فهمی که کاری بجز افسوس خوردن از دستت بر نمیاد
تصمیم بگیر و انجام بده
یک دل یک جهت شو

دوست داشتندوست داشتن

کلا با این کلامتون تمام بالا و پایین فلسفه را درنوردیدید !!?
چیزی به نام درست غلط وجود نداره چون نمیدونی چه چیزی غلطه و چه چیزی درسته
چون معیاری برای شناخت درست و غلط نداری
چون بازنده ای
گفتیم جبر ولی نه دیگه زندگی حیوان صفتی بدون وجود اراده !

دوست داشتندوست داشتن

objective morality!
چرا میشد حدس زد کسی که این اسم رو برای خودش انتخاب کرده پیرو این دیدگاه پوسیده هست!
یکی تو درست و غلط رو میدونی یکی هم تمام ادیان و گروه های تروریستی و حکومت های توتالیتر!

دوست داشتندوست داشتن

خیلی داستان جالبیه هرچن برای من اصلن این طور افراد(شخصیت مرد داستان که داستان داره از زبون ایشون نقل میشه) قابل درک نیستن ولی همه قسمتاشو تا اینجا دنبال کرد ممنونم از شما

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

در پایین مشخصات خود را پر کنید یا برای ورود روی شمایل‌ها کلیک نمایید:

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری WordPress.com خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Google خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Twitter خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Facebook خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

درحال اتصال به %s

مرا از دیدگاه‌های جدید به وسیلهٔ رایانامه آگاه کن.

مرا در مورد نوشته‌های تازه به وسیلهٔ رایانامه آگاه کن.

Enter your email address to follow this blog and receive notifications of new posts by email.

به 370 مشترک دیگر بپیوندید

دنبال‌کردن

حقارت

داستان ها و مطالبی پیرامون رابطه‌ی ارباب برده و علاقه به تحقیر شدن

حتما داستان را از قسمت اول دنبال کنید.

لیست تمام قسمت های داستان در صفحه  لیست داستان ها موجود است

دو سال بعد!
منزل مادرم
— خب ما دیگه کم کم بریم
مونا این رو گفت و از روی مبل بلند شد و من هم بلند شدم و رفتم با مادرم و نامزدش خداحافظی کردم!
بله نامزدش! بعد از ازدواج من و مونا٬ مادرم که احساس تنهایی می‌کرد بدش نمی‌اومد دوباره ازدواج کنه و توی همون مراسم  ازدواج ما و رفت و آمدها با خسرو آشنا شد٬ یعنی بهتر بگم آشنا کردنش! خسرو از اقوام مونا بود و از طرف خانواده اونها به مادرم معرفی شد وعلی رغم تفاوت سنی نسبتا زیادی که داشتن نه مادرم مشکلی داشت نه خسرو و من هم ته دلم بدم نمی‌اومد که مدام نگران تنهایی مادرم نباشم ولی تفاوت سنیشون برای کمی آزار دهنده بود٫ خسرو فقط ۹ سال از من بزرگتر بود!
بعد از خداحافظی رفتیم دم در و من طبق رسمی که از چند ماه پیش به بهانه کمر درد مونا شروع شد و دیگه هم قرار نبود تموم بشه رفتم و کفش های مونا خانم رو در حالی که مادرم و خسرو هم من رو نگاه می‌کردن پاش کردم و خواستم بلند شم که مونا گفت:
— یکم خاکیه نیما
– بله ببخشید
و سریع از توی جیبم ی دستمال کاغذی در آوردم و چکمه های براق خانم رو خیره کننده تر کردم و بلند شدم و از حولم دستمال رو انداختم زمین که زودتر بریم ولی مونا دید و گفت:
— تو شعور نداری؟ زشته!
– ببخشید
دستمال رو برداشتم و سوار آسانسور شدیم. بعد از بسته شدن در آسانسور مونا گفت:
— قبل از اینکه سوار ماشین بشیم قورتش میدی
و به دستمال اشاره کرد
بدون لحظه‌ای مکث دستمال رو گذاشتم دهنم و شروع کردم به جویدن و خانم هم که می‌دونست من دهنم زود خشک میشه بهم اشاره کرد و من زانو زدم و ی تف گنده کرد تو دهنم٬ کمک زیادی بهم شد و تونستم راحت تر دستمال رو قورت بدم. مثل ی لقمه گنده بود و بعد از قورت دادنش احساس سیری کردم!
نزدیک ماشین که شدیم رفتم و در عقب رو برای خانم باز کردم و بعد رفتم سوار شدم و ماشین رو روشن کردم که حرکت کنیم.
قبل از حرکت پرسیدم
– منزل؟
— نه حوصله‌ام سر رفته و از اون گذشته نزدیک ۲ ساعت مونده که بیاد
– ببخشید به چی مونده؟ کی قراره بیاد؟
— به موقع‌اش می‌فهمی
– بله خانم٬ خب کجا برم الان خانم
— فعلا زودتر از این جنده خونه فاصله بگیر تا بگم
– چشم خانم
سعی کردم هر مسیر خلوت تری که پیدا میکنم رو انتخاب کنم که حداقل پشت ترافیک نمونیم.
تو این ۱ سال و نیم که از ازدواجمون می‌گذره خیلی اتفاق ها افتاد که اگه بخوام بگم مثنوی هفتاد من میشه ولی خب گهگاهی به مواردی اشاره میکنم. فعلا که مدتی بیشتر به ی خدمتکار و راننده و دستمال توالت تبدیل شدم و کار دیگه‌ای ازم نمی‌خواست.
هنوز بعضی وقتا به خودم میام و باور نمیشه که با مونا ازدواج کردم. البته ازدواجون هم به هیچ وجه شبیه زندگی های نرمال بقیه مردم نیست ولی خب به هرحال ما رسما زن و شوهر هستیم و باور همین برام خیلی سخته!
خانم دستشو زده بود زیر چونه‌اش و داشت بیرون رو نگاه می‌کرد بعد از گذشت از چنتا چهارراه وقتی چشمش به ۵-۶ تا  پسر حدود ۲۵ ساله افتاد گفت:
— جلوی اینا نگهدار
-چشم خانم
جلوشون نگهداشتم چنتا از این جوونک‌هایی بودن که عشق بدنسازی کشته‌بودشون و همه ساک بدست داشتن از باشگاه برمیگشتن
تا من نگهداشتیم اومدن جلو٬ یا فکر کردن ازشون آدرس می‌خوایم یا اینکه تاحالا همچین ماشینی ندیده بودن و بخاطر ماشین اومدن جلو٬ خانم شیشه رو داد پایین و به یکی از پسرا گفت:
— این اطراف رو خوب می‌شناسی عزیزم؟
— بله خانم مثل تخ….
همه فهمیدن می‌خواست چی بگه و خندیدن٬ بعد از کمی مکث دوباره پسره گفت:
— بله مثل کف دستام می‌شناسم
— خوبه٬ میای بالا مارو تا ی جایی راهنمایی کنی؟
— آخه باید برم جایی شما بفرمایید کجا می‌خواید برید من براتون میگم.
— از خجالتت هم در میام بیا بالا
پسره بدونه اینکه چیزی بگه اومد سمت صندلی شاگرد که سوار بشه ولی خانم گفت:
بالا و همون پشت پیش خانم نشست من رو نشون داد گفت:
— نه بیا پیش خودم
پسره هم از خدا خواسته پرید بالا پیش خانم  و گفت:
— این کیه؟
— هیچکس! رانندمه
— راننده‌اس اونوقت آدرس رو هم بلد نیست؟ اونم با این ماشین که جی‌پی‌اس و همه چیزش هم تکمیله؟
— بی عرضه‌اس دیگه
— چی بگم والا
— راستشو بگو
— خب آره دیگه بی عرضه‌اس
— فقط همین؟
ی نگاهی به مونا کرد که بفهمه منظورش چیه  و بعد از توی همون آینه که من نگاهشون می‌کردم به من گفت:
— جاده‌ رو نگاه کن بابا میزنی به جایی
من هم نگاهم رو بردم سمت جاده و گفتم:
خب کدام طرف باید برم؟ –
که مونا سرم داد زد و گفت:
— خفه شو
پسره از صدای داد مونا برق از سرش پرید٬ من باز ی نگاهی کردم ببینم چی شده که بعدش اینقدر ساکت شدن! دیدم مونا دستشو رو گذاشته روی زیپ شلواره پسره و تکون هم نمیده. نمی‌دونستم چی تو فکرشه
پسره خواست از مونا لب بگیره که مونا خودش رو کشید کنار و گفت:
— آخه من شوهر دارم
پسره به من اشاره کرد و گفت:
— این میره چیزی بگه؟
— نه بابا گوه می‌خوره! سگ کیه این پدر سگ!
پسره خندید و دوباره من رو نگاه کرد که دید من همه حواس به عقب هست
— مرتیکه راهت رو نگاه کن دفعه آخره دارم میگم‌ها!
چیزی نگفتم و راهم رو رفتم ولی مونا گفت:
— مگه نشنیدی چی گفت بهت؟ عذر خواهی کن کثافت
– ببخشید خانم
— از من نه از مهمونم
– ببخشید
— بزن تو سرش شاید آدم بشه!!
و خندید!
پسره هم برای اینکه خودی نشون بده ی تو سری خیلی محکم زد بهم ولی زیاد صدا نداد و برای اینکه کم نیاره بعدی رو زد که دومی صدا هم داشت٬ مونا خندید و گفت:
— تشکر نمی‌کنی؟
– ممنون آقا
پسره خندید و گفت:
— عجب خاک بر سریه این
مونا قاه قاه خندید و گفت:
— تو هم فهمیدی؟ حالا کجاشو دیدی !
و دوباره باهم مشغول شدن و اینبار صدای بوسیدن و لب گرفتن می‌اومد
مونا گفت:
— عزیزم من نمی‌تونم اونطور که میخوام باهات باشم ولی …
و بعد صدای باز شدن زیپ اومد و من هم هر از گاهی دزدکی نگاه می‌کردم و دیدم کیر راست شده ی پسره رو در آورد و گرفت دستشو گفت:
— اگه میخوای ی ماساژ مهمونه منی و ی قولی هم بهت می‌دم
— چه قولی؟
— هرچی ازت اومد رو به خورد شوهرم میدم
پسره بلند بلند خندید و گفت:
— جدی میگی؟
— من بهت قول میدم
— آخه چطوری؟
— اون با من!
— از شوهرت بدت میاد؟
— نه
— پس چرا میخوای …
— چون لیاقتش همینه! تو درک نمیکنی عزیزم! تو فقط ریلکس باش و از ماساژت لذت ببر و بدون که چیزیش هم حیف و میل نمیشه!
با شنیدن این٬ پسره ی لبخندی زد و راحت تکیه داد و مونا هم تف کرد تو دستش و خودشم رفت سمت پسره و شروع کردن دوباره لب گرفتن و همزمان براش می‌مالید٬ خوشبختانه ترافیک روون بود و پشت چراغ نموندیم وگرنه با اینکه شیشه های عقب دودی بود ولی باز مشخص میشد که پشت ی خبرایی هست!
صدای نفس نفس زدن‌های هردوشون و ماچ و موچشون بلندتر شده بود که ی دفعه پسره داد زد و خانم هم اونیکی دستشو دستشو گرفت جلوی کیر پسره و تمام آبش رو تو دستش جمع کرد و بعد به من گفت برنم کنار
پسره هنوز داغ داغ بود و نفهمیده بود چی شده که خانم بهش اشاره کرد بره پایین و اونهم همونطور گیج از ماشین پیاده شد و سریع شلوارش رو جمع و جور کرد و ساکش رو از ماشین برداشت و در و بست بعد گفت:
— صبر کن ی لحظه!!
و شماره موبایلش رو سریع رو ی تیکه کاغذ از تو جیبش نوشت و داد به مونا و مونا هم بعد از اینکه شیشه رو داد بالا بهش اشاره کرد بیاد جلوتر و همون موقع دستی که پر از آب کیر بود رو گذاشت رو دهن من و گفت:
— سر بکش و راه بیوفت!
و خودش هم زل زد تو چشای پسره.
ی لحظه برگشتم ببینم پسره داره نگاه میکنه یا نه که دیدم به معنای واقعی روی سرش شاخ سبز شده
من هم طبق دستور خانم مثل همون سگ حرف گوش کنی که براش بودم بالا کشیدم و حرکت کردم. یکم که رفتیم جلو تر خانم شیشه رو داد پایین و در حالی که پسره هنوز داشت نگاهمون می‌کرد کاغذ شماره موبابل پسره رو ریز ریز کرد و از شیشه ریخت بیرون و بعد اومد پشت من و بدون اینکه چیزی بگه دستشو گرفت جلوی دهنم.
می‌دونستم که میخواد دستشو تمیز کنم و لازم هم نبود چیزی بگه. دستشو براش حسابی لیسیدم و تمیز کردم. وقتی احساس کرد کافیه با ی دستمال دستشو پاک کرد بعد ی آب دهان دیگه انداخت روی دستمال و دستمال رو گذاشت دهن من و بعد راحت تکیه داد گفت:
— حالا برو خونه!
دهنم پر بود نمی‌تونستم جواب بدم و خانم هم خوب می‌دونست ولی برای شیطنت همونطور که لم داده بود رو صندلی های عقب با کف چکه‌اش لگد زد به پشت سر من و گفت:
— ننت بهت یاد نداده وقتی دستور می‌شنوی بگی چشم؟ دهن ننت هم پر بوده همیشه نه؟ پر از کیر بوده آره؟
خندید و باز در حالی که کف کفشش رو روی موهای سرم می‌کشید گفت:
— از اون کیرایی که می‌خورد به تو هم تعارف می‌کرد؟ آره؟ بجای پسونک کیر مردای محل رو می‌کرد تو دهنت که تو اینطوری آب کیر خور شدی؟
دیگه داشت قاه قاه می‌خندید! اگه نمی‌دونستم فکر می‌کردم مشروب خورده ولی خب تمام روز باهاش بودم و می‌دونستم که لب نزده و همین بیشتر منو می‌ترسوند! چون مونا بی‌دلیل اینطور خوشحال نمی‌شد حتما ی برنامه‌ای چیده بود! بعد یاد حرف اولش زمانی که سوار ماشین شدیم افتادم! گفت ۲ ساعت دیگه قراره کسی بیاد و کاری بکنه ولی چیز دیگه‌ای نگفت. ترسم بیشتر و بیشتر می‌شد.
تا زمانی که نزدیکی‌های خونه برسیم با پاهاش با سر من بازی می‌کرد و یکی دو بار هم جلوی چکمه‌اش رو آورد سمت دهنم تا براش ببوسم و بعد ازم خواست از مزه‌ی آب کیر پسره براش بگم ! انگار ثانیه‌ای رو هم نمی‌خواست بدون تحقیر کردن من بگذرونه.
گذشت تا رسیدیم خونه و من بعد از اینکه رفتیم تو و ماشین رو پارک کردم٬ در رو برای خانم باز کردم و رفتیم توی خونه.
بعد از ازدواج ما خیلی اتفاق ها افتاد یکیش این بود که ما دیگه توی همون خونه که قبلا ماله مامان بابای مونا بود زندگی می‌کردیم اینکه اونها کجا هستند بماند که خودش برای خودش داستانیه!
بعد از اینکه رفتیم تو هنوز ی نفس راحت نکشیده بودم که خانم دستور داد:
— لخت کامل میشی میای اینجا
– چشم خانم
— نه صبر کن اول بیا اینجا
رفتم جلوش و گفتم :
– بله بفرمایید خانم
با ی نگاهی که مثل کفش کفشش روی صورتم فقط می‌خواست من رو له کنه و با ی آرامش خاصی بهم گفت:
— تو ی بی همه چیزی و من امشب این رو بهت ثابت میکنم
و تف کرد توی صورتم که بیشترش پاشید روی چشمام. تشکر کردم و رفت که لخت بشم.
به ساعت نگاه کردم دیدم از اون موقع که گفته بود ۲ ساعت مونده تقریبا ۲ ساعت گذشته بود و هرچی قرار بود بشه دیگه وقتش شده بود! برای همین سریعتر لخت شدم و همه چیزهایی که می‌تونستم در بیارم رو در آوردم! چون اون قفس لعنتی که برای جلوگیری از لذت خودارضایی بهم بسته بود رو کاریش نمی‌تونستم بکنم.
رفتم پایین دیدم خانم هم پالتوش رو در آورده و با همون لباسی که رفته بودیم خونه مادرم مهمونی روی کاناپه‌ی جلوی تلویزیون لم داده من رو که دید از پله ها میام پایین داد زد:
— بیا پایین کاناپه بشین
– چشم خانم
می‌دونستم چی میخواد رفتم انتهای کاناپه دو زانو نشستم و خانم هم کف جفت پاهاشو گذاشت روی صورتم و گفت:
— می‌دونی توله به این میگن زندگی!
و ی نفس عمیقی کشید و من می‌تونستم مطمئن باشم که چشمای قشنگش رو هم بسته! با اینکه پاهاش روی صورتم بود دقیقا انگار می‌دیدمش!
چند دقیقه‌ای به همون صورت گذشت و پاهاش کم کم داشت روی صورت من عرق می‌کرد و من هم گردنم حسابی خسته شده بود ولی نه جراتش رو داشتم چیزی بگم و نه دلم می‌خواست لذت و آرامشش رو بهم بزنم برای همین سعی کردم براش شوهر یا بهتر بگم نوکر خوبی باشم و تحمل کنم. می‌دونستم که امشب باید تحملم رو بیشتر از این حد و اندازه ها کنم٬ فقط دقیقا نمی‌دونستم چقدر تحمل بیشتر نیازه!
بعد از گذشت چند دقیقه ا‌ی گردنم اینقدر درد گرفت و داغ شد که دیگه درد رو حس نمی‌کردم و فقط داشت انگار خواب می‌رفت نمی‌دونستم چیکار کنم که صدای زنگ اومد و من کلی خوشحال شدم که بالاخره می‌تونستم جام رو عوض کنم ولی بعد سریع متوجه شدم که این آسایش مقطعی هست و بهای گرانی هم داره!
خانم پاش رو از صورتم برداشت٬ صورتم خنک شد٬ خواستم بلندشم برم در رو باز کنم که خانم گفت:
— خودم در رو باز می‌کنم تو برو جلوی در ورودی چهار دست و پا باش و هرکی اومد شروع کن به لیسیدن کفشاش٬ باشه سگ من؟
– چشم خانم
من رفتم و جلوی در چهار دست و پا شدم و شنیدم که خانم دم آیفون تصوری گفت:
– سلام دیر کردی! با دست پر اومدی؟
و بعد خانم بعد از خنده‌ی بلندی که کرد گفت:
– من کی زیر حرف خودم زدم که حالا بخوام بزنم؟ زود بیا بالا امشب خیلی کارا داریم!!!!!!
ادامه دارد…داستان اعتیاد به حقارت قسمت شانزدهم

