بيماري اوتيسم چيست و چگونه درمان ميشود

علائم اوتیسم معمولا در سه سال اول زندگی ظاهر می شود، در بعضی از کودکان از بدو تولد و در برخی دیگر از 18 تا 36 ماهگی به طور ناگهانی علائم اوتیسم در کودک تشخیص داده می شود.

نتایج تحقیقات نشان می دهد برخی افراد مبتلا به اوتیسم تا زمانی که خواسته های محیط فراتر از توانایی های آن ها نشود، نشانه های اختلال ارتباطی از خود نشان نخواهند داد.

اوتیسم در پسران 5 برابر بیشتر از دختران است. این بیماری هیچ محدودیت قومی، نژادی و اجتماعی ندارد و درآمد خانواده، سبک زندگی یا سطح تحصیلات کودک در ابتلا به اوتیسم نقشی ندارد.

حتی یک نوزاد نیز تا حدی با دیگران و محیط اطراف تعامل و ارتباط برقرار می کند بنابراین با کمی دقت می توان متوجه نشانه های اوتیسم در نوزادان شد، از جمله:

توجه: اگرچه این علائم در کودکان غیر اوتیسمی هم دیده می شود اما توصیه می شود با مشاهده این علائم به پزشک مراجعه کنید.

در دو سالگی نشانه های اوتیسم واضح تر می شود، برخلاف کودکان دیگر که شروع به صحبت یا اشاره به چیزهایی که می خواهند می کنند، کودک اوتیسمی عکس العملی از خود نشان نمی دهد. از علائم دیگر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

بیماری اوتیسم ممکن است با علائم فیزیکی و جسمی از جمله مشکلات گوارشی مانند یبوست، مشکلات خواب، عدم هماهنگی عضلانی هنگام راه رفتن یا کوهنوردی یا ماهیچه های دست نیز همراه شود.

بسیاری از محققان بر این عقیده هستند که ترکیبی از ژن ها باعث بروز اوتیسم در کودکان می شود اما عوامل خطرزای دیگری نیز در ابتلای کودک به اوتیسم دخیل هستند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

علت دقیق بیماری اوتیسم هنوز مشخص نشده اما تحقیقات نشان می دهد احتمالا به دلیل ناهنجاری در بخش هایی از مغز است که مسئول دریافت و تفسیر پیام از اندام های حسی و پردازش زبان می باشد.

پزشک معمولا بررسی می کند که کودک به صدا، لبخند و سایر حرکات اطرافیان چگونه پاسخ می دهد و آیا مشکل یا تاخیر در صحبت کردن دارد و ممکن است شنوایی سنجی برای کودک پیشنهاد شود.

اکثر کودکان مبتلا به اوتیسم در نهایت صحبت خواهند کرد اما ایجاد گفتگو برایشان سخت است. همچنین ممکن است به صورت آهنگین یا شبیه روبات صحبت کنند.

این اختلال از مهم ترین علائم اوتیسم است و یک روانشناس با تجربه می تواند مشکلات اجتماعی را در سریع ترین زمان ممکن تشخیص دهد که شامل عدم تماس چشمی با دیگران، تمرکز طولانی مدت روی یک شی و نادیده گرفتن اطرافیان می باشد.

هیچ آزمایش پزشکی برای تشخیص اوتیسم وجود ندارد اما یک سری پرسش ها به عنوان ابزار غربالگری از والدین سوال می شود تا رفتار و مهارت های ارتباطی کودک ارزیابی شود. تشخیص زودهنگام و اقدامات درمانی قبل از 3 سالگی تاثیر زیادی در جلوگیری از پیشرفت اوتیسم دارد.

اوتیسم یک سندرم است که زیرمجموعه ای از اختلالات طیف اوتیسم به حساب می آید. سایر اختلالات این طیف یا اختلالات ارتباطی اجتماعی عبارتند از:

همان اختلالی است که مردم با شنیدن کلمه اوتیسم در ذهن تصور می کنند که مربوط به مشکلات تعامل اجتماعی، ارتباطات و بازی های تخیلی کودکان کمتر از 3 سال می باشد.

کودکانی که در این دسته قرار می گیرند مشکل زبانی ندارند و حتی در تست های هوش معمولا امتیاز میانگین یا بالاتر را دریافت می کنند اما مشکلات ارتباطی و تعامل مشابه کودکان اوتیسم داشته و در درک صحبت های غیرکلامی مانند حالات چهره دیگران با مشکل مواجه هستند.

این اختلال یک دسته عمومی است و کودکانی که در این گروه قرار می گیرند معمولا رفتارهای اوتیسم را نشان داده و در دسته های دیگر قرار نمی گیرند.

در این نوع اختلال کودک حداقل دو سال رشد طبیعی دارد اما پس از آن مقداری یا بیشتر مهارت های ارتباطی و اجتماعی خود را از دست می دهد. این اختلال بسیار نادر است و متخصصان شک دارند که آن را یک اختلال مجزا در نظر بگیرند یا خیر.

