اشعار زیبا از شعرای معاصر

چه بگویم سحرت خیر؟توخودت صبح جهانی من شیدا چه بگویم؟که توهم این وهم آنی

به که گویم که دل ازآتش هجرتوبسوخت؟شده ای قاتل دل ؛ حیف ندانی که ندانی

همه شب سجده برآرم که بیایی تو به خوابم و در آن خواب بمیرم که تو آیی و بمانی

چه نویسم که قلم شرم کند از دل ریش ام بنویسم ولی افسوس نخوانی که نخوانی

من و تو اسوه ی عالم شده ایم باب تفاهم که من ام غرق تو و تو به تمنای کسانیاشعار زیبا از شعرای معاصر

به گمانم شده ای کافر و ترسا شده ای کآیتی از دل شیدای مسلمان تو نخوانی

بشنو”صبح بخیر”از من درویش و برو که اگر هم تو بمانی غم ما را نتوانی#استاد_شهریار

بعید نیست سرم را غزل به باد دهد

و آبروی مرا در محل به باد دهد

بعید نیست و بگذار هرچه می خواهد

قبیله ام به دروغ و دغل به باد دهد

زبان سرخ و سرسبز و چند نقطه …، مرا

دو صد کنایه و ضرب المثل به باد دهد

قفس چه دوره ی سختی ست ، می روم هرچند

مرا جسارت این راه حل به باد دهد

چقدر نقشه کشیدم برای زندگی ام

بعید نیست که آن را اجل به باد دهد

#نجمه_زارع

گر تو باشی ماه من ، تاریکی شب دیدنی است چشم تو در خواب باشد ، نازنین بوسیدنی است

خالق هستی چو نقاشی ، کشیده روی تو مثل گیلاس است لبهایت ، نگارم چیدنی است

دست و پا گم میکنم ، تا بوی عطرت میرسد ضرب قلبم چند برابر ، حال و روزم دیدنی است

میشود شاعر به شوقت ، هم قلم هم دفترم شعردر وصف تو باشد ، نازنینم خواندنی است

گاه گاهی سر بزن ، بر عاشق دل خسته ات رد پایت تا ابد ، بر خاطراتم ماندنی است

خنده کن بشکن سکوتی که به شبها آمدهبا صدای خنده ات ، غصه ز دنیا راندنی است

عشق این سنگ صبور ، با تو شود معنا عزیزعشق از چشمان خسته ، نازنینم خواندنی است #جواد_الماسی

‍ یخ کرده ام ! اما نه از سوز زمستان !اما نه از شب پرسه های زیر باران

یخ کرده ام یخ کردنی در تب ، تبی کهجسمم نه دارد باورم ٬ می سوزد از آن

یخ کرده ام اما تو ای دست نوازشروح یخی را با چنین شولا مپوشان

گرمم نخواهی کرد و فرقی هم نداردیخ بسته ای پوشیده باشد یا که عریان

یخ کرده ام چون قطب ٬ آری این چنین استوقتی نمی تابی تو ای خورشید پنهان

یخ کرده ام ! یخ کرده ام ! ها … جان پناهم !مگذار فریادت کنم در کوهساران

#ﻣﺤﻤﺪﻋﻠﯽ_ﺑﻬﻤﻨﯽ

ارزش و منزلت علم و هنر کم شده است

سینه ی اهلِ قلم غصه و ماتم شده است

کو؟کجاست؟ آنکه مرا پند و نصیحت می‌داد

زندگی سخت شده است مثل جهنّم شده است

کمر و قامت من عیب ندارد، به درک

کمر زندگی از بار گران خم شده است

ما نوشتیم که علم از زر و ثروت خوب است

خوب اگر هست چرا سکه مقدم شده است؟

اشعار زیبا از شعرای معاصر

درد ما آمدنِ دانش و دانشکده بود

دانش و ثروت و ثروتکده با هم شده است

سهل و آسان شده است مدرک دانشگاهی

رشوه دادن به هنر نیز فراهم شده است

زندگی آنچه که استاد به ما گفت نبود

ارزش و شأن ومقام یکسره بر هم شده است

زندگی صحنه ی غم خوردنِ ما بوده و هست

زندگی صحنه ی غم خوردن ِ آدم شده است

عقل بیهوده سر طرح معما داردبازی عشق مگر شاید و اما دارد

با نسیم سحری دشت پر از لاله شکفتسر سربسته چرا اینهمه رسوا دارد

در خیال آمدی و آینه ی قلب شکستآینه تازه از امروز تماشا دارد**بس که دلتنگم اگر گریه کنم می‌گویندقطره ای قصد نشان دادن دریا دارد

تلخی عمر به شیرینی عشق آکنده استچه سر انجام خوشی گردش دنیا دارد

عشق رازیست که تنها به خدا باید گفتچه سخن ها که خدا با من تنها دارد

#فاضل_نظری

عقل بیهوده سر طرح معما داردبازی عشق مگر شاید و اما دارد

با نسیم سحری دشت پر از لاله شکفتسر سربسته چرا اینهمه رسوا دارد

در خیال آمدی و آینه ی قلب شکستآینه تازه از امروز تماشا دارد**بس که دلتنگم اگر گریه کنم می‌گویندقطره ای قصد نشان دادن دریا دارد

تلخی عمر به شیرینی عشق آکنده استچه سر انجام خوشی گردش دنیا دارد

عشق رازیست که تنها به خدا باید گفتچه سخن ها که خدا با من تنها دارد

#فاضل_نظری

عقل بیهوده سر طرح معما داردبازی عشق مگر شاید و اما دارد

با نسیم سحری دشت پر از لاله شکفتسر سربسته چرا اینهمه رسوا دارد

در خیال آمدی و آینه ی قلب شکستآینه تازه از امروز تماشا دارد**بس که دلتنگم اگر گریه کنم می‌گویندقطره ای قصد نشان دادن دریا دارد

تلخی عمر به شیرینی عشق آکنده استچه سر انجام خوشی گردش دنیا دارد

عشق رازیست که تنها به خدا باید گفتچه سخن ها که خدا با من تنها دارد

#فاضل_نظری

عقل بیهوده سر طرح معما داردبازی عشق مگر شاید و اما دارد

با نسیم سحری دشت پر از لاله شکفتسر سربسته چرا اینهمه رسوا دارد

در خیال آمدی و آینه ی قلب شکستآینه تازه از امروز تماشا دارد**بس که دلتنگم اگر گریه کنم می‌گویندقطره ای قصد نشان دادن دریا دارد

تلخی عمر به شیرینی عشق آکنده استچه سر انجام خوشی گردش دنیا دارد

عشق رازیست که تنها به خدا باید گفتچه سخن ها که خدا با من تنها دارد

#فاضل_نظری

عقل بیهوده سر طرح معما داردبازی عشق مگر شاید و اما دارد

با نسیم سحری دشت پر از لاله شکفتسر سربسته چرا اینهمه رسوا دارد

در خیال آمدی و آینه ی قلب شکستآینه تازه از امروز تماشا دارد**بس که دلتنگم اگر گریه کنم می‌گویندقطره ای قصد نشان دادن دریا دارد

تلخی عمر به شیرینی عشق آکنده استچه سر انجام خوشی گردش دنیا دارد

عشق رازیست که تنها به خدا باید گفتچه سخن ها که خدا با من تنها دارد

#فاضل_نظری

چشم آلوده کجا، دیدن دلدار کجادل سرگشته کجا و صفا رخ یار کجاقصۀ عشق من و زلف تو دیدن داردنرگس مست کجا همدمی خار کجاسرّ عاشق شدنم لطف طبیبانه توستور نه عشق تو کجا این دل بیمار کجامنّتی بود نهادی که خریدی ما رارو سیه برده کجا میل خریدار کجاهر کسی را که پسندی بشود خادم توخدمت شاه کجا نوکر سربار کجاکاش در نافله ات نام مرا هم ببریکه دعای تو کجا عبد گنهکار کجامِهر من گر که فتد در دل تو می فهممشهد دیدار کجا دوریِ از یار کجابه خدا چون دل زهرا نگران است دلمیک شه تشنه لب و لشگر بسیار کجاکاش زینب نرسد کوفه بدون تو حسینزینب خسته کجا کوچه و بازار کجایاد گیسوی رقیه جگرم می سوزددست عباس کجا پنجۀ اغیار کجا

شاعر : قاسم نعمت

نوشته شده در دوشنبه پانزدهم تیر ۱۳۹۴ ساعت 10:30 توسط محمد | نظر بدهيد

رفته.هنوز هم نفسم جا نیامده ستعشق کنار وصل به ماها نیامده ستمعشوق آنچنان که تویی دیده روزگارعاشق چو من هنوز به دنیا نیامده ستصد بار وعده کرد که فردا ببینمش صد سال پیر گشتم و فردا نیامده ستیک عمر زخم بر جگرم بود و سوختم یکبار هم برای تماشا نیامده ستای مرگ جام زهر بیاور که خسته ایمامشب طبیب ما به مداوا نیامده ستدلخوش به آنم از سر خاکم گذر کندگیرم برای فاتحه ی ما نیامده ستاشعار زیبا از شعرای معاصر

حامد عسکری

برچسب‌ها: حامد

نوشته شده در سه شنبه شانزدهم تیر ۱۳۹۴ ساعت 9:31 توسط محمد | نظر بدهيد

در دلش مهرتو بود اما به لب انکار کرد

شیخ تا چشمش به تو افتاد ،استغفار کرد

گفت باید دورشد، از دام شیطانِ رجیم

دوستت هرگز نخواهم داشت را تکرار کرد

از گزندت ایمنی می خواست دور خویش را

با نماز و روزه و تسبیح خود ، دیوار کرد

ای که دلسنگی و دلتنگی نمی باید مگر !؟

تا که فرصت هست ،اندیشه ، به حال زار کرد

جای این دیوار های تفرقه انداز، کاش

شهر را نقاشی ِ گیسوی گندم زار کرد

#

رفته ای از دیده باید با چه رویی ،جمله ی ….

مانده ای در قلب من محفوظ را اقرار کرد

#سید_مهدی_نژاد_هاشمی

شده در دوشنبه پانزدهم تیر ۱۳۹۴ ساعت 10:34 توسط محمد | نظر بدهيد

التماست میکنم ، با عشق درگیرم نکن

من حریفش نیستم هم پنجه با شیرم نکن

تازگیها از تب تند جنون برخاستم

باز با دیوانگهایت زمینگیرم نکن

قهرمان آرزوهایت نبودم ، نیستم

بی سبب در ذهن خود اینطور تصویرم نکن

مرد رویایی تو من نیستم بانوی من

با نگاه دلفریبت باز زنجیرم نکن

شاعرم با یک نگاه مست عاشق میشوم

التماست میکنم با عشق درگیرم نکن

اشعار زیبا از شعرای معاصر

حسن رفعت پور

برچسب‌ها: غزل, عاشقانه, حس

نوشته شده در دوشنبه پانزدهم تیر ۱۳۹۴ ساعت 10:38 توسط محمد | نظر بدهيد

تنهایی ام را با تو قسمت می كنم سهم كمی نیست گسترده تر از عالم تنهایی من عالمی نیست  غم آنقدر دارم كه می خواهم تمام فصلها را  بر سفره ی رنگین خود بنشانمت بنشین غمی نیست بر سفره ی رنگین خود بنشانمت بنشین غمی نیست حوای من بر من مگیر این خودستانی را كه بی شك تنهاتر از من در زمین و آسمانت آدمی نیست آیینه ام را بر دهان تك تك یاران گرفتم  تا روشنم شد : در میان مردگانم همدمی نیست  همواره چون من نه : فقط یك لحظه خوب من بیندیشلبریزی از گفتن ولی در هیچ سویت محرمی نیست من قصد نفی بازی گل را و باران را ندارم شاید به زخم من كه می پوشم ز چشم شهر آن را  دردستهای بی نهایت مهربانش مرهمی نیست  شاید و یا شاید هزاران شاید دیگر اگرچه  اینك به گوش انتظارم جز صدای مبهمی نیست

استاد محمد علی بهمنی

برچسب‌ها: غزل, عاشقانه, محم

نوشته شده در دوشنبه پانزدهم تیر ۱۳۹۴ ساعت 10:52 توسط محمد | نظر بدهيد

یک لحظه دلم خواست که پهلوی تو باشمبی‌محکمه زندانی بازوی تو باشمپیچیده به پای دل من پیچش مویتتا باز زمین‌خورده‌ی گیسوی تو باشمکم بودن اسپند در این شهر سبب شددلواپس رؤیت شدن روی تو باشمطعم عسل عالی لب‌هات دلیلی‌ستتا مشتری دائم کندوی تو باشمتو نصف جهانی و همین عامل شُکر استمن رفتگری در پل خاجوی تو باشم

امیر سهرابی

عجب از عشق که من را به کجاها برده است

دل رســــوا شــده ام را به تماشــا برده است

او همان است که یک روز سر یاری داشت

او همان است که عمریست دل از ما برده است

این سرابست در این دشت که من میبینم؟؟؟

یا که نه… عشق مرا تا لب دریا برده ست؟؟؟

من که مجنـــونم و بی عشق پریشـــان حالم

دیر وقتیست دلـــم را غـــم لیــلا برده است

در نسیمی دل من را به ســر زلفش بست

نکنــــد قلب مــــرا باد به یغمــــا برده است

هوش و تاب و دلم از دست برفته است ببین

عشق از زندگی ام این دو سه یکجا برده است

در تپش ماند دلم … کوچه…غزل …چشمانش

چه کنم ؟دست خودم نیست … دلم را برده است

محمد شفیعی بویینی

رو به تو سجده می کنم دری به کعبه باز نیستبس که طواف کردمت مرا به حج نیاز نیست

به هر طرف نظر کنم نماز من نماز نیستمرا به بند می کشی از این رهاترم کنی

زخم نمی زنی به من که مبتلاترم کنیاز همه توبه می کنم بلکه تو باورم کنی

قلب من از صدای تو چه عاشقانه کوک شدتمام پرسه های من کنار تو سلوک شد

عذاب می کشم ولی عذاب من گناه نیستوقتی شکنجه گر تویی شکنجه اشتباه نیست

قلب من از صدای تو چه عاشقانه کوک شدتمام پرسه های من کنار تو سلوک شد

عذاب می کشم ولی عذاب من گناه نیستوقتی شکنجه گر تویی شکنجه اشتباه نیست

روزبه بمانی

زهی این عشق عاشق کش…

نگاهت می کنم خاموش و خاموشی زبان دارد

زبان عاشقان چشم است و چشم از دل نشان دارد

چه خواهش ها در این خاموشیِ گویاست نشنیدی؟

تو هم چیزی بگو چشم و دلت گوش و زبان دارد

بیا تا آنچه از دل می رسد بر دیده بنشانیم

زبان بازی به حرف و صوت معنی را زیان دارد

چو هم پرواز خورشیدی مکن از سوختن پروا

که جفت جان ما در باغ آتش آشیان دارد

الا ای آتشین پیکر! برآی از خاک و خاکستر

خوشا آن مرغ بالاپر که بال کهکشان دارد

زمان فرسود دیدم هرچه از عهد ازل دیدم

زهی این عشق عاشق کش که عهد بی زمان دارد

ببین داس بلا ای دل مشو زین داستان غافل

که دست غارت باغ است و قصد ارغوان دارد

درون ها شرحه شرحه است از دم و داغ جدایی ها

بیا از بانگ نی بشنو که شرحی خون فشان دارد

دهان سایه می بندند و باز از عشوه ی عشقت

خروش جان او آوازه در گوش جهان دارد

سایه

بسنده کن

یارای گریه نیست، به آهی بسنده کن

آری، به آه گاه به گاهی بسنده کن

درد دل تو را چه کسی گوش می‌کند ؟

ای در جهان غریب ! به چاهی بسنده کن

دستت به گیسوان رهایش نمی‌رسد

از دوردست‌ها به نگاهی بسنده کن

سرمستی صواب اگر کارساز نیست

گاهی به آه بعد گناهی بسنده کن

اهل نظر نگاه به دنیا نمی‌کنند

تنها به یاد چشم سیاهی بسنده کن

سجاد سامانی

پیغمبرت را پس بگیر اعجاز ممنوع است دل را هوایی کردن و پرواز ممنوع است

حرف دلت را بی محابا ‌بر زبان آور یا با منی یا نیستی ،اغماز ممنوع است

جمع است جمعت با رقیبان خاطرت هم جمع حرف و حدیث تفرقه انداز ممنوع است

حرف دلم باشد برای فرصت بعدی خوش باش اشعار جهنم ساز ممنوع است

گاهی برای دوستت دارم همین کافی ست خود را کمی قانع کنم ابراز ممنوع است

راهی که روشن نیست پایانش برای من مسدود یا باز است از آغاز ممنوع است

شاعر شدم مست تو باشم غافل از اینکه  حتی شراب کهنه ی شیراز ممنوع است

#سید_مهدی_نژاد_هاشمی

شرمی ست در نگاه من ، اما هراس نهکم صحبتم میان شما ، کم حواس نهچیزی شنیده ام که مهم نیست رفتن ات !

درخواست می کنم نروی ، التماس نه

از بی ستارگی ست دلم آسمانی استمن عابری ” فلک ” زده ام ، آس و پاس نهمن می روم ، تو باز می آیی ، مسیر مابا هم موازی است ولیکن مماس نهپیچیده روزگار تو ، از دور واضح استاز عشق خسته می شوی اما خلاص نه

کاظم بهمنی

در استکان من غزلی تازه دم بریزمُشتی زغال بر سرِ قلیان غم بریزهِی پُک بزن به سردیِ لبهای خسته اماز آتش دلت سرِ خاکسترم بریز گیراییِ نگاه تو در حدّ الکل استدر پیک چشم های تَرَم عشوه کم بریزوقتی غرورِ مرد غزل توی دستِ توستبا این سلاح نظم جهان را به هم بریز

بانو! تبر به دست بگیر انقلاب کنهرچه بت است بشکن و جایش صنم بریزلطفاً اگر کلافه شدی از حضور منبر استوای شرجیِ لبهات سم بریز…!

