طرح توسعه میوه های گرمسیری و نیمه گرمسیری نخستین بار در مناطق جنوبی کشور اجرا می شود.مناطق کاشت نارگیل در ایران
این طرح طی امسال و سال آینده در 4 هزار و 500 هکتار از زمینهای استانهای سیستان و بلوچستان , هرمزگان , بوشهر و خوزستان اجرا می شود و دراین مناطق درختان موز , نارگیل ,انبه , چیکو , پاپایا و نخل کاشته می شود .
حسین یوسفی افزود:نهالستان تامین کننده این نهالها ایجاد شده است که با واردات ارقام مورد نیاز به تولید مناسبی دست خواهیم یافت.
وی همچنین از وجود 2 میلیون و 600 هزار هکتار باغ بارور در کشور خبر داد و گفت: پیش بینی می شود امسال 15 میلیون و 800 هزار تن میوه از آنها برداشت شود.
معاون وزیر جهاد کشاورزی در بخش باغبانی افزود:با کاشت درختان میوه در 3 میلیون هکتار زمین تا پایان برنامه چهارم توسعه نیز تولید میوه به 20 میلیون تن افزایش خواهد یافت.
یوسفی با بیان اینکه امسال از یکصد هزار هکتار زمین زیر کاشت درختان40 هزار هکتار آن به زیتون اختصاص مییابد گفت:عمر اقتصادی یک میلیون و 300 هزار هکتار از باغهای کشور سپری شده و نیاز به احیا , جایگزینی و جوان سازی دارد.
وی افزود: برای اصلا ح , احیا , نوسازی باغ و ایجاد مجتمع گلخانه ای امسال 4 هزار میلیارد ریال تسهیلا ت به متقاضیان داده می شود .
مناطق کاشت نارگیل در ایران
یوسفی با بیان اینکه میوه های تولیدی کشور صددرصد نیاز مردم را برآورده می کند گفت: پارسال یک میلیارد و 200 میلیون دلا ر محصولا ت باغی به خارج صادر شد.
معاون وزیر جهادکشاورزی همچنین از جایگاه نخست ایران در زمینه تولید انار , زعفران و پسته در جهان خبر داد و افزود:در تولید خرما , گردو , کشمش و خشکبار نیز از جایگاه مطلوبی برخوردار هستیم .
آموزش تصویری کاشت نارگیل در منزل
نارگیل (نام علمی: Cocos nucifera) از اعضاء خانواده نخلیان (Arecaceae) است و تنها گونه‌ای است که در سرده نارگیل (Cocos) طبقه‌بندی می‌گردد.
نارگیل میوه ای گرمسیری بوده در نتیجه برای پرورش آن نیاز به محیطی گرم و مرطوب داریم، اگر در مناطق گرمسیری زندگی می کنید میتوانید این میوه را در فضای باز و در باغ بکارید، ولی در مناطقی که زمستان سردی دارند نیاز است نارگیل را در گلخانه یا داخل گلدان کاشت تا بتوان آن را از سرما محفوط نگه داشت.مناطق کاشت نارگیل در ایران
به طور طبیعی نارگیل در محیط های گرم و مرطوب که دارای بارندگی های فصلی می باشد رشد می کند، در نتیجه با به وجود آوردن محیطی با این شرایط میتوان اقدام به کاشت این میوه ی با ارزش نمود.
در اینجا به طور کامل و همراه تصویر کاشت این میوه را بررسی می کنیم:
(دقت شود که این روش تست شده بوده و تصاویر نیز از مراحل کاشت به همین روش گرفته شده است)
آموزش تصویری کاشت نارگیل در منزل:
1. مرحله ی اول انتخاب میوه ای رسیده می باشد ،نارگیلی که به رنگ قهوه ای باشد و پوسته ی آن کنده نشده باشد مناسب کاشت است، حتماً باید نارگیلی انتخاب شود که درونش مایع یا شیر نارگیل باشد زیرا جوانه ی این گیاه ماه ها از این مایع برای تغذیه استفاده می کند. (نارگیل سنگینی را انتخاب کنید که مایع درون آن بیشتر است)
2. پوشال روی نارگیل را با دقت جدا کنید و آن را کاملاً تمیز کنید.
3. نارگیل را به مدت 4 روز تا یک هفته درون سطل آبی پر از آب قرار داده و یک وزنه یا سنگ یا کاشی روی آن قرار دهید و آنرا در دمای منزل (گوشه اتاق یا آشپز خانه) قرار دهید.
4. حال باید نارگیل را از سطل در آورده و داخل یک کیسه نایلنی ترجیحا رنگ مات یا مشکی قرار داده و مقداری آب روی ان اسپری کرده در نایلن را گره زده و در جایی با حداقل تغیرات دمایی قرار دهید .(گوشه اتاق یا اشپز خانه).
مناطق کاشت نارگیل در ایران
5. هر چند روز یکبار به آن سر بزنید و اگر رطوبت کم بود رویش آب اسپری کنید. هرگز نگذارید کاملا خشک شود. باید نارگیلتان در این مرحله همیشه رنگ قهوه ای بسیار تیره داشته باشد.
6.بعد از گذشت چند روز تا چند هفته (بستگی به کیفیت نارگیل وشرایط محیط دارد) جوانه نارگیل را خواهید دید، بعد از گذشت 3 تا 4 روز از رویش جوانه نارگیل را به همراه پلاستیک به محلی روشن و گرم منتقل کنید (نباید زیر نور مستقیم خورشید قرار بگیرد ولی باید مکانی پر نور را انتخاب کنید)
7. هرگز نارگیل را در این مراحل از نایلن در نیاورید و فراموش نکنید که مدام رطوبت را چک کنید و هر از گاهی آب را رویش اسپری کرده و مجددا در نایلن را ببندید.
8. پس از گذشت 7 تا 10 روز از این وضعیت جوانه سفید نارگیل بزرگ تر می شود و تغییر رنگ می دهد، همزمان با رشد جوانه به سمت بالا ریشه دراز نارگیل نیز از زیر جوانه شروع به پایین رفتن می کند و پس از مدتی شما ریشه های کوچک سفید رنگی بر روی همان ریشه دراز مشاهده می کنید. تا اینجا هنوز نیز نارگیل ما در پلاستیک خواهد ماند تا به اندازه کافی جوانه سبز رنگ شود و ریشه های قوی و بزرگتری پیدا کند.
10. پس از گذشت 30 روز از جوانه زنی نارگیل وقتی مشاهده کردید که جوانه شما سبز رنگ شده و ریشه های خوبی دارد می توانید نارگیل را به محل کاشت دائمی منتقل کنید. برای کاشت نارگیل داخل گلدان عجله نکنید، نارگیل شما داخل همان پلاستیک هم می تواند به خوبی رشد کند و هر چه بیشتر صبر کنید تا ریشه هایش بزرگتر شوند بهتر است.
11. در این مرحله باید گلدان و خاک مناسب را انتخاب کنیم، گلدان سفالی بزرگ برای کاشت مناسب بوده زیرا رطوبت نارگیل را به خوبی تامین می کند. خاک مناسب برای کاشت باید زهکشی بالایی داشته باشد به صورتی که بعد از آبیاری به سرعت آب اضافی از گلدان خارج شود، هرگز از خاک های سنگین و رسی نباید استفاده کرد، همچینن خاک باید غنی باشد. ترکیب پیت ماس و کوکوپیت یا خاک برگ + پوکه یا ماسه رودخانه مناسب است .
12. ابتدا کف گلدان را با سنگ های متوسط می پوشانیم تا آب اضافی به راحتی از گلدان خارج شود، ترکیب خاکی را که در مرحله ی قبل آماده کرده ایم مخلوط می کنیم و در گلدان می ریزیم، سپس نارگیل را به آرامی در گلدان قرار داده و تا محل رویش جوانه به طوری که ریشه کاملاً زیر خاک قرار بگیرید خاک می ریزیم.
مناطق کاشت نارگیل در ایران
سپس به آرامی اقدام به آبیاری می کنیم به طوری که آب از کف گلدان خارج شود، اکنون همه چیز آماده است و تنها باید گلدان را در محلی گرم و زیر نور مستقیم خورشید قرار دهیم، (دما نباید از 20 در جه کمتر باشد).
نباید اجازه دهیم خاک گلدان کاملاً خشک شود برای این کار باید هر چند روز یک بار سطح خاک را آب پاشی کنیم، یا زیر گلدانی را با سنگ های درشت پر کرده و سپس با آب پر میکنیم و گلدان را بر روی آن قرار می دهیم به طوری که گلدان روی سنگ ها قرار بگیرد و داخل آب نرود.
نهال نارگیل در سال اول نیاز به کود دهی ندارد.
آبیاری را هنگامی انجام دهید که خاک خشک شده باشد، بهتر است با آبی آبیاری شود که بدون کلر باشد و یک روز مانده باشد.
نارگیل به جابجایی حساس است و گلدان آن فقط در صورتی تعویض شود که ریشه ها از کف گلدان بیرون زده باشد.
توجه داشته باشید تا یکسال اول نارگیل شما به هیچ کود و تغذیه ای نیاز ندارد.
توضیح اینکه طبق تجربه شخصی خودم ،از هر 3یا 4 بار تلاش فقط یکبار موفق به تولید نهال میشویم،پس بهتر است در ابتدا با چند نارگیل شروع کنیم.
منبع :گلس گاردن
با تشکر از مهندس جلیلوند بابت تصاویر
آموزش تصویری کاشت نارگیل در منزل
آموزش تصویری کاشت نارگیل در منزل
باسلام وتشکر ازاموزشهای خوبتان من نارگیل را چند در اب خواباندم ولی امروز دیدم ترک خورده وازیکچشم ان ذرهای ژل سفید بیرون امده ایا فایدهای دارد که بقیه مسیر رابروم باتشکر فراوان
واقعا عالیه متشکرم
ببخشید که دوباره سوال میکنم. من در خانواده ای زندگی میکنم که خامگیاه خوار هستیم و چون کلا گیاهی مصرف میکنیم و خیلی هم زیاد مصرف میکنیم بخاطر همین خیلی برامون مهمه که مواد غذایی مون تراریخته نباشه.
جسارتا میخواستم بدونم از کجا میتونم تراریخته نبودن گیاهان شما را پیگیری کنم.
اگر بدونم واقعا تراریخته نیست یکی از مشتری های پرا پا قرص شما خواهم شد.
راستی ممنونم که انقدر زود و خوب پاسخ داده بودید و دراین سایت به علاقه مندان فرصت دانستن و عمل داده اید.
سلام وقت بخیر
خواهش میکنم
لطفاً داخل تلگرام پیام بدید درخدمتتون هستیم.
http://telegram.me/glassgarden
بر روی لینک بالا بزنید تا وارد کانال شوید سپس با ادمین کانال در ارتباط باشید مبداء بذرهای موجود در سایت رو براتون میفرستند
موفق باشید
میخواستم بدونم بعضی از این سبزیجات عجیب تراریخته اند ؟
سلام وقت بخیر
هیچ کدام از محصولات موجود در فروشگاه تراریخته و دستکاری ژنتیکی نبوده و قابل پیگیری نیز می باشد.
اکثر صیفی جات و سبزی جات موجود در سایت سالیان سال در برخی نقاط جهان کشت می شده و به تازگی وارد ایران شده.
اینکه ما محصولی رو تا به حال ندیده ایم دلیل بر تراریخته بودن اون محصول نیست.
سلامتی شما برای ما مهم تر از هر چیزیه.
درخدمتیم
سلام ادرس ادمين تلگرام رو اگه لطف كنيد ممنون ميشم تو سايت نتونستم پيدا كنم
سلام وقت بخیر
لینک کانال تلگرامی گلس گاردن:https://telegram.me/joinchat/BA1HCD3MqNn0rBX2kbojdQ
و لینک ارتباطی با ادمین کانال (مشاوه کاشت) :https://telegram.me/mahdilind
موفق باشید
سلام . متشکرم از زحمات زیاد شما
اطمینان حاصل کنید که اطلاعات مورد نیاز (*) که نمایش داده شده را وارد کرده‌اید. کد HTML مجاز نیست
فروشگاه گلس گاردن آماده دریافت پیشنهادات و انتقادات سازنده شما می باشد
*** خرید بالای 150 هزار تومان شامل ارسال رایگان توسط پست می گردد ( به جز سفارشاتی که شامل خاک می باشد)*** رد کردن
ثبت نام رایگان و آسان است!
این گیاه از تیره نخل بوده و موطن اصلی آن جنوب شرقی آسیا و اقیانوسیه معرفی گردیده است. نارگیل در مناطق استوایی کشت می شود و از گیاهان مناطق گرمسیری بشمار می آید. این گیاه دارای ساقه بدون انشعاب به ارتفاع ۲۰-۵ متر بوده و حاوی جوانه انتهایی می باشد که داخل پوشش الیافی قرار می گیرد. برگ های نارگیل مرکب بوده و قسمتی از دمبرگ که به تنه متصل می شود، پهن تر می باشد. نارگیل از گیاهان یک پایه بوده و خوشه های گل از جوانه های جانبی که بین تنه و برگ ها قرار دارند، حاصل می شوند. تعداد خوشه های گل به تعداد برگ های بالغ روی درخت بستگی دارد و پیدایش آنها همانند پیدایش برگ ها تدریجی بوده و تقریباً در هر ماه، یک خوشه گل ظاهر می شود. گل های نر و گل های ماده به طور جداگانه بر روی خوشه های مرکب ظاهر می شوند. خوشه های گل همانند خرما داخل تارونه قرار می گیرند. در هر خوشه تقریاً ۴۰-۲۰ عدد گل ماده وجود دارد که از بین آنها ۵-۲ عدد تبدیل به میوه می شوند. گل های نر در قسمت نوک خوشه قرار می گیرند. میوه نارگیل از نوع میوه های شفت بشمار می آید. قسمت برون بر و میان بر آن الیافی و درون بر سفت و سخت دارد. دانه میوه بزرگ بوده و پوسته نازک و قهوه ای رنگ دارد. مغز میوه را بخش آندوسپرم دانه بنام کوپرا تشکیل می دهد که به رنگ سفید بوده و ضخامت ۵/۱-۱ سانتی متر می باشد و جنین در داخل آن قرار می گیرد. در فضای داخل دانه مایع زلال وجود دارد که شیره نارگیل نامیده می شود. این مایع قسمتی از سلول های آندوسپرم است که سفت نگردیده و حاوی ویتامین ها و هورمون های مختلف می باشد. درخت نارگیل از طریق کشت بذر می باشد. بذور نارگیل را می توان به طور مستقیم در محل اصلی و یا در خزانه کشت نمود. در کشت خزانه، نهال های مرغوب انتخاب گردیده و به محل اصلی انتقال داده می شوند. بذرهای نارگیل را قبل از کشت به مدت دو هفته داخل آب قرار می دهند تا جوانه زنی آسانتر گردد.