سندرم رت (Rett) نیز قبلا در طیف ASD قرار داشت اما امروزه ثابت شده که ژنتیکی است و جزو این طیف محسوب نمی شود.

درمان های رفتاری برای اوتیسم بر تقویت تکلم و افزایش مهارت های اجتماعی کودکان تمرکز دارد تا از لحاظ اجتماعی و فیزیکی پیشرفت کرده و تعامل موثری با دیگران داشته باشند. از جمله این برنامه ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

رویکرد ABA: که تمرکز آن در تشویق بیمار به رفتارهای مثبت و جلوگیری از اقدامات منفی می باشد.

رویکرد Floortime: که روی احساسات و مهارت های اجتماعی بیمار کار می کند.

رویکرد TEACCH: که از کارت های تصاویر و سایر نشانه های بصری برای درمان استفاده می کند.

درمان دارویی برای اوتیسم وجود ندارد اما می توان برخی علائم را با استفاده از دارو کاهش داد. به عنوان مثال در بیماران با مشکلات رفتاری شدید از داروهای روانپریشی مانند داروی ریسپردال استفاده می شود که از آسیب زدن کودک به خود و کج خلقی بیماران اوتیسمی جلوگیری می کند.

داروی ریسپردال تنها داروی تایید شده توسط FDA برای کودکان مبتلا به بیماری های طیف اوتیسم می باشد و برای کنترل تحریک پذیری در بیماران بین 5 تا 16 ساله تجویز می شود.

در صورت ابتلای بیمار به تشنج، از داروهای ضد تشنج استفاده می شود. همچنین گاهی بنا به تشخیص پزشک ممکن است نیاز به مصرف داروهای افسردگی باشد. اما این داروها توسط FDA برای بیماران اوتیسمی مورد تایید نیست.

کودکان مبتلا به اوتیسم معمولا به مشکلات گوارشی مبتلا هستند و حدود 30 درصد آن ها ممکن است مواد غیر خوراکی مانند خاک یا کاغذ بخورند.

محققان تاکنون روی رژیم غذایی خاصی برای بیماران مبتلا به اوتیسم تاکید نکرده اند اما تغذیه بسیار مهم است.

برخی از خانواده ها رژیم غذایی فرزند خود را محدود می کنند، برخی دیگر رژیم غذایی بدون گلوتن و کازئین را امتحان کرده اند، برخی دیگر از رژیم غذایی حاوی مکمل های B6 و منیزیم استفاده کرده اند.

لازم به ذکر است تاکنون شواهد کافی برای اثبات تاثیر این رژیم های غذایی مختلف به دست نیامده و محدود کردن تغذیه گاهی باعث آسیب جدی به ویژه مشکلات استخوانی می شود زیرا کودکان اوتیسمی نسبت به سایر کودکان استخوان های ضعیف تری داشته و مصرف غذاهای استخوان ساز برای آن ها بسیار حیاتی است.

بنابراین توصیه می شود حتما قبل از انتخاب هرگونه رژیم غذایی با پزشک معالج و متخصص تغذیه مشورت شود.

بیشتر تحقیقات انجام شده در زمینه اوتیسم به کودکان اختصاص دارد اما محققانی هم هستند که به بررسی اثر اوتیسم در زندگی افراد بزرگسال پرداخته اند. تحقیقات نشان می دهد تعداد کمی از افراد بزرگسال مبتلا به اوتیسم موفق به ادامه تحصیل در مراکز عالی، یافتن شغل مناسب یا ایجاد زندگی مستقل از خانواده شده اند.

در برخی موارد نیز بیمار پس از ورود به دنیای کار و روابط اجتماعی گسترده با مشکلات ارتباطی و تعامل اجتماعی مواجه شده و به بیماری خود پی می برد که لازم است برای تشخیص دقیق و کنترل بیماری به پزشک متخصص مغز و اعصاب و روانپزشک مراجعه کند.

منابع: livescience – webmd – webmd2



خانه

موبایل

علایم و شدت بیماری اوتیسم در افراد مختلف، متفاوت است

 

بیماری اوتیسم در کودکان

بیماری اوتیسم چیست؟بیماری اُوتيسم (درخودماندگی یا Autism)، یک اختلال رشد است که در سه سال اول زندگی ظاهر می گردد. بیماری اوتیسم با تاثیر بر روی مغز کودک، رفتارهای اجتماعی و مهارت ارتباط برقرار کردن را مختل می کند. هرچند علایم و شدت بیماری اوتیسم در افراد مختلف، متفاوت است، اما همه انواع اوتیسم برتوانایی برقراری ارتباط با دیگران توسط کودک، تاثیر می گذارد.

بنظر می رسد که تعداد کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم درحال رشد است. هرچند درمان و شفای کاملی برای بیماری اوتیسم وجود ندارد، اما درمان جدی و بموقع اوتیسم تغییرات بزرگی در زندگی کودکان مبتلا به بیماری ایجاد می‌کند.

