میوه ی به، مقوی معده و دستگاه هاضمه است
خواص میوهی بهاین میوه به دلیل داشتن ترکیبی به نام «پکتین» که از کربوهیدراتهای پیچیده است، خواص دارویی دارد و به درمان اسهال کمک میکند. این میوه دارای خاصیت تقویتکنندهی معده و التیام ورم روده و مقوی قلب، ضدنفخ، ادرارآور، قاعدهآور و خلطآور است و نقش موثری در بهبود بیماریهای ریوی دارد.به در طب سنتیاز نظر طب قدیم ایران بهِ شیرین، گرم و تر و بهِ ترش، سرد و خشک است. روغن به، سرد و تر و قابض و به دانه سرد و تر است.* به تقویت کننده قلب است.* ادرار آور است.* نرم کننده سینه است.* مقوی معده و دستگاه هاضمه است.* قابض است.* خونریزی را بند میآورد.* بهِ ترش مسهل است.* بهِ ترش برای تنگی نفس مفید است.* بهِ ترش استفراغ را بند میآورد.* اسهالهای ساده و اسهال خونی را درمان میکند.* به، بهترین و مفیدترین میوه برای مسلولین است.* خونریزی از رحم را متوقف میکند.* اثر مفید روی بواسیر درد.* برای هضم غذا مفید است.
به دانه برای درمان سرفه و گرفتگی صدا مفید است
خواص به دانه
* داخل میوهی «به» دانههایی به رنگ قهوهای یا قهوهای تیره وجود دارد. این دانهها منبع بسیار خوبی از موسیلاژ (لعاب) هستند و حدود 20 تا 22 درصد وزن دانه را لعاب روی آن تشکیل میدهد.
* دانههای «به» به دلیل وجود لعاب، در رفع التهابات مخاط ها، سرفه و گرفتگی صدا نقش بسزایی دارند.
* به علاوه، آنها در مصارف صنعتی نیز مورد استفاده قرار میگیرند به طوری که از لعاب این دانه در محصولات ی و مجعد کردن موها استفاده میشود. البته یکی دیگر از موارد مصرف لعاب دانه «به» آهار دادن پارچههای گرانقیمت است.
* به دانه دارای خواص ضدباکتریایی قوی است. می توانید از آن برای رفع بوی بد دهان، گلو درد و آفت های دهان استفاده کنید.
* لعاب به دانه به درمان سوختگی کمک می کند و می توانید آن را روی جای سوختگی بمالید.* لعاب موجود در به دانه به رفع گلو درد و سرفه های خشک کمک می کند.* به دانه باعث کاهش وزن هم می شود زیرا چربی، کالری و نمک کمی دارد. از طرف دیگر، به دانه سرشار از فیبر و ویتامین C است که هر دو به کنترل وزن کمک می کنند. زمانی که آن را به غذایی اضافه می کنید، طعم خوبی به آن می دهد.* به دانه سیستم گوارش را نیز تقویت می کند. به دانه برای درمان زخم معده مفید است، یبوست و اسهال را برطرف می کند و به این ترتیب، به گوارش بهتر کمک می کند که این به دلیل فیبر موجود در آن است.* نکته ی جالب دیگر این است که زمانی که با مواد غذایی ترکیب می شود، به گوارش آن ها کمک می کند؛ به عنوان نمونه، اگر به گوشت اضافه شود، باعث گوارش پروتئین می شود.* مصرف به دانه احتمال ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد. به دانه حاوی پکتین است که کلسترول خون را پایین می آورد. به دانه به استحکام بیشتر رگ ها و جلوگیری از تصلب شراین کمک می کند و می تواند فشار خون را کاهش دهد.* به دانه خاصیت دیگری هم دارد و آن مبارزه با سرطان است. سرطان معمولاً در اثر فعالیت رایکال های آزاد به وجود می آید. به دانه حاوی آنتی اکسیدان های خاصی است که با این رادیکال های آزاد سرطان زا مقابله می کنند.
