شراب یا مِی یک نوشیدنی الکلی است که از تخمیر انواع میوهها بهدست میآید.[۱] خاصیت شیمیایی طبیعی میوه بهگونهای است که میتواند بدون افزودنی شکر، اسید، آنزیم یا دیگر افزودنیها تخمیر شود.[۲] شراب از تخمیر میوه له شده به وسیلهٔ انواع مخمر که قند موجود در میوه را به الکل تبدیل میکنند به دست میآید. برای به دست آوردن انواع شراب، از انواع مختلف انگور یا دیگر میوه ها با مخمرهای گوناگون استفاده میشود.[۳]
اگرچه از میوههای دیگر مانند آلبالو، سیب، توت و غیره و تقریباً از تمامی رستنیها نیز شراب ساخته میشود ولی واژهٔ شراب بدون ذکر نام میوه تقریباً همیشه به معنی شراب انگور است و شرابهای دیگر را با نام آنها میآوریم (مانند: شراب سیب یا شراب اقطی).
معمولاً شرابهایی که از دیگر رستنیها مانند برنج، گندم، رازک و… به دست میآیند که از مواد نشاستهای هستند و برای استفاده به عنوان شراب در نظر گرفته نمیشوند بلکه فرایندهای دیگری بر روی آنها انجام میشود تا نوشیدنیهای دیگری از جمله آبجو یا ویسکی به دست آید، در حالی که شراب زنجبیل به همراه کنیاک تقویت میشود. در این نمونهها استفاده از لغت شراب علاوه بر مراحل ساخت به منبع شراب غنیتر اطلاق میگردد. استفاده تجاری از واژه wine به زبان انگلیسی (و معادل آن در زبانهای دیگر) در بسیاری از قانونگذاریها ممنوع است.[۴][۵]
پیشینه چند هزار ساله شراب سازی تأیید شدهاست. هماکنون قدیمیترین وجود از شراب مربوط به گودین تپه کرمانشاه است.در سال ۱۹۶۰ در تپه حاجی فیروز شهر نقده ظرف شراب ۷۰۰۰ سالهای یافت شد که در ته آن شراب تهنشین شده پیدا کردند . برخی از باستان شناسان نیز بر این باورند که اولین بار شراب در ایران و در شهر شیراز ساخته شد که مرغوبترین شراب جهان آن روز بود و اکنون هم واژه Shiraz در زبان انگلیسی به معنی شراب شیراز است.
تکنیک مخلوط کردن رزین تربانتین با شراب جهت جلوگیری از ترش شدن شراب بودهاست. برای فیلیپ مارنیوال (Philippe Marinval)مدیر پژوهش در مرکز مردمشناسی تولوز این مدرکی است دال بر اینکه انسان نو سنگی شراب مینوشیده است.[۷]شراب آلبالو ویکی پدیا
به ترتیب میزان تولید:
و در ایران:
فواید شراب قرمز در سلامتی شناخته شدهاست. با این حال بیش از حد مصرف کردن هر الکلی میتواند منجر به اعتیاد شود و مشکلاتی برای سلامتی به وجود آورد. الکل باید در حد اعتدال مصرف شود. شراب قرمز دارای آنتیاکسیدان بالایی میباشد و سرشار از پلی فنولها از جمله proanthocyanidin است که یک آنتیاکسیدان قوی میباشد. در واقع شراب قرمز دارای آنتیاکسیدان بیشتری از آب انگور تجاری، زغال اخته خام، و حتی آکایی بری که یک میوه سرشار از آنتیاکسیدان است میباشد شراب تیره دارای آنتیاکسیدان بالایی میباشد و سبب جلوگیری از لخته شدن خون در شریانها میشود و از شریانها در برابر کلسترول بد (ال دی ال) محافظت میکند.
۱. جلوگیری از سرطان: شواهد و دلایل متعددی نشان میدهد که نوشیدن شراب قرمز در حد اعتدال میتواند از بروز سرطان پیشگیری کند. آنتیاکسیدانهای زیادی در شراب قرمز وجود دارد که میتواند از آسیب اکسیداسیون، که در پیری و همچنین شرایط بحرانی نظیر آلزایمر، دیابت نوع ۲ و بیماریهای قلبی و عروقی مؤثر هستند جلوگیری کند. یکی از آنتیاکسیدانهای موجود در شراب قرمز به جلوگیری از سرطان ریه کمک میکند و تحقیقات نشان دادهاست که رزوراترول همان آنتیاکسیدانی است که از قلب محافظت میکند و میتواند سبب کشته شدن یا از بین رفتن سلولهای سرطانی شود.
۲. جلوگیری از پوسیدگی دندان: شراب قرمز حتی شراب بدون الکل سبب مقاومت مینای دندان و جلوگیری از پوسیدگی دندان میشود. پلی فنول در شراب قرمز همچنین میتواند از بیماریهای لثه جلوگیری کند و حتی به درمان و کاهش التهاب در لثهها کمک کند.
۳. جلوگیری از سرطان سینه: مصرف مداوم نوشیدنیهای الکلی خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش میدهد، ولی شراب قرمز اثر متفاوتی دارد. در مجله سلامت زنان توضیح داده شده است که مواد موجود در پوست انگور قرمز سبب کاهش سطح استروژن و افزایش تستوسترون در زنان قبل از یائسگی میشود که منجر به کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه میشود.
