جینسینگ چیست ویکی پدیا

دوره مقدماتی php
جینسینگ چیست ویکی پدیا
جینسینگ چیست ویکی پدیا

Subgenus Panax

Subgenus Trifolius

جینسنگ (به انگلیسی: Ginseng) نامی است عمومی برای هر یک از ۱۱ گونه گیاهان همیشه سبز از سرده پاناکس از خانواده آرالیاسیه. ویژگی تمام این گیاهان آن است که حاوی نوعی گلیکوزید استروئیدی به نام جینسنوزاید هستند. جینسینوزاید با نام علمی Saponins Tri pterpenoid و در برخی مواقع نیز با نام panaxoside در ریشه جینسنگ شناخته می‌شود.

اعتقاد بر این است که جینسنگ برای بهبود سلامت مفید است. این گیاهان کوتاه، با رشد کم و با ریشه‌های گوشتی دارای یک ریشه رنگی دندانه‌دار شکل، یک ساقه نسبتاً بلند و برگ‌های سبز با شکل بیضوی هستند. اعتقاد بر این که هر دو جینسنگ آمریکایی(Panax quinquefolius, L) و جینسنگ آسیایی (P ginseng) انرژی را افزایش می‌دهند، سطح قند خون و سطح کلسترول را پایین آورده و استرس را کم کرده. آرام بخش هستند و در درمان دیابت مؤثرند و اختلال عملکرد جنسی در مردان را مدیریت می‌کنند.[۱]

ریشه‌های جینسنگ فقط در فصل پاییز جمع‌آوری می‌شوند چرا که فقط در این حالت است که می‌توانند حالت گوشتی و ظاهر مناسب و مطبوع خود را حتی پس از خشک شدن نیز حفظ کنند.
جینسینگ چیست ویکی پدیا

کلمه جینسنگ در واقع اقتباس شده از واژه چینی رینشین است که دو جزء آن به ترتیب به معنای «مرد» و «ریشه» هستند و اشاره به شکل دو شاخه ریشه این گیاه که شبیه پاهای یک مرد است دارند ریشه این گیاه با نام جین – چن (jin-chen) در میان بومیان چینی معروف است که این واژه به معنای آدم نما (شبیه آدم) بوده و وجه تسمیه آن به علت شباهت خاص شکل ظاهری ریشه این گیاهان با هیبت یک انسان است.

دوره مقدماتی php

این گیاه در زمره گیاهان بومی مناطق شرقی آسیا و شمال آمریکا به‌شمار می‌آید ریشه آن به عنوان دارویی اساطیری، بیش از هزاران سال است که در میان مردم کشورهای چین، کره، تایلند، ویتنام، منچوری و نیز در بین سرخپوستان آمریکایی مورد مصرف قرار می‌گیرد. این گیاه قرن هاست که به منظور بهبود عملکرد حافظه، کاهش استرس، درمان ناتوانی، سستی و سایر علائم ناشی از فرسودگی و افزایش سن و همچنین برای افزایش طول عمر افراد مورد استفاده قرار می‌گیرد. این گیاه در دوران گذشته از چنان ارزش والایی در شرق برخوردار بود که به عنوان مثال در چین تنها امپراتوران حق جمع‌آوری و نگهداری ریشه‌های آن را داشتند و در دوران‌های بعد نیز به عنوان جزئی جدایی ناپذیر از وعده غذایی پادشاهان و امپراتوران به منظور افزایش قوای جسمانی، ذهنی، و به عنوان اکسیر جوانی و شادابی جایگاه خود را همچنان حفظ نمود.

ریشه این گیاه از چنان جایگاهی در میان بومیان چینی و درطب سنتی آن دوران بر خوردار بوده‌اند که اطبای کهن، از آن به عنوان جزئی لاینفک در همه نسخه‌های تجویزی خود استفاده می‌کردند و آن را در درمان هر نوع بیماری مفید می‌دانستند، این چنین بود که ریشه‌های آماده شده این گیاه (پس از طی مراحل تکمیلی) توسط خود بیمار به منظور بازیابی سلامت گذشته و از دست رفته یا توسط افراد سالم برای دستیابی و بهره‌مندی از خواص بی‌نظیر و شگفت‌آور این گیاه جویده می‌شدند.

اگر چه جینسنگ بیش از ۴۰۰۰ سال است که مورد استفاده قرار می‌گیرد و نام آن به عنوان ارزنده‌ترین و محبوب‌ترین گیاه در میان نوشته‌های بدست آمده از ۲۰۰۰ سال پیش در چین قابل رویت است، اولین بار توسط گیاه‌شناسی به نام کولینسون (Collinson) در سال ۱۷۴۰ به جامعه علمی انگلستان شناسانده شد در قرن ۱۹ هم‌زمان یک کشیش که به عنوان مبلغ مذهبی پا به سرزمین چین نهاده بود پس از آشنایی با فواید این گیاه اعجاب‌آور مقاله‌ای ارائه داد با عنوان «شرحی دربارهٔ گیاهی تاتاری به نام جینسنگ» و در مورد خواص درمانی آن مطالبی منتشر ساخت و نقش بسزایی را در شناساندن این گیاه به مردم دیگر کشورها ایفا کرد.

این ماده قرن‌ها به صورت سنتی در سراسر آسیا و آمریکای شمالی مورد استفاده قرار می‌گرفت، این داروی گیاهی باعث افزایش توجه، حافظه و تمرکز می‌شود. و حتی به عنوان یک مکمل آرام بخش برای افرادی که دچار اضطراب می‌شوند مورد استفاده قرار می‌گیرد.[۲]

جینسنگ در دسته گیاهان همه ساله و دائمی قرار می‌گیرد. بسیار کند رشد بوده و به سال‌ها وقت برای بلوغ خود نیازمند است. ریشه‌ای بزرگ و گوشتی داشته و طول آن به cm 7-5 می‌رسد. ضخامت ریشه در حدود cm5/2-1 می‌باشد و بخش اصلی آن حالتی دوکی شکل و معمولاً ۲ شاخه در انتها را به خود می‌گیرد. معمولاً ریشه چه‌های کوچکی نیز از اطراف آن به سمت خارج رشد می‌کنند. ریشه این گیاهان در بین دوران ۳ تا۱۰ سالگی گیاه قابل برداشت است و در صورت گذشت سالیان بسیار دراز به تدریج فرسوده شده و تغییر شکل می‌دهد و می‌تواند منفذدار و چوبی شود.

این گیاه در حدود سال چهارم از زندگی خود شروع به گل دادن می‌کند و پس از سپری کردن حدوداً ۴ تا ۶ سال از عمر خود، ریشه اش، به بلوغ می‌رسد جالب این که اهمیت این گیاهان در چین تا به حدی است که صادرات بذر این گیاه ممنوع است و از گیاهان تحت حفاظت در این سرزمین به‌شمار می‌آیند. همچنین در کشور روسیه کندن گونه‌هایی وحشی این گیاهان غیرقانونی ست و در صورت تخلف شرایط خاص خود را دارا می‌باشد.

محدوده رنگی در بین ریشه این گیاه از زرد بسیار کم رنگ مایل به سفید تا خرمایی و قهوه‌ای در انواع آمریکایی آن است. این گیاه دارای ساقه‌ای برافراشته با ارتفاعی که می‌تواند به یک فوت نیز برسد و برگ‌های سبز رنگ با کناره‌های مضرس، میوه‌ای مشابه به تمشک یا شاتوت با تجمع خوشه‌ای مشابه، به رنگ قرمز روشن در لابلای برگ‌های نسبتاً پهن و زیبای آن به‌طور جالبی خود نمایی می‌کند.

در دوران باستان جینسنگ قرمز به جینسنگی اطلاق می‌شد که پس از عملیات خشک شدن در برابر نور آفتاب به دست می‌آمد؛ ولی در دوران مدرن جینسنگ قرمز معمولاً طی پروسه بخار دادن که تأثیر مشابه‌ای را بر روی رنگ آن می‌گذارد حاصل می‌شود. در هر دو صورت این تغییر رنگ در نتیجه کاراملیزه شدن قندهای موجود در ریشه این گیاه اتفاق می‌افتد. به نظر می‌آید که تفاوت چندانی میان ریشه خشک شده در آفتاب یا بخار داده شده جینسنگ (جینسنگ قرمز) با ریشه معمولی جوشانده شده آن (جینسنگ سفید) در خواص، وجود نداشته باشد.
تحقیقات انجام شده در دانشگاه توکیو نشان داده‌است که جینسنگ قرمز کره‌ای می‌تواند با تحریک سلول‌های مغزی از نابودی تدریجی سلول‌های مغر جلوگیری کند و قادر به افزایش و توسعه فعالیت‌های ذهنی و بهبود و ارتقای عملکرد یادگیری و حافظه شود. هم‌اکنون در بسیاری از کشورها از این ماده برای درمان ناباروری و اختلالات اسپرم‌سازی در مردان استفاده می‌شود.[۳]

مزایای متعددی برای جینسنگ گزارش شده‌است. با این حال، برای تأیید این، تحقیقات بیشتری لازم است. جینسنگ به‌طور سنتی برای کمک به طیف وسیعی از بهبود سلامتی در نظر گرفته شده اما دانشمندان غربی و متخصصان بهداشت، اغلب خواص دارویی جین سنگ را مورد سؤال قرار می‌دهند و معتقدند تحقیقات بیشتری برای تأیید فواید آن به عنوان یک مکمل غذایی ضروری است. هیچ شواهد قطعی وجود ندارد که اثربخشی واقعی جینسنگ را تأیید کند. محصولات دارای جینسنگ می‌توانند با کیفیت و خواص دارویی متفاوتی همراه باشند. بررسی این محصولات قبل از خرید به شدت توصیه می‌شود. بعضی از محصولات حاوی مقادیر کم یا نامنظم جینسنگ بوده و برخی از آن‌ها حاوی مواد دیگری است.[۱]

شواهد مستند نشان می‌دهد که گیاه جینسنگ دارای آثار متعدد فارماکولوژی از جمله دارای اثر ضد خستگی (تقویت‌کننده قوای جسمی و فکری) می‌باشد.[۴] مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که بسیاری از اثرات ضد خستگی جینسنگ مربوط به اثر محرک جینسنگ روی سیستم اعصاب مرکزی است.[۵]

از جینسنگ در طب سنتی برای درمان دیابت، تقویت قوای جسمی و جنسی و نیز به عنوان مکمل غذایی استفاده می‌شده‌است. در طب نوین نیز مطالعات نشان داده‌اند که استفاده از جینسنگ به عنوان مکمل غذایی باعث بهبود کیفیت زندگی شده‌اند که می‌تواند به خاطر خاصیت ضدالتهابی جینسنوزایدها و اثر آن‌ها در مقابله بهتر بدن با استرس باشد. برای درمان سرطان نیز این گیاه بسیار توصیه می‌شود.[۶]

جینسنگ را به عنوان یک عامل پیشگیری‌کننده و نیز اعاده‌کننده و کارا به منظور افزایش ظرفیت جسمانی و ذهنی و روانی تأیید کرده و نقش به سزای آن را به منظور کمک در بهبود عوارضی چون ضعف، ناتوانی، از دست دادن تمرکز در طول دوره نقاهت مورد توجه قرار داده‌است تاکنون حدود ۳۰ نوع مختلف آن از ریشه این گیاهان تخلیص شده و مورد بررسی قرار گرفته‌است.

محققان اظهار می‌کنند که مزایای بهداشتی زیر به جینسنگ مرتبط است:[۱]

ممکن است جینسنگ به عنوان یک عارضه جانبی باعث سردرد شود. اگرچه مصرف جینسنگ ایمن در نظر گرفته شده‌است اما همه عوارض جانبی جینسنگ شناخته شده نیستند. در برخی موارد عوارض جانبی زیر برای جینسنگ گزارش شده‌است:[۱]

همچنین زنان ممکن است تورم سینه‌ها و خون‌ریزی واژینال را تجربه کنند.[۱]

ریشه خشک شده این گیاه سال‌هاست که مورد استفاده خوراکی افراد قرار می‌گیرد. این ریشه خشک شده می‌تواند به تنهایی به صورت دم کرده (جوشانده و چای) یا به عنوان بخشی از یک نوشیدنی دم شده گیاهی همراه با سایر گیاهان یا حتی به صورت افزودنی به سوپ یا به شکل قرص مورد مصرف قرار بگیرد. اما رایج‌ترین شکل استفاده از آن، به صورت دم کرده و چای یا به صورت عصاره (شیره) می‌باشد.

Subgenus Panax

Subgenus Trifolius

جینسنگ (به انگلیسی: Ginseng) نامی است عمومی برای هر یک از ۱۱ گونه گیاهان همیشه سبز از سرده پاناکس از خانواده آرالیاسیه. ویژگی تمام این گیاهان آن است که حاوی نوعی گلیکوزید استروئیدی به نام جینسنوزاید هستند. جینسینوزاید با نام علمی Saponins Tri pterpenoid و در برخی مواقع نیز با نام panaxoside در ریشه جینسنگ شناخته می‌شود.

اعتقاد بر این است که جینسنگ برای بهبود سلامت مفید است. این گیاهان کوتاه، با رشد کم و با ریشه‌های گوشتی دارای یک ریشه رنگی دندانه‌دار شکل، یک ساقه نسبتاً بلند و برگ‌های سبز با شکل بیضوی هستند. اعتقاد بر این که هر دو جینسنگ آمریکایی(Panax quinquefolius, L) و جینسنگ آسیایی (P ginseng) انرژی را افزایش می‌دهند، سطح قند خون و سطح کلسترول را پایین آورده و استرس را کم کرده. آرام بخش هستند و در درمان دیابت مؤثرند و اختلال عملکرد جنسی در مردان را مدیریت می‌کنند.[۱]

ریشه‌های جینسنگ فقط در فصل پاییز جمع‌آوری می‌شوند چرا که فقط در این حالت است که می‌توانند حالت گوشتی و ظاهر مناسب و مطبوع خود را حتی پس از خشک شدن نیز حفظ کنند.
جینسینگ چیست ویکی پدیا

کلمه جینسنگ در واقع اقتباس شده از واژه چینی رینشین است که دو جزء آن به ترتیب به معنای «مرد» و «ریشه» هستند و اشاره به شکل دو شاخه ریشه این گیاه که شبیه پاهای یک مرد است دارند ریشه این گیاه با نام جین – چن (jin-chen) در میان بومیان چینی معروف است که این واژه به معنای آدم نما (شبیه آدم) بوده و وجه تسمیه آن به علت شباهت خاص شکل ظاهری ریشه این گیاهان با هیبت یک انسان است.