امید صباغ نو

نویسنده : عارفه یزدان پناهتاریخ ارسال : بیست و چهارم فروردین ماه ١٣٩٧

هزاران قصه و احوال پرسی های تکراریولی یکبار نشنیدم بگویی دوستم داری؟شبیه دوره گردی که بساط عاشقی دارددلی دارم که ویران است،محبوبم،خریداری؟تمام روز در راهت نشستم باز خندیدیکه یا مجنون شدی آخر و یا بی عار و بیکاری!نمیدانم که چندین بار از عشقت زمین خوردمبده قولی اگر افتاد قلبم، زود برداریفراوانی لبخندی تجمع شد به لبهایمفراتر رفت و ترسیدی از آن تصویر آماری!بیا یکبار با قلبت کمی رو راست تر تا کناگر دل باختی ناگه،چرا در فکر انکاری ؟بگو آرام در گوشم همه شب گریه هایت راکه مهمان است در چشمان من تا صبح بیداریبه ترس دلنشینی که درون سینه ام دارمپیاپی باز میگویم که من را دوست میداری……

اهدنا العینی که با محبوب بازی کرده است چشم تو با خمره ی مشروب بازی کرده است نسخه ی خطی ِ ابروی کمانت سالها باخیال ابن شهرآشوب بازی کرده است می رسد تفسیر عشق و عاشقی برگونه ای سیب که با این دل مغضوب بازی کرده است سرخی لبهات با پیراهن ِ خونین به تن مثل یوسف با دل یعقوب بازی کرده است بوسه ی داغی بزن بر روی لبهای ترم خوب می دانی که با من‌خوب بازی کرده است خوب می دانی نگاه مهربانت ، ناگهان با من از جنس سنگ و چوب بازی کرده است دارد از سر می رود صبر من و چشمان تو با دل بی طاقت ایوب بازی کرده است رج به رج می بافی از عشق و جنون و نقش تو با من بر دار تو مصلوب بازی کرده است دکتر سید مهدی نژادهاشمی

گلچین شعر معاصر

۴ سال پیش

286

چه بود؟ جز خفگی،جز سکوت و بیم نبودشبیه خانه… ولی خانه ی قدیم نبود

میان برف پریدیم و سهم مان چیزیبه جز نوازش شلیک مستقیم نبود

تگرگ می زد و طوفان گرفته بود،اماکسی به فکر دو گنجشک ِ روی سیم نبود

کسی به گربه ی نزدیک ِتنگ ،سنگ نزدکسی به یاد دو تا ماهی ِ یتیم نبود

…تو را به گریه قسم :بازگرد…آن بوسهبرای آنکه خداحافظی کنیم نبود

من و تو دور شدیم و خدا نگاه نکردمن و تو دور شدیم و خدا کریم نبود…

حامد ابراهیم پور

مباد شور و شری دیگر دوباره راه بیندازی

مرا دوباره بپیچـــانی بـــه اشتباه بیندازی

مباد شایبه ای موهوم تورا به وسوسه وادارد

که بر همیشه ی پرهیزم خش گنـاه بیندازی

تو از قبیله ی قاجاری به چشمهای تو مشکوکم

رسیده ای کــــه امیری را ز چشم شاه بیندازی

نشانه های خیانت را شناسنامه چه میداند؟

برادرم شده ای شاید مرا بــــه چـــاه بیندازی

پلنــــگ زخمـــی مغرورم! گُدار دره سزایت بود؟

که گفته پنجه خون آلود به سمت ماه بیندازی؟

هنوز در شب این صحراستارگان شگفتی هست

کــــه از شکـــوه بلنداشان سر از کلاه بیندازی

محمد سلمانی

نویسنده : میلاد منظور الحجه تاریخ ارسال : هفتم شهریور ماه ١٣٩٧

از حرکت موزون به روی شعری از یک درداز بوسه های لحظه ای روی لب تاریختا خواستگاری کردن ابلیس از حواقبل از هبوط آدم بی روح بر مریخاز چین دامن های ارزان قیمت و کوتاهوهم خیال راحت مرتاض روی میخاز نظم پاداش و جزاء اجتماع گرگدر حسرت ترفیع و رفع ترس از توبیخبیدار بودم خواب می دیدم که بیدارم#خالی ترین مغز زمین از سوژه یا ابژهذهن چگال و شرطی ماموت های پیرهمخوابگی با تانک های دشمن فرضییک مرد تا دندان مسلح با خودش درگیراز عصر یخبندان پریدن در مدرنیتهاحساس تحمیل خطر با قرمز آژیریک مرد شکل نوعی از نوع بشر بی شکلبا روح مفقود الاثر یا فاقد تکثیرتصویر شطرنجی و ماتی از خودم دارم#درباره ی فهم بشر، خود را نفهمیدندر باره ی انسان پوچ آلوده ی خوش بینرو خوانی از قانون فعلی با خط میخیالگوی رفتاری حیوانات با خورجینخوابیدن سرمایه و بیزاری از بازاردر باره ی آینده ی موهوم مید این چین!سقط جنین با بیمه اما شخص ثالث باهمفکری ترسای پیر پیرهن چرکینبعد از سقوط خوابگاهی مرد، افکارم#پیدایش دیر مغان در صورت و معنیرژگونه ی دردی کشان شیک میخانهبی خوابی مزمن، نزاع کوشش و جوششمرفوع مخبون با کمی ژست ادیبانهبازار داغ عکس های یادگاری بایک مشت مشت بسته با یک ایل دیوانهحرف نمادین، با عباراتی نظیر اینزلف پریشان، یار، اشک شمع، پروانهدارم خودم را توی گور شعر می کارم

نویسنده : مجتبی حیدری تاریخ ارسال : هفتم شهریور ماه ١٣٩٧

بستند زبان باغ را بند به بندخشکید دهان غنچه ها بی لبخندمردم به طمع به باغبان ها گفتنداز ما تبر،از شما درختان بلندشک،خنجر تیزی که به تن تاخته استاز هیچ برای ما بُتی ساخته استگلدسته صلیبی است که دستانش رادر جنگ میان کفر و دین باخته استخورشید،شبیه شمع افروخته استدر سایه ی او دست زمین سوخته استاین لکه ی سرخ در افق جا ماندهچشمی است که آسمان به من دوخته استهر روز به روز قبل،زنجیرتریمبا زندگی از همیشه درگیرتریمموهای تو برف و صورت من بارانآیینه بگو کداممان پیرتریم؟در حلقه ی این معرکه انگشتم نیستمی گردم و جز نام تو در مشتم نیستهر صبح که خورشید به جنگم آیدافسوس که جز سایه کسی پشتم نیست

به عقل جمعیت با سواد شک دارم به عشق، هرچه که داد و نداد شک دارم

به آسمان و زمین ِ منِ هوایی تو به عمر آدم ِ رفته به باد شک دارم

به تو که داعیه ی فهم بیشتر داری به خود به آینه خیلی زیاد شک دارم

به انتزاع و تخیل به پیچش ذهنی به کل ِ فلسفه ی اعتماد شک دارم

چقدر جای تو خالیست در تمام تنمچقدر من به همین اعتیاد شک دارم

شکسته اند پر هرکه اهل پرواز است سکوت کن که به هر انتقاد شک دارم

بهشت را به بهانه نمی دهند و تویی اگر بهانه به روز معاد شک دارم

#سید_مهدی_نژاد_هاشمی

نویسنده : بهزاد سعیدی تاریخ ارسال : شانزدهم شهریور ماه ١٣٩٧

امروز را آرام تر…، با من مدارا کنآه ای پری، وردی بخوان، بر من دری وا کندلگیرم از تو، از خودم، از “بی تو بودن” هاکمتر مرا درگیر حس “منزوی” ها کندنیای تابستانی ات، از من چه می داندمن شاعرم، پاییز را اینگونه پیدا کنتا ما شدن چیزی نمانده، یک بغل کافیست!من نه… تو نه… کمتر از این آغوش پروا کنیک پنجره مرز میان ماست، آئینه!!!گاهی خودت را در غزل هایم تماشا کنمیخواستی واضح ببینی شور را در من؟پس اندکی نزدیک تر بر شیشه ام ها کن…

خیلی وقته دیگه بارون نمیادکمر بیل و زمین خم کردهآسمون خلیفه ی خسیسیهسر کیسه هاشو محکم کردهخیلی وقته دیگه بارون نمیادسبد مزرعه از خالی پرهزمینا ترک ترک شدن ولیگونه ها هر چی بخوای آب میخورهیکی نیس بیاد به آسمون بگهبچه های سر راهیم مگه ما ؟هی دعا کردیمو بارون نیومدآسمون !گربه سیاهیم مگه ما ؟هی دعا کردیمو بارون نیومدحتی با جمبل و جادو نیومدبختمون تا دم در اومد ولیوقتی حالمونو دید توو نیومدکدخدا سوخته دلش به حال مااومده میخواد بازم ثواب کنهمیدونه تشنه ی آبیمو میخوادسر تشنه هارو زیر آب کنهبه چی خوش کنی دل مزرعه رووقتی خشکی وصله ی ناجورهدل ببندیم به ابری که کره ؟یا قناتی که اجاقش کوره ؟تاکمون خماره ، سرومون خمهکوزه مون شکسته توو بی خبریصبحه اما صبح خان و کدخداستبه چی دلخوشی خروس سحری؟آسمون خوابه و با مرثیه هاتگلی از خاک ما بیرون نمیادچتر این دلخوشی خیس و ببندخیلی وقته دیگه بارون نمیاد

نویسنده : هما تیمور نژادتاریخ ارسال : سی ام آذر ماه ١٣٩٧

صدای سمّ اسب سرکش جنونشکافِ سینه ام به درّه های خوننهنگ خفته در گلوی مادیونبه شیهه می کشاندم به زیر پاجهان چو جام شوکرانِ تلخ و گسخروس خوان سفره های پر مگسسکوت نای کبک های در قفسسپید می نشاند برف بر سرشبه گه کشانده زندگی سگ پدرگلوی استخوان دریده ی بشردرون کوچه های شوم دربدرچه بوی جزّ و خون بلند گشته است! بشر که حلقه ی کلَک به گوش کردو سیب های کرم خورده نوش کردبهشت سمت درّه ای خروش کردجهان که نام دیگرش جهنم استبه اهدنا صراط های مستقیمجهنّم و بهشت و حور و زرّ و سیمچه زخم های تاولانه ای وخیمبه قلب و جان و روح آدمی نشست

نویسنده : جعفر رضاپورتاریخ ارسال : هجدهم اردیبهشت ماه ١٣٩٨

مگر که هرچه بگویم به گفته می آیی؟تو از کدام جهان نهفته می آیی؟در استعاره و تشبیه ها نمی گنجیتو گویی از دل شعری نگفته می آییبرای دیدن تو چشم ها نمی خوابندولی تو خوابی و در چشم خفته می آیی برای فهم من و روزگار ما زودیتو چون گلی که زمستان شکفته می آیینمی شود که تو را گفت آن چنان که توییمگر که هرچه بگویم به گفته می آیی؟

نه دیگر جای خود این دل دوباره بند خواهد شد نه هرکس دل بلرزاند به تو مانند خواهد شد

به فروردین مکن دلخوش که بی حال و هوای خوشتمام فصل های زندگی اسفند خواهد شد

مشو بازیچه ی طرح هلال ماه در برکه دلت گاهی دچار تلخی ِ لبخند خواهد شد

چنان حیران و سرگردان شبیه باد پاییزیبه چیزی غیر عشق آیا دلت پابند خواهد شد

پرنده می شوی آخر پرو بال تو در زندان رها از بند این چون و چرا و چند خواهد شد

تورا می خواهم اما سهم من از عشق میدانم همانی که مرا از پای می افکند خواهد شد

مزن دل را به دریا که دلت از دست خواهد رفت سرآخر هم همانگونه که می گویند خواهد شد

تو جانی و جهانی و به دنبال تو خواهم رفت دوباره حرف آنکه از جهان دل کند خواهد شد

#سید_مهدی_نژاد_هاشمی

درد را انکار باید کرد هرکس عاشق است راز خود را می کند در سینه مدفون بیشتر

دلفریبی می کنی باشند بی چون و چرا مردمان ،تحت الشعاع چشم افسون بیشتر

راست می گویند چشمانت مخدر داشته می کشد ما را اگر در دام افیون بیشتر

هرکه اهل دل شود با سور و سات عشق تو برسرش می آورد ،غم ،چرخ گردون بیشتر

چشم هایت گرم خواب است و نمی دانی به من می زند هر نیمه شب فکرت ، شبیخون بیشتر

دل به فردایت نباید داد محتاجیم ما هرچه باشد باز از آینده ،اکنون ،بیشتر

#سید_مهدی_نژاد_هاشمی

مرد باشی و فقط اسب وتفنگت باشد

غم یک فاجعه در پشت فشنگت باشد

مردباشی و به میدان بروی رستم وار

داغ سهراب اگر مایه ی ننگت باشد

همچو سرباز پر از صبر که در دژبانی

نبض آرامش یک مرز به چنگت باشد

گرد آیینه ی تقدیر تو رد خواهد شد

در مسیری که فقط معدن سنگت باشد

رمز شب!اسم کسی ورد زبانت سخت ست

راز دیوانگی این دل تنگت باشد

باحمایل چه خوش آماده ی رفتن باشی

و شبیخون که فقط نقشه ی جنگت باشد

– فرزادالماسی بردمیلی

آبادی همیشه ازان ِ کلاغ ها درکوچه باغ های دل انگیز تا به چند

چون صخره درکشاکش امواج خیره سر حسرت به دل کشیدن و پرهیز تا به چند

گاهی سری به دار بیرزد به زندگی دوران یکه تازی چنگیز تا به چند

ایوب نیست آنکه به عشقت شده اسیرسر رفتن از بهانه ی لبریز تا به چند

گاهی تمام عالم و آدم تو می شوی خط می کشی به روی همه چیز تا به چند

سید_مهدی_نژاد_هاشمی

دست مرا ای کاش ناغافل بگیرید باید دکان عاشقی را گل بگیرید

آنقدر بدبختی کشیدم که دلم را وقتش رسیده تا ازآب و گل بگیرید

در من نهنگی راه گم کرده نشسته دلتنگی ام را کاش از ساحل بگیرید

تنگ غروب غم سراغ من بیایید از دست من یک شعر ناقابل بگیرید

دیوانه ای را که فراموشی گرفته تحویل تر از یک نفر عاقل بگیرید

در پوشش یک شاعر قرن معاصردل داده بر شعر من از من دل بگیرید

یا اینکه جانم را برای آخرین بار با آتش چشمانتان کامل بگیرید

#سید_مهدی_نژاد_هاشمی

چنین که جوی روان کرده‌ام به گریه‌ی خودبه چرخ آمده است آسیاب کهنه‌ی من

هنوز پاسخ من جز تو نیست پس بپذیرکه قصد تازه ندارد جواب کهنه‌ی من

چقدر عکس تو اصلا به من نمی‌آیدچقدر مستَحَقَت نیست قاب کهنه‌ی من

به هیچ گوهر نااصل دل نخواهم بستکه جُسته است تو را گنج‌یاب کهنه‌ی من

تو آفتاب و من آیینه‌ی غبارآلودچه کوچک است تو را بازتاب کهنه‌ی من

برای تسویه‌ی دوری‌ات نیامده‌امچقدر مانده فقط از حساب کهنه‌ی من؟

حمزه کریم تباح فر

انگار که بر بال ملائک شده زائرهر کس که گذر کرده خیابان ارم را

هر قدر حرم آمدم از یاد نبردمآن بار که با مادر خود آمده ام را

آباد شد از پا قدم ابر،بیابانبخشیده وجود از نظر لطف،عدم را

در آینه کاری حرم فلسفه اینستبسیار کنند از کرم این طائفه کم را

در جمع گدایانم و تفسیر نموده استبا یک نظر لطف خود آیات کرم را

میخواست که وصفش کند اما نتوانستشاعر خجل از کار خود انداخت قلم را

عباس جواهری رفیع

فریبا نوری

فریبا نوری

محمد جلائی

محمد جلائی

ستار سلطانیان

اشعار زیبا از شعرای معاصر

یاسر رییسوند

یاسر رییسوند

غلامحسین جمعی

ستار سلطانیان

ستار سلطانیان

محمد ابراهیم جاذب نیکو (جاذب )

محمد جلائی

محمد جلائی

نسترن خزایی

فریبا نوری

فریبا نوری

نسترن خزایی

شاعر فریبا نوری | دفتر شعر نامه های خانوادگی | انتشار ۱ ساعت و ۴۳ دقيقه پیش

با درود به دوستان این مطلب هم اینک در بخش عمومی سایت نیز منتشر شده و در روزهای آینده نیز از بخش نوشته های ادبی اینجانب قابل پیگیری می باشد.

ادامه شعر

شاعر بیژن شیخ زاده | دفتر شعر بیژن شیخ زاده | انتشار ۱ ساعت و ۴۵ دقيقه پیش

در پشت میله های تن دلی را به زندان افکنده ام صبور سال ها در کوبش سهمگین به دیواره ی حصار اکنون خسته در تلاطمی آرام که آواز ضربان

ادامه شعر

شاعر احمد رفیعی وردنجانی | دفتر شعر آبشار | انتشار ۱ ساعت و ۴۵ دقيقه پیش

بازهم منتظر آمدنت می مانم چشم می بندم وتا پیرهنت می مانم چشم می بندم واز ثانیه ها می گذرم عاشق لحظه ی پیدا شدنت می مانم شاخه ای خشک که از نیمه

ادامه شعر

شاعر احسان کوشکی | دفتر شعر ” دل نوشته های لحظۀ سبز” | انتشار ۱ ساعت و ۴۶ دقيقه پیش

نيمه شب زمزمه خالی چشم من و ماه بی تو تنهايی لبريز و فرو خوردن آه ماه من جای تو خالیست من و پنجره ها می نشينيم به پای همُ عشق است به راه ساده می گ

ادامه شعر

شاعر محمود نیایی | دفتر شعر ترانه | انتشار ۱ ساعت و ۴۶ دقيقه پیش

با تو میگویم باز ، این راز دگر ، از یار دگر ، شیدا شده دل ، از ناز دگر دردم بنگر ، درمان دگر ، مرگم برسان ، از راه دگر در زیر چتر تو ، ای جان جه

ادامه شعر

شاعر وحید میهن زاد | دفتر شعر اشعار دل | انتشار ۱ ساعت و ۴۷ دقيقه پیش

آرامِ روان در بَرِ دلدار ، پدیدار آزرده مگر در اثرِ کِبر ، گرفتار

ادامه شعر

شاعر مبینا کوهزاد | دفتر شعر روشن | انتشار ۱ ساعت و ۴۷ دقيقه پیش

ماهی کوچک حوضی بودم که در اندیشه ی یک رود بزرگ حوض زیبای خودم را به گل آلودیِ یک رود خروشان دادم من نمیدانستم رود هم جثه و نیرو خواهد

ادامه شعر

شاعر محمد کشتکار | دفتر شعر عشق حرف حالیش نیست | انتشار ۱ ساعت و ۴۸ دقيقه پیشاشعار زیبا از شعرای معاصر

من که بی تو بد احساس غربت میکنم تا ابد با چشمانی خیس یادت میکنم کاشکی هیچکس به تو حسی نداشت من به قلب آنها خیلی حسادت میکنم من به بارانی که با

ادامه شعر

شاعر ساعده همه کش(باران) | دفتر شعر مرانگاه کن | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

در برویِ خاطراتش بست و رفت سینه را با موجِ غم ها شست ورفت خون خود در جام مهر نوشیدو رفت از دورنگی و ریا پوسید و رفت واژه واژه قصه هایش غصه بود سی

ادامه شعر

شاعر جواد رحیمی | دفتر شعر چارانه | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

لبــریــــــز طلــوع نـــوبهــــارم با تــــو سرشــــار هــــــوای سبـــزه زارم با تــو جمع وسرحال و رو به راه است «راحم» ای عشــــق بــــدان که بر

ادامه شعر

شاعر احسان کوشکی | دفتر شعر ” دل نوشته های لحظۀ سبز” | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

با نسیم نفست عشق چو از راه گذشت “دفتر وصل ورق خورد و به ناگاه گذشت حضرت دوست مرا خاک نشین خلق نکرد نفحه ای بود کزین سینه به یک آه گذشت حوریان

ادامه شعر

شاعر یاسر رییسوند | دفتر شعر پائیز | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

قصد ِماندن گاهی ، از رسیدن _ رفتن را میگیرد با تکیه بر هراسِ بودن ، از دلِ چشمه _ نسیم وزیدن را… پاییز

ادامه شعر

شاعر محسن نامدارزاده | دفتر شعر یک جام غزل | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

مردگانیم ، تو ای ساقی مستان برخیز آتشی زان می گلگون به سر مجمر ریز جوهر عشق تو در قلب نمایان شده است بشکن این بتکده و بر قدمت گوهر ریز درس توح

ادامه شعر

شاعر سعید سیفی | دفتر شعر سعید سیفی | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

گر که شوند جمع همه سرخوشان نیست چو من سرخوش دیدار تو

ادامه شعر

شاعر شیما جمال | دفتر شعر حجم خیالم مال تو | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

در دیارِ رویاهایِ خویش در دیارِ بی پرنده و بی بهار خسته از بویِ علف هایِ آفتاب خورده خسته از طوفانِ ملخ ها خسته از موجِ کف آلودِ دریایِ پوسیده یِ

ادامه شعر

شاعر مهدی نجفلو | دفتر شعر مهدی نجفلو طنز | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

ای شهر من ای غمسرای زندگی رنج دیده گان ای حجله گاه تلخ به خلوت خزیده گان ای گور زنده های به اخر رسیده گان دیدی که در تو چشمه ی اندیشه های

ادامه شعر

شاعر محمدعلی یوسفی | دفتر شعر اندیشه و دل | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