۴. حفاظت از آفتاب سوختگی: شراب و مشتقات انگور میتواند به کاهش اثرات مخرب یو وی (اشعه ماوراء بنفش) کمک کند.[۱۰][۱۱]
تحقیقات وزارت بهداشت بریتانیا در سال ۲۰۱۶ نتیجه مطالعات قبلی که گفته بود نوشیدن اندک الکل خطر ابتلای مردان به بیماریهای قلبی را کاهش میدهد رد کردهاند. به گفته مشاور ارشد اداره بهداشت بریتانیا این باور که نوشیدن یک استکان شراب قرمز در روز باعث جلوگیری از بیماری قلبی میشود یک افسانه بیش نیست.[۱۲][۱۳]
زیاده روی در نوشیدن شراب و مخصوصاً شرابی که الکل زیاد داشته باشد به سلولهای استخوانها صدمه میزند، سرطانزا است[۱۴] و ارتباط قوی میان مصرف بیش از حد مشروبات الکلی و سرطانهای پستان، مری، دهان، نای، حنجره و حلق وجود دارد.[۱۴][۱۵] الکل به سیستم عروقی و قلب صدمه میزند، مصرف زیاد آن باعث زوال عقل[۱۶] و ایجاد اختلالات مغزی میشود، خطر ایجاد دیابت نوع ۱ را دارد و در بینایی تأثیر سو دارد.[۱۷][۱۸][۱۹] بر اساس گزارشی که «کمیته علمی مستقل در مورد داروها» در بریتانیا تهیه کرده زیان مصرف افراطی الکل در جامعه سه برابر زیان مصرف کوکائین یا کشیدن سیگار برآورد شده است. دیوید نات میگوید کراک از الکل اعتیاد آورتر است ولی از آن جا که عده بیشتری الکل مصرف میکنند در کل زیان آن بیشتر است.[۲۰]
اگرچه شراب دارای آنتیاکسیدان میباشد اما با اختلال در فرایند اثرگذاری آنتیاکسیدانهای دیگر در بدن صدمات مؤثری در دراز مدت بر سوخت و ساز سلولها داشته و روند پیری را تسریع میبخشد. الکل سبب مرگ سلولهای مغزی میشود و برخی از آنها قابل ترمیم و بازسازی نمیباشند. الکل به دلیل اختلال در عملکردهای غیرارادی بدن نظیر تنفس، ضربان قلب و .. خطر آنفارکتوس را بالا میبرد و فرایند جایگزینی مداوم سلولهای قلب را کند میکند. شراب احتمال بیماری کبد چرب را بسیار بالا میبرد و بافت کبد را شرحه شرحه کرده و ترشح آنزیمهای لوزوالمعده و کبد را تحت تأثیر قرار میدهد. خطر سیروز کبدی و آلزایمر در افراد الکلی بالاتر از دیگران است. افراد دیابتی که قبلاً الکل استفاده میکردند نسبت به تزریق انسولین نتایج مثبت ضعیف تری نشان میدهند. چربیهای انباشته شده در نواحی دور شکم در افراد الکلی پس از لیپوساکشن سریعتر و بیشتر بازگشت کردهاند.
وقتی از مایع تخمیر شده شراب قبل از صاف کردن که همراه با چوب انگور باشد به عنوان پیش ساز عرق استفاده شود مشروب یا عرق حاصل به متانول یا الکل چوب آلوده میشود که متانول فرد را دچار کوری یا حتی مرگ میکند.[۲۱] مصرف ۱۰ میلیلیتر از متانول میتواند با تأثیر بر دستگاه عصبی منجر به کوری و مصرف ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیلیتر منجر به مرگ در بزرگسالان گردد.[۲۲]
نظر پزشکان بر این است که افزایش مقدار نوشیدن شراب بیشتر از دو لیوان در روز اثرات زیر را بر زیبایی دارد[۲۳]
(۲).یونایتد اسپیریتس
(۳).پرنود ریکارد
(۴).باکاردی
(۵).بیم سانتوری
(۶).هنسی
(۷).کامپاری
نوشیدنیهای الکلی یا مشروبات الکلی نوشیدنیهایی هستند که حاوی مقدار قابلتوجهی اتانول (به صورت غیررسمی الکل) هستند، که عوارض آن در دوزهای پایین شامل سرخوشی، کاهش اضطراب و خوش مشربی و در دوزهای بالا شامل مستی، بهت و ناهشیاری است. استفادهٔ طولانی مدت و سوءمصرف الکل میتواند منجر به وابستگی جسمی و الکلیسم شود.
نوشیدن الکل نقش اجتماعی مهمی را در بسیاری از فرهنگها ایفا میکند. بیشتر کشورها قوانینی برای تنظیم تولید، فروش و مصرف آنها دارند.[۱] با این حال، نوشیدنیهای الکلی در اکثر نقاط جهان قانونی است. فروش صنعت نوشیدنیهای الکلی در جهان ۱۵۰۰میلیارد دلار بودهاست[۲]
این نوشیدنیها به سه گروه اصلیِ آبجوها، شرابها و نوشیدنیهای تقطیری تقسیم میشوند.