این گیاه در زمره گیاهان بومی مناطق شرقی آسیا و شمال آمریکا به‌شمار می‌آید ریشه آن به عنوان دارویی اساطیری، بیش از هزاران سال است که در میان مردم کشورهای چین، کره، تایلند، ویتنام، منچوری و نیز در بین سرخپوستان آمریکایی مورد مصرف قرار می‌گیرد. این گیاه قرن هاست که به منظور بهبود عملکرد حافظه، کاهش استرس، درمان ناتوانی، سستی و سایر علائم ناشی از فرسودگی و افزایش سن و همچنین برای افزایش طول عمر افراد مورد استفاده قرار می‌گیرد. این گیاه در دوران گذشته از چنان ارزش والایی در شرق برخوردار بود که به عنوان مثال در چین تنها امپراتوران حق جمع‌آوری و نگهداری ریشه‌های آن را داشتند و در دوران‌های بعد نیز به عنوان جزئی جدایی ناپذیر از وعده غذایی پادشاهان و امپراتوران به منظور افزایش قوای جسمانی، ذهنی، و به عنوان اکسیر جوانی و شادابی جایگاه خود را همچنان حفظ نمود.

ریشه این گیاه از چنان جایگاهی در میان بومیان چینی و درطب سنتی آن دوران بر خوردار بوده‌اند که اطبای کهن، از آن به عنوان جزئی لاینفک در همه نسخه‌های تجویزی خود استفاده می‌کردند و آن را در درمان هر نوع بیماری مفید می‌دانستند، این چنین بود که ریشه‌های آماده شده این گیاه (پس از طی مراحل تکمیلی) توسط خود بیمار به منظور بازیابی سلامت گذشته و از دست رفته یا توسط افراد سالم برای دستیابی و بهره‌مندی از خواص بی‌نظیر و شگفت‌آور این گیاه جویده می‌شدند.

اگر چه جینسنگ بیش از ۴۰۰۰ سال است که مورد استفاده قرار می‌گیرد و نام آن به عنوان ارزنده‌ترین و محبوب‌ترین گیاه در میان نوشته‌های بدست آمده از ۲۰۰۰ سال پیش در چین قابل رویت است، اولین بار توسط گیاه‌شناسی به نام کولینسون (Collinson) در سال ۱۷۴۰ به جامعه علمی انگلستان شناسانده شد در قرن ۱۹ هم‌زمان یک کشیش که به عنوان مبلغ مذهبی پا به سرزمین چین نهاده بود پس از آشنایی با فواید این گیاه اعجاب‌آور مقاله‌ای ارائه داد با عنوان «شرحی دربارهٔ گیاهی تاتاری به نام جینسنگ» و در مورد خواص درمانی آن مطالبی منتشر ساخت و نقش بسزایی را در شناساندن این گیاه به مردم دیگر کشورها ایفا کرد.

این ماده قرن‌ها به صورت سنتی در سراسر آسیا و آمریکای شمالی مورد استفاده قرار می‌گرفت، این داروی گیاهی باعث افزایش توجه، حافظه و تمرکز می‌شود. و حتی به عنوان یک مکمل آرام بخش برای افرادی که دچار اضطراب می‌شوند مورد استفاده قرار می‌گیرد.[۲]

جینسنگ در دسته گیاهان همه ساله و دائمی قرار می‌گیرد. بسیار کند رشد بوده و به سال‌ها وقت برای بلوغ خود نیازمند است. ریشه‌ای بزرگ و گوشتی داشته و طول آن به cm 7-5 می‌رسد. ضخامت ریشه در حدود cm5/2-1 می‌باشد و بخش اصلی آن حالتی دوکی شکل و معمولاً ۲ شاخه در انتها را به خود می‌گیرد. معمولاً ریشه چه‌های کوچکی نیز از اطراف آن به سمت خارج رشد می‌کنند. ریشه این گیاهان در بین دوران ۳ تا۱۰ سالگی گیاه قابل برداشت است و در صورت گذشت سالیان بسیار دراز به تدریج فرسوده شده و تغییر شکل می‌دهد و می‌تواند منفذدار و چوبی شود.

این گیاه در حدود سال چهارم از زندگی خود شروع به گل دادن می‌کند و پس از سپری کردن حدوداً ۴ تا ۶ سال از عمر خود، ریشه اش، به بلوغ می‌رسد جالب این که اهمیت این گیاهان در چین تا به حدی است که صادرات بذر این گیاه ممنوع است و از گیاهان تحت حفاظت در این سرزمین به‌شمار می‌آیند. همچنین در کشور روسیه کندن گونه‌هایی وحشی این گیاهان غیرقانونی ست و در صورت تخلف شرایط خاص خود را دارا می‌باشد.

محدوده رنگی در بین ریشه این گیاه از زرد بسیار کم رنگ مایل به سفید تا خرمایی و قهوه‌ای در انواع آمریکایی آن است. این گیاه دارای ساقه‌ای برافراشته با ارتفاعی که می‌تواند به یک فوت نیز برسد و برگ‌های سبز رنگ با کناره‌های مضرس، میوه‌ای مشابه به تمشک یا شاتوت با تجمع خوشه‌ای مشابه، به رنگ قرمز روشن در لابلای برگ‌های نسبتاً پهن و زیبای آن به‌طور جالبی خود نمایی می‌کند.

در دوران باستان جینسنگ قرمز به جینسنگی اطلاق می‌شد که پس از عملیات خشک شدن در برابر نور آفتاب به دست می‌آمد؛ ولی در دوران مدرن جینسنگ قرمز معمولاً طی پروسه بخار دادن که تأثیر مشابه‌ای را بر روی رنگ آن می‌گذارد حاصل می‌شود. در هر دو صورت این تغییر رنگ در نتیجه کاراملیزه شدن قندهای موجود در ریشه این گیاه اتفاق می‌افتد. به نظر می‌آید که تفاوت چندانی میان ریشه خشک شده در آفتاب یا بخار داده شده جینسنگ (جینسنگ قرمز) با ریشه معمولی جوشانده شده آن (جینسنگ سفید) در خواص، وجود نداشته باشد.
تحقیقات انجام شده در دانشگاه توکیو نشان داده‌است که جینسنگ قرمز کره‌ای می‌تواند با تحریک سلول‌های مغزی از نابودی تدریجی سلول‌های مغر جلوگیری کند و قادر به افزایش و توسعه فعالیت‌های ذهنی و بهبود و ارتقای عملکرد یادگیری و حافظه شود. هم‌اکنون در بسیاری از کشورها از این ماده برای درمان ناباروری و اختلالات اسپرم‌سازی در مردان استفاده می‌شود.[۳]

مزایای متعددی برای جینسنگ گزارش شده‌است. با این حال، برای تأیید این، تحقیقات بیشتری لازم است. جینسنگ به‌طور سنتی برای کمک به طیف وسیعی از بهبود سلامتی در نظر گرفته شده اما دانشمندان غربی و متخصصان بهداشت، اغلب خواص دارویی جین سنگ را مورد سؤال قرار می‌دهند و معتقدند تحقیقات بیشتری برای تأیید فواید آن به عنوان یک مکمل غذایی ضروری است. هیچ شواهد قطعی وجود ندارد که اثربخشی واقعی جینسنگ را تأیید کند. محصولات دارای جینسنگ می‌توانند با کیفیت و خواص دارویی متفاوتی همراه باشند. بررسی این محصولات قبل از خرید به شدت توصیه می‌شود. بعضی از محصولات حاوی مقادیر کم یا نامنظم جینسنگ بوده و برخی از آن‌ها حاوی مواد دیگری است.[۱]

شواهد مستند نشان می‌دهد که گیاه جینسنگ دارای آثار متعدد فارماکولوژی از جمله دارای اثر ضد خستگی (تقویت‌کننده قوای جسمی و فکری) می‌باشد.[۴] مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که بسیاری از اثرات ضد خستگی جینسنگ مربوط به اثر محرک جینسنگ روی سیستم اعصاب مرکزی است.[۵]

از جینسنگ در طب سنتی برای درمان دیابت، تقویت قوای جسمی و جنسی و نیز به عنوان مکمل غذایی استفاده می‌شده‌است. در طب نوین نیز مطالعات نشان داده‌اند که استفاده از جینسنگ به عنوان مکمل غذایی باعث بهبود کیفیت زندگی شده‌اند که می‌تواند به خاطر خاصیت ضدالتهابی جینسنوزایدها و اثر آن‌ها در مقابله بهتر بدن با استرس باشد. برای درمان سرطان نیز این گیاه بسیار توصیه می‌شود.[۶]

جینسنگ را به عنوان یک عامل پیشگیری‌کننده و نیز اعاده‌کننده و کارا به منظور افزایش ظرفیت جسمانی و ذهنی و روانی تأیید کرده و نقش به سزای آن را به منظور کمک در بهبود عوارضی چون ضعف، ناتوانی، از دست دادن تمرکز در طول دوره نقاهت مورد توجه قرار داده‌است تاکنون حدود ۳۰ نوع مختلف آن از ریشه این گیاهان تخلیص شده و مورد بررسی قرار گرفته‌است.

محققان اظهار می‌کنند که مزایای بهداشتی زیر به جینسنگ مرتبط است:[۱]

ممکن است جینسنگ به عنوان یک عارضه جانبی باعث سردرد شود. اگرچه مصرف جینسنگ ایمن در نظر گرفته شده‌است اما همه عوارض جانبی جینسنگ شناخته شده نیستند. در برخی موارد عوارض جانبی زیر برای جینسنگ گزارش شده‌است:[۱]

همچنین زنان ممکن است تورم سینه‌ها و خون‌ریزی واژینال را تجربه کنند.[۱]

ریشه خشک شده این گیاه سال‌هاست که مورد استفاده خوراکی افراد قرار می‌گیرد. این ریشه خشک شده می‌تواند به تنهایی به صورت دم کرده (جوشانده و چای) یا به عنوان بخشی از یک نوشیدنی دم شده گیاهی همراه با سایر گیاهان یا حتی به صورت افزودنی به سوپ یا به شکل قرص مورد مصرف قرار بگیرد. اما رایج‌ترین شکل استفاده از آن، به صورت دم کرده و چای یا به صورت عصاره (شیره) می‌باشد.

Subgenus Panax

Subgenus Trifolius

جینسنگ (به انگلیسی: Ginseng) نامی است عمومی برای هر یک از ۱۱ گونه گیاهان همیشه سبز از سرده پاناکس از خانواده آرالیاسیه. ویژگی تمام این گیاهان آن است که حاوی نوعی گلیکوزید استروئیدی به نام جینسنوزاید هستند. جینسینوزاید با نام علمی Saponins Tri pterpenoid و در برخی مواقع نیز با نام panaxoside در ریشه جینسنگ شناخته می‌شود.

اعتقاد بر این است که جینسنگ برای بهبود سلامت مفید است. این گیاهان کوتاه، با رشد کم و با ریشه‌های گوشتی دارای یک ریشه رنگی دندانه‌دار شکل، یک ساقه نسبتاً بلند و برگ‌های سبز با شکل بیضوی هستند. اعتقاد بر این که هر دو جینسنگ آمریکایی(Panax quinquefolius, L) و جینسنگ آسیایی (P ginseng) انرژی را افزایش می‌دهند، سطح قند خون و سطح کلسترول را پایین آورده و استرس را کم کرده. آرام بخش هستند و در درمان دیابت مؤثرند و اختلال عملکرد جنسی در مردان را مدیریت می‌کنند.[۱]

ریشه‌های جینسنگ فقط در فصل پاییز جمع‌آوری می‌شوند چرا که فقط در این حالت است که می‌توانند حالت گوشتی و ظاهر مناسب و مطبوع خود را حتی پس از خشک شدن نیز حفظ کنند.
جینسینگ چیست ویکی پدیا

کلمه جینسنگ در واقع اقتباس شده از واژه چینی رینشین است که دو جزء آن به ترتیب به معنای «مرد» و «ریشه» هستند و اشاره به شکل دو شاخه ریشه این گیاه که شبیه پاهای یک مرد است دارند ریشه این گیاه با نام جین – چن (jin-chen) در میان بومیان چینی معروف است که این واژه به معنای آدم نما (شبیه آدم) بوده و وجه تسمیه آن به علت شباهت خاص شکل ظاهری ریشه این گیاهان با هیبت یک انسان است.

این گیاه در زمره گیاهان بومی مناطق شرقی آسیا و شمال آمریکا به‌شمار می‌آید ریشه آن به عنوان دارویی اساطیری، بیش از هزاران سال است که در میان مردم کشورهای چین، کره، تایلند، ویتنام، منچوری و نیز در بین سرخپوستان آمریکایی مورد مصرف قرار می‌گیرد. این گیاه قرن هاست که به منظور بهبود عملکرد حافظه، کاهش استرس، درمان ناتوانی، سستی و سایر علائم ناشی از فرسودگی و افزایش سن و همچنین برای افزایش طول عمر افراد مورد استفاده قرار می‌گیرد. این گیاه در دوران گذشته از چنان ارزش والایی در شرق برخوردار بود که به عنوان مثال در چین تنها امپراتوران حق جمع‌آوری و نگهداری ریشه‌های آن را داشتند و در دوران‌های بعد نیز به عنوان جزئی جدایی ناپذیر از وعده غذایی پادشاهان و امپراتوران به منظور افزایش قوای جسمانی، ذهنی، و به عنوان اکسیر جوانی و شادابی جایگاه خود را همچنان حفظ نمود.