باز هم غافلگیر کننده بود مرسی ازت

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 2 نفر

یعنی عالییییییییی بودشششششش.حرف نداشت. بی نظیر بود.
فقط حیف تا قسمت بعدی من عمرا خوابم نمیبره چه جایی تمامش کردید.
ایول. لایک

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 2 نفر

بی نظیر بود خیلی قشنگ

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

داداش ب محض دریافت ایمیلت اومدم عااااااااااااااااالی مثل همیشه باز توی دو سال بعد بهتر از قبل شد این یکی خیلی باحال تر بود دمت گرمممم راستی ب کلی آدم معرفی کردم ولی رمزو نمیدم داستان هارو جوری کن ک روی قسمت بعدی رمز این یکی برداشته بشه :))) بیرحمیه دگه ولی کارات عااااااااالیع عااالی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

سلام
این بزرگترین و البته تنها کمکی هست که می‌تونید به بلاگ حقارت بکنید
امیدوارم دوستان دیگه هم هرطور که توانش رو دارند بلاگ رو به دیگران معرفی کنند.
سپاس فراوان

دوست داشتندوست داشتن

ب همه پیشنهاد میکنم داستان رو دنبال کنن (subscribe) اینطوری خیلی راحت تر از هر پسته دوستمون آگاه میشیم و همچنین توی سایت وورد پرس ثبت نام کنین واسه لایک کردن این داستان واقعا عالی ک هرچی فکر میکنم ی منشا واقعی داره :))))

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

میثم جان ممنون از اینکه با این دقت داستان رو می‌خونی و نظرت رو میگی. همیشه مشتاق خواندن نظراتت هستم.
همانطور که قبلا هم گفته بودم چهارچوب کلی داستان رو قبل از اینکه حتی قسمت اول داستان رو قرار بدم مشخص کرده بودم و الان هم قسمت بعد بصورت خلاصه نوشته شده و فقط بست و گسترشش باقی مانده٬ که میره برای عید
امیدوارم قسمت بیستم برای شما بیست باشه ?

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

ممنون از تمام دوستان عزیز که به بلاگ حقارت لطف می‌کنند و در اولین فرصت داستان رو دنبال و نظرشون رو برام می‌نویسند

دوست داشتندوست داشتن

سلام آدمین جان و خسته نباشی
جدا سورپرایز شدم من منتظر بودم قسمت جدید واسه عید تو سایت قرار بگیره اما از اینکه الان قسمت جدید رو گذاشتی خیلی خوشحال شدم و واقعا ازت ممنونم که وقت گذاشتی و زحمت کشیدی و زودتر قسمت جدید رو گذاشتی
بازم مثل همیشه عالی بود ولی عجب جایی تموم کردی با هیجان داشتم میخوندم ببینم چی میشه یهو دیدم نوشته ادامه دارد … :))
بی صبرانه منتظر قسمت بعدی هستم بازم ممنون

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

تو بي نظيري
واقعاً نميدونم چجوري بايد ازت تشكر كنم
يك سورپرايز عالي بود اين قسمت
هر قسمت يك كشش خاص داره كه ادم رو مشتاق ميكنه هر روز به بلاگ سر بزنه

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

نظر لطف شماست
سپاس

دوست داشتندوست داشتن

مثل همیشه عالی ولی حیف جای حساسی تموم شد بی صبرانه منتظر قسمت بعد هستم اگر امکان داره از فحش بیشتر استفاده کن تو داستان با تشکر

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

عالی خیلی عالی تو بی نظیری

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

عالی بود ادمین جان

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

بازم مثل هميشه به موقع تمومش كردى،فقط ميخواستم ازت خواهش كنم تحقيره جنسيه بيشترى داخل داستان بگنجونى،داستان نويسه فوق العاده اى هستى،از استعدادت استفاده كن واسه پيشرفت و مطرح شدن
مرسى از اين قسمت

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

eyvalllllllllllll aliiiiiiiiiiii bod edamasho zod bede

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

salam aval ye khaste nabashide janane begam.oonghadr dastanet zibast ke chon ghesmate badi ro alan nadaram delam nemiyoomad zood bekhoonamo har jomle az dastano aheste va peyvaste mikhoondam.vaghean ke binaziri omidvaram be in farhang beresim ke chenin dastanhaee ro behesh ahamiyat bedano hame dark konan ke kheyli az afrad intor zendegi kardano doos daran.vali heyf ke too iran chenin dastanha va raftariro bayad adam penhan donbal kone.bi sabrane montazere ghesmate bad hastam.

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

سپاس از لطف شما دوست گرامی

داستان اعتیاد به حقارت قسمت شانزدهم

دوست داشتندوست داشتن

عالی مثل همیشه

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

قلمت بی نظیره

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

باز هم عالی بود

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

Awli vaghean awli

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

خوب بود.دمت گرم.ادامه بده

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

سلام عالی عالی عالی هرچی بگم کم گفتم
فوق العاده بووووود اخ جوووون اگه cuckoldهم اضافه بشه عالی میشه
بی صبرانه منتظر قسمت بعدی هستیممم
مممنووووون بازم میگم عالی بود عالی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

ممنون ادمین جان داستانت داره یکم از واقعیت دور میشه بزرگنمایی و اغراق توش دیده میشه ولی جذاب بود.
ممنونکه رمز رو برام میفرستی ولی لطف کن رمز رو ساده تر انتخاب کن کلی شیفت و کپس لوک و کلاج و دنده عوض کردم. خخخخخخخخ ممنون و موفق باشی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

copy-paste !

دوست داشتندوست داشتن

عرض سلام و خسته نباشید به شما و قلم زیباتون

چند تا عرض داشتم، اول اینکه مونا دختره و باید دیوونه بازیا و ناز کردنا و ملوس شدن های دخترانه داشته باشه
قسمت تف و ادرار و مدفوع بنظرم باید تبدیل به شکنجه بشه نه اینکه بشه رفتار عادی و تو زندگی نیما عادی بشه
نارضایتی نیما از تحقیرهای شدید رو نشون بده تو داستانت

داشتی به خوبی مادر رو وارد داستان میکردی، مستاجر مونا شدن و امکان تخلیه خونه عالی پیش میرفت، تو این قسمت خرابش کردی، من انتظار داشتم تو این قسمت بنویسی

دو سال بعد

من داشتم تو اشبسخونه برای خانم و مهمونش چایی میریختم و مادرم به مالیدن پاهای خانم مشغول بود که خانم من رو صدا کردپ

بهرحال عالی بود واقعا لدت بردم

دوست داشتندوست داشتن

دوست عزیز ممنون ولی یک مورد
«باید» بنظرت لغت مناسب بود؟
ی چیزی هست به نام نظر شخصی
ی چیزی هست به نام نظر گروهی
ی چیزی هست به نام پیشنهاد
و البته ی چیزی هم هست به نام قانون
کلمه «باید» برای قانون کاربرد داره نه ۳ مورد اول
حالا من هم ی پیشنهاد برای شما دارم
اگر احساس می‌کنید در این سبک حرفی برای گفتن دارید من به شدت شما رو برای نوشتن تشویق میکنم چون داستان قابل توجه در این سبک واقعا کم هست و بهش نیاز میشه و اگر احساس می‌کنید حرف خاصی برای گفتن دارید شروع به نوشتن کنید به احتمال قوی استقبال خوبی هم ازش میشه
موفق باشید
ـــــــــــــــــــــ
ی موضوع دیگه رو هم عرض کنم
اگر قسمت نظرات قسمت های قبلی داستان رو خوانده بودید می‌دیدید که بارها نوشتم که کلیت داستان از روز اول مشخص بوده و فقط بسط و گسترش هر قسمت باقی مانده و غیر از سوالاتی که به عنوان نظرسنجی از عزیزان می‌کنم دیگر پیشنهادات در مسیر کلی داستان تاثیری ایجاد نخواهند کرد.

دوست داشتندوست داشتن

بازهم عالی نوشتی خیلی قشنگ مینویسی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

Big lik eyval kheyli khub bood

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

ی نکته عجیبی پیش اومده!
تمام دوستان در کامنت ها نظر کلی مثبتی به داستان داشتند
ولی این داستان ۳ تا dislike خورده و با توجه که داستان رمزدار هست و هنوز عمومی نشده این موضوع خیلی عجیب هست!
لطفا در نظر دادن رو راست باشید و اگر خوشتون نمیاد همون رو بگید نه اینکه بنویسید خوبه ولی dislike کنید!

دوست داشتندوست داشتن

عالی بود

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

من خودم جز کسانی بودم که ترجیح می دادم داستان تمام بشه ولی با ساختار جدیدی که پیش گرفتی و ازدواجشون نظرم کاملاً برگشت. این قسمت، به نسبت چند قسمت قبلی برای من خیلی جالب تر بود.
ممنون

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

عالی بود

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

عالی بود

دوست داشتندوست داشتن

خیلی زیبا

دوست داشتندوست داشتن

مرسی عالی بود

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

جالب تر شد!!!