 

 علت اوتیسم چیست؟عوامل مختلفی در بروز بیماری اوتیسم نقش دارند اما مهمترین علت اوتیسم توارث است. جهش های ژنتیکی در کنار بحث توارث ژن ها در بروز بیماری اوتیسم دخیل است. موضوع مربوط به یک ژن هم نیست و ژن های مختلف و تعامل آنهاست که باعث بروز اوتیسم می شود.

 

بیماری اوتیسم یك ناتوانی طولانی مدت است كه منجر به اختلال عملكرد عصبی – روانی در فرد می شود. گر چه به نظر می رسد كه اوتیسم عارضه نادری است اما اطلاعات اخیر گویای آن است كه شیوع بیماری اوتیسم حتی تا 20 مورد در هر10000 تولد زنده می رسد.

 

اگر چه علت اصلی بیماری اوتیسم كاملاً شناخته شده نیست، اما در سال های اخیر تحقیقات و مطالعات بسیاری در زمینه بیماری اوتیسم صورت گرفته است. تحقیقات تأكید زیادی بر منشاء زیست شناختی و عصب شناختی بیماری اوتیسم در مغز دارد. در بسیاری از خانواده ها سابقه بیماری اوتیسم و یا اختلالات مربوط به اوتیسم وجود داشته است كه ریشه ژنتیك را مطرح می كند اگر چه تا به حال ژن خاصی كه مربوط به بیماری اوتیسم باشد شناخته نشده است.

 

پژوهشگران در مورد نقش ژنتیك در علت شناسی بیماری اوتیسم اختلاف نظر دارند و عده ای از آنها تركیب چندین ژن را به عنوان علت بیماری اوتیسم مطرح می كنند. چندین نظریه درباره بیماری اوتیسم مطرح شده كه هیچیك به طور دقیق اثبات نشده است.

 

علائم ابتلا به بیماری اوتیسم

بیماری اوتیسم نوعی اختلال رشدی است كه با رفتارهای ارتباطی، كلامی غیر طبیعی مشخص می شود. علائم بیماری اوتیسم در سال های اول عمر بروز می كند و علت اصلی آن ناشناخته است. بیماری اوتیسم در پسران شایع تر از دختران است. بیماری اوتیسم بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی تأثیر می گذارد.

 

کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم دوست دارند وسایل را پشت هم بچینند و قطار کنند

 کودک مبتلا به بیماری اوتیسم اختلال تکلم دارداز نظر کلامی، کودک مبتلا به بیماری اوتیسم دچار تاخیر است. کودکان به مرور که بزرگ می شوند، درک بیانی بالاتری در مقایسه با قدرت بیان دارند. یک کودک طبیعی در یک سالگی می تواند تک کلمه ادا کند و در 1.5 سالگی 3-2 کلمه را با هم ترکیب می کند اما کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم یا کلام ندارند یا در مقایسه با سن شان دچار تاخیر کلامی اند یا کلام دارند اما معنی دار نیست و کلام دیگران را اکو می کنند.

 

متاسفانه گاهی والدینی را می بینیم که بیماری اوتیسم فرزندشان را انکار می کنند. آنها می گویند فرزندم کلام دارد و حتی باهوش است چون در سن پایین می تواند جمله های سنگین و طولانی را بیان کند اما برخی کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم مثل طوطی کلمات و جمله های اطرافیان را تکرار می کنند. این به معنی هوش بالای کودک نیست بلکه بدان معنی است که کودک درک و شناختی از محیط اطراف ندارد.

 

کودک مبتلا به بیماری اوتیسم «من» نمی گوید

در روند طبیعی رشد، کودکان به محض آنکه «من» را درک می کنند، دیگر از «نام خود» برای بیان خواسته هایشان استفاده نمی کنند در حالی که کودک مبتلا به بیماری اوتیسم شناختی از «من» ندارد و خود را با نام صدا می زند؛ مثلا می گوید: «به علی آب بدید!» این نشانه خوبی نیست. حتی کودک مبتلا به بیماری اوتیسم ضمایر را هم اشتباه استفاده می کند.

 

ارتباط کودک مبتلا به بیماری اوتیسم یکطرفه استکودک مبتلا به بیماری اوتیسم حتی اگر کلام داشته باشد، نمی تواند درست ارتباط برقرار کند و گفتارش جهت دار نیست. ممکن است محتوای کلام با سنش متناسب نباشد یا بدون توجه به صحبت های دیگران فقط در مورد علایق خود صحبت کند. در واقع کودک مبتلا به بیماری اوتیسم نمی تواند تبادل اطلاعات کند. کودکان مبتلا به اوتیسم به لبخند یا خستگی دیگران توجهی ندارند و نمی توانند نوبت را رعایت کنند. آنها ارتباط یکطرفه برقرار می کنند و به همین علت ارتباطشان موثر نیست.

 

واژه سازی کودک مبتلا به بیماری اوتیسم غیرطبیعی استممکن است واژه سازی به شکل بازی در کودکان عادی هم دیده شود اما جایگزین کردن همیشگی واژه ها، مختص مبتلایان به بیماری اوتیسم است. مثلا کودک مبتلا به بیماری اوتیسم ممکن است همیشه به «باب اسفنجی»، «بنگی» بگوید.