. در قاب پنجره منظره ی دنیا بود چشم چرخید هر چه میدید همه در اوج شکوه همه بی همتا بود در تمامی تصرف نگاه شدت نظم و شعور پیدا بود در دلم

ادامه شعر

شاعر میلاد کارگر | دفتر شعر میلاد | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

جانا دل من در دل تو خانه کرد کرد مرا ویرانه از زندگی دیوانه کرد جانا جان تو بسته ب جان من است حفظ جان تو کار من است قلب من شیفته عشق تو شده است

ادامه شعر

شاعر سلیمان ابوالقاسمی | دفتر شعر پنجم | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

عیـدِ قربان است قـربانـی کنیم چاره ها بر نفسِ شیطانی کنیم گوسفند کشتیم نکشتیم نفس را قلب و روح خود رحمانی کنیم _________________ عاشقان عید

ادامه شعر

شاعر حمیدرضاعبدلی | دفتر شعر شقایق | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

نیم‌قرن‌است‌که‌درگیر همین یک بیتم شاعری‌یک‌هنر ذاتی‌ومادرزادیست

ادامه شعر

شاعر عبداله قربانپور | دفتر شعر عبصد | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

حرف دلم: در آن تاریکی‌ پر از سکوت ایستاده در مقابل تابش مستقیم نور نگاهی به پشت خود کرد سایه اش را ندید پس هر‌ انکار دروغین غیر قابل باورش به دلیل

ادامه شعر

شاعر عامر سماک عابدی | دفتر شعر دل گفته | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

مِی در باده و این شور جوانی به کجا رفت ساقی که ز احوال دلم بی خبر است تا به کجا رفت ما در پیِ این بادیهِ ی عشقِ نهانی، نهانیم این مستی و ساقی

ادامه شعر

شاعر مهدی دقایقی | دفتر شعر غزل دان | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

من از دست رفیقان، بسی رنجیده ام زِرفتار ناشایستشان، گهی ترسیده ام با مرام بیگانه ُ زِهَر معرفتی دور بودنند ولی باز بِهَر سازشان، همی رقصیده ام تا

ادامه شعر

شاعر ژیلا شجاعی | دفتر شعر دل واژه | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

خیمه زده موج غم در چهره دریایی ات نیست سفره ای از نان به جز گرسنگی ات زخم می زند شلاق فقر بر تن خستگی ات اشک غم می بارد از چشمان بارانی ات دست پر

ادامه شعر

شاعر فاطمه چامه سرا | دفتر شعر زندگی | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

آمد ز دَرَت بر دل من، چند نشانه دنبال تو گشتم همه جا خانه به خانه در هر نفسی هاله ای از شور تو دیدم حالی ز وجودم زده از عشق جوانه بی خود شدم و

ادامه شعر

شاعر مجید آبسالان | دفتر شعر عاشقانه های من | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

یک شاخه گل ازگلشن روی توچیدنیست وصف تودلپذیر وجمال تودیدنیست درآرزوی عشق تورفتن به کوه ودشت تسکین قلب من شد واین دل تپیدنیست ای داغدیده دل ن

ادامه شعر

شاعر مصعب سارابی | دفتر شعر سلام | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

پاییزی دلاویزی غم های کهنه، مانده در آبریزی به غمزه رنگانت به دار آویزی دادی از نهان بر سر بازار بر بلندای روح آویزی پاییزی دلاویزی به هر برگ

ادامه شعر

شاعر مجید توانا | دفتر شعر دفتر دیروز | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

من شمع شبهای توئم، از جان و دل ،من سوختم تنها به دل من شعله عشق تو را افروختم دار و ندار من شدی بر جان من جانان شدی چون مست جام تو شدم ما را ز سر ا

ادامه شعر

شاعر مصطفی مروج همدانی | دفتر شعر مصطفی مروج همدانی – ادبیات پایداری داغ شیدائی | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

پنجه و پاشنه و زانو ، کف پا درد می کند مچ پا و مچ دست و بدنم ، درد می کند سینه سوزم ز غبار شیمیایی ، سردشت کتف و آرنج و تمام بدنم درد می کند ح

ادامه شعر

شاعر محمدحسین کاظمی | دفتر شعر آهوی سرکش | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

نشانِ علم و حقیقت کجاست چون که برآنم دوای جان و تنی خسته حال ،نیک بدانم شتاب کن پی استادِ اصلِ شاخه نباتم صبا بوز پیِ صد قاصدک به کوی روانم ولی به

ادامه شعر

شاعر علی معصومی | دفتر شعر جملات مختصر | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

تا دلی را مژده ای از لطف یزدان می رسد اندک اندک سوی شهرآبادِ ایمان می رسد هر که با شیطان ظلمت پنجه اندازد ببین پرتو اش از دامن خورشید تابان می رسد

ادامه شعر

شاعر ابراهیم گرجی | دفتر شعر ابراهیم گرجی | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

یاد باد ان روز باران یاد باد یاد باد در جمع یاران یاد باد ! یاد باد در باغ و ان سرمای دی گرمی تن ها و سکر جام می ! یاد باد مهتاب و ان باع بهشت سر

ادامه شعر

شاعر سیروس قربانی | دفتر شعر بهار غم انگیز آن سال | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

آتشفشان خون تو بر آسمان رسید باران خون حق به رخ ارغوان رسید “زکزاکی” ای شهید ستاده به “ذاریاء” یک کربلا چو برق جِهان بر جَهان ر

ادامه شعر

شاعر فرشته خدابخشی چر مهینی | دفتر شعر دید ها و اندیشه ها | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

دیوانه دلم تورا می طلبد دل سوخته ی من رفت بر باد شوریده ومست بسان قافله ایی جدا و تنها………. من ماندم و خاطره ایی از تو از آن بوی گل نسترن و

ادامه شعر

شاعر فریدون ناصرخانی کرمانشاهی | دفتر شعر صدایت بوی سه تار می دهد در سه گاه | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

1 . وقتیکه پینه هایِ دست هایِ تو می خندد سفره را… باور نمی کنم . 2 . چنان در اشتیاقِ پینه هایِ دستهایِ تو بودم که _ چتر _ قطره قطره به

ادامه شعر

شاعر ام البنین دهقان | دفتر شعر تب تابستان | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

عرفات غرق باران شده و شیطان سنگ باران مُحرم به قربان رسیده به مقام ابراهیم به یقین اسماعیل به رسالت جدایی به دل کندن یا کندنِ دل و قربان ب

ادامه شعر

شاعر مریم اقبالیان | دفتر شعر یاس کبود | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

ما سوته دلان حرف دل آغاز نکردیم هر روز فسردیم و سخن باز نکردیم دل از کفمان رفت وَ دلداده نشستیم جرات به هویدایی این راز نکردیم این حسرت و این

ادامه شعر

شاعر انوشیروان اخوان نیاکی | دفتر شعر غزلیات | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

کاش با من بودی و من با تو بودم روز و شب از لبانت قصه ی دل می شنودم روز و شب شعر من شیرازه ی حسن خداداد تو بود آن چه می گفتی برایت می سرودم

ادامه شعر

شاعر حسن مصطفایی دهنوی | دفتر شعر دیوان اشعار حسن مصطفایی دهنوی | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

« پيمان عشق » پيمان عشق و عهد حقيقت ، زِ جان بُوَد پيمان شكن ، مقلد2 وِرد زبان3 بُوَد دارم اميد ، عهد و وفايـت عيا

ادامه شعر

شاعر فرشاد فرشاد | دفتر شعر ترانه ها | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

سرم به سینه بگیر عاشقانه نجوا کن به هر کلام یک احساس تازه پیدا کن دنیای ما چه خاص این عشق ما چه خاص وقتی یکی شویم یک زوج خوب و خاص هر روز چون شراب

ادامه شعر

شاعر حامد عقیلی | دفتر شعر تقدیر خوبان تنهائی ست | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

بسم رب الشهداء خوشا آنکه در بند زینب(س) باشد هر نفس در ذکر یا زینب(س) باشد نیک نام است آنکه نامش محمود و در آخرت در مقام محمود باشد لطف خدا

ادامه شعر

شاعر محسن فروغ افکن | دفتر شعر جدایی | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

هنوزم تو رویا کنار منی دلیلِ غمِ موندِگارِ منی چطوری تونستی دلت راضی شد دلِ سادَمو بی صدا بشکنی تا یادم میاد عاشق هم بودیم همیشه و هر جایی باه

ادامه شعر

شاعر میناتمدن خواه | دفتر شعر میناتمدن خواه | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

شبیخونِ کفن دزد خاطرات بر قبرستانِ قلبی ، متروکه از جسدِ عشقی تکه تکه شده شبانه رنج غسال اشک غسلِ دل مرده ای از خون کفن پیچِ زخم زبان کس

ادامه شعر

شاعر احسان رحیمی نیت | دفتر شعر سحرنامه | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

سلام ای چشم تو خورشید شبهام سلام ای مهر تو درمان غمهام سلام ای روشنی بخش جهانم سلام ای زندگی بخش روانم سلام ای شعر نابم ای غزل ساز سلام ای تیره ش

ادامه شعر

شاعر نعمت الله سیادت مقدم | دفتر شعر الهی به امید تو خدا | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

عادت کرده ام بهت و معتادم به عشقت سخت و بسیار دشوار است این بی تو بودن کـــــه تنم هی میکشد درد نبودت و تو نمیخاهی که تنم آرام کن

ادامه شعر

شاعر دکتر آرمان داوری | دفتر شعر متون ادبی | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

شش ساله بودم! سوار بر ترک دوچرخه پدرم! در کرمان! در زمینی که گندم کشت می کردند به سمت خانه در حال ساخت امان حرکت می کردیم! انگار همین دیروز بود!

ادامه شعر

شاعر محسن نامور | دفتر شعر شعر نخل و آفتاب | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

تمام خودم را فتح کرده ام مرتفع ترین قله نیستم ! اما در تکاتک گام ها در مسیر سعود جان سپرده ام تا رسیده ام بر بلند ترین جایگاه اندوه ! استوارتر

ادامه شعر

شاعر محمدرضانعمت پور | دفتر شعر فصل رفتنت و نبودنت شروع! | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

تمامِ دوست داشتنم را یک جا باختم تنها یک نفر خواهد فهمید رخت شویم!

ادامه شعر

شاعر علی اصغر تقی پور تمیجانی | دفتر شعر خزان4 | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

دوستان باخویشتن بیگانه ام عقل کزکف داده ای دیونه ام راه را گم کرده ام ای آشنا بر خراباتم رسان یا خانه ام عاقبت بامن چه کردی روزگار چون

ادامه شعر

شاعر مهناز الله وردی میگونی | دفتر شعر عشق و عرفان | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

یار جنوبی من اینجا آسمان ابریست آنجا چطور؟ در اینجا چشم ها میبارند .. آنجا چطور ؟ شنیده ام بغض آسمانت بدجور شکسته و غم به وسعت دریا سراسر

ادامه شعر

شاعر پژند محرر صفايي | دفتر شعر ساحل سنگی | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

گفتم بصد غزل عشق، بی تو حرام دل شد از تو نوشتن ای عشق، رسم و مرام دل شد دل رفته بود از خود بس غم به جانش افتاد شوق تو بود که حاصل، جان و دوام دل

ادامه شعر

شاعر لیلا طهماسبی | دفتر شعر سکـــــــوت | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

تابســـــتان تابســـــتان! این غم را از من بستان ببــر این روح خسته، زین زندان تا نیستان بگو به معبودِ جان، که لیـــلا دارد پیام طاق و توان ندار

ادامه شعر

شاعر مصطفی ارشد ( کیان ) | دفتر شعر مهمانیِ زندگی | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

بیرون رفتم از خاطراتت ، باران آمد من گریه كردم آخر این قصهِ ، نیامد بعد از تو روزهایم به فرجام رسید بعد از تو ، نبودنت منو به آتش کشید کاش ما

ادامه شعر

شاعر عبدالمجید حیاتی | دفتر شعر شب بی پایان | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

امروز روزِ میعاد است و ما شمع را به آرامگهِ پروانه هامان برده ایم… اینجا خاکِ ایثار است و ما سَرو را در زمینِ سبزِ اندیشه هامان کاشته ای

ادامه شعر

شاعر سیده مریم جعفری | دفتر شعر داستان سرودگان (نظم انگلیسی)8 | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

Name : how ..Hobby,game (Write !thin(k ..Hobbies !At seem Read it Va Hobby !Fam !Written .Seen ترجمان چگونه مفرح بازي.. یاددا

ادامه شعر

شاعر موسی ظهوری آرام | دفتر شعر زمزمه های غروب | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

چتری می خواهم از جنس برگ اکنون وارونه می بارد باران

ادامه شعر

شاعر سعید سیفی | دفتر شعر سعید سیفی | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

او که وصالش نه به کوشش دهد چیست سبب امر به کوشش کنی زاهد اگر بو بری از سر من جهد و تقلای عبث کی کنی علم به سان نقطه ای ساده است آنهمه آسان ز چه م

ادامه شعر

شاعر ثمین جوادی | دفتر شعر ثمین_جی اف | انتشار ۱ ساعت و ۴۶ دقيقه پیش

از بغض های چهل ساله ، و گونه های ترک خورده از شک در پیله تنهایی زاده شد کسی به نام تو که چون عقابی اوج گرفت و من نظاره ایستاد رفتنش را

ادامه شعر

شاعر سعیدعرفانی | دفتر شعر برای تو …. | انتشار ۱ ساعت و ۴۷ دقيقه پیش

نمیدانم چه کس بوده … نمیدانم کجا بوده … نمیدانم چه بوده در سرش آنکس بنا کرد بار اول انفرادی را … در این سلول تنگ انفرادی عشق میمیرد در

ادامه شعر

شاعر شیلاصمیمی | دفتر شعر گم شده ام در خویش | انتشار ۱ ساعت و ۴۷ دقيقه پیش

یک داستان، با پایانِ پُر از لبخند باید داستان قبل از خواب باشد. باید لذت لالایی شبانه ای باشد که لبخند را دوباره اِحیا کند. اِحیایِ دوبارهُ لبخند

ادامه شعر

شاعر ازاده دهقان بنادکي | دفتر شعر تک بیتی | انتشار ۱ ساعت و ۴۷ دقيقه پیش

همه ام آب شد روی زمین تشنه لب کاری بکن خشک شدم

ادامه شعر

شاعر لادن آهور | دفتر شعر واژه های معلق | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

خدا را نمی بینم مگر خانه ای سیاه پوش در سوگ آدم! لادن آهور ذی الحجه 1440

ادامه شعر

شاعر علی رفیعی (پریش) | دفتر شعر 2_ شعرانگی | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

بنام خدا ” دیوانه زنجیری ” از کارهایم روز و شب ایراد می‌گیری من در پیِ صلحم تویی دنبال درگیری این گوش را

ادامه شعر

شاعر بهرام باقرزاد | دفتر شعر غزلیات | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

چشمت غزل سرای بزرگیست دلبرم من راوی جلوه ی آن جفت محشرم ای هستی ام نذر غزل های چشم تو بی تو چگونه این غزلم را به سر برم دستی بکش بر سر ابیات

ادامه شعر

شاعر فضه (قصه بکند) | دفتر شعر دل نوشته | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

من که شاعر نیستم من فقط در لابلای واژه ها به دنبال تو می گردم تا خودم را پیدا کنم…

ادامه شعر

شاعر محمد علی جعفریان | دفتر شعر برای با تو بودن | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

تنگه ي مِه گِــرفـتـه ،گلوي خسته ي من آیینه ی مکرر د لِ شكـستـه ي من توآسـمـون هــفـتم ، نـشـسته و مي بينه كه نا ديگه نداره صداي خسته ي من

ادامه شعر

شاعر محمد جواد ستاری قربانی | دفتر شعر تاریک و روشن | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

گفتم که مرا هرگز مبر از یادت گفتا که مگر تو بوده ای در یادم؟ این جمله چه آسان کشد حسم را عشقی که سوخت و رفت از جانم این درد که بر پیکرم مانده است

ادامه شعر

شاعر محمد طاهری | دفتر شعر ترانه ها | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

من و ویکتور خارا شبیهِ همیم جنس رویایِ هردومون نیلی من تو فکر رهایی این خاک اون تو فکر رهایی شیلی خواب فردای روشنُ می دید شیلی آسوده روی زانوشه

ادامه شعر

شاعر مهدی خلعتبری | دفتر شعر مهدی خلعتبری | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

بیا وببخش چون که دلم تنگ میشود برای غیر تو،محکم همچو سنگ میشود یکی نوشته که دیوانه ام شده ببخش که دلم به غیرتو مایل نمیشود دو

ادامه شعر

شاعر امین درافشان | دفتر شعر گزیده اشعار | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

رسیده عید قربان اهل ایمان به چشم دل جمالت شد چراغان ابراهیم امتحان داد،نزد دادار مبارک باد،مبارک عید قربان امین درافشان

ادامه شعر

شاعر سمیه جلالی | دفتر شعر کلاغ های این کتاب مرده اند | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

ادامه شعر

شاعر احمد مهرافروز | دفتر شعر خاطرات | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

بسمه تعالی این چه حسی ست … چه حالی ست … عجب حسِ قشنگی ست دوست دارم که بخوابم و به تو فکر کنم بَه …. چه احساسِ دل آرام وُ لطیفی ست تو را

ادامه شعر

شاعر علی ابرکان | دفتر شعر جام غزل | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

جای جای خاطراتم رد پایی مانده است در سکوتم سوز پژواک صدایی مانده است از زلال چشمه ی چشم غزل آذين اوست گر به روی دفتر شعرم جلایی مانده است پ

ادامه شعر

شاعر محمد صادق حارس – یوسفزی | دفتر شعر محمد صادق حارس یوسفزی | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

عید قربان آمد و ای جان و جانانم بیا کینه ورزی را رها کن بهر پرسانم بیا سینه دارم پر ز درد از دوری و درد فراق بی تو همچون شام تارم ماه تابانم بیا

ادامه شعر

شاعر پريسا ملكى | دفتر شعر پري دريايي | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

چشمِ تو در عاشقی استاد بود گرم و گیرا چون تبِ مرداد بود خیره به چشمِ تو میشد چشمِ من از جهان غصه ها آزاد بود با تو دلْ دنیایِ آرامشْ ، سکوت خال

ادامه شعر

شاعر اکبر نصرتی | دفتر شعر خواب و بیداری | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

به چه خشنود شوم وقتی چون یک جذامی هر لحظه ذره ذر

ادامه شعر

شاعر علی علمداری | دفتر شعر نازلی | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

لبخند خداوند با بازشدن چشمانت از خواب آغاز می شود و عشق در جهان جاری، نازلی کمتر بخواب تا جهان مملو از عشق گردد.