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

خسته نباشی عزیز.خیلی عالی بود

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

سلام
داستان جوری پیش می‌رود که پیش‌بینی ادامه‌اش سخت است، مثل کارهای مونا
برای همین همیشه باید منتظر بود تا دید چه می‌شود
امیدوارم قسمت بعد رو بتونم موقع انتشار اولیه‌اش بخوانم

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

دقیقا مثل این سریالا جایی تموم کردی که آدم دلش نمیخواد
قشنگ بودا ولی نمیدونم چرا من انتظارم از این قسمت بیشتر بود … احساس میکردم 2 سال بعدش عجیب تر باشه … خیلی قابل پیش بینی بود که ازدواج می کنن و … البته به نظر اتفاقاتی تو راهه … پشت آیفون کیه ؟؟؟ یا خسرو احتمالن باید نقشی داشته باشه …
با تشکر

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

سپاس دوست من عالی بود مثل همیشه

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

با سلام چرا نظر بنده رو منتشر نکردین؟

دوست داشتندوست داشتن

کامنت تایید نشده‌ای در سایت نیست
احتمالا زمان پست اختلالی در اتصالتون به نت یا وی پی ان پیس اومده و نظر ثبت نشده

دوست داشتندوست داشتن

مـثل همیشه عالی بود / ادم دوست نداره هیچ وقت تموم بشه

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

به جرات میتونم بگم یکی از بهترین قسمتای داستان بود. عالی بود. مرسی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

غافلگیر کننده و عالی بود هر قسمت که میگذره جذابتر از قبل

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

قشنگ زیبا منتظر ادامه

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

dare jaleb mishe

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

عالیه اقای ادمین
بدون شک به جرات بهترین داستانیه که خوندم

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

اقای ادمین من چندین باره نظر میدم نمیدونم ثبت نمیشه یا ثبت میشه شما پسورد نمیفرستین لطفا رسیدگی کنید مرسی

دوست داشتندوست داشتن

نظرات شما همه تایید شده
شما چون در داستان ها به موقع نظر ندادید در اولویت نیستید
بعدا که رمز برداشته شد می‌تونید مطالعه کنید

دوست داشتندوست داشتن

اقای ادمین خب وقتی داستانو خوندم نظر دادم یکم انصاف داشته باش
یعنی من باید بلافاصله وقتی شما داستانو بروزرسانی کردید باید بخونم شاید مشکلی داشته باشم که دیر برسم که داستانو بخونم یکم انصاف داشته باشی بد نیس بخدا

دوست داشتندوست داشتن

اگر بدی ای از ما دیدی بدون رودر وایسی بگو اگه خوشت نمیاد ما به سایتت بیایم هم بگو

دوست داشتندوست داشتن

این پست ها برای شما نوشته میشه ها بعد نیست قبل از گلایه کردن ی نگاهی بهشون بندازید!
https://hegharat.wordpress.com/2016/02/21/pass_help/

دوست داشتندوست داشتن

سلام عالی بود دست به قلمت فوق العادس و کاملا غیر قابل پیش بینی خیلی خوبی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

ریتم خوبی داره

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

قسمت بیستم امد منم باید بمونم اخر بخونم ممنونم

دوست داشتندوست داشتن

شما میتونی ی ایمیل بسازی مشکلت حل بشه

دوست داشتندوست داشتن

سلام و خسته نیاشید خدمت شما دوست عزیز که داستانت فوق العادست

واقعا در حد یک فیلمنامه نویس حرفه ای نوشته شده

همیشه موفق باشی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

خوب بود ولی کمی تو حاشیه بود بیشتر وقت بیرون بودن

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

روند داستان خوب بود اما چه نیازی به جلو رفتن داشت این موضع هنوز مشخص نیست ولی باید صبر کرد …تا قسمت بعد

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

در پایین مشخصات خود را پر کنید یا برای ورود روی شمایل‌ها کلیک نمایید:

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری WordPress.com خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Google خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Twitter خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Facebook خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

درحال اتصال به %s

مرا از دیدگاه‌های جدید به وسیلهٔ رایانامه آگاه کن.

مرا در مورد نوشته‌های تازه به وسیلهٔ رایانامه آگاه کن.

Enter your email address to follow this blog and receive notifications of new posts by email.

به 370 مشترک دیگر بپیوندید

دنبال‌کردن

حقارت

داستان ها و مطالبی پیرامون رابطه‌ی ارباب برده و علاقه به تحقیر شدن

اعتیاد به حقارت:

فصل اول

داستان اعتیاد به حقارت قسمت شانزدهم

فصل دوم

فصل سوم

فصل چهارم

در پایین مشخصات خود را پر کنید یا برای ورود روی شمایل‌ها کلیک نمایید:

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری WordPress.com خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Google خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Twitter خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Facebook خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

درحال اتصال به %s

مرا از دیدگاه‌های جدید به وسیلهٔ رایانامه آگاه کن.

مرا در مورد نوشته‌های تازه به وسیلهٔ رایانامه آگاه کن.

Enter your email address to follow this blog and receive notifications of new posts by email.

به 370 مشترک دیگر بپیوندید

دنبال‌کردن

حقارت

داستان ها و مطالبی پیرامون رابطه‌ی ارباب برده و علاقه به تحقیر شدن

لیست تمام قسمت های داستان در صفحه  لیست داستان ها موجود است

ادامه از قسمت بیست

من همونطور با دهن و بدن کثیف نشسته بود زمین و سرم سمت در بود.
مونا بعد از رفتن خسرو دوباره دراز کشید مثل اینکه اینقدر شدید ارضا شده بود که کمی سرگیجه و تهوع داشت. ولی کمی عجیب بود تاحالا هیچوقت اینطوری ندیده بودمش انگار چیزیش بود ولی راستش برام مهم نبود که چیزیش هست یا نه٬ من مات مونده بودم و وقایع امشب رو مرور می‌کردم به اینکه خونه مادرم افتاده دسته این مرتیکه٬ به کارایی که با مادرم کرد٬ به حرفایی که مادرم به من زد و از همه مهمتر اینکه تمام اینها خواسته ها مونا بود که به خسرو گفته بوده به سر مادرم بیاره. توی افکارم بودم. بعد از کمی فکر کردن به مونا گفتم:
– تو از مادر من نفرت داری مونا؟ حتی قبل از اینکه ببینیش آزار و تحقیرش رو شروع کردی
چیزی نگفت من ادامه دادم:
– بخاطر چی؟ چون مادر خودت اینقدر عوضیه تحملش رو نداشتی ببینی مادر من آدم خوبیه؟ سختت بود.
– جواب بده دیگه!
با چشای بسته طوری که واقعا انگار سختش بود جوابم رو بده گفت:
— دیگه مگه فرقی هم میکنه نیما جان؟ ولی اگه برات مهمه بدونی میگم٬ نه من هیچوقت از مادرت بدم نیومد خیلی هم دوستش دارم٬ خیلی بیشتر از مادر خودم
– پس چرا…
بالاخره چشمامش رو با هر سختی بود باز کرد و طوری نگام کرد که جوابم رو گرفتم
ولی حق با مونا بود دیگه فرقی نمی‌کرد تصمیمی که از خیلی وقت پیش گرفته بودم قطعی شده بود و در واقع اتفاق های امشب من رو به مرحله بدون بازگشت رسونده بود. شاخه خشکیده رو میشه شکوند اما شاخه تر رو هرچقدر هم خم کنی باز به شکل اولش برمی‌گرده و دیگه وقت صاف شدن من رسیده بود. نقطه بدون بازگشت من!
خواستم قبل از اینکه اقدامی بکنم باز قبلش یکم فکر کنم ولی به خودم که اومدم دیدیم بلند شدم ونشستم جلو کاناپه‌ای که مونا روش خوابیده بود٬ زیاد حالش خوب نبود بزور چشماش رو باز کرد و من رو نگاه کرد٬ ی لبخند به لبش بود و دوباره چشمام رو بست٬ نمی‌تونست چشماش رو باز نگهداره.
درسته که تمام جزئیات کارهایی که کردم یادم هست ولی از کلیات کار و اینکه چرا این اتفاق ها افتاد خودم هم بی‌خبرم.
با دست چپم گردنش رو گرفتم و بلندش کردم طوری که نوک انگشت پاهاش هم دیگه به زمین نمی‌رسید. با اینکه دیگه نمی‌تونست نفس بکشه ولی تقلا نمی‌کردم و خیلی آروم بود همون آرامشی که همیشه من رو آزار میداد٬ همون آرامشی که همیشه من رو تو شرایطی قرار می‌داد که شاید خودم نمی‌خواستم ولی بخاطر مونا…
خیلی آروم و با صدایی گرفته و بی روح بهش گفتم:
– چشماتو باز کن٬ برای بستنشون وقت زیاده.
به سختی چشماش رو باز کرد و باز همون لبخند رو زد. لبخند عجیبی بود مثل کسانی که به آرامش رسیده باشند٬ کسانی که دیگه نگرانی ندارند٬ لب‌هاش تکون می‌خورد نمی‌دونم می‌خواست چیزی بگه یا داشت می‌لرزید٬ توی چشمای نیمه بازش خیره شدم و نگاه می‌کردم٬ خودم رو توی چشماش دیدم٬ دیگه مونا رو نمی‌دیدم٬ فقط نگاهم به خودم بود و خودم! از خودم متنفر بودم٬ هرچی هم بیشتر نگاه می‌کردم نفرتم بیشتر و بیشتر می‌شد تا حدی که از شدت نفرت و عصبانیت بدنم و دستام گره می‌خورد و می‌لرزید.
وقتی دیگه نتونستم خودم رو توی چشماش تحمل کنم برای فرار از خودم نگاهم رو از تصویر خودم به چهره مونا بردم ولی مونا دیگه پیش من نبود٬ اون رفته بود.
نه پشیمون بودم نه خوشحال نه هیچ حسی داشتم٬ هیچی! به معنای واقعی تهی بودم.
وقتی بدن بی جان مونا رو گذاشتم رو کاناپه و دستم رو از روی گلوش برداشتم زیر دستام سیاه و کبود بود. قبل از اینکه چشماشو برای همیشه با دستم ببندم به چهره تنها دختر توی زندگیم ی نگاه دیگه‌ای کردم٬ دختری که زندگی من رو زیر و رو کرد نگاه کردم به دختری که مثلا همسرم بود ولی شوهر نمی‌خواست٬ به دختری که عاشقم بود ولی برای نفرت! به دختری که زندگی ناآرامش با چه آرامشی تموم شد! با چه لبخندی! حاضر بودم همه چیزم رو بدم و علت اون لبخند رو بدونم.
ولی دیگه وقت نبود و باید حرکت می‌کردم.
در کمتر از ۱۰ دقیقه صورتم رو با پنبه الکل شستم لباس بیرونم رو پوشیدم چنتا پتو و کیسه زباله و طناب برداشتم. تو راه که بودم به هیچ عنوان درکی از زمان و مکان نداشتم تمام وجودم به هدفی که داشتم تبدیل شده بود. حتی به رانندگیم فکر نمی‌کردم.
وقتی رسیدم دم در زنگ نزدم و با کلید خودم رفتم تو سوار آسانسور شدم و رفتم جلوی در خونه کفشاش رو دیدم که هنوز اونجا بود.
باز هم زنگ نزدم و کلید انداختم و خیلی آروم رفتم تو٬ چراغ‌ها خاموش بودند٬ بعد از انجام کارهایی که لازم بود رفتم سمت اتاق خواب که دیدم مادرم سر جاش خوابیده و روشم کشیده و خسرو رو زمین کنار تخت خوابیده و کنارش پر از قرص و دوا هست٬ قبلا این صحنه رو زیاد دیده بودم فقط بجای خسرو من توی اون وضعیت بودم! بعضی شبها حال مادرم به شدت بد می‌شد و باید بالای سرش بیدار می‌شستم و اون قرص و دواها رو بهش می‌دادم٬ خسرو هم همینکار رو داشته ‌می‌کرده که خوابش برده بود. حتی دستشم مثل من گذاشته بود روی سر مادرم و داشت موهاش رو نوازش می‌کرد که خوابشون برده بود!
بدون هیچ اراده‌ای لبخندی زدم که هیچ معنایی نداشت! می‌دونستم مادرم اینقدر راحت بیدار نمیشه مخصوصا با اون قرص هایی که خورده بود برای همین آروم دستم رو گذاشتم روی شانه خسرو و دست دیگم رو به علامت سکوت گذاشتم روی لبم و کمی تکونش دادم. به محض اینکه من رو دید جا خورد ولی متوجه شد که منظورم اینه که ساکت باشه.
بهش علامت دادم دنبالم به بیرون اتاق بیاد.
بیرون اتاق که رسیدیم خواست ازم سوال بپرسه باز بهش رسوندم که سکوت کنه.
بردمش سمت حمام جایی که از قبل به گیره‌ای که به سقف بود طناب‌ها رو آویزون کرده بودم.
با دیدن طناب ها خسرو برگشت من رو نگاه کرد و گفت:
— نیما ی لحظه گوش کن خواهش میکنم فقط ی لحظه!
من چیزی نگفتم و نگاهش کردم٬ ادامه داد:
— نیما جان همش رو مونا گفته بود تمامش رو باور کن من هیچکاره بودم تازه مادرتم دوست داشت بخدا من و مادرت  هم رو دوست داریم نیما!
خیلی شور و حرارت داشت شاید نقطه مقابل مونا بود دقیقا عدم آرامش ولی وقتی کمی آرومتر شد و به چهره من نگاه کرد فهمید که دیگه تمومه فقط گفت:
— هیچ‌وقت ازت خوشم نیومد. همیشه می‌دونستم آدم مریضی هستی وعادی نیستی!
خواستم چیزی بهش بگم که باز اون لبخند بی‌معنی به لبم اومد
— نیما یعنی هیچ راهی نداره؟ هر کاری که بگی میکنم میخوای خونه رو پس بدم؟ از مادرت جدا بشم؟ هرکاری که بگی میکنم! تا آخر عمرم نوکری مادرت رو میکنم ببین نیما من نباشم به مادرت هم ضربه می‌خوره تنهایی٬ به فکر من نیستی به فکر اون باش!
– بچرخ!
هیچ مقاومتی توش نبود دستاش اینقدر سرد و لرزان بود که ی پسر بچه ۱۰ ساله هم می‌تونست کنترلش کنه. وقتی کامل چرخید سریع کیسه رو کشیدم روی سرش و با تیغی که همراهم بود روی گلوش ی خط نسبتا عمیق کشیدم اینقدر که نتونه دیگه سر و صدا کنه ولی خیلی زود هم تموم نکنه.
سریع پاهاشو به طناب بستم و کشیدم بالا طوری که سر و ته شده بود و خونش از روی گلوش می‌ریخت روی صورتش و بعد از لای موهاش میریخت توی فاضلاب حموم.
اینطوری هم وزنش برای بردنش کمتر می‌شد هم کثیف کاریش توی ماشین و مسیر کمتر بود.
بعد از اینکه قلبش از کار افتاد و خون بند اومد آوردمش پایین و گلو٬ صورت و موهاشو با حوله از خون پاک کردم که چکه نکنه بعد تمام صورت و گلوشو با چسب بستم. جسدش رو برداشتم آوردم تو٬ گذاشتم کنار در و رفتم سراغ بقیه کار.
کار که تمام شد برگشتم توی اتاق خواب مادرم هنوز خواب بود میشد همه چیز رو درست کنم ولی خودم هم خوب می‌دونستم که همه چیز از قبل تموم شده بود فقط چند قدم باقی مونده بود که باید می‌رفتم. انتخاب ها رو قبلا کرده بودم الان وقت انجام بود نه تجدید نظر.
اینکه چطور مادرم رو بیدار کردم و بردم توی حمام رو به هیچوجه بیاد نمیارم. فقط این رو می‌دونم که مغز برای اینکه بدن رو زنده نگهداره بعضی تجربه های مرگبار رو ذخیره نمیکنه و خاطره‌ ای ازشون برای بعد نمی‌مونه.
تو راه برگشت به خونه که بودم مرور می‌کردم که چیزی رو قلم ننداخته باشم. شکوندن قفل در ورودی بهم ریختن وسایل خونه برداشتن وسایل قیمتی کوچک طوری که اثری هم ازشون باقی بمونه. برای من اینها نیاز به فکر نداشت مثل راه رفتن نرمال و عادی بود.
خوشبختانه از همسایه ها کسی نبود یا همه خواب بودند. البته اگر هم بودند مشکلی برای من نبود و فقط بارم کمی سنگین‌تر می‌شد. تو مسیر هم مشکلی نبود و خیلی سریع و ساده به خونه رسیدم.
وقتی وارد خونه شدم دونه دونه جسد هارو با پتویی که دورشون پیچیده بودم از ماشین آوردم پایین و بردم پشت ساختمون جایی که از قبل چاله عمیقی رو کنده بودم. عمقش به حدود ۳ متر می‌رسید و می‌تونستم مطمئن باشم نه با کند و کاوعادی چیزی پیدا میشه و نه بویی از این عمق خارج میشه که سگ بخواد پیداشون کنه.
وقتی اون دو تا رو گذاشتم برگشتم توی خونه و بدن سبک و بی وزن و خشک و سرد مونا رو آوردم و گذاشتم کنار هم بقیه.
شروع کردم به برداشتن الوارهایی که روی هم چیده بودم که چاله دیده نشه. حسابی روش رو پوشونده بودم که هیچ دیدی نداشته باشه.
این چاله رو از خیلی وقت پیش می‌کندم. هروقت تنها بودم و از فشارهایی که مونا بهم می‌آورد دیگه تحمل نداشتم فقط با فکر اینکار و کندن این چاله برای خودم آرامش تولید می‌کردم. اول فقط ی فکر ساده بود ولی …
دیگه تقریبا تمام چوب‌هارو برداشته بودم و الوار های آخری رسیده بودم که یکدفعه پاکت سفیدی رو دیدم که به وسط چوب کفی با نوار چسب وصل شده بود.
اون پاکت قبلا اونجا نبود اگه بود حتما دیده بودمش! همین کافی بود تا از ریتم کاری خودم خارج بشم و یکدفعه انگار که با تریلی برخورد کرده باشم نظمم بهم ریخت و از کوک خارج شدم.
توی اون لحظه تنها ترس زندگیم باز کردن اون پاکت بود. ی پاکت ساده چقدر برام سنگین بود! به سختی توی دستم نگهش داشتم و گرفتم کنار مهمون‌های اون‌شبم نشستم و تمام ارادم رو به خرج دادم و در پاکت رو باز کردم.
داخلش ی پاکت نامه بود و چندین برگ کاغذ٬ نامه رو از توش در آوردم٬ توش نوشته بود:داستان اعتیاد به حقارت قسمت شانزدهم

