عکس مریم گلی گیاه دارویی

از مریم گلی در طب سنتی برای درمان اختلالات دستگاه گوارش مانند نفخ و اسهال و به صورت غرغره در بهبود التهاب دهان و حلق و خون‌ریزی لثه استفاده می‌شود. امروزه مریم گلی به عنوان آنتی باکتریال، ضد قارچ، ضد ویروس، ضد تعرق، پایین آورنده فشار خون، ضد التهاب، قابض، افزایش دهنده اشتها و مدر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از پیکر رویشی این گیاه در تهیه قطره خوراکی و عصاره‌هایی جهت استفاده موضعی استفاده می‌شود. قطره خوراکی که از این گیاه تهیه می‌شود، در کاهش تعرق و گُرگرفتگی در دوران یائسگی مؤثر است. همچنین عصاره‌های موضعی به دست آمده، کمک به بهبود آکنه و تبخال می‌کنند.

مریم گلی یکی از اعضای خانواده نعناعیان و یک گیاه دارویی معطر است که از گذشته های دور در پزشکی سنتی برای درمان عفونت های ویروسی مورد استفاده قرار می گیرد. خواص ضد ویروسی مریم گلی بیشتر با ترکیباتی به نام سافی سینولید (Safficinolide) مرتبط است که در برگ ها و ساقه این گیاه وجود دارند. پژوهش های آزمایشگاهی نشان داده اند که مریم گلی ممکن است با ویروس نقص ایمنی انسان نوع 1 (HIV-1) که به ایدز منجر می شود، مبارزه کند. در یک مطالعه، عصاره مریم گلی با پیشگیری از ورود ویروس به سلول های هدف به طور قابل توجهی فعالیت اچ آی وی را مهار کرد. همچنین، مریم گلی توانایی خود در مبارزه با ویروس هرپس سیمپلکس نوع-1 و ایندیانا وسیکیولوویروس (Indiana Vesiculovirus) که حیوانات اهلی مانند اسب، گاو و خوک را آلوده می سازد، نشان داده است.

هنگامی که نوبت به تاثیر این گیاه بر سلامت انسان می رسد باور نکردنی است. مریم گلی رابطه نزدیکی با رزماری دارد و آنها اغلب “گیاهان خواهر” معرفی می شوند. مریم گلی در واقع یک بوته همیشه سبز با ساقه های چوب و گل های آبی / بنفش است که در منطقه مدیترانه یافت می شود. استفاده سنتی از خواص مریم گلی در پزشکی کاملا مستند شده و هزاران سال قدمت دارد. در ابتدا برای درمان نیش مار، محافظت در برابر شیطان، افزایش باروری زنان و سایر موارد مورد استفاده قرار می گرفت که دیگر رعایت نمی شود و یا به آن اعتقاد ندارند. با این حال، پژوهش های مدرن کشف کرده اند که تاثیر خواص مریم گلی بر بدن انسان قابل توجه است، به همین دلیل است که به طور گسترده به سراسر جهان صادر می شود و از ایالات متحده گرفته تا خاورمیانه کاربرد دارد. به طور معمول، به دلیل طعم فلفلی آن به غذاها برای خوش طعم شدن اضافه می کنند و یک عنصر کلیدی در بسیاری از غذاها و آماده سازی های انواع گوشت است.

برگ های مریم گلی خشک شده و عصاره مریم گلی در فروشگاه های معتبر موجود است. مریم گلی در قالب های مختلف می آید و می تواند به روش های مختلفی مورد استفاده قرار گیرد. برگ های مریم گلی تازه حاوی عطر و طعم معطر هستند و بهترین استفاده را در غذاها می دارند اینجا چند راه وجود دارد که می توانید مریم گلی تازه را به رژیم غذایی خود اضافه کنید:

مریم گلی خشک شده اغلب توسط آشپزها ترجیح داده می شود و برگ هایش را برای استفاده موضعی استفاده کنید. اینجا برخی از راه هایی که می توانید از مریم گلی خشک استفاده کنید آمده است:

پژوهش ها نشان داده است که حتی مقدار اندکی مریم گلی (چه استنشاق شود و چه به صورت خوراکی مصرف شود) موجب افزایش توانایی یادآوری و تقویت حافظه می شود. تأثیر مصرف این گیاه بر فعالیت مغز شامل افزایش تمرکز و توجه به موضوعی خاص است. این ویژگی موجب می شود که مریم گلی برای دانش آموزان و دانشجویان یا افرادی مناسب باشد که مشاغلی چالش برانگیز دارند و باید توانایی ذهنی و فکری بالایی داشته باشند. در واقع افزودن مقدار کمی از این گیاه به رژیم غذایی کمک زیادی به توانایی مغز می کند.