ریشه این گیاه از چنان جایگاهی در میان بومیان چینی و درطب سنتی آن دوران بر خوردار بوده‌اند که اطبای کهن، از آن به عنوان جزئی لاینفک در همه نسخه‌های تجویزی خود استفاده می‌کردند و آن را در درمان هر نوع بیماری مفید می‌دانستند، این چنین بود که ریشه‌های آماده شده این گیاه (پس از طی مراحل تکمیلی) توسط خود بیمار به منظور بازیابی سلامت گذشته و از دست رفته یا توسط افراد سالم برای دستیابی و بهره‌مندی از خواص بی‌نظیر و شگفت‌آور این گیاه جویده می‌شدند.

اگر چه جینسنگ بیش از ۴۰۰۰ سال است که مورد استفاده قرار می‌گیرد و نام آن به عنوان ارزنده‌ترین و محبوب‌ترین گیاه در میان نوشته‌های بدست آمده از ۲۰۰۰ سال پیش در چین قابل رویت است، اولین بار توسط گیاه‌شناسی به نام کولینسون (Collinson) در سال ۱۷۴۰ به جامعه علمی انگلستان شناسانده شد در قرن ۱۹ هم‌زمان یک کشیش که به عنوان مبلغ مذهبی پا به سرزمین چین نهاده بود پس از آشنایی با فواید این گیاه اعجاب‌آور مقاله‌ای ارائه داد با عنوان «شرحی دربارهٔ گیاهی تاتاری به نام جینسنگ» و در مورد خواص درمانی آن مطالبی منتشر ساخت و نقش بسزایی را در شناساندن این گیاه به مردم دیگر کشورها ایفا کرد.

این ماده قرن‌ها به صورت سنتی در سراسر آسیا و آمریکای شمالی مورد استفاده قرار می‌گرفت، این داروی گیاهی باعث افزایش توجه، حافظه و تمرکز می‌شود. و حتی به عنوان یک مکمل آرام بخش برای افرادی که دچار اضطراب می‌شوند مورد استفاده قرار می‌گیرد.[۲]

جینسنگ در دسته گیاهان همه ساله و دائمی قرار می‌گیرد. بسیار کند رشد بوده و به سال‌ها وقت برای بلوغ خود نیازمند است. ریشه‌ای بزرگ و گوشتی داشته و طول آن به cm 7-5 می‌رسد. ضخامت ریشه در حدود cm5/2-1 می‌باشد و بخش اصلی آن حالتی دوکی شکل و معمولاً ۲ شاخه در انتها را به خود می‌گیرد. معمولاً ریشه چه‌های کوچکی نیز از اطراف آن به سمت خارج رشد می‌کنند. ریشه این گیاهان در بین دوران ۳ تا۱۰ سالگی گیاه قابل برداشت است و در صورت گذشت سالیان بسیار دراز به تدریج فرسوده شده و تغییر شکل می‌دهد و می‌تواند منفذدار و چوبی شود.

این گیاه در حدود سال چهارم از زندگی خود شروع به گل دادن می‌کند و پس از سپری کردن حدوداً ۴ تا ۶ سال از عمر خود، ریشه اش، به بلوغ می‌رسد جالب این که اهمیت این گیاهان در چین تا به حدی است که صادرات بذر این گیاه ممنوع است و از گیاهان تحت حفاظت در این سرزمین به‌شمار می‌آیند. همچنین در کشور روسیه کندن گونه‌هایی وحشی این گیاهان غیرقانونی ست و در صورت تخلف شرایط خاص خود را دارا می‌باشد.

محدوده رنگی در بین ریشه این گیاه از زرد بسیار کم رنگ مایل به سفید تا خرمایی و قهوه‌ای در انواع آمریکایی آن است. این گیاه دارای ساقه‌ای برافراشته با ارتفاعی که می‌تواند به یک فوت نیز برسد و برگ‌های سبز رنگ با کناره‌های مضرس، میوه‌ای مشابه به تمشک یا شاتوت با تجمع خوشه‌ای مشابه، به رنگ قرمز روشن در لابلای برگ‌های نسبتاً پهن و زیبای آن به‌طور جالبی خود نمایی می‌کند.

در دوران باستان جینسنگ قرمز به جینسنگی اطلاق می‌شد که پس از عملیات خشک شدن در برابر نور آفتاب به دست می‌آمد؛ ولی در دوران مدرن جینسنگ قرمز معمولاً طی پروسه بخار دادن که تأثیر مشابه‌ای را بر روی رنگ آن می‌گذارد حاصل می‌شود. در هر دو صورت این تغییر رنگ در نتیجه کاراملیزه شدن قندهای موجود در ریشه این گیاه اتفاق می‌افتد. به نظر می‌آید که تفاوت چندانی میان ریشه خشک شده در آفتاب یا بخار داده شده جینسنگ (جینسنگ قرمز) با ریشه معمولی جوشانده شده آن (جینسنگ سفید) در خواص، وجود نداشته باشد.
تحقیقات انجام شده در دانشگاه توکیو نشان داده‌است که جینسنگ قرمز کره‌ای می‌تواند با تحریک سلول‌های مغزی از نابودی تدریجی سلول‌های مغر جلوگیری کند و قادر به افزایش و توسعه فعالیت‌های ذهنی و بهبود و ارتقای عملکرد یادگیری و حافظه شود. هم‌اکنون در بسیاری از کشورها از این ماده برای درمان ناباروری و اختلالات اسپرم‌سازی در مردان استفاده می‌شود.[۳]

مزایای متعددی برای جینسنگ گزارش شده‌است. با این حال، برای تأیید این، تحقیقات بیشتری لازم است. جینسنگ به‌طور سنتی برای کمک به طیف وسیعی از بهبود سلامتی در نظر گرفته شده اما دانشمندان غربی و متخصصان بهداشت، اغلب خواص دارویی جین سنگ را مورد سؤال قرار می‌دهند و معتقدند تحقیقات بیشتری برای تأیید فواید آن به عنوان یک مکمل غذایی ضروری است. هیچ شواهد قطعی وجود ندارد که اثربخشی واقعی جینسنگ را تأیید کند. محصولات دارای جینسنگ می‌توانند با کیفیت و خواص دارویی متفاوتی همراه باشند. بررسی این محصولات قبل از خرید به شدت توصیه می‌شود. بعضی از محصولات حاوی مقادیر کم یا نامنظم جینسنگ بوده و برخی از آن‌ها حاوی مواد دیگری است.[۱]

شواهد مستند نشان می‌دهد که گیاه جینسنگ دارای آثار متعدد فارماکولوژی از جمله دارای اثر ضد خستگی (تقویت‌کننده قوای جسمی و فکری) می‌باشد.[۴] مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که بسیاری از اثرات ضد خستگی جینسنگ مربوط به اثر محرک جینسنگ روی سیستم اعصاب مرکزی است.[۵]

از جینسنگ در طب سنتی برای درمان دیابت، تقویت قوای جسمی و جنسی و نیز به عنوان مکمل غذایی استفاده می‌شده‌است. در طب نوین نیز مطالعات نشان داده‌اند که استفاده از جینسنگ به عنوان مکمل غذایی باعث بهبود کیفیت زندگی شده‌اند که می‌تواند به خاطر خاصیت ضدالتهابی جینسنوزایدها و اثر آن‌ها در مقابله بهتر بدن با استرس باشد. برای درمان سرطان نیز این گیاه بسیار توصیه می‌شود.[۶]

جینسنگ را به عنوان یک عامل پیشگیری‌کننده و نیز اعاده‌کننده و کارا به منظور افزایش ظرفیت جسمانی و ذهنی و روانی تأیید کرده و نقش به سزای آن را به منظور کمک در بهبود عوارضی چون ضعف، ناتوانی، از دست دادن تمرکز در طول دوره نقاهت مورد توجه قرار داده‌است تاکنون حدود ۳۰ نوع مختلف آن از ریشه این گیاهان تخلیص شده و مورد بررسی قرار گرفته‌است.

محققان اظهار می‌کنند که مزایای بهداشتی زیر به جینسنگ مرتبط است:[۱]

ممکن است جینسنگ به عنوان یک عارضه جانبی باعث سردرد شود. اگرچه مصرف جینسنگ ایمن در نظر گرفته شده‌است اما همه عوارض جانبی جینسنگ شناخته شده نیستند. در برخی موارد عوارض جانبی زیر برای جینسنگ گزارش شده‌است:[۱]

همچنین زنان ممکن است تورم سینه‌ها و خون‌ریزی واژینال را تجربه کنند.[۱]

ریشه خشک شده این گیاه سال‌هاست که مورد استفاده خوراکی افراد قرار می‌گیرد. این ریشه خشک شده می‌تواند به تنهایی به صورت دم کرده (جوشانده و چای) یا به عنوان بخشی از یک نوشیدنی دم شده گیاهی همراه با سایر گیاهان یا حتی به صورت افزودنی به سوپ یا به شکل قرص مورد مصرف قرار بگیرد. اما رایج‌ترین شکل استفاده از آن، به صورت دم کرده و چای یا به صورت عصاره (شیره) می‌باشد.

Subgenus Panax

Subgenus Trifolius

جینسنگ (به انگلیسی: Ginseng) نامی است عمومی برای هر یک از ۱۱ گونه گیاهان همیشه سبز از سرده پاناکس از خانواده آرالیاسیه. ویژگی تمام این گیاهان آن است که حاوی نوعی گلیکوزید استروئیدی به نام جینسنوزاید هستند. جینسینوزاید با نام علمی Saponins Tri pterpenoid و در برخی مواقع نیز با نام panaxoside در ریشه جینسنگ شناخته می‌شود.

اعتقاد بر این است که جینسنگ برای بهبود سلامت مفید است. این گیاهان کوتاه، با رشد کم و با ریشه‌های گوشتی دارای یک ریشه رنگی دندانه‌دار شکل، یک ساقه نسبتاً بلند و برگ‌های سبز با شکل بیضوی هستند. اعتقاد بر این که هر دو جینسنگ آمریکایی(Panax quinquefolius, L) و جینسنگ آسیایی (P ginseng) انرژی را افزایش می‌دهند، سطح قند خون و سطح کلسترول را پایین آورده و استرس را کم کرده. آرام بخش هستند و در درمان دیابت مؤثرند و اختلال عملکرد جنسی در مردان را مدیریت می‌کنند.[۱]

ریشه‌های جینسنگ فقط در فصل پاییز جمع‌آوری می‌شوند چرا که فقط در این حالت است که می‌توانند حالت گوشتی و ظاهر مناسب و مطبوع خود را حتی پس از خشک شدن نیز حفظ کنند.
جینسینگ چیست ویکی پدیا

کلمه جینسنگ در واقع اقتباس شده از واژه چینی رینشین است که دو جزء آن به ترتیب به معنای «مرد» و «ریشه» هستند و اشاره به شکل دو شاخه ریشه این گیاه که شبیه پاهای یک مرد است دارند ریشه این گیاه با نام جین – چن (jin-chen) در میان بومیان چینی معروف است که این واژه به معنای آدم نما (شبیه آدم) بوده و وجه تسمیه آن به علت شباهت خاص شکل ظاهری ریشه این گیاهان با هیبت یک انسان است.

این گیاه در زمره گیاهان بومی مناطق شرقی آسیا و شمال آمریکا به‌شمار می‌آید ریشه آن به عنوان دارویی اساطیری، بیش از هزاران سال است که در میان مردم کشورهای چین، کره، تایلند، ویتنام، منچوری و نیز در بین سرخپوستان آمریکایی مورد مصرف قرار می‌گیرد. این گیاه قرن هاست که به منظور بهبود عملکرد حافظه، کاهش استرس، درمان ناتوانی، سستی و سایر علائم ناشی از فرسودگی و افزایش سن و همچنین برای افزایش طول عمر افراد مورد استفاده قرار می‌گیرد. این گیاه در دوران گذشته از چنان ارزش والایی در شرق برخوردار بود که به عنوان مثال در چین تنها امپراتوران حق جمع‌آوری و نگهداری ریشه‌های آن را داشتند و در دوران‌های بعد نیز به عنوان جزئی جدایی ناپذیر از وعده غذایی پادشاهان و امپراتوران به منظور افزایش قوای جسمانی، ذهنی، و به عنوان اکسیر جوانی و شادابی جایگاه خود را همچنان حفظ نمود.

ریشه این گیاه از چنان جایگاهی در میان بومیان چینی و درطب سنتی آن دوران بر خوردار بوده‌اند که اطبای کهن، از آن به عنوان جزئی لاینفک در همه نسخه‌های تجویزی خود استفاده می‌کردند و آن را در درمان هر نوع بیماری مفید می‌دانستند، این چنین بود که ریشه‌های آماده شده این گیاه (پس از طی مراحل تکمیلی) توسط خود بیمار به منظور بازیابی سلامت گذشته و از دست رفته یا توسط افراد سالم برای دستیابی و بهره‌مندی از خواص بی‌نظیر و شگفت‌آور این گیاه جویده می‌شدند.

اگر چه جینسنگ بیش از ۴۰۰۰ سال است که مورد استفاده قرار می‌گیرد و نام آن به عنوان ارزنده‌ترین و محبوب‌ترین گیاه در میان نوشته‌های بدست آمده از ۲۰۰۰ سال پیش در چین قابل رویت است، اولین بار توسط گیاه‌شناسی به نام کولینسون (Collinson) در سال ۱۷۴۰ به جامعه علمی انگلستان شناسانده شد در قرن ۱۹ هم‌زمان یک کشیش که به عنوان مبلغ مذهبی پا به سرزمین چین نهاده بود پس از آشنایی با فواید این گیاه اعجاب‌آور مقاله‌ای ارائه داد با عنوان «شرحی دربارهٔ گیاهی تاتاری به نام جینسنگ» و در مورد خواص درمانی آن مطالبی منتشر ساخت و نقش بسزایی را در شناساندن این گیاه به مردم دیگر کشورها ایفا کرد.