به دانه سیستم گوارش را نیز تقویت می کند
طرز استفاده از به دانه* برای مصرف به دانه میتوانید یک قاشق چایخوری از دانههای آن را کمی در آب خیس و سپس استفاده کنید.* همچنین میتوانید چند «دانه به» روی زبان قرار دهید و لعاب آن را ظرف چند دقیقه بمکید.* جوشاندهی دانه به: 30 گرم به دانه را در یک لیتر آب جوش ریخته و آنقدر بجوشانید تا به صورت ژله در آید. نکته: دانهی به را هرگز نجویدتوجه داشته باشید که دانه «به» را باید فقط به طریقی که گفته شد، مصرف کرد و هرگز نباید آن را به صورت لهشده یا خردشده، جوشاند و خورد، زیرا با این کار، موادی به نام آمیگدالین در «دانه به» تجزیه (هیدرولیز) میشوند و اسید سیانیوریک تولید میکنند که اسیدی خطرناک است. با مکیدن یا خوردن دانه به، لعاب از روی آن جدا و دانه بدون هیچ تغییری دفع میشود. در این صورت خطر تولید اسید سیانیوریک وجود ندارد، اسید سیانیوریک فقط با له یا خرد شدن دانه در محیط معده تولید میشود.
منابع:
tebyan.net
baghdaroo.com
درخت «به»، درخت کوچکی است که در خانوادهی گل سرخ جای میگیرد و پوست ساقه و تنهی آن قهوهای بوده و در اکثر نقاط اروپا، نواحی مدیترانه، آسیا و آفریقای شمالی میروید.
برگهای آن پوشیده از کرک و صاف است. گلهای آن درشت، به رنگ سفید و یا صورتی و دارای پنج گلبرگ میباشد. این درخت میوههای درشت و کروی شکل به شکل گلابی دارد.
میوهی «به» ابتدا به رنگ سبز است و پس از رسیدن، زردرنگ میشود و سطح آن پوشیده از کرک بوده و میوهی نارس آن طعمی گس و قابض دارد اما نوع رسیدهاش شیرین، مطبوع و معطر است.
جالب است بدانید درخت «به» در نواحی مختلف ایران میروید و مهمترین نواحی کشت آن گرگان، گیلان و آذربایجان است.
«به» در جاهای دیگر دنیا از جمله آفریقا، مرکز اروپا و خاورمیانه نیز کشت و برداشت میشود ولی حدود 75 درصد «به» دنیا، از ایران تأمین میشود.
این میوه به دلیل داشتن ترکیبی به نام «پکتین» که از کربوهیدراتهای پیچیده است، خواص دارویی دارد و به درمان اسهال کمک میکند. این میوه دارای خاصیت تقویتکنندهی معده و التیام ورم روده و مقوی قلب، ضدنفخ، ادرارآور، قاعدهآور و خلطآور است و نقش موثری در بهبود بیماریهای ریوی دارد.
ترکیبات شیمیایی
در 100 گرم میوه به مواد زیر مواد زیر وجود است
آب 83 گرم
مواد قندی 10 گرم
مواد نشاستهای 5 گرم
کلسیم 10 میلیگرم
فسفر 17 میلی گرم
آهن 0/8 میلی گرم
پتاسیم 15 میلی گرم
سدیم 5 میلی گرم
ویتامین آ 40 واحد
ویتامین ث 15 میلی گرم
به در طب سنتی
از نظر طب قدیم ایران بهِ شیرین، گرم و تر و بهِ ترش، سرد و خشک است. روغن به، سرد و تر و قابض و به دانه سرد و تر است.
* به تقویت کنده قلب است.
* ادرار آور است.
* نرم کننده سینه است.
* مقوی معده و دستگاه هاضمه است.
* قابض است.
* خونریزی را بند میآورد.
* بهِ ترش مسهل است.
* بهِ ترش برای تنگی نفس مفید است.
* بهِ ترش استفراغ را بند میآورد.
* اسهالهای ساده و اسهال خونی را درمان میکند.
* به، بهترین و مفیدترین میوه برای مسلولین است.
* خونریزی از رحم را متوقف میکند.
* اثر مفید روی بواسیر درد.
* برای هضم غذا مفید است.
داخل میوهی «به» دانههایی به رنگ قهوهای یا قهوهای تیره وجود دارد. این دانهها منبع بسیار خوبی از موسیلاژ (لعاب) هستند و حدود 20 تا 22 درصد وزن دانه را لعاب روی آن تشکیل میدهد.
دانههای «به» به دلیل وجود لعاب، در رفع التهابات مخاطها، سرفه و گرفتگی صدا نقش بسزایی دارند.
به علاوه، آنها در مصارف صنعتی نیز مورد استفاده قرار میگیرند به طوری که از لعاب این دانه در محصولات ی و مجعد کردن موها استفاده میشود. البته یکی دیگر از موارد مصرف لعاب دانه «به» آهار دادن پارچههای گرانقیمت است.