مشروبات الکلی که با تخمیر جو به دست میآید آبجو محسوب میشوند، آنهایی که از تخمیر انگور به دست میآیند شراب و آنهایی که با تخمیر غلات و میوهها و سپس تقطیر آنها به منظور بالا بردن درصد الکل درست میشوند، مشروباتی مانند ویسکی و ودکا هستند. اما این تعاریف شامل بسیاری از مشروبات الکلی نمیشوند. سازمان بهداشت جهانی مثلاً «سایدر» که از تخمیر سیب و گلابی درست میشود یا «ساکی» که با تقطیر برنج به دست میآید را در زمره «دیگر» مشروبات الکلی طبقهبندی کردهاست. همچنین شرابهای غنی شده مانند پورت که با روش تخمیر دوگانه تقویت میشوند نیز در بین مشروبات «دیگر» طبقهبندی کردهاست.[۳]
بعد از انقلاب اسلامی ایران، تولید و مصرف نوشیدنیهای الکلی غیرقانونی و جزو اقلام قاچاق اعلام شد[۵] مطابق مواد ۷۰۲ و ۷۰۳ قانون مجازات اسلامی، تولید و فروش مسکرات و مشروبات الکلی برای تمامی آحاد جامعه اعم از مسلمان یا اقلیتهای مذهبی ممنوع و غیرقانونی اعلام شد.[۶] همچنین تمام شرکتهای ایرانی تولیدکننده الکل مانند میکده قزوین توسط مردم مختل و کارکنان آنان دستگیر یا بیکار شدند و به جای آنها اماکنی مانند فرهنگسرا تأسیس گردید.[۷] در ایران افراد مستی که موجب سلب امنیت اجتماعی و فردی دیگران شوند، در دفعهٔ اول و دوم ۸۰ ضربه شلاق حد دارند و برای بار سوم اعدام میشوند. البته این قانون تبصرههایی نیز دارد.[۸] بعد از سال ۱۳۵۷ تعیین میزان مصرف مواد الکلی در ایران همواره در هالهای از ابهام قرار داشتهاست و همواره گزارشهای ضد و نقیضی اعلام میشود. اگر چه مصرف و تولید الکل بهطور قانونی ممنوع است ولی به صورت زیرزمینی و مخفی مصرف میشود.[۹] همچنین مدیرکل حوزه ریاست سازمان پزشکی قانونی کشور اعلام کردهاست که در ایران، ۵ استان: تهران، البرز، اصفهان، لرستان و کرمانشاه بیشترین مصرف الکل را به خود اختصاص داده[۹] و در مقابل بوشهر، سیستان و بلوچستان، چهار محال و بختیاری و مرکزی نیز بر اساس آمارهای سال ۱۳۹۰ کمترین مصرف را در حوزه الکل دارند.[۱۰] در بعضی از شهرهای ایران مانند رفسنجان[۱۱] و سیرجان،[۱۲] عدهای از مردم با مصرف نوشیدنیهای الکلی غیر مرغوب و دستساز که حاوی متانول بودند، باعث مسمومیت و حتی مرگ خود شدند.[۱۰]شراب آلبالو ویکی پدیا
براساس پژوهشی جهانی که در در نشریه لنست منتشر شد، مصرف الکل هر چقدر هم کم برای سلامتی مفید نیست و بهترین توصیه پرهیز کامل از نوشیدن الکل است. این پژوش نتیجه بررسی مصرف الکل در افراد ۱۵ تا ۹۵ سال در ۱۹۵ کشور دنیا بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۶ است که در آن کسانی را که اصلاً الکل نمینوشند با کسانی مقایسه کردند که روزی یک نوشیدنی الکلی مینوشند.[۱۳]
این تحقیق الکل را مهمترین عامل خطرساز در بار جهانی بیماریها (Disease burden) میداند و میگوید مرگ به تمام علتها و به خصوص سرطان با افزایش مصرف الکل بیشتر میشود بنابراین هیچ میزانی از الکل نیست که مصرف آن برای سلامتی مضر نباشد.[۱۳]
پژوهشگران معتقدند دلایل محکمی وجود دارد که نوشیدن الکل احتمال حداقل هفت نوع سرطان را افزایش میدهد که در این میان سرطانهای دهان و گلو، حنجره، مری، کبد، روده کوچک و بزرگ و پستان بیشترین ارتباط را با نوشیدن الکل دارند. جنیکانر از دانشگاه اتاگو نیوزیلند میگوید از سال ۲۰۱۲ تا به حال الکل جان نیم میلیون نفر را به دلیل سرطان گرفتهاست، تقریباً شش درصد تمام موارد مرگ به علت سرطان در دنیا و در سال ۲۰۱۶ الکل هفتمین عامل مرگ و روزهای کاری از دست رفته بود (۲٫۲ درصد مرگ زنان و ۶٫۸ درصد مرگ مردان) اما در جمعیت ۱۵ تا ۴۹ ساله، الکل مهمترین عامل مرگ است (۳٫۸ درصد مرگ زنان و ۱۲٫۲ مرگ مردان).[۱۳]
این تحقیق پذیرفته که نوشیدن متعادل الکل ممکن است فوایدی برای قلب داشته باشد اما مجموع خطراتی که الکل به همراه میآورد مثل سرطان و بیماریهای دیگر فراتر از فواید آن است. طبق گفته مشاوران ارشد بهداشت و درمان دولت بریتانیا حداکثر مصرف الکل توصیه شده ۱۴ واحد الکل در هفته است.[۱۳]
به گفته دکتر مکس گریزولد سرپرست این تحقیق از دانشگاه واشینگتن، رابطه نزدیک الکل و سرطان، صدمات ناشی از نوشیدن الکل مثل تصادف و بیماریهای عفونی چون سل خاصیت محافظتی الکل از بیماریهای قلبی را بیاثر میکند.[۱۳]
این بررسیها نشان داد که مصرف هر ۱۲٫۵ واحد الکل در هفته خطر سکته مغزی را تا ۱۴ درصد، نارسایی قلب را تا ۹ درصد، بیماریهای مرگبار مرتبط با فشار خون بالا را تا ۲۴ درصد و آنوریسم آئورت کشنده را تا ۱۵ درصد افزایش میدهد.[۱۳]