این ماده قرن‌ها به صورت سنتی در سراسر آسیا و آمریکای شمالی مورد استفاده قرار می‌گرفت، این داروی گیاهی باعث افزایش توجه، حافظه و تمرکز می‌شود. و حتی به عنوان یک مکمل آرام بخش برای افرادی که دچار اضطراب می‌شوند مورد استفاده قرار می‌گیرد.[۲]

جینسنگ در دسته گیاهان همه ساله و دائمی قرار می‌گیرد. بسیار کند رشد بوده و به سال‌ها وقت برای بلوغ خود نیازمند است. ریشه‌ای بزرگ و گوشتی داشته و طول آن به cm 7-5 می‌رسد. ضخامت ریشه در حدود cm5/2-1 می‌باشد و بخش اصلی آن حالتی دوکی شکل و معمولاً ۲ شاخه در انتها را به خود می‌گیرد. معمولاً ریشه چه‌های کوچکی نیز از اطراف آن به سمت خارج رشد می‌کنند. ریشه این گیاهان در بین دوران ۳ تا۱۰ سالگی گیاه قابل برداشت است و در صورت گذشت سالیان بسیار دراز به تدریج فرسوده شده و تغییر شکل می‌دهد و می‌تواند منفذدار و چوبی شود.

این گیاه در حدود سال چهارم از زندگی خود شروع به گل دادن می‌کند و پس از سپری کردن حدوداً ۴ تا ۶ سال از عمر خود، ریشه اش، به بلوغ می‌رسد جالب این که اهمیت این گیاهان در چین تا به حدی است که صادرات بذر این گیاه ممنوع است و از گیاهان تحت حفاظت در این سرزمین به‌شمار می‌آیند. همچنین در کشور روسیه کندن گونه‌هایی وحشی این گیاهان غیرقانونی ست و در صورت تخلف شرایط خاص خود را دارا می‌باشد.

محدوده رنگی در بین ریشه این گیاه از زرد بسیار کم رنگ مایل به سفید تا خرمایی و قهوه‌ای در انواع آمریکایی آن است. این گیاه دارای ساقه‌ای برافراشته با ارتفاعی که می‌تواند به یک فوت نیز برسد و برگ‌های سبز رنگ با کناره‌های مضرس، میوه‌ای مشابه به تمشک یا شاتوت با تجمع خوشه‌ای مشابه، به رنگ قرمز روشن در لابلای برگ‌های نسبتاً پهن و زیبای آن به‌طور جالبی خود نمایی می‌کند.

در دوران باستان جینسنگ قرمز به جینسنگی اطلاق می‌شد که پس از عملیات خشک شدن در برابر نور آفتاب به دست می‌آمد؛ ولی در دوران مدرن جینسنگ قرمز معمولاً طی پروسه بخار دادن که تأثیر مشابه‌ای را بر روی رنگ آن می‌گذارد حاصل می‌شود. در هر دو صورت این تغییر رنگ در نتیجه کاراملیزه شدن قندهای موجود در ریشه این گیاه اتفاق می‌افتد. به نظر می‌آید که تفاوت چندانی میان ریشه خشک شده در آفتاب یا بخار داده شده جینسنگ (جینسنگ قرمز) با ریشه معمولی جوشانده شده آن (جینسنگ سفید) در خواص، وجود نداشته باشد.
تحقیقات انجام شده در دانشگاه توکیو نشان داده‌است که جینسنگ قرمز کره‌ای می‌تواند با تحریک سلول‌های مغزی از نابودی تدریجی سلول‌های مغر جلوگیری کند و قادر به افزایش و توسعه فعالیت‌های ذهنی و بهبود و ارتقای عملکرد یادگیری و حافظه شود. هم‌اکنون در بسیاری از کشورها از این ماده برای درمان ناباروری و اختلالات اسپرم‌سازی در مردان استفاده می‌شود.[۳]

مزایای متعددی برای جینسنگ گزارش شده‌است. با این حال، برای تأیید این، تحقیقات بیشتری لازم است. جینسنگ به‌طور سنتی برای کمک به طیف وسیعی از بهبود سلامتی در نظر گرفته شده اما دانشمندان غربی و متخصصان بهداشت، اغلب خواص دارویی جین سنگ را مورد سؤال قرار می‌دهند و معتقدند تحقیقات بیشتری برای تأیید فواید آن به عنوان یک مکمل غذایی ضروری است. هیچ شواهد قطعی وجود ندارد که اثربخشی واقعی جینسنگ را تأیید کند. محصولات دارای جینسنگ می‌توانند با کیفیت و خواص دارویی متفاوتی همراه باشند. بررسی این محصولات قبل از خرید به شدت توصیه می‌شود. بعضی از محصولات حاوی مقادیر کم یا نامنظم جینسنگ بوده و برخی از آن‌ها حاوی مواد دیگری است.[۱]

شواهد مستند نشان می‌دهد که گیاه جینسنگ دارای آثار متعدد فارماکولوژی از جمله دارای اثر ضد خستگی (تقویت‌کننده قوای جسمی و فکری) می‌باشد.[۴] مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که بسیاری از اثرات ضد خستگی جینسنگ مربوط به اثر محرک جینسنگ روی سیستم اعصاب مرکزی است.[۵]

از جینسنگ در طب سنتی برای درمان دیابت، تقویت قوای جسمی و جنسی و نیز به عنوان مکمل غذایی استفاده می‌شده‌است. در طب نوین نیز مطالعات نشان داده‌اند که استفاده از جینسنگ به عنوان مکمل غذایی باعث بهبود کیفیت زندگی شده‌اند که می‌تواند به خاطر خاصیت ضدالتهابی جینسنوزایدها و اثر آن‌ها در مقابله بهتر بدن با استرس باشد. برای درمان سرطان نیز این گیاه بسیار توصیه می‌شود.[۶]

جینسنگ را به عنوان یک عامل پیشگیری‌کننده و نیز اعاده‌کننده و کارا به منظور افزایش ظرفیت جسمانی و ذهنی و روانی تأیید کرده و نقش به سزای آن را به منظور کمک در بهبود عوارضی چون ضعف، ناتوانی، از دست دادن تمرکز در طول دوره نقاهت مورد توجه قرار داده‌است تاکنون حدود ۳۰ نوع مختلف آن از ریشه این گیاهان تخلیص شده و مورد بررسی قرار گرفته‌است.

محققان اظهار می‌کنند که مزایای بهداشتی زیر به جینسنگ مرتبط است:[۱]

ممکن است جینسنگ به عنوان یک عارضه جانبی باعث سردرد شود. اگرچه مصرف جینسنگ ایمن در نظر گرفته شده‌است اما همه عوارض جانبی جینسنگ شناخته شده نیستند. در برخی موارد عوارض جانبی زیر برای جینسنگ گزارش شده‌است:[۱]

همچنین زنان ممکن است تورم سینه‌ها و خون‌ریزی واژینال را تجربه کنند.[۱]

ریشه خشک شده این گیاه سال‌هاست که مورد استفاده خوراکی افراد قرار می‌گیرد. این ریشه خشک شده می‌تواند به تنهایی به صورت دم کرده (جوشانده و چای) یا به عنوان بخشی از یک نوشیدنی دم شده گیاهی همراه با سایر گیاهان یا حتی به صورت افزودنی به سوپ یا به شکل قرص مورد مصرف قرار بگیرد. اما رایج‌ترین شکل استفاده از آن، به صورت دم کرده و چای یا به صورت عصاره (شیره) می‌باشد.

Subgenus Panax

Subgenus Trifolius

جینسنگ (به انگلیسی: Ginseng) نامی است عمومی برای هر یک از ۱۱ گونه گیاهان همیشه سبز از سرده پاناکس از خانواده آرالیاسیه. ویژگی تمام این گیاهان آن است که حاوی نوعی گلیکوزید استروئیدی به نام جینسنوزاید هستند. جینسینوزاید با نام علمی Saponins Tri pterpenoid و در برخی مواقع نیز با نام panaxoside در ریشه جینسنگ شناخته می‌شود.

اعتقاد بر این است که جینسنگ برای بهبود سلامت مفید است. این گیاهان کوتاه، با رشد کم و با ریشه‌های گوشتی دارای یک ریشه رنگی دندانه‌دار شکل، یک ساقه نسبتاً بلند و برگ‌های سبز با شکل بیضوی هستند. اعتقاد بر این که هر دو جینسنگ آمریکایی(Panax quinquefolius, L) و جینسنگ آسیایی (P ginseng) انرژی را افزایش می‌دهند، سطح قند خون و سطح کلسترول را پایین آورده و استرس را کم کرده. آرام بخش هستند و در درمان دیابت مؤثرند و اختلال عملکرد جنسی در مردان را مدیریت می‌کنند.[۱]

ریشه‌های جینسنگ فقط در فصل پاییز جمع‌آوری می‌شوند چرا که فقط در این حالت است که می‌توانند حالت گوشتی و ظاهر مناسب و مطبوع خود را حتی پس از خشک شدن نیز حفظ کنند.
جینسینگ چیست ویکی پدیا

کلمه جینسنگ در واقع اقتباس شده از واژه چینی رینشین است که دو جزء آن به ترتیب به معنای «مرد» و «ریشه» هستند و اشاره به شکل دو شاخه ریشه این گیاه که شبیه پاهای یک مرد است دارند ریشه این گیاه با نام جین – چن (jin-chen) در میان بومیان چینی معروف است که این واژه به معنای آدم نما (شبیه آدم) بوده و وجه تسمیه آن به علت شباهت خاص شکل ظاهری ریشه این گیاهان با هیبت یک انسان است.

این گیاه در زمره گیاهان بومی مناطق شرقی آسیا و شمال آمریکا به‌شمار می‌آید ریشه آن به عنوان دارویی اساطیری، بیش از هزاران سال است که در میان مردم کشورهای چین، کره، تایلند، ویتنام، منچوری و نیز در بین سرخپوستان آمریکایی مورد مصرف قرار می‌گیرد. این گیاه قرن هاست که به منظور بهبود عملکرد حافظه، کاهش استرس، درمان ناتوانی، سستی و سایر علائم ناشی از فرسودگی و افزایش سن و همچنین برای افزایش طول عمر افراد مورد استفاده قرار می‌گیرد. این گیاه در دوران گذشته از چنان ارزش والایی در شرق برخوردار بود که به عنوان مثال در چین تنها امپراتوران حق جمع‌آوری و نگهداری ریشه‌های آن را داشتند و در دوران‌های بعد نیز به عنوان جزئی جدایی ناپذیر از وعده غذایی پادشاهان و امپراتوران به منظور افزایش قوای جسمانی، ذهنی، و به عنوان اکسیر جوانی و شادابی جایگاه خود را همچنان حفظ نمود.

ریشه این گیاه از چنان جایگاهی در میان بومیان چینی و درطب سنتی آن دوران بر خوردار بوده‌اند که اطبای کهن، از آن به عنوان جزئی لاینفک در همه نسخه‌های تجویزی خود استفاده می‌کردند و آن را در درمان هر نوع بیماری مفید می‌دانستند، این چنین بود که ریشه‌های آماده شده این گیاه (پس از طی مراحل تکمیلی) توسط خود بیمار به منظور بازیابی سلامت گذشته و از دست رفته یا توسط افراد سالم برای دستیابی و بهره‌مندی از خواص بی‌نظیر و شگفت‌آور این گیاه جویده می‌شدند.

اگر چه جینسنگ بیش از ۴۰۰۰ سال است که مورد استفاده قرار می‌گیرد و نام آن به عنوان ارزنده‌ترین و محبوب‌ترین گیاه در میان نوشته‌های بدست آمده از ۲۰۰۰ سال پیش در چین قابل رویت است، اولین بار توسط گیاه‌شناسی به نام کولینسون (Collinson) در سال ۱۷۴۰ به جامعه علمی انگلستان شناسانده شد در قرن ۱۹ هم‌زمان یک کشیش که به عنوان مبلغ مذهبی پا به سرزمین چین نهاده بود پس از آشنایی با فواید این گیاه اعجاب‌آور مقاله‌ای ارائه داد با عنوان «شرحی دربارهٔ گیاهی تاتاری به نام جینسنگ» و در مورد خواص درمانی آن مطالبی منتشر ساخت و نقش بسزایی را در شناساندن این گیاه به مردم دیگر کشورها ایفا کرد.

این ماده قرن‌ها به صورت سنتی در سراسر آسیا و آمریکای شمالی مورد استفاده قرار می‌گرفت، این داروی گیاهی باعث افزایش توجه، حافظه و تمرکز می‌شود. و حتی به عنوان یک مکمل آرام بخش برای افرادی که دچار اضطراب می‌شوند مورد استفاده قرار می‌گیرد.[۲]

جینسنگ در دسته گیاهان همه ساله و دائمی قرار می‌گیرد. بسیار کند رشد بوده و به سال‌ها وقت برای بلوغ خود نیازمند است. ریشه‌ای بزرگ و گوشتی داشته و طول آن به cm 7-5 می‌رسد. ضخامت ریشه در حدود cm5/2-1 می‌باشد و بخش اصلی آن حالتی دوکی شکل و معمولاً ۲ شاخه در انتها را به خود می‌گیرد. معمولاً ریشه چه‌های کوچکی نیز از اطراف آن به سمت خارج رشد می‌کنند. ریشه این گیاهان در بین دوران ۳ تا۱۰ سالگی گیاه قابل برداشت است و در صورت گذشت سالیان بسیار دراز به تدریج فرسوده شده و تغییر شکل می‌دهد و می‌تواند منفذدار و چوبی شود.

این گیاه در حدود سال چهارم از زندگی خود شروع به گل دادن می‌کند و پس از سپری کردن حدوداً ۴ تا ۶ سال از عمر خود، ریشه اش، به بلوغ می‌رسد جالب این که اهمیت این گیاهان در چین تا به حدی است که صادرات بذر این گیاه ممنوع است و از گیاهان تحت حفاظت در این سرزمین به‌شمار می‌آیند. همچنین در کشور روسیه کندن گونه‌هایی وحشی این گیاهان غیرقانونی ست و در صورت تخلف شرایط خاص خود را دارا می‌باشد.