خواص به دانه
1- لعاب به دانه را روی زخمها و سوختگیها بگذارید تا باعث شفای سریع آنها شود.
2- ضد تب است.
3- اسهال خونی و ساده را درمان میکند.
4- برای درمان جراحات گلو موثر است.
5- سرفه را برطرف میکند.
6- برای درمان تورمهای داخلی بدن مفید است.
7- برای التیام ترک پوست دست و بدن، نوک پستان، لب و بواسیر، لعاب به دانه را روی موضع بمالید.
8- برای درمان خشکی زبان و دهان مفید است.
– آفتابزدگی را با مالیدن لعاب به دانه بر روی پوست درمان کنید.
10- جویدن به دانه برای تقویت نیروی جنسی مفید است.
1- سردرد را برطرف میکند.
2- مقوی معده است.
3- سینه را صاف و تقویت میکند.
4- سرفه کودکان را برطرف میسازد.
5- برای درمان بی خوابی دم کرده گل را با آب بهار نارنج مخلوط کرده و قبل از رفتن به رختخواب بنوشید.
1- جوشانده برگ درختِ به، ورم چشم را مداوا میکند.
2- زخمها را با جوشاندهی برگ به بشویید.
3- قابض است.
4- ضماد برگِ درخت به برای ورم چشم مفید است.
1- برای برطرف کردن زنگ زدن گوش مفید است.
2- سرگیجه را برطرف میکند.
3- برای مداوای زخمهای دهان مفید است.
4- خونریزی ریوی را درمان میکند.
5- اسهال مزمن را برطرف میکند.
6- دوست کبد است و ورم کبد را رفع میکند.
7- زخم رودهها را درمان میکند.
1- به دانه
* برای مصرف به دانه میتوانید یک قاشق چایخوری از دانههای آن را کمی در آب خیس و سپس استفاده کنید.
* همچنین میتوانید چند «دانه به» روی زبان قرار دهید و لعاب آن را ظرف چند دقیقه بمکید.
* جوشاندهی دانه به: 30 گرم به دانه را در یک لیتر آب جوش ریخته و آنقدر بجوشانید تا به صورت ژله در آید.
نکته: دانهی به را هرگز نجوید
توجه داشته باشید که دانه «به» را باید فقط به طریقی که گفته شد، مصرف کرد و هرگز نباید آن را به صورت لهشده یا خردشده، جوشاند و خورد، زیرا با این کار، موادی به نام آمیگدالین در «دانه به» تجزیه (هیدرولیز) میشوند و اسید سیانیوریک تولید میکنند که اسیدی خطرناک است. با مکیدن یا خوردن دانه به، لعاب از روی آن جدا و دانه بدون هیچ تغییری دفع میشود. در این صورت خطر تولید اسید سیانیوریک وجود ندارد، اسید سیانیوریک فقط با له یا خرد شدن دانه در محیط معده تولید میشود.
2- شیرهی به
50 گرم به را خرد کرده با 50 گرم عسل یا شکر مخلوط کنید و در یک لیتر آب جوش بریزید و آنرا روی چراغ گذاشته تا بجوشد و حجم آن به نصف تقلیل یابد.
3- جوشاندهی برگ درخت به
30 گرم برگ درخت به را در یک لیتر آبجوش ریخته و مدت چند دقیقه بجوشانید.
4- دم کردهی گل به
30 گرم گل به را در یک لیتر آبجوش ریخته و به مدت پنج دقیقه بگذارید تا دم بکشد.
5- روغن به
به را تکه تکه کرده و بپزید سپس آب آنرا بگیرید و با دو برابر وزن آن روغن زیتون مخلوط کرده و آنقدر بجوشانید تا تمام آب آن بخار شود و فقط روغن باقی بماند البته دقت کنید که روغن نسوزد.
فرآوری: مریم مرادیان نیری
بخش تغذیه و آشپزی تبیان
منابع:
ایرطب
سلامتیران – دکتر محمدحسین صالحی سورمقی
آش آلو تقویت کننده عمومی بدن بوده و برای مبتلایان به اختلالات کبدی بسیار مفید است؛ مصرف این آش سبب دفع اسید اوریک بدن میشود بنابراین برای مبتلایان به نقرس مفید است، همچنین این آش برای افرادیکه مبتلا به چربی خون و دیابت هستند هم مناسب است.
ماسک خانگی برای , اگر به دنبال راهکارهای مناسب جهت درمان خارش سر هستید یک عدد موز کوچک له شده را با 2 قاشق غذاخوری عسل و نصف یک آووکادو به خوبی ترکیب کنید و ماسک حاصل را کاملا به پوست سرتان بمالید.