 

کودک مبتلا به بیماری اوتیسم ساعت ها با یک وسیله سرگرم می شودکودک طبیعی مدت توجه کوتاهی دارد یعنی شاید نهایتا 5 دقیقه با یک اسباب بازی، بازی کند و بعد آن را رها کند و سراغ بازی دیگری برود. کودک طبیعی چون محرک های مختلف را آزمایش می کند، پیشرفت می کند اما کودک مبتلا به بیماری اوتیسم ساعت ها یک بازی تکراری انجام می دهد.

 

کودک مبتلا به بیماری اوتیسم ممکن است ساعت ها یک بازی تکراری انجام دهد

 

کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم نبوغ خاصی در برخی مسائل دارنددر بیماری اوتیسم، متاسفانه دو سوم کودکان مبتلا، کم توان ذهنی هستند و یک سوم آنها هوش معمولی دارند. این کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم در برخی مسائل نبوغ خاصی دارند. مثلا ممکن است علاقه خاصی به سیاره ها داشته باشند و با کمترین تلنگری اطلاعاتی را در این زمینه حفظ کنند و اگر در جمع قرار بگیرند در مورد این مسائل صحبت کنند. معمولا هم به پیام های ارتباطی دیگران مثل اینکه «بس است» یا «خسته شدیم» توجهی ندارند.

 

در بیماری اوتیسم، کودک مبتلا معمولا محو پنکه و لباسشویی می شودکودکان مبتلا به بیماری اوتیسم به چرخیدن یا به وسایلی که می چرخد مثل پنکه و لباسشویی علاقمند هستند و ممکن است ساعت ها خود را با تماشای آنها سرگرم کنند. ممکن است زنجیری را تکان دهند یا به موسیقی های ثابت واکنش و علاقه شدید نشان دهند.

 

کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم مثل کودکان دیگر بازی نمی کنندبیماران اوتیسمی با اسباب بازی ها آنگونه که باید بازی نمی کنند؛ مثلا ممکن است به جای راه بردن ماشین های اسباب بازی روی زمین، آنها را پشت هم بچینند و قطار کنند.

 

بیماران اوتیسمی با اسباب بازی ها آنگونه که باید بازی نمی کنند

 

بیماری اوتیسم درمان پذیر استعلائم بیماری اوتیسم معمولا از 9 ماهگی قابل تشخیص است اما در 3-2 سالگی کاملا مشخص می شود مگر در موارد بسیار خفیف که ممکن است بیماری اوتیسم در نوجوانی یا جوانی تشخیص داده شود. علائم بیماری اوتیسم در 3 حوزه ارتباط، کلام و علایق و رفتارهای تکراری دیده می شود.

 

متاسفانه والدین برخی از کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم واقعیت را انکار می کنند چون پذیرش این موضوع سخت است اما با این کار فقط کودک شان را از دوران طلایی درمان محروم می کنند؛ در صورتی که در بیماری اوتیسم اگر آموزش های لازم، به موقع به کودک در سن طلایی داده شود، احتمال طبیعی تر شدن رفتارها وجود دارد.

 

در موارد خفیف معمولا بیماری اوتیسم را دیر و در نوجوانی و جوانی تشخیص می دهند. وقتی مهارت ها شکل پیدا کرد، دیگر نمی توان آن را تغییر داد. البته اگر بینش را تغییر دهیم، حتی به افراد مبتلا به بیماری اوتیسم در این سن هم می توان کمک کرد؛ مثلا اگر نوجوانی نمی داند کجا باید حین ارتباط صحبت هایش را قطع کند، باید به مادر یاد داده شود با علائم خاصی به فرزندش غیرمستقیم نشان دهد صحبت کافی است. سن طلایی درمان بیماری اوتیسم تا قبل از 5 سالگی است. هر چه در سن پایین تری بیماری اوتیسم تشخیص داده و بازتوانی ها شروع شود، احتمال طبیعی شدن بیشتر است اما باید بپذیریم که کودکان مبتلا به بیماری همیشه تا حدودی با سایر همسالان خود متفاوت هستند.

 

با این همه، متاسفانه برخی از درمانگران هنوز تعریف قدیمی بیماری اوتیسم را باور دارند و فکر می کنند این بیماران، ناتوان و گوشه گیر هستند و اگر فردی کلام و فقط علایق خاص و تکراری داشته باشد، می گویند به بیماری اوتیسم مبتلا نیست و با تشخیص اشتباه، کودک را از دوران طلایی درمان محروم می کنند.

 

اگر كودك از طرف شما و يا دكتر مخصوص خود مظنون به بیماری اوتیسم باشد به هر حال بايستي توسط شخصي كه در زمينه بیماری اوتیسم تخصص دارد معاينه دقيق شود. ممكن است اين فرد يك روانشناس، روانپزشك و يا يك متخصص رشد اطفال باشد.