دکتر آنجلا وود از دانشگاه کمبریج معتقد است، پیام اصلی تحقیق این است که اگر الکل مینوشید، کم کردن مصرفش احتمالاً عمرتان را طولانیتر میکند و کمتر با خطر بیماریهای قلبی مواجه میشوید.[۱۳]
اولین معجزهٔ عیسی مسیح تبدیل آب به شراب است. در انجیل یوحنا آمدهاست که عیسی مسیح به همراه مادرش (مریم) به یک عروسی در قانا دعوت شده بودند. در آن عروسی شراب تمام میشود. عیسی دستور میدهد خمرهها را از آب پر کنند. او آب را به شراب تبدیل میکند[۱۴] عیسی در شام آخر نیز نان را به شاگردانش میدهد و میگوید: «بخورید، این بدن من است.» و جام را برمیدارد و شکرگزاری میکند و میگوید: «بنوشید این است خون من که به خاطر آمرزش گناهان ریخته خواهد شد»[۱۵] در آیین عشای ربانی نیز که امروزه به یاد شام آخر عیسی در تمام کلیساها برگزار میشود از شراب انگور یا آب انگور (برای زیر ۱۸ سالهها) به مقدار کم استفاده میشود؛ اما با این حال از مست شدن و افراط در شرابخواری به عنوان گناه یاد شدهاست.[۱۶]
پولس رسول نیز میگوید:[۱۷]
—پولس رسول، کتاب مقدس، عهد جدید، افسسیان، فصل ۵، آیهٔ ۱۸
نوشیدنیهای مستکننده از جمله شراب، حرام میباشند، نجس هستند ولی به شرط آن که پزشک مصرف آن را به مریض سودمند بداند:
در فقه شیعه، تمام الکلهای نوشیدنی نجس هستند و اگر لباس و بدن با آنها آلوده شوند، باید تطهیر شوند. فقط الکلهایی که ذاتاً قابل شرب نیست یا جنبهٔ سمی دارد، نجس نیست.[۱۸] اما استفاده از الکل نجس در ضد عفونی کردن وسایل آزمایشگاهی، لوازم پزشکی، در تزریقات و سایر موارد اشکال ندارد ولی خوردن آنها حرام است و همچنین اگر لباس و بدن با آنها آلوده شود، باید آن را تطهیر کنند. ماءالشعیر طبی، پاک و خوردن آن نیز بیاشکال است.[۱۹]
(۲).یونایتد اسپیریتس
(۳).پرنود ریکارد
(۴).باکاردی
(۵).بیم سانتوری
(۶).هنسی
(۷).کامپاری
شراب قرمز یا شراب سرخ رایجترین نوع شراب انگور است. رنگ سرخ این شراب در جریان تخمیر از حل شدن مواد رنگی پوست انگور در الکل میآید. اگر پوست انگور را قبل از تخمیر جدا کنند شراب سفید به دست میآید.
از بهترین نوع انگورها برای شراب قرمز، انگور شانی است. از انار و گیلاس هم میتوان شراب قرمز تهیه کرد.
(۲).یونایتد اسپیریتس
(۳).پرنود ریکارد
(۴).باکاردی
(۵).بیم سانتوری
(۶).هنسی
(۷).کامپاری
شراب قرمز را می شود از هر میوه قرمزی که درصد قابل توجهی گلوکز داشته باشد تولید کرد
به واقع در فرایند تخمیر این قند گلوکز است که با از دست دادن کاز گربنیک الکل را می سازد البته به کمک موجودات ماکروسکپی موجود در مخمر که به محض اضافه شدن، این فرایند ر آغاز می کنند…
و مهارت یک شراب ساز در همین پروسه نمایان خواهد شد:
کنترل تبدیل قند به الکل و گاز کربنیک و جلوگیری از اسیدیته شدن محیط که طعم شراب را از تلخ به ترش تبدیل خواهد کرد…
آلبالو (فارسی شرقی:البالو’) نام درخت و میوهای است بومی جنوب غرب آسیا و اروپا با (نام علمی: Prunus cerasus). میوه آن ترش مزه و سرخ رنگ است. بلندی درخت آن ۳ تا ۱۰ متر[نیازمند منبع] است.
صد گرم آلبالو ۱۶ گرم مواد قندی، ۰/۸۵ گرم پروتئین و ۸/۶ کالری دارد. بهعلاوه صد گرم آن حدود ۵۰ میلیگرم کلسیم، ۲۰ میلیگرم فسفر، ۱ میلیگرم آهن، ۴۰۰ واحد بینالمللی ویتامین آ، ۰/۱۴ میلیگرم تیامین، ۰/۱۲ میلیگرم ریبوفلاوین، ۵ میلیگرم ویتامین C و نیز مقداری سدیم، منیزیم، پتاسیم، مس، روی و املاح دیگر دارد [نیازمند منبع]. برای آلبالو خواص زیادی ذکر کردهاند که از جمله میتوان به ارزش آن در درمان التهاب کلیه، سلامتی قلب، ناراحتیهای کبد، معده و روده و نیز بیماریهای تبدار اشاره کرد. دم کرده آلبالو خاصیت ادرارآور داشته و از قدیم به ارزش آن توجه داشتهاند. از آلبالو برای تهیه آلبالو پلو، اشکنه آلبالو، شربت آلبالو و ترشی آلبالو و یکی از پر طرفدارترین لیکورهای جهان ویشنوکا و موارد دیگر استفاده میشود
از آلبالوهای ترش خشک شده در آشپزی از جمله سوپ، گوشت خوک ،کیک، تارت و پای استفاده میشود.
از آلبالو یا شیرهٔ آلبالو در لیکورها یا نوشیدنیها استفاده میشود. در ایران، ترکیه، یونان و قبرس با درآوردن هستهٔ آلبالو و جوشاندن آن با شکر مربا درست میکنند. با مخلوط کردن آب مربای آلبالو و آب خنک شربت درست میکنند.
میوه آلبالو و برگهای آن
یک درخت کوچک آلبالو در کرج
شراب آلبالو ویکی پدیا
درخت آلبالو
شکوفه آلبالو
شکوفه آلبالو
آلبالو
آلبالو (فارسی شرقی:البالو’) نام درخت و میوهای است بومی جنوب غرب آسیا و اروپا با (نام علمی: Prunus cerasus). میوه آن ترش مزه و سرخ رنگ است. بلندی درخت آن ۳ تا ۱۰ متر[نیازمند منبع] است.