ادامه شعر

شاعر علی غیاثی | دفتر شعر علی غیاثی | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

میدونی چشم تو با زندگی ما چه سرود؟ قصه لیلی و مجنون به درود و به درود می دونی زلف تو با زندگی ما چه سرود؟ سایه سرو سهی هم به درود و به درود

ادامه شعر

شاعر میثم قاسمی | دفتر شعر مثل موهای تو در باد | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

در دلم حادثه‌ای تازه به راه افتاده چشم من باز به چشمان سیاه افتاده حال من حال پلنگی‌ست که در این شب‌ها چشمش از پنجره‌ای/ باز به ماه افتاده با

ادامه شعر

شاعر فاضل نصرت | دفتر شعر حضور من | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

آمدم،،،، آمدم باري دگر, در باز كن، در باز كن چشمت ببند و دل گشا، آهنگ جنت ساز كن ايستاده ام من، بر درت چشمي بزن آيم درون لبخند خورشيد يخن، در

ادامه شعر

شاعر یاسررشیدپور | دفتر شعر (انتظار) | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

خداوندا من از بی رحمیِ تقدیر می ترسم وَ از خوابی که فردا می شود تعبیر می ترسم دلم هر شب گرفتار جنون و عشق و ناکامی من از رسو

ادامه شعر

شاعر محمد صداقت | دفتر شعر دوستانه | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

کاش مرا باور کنی به اندازه ی تنهاییهایت کاش مرا باور کنی به اندازه ی دل تنگی هایت کاش مرا باور کنی به اندازه ی نبودن‌ هایش کاش بدانی از زمان

ادامه شعر

شاعر شادان شهرو بختیاری | دفتر شعر :دینِشت( لری) | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

. . سینــه ریـــز دُنگُـلُم یا میخکه یا مِهلَوِه اَر نَبیـنُم خَوپِلاسـه روزگــارُم چی شَوِه صد گِره وَستـه بِکـارُم وا دُعا هم نیگُشا یـا خُــ

ادامه شعر

شاعر سید مهدی نژاد هاشمی | دفتر شعر دلواپس | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

در دلش مهرتو بود اما به لب انکار کرد شیخ تا چشمش به تو افتاد ،استغفار کرد گفت باید دورشد، از دام شیطانِ رجیم دوستت هرگز نخواهم داشت

ادامه شعر

شاعر سامان سعیدی | دفتر شعر منتخب | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

در نمایش خانه تاریک دنیا گر تو هم با زیگر خوبی نباشی از تمام دلخوشی های قشنگت بیگناه و بیصدا باید جداشی

ادامه شعر

شاعر ابوالفضل دوستی | دفتر شعر دفتر شعرهای ابوالفضل دوستی | انتشار ۳ ساعت و ۰ دقيقه پیش

شعر من قانونیه نوشتنش پشیمونیه آخه دل زندونیه چون پیش تو نیست حرف من خریدار داره خرید و فروش تو بازار داره این شعر هنوز کار داره ولی دل باز پ

ادامه شعر

فاطمه جمشیدی(یکتا) , مصطفی رسولی , حمید پوربهزاد , منوچهر بابایی , علی معصومی ,

یاندکس: ۳ روبات, گوگل: ۵ روبات, بینگ: ۳ روبات,

ايران: ۶۹ نفر مهمان انگليس: ۴ نفر مهمان کانادا: ۴ نفر مهمان افغانستان: ۴ نفر مهمان هلند: ۳ نفر مهمان آمريکا: ۳۷ نفر مهمان روسيه: ۳ نفر مهمان نامشخص: ۴ نفر مهمان آلمان: ۳ نفر مهمان سایر کشورها: ۱۵ نفر مهمان

* بر اساس رای های ثبت شده در یک هفته گذشته

شاعر علی معصومی

می ترسم هنوز فکر بادام ام ولی از دام می ترسم هنوز میخورم نانی ولی از شام می ترسم هنوز ===== پل

شاعر فرزین مرزوقی

ای کاش در این لحظه از تو خبری آید بلبل بزند نغمه شانه به سری آید پرواز کند خورشید تاریکی دگر

شاعر فرزین مرزوقی

ای کاش در این لحظه از تو خبری آید بلبل بزند نغمه شانه به سری آید پرواز کند خورشید تاریکی دگر

شاعر فریبا نوری

با درود به دوستان این مطلب هم اینک در بخش عمومی سایت نیز منتشر شده و در روزهای آینده نیز از ب

شاعر سلمان مولایی

… صدای باد در اواخر چین دار پرده گم می شد پرنده ها به آشیانه ی دلتنگ باز می گشتند و آف

شاعر علی معصومی

ابا صالح المهدی ع از جاده بیایی و دل‌، آرام بگیرد با مهر تو این مرحله انجام بگیرد آنروز چه روزی ب

شاعر فرزین مرزوقی

ای کاش نمی گفتم دیوانه ترین هستم با چشم سیاه تو عمریست که سرمستم با چرخش گیسویت آن طاق دو ابر

شاعر مجتبی بضاعت پور

پشت دیوار سکوت دست نارنجی احساس در این تاریکی اشتها از دل هر قاصدکی می گیرد کوچه ها پر شده از

شاعر نعمت الله احسانی بنافتی (احسان)

* تلَنگُر * نوای بینوایان باش ، ای دوست چراغِ بزمِ آنان باش ، ای دوست برای سفرهء خالی آنان

شاعر محمد کریم زاده نیستانک

. تا به حاجی شدن – ام دیر، که ” رمی جمرات ” دست کم سنگ زدن موقع ” تکلیف ”

شاعر بابک رضایی آسیابر

ستایشگر هر چه سازه ایم آزار تاریک خانه های شیشه کاری خواستار به دوزیستی ماندنیم نیلوفرهای درهم پ

شاعر آمنه اقليدي

کاش از اندیشه ی ما بگذری از طلوع سرخ فردا بگذری بگذری از آنچه در من نقص بود تا ببینی آسمان در ر

شاعر سپیده طالبی

شتاب کردی و جا به جای پایت ، بر گدار ِ بی‌تابی ام ، نقشی نگاشتی گودتر ! با هر زبانی بخوانی‌ ا

شاعر مرجان امیری

درانتظار نشسته ام بیایی و بخوانی اشعاری که برایت عاشقانه سروده ام… گر نیایی و نبینی ای سرو م

شاعر علیرضارضایی(سورنا)

آشنایی بسیار آشنا آنقدر آشنایی که همیشه دیر می آیی!!!!! علیرضارضایی (سورنا)

شاعر محمدرضانعمت پور

در دشتِ وسیع دلم تا چشم کار می کند کسی در این برهوت دیده نمی شود جز خیالِ کالِ داشتنِ تو!

شاعر محمد جلائی

پاسخی ندیده نامه های من کجا رسید این همه چکامه های من آی قاصدک دلیل این دلی برای

شاعر بامداد همراه

آیا صدای ِ من به شما می رسد هنوز؟! بعد از تمام ِ خسته شدن ها و خودسری من هستم آنکه چشم به دیدار ِ

شاعر سامان سعیدی

در نمایش خانه تاریک دنیا گر تو هم با زیگر خوبی نباشی از تمام دلخوشی های قشنگت بیگناه و بیصد

با قرار دادن لوگو زیر در سایت و یا وبلاگ خود از شعر نو حمایت کنید.

بانك اشعار شاعران معاصر

معرفي شاعران معاصر

اصلا چه معنی میدهد زن ماه باشد ؟از سِر دلتنگی مرد آگاه باشد ؟باید بگیرد دست مردش را دو دستیشاید سر راهی که دارد چاه باشددر قرن تنهایی مردی خسته از رنجهمدم که نه باید که زن همراه باشدباید که گُل باشد ولی اصلا نبایدعمر عزیز و سایه اش کوتاه باشدهرکس که دنیا را پر از امید کردههرگز نباید در درونش آه باشدبی بی حکم روزهای سخت دورانباید همیشه در رکاب شاه باشدمن راضی ام از تو ولی ای کاش میشددنیا برایت مثل من دلخواه باشد

#سجاد_صادقی

اشعار زیبا از شعرای معاصر

با مرگ من شاید علف‌ها جان بگیرندشب بادهای هرزه ای میدان بگیرند

سرما بریزد در خطوط استواییصبح زمین را عصر یخ‌بندان بگیرند

تندیسی از عشق و جنونم تا دم مرگای کاش دستانت مرا سیمان بگیرند

تو تکه ای از آسمان روی زمینیباید تو باشی ابرها باران بگیرند

من سخت گشتم تا تو را فهمیدم ای خوب!حیف است این مردم تو را آسان بگیرند

مردم چه می فهمند این عشق اتفاقی ست؟باید بیفتد قصه‌ها جریان بگیرند

در چشم‌های میش ها هم ماده‌گرگی ستتا استخوان عشق را دندان بگیرند

آقای اشعار عبوسم! زندگی کننگذار آغاز تو را پایان بگیرند

حیف‌ است عشق از دست‌ هایت جان نگیردزود است دستان تو بوی نان بگیرند

حتی تو هم حال مرا بهتر نخواهی کردیکبار کردی، بعد از این دیگر نخواهی کرد!

ناباوری ها چشم مشتاق ِ مرا بستندحالا که مردم در اتاق خوابمان هستند!

بیهوده می گویم… که حرفم را نمی فهمیمعنای رسوایی آدم را نمی فهمی!

خود را به نشنیدن زده هر کس مرا دیده ستاز جای خنجر زیر کتفم، بال روییده ست!

باید به این تقدیر ِ بی رحمانه عادت کرد“ما دوستیم آنقدر که باید خیانت کرد”!!

سخت است بر سنگ مزار عاشقی ریدن!اسطوره ات را در لحاف دیگری دیدن!

سخت است اینکه سینه هایش را…لبانش را…هر سگ که می آید بلیسد استخوانش را!

بیرون بیاور از لباسم بوی تندت رابیرون بکش ازسینه ام چاقوی کندت را

چنگیزه ی تخم جن ِ خونریز ِ خون آشام!زیبای وحشی! وحشی ِ زیبای دامن گیر

لیلالوند ِ لا اُبالی! لولی ِ لا قید!دیوانه در دیوانه ی زنجیر در زنجیر!

سگ باز ِ سگ پندار ِ سگ گفتار ِ سگ کردار!سگ مصب ِ سگ سان ِ سگ زاینده ی ِسگ زاد!

تخم سگ ِ سگ ذات ِ سگ اخلاق ِ سگ شهوت!زیبایی ات را جمع کن! شهر از کمر افتاد!

حوّای سیب آلوده ی وسواس ِ آدم کش!پتیاره ی قدیس ِ آیین ِ هم آغوشی

زیبایی ات را جمع کن! چشمانم از سو رفتتا کی از این خشکیده شاعر شیره می دوشی؟

پایان حرفت را بگو! صبرِ صبوری نیستتا جوجه ها را آخر پاییز بشمارم

از بس شبیه لاشخورها عاشقی کردیبوی تعفن می دهد این “دوستت دارم”!

میلاد روشن

درخت ها همه عریان شدند، آبان شدو باد آمد و باران گرفت و طوفان شد

نیامدی و نچیدی انار سرخی راکه ماند بر سر این شاخه تا زمستان شد

نیامدی و ترک خورد سینه ی من و آهچقدر یک شبه یاقوت سرخ ارزان شد

چقدر باغ پر از جعبه های میوه شد وچقدر جعبه ی پر راهی خیابان شد

چقدر چشم به راهت نشستم و تو چقدرگذشتن از من و رفتن برایت آسان شد

چطور قصه ام اینقدر تلخ پایان یافت؟چطور آنچه نمیخواستم شود آن شد؟

انار سرخ سر شاخه خشک شد، افتادو گوش باغ پر از خنده ی کلاغان شد

پانته آ صفایی

اشعار زیبا از شعرای معاصر

هرجا * بدون تو یعنی عذاب منیعنی که پاره نیست از پشت پیرهنباید ببینمت هرچند چاره نیستبر زخم قلب من دائم نمک بزنحالی نمانده است وقتی ندارمتیعنی که زخمی ام در جنگ تن به تنچشمانت آسمان لبخند تو بهشتایمان می آورم آغوش تو وطنبا خنده های تو قند آب میشودشیرینی عسل افتاده از دهنتا حد مرگ و میر من دوست دارمتبا چادر خودت من را بکن کفن

* کاشان

#سجاد_صادقی

تو نیستی که ببینی چقدر تنهایمبه روی غُربتِ آیینه، دست می سایم…مگر که در شب و توفان کنارِ من باشیکه من بدون تو تا صبح هم نمی پایم !به من اجازه بده، ماهِ من! که برگردمکه خالی، است میانِ ستارگان، جایمطلوع کن نفسی، آسمانِ آبی منکه من غروبِ غم انگیز و تلخِ دریایمکلام و فلسفه هم در دلم افاقه نکردکه در جهانی ازاینگونه، چیست معنایم؟!دوباره برکه و باران، دوباره غارِ کبودسکوتِ آبی و نیلوفرینِ بودایمدکتر یدالله گودرزی

به دست عشق مردن را تو باور می کنی هرگزترحم های دشمن را تو باور می کنی هرگزتو را با هر تپش خواندم ولی فریاد من گم شدسکوت تلخ یک زن را تو باور می کنی هرگزچنان پاییز هجرانت مرا خشکاند در غم هابه دست خود شکستن را تو باور می کنی هرگزچه شد خورشید بخت من به خواب مرگ راضی شدغروب صبح روشن را تو باور می کنی هرگزشدم پروانه ای عاشق به گرد شعله ای سوزانبگو ای جان، بگو من را تو باور می کنی هرگز.پروین جاویدنیا

آنکس که شد دلبند تو ،چون میرهد از بند توآشفته شد احوال دل ،با فتنه ی لبخند توبرگرد تو پروانه سان ،گردم اگر سوزد پرممنعم نکن از عشق خود، بیزارم از این پند تولب را چه گویم مختصر،کندویی ازشهد وشکربا بوسه ای کام ودهن، شیرین کنم از قندتوگفتم خریدارش تویی، گرمای بازارش توییحقّا روا باشد دهد ،جان برسر سوگند توهر لحظه با سنبل رخان، خلوت نشینی میکنیگویی روایت میکنم، از زلف میخک بند توباید تورا زندان کنم، همچون زلیخا زین سبباز خواهشم داری حذر، دل شد گلایه مند توای دل حذر از دیده کن هردم فریبت میدهدسوزد تورا سوزد تورا از ریشه تا آوندتونسرین حسینی

دلگیری و عبوس ، غمگین و دلخوریتردید میکنی ، از من که بگذریهرچند تا ابد ، دنیا به کام توستدنبال عشق نو ، با یار بهتری هم شعر گفته ای ، هم بد شنیده ایمی خوانی از خودت ، با شعر انوریآتش کشیده ای ، میخانه ی مراهم قد شعله ی ، یلدای آذریمعشوقه های تو ، در عالم عدد با دردهای من ، دارد برابریربط میان ما ، بسیار اندک استاز یاد برده ای ، رسم برادریحال و هوای تو ، کوک است دلبرممن در مقابلت ، بیمار و بسترییلدا رسیده است ، هرچند دلخوریاما گلایه کن ، در وقت دیگریباید ببینمت ، دلتنگ تر شدمافسانه ی نگاه ، بس نیست دلبری؟#سجاد_صادقی

ﺗﻤﺎﻡ ﺧﺸﻢ ﻭﻧﻔﺮﺗﻢ ﺍﮔﺮﺑﻪ ﻣﺸﺖ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪﺟﻨﻮﻥ ﻣﻦ ﺯﺁﺩﻣﯽ ﺑﻪ ﻗﺼﺪﮐﺸﺖ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪﺍﮔﺮﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﻡ ﻧﺸﺎﻥ ﺧﺸﻢ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﯼﯾﮕﺎﻧﻪ ﻭﺍﻗﻌﯿﺘﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﺩﻭﭼﺸﻢ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﯼﺑﻪ ﺧﺪﻋﻪ ﻭﺩﻭﺯ ﻭ ﮐﻠﮏ ﻃﯽ ﻃﺮﯾﻖ ﻣﯿﮑﻨﺪﺳﻼﻡ ﺭﺍﺑﻪ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﺑﺮﺳﺮﺗﯿﻎ ﻣﯿﮑﻨﺪﻓﺘﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﻟﮕﺪ ﮐﻨﺪ ﺳﻮﺍﺭﻩ ﺭﺍ ﺯﻣﯿﻦ ﺯﻧﺪﻫﺰﺍﺭﺧﺮﻗﻪ ﻣﯿﺪﺭﺩ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﺭﺍﺑﻪ ﺯﯾﻦ ﺯﻧﺪﺑﺠﺎﯼ ﯾﺎﺭﯼ ﻭﻣﺪﺩ ﺟﻮﺭ ﻭ ﻋﻨﺎﺩ ﻣﯿﮑﻨﺪﺑﺠﺎﯼ ﭘﺎﮐﺪﺍﻣﻨﯽ ﺳﺠﺪﻩ ﺯﯾﺎﺩ ﻣﯿﮑﻨﺪﺭﻓﯿﻖ ﻧﯿﻤﻪ ﺭﺍﻩ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺵ ﮐﻨﯽ ﺩﻟﺖ ﺑﻪ ﻧﯿﻢﺣﺮﯾﻢ ﯾﺎﺭﺑﺸﮑﻨﺪ ﻧﻬﺪﭼﻮ ﭘﺎﯼ ﺩﺭ ﺣﺮﯾﻢﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﺐ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺍﺳﯿﺮ ﺣﺮﺹ ﻣﯿﺸﻮﺩﺑﻪ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺑﺎﺧﺪﺍ ﺷﺮﯾﮏ ﺍﺭﺙ ﻣﯿﺸﻮﺩﺑﮕﻮﺗﻮ ﺍﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ ﺧﺪﺍﯼ ﻗﺎﺩﺭ ﻓﻠﻖﭘﻨﺎﻩ ﻣﯿﺒﺮﻡ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺯﺷﺮ ﺍﻧﭽﻪ ﻣﺎﺧﻠﻖ

سلیم حمادی

تو با گیسوی آبی در عزای رود می میریمیان مه میان صخره های دود می میریمیان خانه ی جن ها بدون ذکر بسم اللهمیان قلعه ی ای تار و غبار آلود می میرینفس یخ می زند گاهی صدا هم گاه می لرزددر این شهر شکایت عابرمن زود می میریدر اینجا رقص شمشیر و در آنجا غرش شیریتو از ترس صدا صبح هراس اندود می میریتو را جادوگری از گوی بی رنگی در آوردهبه تو فهمانده در سرمای بینالود می میری#مجید_مومن.