 سلام
نیما کاش قبل از اینکه کارمون به جایی برسه که نیاز به کندن این گودال بشه به خودم می‌گفتی.
نمی‌دونم از امروز که این گودال رو تصادفی دیدم چقدر طول می‌کشه تا به خونه دائمی من تبدیل بشه٬ ولی من به خواستت احترام می‌گذارم.
تنها نگرانی که دارم از اینه که این گودال خیلی بزرگتر از تن کوچیک منه٬ امیدوارم طوری تصمیم بگیری که خودت رو تنهای تنها نبینی و حداقل یک نفر رو برای خودت باقی بگذاری. نیما تنهایی خیلی سخته.
ولی اگر این اشتباه رو کردی و تنها موندی برات این کاغذ ها رو گذاشتم که خودت می‌فهمی باید باهاشون چیکار کنی.
من رو بخاطر همه چیز ببخش.
کسی که همیشه عاشقت بوده و خواهد بود مونا.

مونا٬ مونا! مونا! من حتی اینبار هم نتونستم تورو غافلگیر کنم و باز تو بودی که حرف آخر رو زدی.
تصور نمیکنم بتونم تا زنده هستم اون لبخندی که مونا به لب داشت رو فراموش کنم. لبخندی که بالاخره الان با خواندن این نامه کوتاه معنیش رو فهمیدم!
اینقدر سوال توی سرم هست که وقت نداشتم به کارایی که کردم فکر کنم.
می‌خواستم از توی پتویی که توش پیچیده بودمش بلندش کنم و ازش بپرسم بهم بگه چرا؟ چرا اون که می‌دونست من چی توی سرم هست چیزی بهم نگفت؟ چرا کاری نکرد؟ چرا فرار نکرد؟ چرا بجای اینکه من رو آروم کنه همه چیز رو برام شدیدتر کرد که کار به اینجا بکشه؟ یعنی اون هم می‌خواست همه چیز اینطوری تموم بشه؟
چقدر تنها شدم توی یک شب همه رو از دست دادم. دیگه نه این خونه رو دارم نه اون خونه
ناخواسته قطره‌ای اشک از چشمم اومد پایین و افتاد روی لبخندی که روی صورتم بود و قصد رفتن هم نداشت .
همونطور نشسته بودم بالای سرشون نزدیک گودال و در حالی که بغض داشت خفه‌ام می‌کردم تو این فکر بودم که چقدر دوست داشتم مونا بود که بهم دستور بده حالا باید چکار کنم و تمام مسئولیت زندگی رو از من بگیره! اگه اون بود حتما باز هم ی فکری می‌کرد و همه چیز رو درست می‌کرد٬ ولی دیگه نبود! دیگه هیچوقت مونایی نخواهد بود!
دیگه فقط من هستم و خودمو٬ تنهایی!
نمی‌دونم چی شد که به خودم اومدم و یاد کاغذ‌هایی که مونا تو نامه گفته بود افتادم٬ سریع از پاکت درشون آوردم همه سفید بودن و فقط روی ورق اول گوشه سمت راست نوشته بود:
اولین دیدار…

پایان.

نوشته:  ن . ب ۱۳۹۴

عااااالی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

دوباره سلام
یادم رفت ی نکته ای رو بگم!
آخرش خیلی خوب تموم شد گرچه تقریبا انتظارش رو داشتم (معمولا از وسط داستان میفهمم آخرش چی میشه و این ضعف نویسنده نیست اصلا برعکس) فقط اگه من بودم جزئیات ش رو بیشتر می کردم…
مثلا اگه مونا نمی فهمید قراره بمیره و نیما میبستش به جایی با حالت اعتراف شکنجه ش می کرد و بعد می کشتش یا همون لحظه که فیلم مادرش رو دید با زنجیر خسرو رو خفه میکرد و بعد سراغ مونا میرفت و مادرش رو هم نمی کشت…
به نظرم می تونست آخرش بهتر تموم شه

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

خیلی احساسی بود واقعا ادمو به گریه مینداخت اصلا اینقد تاثیر گذار بود ادمو نابود میکنه مرسی ادمین جان دستت طلا قربون اون ذهن متفکرت مرسی بابت پسورد سال نو هم مبارک دوست عزیز

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

Kheili am awli ..sale khubi ham dashte bashi o maro ba dastanaye jadidet surprise koni …

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

عجیب.سخت و بی نهایت دراماتیک!
امیدوارم سال خوبی داشته باشی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

سلام خیلی شوکه کننده و تاثیرگذار بود خیلی هم عالی بود خیلی…
ممنون ازشما ادمین…لطفا لطفا حالا که اینجوری تموم شد(منظورم بد نیس..ناراحت کننده ومتاثربود)…داستان سیطه رو اگه امکانش هست بنویس
بازم ممنون..باارزوی موفقیت برای شما

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

طبق معمول خوب بود

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

سلام
راستش اصلا شوکه نشدم. دقیقا انتظار همچین پایانی رو داشتم با توجه به حرفایی که این اواخر میزدی راجع به پایان داستان. حتی تو یکی از نظرات قبلی هم گفتم که صددرصد یه پایان دراماتیک واسه داستان در نظر گرفتی
اما فقط به عنوان یه خواننده میخوام یه نقد کنم ازت
داستانت توی ژانری که نوشتی فوق العاده و به جرات بینظیر و بی همتا بود. اما نمیدونم چرا آخرش دچار یه بحران روحی شدی که نخواستی ادامه بدی و محتملترین حالتی که میشد واسه داستان حدس زد رو انجام دادی. یجورایی اگه خود منم میخواستم سروته داستان رو هم بیارم همینکارو میکردم. شاید باور نکنی که حتی جزییاتش رو هم درست حدس میزدم. البته قبلا گفتم که نویسنده نیستم و ادعایی هم ندارم . مخصوصا در مقابل قلم توانای شما
ببخشید اگه رک گویی کردم. شاید دلیلش توانایی بیش از اندازه شماست که توقع ما رو بالا برده. حقیقتش اینا رو نقد نمیدونم بیشتر یه جور گله و شکایته. امیدوارم دلخور نشی از حرفام
امیدوارم همیشه تو راه نویسندگی موفق باشی و ما رو از نوشته های خودت بی بهره نذاری

دوست داشتندوست داشتن

خواهش میکنم نظر شما با قصد و غرض بدی نیست که بخوام دلخور بشم دوست عزیز
در مورد پایان بارها گفته بودم که از روز اولی که داستان رو شروع کردم پایانش هم برام مشخص بود
فقط مسئله اینکه چند قسمت بین شروع و پایان فاصله باشه مطرح بود
و بعد از نگارش کامل قسمت پایانی دیگه نتونستم به نوشتن قسمت های میانی ادامه بدم چون شخصیت ها توی ذهنم کاملا مرده بودند

دوست داشتندوست داشتن

سلام ادمین جان راستشو بخوای واقعا عالی بود داستانت چیزی که هر قسمتشو با برنامه برای قسمت های دیگه نوشته بودی واقعا عالی بود امیدوارم بازم ادامه بدهی زیبا بود

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

اصولا کسی از مرگ شخصیت های داستان خوشش نمی یاد ولی اگر صحبت از خداحفظی باشه مرگ رو ترجیح می دم. اطلاع منا از حالت روحی نیما و فشار بیشتر روی نقطه ضعفش جالب بود. ای کاش امکانش بود که بعضی از بخش هارو از پنجره ذهن منا ببینیم.
ممنون از این که داستان رو به اخر رسوندی و یه پایان درخور براش نوشتی.

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

بازززززم عاااالی ولی خداییش منم حدسم همین بود

دوست داشتندوست داشتن

چی بگم غافلگیر کننده بود

دوست داشتندوست داشتن

عالی بود ولی ترجیح میدادم مونا نیمارو می کشت تا داستان حس سادیسمیش و داشته باشه ولی باید به احترامت تمام قدوایستادو دست زد

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

طبق معمول عالی بود

دوست داشتندوست داشتن

سلام. خسته نباشی, خب همیشه از اول که این داستان رو میخوندم احتمال داشتن قتل تو این داستان رو میدادم
ولی نه به این شکل کلا ژانر داستان یهو عوض شد و به یه داستان جنایی تبدیل شد شخصیت نیما هم که تو کل داستان یه آدم سلطه طلب بود ناگهان به یه قاتل سریالی تبدیل شد و مونا هم که تو کل داستان سلطه گر بود برای حفظ عزیز ترین چیزی که داشت (جونش) هیچ تلاشی نکرد حالا اگه بگیریم مونا ازضا شده بود و کلا ضعیف و بی حال بود دیگه از خسرو نمیشه گذشت حتی اگه مونا دلایلی داشت که جلوی نیما هیچ مقاومتی نکنه خسرو چی؟ خسرو چرا مقاومت نکرد ؟ بعدش خود نیما چی ؟ نیمایی که بعد از چند ساعت تحقیر و شکنجه و مورد تعرض قرار گرفتن توسط آلت بزرگ خسرو, حالش اونقد مساعد بود که بخواد اینجوری مثل یه قاتل حرفه ای عمل کنه ؟ گفتم قاتل حرفه ای یاد hitman افتادم دقیقا لحظه قتل خسرو یاد این بازی افتادم , اگه آدمی بخواد عصبی بشه یا به اصطلاح به نقطه جنون برسه از نظر من اگه این اتفاقات موقعی که نیما اون فیلم به قول خودت کذایی رو دید می افتاد خیلی منطقی تر بود ولی خلاصه
از پایان باز داستانت هم زیاد خوشم نیومد به قول یکی از دوستان میخواستی سر و تهش رو هم بیاری
از نظرم شاید نیما قسمت آخر خودت بودی و خودتو جاش گذاشتی .
در نهایت اگه یه نسخه متفاوت از قسمت آخر با حوصله همیشگی ای که ازت سراغ دارم و خلاقیت منحصر به فرد خودت برای اینکه فقط این داستان به سرانجام نرسیده باشه (از نظرم قسمت آخر فقط برای همین بود ) منشر کنی استقبال میکنم احساس میکنم این داستان رو زیر فشار زیادی نوشتی .
موفق و موید باشیداستان اعتیاد به حقارت قسمت شانزدهم

دوست داشتندوست داشتن

یه چیز دیگه ای هم که خیلی اذیتم میکنه اینه :
بعد از اینکه در بسته شد مونا به سختی گرفت نشست و رو به من گفت:
— حیف شد! بنظر من امشب سگ خوبی بود! کون دادی! کیر خوردی! تخم خوردی! پا لیسیدی! گاییده شدن و کتک خوردن ننتو نگاه کردی و جیک نزدی و حتی بابتش تشکر هم کردی! ولی خب چون اون کارو کردی ازت راضی نشد که بهت اجازه بده!
– خانم شما بهم نگاه کردین که بلند شم بخاطر همون بود
— میدونم! کار درستی کردی! باید هم همینکار رو می‌کردی! داشت پاشو از گیلیمش بیشتر دراز می‌کرد! ولی خب نتیجه‌اش این شد که اون راضی نیست دیگه!
— خب حالا بلند شو برو دوش بگیر که بوی گندت داره حالم رو بهم می‌زنه!
— راستی نیما
– بله خانم
— از اینکه فهمیدی ننتم در واقع شده سگ یکی دیگه چه حسی داری؟
یکم مکث کردم و گفتم:
– چه حسی می‌تونم داشته باشم؟
بعد مونا چشماش رو بست و سرش رو هم برگردوند و دراز کشید و با دست به من اشاره کرد که گمشم!
در حالی که داشتم می‌رفتم مونا بلند بلند گفت:
— یادته وقتی هنوز داشتم رامت می‌کردم بهت گفتم میدم ننتو بگان؟ بعد گفتم فعلا ازش گذشتم؟
— خب٬ حالا فهمیدی حرفای من دیر و زود داره ولی سوخت و سوز نداره!

-بله خانم! فهمیدم!

تا آخرین لحظه قسمت بیست هیچ حسی از اعصبانیت و نافرمانی در نیما دیده نمیشه حتی نیما داشت میرفت دوش بگیره , چی شد یهو ؟

راستی نیما که داشت تو قسمت 20 میرفت دوش بگیره اما تو این قسمت لبتدای داستان اینجوری شروع شد :
من همونطور با دهن و بدن کثیف نشسته بود زمین و سرم سمت در بود. !!!!!

