تیغنی ها به آن پرپین میگویند
پَرپَهَن (پرپین) (نام علمی: Portulaca oleracea) گیاهی است از سرده خُرفِه یک‌ساله با برگ‌های ضخیم آبدار سبز با ساقه‌های قرمز و گلهای زرد یا سفید کوچک و تخم‌های سیاه ریز که خواص دارویی دارند.
پرپهن وحشی علف‌هرزی است آبدار که در شرایط گرم و خشک به خوبی رشد می‌کند و توسط بذر و نیز در صورت مرطوب بودن خاک توسط قطعات ساقه تکثیر می‌یابد.
پرپهن خاک‌های شل و غنی شنی را ترجیح می‌دهد، اما می‌تواند در دامنه گسترده‌ای از خاک‌ها و شرایط اقلیمی مختلف رشد کند. این گیاه آنقدر گوشتی است که می‌تواند پس از قطع شدن همچنان زنده بماند و حتی بذر تولید کند و به همین دلیل از بین بردن و کنترل آن بسیار دشوار است.
تکثیر پرپهن از طریق کاشت بذر آن صورت می‌گیرد. بذر را مستقیماً در مزرعهٔ اصلی در ماه‌های اردیبهشت تا تیر ماه می‌کارند.
خاک مزرعه باید غنی باشد و چون احتیاج به آب زیادی دارد، آبیاری آن باید مرتباً صورت گیرد.
نام دیگر گیاه خرفه چیست
در ایران معمولاً پرپهن را می‌کارند، ولی نوع وحشی‌اش نیز در مناطق شمالی ایران، در اطراف رشت، لاهیجان، تهران، تفرش و اراک به‌طور خودرو میروید و در استان‌های جنوبی از جمله استان بوشهر بعنوان یک سبزی بسیار پرکاربرد کاشته و با انواع غذاها از جمله نوعی ماهی حشینه شور آب‌نمک‌آوری شده یا ماهی نمک‌سود استفاده میشود.
نکته جالب نام این گیاه است که در استان خوزستان بسیار کاشت میشود و تیغنی ها به آن پرپین نیز می گویند
در فارسی و عربی:
بخله، بخیله، بقلة فاطمه، بقلةالزهراء، بقلةالمبارکه، بقلهٔ لینه، بَلبن، بوخِل، بوخِله، بیخله، بیخیله، تورک، چَکوک، ختفرج، خرفه، خسیب، خفرج، دندان سا، رجله، زریرا، عرفج، عرفجین، فرفحیز، فرفخیز، فَرفَه، فَرفَهن، فرفین، فرفینه، فرفیه، قینا، کف، کلنک، کلنکک، گیاه نمناک، مویز آب، وَشفنگ، وَشینَگ، فرفخ، قرفه، غرفه، قلفه، غلفه، پرگو، دگان تِیژکَره (کردی کلهری)
خرفه نام گیاهی است و آنرا بپارسی پرپهن گویند و معرب آن خرفج است و آن بعربی به بقلةالحمقاء معروف است. گویند در اصل بقلةالزهراء بوده و معاندان اهل بیت آنرا برگردانده بقلةالحمقاء خوانده‌اند.[۱]
وجه تسمیهٔ حمقاء آن است که در مسیل و وادی‌ها و رودخانه‌ها و جاهای نمناک بیجا میروید و اختصاص به محلی ندارد[۲]
طبیعت پرپهن سرد و تر است. قابض و مدر است، مسکن صفراست و حرارت خون و کبد و معده را تسکین می‌دهد.
پرپهن در رفع سر درد، تسکین عطش، قطع هر نوع خونریزی، خرد کردن سنگ مثانه، کاهش سرفه و سوزش مجرای ادرار و مثانه و روده‌ها و بواسیر مفید است.
تخم پرپهن ضد کرم کدو است و عصارهٔ ساقه و برگ آن برای بیماری کبد و درد کلیه مفید است. برگ آن دارای ویتامین ث است.
برای اسهال و سوزاک و ترشحات سفید مهبل مفید است و برای بچه‌ها مسهل است. تصفیه کنندهٔ خون، تب بر و ضد سم است.
استعمال خارجی: شیرهٔ گیاه یا له شده آن برای تحلیل ورم و تومور و التیام زخم‌های شدید سوختگی، بواسیر، بیماری‌های پوستی (چون خارش و جرب)، تحلیل آبسه، گزیدگی نیش حشرات، عقرب و مار گزیدگی مفید است.
پژوهش‌های جدید دانشمندان نشان داده‌است که در پرپهن اسید چرب اومگا ۳ وجود دارد، این همان چربی معروفی است که در روغن ماهی یافت میشود و عامل مؤثری در کاهش کلسترول و فشار خون است.
در تحقیقی توسط مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان اثر ضد اضطرابی عصارهٔ آبی تخم پرپهن در موش‌های سوری اثبات گردید.
در بررسی‌های پیشین این مرکز نیز خواص ضد تشنجی و ضد دردی عصاره هیدروالکلی پرپهن گزارش گردیده‌است.[۳]
[۸]
خاقانی:
طیان (از فرهنگ اسدی نخجوانی):
مؤسسه تحقیقاتی پژوهشی و اطلاع‌رسانی طعام اسرار
پرپهن-لغت‌نامه دهخدا
گیاه نمناک-لغت‌نامه دهخدا
خرفه-لغت‌نامه دهخدا
تیغنی ها به آن پرپین میگویند
پَرپَهَن (پرپین) (نام علمی: Portulaca oleracea) گیاهی است از سرده خُرفِه یک‌ساله با برگ‌های ضخیم آبدار سبز با ساقه‌های قرمز و گلهای زرد یا سفید کوچک و تخم‌های سیاه ریز که خواص دارویی دارند.
پرپهن وحشی علف‌هرزی است آبدار که در شرایط گرم و خشک به خوبی رشد می‌کند و توسط بذر و نیز در صورت مرطوب بودن خاک توسط قطعات ساقه تکثیر می‌یابد.
پرپهن خاک‌های شل و غنی شنی را ترجیح می‌دهد، اما می‌تواند در دامنه گسترده‌ای از خاک‌ها و شرایط اقلیمی مختلف رشد کند. این گیاه آنقدر گوشتی است که می‌تواند پس از قطع شدن همچنان زنده بماند و حتی بذر تولید کند و به همین دلیل از بین بردن و کنترل آن بسیار دشوار است.
تکثیر پرپهن از طریق کاشت بذر آن صورت می‌گیرد. بذر را مستقیماً در مزرعهٔ اصلی در ماه‌های اردیبهشت تا تیر ماه می‌کارند.
خاک مزرعه باید غنی باشد و چون احتیاج به آب زیادی دارد، آبیاری آن باید مرتباً صورت گیرد.
نام دیگر گیاه خرفه چیست
در ایران معمولاً پرپهن را می‌کارند، ولی نوع وحشی‌اش نیز در مناطق شمالی ایران، در اطراف رشت، لاهیجان، تهران، تفرش و اراک به‌طور خودرو میروید و در استان‌های جنوبی از جمله استان بوشهر بعنوان یک سبزی بسیار پرکاربرد کاشته و با انواع غذاها از جمله نوعی ماهی حشینه شور آب‌نمک‌آوری شده یا ماهی نمک‌سود استفاده میشود.
نکته جالب نام این گیاه است که در استان خوزستان بسیار کاشت میشود و تیغنی ها به آن پرپین نیز می گویند
در فارسی و عربی:
بخله، بخیله، بقلة فاطمه، بقلةالزهراء، بقلةالمبارکه، بقلهٔ لینه، بَلبن، بوخِل، بوخِله، بیخله، بیخیله، تورک، چَکوک، ختفرج، خرفه، خسیب، خفرج، دندان سا، رجله، زریرا، عرفج، عرفجین، فرفحیز، فرفخیز، فَرفَه، فَرفَهن، فرفین، فرفینه، فرفیه، قینا، کف، کلنک، کلنکک، گیاه نمناک، مویز آب، وَشفنگ، وَشینَگ، فرفخ، قرفه، غرفه، قلفه، غلفه، پرگو، دگان تِیژکَره (کردی کلهری)
خرفه نام گیاهی است و آنرا بپارسی پرپهن گویند و معرب آن خرفج است و آن بعربی به بقلةالحمقاء معروف است. گویند در اصل بقلةالزهراء بوده و معاندان اهل بیت آنرا برگردانده بقلةالحمقاء خوانده‌اند.[۱]
وجه تسمیهٔ حمقاء آن است که در مسیل و وادی‌ها و رودخانه‌ها و جاهای نمناک بیجا میروید و اختصاص به محلی ندارد[۲]
طبیعت پرپهن سرد و تر است. قابض و مدر است، مسکن صفراست و حرارت خون و کبد و معده را تسکین می‌دهد.