هر چه نارگیل تازه تر و پر آب تر باشد شانس شما برای جوانه زنی نارگیل افزایش می یابد. سعی کنید نارگیل های سبز را انتخاب کنید . اگر نارگیل تازه هم در دسترس شما نبود می توانید از نارگیل های قهوه ای موجود در میوه فروشی ها استفاده کنید.
خود ما نیز از نارگیل های قهوه ای و نه چندان تازه استفاده کردیم و 5 عدد نارگیل را با موفقیت پرورش دادیم.مناطق کاشت نارگیل در ایران
برای کاشت نارگیل ابتدا باید پوست نارگیل را به صورت کامل کنده و آن را به مدت 2-3 روز در یک ظرف پر از آب قرار دهید. پس از آن نارگیل را در یک پلاستیک زیپک دار قرار می دهید و به مقدار یک چهارم لیوان آب داخل پلاستیک می ریزید تا رطوبت نارگیل حفظ شود. سپس هوای داخل پلاستیک را خالی کنید و درب پلاستیک را ببندید.
پلاستیک را باید در جای گرم و تاریک قرار دهید تا نارگیل جوانه بزند. منظور از جای گرم دمای معمولی اتاق می باشد.
حتما باید روی نارگیل را یا با پارچه ای بپوشانید یا در جای تاریک قرار دهید. سپس هر 3-4 روز یکبار نارگیل را چک کنید تا آب کافی داشته باشد. پس از 2 تا 6 هفته جوانه سفید نارگیل را مشاهده می کنید که از داخل یکی از چشم هایش خارج شده و این یعنی تا اینجای کار موفق عمل کرده اید.
پس از مشاهده جوانه نارگیل باید به مدت 3 روز صبر کرده و نارگیل را در همان شرایط نگه دارید. سپس آن را به جای منتقل کنید که هم گرم باشد و هم دارای نور کافی و غیر مستقیم خورشید. پس از گذشته یک هفته تا ده روز کم کم جوانه سفید نارگیل بزرگتر شده و تغییر رنگ می دهد شروع به بالا آمدن می کند. همزمان با رشد جوانه به سمت بالا ریشه دراز نارگیل نیز از زیر جوانه شروع به پایین رفتن می کند و پس از مدتی شما ریشه های کوچک سفید رنگی بر روی همان ریشه دراز مشاهده می کنید. تا اینجا هنوز نیز نارگیل ما در پلاستیک خواهد ماند تا به اندازه کافی جوانه سبز رنگ شود و ریشه های قوی و بزرگتری پیدا کند.
پس از گذشت 30 روز از جوانه زنی نارگیل وقتی مشاهده کردید که جوانه شما سبز رنگ شده و ریشه های خوبی دارد می توانید نارگیل را به محل کاشت دائمی منتقل کنید. برای کاشت نارگیل داخل گلدان عجله نکنید، نارگیل شما داخل همان پلاستیک هم می تواند به خوبی رشد کند و هر چه بیشتر صبر کنید تا ریشه هایش بزرگتر شوند بهتر است.
همانطور که قبلا گفتیم نارگیل در آب و هوای استوایی و خیلی مرطوب رشد می کند بنابراین اگر شما در جایی هستید که آب و هوای مرطوب و گرمی در 4 فصل سال دارد میتوانید نارگیل را در فضای باز و باغچه خود بکارید اما اگر مثل خود ما در آب و هوایی کویری با زمستان های خشک زندگی می کنید و شرایط را نا مناسب می دانید بهترین کار این است که نارگیل را داخل یک گلدان و داخل منزل بکارید.
بهترین گلدان برای کاشت نارگیل از نوع سفالی و گلی می باشد تا بتواند به خوبی رطوبت نارگیل را تامین کند.
اندازه گلدان شما باید از نظر ارتفاع حداقل 40 سانتی متر و از نظر قطر حداقل 2 برابر نارگیل باشد.
بهترین خاک برای نارگیل ماسه رودخانه ای می باشد. به خاطر داشته باشید خاک گلدان باید به صورتی باشد که سریعا و به خوبی آب اضافی گلدان را خالی کند. یعنی هنگامی که شما گیاه را آبیاری می کنید زهکشی خاک قوی باشد. به طور مثال به هیچ وجه خاک رس که دارای چسبندگی بالا می باشد برای کاشت نارگیل مناسب نیست.
عمر هر درخت نارگیل حدود ۷۰-۶۰ سال تخیمن زده شده است . اما این عمر مربوط به درختانی است که در محیط طبیعی و در خاک کاشته می شوند معمولا نمونه هایی که به شکل گلدانی پرورش می یابند در حدود ۶-۵ سال عمر می کنند. همچنین نارگیلهای کاشته شده در گلدان میوه نخواهند داد و به عنوان گیاهی با برگهای زینتی مورد استفاده قرار میگیرند. همچنین گیاهانی که شرایط محیطی مناسبی دارند از زمانی که از طریق بذر تکثیر می شوند تا زمانی که تولید میوه می کنند ۱۰-۶ سال طول می کشد.
چون میوه نارگیل سبک و شناور است این گیاه به آسانی توسط جریانات دریایی تا مسافتهای طولانی حمل می شود. نخل نارگیل در خاکهای ماسه ای و نمکدار و در مناطق دارای نور خورشید فراوان و بارندگی های منظم (سالانه ۱۰۰–۷۵ سانتیمتر) رشد می کنند بنابراین علت تجمع این گیاه در نواحی کرانه ای تا حدی مشخص می شود. پوست سبک این میوه باعث می شود روی سطح آب شناور گردد .
وقتی میوه نارگیل به وسیله آب دریا به ساحل برده شد، در طی یک الی دو ماه شروع به سبز کردن برگ کرده سپس تعداد زیادی ریشه بلند درمی آورد. این ریشه های بلند محکم به درختهای در حال رشد می چسبند و در مقابل باد تند ساحلی مقاومت می کنند.
آبی که برای آبیاری گیاهان استفاده می کنید باید به مدت 24 ساعت مانده باشد تا کلر آن به گیاه آسیب نزند.
نارگیلی که شما کاشته اید به جا به جایی بسیار حساس می باشد و تا یک سال نیازی به تعویض گلدان نیست فقط زمانی که متوجه شدید ریشه ها از کف گلدان بیرون زده یا گلدان برای گیاه شما کوچک شده است نسبت به تعویض آن اقدام کنید.
تنها نارگیل هایی به میوه دهی می رسند که در فضای بیرون منزل و در شرایط آب و هوایی خوبی باشند. مدت زمان میوه دهی درختان نارگیل نیز بین 5-9 سال می باشد.
زمانی گیاه را آبیاری کنید که خاک گلدان در حال خشک شدن می باشد. آبیاری بیش از اندازه باعث از بین رفتن گیاه می شود.مناطق کاشت نارگیل در ایران
هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
آموزش کاشت نارگیل در خانه: در اینجا سعی داریم به ساده‌ترین شیوه آموزش کاشت نارگیل را برای شما گل دوستان عزیز آموزش دهیم، شما میتوانید سؤالات خود را در زیر مقاله بفرستید تا در اسرع وقت پاسخگوی سوالات شما عزیزان باشیم. برای اینکار ابتدا باید نارگیلی انتخاب کنید که سالم بوده و شیر زیادی داخلش باشد چون جوانه بذر از همین شیر، برای ماه‌ها تغذیه کرده و رشد میکند.
حال باید نارگیل را از سطل در آورده و داخل یک کیسه نایلون ترجیحاً رنگ مات یا مشکی قرار دهید و مقداری آب روی ان اسپری کرده در نایلون را گره زده و در جایی با حداقل تغیرات دمایی قرار دهید. (گوشه اتاق یا آشپز خانه).مناطق کاشت نارگیل در ایران
هر چند روز یکبار به ان سر بزنید و اگر رطوبت کم بود رویش آب اسپری کنید. هرگز نگذارید کاملاً خشک شود. باید نارگیلتان در این مرحله همیشه رنگ قهوه‌ای بسیار تیره داشته باشد.
خواص نارگیل چیست؟
نارگیل با نام علمی (Cocos nucifera) گیاهی است که ابتدا در جنوب آسیا کشت می‌شد و در حال حاضر به صورت درخت نارگیل در تمام مناطق استوایی وجود دارد. مردم اقیانوس آرام از تمام قسمتهای این درخت استفاده کرده و آن را به عنوان یک غذای اصلی مصرف میکنند. بسیاری از مردم اطلاعات دقیقی از نارگیل و خواص آن ندارند.
درخت نارگیل، درختی است زیبا و تنومند که به صورت قائم رشد کرده و بدون انشعابات میباشد. برگهای آن بسیار بزرگ و زیبا است. گلهای این گیاه زرد و نارنجی میباشد. میوه‌های نارگیل بیضی شکل و سبز هستند که با یک پوسته سخت قهوه‌ای پوشیده شده‌اند. در قاعده میوه‌ی نارگیل سه سوراخ وجود دارد که چشم‌های نارگیل نامیده میشوند. گوشت این میوه سفید رنگ و چرب است و درون آن با یک شیره یا مایع شیرین پر شده است.
قسمتهای قابل استفاده: ریشه، گل آذین و دانه (پوسته، آب و روغن هسته) قابل استفاده میباشند. ضرب‌المثلی درباره‌ی نارگیل بین مردم اقیانوس آرام معروف است که می‌گوید هر کس که درخت نارگیل می‌کارد، برای خودش و بچه‌هایش، لباس، ظرف، نوشابه، غذا و خانه درست میکند. این نشان میدهد که تمام قسمتهای این درخت، مفید و قابل استفاده هستند.
فواید قسمتهای مختلف درخت نارگیل:
ریشه: قابض، ادرارآور (مدر) و کرم کُش.
شیره گل: شیرین و مطبوع، تببُر، مقوی باء(تقویت کننده ی نیروی جنسی)، نشاط آور، مدر و سمّی.
پوسته: مدر (ادرارآور) و برطرف کننده ی بوی بد
مغز: شیرین، خنک کننده، روغنی، اشتهاآور، مقوی باء، ملین(ضد یبوست) و نیروبخش
آب: شیرین و گوارا، خنک کننده، هضم کننده، مقوی باء ، ادرارآور ، کرم کش و نیروبخش
روغن: شیرین، ضد عفونی کننده، دافع حشرات، هضم کننده، مقوی باء، اشتهاآور و تقویت کننده موی سر
اثرات درمانی نارگیل:
* اسهال: آب نارگیل یک غذای ایده آل برای جایگزین کردن مایعات از دست رفته در اسهال می باشد.
* سنگهای ادراری (مانند سنگ مثانه): برای درمان سنگهای ادراری، گل های نارگیل را خشک کرده و پودر کنید و سپس آن را با ماست بخورید.
* سردرد: آب نارگیل سردردی را که در اثر تماس زیاد با نور خورشید بروز می کند، تسکین می دهد.
* کرمها: جوشاندن ریشه نارگیل با مقدار کمی از انقوزه برای پاک سازی و رهایی از کرم های روده بسیار نافع است.
* زخم و جراحت: روغن کهنه نارگیل، تسکین دهنده سریع زخم ها می باشد.
* استفراغ: اضافه کردن شکر، عسل و پودر فلفل به آب نارگیل یک ترکیب مطلوب برای پیشگیری از استفراغ می باشد.
* زخمهای دهانی: غرغره کردن شیره ی حاصل از نارگیل چرخ و رنده شده برای تسکین و معالجه ی زخمهای دهان مفید است.
* خارش: در خارشهای معمول، شیر نارگیل برای کاهش التهابات سودمند و کاربردی است.
* جای زخم (اسکار): پوست درخت انجیر مقدس هندی و انجیر معابد را در شیرنارگیل به صورت خمیر در آورده و در سرتاسر زخم ها بمالید. این کار به تسکین و ترمیم پوست به دلیل خاصیت قابض و مغذی بودن این ترکیب، کمک می کند.
* اگزما: چند عدد سیر را در روغن نارگیل بیندازید و روی شعله گاز قرار دهید تا رنگ آن تیره شود. سپس این سیرها را در روغن نارگیل له کنید. بعد، آن را از صافی رد نمایید. این مخلوط یک ترکیب موثر برای رفع التهابات ناشی از اگزما است.مناطق کاشت نارگیل در ایران
* رشد موها: شستشوی موها با شیره نارگیل یک عمل بسیار موثر برای تغذیه قسمت های انتهایی ریشه ی موها است. این کار در بین هندی ها که موهایی بسیار جذاب دارند، شایع است.
چند نکته: * شیره ی نارگیل با شیر نارگیل متفاوت است. شیره ی نارگیل همان مایع آبکی درون نارگیل است، اما شیر نارگیل از جوشاندن مخلوط مساوی آب و گوشت نارگیل خرد شده حاصل می شود، به طوری که وقتی به حالت کف آلود درآمد آن را از شعله بر می دارند و سپس صاف می کنند.
* نارگیل به دلیل داشتن چربی زیاد و مواد مغذی، چاق کننده است.
* نارگیل هنگامی که نارس است مقدار بیشتری شیره دارد، ولی به تدریج که میوه می رسد مقدار شیره آن کمتر می شود. پس برای اطمینان از تازه بودن نارگیلی که می خرید، آن را تکان دهید تا صدای شیره ی آن را بشنوید. دقت کنید که نارگیل سنگین تر، تازه تر است.
* این میوه به دلیل گرم بودن ممکن است در گرم مزاجان مشکلاتی ایجاد کند. لذا این گونه افراد باید آن را با میوه های ترش، لیمو و یا هندوانه بخورند.
* نارگیل دیر هضم است، بنابراین کسانی که دچار ناراحتی های گوارشی هستند، باید هنگام مصرف آن مراقب باشند.
* با این که روغن نارگیل یک روغن گیاهی است، اما دارای مقدار زیادی چربی اشباع می باشد. به همین دلیل افراد دچار چربی خون بالا و بیماران قلبی نباید از روغن نارگیل استفاده نمایند.
