برنجاسف گیاهی است بوته ای با ساقه های بلند که ارتفاع آن ۷۰ تا ۱۵۰ سانتی متر است. که دارای مزه تند مطبوع بوده، ریشه آن شیرین و گزنده و بخش هوایی خشک شده آن معطر و تلخ است.
ساقه های زیرزمینی آن منشعب و به صورت خزنده می باشد. شاخه های این گیاه مقداری کرک دار بوده و در برخی موارد به رنگ قرمز که دارای بوی ناپسند می باشد.
ساقه های گیاه کرک دار، افراشته و در برخی موارد به سمت بالا خمیده می باشد. ساقه ها گوشه دار و به صورت چرمی بوده، که هر سال می ریزند.
برگهای برنجاسف به طول ۵ تا ۱۰ سانتی متر بوده که به شکل چرمی و در برخی موارد دارای حاشیه برگشته هستند. سطح بالایی برگ ها معمولا به رنگ سبز تیره، فاقد کرک، گاهی اوقات کرکدار و سطح پایینی برگ ها به حالت نمدی است.
برگ های قاعده ای دارای دمبرگ کوتاه و چنگی شکل بوده، و مابقی برگ ها بدون دمبرگ یا دارای دمبرگ کوتاه هستند. که قاعده شکافته دارند. برگ های پایینی ۲ بار شانه ای، میانی ها و بالایی ها شانه ای بریده، سرنیزهای و نوک باریک با حاشیه کامل یا مختصر اره ای هستند.گل برنجاسف کوهی
کپه های گل گیاه مذکور به شکل تخم مرغی و به طول ۳ تا ۴ و عرض ۲ میلیمتر هستند. کپه ها متعدد، دارای پایه کوتاه افراشته یا اندکی آویزان بوده، درون پانیکول های متراکم و بسیار منشعب قرار دارند. کپه ها دارای براکته های متعدد، سرنیزه ای، دارای کرک های سفید رنگ هستند که رگه های میانی آنها به رنگ سبز می باشد.
براکته های داخلی به شکل سرنیزه ای و نوک باریک هستند و براکته های خارجی به شکل مستطیلی و نوک کند می باشد.
گلهای گیاه به رنگ زرد یا قرمز قهوه ای بوده، که در برخی موارد فاقد کرک هستند. گل های داخلی نر ماده و بیرونی ها ماده هستند.
از ریشه و بخش های هوایی این گیاه، به ویژه سرشاخه های خشک شده برای مصارف دارویی استفاده می شود.
ریشه، بخش های هوایی و سرشاخه های گل دار گیاه برنجاسف جمع آوری و به دقت خشک می شوند. دیگر بخش های هوایی یا زیرزمینی گیاه در آغاز زمستان از طبیعت جمع آوری می شود.
گیاه برنجاسف بومی آسیا و آمریکای شمالی است و در تمام اروپا به جز جنوب آن پراکنده شده است.
پراکنش این گیاه در ایران، استان های گلستان، مازندران و آذربایجان می باشد.
ترکیبات این گیاه شامل روغن های فرار، سینئول و کامفر می باشد.
همچنین دارای سسکویی ترپن لاکتون ها شامل ولگارین، پیلواستاکین و پیلواستاكين است.
علاوه بر موارد فوق، فلاونوییدهای لیپوفیلیک، پولی این ها، هیدروکسی کومارین هایی از قبیل اومبليفرون و آسكولتين در این گیاه موجود می باشد.
از این گیاه برای درمان اختلالات و ناراحتی های مربوط به ناحیه معده و روده (مانند زخم های معده و ناراحتی های گوارشی) و دفع کرم های دستگاه گوارش استفاده می شود.
برای درمان صرع نیز از گیاه مذکور استفاده می شود.
ضماد گیاه مذکور در درمان سردردهای سرد مفید است.
از ریشه این گیاه جهت درمان تشنج استفاده می شود.
گیاه برنجاسف آرام بخش بوده و برای درمان اختلالات اعصاب، خستگی عصبی، افسردگی، بیقراری، بیخوابی، تحریک پذیری عمومی و اضطراب از آن استفاده می شود.
مصرف ریشه گیاه مزبور به عنوان مقوی برای درمان ضعف و نیز به همراه سایر داروها جهت مداوای سایکونوروز (حالت بی قراری ایجاد شده به دنبال بیماری شیزوفرنی) مفید می باشد.
این گیاه همچنین برای درمان مالیخولیا مفید است.
نشستن در جوشانده آن قاعده آور می باشد و چسبندگی های رحم را بهبود می بخشد.
گیاه برنجاسف برای منظم شدن قاعدگی در زنان مفید می باشد.
طبع این گیاه سرد و تر می باشد.
عصاره آبکی و اسانس این گیاه اثر ضد میکروبی دارند.
گیاه مذکور برای درمان استفراغ های مقاوم نیز استفاده می شود.
برنجاسف گردش خون در بدن را بهتر می کند.
گل برنجاسف کوهی
برای درمان زخم ها و سوختگی ها از این گیاه استفاده می شود.
برای درمان گرفتگی های بینی و زکام از برنجاسف استفاده می شود.
گیاه مذکور باعث دفع سنگ های کلیوی می شود.
برای تهیه چای حاصل از این گیاه، یک قاشق چایخوری از آن را در ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلی لیتر آب جوش ریخته و مدت ۱۰ دقیقه به حال خود رها کنید تا دم بکشد. سپس دو تا سه بار در روز هر بار یک فنجان از آن را میل کنید.
جهت تهیه عصارۀ مایع این گیاه از مخلوط (۱ به ۱) گیاه و اتانول ۲۵ درصد استفاده می شود.
تاکنون هیچ گونه عارضه جانبی مضر و خطرناک ناشی از مصرف بجا و صحیح گیاه مزبور مشاهده نشده است.
استفاده از این گیاه در دوران بارداری ممنوع می باشد.
ذخیره نام، ایمیل و سایت توسط مرورگر برای در زمانی دیگر.
بـِرِنجاسپ گیاهی است از جنس درمنه‌ها.
برنجاسپ در خرابه‌ها و کنار جاده‌ها و دشت‌های سایه‌دار می‌روید. نامهای دیگر آن در فارسی برتراسک و بومادران است.
گیاهی است پربو و طبع آن گرم است. گلچه‌های آن زردرنگ‌اند. این گیاه بومی مناطق معتدل آسیا، اروپا و شمال آفریقا است.
مصرف آن به عنوان داروی ضد نفخ، ادرارآور و دهان‌شویه است.[۱]
از این گیاه در طب سوزنی و به خصوص در فتیله گذاری استفاده می‌شود، به این صورت که آن را در مواضع خاص طب سوزنی بر روی بدن می‌سوزانند و از گرمای حاصل از آن برای تحریک جریان گردش خون به منظور جلوگیری از حساسیت و برای درمان بیماری یا بی‌حس کردن موضع، استفاده می‌کنند.