پرپهن در رفع سر درد، تسکین عطش، قطع هر نوع خونریزی، خرد کردن سنگ مثانه، کاهش سرفه و سوزش مجرای ادرار و مثانه و روده‌ها و بواسیر مفید است.
تخم پرپهن ضد کرم کدو است و عصارهٔ ساقه و برگ آن برای بیماری کبد و درد کلیه مفید است. برگ آن دارای ویتامین ث است.
برای اسهال و سوزاک و ترشحات سفید مهبل مفید است و برای بچه‌ها مسهل است. تصفیه کنندهٔ خون، تب بر و ضد سم است.
استعمال خارجی: شیرهٔ گیاه یا له شده آن برای تحلیل ورم و تومور و التیام زخم‌های شدید سوختگی، بواسیر، بیماری‌های پوستی (چون خارش و جرب)، تحلیل آبسه، گزیدگی نیش حشرات، عقرب و مار گزیدگی مفید است.
پژوهش‌های جدید دانشمندان نشان داده‌است که در پرپهن اسید چرب اومگا ۳ وجود دارد، این همان چربی معروفی است که در روغن ماهی یافت میشود و عامل مؤثری در کاهش کلسترول و فشار خون است.
در تحقیقی توسط مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان اثر ضد اضطرابی عصارهٔ آبی تخم پرپهن در موش‌های سوری اثبات گردید.
در بررسی‌های پیشین این مرکز نیز خواص ضد تشنجی و ضد دردی عصاره هیدروالکلی پرپهن گزارش گردیده‌است.[۳]
[۸]
خاقانی:
طیان (از فرهنگ اسدی نخجوانی):
مؤسسه تحقیقاتی پژوهشی و اطلاع‌رسانی طعام اسرار
پرپهن-لغت‌نامه دهخدا
گیاه نمناک-لغت‌نامه دهخدا
خرفه-لغت‌نامه دهخدا
تیغنی ها به آن پرپین میگویند
پَرپَهَن (پرپین) (نام علمی: Portulaca oleracea) گیاهی است از سرده خُرفِه یک‌ساله با برگ‌های ضخیم آبدار سبز با ساقه‌های قرمز و گلهای زرد یا سفید کوچک و تخم‌های سیاه ریز که خواص دارویی دارند.
پرپهن وحشی علف‌هرزی است آبدار که در شرایط گرم و خشک به خوبی رشد می‌کند و توسط بذر و نیز در صورت مرطوب بودن خاک توسط قطعات ساقه تکثیر می‌یابد.
پرپهن خاک‌های شل و غنی شنی را ترجیح می‌دهد، اما می‌تواند در دامنه گسترده‌ای از خاک‌ها و شرایط اقلیمی مختلف رشد کند. این گیاه آنقدر گوشتی است که می‌تواند پس از قطع شدن همچنان زنده بماند و حتی بذر تولید کند و به همین دلیل از بین بردن و کنترل آن بسیار دشوار است.
تکثیر پرپهن از طریق کاشت بذر آن صورت می‌گیرد. بذر را مستقیماً در مزرعهٔ اصلی در ماه‌های اردیبهشت تا تیر ماه می‌کارند.
خاک مزرعه باید غنی باشد و چون احتیاج به آب زیادی دارد، آبیاری آن باید مرتباً صورت گیرد.
نام دیگر گیاه خرفه چیست
در ایران معمولاً پرپهن را می‌کارند، ولی نوع وحشی‌اش نیز در مناطق شمالی ایران، در اطراف رشت، لاهیجان، تهران، تفرش و اراک به‌طور خودرو میروید و در استان‌های جنوبی از جمله استان بوشهر بعنوان یک سبزی بسیار پرکاربرد کاشته و با انواع غذاها از جمله نوعی ماهی حشینه شور آب‌نمک‌آوری شده یا ماهی نمک‌سود استفاده میشود.
نکته جالب نام این گیاه است که در استان خوزستان بسیار کاشت میشود و تیغنی ها به آن پرپین نیز می گویند
در فارسی و عربی:
بخله، بخیله، بقلة فاطمه، بقلةالزهراء، بقلةالمبارکه، بقلهٔ لینه، بَلبن، بوخِل، بوخِله، بیخله، بیخیله، تورک، چَکوک، ختفرج، خرفه، خسیب، خفرج، دندان سا، رجله، زریرا، عرفج، عرفجین، فرفحیز، فرفخیز، فَرفَه، فَرفَهن، فرفین، فرفینه، فرفیه، قینا، کف، کلنک، کلنکک، گیاه نمناک، مویز آب، وَشفنگ، وَشینَگ، فرفخ، قرفه، غرفه، قلفه، غلفه، پرگو، دگان تِیژکَره (کردی کلهری)
خرفه نام گیاهی است و آنرا بپارسی پرپهن گویند و معرب آن خرفج است و آن بعربی به بقلةالحمقاء معروف است. گویند در اصل بقلةالزهراء بوده و معاندان اهل بیت آنرا برگردانده بقلةالحمقاء خوانده‌اند.[۱]
وجه تسمیهٔ حمقاء آن است که در مسیل و وادی‌ها و رودخانه‌ها و جاهای نمناک بیجا میروید و اختصاص به محلی ندارد[۲]
طبیعت پرپهن سرد و تر است. قابض و مدر است، مسکن صفراست و حرارت خون و کبد و معده را تسکین می‌دهد.
پرپهن در رفع سر درد، تسکین عطش، قطع هر نوع خونریزی، خرد کردن سنگ مثانه، کاهش سرفه و سوزش مجرای ادرار و مثانه و روده‌ها و بواسیر مفید است.
تخم پرپهن ضد کرم کدو است و عصارهٔ ساقه و برگ آن برای بیماری کبد و درد کلیه مفید است. برگ آن دارای ویتامین ث است.
برای اسهال و سوزاک و ترشحات سفید مهبل مفید است و برای بچه‌ها مسهل است. تصفیه کنندهٔ خون، تب بر و ضد سم است.
استعمال خارجی: شیرهٔ گیاه یا له شده آن برای تحلیل ورم و تومور و التیام زخم‌های شدید سوختگی، بواسیر، بیماری‌های پوستی (چون خارش و جرب)، تحلیل آبسه، گزیدگی نیش حشرات، عقرب و مار گزیدگی مفید است.
پژوهش‌های جدید دانشمندان نشان داده‌است که در پرپهن اسید چرب اومگا ۳ وجود دارد، این همان چربی معروفی است که در روغن ماهی یافت میشود و عامل مؤثری در کاهش کلسترول و فشار خون است.
در تحقیقی توسط مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان اثر ضد اضطرابی عصارهٔ آبی تخم پرپهن در موش‌های سوری اثبات گردید.
در بررسی‌های پیشین این مرکز نیز خواص ضد تشنجی و ضد دردی عصاره هیدروالکلی پرپهن گزارش گردیده‌است.[۳]
[۸]
خاقانی:
طیان (از فرهنگ اسدی نخجوانی):
مؤسسه تحقیقاتی پژوهشی و اطلاع‌رسانی طعام اسرار
پرپهن-لغت‌نامه دهخدا
گیاه نمناک-لغت‌نامه دهخدا
خرفه-لغت‌نامه دهخدا
تیغنی ها به آن پرپین میگویند
پَرپَهَن (پرپین) (نام علمی: Portulaca oleracea) گیاهی است از سرده خُرفِه یک‌ساله با برگ‌های ضخیم آبدار سبز با ساقه‌های قرمز و گلهای زرد یا سفید کوچک و تخم‌های سیاه ریز که خواص دارویی دارند.
پرپهن وحشی علف‌هرزی است آبدار که در شرایط گرم و خشک به خوبی رشد می‌کند و توسط بذر و نیز در صورت مرطوب بودن خاک توسط قطعات ساقه تکثیر می‌یابد.