منبع:میهن کاکتوس
مقالات مشابه:
۰ گفتگو
۰ گفتگو
۲ گفتگو
۶ گفتگو
۰ گفتگو
۸ گفتگو
سلام خسته نباشید میخواستم بپرسم داخل بازار همه نارگیل ها قهوه ای هستند و کوچک چطوری بفهمم که کدوم رسیده است؟ و برا کاشت مناسبه؟
سلام، ممنون، در هنگام خرید میوه ای را انتخاب کنید که نسبتا سنگین باشد و زمانی که آن را تکان می دهید بتوانید صدای تکان خوردن آب نارگیل را از درون آن بشنوید. اگر از داخل میوه صدای تکان خورد مایع ان شنیده نشود به این معنی است که میوه کهنه است و مایع درون آن خشک یا خالی شده است. نکنه: در نظر داشته باشید که وجود تکه های معلق جسم جامد درآب میوه هم نشانه ی خوبی نیست چون به این معنی است که تکه های گوشت نارگیل از دیواره ی آن جدا شده اند که دلیل این مورد ماندن طولانی مدت در دمای بالا و فاسد شدن میوه است.
سلام، ببخشید من یه نارگیل کاشتم داشت خیلی خوب جوونه میزد ولی جوونه سوم که زد سر برگ های قبلی حالت سوختگی و خشک و سیاه شده و داره بیشتر میشه و کل برگ های جدید رو میگیره. علتش چیه؟ گلخونه داخل منزل داریم، هواش خیلی گرم نیست متعادل رو به خنکی هست، کنارش آکواریوم هست که با بخار آب، رطوبت ایجاد کرده، خاکش هم خاک باغچه و خاک برگ و شن درشت ترکیب کرده بودم.نور گلخونه به صورت غیر مستقیمه.http://uupload.ir/files/yeuh_img-20200117-wa0006.jpghttp://uupload.ir/files/zosk_img-20200117-wa0005.jpghttp://uupload.ir/files/hrag_img-20200117-wa0004.jpg
سلام، سرما باعث این مشکل شده گیاه رو در محیط گرمی که دما بین۲۵_۳۵ درجه باشه نگهداری کنید وبرای ابیاری از اب همدمای محیط وبدون املاح استفاده کنید.مناطق کاشت نارگیل در ایران
ممنونم ازتون
گلخونه داخل منزل داریم، هواش خیلی گرم نیست متعادل رو به خنکی هست، کنارش آکواریوم هست که با بخار آب، رطوبت ایجاد کرده، خاکش هم خاک باغچه و خاک برگ و شن درشت ترکیب کرده بودم.نور گلخونه به صورت غیر مستقیمه. عکسش رو از کجا ارسال کنم؟
آموزش ارسال عکس در قسمت نظرات
سلام، ببخشید من یه نارگیل کاشتم داشت خیلی خوب جوونه میزد ولی جوونه سوم که زد سر برگ های قبلی حالت سوختگی و خشک و سیاه شده و داره بیشتر میشه و کل برگ های جدید رو میگیره. علتش چیه؟
سلام، شرایط نگهداری رو بفرمایید واز گیاه عکس واضح بفرستید تا بهتر راهنماییتون کنیم.
از چه طریقی عکس نارگیل بفرستم؟
آموزش آپلود عکس در قسمت نظرات
سلام من مراحل تکثیر نارگیل را مو به مو انجام دادم اما جوانه نزد ممکنه مرا راهنمایی کنید؟
سلام، احتمالش هست که نارگیلی رو که انتخاب کردید سالم نبوده، ویا به زمان احتیاج داره تا جوانه بزنه.
سلام مرسی از برنامتون. من میخوام بدون بذر کاکتوسها بعد ازاینکه از خاک اومدن بیرون تا چند روزگی باید زیر پلاستیک بماند
سلام.این موضوع بستگی به منطقه ای که در اون زندگی میکنید داره اگر در مناطق مرطوب هستید تا پایان سه ماهگی در مناطق کوهستانی باشید تا شش ماهگی.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
وب سایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.
واحد فروش: 09121064980دفتر مرکزی: 04442237373
ساعت پاسخگویی:هفت روز هفتهاز ساعت 10 صبح تا 6 عصر پاسخگوی شما هستیماس ام اس پاسخ داده نمی‌شود.
میهن کاکتوس را دنبال کنید:
آخرین بروزرسانی محصولات:13 مهر 1399
1. قیمت درج شده بر روی محصولات، قیمت ده عدد بذر می باشد.2. برای خرید تعداد بسته های بیشتر بر روی محصول مورد نظر کلیک کنید.3. راهنمای کامل کشت همراه بذرها ارسال می شود.4. فروش فقط اینترنتی بوده و فروش حضوری نداریم.5. میهن کاکتوس هیچ آدرس دیگری جز این سایت ندارد و در قبال سوء استفاده وب سایت ها و کانال های متخلف هیچ مسئولیتی ندارد. اگر سوال بیشتری دارید اینجا کلیک کنید.
از اعتماد شما به میهن کاکتوس متشکریم
نماد اعتماد: نماد ساماندهی:
نام کاربری یا آدرس ایمیل *
گذرواژه *
مرا به خاطر بسپار ورود
گذرواژه خود را فراموش کرده اید؟
آدرس ایمیل *
گذرواژه *
عضویت
زاهدان- ایرنا- سیستان و بلوچستان با دارا بودن شرایط آب و هوایی تقریبا استوایی، گرم و مرطوب خواستگاه متنوع ترین میوه های گرمسیری كشوراست به طوری كه در تولید برخی میوه ها در ایران بی رقیب است.
کرمان – ایرنا – سیزدهمین جشنواره موسیقی نواحی شامگاه سه شنبه در محل…
دزفول- ایرنا- دادستان عمومی و انقلاب شهرستان شوش درخصوص بازداشت چهار…
اهواز -ایرنا – رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری ایذه گفت: آتش‌سوزی…
گناباد-ایرنا- رییس امور پایش، ارزیابی و اطلاعات مدیریت سازمان برنامه…
مناطق کاشت نارگیل در ایران
یزد – ایرنا – معاون درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با بیان…
همدان- ایرنا- معاون بازرسی سازمان صنعت، معدن و تجارت همدان از کشف…
تهران- ایرنا- رئیس پلیس راه فرماندهی انتظامی شرق استان تهران گفت:…
بوشهر-ایرنا- وزیر اطلاعات گفت: با هرگونه اختلاف افکنی در بین شیعه…
تبریز- ایرنا- مدیرعامل آرامستان های شهرداری تبریز با اشاره به انتشار…
قزوین – ایرنا – سخنگوی ستاد مقابله با کرونا استان قزوین یکی از محورهای…
نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است
درخت نارگیل درختی زیبا و تنومند است که بطور قائم رشد کرده و بدون انشعاب می باشد. مردم اقیانوس آرام از تمام قسمت های این درخت استفاده کرده و آن را به عنوان یک غذای اصلی مصرف می کنند. این گیاه ابتدا در جنوب آسیا کشت می شد و در حال حاضر به صورت درخت نارگیل در تمام مناطق استوایی وجود دارد.
قسمت های قابل استفاده این گیاه شامل: ریشه، گل آذین و دانه (پوسته، آب و روغن هسته) می باشد. ضرب المثلی درباره نارگیل بین مردم اقیانوس آرام با این مضمون معروف است: هر کس که درخت نارگیل می کارد، برای خودش و خوانواده اش، لباس، ظرف، نوشابه، غذا و خانه درست می کند. این نشان می دهد که تمام قسمت های این درخت، مفید و قابل استفاده می باشد.
درخت نارگیل، درختی همیشه سبز با یک تنه بلند و مستقیم و بدون انشعاب است. ارتفاع آن به 30 متر هم می رسد. قطر تنه این درخت تا یک متر می رسد. برگ ها در انتهای تنه درخت ظاهر گشته و بسیار بزرگ به طول 4 تا 5 متر هستند. رنگ برگ ها سبز روشن است. برگ ها بصورت مرکب و پرمانند هستند. طول برگچه ها حدود یک متر می باشد. عمر برگ ها ممکن است به سه سال برسد. یک نخل سالم می تواند حدود 30 برگ داشته باشد. هر ماه با تولید یک برگ جدید، یک برگ از برگ های قبل، سقوط می کند.
میوه نارگیل مانند خوشه، شامل چندین نارگیل به اندازه های مختلف است. این میوه کروی شکل است که قسمت خارجی آن ضخیم و سفت و متشکل از الیاف نباتی و داخل آن نیز صاف و سخت می باشد. در قاعده نارگیل سه سوراخ دیده می شود که چشم های نارگیل نامیده می شود. برای استفاده از مایع داخل نارگیل که شیر نارگیل نامیده می شود این سوراخ ها را باید با جسم نوک تیزی باز کرد و مایع درون آنرا بیرون آورد.مناطق کاشت نارگیل در ایران
برخلاف گیاهان دیگر، ریشه نارگیل نه بصورت مستقیم است نه بصورت افشان، بلکه دارای سیستم ریشه ی فیبری است. سیستم ریشه نارگیل شامل تعداد زیادی از ریشه های نازک که نزدیک سطح زمین رشد می کند، می باشد. فقط تعداد کمی از ریشه ها به اعماق خاک جهت پایداری و استقرار بهتر نفوذ می کنند. این ریشه ها معمولاً کمتر از 3 اینچ قطر دارند. این گیاه دارای دو زیرگروه پاکوتاه و پابلند می باشد. معمولاً برای اهداف تجاری از زیرگروه پابلند آن استفاده می شود و کشت می گردد.
آبیاری : درختان نارگیل تحمل کم آبی و خشکی خاک را ندارند . بنابراین می بایست مراقب بود تا خاک خشک نشود به بیان دیگر هر زمان که سطح خاک رطوبت خود را تا حدودی از دست داد می بایست که نسبت به آبیاری آن اقدام کرد. مسئله دیگر نیاز این گیاهان به رطوبت بالای هوا است به نحوی که به رطوبتی حدود 80-70 ٪و یا حتی بیشتر نیاز دارند بنابراین کاشت آنان در منطقه ای که از نظر آبیاری مشکلی ندارد اما هوا خشک است نتیجه مطلوبی به بار نخواهد آورد.
نور : به مکانی با نور کامل و مستقیم آفتاب نیاز دارد یعنی روزانه حداقل 8-6 ساعت نور مستقیم خورشید برای این گیاهان ضروری است تا بتوانند رشد کنند و میوه بدهند. مکان کم نور از دلیل عدم شکل گیری میوه ها و یا زرد شدن و ریزش برگها است. اما به یاد داشته باشید که اگر موفق شدید این گیاه را از طریق میوه آن تکثیر کنید و به شکل گلدانی پرورش دهید، در بعد از ظهرهای گرم تابستان که نور به این گیاه می تابد حتما می بایست رطوبت هوا را نیز افزایش دهید در غیر این صورت و با وجود گرما و خشکی هوا برگها به تدریج از بین خواهند رفت.
دما : به طور کل این گیاه به مکانهایی گرم نیاز دارد و در برابر سرما حساس است . دمای مناسب تابستانه و در زمان رشد این گیاهان 37-28 درجه اعلام شده است و در طی زمستان حداقل دمایی که می تواند تحمل کند 12-4 درجه است . به طور کل در مکانهایی که میانگین دمای شبانه روز حدود 30 درجه است رشد مناسبی دارند . دمای نامناسب یکی از مهمترین عوامل ناتوانی در امر پرورش این گیاهان محسوب می شود.
خاک : درختان نارگیل به خاکهای سبک و شنی علاقه دارد و همچنین به شکل قابل توجهی شوری خاک را تحمل می کند به همین دلیل است که در مناطق ساحلی نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری مشاهده می شود. مخلوط خاک برگ +شن برای این گیاه نسبتا مناسب است البته بهتر است که میزان شن را بیشتر از خاک برگ در نظر گرفت همچنین ماسه بادی مناسب نیست بلکه از شنهایی باید استفاده کرد که اولا شسته شده باشند و دوما اندازه ذرات آنان حدود 2 میلیمتر باشد. گیاهان نارگیل به تغذیه مناسب نیاز دارند و می توان در طی فصل رشد هر 6-4 هفته یکبار از کودهایی کامل که البته حاوی عناصر کم مصرف هستند استفاده کرد فرمول کودی را نیز می توان به صورتی انتخاب کرد که نیتروژن دو برابر فسفر و پتاسیم باشد همانند 10-10-20 و یا فرمولهای مشابه آن . فواصل کوددهی را می بایست در فصولی که رشد با سرعت کمتری انجام می شود بیشتر کرد و مثلا هر 8-6 هفته یکبار به گیاه کود داد.
برای کاشت درخت نارگیل از میوه نارگیلی استفاده کنید که زمانی که آنرا تکان می دهید صدای آب (شیره ) درون آنرا بشنوید. همچنین میوه هایی که 37-30 سانتیمتر طول دارند و بیضی شکل هستند تا مدور و گرد بهتر جوانه می زنند. سپس میوه را به مدت 3-2 روز در آب قرار دهید تا خیس بخورد. بعد از این مرحله نوبت کاشت آن فرا می رسد که می توان در موادی همانند مخلوط شن +ورمی کولایت به نسبت مساوی و یا شن دو قسمت (شن با ذرات 2 میلیمتر) + خاک برگ و یا هر ترکیب دیگری که سبک است بکارید. قطر دهانه گلدان حدود 30 سانتیمتر مناسب است .
برای اینکه متوجه شوید نارگیل را از چه جهتی در خاک بکارید ابتدا آنرا روی زمین قرار دهید و ببینید که نارگیل از چه جهت و به چه صورت بر روی زمین قرار می گیرند. آنرا به همان صورت بکارید و تغییر جهت ندهید. بعد از کاشت می بایست حدود یک سوم الی یک دوم از ارتفاع میوه در بالای سطح خاک قرار گیرد . گلدان را در مکانی با حداقل دمای 21 درجه قرار دهید البته این حداقل دما است و اگر گرمتر باشد بهتر است . همچنین دمای خاک نباید به زیر 16-15 درجه بیاید. البته این دماها حداقل است و بخصوص دمای هوا هر مقدار که گرمتر باشد بهتر است. مراقب عدم خشک شدن خاک باشید . پروسه جوانه زنی بسیار طولانی است و 6-3 ماه طول میکشد .