ی شب یلدا , شب یلدا و جشنهایی که در این شب برگزار میشود، یک سنت باستانی است که از زمانهای گذشته تا به امروز در میان ایرانیان مرسوم بوده است و بنیان زندگی آنان را تشکیل داده است.
هنوز هم افراد بسیاری هستند که ترجیح میدهند هنگام بیماری، به جای استفاده از داروهای شیمیایی، از گیاهان دارویی و درمانهای سنتی استفاده کنند. خاصیت دارویی بسیاری از گیاهان از گذشتههای دور در همهجای جهان، از جمله ایران شناختهشده است. در این مطلب به تعدادی از رایجترین و موثرترین درمانهای گیاهی سرفه اشاره خواهیم کرد.
بهدانه
شاید بهدانه از شناختهشدهترین درمانهای سرفه باشد. میوه به، دانههای لعابداری دارد که نرمکننده سینه و خلطآور هستند. به همین دلیل در تسکین سرفه موثرند.
دانههای به را کمی در آب خیس میکنند و بعد از اینکه لعاب آن خارج شد، آن را میخورند. به علاوه میتوان دانه به را روی زبان قرار داد و لعاب آن را به مدت چند دقیقه مکید، اما باید به خاطر داشت که دانه به را نباید جوید!
جوشانده بهدانه نیز در مواردی استفاده میشود. برای تهیه آن کمی دانه به را در آب جوش میریزند و میجوشانند تا به صورت ژلهای دربیاید و سپس میتوان آن را برای درمان سرفه مصرف کرد.
پرسیاوشان
برگهای این گیاه، آثار خوبی در تسکین سرفه دارند. از این برگها میتوان جوشانده یا دمکرده تهیه کرد که هر دوی آنها باعث نرم شدن خلط و کمک به دفع آن میشوند. برای تهیه جوشانده، 3 قاشق برگ خشک پرسیاوشان را داخل 1 لیتر آبجوش بریزید و اجازه دهید مدتی بجوشد. سپس آن را صاف کنید و مایع به دست آمده را بنوشید. برای تهیه دمکرده، مقداری برگ خشک را داخل 1 لیتر آبجوش بریزید و اجازه دهید بماند تا دم بکشد. سپس آن را صاف و میل کنید.
آویشن
آویشن از گیاهان پرمصرف در درمان سرفه است. برای استفاده از آن چند گرم پودر خشکشده گیاه را داخل یک لیوان آبجوش بریزید و 20 دقیقه دم کنید. سپس محلول را صاف و میل کنید. علاوه بر دمکرده، جوشانده این گیاه نیز در درمان آسم و سرفه موثر است. از آویشن، فرآوردههای دارویی مختلفی ساخته شده که سازمان نظارت بر امور داروی وزارت بهداشت هم آنها را تأیید کرده است. از آن جمله میتوان شربتهای توسیان، تیمیان، تیمکس، تیمآربا، برونکوباریج و برونکوتیدی را نام برد.
گل ختمی
این گیاه جزو گیاهان لعابدار است که با نرم کردن مجاری تنفسی و آثار خلطآوری، باعث رفع سرفه میشود. گلختمی را نیز میتوان به صورت دمکرده مصرف کرد. برای این منظور مقداری از گیاه را داخل آبجوش بریزید و 10 دقیقه دم کنید. عدهای معتقدند اگر این دمکرده همراه عسل مصرف شود، اثربخشی فوقالعادهای خواهد داشت.
بارهنگ
دانههای این گیاه، لعابدار است و باعث نرم کردن سینه و برطرف شدن سرفه میشود. دانههای آن را در آب خیس و لعاب آن را استفاده میکنند.
شلغم
استفاده از شلغم در تسکین سرفههای خلطآور بسیار مرسوم است. میتوان شلغم پخته را به تنهایی یا مخلوط با سوپ استفاده کرد.
گل بابونه
نوشیدن دمکرده گل بابونه باعث بهبود سرفه میشود. گاهی هم آن را همراه عسل مصرف میکنند.
سیر
سیر، گیاه بسیار موثر و مفیدی برای مبارزه با عفونتهای تنفسی و سرفههای شدید است. میتوان سیر را به صورت خام یا پخته مصرف کرد. کپسولهای سیر نیز در بازار وجود دارند.