پرپهن خاک‌های شل و غنی شنی را ترجیح می‌دهد، اما می‌تواند در دامنه گسترده‌ای از خاک‌ها و شرایط اقلیمی مختلف رشد کند. این گیاه آنقدر گوشتی است که می‌تواند پس از قطع شدن همچنان زنده بماند و حتی بذر تولید کند و به همین دلیل از بین بردن و کنترل آن بسیار دشوار است.
تکثیر پرپهن از طریق کاشت بذر آن صورت می‌گیرد. بذر را مستقیماً در مزرعهٔ اصلی در ماه‌های اردیبهشت تا تیر ماه می‌کارند.
خاک مزرعه باید غنی باشد و چون احتیاج به آب زیادی دارد، آبیاری آن باید مرتباً صورت گیرد.
نام دیگر گیاه خرفه چیست
در ایران معمولاً پرپهن را می‌کارند، ولی نوع وحشی‌اش نیز در مناطق شمالی ایران، در اطراف رشت، لاهیجان، تهران، تفرش و اراک به‌طور خودرو میروید و در استان‌های جنوبی از جمله استان بوشهر بعنوان یک سبزی بسیار پرکاربرد کاشته و با انواع غذاها از جمله نوعی ماهی حشینه شور آب‌نمک‌آوری شده یا ماهی نمک‌سود استفاده میشود.
نکته جالب نام این گیاه است که در استان خوزستان بسیار کاشت میشود و تیغنی ها به آن پرپین نیز می گویند
در فارسی و عربی:
بخله، بخیله، بقلة فاطمه، بقلةالزهراء، بقلةالمبارکه، بقلهٔ لینه، بَلبن، بوخِل، بوخِله، بیخله، بیخیله، تورک، چَکوک، ختفرج، خرفه، خسیب، خفرج، دندان سا، رجله، زریرا، عرفج، عرفجین، فرفحیز، فرفخیز، فَرفَه، فَرفَهن، فرفین، فرفینه، فرفیه، قینا، کف، کلنک، کلنکک، گیاه نمناک، مویز آب، وَشفنگ، وَشینَگ، فرفخ، قرفه، غرفه، قلفه، غلفه، پرگو، دگان تِیژکَره (کردی کلهری)
خرفه نام گیاهی است و آنرا بپارسی پرپهن گویند و معرب آن خرفج است و آن بعربی به بقلةالحمقاء معروف است. گویند در اصل بقلةالزهراء بوده و معاندان اهل بیت آنرا برگردانده بقلةالحمقاء خوانده‌اند.[۱]
وجه تسمیهٔ حمقاء آن است که در مسیل و وادی‌ها و رودخانه‌ها و جاهای نمناک بیجا میروید و اختصاص به محلی ندارد[۲]
طبیعت پرپهن سرد و تر است. قابض و مدر است، مسکن صفراست و حرارت خون و کبد و معده را تسکین می‌دهد.
پرپهن در رفع سر درد، تسکین عطش، قطع هر نوع خونریزی، خرد کردن سنگ مثانه، کاهش سرفه و سوزش مجرای ادرار و مثانه و روده‌ها و بواسیر مفید است.
تخم پرپهن ضد کرم کدو است و عصارهٔ ساقه و برگ آن برای بیماری کبد و درد کلیه مفید است. برگ آن دارای ویتامین ث است.
برای اسهال و سوزاک و ترشحات سفید مهبل مفید است و برای بچه‌ها مسهل است. تصفیه کنندهٔ خون، تب بر و ضد سم است.
استعمال خارجی: شیرهٔ گیاه یا له شده آن برای تحلیل ورم و تومور و التیام زخم‌های شدید سوختگی، بواسیر، بیماری‌های پوستی (چون خارش و جرب)، تحلیل آبسه، گزیدگی نیش حشرات، عقرب و مار گزیدگی مفید است.
پژوهش‌های جدید دانشمندان نشان داده‌است که در پرپهن اسید چرب اومگا ۳ وجود دارد، این همان چربی معروفی است که در روغن ماهی یافت میشود و عامل مؤثری در کاهش کلسترول و فشار خون است.
در تحقیقی توسط مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان اثر ضد اضطرابی عصارهٔ آبی تخم پرپهن در موش‌های سوری اثبات گردید.
در بررسی‌های پیشین این مرکز نیز خواص ضد تشنجی و ضد دردی عصاره هیدروالکلی پرپهن گزارش گردیده‌است.[۳]
[۸]
خاقانی:
طیان (از فرهنگ اسدی نخجوانی):
مؤسسه تحقیقاتی پژوهشی و اطلاع‌رسانی طعام اسرار
پرپهن-لغت‌نامه دهخدا
گیاه نمناک-لغت‌نامه دهخدا
خرفه-لغت‌نامه دهخدا
See text
خُرفه‌ایان (Portulacaceae) تیره‌ای از میخک‌سانان علفی یا درختچه‌ای با حدود بیست سرده و ۵۸۰ گونه که پراکنش جهانی دارند، اما بیشتر در مناطق نیمه‌خشک نیمکره جنوبی مثل آفریقا و استرالیا و آمریکای جنوبی می‌رویند.
جلبک سبز
رویان‌داران (embryophytes)
†Nematophytes
گیاهان گروه بزرگی از گونه‌های زنده شامل موجوداتی مانند درختان، علفها، سرخس‌ها و خزه‌گیان است.
گیاهان موجوداتی عالی هستند که به حیات کمک می‌کنند و در کشاورزی مؤثر هستند. تعریف کلمهٔ گیاه دشوار است. اگرچه گیاه‌شناسان محدودهٔ رده‌بندی گیاهان را تعریف کرده‌اند، مرزهای تعیین‌کننده رده‌بندی گیاهان بسیار اختصاصی تر از تعاریف رایج گیاه است. گیاهانی که ما هر روز با آن‌ها مواجه هستیم، معمولاً متعلق به گروه گیاهان آوندی می‌باشند. ما گیاه را به عنوان یک موجود زنده یوکاریوت و دارای تعداد زیادی سلول تعریف می‌کنیم که عموماً فاقد اندام‌های حسی یا حرکت ارادی بوده و در صورت رشد کامل، دارای ریشه، ساقه و برگ می‌باشند. اما از نظر گیاه‌شناسی فقط گیاه آوندی دارای ریشه، ساقه و برگ است. تعریف فراگیرتر گیاه: هر آنچه فتواتوتروف می‌باشد؛ یعنی غذای خودش را از مواد خام غیرآلی و نور خورشید تولید کند. برای فردی که بر نقش خاصی که گیاهان در یک اکوسیستم بازی می‌کنند متمرکز شود این تعریف غیر منطقی نیست. اما در بین فتواتوتروف‌ها، پروکاریوت‌هایی (پیش هسته) مخصوصاً باکتری‌های فتواتوتروف و سیانوفیت‌ها وجود دارند. سیانوفیت‌ها را گاهی اوقات، جلبک‌های سبز آبی می‌نامند. در اینجا این مشکل به‌وجود می‌آید که بیشتر مردم از جمله گیاه‌شناسان قدیمی، قارچ خوراکی را هم گیاه می‌نامند، در صورتی‌که قارچ خوراکی اندام باردهی قارچ می‌باشد (حوزه قارچها)، و اصلاً فتواتوتروف نبوده، بلکه گندخوار (saprophytic) می‌باشد و چندین گونه گیاهان گل دار، قارچها و باکتری‌ها وجود دارند که انگلی هستند.
نام دیگر گیاه خرفه چیست
ما قادر به ارائه پاسخی مطمئن نیستیم. فهرست خصوصیاتی که حوزهٔ رده‌بندی گیاهان را از سایر حوزه‌های زیست‌شناسی جدا می‌کند حداقل یک تعریف فنی ارائه می‌کند اما این تعریف موردپسند همگان قرار نمی‌گیرد؛ بنابراین تعریف اصطلاح گیاه همیشه به معنی بیشتر موجودات زنده طبقه‌بندی شده در محدودهٔ رده‌بندی گیاهان می‌باشد. مثلاً اگر جلبک‌های سبز به وضوح گیاهانی جزو رده‌بندی گیاهان هستند، پس بیشتر مردم اکثر خزه‌های دریایی را هم که از آغازیان هستند، جزو جلبک‌های سبز در نظر می‌گیرند. مشکل عدم وجود دقت یا توافق که در تعریف گیاه وجود دارد یکی از گفته‌های مورد تفاهم است که اغلب در مقالات با آن مواجه می‌شوند.
