برچسب: دانلود رمان های ترسناک ایرانی

این لینک‌ها خارج از بی‌بی‌سی است و در یک پنجره جدید باز می‌شود

“بختک؛ پنجاه و هفت داستان ترس” عنوان کتابی‌ است در دویست صفحه که پنجاه و هفت داستان کوتاه ترسناک از پنجاه و پنج نویسندۀ ایرانی را در خود جای داده و به تازگی در اینترنت انتشار یافته است. این مجموعه داستان‌ها که همراه با طرح‌هایی ملهم از فضای داستان‌هاست، در پاسخ به فراخوانی در فیسبوک تحت عنوان “دعوت به نوشتن داستان‌های ترسناک به زبان فارسی” گردآوری شده است.

فراهم آوردن و انتشار مجموعه‌ای از داستان‌های وحشت با درونمایۀ ترس و با این حجم تاکنون بی‌سابقه بوده و “بختک” نخستین تلاش در جمع‌آوری و انتشار داستان‌هایی نوشته شده در ژانر ادبیات وحشت در یک کتاب است.

ادبیات وحشت روایت و توصیف حوادثی‌ است عجیب و نامتعارف، گاه زننده و چندش‌آور و فراطبیعی که در فضاهایی وهمناک، مخوف و پر رمز و رازآمیز به وقوع می‌پیوندند. این نوع ادبی در پی بهت زده کردن و ترساندن خواننده است و اغلب باعث برانگیخته شدن حس بیزاری و نفرت در اوست. نویسندگان ادبیات وحشت موضوع داستان‌های خود را از اموری چون قتل، مرگ، گور و گورستان، شکنجه، خودکشی، جنون، اضطراب، کابوس و توهم می‌گیرند. سابقۀ این نوع ادبی در غرب به قرون وسطا برمی‌گردد. در دوران متاخر آثار نویسندگانی چون ادگار آلن پو و استیون کینگ این نوع ادبی را نمایندگی می‌کنند.

به دلایل گوناگونی که باید در نوشتاری جداگانه به آن پرداخت، ژانر ادبیات وحشت برای بزرگسالان هم چون ژانر ِ داستان‌های جنایی – پلیسی هنوز در ادبیات ایران پا نگرفته و چندان مورد توجه نویسندگان ایرانی واقع نشده است.

تعداد داستان‌های منتشر شده در این ژانر به زحمت به انگشتان دو دست می‌رسد. شاید بتوان داستان “گجسته دژ” داستان کوتاهی از صادق هدایت را که در سال ۱۳۱۱ و در مجموعه داستان “سه قطره خون” منتشر شده بود و نیز داستان‌های “گرگ”، “معصوم اول” و “معصوم دوم” اثر هوشنگ گلشیری را از جمله داستان‌های وحشت در ایران به شمار آورد. از این رو باید انتشار “بختک” را به فال نیک گرفت.

مهدی گنجوی، نویسندۀ ایرانی ساکن کانادا که جمع‌آوری این داستان‌ها را به عهده داشته در “توضیح مختصر” ابتدای بختک چند اصل در گزینش را برمی‌شمرد:

ترس به عنوان درونمایۀ اصلی داستان، طول داستان زیر ۲۲۰۰ کلمه و نیز “رعایت حداقل شرایط برای این که متنی داستان تلقی شود.”

او در مورد معیارهای گزینش داستان‌ها می‌گوید: “معیار ادبی ما مبتنی بر معیارهای استاندارد داستان‌نویسی از قبیل شخصیت‌پردازی، پلات، گره و گره‌گشایی بوده است. مدام بر آن بودیم که خود را در موقعیت زیبایی‌شناسی ِ هر داستان قرار بدهیم و آن را با عناصر و سنت زیبایی‌شناسی که خودش معرفی می کند، بررسی کنیم. هر چند برای احترام به تجربه‌گرایی – آن هم در ژانری که هنوز در حال پاگرفتن است – به موسع‌ترین تعریف‌ها یا در مواردی به سایه‌هایی از هر یک از این عناصر یاد شده در داستان توجه کردیم. در عین حال به عنصر فضاسازی (برای پیشبرد برساخته شدن فضاسازی ِ داستان‌های گوتیک ایرانی) و به ظرفیت‌های روایی تعلیق‌سازی نیز توجه خاص داشتیم”.