زنجبیل
چای زنجبیل، ضدالتهاب قوی است که باعث کاهش درد گلو و سرفه میشود. در کشور چین، زنجبیل را همراه عسل و پیازچه میجوشانند و آن را معجزهای در درمان سرفه میدانند.
گل گاوزبان
گل گاو زبان آثار خلطآور و ضدسرفه مناسبی دارد.
نشاسته
ترکیب نشاسته با آبجوش از قدیم برای تسکین سرفههای خشک به کار میرفت و اثربخشی خوبی دارد. این ترکیب نرمکننده سینه نیز است.
دارچین
جوشانده دارچین پودر نشده نیز باعث تسکین سرفه میشود.
علاوه بر موارد ذکر شده، در منابع اطلاعاتی، به آثار ضدسرفه گیاهان دیگری نیز اشاره شده است. از آن جمله میتوان قدومه، نعناع، ثعلب، عناب و شیرینبیان را نام برد.
معمولاً اگر ریشه گیاه استفاده شود، باید مدت بیشتری بجوشد یا دم بکشد. دانه، مدت کمی کمتر و برگ از همه کمتر به زمان نیاز دارد تا عصارهاش خارج شود. از این مایعات میتوان روزی 3-2 بار استفاده کرد، اما به خاطر داشته باشید که مصرف بیش از حد گیاهان دارویی هم میتواند باعث ایجاد عوارضی ناخوشایند شود.
عسل
بسیاری از متخصصان آثار درمانی عسل را تأیید میکنند. مصرف یک قاشق عسل داخل آبجوش، چای یا شیر میتواند تسکین بسیار خوبی برای سرفه باشد. گاهی توصیه میشود به مخلوط عسل و آبجوش (یا چای) آب لیموترش تازه نیز اضافه شود. استفاده از آن به خصوص برای کودکان بسیار مناسب است.
منبع: سلامتیران
خواص به دانه برای نوزاد
خواص به دانه برای نوزاد
به دانه , خواص به دانه , فواید به دانه , مضرات به دانه
به دانهاین میوه به دلیل داشتن ترکیبی به نام «پکتین» که از کربوهیدراتهای پیچیده است، خبه دانهواص دارویی دارد و به درمان اسهال کمک میکند. این میوه دارای خاصیت تقویتکنندهی معده و التیام ورم روده و مقوی قلب، ضدنفخ، ادرارآور، قاعدهآور و خلطآور است و نقش موثری در بهبود بیماریهای ریوی دارد.از نظر طب قدیم ایران بهِ شیرین، گرم و تر و بهِ ترش، سرد و خشک است. روغن به، به دانهسرد و تر و قابض و به دانه سرد و تر است.
به دانه را بیشتر بشناسید
به دانه را بیشتر بشناسید
به دانهخواص دم کرده گل و شکوفه به
-سردرد را برطرف می کند.
به دانه را بیشتر بشناسید
– مقوی معده است .
-سینه را صاف و تقویت می کند.
-سرفه کودکانبه دانه را برطرف می سازد .
-برای درمان بی خوابی دم کرده گل را با آّب بهار نارنج مخلوط کرده وبه دانه قبل از رفتن به رختخواب بنوشید .
به دانه را بیشتر بشناسید
به دانه , خواص به دانه , فواید به دانه , مضرات به دانه
به دانه را بیشتر بشناسید
به دانهدرخت به ، درخت کوچکی است به ارتفاع حد اکثر پنج متر که شبیه درخت سیب است، به دانهمیوه اش به رنگ زرد ، آبدار و درشت تر از سیب است و در فصل پائیز می رسد به ، دارای بویی مطبوع، وطعمی گوارا است، تخم میوهء به را بهدانه می گویند که دارای مادهء لعابی است کهبه دانه اثر درمانی دارد که به نامهای :بهی، به دانهآبی، توج نیز گفته شده است و بهترین به ایران ، در اصفهان پرورش می یابد .
به دانه را بیشتر بشناسید
به دانه , خواص به دانه , فواید به دانه , مضرات به دانه
به دانه را بیشتر بشناسید
به دانه«در جنس به ،تنهایک گونه وجود دارد، درخت به می تواند تا سال عمر کند واز -سالگی میوه تولید کند،در ایران رقم مختلف شناخته شده که مهمترین به دانهآنها عبارتند از: مظاهری،حاجی رفیعی،گورتون شمس،که همگی متعلق به ناحیهء اصفهان می باشند،ونیشابور نیز یک رقم مهم دارد.»