عکس مریم گلی گیاه دارویی

جویدن برگ های مریم گلی درمان خوشایند و لذت بخشی نیست، ولی این کار مؤثرترین راه برای اثرگذاری ترکیبات آلی این گیاه در بدن شما است. مصرف تنتور (در اصطلاح پزشکی مایعی است که از تأثیر الکل یا اتر بر جوهرهای مواد گیاهی، حیوانی یا معدنی به دست آید) مریم گلی و خیسانده ی برگ های آن نیز روش خوبی است. ولی اگر دچار مشکلات التهابی به ویژه در مجاری تنفسی یا گواشی خود هستید، می توانید با استفاده از چای و دم کرده ی مریم گلی آن التهاب را ازبین ببرید. ویژگی های ضدالتهابی مریم گلی برای مشکلات سلامتی مانند آرتروز و نقرس و همچنین التهاب کلی سیستم قلبی عروقی (که می تواند منجربه بیماری قلبی و فشارخون بالا شود) نیز مفید است. فلاونوئیدها و ترکیبات فِنُلی موجود در مریم گلی، این اثرات مفید را ایجاد می کنند.

بیماری های مزمن و بیماری های دژنراتیو (بیماری هایی مانند آلزایمر و پارکینسون که در نتیجه ی تخریب تدریجی سلول های عصبی در دستگاه عصبی مرکزی ایجاد می شوند) از ناتوان کننده ترین و خطرناک ترین مشکلات سلامتی در زندگی هر فرد هستند. بسیاری از این بیماری ها به وسیله ی رادیکال های آزاد ایجاد می شوند. رادیکال های آزاد محصولات جانبی و خطرناک سوخت وساز سلولی هستند که به سلول های سالم حمله می کنند و موجب خزان یاخته ای یا جهش ژنتیکی می شوند. ترکیبات آنتی اکسیدانی موجود در مریم گلی مانند رزمارینیک اسید، لوتئولین (luteolin) و آپی ژنین (آپی ژنین) رادیکال های آزاد را خنثی می کنند و مانع از ایجاد استرس اکسیداتیو در قلب، سیستم های بدن، پوست، مفاصل، عضلات و حتی مغز می شوند.

همان طور که در بالا گفتیم مریم گلی عملکردهای مغزی را تحریک می کند و قدرت حافظه و تمرکز را افزایش می دهد. مریم گلی به برطرف کردن اختلالات شناختی مانند آلزایمر و زوال عقل نیز کمک می کند. البته پژوهش های مربوط به این کاربردهای مریم گلی هنوز در مراحل اولیه قرار دارد، ولی برداشتن گام های جدی برای جایگزین کردن داروهای گیاهی به جای داروهای شیمیایی بسیار هیجان انگیز است. تحریک مسیرهای عصبی توسط عصاره و عطر گیاهی مریم گلی می تواند در سنین پیری نیز ذهن شما را تازه و جوان نگاه دارد.

مریم گلی از خواص ضدمیکروبی نیز برخوردار است. درست است که معمولا در مقادیر اندکی از مریم گلی استفاده می شود، ولی می توانید از این گیاه به صورت موضعی (مرهم یا تنتور) نیز استفاده کنید و با استفاده از آن از ورود عفونت های باکتریایی و ویروسی که ازطریق پوست به بدن حمله می کنند، جلوگیری کنید. بسیاری از ما تصور می کنیم که بیماری ها ازطریق بینی یا دهان وارد بدن می شوند، ولی پوست نیز گاهی به صورت دروازه ای برای ورود عوامل خارجی عمل می کند. استفاده از کرم های موضعی یا شوینده های ضدباکتری حاوی مریم گلی خط دفاعی مضاعفی در برابر این شکل از بروز بیماری ایجاد می کند.

یکی از مهم ترین خواص مریم گلی که نادیده گرفته شده است، مقدار بسیار بالای ویتامین K در آن است. ویتامین K از ویتامین های ضروری برای بدن است که در غذاهای فراوانی یافت نمی شود. ویتامین K از عناصر حیاتی برای افزایش تراکم استخوان ها و تضمین استحکام استخوان ها با افزایش سن است. اگر دچار نشانه های اولیه ی پوکی استخوان شده اید یا در طول زندگی خود موادغذایی مغذی کافی مصرف نکرده یا کم تحرک بوده اید، سلامت استخوان های شما پایین خواهد بود. اضافه کردن برگ های مریم گلی به رژیم غذایی می تواند سطح ویتامین K مصرفی شما را به میزان چشمگیری افزایش دهد، زیرا هر وعده ۲۷٪ از میزان مصرف توصیه شده ی روزانه ی شما را تأمین می کند.

با استفاده از برگ های مریم گلی می توان مرهمی موضعی یا تنتور گیاهی را تولید کرد. مشخص شده است که مرهم یا تنتور مریم گلی برای رفع بعضی از مشکلات پوستی مانند اگزما، پسوریازیس و آکنه مفید است. اگر به طور منظم از عصاره و مرهم مریم گلی روی مناطق ملتهب یا آسیب دیده استفاده کنید، به سرعت می توانید این آسیب های ناخوشایند را آرام کنید و ظاهر ناخوشایند آنها به تدریج بهبود می یابد.