 

در بیماری اوتیسم گاهي ممكن است براي يك تشخيص دقيق و درمان به يك تيم متخصص نياز شود اين تيم مي تواند از افراد زير تشكيل شود :- متخصص رشد در اطفال: اين فرد مي تواند مشكلات سلامتي و رشد در كودكان را درمان كند.- روانپزشك كودك: اين فرد مي تواند در تشخيص اوليه بیماری اوتیسم كمك كرده و در صورت نياز، داروهائي را براي كمك به كودك مبتلا به اوتیسم تجويز كند.

 

– روانشناس كودك: در شناخت عادات و حالات رواني كودك مبتلا به بیماری اوتیسم كمك كرده و ناتواني هاي كودك مبتلا به بیماری اوتیسم را در زمينه هاي رشد ذهني ،رواني، و اجتماعي بررسي مي كند. همچنين يك روانشناس مي تواند در بهبود رفتاري كودك مبتلا به بیماری اوتیسم و افزايش مهارتهاي اجتماعي او به شما كمك كند.

 

– رفتار درمان: اين شخص مي تواند علاوه بركمك به بهبود توانائي هاي كودك مبتلا به بیماری اوتیسم در كارهاي روزانه مانند لباس پوشيدن، غذا خوردن و ساير كارهاي استقلالي، همچنين در بهبود وضعيت حواس پنجگانه ،قدرت تشخيص و ساير توانائي هاي كودك او را ياري كند.

– كار درمان: يك كار درمان كودك مبتلا به بیماری اوتیسم را در استفاده درست از عضلات و اندامهاي بدن براي انجام كارهاي بزرگ و كوچك بدني مي تواند ياري كند.

– گفتار درمان: در بهبود وضعيت گفتار كودك مبتلا به بیماری اوتیسم و افزايش توانائي او در مهارتهاي كلامي بسيار مؤثر است.

– مشاور خانواده: اين شخص مي تواند علاوه بر راهنمائي در امر روابط شما با كودك مبتلا به بیماری اوتیسم، شما را در بهره وري بهتر از منابع و مراكز موجود در جامعه براي كمك به درمان كودك كمك كند. اگر علائم بیماری اوتیسم شدید باشد، مثلا کودک خنده های بی مورد یا حرکت های کلیشه ای یا تشنج و رفتارهای خودآزار داشته باشد، داروهایی برای حذف و طبیعی شدن رفتار او تجویز می شود که موثر هم است.

 

گردآوری: بخش سلامت بیتوته

منابع:

rastineh.ir

bartarinha.ir

yjc.ir

imamhadi.com

 

والدین نگران بخوانند

منبع = هلپ کده



خانه

موبایل

اوتیسم، یک اختلال رشد است که در سه سال اول زندگی ظاهر می گردد. این بیماری با تاثیر بر روی مغز کودک، رفتارهای اجتماعی و مهارت ارتباط برقرار کردن را مختل می کند.کودک مبتلا به بیماری اوتیسمعلت واقعی این بیماری هنوز مشخص نیست، اما مطالعاتی در رابطه با دلیل بروز این بیماری در حال انجام است.به نظر می رسد مساله ژنتیک مهم باشد. برای مثال دوقلوها بیشتر دچار این بیماری می شوند تا یک برادر و خواهر. اختلال کروموزومی و مشکلات عصبی در افراد اوتیسمی مشاهده شده است.دیگر علت های این بیماری ( که هنوز به اثبات نرسیده) شامل: رژیم غذایی ، تغییرات مجرای گوارشی ، مسمومیت با جیوه ، عدم استفاده از ویتامین ها و املاح و حساسیت به واکسن است. تزریق واکسن باعث اوتیسم می شود؟بسیاری از والدین نگران این موضوع هستند که برخی واکسن ها برای کودک شان خطرآفرین است.دانشگاه امراض کودکان در آمریکا و موسسه دارویی ( IOM) اعلام کردند که هیچ نوع واکسن و یا ترکیبات واکسنی مسئول ایجاد بیماری اوتیسم نیستند. آنها گفتند که فواید واکسن زدن خیلی بیشتر از خطرات احتمالی آن است. تعداد کودکان اوتیسمی چقدر است؟هنوز تعداد این کودکان، مشخص نشده است. بیماری اوتیسم در پسران 3 تا 4 برابر بیشتر از دختران است. وضعیت اقتصادی خانواده، میزان تحصیلات افراد خانواده و نوع زندگی تاثیری بر این بیماری ندارند. ناتوانی های کودکان اوتیسمی کدامند؟1- سندرم Asperger : بیماری است که در طی سال های اول مدرسه ظاهر می گردد و شامل تداخلات اجتماعی، دقت زیاد در صحبت کردن و اشتیاق به کارهای غیرمعمول است.2- سندرم Rett : این یک بیماری سیستم عصبی است که برگشت را ایجاد می کند، به خصوص در استفاده از زبان و دست ها. تفاوت زیادی با اوتیسم دارد و تنها در زنان دیده شده است.3- ناتوانی در یادگیری : نادر است و این در مواردی رخ می دهد که به بچه یک چیز را یاد می دهیم و آن بچه در 10 سالگی آن را از یاد می برد.4- ناتوانی در پیشرفت همچنین اوتیسم می تواند تداخلاتی را در مغز ایجاد کند و بیماری های دیگری را نیز بوجود آورد از قبیل:• Fragile X syndrome• Mental retardation  (عقب ماندگی ذهنی)• Tuberous sclerosis(تصلب بافت ها)•  Seizures(صرع) Fragile X syndrome یک بیماری ارثی می باشد که از کم هوشی ناشی می شود. در این بیماری ژن ها قادر نیستند پروتئین کافی را برای سلول (به خصوص سلول مغز) تولید کنند. علائم بیماری اوتیسم چیست؟بیشتر والدین اوتیسمی، هنگامی که بچه آنها 18 ماهه تا 2 ساله می شود، کمک می خواهند. بچه های اوتیسمی مشکلاتی دارند، از قبیل:تداخل در روابط اجتماعی، وانمود کردن به بازی و ارتباط کلامی و غیر کلامی.بیشتر کودکان اوتیسمی، در سن 1 یا 2 سالگی معمولی هستند، ولی ناگهان زبان گفتاری و مهارت های اجتماعی را از دست می دهند.کودکان اوتیسمی، ممکن است:- بسیار حساس به نور، صدا، لمس، بو و یا مزه باشند. مثلا از پوشیدن لباس های زبر خودداری کنند و ناراحت و افسرده شوند.- هنگامی که زندگی روزانه تغییر پیدا کند، حرکات تکراری را انجام دهند و یا اشیا را در جای خود نگذارند. همه این عوامل باعث اندوه و پریشانی آنها می شود.این نشانه ها ممکن است از ضعیف تا شدید باشد. مشکلات ارتباطی این بیماران شامل:- نمی توانند صحبت راشروع کنند، و یا توانایی ادامه بحث را ندارند.- ارتباط، با حرکات دست به جای استفاده از لغات صورت می گیرد.- رشد زبان و تکلم به کندی صورت می گیرد و یا اصلا صورت نمی گیرد.- عدم دقت در دیدن اشیا- به جای لغت من از تو استغاده می کند، برای مثال به جای آن که بگوید من آب می خواهم، می گوید تو آب می خواهی.- عدم توجه به اشیا (در 14 ماهگی مشخص می شود)- کلمات و یا جملات را تکرار می کنند.- بدون احساس حرف می زنند.