محدوده رنگی در بین ریشه این گیاه از زرد بسیار کم رنگ مایل به سفید تا خرمایی و قهوه‌ای در انواع آمریکایی آن است. این گیاه دارای ساقه‌ای برافراشته با ارتفاعی که می‌تواند به یک فوت نیز برسد و برگ‌های سبز رنگ با کناره‌های مضرس، میوه‌ای مشابه به تمشک یا شاتوت با تجمع خوشه‌ای مشابه، به رنگ قرمز روشن در لابلای برگ‌های نسبتاً پهن و زیبای آن به‌طور جالبی خود نمایی می‌کند.

در دوران باستان جینسنگ قرمز به جینسنگی اطلاق می‌شد که پس از عملیات خشک شدن در برابر نور آفتاب به دست می‌آمد؛ ولی در دوران مدرن جینسنگ قرمز معمولاً طی پروسه بخار دادن که تأثیر مشابه‌ای را بر روی رنگ آن می‌گذارد حاصل می‌شود. در هر دو صورت این تغییر رنگ در نتیجه کاراملیزه شدن قندهای موجود در ریشه این گیاه اتفاق می‌افتد. به نظر می‌آید که تفاوت چندانی میان ریشه خشک شده در آفتاب یا بخار داده شده جینسنگ (جینسنگ قرمز) با ریشه معمولی جوشانده شده آن (جینسنگ سفید) در خواص، وجود نداشته باشد.
تحقیقات انجام شده در دانشگاه توکیو نشان داده‌است که جینسنگ قرمز کره‌ای می‌تواند با تحریک سلول‌های مغزی از نابودی تدریجی سلول‌های مغر جلوگیری کند و قادر به افزایش و توسعه فعالیت‌های ذهنی و بهبود و ارتقای عملکرد یادگیری و حافظه شود. هم‌اکنون در بسیاری از کشورها از این ماده برای درمان ناباروری و اختلالات اسپرم‌سازی در مردان استفاده می‌شود.[۳]

مزایای متعددی برای جینسنگ گزارش شده‌است. با این حال، برای تأیید این، تحقیقات بیشتری لازم است. جینسنگ به‌طور سنتی برای کمک به طیف وسیعی از بهبود سلامتی در نظر گرفته شده اما دانشمندان غربی و متخصصان بهداشت، اغلب خواص دارویی جین سنگ را مورد سؤال قرار می‌دهند و معتقدند تحقیقات بیشتری برای تأیید فواید آن به عنوان یک مکمل غذایی ضروری است. هیچ شواهد قطعی وجود ندارد که اثربخشی واقعی جینسنگ را تأیید کند. محصولات دارای جینسنگ می‌توانند با کیفیت و خواص دارویی متفاوتی همراه باشند. بررسی این محصولات قبل از خرید به شدت توصیه می‌شود. بعضی از محصولات حاوی مقادیر کم یا نامنظم جینسنگ بوده و برخی از آن‌ها حاوی مواد دیگری است.[۱]

شواهد مستند نشان می‌دهد که گیاه جینسنگ دارای آثار متعدد فارماکولوژی از جمله دارای اثر ضد خستگی (تقویت‌کننده قوای جسمی و فکری) می‌باشد.[۴] مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که بسیاری از اثرات ضد خستگی جینسنگ مربوط به اثر محرک جینسنگ روی سیستم اعصاب مرکزی است.[۵]

از جینسنگ در طب سنتی برای درمان دیابت، تقویت قوای جسمی و جنسی و نیز به عنوان مکمل غذایی استفاده می‌شده‌است. در طب نوین نیز مطالعات نشان داده‌اند که استفاده از جینسنگ به عنوان مکمل غذایی باعث بهبود کیفیت زندگی شده‌اند که می‌تواند به خاطر خاصیت ضدالتهابی جینسنوزایدها و اثر آن‌ها در مقابله بهتر بدن با استرس باشد. برای درمان سرطان نیز این گیاه بسیار توصیه می‌شود.[۶]

جینسنگ را به عنوان یک عامل پیشگیری‌کننده و نیز اعاده‌کننده و کارا به منظور افزایش ظرفیت جسمانی و ذهنی و روانی تأیید کرده و نقش به سزای آن را به منظور کمک در بهبود عوارضی چون ضعف، ناتوانی، از دست دادن تمرکز در طول دوره نقاهت مورد توجه قرار داده‌است تاکنون حدود ۳۰ نوع مختلف آن از ریشه این گیاهان تخلیص شده و مورد بررسی قرار گرفته‌است.

محققان اظهار می‌کنند که مزایای بهداشتی زیر به جینسنگ مرتبط است:[۱]

ممکن است جینسنگ به عنوان یک عارضه جانبی باعث سردرد شود. اگرچه مصرف جینسنگ ایمن در نظر گرفته شده‌است اما همه عوارض جانبی جینسنگ شناخته شده نیستند. در برخی موارد عوارض جانبی زیر برای جینسنگ گزارش شده‌است:[۱]

همچنین زنان ممکن است تورم سینه‌ها و خون‌ریزی واژینال را تجربه کنند.[۱]

ریشه خشک شده این گیاه سال‌هاست که مورد استفاده خوراکی افراد قرار می‌گیرد. این ریشه خشک شده می‌تواند به تنهایی به صورت دم کرده (جوشانده و چای) یا به عنوان بخشی از یک نوشیدنی دم شده گیاهی همراه با سایر گیاهان یا حتی به صورت افزودنی به سوپ یا به شکل قرص مورد مصرف قرار بگیرد. اما رایج‌ترین شکل استفاده از آن، به صورت دم کرده و چای یا به صورت عصاره (شیره) می‌باشد.

متن را ببینید

عَشَقه‌ایان[تلفظ؟] (Araliaceae)[۱]تیره‌ای از آستریدها است که تیره آرالیا (به خاطر سرده شاخص آن، آرالیا) یا تیره هدرا نیز نامیده می‌شود. این خانواده شامل ۲۵۴ گونه از گیاهان علفی یک یا چند ساله، درختچه‌ها و درخت‌ها، در دو زیرتیره است.
معمولاً عشقه‌ایان علفی بالارونده یک یا چندساله هستند و به‌ندرت گونه‌هایی با درختچه چوبی به ارتفاع ۳۰ سانتی‌متر تا سه متر در میان آنها وجود دارد. این گیاهان پراکندگی جهانی دارند؛ بسیاری از گونه‌های این سرده علف‌های هرز مزاحم یا گونه مهاجم محسوب می‌شوند، اما گاه برای گل‌های زیبایشان کاشته می‌شوند.[۱]

زیرتیره Aralioideae

زیرتیره Hydrocotyloideae

کرفس‌سانان (Apiales) راسته‌ای از گیاهان گل‌دار شامل دو تیره عشقه‌ایان با ۷۰۰ گونه و چتریان با ۳۰۰۰ گونه علفی یا چوبی است که در مناطق معتدل می‌رویند و دارای برگهای مرکب و لَپ‌دار و مجاری ترشحی کاملاً تکوین‌یافته و معطر هستند؛ تخمدان آنها دوبرچه‌ای و میوه‌شان خشک است که پس از رسیدن از میان به دو نیم می‌شود و هر نیمه یک دانه دارد.

واژه‌های مصوب فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی ۹ = حروف (ک – گ).

کارل فون لینه (به فرانسوی: Carl von Linné) (به سوئدی: Carl Nilsson Linnæus)‏ (زادهٔ ۲۳ مهٔ ۱۷۰۷ – درگذشتهٔ ۱۰ ژانویهٔ ۱۷۷۸) گیاه‌شناس و پزشک سوئدی و پایه‌گذار نظام امروزیِ طبقه‌بندی گیاهان و جانوران بود.

کارل لینائوس، دانشمند گیاه‌شناس، در حدود دو و نیم قرن پیش شروع به مطالعهٔ علمی گیاهان کرد.

نام او به سوئدی «کارل نیلسون لینِئوس» (به سوئدی: Carl Nilsson Linnæus) است. خود او از نام لاتینی «کارلوس لینائوس» در آثارش استفاده می‌کرد. در ایران به نام «کارل فون لینه» (از ضبط فرانسهٔ نام اشرافیِ او Carl von Linné)، «کارل لینه» یا بیشتر «لینه» معروف است.

کارل لیناوس در ۲۳ مهٔ سال ۱۷۰۷ در رُس هولْت، روستایی در شمال المهولت در استان کرونوبری، واقع در منطقهٔ اسملاند در جنوب سوئد به دنیا آمد.

در جوانی، مانند پدر و پدربزرگ مادری‌اش، برای کشیش شدن تربیت شده‌بود؛ ولی خودش به این کار هیچ علاقه‌ای نداشت. علاقهٔ او به گیاه‌شناسی مورد توجه پزشکی از شهر خودش قرار گرفت که او را به دانشگاه لوند برای تحصیل فرستاد و بعد از یک سال به دانشگاه اوپسالا منتقل شد.
جینسینگ چیست ویکی پدیا

در طول این مدت، لینه دریافت که پرچم و مادگی اساسی برای تقسیم‌بندی گیاهان است. او مقالهٔ کوتاهی دربارهٔ این موضوع نوشت و به‌دنبال آن مقام استادیاریِ دانشگاه را به‌دست‌آورد. در سال ۱۷۳۲ آکادمی علوم اوپسالا برای تحقیقات در ناحیهٔ لاپلاند که تا آن موقع ناشناخته بود از او حمایت مالی کرد. نتیجهٔ این تحقیقات مقالهٔ «فلورا لاپونیکا» بود که در سال ۱۷۳۷ به چاپ رسید.

پس از آن، لینه راهی اروپا شد. او در هلند با یان فردریک گرونوویوس دیدار کرد و نسخه‌ای از کار خود درزمینهٔ طبقه‌بندی گیاهان، یعنی کتاب سیسْتِما ناتورا را به او نشان داد. در این کتاب، که در چاپ دهم خود در سال ۱۷۵۸ چاپ شد، ۴۴۰۰ گونه از حیوانات و ۷۷۰۰ گونه از گیاهان طبقه‌بندی شده‌بود. لینه در این کتاب نام‌های طولانی و بی‌ضابطهٔ رایج آن زمان مانند physalis amno ramosissime ramis angulosis glabris foliis dentoserratis را با نام‌های کوتاهی مانند Physalis angulata جایگزین کرد که امروزه نیز به‌کار می‌رود. او حدود دو قرن پیش شروع به مطالعهٔ علمی گیاهان کرد. لینه شکل و ساختمان گل و دانهٔ گیاهان را وسیلهٔ طبقه‌بندی آن‌ها قرار داد.

گرده‌افشانی

سنگ قبر لینه

جینسینگ پرویی، با نام علمی لپیدیوم میینی،[۱] که به ماکا هم شهرت دارد، اثرات زیادی در سلامتی انسان دارد و باعث افزایش قدرت جنسی می‌شود و ناباروری خانم‌ها نیز مقابله می‌کند.[۲][۳]

ایسنا/خراسان شمالی معاون مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی گفت: متاسفانه در بین مردم به غلط از جینسینگ برای تقویت قوای جنسی و ناباروری در مردان استفاده می‌شود که ریشه پزشکی ندارد.

معاون مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی گفت: متاسفانه در بین مردم به غلط از جینسینگ برای تقویت قوای جنسی و ناباروری در مردان استفاده می‌شود که ریشه پزشکی ندارد.

پیمان آل شیخ در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه خراسان شمالی، با اشاره به اینکه این گیاه در داروخانه‌ها به صورت شربت، قرص و کپسول به فروش می‌رسد، تاکید کرد: متاسفانه فروش این گیاه بدون تجویزپزشک آزاد است و آنچه که درعطاری‌ها به نام این گیاه به فروش می‌رسد تقلبی است، از این رو توصیه می‌شود جینسینگ با تجویز پزشک و از داروخانه‌ها تهیه شود.

جینسینگ چیست ویکی پدیا

وی با بیان اینکه این گیاه برای از بین بردن آثار ناشی از خستگی و ضعف قوای ذهنی و جسمی موارد استفاده فراوانی دارد، خاطرنشان کرد: جینسینگ به گیاه جوانی معروف است و یکی از موارد رایج استفاده از آن رفع ضعف عمومی بدن و تقویت و افزایش قوای جسمی و ذهنی است.

آل شیخ افزود: این گیاه دارویی عمدتا نقش حفاظتی و پیشگیری کننده داشته و کمتر به عنوان علاج قطعی و سریع در درمان بیماری‌ها به کار گرفته می‌شود و درصورت استفاده مرتب و نسبتا طولانی مدت موجب افزایش قوای جسمانی و ذهنی، مقابله با استرس، شادابی و طول عمر می‌شود.

وی تصریح کرد: مصرف خودسرانه این گیاه سبب اختلال در سیسم قلبی و صفراوی، آلرژی و گرگرفتگی می شود و افرادی که مشکلات کبدی، صفراوی و قلبی دارند تنها با تجویز پزشک خود می‌توانند این دارو را استفاده کنند.

به گفته وی، جینسینگ از خانواده پاناکس، گیاهی است که مرغوب ترین گونه آن در منطقه جنوب شرق آسیا رشد می کند اما گونه‌های سیبریایی و آمریکایی آن به دلیل داشتن قیمت پایین تر و و عوارض کمتر در صنایع داروسازی استفاده بیشتری دارد.


انتهای پیام

یکی از گیاهان نیروزا و مقوی که شهرت زیادی در جهان دارد “جینسینگ” می باشد که بهتر است آن را “گیاه جوانی” یا “نوش دارو” بنامیم.

در کتاب های سنتی و به عربی ریشه گیاه را “جنسه” و “جنسا” می نامند. به فرانسوی و انگلیسی Ginseng و  Asiatic ginsengو chinese ginseng گفته می شود.

گیاهی است از خانواد? عَشقه Araliaceae که نام علمی آن Panax ginseng می باشد.

این گیاه دارای گلوکوزیدهای استروئیدی به نام پاناکیلون، یک ساپونین به نام پاناکسوزید یا پاناکسین، مواد صابونی، یک اسانس روغنی فرار به نام پاناسین و یک هورمون و ویتامین B و ویتامین D، ترکیبات استیلنی، استرول ها و سرانجام یک گلوکوزید به نام جینسینگ می باشد. علاوه بر این جینسنگ سرشار از ویتامین‌های A ، B6 و فلز روی است.