صد گرم آلبالو ۱۶ گرم مواد قندی، ۰/۸۵ گرم پروتئین و ۸/۶ کالری دارد. بهعلاوه صد گرم آن حدود ۵۰ میلیگرم کلسیم، ۲۰ میلیگرم فسفر، ۱ میلیگرم آهن، ۴۰۰ واحد بینالمللی ویتامین آ، ۰/۱۴ میلیگرم تیامین، ۰/۱۲ میلیگرم ریبوفلاوین، ۵ میلیگرم ویتامین C و نیز مقداری سدیم، منیزیم، پتاسیم، مس، روی و املاح دیگر دارد [نیازمند منبع]. برای آلبالو خواص زیادی ذکر کردهاند که از جمله میتوان به ارزش آن در درمان التهاب کلیه، سلامتی قلب، ناراحتیهای کبد، معده و روده و نیز بیماریهای تبدار اشاره کرد. دم کرده آلبالو خاصیت ادرارآور داشته و از قدیم به ارزش آن توجه داشتهاند. از آلبالو برای تهیه آلبالو پلو، اشکنه آلبالو، شربت آلبالو و ترشی آلبالو و یکی از پر طرفدارترین لیکورهای جهان ویشنوکا و موارد دیگر استفاده میشود
از آلبالوهای ترش خشک شده در آشپزی از جمله سوپ، گوشت خوک ،کیک، تارت و پای استفاده میشود.
از آلبالو یا شیرهٔ آلبالو در لیکورها یا نوشیدنیها استفاده میشود. در ایران، ترکیه، یونان و قبرس با درآوردن هستهٔ آلبالو و جوشاندن آن با شکر مربا درست میکنند. با مخلوط کردن آب مربای آلبالو و آب خنک شربت درست میکنند.
میوه آلبالو و برگهای آن
یک درخت کوچک آلبالو در کرج
شراب آلبالو ویکی پدیا
درخت آلبالو
شکوفه آلبالو
شکوفه آلبالو
آلبالو
آلبالو (فارسی شرقی:البالو’) نام درخت و میوهای است بومی جنوب غرب آسیا و اروپا با (نام علمی: Prunus cerasus). میوه آن ترش مزه و سرخ رنگ است. بلندی درخت آن ۳ تا ۱۰ متر[نیازمند منبع] است.
صد گرم آلبالو ۱۶ گرم مواد قندی، ۰/۸۵ گرم پروتئین و ۸/۶ کالری دارد. بهعلاوه صد گرم آن حدود ۵۰ میلیگرم کلسیم، ۲۰ میلیگرم فسفر، ۱ میلیگرم آهن، ۴۰۰ واحد بینالمللی ویتامین آ، ۰/۱۴ میلیگرم تیامین، ۰/۱۲ میلیگرم ریبوفلاوین، ۵ میلیگرم ویتامین C و نیز مقداری سدیم، منیزیم، پتاسیم، مس، روی و املاح دیگر دارد [نیازمند منبع]. برای آلبالو خواص زیادی ذکر کردهاند که از جمله میتوان به ارزش آن در درمان التهاب کلیه، سلامتی قلب، ناراحتیهای کبد، معده و روده و نیز بیماریهای تبدار اشاره کرد. دم کرده آلبالو خاصیت ادرارآور داشته و از قدیم به ارزش آن توجه داشتهاند. از آلبالو برای تهیه آلبالو پلو، اشکنه آلبالو، شربت آلبالو و ترشی آلبالو و یکی از پر طرفدارترین لیکورهای جهان ویشنوکا و موارد دیگر استفاده میشود
از آلبالوهای ترش خشک شده در آشپزی از جمله سوپ، گوشت خوک ،کیک، تارت و پای استفاده میشود.
از آلبالو یا شیرهٔ آلبالو در لیکورها یا نوشیدنیها استفاده میشود. در ایران، ترکیه، یونان و قبرس با درآوردن هستهٔ آلبالو و جوشاندن آن با شکر مربا درست میکنند. با مخلوط کردن آب مربای آلبالو و آب خنک شربت درست میکنند.
میوه آلبالو و برگهای آن
یک درخت کوچک آلبالو در کرج
شراب آلبالو ویکی پدیا
درخت آلبالو
شکوفه آلبالو
شکوفه آلبالو
آلبالو
ویشنوکا (به انگلیسی: Vishnovka) نام گونهای براندی است که از میوه آلبالو به دست میآید. این نوشیدنی در کشور روسیه و کشورهای اروپای شرقی و فلات بوانات مرکزی و همچنین فسای شرقی فرآوری میشود. این نوشیدنی بسیار طبع گرم دارد و نقش آرامش بخشی بسیاری را ایفاد میکند.