گیاهی است علفی یک ساله با ساقه افراشته. برگهای متناوب و دانه دار که در سطح زیرین خاکستری و پرزدار هستند. گلهای گیاه به رنگ زرد طلایی و میوه آن فندقه است. این گیاه در مناطق معتدل در باغ‌ها و حاشیه مزارع به صورت خودرو می‌روید و از قدیمی‌ترین گیاهان شناخته شده دارویی به‌شمار می‌رود.
گل برنجاسف کوهی
این گیاه به عنوان دارویی تلخ، معطر، مقوی معده و ضد تشنج به کار می‌رود، اما اثر آن نسبت به دیگر گونه‌های این جنس کمی ضعیفتر است. از این گیاه به صورت دم کرده (به مقدار یک قاشق مربا خوری در یک فنجان آب جوش به مدت ده دقیقه) دو تا سه بار در روز مصرف می‌کنند. در طب سنتی از آن برای درمان ناراحتی‌های عصبی، بی خوابی و درمان ناراحتی‌های زنانه استفاده می‌کنند. اسانسی که از سر شاخه آن به دست می‌آید نرم‌کننده، ضد عفونی‌کننده دستگاه گوارش و ضد انگل است. در عین حال به علت سمی بودن تویون موجود در این اسانس باید در مقدار و مدت مصرف آن احتیاط کرد.
برای تهیه دارو سرشاخه‌های گلدار آن را جمع‌آوری نموده مانند سایر گیاهان جنس درمنه (ترخون) خشک می‌کنند. این گیاه دارای نوعی اسانس روغنی است که مواد اصلی تشکیل دهنده آن عبارتند از:سینول،[پانویس ۱] تویون،[پانویس ۲] تانن‌ها و شیره‌های تلخ.
از آثار دیگر این گیاه می‌توان به کاهش تعریق اشاره کرد
دِرمَنه، یوشان، ترخ (نام علمی: Artemisia) جنسی از گیاهان شامل ۲۰۰ تا ۴۰۰ گونه گیاه از تیره کاسنیان هستند که کپه‌های خوشه‌ای و گل‌هایی معمولاً تلخ دارند.
درمنه، گیاهی است بوته‌ای و خودرو از خانوادهٔ کاسنی‌ها که دارای برگ و گلی معطر و خاصیت دارویی است.[۴] شکل بوته‌ای و اعضای چوبی که قاعدهٔ ساقه‌های آنها سخت و چوبی، محصور در برگهای کوچک پوشیده از کرک سفید می‌باشد. بلندی آن یک وجب تا یک یا یک اونیم متر در گونه‌های مختلف متفاوت است؛ بعضی گونه‌ها روی زمین گستره و بعضی افراشته‌اند. معمولاً گلهای آن خوشبو و طعم آن تلخ می‌باشد. این گیاه هم در نواحی کوهستانی و هم در صحرا می روید.[۵]
سه تا چهار گرم گرد غنچه‌های ناشکفتهٔ آن را با عسل یا مربا یا شیر مخلوط کنید و صبح ناشتا بخورید و یا 10 گرم از گرد آن را در پانصد گرم آب جوش دم کنید و آب آن را صاف کرده سه قسمت کنید و صبح، ظهر و شب بنوشید. برای دفع کرم‌های دراز روده خیلی مؤثر است. دوازده گرم از آن را دم کنید و آبش را بنوشید و هم به موضع بمالید. جهت درمان گزیدگی عقرب و رتیل مفید است. با شاخه‌های آن هر روز دندانها را خلال کنید. برای تقویت لثه‌ها و دندانها تا حدودی اثر مفید دارد. ضماد خاکستر آن با روغن زیتون یا روغن زنبق برای جلوگیری از ریختن مو و تسریع در رشد مو مؤثر است.[۵]
مضر معده و عصب می‌باشد و سردرد می‌آورد و مصلح آن ترمس – مستکی است.[۵]
کاسنیان (نام علمی: Asteraceae) یا مرکبان (Compositae) تیره‌ای از میناسانان (Asterales) با گل‌آذین کپه و پراکندگی گسترده در جهان است. کاسنیان گیاهانی آوندی و گلدار و دولپه‌ای هستند.
تیرهٔ گل مینا یا تیرهٔ کاسنی یا تیرهٔ مرکبیان یا تیرهٔ اسطراطیقوس یا تیرهٔ گل آفتابگردان یا تیرهٔ آستراسه (Asteraceae) یا تیرهٔ کومپوزیته (Compositae) نامهای دیگر این تیره هستند.
بسیاری از گیاهان تیره کاسنیان علفی بوده ولی تعداد قابل توجهی از آنها به صورت بوته، پیچان یا درخت هستند. گیاهان این تیره در تمام جهان پراکندگی دارند. آنها به ویژه در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری (به ویژه آمریکای مرکزی، شرق برزیل، مدیترانه، بخش لوانت خاورمیانه، جنوب آفریقا، آسیای مرکزی و جنوب غربی چین) بسیار زیاد هستند.
از گیاهان تیره کاسنی، فراورده‌هایی حاصل می‌شود که اهمیت اقتصادی دارند؛ مثل روغن‌های آشپزی، تخم آفتابگردان، کنگر فرنگی، مواد شیرین‌کننده و چای‌های گوناگون.[۱]
Barnadesioideae: 9 genera, 93 species. آمریکای جنوبی، mainly the آند (رشته‌کوه).
گل برنجاسف کوهی
Stifftioideae: آمریکای جنوبی and آسیا.
Mutisioideae: 58 genera, 750 species. آمریکای جنوبی.
Wunderlichioideae: 8 genera, 24 species, mostly in ونزوئلا and گویان
Gochnatioideae: 4 or 5 genera, 90 species.
Hecastocleidoideae: Only Hecastocleis shockleyi. ایالت‌های جنوب غربی آمریکا.
Carduoideae: 83 genera, 2,500 species. Worldwide.
Pertyoideae: 5 or 6 genera, 70 species.
چشم زمین (سرده): Only چشم زمین (سرده). آفریقای شمالی.
Cichorioideae: 224 genera, 3,200 species. Worldwide.
Corymbioideae: Only the genus Corymbium, with 9 species.
کاسنیان آستروئیده: 1,130 genera and 16,200 species. Worldwide.
See text.
Osmitopsis Cass.
گل مینا (Chrysanthemum leucanthemum L)، گیاه چندساله‌ای از خانوادهٔ پاناسه آ و از تیره مینا است. گل مینا در شمال ایران رویش فراوانی دارد.ولی در شهر تاریخی کهریزسنگ که از قدمت چند هزار ساله برخوردار است این گل به عنوان نماد کشاورزی شهر بوده و این شهر معروف به شهر گل مینا است. طول گیاه ۳ تا ۶ اینچ، با گلهای زرد لیمویی که میوه‌ای با روپوش مودار می‌باشد.
این گیاه دارای خاصیت دارویی است و در درمان سردردهای میگرنی بسیار مؤثر است. از دانهٔ این گیاه روغن گل مینا یا EPO تهیه کرده در کشورهای اروپایی در داروخانه بنام کپسول اپو به فروش می‌رسد. اپوکپسول حاوی ۲۵۰ میلی‌گرم یا ۵۰۰ میلی‌گرم روغن گل مینا است. علاوه بر این مخلوط روغن گل مینا + ویتامین E به نام Efamol و نیز مخلوط روغن گل مینا + روغن ماهی را به نام Marin cap به فروش می‌رسانند.
روغن گل مینا حاوی اسیدهای چرب ضروری ازنوع اسید لینولئیک (۷۰ درصد) و اسید گامالینوئیک (۹ درصد) می‌باشد. اسیدهای چرب ضروری برای رشد و تکثیر سلول‌های بدن ضروری هستند.
این داروها در موارد زیر کاربرد دارند:
گل برنجاسف کوهی
Leucanthemum paludosum
Leucantheum vulgare
دکتر محمد صادق رجحان (۱۳۷۷)، درمان بوسیله گیاهان دارویی، مرکز فرهنگی آبا.mw-parser-output cite.citation{font-style:inherit}.mw-parser-output q{quotes:”””””””‘””‘”}.mw-parser-output code.cs1-code{color:inherit;background:inherit;border:inherit;padding:inherit}.mw-parser-output .cs1-lock-free a{background:url(“//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/65/Lock-green.svg/9px-Lock-green.svg.png”)no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0}.mw-parser-output .cs1-lock-limited a,.mw-parser-output .cs1-lock-registration a{background:url(“//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d6/Lock-gray-alt-2.svg/9px-Lock-gray-alt-2.svg.png”)no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0}.mw-parser-output .cs1-lock-subscription a{background:url(“//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/aa/Lock-red-alt-2.svg/9px-Lock-red-alt-2.svg.png”)no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0}.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-free a,.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-subscription a,.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-limited a,.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-registration a{background-position:left .1em center;padding-left:1em;padding-right:0}.mw-parser-output .cs1-subscription,.mw-parser-output .cs1-registration{color:#555}.mw-parser-output .cs1-subscription span,.mw-parser-output .cs1-registration span{border-bottom:1px dotted;cursor:help}.mw-parser-output .cs1-hidden-error{display:none;font-size:100%}.mw-parser-output .cs1-visible-error{font-size:100%}.mw-parser-output .cs1-subscription,.mw-parser-output .cs1-registration,.mw-parser-output .cs1-format{font-size:95%}.mw-parser-output .cs1-kern-left,.mw-parser-output .cs1-kern-wl-left{padding-left:0.2em}.mw-parser-output .cs1-kern-right,.mw-parser-output .cs1-kern-wl-right{padding-right:0.2em}
آمبورلانیلوفرآبی‌سانانجنوب‌ویره‌ای‌سانانMesangiospermae
گیاهان گلدار (به انگلیسی: Flowering plants) (نام علمی: Magnoliophyta) پرتنوع‌ترین خانواده گیاهان است. گیاهان گلدار و gymnosperms تنها خانواده گیاهان هسته‌دارند.
گیاهان گلدار روی زمین قدمتی 160 میلیون ساله دارند که اجداد آنها هاگ‌ها بودند.
به دو رده ماگنولیوپسیدا و لیلیوپسیدا تقسیم میگردند.
گل برنجاسف کوهی
تعداد گونه‌های گیاهان گلدار بین ۲۵۰٬۰۰۰ تا ۴۰۰٬۰۰۰ تخمین زده می‌شود.
کونوارا koonwarra، قدیمی‌ترین نمونهٔ شناخته شدهٔ یک گیاه گلدار است که سنگوارهٔ صد و بیست میلیون سالهٔ آن کشف شده‌است.[۱]
مهمترین و بیشترین کاربرد گیاهان گلدار برای انسان، کشاورزی می باشد و این صنعت تقریباً به گیاهان گلدار وابسته است و بیشترین حجم غذاهای گیاهی برای انسان و همچنین مقدار قابل توجهی از خوراک دام را تأمین می کنند. از بین تمام خانواده های گیاهان ، Poaceae یا خانواده چمن جزو اولین و مهمترین گیاهان در کشاورزی محسوب می شود.(برنج ، ذرت ، گندم ، گندم سیاه ، جو ، چاودار ، جو دوسر ، ارزن ، نیشکر ، سورگوم ) ، خانواده Fabaceae یا تیره حبوبات در جایگاه دوم قرار دارند. همچنین خانواده Solanaceae یا شب بو نیز از اهمیت بالایی برخوردار است(سیب زمینی ، گوجه فرنگی و انواع فلفل)
و خانواده Cucurbitaceae یا کدو(کدو تنبل ، هندوانه ، خیار و خربزه)، خانواده Brassicaceae یا کلم (کلزا و ارقام بیشمار کلم) ، خانواده Apiaceae یا جعفری
و بسیاری از میوه های خانواده Rutaceae یا مرکبات (پرتقال ، لیمو ، گریپ فروت ، نارنگی ، لیمو شیرین ، نارنج) و خانواده Rosaceae یا گل سرخ (سیب ، گلابی، به ، گیلاس ، آلبالو ، زردآلو ، آلو ، بادام).
برنجاسـف با نام علمی Artemisia Vulgaris L گیاهی است از جنس درمنه ها که برگ هایش براق و در نواحی بیابان ها و در خرابه ها و کنار جاده ها و دشت های سایه دار می رویند و از قدیمی ترین گیاهان شناخته شده دارویی به شمار می رود. برنجاسف گیاهی است پر بو و طبع آن گرم است. این گیاه دارای چند گروه مختلف است که نام های گوناگون با خواص مشابهی دارند.
خواص درمانی گیاه برنجاسف
آرتمیس Artremis، الهه شکار در اسطوره های یونانیان (که همان دیان رومی هاست) نام عمومی Artemisia را به دسته برنجاسف ها (برنجاسف، درمنه، بومادران) داده است. این الهه حامی زنان و حافظ سلامتی آن ها بود. البته تنها به همین دلیل نیست که برنجاسف در درمان ناراحتی های قاعدگی استفاده می شد. در واقع خواص تنظیم کنندی برنجاسف را همه به خوبی می شناسند.
مصرف آن به عنوان داروی ضد نفخ، ادرار آور و دهان شویه است. از این گیاه در طب سوزنی و به خصوص فتیله گذاری استفاده می شود، به این صورت که آن را در مواضع خاص طب سوزنی بر روی بدن می سوزانند و از گرمای حاصل از آن برای تحریک جریان گردش خون به منظور جلوگیری از حساسیت و برای درمان بیماری یا بی حس کردن موضع استفاده می کنند.
این گیاه به عنوان دارویی تلخ و معطر، جهت تقویت معده، ضد تشنج، ضد تهوع و دل به هم خوردگی، تب بر، ضد اسهال، بادشکن، معرق، محرک، قاعده آور، ضد اسپاسم به کار می رود، در طب سنتی از آن برای درمان ناراحتی های عصبی، بی خوابی و درمان ناراحتی های رحم و زنانه و اختلال های قاعدگی، سرگیجه، ضعف قوای بدنی، ترشی معده، روماتیسم، اسهال خونی، سنگ مثانه، نقرس، دفع کرم بخصوص کرم آسکاریس استفاده درمانی می کنند.گل برنجاسف کوهی
اسانسی که از سرشاخه های آن به دست می آید، نرم کننده، ضد عفونی کننده جهاز هاضمه و ضد انگل است. در عین حال به علت سمی بودن تویون موجود در این اسانس، در مقدار و مدت مصرف آن باید احتیاط کرد.
همچنين بخوانيد : خاصیت های دارویی گیاه بومادران
برای لطافت و مقاوم تر شدن پوست دست می توانید دویست گرم از گل و برگ برنجاسف را در یک لیتر آب به طور غلیظ بجوشانید و بعد آن را بر پوست مالیده و ماساژ دهید. برخی از ترکیبات برنجاسف همراه با پنیرک سفید در ساخت کرم های مایع نرم کننده پوست استفاده می شود.
برای تقویت دستگاه گوارش و زیاد شدن اشتها می توانید پانزده گرم از سرشاخه های گلدار برنجاسف را در چهار لیوان آب به مدت بیست دقیقه دم کنید و بعد از هر وعده غذایی به مقدار نیم استکان از آن را بیاشامید. مردم ژاپن برای این گیاه احترام عجیبی قائل هستند به طوری که یکی از چهار عید بزرگ آن ها به عید برنجاسف اختصاص داده شده است.
اسانس برنجاسف به علت داشتن ماده سمی بایستی به هنگام مصرف، در مقدار و مدت زمان مصرف آن احتیاط شود و از مصرف بی رویه برنجاسف نیز خودداری کرد، همچنین مصرف آن به زنان باردار توصیه نمی شود. در برخی از التهابات نیز نباید از داروهایی که ماده اصلی آن از این گیاه به دست می آید استفاده کرد.
درمنه ترکی را با خواص ضد کرم قوی (آسکاریس)، کاهش دهنده قند خون، آرام بخش، اشتها آور، بدون هيچ اسانس و افزودنی شيميايی، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.
@attarak_ad
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما درمیان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با مطلب حاضر دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
وب سایت عطارک در قبال نسخه ها و داروهای گیاهی پیشنهادی مسئولیتی نداشته و حتما قبل از مصرف با پزشک و یا مشاور طب سنتی مشورت نمایید.
راستی! برای دریافت مطالب بروز و جدید در حوزه سلامتی و طب سنتی در کانال تلگرام عطارک عضو شوید.
| شما هم نظری ارسال کنید.
خود گیاه رو همینی که عکسشو زدید چجوری میشه خرید.؟ حالا یا خشکش یا تر ؟؟
درود بر شما
در انتهای مقاله، لینک خرید محصول موجود است؛ لطفا تعداد مورد نیاز از آن را به سبد خرید اضافه و مراحل ثبت سفارش را تکمیل نمایید.
در هر مرحله نیاز به راهنمایی داشتید، با تیم پشتیبانی تماس بگیرید؛
شماره تماس: 09120030980
شاد و سلامت باشید؛
گل برنجاسف کوهی
امروزه استفاده از داروهای گیاهی بخش قابل توجهی از بازار درمان را در همه جهان بخودش اختصاص داده است. و این روند به سرعت در حال پیشرفت است.
نماد اعتماد الکترونیکی
اپلیکیشن اندروید
کد تایید *
با توجه به اعمال مقررات جدید مقابله با شیوع کرونا و محدودیت های ترافیکی، همچون گذشته ارسال بسته ها به تمام نقاط کشور از طریق اداره پست و شهر تهران از طریق پیک یا اسنپ انجام می گردد رد کردن
ایسنا/سیستان و بلوچستان از دوران روم باستان از گیاه برنجاسف و به اصطلاح محلی مردم شهرستان خاش برنجاسک به عنوان یک داروی گیاهی تقویت‌کننده‌ی قلب استفاده می‌شده و نام یونانی آن دم شیر است در طب سنتی چین از این گیاه برای درمان انواع اختلالات قاعدگی زنان بهره گرفته می‌شود.
از دوران روم باستان از گیاه برنجاسف و به اصطلاح محلی مردم شهرستان خاش برنجاسک به عنوان یک داروی گیاهی تقویت‌کننده‌ی قلب استفاده می‌شده و نام یونانی آن دم شیر است در طب سنتی چین از این گیاه برای درمان انواع اختلالات قاعدگی زنان بهره گرفته می‌شود.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه‌ی سیستان و بلوچستان، بخش‌های هوایی (قسمتهای خارج از خاک) این گیاه تقویت‌کننده‌ی قلب است و برای درمان تپش قلب و مشکلات عصبی مثل اضطراب به کار می‌رود. چون سبب تقویت انقباضات رحم می‌شود در درمان دردهای قاعدگی موثر است در چین از این گیاه برای درمان اگزما هم استفاده می‌شود.
گل برنجاسف کوهی
دکتر «فرهاد همت‌خواه» گردآورنده‌ی کتاب داروهای گیاهی معتقد است از دانه‌های این گیاه برای درمان اختلالات قاعدگی و به عنوان تقویت‌کننده‌ی سیستم گردش خون استفاده می‌شود.
وی بیان می‌کند گیاه برنجاسف محرک رحم، آرامبخش، تقویت‌کننده‌ی قلب و ضد نفخ است و ویژگی و طبیعت خنک، خشک، تلخ و تندی دارد.
دکتر همت‌خواه یادآور شد: به علت اثر تحریک‌کنندگی گیاه برنجاسف بر رحم از مصرف آن باید در دوران بارداری خودداری شود اما می‌توان در هنگام زایمان برای تقویت انقباضات رحم از آن استفاده کرد.
انتهای پیام
نام علمی: Achillea millefolium
نام رایج در ایران: بومادران
گل برنجاسف کوهی
تیره: Asteraceae
منشاء: بومی نیمکره شمالی زمین است.
قسمت های دارویی: سرشاخه های گلدار و برگ آن. شاخه برگ دار و گاهی گل ها به تنهایی نیز مورد استفاده قرار می گیرند.
ترکیبات شیمیایی: این گیاه معطر دارای اسانس، اینولین و کمی تانن است و در کشورهای اروپایی به عنوان دارو برای قطع تب استفاده می شود.
سرشاخه های گلدار آن دارای اسانس نوعی هتروزید مولد اسید سیانیدریک، گلکو آلکالوئیدی به نام آکی لئن، اینولین، مواد چرب مومی، فیتوسترول، تانن، اسید آکونی تیک (اسید آکی لنیک) و … است.
خواص دارویی گیاه بومادران : در قرون اولیه از بومادران برای بند آوردن خون و علاج زخم هایی که با خون ریزی همراه بوده، استفاده می کردند. مردم برخی از کشورها، از پیکر رویشی پخته شده این گیاه برای درمان کبودی ناشی از ضربه در اطراف چشم استفاده می کردند.
دم کرده سرشاخه های گلدار آن، در رفع گاستریت های حاد و مزمن، رفع نفخ و ترش کردن، اثر نافذ دارد. همچنین استفاده از دم کرده بومادران، سبب کاهش فشار خون شده و برای نارسایی های کیسه صفرا استفاده می شود. در ازدیاد ادرار و رفع سنگ کلیه نیز موثر است. به علاوه باد شکن و تب بُر نیز می باشد.
اسانس آن خاصیت ضد باکتری و ضد تورم دارد. از این اسانس در صنایع دارویی، بهداشتی و آرایشی در تهیه کِرم ها و پمادهای محافظ پوست و داروهای ضد تورم استفاده می شود.
بومادران به علت دارا بودن تانن و مواد تلخ عطری، به روی سلسله اعصاب و قلب نیز اثر می گذارد و در مواردی مانند خستگی عمومی، ضعف قلب، ورم ماهیچه های دل، بیماری های عصبی مانند ضعف اعصاب، هیستری، صرع و قلنج های تشنج آور، نتایج مفیدی می دهد. شیره تازه این گیاه در آنژین، احساس گرفتگی ناگهانی و خواب رفتگی سودمند است.
همچنین بومادران بر اثر قابض بودن در رفع ترشحات زنانگی، بند آوردن خون و رفع اخلاط خونی، بواسیرهای خونی و اسهال ساده، اثر معالج دارد.
این گیاه به طور خاصی تب بُر است. ضماد آن جهت درد سینه مفید است. بخور و جوشانده آن برای درمان زکام مفید است. پس در زمان سرماخوردگی استفاده از آن توضیه می شود.
1- ادرار را زیاد می کند، در نتیجه برای سنگ های کلیه مفید است.
2- باد شکن است.
3-ماساژ دادن محل درد با روغن بومادران یا گذاشتن سوخته آن بر روی محل زخم، موجب 4-تسکین درد و جلوگیری از خونریزی می شود.
5-در قدیم ضماد بومادران یعنی برگ های تازه آن را که با روغن ترمس (باقلای مصری) مخلوط بوده، بر روی محل کچلی یا روی صورت مردان جوان برای رویش مو قرار می دادند.
6-جوشانده سرشاخه گلدار آن برای رفع دردهای قاعدگی مفید است.
ضماد بومادران برای درد سینه و انواع سردرد استفاده می شود.
طرز استفاده از گیاه بومادران :
1-دم کرده 10 تا 20 گرم سرشاخه گلدار یا برگ در نیم لیتر آب و مصرف یک تا سه فنجان در روز (این دم کرده چون سریعاً فاسد و تیره رنگ می شود باید همیشه به مقادیر کم تهیه شود) اصلح آن است که برای هر وعده، دم کرده تازه تهیه و مصرف کرد.
2-شیره تازه گیاه به مقدار 50 تا 100 گرم در روز.
3-تنطور (تنتور) یک پنجم به مقدار 30 تا 50 قطره در روز.
2-4 قاشق چایخوری از سرشاخه های گلدار را در یک فنجان آب دم کنید و در طول روز، 3 فنجان مصرف نمایید.
5-در استعمال خارج، از جوشانده 30 تا 60 در هزار سرشاخه های گلدار گیاه برای تهیه لوسیون ها، حمام و همچنین به کار بردن بصورت تنقیه استفاده بعمل می آید. شیره تازه گیاه نیز برای قراردادن بر روی زخم و جراحات، شکاف و ترک پستان و محل دردناک بواسیر، مورد استفاده قرار می گیرد. با افزودن 20 گرم اسانس بومادران به 45 گرم پماد کامفره، نوعی پماد برای مالیدن بر روی محل دردناک روماتیسم تهیه می شود.
6-دم کرده سرشاخه های گلدار بومادران به مدت 5 روز (صبح یک فنجان و شب یک فنجان) 7-برای رفع زخم معده، مفید ذکر شده و همچنین برای دفع صفرا.
برای رفع خارش شدید، 50 گرم گیاه را در یک حلب آب ریخته و بجوشانید و بدن را با آن بشوئید.گل برنجاسف کوهی
منبع:topforum.ir
داروخانه گیاهی بیتوته
بازگشت به زندگی بعد از یک بحران سخت روحی
موخوره وشکنندگی موهاتو بااین روغن درمان کن
میخوای از همیشه زیباتر باشی؟
درمان غیر جراحی بواسیر (هموروئید)
واسه همه چی جا هست!
ارسال محرمانه محصولات جنسی
چنین کیکی روفقط تواین یخچال میتونی جابدی
سینما رو به خونت بیار!
ماندگاری حالت مو برای زمان طولانی
شوره سر کلافت کرده؟ درمان بدون عارضه
لاغری موضعی با لیزر
خریدغیرحضوری جدیدترین پالتوهای بچگانه
دیگه نگران به هم ریختن موهات نباش
پوشاک برند و شیک دخترانه و پسرانه
Makan Inc.| All Rights Reserved – © 2013 – 2020
Artemisia vulgaris
دوران گل دهی : تیر – شهریور زمان برداشت : تیر – شهریور (تیره مرکبان) ؛ گیاهی است علفی ،یکساله ،با ساقه افراشته ، برگ های متناوب و دندانه دار که در سطح زیرین خاکستری و پرزدار هستند. گلهای گیاه به رنگ زرد طلایی و میوه آن فندقه است . این گیاه در مناطق معتدل در باغ ها و حاشیه مزارع بصورت خودرو و هرز می روید. این گیاه از قدیمی ترین گیاهان شناخته شده دارویی بشمار می رود. برای تهیه دارو سرشاخه های گلدار آن را جمع آوری نموده و مانند سایر گیاهان جنس درمنه (ترخون) خشک می کنند. این گیاه دارای یک اسانس روغنی است که مواد اصلی تشکیل دهنده آن عبارتند از :سینول،تویون ،تانن و شیره های تلخ . این گیاه بعنوان یک داروی تلخ ، معطر ، مقوی معده و ضد تشنج بکار می رود. اما اثر آن نسبت به دیگر گونه های این جنس کمی ضعیف تر است . از این گیاه بصورت دم کرده به مقدار یک قاشق مربا خوری در یک فنجان آب جوش به مدت ده دقییه دم نموده و دو تا سه بار در روز مصرف می کنند. در طب سنتی از آن برای درمان ناراحتی های عصبی ، بی خوابی و درمان ناراحتی های زنانه استفاده می کنند اسانسی که از سرشاخه تازه آن بدست می آید نرم کننده ، ضد عفونی کننده ، جهاز هاضمه . ضد انگل است. در عین حال به علت سمی بودن تویون موجود در این اسانس بایستی در مقدار و مدت مصرف آن احتیاط نمود. ا خواص درمانی گیاه برنجاسف یا قیصوم آشنا شویم برنجاسف گیاهی است از جنس درمنه ها و دارای چند گروه مختلف است که نام های گوناگون با خواص مشابهی دارند به نام های؛ برنجاسف کوهی که در نواحی کوهستانی و نواحی ساحلی دریای خزر می روید. برنجاسف رسمی که سطح فوقانی برگ هایش براق ولی سطح زیرین پهنک آن سفید رنگ بدون کرک می باشد و در بیابان ها و مزارع و باغات می روید بیشتر منظور از برنجاسف، همین گونه است. درمنه ترکی به نام هیزم یا هیمه که بیشتر این گروه برای سوخت مصرف می شود و در بیابان ها می روید و آن را خاراگوش هم می نامند. گروه خوراکی که به نام ترخون معروف است و خواص فراوانی دارد. خواص درمانی گیاه برنجاسف خواص درمانی گیاه برنجاسف خواص گیاه برنجاسف : در این مقاله به خواص گروه برنجاسف رسمی می پردازیم، همانطور که گفتیم برگ هایش براق و در نواحی بیابان ها و در خرابه ها و کنار جاده ها و دشت های سایه دار می رویند و از قدیمی ترین گیاهان شناخته شده دارویی به شمار می رود. گیاهی است پر بو و طبع آن گرم است. مصرف آن به عنوان داروی ضد نفخ، ادرار آور و دهان شویه است. از این گیاه در طب سوزنی و به خصوص فتیله گذاری استفاده می شود، به این صورت که آن را در مواضع خاص طب سوزنی بر روی بدن می سوزانند و از گرمای حاصل از آن برای تحریک جریان گردش خون به منظور جلوگیری از حساسیت و برای درمان بیماری یا بی حس کردن موضع استفاده می کنند.
سنتی از آن برای درمان ناراحتی های عصبی ، بی خوابی و درمان ناراحتی های زنانه استفاده می کنند. اسانسی که از سرشاخه تازه آن بدست می آید نرم کننده ، ضد عفونی کننده ، جهاز هاضمه و ضد انگل است. در عین حال به علت سمی بودن تویون موجود در این اسانس بایستی در مقدار و مدت مصرف آن احتیاط نمود. برنجاسف گیاهی است از جنس درمنه ها و دارای چند گروه مختلف است که نام های گوناگون با خواص مشابهی دارند به نام های : برنجاسف کوهی که در نواحی کوهستانی و نواحی ساحلی دریای خزر می روید. برنجاسف رسمی که سطح فوقانی برگ هایش براق ولی سطح زیرین پهنک آن سفید رنگ بدون کرک می باشد و در بیابان ها و مزارع و باغات می روید بیشتر منظور از برنجاسف، همین گونه است. درمنه ترکی به نام هیزم یا هیمه که بیشتر این گروه برای سوخت مصرف می شود و در بیابان می روید و آن را خاراگوش هم می نامند. گروه خوراکی که به نام ترخون معروف است و خواص فراوانی دارد. خواص گیاه برنجاسف در این مقاله به خواص گروه برنجاسف رسمی می پردازیم، همانطور که گفتیم برگ هایش براق و در نواحی بیابان ها و در خرابه ها و کنار جاده ها و دشت های سایه دار می رویند و از قدیمی ترین گیاهان شناخته شده دارویی به شمار می رود. گیاهی است پر بو و طبع آن گرم است. مصرف آن به عنوان داروی ضد نفخ، ادرار آور و دهان شویه است. از این گیاه در طب سوزنی و به خصوص فتیله گذاری استفاده می شود، به این صورت که آن را در مواضع خاص طب سوزنی بر روی بدن می سوزانند و از گرمای حاصل از آن برای تحریک جریان گردش خون به منظور جلوگیری از حساسیت و برای درمان بیماری یا بی حس کردن موضع استفاده می کنند. دیگر خواص درمانی برنجاسف این گیاه به عنوان دارویی تلخ و معطر، جهت تقویت معده، ضد تشنج، ضد تهوع و دل به هم خوردگی، تب بر، ضد اسهال، بادشکن، معرق، محرک، قاعده آور، ضد اسپاسم به کار می رود، در طب سنتی از آن برای درمان ناراحتی های عصبی، بی خوابی و درمان ناراحتی های رحم و زنانه و اختلال های قاعدگی، سرگیجه، ضعف قوای بدنی، ترشی معده، روماتیسم، اسهال خونی، سنگ مثانه، نقرس، دفع کرم بخصوص کرم آسکاریس استفاده درمانی می کنند. اسانسی که از سرشاخه های آن به دست می آید، نرم کننده، ضد عفونی کننده جهاز هاضمه و ضد انگل است. در عین حال به علت سمی بودن تویون موجود در این اسانس، در مقدار و مدت مصرف آن باید احتیاط کرد. همچنین بخوانید : خاصیت های دارویی گیاه بومادران لطافت پوست با گل برنجاسف : برای لطافت و مقاوم تر شدن پوست دست می توانید دویست گرم از گل و برگ برنجاسف را در یک لیتر آب به طور غلیظ بجوشانید و بعد آن را بر پوست مالیده و ماساژ دهید. تقویت دستگاه گوارش با برنجاسف : برای تقویت دستگاه گوارش و زیاد شدن اشتها می توانید پانزده گرم از سرشاخه های گلدار برنجاسف را در چهار لیوان آب به مدت بیست دقیقه دم کنید و بعد از هر وعده غذایی به مقدار نیم استکان از آن را بیاشامید. مردم ژاپن برای این گیاه احترام عجیبی قائل هستند به طوری که یکی از چهار عید بزرگ آن ها به عید برنجاسف اختصاص داده شده است. مضرات برنجاسف : اسانس برنجاسف به علت داشتن ماده سمی بایستی به هنگام مصرف، در مقدار و مدت زمان مصرف آن احتیاط شود و از مصرف بی رویه برنجاسف نیز خودداری کرد، همچنین مصرف آن به زنان باردار توصیه نمی شود. عرق اترج را با خواص رفع عطش و سکسکه، ضد اسهال و استفراغ، ضد عفونت، تامین ویتامین ث، ضد دردهای عصبی در ناحیه دست و شانه، بدون هیچ اسانس و افزودنی شیمیایی، از فروشگاه عطارک تهیه نمایید.
لطافت پوست با گل برنجاسف برای لطافت و مقاوم تر شدن پوست دست می توانید دویست گرم از گل و برگ برنجاسف را در یک لیتر آب به طور غلیظ بجوشانید و بعد آن را بر پوست مالیده و ماساژ دهید. تقویت دستگاه گوارش با برنجاسف برای تقویت دستگاه گوارش و زیاد شدن اشتها می توانید پانزده گرم از سرشاخه های گلدار برنجاسف را در چهار لیوان آب به مدت بیست دقیقه دم کنید و بعد از هر وعده غذایی به مقدار نیم استکان از آن را بیاشامید. مردم ژاپن برای این گیاه احترام عجیبی قائل هستند به طوری که یکی از چهار عید بزرگ آن ها به عید برنجاسف اختصاص داده شده است. مضرات برنجاسف اسانس برنجاسف به علت داشتن ماده سمی بایستی به هنگام مصرف، در مقدار و مدت زمان مصرف آن احتیاط شود و از مصرف بی رویه برنجاسف نیز خودداری کرد، همچنین مصرف آن به زنان باردار توصیه نمی شود.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *گل برنجاسف کوهی
وب سایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.
دیدگاه
فروش انواع دارو های گیاهی
به صورت آنلاین با پشتیبانی
24 ساعت هفت روز هفته
شرکت داروشفا طرقبه با هدف احیا طب سنتی و گیاه درمانی از سال ۱۳۷۹ تحقیقات خود را شروع و در سال ۱۳۸۶ اقدام به تولید و بهره برداری داروهای گیاهی با عنوان (دمنشو ها، پودرها و روغن های گیاهی نموده است). کیفیت این محصولات به گونه ای است که متقاضیانی از کشورهای دیگر نیز درخواست این محصولات را نموده اند. امید است انشاا… بتوانیم سطح کیفی داروهای گیاهی را در کشورمان ارتقا بخشیم و پیشرفت شایانی در این عرصه داشته باشیم.
مطالب پر بازدید
بومادران با نام برنجاسف نیز در برخی منابع از آن یاد می شود. نام لاتین بومادران Achillea millefolium است. این گیاه از تیره کاسنی و جزء آفتابی ها می باشد. بصورت خود رو و در باغ ها و صحاری می روید و بیست تا هشتاد سانتی متر ارتفاع داشته و شاخه های آن باریک و برگ های آن کوچک و گلهای آن در بعضی از گونه ها زرد و در بعضی سفید مایل به کبودی است. شاخه های گلدار این گیاه دارای آلکالوئیدی به نام آکی لیئن می باشد بعلاوه در گلهای این گیاه اسانس معطر و چند ماده دارویی دیگر موجود است. گیاهی است با طبیعت گرم و خشک، لطیف کننده بدن، مدر بول، بازکننده عادت ماهانه در زنها، دفع کننده شن کلیه و مجاری ادرار، گل های زرد رنگ آن کشنده آسکاریس و بعضی از انگل های دستگاه گوارش بوده و خوردن مقدار هشت گرم از پودر گل زرد آن همراه با عسل سبب مرگ و دفع آن ها می گردد.
نوشته اند که هنگام خوردن این دارو لازم است غذای بدون روغن بخورند تا اثر دارو بهتر ظاهر گردد. کسی که بولش بند آمده می تواند مقداری از جوشانده این دارو را بخورد و در مقداری از آب جوشانده نیم گرم دارو بنشیند تا گرفتگی بول باز گردد.
به گزارش مجله پزشکی دکتر سلام، بخور آن جهت مداوای زکام نافع است. مقدار خوراک آن به تنهایی تا پانزده گرم و چنانچه با داروهای دیگر باشد ده گرم است و معمولاً آنرا با بابونه و یا با افسطین میخورند.
کسی که ادرارش بند آمده اگر مقداری از جوشانده گل بومادران زرد رنگ را بخورد و در آبی که برگ بید مجنون در آن جوشانده باشند بنشیند (آب باید گرم باشد) ادرار او زودتر باز می گردد.
گل برنجاسف کوهی
مطالب مرتبط
باسلام وتشکرازعنایت ونشر شماازاطلاع رسانی پزشکی نیاکان مان درایران زمین ،به استحضار می رساند بومادران وبرنجاسف ازنظر گیاه شناسی وتوضیحات ابن سینا دوگیاه متفاوت وازدوجنس گیاهی جداازهم هستند که متاسفانه دربیشتر منابع خلط موضوع شده است وشماهم برگرفته ازاین منابع این هردورایکی دانسته وخواص هردورا به صورت درهم آورده اید.وظیفه علمی خوددانستم تااین نکته رامتذکرشوم.
سلام جناب آقای جوهرچی
ممنونم از اینکه به ما اطلاع دادید. در بسیاری از منابع اینگونه منتشر شده بود . از اینکه به اطلاعات ما اضافه کردید بسیار ممنونیم.
هماهنگی جهت تبلیغات: 02123051172
مجری انحصاری نیتیو، سنجاق
کلیه حقوق محفوظ و متعلق به مجله پزشکی دکتر سلام است بازنشر مطالب فقط با ذکر لینک مستقیم مجاز است
قیصوم، برنجاسف کوهی
abrotanum Artemisia
به فارسی برنجاسف و مشک چوپان و بومادران نیز نامند؛ گفته‌اند برنجاسف جبلی است و دو نوع می‌باشد نر و ماده.طبیعت آن در سوم گرم و خشک و در اول گرم و در سوم خشک نیز گفته‌اندخواص آن: خاصیت حل کنندگی در گل آن زیادتر از افسنتین است و برای رفع سردرد سرد فایده دارد مصرف جوشانده آن به تنهایی و یا با سایر داروهای برای علاج سینه درد و تنگی نفس و کشتن کرم معده و امعاء و خارج ساختن آنها و ادرار بول و حیض و رفع عسرالبول و خرد کردن سنگ مثانه و کلیه و آزاد کردن عضلات و بادهای مفاصل و سیاتیک مزمن و تب ها را نافع می باشد و مخصوصاً انواع روغنی و مخلوط به شراب آن برای کلیه سموم و گزیدگی های حشرات به صورت های ضماد و یا شربت مفید و مورد عمل استپختۀ آن با زفت برای گرم نمودن دماغ و معده و از بین بردن سردی مزاج دماغ و معده به صورت ضماد به کار می رود. حمول آن باعث خارج شدن جنین و ضماد آن برای رفع اورام و سرباز نمودن جراحات تازه مصرف می شود. در ترکیب با ادویه مناسب برای خونریزی و کچلی و رشد سریع و تجویز شده و برای ریه مضر و مصلح آن عسل و شیح است و مقدار خوراک دارویی آن دو درم می باشد. روغن برگ و گل آن برای علاج بیشتر امراض سرد عصبی و ادرار حیض و گرم نمودن رحم و حل کردن سختی و تب لرز نافع استافعال و خواص دیگرآن: قوت تحلیل گل آن زیاده از افسنتین، نطول[1] آن جهت صداع بارد و آشامیدن مطبوخ آن به تنهایی یا با ادویه مناسبه جهت درد سینه و ضیق النفس [2]و قتل اقسام کرم معده و امعا و اخراج آن و ادرار بول و حیض و رفع عسر البول[3] و تفتیت[4] سنگ گرده[5] و مثانه و فسخ عضل[6] و ریاح[7] مفاصل و عرق النساء[8] مزمن و ضرر ادویه قتاله و لرز حمیات[9] خصوصاً ممزوج به دهن[10] و با شراب جهت دفع ضرر جمیع سموم و لسع[11] عقرب و رتیلا شرباً و ضماداً و با زیت پخته به جهت تسخین[12] دماغ و معده و ازاله برودت[13] آن هر دو عضو ضماداً و حمول[14] آن مخرج جنین و ضماد آن جهت تحلیل اورام و اندمال[15] جروح تازه می باشد.
در کتب طب سنتی و در بازار دارویی با نامهای «برنجاسف» و «بلنجاسف» و « سویلا» (عربی) نامبرده می شود.به فرانسویArmoise commune و Herbe de Saint-jean و به انگلیسی Mugwort و Common Worm wood و Worm-wood گفته می شود.گیاهی است خانوادۀ Compositae، تیرۀ فرعی Radiae نام علمی آن Achillea millefolium نام می برند.
گل برنجاسف کوهی
برنجاسف گیاهی است چند ساله با ساقۀ استوانه ای، مایل به صورتی و دارای شیارهای سبز مایل به قرمز کمرنگ، ایستاده و قائم که بلندی آن 120-60 سانتیمتر می رسد. برگ های برجاسف به ابعاد حدود 6*5 میلی متر می باشد. پشت برگ ها به رنگ سبز نقره ای و پرزدار و روی برگها سبز است. گلهای آن به رنگ زرد یا مایل به قرمز که در اواخر تابستان و اوایل پاییز ظاهر می شود. برنجاسف گیاهی معطّر و تلخ می باشد. ریشۀ آن دراز به قطر حدود یک انگشت می باشد.
این گیاه معمولاً در اراضی بایر و متروک یا کنار پرچین ها و کنار جاده ها در مناطق اروپا و آسیا و در ایران می روید. در ایران به طور خودرو در مناطق شمالی و در نواحی غرب و سایین قلعه دیده می شود. میوۀ این گیاه فندقه (شبیه فندق) می باشد. تکثیر آن از طریق کاشت بذر در بهار انجام می گیرد. ریشه و برگ و سرشاخه های گلدار آن که در طب سنتی متداول است.
در گیاه برنجاسف یک ماده اسانس روغنی و فرّار به نام آدنین که یک ترکیب شیمیایی می باشد، موجود می باشد. از گیاه برنجاسف در حدود 2/0 درصد اسانس استخراج می شود. اسانس برنجاسف در حدود 30 درصد مادۀ سینئول دارد. در گزارش دیگری آمده است که در اسانس برنجاسف مواد پینن و سینئول و یا طبق نظر عده ای از دانشمندان تویون و ترپن یافت می شود. به علاوه در گیاه یک مادۀ عامل تلخ، آرتمیزین، تانن، موادرزینی و مادۀ آدنین یافت می شود.
در چین از شیرۀ شاخه های تازۀ سبز گیاه برنجاسف و یا از جوشاندۀ آن برای درمان التهاب واژن مصرف می شود. به علاوه ضمادی (پمادی) که از برگهای له شدۀ آن بدست می آید برای رفع و تسکین درد سردرد به کار می رود. از جوشاندۀ گیاه برنجاسف نیز برای شستشو و پاک کردن زخم ها استفاده می شود. از پمادی که از گیاه برنجاسف تهیه می شود در وضع حمل به پشت زائو می مالند.
اگر گیاه برنجاسف را با نمک کوبیده و گرم کنید مایعی بدست می آید که برای مالیدن بر روی استخوان در رفته و شکسته و ورم کرده بکار می رود. اگر برگهای گیاه برنجاسف خشک شده را مانند توتون دود کنید، این کار برای تسکین آسم بسیار مفید است. مصرف داخلی برگ ها و قسمتهای هوایی گیاه نیز بسیار مرسوم می باشد و برای بند آوردن انواع خونریزی، تنظیم عادت ماهیانه و معالجۀ اختلالات عادت ماهیانه به کار می رود، اما در عین حال قاعده آور است.
گیاه برنجاسف یک گیاه دارویی موثر ضد استفراغ و تهوع و ضد اسهال است. از گیاه برنجاسف برای پیشگیری از مبتلا شدن به بیماری روماتیسم و اسپاسم نیز استفاده می شود. گیاه برنجاسف رحم را آرام می کند و به عنوان مسکن اعصاب برای دردهای پشت بدن و درد زایمان بسیار مفید است. برنجاسف برای دفع کرم ها و مخصوصاً کرم آسکارید کار موثر می باشد و ضد اسهال خونی می باشد. از گیاه برنجاسف برای بند آوردن خونریزی بینی نیز استفاده می شود.
برنجاسف که برگ و سرشاخه ی گلدار و حتی ریشۀ آن مصرف دارویی دارد، از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی این گیاه بسیار گرم و خشک است. از نظر خواص برگ و سرشاخه های گلدار گیاه برنجاسف، قاعده آور و ضد کرم است و برای ضد عفونی کردن و مقوی معده به کار می رود. دم کردۀ برگ ها و سرشاخۀ گلدار این گیاه برای رفع عفونت های عصبی، رفع تشنج و برای آسم و بیماری های مغزی مؤثر است.
این گیاه به طور کلی بازکنندۀ انسداد مجاری، ادرار آور و قاعده آور است. همچنین برای خرد کردن سنگ مثانه نیز استفاده می شود. خوردن 8 گرم از گل زرد این گیاه با عسل برای کشتن انواع کرم معده و کرم کدو کاربرد دارد. همچنین از 10 گرم از گیاه برنجاسف می توان به عنوان یک تب بر (تب‌برها داروهایی هستند که برای کاهش تب مصرف می‌شوند) استفاده کرد. در موقع مصرف برنجاسف باید غذاهای بدون چربی خورده شود.
ضماد این گیاه برای رفع سردرد، بازکردن گرفتگی های بینی، تقویت بینی، رفع سرسام بلغمی و آلودگی هوا کارایی دارد. مالیدن ضماد این گیاه بر روی سینه برای درد سینه و زیر شکم برای رفع بند آمدن ادرار، شروع عادت ماهیانه، تحلیل ورم ها و تسکین دردهای آن ناحیه مفید است. بوییدن دم کردۀ آن مانند بخور برای رفع سرما خوردگی و بیماری مرتبط با بینی مفید است. پاشیدن گرد گیاه برنجاسف خشک شده برای خشک کردن زخم و جراحت کاربرد دارد. برنجاسف برای کلیه مضرّ است، لذا باید همراه با انیسون مصرف شود. مقدار خوراکی این گیاه تا 15 گرم است و به جای آن همیشه می توان از افسنطین کبیر استفاده کرد.
برای تهیه دمنوش برنجاسف حدود 10 گرم از خشک شده این گیاه را در 1000 گرم آب جوش دم کنید. اگر از گرد برگ، گل و یا ریشۀ خشک آن استفاده شود، مقدار خوراکی این گیاه 4-2 گرم است. در آلمان مرسوم بوده است که از گرد ریشۀ برنجاسف برای کنترل بیماری صرع استفاده شود.
تذکر : مصرف این گیاه باید در حد مجاز و زیر نظر پزشک انجام گیرد.
گل برنجاسف کوهی
با عضویت در خبرنامه از تخفیف های ما با خبر شوید
صندوق ایمیل یا پوشه اسپم خود را جهت تائید اشتراک خود چک کنید
فروشگاه پسته رفسنجان بزرگترین پرتال علمی کشاورزی کشور