قسمتهای مورد استفادهء درخت به عبارتند از: برگ، میوه و دانهء میوه (به دانه)
نام *
(بدون www) *
در صورتی که کسی به نظر من پاسخ دهد به من ارسال شود.
دعا زبان بند ، حذف موقت اکانت اینستاگرام ، متن اینستاگرام ، تعبیرخواب خون ، رمان بدون سانسور ، علیرضا آذر
نقشه سایت | چکیده سایت |
کپی برداری مطالب آزاد است اما درج منبع نشانه معرفت شماست! |
بهینه سازی و صعود توسط میهن بک لینک (خرید بک لینک)
خواص به دانه
* داخل
میوهی «به» دانههایی به رنگ قهوهای یا قهوهای تیره وجود دارد. این
دانهها منبع بسیار خوبی از موسیلاژ (لعاب) هستند و حدود 20 تا 22 درصد وزن
دانه را لعاب روی آن تشکیل میدهد.
* دانههای «به» به دلیل وجود لعاب، در رفع التهابات مخاط ها، سرفه و گرفتگی صدا نقش بسزایی دارند.
* به
علاوه، آنها در مصارف صنعتی نیز مورد استفاده قرار میگیرند به طوری که
از لعاب این دانه در محصولات ی و مجعد کردن موها استفاده
میشود. البته یکی دیگر از موارد مصرف لعاب دانه «به» آهار دادن
پارچههای گرانقیمت است.
* به دانه دارای خواص ضدباکتریایی قوی است. می توانید از آن برای رفع بوی بد دهان، گلو درد و آفت های دهان استفاده کنید.
* لعاب به دانه به درمان سوختگی کمک می کند و می توانید آن را روی جای سوختگی بمالید.* لعاب موجود در به دانه به رفع گلو درد و سرفه های خشک کمک می کند.* به
دانه باعث کاهش وزن هم می شود زیرا چربی، کالری و نمک کمی دارد. از طرف
دیگر، به دانه سرشار از فیبر و ویتامین C است که هر دو به کنترل وزن کمک می
کنند. زمانی که آن را به غذایی اضافه می کنید، طعم خوبی به آن می دهد.* به
دانه سیستم گوارش را نیز تقویت می کند. به دانه برای درمان زخم معده مفید
است، یبوست و اسهال را برطرف می کند و به این ترتیب، به گوارش بهتر کمک می
کند که این به دلیل فیبر موجود در آن است.* نکته
ی جالب دیگر این است که زمانی که با مواد غذایی ترکیب می شود، به گوارش آن
ها کمک می کند؛ به عنوان نمونه، اگر به گوشت اضافه شود، باعث گوارش
پروتئین می شود.* مصرف به
دانه احتمال ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد. به دانه حاوی پکتین
است که کلسترول خون را پایین می آورد. به دانه به استحکام بیشتر رگ ها و
جلوگیری از تصلب شراین کمک می کند و می تواند فشار خون را کاهش دهد.* به
دانه خاصیت دیگری هم دارد و آن مبارزه با سرطان است. سرطان معمولاً در اثر
فعالیت رایکال های آزاد به وجود می آید. به دانه حاوی آنتی اکسیدان های
خاصی است که با این رادیکال های آزاد سرطان زا مقابله می کنند.
طرز استفاده از به دانه* برای مصرف به دانه میتوانید یک قاشق چایخوری از دانههای آن را کمی در آب خیس و سپس استفاده کنید.* همچنین میتوانید چند «دانه به» روی زبان قرار دهید و لعاب آن را ظرف چند دقیقه بمکید.* جوشاندهی دانه به: 30 گرم به دانه را در یک لیتر آب جوش ریخته و آنقدر بجوشانید تا به صورت ژله در آید. نکته: دانهی به را هرگز نجویدتوجه
داشته باشید که دانه «به» را باید فقط به طریقی که گفته شد، مصرف کرد و
هرگز نباید آن را به صورت لهشده یا خردشده، جوشاند و خورد، زیرا با این
کار، موادی به نام آمیگدالین در «دانه به» تجزیه (هیدرولیز) میشوند و اسید
سیانیوریک تولید میکنند که اسیدی خطرناک است. با مکیدن یا خوردن دانه به،
لعاب از روی آن جدا و دانه بدون هیچ تغییری دفع میشود. در این صورت خطر
تولید اسید سیانیوریک وجود ندارد، اسید سیانیوریک فقط با له یا خرد شدن
دانه در محیط معده تولید میشود.