با من برنو به دوش یاغی مشروطه خواه

عشق کاری کرده که تبریز می سوزد در آه

بعدها تاریخ می گوید که چشمانت چه کرد؟

با من تنها تر از ستارخان بی سپاه

موی من مانند یال اسب مغرورم سپید

روزگار من شبیه کتری چوپان سیاه

هرکسی بعد از تو من را دید گفت از رعد و برق

کنده ی پیر بلوطی سوخت نه یک مشت کاه

کاروانی رد نشد تا یوسفی پیدا شود

یک نفر باید زلیخا را بیاندازد به چاه

آدمیزادست و عشق و دل به هر کاری زدن

آدم ست و سیب خوردن، آدم است و اشتباه

شعر از حامد عسگری

ابرهای بغض در رؤیای بارانی شدنسینه‌ها؛ دریاچه‌ای در حال طوفانی شدن

پنجه‌ی خونین بالش‌ها پُر از پَرهای قوخواب‌ها دنبال هم در حال طولانی شدن

زندگی آن مردِ نابینای تنهایی‌ست که –چشم‌ها را شسته در رؤیای نورانی شدن

قطره‌ای پلک مرا بدجور سنگین کرده استمثل اشک بره‌ها در شام قربانی شدن

خوب می‌فهمم چه حالی دارد از بی‌همدمیپابه‌پای گرگ‌ها سرگرم چوپانی شدن

برکه‌های تشنه می‌بینند با چشمان خیسنیمه‌شب‌ها خواب گرمِ ماه‌پیشانی شدن

خالی‌ام از اشتیاق بودن و تلخ است تلخجای هر حسی پر از حس پشیمانی شدن

چاره‌ی لیلای بی مجنون این افسانه چیست؟یا به دریا دل سپردن… یا بیابانی شدن

من یک غریب بی پناه و دوره گردمبُگذار گِرداگردِ چشمانت بگردمآن چشمها، عطّار نیشابوری ام کردمن شاعر فیروزه های لاجوردمآبی تر از چشمانِ تو هرگز ندیدممن دل به دریا می زنم دریانوردمآواره ام، چون کولیانِ بی سرانجامدیوانه ام، با اندرونم در نبردممی خواهمت ای سرنوشتِ ارغوانیعمری اگرچه در پی ات تاخیر کردمقطعی ترین بُرهانِ ایمانم تویی، تو!باور مکن از انتخابم باز گردمآخر به قلبِ سُرخِ خنجر می زنم من!پایانِ خونینِ شهابِ سهروردم ! #یدالله_گودرزی

دلم مهمان پذیری دنج ، اقامت میکنی بانو ؟اگر دعوت کنم از تو ، اجابت میکنی بانو ؟تلنبار است اندوهی درون سینه ی تنگمدچارم من به تنهایی ، طبابت میکنی بانو ؟تو را از دور میدیدم شبیه درد و زخمی ، ترولی با این همه اوصاف ، رفاقت میکنی بانو ؟خیالم جمع دیگر نیست به آدم های این دنیااگرچه خاطر من را تو راحت میکنی بانو …حیا و شرم دارم که بگویم : ” دوستت دارم “تو میدانی همین را و نجابت میکنی بانو یقین دارم تو از جنس خدای مهربان هستیتو هر جای جهان باشی محبت میکنی بانوتمام کوچه های شهر برایت آب و جارو شدتو با نبض قدم هایت قیامت میکنی بانو #سجاد_صادقی

مانده ام در تنگناي اين حصارِ آهنيسخت تاريكم در اين شهرِ تهي از روشني! اي اهورايي ترين انسان! مرا آزاد كنروح من پژمرد در اين خلوت اهريمنيدشنه هاي ناروا از چارسو مي وزندكو جنون غيرتي تاسربرآرد گردني؟!سکّه گشته کار وبارِ پارسای دین فروشمی کند با خنده از جیبِ رعیّت رهزنی !شهرزادِ قصّه گو در سیرک بازیگر شدههمسری را برگزیده از نژادِ ژِرمنی !عصمتِ ديرين و رازآلوده ي شرقي كجاستعشوه ها گُل مي كند از چهره هاي روغنيخسته ام اي رستم ِمغموم ! دستم را بگيرخسته از دست ِبرادرخوانده هاي ناتني…#یدالله_گودرزی

با شیر آهویی که مقابل نشسته بوددر انتظار غرش قاتل نشسته بوددر بطن قلعه قلب عزا دار لشکرمدر انتظار حمله ی باِبل نشسته بودوقتی ز نور روز چو باران حیا نکردخورشید من چو کشتی در گل نشته بوددر تیر رس برابر صیاد ماهریآسوده چون کبوتر غافل نشسته بوددنبال گرگ بره ی ما همیشه بودچوپان ما به دفاع باطل نشسته بوداز دید من که واجب عینیست حکم عشقفتوای ما به صدر رسائل نشسته بودشاید نماز عشق به قلبم اثر نکردوقتی که رو به قبله و مایل نشسته بوداصلا محاسبات دلم اشتباه بودبی راه حل به حل مسائل نشسته بود

سید حمید رضا حسینی

شبیه سریالی که پایان یافته با جمله ی «ادامه دارد…»ادامه خواهم داشت، در فصل های پیشِ رو…

#سورنارخشا

پیش از آنی که با غزل آیی، دفترم شوره زار ماتم بود ماه برکوی دل نمی‌تابید، خانه ام انتهای عالم بود

کنج آیینه‌ام نمی خندید برق سوسوی کوکب بختم بی‌سحرگاه خنده خیست، باغ بی‌باغ، قحط شبنم بود

تا رسیدی خدا تبسم کرد، با عبور تو کوچه پیدا شد قبل از آنی که بگذری از دل، عطر در انحصار مریم بود

محو شب مانده بودم و مبهوت از خیالی که با تو زیبا شد قد کشیدی از عمق احساسم، لرز قلبم چو شانه بم بود

بین عقل و جنون غزل رویید، شانه در شانه، خستگی خوابید دست عشقت چه قدرتی دارد، کارد آن سوی استخوانم بود

چشم‌هایت مرا صدا می‌کرد، روح من سر به زیر می‌انداخت رد شدم آزمون جرات را، درصد عشق‌بازی‌ام کم بود

ماه؛ بین من و تو قسمت شد، عشق از روی سادگی خندیدجای انگشت‌های حوا ماند روی سیبی که دست آدم بود

عباس کریمی

تو مثل ِ سرزمین ِ من بـــزرگیکه هر شب داره به تاراج میره

یکی از دامنت میره به معراجیکی با دامنت معراج ، میره !

همون جایی که بـــــه تیراژ ِ موهاتکتاب ِ ضــعــفــتـــو ، تالیف کردی

نشستی مشق ِ چشماتو نوشتییه دنیا رو بلاتکلیف کردی

اسیر ِ بی گناه ِ ترس و تقدیــررفیـــق ِ اشک و خون و آه و ناله

دلــیـل ِ اختلاف ِ بین ِ ادیانمعــمّـــایی ترین بحث ِ رساله

تو مرز بین اسلام و یهودیگناه ِ سیب ِ لبنانو بپوشون

یه چیزی رو تنت بنداز دختربلندی های جولانو بپوشون !

چقد باید سر ِ تو جنگ باشهسَر ِ دنیا رو با چی گرم کردی

تو باید دست ِ شیطونو ببندیتو کــــه حتی خدا رو نرم کردی

تو مثل سرزمین من بزرگیکه هر شب داره به تاراج میره

یکی از دامنت میره به معراجیکی با دامنت معراج میره

قلبی به پهنای تمام‌کهکشان دارماز آینه راهی به عمق آسمان دارمهم سن و سال نوح کشتیبان دریایمپیراهنی از جنس باد و بادبان دارمماه حرامم شد هلال بوسه های منحافظ،منم، فتوایی از پیر مغان دارمبا دیدنم دیو سپیدی پیکرش لرزیدای تهمتن مانند تو گرزی گران دارمبا فوت خود طوفانی از شن می کنم برپااین ارث را از هود پاک و مهربان دارمباران همیشه بر سرم پیوسته می باردچون بایزید ابری به جای سایبان دارمبوی بهشت سیب دارد باغ بالاییشدادم و من هم بهشتی در جهان دارم#مجید_مومن

دیوارها را بلند تر از آن ساخته اند که پسر همسایه بتواند مرا ببیندصورتم را برای که بند بیندازم هم چراغی؟ولش کن،فالمان را بفروشیم

#سورنارخشا

اندوه من این است که در عصر حواشییک لحظه به فکر ِ من ِ بیچاره نباشیدریاچه ی قم باشی و بر زخم دل مناز شوری خود بر دلم هربار بپاشییک منبع عالِم خبر آورد که یک عمرتو عامل هرگونه غم و درد و خراشیاز دست تو رنجور شد آبادی عاشقای وای به حال دل معشوقه ی ناشیحاشا که دهاتیست دل نازک و تنهامامروز که دل بست به تو بچه ی کاشیاز منظر من عشق دلیل است به عالَمدر نزد تو هم باز چه کشکی و چه آشیسنگین شده در سینه ی من قلب رئوفماز دست تو ای کارگر سنگ تراشی#سجاد_صادقی

تو ماهی و من ماهیِ این برکه ی کاشی.. اندوه بزرگی ست زمانی که نباشی! آه از نفس پاک تو و صبح نشابور از چشم تو و حجره ی فیروزه تراشی.. پلکی بزن ای مخزن اسرار که هر بار فیروزه و الماس به آفاق بپاشی! ای باد سبک سار! مرا بگذر و بگذار! هشدار! که آرامش ما را نخراشی.. هرگز به تو دستم نرسد ماه بلندم! اندوه بزرگی ست چه باشی.. چه نباشی..

علیرضا بدیع

با من چه کرده است ببین بی ارادگیافتاده ام به دام تو ای گل به سادگی

جای ترنج،دست و دل از خود بریده اماین است راز و رمز دل از دست دادگی

ای سرو! ذکر خیر تو را از درخت هاافتادگی شنیده ام و ایستادگی

روحی زلال دارم و جانی زلال ترآموختم از آینه ها صاف و سادگی

با سکّه ها بگو غزلم را رها کنندشاعر کجا و تهمت اشراف زادگی ….

سعید بیابانکی

آن کسی که این چنین از این ور آن ور می خوردچون به خلوت می رود آن چیز دیگر می خورد

ای برادر تو همه اندیشه بودی پس چراریش دارد ریشه هایت را سراسر می خورد؟

مشکلی دارم ز دانشمند مجلس بازپرسیک نماینده کجای صحن بهتر می خورد؟

چرخ می چرخد برای هرکه می چرخاندمچیزهای تیز هم بر چرخ پنچر می خورد

گاو ما از بچگی گوساله ای خرفهم بودجای شیر مادرش شیر سماور می خورد

آن که دائم در رژیم است آخرش خواهیم دیدهرچه بر سفره بیاید خشک یا تر می خورد

مال خود را پیش چشم مال مردم خور نخورمال مردم مال او بوده، به او برمی خورد!

او زمین خوار است و خار هر زمین را… حافظا!خرس گنده توی خوابش دب اکبر می خورد

می روی استخر بغض خویش را پنهان کنیداخل استخر اشکت را شناور می خورد

شعرهای من میان قلب مردم زنده استگرچه او شعر مرا دفتر به دفتر می خورد

صابر قدیمی

روز ، روز شکوه باورهاستعاشقی را دوباره تمرین کنسبز شو در برابر دشمنسرخ ، خود را فدایی دین کنروز زرّین دانش آموز استدانش آموزی آفتابی باشبا تو ایران بهار می ماندپس بمان سبز و انقلابی باشباش ” فهمیده ” ، بابصیرت ، چونکفترانی که بی ریا رفتندمثل آنان که در چنین روزیپر گشودند و تا خدا رفتندسروهایی که در برابر حقسجده کردند و روسپید شدندغزل سرخ عشق را خواندندلاله لاله ، همه شهید شدندواژه واژه شدند جاری تاواژگون شد خطوط استکبارپای طاغوت را قلم کردندوَ سروده شدند معنادارروزی از جنس روزهای خداستقدر آن قدر لیله القدر استبرکاتش برای ما این ” روز “پربها مثل غزوه ی بدر استپس بیا تا توان به تن داریحرمتش را بدار فرزندم !تا همیشه شعارت این باشد :« من به این انقلاب پابندم »حنظله ربانی

مادرت را ببخش دخترکم شعر آتش به خانه اش زده است روزگارش شبیه گنجشکی ست که سموری به لانه اش زده است

بین انبوهی از تفاوت ها شاعران درد مشترک دارند مثل ظرفی عتیقه زیبایند منتهی از درون ترک دارند

آفت شعر را بکش در خود نکشی کل باغ می میرد لاکپشتی که روی لاک افتاد زیر خورشید داغ می میرد

دخترم فرض کن که جادوگر یک طلسم سیاه آورده کوچه ی خلوت خیالت را برده و چار راه آورده

مثلا فرض کن خدایت را گاه غولی سیاه می بینی در همین گیر و دار گرگی را بره ای بی پناه می بینی

ناگهان شکل واژه می گیرند همه ی چیزهای دور و برت سطری از شعر می شود حتی آن لباس نشسته ی پدرت

مادرت آن نهال کوچک بود که به فصل جوانه اش نرسید تا قیامت کلاغ قصه ی من شعر گفت و به خانه اش نرسید

@royaebrahimii

#رویاابراهیمی

RSS

statistics

گاج مگ – راهنمای خرید کتاب و نوشت افزار، منبع کامل اخبار و مقالات در حوزه‌ی کتاب، معرفی کتاب ،کتاب عمومی، فرهنگ و هنر، بازی و فیلم سریال

مشهور است در جمعی از عالمان، از ابوعلی سینا به پاس خدماتش در زمینه‌ طب و پزشکی تقدیر می‌شود؛ ابن سینا در جواب این تقدیر و سپاس می‌گوید: «انسان بیشتر از پزشکی و طب، به شعر احتیاج دارد.»

این روایت شاید یکی از بهترین تعابیر دلیل نیاز بشر به شعر باشد؛ شعری که در طول سال‌ها و قرن‌ها، پستی و بلندی‌های زیادی را پشت سر گذاشته است، گاه به دست کسی افتاده تا مدح شاه و منصبی را گوید و گاه تیغی برنده بوده برای تاختن به ظلم زمانه، گاهی اشک بر چشم خواننده جاری و گاهی تبسمی به او هدیه می‌کرده؛ اما با این همه، همچنان به حیات خود ادامه داده و می‌دهد.

پزشکی، قانون، کسب‌وکار، مهندسی و … همه به دنبال تعالی هستند و برای حفظ زندگی ما ضروری، اما شعر، زیبایی و عشق است که برای زنده ماندن به آن نیاز داریم؛ همان‌گونه که استفان بارت منتقد ادبی اشاره می‌کند: “شعر به ما کمک می‌نماید تا بخواهیم زنده بمانیم.”

شعر در لغت به معنی دانش و ادراک است که به معنای چامه، سرود، سخن و چکامه نیز شناخته می‌شود.اشعار زیبا از شعرای معاصر

شعر به معنی احساس و کلمه‌ یونانی poem (شعر) به معنی به کارگیری مجموعه‌ای از ساختارها برای بیان احساس است. انسان که از ابتدای تاریخ به دنبال ابراز احساس خویش بوده، بر مرکب کلمه سوار شده و با افسار قافیه، وزن و عروض بر قلمرو احساس رانده است.

ما به شعر نیاز داریم؛ زیرا چیزهایی که نمی‌دانیم چطور می‌توان گفت، به زبان ما می‌گوید. شما برای دسترسی به این گنجینه‌های ارزشمند می‌توانید در کوتاه‌ترین زمان ممکن بهترین آثار شعرای ایران و جهان را در گاج‌مارکت جست‌وجو و خریداری کنید.

سهراب سپهری، احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث، پروین اعتصامی و … از مشهورترین شعرای معاصر پارسی هستند که با اشعار زیبای خود ما را در این دنیای پر رمز و راز و معنوی غرق کرده‌اند، حالمان را متحول ساخته‌اند و در بسیاری از فراز و فرودهای زندگی با ما همراه بوده‌اند.

شاعر، نویسنده و نقاش کاشانی، علاقه‌مند به فلسفه، طبیعت و انسان مداری بود که در بیشتر اشعار او نشانه‌های علاقه‌مندی‌هایش هویدا است. او از بهترین شاعران معاصر ایرانی است و سرایش شعر را با سبک نیمایی آغاز کرد، اما پس از آن خود صاحب سبک شد و با خلاقیت خود و بهره‌گیری از عرفان و طبیعت اشعار زیبا و روح‌نوازش را سرود.

رخشنده اعتصامی معروف به پروین اعتصامی شاعر نامدار و معاصر فارسی زبان است که از او با نام مشهورترین شاعر زن ایران یاد می‌شود. وی با استعداد ذاتی خود و تربیت پدر فرهیخته‌اش از همان کودکی سرایش شعر را آغاز کرد و مورد توجه بزرگانی همچون دهخدا و ملک‌الشعرای بهار قرار گرفت و با دنیای ادبیات بیشتر آشنا شد. تنها اثری که از او چاپ شد دیوان اشعارش دربردارنده ۶۰۶ شعر بود.

محمدتقی بهار نویسنده، روزنامه‌نگار، سیاستمدار، ادیب و از همه مهم‌تر شاعر ایرانی است که به اعتقاد بسیاری زیبایی و فراگیری شعر او به حدی بوده که پس از جامی هیچ‌کس مانند ملک‌الشعرای بهار در انسجام کلام خبره نبوده است. از مهم‌ترین آثار به جا مانده از او می‌توان دیوان اشعارش را نام برد که پس از درگذشت وی به چاپ رسید.

مهدی اخوان‌ثالث، شاعر صاحب‌سبک معاصر ادبیات فارسی برخلاف اینکه پیشه او شاعری و موسیقی‌پژوهی بود، در رشته آهنگری درس خوانده بود. وی در جوانی به موسیقی علاقه‌مند شد، اما به دلیل مخالفت خانواده با فعالیت او در این رشته، راه دیگری برای بروز احساسات و طبع هنری خود پیدا کرد و آن شعر بود.

این شاعر بدعت‌گذار اولین مجموعه شعری خود را به نام «ارغنون» در قالب‌ غزل، قصیده، مثنوی، رباعی و چهارپاره در مشهد منتشر کرد و توانایی خود را در سرایش شعر کلاسیک نشان داد. اخوان‌ثالث پس از انتشار اولین کتابش راهی تهران شد؛ سفری که اخوان در آن با انجمن شاعران نوگرا خصوصا نیما یوشیج آشنا شد و تأثیرات بسیاری بر شاعر جوان خراسانی و البته ادبیات معاصر فارسی گذاشت.

علی اسفندیاری معروف به نیما یوشیج شاعر، نویسنده، منتقد و نظریه‌پرداز ادبی است. او بنیان‌گذار شعر نو است؛ از همین‌رو او را پدر شعر نو فارسی نامیده‌اند. او در سرایش اشعار شاهکار خود کوشید تا تجربه چندین نسل از شاعران مشهور فرانسوی را در شعر فارسی بارور کند. معروف‌ترین اشعار نیما، “می‌تراود مهتاب” ، ” خانه‌ام ابریست”، “مانلی”، ” داروگ”، “تو را من چشم در راهم” و “ری‌را” نام دارد.

احمد شاملو، شاعر ملی ایران در ۲۱ آذر ۱۳۰۴ در تهران متولد شد.(به اشتباه محل تولد او شهر رشت ثبت‌ شده است). شاملو با آغاز به کار خود در کتاب‌فروشی کم‌کم قلم به نوشتن داستان‌های کوتاه، ترجمه و شعرسرایی برد. در سال ۱۳۲۵ که شاملو هنوز به‌عنوان شاعری نوپرداز شناخته نشده بود، با نیما یوشیج پدر شعر نو فارسی آشنا شد. این آشنایی باعث رابطه‌ عاطفی و صمیمی بین آن‌ها و خانواده‌هایشان شد و تا سالیان سال ادامه پیدا کرد. آشنایی شاملو با آیدا سرکیسیان نقطه عطفی در زندگی او بود و تحولی بزرگ در شعر عاشقانه معاصر ایران به همراه داشت. شاملو تحت تأثیر آیدا و روابط عاشقانه‌شان شعرهای “آیدا، درخت و خنجر و خاطره” و “آیدا در آینه” را سرود.

فروغ‌الزمان فرخزاد مشهور به فروغ فرخ‌زاد بهترین شاعر سبک شعر نو معاصر ایران پس از نیما یوشیج است. فروغ فعالیت خود را با مجموعه شعرهایی به‌نام اسیر، دیوار و عصیان در قالب و به سبک نیمایی آغاز کرد. او در طول حیات خود پنج دفتر شعر منتشر کرد که از نمونه‌های کم‌ نظیر شعر معاصر فارسی است. اشعار ارزشمند فروغ به زبان‌های انگلیسی، ترکی، عربی، چینی، فرانسوی، اسپانیایی، ژاپنی، آلمانی و عبری ترجمه شده‌ است.

سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار استاد سرایش انواع شعر فارسی مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی بود. اما شهرت اصلی او در سرایش غزل بود که از معروف‌ترین غزل‌های او می‌توان به “علی ای همای رحمت” و ” آمدی جانم به قربانت” اشاره کرد. او اولین دفتر شعر خود را در سال ۱۳۱۰ با مقدمه ملک‌الشعرای بهار، سعید نفیسی و پژمان بختیاری منتشر کرد. منظومه “حیدر بابایه سلام” از مهم‌ترین آثار ادبی ترکی آذربایجانی شناخته می‌شود.

حسین پناهی، شاعر، نویسنده، بازیگر و کارگردان ایرانی در ۶ شهریور ۱۳۳۵ در استان کهگیلویه و بویر احمد متولد شد.

وی نخستین حضور خود را در عرصه‌ بازیگری در مجموعه تلویزیونی “محله بهداشت” آغاز کرد و پس از آن چند نمایش تلویزیونی با استفاده از نمایش‌نامه‌های خود ساخت. او در نمایش “دو مرغابی در مه” علاوه بر نویسندگی و کارگردانی به ایفای نقش نیز پرداخت که بسیار خوش درخشید و همین موضوع باعث شهرت او شد. در سایه همین نمایش، سایر نمایش‌نامه‌هایش مورد توجه قرار گرفت.او در زمینه شعر و نویسندگی نیز بسیار خوش ذوق بود و نخستین مجموعه شعر ش در سال ۷۶ به نام “من و نازی” منتشر شد که تاکنون به شش زبان زنده دنیا ترجمه شده است. از دیگر آثار او می‌توان به “سالهاست که مرده‌ام”، “نامه‌هایی به آنا” و “سلام، خداحافظ” اشاره کرد.