(۲).یونایتد اسپیریتس
(۳).پرنود ریکارد
(۴).باکاردی
(۵).بیم سانتوری
(۶).هنسی
(۷).کامپاری
برَندی (به انگلیسی: Brandy) یا براندی (به فرانسوی: Brandy) عرق شراب است که هنوز طعم میوه اصلی سازنده شراب را از دست نداده است. برندی کوتاه شده عبارت “Brandywine” و گرفته شده از واژه هلندی “brandewijn” به معنای شراب سوخته است. مقدار الکل آن ۴۰ تا ۶۰ درصد اتانول است و بیشتر به عنوان نوشیدنی پس از شام صرف میشود.[۱][۲]
این مشروب از تقطیر شراب و یا تفاله بازمانده از آبگیری انگور بدست آمده و سپس در بشکههای چوبی برای مدتی نگه داشته شده تا رنگ قهوهای بهخود بگیرد. گاهی برای تغییر رنگ محصول نهایی و برای صرفهجویی در زمان کهنه کردن به آن کارامل اضافه میکنند،[۳][۱]
خاستگاه برندی به درستی دانسته نیست. بیگمان پیشینه آن با تاریخچه تقطیر در پیوند است. برندی در سده دوازدهم (میلادی) وجود داشتهاست ولی تا سده پانزدهم رواج نیافته بود.[۴][۵][۶]
عرقگیری از شراب با حفظ طعم آن میوه را برندی مینامند. هنر مشروب سازی واقعی ساخت برندی خوب است. از تمام میوههای تازه که از آن شراب گرفته باشند امکان تهیه برندی هست. به زبان دیگر عرقگیری از شراب میوه تازه را با کمی صبر و حوصله و تکنیک برندی مینامند. برندی برای اولین بار در فرانسه و با نام eau de vie یا آب حیات تولید شد. ریشه این واژه از لغت هلندی brandewijn بمعنای سوزاننده یا شراب سوزان آمدهاست. برندی را معمولاً از شراب ترش و تند تهیه میکنند و مثل معروفی است که بدترین شراب، بهترین برندی را میسازد. این مشروب را معمولاً بعد از شام و با گیلاس (جام) کوچک (شات) با ظاهری لالهای شکل سرو میکنند. درجه الکلی آن بستگی به ویژگی و تمایل تهیهکننده داشته و بین ۳۰٪ تا ۵۰٪ است. هر چه درجه الکلی برندی بالا رود، طعم میوه کمتر میشود و بلعکس.
و…
شراب آلبالو ویکی پدیا
V.S. = حداقل زمان کهنگی برندی در یک آمیزه (جا افتادن) سه سال است که به آن سه ستاره هم میگویند.
V.S.O.P. = جا افتادگی پنج ساله یا پنج ستاره.
X.O. = حداقل شش ساله یا بیشتر.
پیش از شروع مراحل مختلف تهیه هر گونه شراب؛ از ضدعفونی کردن، روش کلی تهیه شراب، جدول ترکیبات، بشکه تخمیر، کیسه متقال صافی، قفل هوا (۱) یا (۲) یا (۳)، همزن، سیفون کردن، شیشه کردن مشروب، آمیزه کردن مشروب، شکر یا عسل، انواع مخمر موجود در بازار، فعال کردن مخمر، تشتک زدن و یادداشت مراحل مختلف تهیه و آمادهسازی شراب برای تعریق و کاربرد آبسنج و الکل سنج اطلاع داشته باشید.
توجه: میوه معطر، دیگ مسی تقطیر، کندی و ملایمت و پیوستگی تعریق و تقطیر، و طول زمان جا افتادن اساس تهیه برندی خوب است.
برای تهیه یک برندی خوب نیاز به میوه خوب و رسیده و معطر داریم. در موقع انتخاب میوه سعی میکنیم با وسواس خاصی، بهترین و معطرترین را دستچین نماییم. میوه را له کرده و درون بشکه (پلاستیک یا ترجیحاً چوبی) میریزیم. درب بشکه را بسته و مفری برای خروج گاز حاصل از تخمیر بازمیگذاریم. با تجربههای قبلی میدانیم که بشکه نباید تا دهانه پر باشد که باعث ری کردن و سر رفتن میوه از دهانه بشکه شود.
زمانیکه هیچگونه آثار خروج گاز و جوشیدن در سطح بشکه مشاهده نشد، فرایند تخمیر پایان یافته و میتوانیم درب بشکه را محکم و راه ورود و خروج هوا را مسدود نماییم. فرصتی چند روزه برای جا افتادن شراب خام و پس از آن آمادگی برای تقطیر برندی را دارد. درجه الکلی شراب ما باید حداقل ۱۰٪ تا ۱۲٪ و اگر شراب حاصل کمی ترش مزه بود، پایه مطلوبی برای تهیه برندی است.
ابزار و لوازم کار را برای روز معینی مهیا نموده و در آن روز برای تهیه برندی، تقطیر را شروع میکنیم. یادمان باشد که برای تهیه برندی جنس دیگ تقطیر باید از مس باشد. بدنه داخلی مسی این امکان را فراهم میکند که گوگرد و سایر ناخالصیهای موجود در شراب در حال پخت، تحت تأثیر کاتالیزور حرارت، جذب بدنه دیگ مسی شود و در نتیجه الکل بدست آمده طعم و بوی گوگرد و آلدئید نداشته باشد. نکته بسیار مهم دیگر آنکه عمل تعریق باید بسیار آرام و بکندی انجام شود تا مولکولهای فراوان طعم دهنده به میوه همراه با تصعید الکل به آرامی به صورت بخار درآیند و سپس با سرد شدن و سیال شدن الکل طعم و دهان مزه طبیعی میوه را نیز در خود حفظ نماید.
تا ارتفاع ۱۰ سانتیمتری دهانه برج تقطیری مسین را از شراب خام پر و با رعایت اصول از قبل دانسته، لوله خنککننده متصل به لوله مارپیچ را نصب و آببندی و پس از غوطه ور نمودن در ظرف آب سرد یا یخ، سر پلاستیک آزاد آن را وارد ظرف شیشهای عرقگیری نموده، زیر دیگ را روشن و فرایند تقطیر را آغاز میکنیم. پس از مدت کوتاهی دیگ پخت ابتدا گرم و سپس داغ و به آهستگی تصعید گاز الکل آغاز و به دلیل عبور از لوله مارپیچ که حکم خنککننده (رادیاتور) را دارد به مایع تبدیل و سیلان الکل با درجه بالا به درون شیشه عرقگیری آغاز میشود با تنظیم درجه حرارت دیگ پخت، کنترل کامل تقطیر را بدست میگیریم. بوی مطبوع الکل حاصل اگر مستکننده نباشد، نتیجه کار مثبت است.