دوست داشتندوست داشتن

دوست داشتندوست داشتن

مثل همیشه وقتی این قسمتم خوندم غافلگیر شدم ولی….چرا اینقدر زود داستانو تموم کردی؟مثلا شخصیت خسرو خیلی میتونست بیشتر بهش توجه بشه یااصن چرا خسرو حرف مونارو گوش کرد؟ درکل خسرو قسمت 20با خسرو قسمت آخر زمین تا آسمون تفاوت داشت. نظر شخصی من اینه ک یکم تو تموم کردن داستان عجله کردی

دوست داشتندوست داشتن

غافلگیر کننده تموم شد

دوست داشتندوست داشتن

واااااااااووووووووو اصلا انتظار همچین پایانی رو نداشتم

دوست داشتندوست داشتن

بابا حال مارو خراب کردی نباید اینطوری تمام میشید واقعا بد تمام شد تمام شدن بی معنی کلا داستانو بهم زدی انتظار نداشتم

دوست داشتندوست داشتن

نباید؟

دوست داشتندوست داشتن

درود بر ادمین عزیز
مرسی بابت اینکه رمزو زودتر از موعد برداشتی
راستش پیش خودم فکر میکردم که خودکشی توی داستان باشه نه قتل
پایان خوبی بود خسته نباشی دوستم
امیدوارم این پایان کار بلاگ نباشه
موفق و پیروز باشی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

این داستان ها توی دنیای واقعیوکه اخر و عاقبت نداره حالا نمی شد ,, اینجا بی خیال بشین ??

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

سلام و سال نو مبارک ادمین جان
اول از همه باید ازت تشکر کنم که قسمت آخر رو آزاد کردی ?
دوم باید بگم Holly Shit!!!!!
راستش اصلا فکر نمی کردم که اینجوری تموم بشه … توی این چند سالی که با این حس درگیر هستم داستانی که اینجوری تموم بشه نخونده بودم … ولی خوب این سرنوشت تلخ خیلی از رابطه های میسترس و اسلیو هست ? … البته که کسی کسی رو نمی کشه ولی وقتی رابطه BDSM از یک نقطه ای رد میشه وقتی یک طرف رابطه به اوج ارضا شدن از رابطه می رسه همه چیز خراب میشه …. در یک چشم بر هم زدن از کسی که می پرستیدیش و حاضر بودی هر کاری براش بکنی متنفر می شی به طوری که این قدرت رو در خودت حس می کنی که می تونی خفش کنی …. می دونی توی تمام رابطه هایی که من بودم تقریبا به همین صورت تموم شده … یا انقدر اذیت شدم که دیگه نتونستم طرف مقابلم رو تحمل کنم حتی وقتی یه میس ساده ازش رو می دیدم حس می کردم داره اذیتم می کنه و فقط می خواستم فرار کنم ( تا حالا نخواستم کسی رو بکشم ولی دوبار به مرحله ای رسیدم که حس کردم اگر بیشتر بمونم ممکنه به میسترسم آسیب بزنم ) یا این که طرف مقابلم از میزان حقارت من حالش به هم می خورد و دیگه نمی تونست من رو تحمل کنه … رابطه ی BDSM مثل بندبازی می مونه یه اشتباه کوچیک می تونه باعث سقوط بشه و فقط راهی به باریکی یک طناب برای رسیدن به مقصد وجود داره … نمی دونم شاید تحت تاثیر داستان زیبای تو انقدر منفی باف شدم ? ولی خوب خودم هم تجربه های موفقی نداشتم
بازم بابت داستان زیبات ممنونم ?
منتظر داستان های بعدی باشیم رفیق؟!! ?

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

ممنون از اینکه وقت گذاشتی و نظرت رو کامل گفتی

دوست داشتندوست داشتن

سلام عالی بود
چند سال پیش ی داستان خوندم که اسم شخصیت اصلیش نیما بود . که البته بر ده ی همجنس خودش که همکلاسیش هم میشد بود.البته داستان 5 یا 6 قسمت بیشتر نبود ولی آخرش تقریبا مشابه تموم شد تا حدی که فکر میکنم نویسنده اون داستان هم شما بودید.
بازم ممنون از زحمت هایی که واسه این داستان کشیدی

دوست داشتندوست داشتن

ممنون از لطف شما
از داستانی که بهش اشاره کردید اطلاعی ندارم.
موفق باشید

دوست داشتندوست داشتن

خ عالی پسر بابا تو مخ این داستانایی ناموسا واسه داستانها رمز نزار دهنمون گاییده شد

دوست داشتندوست داشتن

عالی بود
اینکه داستانو تو فتیشیم به اوج ببری
در اوج سقوط داستان درام رو بسازی
توی داستان درام یه علامت سوال بزاری
و شخصیت اصلی داستانو زیر سوال ببری
و اخرش مونا رو یه شخصیت احساسی نشون بدی
چیزی که تو کلا داستان رو متضاد ذهنیت تاکید شده بود
واقعا کار سختی بود
ممنونم از اینکه مینویسی
بیشتر الان نوشته هاتو به چشم یا نمایش نگاه باید کرد
تا داستان گرایش های جنسی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

سپاس

دوست داشتندوست داشتن

قبل از این قسمت خودمو یه شاعر و نویسنده میدونستم ولی الان فهمیدم هیچی نیستم هیچی ینی فوق العاده بود هیچ حرفی نمیتونم بزنم و هیچ نظری نمیتونم بگم
فقط……حرف نداری فوق‌العاده عالی لحظه لحظه ی تو داستانت زندگی کردم بخصوص قسمت آخر فوق‌العاده دیوانه وار بود مغزم داشت میترکید از اینهمه فشار

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

تشکر از لطف شما به داستان آرمین عزیز

دوست داشتندوست داشتن

اول از همه میخوام ازت تشکر کنم بابت نوشتن این داستان و اشتراک گذاشتن اون بین همه، واقعا حس قوی و ذهن خلاقی داری که میتونی اینقدر داستان را جذاب و قابل کشش بنویسی که ادمو مشتاق میکنه برای خواندن ادامه داستان .
فقط یک سوال دارم ازت امیدوارم ناراحت نشی و خیلی خیلی ممنون میشم اگر بهم جواب بدهی : سوالم اینه چرا این موضوع را انتخاب کردی ؟
خودت می دونی که مخاطب این روش خیلی کم است بخصوص تو ایران چون خود من هم مثل خودت گرایشهایی کمی دارم و باهاش برخورد داشتم (خودمن هم چند داستان دنباله دار نوشتم ) .
من مطمئنم که تو با نحوه نوشتن و ذهن خلاق و قوی که داری میتونی که داستانهای درام یا هر داستان دیگه که دوست داشته باشی بنویسی و اونجوری مخاطب های بیشتر و حرفه ای تری در نویسندگی خواهی داشت که با نقد های سازننده ای که میکنند میتونه تو قوی تر شدن نویسندگیت کمک کنه و حتی یک زمانی به چاپ داستان به عنوان کتاب برسه با موضوعات مختلف ( البته شاید هم داشته باشی که ممنون میشم اگر معرفی کنی سایت وبلاگت را )
به هر حال موفق باشی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

ممنون از لطف شما به من و داستان
والا همونطور که تمام حامیان حقوق همجنسگرایان نباید الزاما خودشون همجنسگرا باشند یا فمینیست ها نباید حتما خانم باشند٬ برای اینکه داستانی در این زمینه نوشته بشه هم الزاما نباید بصورت شخصی درگیر این موضوع بود
ولی صرقا از دیدگان نویسندگی بخوایم بهش نگاه کنیم این فضا مدیوم خاص و قوی هست. من در دید خودم بصورت یک فیلنامه شروع به نوشتن کردم و اوایل باید خیلی زحمت می‌کشیدم که میزانسن رو از داستان جدا کنم تا زیاد خسته کننده نباشه ولی خب در واقعیت می‌دونیم که ساخت چنین پروژه ای با راه رفتن روی مریخ برابری میکنه!
راستی اگر داستان هایی که نوشتی در این موضوع هست و علاقمند هستی میشه لینکش رو برای بازدید کنندگان قرار بدی.
با آرزوی بهترین ها برای شما

دوست داشتندوست داشتن

ممنونم که جوابم را دادی، داستانهای من هم راستش در موردمشکلات مختلف جامعه که پنهان است بود از جمله یکیش درمورد مشکلات سکس در ایران ( که نزدیک 10 سال پیش بود ) و خیلی هم از لحاظ فنی قوی نبود و بیشتر هدف من برای برداشت حس خوانندگان منظورم یک روان شناختی کمرنگ جامعه از دید خودم بود که بعدها به خاطر گرفتاری شغلی و … نتونستم دنبال کنم ولی خیلی برام جالب بود مخصوصا بعضی نطرات و دیدگاهها خیلی جالب بودند که واقعا میشد حس کرد و چون مردم تو دنیای مجازی راحت تر ( بی پرده ) حرفاشون را می زنند و الان همینطور دیدگاهای کسایی که داستان تو را می خونند خیلی خیلی برام جالب است .
به هر حال ممنون و موفق باشی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

عاللیییییییییی
بهترین داستانی بود ک تو عمرم خوندم
هم احساس هم سکس هم همه چی
لاییییییک

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

سلام
داستان جالبی بود بخصوص برای من جدید بود این ژانر…
این که کل داستان رو خودم نشون میده قوی نوشته بودی چون معمولا این کار رو نمی کنم
فقط ی چیز کوچیک که شاید به این داستان ربطی نداشته باشه ولی مهمه:
مخاطب خیلی مهمه این که سعی کنی جذاب و احساسی بنویسی تقریبا رمنس بود منتها با گرایش خاص اما مهتر از مخاطب خودتی!!! نویسنده باید خودش آدم با فهمی باشه و سعی کنه این رو به مخاطب انتقال بده.
یعنی نتیجه داستان شاید از خودش مهمتر باشه…بالاخره که چی؟ سوالیه که من همیشه از خودم میپرسم
عالم با یک چرا ی بزرگ شروع میشه که هرکی ی پاسخی بهش مید… ماهم باید به داستانمون ی چرا اختصاص بدیم
بازم تشکر میکنم از این زحمتی که کشیدی…
این ها نظر منه می تونی قبول نکنی! نظر هرکس برای خودش محترمه

دوست داشتندوست داشتن

ممنون از نظرت
حالا ی سوال
شما برای کل زندگی خودت یا دیگران معنایی میبینی؟ بقول خودت آخرش که چی؟
تنها چیزی که میشه بگی اینه که: واسه خودش تجربه‌ای بود!
چیزی بیشتر از این نمیشه گفت
برای این داستان هم همین رو در نظر بگیر

دوست داشتندوست داشتن

باید اعتراف کنم قوی ترین داستانی بود که توی این رابطه خوندم
عالی بود
گل کاشتی…شخصیت هایی که ساختی به خصوص مونا خیلی تاثیر گذار بودن
ادامه بده حداقل نویسندگی رو در هر موردی مطمعنم موفق میشی

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

ممنون از ابراز محبت شما

دوست داشتندوست داشتن

جالب بود اما بی معنی بازم میگم خیلی خیلی به فکر برد منو

دوست داشتندوست داشتن

معنی و هدف برای هر کسی خاص خودش هست
شاید هدف داستان برای شما همین به فکر فرو رفتن بوده

دوست داشتندوست داشتن

سلام داستانتون عالی بود. دلم برای شخصیت مونا تنگ شده مخصوصا اونجاهاش که حس بچه گونش گل میکرد ولی حیف که تموم شد. خواستم ببینم دیگه غیر از این چه داستانی نوشتید البته با این حس خیلی خوب توضیح میدی قشنگ اون موقعیتو درد میکردم اگه داستان دیگه نوشتی بفرستی ممنون میشم

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

ممنون دوست عزیز

دوست داشتندوست داشتن

تاریخ هرگز فراموش نخواهد کرد
می ایستیم و دست میزنیم با نهایت افتخار

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

سپاس

دوست داشتندوست داشتن

عالی بود.واقعا تاحالا اینجور حالتیو نداشتم قلبم دردگرفت آخرش خیلی خیلی خیلی هم بد بود هم خوب!!!?

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

من این وب رو دو روز پیش پیدا کردم و همرو دو روزه خوندم. حتی تمام کامنتارو. خیلی ناراحت شدم که اینجوری تموم شد. می خواستم لینکشو بفرستم واسه اسلیوم ولی ترسیدم :)))) درواقع انقدر ترسیدم که کلا حس اربابیم خوابید. حالا نمی دونم با این حسی که بهم دست داده چی کار کنم.

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

سلام
اولا امیدوارم از داستان لذت برده باشید
دوما در خیلی از ازدواج ها یکی از زوجین طرف مقابل رو به دلیلی به قتل می‌رسونه ولی این موضوع باعث میشه مردم ازدواج نکنند؟
فکر نکنم

دوست داشتندوست داشتن

میتونم اسلیوت باشم؟

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

داستان فوق العاده ای بود. شروع و پایان عالی داشت و اصلا قابل پیش بینی نبود. ولی تنها نکته ای که به نظرم میرسه اینه که بهتر بود راجع به مادر مونا و مشکلی که مونا داشت و یا حتی در مورد چگونگی شکل گیری شخصیت نیما که به نوعی مازوخیسم داشت بیشتر صحبت بشه و از ابعاد روانشناسی بررسی بشه.
در کل عالی بود. امیدوارم باز هم به نویسندگی ادامه بدین.