برای خرید بهترین آثار شعرای فارسی کلیک کنید

پست قبلی

بهترین اپلیکیشن‌های عکاسی برای گوشی‌های اندروید

پست بعدی

پرفروش‌ترین های شعر ایرانی دهه ۹۰ مشخص شد

جشنواره ۵۰‎درصدی «گاج مارکت» تمدید شد

آس عربی دوازدهم

عکس و مکث زیست کنکور

کتاب فارسی جامع کنکور سری iQ – جلد بانک تست – نظام جدید

اشعار زیبا از شعرای معاصر

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

پربازدیدترین خبرهای گاج مگ

رتبه‌های برتر گاج در کنکور ۹۷

بودجه بندی سوالات کنکور تجربی ۹۸

همه چیز درباره کتاب‌ های میکرو طلایی گاج

اطلاعیه مهم سازمان سنجش اموزش کشور در رابطه با پذیرش…

نحوه مطالعه دروس از زبان رتبه یک رشته تجربی سال ۹۷

این مطالب را از دست ندهید !

پولسازترین رشته‌های دانشگاهی در ایران و جهان را بشناسید

معرفی رشته دانشگاهی اتاق عمل

معرفی رشته دانشگاهی فیزیوتراپی

معرفی رشته دانشگاهی مهندسی شیمی

معرفی رشته دانشگاهی علوم اجتماعی

معرفی رشته دانشگاهی حقوق

آخرین مطالب

جشنواره ۵۰‎درصدی «گاج مارکت» تمدید شد

پذیرش دانشجو، بدون کنکور در دانشگاه دولتی/کنکور ۹۸

افزایش ظرفیت پزشکی برای کنکور تجربی ۹۸

شانس قبولی در کنکور گروه ریاضی و فنی چقدر است؟

انتخاب رشته کنکور سراسری ۹۸

اخبار گاج

اپلیکیشن آموزش درسی گاجینو بروز رسانی شد.

بوجه‌بندی آزمون‌های سراسری گاج – تابستان ۹۸

هرآنچه درباره سی و دومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران باید بدانیم

گاجت

فروشگاه اینترنتی گاج مارکت، مرکز خرید انواع کتاب کمک درسی، عمومی، کتب خارجی و دانشگاهی، خرید انواع لوازم التحریر، نوشت افزار و محصولات فرهنگی. فروشگاه اینترنتی کتاب گاج مارکت مرجع تخصصی معرفی و فروش اینترنتی کتاب در ایران است و حوزه‌های مختلف کتب عمومی، درسی، دانشگاهی و کمک درسی را شامل می‌شود.

.

مطالب ویژه

جشنواره ۵۰‎درصدی «گاج مارکت» تمدید شد

پذیرش دانشجو، بدون کنکور در دانشگاه دولتی/کنکور ۹۸

افزایش ظرفیت پزشکی برای کنکور تجربی ۹۸

شانس قبولی در کنکور گروه ریاضی و فنی چقدر است؟

در تاریخ ادبیات ایران شعرای زیادی بوده و هستند که هر کدام هم قالب فکری و سبک هنری خاص خود را داشته اند و دارند؛ شاید به همین علت است که ما شاهد وجود دو تقسیم بندی در بین این شاعران بزرگ ایرانی هستیم.

یکی مربوط به شعرای قدیمی می شودد که سعدی، حافظ و.. را در بر می گیرند و دسته دیگر شعرای معاصر ایرانی هستند که اکثریت هم به تقلید از نیما یوشیج پیرو سبک نو در شعر گفتن هستند.

فاضل نظری یکی از این شعرای معاصر و مشهور ایرانی است که در این مقاله از پارسی نو برای شما زندگینامه فاضل نظری را منتشر کرده ایم ضمن این که مجموعه شعرهای عاشقانه فاضل نظری با عکس نوشته های زیبا و مرتبط با شعرهای او را هم گردآوری و منتشر کرده ایم که امیدواریم بپسندید؛ ما را همراهی کنید.

فاضل نظری متولد ۱۰ شهریور ماه سال ۱۳۵۸ در خمین واقع در جنوب استان مرکزی است. او یک شاعر ایرانی، استاد دانشگاه و مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است. در مورد وضعیت تحصیلی او باید بدانید که او تحصیلات ابتدایی تا پایان متوسطه خود را در شهرهای خمین و خوانسار سپری کرده است. و با پذیرفته شدن در دانشگاه در سال ۱۳۷۶ برای ادامه تحصیل در رشته‌ مدیریت به تهران مهاجرت کرد و تحصیلات خود را تا أخذ مدرک دکترای رشته مدیریت تولید و عملیات در دانشگاه شهید بهشتی پی گرفت.اشعار زیبا از شعرای معاصر

او دارای عناوین ادبی خاصی است از جمله دبیری سه دوره جشنواره بین‌المللی فیلم صد، دبیری علمی جشنواره بین‌المللی شعر فجر و عضویت در شورای علمی گروه ادبیات انقلاب اسلامی فرهنگستان زبان و ادب فارسی. در مورد آثار او باید بدانید که تا کنون از این شاعر پر طرفدار، پنج مجموعه شعری با نامهای گریه‌های امپراتور، اقلیت، آن‌ها، ضد و «کتاب» به چاپ رسیده و در اختیار نخاطبان قرار گرفته است. سه مجموعه اول از مجموعه‌های شعری او از سوی انتشارات سوره مهر در یک بسته‌بندی مجزا تحت عنوان سه‌گانه شعریِ فاضل نظری منشر شده است؛ و در نهایت هر پنج مجموعه شعری در قالب «پنج دفتر» عرضه شده‌اند.

فاضل نظری علاوه بر سابقهٔ ۱۰ سال ریاست حوزه هنری استان تهران، رئیس مرکز موسیقی، رييس جشنواره ها و معاون هنري حوزه هنري و عضو شورای عالی شعر سازمان صدا و سیما نیز بوده و از سال ۱۳۸۳ در دانشگاه‌های تهران در حوزه مدیریت تدریس می‌کند.

از کتاب او به‌عنوان برگزیدهٔ کتاب سال جمهوری اسلامی در سال ۱۳۸۷ تقدیر شد. همچنین از او به‌عنوان شاعر جریان‌ساز در دههٔ ۱۳۸۰ و همچنین پرمخاطب‌ترین شاعر به انتخاب مردم در سال ۱۳۹۱ تجلیل به عمل آمده‌است. از دیگر افتخارات او انتخاب وی به‌عنوان یکی از پنج چهرهٔ شاخص هنر سال ۱۳۹۳ در ایران است که در روز هنر انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۹۴ اعلام و از او تقدیر شد.

گزیدهٔ برخی آثار او در کشورهای فارسی‌ زبان منتشر شده‌است. همچنین گزیدهٔ اشعار وی در سال ۱۳۹۲ در دو قطعِ رقعی و جیبی به‌همراه مقدمه‌ای دربارهٔ غزل به قلم او در انتشارات مروارید منتشر شده‌است که تا کنون بیش از ۱۵ نوبت تجدید چاپ شده‌است. آخرین اثر او با نام «کتاب» با هجده هزار نسخه فروش در ده روز عنوان پرفروش‌ترین کتاب نمایشگاه در سال ۱۳۹۵ را از آن خود ساخت. او از آذرماه ٩٦ مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است.

گریه‌های امپراتور (چاپ ٥٤)، ۱۳۸۲، سورهٔ مهر اقلیت (چاپ ۴٣)، ۱۳۸۵، سورهٔ مهر آن‌ها (چاپ ۴٦)، ۱۳۸۸، سورهٔ مهر گزیدهٔ شعر (چاپ ۱۶)، ۱۳۹۰، انتشارات مروارید ضد (چاپ ٣٤)، ۱۳۹۲، سورهٔ مهر کتاب (چاپ٢٨)، ۱۳۹۵، سورهٔ مهر

غزل اغراق

این رقص موج زلف خروشندهء‌ تو نیست این سیب سرخ ساختگی، خندهء تو نیست

ای حُسنت از تکلّف آرایه بی نیاز اغراق صنعتی است که زیبندهء تو نیست

در فکر دلبری ز من بی‌نوا مباش صیدی چنین حقیر، برازندهء‌ تو نیست

شب‌های مه گرفته‌ مرداب بخت من ای ماه! جای رقص درخشنده‌ء تو نیست

گمراهی مرا به حساب تو می‌ نهند این کسر شأن چشم فریبندهء تو نیست

ای عمر! چیستی که به هرحال عاقبت جز حسرت گذشته در آینده‌ء تو نیست

شعر چاپ نشده

نخ به پاي بابادك هاي كم طاقت مبند

زندگي را هر چه آسانتر بگيري بهتر است

شعر بی وفایی

مرگ در قاموس ما از بی‌وفایی بهتر است در قفس با دوست مردن از رهایی بهتر است قصه‌ی فرهاد دنیا را گرفت ای پادشاه دل به‌دست آوردن از کشورگشایی بهتر است تشنگان مهر محتاج ترحم نیستند کوشش بیهوده در عشق از گدایی بهتر است باشد ای عقل معاش‌اندیش، با معنای عشق آشنایم کن ولی ناآشنایی بهتر است فهم این رندی برای اهل معنا سخت نیست دلبری خوب است، اما دلربایی بهتر است هر کسی را تاب دیدار سر زلف تو نیست اینکه در آیینه گیسو می‌گشایی بهتر است کاش دست دوستی هرگز نمی‌دادی به من آرزوی وصل از بیم جدایی بهتر است …

از کتاب کتاب

اي بی وفای سنگدل قدرناشناس! از من همین که دست کشیدی تو را سپاس

با من که آسمان تو بودم روا نبود چون ابر هر دقیقه درآیی به یک لباس

آیینه ای به دست تو دادم که بنگری خود را در این جهان پر از حیرت و هراس

پنداشتی مجسمه سنگ و یخ یکی ست؟ کو آفتاب تا بشوی فارغ از قیاس

دنیا دو روز بیش نبود و عجب گذشت! روزی به امر کردن و روزی به التماس

مگذار ما هم ای دل بی زار و بی قرار چون خلق بی ملاحظه باشیم و بی حواس

«من عاشقم و جناب خان نام من است تنها سندم این دل ناکام من است گر وقت به تلخی گذرد باکی نیست شیرینی عمر یاد احلام من است»

به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد که تو رفتی و دلم ثانیه‌ای بند نشد

لب تو میوه ممنوع ولی لب‌هایم هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد

با چراغی همه جا گشتم و گشتم در شهر هیچ کس، هیچ کس اینجا به تو مانند نشد

هر کسی در دل من جای خودش را دارد جانشین تو در این سینه خداوند نشد

خواستند از تو بگویند شبی شاعرها عاقبت با قلم شرم نوشتند: نشد!

تــا بپـیـــونـدد به دریـا کـــــوه را تنـــها گــــذاشت رود رفــت امـــا مســیر رفـتنــش را جـــا گذاشت هیچ وصلی بی جدایی نیست، این را گفت رود دیده گلگون کـــرد و ســر بر دامـن صحرا گذاشت هــر کــه ویران کـــرد ویران شد در این آتش سرا هیـــزم اول پـایـــه ی ســــوزاندن خـــود را نهــاد اعتبـار ســـر بلنــدی در فـــروتـــن بــودن اســـت چشــمه شد فواره وقتی بر سر خود پا گذاشت مــــوج راز ســــر به مهری را به دنیا گفت و رفت با صــدف هایی که بین ســـاحل و دریا گذاشت

مــن کــــــه در تنـــگ بــــرای تــو تـمـــاشــا دارم بــــا چـــــه رویـــــی بنــــویـســم غــم دریا دارم؟ دل پر از شوق رهایی سـت ،ولی ممکن نیست بـــــــه زبــــــان اورم ان را کـــــــــه تــمــنـــا دارم چــیســـــتم؟! خــــاطــره زخـــم فرامــوش شده لـــب اگــــر بــاز کـــنم بـا تــو ســخن هـــــا دارم بـا دلــت حســـرت هم صحبتی ام هست ،ولی ســنگ را بــا چـــه زبانــــی بــه ســـخن وادارم؟ چیـــزی از عمــر نمانده ست ،ولی می خواهم خــانــه ای را کــــه فــــروریــختـــه بــر پــا دارم…

مجموعه ایی از اشعار فاضل نظری شاعر معاصر

اشعار زیبا از شعرای معاصر

شـــعـــلـه انـفـــس و آتــــش‌زنــــه آفــــــاق اسـت غــــم قـــــرار دل پــــــــرمشــــغله عشــــاق است جــــام مــــي‌ نزد مـــن آورد و بـــر آن بوســـه زدم آخــــــرين مــــرتبـــه مســت‌شــدن اخــلاق است بيـــش از آن شــوق كــــه مــن بـا لب ساغر دارم لب ســــاقـــي به دعـــاگويــي من مشتاق است بـعـد يــك عــــمر قنــاعــــت دگــــــر آمــــوختــــه‌ام عشق گنجي است كه افزوني‌اش از انفاق است بـاد، مشـتــــي ورق از دفـــتـر عمـــــر آورده است عشـــق ســرگــرمـــي سـوزاندن اين اوراق است

اشعار زیبای فاضل نظری

هــــــم دعـــا کـن گره از کار تو بگشايد عشق هــــــم دعـــا کــــن گره تـازه نيــــفزايـد عشق قـايقـــي در طلـــب مـــوج بــــه دريـــا پيوست بايـــد از مــــرگ نترســـــيد ،اگـــــر بايد عشق عــــاقــبـت راز دلــــم را بــــه لبــــانـــش گفتم شايد اين بوسه به نفرت برسد ،شايد عشق شـمع افــــروخــت و پــروانـــــه در آتش گل کرد مــــي توان ســـوخت اگــر امـر بفرمايد عشق پيلــــه ي عشق مـــن ابــــريشم تنهايي شد شـمع حـق داشت، به پروانه نمي آيد عشق

شعر کوتاه فاضل نظری

ناگـــزیرم از سـفر بــــی سرو سامان چون باد بـــه گـــرفـتـار رهــــایـــی نتـــوان گــــفـت ازاد کوچ تا چند؟! مگـر می شود از خویش گریخت بــال تنهـــا غـــــم غــــربت بــه پرســتو ها داد ایــن کـــه مردم نشــناسند تورا غربت نیست غـــربت ان است کــــه یـــاران ببرنـــدت از یـاد

راحت بخواب اي شهر! آن ديوانه مرده است در پـــيلـــه ابــريشمـش پــروانــه مرده است در تُــنــگ، ديـگــر شـور دريا غوطه‌ور نيست آن ماهــي دلتنگ، خوشبخـتانه مرده است يــــك عـــمــر زيـــر پــا لگـــد كــــردنــــد او را اكنون كه مــي‌گيرند روي شانه، مرده است گـــنجشـكها! از شـــانـــه‌هـــايــم بــرنخيـزيد روزي درختـــي زيــــر ايــن ويرانه مرده است ديـگــــر نخـــواهد شد كســـي مهمان آتش آن شــمع را خاموش كن! پروانه مرده است

اشعار عاشقانه فاضل نظری

پس شاخه‌هــــاي ياس و مريم فرق دارند آري! اگـــر بســـيار اگـــر كـــم فـــرق دارند شــادم تصــور مـــي‌كني وقتـــي ندانـــي لبخندهــــاي شـــادي و غـــــم فرق دارند برعكـــس مــــي‌گــردم طـواف خانـه‌ات را ديــوانــه‌هــا آدم بــــه آدم فـــرق دارنــــــد من با يقين كافر، جهان با شك مسلمان با ايــن حســـاب اهل جهنم فرق دارند…

هرچه آیینه به توصیف تو جان کند نشد آه، تصویر تو هرگز به تو مانند نشد

گفتم از قصه عشقت گرهى باز کنم به پریشانى گیسوى تو سوگند، نشد

خاطرات تو و دنیای مرا سوزاندند تا فراموش شود یاد تو، هرچند نشد

من دهان باز نکردم که نرنجی از من مثل زخمى که لبش باز به لبخند، نشد

دوستان عاقبت از چاه نجاتم دادند بلکه چون برده مرا هم بفروشند، نشد

شراب تلخ بیاور که وقت شیدایی‌ست که آنچه در سر من نیست بیم رسوایی‌ست

چه غم که خلق به حسن تو عیب می‌گیرند همیشه زخم زبان خون‌بهای زیبایی‌ست

اگر خیال تماشاست در سرت بشتاب که آبشارم و افتادنم تماشایی‌ست

شباهت تو و من هر چه بود ثابت کرد که فصل مشترک عشق و عقل، تنهایی ست

کنون اگرچه کویرم، هنوز در سر من صدای پَر زدن مرغ‌های دریایی‌ست

سکه این مهر از خورشید هم زرین‌تر است خون ما از خون دیگر عاشقان رنگین‌تر است

رود راهی شد به دریا، کوه با اندوه گفت می‌روی اما بدان دریا ز من پایین‌تر است

ما چنان آیینه‌ها بودیم، رو در رو ولی امشب این آیینه از آن آینه غمگین تر است

گر جوابم را نمی‌گویی، جوابم کن به قهر گاه یک دشنام از صدها دعا شیرین‌تر است

سنگدل! من دوستت دارم، فراموشم نکن بر مزارم این غبار از سنگ هم سنگین تر است

پر شـــد آیینه از گـــل چینی آه از ایــن جلوه های تزیینی سکــه ی زندگــی دو رو دارد گاه غمگین و گـاه غمگینــی شاخه های همیشه بالایی ریشه های همیشه پایینی عاقبت مـــیهمان یک نفریم مــرگ با طعم تلخ شیرینی

گرچه چشمان تو جز از پی زیبایی نیست دل بکن! آینه این قدر تماشایی نیست

حاصل خیره در آیینه شدن‌ها آیا دو برابر شدن غصه تنهایی نیست؟!