داستان‌های منتشر شده در “بختک” درونمایه‌هایی چون قتل، مرگ، گور و گورستان، کابوس و توهم را گاه آمیخته با مایه‌های اروتیک را دربرمی‌گیرند.

مهدی گنجوی در مورد چگونگی گزینش این داستان‌ها می‌گوید:

“پانارومایی از ترس را در نظر داشتیم و در مواردی که داستانی در پوشش ِ هر چه بیشتر ِ منظره‌های این پاناروما کمک می‌کرد، آن را به مجموعه وارد کردیم. در واقع در مقابل هر داستان با این سوالِ مشخص و پاسخ به آن مواجه بودیم که این داستان چگونه می‌تواند غیابِ سنتِ گوتیکِ ایرانی را با پیشنهادات اجرایی یا موضوعی خود تا حدودی جبران کند. با این رویکرد ساختار نهایی ِ کتاب می‌خواهد بستری برای هم‌اندیشی جمعی به جهتِ ساختِ سنتِ گوتیکِ ایرانی فراهم بیاورد.”

گرچه تعداد اندکی از داستان‌ها خام‌دستانه نوشته شده‌اند و به زحمت می‌توان آن‌ها را داستان خواند اما بیش از نیمی از داستان‌ها پخته و منسجم اند.

آقای گنجوی می‌گوید: “داستان‌های انگشت‌شماری را به دلیل ضعف کنار گذاشتیم و داستان‌های بیشتری را به خاطر عدم پرداختن به سوژه یا خارج شدن از محدوده‌ی کلماتی ِ مشخص شده خارج کردیم.”

با وجود آن که تعداد اندکی از نویسندگان این داستان‌ها نام‌آشنا هستند اما از آن‌جا که جای معرفی مختصری از نویسندگان در کتاب خالی‌ است، نمی‌توان به ضرس قاطع گفت، کدام یک از نویسندگان داستان‌های این کتاب پیش از این اثر یا آثاری منتشر کرده بودند و کدام یک از آن‌ها نخسین بار است که اثری از خود را به دست انتشار می‌سپارند.

مهدی گنجوی می‌گوید: “در طول چهل روز – از زمان فراخوان تا پایان مهلت ارسال داستان – هشتاد داستان به دست ما رسید. گزینش و ویرایش این داستان‌ها، جلب توافق نویسندگان آن‌ها با ویرایش‌های انجام شده و سپس انتشار کتاب قریب به شش ماه طول کشید. در مجموع بیش از نود نفر (اعم از نویسنده، گرافیست و ویراستار) از سرتاسر جهان به صورت داوطلبانه و رایگان به این پروژه کمک کردند.”

از سوی دیگر “بختک” پس از انتشار با استقبال خوانندگان مواجه شد و به گفتۀ آقای گنجوی “این کتاب تاکنون از بیش از ۱۵۰۰ شهر دنیا دریافت شده است.”

به نظر او انتشار کتاب در اینترنت موانعی چون سانسور و پخش در سراسر جهان را از پیش پای نویسنده برمی‌دارد.

او “یکی از اهداف انتشار الکترونیکی کتاب را مداخله در روش‌های پخش در جهت جبران ِ محلی بودن صنعت نشر در ایران” می‌داند و می‌گوید: “فکر می‌کنم که همدلی این تعداد نویسنده برای انتشار یک کتاب الکترونیکیِ فارسی بی‌سابقه بوده است. این پدیده شاید بتواند به نوعی مداخله در ارزش داوری‌های محافظه‌کارانه نسبت به کتاب الکترونیک و آیندۀ آن باشد و چه بسا آیندۀ صنعت نشر فارسی زبان را بسیار گسترده‌تر کند. پروژه‌های ادبی از این دست به گشایش در فضای ادبی، گشایش در بحران محلی بودن نشر، بحران سانسور و جدی گرفتن پدیدۀ ژانر وحشت در داستان نویسی منجر خواهد شد.”

دست‌اندرکاران انتشار “بختک” می گویند در کنار ِ انتشار الکترونیکی، انتشار صوتی و جمع آوری داستان برای تهیۀ نسخه‌ انگلیسی کتاب را نیز در برنامۀ خود دارند.