شاید درمورد اثربخشی مریم گلی در بعضی از مشکلات پزشکی توضیح داده شده در بالا تردید وجود داشته باشد، ولی درمورد اثربخشی مریم گلی بر بیماری دیابت، توافق گسترده ای وجود دارد. این گیاه عصاره ها و مواد شیمیایی خاصی دارد که اثر داروهایی را تقلید می کنند که به طور معمول برای کنترل دیابت تجویز می شوند. به نظر می رسد، مریم گلی آزادسازی گلوکز ذخیره شده در کبد را منظم و از نوسانات شدید قند خون جلوگیری می کند. به همین دلیل به جلوگیری از بروز دیابت نوع ۲ کمک می کند یا دست کم، اگر فرد قبلا دچار این بیماری شده باشد، آن را کنترل می کند.

بر اساس مطالعه ی کوچکی که در سال ۲۰۰۹ در مجله ی بین المللی علوم مولکولی منتشر شده است، چای مریم گلی به کاهش کلسترول بالا کمک می کند. در این مطالعه پس از ۴ هفته مصرف منظم چای مریم گلی، میزان کلسترول LDL شرکت کنندگان کاهش یافت و سطح کلی کلسترول آنها بهبود پیدا کرد. به علاوه، این مطالعه نشان داد که چای مریم گلی می تواند به افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی در بدن کمک کند.

رزمارینیک اسید موجود در مریم گلی به صورت عاملی ضدالتهابی برای معده عمل می کند. مریم گلی از اسپاسم های معده جلوگیری می کند و بروز اسهال و ورم معده را در بیماران دچار شرایط ناراحت کننده و مشکل ساز، به طور چشمگیری کاهش می دهد. اضافه کردن مریم گلی به وعده های غذایی تان کل فرایند گوارشی شما را به حالت طبیعی برمی گرداند و التهاب در سراسر روده را کاهش می دهد.

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد برگ های مریم گلی برای کاهش گرگرفتگی، تعریق شبانه و تعریق بیش ازحد مرتبط با یائسگی مفید هستند. برای نمونه، در مطالعه ای مقدماتی که در مجله ی پیشرفت های درمانی (Advances in Therapy) منتشر شد، پژوهشگران از ۷۱ زن خواستند که به مدت ۸ هفته از درمان، روزانه یک قرص برگ مریم گلی تازه استفاده کنند. نتایج به دست آمده، کاهشی ۵۰ درصدی پس از ۴ هفته و ۶۴ درصدی پس از ۸ هفته در گرگرفتگی این زنان را نشان داد.

یکی از رایج ترین عوارض شیمی درمانی و پرتودرمانی در درمان سرطان، موکوزیت دهانی است. موکوزیت دهانی زمانی رخ می دهد که زخم های دهانی دردناکی در مخاط دهان ایجاد می شود.

مطالعه ای راهنما (pilot study، مطالعه ای که در آن، روش ها و فرایندهایی را که قابلیت اجرا در مطالعه ای بزرگ تر و در سطحی وسیع تر دارند، به صورت محدود بررسی می شود) که در سال ۲۰۱۶ در مجله ی درمان های تکمیلی در پزشکی (Complementary Therapies in Medicine) منتشر شده، نشان می دهد که شست وشوی دهان با مریم گلی برای کاهش موکوزیت دهانی در افرادی که تحت شیمی درمانی قرار دارند، مفید است. در این مطالعه از افرادی که تحت شیمی درمانی قرار داشتند، خواسته شد که علاوه بر مراقبت های معمول دهان و دندان، دهان خود را با چای مریم گلی، آویشن و نعناع بشویند و از گروه دیگری از این بیماران نیز خواسته شد که فقط مراقبت های معمول بهداشت دهان و دندان را انجام دهند. سپس وضعیت این افراد در روزهای ۵ و ۱۴ بررسی شد.

بروز موکوزیت دهانی در گروهی که دهان خود را با این محلول شست وشو داده بودند، در مقایسه با افرادی که از این محلول استفاده نکرده بودند، پایین تر بود. بیشتر افرادی که در کنار مراقبت های معمول بهداشت دهان و دندان از این محلول گیاهی استفاده کرده بودند، در روز پنجم دچار موکوزیت دهانی نشدند.

طرفداران مریم گلی عقیده دارند که استفاده از محلولی حاوی ترکیبی از چای مریم گلی و چای سیاه یا رزماری برای شست وشوی موها و پوست سر به افزایش رشد موها و تیره کردن موهای خاکستری کمک می کند و می توان از این محلول به جای رنگ مو استفاده کرد. البته برای اثبات این ادعاها شواهد علمی وجود ندارد، ولی ممکن است که تانن های موجود در چای سیاه یا چای مریم گلی به طور موقت موهای خاکستری را رنگ کنند.

برای استفاده از این محلول برای موها ابتدا چای را تهیه کنید و اجازه دهید خنک شود و سپس آن را روی موهای خاکستری خود اسپری کنید. معمولا باید این محلول ۵ تا ۱۰ دقیقه روی موها بماند و سپس موهایتان را طبق معمول بشویید. (توجه داشته باشید که تانن موجود در چای می تواند موجب ایجاد لکه روی حوله و لباس شود).