ممکن است گیاهان بر مبنای الگوهای رشد فصلی‌شان مرتب شوند. البته گیاهان ساده مثل جلبک‌ها دوران زندگی کوتاهی دارند و اصطلاحات زیر در مورد آن‌ها به‌کار نمی‌رود اما جمعیت جلبک‌ها عموماً فصلی هستند.
سالانه: زندگی و تولید مثل در یک فصل رشد و نمو.
دوسالانه: زندگی در دو فصل رشد و نمو که تولیدمثل معمولاً در سال دوم اتفاق می‌افتد.
چند ساله: زندگی در سال‌های رشد و نمو طولانی؛ ادامه به تولید مثل در یک مرحله،گیاهان آوندی یا (غیر چوبی) هستند ویا چوبی. گیاه چوبی ممکن است درختانی باشند با یک یا چند تنه و شاخه که روی زمین بوجود می‌آیند ویا درختچه‌هایی باشند بدون تنه، با شاخه‌هایی که نزدیک سطح زمین قرار دارند.
همچنین ممکن است گیاهان بر اساس چگونگی کاربردشان طبقه‌بندی شوند. گیاهان غذایی از جمله میوه‌ها، سبزیجات، گیاهان دارویی و ادویه‌ها می‌باشند.
طرح تاریخ گیاهان زمین مشابه مهره‌داران آن است، با امواجی از انقراض‌ها و جانشینی‌ها و پیدایش تصادفی اشکال تازه برای غلبه بر محیط. در دورهٔ دونین، زمانی که جنگل‌های اولیه پدید آمدند، ابتدا مجموعهٔ گیاهان دم‌اسبی، پنجه‌گرگی‌ها و سرخس‌ها گسترش یافتند و گیای (فلورای) غالب زمین را به وجود آوردند. این گیاهان به‌وسیلهٔ هاگ تولید مثل می‌کردند و آب و هوای مرطوب را ترجیح می‌دادند.[۱۷]
انرژی لازم برای نگهداری جانوران دریایی اولیه باید نخست توسط زیستمندان فتوسنتزکننده تأمین شده باشد، و هنوز هم عمدتاً توسط این زیستمندان تأمین می‌گردد، ولی زمانی در اواخر دوران پرکامبرین جلبک‌های دریایی پرسلولی تکامل یافتند. در مورد گوناگونی یا فراوانی این گیاهان اطلاعات چندانی دردست نیست؛ آن‌ها قاعدتاً به اجتماعات بی‌مهرگان تنها زیستمندان کوچکی اضافه کرده‌اند و ممکن است مستقیماً توسط زیستمندان دیگر خورده شده باشند.[۱۸]
باکتری‌های خاک، قارچها و اشکال گیاهی پست احتمالاً در دروهٔ کامبرین روی زمین سکنی گزیده‌اند، و شاید حاشیهٔ مرداب‌ها و خلیج‌ها به انواع گیاهان پرطاقت و نیمه‌آبزی کمک کرده باشد؛ ولی، نخستین راسته‌های گیاهان غیر آبزی که نوادگان آن‌ها عناصر اصلی گیاهی خشکی را تشکیل می‌دهند، در دورهٔ سیلورین پدید آمده‌اند. گیاهان اولیه از مرداب‌ها و باتلاق‌ها به مناطق مسکونی خشک واقع در زمین‌های کوهپایه‌ای گسترش یافتند. با گسترش کمربند سبز زمین، جانوران در حاشیه آن را تعقیب کردند: بندپایان و احتمالاً کرم‌ها، که از خرده‌های گیاهان و سرانجام از خود گیاهان تغذیه می‌کردند، از این جانوران بودند. بدین‌ترتیب برای نگهداری از جمعیت‌های چهارپایان بزرگ که در طی دورهٔ پیدایش یافتند، روی خشکی انواع شکار وجود داشت.[۱۸]
گیاهانی که دارای دانه و گرده هستند، در دورهٔ دونین تکامل یافتند. آن‌ها در طی دورهٔ کربنیفر شاخه-شاخه شدند؛ در دورهٔ پرمین دودمانی به‌نام مخروطیان (کاج‌ها) آغاز به گسترش کرد که در دوران میانه‌زیستی گیای غالب خشکی شد. چیرگی مخروطیان با پیدایش آب و هوای خشک همراه بود.[۱۸]
تحول دیگری که در اواخر دورهٔ کرتاس روی داد، گسترش ناگهانی گیاهان گلدار برای غلبه بر قلمرو خشکی بود. (امروزه حدود ۰۰۰، ۲۵۰ گونه گیاه گلدار وجود دارد) به‌نظر می‌رسد نخستین گیاهان گلدار گونه‌های خودرو و فرصت‌طلبی بوده‌اند که برای تولید مثل سریع سازگاری یافتند. تخصص‌یابی‌های تولید مثلی، شامل تکوین گل‌ها و پیدایش دستگاه‌های گرده‌افشانی حشره‌ای، به گیاهان گلدار امتیازی عمومی در مقابل مخروطیان بخشید.[۱۸]
جزئیات گوناگونی و وفور گونه‌های گیاهی طی دوران‌های دیرینه‌زیستی و میانه‌زیستی تا اندازهٔ زیادی ناشناخته مانده‌است. دگرگونی عمده‌ای که در عناصر غالب گیای زمین روی می‌داد، همانند همان چیزی بود که در مورد جانوران هم اتفاق می‌افتاد، ولی از قرار معلوم این تغییرات مربوط به رخدادهایی نبودند که جانوران را مورد تأثیر قرار می‌دادند. مثلاً، گیاهان گلدار مدت‌ها پیش از اینکه دایناسورها منقرض شوند، به‌خوبی تثبیت شده بودند. افزون بر این، چند موج انقراض چهارپایان که در دوران میانه‌زیستی روی داد، در تاریخ گیاهان تا جایی که امروزه می‌دانیم منعکس نشده‌است.[۱۸]
نخل پالمیرای آسیایی
The fruits of Palmyra Palm tree, نخل پالمیرای آسیایی (locally called Thaati Munjelu) sold in a market at Guntur, India.
Turmeric rhizome
Sweet potato, Ipomoea batatas, Maui Nui Botanical Garden
Pandanus amaryllifolius
California Papaya
Carica papaya, cultivar ‘Sunset’
Cymbopogon citratus, lemon grass, oil grass
Pachyrhizus erosus bulb-root. Situgede, Bogor, West Java, Indonesia.
Fuji (apple)
Sprouting shoots of Sauropus androgynus
Cocos nucifera
Solenostemon scutellarioides
نام دیگر گیاه خرفه چیست
>
گیاه خُرفه بیشتر در غالب یک علف هرز شناخته میشود. با این حال، یک سبزی بسیار مغذی و خوراکی نیز هست. در حقیقت، خُرفه حاوی همه‌ی انواع مواد مغذی، از جمله اسیدهای چرب امگا ۳ می‌باشد. این مقاله نگاهی دقیق به خُرفه و تاثیرات آن بر سلامت می‌اندازد.
خُرفه یک سبزی سبز و برگدار است که می‌تواند به شکل خام یا پخته مصرف شود. در محافل علمی با نام Portulaca oleracea شناخته میشود، از دیگر نام‌های این گیاه hogweed کوچک، fatweed و pusley می‌باشد. ۹۳٪ این گیاه شاداب آب است. ساقه‌های آن قرمز و کوچک و برگ‌های آن سبز است. طعم خُرفه ترش و شور مشابه اسفناج یا شاهی است. می‌توان از آن در سالاد و ساندویچ به شیوه‌های مشابه اسفناج و کاهو استفاده نمود.
خُرفه در نقاط مختلف جهان در طیف گسترده‌ای از محیط زیست رشد می‌کند. این گیاه در باغ‌ها و باغچه‌‌های پیاده‌روها رشد می‌کند. در عین حال می‌تواند خود را با شرایط خشن‌تر وفق یابد. به عنوان مثال در خشکسالی، خاک بسیار شور یا خاک خالی از مواد مغذی. خُرفه سابقه‌‌ایی طولانی در طب سنتی یا طب جایگزین دارد.