 

 تداخلات اجتماعیروابط دوستانه ندارند.بازی های کلامی را دوست ندارند.تنهایی را ترجیح می دهند.بدون توجه به لبخند هستند. عدم پاسخ به اطلاعات احساسیاز صدای بلند، وحشت زده نمی شوند.

حواس بینایی، شنوایی، چشایی، بویایی و لامسه کمی دارند.

ممکن است از صدای معمولی، خوش شان نیاید و دستان شان را بر گوش خود بگذارند.

ممکن است تنها بمانند، زیرا خیلی دست پاچه می شوند.

یک سطح صاف را خارش می دهند و اشیا را لیس می زنند.به درد، خیلی زیاد و یا خیلی کم واکنش نشان می دهند.ممکن است یک جمله را چندین بار تکرار کنند.منظور گوینده را به سختی می فهمند.نمی توانند درک کنند که گوینده حرف خنده دار می زند و یا سرزنش کننده.ممکن است حرف نزنند و یا خیلی کم حرف بزنند.خطر را حس نمی کنند. بازی کردن به شیوه خودیک تکه کوچک اسباب بازی برای آنها جالب می باشد، مثلا چرخ های یک ماشین.بازی کسی را تقلید نمی کنند.ترجیح می دهند تنها بازی کنند.در آن نقش که بازی می کنند، دارای قوه تخیل کمی هستند.همیشه باید یک بازی کنند.آن ها رفتار مخصوص به خود دارند. خود را یا تکان می دهند و یا دست می زنند. رفتار نامناسبخشونتتکرار یک نقش یا فکربی دقتبی علاقه و بدون احساسپرتحرک و یا کم تحرکتمایل به خود و یا دیگرانتکرار حرکات بدن نشانه ها و آزمایشاتاگر نوزاد شما دچار مشکلات زیر بود، حتما او را نزد پزشک ببرید:در 12 ماهگی، هنوز چیزی نمی گوید (منظور گفتن همان کلمات ناواضح است)در 12 ماهگی، اشاره نمی کند و یا بای بای نمی کند.در 16 ماهگی، یک لغت هم نمی گوید.در 24 ماهگی، دو لغت نمی گوید.از دست دادن تکلم و یا مهارت های اجتماعی در هر سنی درمان بیماری اوتیسم – دارو درمانی: دارو برای جلوگیری از خشم، عصبانیت، مشکلات حواس، بیش فعالی، مشکلات خوب، بی پروا بودن، زودرنج بودن و زود عصبانی شدن، به کار می رود.- تجزیه رفتار کاربردی ( ABA) : برای تقویت مهارت های مختلف کاربرد دارد. این برنامه در منزل کودک صورت می گیرد.- درمان و تدریس به کودک اوتیسمی ( TEACH): در این روش به کودک با استفاده از عکس ها نشان می دهند که چه کارها و مهارت هایی را باید انجام دهد. – درمان جسمی بیماری اوتیسم – صحبت درمانی: در این روش با کودک خیلی واضح و روشن حرف می زنند. ممکن است ساعت ها طول بکشد تا بتوان یک جمله را به کودک یاد داد.- معالجه حسی و بینایی بهترین درمان، مجموع تمامی درمان های بالا می باشد. رژیم غذایی بیمار اوتیسمی برخی از بچه های اوتیسمی، مایل به رژیم فاقد گلوتن و یا فاقد کازئین می باشند. گلوتن در گندم، جو و چاودار است. کازئین در شیر، پنیر و دیگر محصولات لبنی یافت می شود.هیچ بررسی نشان نداده است که تغییر رژیم غذایی، اثر مثبتی بر روی این کودکان داشته باشد.اما کودک باید یک رژیم متعادل داشته باشد و به مقدار کافی انرژی و مواد مغذی دریافت کند.منبع:tebyan.net