از بین آفات می توان به لارو انواع شب پره ها و پروانه ها ، سوسک برگ نارگیل ، کنه نارگیل، شپشک آردآلود اشاره کرد. از بیماری ها نیز می توان به این موارد اشاره کرد : بیماری باکتریایی زردی مرگبار که در ابتدا گلها و میوه‌ها ریزش می کنند و سپس تمامی برگهای گیاه زرد می شوند و از بین می روند . بیماری قارچی پوسیدگی جوانه که موجب متورم و قهوه ای شدن جوانه های برگی می شود و از بین می روند. بیماری قارچی پوسیدگی تنه که از درون ساقه موجب پوسیدن آن از بین رفتن تمامی گیاه می شود.
بیشتر بخوانید:
با روش کاشت درخت انگور و نگهداری از آن آشنا شوید
آشنایی با روش کاشت بادام درختی و نگهداری از آن
با روش کاشت و تکثیر درخت انجیر آشنا شوید
بلوچستان بهشت عاشقان میوه های گرمسیری
محصولات کشاورزی منحصر به فرد همچون میوه های گرمسیری یکی از پتانسیل های بی نظیر سرزمین کویر و دریا است که وقتی نامی از آنها برده می شود اغلب میوه هایی مانند موز، انبه یا خرما به ذهن می رسد این در حالیست که تنوع میوه های گرمسیری در این استان به قدری زیاد است که بسیاری از آنها علیرغم خاصیت درمانی و دارویی که دارند همچنان ناشناخته باقی مانده و اغلب حتی آنها را ندیده و طعم شان را نچشیده اند چرا که در هیچ نقطه دیگری دیده نشده اند.
بلوچستان به دلیل برخورداری از آب و هوایی مناسب به عنوان مهد میوه‌های گرمسیری کشور شناخته میشود. میوه‌هایی که اغلب به قیمت گزاف از کشورهای خارجی وارد میشوند و حالا این سیستان و بلوچستان است که به تنهایی می‌تواند نیاز داخلی به این میوه‌ها را برطرف کند . موز ، انبه ،کنار، چیکو، تمرهندی، نارگیل ،گواوا، پاپایا، بیدام، فالسا، جم (جمبولان) ، سیتاپل و آناناس از جمله این میوه‌ها هستند . در ادامه برای معرفی بهتر میوه های گرمسیری بلوچستان با ما همراه باشید :
موز
موز نام میوه و گیاهی است که بومی مناطق حاره‌ای جنوب شرق آسیا، شبه جزایر مالزی و استرالیا است. این میوه از ۴ هزار سال پیش در هندوستان کشت می شده است؛ در سال ۱۴۸۲ پرتغالی ها موز را در سواحل گینه پیدا کرده و به جزایر قناری بردند؛ سپس به وسیله میسیونر مذهبی اسپانیولی به نواحی حاره آمریکا برده شد. این گیاه امروزه در تمام مناطق گرمسیری که از رطوبت مطلوبی برخوردار باشند کاشت میشود. در ایران بیشترین موز در جنوب بلوچستان و پس از آن در هرمزگان کاشت می شود . مناطق کاشت نارگیل در ایران
از آنجایی که گیاه موز تا حدودی بلند و مستقیم و محکم میباشد، به اشتباه به آن درخت می‌گویند. در حقیقت، موز گیاهی است علفی و شبیه درختچه که اجزای آن فقط شاخه‌هایی هستند که پس از میوه دادن، خشک شده و از بین می‌روند. گل های این گیاه به صورت سنبله بوده و میوه آن ابتدا سبز و بعد از رسیدن به رنگ زرد در می آید؛ میوه موز به صورت خوشه در انتهای ساقه تشکیل میشود.
دلیل کاشت گیاه موز، میوه آن و همچنین تولید فیبر و نیز زیبایی است. هنگامی که موز هنوز سبز است از درخت چیده و به مناطق مختلف می فرستند و در آنجا به وسیله گرما دادن باعث رسیدن آن می شوند یا اینکه صبر می کنند موز برسد تا برداشت کنند .
این گیاه، انواع مختلف داشته و یک نوع آن بسیار درشت و نوعی از آن هم خیلی ریز است (موز بومی جنوب بلوچستان همانند موز پاکستان ریز است) که مزه شیرینی دارد. در کشورهای استوایی معمولا موز را می پزند و همراه با برنج و لوبیا می خورند.در کشورهای آمریکای لاتین، موز را ورقه ورقه کرده و در آفتاب خشک می کنند.
نشانه رسیدن موز این است که باید پوست آن زرد و سفت و روی آن لکه های سیاه وجود داشته باشد.موز نارس، به سبب داشتن نشاسته زیاد هضمش سنگین است. این میوه لذیذ که خود یک وعده غذای طبیعی به شمار می رود شامل مواد مغذی بسیاری می باشد. مزیت موز این است که حاوی ترکیبات شیمیایی نیست و عوارض جانبی داروها را نیز ندارد. این میوه حاوی ۳ نوع قند (فروکتوز، ساکاروز و گلوکز) است که انرژی را بالا برده و بدن را تقویت میکند.
باغ های استان سیستان و بلوچستان که بیشترین تولید موز را در کشور دارند ، در جنوب استان و شهرستان های کنارک ( منطقه زرآباد ) ، چابهار ( روستای عورکی بخش پلان و روستای باهوکلات بخش دشتیاری ) ، سرباز ( در اکثر قسمت های شهرستان خصوصا بخش پیشین ) و قصرقند قرار دارند که گردشگران ومسافران عزیز ضمن بازدید از این باغات زیبا میتوانند طعم لذیذ موزهای بلوچستان را بچشند .
انبه
میوه انبه یکی از میوه های محبوب مناطق گرمسیری است که کاربرد های زیادی دارد و به عنوان میوه ، آبمیوه ،طعم دهنده غذا و حتی ماده ساخت عطر به کار می رود. همچنین این میوه دارای مقادیر زیادی فیبر ، آنتی اکسیدان ها و ویتامین ها نیز می باشد. میوه‌های گرمسیری همیشه از پرارزش‌ترین و پرطرفدارترین میوه‌ها در دنیا بوده‌اند که در میان آنها انبه معروف به سلطان میوه‌ها، گل سرسبد این مجموعه است .
انبه درختی است زيبا كه ارتفاع آن تا ۱۰ متر مي رسد . منشا انبه هند و مالزی و برمه ميباشد ولی هم اكنون در تمام مناطق استوايی و حاره ای كشت ميشود . انبه از ۴۰۰۰ سال پيش وجود داشته است . برگهای اين درخت نيزه ای شكل ، گلهای آن زرد يا قرمز رنگ و بصورت خوشه ای وجود دارد . ميوه آن كه انبه يا منگو ناميده می شود بيضی شكل و دارای طعمی مطبوع و شيرين بوده و دارای هسته اي نسبتا بزرگ است . انبه در اوائل ماه می می رسد و تا اوائل سپتامبر موجود است . محصولات باغبانی گرمسیری در شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب رشد و کرده و حداکثر تولید را خواهندداشت. مناطق جنوبی کشورمان باوجود داشتن شرایط مناسب بعضی از گونه های درخت انبه به خوبی رشد کرده و عملکرد بسیار بالایی دارد . بررسی ها نشان می دهدکه تولید این گونه محصولات اقتصادی بوده و صادرات آنها نیز امکان پذیر میباشد.
براساس شواهد موجود، سابقه کشت انبه در ایران به ۳۰۰ تا ۴۰۰ سال قبل می رسد. انواعی که امروزه در کشور کشت می شوند ارقامی هستند که از کشورهای پاکستان و هندوستان وارد شده اند و به اسامی مختلف درمناطق نام گذاری شده اند. مناطق جنوب و جنوب شرقی شامل استان های سیستان وبلوچستان، هرمزگان و منطقه جیرفت، به عنوان مناطق مستعد برای تولید این محصول شناسایی شده اند.
مطمئناً با شناخت بیشتر مردم از خواص و ویتامین های این میوه با ارزش، تقاضای خرید آن افزایش خواهد یافت و با این حرکت بازار فروش آن در داخل کشور رونق خواهدگرفت وصادرات آن نیز می تواند به توسعه کشت این محصول کمک فراوان نماید. جغرافیای مناطق گرمسیری کشور ما توانایی زیادی برای کشت و تولید انبه دارد و با افزایش تقاضای داخلی و خارجی، امید آن می رود که باغداران علاقه بیشتری به کشت آن پیدا میکنند و افزایش تولید آن می تواند به طور چشمگیری بر روی وضعیت اقتصادی مردم جنوب کشور تاثیر مطلوبی بگذارد.
از میوه انبه فرآورده های مختلفی از جمله مربا، کمپوت، عصاره و انواع مختلف چاشنی ها تهیه می شود. همچنین از میوه های نارس و کوچک هم در تهیه ترشی استفاده می شود. در مناطقی مانند هندوستان، مغز هسته انبه به صورت پودر درآمده وبرای مصارف خوراکی استفاده می شود. اما به نظر می رسد که مطلوب ترین نوع مصرف آن ، تازه خوری است. انبه منبع غنی از ویتامین هایA وCبوده و حدود ۱% نیز پروتئین دارد. برای انبه مصارف متعدد پزشکی نیز معرفی شده است.
انبه در جنوب استان سیستان و بلوچستان در شهرستان های سرباز ، چابهار ، نیکشهر ، کنارک و قصرقند کاشت می شود که بزرگترین باغ انبه کشور در روستای سولدان بخش پیشین شهرستان سرباز است . عمدتا در بلوچستان دو نوع انبه کاشت میشود : نوع اول که بومی منطقه است که دانه های انبه ریز بوده و دارای هسته بزرگ و گوشت کم ولی خیلیی شیرین و خوش طعم هستند و نوع دوم که بیشتر نهال آن از پاکستان یا نهالستان های باهوکلات و پیشین تهیه میشود و پیوندی است که همانند انبه پاکستانی دارای دانه های درشت و کشیده و رسیده آن خیلی شیرین است .
تمرهندی
تمرهندی میوه ای گرمسیری است که در بسیاری از نقاط دنیا مصرف می شود و حتی خواص طبی نیز دارد. درخت تمرهندی چوبی سخت دارد و بومی آفریقا است اما در هندوستان، پاکستان و بسیاری از نواحی گرمسیری رشد می کند . خاستگاه تمر هندی مناطق استوایی قارهٔ آفریقا است و امروزه نیز این گیاه در کشورهای سودان، کامرون، نیجریه و تانزانیا و بلوچستان ایران به صورت خودرو میروید. تمر هندی صدها سال پیش از طریق کشتی به شبه‌جزیرهٔ هند نیز منتقل شد و در آنجا پرورش یافت. پس از آن، این گیاه در سراسر مناطق گرمسیری آفریقا و آسیای شرقی، از جمله تایوان و حتی برخی نواحی چین پخش شد. این درخت، غلاف هایی لوبیا مانند تولید می کند که از دانه هایی با پالپ های فیبردار پر شده اند. پالپ های میوه نارس، سبز و ترش هستند. با رسیده شدن این میوه، پالپ آب دار آن خمیرمانند شده و ترش و شیرین می شود.
این گیاه برای نخستین بار در هند، توسط گیاه‌شناسان اروپایی با نام Tamarindus indica توصیف گشت. ریشهٔ این واژه از نام عربی این میوه گرفته شده و به معنای خرمای هندی میباشد. در قرن شانزدهم تمر هندی توسط استعمارگران اسپانیایی و پرتغالی به آمریکای لاتین نیز صادر شد و در کشورهایی چون مکزیک، هندوراس و گواتمالا پرورش یافت. امروزه این گیاه بخش مهمی از رژیم غذایی ساکنین این مناطق را تشکیل میدهد.
درخت تمر هندی بین ۱۰ تا ۲۰ متر طول دارد. رشد این گیاه کُند، ولی عمر آن بسیار طولانی است. تمر هندی در خاکهای رسی، ماسه ای، ابلیزی و اسیدی به خوبی رشد میکند. این درخت مخصوص مناطق حاره بوده و به سرما حساس است، اما مقاومت بالایی دربرابر خشکی و باد دارد. برگهای این درخت همیشه‌سبز و به رنگ سبز روشن هستند. برگها مرکب بوده به صورت فراهم قرار گرفته‌اند.
تمر هندی در اواخر ماه اردیبهشت گلهایی دارای ۵ گلبرگ و زردرنگ با خطوط نارنجی یا قرمز میدهد. در ماه مهر این درخت میوه‌هایی به شکل لوبیا میدهد. هر میوه دارای بین ۱ تا ۱۲ هسته است که توسط گوشتی ترش‌مزه، خمیرمانند و رشته و فیبردار احاطه شده است. میوه‌ها پوستی قهوه‌ای رنگ و سخت دارند و میتوانند تا ۱۵ سانتیمتر طول داشته باشند. هر درخت بالغ می‌تواند سالیانه تا ۱۷۵ کیلوگرم میوه دهد.
تمر هندی‌های شبه‌جزیرهٔ هند میوه‌هایی بزرگتر با ۶ تا ۱۲ هسته میدهند، در حالی که تمر هندی‌های آفریقایی و مناطق آمریکای جنوبی بین ۱ تا ۶ هسته دارند. این هسته‌ها قهوه‌ای‌رنگ، پهن و صاف هستند و در بعضی از مناطق چون چین و جاوه مورد استفادهٔ کودکان برای بازی‌های چون چکرز چینی قرار می‌گیرد.
پالپ یا همان گوشت میوه ی تمرهندی در جنوب و جنوب شرقی آسیا، مکزیک و خاورمیانه کاربردهای زیادی در پخت و پز دارد. دانه ها و برگ های این میوه نیز قابل خوردن هستند. از تمرهندی در انواع سس، چاشنی ها، چتنی (ترشی هندی)، نوشیدنی ها و دسرها استفاده می شود.