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

از ابتدا تا انتهای داستانتو دنبال کردم فقط به امید اینکه شاهد این لحظه باشم .طغیان کاراکتر حقیر داستانو ببینم .
ولی باز اون چیزی نشد که امید داشتم هر چند با مشاهده نظراتت پیش بینی کرده بودم که آنچنان پایانی که انتظار دارم نخواهد شد .
نیما به حقارتش پایان نداد
درمان نشد
انسان نشد
حتی مشخص نیست که انتقام گرفت یا نه چرا که هیچ رضایت و یا ارضا شدنی از بابت عملش احساس نکردیم
نکته دیگه اینه که با نامه پایان داستان خواستی ریتم عاشقانه و رمانتیک که در هیچ جایی از ابتدا تا این نانه انتهایی شاهد نبودیم وارد داستان کنی و یجورایی دفاعیه ای باشه و التیام باشه از انزجار و تنفری که یک خواننده بی طرف(بهتره بگم طبیعی) نسبت به کا راکتر میسترس داستان از شدت پلیدی و هنجار گریزی و پایمال کردن اخلاقیات پیدا کرده کم کنی (چرا که انسان به راحتی مغلوب احساسات رمانتیک میشن و این روشیه که کارگردان های سینما هم ازش بهره فراوان میبرن)
از تحلیل داستانت که بگذریم یک سوال پیش میاد که از نویسنده انتظار میره پاسخگو باشه
آیا یک انسان شایسته چنین برخوردی پست رقت انگیز و منزجر کننده بوده هر چقدر هم حقیر و هر چقدر هم که متمایل باشه و هر چقدر هم که لذت ببره از این بابت ؟

دوست داشتندوست داشتن

برای اولین بار بود که شکستم
این داستان رو چند سال می خوندم ولی هیچوقت جرات نداشتم ببینم اخرش چی می شه
حس می کردم قرار هست به بیراهه بره
ولی خشمی که تو ساختی با این پایان عالی بود
من خودم نویسنده ام
ولی کم اوردم جلوی تو
پسر اشکم رو در آوردی و خشم من رو هم از این حس درونی لعنتی به جوش
منم یک جورایی شکست
ممنونم ازت

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

سپاس از همراهی شما دوست من

دوست داشتندوست داشتن

سلام سوال من اينه كه چرا لحظه اى رو كه خسرو داشت مادر نيما رو از كون ميكرد زجر آور تَر جلوه ندادى مخصوصاً در اين قسمت داستان كه در واقع حس انتقام اول شخص رو برمي انگيزه ،بنظرم بايد اين قسمت رو خشن تَر جلوه ميدادى تالحظه انتقام رو واقعى تر بكنى از اين جهت ميگم كه خودت در داستان به آلت بزرگ خسرو اشاره كردى پس اين يك امتياز بود كه ناديدش گرفتيد

دوست داشتندوست داشتن

مخصوصاً مادر نيما كه در واقع خيلى معصوم و بى گناه بود

دوست داشتندوست داشتن

اگر جاى شما بودم مادر نيما رو در داستان زنده نگه ميداشتم درسته داستان كمى طولانى ميشد ولى در پس اون همه كثافت كمى اميد هم لازم بود
اين انتقاد نبود بلكه يك پيشنهاد بود

دوست داشتندوست داشتن

سلام اين داستان رو چند وقت پيش خوانده بودم ولي فرصت نشده بود چيزي بنويسم.الان كه براي بار دوم خواندم خواستم بگم واقعاً عالي بود و خسته نباشيد، هرچند كه ميدونم ديره ولي عالي????

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

ممنون از اينكه وقت گذاشني تا داستاني بنويسي كه انقد كامل باشه، داستانت چشم خيلي هامونو باز كرد. دمت گرم واقعاً

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

تشکر از شما دوست گرامی

دوست داشتندوست داشتن

مرسي از داستان خوبتون واقعاً تاثير گذار بود??????????

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

خدای من! چقدر خوب بود این داستان! جوری احساسات من رو درگیر خودش کرد که لحظه ی مرگ مونا یه کلافگی عجیبی داشتم و همچنین لحظه پیدا شدن نامه بغض عجیبی گلومو گرفت .واقعا دست مریزاد بی نظیر بود، شخصیت پردازی فوق العاده، بخصوص در مورد شخصیت مونا واقعا تاثیر گذار بود. دختری که در عین داشتن روحیه سادیسمی و ایدیولوژی فمدام اما در مواقعی که کاملا بجا بود محبت و مهربانی دلنشین حاکی از عشقش به نیما رو ابراز میکرد. واقعا تبریک میگم، استعداد فوقالعاده ای تو روایت و پردازش داستان دارید، امیدوارم باز هم کارهاتون رو بتونیم مطالعه کنیم. موفق باشید

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

تشکر میکنم از لطف شما دوست عزیز

دوست داشتندوست داشتن

خنده داره،نه؟فکرکنم دست کم بیس سی بار تموم کردم این داستان
رو ولی انگار همیشه باید باخوندن واژه پایان مثب کسی باشم ک خشکش زده و موهای تنش راست شده….هیچ وقت در طی این سال ها نخواستم نیما باشم ولی این داستان برای من بخشی از خصوصی ترین قسمتای زندگیم شده و انگار نمیخواد قدیمی بشه….

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

سپاس از لطف شما دوست گرامی
ایمیلتون رو از متن پیام حذف کردم که پیغام مزاحم براتون فرستاده نشه
در ضمن امیدوارم از داستان جدید لذت ببرید
پیروز و سربلند باشید

دوست داشتندوست داشتن

سلام دوست عزیز.خیلی دوست داشتم باهات حرف بزنم…بزار از زندگیم برات بگم تو این 22 سال این حس همیشه باهام بوده ولی ن اینقدر شدید.تاحالا با یه دونه میسترس بیشتر نبودم ولی خب 1 سال طول کشیده.از حسم بیشترین چیزی بود ک توی دنیا ضربه خوردم و ازش متنفر بودم ولی در عین حال عاشقش هم بودم و به خاطر همین عاشقی هیچ وقت نتونستم ترکش کنم.نمیدونم داستان وقتی نیچه گریست رو خوندی یا نه ی تیکه ای از داستانش سر اینه که ی آدمی دوست داره زن و زندگیشو ول کنه و با این ک میدونه این حس و این فکر زندگیشو نابود میکنه ولی نمیتونه بیخیالش شه تا این ک دوستش اونو هیپنوتیزم میکنه و تو اون حالت بهش این حسو القا میکنه ک الان تو همه چیو ول کردی و ازادی ک بری چون اون زن و بچشو ی زندان فرض میکرد
تو اون حال و هوای هیپنوتیزمی مرده ب این نتیجه رسید ک هیچ کاری نمیتونه بکنه و خلاصه بهش ب طور تصویری ثابت شد ک آرزوش خیال انگیز ولی در عین حال نابود کننده بوده پس وقتی بهوش اومد دگ سراغ این فکر نرفت و اونم سراغش نیومد
فصل اول داستانتو ک خوندم میخواستم منصرف شم از ادامش چون واقعا همون کارای کوچیک فصل اول همش از نظر من لیمیت بود ولی حس کنجکاویم ولم نکرد کل داستانتو تو 2 ساعت با عمق وجودم خوندم
و نتیجش میدونی چی شد؟ خودمو احساس کردم جای اون
چیزایی ک حتی اوردن اسمشونم از زبون میسم لیمیت محسوب میشه شده کار روزانم.نتونستم خودمو قانع کنم ک چنین زندگی تو آینده برام رقم بخوره حتی اگه شده به قیمت کنار گزاشتن کل حسم
تاحالا هیچ وقت نتونسته بودم خودمو اینقدر از این حس متنفر ببینم حتی بعد دعواهایی ک با میسم میکردم و کارایی ک اون میکرد و حالم تا 2 ماه خراب بود ولی بازم اندازه خوندن این داستان نتونست منو از اس ام متنفر کنه
امیدوارم تفکرات امشبم ب لطف خدا همیشگی باشه
و ممنونم ازت ب خاطر گزاشتن این داستان و شاید نابود کردن این حس تو من و کلی آدم دیگه

دوست داشتندوست داشتن

سلام دوست عزیز
ممنون از وقتی که برای ابراز احساست درباره داستان گذاشتی
به هر حال هر داستانی به همان تعدادی که خواننده داره دیدگاه و نتیجه هم داره
شما هم اینطور نتیجه گرفتید.
موفق باشید.

دوست داشتندوست داشتن

این آقا یا خانم فعال مدنی چرا اینقدر چرت و پرت میگه؟
آدمین شما به بهترین شکل ممکن در چند قسمت از داستان خواننده رو متوجه عشق شخصیت سادیسمی داستان مونا به نیما کردید
بعد برگشته میگه مثلا با این پاکت نامه آخر داستان می خواستی حس رمانتیک که تو هیج کجا از داستان دیده نمیشه به قصه اضافه کنی تا خواننده رو آروم کنی.
همه خوانندگان متوجه هوش بالا شما شدند.
به جز این آقا یا خانم مثلا فعال مدنی!

دوست داشتندوست‌داشته‌شده توسط 1 نفر

در پایین مشخصات خود را پر کنید یا برای ورود روی شمایل‌ها کلیک نمایید:

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری WordPress.com خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Google خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Twitter خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Facebook خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

درحال اتصال به %s

مرا از دیدگاه‌های جدید به وسیلهٔ رایانامه آگاه کن.

مرا در مورد نوشته‌های تازه به وسیلهٔ رایانامه آگاه کن.

Enter your email address to follow this blog and receive notifications of new posts by email.

به 370 مشترک دیگر بپیوندید

دنبال‌کردن



به سايت خوش آمديد !

براي مشاهده مطلب اينجا را کليک کنيد

ک ون دادن به خانم داستان اعتياد به حقارت 

1 . ک ون دادن به خانم داستان اعتياد به حقارت | هیپرسی – دانلود آهنگ شاد‎ک ون دادن به خانم داستان اعتياد به حقارت. 1 . داستان دنباله دار اعتیاد به حقارت – hyperci.ir/ک-ون-دادن-به-خانم-داستان-اعتياد-به-حقارت/قسمت بیستم – فقط دیر و زود … 19 فوریه … حتما داستان را از قسمت اول دنبال  داستان اعتیاد به حقارت قسمت شانزدهم

2 . کنید. لیست تمام قسمت های داستان در صفحه لیست https://hegharat.wordpress.comبالاخره …//02/19/etiad_be_hegharat_20/داستان ها موجود است. چند لحظه منتظر موندم تا اینکه  

3 . داستان دنباله دار اعتیاد به حقارت – قسمت یازدهم – واسطه – حقارت‎10 جولای … داستان دنباله دار اعتیاد به حقارت – قسمت یازدهم – واسطه. حتما داستان رو از … من امشب https://hegharat.wordpress.com//07/10/etiad_be_hegharat_11/پریودم و حال و حوصله سکس ندارم و اربابت هم می‌بینی حشریه پس کس خونی من رو میلیسی و به اربابت هم کون می‌دی ! انگار من و اون … خانم بعد از mute کردن گوشی٬ رو کرد به شوهرش و با قدرت صدایی که تابحال ازش نشنیده بودم سرش داد زد: 

4 . داستان دنباله دار اعتیاد به حقارت – قسمت دهم – زوگسونگ*! – حقارت‎30 ژوئن … اومد تو و رو به من با خنده گفت: –خوبی؟ یکم جا خوردم و نمی‌دونستم باید چی بگم تا اومد https://hegharat.wordpress.com//06/30/etiad_be_hegharat_10/جواب بدم ی تف غلیظ و چسبناک پرت کرد توی صورتم که افتاد روی چشم چپم و بعد بلند بلند شروع کرد به خندیدن بهم! — دهنتو خوب شستی؟ – بله خانم — نشون بده ببینم! دهنم رو باز کردم٬ سرم رو گرفت و بعد از کلی نگاه کردن ی تف … 

5 . داستان دنباله دار اعتیاد به حقارت – قسمت بیستم – فقط دیر و زود …‎19 فوریه … حتما داستان را از قسمت اول دنبال کنید. لیست تمام قسمت های داستان در صفحه لیست https://hegharat.wordpress.com//02/19/…/comment-page-1/داستان ها موجود است چند لحظه منتظر موندم تا اینکه بالاخره صدای پایی نزدیک شد مشحص بود پاشنه بلند نیست و کلا قددمش اینقدر سنگین بود که مطمئن بودم خانم نیست. بالاخره در باز شد و من هم که… 

6 . داستان دنباله دار اعتیاد به حقارت – قسمت نهم – از حرف تا عمل! – حقارت‎22 ژوئن … و این دستمال که توی دهنم بود هرچی می‌جویدم دلم رضای قورت دادن نمی‌داد ولی بالاخره https://hegharat.wordpress.com//06/22/etiad_be_hegharat_9/چشمام رو بستم و پایین دادمش ! از خوردن صورتم به صندلی توالت و کف زمین بدم میومد تا اینکه یادم افتاد چند لحظه پیش ی تیکه گوه توی دهنم بوده! و بعدش هم دستمال توالت خانم رو خوردم! بعد دیگه زیاد سختم نبود و همونجا آروم گرفتم تا بیان … 

7 . داستان دنباله دار اعتیاد به حقارت – قسمت شانزدهم – قرمز مثل رژ! – حقارت‎4 دسامبر … تا وقت خواب مادرم کلی در مورد خانم ازم سوال و جواب کرد از اول آشناییمون گرفته تا هر https://hegharat.wordpress.com//12/04/etiad_be_hegharat_16/چیزی که به فکرش می‌رسید! کاملا مشخص بود که … داستان دنباله دار اعتیاد به حقارت – قسمت شانزدهم – قرمز مثل رژ! …. چهار دست و پا شدم و رفتم پیش خانم٬ همونطور که خوابیده بود بدون اینکه نگام کنه شروع کرد به بازی کردن با موهام و گفت: 

8 . جستجوهای منتهی به حقارت !! – حقارت‎17 دسامبر … «داستان فیتیشی دنباله دار حقارت قسمت اول»,11 «حقارت از حرف تا عمل»,10 «داستان https://hegharat.wordpress.com//12/17/…/comment-page-1/سکسی حقارت»,10 «داستان سکسی اعتیاد به حقارت»,10 «حقارت در سکس»,9 «اعتیاد ب حقارت فصل سوم داستان»,8 «کون دادن»,8 «بلاگ حقارت»,8 «داستان سکس لذت حقارت»,8 «اعتیاد به تحقیر»,8 «حقارت برده»,6 «حقارت من نسبت … 

9 . داستان دنباله دار اعتیاد به حقارت – قسمت چهارم – فریده! – حقارت‎29 مه … داستان دنباله دار اعتیاد به حقارت – قسمت چهارم – فریده! بعد از صحبت … بله می‌دونم https://hegharat.wordpress.com//05/29/etiad_be_hegharat_4/خانم› » خوبه ساعت ۵ و نیم به ی بهانه‌ای میگی می‌خوای استراحتی کنی و حالت خوب نیست! میای تو اتاق پشت سیستم و هر کاری که بهت گفتم انجام میدی ! دست از پا خطا …. خانم اینقدر خوشش اومد که ی جیغ بلندی کشید و قطع کردن سرم رو به … 

10 . داستان دنباله دار اعتیاد به حقارت – قسمت نوزدهم – بی‌عرضه! – حقارت‎2 فوریه … داستان دنباله دار اعتیاد به حقارت – قسمت نوزدهم – بی‌عرضه! … بعد از خداحافظی https://hegharat.wordpress.com//02/02/etiad_be_hegharat_19/رفتیم دم در و من طبق رسمی که از چند ماه پیش به بهانه کمر درد مونا شروع شد و دیگه هم  