برای داشتن بچه های سالم تر بخوانید

جلوگیری از ریزش مو

منبع = هلپ کده

بهتر زندگی کردن یاد گرفتنی است – مرجع فیلم آموزشی و مقالات آموزشی برای موفقیت و پیشرفت

اوتیسم یک شرایط پیچیده‌ی عصبی-رفتاری و شامل اختلالاتی در تعاملات اجتماعی و رشد کلامی و مهارت‌های ارتباطی همراه با رفتارهای تکراری و سخت است و به دلیل گستردگی علائم بیماری آن را اختلال طیف اوتیسم (ASD) می‌نامند. این بیماری شامل اختلال در طیف وسیعی از علائم و مهارت‌ها در سطوح مختلف است. در این نوشته به شما خواهیم گفت که دقیقا بیماری اوتیسم چیست؟

این بیماری درجات مختلفی دارد ممکن است تنها یک نقص ساده باشد که زندگی طبیعی بیمار را تا حدودی محدود می‌کند یا ممکن است ناتوانی شدیدی باشد که در آن به مراقبت‌های اساسی نیاز است. کودکان مبتلا به اوتیسم مشکلات ارتباطی دارند و از درک احساسات یا تفکرات سایرین عاجز هستند؛ بنابراین برای آنها مشکل است که احساسات‌ خود را از طریق کلمات، ژست‌ها، حالات صورت یا لمس کردن بیان کنند.

یک کودک اوتیسمی که حساسیت بالایی دارد، ممکن است در مواجهه با صداها، تماس، بوها یا دیدن مناظری که برای دیگران عادی است، دچار مشکلاتی جدی یا در برخی موارد دردناک باشد. کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است حرکات بدنی تکراری و تقلیدی مانند تاب خوردن، قدم زدن یا دست زدن را انجام دهند و واکنش‌های غیر معمول نسبت به مردم داشته باشند یا به اشیا وابستگی شدید پیدا کنند و در مقابل تغییرات در روال عادی زندگی مقاومت نشان دهند یا رفتارهای پرخاشگرانه داشته باشند و به خودشان آسیب برسانند. گاهی اوقات ممکن است اصلا متوجه افراد، اشیا یا فعالیت‌های اطراف‌ خود نشوند. برخی از این کودکان ممکن است دچار تشنج‌های شدید شوند؛ در برخی موارد این تشنج‌ها در دوران بلوغ رخ می‌دهد.

برخی از افراد مبتلا به اوتیسم تا حدودی دچار اختلالات شناختی هستند. بر خلاف اغلب اختلالات شناختی معمول که با تأخیر در تمامی زمینه‌های رشد شناخته می‌شود، اوتیسمی‌ها گاهی مهارت‌های مختلفی دارند. این افراد شاید در برقراری ارتباط با سایرین مشکل داشته باشند، اما در زمینه‌های دیگری مانند طراحی، ساخت موسیقی، حل کردن مسائل ریاضی یا حفظ کردن برخی مطالب مهارت بسیار بالایی دارند و در تست‌های هوش غیر کلامی دارای هوش متوسط یا حتی بالایی هستند.

علائم این بیماری معمولا در سه سال اول زندگی بروز می‌کند و برخی از کودکان از بدو تولد این علائم را نشان می‌دهند. برخی دیگر ابتدا نرمال به نظر می‌رسند، اما از ۱۸ تا ۳۶ ماهگی به یکباره علائم این بیماری را نشان می‌دهند. به هر حال اکنون مشخص شده است که در برخی افراد علائم ناهنجاری‌های ارتباطی تا وقتی در جامعه حضور نیابند نشان داده نمی‌شود. اوتیسم در پسران چهار برابر بیش از دختران مشاهده می‌شود. اوتیسم هیچ محدودیت نژادی، قومی یا اجتماعی ندارد، میزان درآمد خانواده، سبک زندگی یا تحصیلات نیز بر کودکان مبتلا به اوتیسم هیچ تأثیری ندارد. این بیماری روند رو به رشدی دارد و هنوز کاملا مشخص نشده، رشد بیماری مرتبط با تشخیص آن است یا به دلیل بروز بیماری‌های دیگری رخ می‌دهد.