جین سینگ گیاهی نیرو بخش بوده و در حفظ سلامتی بدن و هماهنگی فعالیت های حیاتی آن نقش به سزایی دارد. لازم به ذکر است که خواص این گیاه در ریشه آن وجود دارد.جینسینگ چیست ویکی پدیا

سایر خواص جینسینگ عبارتند از:

* افزایش توان ذهنی

* افزایش قدرت جسمانی

* بهبود فعالیت حافظه

* افزایش شادابی و نشاط

* افزایش قدرت تحمل و پایداری

* از بین بردن استرس

* مقابله با پیری و عوارض آن

* تقویت سیستم ایمنی بدن

* تنظیم سوخت و ساز (متابولیسم) بدن

* جلوگیری از سردرد

* بهبود بی خوابی و بد خوابی

* كاهش عوارض یائسگی

* برطرف ساختن یا بهبود مشكلات جنسی

* رفع خستگی، ضعف و بی حالی

* افزایش قدرت سیستم قلبی و عروقی

* تنظیم فشار خون (كاهش دهنده فشار خون در صورت بالا بودن آن و افزایش دهنده فشار خون در صورت پایین بودن آن)

* تنظیم سطح قند خون بدن

* مقابله با افسردگی

* تقویت ‌کننده قوای عمومی بدن و به ‌ویژه تقویت ‌کننده توانایی جنسی مردان

* کاهش میزان و شدت سرماخوردگی در فصل زمستان

خواص فوق به دلیل وجود تركیباتی خاص به نام جینسینوساید( ginsenoside ) در ریشه این گیاه است. هر چه ریشه این گیاه پیرتر شود، تجمع جینسینوسایدها نیز افزایش می یابد. لذا می توان گفت با افزایش تدریجی سن گیاه خواص درمانی و دارویی ریشه آن نیز افزایش می یابد.

ریشه جینسینگ می تواند بیشتر از صدها سال زندگی كند. ولی به تدریج تغییراتی در ساختار آن حاصل می گردد.

شواهد به دست آمده حاكی از آن است كه این گیاه برای از بین بردن آثار ناشی از خستگی و ضعفِ قوای ذهنی و جسمی موثر است و برای درمان بیمارانی كه از دردهای سینه (بیماری های ریوی) شكایت دارند نیز پیشنهاد می شود. همچنین این گیاه قادر به از بین بردن تومورها و افزایش طول مدت زندگی افراد است.

مطلب مهم این است كه علی رغم داشتن خواص درمانی، این گیاه عمدتاً نقش حفاظتی و پیشگیری كننده دارد و كمتر به عنوان درمان قطعی و سریع بیماری ها موثر است. جینسینگ چیست ویکی پدیا

برای تهیه چای جینسینگ، مقداری آب را بجوشانید و ترجیحا این کار را در ظروف غیر فلزی مانند قوری لعابی یا چینی یا پیرکس انجام دهید. مقداری از ریشه خشک شده ی جینسینگ (حدود 1 تا 3 گرم ) را به آب جوش اضافه کنید. سپس شعله را کم کنید و اجازه دهید تا مدت 20 تا 30 دقیقه بجوشد. در صورت تمایل می توانید بیشتر از این مدت نیز آن را بجوشانید، تا جایی که آب به نصف مقدار اولیه اش برسد.

حال صبر کنید تا چای کمی سرد شود و دمای آن به دمای اتاق برسد(این توصیه ای است که در طب سنتی چین به آن اشاره شده و پیشنهاد شده است که چای به صورت ولرم نوشیده شود).

بهتر است که روزانه، 1 یا 2 فنجان از این چای بنوشید.

ریشه گیاه جینسینگ را می توان به صورت قطعه قطعه استفاده کرد. توجه کنید که ریشه ها در هنگام تهیه چای آن و نیز تا پایان مرحله خنک شدن، باید در داخل قوری بمانند.

دم کردن ریشه کمک می کند تا نرم و قابل استفاده شود. علاوه بر این می توان با قرار دادن تعدادی از ریشه ها در ماکروویو، آنها را نرم و قابل برش کرد.

دقت کنید که ریشه ها هنگام گرم کردن، نسوزند. می توانید آن ها را به تنهایی یا همراه عسل میل کنید.

مصرف 1 تا 2 گرم پودر جینسینگ خالص و مرغوب در روز توصیه شده است. یا این که می توانید قطعه ای از ریشه آن را به اندازه یک سکه، روزانه مورد استفاده قرار دهید.

اگرچه جینسینگ عموما بی خطر است، اما عوارض جانبی هم دارد. سردرد، بی قراری، مشکلات خواب، بی نظمی در ضربان قلب، تحریک پذیری، تنگی نفس، اسهال، استفراغ و خون دماغ از عوارض جانبی آن است.

همان طور که در بالا ذکر شد، این گیاه نقش درمانی ندارد، پس وقتی افراد به برخی بیماری ها مبتلا هستند، مخصوصا اگر دارو می خورند، باید از مصرف مقدار زیاد یا طولانی مدت جینسینگ پرهیز کنند، مانند:

* مبتلایان به فشار خون بالا

  • طرز تهیه حلوای مجلسی
  • * بیماران قلبی

    * مبتلایان به اندومتریوز

    * افراد مبتلا به شیزوفرنی

    * افراد مبتلا به دیابت (باید مراقب افت قند خون باشند)

    * افراد مبتلا به بی خوابی

    * زنان باردار و شیرده (جینسینگ شبیه هورمون استروژن عمل می کند)

    * کسانی که آسپیرین، وارفارین و داروهای کاهش دهنده فشار خون مصرف می کنند، نباید جینسینگ مصرف کنند.

    * همچنین باید از مصرف سایر مواد محرک مانند چای، قهوه و نوشابه های کولادار همراه با جینسینگ خودداری نمود.

     

    خواص مرزه

    جینسینگ چیست ویکی پدیا

    خواص دارویی شاتره

    سنبل الطیب(سنبل کوهی)

    داروهای گیاهی، گاهی بی‌خطر و بی‌فایده

    گل گاوزبان

    آشنایی با خواص آویشن

    درمان سردرد و دل درد با نعنا

    کاسنی؛ مقوی کبد و معده

    گیاهان مؤثر در سوء هاضمه

    اثرات مفید گیاهان دارویی

    خواص زنجبیل

    گیاه دارویی جینگو بیلوبا (Ginkgo Biloba)

    جینسنگ نامی عمومی برای هر یک از ۱۱ گونه گیاهان همیشه سبز از سرده پاناکس از خانواده آرالیاسیه می‌باشد. ویژگی تمام این گیاهان آن است که حاوی نوعی گلیکوزید استروئیدی به نام جینسنوزاید هستند. جینسینوزاید با نام علمی Saponins Tri pterpenoid و در برخی مواقع نیز با نام panaxoside در ریشه جینسینگ شناخته می‌شود.

    ریشه‌های جینسینگ فقط در فصل پاییز جمع‌آوری می‌شوند چرا که فقط دراین حالت است که می‌توانند حالت گوشتی و ظاهر مناسب و مطبوع خود را حتی پس از خشک شدن نیز حفظ کنند.

     

    جینسینگ چیست ویکی پدیا

     

    کلمه جینسنگ در واقع اقتباس شده از واژه چینی رینشین است که دو جزء آن به ترتیب به معنای «مرد» و «ریشه» هستند و اشاره به شکل دو شاخه ریشه این گیاه که شبیه پاهای یک مرد است دارند ریشه این گیاه با نام جین – چن (jin-chen) در میان بومیان چینی معروف است که این واژه به معنای آدم نما (شبیه آدم) بوده و وجه تسمیه آن به علت شباهت خاص شکل ظاهری ریشه این گیاهان با هیبت یک انسان است.

    این گیاه در زمره گیاهان بومی مناطق شرقی آسیا و شمال آمریکا به شمار می‌آید ریشه آن به عنوان دارویی اساطیری، بیش از هزاران سال است که در میان مردم کشورهای چین، کره، تایلند، ویتنام، منچوری و نیز در بین سرخپوستان امریکایی مورد مصرف قرار می‌گیرد. این گیاه قرن هاست که به منظور بهبود عملکرد حافظه، کاهش استرس، درمان ناتوانی، سستی و سایر علائم ناشی از فرسودگی و افزایش سن و همچنین برای افزایش طول عمر افراد مورد استفاده قرار می‌گیرد. این گیاه در دوران گذشته از چنان ارزش والایی در شرق برخوردار بود که به عنوان مثال در چین تنها امپراطوران حق جمع‌آوری و نگهداری ریشه‌های آن را داشتند و در دوران‌های بعد نیز به عنوان جزیی جدایی ناپذیر از وعده غذایی پادشاهان و امپراطوران به منظور افزایش قوای جسمانی، ذهنی، و به عنوان اکسیر جوانی و شادابی جایگاه خود را همچنان حفظ نمود.

    ریشه این گیاه از چنان جایگاهی در میان بومیان چینی و درطب سنتی آن دوران بر خوردار بوده‌اند که اطبای کهن، از آن به عنوان جزیی لاینفک در همه نسخه‌های تجویزی خود استفاده می‌کردند و آن را در درمان هر نوع بیماری مفید می‌دانستند، این چنین بود که ریشه‌های آماده شده این گیاه (پس از طی مراحل تکمیلی) توسط خود بیمار به منظور بازیابی سلامت گذشته و از دست رفته و یا توسط افراد سالم برای دستیابی و بهره‌مندی از خواص بی نظیر و شگفت آور این گیاه جویده می‌شدند.

    اگر چه جینسینگ بیش از ۴۰۰۰ سال است که مورد استفاده قرار می‌گیرد و نام آن به عنوان ارزنده ترین و محبوب ترین گیاه در میان نوشته‌های بدست آمده از ۲۰۰۰ سال پیش در چین قابل رویت می‌باشد، اولین بار توسط یک گیاه‌شناس به نام Collinson در سال ۱۷۴۰به جامعه علمی انگلیس شناسانده شد در قرن ۱۹ همزمان یک کشیش که به عنوان مبلغی مذهبی پا به سرزمین چین نهاده بود پس از آشنایی با فواید این گیاه اعجاب آور مقاله‌ای را ارائه داد که در آن در مورد خواص درمانی آن با عنوان ” شرحی درباره گیاهی تاتاری با عنوان جینسینگ “ منتشر ساخت که نقش بسزایی را در شناساندن این گیاه به مردمان دیگر کشورها ایفا کرد.

    جینسینگ در دسته گیاهان همه ساله و دائمی قرار می‌گیرد. بسیار کند رشد بوده و به سال‌ها وقت برای بلوغ خود نیازمند است. ریشه‌ای بزرگ و گوشتی داشته و طول آن به cm 7-5 می‌رسد. ضخامت ریشه در حدود cm5/2-1 می‌باشد و بخش اصلی آن حالتی دوکی شکل و معمولاً ۲ شاخه در انتها را به خود می‌گیرد. معمولاً ریشه چه‌های کوچکی نیز از اطراف آن به سمت خارج رشد می‌کنند. ریشه این گیاهان در بین دوران ۳ تا۱۰ سالگی گیاه قابل برداشت است و در صورت گذشت سالیان بسیار دراز به تدریج فرسوده شده و تغییر شکل می‌دهد و می‌تواند منفذدار و چوبی شود.

    این گیاه در حدود سال چهارم از زندگی خود شروع به گل دادن می‌کند و پس از سپری کردن حدواً ۴ تا ۶ سال از عمر خود، ریشه اش، به بلوغ می‌رسد جالب این که اهمیت این گیاهان در چین تا به حدی است که صادرات بذر این گیاه ممنوع است و از گیاهان تحت حفاظت در این سرزمین به شمار می‌آیند. همچنین در کشور روسیه کندن گونه‌هایی وحشی این گیاهان غیر قانونی ست و در صورت تخلف شرایط خاص خود را دارا می‌باشد.

    محدوده رنگی در بین ریشه این گیاه از زرد بسیار کم رنگ مایل به سفید تا خرمایی و قهوه‌ای در انواع آمریکایی آن است. این گیاه دارای ساقه‌ای بر افراشته با ارتفاعی که می‌تواند به یک فوت نیز برسد و برگ‌های سبز رنگ با کناره‌های مضرس، میوه‌ای مشابه به تمشک یا شاتوت با تجمع خوشه‌ای مشابه، به رنگ قرمز روشن در لابلای برگ‌های نسبتاً پهن و زیبای آن خود نمایی می‌کند.

    شواهد مستند نشان می‌دهد که گیاه جین سینگ دارای آثار متعدد فارماکولوژی از جمله دارای اثر ضد خستگی (تقویت کننده قوای جسمی و فکری) می‌باشد. مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که بسیاری از اثرات ضد خستگی جین سینگ مربوط به اثر محرک جین سینگ روی سیستم اعصاب مرکزی است.

    از جینسنگ در طب سنتی برای درمان دیابت، تقویت قوای جسمی و جنسی و نیز به عنوان مکمل غذایی استفاده می‌شده است. در طب نوین نیز مطالعات نشان داده‌اند که استفاده از جینسنگ به عنوان مکمل غذایی باعث بهبود کیفیت زندگی شده‌اند که می‌تواند به خاطر خاصیت ضدالتهابی جینسنوزایدها و اثر آن‌ها در مقابله بهتر بدن با استرس باشد. برای درمان سرطان نیز این گیاه بسیار توصیه می‌شود.

    جینسینگ را به عنوان یک عامل پیشگیری کننده و نیز اعاده کننده و کارا به منظور افزایش ظرفیت جسمانی و ذهنی و روانی تأئید کرده و نقش به سزای آن را به منظور کمک در بهبود عوارضی چون ضعف، ناتوانی، از دست دادن تمرکز در طول دوره نقاهت مورد توجه قرار داده است تا کنون حدود ۳۰ نوع مختلف آن از ریشه این گیاهان تخلیص شده و مورد بررسی قرار گرفته است.

    برای جینسینگ خواص زیر را بر شمرده‌اند.