دیدگاه

قسمت چهل یک

نمی دونم چقدر تو اون حال وهوا موندم.اما وقتی به خودم اومدم که دیدم هوا تقریباً تاریک شده.صدای در حیاط
باعث شد تکانی به خودم بدم. واز رو تختم بلند شم.
تو آینه نگاه کوتاهی به خودم انداختم.لبم کمی ورم داشت وکبودی کم رنگی هم رو انحنای پشت لبم دیده می
شد.خوشبختانه به کمک مختصر لوازم آرایشی که به اصرار مامان گهگداری می خریدم سریع کبودی رو پوشوندم و
رژ ماتی هم رو لبم کشیدم.اینطوری ورمش به چشم نمی اومد.
_گلاره جان خونه ای؟
از اتاق بیرون اومدم.
_سلام…خسته نباشین.
حواسش به بسته های خریدی که تو دستاش جابه جا میکرد بود.نگام به در هال افتاد.فراموش کرده بودم دستگیره
ی خونی رو تمیز کنم.با خودم گفتم)نکنه دیده باشه؟(
مامان سرشو بلند کرد.
_حواست کجاست دختر…بیا اینارو…
باقی حرفشو خورد وبه صورتم مات شد.از ترس اینکه متوجه ی کبودی رولبم شه سرمو پایین انداختم وبه طرفش
رفتم.
_اونارو بدین به من.
_آرایش کردی؟!
بی دلیل سرخ شدم وبسته هارو از دستش گرفتم.
_ایرادی داره؟

بی حرف بسته هارو به آشپزخونه بردم.دنبالم راه افتاد.
_عماد اینجا بود؟!
از فکری که به ذهنش خطور کرد،عرق سردی رو ستون فقراتم نشست.با دلخوری سرتکان دادم.
_شما چی میخواین از من بشنوین؟
یه صندلی برای خودش عقب کشید ودر حالیکه خستگی از سر وروش می بارید با بی حالی پشت میز نشست.
_پس اینجا بوده.
از کنارش گذشتم ودر حالیکه از آشپزخونه بیرون می رفتم،خیلی بی تفاوت وسرد گفتم:نه.
سریع به طرف در هال رفتم.باید تا قبل از اینکه رد خونو ببینه پاکش می کردم.این بی توجهی لحظه ی ورودشو
مدیون تاریکی هوا وخرید های زیادش بودم.
نمی خواستم ونمی تونستم از رفتار زشت عماد فعلا حرفی بزنم.فقط چون حالت غیر عادیشو موقع سیلی زدنم
فراموش نکرده بودم،سعی کردم اینقدر زود قضاوت نکنم.
با این سکوت از کاراشتباهش چشم پوشی نمی کردم فقط می خواستم اینقدر زود خونواده مو از اون که هنوز فرصتی
برای توضیح پیدا نکرده بود، نا امید نکنم.والبته خیال نداشتم این فرصت رو حالا حالاها بهش بدم.فکر می کنم این
کمترین تنبیهی بود که می تونستم براش در نظر بگیرم.
با اکراه دست جلو بردم ودستگیره رو با دستمال خیسی که تو دستام بود پاک کردم.این کارم یه جورایی مثل این می
موند که دارم رد هرنوع حقارت وخوردشدنو از سر وروی زندگیم پاک میکنم.

تا چند روز بعد اون برخورد نا امیدکننده از عماد نه جواب تماس هاشو می دادم ونه اون سی وخورده ای پیامکی که
فرستاده بود،خوندم.
حالا دیگه مامان وبابا هم یه حدسایی بابت جو نامساعد بینمون می زدن.وبراشون یه جورایی مسجل شده بود که
امکان داره جوابم منفی باشه واز هم جدا شیم.اونم فقط بعد بیست ویک روز که از اون محرمیت کذایی میگذشت.
با مامان پشت دار فرش نشسته بودیم ومن داشتم پرزهارو قیچی می کردم.که صدای زنگ در اومد.
با تعجب گفتم:بابا که الان رفت.
مامان از جاش بلند شد وچادرشو از دور کمرش باز کرد.
_فکر نکنم بابات باشه.

بدون اینکه کنجکاوی بیشتری نشون بدم دوباره مشغول شدم…صدای مامان باعث شد دست از کار بکشم.
_بیا تو پسرم…گلاره جان آقا عماد اومده.
قیچی رو پایین آوردم.ودست چپم نا خودآگاه مشت شد.دلم نمی خواست باهاش به این زودی روبروشم.نه اینکه
آدم کینه ای ولجوجی باشم.فقط می خواستم زشتی کارش به مرور زمان برام کمرنگ شه وبتونم ببخشمش.والبته این
بخشش به اون معنی نبود که جوابم به درخواستش مثبته.
_سلام.
سرمو پایین انداختم.وبا ناراحتی به ترنج نیمه بافته خیره شدم.دسته گل رز سفیدی که تو دست داشت کنارم
گذاشت.
_هنوزم ازم دلخوری؟
_نباید باشم؟داستان اعتیاد به حقارت قسمت شانزدهم

_من می رم یه چایی آماده کنم.
با لبخند تلخی به مسیر رفتنش خیره شدم.بهتر دیده بود مارو تنها بذاره.
عماد سرخم کرد وزیر لب گفت:ممنونم.
با تعجب به طرفش برگشتم.
_بابته؟!!
-بهشون چیزی نگفتی.
دستامو تو هم قلاب کردم ونگاهمو ازش گرفتم.
_فقط نخواستم تا موقعی که توضیحی لابابتش ندادی دیدشون رو بهت خراب کنم.
_جواب تماس هامو ندادی.وگرنه زودتر از این توضیح می دادم.هرچند تو پیامک هایی که دادم همه چیو گفتم.اگه
هنوز قانع نشدی…
حرفشو قطع کردم.
_هیچ کدومشو نخوندم.
_چرا؟!!
صادقانه جواب دادم.
_از دستت عصبانی بودم.
سرشو پایین انداخت.
_بهت حق میدم. کارم خیلی اشتباه بود. اما باور کن تو اون لحظه اصلا تو حال خودم نبودم…اون حرکتم عمدی نبود.
خیلی جدی گفتم:ازت توضیح خواستم نه توجیه.
با کمی مکث نگاهشو ازم گرفت که به دسته گلی که برام خریده بود دوخت.

حرفشو دوباره قطع کردم.
_اما این پیشنهاد تو بود.
مردد از جواب دادن سکوت کرد.با ناباوری گفتم:یعنی بهشون نگفتی؟!
_همینجوری هم از دستم به خاطر اینهمه یکدندگی شاکین.
_اونا که همه جوره باهات راه میان این یکی هم روش.
_این دفعه دیگه نمی شد…بابا با اهرم قرار دادن شغلم تهدیدم کرد.
مثل پسر بچه های تخس خطاکار با پاش رو زمین ضرب گرفت.با تاسف سرتکان دادم وبی توجه به حضورش
مشغول قیچی زدن پرزها شدم.
_آخه به چه زبونی بگم تحت فشار عصبی بودم.تو هم که مدام با یادآوریه مدت این صیغه خونمو به جوش می
آوردی.باور کن یهویی شد.البته حضور پسر شریفی هم بی تقصیر نبود…یادت رفته چطوری داشت نگامون می کرد؟
_اینجور که معلومه همه مقصرن غیر خودت…آفرین واقعا تحت تاثیرم قرار دادی.
کلافه دستی به موهاش کشید.
_بگم غلط کردم راضی میشی؟
توچشماش خیره شدم تا باورم شه اون اظهار پشیمونی چند درصدش واقعیه…چیزی که دیدم فقط دلخوری بود شاید
انتظار داشت بعد اینهمه توضیح که در تبرئه ی خودش برام ردیف کرد می بخشیدمش.
_اینو باید عذرخواهی به حساب بیارم؟
_من واقعا پشیمونم…یعنی اینقدر برات باورش سخته؟
_تو باورشو برام سخت کردی عماد.
_من دوستت دارم…چرا درکم نمیکنی؟

_اما من اینو دوست داشتن، نمی دونم.نه الاقل تا وقتی که رنگ ولعاب ترس وخودخواهی وتوقع به خودش گرفته.
با لجبازی جواب داد.
_هر اسمی که میخوای روش بذار.ولی من هنوزم میگم از رو دوست داشتنمه که اینقدر روت حساسم.
_این حساسیت بی دلیل نگرانم میکنه.چند روز پیش به خاطر یه توضیح،که دادنش هم بی مورد بود تو دهانم
کوبیدی.فردا اگه جوابم نه باشه چیکار میکنی؟
_بهم فرصت بده تا ثابت کنم اینجوری نیست.نمی ذارم جوابت نه شه.
حالا تو چشماش فقط ترس بود.به زبونم نیومد بگم)عماد این ترس هات منو هم می ترسونه(
نفس عمیقی کشیدم.وبرای قبول خواسته ش به همه چیز وهمه کس جز خودم فکر کردم.

به امیدها وآرزوهای مامان وبابا…به آبروی خونواده ی رحیمی…به بیست وچهارسالگیم و رسیدن زمان ازدواجم…به
احساسی که عماد مدعیش بود…به اصراری که داشت…به خودش.
چیزی به اسم فداکاری وجود نداشت.قرار نبود خودمو قربونی این وضعیت مبهم کنم.فقط می خواستم بهش یه
فرصت ده روزه بدم.همین.
فردا عصر به مناسبت این آشتی کنان ظاهری منو برای خوردن شام به یه فست فود دعوت کرد.اینبار واقعا از
پیشنهادش استقبال کردم.محیط کوچیک اونجا ودیدن جمعیتی که بعد پشت سرگذاشتن یه هفته مشغله کاری با
خونواده یا دوستانشون تو همچین مکانی دور هم جمع شده بودن منو به سر شوق می آورد.خوشحال بودم که
ایندفعه عماد به خواسته م احترام گذاشته.

لبخند دلگرم کننده ای رو لبم اومد.
_آره…جای خوبیه.
_هنوزم از دستم ناراحتی؟
صادقانه گفتم:سعی میکنم نباشم.
نا امید نگاهشو ازم گرفت وبه دستاش خیره شد.
_ای کاش نبودی.
_همیشه همه چیز بر وقف مراد آدم نمی شه.تو مدام از خودت وآدمای دور وبرت وروابطت انتظارات بالا داری.خب
این درست نیست.چون اینطوری خود به خود ظرفیت قبول چیزی که برخلاف میلته از دست میدی.واین کامال با
روحیه ی محتاط وریسک ناپذیرت همخونی داره.اونوقت می دونی چی می شه؟
به چشمام خیره شد انگار که خودشم قبول داشت حرفام درسته.اما این پذیرش سریع یکم غیر عادی بود.یاد واکنش
تند بهراد بعد به رخ کشیدن ترساش افتادم.اون با اینکه می دونست توضیحاتم تا چه حد درسته اما کوتاه نیومد.
نگاه متفکر عماد باعث شد به خودم بیام ودوباره حواسمو جمع کنم.وبا یه پیش زمینه ی ذهنی ادامه بدم.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

داستان قسمت اول را با کلیک بخوانید.

?قسمت چهل و دوم داستان دنباله دار را در قسمت سرگرمی سایت دنبال کنید

دیدگاه

نسترن دیر کرده بود…قرارشان ضلع شمال میدان انقلاب درست جلوی سینما بود…مهشید نگران و کلافه این پا و آن پا میکرد… به ساعتش نگاه کرد…یک ربع از ساعتی که قرار داشتند گذشته بود…اطراف کم کم شلوغ میشد و هر از گاهی جمعیت در یکی از پیاده روها شعار میداد و بلافاصله نیروهای ضد شورش و لباس شخصی به آن سمت حمله میکردند و جمعیت را متفرق می کردند…گاه گداری هم کسی دستگیر میشد…مهشید موبایلش را از کیفش در آورد و شروع کرد به شماره گرفتن که کسی از پشت روی شانه اش زد…:
– سلام…به کی زنگ میزنی؟
– کجایی تو؟ دلم هزار راه رفت…
– ببخشید…خیلی ترافیک بود…جلوی سینما سپیده پیاده شدم و دیگه بقیه راهو پیاده اومدم والا تا یک ساعت دیگه هم نمیرسیدم…چه خبر بود اینجا؟
– هیچی… خیابون کارگر رو که بستن …گاز اشک آور هم زدن…چند نفر هم دستگیر کردن… میخوای همینجا بمونیم؟
– نه بابا…بریم بالا…اینجا که خبری نیست…

نسترن وکیل بود…پنج سال پیش فارغ التحصیل شده بود و به خاطر وضع مالی خوب پدر و مادرش بلافاصله یک دفتر زده و مشغول به کار شده بود …به خاطر زرنگی ذاتی ای که داشت پیشرفت خوبی هم کرده بود. قد بلند و اندام متناسبی داشت و و در کل زن جذابی مینمود و عاشقان دلخسته زیادی داشت…دوستش مهشید  با اینکه در دانشگاه با او همکلاس بود اما به خاطر مشکلات مالی نتوانسته بود مدرکی بگیرد و سال سوم قید مدرک گرفتن را زده بود و در یک شرکت خصوصی منشی مدیر عامل بود…چشمهای سبزی داشت و کمی درشت جثه ترو البته کوتاه تر از نسترن بود…
نزدیک پارک لاله فضا متشنج بود…ماشینهای سیاه یگان ویژه مستقر بودند وبسیج و پلیس عملا با مردم درگیر شده بودند…نسترن شروع کرد در همراهی با جمعیت  شعار دادن…مهشید که محافظه کار تر بود او را میکشید و سعی میکرد از کانون درگیریها دور بمانند…بوی گاز اشک آور و دود همه جا را گرفته بود…فضا جوری نبود که بشود راه رفت و باید میدویدند…هر دو در امتداد بلوار کشاورز شروع به دویدن کردند…چند موتوری با جلیقه و سر و شکل بسیجی از کنارشان رد شدند و یکی از آنها با باطوم به کمر مهشید کوبید و همزمان فریاد زد…جنده ها…مهشید از درد به خودش پیچید و کمرش را گرفت…نسترن دنبال موتوری دوید و فریاد زد جنده مادر و خواهرته…بی شرف…مزدور…
موتوری دور شده بود…هر دو پیچیدند در یکی از خیابانهای فرعی تا نفسی تازه کنند… پشت سرشان یک ون مشکی به آرامی وارد خیابان شد و کمی جلوتر  ایستاد…دو مرد و یک زن از آن پیاده شدند…لباس فرم یا نظامی نداشتند اما هر دو مرد سر تا پا مشکی پوشیده و صورتشان را با کلاهی که تا زیر گردن پایین کشیده بودند و فقط جای چشمها و دهانشان سوراخ بود پوشانده بودند… زن اما چادر به سر داشت… با داد و فریاد از مهشید و نسترن خواستند که سوار شوند…نسترن حدس زد که از نیروهای ضد اغتشاش باشند و با این حال شروع کرد به داد و فریاد کردن که مگر چه کار کرده ایم و سوار نمیشویم…مهشید اما حسابی ترسیده بود و زبانش بند آمده بود…دو مرد با باطوم آنها را به سمت ماشین هول میدادند و زن هم دست مهشید را محکم گرفته بود و با خود میکشید…اوضاع بدی بود و مقاومت فایده ای نداشت…

در ون که بسته شد موبایلهای هر دو را گرفتند و چشمهایشان را با چشم بند بستند و ماشین با سرعت شروع به حرکت کرد…نسترن اجازه خواست که  با منزلش تماس بگیرد ولی زنی که همراهشان بود گفت نیازی نیست…مهشید پرسید ما را کجا میبرید و باز همان زن جواب داد «جایی که لیاقتش را دارید»…پاسخ زن به وضوح بی ادبانه بود ولی مهشید تصمیم گرفت دهان به دهان او نگذارد و کار را بدتر از این که هست نکند…ده دقیقه بعد دوباره ماشین ایستاد و از سر و صداها بر می آمد که یک نفر دیگر را هم با داد و فریاد میخواستند که سوار کنند…ظاهرا دختری بود که به شدت مقاومت میکرد و از آن بیشتر زنی که گویا مادرش بود ظاهرا با ماموران درگیر شده بود و اجازه نمیداد که دخترش را سوار کنند…صدای شوکر برقی و جیغ و فریاد زیادی از بیرون ماشین به گوش میرسید…مادر دختر فریاد میزد نمیذارم دخترم را ببرید و اگر میخواهید او را ببرید من را هم باید ببرید…زن فریاد زد:
– سوارشون کنید …هر دوشون رو…
مادر و دختر هر دو سوار ون شدند و همان مراحل تکرار شد…موبایلهایشان را گرفتند و چشمانشان را بستند…چند بار مادر آن دختر شروع کرد به حرف زدن که هر بار با حرفهای توهین آمیزی از او خواستند ساکت بنشیند و حرف نزند…نسرین اعتراض کرد که شما حق ندارید اینطور صحبت کنید…زنی که سوارش کرده بود این بار جوابی داد که برق از سرش پراند…
– زنیکه جنده خفه میشی یا نه؟
نسترن که وکیل بود میدانست که هیچ ماموری حق توهین ندارد ولی تصمیم گرفت تا ساکت بنشیند و وقتی به مقصد رسیدند به مافوق این زن  شکایتش را بکند.. همانجا تصمیم گرفت دیگر حرفی نزند و اجازه ندهد این مامورهایی که معلوم نیست از کدام دهات آمده بودند به او اهانت کنند… بیشتر از یک ساعت ماشین خیابانها را طی کرد… در این مدت دیگر هیچ حرفی رد و بدل نشد…فقط یکبار همان زن بد دهن به کسی زنگ زد و گزارش داد که چهار نفر را دارند می آورند و اضافه کرد که یک مادر و دختر هم هستند که قبل از سوار شدن خیلی کولی بازی در آوردند…و خندید…  آن دخترک تازه وارد هق هقش بند نمی آمد…نسترن پیش خودش حساب کرد که اگر بی مورد توی شهر نچرخیده باشند باید تا الان  از شهر خارج شده باشند…

بعد از یک ساعت ماشین در مسیر پر دست اندازی افتاد…جاده مشخص بود دیگر آسفالت نیست…و بعد از ده دقیقه طی مسیر ناهموار ماشین توقف کرد…کسی پیاده شد و یک دقیقه بعد دوباره سوار شد…یک مسیر کوتاه دیگر هم با ماشین طی گردید و بعد همه سرنشینان پیاده شدند…همه را همانطور با چشمان بسته در یک ستون قرار دادند و گفتند که نفرات عقبی هر دو دستشان را روی شانه نفر جلویی بگذارند و راه بیفتند…جلوتر از همه نسترن بود …یک نفر بازوی چپ او را گرفته بود و او را هدایت میکرد…نسترن یک لحظه از فشار انگشتانی که به بازویش وارد میشد احساس کرد که این انگشتان نمیتواند انگشتان یک زن باشد ولی بعد پیش خودش فکر کرد که چنین چیزی ممکن نیست…مهشید که دستانش را روی شانه نسترن قرار داده بود و پشت سرش راه می آمد از آنجا که فکر نمیکرد کارشان به تعقیب و گریز بکشد بر حسب عادتی که داشت و سر قرارهایش با مهشید همیشه کفشهای پاشنه دار میپوشید که اختلاف قدشان زیاد به چشم نیاید بوتهایی  به پا داشت که پاشنه دار بودند و همین باعث میشد روی زمین ناهموار و با چشمان بسته تعادلش چند بار به هم بخورد…چون این ماجرا تکرار شد دسته ایستاد و از مهشید خواسته شد بوتهایش را در بیاورد…او ابتدا خود داری کرد…با جوراب نایلونی روی این سنگ و کلوخ ها راه رفتن چیزی نبود که دلخواهش باشد. اما وقتی اصرار مامورین را دید و از طرفی دید واقعا راه رفتن با آن پاشنه های بلند ده سانتی روی این زمین شدنی نیست در حالی که سکندری میخورد، پس از چند بار تلاش موفق شد بوتهایش را از پایش بیرون بیاورد…با یک دست بوتهایش را برداشت و با دست دیگر شانه نسترن را گرفت و آماده حرکت شد…اما از او خواسته شد بوتها را زمین بگذارد و هر دو دستش را روی شانه نفر جلویی قرار دهد…:
مهشید با اعتراض گفت: پس چکمه هام  رو چیکار کنم؟
صدای همان زنی که در خودرو بود گفت: میتونی بذاریشون همینجا…یا اینکه به دندون بگیری و بیاریشون با خودت…!
مهشید با عصبانیت کفشها را زمین گذاشت و به دستور عمل کرد…دسته راه افتاد و بعد از چند بار پیچ و تاب خوردن از یک در آهنی بزرگ رد شد و وارد محوطه مسقف سوله مانندی شد و سرانجام توقف کرد…
صدایی شبیه موتور بالا بر به گوش رسید و بعد صدای باز شدن چند چفت آهنی و بعد از چند ثانیه احساس حرکت…شکی نبود که روی کف یک آسانسور بزرگ ایستاده اند و پایین میروند…اینجا هوا سرد تر از بیرون بود …آسانسور که توقف کرد مسیر کوتاه دیگری هم پیموده شد…و سر انجام همگی ایستادند…

صدای زن دیگری آمد و از متهمین خواست که دستهایشان را از شانه نفرات جلویی بردارند…به نفر دوم (مهشید) دستور داده شد که دو قدم به سمت راست و یک قدم به جلو بردارد و از نفر سوم هم که همان دختر کم سن و سال بود خواسته شد که دو قدم به چپ و دو قدم به جلو بردارد…دخترک که دست و پایش را گم کرده بود به جای چپ به راست رفت که صدای زنانه ای مثل پتک بر سرش فرود آمد:
– چپ…! گفتم چپ…!! تو مدرسه چی به شماها یاد میدن پس؟ چپ نمیدونی کدوم طرفه؟
دخترک هول شده بود و تعادلش را نزدیک بود از دست بدهد که یک دستی بازویش را گرفت و سر جای درستش قرار داد…و بعد هم مادر دختر را آوردند جلو …حالا ستون متهمین به یک ردیف ایستاده بودند…قبل از اینکه کسی حرفی بزند همان صدای زنانه بلند شد که:
– تا ازتون سوالی پرسیده نشده جیک نمیزنین…از جاتون هم تکون نمیخورین…با تو ام…هوی…تو که روسری سبز سرت هست…صاف وایسا…مگه اومدی مهمونی؟ سرت رو بگیر بالا…بالا…میخوام سیب زیر گلوت رو ببینم…نه…مثه اینکه حالیت نیست…
صدای الکتریسته شوکر برقی پیچید توی سالن و همه را از جا پراند…
– دلت از اینا میخواد…؟
نسترن سرش را تا جایی که میتوانست بالا گرفت…
– خوبه…خانم اردلان این مادر – دختر که گفتی این دو تان؟
صدای همان زنی که در ماشین همراهشان بود بلند شد که:
– بله خانوم…مادره اصرار کرد که باید بیاد…به خیالش مهمونی میخواستیم ببریم دخترش رو….
صدای زن با لحن مسخره ای گفت:
– خب البته مهمونی که هست…ولی احتمالا نه از اون مهمونیها که اینا فکرش رو میکنن…
مادر دختر حدودا چهل ساله بود… از ان تیپ زنهایی بود که حسابی به خودشان میرسند…ترکه ای بود و یک مانتوی بلند و شیک با حاشیه آستینهای گلدوزی شده به تن داشت…در نگاه اول فکر میکردی مدیر مدرسه ای چیزی باشد… دخترش اما شبیه بچه مدرسه ایها بود…کوله کوچکی پشتش بود و مانتوی چسبان قهوه ای رنگ و کوتاهی هم تنش بود که برجستگیهای  بدن دخترانه اش را تا حدودی نمایش میداد…ریزه بود و به نظر حدودا شانزده ساله میرسید…
صدای زن دوباره بلند شد:
خب خانوم ها…فکر کنم هنوز دقیق متوجه نیستین اینجا کجاست…ولی بالاخره میفهمید…من رو خانوم صدا میکنید…عادت بدی دارم که چیزی رو که میگم تکرار نمیکنم…حالا هرچی همراهتون هست  رو بریزید جلوی پاتون…پول، کیف، کوله، دستمال…همه چی…
زنها به تکاپو افتادند و همانطوربا چشمان بسته جیبهایشان را خالی کردند… نسترن که کیف کوچکی همراه خود داشت آن را جلوی پایش گذاشت…دخترک اما اصلا حواسش به کوله ای که پشتش انداخته بود نبود و فقط جیبهایش را خالی کرد…داستان اعتیاد به حقارت قسمت شانزدهم

صدای زن دوباره بلند شد:
– تموم شد…؟ همه انجام دادن؟ یه دو ریالی هم دیگه توی جیبهاتون نیست؟ الان معلوم میشه…خانوم اردلان؟ یه نگاه میندازی؟
خانم اردلان با نگاه مسخره ای با چشم اشاره کرد به کوله ی دخترک…
– به به…خانوم کوچولو…شما هیچی دیگه همراه نداری؟
– نه خانوم…
– امممم…یه قدم بیا جلو ببینم…
دخترک آمد و جلوتر ایستاد…
باز صدای زن با همان لحن تمسخر آمیز بلند شد که:
– مامانش…دخترت میگه هیچی دیگه همراش نداره…ولی کوله ش مثه دسته خر روی دوشش هست…چی کارش کنیم حالا؟
دخترک ناگهان خیلی دستپاچه و در حالی که سعی میکرد با خنده موضوع را خاتمه دهد کوله را در آورد و گذاشت جلوی پایش…
مادر دختر که از این وضعیت حسابی عصبی شده بود بنای داد و فریاد گذاشت که اصلا  اینجا کجاست و ما را برای چی آوردید و چرا چشمهایمان را باز نمیکنید… و در همان حال بی توجه به فریادهای خفه شو  دست برد که چشم بندش را بردارد که ناگهان دستی قوی  مچش را گرفت و به عقب پیچاند و او را روی زمین خواباند و از پشت دستهایش را با یک تکه تسمه بست…مادر دخترک همچنان جیغ و داد میکرد…دخترک از شنیدن سر و صدا وحشت کرده بود و حسابی به گریه افتاده بود اما جرئت تکان خوردن نداشت…
زن مسئول فریاد زد…
– خانوم اردلان…چرا وایسادی؟؟ دهن این پتیاره رو ببند…
خانم اردلان نوار چسب پهنی آورد و دهان او را بست…
دو نفر زیر بغلش را گرفتند و او را دوباره سر جای خود ایستاندند و یک پایش را هم به حلقه ای که روی زمین فیکس شده بود بستند…
(ادامه دارد…)

agha in dastan fogholade bood edame bede too zamine lotfan mamnon

خیلی عالی بود – فوق العاده بود . من خیییییللللللییییی منتظرم لطفا ادامه بدید – منتظر قسمت هفتم هستم

سلام من عاشق داستانتون هستممممممممممم ولی چون نمی تونم فیبتر شکن بگیرم اگه امکانش براتو هست میشه برام از قسمت 6 به بعد ایمیل کنید ممنون میشمممممم خواهشا .ایملم
nafise2014@yahoo.com
اگه این کار رو بکنید سپاس گذارم من معتاد داستان شمامممممممممممممم مممنون میشمم

شما نویسنده نامحترم،یک ذره ارزش برای خونهایی که بچه های مردم دادن قائل نیستی؟ بازی بازی،با جون جوانان مردم هم بازی؟ یک ذره حرمت نگه دار. ای خاک بر اون بی دی اس امی که ما رو به اینجاها ببره.

اگه بچه های مردم خون دادن به خودشون مربوط هست دوست محترم من…معامله ای کردن با خدای خودشون…به بنده و شما ربطی نداره!

واقعن.والاا

بسیار عالی بود . قسمت هفتم لحظه شماری. از فلک هم استفاده کنید چون فلک کردن کف پا تحقیرآمیز ترین تنبیه واسه دخترهاست

جالب بود،دوست داشتم البته نه همه قسمتای داستانو ولی جالب بود

سلام.ممنون از این داستان همونه که میخواستم ولی الان خیلی وقته دارم میخونمش.ناراحتم لطفن بگید کجا میتونم داستانای دیگه رو ببینم ممنون.منتظرم.

خیلی داستانت خوب و جذاب بود کارت درسته ادامه بده که منتظره قسمت هفتمم

سلام
واقعاااااااا لذت بردم ممنون
میشه قسمت هفتم رو بزارین؟

در پایین مشخصات خود را پر کنید یا برای ورود روی شمایل‌ها کلیک نمایید:

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری WordPress.com خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Google خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Twitter خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Facebook خود هستید.
( بیرون رفتن / 
تغییر دادن )

درحال اتصال به %s

مرا از دیدگاه‌های جدید به وسیلهٔ رایانامه آگاه کن.

مرا در مورد نوشته‌های تازه به وسیلهٔ رایانامه آگاه کن.

آقای سالو هستم و داستان مینویسم…محتویات این وبلاگ برای افرادی که عقلا و یا جسما زیر 21 سال هستند مناسب نمی باشد. همینطور برای کسانی که با خشونت، شکنجه، تجاوز و تحقیر جنسی زنان میانه ای ندارند.
من مریض نیستم…اینجا صرفا دنیای مجازی و قلمرو خیال من است…جایی که قوانین و اصول اخلاقی اش را خودم تعریف میکنم…

اگر در مورد داستانها نظری دارید و يا ايده ای دارید که دوست دارید تبدیل به داستان شود میتوانید در بخش کامنتها برایم بنویسید و یا به صورت خصوصی برایم ایمیل نمائید…آدرس ایمیل من این است:
salo1357[a]yahoo.com

(استفاده از این داستانها در وب سایتها و وبلاگهای دیگر بدون ذکر منبع و لینک مستقیم از نظر نگارنده مجاز نمی باشد.)

Enter your email address to follow this blog and receive notifications of new posts by email.

به 107 مشترک دیگر بپیوندید

دنبال‌کردن

0