تمرهندی نقش پررنگی در طب سنتی دارد. فرم آشامیدنی آن برای درمان اسهال، یبوست، تب و زخم معده متداول بوده است و از پوست و برگ آن نیز برای بهبود و التیام زخم استفاده می شده است. پلی فنول های موجود در تمرهندی خواص آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی دارند و می توانند در برابر بیماری هایی مانند بیماری قلبی، سرطان و دیابت نقش محافظت کنندگی داشته باشند. عصاره این دانه ها به کاهش قند خون کمک می کند و عصاره پالپ آن نیز برای کاهش وزن و برطرف کردن بیماری کبد چرب مفید است.مناطق کاشت نارگیل در ایران
تمر هندی بیشتر در شهرستان های چابهار و کنارک و به تعداد کمتر در شهرستان های سرباز و قصرقند وجود دارد . نهال تمر هندی در نهالستان های باهوکلات و شهر پیشین موجود میباشد .
پاپایا ( خربزه درختی )
پاپایا یا خربزه درختی (Carica papaya) مهمترین گیاه تجاری خانواده Caricaceae می باشد و یکی از محصولات اصلی است که امروزه در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان کشت می شود.این میوه برای اولین بار در سال ۱۵۲۶ توسط یک اسپانیایی به نام اویدو (Oviedo) از سواحل کارائیب و پاناما و کلمبیا معرفی شد. اویدو که از ۱۵۱۳ تا ۱۵۲۵ میلادی مدیر معادن در Hispaniola (جزایر آنتیل) بوده توضیح می دهد که چگونه آلفونسو دو والورد (Alphonso de Valverde) بذر پاپایا را از سواحل پاناما به دارین(Darin) و سپس به سان دومینگو (San Domingo) و دیگر جزایر وست ایندیز (West Indies) برده است. باور عمومی این است که این میوه بومی مناطق گرمسیری آمریکا از سواحل کارائیب در آمریکای مرکزی تا آرژانتین و شیلی و جنوب مکزیک باشد.این میوه به واسطه تعداد فراوان بذر و طول عمر نسبتا بالای بذر (تا سه سال در شرایط خشک و خنک) به سرعت در سراسر مناطق استوایی گسترش یافت. پاپایا در بسیاری از مناطق گرمسیری به خصوص نواحی با خاک حاصلخیز و بارندگی فراوان رشد می نماید. صنعت پاپایا در برزیل یکی از بزرگترین ها در سراسر جهان است که همچنان به رشد سریع خود ادامه می دهد. اسپانیایی ها آن را ‘پاپایا’ نامیدند و گیاه را به فیلیپین و از آنجا به مالایا بردند و در نهایت در ۱۵۹۸میلادی پاپایا به هند رسید. قبل از سال ۱۸۷۴ میلادی که باغات پاپایا در اوگاندا احداث شد، این گیاه در اکثر کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری منتشر شده بود.
ازدیاد پاپایا به طور معمول با بذر صورت می پذیرد. برای انتخاب بذر مورد نظر برای کاشت بایستی به شکل و طعم والد مادری که بذر از آن تهیه می شود توجه ویژه ای داشت، چرا که معمولا طعم میوه های حاصل از بذر کشت شده تا حد زیادی شبیه به والد مادری خواهد بود. برای داشتن نتاج یکنواخت و میوه های هم شکل باید توجه داشت که بذور مورد کشت از یک رقم پاپایا بدست آمده باشند. با کنترل گرده افشانی می توان یک دستی محصول و کیفیت آن را بالا برد. گیاهان حاصل از کشت بذر ممکن است نر، ماده و یا دو جنسه باشند.
بذر پاپایا در دمای ۵ درجه سانتیگراد و در کیسه های مقاوم در برابر رطوبت حداقل تا سه سال بدون کاهش باقی می ماند. قبل از کشت بایستی پوشش ژلاتینی روی بذر را حذف کرده و آن ها را پس از خشک شدن با قارچ کش آغشته نمود. معمولا بذرها پس از خیسانده شدن در آب برای ۲۴ ساعت با فاصله ۱۵*۵ و عمق ۴-۳ سانتیمتر درون جعبه کشت یا خزانه هوای آزاد و یا به طور دوتایی درون گلدان های پلاستیکی کشت می شوند. در کشت های تجاری برای تسهیل جوانه زنی بذر در زمان خیساندن آن از برخی تیمارهای هورمونی مانند اسید جیبرلیک نیز استفاده می شود.بذر پاپایا طی ۵-۲ هفته جوانه زده و پس از مدت کوتاهی هنگامی که طول نهال به ۲۰-۱۵ سانتیمتر رسید، قابل انتقال به گلدان خواهند بود. در این به طور چشمی و با دقت ۷۵% می توان دانهالهای ماده را تشخیص داده و آن ها را برای انتقال انتخاب نمود. در واقع دانهال های نر باریک و بلند بوده و فاصله بین برگ ها در آن ها زیاد است، در حالی که دانهال های ماده معمولا کوتاه تر و قطورتر می باشند.پیوند، خوابانیدن هوایی و قلمه چوب نرم از سایر روش های تکثیر پاپایا هستند که در مقیاس های محدود قابل انجام می باشند. در واقع به دلیل ماهیت بدون انشعاب بودن تنه پاپایا، تعداد قلمه های حاصل از این گیاه محدود می باشند، گرچه با سربرداری از درخت می توان آن را به تولید شاخه های جانبی تحریک نمود.پاپایا معمولا درختی دوپایه است و گل های نر و ماده آن به طور جداگانه و روی پایه های متفاوت تشکیل می شوند، هر چند ارقام یک پایه ای از این گیاه نیز وجود دارند. درختان پاپایا بسته به دمای منطقه طی ۶ تا ۱۱ ماه به بلوغ می رسند.
پاپایا با طعم خوب و حالت لطیفی که دارد در سالادِ میوه بسیار فوق‌العاده‌است. پاپایا دارای طعمی شیرین است و هسته های سیاه رنگ آن به راحتی از داخل میوه برداشته میشوند و پوست کردن آن راحت است . از پاپایا پوره نیز تهیه میکنند. . نوع زرد آن که راحتتر ثمر میدهد به محض رسیدن آماده خوردن است و بهتر است خنک مصرف شود . نوع سبز پاپایا در اتاق‌های حرارتی پس از چند روز به عمل میآید و آماده خوردن میشود. مردم جنوب شرق آسیا پاپایای سبز را پس از خرد کردن و پختن داخل سالاد میریزند.
پاپایا در جنوب استان سیستان و بلوچستان خصوصا در بخش سرباز شهرستان سرباز کاشت و به وفور پیدا میشود.
آناناس
تا آنجا که مشخص است آناناس بومی آمریکای جنوبی، جنوب برزیل و پاراگوئه است، جایی که امروزه نیز اقوام وحشی آناناس در آن مناطق می رویند. ظاهرا آناناس توسط سرخپوستان اهلی شده و بسیار قبل از ورود اروپاییان به قاره امریکا سرخپوستان در مهاجرت های خود به شمال این میوه را به مکزیک، آمریکای مرکزی و شمال رشته کوه های آند برده بودند. سرخپوستان کارائیب در بیرون ورودی خانه های خود آناناس را به عنوان نماد دوستی و مهمان نوازی قرار می دادند. این گیاه در کاستاریکا، گواتمالا، هندوراس و ترینیداد بومی شده است اما در این مناطق میوه گیاهان وحشی عمدتا قابل خوردن نیست. کریستف کلمب و ملوانان او برای اولین بار آناناس را در سال ۱۴۹۳ میلادی در جزیره گوادلوپ (Guadeloupe) و برای بار دوم در سال ۱۵۰۲ میلادی در پاناما دیدند. در سال ۱۵۵۷ میلادی برای اولین بار یک روحانی برزیلی نام آناناس (ananas) را استفاده کرد، او این نام را از نام nana که سرخپوستان بکار می بردند برگرفت. نام انگلیسی این میوه (pineapple) از مقایسه آن با میوه مخروطی شکل درخت کاج (pine) بدست آمده است. پس از کشف آناناس این میوه به طور تصادفی و یا با هدف معرفی گونه های گیاهی دنیای جدید، به سرعت در بین کشورهای متعددی وارد گردید. در اوایل قرن شانزدهم، اسپانیایی ها آناناس را به فیلیپین و احتمالا به هاوایی و گوام معرفی کردند. این میوه در سال ۱۶۵۰ میلادی به اروپا وارد شد. اولین مقیاس قابل ملاحظه از کشت آن در اوآهو (Oahu) بود که در سال ۱۸۸۵ میلادی و به مساحت ۲ هکتار انجام گرفت.
گیاه آناناس تا ۱/۵ متر رشد می کند و در تمام فصول سال میوه می دهد.بعد از رسیدن،بر روی این گیاه جوانه های تازه ای برای محصول بعدی ظاهر می شود.یک درخت آناناس ممکن است سالیان زیادی عمر کرده،میوه بدهد.برای به عمل آوردن گیاه آناناس،به ندرت از تخم آن استفاده می شود،بلکه معمولاً ازدیاد این گیاه بیشتر با قلمه زدن به عمل می آید.
میوه آناناس حاوی آب،نیتروژن،پتاسیم,کلسیم،فسفر،آهن،منیزیم،کلر،گوگرد،منگنز، فیبر، بتاکاروتن، تیامین، ریبوفلاوین،نیاسین و اسید اسکوربیک است.علاوه بر این بسیار کم چربی و کم کلسترول را داراست،ولی در مصرف آن باید میانه روی کرد و به اعتدال خورد.هفتاد و پنج درصد آناناس دنیا متعلق به جزایر هاوایی است ولی بهترین نوع آناناس در جزایر اندونزی به عمل می آید.۱۰۰ گرم میوه خوردنی آناناس دارای ۴۹ کالری انرژی است و ۸۶ درصد آن را آب تشکیل می دهد.آناناس یکى از منابع غنى ویتامین ث است.این ویتامین به دلیل آن که یک آنتى اکسیدان قوى است،موجب حفاظت از بدن در مقابل زیان هاى ناشى از رادیکال هاى آزاد مى شود و به تقویت سیستم دفاعى بدن کمک مى کند.همچنین،موجب سنتز بافت و بهبود زخم ها مى شود.لازم به ذکر است که این ویتامین از جمله ویتامین هایى است که به سوخت و ساز چربى ها،کلسترول،جذب آهن و سنتز اسیدهاى آمینه کمک کرده و از بروز سرماخوردگى و انواع عفونت جلوگیرى مى کند.
باید توجه داشته باشید که براى مصرف آناناس انواع تازه آن را به جاى انواع کنسرو شده یا آب آناناس انتخاب شود.زیرا طى فرآیند کنسرو کردن،مقدار زیادى از ویتامین ث و آنزیم بروملین موجود در آناناس از بین مى رود. مى توانید آناناس تازه را به همراه مخلوط دیگر میوه ها مصرف کنید یا آب آناناس را به همراه دیگر آبمیوه هاى طبیعى مثل آب سیب یا پرتقال بنوشید که بسیار گوارا و مغذى هم خواهد بود. آناناس کنسرو شده را نیز مى توانید به عنوان سالاد یا دسر مصرف کنید یا آن را به ماست،پنیر یا حتى به انواع ساندویچ و پیتزا بیفزایید و مصرف نمایید . همیشه براى انتخاب یک آناناس رسیده و مطلوب،از حس بویایى خود استفاده کنید چرا که آناناس تازه و رسیده داراى عطرى بسیار خوش است.از خریدن یا انتخاب آناناسى که بوى مطبوعى ندارد و روى پوست آن لکه هاى تیره رنگى وجود دارد اجتناب کنید.همچنین به یاد داشته باشید که نگهدارى آناناس در دماى اتاق مى تواند به رسیده تر شدن و خوشمزه تر شدن آن کمک کند.
پس از ورود نهال آناناس از هند به ایران ، کشت آناناس در منطقه چابهار آغاز شد و همانطور که انتظار میرفت به خوبی محصول داد و اولین محصول آن در خرداد 98 برداشت گردید ، باغ آناناس را می توانید در چابهار از نزدیک ببینید .
چیکو
چیکو درختی است همیشه سبز با قامتی برافراشته و پهن و انشعابات کم که ارتفاع آن بین 5-20 متر است، البته درختان چیکو پیوندی کوتاه‌تر (15-5 متر) هستند. گلهای چیکو از نوع دو جنسی زنگوله مانند کوچک (12-8 میلی متر). دارای 6 کاسبرگ (سه کاسبرگ در خارج و 3 کاسبرگ در داخل) گلبرگ‌ها به رنگ سبز کمرنگ متمایل به سفید و پرچم برجسته به تعداد 6 عدد میباشد.مناطق کاشت نارگیل در ایران
اوج گلدهی درختان چیکو در کشور استرالیا در تابستان اتفاق می‌افتد. در کشور فیلیپین گلدهی در ابتدای فصل بارندگی و در ماههای آوریل تا ژوئن صورت می‌گیرد و ماههای گلدهی در مکزیک فوریه تا مارس میباشد. در ایران زمان گلدهی چیکو از اواخر اسفند شروع میشود که در این زمان میزان بارندگی بسیار کم است، از این نظر چیکو مزیت نسبی در مقابل انبه دارد چرا که زمان گلدهی درختان انبه مصادف با اوج ریزش نزولات آسمانی (15 دی‌ماه تا اوایل فروردین‌ماه) است و ثانیاً هوای بارانی و ابری بر روی گل دهی و تلقیح گلهای چیکو تأثیری ندارد. گلدهی چیکو در استان هرمزگان تدریجی است (اسفند تا اواخر خردادماه) بنابراین میوه‌های به اندازه‌های مختلف روی درختان دیده میشود. زمان رسیدن اولین میوه‌ها تیرماه میباشد و تا شهریورماه روی درختان چیکو، میوه دیده میشود. نام درخت چیکو ساپودیلا است و صمغ آن به نام چیکل پیش‌تر برای درست کردن سقز (آدامس) به کار میرفت.
چیکو با نام علمی Manilkara zapota L گیاهی است از خانواده Sapotaceae این خانواده دارای جنس‌های مختلفی است که تعداد زیادی گونه با میوه خوراکی در آنها وجود دارد. 45-60 روز بعد از گل انگیزی در درخت چیکو گلها شروع به باز شدن می‌نمایند. طول دوره تشکیل تا رسیدن میوه چیکو حدود 168-240 روز است، در کشور هندوستان این زمان شامل 3 مرحله است. مرحله اول 112 روز است که قطر میوه افزایش مییابد. 28 روز بعدی را دوره انتقال می‌گویند و 63 روز آخر طول میوه افزایش مییابد و میوه شکل اصلی خود را پیدا میکند.