اوتیسم تنها یک سندروم است که تحت عنوان اختلالات طیف اوتیسم شناخته می‌شود، سایر اختلالات ارتباط اجتماعی یا بیماری‌هایی که اکنون در محدوده این طیف شناخته می‌شود عبارتند از:

اختلال درخودماندگی همان چیزی است که با شنیدن کلمه‌ی اوتیسم به ذهن خیلی‌ها خطور می‌کند. به اختلال در برقراری ارتباطات، تعاملات اجتماعی و بازی‌های تخیلی در کودکان زیر ٣ سال، اختلال درخودماندگی گفته می‌شود.

کودکان مبتلا به این سندروم مشکل زبانی ندارند و در تست هوش میانگین هوشی بالاتر از متوسط دارند، اما مانند کودکان اوتیسمی در برقراری ارتباطات اجتماعی مشکل و محدودیت دارند.

این اختلال یک دسته‌ی عمومی و فراگیر برای کودکانی است که برخی از رفتارهای اوتیسمی را نشان می‌دهند، اما در سایر دسته‌ها قرار نمی‌گیرند.

کودکان مبتلا به این اختلال حداقل در دو سال اول زندگی رشد نرمالی دارند و پس از آن بخش بزرگی از مهارت‌های ارتباطی خود را از دست می‌دهند. این اختلال بسیار نادر است و بسیاری از متخصصان بیمار‌ی‌های ذهنی در مورد اینکه آن را یک بیماری در نظر بگیرند، تردید دارند.

به این دلیل که بیماری اوتیسم سابقه‌ی خانوادگی دارد، بسیاری از محققان فکر می‌کنند ترکیب خاصی از ژن‌ها عامل ایجاد بیماری اوتیسم در کودک است، اما عواملی مانند سن بالای پدر یا مادر احتمال ابتلای کودکان به اوتیسم را بالا می‌برد.

وقتی یک زن باردار داروهای خاصی مانند داروهای دیابت، چاقی مفرط و مُسکن‌ها را مصرف کند، احتمال ابتلای کودک او به اوتیسم بالا می‌رود. در برخی موارد اوتیسم به دلیل یک اختلال متابولیک مادرزادی ناشی از عدم حضور یک آنزیم و سرخجه رخ می‌دهد. اگرچه گاهی اوقات دلیل مشخصی برای اوتیسم وجود ندارد، هیچ شواهدی هم دال بر دخالت واکسیناسیون در بروز اوتیسم وجود ندارد.

اینکه دقیقا چه عاملی موجب اوتیسم می‌شود مشخص نیست. محققان معتقدند اوتیسم به دلیل وجود اختلالاتی در بخش‌هایی از مغز رخ می‌دهد که تفسیر پیام‌های دریافتی از اندام‌های حسی و پردازش گفتار در مغز را بر عهده دارند. همچنین شواهدی مبتنی بر اینکه محیط روانی اطراف کودک، مانند مراقبان او، عامل اوتیسم باشند نیز وجود ندارد.

سلامتی ارزشمندترین دارایی انسان است

head=document.getElementsByTagName(head)[0],=document.createElement(); =;.src=+?v=+now.getFullYear().()+0+now.getMonth()+0+now.getDate()+0+now.getHours(),head.appendChild()

head=document.getElementsByTagName(head)[0],=document.createElement(); =;.src=+?v=+now.getFullYear().()+0+now.getMonth()+0+now.getDate()+0+now.getHours(),head.appendChild()

کارشناسی ارشد مدیریت فناوری اطلاعات هستم و همون طور که اقتضای گرایش تحصیلیم بوده به مدیریت دانش علاقمندم و دوست دارم دانش خودم رو با بقیه به اشتراک بگذارم و متقابلا از دانش شما هم استفاده کنم.

سلام خداقوتخیلی کامل اعلائم رو بیان نکرده بودین گنگ و نامفهوم بود برای من

۵ نوع چای لاغری برای چربی سوزی و لاغری شکم

خواص انجیر تازه و انجیر خشک برای سلامتی و زیبایی

خواص ازگیل؛ ۹ خاصیت دارویی و فوق‌العاده ازگیل برای سلامتی

چای ماسالا، طرز تهیه و خواص آن

چگونه عسل طبیعی را از عسل تقلبی تشخیص دهیم؟

کتاب اثر مرکب نوشته دارن هاردی؛ کتابی برای یادگیری اصول موفقیت

خواص روغن حیوانی؛ ۱۱ خاصیت درمانی و طرز تهیه ماسک روغن حیوانی

کتاب رهبری اثر الکس فرگوسن؛ تجربیات نابغه مربیگری دنیای فوتبال

علائم فتق چیست؛ علل، انواع و راه‌های درمان باد فتق

جاهای دیدنی ونکوور؛ ۲۰ جاذبه گردشگری یکی از زیباترین شهرهای جهان

نام‌نویسی در وبسایت چطوربه منزله‌ی پذیرفتن شرایط و مقررات می‌باشد.10