تمام این مواد مغذی را فقط با ۱۶ کالری دریافت می‌کنید! همین امر موجب میشود تا خُرفه یکی از مغذی‌ترین غذاهای این سیاره باشد.
نام دیگر گیاه خرفه چیست
اسیدهای چرب امگا۳ چربی‌های مهمی هستند که بدن نمی‌تواند آن‌ها را تولید کند. بنابراین باید آن‌ها را از رژیم غذایی دریافت نمائیم. گرچه خُرفه در مجموع حاوی چربی اندکی می‌باشد، اما بخش اعظم چربی‌های آن به‌شکل اسیدهای چرب امگا ۳ می‌باشند. در حقیقت، خُرفه شامل دو نوع اسیدهای چرب امگا ۳ است، ALA و EPA. ALA در گیاهان بسیاری یافت میشود، اما EPA به طور عمده در محصولات حیوانی (مانند ماهی‌های چرب) و جلبک یافت میشود. در مقایسه با سایر گیاهان، خُرفه به‌طور خارق‌العاده‌ای حاوی ALA می‌باشد، ۵ تا ۷ برابر اسفناج. جالب توجه این است که خُرفه شامل مقادیر کمی EPA است. این نوع از اسیدهای چرب در بدن از ALA فعال‌تر هستند و به طور کلی در اکثر گیاهانی که روی زمین رشد می‌کنند، پیدا نمی‌شود.
گیاه خُرفه سرشار از آنتی اکسیدان‌های مختلف و ترکیبات گیاهی سودمند است:
ویتامین C: همچنین به عنوان اسید اسکوربیک شناخته شده است، ویتامین C یک نوع آنتی اکسیدان است که برای نگهداری از پوست، عضلات و استخوان ضروری است.
ویتامین E: خُرفه حاوی مقادیر زیادی ویتامین E به نام آلفا توکوفرول است. این ویتامین می‌تواند از غشای سلولی در برابر آسیب محافظت کند.
ویتامین A: خُرفه شامل بتا کاروتن است، آنتی اکسیدانی که در بدن به ویتامین A تبدیل میشود. ویتامین A در سلامت چشم نقش شناخته شده‌ایی دارد.
گلوتاتیون: این آنتی اکسیدان مهم می‌تواند از سلول‌ها در برابر آسیب محافظت کند.
ملاتونین: خُرفه همچنین شامل ملاتونین، هورمون تنظیم خواب کمک کند. البته مزایای متعدد دیگری نیز دارد.
بتالائین‌ها: خُرفه بتالائین‌ها را سنتز می‌کند، بتالائین‌ها آنتی‌اکسیدان‌هایی هستند که مانع از تجمع کلسترول بد در بدن می‌شوند.
طبق مطالعات انجام شده بر روی نوجوانان چاق مشخص شد که دانه‌های خُرفه کلسترول LDL یا کلسترول بد و سطح تری‌گلیسرید را کاهش می‌دهد، که هر دو با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی در ارتباطند. پژوهشگران این تاثیرات را به آنتی‌اکسیدان‌ها و ترکیبات گیاهی در دانه‌های خُرفه نسبت داده‌اند.
گیاه خُرفه همچنین حاوی مواد معدنی مهم و متعددی است. منبع خوبی از پتاسیم است، ماده‌ای معدنی که به تنظیم فشار خون کمک می‌کند. مصرف بالای پتاسیم خطر سکته مغزی را کاهش می‌دهد و همچنین می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش دهد. خُرفه همچنین منبع عظیمی از منیزیم، یک ماده مغذی فوق العاده مهم که در بیش از ۳۰۰ واکنش آنزیمی بدن مشارکت دارد، است. منیزیم می‌تواند از بدن در برابر بیماری‌های قلبی و دیابت نوع ۲ محافظت کند. خُرفه همچنین حاوی مقداری کلسیم، فراوان‌ترین ماده معدنی در بدن، می‌باشد. کلسیم در سلامت استخوان‌ها از اهمیت ویژه‌ایی برخوردار است. مقادیر کمی فسفر و آهن نیز در خُرفه یافت میشود. خُرفه‌ی رسیده‌تر احتمالا حاوی مقادیر بیشتری مواد معدنی، نسبت به گیاهان جوان‌تر، است.
از سویی دیگر، خُرفه حاوی مقادیر زیادی از اکسالیت است. این ماده برای افرادی که مستعد سنگ کلیه هستند، مسئله‌ساز میشود، زیرا اکسالیت‌ها می‌توانند به شکل‌گیری نمک کمک کنند. اکسالیت‌ها همچنین خواص ضد مواد مغذی دارند، بدان معنا که ممکن است در جذب مواد معدنی مانند کلسیم و منیزیم اختلال ایجاد کنند. خُرفه‌هایی که در سایه رشد نموده‌اند، در مقایسه با آنهایی که درمعرض نور خورشید هستند، می‌توانند حاوی مقادیر بیشتری اکسالیت باشند. اگر اکسالیت موجود در خُرفه شما را نگران می‌کند آن را به ماست اضافه کنید، زیرا تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف آن با ماست میزان اکسالیت را به طرز قابل توجهی کاهش می‌دهد.
علی‌رغم اینکه خُرفه در برخی از فرهنگ‌ها به عنوان علف هرز شناخته میشود، اما این سبزی برگدار سرشار از مواد مغذی است.
حاوی آنتی‌اکسیدان، مواد معدنی، اسیدهای چرب امگا ۳ و ترکیبات گیاهی سودمند است.
این گیاه یکی از مغذی ترین مواد خوراکی روی زمین است. پس سعی کنید آنرا وارد رژیم غذایی خود کنید.
آیا خرفه برای دیابت موثر است
تمام گیاهان روی زمین مفید هستند منشاء تمام بیماریها گوشت است
شمایی که داری منشا بیماریها رو گوشت معرفی میکنی …از شکم نظر نده خواهشا .گوشت ها منبع پروتئن هستند و طبق روایات اهل بیت بسیار نوصیه شدند .مخصوصا گوشت گوسفند .ولی گوشت مرغ نهی شده (چه رسد به نوع امپولیش ؟!) و همچنین گاو را نیز از گوشتش گفته اند کمتر استفاده کنید ولی لبنیات گاو نسبت به گوسفند ارجحیت دارد.
سبزی خرفه هم منسوب و مسمی به نام حضرت فاطمه زهراست و توصیه زیادی به استفاده از ان شده .
هر کس پیرو اهل بیت هست مطالب مربوطش رو گفتم و هر کس دنباله رو شرق و غرب و نظام فاسد سلامت و پزشکی یهودی ،با خودش .
والسلام .
بسیار عالی انسان محترم آن است که زکات علم خود را نشر دهد
نام دیگر گیاه خرفه چیست
مجله باسلام
مجله » تغذیه، سلامتی و زیبایی » پرپین چیست و چه خواصی دارد؟
پرپین را معمولاً با نام خرفه می‌شناسیم و به آن به چشم علفی هرز نگاه می‌کنیم که راحت شدن از شر آن به این راحتی‌ها نیست. قدرت این گیاه در رشد و تکثیر به حدی است که حتی اگر تکه‌ای از آن را جدا کنید می‌تواند به زندگی و تکثیر خود ادامه دهد. اما حقیقت این است که اگر به خواص فوق‌العاده مصرف این گیاه در دوره گرم سال (یعنی درست همان زمانی که از تکثیرشان در باغچه‌ها کلافه هستیم) آگاه بودیم، هرگز آن‌ها را دور نمی‌ریختیم.
تاریخچه استفاده از پرپین در کشورهای حاشیه مدیترانه به پیش از میلاد مسیح برمی‌گردد. تئوفراستوس از شاگردان افلاطون و ارسطو این گیاه را می‌شناخته و درباره نحوه و زمان کشت آن مطالبی ذکر کرده است. شاید از همین جهت است که پرپین در صدر اسلام کاملاً شناخته‌شده بوده و در روایات اسلامی به عنوان گیاهی با خاصیت‌های دارویی فروان و حتی شریف‌ترین گیاه خوراکی روی زمین از آن یاد شده است. طبیبان چینی نیز از ضماد آن برای تسکین پوست و از عصاره آن به عنوان خنک‌کننده بدن یاد می‌کرده‌اند.
این مطلب را هم از دست ندهید: چگونه از پرپین (خرفه) استفاده کنیم؟
نام دیگر گیاه خرفه چیست
از نظر طب سنتی، پرپین طبیعتی سرد و مرطوب دارد و عصاره برگ‌هایش یکی از مؤثرترین داروهای دفع صفرا است. بنابراین مصرف آن باعث رفع عطش و حرارت بدن میشود و می‌تواند مثل بسیاری دیگر از گیاهان سرد و مرطوب به سلامت کبد کمک کند. از سوی دیگر خواص این گیاه برای بزرگسالان و کودکان در مواردی متضاد است. مثلاً در بزرگسالان اسهال را درمان می‌کند ولی برای کودکان مسهل است. استفاده خارجی از عصاره (یا حتی خود برگ پرپین) با انقباضی که در پوست ایجاد می‌کند، هم باعث قطع خونریزی‌ها میشود و هم مسکن سوختگی‌ها و التهابات پوستی است.
از نظر پزشکی جدید برگ این گیاه مملو از امگا ۳ است. ما امگا ۳ را بیشتر به دلیل جلوگیری از تجمع پلاکت‌های خون و در نتیجه گرفتگی رگ‌ها می‌شناسیم، اما باید بدانیم که این ماده (که در بدن تولید نمی‌شود) تأثیر شگرفی در بازسازی سلول‌های مغزی، درمان میگرن و مشکلات عصبی و پیشگیری از سرطان سینه دارد.
علاوه بر این، پرپین سرشار از مواد معدنی مثل منیزیم، پتاسیم، کلسیم و همچنین ویتامین ب و سی و بتاکرون است. عصاره پرپین در درمان بیماری‌های کلیه بسیار مؤثر است. می‌توان از این گیاه برای بهبود لوپوسنفریتیس (ورم كلیه) و پیلیتیس در کنار داروهای شیمیایی استفاده کرد.
هرچند در سنت ما خوردن پرپین به عنوان یک سبزی خام در کنار دیگر سبزی‌ها، یا پخته‌خواری آن در آش و سوپ رایج بوده است، اما تا سالیان اخیر به فکر استفاده تجاری از این محصول پرخاصیت نیفتاده بودیم. خوش‌بختانه طی چند سال گذشته در برخی نقاط ایران، پرورش این گیاه رونق گرفته و محصولاتی نیز برای مصرف عموم تولید شده است. این محصولات بیشتر برای مصرف خارجی، در قالب کرم، پماد و اخیراً شامپو عرضه شده است. این محصولات در صورتی که به صورت طبیعی تولید شده باشند می‌توانند همان خواص گیاه پرپین را بدون هیچ زحمتی و در تمام فصول سال به ارمغان بیاورند.
شما باسلامی‌های عزیز، می‌توانید با عضویت در خبرنامه مجله‌ی باسلام، از آخرین قصه‌های موفقیت غرفه‌داران، محصولات معرفی شده، آموزش‌های روز، مطالب جذاب مرتبط با سلامتی و زیبایی و تغذیه و کلی مطالب مفید دیگر مطلع شوید. برای این کار فقط کافی‌ست آدرس ایمیل‌تان را وارد کنید و منتظر ما باشید.
خواص گیاه خرفه و تخم آن
گیاه خرفه با اسم علمی Portulaca Oleracea و با نام انگلیسی Purslane از تیره پرتولاکاسه (Portulacaceae) است که برگ‌های گوشتی و بذرهای سیاه ریز دارد. گیاه یک ساله است که ارتفاع تا حدود 40 سانتی‌متر در مراحل بذردهی می‌رسد.
در خصوص خاستگاه اولیه آن اختلاف نظر وجود دارد، ولی در کشورهای ایران، استرالیا، هند، آفریقای شمالی و در آمریکا رشد می‌کند. خرفه برگ‌های گرد کشیده با ساقه گوشتی به رنگ قرمز ارغوانی دارد. گلهای آن به رنگ زرد در انتهای ساقه تشکیل شده و اوایل روز تا ساعت 9 الی 11 باز می‌ماند.
نام دیگر گیاه خرفه چیست
ریشه گیاه راست است و انشعابات فیبری دارد که می‌تواند به اعماق خاک نفوذ و از رطوبت زیرین خاک استفاده کند.
این گیاه دارویی که معمولاً به صورت خودرو در باغچه منازل، کنار جوی‌ها و در مناطق مرطوب میروید، شاید زیاد مورد توجه نباشد اما اکنون کشف‌های مهمی در مورد آن انجام شده که توسط سازمان بهداشت جهانی لقب اکسیر جهانی (Global panacea) به آن داده شده است. این گیاه از سوی این سازمان متداول‌ترین گیاه دارویی مورد استفاده در جهان ذکر شده است. معمولاً قسمت‌های هوایی این گیاه که شامل برگ، ساقه و دانه‌های آن است، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
* خرفه از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی خیلی سرد و تر و دارای نیروی قابضه است.
* گیاه دارویی «خرفه» در درمان اختلالات و التهابات مجاری ادراری موثر است.
«خرفه» در طب سنتی به عنوان تب بر، ضد عفونی کننده، ضد اسکوربوت (بیماری‌های ناشی از کمبود ویتامین C)، ضد اسپاسم، مدر و ضد کرم استفاده میشود.
* در بسیاری از کشورها، از قبیل کشورهای عربی همسایه، این گیاه دارویی را به عنوان سبزی خوراکی در سبزی فروشی‌ها به فروش می‌رسانند و از شیره خرفه و یا له شده برگ‌ها و ساقه آن به صورت موضعی برای رفع درد، تورم و التیام زخم‌های سوختگی، کاهش تورم و آبسه‌ها، گزیدگی نیش حشرات و عقرب گزیدگی استفاده میشود.
* این گیاه در مصرف داخلی قطع کننده و بند آورنده خونریزی است و همچنین عصاره ساقه و برگ آن برای درمان بیماری‌های کبدی مفید است.
* از جوشانده این گیاه که آب آن گرفته شده است در معالجه اسهال و برای رفع سرفه، تسکین دردهای سینه و سوزش مجرای ادرار و مثانه و رفع حرارت رحم و سوزش آن استفاده میشود.
* همچنین مصرف خوراکی «خرفه» به عنوان سبزی خام و یا پخته همراه با پیاز و روغن جهت تقویت روده‌ها، قطع اسهال و تب استفاده میشود و مصرف خام برگ و ساقه آن به صورت سالاد و همراه با سرکه برای درد کلیه مفید است.
* ضماد ریشه خرفه برای رفع زگیل پوستی استفاده میشود.
* ضماد خرفه بر روی پیشانی سبب از بین رفتن سردرد و دردهای میگرنی میشود.
* گفتنی است؛ گیاه خرفه در دامپزشکی برای درمان بیماری‌های تب‌دار و برای خنک کردن بدن، دفع سموم و تصفیه خون به صورت پودر و جوشانده استفاده میشود.
* این گیاه در بیماران آسمی اثر گشاد کننده مجاری تنفسی و پایین آورنده قند خون را دارد و خاصیت تقویت عضلات قلبی و ضد توموری نیز در آن دیده شده است.
* برگ و ساقه‌ی خرفه مسکن صفرا است و حرارت خون و کبد و معده را تسکین می‌دهد و برای تسکین حدت تب‌های گرم و صفراوی و تسکین عطش و کنترل ترشح ادرار در مورد بیماری دیابت مفید است.
* در مواردی که چرک از سینه آید قطع می‌کند و برای خرد کردن سنگ مثانه و ازدیاد ترشح بول مفید است، یعنی مدر است.
* جویدن برگ آن به مقدار کم، کندی دندان را رفع می‌کند (که از خوردن میوه ترش و یا علت دیگری ایجاد شده باشد) و زیاد جویدن آن کندی دندان ایجاد می‌کند.
* از عصاره آن برای التهاب‌های گرم چشم با مالیدن در محل ملتهب استفاده میشود.
* ضماد برگ و ساقه آن با روغن گل سرخ برای تسکین سردردهای گرم و ورم‌های گرم نافع است و با آرد جو برای جرب نافع است.
* ضماد برگ و ساقه آن به تنهایی برای تسکین حرارت اعضا و سوختگی آتش مفید است و اگر بر معده و کبد گذارند برای تسکین حرارت آن‌ها مفید است و اگر با حنا تهیه شود و بر کف دست و پا گذارده شود برای حرارت و پیسی‌های دست و پا در صورت تکرار مفید خواهد بود.
* اشتها را کاهش می‌دهد و اسراف در خوردن آن، نور چشم را نقصان می‌دهد.
* افراد سرد مزاج باید آن را با نعناع و کرفس بخورند.
خرفه از نظر احادیث
نام دیگر گیاه خرفه چیست
امام صادق (ع) می فرمایند: بر روی زمین سبزی خوردنی شریف‌تر از آن نیست و سبزی خوردنی حضرت فاطمه (س) است و عقل را زیاد می‌کند.
اخیراً پژوهشگران دانشگاه تبریز موفق به شناسایی قابلیت استفاده از گونه‌ای علف هرز شدند که بنا به گفته آنان می‌تواند از این پس به عنوان منبعی جدید برای استخراج روغن خوراکی به چرخه صنایع غذایی کشور وارد شود. این گیاه ناشناخته خرفه نام دارد که گویا منبعی غنی از اسیدهای چرب غیر اشباع، به خصوص امگا3 تلقی میشود.
خرفه در فهرست گیاهان خوراکی نیست و در کشاورزی به عنوان علف هرز شناخته میشود، ولی آنچه این گیاه را متمایز می‌کند، وجود اسید چرب امگا3 زیاد در برگ آن (قسمت رویشی) است. البته دیگر گیاهان مثل کلزا یا بذر کتان نیز امگا3 دارند، ولی این ماده در بذرهای آن‌ها یافت میشود. حدود 70 درصد اسیدهای چرب تشکیل‌دهنده روغن آن غیر اشباع بوده و حدود 50 درصد آن را تنها اسید چرب امگا3 تشکیل می‌دهد.
استفاده از اسیدهای چرب غیر اشباع موجب کاهش کلسترول خون میشود. منبع اصلی اسید چرب امگا3 روغن ماهی است، ولی منابع گیاهی نیز حاوی اسیدهای چرب غیر اشباع شده‌اند. امروز از گیاهانی مثل بادام زمینی، کلزا، آفتابگردان، ذرت و هسته انگور روغن استخراج میشود، ولی از خرفه در دنیا روغن استخراج نمی‌شود.
علاوه بر وجود امگا3 در قسمت رویشی آن، مواد معدنی مثل منیزیم، پتاسیم، کلسیم و همچنین ویتامین ث (16 میلی‌گرم در 100 گرم ماده‌تر) به مقدار زیاد در بافت‌های آن وجود دارد. غنی بودن از اکسیدان‌ها (رنگ قرمز ساقه) از دیگر مزیت‌های این گیاه است. خرفه سرشار از بتاکاروتن (پیش ساز ویتامین آ)، B1 و B2 نیز می‌باشد.
مقدار روغن کل در برگ پایین است که بهتر است از برگ‌های آن به صورت تازه خوری به عنوان مناسب‌ترین سبزی و از بذرهای آن که حدود 20 – 15 درصد روغن دارد، به عنوان منبع استحصال روغن استفاده شود. حتی اگر روغن این گیاه با روغن‌های دیگر مخلوط شود، کیفیت آن‌ها را از لحاظ ارزش غذایی افزایش خواهد داد و این امر به سلامت جامعه کمک خواهد کرد.
طریقه‌ی استفاده
* فراموش نکنید ارزش غذایی این سبزی به مراتب بیشتر از بعضی سبزیجات معمول است بنابراین، توصیه به تازه‌خوری برگ‌های این سبزی با ماست یا اضافه کردن چند گرم از آن به سالاد مناسب خواهد بود.
* قسمت‌های هوایی جوان گیاه را می‌توان به صورت بورانی نیز استفاده کرد که برای درست کردن بورانی، برگ‌ها و قسمت‌های هوایی این گیاه را با مقداری آب می‌جوشانند، سپس آن‌ها را صاف کرده و به آن مقداری پیازداغ و تخم مرغ اضافه می‌کنند.
* مقدار خوراک از آب برگ ساقه آن 40 گرم که با 8 گرم نبات یا شکر مخلوط کرده و خورده میشود.
* از خواص تخم خرفه می‌توان به تصفیه کنندگی خون، رفع التهابات گوارشی، رفع سرفه و تسکین دهنده تشنگی اشاره کرد.
* از تخم خرفه همچنین در شیرینی پزی و برای تزئین، به خصوص تزئین شیرینی نان برنجی استفاده میشود.
* تخم خرفه تقویت کننده قوای عمومی بدن است.
* تخم گیاه خاصیت ضد کرم، به خصوص علیه کرم کدو دارد.
نام دیگر گیاه خرفه چیست
فرآوری: مریم مرادیان نیری
بخش تغذیه و آشپزی تبیان
منابع:
ابتکار نیوز – دکتر علی فانی، عضو هیأت علمی دانشگاه
آکاایران
پارسی طب
پارسه نیوز – دکتر سید جلال طباطبایی، عضو هیأت علمی دانشگاه تبریز
فارس – فراز مجاب، استاد داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
اسلام شناسی
خرفه گیاهی است با برگ های ضخیم آبدار سبز با ساقه های قرمز و گل های زرد یا سفید کوچک و تخم های سیاه ریز که خواص دارویی دارند. به نام های دیگر خرفه، بخله، بقله فاطمه، بقله المبارکه، بلبن، بوخله، چکوک، خسیب، دندان سا، رجله، فرفه، فرفهن، کلنک، گیاه نمناک بلبن، بوخله، چکوک، خسیب، دندان سا، رجله، فرفه، فرفهن، کلنک و گیاه نمناک نیز شناخته می شود. در عطاری ها به نام کهیول هندی هم می فروشند.
دو گونه، وحشی و پرورشی دارد. این گیاه علف هرز آبداری است که در شرایط گرم و خشک هم به خوبی رشد می کند و توسط بذر و نیز در صورت خاک مرطوب توسط ساقه تکثیر می یابد. آبیاری آن باید مرتبا انجام شود، این گیاه خاک های شل و غنی شنی را ترجیح می دهد، اما می تواند در دامنه گسترده ای از خاک ها و شرایط اقلیمی مختلف رشد می کند. این گیاه آنقدر گوشتی است که می توانند پس از قطع شدن همچنان زنده بماند و حتی بذر تولید کند و به همین دلیل از بین بردن و کنترل آن بسیار دشوار است.
گیاه خرفه و خاصیت اعجاب انگیز آن
خرفه دارای طبع سرد و تر است و قابض و مدر است، مسکن صفرا است و حرارت خون و کبد و معده را تسکین می دهد. در رفع سردرد، تسکین عطش، قطع هر نوع خونریزی، قطع هر گونه چرکی که از سینه خارج می شود، خرد کردن سنگ مثانه و دفع سنگ و شن کلیه و کیسه صفرا، کاهش سرفه، رفع سوزش مجرای ادرار و روده و مثانه، بواسیر، تقویت اعصاب و مراکز عصبی مفید است و عامل موثری در کاهش کلسترول و فشار خون است.
تخم پرپهن یا خرفه، ضد کرم کدو است و خواص برگ ها را به صورت کمتر دارد، عصاره ساقه و برگ آن برای بیماری کبد و درد کلیه مفید است. برگ ها دارای ویتامین ث و امگا سه می باشند. برای اسهال، سوزاک و ترشحات سفید رنگ مهبل مفید است و برای بچه ها مسهل است.
نام دیگر گیاه خرفه چیست
تصفیه کننده خون، تب بر و ضد سم است. شیره گیاه یا له شده آن برای تحلیل ورم و تومور و التیام زخم های شدید سوختگی، بواسیر، بیماری ها پوستی (مانند خارش یا جرب)، تحلیل آبسه، گزیدگی نیش حشرات یا عقرب و مار گزیدگی مفید است.
همچنین بخوانید : گیاه خرفه و یک دنیا خاصیت
پژوهشگران معتقدند این گیاه اثرات ضد اضطرابی و ضد تشنجی و ضد دردی دارد. آن را به صورت خام مصرف می کنند، یا برگ پخته یا خشک آن را در ماست می ریزند و برای کاهش کلسترول خون استفاده می کنند.
تخم پرپهن را در شیرینی پزی ها برای تزیین نان برنجی و نان کشمشی و غیره به کار می برند. همچنین در ترشی هم استفاده می شود که در امراض کلیه و کمر و قوه باه موثر است. بو داده دانه خرفه قابض و بو نداده آن ملین است.
خرفه خشک را با خواص افزایش هوش، ضدعفونی کننده قوی، از بین بردن زگیل های پوستی، مفید برای دیابتی ها، مفید برای مبتلایان به افسردگی، درمان اسهال، رفع سرفه، درمان سردرد و میگرن، تصفیه کننده خون، بدون هیچ اسانس و افزودنی شیمیایی، از فروشگاه عطارک تهیه نمایید.
@attarak_ad
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. لطفا سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با مطلب حاضر دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
وب سایت عطارک در قبال نسخه ها و داروهای گیاهی پیشنهادی مسئولیتی نداشته و حتما قبل از مصرف با پزشک و یا مشاور طب سنتی مشورت نمایید.
راستی! برای دریافت مطالب بروز و جدید در حوزه سلامتی و طب سنتی در کانال تلگرام عطارک عضو شوید.
| شما هم نظری ارسال کنید.
امروزه استفاده از داروهای گیاهی بخش قابل توجهی از بازار درمان را در همه جهان بخودش اختصاص داده است. و این روند به سرعت در حال پیشرفت است.
نماد اعتماد الکترونیکی
مطالب پر بازدید
گیاهی که امروز قصد معرفی آن را داریم خرفه یا قلفه یا پرپهن نام دارد این گیاه در بعضی از شهرهای کشورمان به عنوان سبزی استفاده میشود این گیاه دارای خواص بسیاری است که ما برای معرفی این گیاه عکسهایی از خرفه یا قلفه را همراه با اطلاعاتی جامع برای شما عزیزان آماده کرده ایم
شما به کمک این کلینیک به صورت تضمینی میتونید وزن کم کنید. نه نیازی به ورزش های سخت هست نه قرص و داروی خطرناک، خیلی ساده و بدون دردسر فقط با تکنیک های اختصاصی این کلینیک آنلاین.
نام دیگر گیاه خرفه چیست
پَرپَهَن (پرپین) گیاهی است از سرده خُرفِه یک‌ساله با برگ‌های ضخیم آبدار سبز با ساقه‌های قرمز و گلهای زرد یا سفید کوچک و تخم‌های سیاه ریز که خواص دارویی دارند.
گونه‌ها
نوع وحشی پرپهن گیاهی است خزنده با ساقه‌های خوابیدهٔ قرمز رنگ و برگ‌های دایره‌ای گوشتی و گلهای کوچک زرد رنگ.
نوع پرورشی پرپهن ساقه‌های کلفت آبدار سرخ رنگی با بلندی ده الی چهل سانتی‌متر دارد.
کاشت و تکثیر
پرپهن وحشی علف‌هرزی است آبدار که در شرایط گرم و خشک به خوبی رشد می‌کند و توسط بذر و نیز در صورت مرطوب بودن خاک توسط قطعات ساقه تکثیر می‌یابد.
پرپهن خاک‌های شل و غنی شنی را ترجیح می‌دهد، اما می‌تواند در دامنه گسترده‌ای از خاک‌ها و شرایط اقلیمی مختلف رشد کند. این گیاه آنقدر گوشتی است که می‌تواند پس از قطع شدن همچنان زنده بماند و حتی بذر تولید کند و به همین دلیل از بین بردن و کنترل آن بسیار دشوار است.
در ایران معمولاً پرپهن را می‌کارند، ولی نوع وحشی‌اش نیز در مناطق شمالی ایران، در اطراف رشت، لاهیجان، تهران، تفرش، اراک و سایر نواحی میروید. تکثیر پرپهن از طریق کاشت بذر آن صورت می‌گیرد. بذر را مستقیماً در مزرعهٔ اصلی در ماه‌های اردیبهشت تا تیر ماه می‌کارند. خاک مزرعه باید غنی باشد و چون احتیاج به آب زیادی دارد، آبیاری آن باید مرتباً صورت گیرد.
نام‌های دیگر
در فارسی و عربی: بخله، بخیله، بقلة فاطمه، بقلةالزهراء، بقلةالمبارکه، بقله ٔ لینه، بَلبن، بوخِل، بوخِله، بیخله، بیخیله، تورک، چَکوک، ختفرج، خرفه، خسیب، خفرج، دندان سا، رجله، زریرا، عرفج، عرفجین، فرفحیز، فرفخیز، فَرفَه، فَرفَهن، فرفین، فرفینه، فرفیه، قینا، کف، کلنک، کلنکک، گیاه نمناک، مویز آب، وَشفنگ، وَشینَگ ، فرفخ ، قرفه ، غرفه ، قلفه ، غلفه
نام‌گذاری
جعفر صادق: گیاهی بر زمین خوبتر و نافع‌تر از خرفه (پرپین) نیست و این سبزه‌ای بود که فاطمه دوست داشت؛ خدا لعنت کند بنی‌امیه را به جهت دشمنی که با فاطمه داشتند، این گیاه را به نام بقله الحمقاء (سبزی نادانان) نام نهادند (وسایل الشیعه، ج ۲۵، ص ۱۹۴).
خرفه نام گیاهی است و آنرا بپارسی پرپهن گویند و معرب آن خرفج است و آن بعربی به بقلةالحمقاء معروف است. گویند در اصل بقلةالزهراء بوده و معاندان اهل بیت آنرا برگردانده بقلةالحمقاء خوانده‌اند.
وجه تسمیه ٔ حمقاء آن است که در مسیل و وادی‌ها و رودخانه‌ها و جاهای نمناک بیجا میروید و اختصاص به محلی ندارد
خواص دارویی
طبیعت پرپهن سرد و تر است. قابض و مدر است، مسکن صفراست و حرارت خون و کبد و معده را تسکین می‌دهد. پرپهن در رفع سر درد، تسکین عطش، قطع هر نوع خونریزی، خرد کردن سنگ مثانه، کاهش سرفه و سوزش مجرای ادرار و مثانه و روده‌ها و بواسیر مفید است.
تخم پرپهن ضد کرم کدو است و عصارهٔ ساقه و برگ آن برای بیماری کبد و درد کلیه مفید است. برگ آن دارای ویتامین ث است. برای اسهال و سوزاک و ترشحات سفید مهبل مفید است و برای بچه‌ها مسهل است. تصفیه کنندهٔ خون، تب بر و ضد سم است.
استعمال خارجی: شیرهٔ گیاه یا له شده آن برای تحلیل ورم و تومور و التیام زخم‌های شدید سوختگی، بواسیر، بیماری‌های پوستی (چون خارش و جرب)، تحلیل آبسه، گزیدگی نیش حشرات، عقرب و مار گزیدگی مفید است.
پژوهش‌های جدید دانشمندان نشان داده‌است که در پرپهن اسید چرب اومگا ۳ وجود دارد، این همان چربی معروفی است که در روغن ماهی یافت میشود و عامل موثری در کاهش کلسترول و فشار خون است.
پژوهش
در تحقیقی توسط مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان اثر ضد اضطرابی عصارهٔ آبی تخم پرپهن در موش‌های سوری اثبات گردید.
در بررسی‌های پیشین این مرکز نیز خواص ضد تشنجی و ضد دردی عصاره هیدروالکلی پرپهن گزارش گردیده‌است.
کاربرد
تخم پرپهن را در شیرینی پزی برای تزیین نان برنجی و نان کشمشی و غیره بکار می‌برند.
تخم پرپهن در ترشی نیز کاربرد دارد.
استخراج روغن مصرفی خوراکی
در بسیاری از مناطق دنیا به عنوان علوفهٔ خوک مورد استفاده قرار می‌گیرد.
موضوعات مرتبط
نام دیگر گیاه خرفه چیست
مطالب مرتبط
هماهنگی جهت تبلیغات: 02184215883
مجری انحصاری نیتیو، سنجاق
کلیه حقوق محفوظ و متعلق به مجله پزشکی دکتر سلام است بازنشر مطالب فقط با ذکر لینک مستقیم مجاز است