این گیاه با نام چیکو در فیلیپین، ساپودیلا در انگلیس، سان مانیلا در اندونزی، لاموت در تایلند، چیکلی در مکزیک، چیکو زاپوته در گواتمالا، مکزیک و ونزوئلا و نازی بری در جامائیکا شناخته میشود.
این درخت بومی در دوران قدیم در جنوب مکزیک و کشورهای آمریکا به منظور استخراج صمغ در تهیه آدامس و همچنین تولید میوه کشت می‌شد سپس توسط اسپانیایی‌ها به فیلیپین برده شد و در نهایت به تمام نقاط گرمسیر دنیا انتشار یافت. میوه نارس چیکو نیز تانن فراوانی دارد که برای درمان اسهال مفید است و از برگ آن در پایین آوردن فشارخون، سرماخوردگی و درمان سرفه استفاده میشود
این درخت هم اکنون در سطح وسیعی از نوار ساحلی هند و سریلانکا و در ایران نیز در برخی منازل و باغهای سیستان و بلوچستان و هرمزگان کشت میشود. سازگاری بسیار خوب این درخت با شرایط آب و هوایی و خاکهای جنوب کشور و عملکرد مطلوب آن موجب شد تا توسعه سطح زیر کشت این محصول در برنامه سوم توسعه مد نظر قرار گیرد و هر سال افزایش یابد.
میوه چیکو به شکل گرد تا بیضی به قطر 10 تا 15 سانتیمتر و طول 12 سانتیمتر و وزن نرمال میوه‌ها بین 100 تا 400 گرم است که البته در برخی از ارقام به یک کیلوگرم نیز میرسد. میوه این درخت دارای پوست نازک و صاف به رنگ قهوه‌ای روشن، گوشت میوه نارس به رنگ زرد تا قهوه‌ای روشن با شیرابه فراوان و سفت میباشد اما میوه رسیده فاقد شیرابه است و گوشت آن به رنگ قرمز، خیلی شیرین و آبدار است و طعم اسیدی کمی دارد. هسته آن به رنگ سیاه براق، دوکی شکل و نزدیک به دو سانتیمتر طول دارد.
هر درخت چیکو نزدیک به هزار و 500 تا دو هزار و 500 عدد میوه تولید میکند و عملکرد محصول در هر هکتار بین 10 تا 12 تن است.
درخت چیکو با وجود رشد بسیار کند که تا زمان ثمردهی و بلوغ پنج سال به طول می‌انجامد اما تا 80 سالگی همچنان محصول میدهد و درآمدزا است. درخت چیکو در برابر بادهای شدید مقاوم است و سرمای زیر صفر درجه را نیز به راحتی تحمل میکند.
میوه چیکو را باید با دقت زیاد برداشت نمود چرا که به راحتی در اثر فشار، ضربه و خراشیدن، آسیب می‌بیند. بعد از برداشت میوه، دم آن باید کنده شود و اجازه داده شود که لاتکس آن خارج و سپس شسته شود. میوه‌های بالغ چیکو در حرارت 25 درجه سانتیگراد در مدت 3-7 روز می‌رسند. این‌گونه میوه‌ها در حرارت 15 درجه سانتیگراد و به مدت 14 روز قابل انبارداری هستند .
چیکو معمولاً به صورت تازه خورده میشود. این میوه را به صورت فریز شده نیز مصرف می‌نمایند. بعضی از میوه‌های چیکو طعم بدی دارند و از مصرف این‌گونه میوه‌ها باید خودداری نمود. حدود 84% از میوه‌های چیکو خوردنی هستند. میوه چیکو دارای 69-75% آب است. مقدار ویتامین A و C در میوه چیکو کم است. اسیدی بودن میوه به خاطر وجود مالات (malate) است. قسمت گوشتی میوه چیکو در تهیه پودر خشک، شربت، مربا، سالاد میوه‌ای و ماست استفاده میشود. حفظ نمودن عطر و طعم میوه چیکو در عملیات فرآوری محصول مشکل است. بوی معطر چیکو به خاطر وجود متیل بنزوآت و متیل سالیسیلات است. از لاتکس درختان چیکو نیز به منظور تولید صمغ و در تهیه خمیردندان استفاده میشود. میوه چیکو که مصرف تازه خوری دارد حتی در صنایع تبدیلی نیز برای تولید چسب قابل استفاده است. میوه نارس چیکو نیز تانن فراوانی دارد که برای درمان اسهال مفید است و از برگ آن در پایین آوردن فشارخون، سرماخوردگی و درمان سرفه استفاده میشود. از شیرابه چسبناک چیکو در پر کردن دندان استفاده میشود و له شده هسته این میوه نیز ادرارآور و برای دفع سنگ کلیه موثر است.
کنار
كُنار يا سدر با نام علمي Zizyphus mauritiana متعلق به خانواده Rhamnaceae و دارای 40گونه است كه در تمام مناطق گرمسيری و نيمه‌گرمسيری پراكنده‌اند. اين ميوه علاوه بر هند در كشورهای افغانستان، ايران، سوريه، برمه، استراليا، آمريكا، ايتاليا، فرانسه، روسيه، اسپانيا، پرتغال و شمال آفريقا نيز وجود دارد.كشت تجاری آن به صورت باغ يكدست از ارقام پيوندی مرغوب در جنوب بلوچستان از حدود 50 سال پيش متداول بوده كه عمده اين ارقام از هند و پاكستان به كشور ايران وارد شده‌اند. گونه محصول كنار در سيستان و بلوچستان ميوه‌ای است بسيار درشت در دو شكل كروی و بيضی كشيده با درصد گوشت بالا و هسته بسيار ريز كه دارای طعم و مزه مطبوعی است.با توجه به صرفه اقتصادی در محصول برداشت شده و وجود بازار مصرف مناسب برای ميوه آن در سال های اخير سطح زير كشت اين محصول در شهرستان های چابهار، نيكشهر، سرباز، حواشی ايرانشهر و ايرندگان خاش رو به گسترش است.
میوه کنار خوراکی است. میوه آن براحتی هضم و اثر ملین‌آور دارد و گوشت میوه آن شیرین و خوشمزه است. کنار در ماههای دی و بهمن به بازار میآید و تا اواخر فروردین عرضه میشود. کنار با قیمتی ارزانتر نسبت به سایر میوه‌ها در دسترس است. كنار ميوه مغذی و سرشار از ويتامين C و مقادير نسبتا خوبی از ويتامين B ،E و محتوی كلسيم، فسفر و آهن است.ارزش غذایی ميوه كنار از لحاظ پروتئین ، مواد معدنی، كلسيم، فسفر، كاروتن و ويتامين از سيب غنی تر و ميزان كالری و ويتامين سی آن نسبت به پرتقال بيشتر است.درخت کنار مقاومترین درخت میوه به صورت درختچه‌ای کوچک، خاردار با تاج پهن است میوه این درخت تخم مرغی شکل و به اندازه میوه زردآلو یا کمی کوچک‌تر است. طعم این میوه ترش مطبوع و شیرین است.
نوع وحشی کنار یا سدر درختی است به بلندی حدود ده متر، خاردار با شاخه های سفید و برگ های تخم مرغی و نوک تیز، میوه ی آن کوچک و خوشبو و به اندازه سنجد است و بعد از رسیدن سرخ و زرد می شود که دارای طعم ترش و شیرین است و گونه ترش آن بیش تر است. برگ های ساییده آن را در بازار به نام سدر عرضه می کنند. این درخت در ایران هم وجود دارد و نواحی گرم را می پسندد، در ایران در اطراف کازرون، جزیره ی خارک، لار، بندرعباس، اطراف نیک شهر، چابهار،سرباز و بم به طور خودرو می روید.
طعم خوشمزه کنار پیوندی را در چابهار بچشید ، چون در اکثر نقاط کشور به ندرت پیدا میشود ، همچنین می توانید از باغ های کنار در زرآباد ، باهوکلات و پیشین دیدن کنید .
نارگیل
نارگیل با نام علمی Cocos nucifera در خانواده Palm / Arecaceae قرار دارد. این درخت می تواند در آب و هوای گرمسیری رشد کند و انواع مختلفی نظیر نارگیل سبز، قهوه ای و زرد دارد. اما به طور کلی آن نارگیلی که در تمام دنیا معروف و مورد استفاده است میوه ای با پوست سخت و قهوه ای رنگ است که شامل قسمتهای مختلفی مثل گوشت نارگیل یا همان میوه سفید و چرب که داخل پوسته قرار دارد و شیره نارگیل یا آب نارگیل که شیرین و مقوی است و همچنین روغن نارگیل که از میوه نارگیل گرفته میشود، است.
با وجود آنکه نارگیل در مناطق استوایی میروید اما در تمام جهان استفاده میشود. شاید برایتان جالب باشد بدانید که بیشترین میزان مصرف از نارگیل میان بومیان اقیانوس آرام است که تقریبا زندگی روزمره شان به این میوه وابسته است. آنها یک ضرب المثل معروف دارند که می‌گویند هر آدمی که یک درخت نارگیل بکارد برای خودش و فرزندانش غذا، نوشیدنی، لباس و سرپناه آماده کرده است!
خاستگاه این گیاه یکی از موضوعات مورد بحث است بعضی از کارشناسان معتقدند نارگیل یکی از گیاهان بومی شبه جزیره آسیای جنوب شرقی است درحالیکه برخی دیگر شمال شرقی آمریکای جنوبی را خاستگاه این گیاه می‌دانند. فسیلهای بدست آمده در نیوزیلند نشان میدهد در حدود ۱۵ میلیون سال پیش گیاهان کوچکی شبیه نارگیل در این ناحیه رویش می‌کردند. حتی سنگوارههای قدیمی تر که در راجستان در هند کشف شده‌اند علیرغم خاستگاه نارگیل‌ها، در بیشتر این مناطق گرمسیری بخصوص در طول خطوط ساحلی استوایی پراکنده هستند. چون میوه نارگیل سبک و شناور است این گیاه به آسانی توسط جریانات دریایی تا مسافتهای طولانی حمل میشود. نخل نارگیل در خاکهای ماسه‌ای و نمکدار و در مناطق دارای نور خورشید فراوان و بارندگی‌های منظم (سالانه ۱۰۰–۷۵ سانتیمتر) رشد میکنند بنابراین علت تجمع این گیاه در نواحی کرانه‌ای تا حدی مشخص میشود. میوه‌هایی که از دریا در نواحی شمالی مثل نروژ جمع‌آوری شده‌اند بسیار زیستا بوده و سپس تحت شرایط مناسب مذکور رشد نموده‌اند. از این رو نارگیل در جزایر هاوایی یک پلی نزی وارداتی قلمداد میشود که ابتدا دریانوردان پلی‌نزیایی آنها را از سرزمینهای مادریشان در اقیانوس آرام جنوبی به این جزایر آوردند. این گیاه به سمت آب خم میشود و هر چه بیشتر رشد میکند، بیشتر خم میشود در نتیجه، خشک میوه آن توسط آب دریا به اطراف پراکنده میشود. پوست سبک این میوه باعث میشود روی سطح آب شناور گردد. وقتی میوه نارگیل به‌وسیله آب دریا به ساحل برده شد، در طی یک الی دو ماه شروع به سبز کردن برگ کرده سپس تعداد زیادی ریشه بلند درمی‌آورد. این ریشه‌های بلند محکم به درختهای در حال رشد می‌چسبند و در مقابل باد تند ساحلی مقاومت میکنند.
نخل نارگیل (Cocosnucifera) با تنهٔ بلند و باریک، ساقه‌ٔ یکنواخت، تاج انبوه، برگهای زیاد و خوشه‌های میوه، یکی از زیباترین و مفیدترین درختان جهان محسوب میشود.نارگيل در بيش از ۸۰ کشور از مناطق گرمسيري، مهمترين محصول است. اين نخل علاوه بر تأمين نيازهاى غذائي، آشاميدني، منبعى براى تهيهٔ مواد اوليهٔ بسيارى از کارخانه‌ها و صنايع نيز مى‌باشد. بنابراين علاوه بر مصارف صنعتى در زندگى بومى نيز نقش مهمى دارد. تمام اندام‌هاى اين نخل شگفت‌انگيز براى بشر مفيد هستند و به همين دليل به درخت بهشتى مشهور شده است.ارزش غذائى نارگيل بيشتر در ميوهٔ آن نهفته است که شامل قسمت‌هاى زير مى‌باشد:۱. شيرهٔ نارگيل ۲. مغز يا گوشت ميوه ۳. پوست داخلى ۴. غلاف يا پوست خارجى ميوه.شيرهٔ نارگيل يکى از مهمترين نوشيدنى‌هاى نيروزا مى‌باشد که ارزش داروئى نيز دارد و باعث افزايش گردش خون در کليه‌ها، افزايش ادرار و دفع مواد سمى از بدن مى‌شود. ارزش انرژى‌زائى آن ۴/۱۷ کيلوکالرى در ۱۰۰ گرم آب است. ترکيبات شيرهٔ نارگيل به‌شرح زير است:آب ۵/۹۵ درصد، پروتئين ۱/۰ درصد، چربى کمتر از ۱/۰ درصد، مواد معدنى ۴/۰ درصد، کربوهيدرات ۴ درصد، کلسيم ۰۲/۰ درصد، فسفر کمتر از ۰۱/۰ درصد و آهن ۵/۰ ميلى‌گرم در ۱۰۰ گرم.مغز يا گوشت ميوه به شکل‌هاى مختلف مورد استفاده قرار مى‌گيرد. از آن تحت فشار، شيره يا کرمى تهيه مى‌شود که مادهٔ اوليهٔ ساخت بسيارى از شيرينى‌هاى لذيذ است و به همين علت اهميت تجارى دارد. مغز تازه شامل ۴۵ درصد رطوبت، ۴ درصد پروتئين، ۴ درصد مواد معدنى و ۱۰ درصد کربوهيدرات است. پودر و آرد نارگيل که در صنايع غذائى و شيرينى‌سازى به‌کار مى‌روند، از مغز تازه تهيه مى‌شوند. مغز خشک نارگيل که معمولاً کوپرا ناميده مى‌شود غنى‌ترين منبع روغن گياهى با ۶۷-۶۰ درصد چربى است. اين روغن بيشتر مصرف خوراکى دارد و از خواص داروئى ارزنده‌اى برخوردار است. ماليدن اين روغن بر پوست سر به رشد موزون و سلامت گيسوان کمک مى‌کند. علاوه بر آن در ساخت صابون، پاک‌کننده‌ها، شامپوها و … نيز به‌کار مى‌رود. پس از روغن‌کشى کوپرا، کنجالهٔ آن به‌عنوان خوراک دام مورد استفاده قرار مى‌گيرد و کود بسيار خوبى براى محصولات کشاورزى است. کوپراى خوراکى به دو شکل مختلف در دسترس است: توپى و فنجانى‌شکل. مغز خشک کامل يا کوپراى توپى وقتى به دو نيمهٔ فنجانى‌شکل تقسيم شد کوپراى فنجانى ناميده مى‌شود. مغز خشک نارگيل (کوپرا) نرم، شيرين، چرب و کرم‌رنگ است و با قيمتى بالاتر از پودر نارگيل به فروش مى‌ِسد. اين ماده در پخت بسيارى غذاها و دسرها (مانند شيربرنج) و نيز به شکل رنده شده در انواع شيرينى‌ها و حلواها کاربرد دارد.
ميوه نارگيل كروی شكل است كه قسمت خارجی آن ضخيم و سفت و متشكل از الياف نباتی و داخل آن نيز صاف و سخت می باشد . در قاعده نارگيل سه سوراخ ديده می شود كه چشم های نارگيل ناميده می شود . برای استفاده از مايع داخل نارگيل كه شير نارگيل ناميده می شود اين سوراخها را بايد با جسم نوك تيزی باز كرد و مايع دارون آنرا بيرون آورد . سپس با چكش آنرا بشكنيد و از گوشت داخل آن استفاده كنيد . البته می توانيد بعد از بيرون كشيدن شير ، نارگيل را در داخل فر در درجه حرارت 350 درجه فارنهايت بمدت نيم ساعت قرار دهيد تا نارگيل خود را بشكند .درخت نارگيل در هر سال حدود پنجاه عد نارگيل می دهد . نارگيل هنگاميكه نارس است مقدار بیشتری شير دارد ولی بتدريج ميوه می رسد مقدار شير آن كمتر می شود .برای خريد نارگيل هميشه ميوه ای را انتخاب كنيد كه سنگين باشد ضمنا آنرا تكان دهيد كه صدای شير داخل آنرا بشنوئيد زيرا نارگيل اگر بدون شير باشد حتما كهنه است و يا اينكه شيرش بيرون آمده و هوا كشيده و خراب شده است .
درختان نارگیل را می توانید در شهرستان های کنارک و چابهار از نزدیک ببینید .
گوآوا
گوآوا یا اَمرود (نام علمی Psidium guajava) نوعی گیاه گرمسیری با درختچه‌ای همیشه‌سبز از خانواده میرتاسه است که برگهای در برابر هم ، دراز و بیضی شکل دارد. این درختچه بومی آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی، پرو، برزیل و مکزیک است. گوآوا درختچه‌ای همیشه سبز است و برگهای آن بدون کرک یا پوشیده از کرک است و گلهای آن خوشبو است. پوست تنه گواوا سبز یا قهوه‌ای متمایل به قرمز است. دارای ریشه‌های سطحی است ریشه می‌تواند به گونه عمقی و پرپشت گسترش پیدا کند. گلهای آن سفید و خوشبو هستند و در بهمن و اسفند به گل می‌نشیند. میوه آن چیزی همانند زیتونی به اندازه گلابی است. چرا که در بالای میوه تاجی از کاسبرگ‌ها قرار دارد. میوه آن گوشتدار است. دانه‌های آن مانند دانه‌های انگور در گوشت قرار دارد. رنگ داخل میوه قرمز یا سفید است. میوه آن شیرین است و آن را خام یا پخته به شکل مربا و ژله میخورند.در مناطق جنوب ایران، به این میوه زیتون محلی نیز می‌گویند.
این گیاه بومی مناطق گرمسیری آمریکا است. زادگاه اصلی این گیاه برزیل بوده ولی در زمان نامعلومی وارد کلمبیا شده‌است. اسپانیایی‌ها گوآوا را به فیلیپین و پرتغال برده‌اند که از پرتغال هم به هندوستان وارد شده و به سرعت گسترش یافته‌است، زیرا دانه فراوان و رویش بسیار خوبی دارد. گوآوا در بلندی ۱۵۰۰متری از سطح دریا در سیلان کشت شده‌است. کشورهای بزرگ از دید سطح زیر کشت گواوا بر این پایه‌اند: کشورهای جنوبی آسیا، هاوایی، ایسلند، کوبا و هندوستان. گوآوا سال‌ها قبل به ایران وارد شد و به گونه پرورشی در جنوب ایران در دو استان هرمزگان و سیستان و بلوچستان کاشته شده که با نام زیتون محلی شناخته میشود. شهرستانهای بندرعباس، میناب، رودان، چابهار، سرباز، نیکشهر از بسترهای تولید گوآوا در ایران هستند. بزرگترین باغ گوآوای کشور در بخش پیشین شهرستان سرباز قرار دارد .
میوه گیاه گوآوا دارای ترپنوئیدها، پکتین، روغن فرار و تانن است. در ۱۰۰ گرم از این میوه، ۸۲ درصد آب، ۷/۰ درصد پروتئین، ۶/۰ درصد چربی، ۱۱ درصد هیدرات کربن، کلسیم، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، گونه‌های ویتامین‌های آ، ب، ایبوفلاوین و ویتامین ث هست. از همه قسمتهای این گیاه همانند میوه‌های جوان و نارس آن برای داروی ضد اسهال بهره‌گیری میشود. جوشانده پوست خشک درختچه برای درمان درد معده بکار برده میشود. همچنین برای رفع ناراحتی‌های پوست، همانند جرب و زخم‌ها کاربرد دارد. از برگهای گیاه به شکل آنتی‌بیوتیک در برابر استافیلوکوک‌ها بهره‌گیری میشود. بومیان در محل‌هایی که این گیاه میروید، از برگهای جویده شده آن که با دندان‌ها له شده و آغشته به بزاق شده باشد برای قطع خون‌ریزی زخم‌ها بهره‌گیری میکنند. از برگ این درخت درست همانند برگ چای بهره‌گیری میشود و آب فشرده میوه آن برای دیابت سودمند است. جوشانده برگ و پوست آن به شکل قاعده‌آور بهره‌گیری میشود و برای خانم‌ها پس از زایمان سودمند است. میوه رسیده و خشک شده آن برای درمان اسهال خونی مصرف میشود. میوه آن نرم‌کننده سینه بوده و برای عفونت‌های حاد گلو به نام گونه‌ای آرام‌کننده بهره‌گیری میشود.
میوهٔ گوآوا در حالتی که رسیده باشد، بسیار خوشمزه و خوش طعم‌است. مزه میوه ترش و شیرین (ملس) و عطر مطبوعی دارد. از پوست میوهٔ گوآوا جهت تهیهٔ سالاد و دسر بهره‌گیری می‌نمایند. مصرف میوه در مراکز تولید به گونه تازه خوری بوده، ولی در تهیهٔ ژله، مارمالاد، کنسرو، و پاره‌ای از مشروبات غیرالکلی هم کاربرد دارد. از گوآوا همچنین میتوان کرهٔ گیاهی و دوشاب تهیه کرد. از برگ گوآوا در صنایع رنگ و تانن سازی به کار برده میشود. گوآوا در زیادکردن میزان ویتامین C ژله و مارمالاد و فراورده‌های دیگر میوه‌ها هم بکار گرفته شده دارد. ارزش اقتصادی این میوه در تهیهٔ مواد نخستین ی ژله، مارمالاد، پورهٔ گوآوا است.
در شهرستان های چابهار ، کنارک ، سرباز ، نیکشهر و قصرقند می توانید از باغ های زیبای گوآوا دیدن کنید و از میوه تازه آن در فصل زمستان بچشید .
بیدام ( گاروم زنگی یا لوز )
درخت لوز در استان هرمزگان، گاروم زنگی و در استان سیستان و بلوچستان، بیدام نامیده می شود. در زبان انگلیسی به نام های بادام هندی، بادام دریا، بادام گرمسیری و بادام مالابار (country-almond, Indian-almond, Malabar-almond, sea-almond, tropical-almond) خوانده می شود. جزء گیاهان گلدار در رده ی دولپه ای ها و راسته موردسانان، تیره ی گاروم زنگیان و سرده ی Terminalia با نام علمی Terminalia catappa می باشد. واژه ی لوز ریشه ی عربی به معنای بادام دارد. در مناطق رویش معمولاً این درخت را بادام (نوعی بادام) نامگذاری کرده اند. این نامگذاری به خاطر شباهت ظاهری میوه این گیاه با بادام و نیز مغز خوردنی آن است که از نظر شکل و مزه شبیه به مغز بادام می باشد. گفتنی است نام این درخت در زبان تلوگو (سومین زبان بزرگ هند) بادام چِتو (Badam chettu) و در زبان فرانسوی بادامیر (Badamier) است که هر دو برگرفته از زبان فارسی است.
بیدام درختی گرمسیری و میوه دار است که در استانهای ساحلی جنوب ایران میروید. این درخت در جنوب آسیا مانند هند، بنگلادش تا گینه نو و شمال استرالیا رویش دارد؛ به طور عمده در مناطق گرمسیری آسیا، آفریقا و استرالیا رشد می کند. توسط انسان بسیار پراکنده شده و به همین دلیل دقیقاً محدوده بومی آن نامشخص است.
این درخت تا ۳۵ متر رشد میکند (در جنوب ایران معمولاً بین ۵ تا ۸ متر دیده میشود). ویژگی ظاهری آن ایجاد طبقات مدور از شاخ و برگ است. شاخه های این درخت در فاصله های معینی از طول تنه به صورت افقی در همه جهات رشد میکنند و یک طبقه از تاج درخت را تشکیل میدهند. این ویژگی نمایی شبیه به چتر چند طبقه به درخت میدهد. در همه کشورهای محل رویش به خاطر زیبایی و سایه دار بودن به عنوان درخت زینتی در مناطق شهری کاشته میشود. چوب لوز سرخ رنگ، محکم و در مقابل آب بسیار بادوام است. درختی تک پایه (Monoecious) است؛ گل های نر متمایز از نوع ماده و شاتون است. هر دو گل نر و ماده 1 سانتی متر (0.39 اینچ) قطر دارند که سفید مایل به سبز کم رنگ با گلبرگ هستند.
این درخت در اواخر تابستان تا اوایل پاییز ثمر میدهد، میوه از نوع شفت است که لوزی شکل و تقریباً بزرگ است (۵ تا ۷ سانتیمتر درازا و 3.5 تا ۵ سانتیمتر پهنا دارد). میوه لوز نخست سبز رنگ و کال است، سپس به رنگ قرمز مایل به قهوه ای در میآید. بخش خوردنی آن نرم، شیرین و کمی ترش و اسیدی است، هسته بزرگ لیف پوشیده ای هم دارد که دارای مغز خوردنی است. مغز این میوه ارزش خوراکی فراوانی دارد و دارای انواع مواد معدنی، ویتامین، کربوهیدرات و ۱۶ درصد روغن است.
برگهای این درخت پهن و بزرگ است و در فصل پاییز به رنگ قرمز درآمده و میریزند که البته قبل از ریزش برگ ها، آنها به نوبه خود صورتی مایل به قرمز یا زرد قهوه ای در می آیند که بستگی به رنگدانه ی تشکیل شده در آنها مانند: ویولازانتین Violaxanthin، لوتئین (Lutein)، زیگزانتین (Zeaxanthin) و…. دارد.
برگ حاوی چند فلاونوئید مانند کامفرول و یا کورستین (kaempferol or quercetin) و چندین تانن مانند پونیکالین، پونیکالاژین یا ترکاتین(punicalin, punicalagin or tercatin) است و همچنین دارای ساپونین ها (saponines) و فیتوسترولها (phytosterols) می باشد. با توجه به غنی بودن برگ و پوست از مواد شیمیایی، در داروهای گیاهی مختلف برای مقاصد مختلف استفاده می شود. به عنوان مثال در تایوان، برگ افتاده به عنوان یک گیاه برای درمان بیماری های کبد استفاده می شود؛ در سورینام برای درمان اسهال و اسهال خونی، برگهای لوز را مانند چای دم میکنند و میخورند.
برگ های لوز یک نوع قارچ کش طبیعی است و مانع تکثیر قارچ ها می شود و از آن برای ضد عفونی آکواریوم ها و کشتن دسته جمعی باکتریهایی نظیر Saprolegia استفاده می گردد و همچنین موجب محافظت غشای مخاطی پوشش ماهی و ترمیم بافت تا بازسازی بافت های آسیب دیده می شود. نگه داشتن برگ ها در یک آکواریوم می تواند pH و فلزات سنگین محتوای آب را کاهش دهد، به همین خاطر پرورش دهندگان ماهی برای سال های متمادی از برگ های لوز در مقابل برخی از انگل ها و باکتری های پاتوژن فعال در آکواریوم ها استفاده می کنند.
درخت بیدام را در جای جای جنوب بلوچستان و حتی در داخل منازل داخل شهر چابهار می توانید ببینید ، همچنین میوه های آن در بازار سنتی داخل شهر چابهار توسط دستفروشان به فروش میرسد .
فالسا یا پالسا
فالسا گیاه بوته‌ای است که از نظر باغبانی جزو میوه‌های ریز محسوب شده و میوه‌های کوچک آن شبیه گیلاس قرمز است که به صورت تازه خوری و استفاده در سالاد و آبمیوه کاربرد دارد.
فالسا درختچه ای بومی هند وکشورهای جنوب شرقی آسیا از قبیل سریلانکا، پاکستان، بنگلادش و سایر کشورهای استوایی است. که درخت آن به صورت درختچه‌هایی که بلندی آن به چهار متر میرسد و گلهای نارنجی و زرد آن در اواخر بهار در کنار جوانه برگ به صورت خوشه‌ای ظاهر میشود، این درخت در مناطق خشک و کم ارتفاع بهترین شد را دارد. میوه های تابستانی فالسا کوچک، ترش-شیرین، بنفش رنگ، از نظر ظاهری بسیار شبیه بلوبری و دارای بافتی شبیه دانه ی انگور میباشند. فصل برداشت این گیاه بسیار کوتاه است و سه هفته به طول می انجامد. فالسا گیاهی کم توقع بوده و انعطاف پذیری قابل توجهی به شرایط خاک و سایر عوامل محیطی دارد اما اگر تغییرات دمایی بین تابستان و زمستان زیاد نباشد باردهی میوه کاهش پیدا می کند. میوه فالسا در مناطق فاقد زمستان از کیفیت کمتری برخوردار است. هر درختچه حدود ۱۱ کیلوگرم بار می دهد. بهترین خاک برای رشد این گیاه خاک لومی فاقد رگه های آهکی با زهکشی خوب می باشد.