درطول فرایند تعریق، در صد الکل را با الکل سنج بهطور دایم کنترل میکنیم، زمانی که عدد ۲۰–۱۸ را نشان میدهد که پایان پروسه تقطیر الکل است و به محض آنکه به حداقل ۱۸٪ الکل رسید، لوله را از درون شیشه تقطیر خارج میکنیم. اگر باز هم تقطیر را ادامه دادیم و الکل به زیر ۱۸٪ رسید، این بچ تقطیر، ودکای خوبی است ولی برای تهیه برندی مناسب نیست.
اگر هنوز شرابی در بشکه تخمیر اولیه موجود بود، تفاله پخته شده را که خیلی هم داغ است دور ریخته و ظرف عرقگیری و لولهها را کاملاً تمیز نموده و با تکرار تعریق، تقطیر را آنقدر ادامه میدهیم تا همه الکل آن شراب خام به بچهای با حداقل ۱۸٪ الکل تبدیل و به درون شیشههای تقطیر جاری شود. تا اینجای کار عرق با درجه الکلی بالا (تقریباً ۵۵٪) بدست آمده ولی برندی نیست.
برای تهیه برندی باید در نظر داشت: به محض شروع تعریق و تولید اولیه حدود نصف لیوان از الکل اولیه را که به آن (سَرِتقطیر) میگویند در شیشهای جداگانه قرار میدهیم. تقطیر را ادامه داده و آن را درون ظرف یا بشکه اصلی تقطیر میریزیم تا به درجه الکلی ۱۸٪ برسد (قلب تعریق)، حرارت را بالا برده و به حدود ۱۰۰ درجه میرسانیم و لوله خروجی را به شیشه یا ظرف سوم منتقل میکنیم وجود یک بطر نیز از این تقطیر را جمعآوری میکنیم (ته تقطیر).
به عبارتی از ابتدا تا انتهای کار را در سه طرف جداگانه جمعآوری میکنیم.
درجه الکل مقدار عرقگیری شده، غیر از سرتقطیر و ته تقطیر یعنی تقطیر میانی را آزمایش میکنیم. اگر درجه الکل تقطیر میانی ما بالاتر از ۴۰٪ بود، مطلوب است، در غیر اینصورت همان عرق را دوباره به دیگ تمیز بازگردانده و عرق دو آتشه میگیریم تا درجه معدل آن به حداقل ۴۰٪ برسد.
بشکه ساخته شده از چوب بلوط را آماده و مشروب ۴۰٪ را وارد بشکه نموده، مقداری از ته تقطیر را وارد آن میکنیم قدری هم زده درجه الکل را بار دیگر آزمایش میکنیم که نباید از ۳۵٪ بیشتر باشد اگر زیادتر بود مقداری دیگر از ته تقطیر را اضافه میکنیم و اگر کمتر از ۳۵٪ شد از سر تقطیر اضافه میکنیم تا به حدود ۳۵٪ برسد.
سر بشکه را کاملاً محکم و در نقطهای خنک و بدور از نور مستقیم آفتاب قرار میدهیم. حداقل سه سال صبر کنید.
بشکه چوبی با ظرفیت تقریباً ۱۰ لیتر، از جنس چوب بلوط که داخل و خارج آن کاملاً تمیز و دربند بسیار محکمی داشته باشد. اگر رنگ برندی و طعم قدری سوخته را در نظر دارید بشکه چوبی را باید با شعله پریموس دستی بیک اندازه شعله مستقیم داد تا قشر نازکی از سطح داخلی آن سوخته شود!
روش دیگر بکاربردن قرابه (خُم) شیشهای ایست. از این نوع قرابه در شیراز برای نگهداری و نقل و انتقال آبلیمو یا عرقیات مفرح استفاده میشود. برای درپوش از قطعه لاستیک هرمی شکلی استفاده میشود که با فشار در دهانه آن فرومیکنند. بجای سوزاندن بدنه (در بشکه چوبی) از زغال یا نیمسوز چوب بلوط که بتواند از دهانه قرابه عبور کند استفاده میشود (حدود نیم کیلو).
روش دیگر استفاده از شیشه قطور و دهان گشادی است که ظرفیت آن کمتر از ۱۰ لیتر بوده و باز هم مانند قرابه درون آن مقداری از چوب نیمه زغال شده بلوط (نیمسوز) میریزند که برای ده لیتر حدود نیم کیلو از این نیمسوز کافیست. اطراف این شیشه را باید با پارچه ضخیم (شبیه برزنت) پوشاند تا نور در آن نفوذ نکند.
مخمر را با نصف لیوان آب نیمه گرم و عسل مخلوط و کاملاً هم زده تا حل و فعال شود.
انگور را درون لگن یا وان ریخته، دستها را شسته و با فشار پا همه را له میکنیم و با کمک کاسه به درون دو بشکه تخمیر بهطور مساوی میریزیم. مقداری از آب انگور را آبسنجی و یادداشت میکنیم، مخلوط مخمر را دو قسمت کرده و بهر بشکه اضافه نموده، محتویات بشکه (شراب خام) را کاملاً هم زده، درب بشکه را بسته، قفل تخمیر را نصب میکنیم (اگر موجود بود) و بشکهها را در محل گرمی قرار میدهیم.
از روز سوم هم زدن شراب خام را شروع میکنیم تا زمانی که تفاله و پوسته (نه هسته) تهنشین شود.
سه روز دیگر به شراب با تفاله فرصت میدهیم تا آرام شود.
روز چهارم:
الف- اگر از دیگ تقطیر بزرگ استفاده میکنید (۲۰ لیتری) تمام محتویات یکی از بشکهها را با کمک کاسه پلاستیک تمیز به دیگ پخت هدایت میکنیم. اگر از دیگ ۱۰ لیتری استفاده میکنیم محتویات بشکه اول را دو بار عرقگیری میکنیم.
شراب آلبالو ویکی پدیا
ب- دیگ را روی اجاق گذاشته و منبع حرارت را روشن کرده و تا دیگ گرم و الکل جاری شود.
پ- یکسوم استکان اولیه تولید را دور میریزیم.
ت- اگر از برج تقطیر ۲۰ لیتری استفاده میکنیم نصف لیوان تولید اولیه (سَر تقطیر) را در شیشه جداگانه وارد میکنیم و درب آن را میبندیم. (سر تقطیر یک)
ث- لوله خروجی را در شیشه ۵ لیتری وارد کرده و عرقگیری را ادامه میدهیم بهطور مرتب درجه الکل را آزمایش میکنیم تا به ۱۸٪ برسد. لوله خروجی تقطیر را از شیشه اصلی خارج میکنیم. این تقطیر میانی ماست و درب شیشه را میبندیم (قلب تقطیر).
ج- لوله خروجی را درون شیشه بزرگ دیگری وارد میکنیم و حرارت را بالا برده تا حدود ۱۰۰ درجه برسد و عرقگیری را ادامه میدهیم تا حدود ۷۵۰ سی سی آب مقطری که بیشتر بوی انگور میدهد (روش عرقیات مفرح) درون شیشه بریزد. درب شیشه را میبندیم. (ته تقطیر یک)
چ- حرارت را قطع نموده، با دقت محتویات داغ دیگ را خارج کرده و دور میریزیم.
و این عمل را آنقدر تکرار میکنیم تا شراب خام ما عرقگیری شود و نتیجه کار سه تولید مجزا از هم خواهد بود.
همه سر تقطیرها را درون یک شیشه بزرگ ریخته درجه الکلی آن را آزمایش میکنیم، درجه الکلی این مخلوط باید از ۷۰٪ بالاتر باشد.
درجه الکلی تقطیر میانی را آزمایش میکنیم، درجه الکلی باید حداقل ۲۵٪ باشد. اگر کمتر بود، تقطیر میانی را تماماً به دیگ پخت تمیز بازگردانده و از کل محصول در همان شیشه ۵ لیتری عرق دوآتشه میگیریم. تا زمانی تعریق را ادامه میدهیم که درجه الکلی به ۱۸٪ برسد. هر چه در دیگ باقیمانده دور میریزیم.
سَر تقطیر را به عرق دوآتشه اضافه و درجه الکلی مخلوط را آزمایش میکنیم.
حجم مخلوط جدید را بدست میآوریم.
بسته به آنکه چه درجه الکلی برای برندی خود در نظر داریم از ته تقطیر به آن اضافه میکنیم که فرمول متعادل کردن این مخلوط کردن آسان است.
هرچه درجه الکلی مورد تمایل ما بالاتر باشد، نیاز به ته تقطیر کمتر است و در عوض طعم آن خیلی میوهای نیست. بلعکس هرچه مقدار الکل مورد تمایل ما کمتر باشد طعم برندی به انگور نزدیکتر و بهتر میشود.
این برندی از همان لحظه که مخلوط شد قابل نوشیدن است ولی طعم آن تیز و تند و بو و دهان مزه کاملی ندارد و به آن برندی خام میگویند. برای رسیدن به هدف بهترین این مشروب را باید آمیزه نمود (خواباندن مشروب). اینجاست که بشکه چوبی یا قرابه شیشهای مورد لزوم است.
برندی خام را درون بشکه چوب بلوط یا قرابه شیشهای حاوی حدود نیم کیلو نیمسوز چوب درخت بلوط، زان یا آلش (مطابق سلیقه) ریخته، درب بشکه یا قرابه را محکم بسته و آن را در محلی بدون نور و با درجه حرارت نسبتاً ثابت (مثلاً زیر زمین یا انباری) میگذاریم.
توجه: اگر مایل به تهیه برندی با طعمی قدری شیرین هستیم، به ازائ هر یک لیتر برندی داخل بشکه بین ۱۰ تا ۲۰ سی سی شیره انگور خوب به بشکه اضافه کنیم و کاملاً هم میزنیم. انتخاب دیگر اضافه کردن مقداری جزیی شیره درخت رز است که یک قاشق چایخوری برای هر لیتر برندی انگور کافی است.
ماهی یکبار سری به بشکه زده و قدری آن را تکان میدهیم تا عصاره نیمسوز در کل برندی پخش شود.
مدت نگهداری در بشکه یا قرابه نباید از ۶ ماه کمتر باشد و هر چه بیشتر در حالت آمیزه بماند دهان مزه، طعم و گیرایی آن افزایش مییابد.
قبل از شیشه کردن، محصول هنرمندانه خود را از فیلتر کاغذی بگذرانید تا ذرات معلق زغال وارد شیشه برندی نشود. بهترین زمان صرف این مشروب، بعد از شام و در جمع گرم یاران همدم است.
(۲).یونایتد اسپیریتس
(۳).پرنود ریکارد
(۴).باکاردی
(۵).بیم سانتوری
(۶).هنسی
(۷).کامپاری
شراب آلبالو ویکی پدیا
You can help our automatic cover photo selection by reporting an unsuitable photo.
Your input will affect cover photo selection, along with input from other users.
Would you like to suggest this photo as the cover photo for this article?
Your input will affect cover photo selection, along with input from other users.
Thanks for reporting this video!
You can help our automatic cover photo selection by reporting an unsuitable photo.
Your input will affect cover photo selection, along with input from other users.
Would you like to suggest this photo as the cover photo for this article?
Your input will affect cover photo selection, along with input from other users.
Thanks for reporting this video!
Your Header Sidebar area is currently empty. Hurry up and add some widgets.
Your Header Sidebar area is currently empty. Hurry up and add some widgets. 0