بی سبب تا لب دریا مکشان قایق را قایقت را بشکن! روح تو دریایی نیست

آه در آینه تنها کدرت خواهد کرد آه! دیگر دمت ای دوست مسیحایی نیست

آنکه یک عمر به شوق تو در این کوچه نشست حال وقتی به لب پنجره می‌آیی نیست

خواستم با غم عشقش بنویسم شعری گفت: هر خواستنی عین توانایی نیست

عکس نوشته اشعار فاضل نظری برای پروفایل

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم

یک قطره آبم که در اندیشه دریا افتادم و باید بپذیرم که بمیرم

یا چشم بپوش از من و از خویش برانم یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم

این کوزه ترک خورد! چه جای نگرانی‌ست من ساخته از خاک کویرم که بمیرم

خاموش مکن آتش افروخته‌ام را بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم

عقل بیهوده سر طرح معما دارد بازی عشق مگر شاید و اما دارد

با نسیم سحری دشت پر از لاله شکفت سر سربسته چرا این همه رسوا دارد

در خیال آمدی و آینه قلب شکست آینه تازه از امروز تماشا دارد

بس که دلتنگم اگر گریه کنم می‌گویند قطره‌ای قصد نشان دادن دریا دارد

تلخی عمر به شیرینی عشق آکنده است چه سرانجام خوشی گردش دنیا دارد

عشق رازی‌ست که تنها به خدا باید گفت چه سخن‌ها که خدا با من تنها دارد

گـــــرچه می گویند این دنیا به غیر از خواب نیست ای اجل! مهمان نوازی کــن کـــــه دیگر تاب نیست بیــن مـــاهی های اقیانـــوس و ماهـــی های تنگ هیچ فرقی نیست وقتی چاره ای جز آب نیست!…

اشعار فاضل نظری شاعر معاصر

موج عشق تو اگر شعله به دل‌ها بکشد رود را از جگر کوه به دریا بکشد

گیسوان تو شبیه ‌است به شب اما نه شب که این‌قدر نباید به درازا بکشد

خودشناسی قدم اول عاشق شدن است وای بر یوسف اگر ناز زلیخا بکشد

عقل یک‌دل شده با عشق، فقط می‌ترسم هم به حاشا بکشد هم به تماشا بکشد

زخمی کینه من این تو و این سینه من من خودم خواسته‌ام کار به اینجا بکشد

یکی از ما دو نفر کشته به دست دگری‌ست وای اگر کار من و عشق به فردا بکشد

تصور کن بهاری را که از دست تو خواهد رفت خم گیسوی یاری را که از دست تو خواهد رفت

شبی در پیچ زلف موج در موجت تماشا کن نسیم بی قراری را که از دست تو خواهد رفت

مزن تیر خطا آرام بنشین و مگیر از خود تماشای شکاری را که از دست تو خواهد رفت

همیشه رود با خود میوه غلتان نخواهد داشت به دست آور اناری را که از دست تو خواهد رفت

به مرگی آسمانی فکر کن محکم قدم بردار به حلق آویز داری را که از دست تو خواهد رفت

راز ایـــن داغ نـــه در سجـــده ی طولانـی ماست بوسه ی اوست که چون مهر به پیشانی ماست شـادمـــانیم کـــــه در سنگــــدلی چـــون دیــــوار بـــاز هــــم پنجـــره ای در دل سیمانی ماست…

اشعار زیبای فاضل نظری

بعد از این بگذار قلب بی‌قراری بشکند گل نمی‌روید، چه غم گر شاخساری بشکند

باید این آیینه را برق نگاهی می‌شکست پیش از آن ساعت که از بار غباری بشکند

گر بخواهم گل بروید بعد از این از سینه‌ام صبر باید کرد تا سنگ مزاری بشکند

شانه‌هایم تاب زلفت را ندارد، پس مخواه تخته‌سنگی زیر پای آبشاری بشکند

کاروان غنچه‌های سرخ، روزی می‌رسد قیمت لب‌های سرخت روزگاری بشکند

شعله انفس و آتش‌زنه آفاق است غم قرار دل پرمشغله عشاق است

جام می ‌نزد من آورد و بر آن بوسه زدم آخرین مرتبه مست‌شدن اخلاق است

بیش از آن شوق که من با لب ساغر دارم لب ساقی به دعاگویی من مشتاق است

بعد یک عمر قناعت دگر آموخته‌ام عشق گنجی است که افزونی‌اش از انفاق است

باد، مشتی ورق از دفتر عمر آورده است عشق سرگرمی سوزاندن این اوراق است

عکس نوشته عاشقانه با شعر فاضل نظری

بی قرار توام ودر دل تنگم گله هاست آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب در دلم هستی وبین من وتو فاصله هاست

آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست

بی هر لحضه مرا بیم فرو ریختن است مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست

باز می پرسمت از مسئله دوری وعشق وسکوت تو جواب همه مسئله هاست

بعد از این بگذار قلب بیقراری بشکند گل نمی روید.چه غم گر شاخساری بشکند

باید این آیینه را برق نگاهی می شکست پیش از آن ساعت که از بار غباری بشکند

گر بخواهم گل بروید بعد از این از سینه ام صبر باید کرد تا سنگ مزاری بشکند

شانه هایم تاب زلفت را ندارد پس مخواه تخته سنگی زیر پای آبشاری بشکند

کاروان غنچه های سرخ روزی می رسد قیمت لبهای سرخت روزگاری بشکند

در گذر از عاشقان رسید به فالم دست مرا خواند و گریه کرد به حالم

روز ازل هم گریست آن ملک مست نامه تقدیر را که بست به بالم

مثل اناری که از درخت بیفتد در هیجان رسیدن به کمالم

هر رگ من رد یک ترک به تنم شد منتظر یک اشاره است سفالم

بیشه شیران شرزه بود دو چشمش کاش به سویش نرفته بود غزالم

هر که جگرگوشه داشت خون به جگر شد در جگرم آتش است از که بنالم

با من که به چشم تو گرفتارم و محتاج

حرفی بزن ای قلب مرا برده به تاراج

ای موی پریشان تو دریای خروشان

بگذار مرا غرق کند این شب مواج

یک عمر دویدیم و به جایی نرسیدیم

یک آه کشیدیم و رسیدیم به معراج

ای کشتۀ سوزاندۀ بر باد سپرده

جز عشق نیاموختی از قصه حلاج

یک بار دگر کاش به ساحل برسانی

صندوقچه ای را که رها گشته در امواج

چشمت به ‌چشم ما و دلت پیش دیگری‌ست جای گلایه نیست که این رسم دلبری‌ست

هر کس گذشت از نظرت در دلت نشست تنها گناه آینه‌ها زود باوری‌ست

مهرت به ‌خلق بیش‌‌تر از جور بر من است سهم برابر همگان نابرابری‌ست

دشنام یا دعای تو در حق من یکی‌ست ای آفتاب هر چه کنی ذره‌ پروری‌ست

ساحل جواب سرزنش موج را نداد گاهی فقط سکوت سزای سبک‌ سری‌ست

سفر مگو که دل از خود سفر نخواهد کرد اگر منم که دلم بی تو سر نخواهد کرد

من و تو پنجره‌های قطار در سفریم سفر مرا به تو نزدیک‌تر نخواهد کرد

ببر به بی‌هدفی دست بر کمان و ببین کجاست آنکه دلش را سپر نخواهد کرد

خبرترین خبر روزگار بی‌خبری‌ست خوشا که مرگ کسی را خبر نخواهد کرد

مرا به لفظ کهن عیب می‌کنند و رواست که سینه‌سوخته از «می» حذر نخواهد کرد

ما را کبوترانه وفادار کرده است آزاد کرده است و گرفتار کرده است

بامت بلند باد که دلتنگی‌ ات مرا از هرچه هست غیر تو بیزار کرده است

خوشبخت آن دلی که گناهِ نکرده را در پیشگاه لطف تو اقرار کرده است

تنها گناه ما طمع بخشش تو بود ما را کرامت تو گنه کار کرده است

چون سرو سرفرازم و نزد تو سر به زیر قربان آن گلی که مرا خوار کرده است

در فــــكر فتــح قــلـــه قـافـم كـــه آنجاست جـــايي كــــه تا امروز برآن پرچمي نيست از صلح مــي‌گويند يا از جنگ مي‌خوانند؟! ديـــوانه‌ها آواز بــــي‌آهنگ مـــــي‌خـــوانند گاهــــي قناريــــها اگــــر در باغ هم باشند مانند مـــرغان قفس دلتنگ مـــــي‌خوانند كنــج قفس مــي‌ميرم و اين خلق بازرگان چـــون قصه‌ها مـــرگ مرا نيرنگ مـي‌دانند ســنگم به بـدنامی زنند اكنون ولي روزی نام مـــرا با اشـــك روي سنگ مـي‌خوانند اين ماهـــــی افتــــاده در تنگ تماشـــا را پس كی به آن دیایی آبی رنگ مي‌خوانند

نسبت عشق به من نسبت جان است به تن تو بگو من به تو مشتاق‌ترم یا تو به من؟

زنده‌ام بی تو همین قدر که دارم نفسی از جدایی نتوان گفت به جز آه سخن

بعد از این در دل من، شوق رهایی هم نیست این هم از عاقبت از قفس آزاد شدن

وای بر من که در این بازی بی‌سود و زیان پیش پیمان‌شکنی چون تو شدم عهدشکن

باز با گریه به آغوش تو بر می‌گردم چون غریبی که خودش را برساند به وطن

تو اگر یوسف خود را نشناسی عجب است ای که بینا شده چشم تو ز یک پیراهن

شعر عشقولانه از فاضل نظری

ای که برداشتی از شانه موری باری بهتر آن بود که دست از سر من برداری

ظاهر آراسته‌ام در هوس وصل، ولی من پریشان‌ترم از آنم که تو می‌پنداری

هرچه می‌خواهمت از یاد برم ممکن نیست من تو را دوست نمی‌دارم اگر بگذاری

موجم و جرأت پیش آمدنم نیست، مگر به دل سنگ تو از من نرسد آزاری

بی‌سبب نیست که پنهان شده‌ای پشت غبار تو هم ای آینه از دیدن من بیزاری؟!

همچنین بخوانید

دیدگاه

Current ye@r *

Leave this field empty

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهــم♥
کپی برداری فقط با ذکر نام و آدرس سایت مجاز می باشد.

Copyright Parsino.com © 2018 – Allrights Reserved

با من برنو به دوش یاغی مشروطه خواه

عشق کاری کرده که تبریز می سوزد در آه

بعدها تاریخ می گوید که چشمانت چه کرد؟

با من تنها تر از ستارخان بی سپاه

اشعار زیبا از شعرای معاصر

موی من مانند یال اسب مغرورم سپید

روزگار من شبیه کتری چوپان سیاه

هرکسی بعد از تو من را دید گفت از رعد و برق

کنده ی پیر بلوطی سوخت نه یک مشت کاه

کاروانی رد نشد تا یوسفی پیدا شود

یک نفر باید زلیخا را بیاندازد به چاه

آدمیزادست و عشق و دل به هر کاری زدن

آدم ست و سیب خوردن، آدم است و اشتباه

شعر از حامد عسگری

شعر از فاضل نظری

چگونه در خیابانهای تهران زنده می مانم؟

مرا در خانه قلبی هست…با آن زنده می مانم



مرا در گوشه این شهر آرام و قراری هست

که تا شب اینچنین ایلان و ویلان زنده می مانم



هوای دیگری دارم… نفسهای من اینجا نیست

اگر با دود و دم در این خیابان زنده می مانم



شرابی خانگی دائم رگم را گرم می دارد

که با سکرش زمستان تا زمستان زنده می مانم

بدون عشق بی دینم، بدون عشق میمیرم

بدین سان زندگی کردم، بدین سان زنده می مانم

اشعار زیبا از شعرای معاصر

شعر : محمدمهدی سیار

چشمم به حرف آمده و بی قرار، لب

کی بشکند سکوت مرا بی گدار، لب

تقدیم تو هزاره ی من! یک هرات چشم

نا قابل است سهم تو یک قندهار، لب

“بودا” دل من است که تخریب می
شود

بوسه است مرهم دل ومرهم گذار: لب

می رقصمت چنین که تویی در نواختن

نی : لب، کمانچه : لب، دف و چنگ و دوتار:
لب

در حسرتم که اول پائیز بشکفد

بر شاخه ات شکوفه ی سرخ انار – لب

شعر: سیده کبری موسوی قهفرخی

از گریه گر گرفته به گهواره کودکم

قلبم
به شوق توست که دلتنگ می زند

این طفل بی زبا ن چه کند چون که گرسنه است

بر سینه های مادر خود چنگ می زند

هرآرزو که سر بکشد در سرشت من

سرخورده اراده
من می شود ولی

هرگاه قصد فتح نگاه تو میکنم

تیمور وار
پای دلم لنگ می زند

ای مو به موی زلف تو در پیچ و تاب عشق

بی
تو سیاه چشم سیاه است سرنوشت

چون منشاء سیاه و سفید است چشم تو

کی چرخشش
به روز و شبم رنگ می زند

هر چند چشمه سار حقیقی است عشق دوست

من
ماهیم به تنگ مجاز نگاه تو

تا سنگ قلب توست در این عشق عاقبت

دست تو
تنگ را به سر سنگ میزند

ای دل تو در خیال به دنبال کیستی

در آب
عکس ماه مگر صید کردنی ست

فرق است بین جست پلنگانه سوی ماه

با چنگ
روی آب که خرچنگ می زند

تا کی رها شوند چنین مردمان اشک

از قله
نگاه تو بر دره دلم

رنگین کمان بیاور و بارانیم نکن

قلبم به
عشق توست که دلتنگ می زند

شعر: حمید درویشی

دستی كه نان و نور به من داد می‌رود

من مرده بودم او كه مرا زاد می‌رود

این روزها كه می‌گذرد بی صدای او

تقویم پاره‌ایست كه در باد می‌رود

از من مخواه آینه باشم که در دلم

یک چهره مانده و … مگر از یاد می رود

بودن برای او قفسی تنگ بود و حال

مرغ از قفس پریده و آزاد می رود

از عشق بیست سالگی ام حرف می زنم

مردی که در اوایل مرداد می رود

شعر: سیده کبری موسوی قهفرخی

شاعر : محمد قهرمان

هنوز از بوی گیسویی پریشان می توانم شد

به روی خوب چون آیینه حیران می توانم شد

ز پیری گرچه خاکستر نشسته بر سر و رویم

چو اخگر شسته رو از باد دامان می توانم شد

پس از عمری زند گر خنده ای آن گل به روی من

به چندین رنگ چون بلبل غزل خوان می توانم شد

به جرم ناتوانی کاش از چشمم نیندازد

که بر گردش توانم گشت و قربان می توانم شد

به هیچم گر که می دانی گران ای عشق مهلت ده

ز قحط مشتری زین بیش ارزان می توانم شد

جهان گر از بخیلی برنچیند زود خوانش را

دو روزی بر سر این سفره مهمان می توانم شد

مرا کفر سر زلفت ز ایمان باز می دارد

اگر جستم ز دام او مسلمان می توانم شد

میان شادی و غم با خیالت عالمی دارم

ز برق خنده ات چون ابر گریان می توانم شد

ز هجرت خشک تر از شاخه در فصل زمستانم

رسی گر چون بهار از ره گل افشان می توانم شد

به بازی بازی از میدان هستی می روم بیرون

مشو غافل که زود از دیده پنهان می توانم شد

شاعر: سعید بیابانکی

مگر چه ریخته ای در پیاله ی هوشم

که عقل و دین شده چون قصه ها فراموشم

تو از مساحت پیراهنم بزرگ تریببین نیامده سر رفته ای از آغوشم

چه ریختی سر شب در چراغ الکلی ام که نیمه روشنم از دور و نیمه خاموشم

همین خوش است همین حال خواب و بیداری همین بس است که نوشیده ام … نمی نوشم

خدا کند نپرد مستی ام چو شیشه ی می معاشران بفشارید پنبه در گوشم

شبیه بار امانت که بار سنگینی است سر تو بار گرانی است مانده بر دوشم ….

شاعر: غلامرضا طریقی

با یاد شانه های تو سر آفریده است

ایزد چقدر شانه به سر آفریده است

معجون سرنوشت مرا با سرشت تو

بی شک به شکل شیر و شکر آفریده است

پای مرا برای دویدن به سوی تو

پای تو را برای سفر آفریده است

لبخند را به روی لبانت چه پایدار

اخم تو را چه زودگذر آفریده است

هر چیز را که یک سر سوزن شبیه توست

خوب آفریده است اگر آفریده است

تا چشم شور بر تو نیفتد هر آینه

آیینه را بدون نظر آفریده است

چون قید ریشه مانع پرواز می شود

پروانه را بدون پدر آفریده است

غیر از تحمل سر پر شور دوست نیست

باری که روی شانه ی هر آفریده است

شاعر: پانته آ
صفایی

تو ریختی عسل ناب را به
کندوها

به رنگ و بوی تو آغشته
اند شب بوها

شبی به دست تو موگیر از
سرم وا شد

و روی شانه ی من ریخت
موج گیسوها

تو موی ریخته بر شانه را
کنار زدی

و صبح سر زد از لابلای
شب بوها

و ساقه ها همه از برگ ها
برهنه شدند

و پیش هم که نشستند
آلبالوها_

تو مثل باد شدی؛ گردباد
… و می پیچید

صدای خنده ی خلخالها،
النگوها

و دستهای تو تالاب انزلی
شد و …بعد،

رها شدند در آرامش تنت
قوها

***

شبیه لنج رها روی ماسه
هایی و باز

چقدر خاطره دارند از تو
جاشوها

تو نیستی و دلم چکه چکه
خون شده است

مکیده اند مرا قطره قطره
زالوها

«فروغ» نیستم و بی تو
خسته ام کرده ست

«جدال روز و شب فرش ها و
جارو ها»

شنیده ام که به جنگل قدم
گذاشته ای

پلنگ وحشی من! خوش به
حال آهوها…

شاعر: فرامرز عرب عامری

رفتنت آغاز ویرانیست حرفش را نزن

ابتدای یک پریشانیست حرفش را نزن

گفته بودی چشم بردارم من از چشمان تو چشمهایم بی تو بارانیست حرفش را نزن

آرزو داری که دیگر بر نگردم پیش تو راه من با اینکه طولانیست حرفش را نزن

دوست داری بشکنی قلب پریشان مرا دل شکستن کار آسانیست حرفش را نزن

عهد بستی با نگاه خسته ای محرم شویگر نگاه خسته ما نیست حرفش را نزن

خورده ای سوگند روزی عهد خود را بشکنی این شکستن نا مسلمانیست حرفش را نزن

خواستم دنیا بفهمد عاشقم گفتی به منعشق ما یک عشق پنهانیست حرفش را نزن

عالمان فتوی به تحریم نگاهت داده اندعمر این تحریم ها آنیست حرفش را نزن

حرف رفتن میزنی وقتی که محتاج توامرفتنت آغاز ویرانیست حرفش را نزن

(یکی از خوانندگان این شعر را از عبدالمتین کریمی می دانند)

شاعر: مهدي عابدي

روان چون چشمه بودم، جذبه‌ات خشکاند و چوبم کرد

بنازم آن نگاهت را که درجا ميخ‌کوبم کرد

شب و روزِ مرا در برزخ يک لحظه جا دادي

طلوعم داد لبخند تو و اخمت غروبم کرد

کنون از گرد و خاک عشق‌هاي پيش از اين پاکم

که سيلاب تو از هر رويدادي رُفت‌و‌روبم کرد

تَنَت تلفيقِ گُنگِ عنصر باد است با آتش

نفس‌هايت شمالي سرد، لب‌هايت جنوبم کرد

دوا؟ جادو؟ نمي‌دانم، شفا در حرف‌هايت بود

نمي‌دانم چه در خود داشت اما خوب خوبم کرد!

شاعر: مهدي عابدي

ميان اين‌همه نجواها، صداي ماست که مي‌ماند

بخوان بخوان! که فقط از ما، همين صداست که مي‌ماند

صداي پِچ‌پِچ صيادان، نماندني است، کبوتر باش!