    ریشه خشک شده این گیاه سال هاست که مورد استفاده خوراکی افراد قرار می‌گیرد. این ریشه خشک شده می‌تواند به تنهایی به صورت دم کرده (جوشانده و چای) یا به عنوان بخشی از یک نوشیدنی دم شده گیاهی همراه با سایر گیاهان و یا حتی به صورت افزودنی به سوپ یا به شکل قرص مورد مصرف قرار بگیرد. اما رایج ترین شکل استفاده از آن، به صورت دم کرده و چای یا به صورت عصاره (شیره) می‌باشد.

    سرخپوستان در هنگام طی مسافت‌های طولانی، این ریشه‌ها را برای رفع گرسنگی می‌جوند و به این ترتیب از خواص سرشار آن نیز بهره‌مند می‌شوند.

    ماشین آلات معدن آسیاب باغ گیاه . سنگ مس خرد کردن گیاه در ماشین الات معدن ماشین آلات و تجهیزات برای استخراج از معادن کروم, چگونه کار می کند ماشین آلات آسیاب ایالات متحده آمریکا .

    میخک به دلیل خواص ضد میکروبی قوی که دارد به سلامت دهان و دندان کمک می کند؛ در یک مطالعه آزمایشگاهی مشخص شد ترکیبات استخراج شده از میخک برای جلوگیری از رشد دو نوع باکتری که در بیماری های لثه نقش .

    فواید گیاه استویا را با هم مرور می کنیم,:استویا جایگزین شکر در مواد غذایی است که در در برخی مواد غذایی خاص بعنوان شیرین کننده استفاده میشود . هنگام اضافه کردن استویا

    روش استخراج ژل آلوئه ورا در منزل | فیلم . این مقاله با مراحلی ساده‌‌ روش آماده سازی این ژل را عنوان می‌کند. آلوئه ورا گیاه آبداری است بدین معنی که گیاهی است دارای بافتهایی جهت ذخیره سازی آب .

    گیاه غرق خشک طلا – ar-tur. طلا گیاه شستشو ویدیو, آلات خط کامل شستشو و خشک کردن تولید کننده ماشین آلات . . در کارخانه نوع مخلوط کن درام شن و ماسه خشگ و گرم می شود, ب . . دایره سرند مشکل عکسبرداری شرکت .جینسینگ چیست ویکی پدیا

    بابونه نوعی گیاه بسیار متداول است که سالیان متمادی به عنوان یک درمان خانگی برای دردهایی مثل میگرن مورد استفاده قرار می‌گرفته با این حال منشأ خواص درمانی بابونه هنوز به صورت علمی ثابت نشده است.

    تئوری استخراج بین دو فاز. توزیع حل بین دو فاز شرط تعادل است که توسط تئوری پارتیشن شرح داده شده‌است. این دقیقاً اساس چگونگی حرکت آنالیت از آب به یک لایه آلی است. دو فاز را از هم جدا می‌کند.

    ترکیب جادویی برای رشد سریع موها. تقریبا همه خانم ها مایلند که موهایی ضخیم و بلند داشته باشند و این موضوع هیچ ربطی به سن و سال آنان نیز ندارد و موهای سالم را می توان از رشد آن ها، براقیت و ضخامتشان تشخیص داد.

    تئوری استخراج بین دو فاز. توزیع حل بین دو فاز شرط تعادل است که توسط تئوری پارتیشن شرح داده شده‌است. این دقیقاً اساس چگونگی حرکت آنالیت از آب به یک لایه آلی است. دو فاز را از هم جدا می‌کند.

    بیشتر خاک تانزانیا از یک . استخراج و صادرات گاز . دولت بریتانیا از کاربرد انگلیسی در تانزانیا پشتیبانی مالی می‌کند، اما استفاده از این زبان در دهه‌های اخیر کاهش یافته‌است. پیش‌تر در .

    تانزانیا زغال سنگ معدن – سنگ شکن برای فروش, کارگر در معادن تانزانیا, در ناحیه nsw معادن زغال سنگ, خودبه منشاء از زغال سنگ . [چت زنده] وزارت معادن قراردادهای استخراج معادن را نشر می کند |,

    ماده قرمز رنگی به نام اورتی سین از سرشاخه های این گیاه استخراج می گردد. طرز استفاده گزنه : دم کرده گزنه: در یک لیتر آبجوش 40 گرم برگ گزنه ریخته و می گذاریم 10 دقیقه دم بکشد .

    پنیرک معمول یک گیاه محبوب برای درمان بیماری های تنفسی است و به آن کمک می کند، چون خواص درمانی دارد که می تواند به مشکلات مخاط دستگاه تنفسی فوقانی کمک کند. این گیاه حاوی مقدار زیادی از مواد .

    پردازش طلا گیاهان کوچک تانزانیا در مقیاس کوچک سنگ طلا آیا تانزانیا یک کارخانه دریافت قیمت » کوچک گیاه شستشو طلا در . اطلاعات بیشتر

    در یک فرایند به نام فشار سرد استخراج شود. این روش استخراج در میان پیروان مواد غذایی خام به دلیل اجتناب افشای روغن به حلال‌های شیمیایی یا درجه حرارت بالا در استخراج محبوب است.

    مس تولید کننده سنگ شکن سنگ معدن در تانزانیا سنگ معدن مس منبع مس تامین کننده مس گیاه متمرکز برای فروش در زامبیا روند گرفتن مس, تجهیزات استخراج معادن مس در تانزانیا, مس و ماشین آلات معدنmm2h .

    افغانستان نیز با سپردن قرارداد استخراج یک معدن بزرگ مس به یک شرکت . است، در زامبیا برای استخراج مس و در کنیا، تانزانیا و گانا برای تولید پنبه،. دریافت قیمت

    سنگ معدن مس در تانزانیا -تولید کنندگان سنگ شکن. کند تانزانیا یک گیاه معدن. زنی که خودش را یک مرد جا زد تا بتواند در یک معدن . کارخانه تغلیظ . دریافت نقل قول

    چگونه تیغ یا خار را از پوست بیرون بیاوریم؟ ۱۸, دی ۱۳۹۵ پریا اقدامی. در همین رابطه افزایش فعالیت ضد تومور، توسط ترکیبی استخراج شده از یک گیاه آماونی

    در یک فرایند به نام فشار سرد استخراج شود. این روش استخراج در میان پیروان مواد غذایی خام به دلیل اجتناب افشای روغن به حلال‌های شیمیایی یا درجه حرارت بالا در استخراج محبوب است.

    یک‌شنبه 97/10/30 ، مشهد, (اخبار رسمی): جینسینگ سفید ریشه گیاه Panax ginseng است که برای تقویت جنسی، افزایش انرژی عمومی بدن، افزایش وزن، کاهش اثرات پیری و به تأخیر انداختن روند پیری به کار می‌رود.

    جهت استخراج اسانس به روش تقطیر وقتی آب درون دستگاه تقطیر (ساده) با شعله گرم شود، فشار بخار مایع یا تمایل مولکولها به فرار از سطح آب آنقدر افزایش مییابد تا با فشار جو مساوی گردد، در این زمان، مایع شروع به جوشیدن می کند.

    افغانستان نیز با سپردن قرارداد استخراج یک معدن بزرگ مس به یک شرکت . است، در زامبیا برای استخراج مس و در کنیا، تانزانیا و گانا برای تولید پنبه،. دریافت قیمت

    بابونه نوعی گیاه بسیار متداول است که سالیان متمادی به عنوان یک درمان خانگی برای دردهایی مثل میگرن مورد استفاده قرار می‌گرفته با این حال منشأ خواص درمانی بابونه هنوز به صورت علمی ثابت نشده است.

    در مبحث جداسازی عصاره از گیاهان، استخراج به روش هایی گفته می شود که در آن مواد مؤثره گیاه با مکانیزم حلالیت توسط یک حلال از گیاه جدا می شوند. این حلال می تواند غیر فرار یا فرار باشد.

    مس تولید کننده سنگ شکن سنگ معدن در تانزانیا سنگ معدن مس منبع مس تامین کننده مس گیاه متمرکز برای فروش در زامبیا روند گرفتن مس, تجهیزات استخراج معادن مس در تانزانیا, مس و ماشین آلات معدنmm2h .

    بیشتر خاک تانزانیا از یک . استخراج و صادرات گاز . دولت بریتانیا از کاربرد انگلیسی در تانزانیا پشتیبانی مالی می‌کند، اما استفاده از این زبان در دهه‌های اخیر کاهش یافته‌است. پیش‌تر در .

    ماشین آلات معدن آسیاب باغ گیاه . سنگ مس خرد کردن گیاه در ماشین الات معدن ماشین آلات و تجهیزات برای استخراج از معادن کروم, چگونه کار می کند ماشین آلات آسیاب ایالات متحده آمریکا .

    استخراج یک ترکیب ضد سرطان از گل بابونه گاوی . اما اکنون محققان دانشگاه بیرمنگام یک ترکیب از برگ‌های این گیاه را مهندسی کرده‌اند که ممکن است یک قاتل بالقوه و نیرومند سرطان باشد. . زمانی که یک .

    ماده قرمز رنگی به نام اورتی سین از سرشاخه های این گیاه استخراج می گردد. طرز استفاده گزنه : دم کرده گزنه: در یک لیتر آبجوش 40 گرم برگ گزنه ریخته و می گذاریم 10 دقیقه دم بکشد .جینسینگ چیست ویکی پدیا

    استخراج سنگ معدن سرب در تانزانیا. چگونه یک سنگ آهن خرد کردن و آثار. قیمت سنگ معدن سرب خرد کردن, سنگ آهن چیست چگونه تولید میشود, معدنی آهن و خواص کانی های . . .

    این گیاه بومی مناطق جنوب شرق آسیا می‌باشد. اریکا از جمله گیاهانی است که برخی آلودگی‌های هوا، از جمله: گزیلن و تولوئن را تصویه می‌کند. نگهداری این گیاه آسان است و جز گیاهان مقاوم به شمار می‌رود.

    فهرست خصوصیاتی که حوزهٔ رده‌بندی گیاهان را از سایر حوزه‌های زیست‌شناسی جدا می‌کند حداقل یک تعریف فنی ارایه می‌کند اما این تعریف موردپسند همگان قرار نمی‌گیرد؛ بنابراین تعریف اصطلاح گیاه .

    پنیرک معمول یک گیاه محبوب برای درمان بیماری های تنفسی است و به آن کمک می کند، چون خواص درمانی دارد که می تواند به مشکلات مخاط دستگاه تنفسی فوقانی کمک کند. این گیاه حاوی مقدار زیادی از مواد .

    گیاه پنیرک موجود در ایران(Malva neglecta)، از نظر خواص دارویی مشابه با پنیرک موجود در نقاط دیگر دنیا است. این دو گونه گیاه از یک جنسی هستند که شرح آن داده شده‌است.

    فهرست خصوصیاتی که حوزهٔ رده‌بندی گیاهان را از سایر حوزه‌های زیست‌شناسی جدا می‌کند حداقل یک تعریف فنی ارایه می‌کند اما این تعریف موردپسند همگان قرار نمی‌گیرد؛ بنابراین تعریف اصطلاح گیاه .

    در مبحث جداسازی عصاره از گیاهان، استخراج به روش هایی گفته می شود که در آن مواد مؤثره گیاه با مکانیزم حلالیت توسط یک حلال از گیاه جدا می شوند. این حلال می تواند غیر فرار یا فرار باشد.

    طول ساقه این گیاه به ۳ متر و قطر آن تا ۲ سانتی‌متر می‌رسد. برای استخراج آن مانند کتان و چتایی از عمل رتینگ استفاده می‌شود، رتینگ شبنم، یا مجاورت در کنار جویبار است.

    استویا یک گیاه بوته ای برگ دار است که در حدود ۱۵۰ گونه از آن وجود داشته و بومی آمریکای شمالی و جنوبی است. . این شیرین کننده ها با چیدن برگ ها، خشک کردن آن ها، استخراج آب و تصفیه آن بدست می آیند .

    اگر قرار باشد یک چیزی یک جایم تغییر کند، آدم‌های آنجایم تغییر کند. کاش به جای اینکه پنج سال دراز و طولانی به هر انسانی بپرم که بیا برو توی ماتحتم بابا، بلد بودم بگویم دوستت دارم.

  • طرز تهيه كشك بادمجان لقمه اي
  • Copyright © 2017 – All Rights Reserved – Metebu

    SiteMap

    تغییر حالت روز و شب

    دانستنیهای پزشکی, طب سنتی و مکمل, گیاهان دارویی ۲۳ دیدگاه 73,245 بازدید

    زنجبیل اصالتاً یک گیاه چینی و هندی است و در این کشورها در طول بیشتر از ۴۰۰۰ سال در پخت و پز غذا مصرف شده است. از آنجا که مردم علاقه وافری به طعم تند و بوی معطر آن داشته اند و نوعی خاصیت گرمایی داشته و برای درمان درد معده مؤثر بوده است، کاشفان و جهانگردان در سرتاسر نقاط گرمسیری آن را کشت داده اند. ریشه این گیاه در درمان سرگیجه، تعریق، تهوع و استفراغ ناشی از بیماریهای حرکتی یا دریازدگی مؤثر واقع میشود. این گیاه همچنین گلودرد، سردردها، پاره ای از انواع دردهای قاعدگی و آرتریت و تب و درد ناشی از انواع سرماخوردگیها و آنفلونزا را درمان می کند.

    زنجبیل یک ادویه است که خواص زیادی دارد و به غذا طعم خاصی می‏دهد. در بهبود تهوع ناشی از حرکت ماشینی یا کشتی یا هواپیما و یا تهوع دوران بارداری بسیار مفید است. تحقیقات نشان داده‏ اند که در رقیق کردن خون نقش مهمی دارد. در یک تحقیق در کشور دانمارک، زنجبیل در رقیق کردن خون برابر با آسپرین نشان داده شد. در بین مواد خوراکی فقط سیر تاثیر مشابه با زنجبیل دارد. همچنین تحقیقات بر حیوانات نشان دهنده تاثیر مثبت استفاده این گیاه بر کلسترول خون بوده است. می‏توان آن را در سس سالاد، سبزیجات آب پز یا تفت داده شده در کمی روغن و در طبخ ماهی و مرغ استفاده کرد.