زمان گلدهی در فالسا از بهمن و اسفند ماه بوده و تا اوایل اردیبهشت‌ماه ادامه دارد و گلها در محور برگها تشکیل میشوند و فصل برداشت از اول اردیبشهت‌ماه تا نیمه دوم خردادماه ادامه دارد، میوه‌ها به تدریج رسیده و برداشت از هر گیاه به صورت روزانه ضروری است.
فالسا میوه مناطق گرم است، ضمن آنکه بیشترین رشد، عملکرد و کیفیت را در مناطق با تابستان و زمستان مشخص نشان می دهد. در مناطق فاقد زمستان، بیش از یک بار گل می دهد و بنابراین میوه تولیدی از کیفیت کمتری برخوردار خواهد بود. گیاهان بالغ و کاملاً رشد یافته آن قادر به تحمل دماهای پایین گذرا هستند، ضمن آنکه می تواند دماهاي بالا تا 44 درجه سانتی گراد را تحمل نماید. دماهای بالا در خلال توسعه و تکامل میوه به رسیدن محصول کمک می کند. در فصل گلدهی نیاز به هوایی صاف و آفتابی دارد و بارندگی در این مقطع زمانی تأثیر منفی شدیدی روی تشکیل میوه می گذارد. فالسا در هندوستان تا ارتفاع 1000 متری از سطح دریا، رشد کرده و محصول رضایت بخشی تولید می نماید.
به طور کلی جهت رسیدن میوه، رنگ گیری صحیح و برخورداری از کیفیت خوب خوراکی، نیاز به آفتاب کامل و هوای گرم دارد. در شرایط اقلیمی گرم و خشک از رشد و نمو رضایت بخشی برخوردار است، ضمن آنکه خشکی و کم آبی های مقطعی را به خوبی پشت سر می گذارد.
فالسا گیاهی مقاوم به خشکی است. طی فصل خزان، نیاز زیادی به آبیاري ندارد، ولی به دلیل فعال بودن ریشه گیاه در خلال زمستان، بایستی رطوبت کافی در ناحیه ریشه وجود داشته باشد. انجام آبیاری به مقدار لازم و به فواصل منظم مخصوصاً در خلال دوره های گلدهی و میوه دهی براي تضمین سلامت گیاه و عملکرد بهتر آن کاملاً ضروری است.
میوه فالسا دارای میوه های شفت کوچک و تقریباً گرد است که توسط دم میوه هایی به طول 2 تا 3 سانتیمتر و به تعداد زیاد به خوشه هاي بزرگ، باز و منشعب متصل می شوند. میوه ها، قطري حدود 1 تا 1.9 سانتیمتر، طول 0.8-1.6 سانتیمتر و وزن 0.5-2.2 گرم دارند . رنگ پوست میوه ضمن رسیدن، از سبز روشن به قرمز آلبالویی می گراید و سرانجام بنفش تیره یا سیاه می شود. رسیدگی بیش از حد میوه، کاهش رطوبت و در نتیجه چروکیدگی آن را سبب خواهد شد. میوه فالسا طعم ترش دلپذیری دارد که به دلیل نسبت مناسب قند به اسید، بسیار خوشمزه است.
برای دیدن باغ درختان فالسا می توانید به شهرستان های چابهار ، کنارک و سرباز بروید و طعم یک میوه نادر در کشور را بچشید .
جم ( جمبو یا جمبولان )
جمبو نام درخت میوه دار و همیشه سبزی است که در شهرها و مناطق ساحلی جنوب ایران میروید. این درخت گرمسیری با نام علمی (Syzygium cumini) بومی کشورهای هند، سریلانکا، بنگلادش و اندونزی است. نام این درخت در ایران برگرفته از نام هندی آن است. امروزه علاوه بر این کشورها، در بسیاری از کشورهای دیگر از جمله فیلیپین، میانمار، برزیل، جزایر و کشورهای آمریکای مرکزی، فلوریدای آمریکا و برخی کشورهای آفریقایی درخت جمبو وجود دارد. گفته میشود جمبو در حدود ۳۰۰ سال پیش به جنوب ایران وارد شده است. جمبو به طور محدود در استانهای بوشهر ،هرمزگان و به تعداد بیشتر در جنوب بلوچستان کشت میشود.
درخت جمبو از جمله درختان سریع‌الرشد است که در دو سالگی می‌تواند به بلندی بیش از سه متر برسد. در هند این درخت تا سی متر ارتفاع پیدا میکند، ولی در جنوب ایران معمولاً به بلندی ۷ تا ۱۴ متر دیده میشود. این درخت بیش از صد سال عمر میکند. منطقه رویش این گیاه از ساحل دریا تا ارتفاع ۱۸۰۰ متر از سطح دریا است ولی از ارتفاع ۶۰۰ متر به بالا میوه نمی‌دهد.
از آنجا که درخت جمبو تاج و منظره زیبایی دارد در بسیاری از مناطق رویش به عنوان درخت زینتی و سایه دار استفاده میشود. چوب آن محکم است و در مقابل آب استقامت زیادی دارد. در برخی کشورها از چوب جمبو برای ساخت تراورس و وسایل و ابزارالات کشاورزی و روستایی و نیز سوخت استفاده میشود. از پوست این درخت به خاطر داشتن ۸ تا ۱۹ درصد تانن در صنعت چرم‌سازی استفاده میشود. گلهای این درخت نیز مورد علاقه زنبورهای عسل است و به همین خاطر در صنعت زنبورداری مؤثر میباشد. در جنوب ایران گلدهی این درخت در فروردین و اردیبهشت ماه‌است و در ماههای تیر و مرداد ثمر میدهد. میوه رسیده جمبو سیاهرنگ است و به شکل و اندازه زیتون یا کمی بزرگتر است. میوه جمبو که به صورت خوشه‌ای است، نخست کوچک و سبز است رفته رفته بزرگتر و سرخرنگ میشود و سپس به رنگ سیاه در میآید. میوه جمبو هسته بزرگی دارد که سخت نیست. بخش خوردنی آن نرم و آبدار است. جمبو کال گس و ترش است ولی میوه رسیده شیرین و کمی ترش است. از جمبو میتوان سرکه، شراب، ژله و انواع شربت‌ها تهیه کرد. سرکه جمبو به دلیل خوشرنگ و معطر بودن در سراسر کشور هند ساخته و استفاده میشود. جمبو دارای انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی است. علاوه بر اینها، بخش‌های مختلف گیاه ارزش دارویی دارند، به ویژه هسته‌های جمبو در درمان و کنترل بیماری قند (دیابت) مؤثرند.
درخت جم را می توانید در شهرستان های سرباز ، نیکشهر ، چابهار ، کنارک و قصرقند ببینید ، اگر خوش شانس باشید و سفرتان همزمان با برداشت محصول باشد می توانید از خوردن آن لذت ببرید .
سیتاپل
سیتاپل پرمصرف ترین گونه آنونا و بومی مناطق گرمسیری قاره آمریکا و هند است. معامله گران اسپانیایی آن را به آسیا آوردند از جایی که نام مکزیکی قدیمی آن که آتی بود ،هنوز در بنگالی آتا ، نپال آاتی ، سریلانکا ماتی آنودا ، برمه ای اژار تو ، اندونزیایی “سریکایا” و در فیلیپین آتیس نامیده می شود. همچنین در هند ، پاکستان ، فیلیپین و استرالیا به عنوان سیتاپل معروف است. این نام در پرتغالی ها به عنوان Ata نیز استفاده می شود.
این میوه به شکل کروی مخروطی ، قطر 5-10 سانتی متر (2/3 تا 9/9 اینچ) و طول 6-10 سانتی متر (2.4-3.9.9 اینچ) دارد و وزن آن 100 تا 200 گرم (3.5-8.5 اونس) ، با یک پوست ضخیم تشکیل شده است .گوشت آن به رنگ کرم روشن متمایل به زرد ، معطر و شیرین است ، خامه ای و بقولی بستنی درختی است . این میوه دارای بذرهایی به طول 13 تا 16 میلی متر (0.51 تا 0.63 اینچ) می باشد که بخش های جداگانه ای را در یک لایه واحد در اطراف یک هسته مخروطی مرتب تشکیل داده است . داخل میوه نرم ، کمی دانه دار و لغزنده است. دانه های سخت و براق ممکن است در هر میوه 20 تا 40 یا بیشتر باشد و روکش قهوه ای تا سیاه داشته باشد ، گرچه گونه هایی وجود دارند که تقریباً بدون هسته هستند.
برای خوردن میوه نادر سیتاپل به چابهار بیایید و در باغ های گرمسیری زیبای این منطقه از طعم خوشمزه سیتاپل لذت ببرید .
جنوب بلوچستان دارای باغ های منحصر به فرد درختان گرمسیری و نیمه گرمسیری در کشور است و این باغات میوه تازه ای به شما عرضه می کنند که با قیمت گزاف از خارج به کشور وارد می شود ، این میوه های خوشمزه را می توانید تازه از درخت چیده و بخورید . سعی کردیم در این مطلب چکیده ای از زیباییهای استان سیستان و بلوچستان خصوصا چابهار را که باغات گرمسیری هستند معرفی کرده باشیم .
چنانچه از این باغات دیدن کرده اید و یا این نوع میوه ها را خورده اید، نظرات و دیدگاهتان را با ما و کاربران محترم سایت در میان بگذارید .
سلام طاعات وعبادات قبول درگاه حق باشه ان شاالله با توجه به اطلاعاتی که در انیجا ذکر کرده ایداگر درسیستان وبلوچستان در مورد میوه های گفته شده سرمایه گذاری شود به مراتب از نفت در آمدش بیشتر می شود .وهمچنین از واردات میوه نادر بی نیاز می شویم.
دقیقا همینطوره ، این موضوع نیازمند یک نگاه کارشناسانه دقیق و همراهی کامل دولت است . هم کشاورزان بهره مند می شوند و هم در فصل زمستان انواع میوه های تازه را در سفره هموطنان میتونین پیدا کنین ( زمانی که اکثر مناطق کشور درگیر برف و سرما هستند ) .
سلام ممنون از مطلب خوبتون این درختانی که ذکر کردید برای مناطق گرم و خشک هم مثمر خواهند بود ؟
سلام دقیق نمیدونم باید از کارشناسان جهادکشاورزی در این مورد بپرسید
این درخت در بوشهر جوابگو هست و ثمر خوبی هم میده
سلام و خسته نباشید / من در جنوب فارس و شهرستان خنج زندگی میکنم / آیا درختانی مانند ازگیل و آناناس در چنین منطقه ای که آب و هوای گرم و خشک رو داره قابل رشد هستند؟
سلام من میوه های استوایی را از کجا تهیه کنم
سلام دوستان اگر کسی درخت انبه چهارفصل داره یه چند تا پیوندک میخواستم برای پیوند
خانه » استان ها و شهرهای ایران » استان هرمزگان » کیش » ساحل درختان نارگیل کیش
یکی از زیباترین و مفیدترین درختان جهان، درخت نخل نارگیل می باشد که دارای تنه بلند و باریک، ساقه یکنواخت، تاج انبوه، برگ های زیاد و خوشه های میوه می باشد. درخت نارگیل، از حدود ۳ هزار سال پیش در جنوب آسیا کشت می شده و در حال حاضر در تمام مناطق استوایی وجود دارد. این درخت به طور قائم رشد می کند و ارتفاع آن تا سی متر و قطر تنه آن تا یک متر می رسد. برگ های این درخت دراز و به طول ۴ تا ۵ متر و مرکب از چند برگچه باریک و دراز ( حدود یک متر) و به رنگ سبز روشن است. میوه این درخت مانند خوشه و شامل چندین نارگیل به اندازه های مختلف است. میوه آن از نوع سفت است .وزن آن تا چند کیلوگرم می رسد.درون میوه قبل از رسیدن کامل محتوی مایعی شیری رنگ و شیرین و مطبوع است این گیاه در نواحی گرم و مرطوب زمین می روید نارگیل را به زبان عربی جوز هندی گویند.درخت نارگیل هرچقدر به دریا نزدیکتر باشد و آب شور بیشتر به پای آن برسد میوه آن لذیذ تر و شیرین تر و چرب تر می شود.این درخت حدود صد سال میوه می دهد.میوه آن خوشه خوشه است حدود ده تا پانزده نارگیل دارد و همینطور که ذکر شد میوه دارای سه پوسته است که مغز در درون این سه پوسته می باشد و مغز تازه آن سفید و شیرین و لطیف و چرب است و پوست سوم آن نیز خوراکی است و تازه و نارس آن دارای مقدری مایع است که این مایع دارای مواد غذایی است. نارگیل (نام علمی: Cocos nucifera) از اعضاء خانواده نخلیان (Arecaceae) است یکی از زیباترین سواحل جزیره کیش ساحل درختان نارگیل می باشد. این ساحل نقره فام در شرق جزیره کیش با درختان نارگیل فراوان، لور قدیمی و با آلاچیق های متعدد در طول ساحل، نزدیک اسکله بزرگ تفریحی و پلاژ آقایان واقع شده و مکانی شگفت انگیز و آرامش بخش را برای بازدید کنندگان پدید آورده است.
مناطق کاشت نارگیل در ایران
یکی از زیباترین سواحل جزیره کیش ساحل درختان نارگیل می باشد. این ساحل نقره فام…
کارتینگ ورزش مفرح و هیجان انگیز و پایه ورزش اتومبیل رانی حرفه ای است. پیست…
جشنواره تابستانی کیش همه ساله با شروع فصل تابستان با پذیرایی از دهها هزار تن…
ساحل نارگیل عالی بود. پر از درختان نارگیل. شما حتی نارگیل رو روی درخت میدیدی. غروب این مکان خیلی زیباست
ساحل نارگیل عالی بود. پر از درختان نارگیل. شما حتی نارگیل رو روی درخت میدیدی. غروب این مکان خیلی زیباست
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
اگر نظر شما پاسخ داده شد به شما اطلاع داده شود.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.