طنين بال‌زدن‌هاي پرنده‌هاست که مي‌ماند

پس از وجودِ خداوندي، تو رکنِ اولِ دنيايي

فراتر از تو که مي‌آيم فقط خداست که مي‌ماند

بيا شبانه از اين بُن‌بست، بدون واهمه بگريزيم

که از گريختنت با من، دو ردّ پاست که مي‌ماند

هميشه يادِ نخستين عشق، زبان‌زد است به مانايي

تو عشقِ اول من بودي، غمت به‌جاست که مي‌ماند

شاعر: قربان
ولیئی

ای ابر، ابر خفته در آغوش آسمان

بشكن سكوت و مثنوی تازه ای بخوان

شعری بخوان به وزن خروشان رودها

سرشار از تخیل سّیال بی امان

شعری كه در عروق هوا منتشر شود

شعری شهاب گونه، شكافنده، ناگهان

لبریز از شكوه تصاویر دلپذیر

جاری به ژرفنای زمین، سطر سطر آن

آغاز كن مكالمه ای وحشیانه را

بیزارم از طبیعت آرام واژگان

در جست و جوی كشف زبانی تپنده ام

هم ریشه با زبان تو، همذات آسمان

آن سان كه كودكان تخیل روان شوند

دنبال بادبادك شعرم دوان دوان

ای كاش این غزل، غزل آخرین شود

باران فرود آید و برخیزم ازمیان

شاعر: محمود اکرامی فر

چشم مخصوص تماشاست اگر بگذارند

و تماشای تو زیباست اگر بگذارند

من از اظهار نظرهای دلم فهمیدم

عشق هم صاحب فتواست اگر بگذارند

دل درنایی من اینهمه بیهوده مگرد

خانه دوست همین جاست اگر بگذارند

سند عقل مشاع است اگر بگذارند

عشق اما فقط از ماست اگر بگذارند

غضب آلوده نگاهم میکنید ای مردم

دل من مال شماهاست اگر بگذارند

شاعر: اصغر
عظیمی‌مهر

تا که چشمت مثل موجی مسخ
از من می گذشت

جـای خون انگار از
رگـهــایم آهـــن می گذشت

مـی گذشـتی از ســرم گـویی که از روی کویر
با غروری
سر به مهر ابری سترون می گذشت

یا که عـزرایـیل با
مـردان خود با سـاز و برگ
از میــان
نقـب رازآلــود معـــدن مـی گذشـت

قطعه قطعه می شـدم هر
لحـظه مـثل جمله ای
که مردد از
لبان مردی الکن می گذشت

ساحران ایمان می آوردند
موسی را اگر
ماه نو از
کوچه ها در روز روشن می گذشت

شوق انگشتان من در لای
گیسوهای تو
باد
آتش بود و از گیسوی خرمن می گذشت

کلبه ای در سینه ی کوهم
کسی باور نکرد
حجم آواری
که بر من وقت بهمن می گذشت

شاعر: عبدالحمید رحمانیان:/ جهرم

هرچه ای بانو دل من ساده است

زیرکی های تو فوق العاده است

زیر بازوهای تردم را بگیر

عشق امشب کار دستم داده است

عشق تا خواهی نخواهی های ما

مثل سیبی اتفاق افتاده است

هرچه تا امروز دیدی پیچ بود

هرچه از فردا ببینی جاده است

هرچه از غم نابلد بودم رفیق

منحنی های تو یادم داده است

منحنی ها راست می گفتند راست

عشق هذیان های یک آزاده است

گاه یک بادا مبادای بزرگ

گاه داغی بر سر سجاده است

سیب یک شوخی ست با آدم بله

یک گناه پیش پا افتاده است

این صدا سوت قطار قسمت است

یا که نه خط روی خط افتاده
است

بیش از این پشت هم اندازی نکن

دل برای باختن آماده است

شاعر: مهدی میچانی فراهانی

من
که دیگر نیستم حالا چه فرقی می‌کند؟

بی
حضور یک نفر دنیا چه فرقی می‌کند؟

لا
به لای ازدحام این همه بود و نبود

هستی‌ام
با نیستی آیا چه فرقی می‌کند؟

با
شما هستم شمایی که مرا نشنیده‌اید!

با
شما خانم و یا آقا چه فرقی می‌کند؟

این‌که
هر شب یک نفر از خویش خالی می‌شود

واقعاً
در چشم آدم‌ها چه فرقی می‌کند؟

من
به هر حال آمدم تا با تو باشم مهربانِ

واقعیٌت باش
یا رویا چه فرقی می‌کند؟

واقعیت
باش، رویا باش یا اصلاً نباش!

من
که دیگر نیستم حالا چه فرقی می‌کند؟

شاعر: محمد علی رضازاده

کسی
خواستم مثل من‌، ایلیاتی

شبیه
خودم پا برهنه‌، دهاتی

تو
آبی‌تر از آب‌های جهانی

برایم
وجود تو باشد حیاتی

تو
را احتمالا کمی دوست دارم

تویی
اتفاق نفس‌های آتی

شکوفاترم
کن بهار تبسم

مرا
وارهان از حیات نباتی



   شاعر: محمد
رضا رستم‌پور

گمان نمی کنم این دستها
به هم برسند

دو دلشکسته ی در انزوا به
هم برسند

کدام دست رسیده به دست
دلخواهش

که دست های پر از عشق ما
به هم برسند

فلک نجیب نشسته است وموذیانه
به فکر…

که پیش چشم من این ،
دوچرا به هم برسند

شکوه عشق به زیرسوال
خواهد رفت

وگرنه می شود آسان دو تا به هم برسند

شاعر:محمدمهدی
سیار

چشمش اگرچه
مثل غزلهای ناب بود

چون شعر اعتراض لبش پر عتاب بود

معجون جنگ و صلح و سکوت و غرور و غم

بانوی نسل سومی انقلاب بود

مغرور بود، کار به امثال من نداشت

محجوب بود، گرچه کمی بد حجاب بود

با چشم می شنید، صدایم سکوت بود

با چشم حرف می زد، حاضر جواب بود

کابوس من ندیدن او بود و دیدنش

آنقدر خوب بود که انگار خواب بود

شاعر: مریم آریان

چرا نمی‌شود بگویم از شما
علامت سوال

نمی‌شود بگویم از شما چرا
علامت سوال

به هر طرف که می‌روم مقابل من
ایستاده است

همیشه مثل نقطه زیر یک عصا
علامت سوال

تو آن طرف کنار خط فاصله-
نشسته‌ای و من

در این طرف در انتهای جمله با
علامت سوال

نمی‌شود به این طرف بیایی آه
نه… به من نگو!

دو نقطه بسته است راه جمله
را.. علامت سوال

نخواستند آه! من وَ تو
برای هم… ولی برای چه؟

برای چه نخواستند ما دو تا…
علامت سوال؟؟

تو رفته‌ای و نقطه‌چین تو هنوز
مانده است

به روی صفحه بعد واژه‌ کجا…
علامت سوال

دوباره شاعری که داخل گیومه
بود می‌گریست

و بین هق هق شکسته شش هجا- علامت سوال…

شاعر: بهروز ياسمي

به جست‌و‌جوي تو در چارراه رهگذران

نگاه دوخته‌ام در نگاه رهگذران

تمام رهگذران، چيزي از تو کم دارند

نظارة تو کجا و نگاه رهگذران؟

در ازدحام خيابان، شبي تو را ديدم

که ناپديد شدي در پناه رهگذران

مرا به ياد تو و بخت خود مي‌اندازد

لباس‌هاي سفيد و سياه رهگذران

بدون بودن تو، ميله‌هاي زندان است

خطوط پيرهن راه‌راه رهگذران

تو نيستي که ببيني براي يافتنت

چگونه زُل زده‌ام در نگاه رهگذران

ولي بپرس از اين مردم غریب بپرس

که من چه مي‌کشم از قاه‌قاه رهگذران

شاعر: محمدسعید میرزایی

انار شو که تمام لب تو را بمکم

به بغضم این‌همه سوزن مزن که می‌ترکم

شب است و عطر خوش نان تازة تن تو

بگو چه کار کنم با دل پر از کپکم؟

دهانم آب می‌افتد، چقدر می‌افتد

دهانم آب برایت، انار با نمکم!

انار سوخته‌ام من دل مرا بچلان

نمک بریز و بنوش از دل ترک ترکم

شبی که بغض کنی، صبح می‌چکد گل گل

صدای گریة تو از لبان نی‌لبکم

مخواه دختر چوپان! که باد حمله کند

به دشت‌های پر از گله‌های شاپرکم

تو می‌شوی ملکه-گوشواره‌ات گیلاس

بساز با نخ گیسوت، تاج و قاصدکم

شبیه تکة ابری غریبه‌ام تو بگو

به چشمهات که باران کنند نم‌نمکم

ببین به دست من- این تا به فرق در
مرداب-

بدل شده‌ است به فریاد آخرین کمکم

تو چون عروسک خاموش قصه‌ها شده‌ای

و من غریبة شهر هزار آدمکم

شبیه غربت یک لاک‌پشت در برکه

همیشه دور و بر چشمهات می‌پلکم

شاعر:
محمد رمضانی فرخانی

عشق من!‌ بي‌قرارم!‌ تو اما…
من تو را دوست دارم، تو اما …
من فراموشي خاطراتم
احتمالاً‌ غبارم، تو اما…
هيچ‌كس اين طرف‌ها ندارد
هيچ كاري به كارم، تو اما…
گوش كن، من رگِ خشكِ باغم
من كجا جويبارم، تو اما…
برگ زردم، بله، ‌مي‌پذيرم
پوچ و بي‌اعتبارم، تو اما…
چهرة دردناك و تبسم؟
خنده‌اي مستعارم، تو اما…
بي‌پناهم، سپر هم ندارم
چشم اسفنديارم،‌ تو اما…
صورتم سرخ … آري، قشنگ است
از درون هم انارم، تو اما…
فصل‌ها از بهارم گذشتند
خب، تمام است كارم، تو اما…
گفتمت: فصل خوبي است، گفتي:
خسته‌ام، كار دارم، تو اما…

* * *‌
باز در چشم من خيره ماندي
باز بي‌اختيارم، تو اما…
قلعه‌اي ماسه‌ام روي ساحل
سخت ناپايدارم، تو اما…
زخم، پاشيده شب را به جانم
مرگ دنباله‌دارم، تو اما…
بي تو اي ماه!‌ اي ماه!‌ اي ماه!‌
ظلمت روزگارم، تو اما…
شيهة اسب من را خريدند
اين هم از افتخارم، تو اما…
ابر در ابر در ابر در ابر
در خودم سوگوارم، تو اما…
آخرين سرفة يك مسافر
سوت سرد قطارم، تو اما…
من خودت را به تو مي‌سپارم
جز تو چيزي ندارم، تو اما

شاعر:آرش پورعلیزاده

دوست دارم شب باراني را

مثل يك شهر چراغاني را

دوست دارم اگر امكان دارد

با تو يك صحبت طولاني را

شانه هايي كه به آن تكيه كنم

مثل موهات پريشاني را

بعد تصميم بگيرم بروم

بعد احساس پشيماني را

بعد هم بي سر و سامان بشوم

بعد هم بي سر و ساماني را

بعد هم حرف دلم را بزنم

پهن كن سفره ي مهماني را

من كه كم هستم اين قدر چرا

نخورم با تو فراواني را ؟

دوست دارم اگر امكان دارد

همه ي آنچه كه مي داني را

مثل يك پيرهن پاره درآر

كفر يك عمر مسلماني را

دل به دريا بزن اي كشتي نوح

ترك كن ساحل طوفاني را

ترك كن اي پري دريايي

صحبت غول بياباني را

نمی شه غصه مارو یه لحظه تنها بذاره؟

میشه این قافله مارو توی خواب جا بذاره؟

دوس دارم یه دست از آسمون بیاد ما دوتارو

ببره از اینجاو اون ور ابرا بذاره

دلامون قرارگذاشتن همیشه باهم باشن

روقرارش نکنه یهو دلت پا بذاره؟

دلم از اون دلای قدیمیه٬ از اون دلاست

که میخواد عاشق که شد٬پا روی دنیا بذاره

یه پا مجنون دلم٬ به شوق لیلی که میخواد

باروبندیلو ببنده٬ سر به صحرا بذاره

تودلت بوسه میخواد٬ من میدونم٬ اما لبت

سر هر جمله دلش میخواد٬ یه اما بذاره

بی تو دنیا نمی ارزه٬ تو با من باشو بذار

همه دنیا منو٬ همیشه تنها بذاره

من میخوام تا آخر دنیا تماشات بکنم

اگه زندگی برام٬ چشم تماشا بذاره

حسین منزوی

شاعر: جواد زهتاب

سه حرف
قشنگ -اولین حرف‌ها-

که عشق
است و زیبا ترین حرف‌ها

به شوق
نگاهت غزل پا گرفت

به ذوق تو
شد دستچین حرف‌ها

تو گفتی
از این حرف‌ها بگذریم

و خامت
شدم با همین حرف‌ها

دوباره
جنون بود و آن کارها

که خواندی
به گوشم از این حرف‌ها

به پایان
رسیدیم و بیچاره من!

که می‌ترسم
از آخرین حرف‌ها

حميد درويشي

از شوري چشم اهالي ترس دارم

از مردمان اين حوالي ترس دارم

از خود که گاهي آبم اما گاه آتش

از اين دل حالي به حالي ترس دارم

از اينکه ما مثل دو تا ماهي بچرخيم

در برکه‌هاي بي‌خيالي ترس دارم

هر چند با تو شادمانم لحظه‌ها را

از گريه‌هاي احتمالي ترس دارم

هر چند چون پيچک تو را در بر گرفتم

همواره از آغوش خالي ترس دارم

ما دو درخت در کنار رود هستيم

با اين همه از خشکسالي ترس دارم

از چشم بد بايد تو را زيبا بپوشم

از شوري چشم اهالي ترس دارم

شاعر : علی محمد مودب

کو صدای روشنت تا جان خاموشم بجنبد

روشنی در کلبه‌ی قلب فراموشم بجنبد

مانده‌ام رودی تهی، بی‌هیچ جریان زلالی

کو تنی از آب تا قدری در آغوشم بجنبد

تک درختی خسته ام،جاری شو بر من چون نسیمی

بلکه در دست نوازش‌ها سر و گوشم بجنبد

گیسوانت را بیاور؛ پیش‌تر از بوسه‌ی مرگ

پیش از آن‌که مار و عقرب بر سر دوشم بجنبد

شاید آری غفلت من بشکند با بودن تو

ماهی‌ای مثل تو چون در برکه‌ی هوشم بجنبد

عشق زیبا

شعرهای زیبا

2016-07-05

توسط
زیبا
· Published 2016-07-05

اشعار زیبا از شعرای معاصر

شعرهای زیبا

2016-07-04

توسط
زیبا
· Published 2016-07-04

شعرهای زیبا

2016-07-03

توسط
زیبا
· Published 2016-07-03

شعرهای زیبا

2016-06-28

توسط
زیبا
· Published 2016-06-28

شعرهای زیبا

2016-06-25

توسط
زیبا
· Published 2016-06-25

شعرهای زیبا

2016-06-24

توسط
زیبا
· Published 2016-06-24

شعرهای زیبا

2016-06-22

توسط
زیبا
· Published 2016-06-22

شعرهای زیبا

2016-06-19

توسط
زیبا
· Published 2016-06-19

شعرهای زیبا

2016-06-18

توسط
زیبا
· Published 2016-06-18

دنبال کنید:

نویسندگان / هادی پورحسین

هفت نامه نویسنده هادی پورحسین گوینده افسون غفائی

20 جولای, 2019

آتنا حسنی / شاعران سایت

دیدار عشق شعر و دکلمه آتنا حسنی

18 جولای, 2019

عادل رستمکلایی / نویسندگان

قیامت نویسنده و گوینده عادل رستمکلایی

9 آگوست, 2019

مائده زمان / نویسندگان

اشعار زیبا از شعرای معاصر

دلم نویسنده مائده زمان دکلمه آتنا عزیزی

18 جولای, 2019

شاعران سایت

پل شاعر دکتر صالح قدک زاده دکلمه مهناز افشاری

18 جولای, 2019

شاعران سایت

مدارا شاعر مهدی صابری دکلمه حمیده امیدخواه

18 جولای, 2019

نویسندگان

قسمت عشق نویسنده حسین حائریان دکلمه یلدا یزدانی

16 جولای, 2019

نویسندگان

مرد خوب نویسنده فرگل مشتاقی گوینده هلنا کاشفی

16 جولای, 2019

شاعران سایت

چون و چرا شاعر ابراهیم روزبهانی دکلمه کاترین صادقپور

16 جولای, 2019

شاعران سایت

شب رسید شاعر المیرا جمشیدی دکلمه ایران شایگان

16 جولای, 2019

سجاد سامانی / شاعران سایت

برگرد شاعر سجاد سامانی دکلمه لیلا موسوی

15 جولای, 2019

شاعران سایت

جدایی شاعر پریا تاجیک دکلمه ایران شایگان

14 جولای, 2019

بیشتر

غزل انصاری اصل / نویسندگان

تجاوز نویسنده غزل انصاری اصل

21 سپتامبر, 2018

مهسا سجاد / نویسندگان

حسادت میکنم نویسنده مهسا سجاد

24 سپتامبر, 2018

نویسندگان / نیکی فیروزکوهی

سفرهای تنهایی شاعر نیکی‌ فیروزکوهی دکلمه منیژه افشار

4 فوریه, 2019

عادل رستمکلایی / نویسندگان

قیامت نویسنده و گوینده عادل رستمکلایی

9 آگوست, 2019

مانلی آوین / نویسندگان

نسل مرده نویسنده مانلی آوین

29 سپتامبر, 2018

نویسندگان

پازل نویسنده داریوش شیخی دکلمه فاطمه حیدری

11 مه, 2019

نازنین عابدین پور / نویسندگان

بیقراری نویسنده نازنین عابدین پور خوانش لیلا موسوی

7 سپتامبر, 2018

شجاع حیدری / نویسندگان

یلدا نویسنده شجاع حیدری دکلمه فاطیما

15 دسامبر, 2018

عادل رستمکلایی / نویسندگان

قیامت نویسنده و گوینده عادل رستمکلایی

9 آگوست, 2019

شاعران سایت / محمدرضا نظری

رنجیده ام شاعر محمدرضا نظری دکلمه علی برزگر

20 جولای, 2019

امید یاسین / شاعران سایت

رقاصه ها شعر و دکلمه امید یاسین

20 جولای, 2019

نویسندگان / هادی پورحسین

هفت نامه نویسنده هادی پورحسین گوینده افسون غفائی

20 جولای, 2019

نویسندگان

رویای تو نویسنده عطیه احمدی گوینده سالار بختیاری

20 جولای, 2019

شاعران سایت / یوسف ولایی

پل‌ ممنوعه شعر و دکلمه یوسف ولایی

19 جولای, 2019

نویسندگان

عاشق نبودی نویسنده علی سیدصالحی گوینده عادل رستمکلایی

19 جولای, 2019

نویسندگان

کنسرت برای پاییز نویسنده سیدهیوا محمودی دکلمه مهران کریم

18 جولای, 2019

داوود همراز / شاعران سایت

ببار ای نم نم باران شاعر داود همراز دکلمه راحله افسری

18 جولای, 2019

شاعران سایت

چشمان زیبا شاعر پانته آ صفایی دکلمه حسن بلوچيان

18 جولای, 2019

شاعران سایت / فریدون مشیری

بازگشت شاعر فریدون مشیری گویندگان مهران کشفی پور و سمیرا طراوت

18 جولای, 2019

مائده زمان / نویسندگان

دلم نویسنده مائده زمان دکلمه آتنا عزیزی

18 جولای, 2019

شاعران سایت / ناشناس

شعر پاییز خوانش نگار هادی خوانش دوم شعر زهرا عالمی

22 دسامبر, 2017

دکتر افشین یداللهی / شاعران سایت

قلب ویرانه شاعر دکتر افشین یداللهی

16 مارس, 2017

داستان های صوتی

داستان صوتی لیلی و مجنون با صدای سانیا انوش

22 دسامبر, 2016

متن ترانه ها

متن ترانه بسیار زیبای حادثه از داریوش اقبالی

19 ژوئن, 2016

متن ترانه ها / مرضیه

متن ترانه خاطره انگیز رفتم که رفتم مرضیه

26 جولای, 2017

اشعار بختیاری / وحید کیانیان

چی دهاته منده پس سد شاعر وحید کیانیان دکلمه مریم بختیاری

30 ژوئن, 2017

شاعران سایت / کاظم بهمنی

شعر یادش نیست شاعر کاظم بهمنی خوانش شعر نگار هادی

24 دسامبر, 2017

شاعران سایت / کاظم بهمنی

شعر دلم رفت شاعر کاظم بهمنی خوانش شعر زهرا عالمی

28 نوامبر, 2017

غزل انصاری اصل / نویسندگان

تجاوز نویسنده غزل انصاری اصل

21 سپتامبر, 2018

داستان های زیبا

داستان عاشقانه واقعی من و محمد

18 جولای, 2016

شاعران سایت

شعر کوچه ی بن بست خوانش نجوا

16 جولای, 2018

شازده کوچولو نویسنده آنتوان دو سنت اگزوپری گوینده سعید بحرالعلومی

رمان صوتی کفشهای آبنباتی گوینده منیژه افشار

ملت عشق نویسنده الیف شافاک گوینده منیژه افشار

خسرو ناهید نویسنده علی سلطانی خوانش کمال کلانتر

سایت عشق زیبا © 2019 حق کپی رایت محفوظ است صفحه قوانین
اشعار زیبا از شعرای معاصر
0