    ساقه های ریشه دار زنجبیل عبارت از دکمه ای به هم پیچیده، ضخیم و قهوه ای روشن است که می توانید از بازار محلی نیز آنرا تهیه کنید. از آنجا که زنجبیل نوعی گیاه زیرزمینی است لذا ساقه ریشه دار این گیاه بخشی از ساقه اصلی است که برحسب انفاق در زیرزمین رشد و نمو پیدا می کند. ریشه اصلی این گیاه از گره های موجود روی ساقه های ریشه دار آن نمو می کند. بالای سطح زمین ساقه های ۱۲ اینچی  دارای برگهای طولانی، باریک، کج و معوج و سبز با گلهای سفید و سبز مایل به زرد قرار دارد.جینسینگ چیست ویکی پدیا

    فرآورده های حاصله از زنجبیل از ریشه تازه یا خشک آن یا از طریق تقطیر روغن از ساقه آن تهیه میشود.

    اشکال موجود

    پس از قطع ساقه ریشه دار این گیاه، مواد شیمیایی فعال موجود در گیاه از قبیل “زینجیبرن”، “بنزابولن”، “جینجرول”، “شوقول” خاصیت ذاتی خود را از دست می دهند. شرکتهای دست اندرکار و فعال در زمینه فرآورده های گیاهی، زنجبیل را به صورت عصاره، تنتور، انواع کپسول یا روغن آن عرضه می کنند تا از زایل شدن این مواد شیمیایی جلوگیری شود. بنابراین فرآورده هایی را مصرف کنید که به وضوح در برچسب خودش میزان زنجبیل مورد مصرف شما را ذکر کرده باشد.

    می توانید ریشه تازه آن را بخرید، و با دکمه کردن تکه های آن به اندازه نصب کف دست یا با نصف قاشق چای خوری دکمه رنده شده، شسته شده و پوست دار در آب گرم یا با ریختن نیم لیتر آب جوش روی ۳۰ گرم ساقه ریشه دار، چای زنجبیل درست و مصرف کنید. برای اینکار بگذارید چای مورد نظر به مدت ۱۵ دقیقه دم بکشد و سپس روزانه دو لیوان از آنرا میل کنید. دیگر منبع مناسب تهیه این گیاه همان زنجبیل کریستال شده است. لیکن فریب لایه پوششی قندی آن را نخورید. چون مزه تندی دارد.

    این گیاه همراه با گیاهان دیگر بعنوان تقویت کننده معده و بدن بادشکن و ضد نفخ بکار می رود . همچنین پزشکان چینی جدیدا کشف کرده اند که شربت آن بهترین دارو برای معالجه زخم معده می باشد.

    زنجبیل تازه و شربت آن با چای در بدن گرما تولید کرده و بدین وسیله مواد سمی و زائد بدن را بصورت عرق از بدن خارج می سازد . این گیاه برای خانم هائیکه عادت ماهیانه آنها عقب می افتند تجویز شده است .

    بهترین داروی سرما خوردگی و گلو درد میباشد . هنگامی که حس کردید دچار سرماخوردگی شده اید چند بار چای آن را بنوشید و اگر گلو درد درید علاوه بر آنکه چای آنرا میل می نمائید با آن نیز قرقره کنید .

    حتی برای کمپرس نیز می توان استفاده کرد که سموم بدن را خارج می سازد . برای این منظورابتدا چای زنجبیل استفاده کنید دستمالی را با آن آغشته و آب اضافی آنرا فشار داده در محل زخم یا درد بگذارید .

    شربت آن برای زخم معده بسیار مفید است .مبتلایان به زخم معده باید هر روز قبل از غذا یک قاشق چایخوری از این شربت را همراه با کمی آب بنوشید زخم معده آنها پس از مدتی التیام خواهد یافت .

    مصرف یک گرم پودر این گیاه در جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی به اندازه داروهای آرام بخش مرسوم است.

    یکی از بهترین شفابخش های طبیعی برای درمان، حالت تهوع، استفراغ و سرگیجه است.

    این گیاه به مراتب در کاهش دفعات استفراغ و از بین بردن عرق سرد سودمند است و بعضی از متخصصان زنان، مصرف این گیاه دارویی را برای درمان تهوع صبحگاهی دوران حاملگی توصیه می کنند.

    دلیل معجزه گر بودن زنجبیل اجزای تشکیل دهنده اصلی آن یعنی نشاسته، اسانس ها مانند زینجیبرن که به آن بوی خاص می دهد، میباشد.

    یک قاشق چایخوری پودر خشک زنجبیل و یا دو قاشق چایخوری زنجبیل رنده شده تازه را در داخل قوریریخته رویآن آب جوش بریزید و به مدت پنج دقیقه آنرا با حرارت ملایم دم کنید و سپس آنرا با عسل شیرین کرده و میل کنید .

    چای آن هر چقدر بیشتر بماند و دم بکشد تندتر می شود .حتی می توان چای زنجبیل را بعد از  سد شدن در داخل یخچال گذاشت و خنک کرد و مانند یک نوشابه سرد استفاده نمود .

    برای تهیه شربت زنجبیل یک قسمت زنجبیل رنده شده را با سه قسمت عسل مخلوط کرده و در شیشه دربسته در یخچال نگهدری کنید و هر موقع خواستید مصرف کنید .

    برای درست کردن تنتور زنجبیل می توانید از الکل ۵۰ درجه استفاده نمائید . یک قسمت زنجبیل رنده شده را با سه قسمت الکل ۵۰ درجه مخلوط کرده و داخل یک شیشه تیره رنگ بریزید و بمدت چهارده روز آنرا چند بار در روز تکان دهید . بعد ازاین مدت آنرا صاف کرده و در جای خشک و خنک نگهداری کنید .

     

    نحوه مصرف فرآورده های آن به سلیقه شخصی شما و آنچه شما را آزار می دهد، بستگی دارد.

    در کل، نباید روزانه بیشتر از دو تا چهار گرم زنجبیل مصرف کنید، چرا که علاوه بر میزان زنجبیلی که مصرف می کنید ممکن است مقداری از این ماده را نیز از طریق برنامه غذایی (یعنی از موادی نظیر نان شیرینی زنجبیل دار، نان زنجبیل دار یا مواد غذایی مخلوط و سرخ شده) جذب کنید.

    تهیه چای زنجبیل هم بسیارساده است اما آشنایی با اصول آن می تواند بسیار موثر باشد چرا که برخی از افراد بدون آگاهی از چگونگی تهیه آن از پودر زنجبیل در چای آماده استفاده می کنند و به این دلیل که ذرات این گیاه غیر قابل حل در آب است، نه تنها ظاهربدی به نوشیدنی شما می دهد، بلکه طعم آن را نیز نامطبوع می کند درحالی که با اندکی دقت می توان نوشیدنی بسیار گوارای زمستانی با استفاده از زنجبیل، تهیه کرد. برای این منظور به مواد زیر احتیاج داریم:

    ۴ فنجان آب

    ۵ سانتی متر ریشه تازه زنجبیل

    در صورت تمایل می توانید از عسل و لیمو هم استفاده کنید.

    پوست آن را کنده ( بهتر است بتراشید) و سپس آن را به شکل ورقه های بسیار نازک برش دهید، آب را در ظرفی مناسب جوش بیاورید و در اولین لحظات جوش آمدن آب ورقه های زنجبیل را به آن اضافه کنید. در آن را بپوشانید ،آن را کم کرده و اجازه بدهید ۱۵ تا ۲۰دقیقه بماند ، سپس چای حاصله را صاف کنید برای طعم بهتر می توانید به آن عسل و لیموترش هم اضافه کنید. البته بهتر است این نکته را یاد آور شویم که اگر این چای را برای خواص درمانی آن در زمینه سرماخوردگی و آنفولانزا می نوشید ، انواع شیرین آن توصیه نمی شود.جینسینگ چیست ویکی پدیا

    در برخی از منابع به مزه تند این گیاه اشاره شده و استفاده توام آن با برگ نعناع به شکل میکس شده در تهیه چای را به عنوان راهکاری برای حذف این تندی برشمرده اند. البته با افزودن آب بیشتر نیز نیتوان از تندی آن کاست.

    اگر زنجبیل تازه مصرف می کنید، حتماً مقدار مصرفی را وزن کنید تا تقریباً دریابید که چه حدی از آن معادل ۲ تا ۴ گرم است.

    برای درمان، تهوع، گاز معده یا سوء هاضمه روزانه ۲ تا ۴ گرم ریشه تازه (معادل ۰/۲۵ تا ۱ گرم پودر ریشه) یا ۱/۵ تا ۳ میلی لیتر تنتور آنرا مصرف کنید.

    برای پیشگیری از استفراغ، هر ۴ ساعت یک گرم پودر آن (نصف قاشق چایخوری) یا معادل آن یا روزانه سه بار دو عدد کپسول زنجبیل (یک گرم) مصرف کنید. البته می توانید یک تکه ۸ گرمی زنجبیل تازه را نیز بجوید.

    برای بیماریهای ناشی از سرماخوردگی، تب ناشی از آنفلونزا، گلودرد، گرفتگیهای ناشی از قاعدگی یا سردرد، دو قاشق غذاخوری از دم کرده زنجبیل یا چندین ورق از ساقه ریشه دار تازه آنرا بخور دهید.

    برای درمان درد ورم مفاصل از آب، عصاره یا چای زنجبیل تازه به میزان روزانه ۴ گرم مصرف کنید یا روغن آنرا روی مفصل دردناک بمالید یا ریشه تازه آنرا در ضماد داغ یا گازهای ضمادی قرار دهید و روی نقاط دارای درد بگذارید.

     

    انجمن فرآورده های گیاهان دارویی آمریکا ریشه زنجبیل تازه را از نظر درجه بندی سلامتی و بی خطری در ردیف اول قرار داده است لذا زنجبیل گیاهی بی خطر و وسیع الطیف است. با این وجود میزان تجویزی آن باید رعایت شود. انجمن آمریکایی مذکور ریشه زنجبیل خشک را در مرتبه دوم سلامتی و بی خطری قرار داده است و توصیه می کند که از مصرف آن در طول بارداری اجتناب گردد.

    برخی از زنان برای رهایی از علایم بیماری صبح دم از زنجبیل استفاده می کنند لیکن مصرف آن برای این هدف بحث انگیز است. برای رعایت اصول ایمنی و سلامتی هرگز نباید بیش از میزان معمولی آن مصرف گردد. زنجبیلی که به عنوان بخشی معمولی از برنامه غذایی فرد مصرف می شود بی خطر تلقی می شود.

    اگر از سنگ صفرا رنج می برید، از مصرف آن بپرهیزید. هر چند که این گیاه معمولاً فاقد عوارض جانبی است، اما مصرف بیش از حد آن می تواند سبب گرمازدگی جزیی گردد.

  • عکس جوجه کارتونی
  • اگر داروهای تهیه شده از سیر یا داروهای ضد انعقادی نظیر وارفارین یا داروهای مربوط به درمان دیابت مصرف می کنید و می خواهید جهت پیشگیری از بیماری مسافرت، سرگیجه، میگرن، گرفتگیهای رحمی یا ورم مفاصل زنجبیل مصرف کنید، ابتدا با پزشک خود مشورت کنید. هر چند هیچ مطالعه ای تداخل این گیاه دارویی را با سایر داروها نشان نداده است، لیکن این خطر وجود دارد که این گیاه اثرات برخی از این داروها را خنثی و یا تشدید کند.

    زنجبیل تازه و شربت زنجبیل با چای زنجبیل در بدن گرما تولید کرده و بدین وسیله مواد سمی و زائد بدن را بصورت عرق از بدن خارج می سازد . این گیاه برای خانم هائی که عادت ماهیانه آنها عقب می افتند نیز تجویز شده است. زنجبیل که از قدیم الایام مورد مصرف مردم ایران، هند و چین بوده است امروزه در تمام دنیا به عنوان گیاهی دوست داشتنی مصرف می شود .

    زنجبیل تازه و شربت زنجبیل با چای زنجبیل در بدن گرما تولید کرده و بدین وسیله مواد سمی و زائد بدن را بصورت عرق از بدن خارج می سازد . این گیاه برای خانم هائی که عادت ماهیانه آنها عقب می افتند نیز تجویز شده است.

    به نظرمی رسد که استفاده ازچای زنجبیل هضم را آسان کرده و اثرات سودمندی در رفع تهوع خواهد داشت ، همچنین به عنوان درمانی سنتی برای سرماخوردگی ، گلودرد و آنفولانزا به کار می رود.

    برچسبزنجبیل قلب و بیماری های قلبی گیاهان دارویی و خواص آنها

    7 روز پیش

    2 هفته پیش

    ۱۳۹۹-۰۱-۲۷

    مدت زنده ماندن ویروس کرونا در روی سطوح: همانطور که همه ما میدانیم  شخص مبتلا …

    عالیییییییییی

    جینسینگ چیست ویکی پدیا

    عالی بود

    عاااااااااااالیییییییی…دستتون درد نکنه. :)))

    من امروز دو لیوان چای وعسل همراه کمی زنجفیل خرده شده خوردم …سر درد عجیبی گرفتم که با هیچ قرثی هم خوب نمیشه …چرا ؟

    چون طبیعت عسل گرم هست وطبیعت زنجبیل هم خیلی گرمه واحتمال زیادشماهم گرم هستی لذا این برای شما سازگارنیست

    ببخشید درسته که زنجبیل موهای زائد رو ازبین میبره؟

    عالی

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    دیدگاه

    “پارسی طب”، مجله سلامت جسم و روان، به صورت تخصصی در زمینه تشخیص صحیح بیماری ها و حفاظت از مردم در برابر انواع مختلف امراض رایج با استفاده از مشاوره پزشکی مکمل، گیاهان دارویی، درمان با طب سنتی و جایگزین فعالیت داشته و همچنین مرجع قابل اعتماد اخبار پزشکی و مقالات سلامت و درمانی می باشد.

    جینسینگ چیست ویکی پدیا
    جینسینگ چیست ویکی پدیا
    0

    دوره مقدماتی php

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *