نشان‌گذاری
عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است
[[رده:نمادهای
نوشتار]]
نشان‌گذاری
عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است
[[رده:نمادهای
نوشتار]]
نشان‌گذاری
عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است
[[رده:نمادهای
نوشتار]]
شهرام فخار فقط 37 سال دارد و مدت زیادی نیست که رستوران های زنجیره ای اش را افتتاح
کرده است؛ اما رستوران های او در همین مدت کم به خوبی جایش را باز کرده است. شهرام فخار
با ابتکارش فست فودهای مضر را به غذایی کم ضرر تبدیل کرده است. شاید اگر پدر شهرام فخار
با مشکل قلبی مواجه نمی شد، شاید اگر او حاضر نمی شد به دخترش همان غذایی را ندهد که به
مشتری هایش می دهد، امروز ایده فست فود بدون روغن این قدر گل نمی کرد. به هر حال باید
خوشحال بود که چنین اتفاقی در زندگی شهرام فخار افتاد تا رستوران های پدر خوب افتتاح
شوند
در یک خانواده متوسط بزرگ شدم، از همان بچگی دوست داشتم دستم توی جیب خودم باشد
وهمیشه می خواستم کار کنم.اولین درآمدم از فروش کتانی کهنه ام بود توانستم بفرشم وبا همان
پول یک کتانی نو بخرم ومقداری هم پول پس انداز کنم.از همان بچگی سعی می کردم هر چه
می خواهم را با پول خودم بخرم. در 16 سالگی بدون اطلاع پدر و مادرم در تیم پرسپولیس بازی می
کردم. یک روز که مسابقه مهمی داشتیم چون پول نداشتم دستکش دروازه بانی بخرم با دوستانم
به پارک نیاوران رفتیم و بلال فروختیم. هر چند نتوانستم با پولی که آن روز درآوردم دستکش
بخرم ولی یک تجربه بزرگ برایم بود.
یک سال در پرسپولیس بودم، 4 سال در تیم شاهین ودوره ای به تیم ملی جوانان دعوت شدم و بعد
با مشکل بدنی مواجه شدم و فوتبال را کنار گذاشتم و به سربازی رفتم.
دوره سربازی خیلی سخت بود که بعدها ثمرات این سختی را در زندگی و کارم به وضوح دیدم.
اگر به سربازی نمی رفتم شاید الان موفق نبودم. من در اوج بودم، همه دوستانم فوتبالیست بودند
و بعد همه چیز را ول کردم و به سربازی رفتم جایی که با افراد دیگر و شرایط متفاوت برخورد
کردم.
مضرات فست فود ويکي پديا
از بچگی عاشق کار مواد غذایی بودم واز همان 16 سالگی وقتی پول خیلی کمی از فوتبال گرفتم
با چند نفر از دوستانم یک مغازه ساندویچی باز کردیم، ولی پس از چند ماه آن مغازه را جمع
کردیم.
درتجارت از چیزی نمی ترسم وهر چیزی اراده کنم با توکل به خدا به آن می رسم. باکسی تعارف
ندارم.هر کس بخواهد اعتبار برند من را زیر سوال ببرد، نمایندگی ام را از او می گیرم. ما می خواهیم
کاری کنیم که هر کس در تهران، کیش، تبریز، سمنان غذایی را خورد یک طعم را تجربه کند.
برای اولین بار در ایران سیستم بدون روغن را جا انداخت هایم که استقبال فوق العاده ای از آن شده
است.
بعد از آمدن از سربازی چند سالی به کارهای مختلفی از جمله کار تلوزیونی، خبر نگاری و…
مشغول شدم. اما چون خودم را درآن فضا غریبه می دیدم منصرف شدم ودنبال یک فضای دیگر
بودم تا این که با آقای زارع آشنا شدم که یک ششم مرغ وجوجه ایران را تامین می کرد.او نقش
مهمی در زندگی وپیشرفت من داشت. در سیستم آنها مشغول به کار شدم. کارم آمارگیری بود.
پس از مدتی مدیر فروش شدم.این شرکت حدوداً هفته ای یک میلیون جوجه یک روزه می
فروخت. در سال 73 من ابتدا با 73 هزار تومان مشغول به کار شدم و در سال 82 با 2 میلیون و 400 هزار تومان حقوق وزمانی که شرکت به کلی منحل شد از کار بیرون آمدم. درکل زندگی ام،
فقط یکبار برای کسی کار کردم و چه قبل و چه بعد از آن همیشه کارهای خودم را داشتم و برای
کسی کار نکردم.
چند وقت پس از انحلال شرکت در کار مرغ وجوجه ماندم حتی مرغداری زدم که در آن کار،
یکسری مشکلاتی برایم پیش آمد که شاید هر کس در آن موقعیت بود سکته می کرد.یک شب
حدودا در عرض یک ساعت 38 هزار عدد مرغ از بین رفتند.آن روز من ورشکست نشدم چون مدیریت بحران کردم. می توانستم ملک هایم را به
طلب کارها بدهم امااین کار را نکردم. اجازه ندادم طلب کارها دوره ام کنند واعتبارم زیر سوال
برود.ملک هایم را با قیمت کمتر فروختم .چک هایم را پاس کردم و 1 ماه هم کار را ادامه دادم
واتفاقا پول خوبی در آوردم.
سال 82 همراه با مادر وخواهرم به مرکز خرید تیراژه رفته بودم که موقع برگشت دریک لحظه
تصمیم خودم را گرفتم که می خواهم چه کار کنم و اوایل با یک مغازه 24 متری رستورانم را
با نام God father یا همان پدر خوانده افتتاح کردم ودوباره به صنعت غذا برگشتم.
من در ثبت شرکت ها اسم پدر خوانده یا همان God father را ثبت کرده بودم اما وزارت ارشاد
به من اجازه زدن تابلو نمی داد. یک سال درگیر کارها بودم؛ ولی موفق نمی شدم این قدر خسته
بودم که حتی به فکرم رسید سیستم را جمع کنم. مغازه هایم را اجاره بدهم و تبدیل به یک آدم بی
مصرف بشوم اما یک لحظه تصمیم گرفتم اسم را به Good father یا همان پدرخوب تغییر
بدهم.در حقیقت یک چیز مرده را دوباره زنده کردم. شاید اگر الان چند سال قبل بود، اسم پدر
خوب را انتخاب نمی کردم ولی فکر می کنم این اسم به خوبی جا افتاده وتوانسته خودش رادردل
ها جا کند، طوری که 466 نفر در ایران وخارج از ایران می خواهند از ما شعبه بگیرند.
من شهرام فخار هستم واز نوجوانی روی پای خودم ایستاده ام.حالا مجموعه رستوران های زنجیره ای « پدرخوب » را دارم.
من از یک بچه 5 ساله هم مشاوره می گیرم.هیچ وقت ادعا نمی کنم کاملم وهمه چیز را می دانم.
این همه پیشرفت تازه 50 درصد از آن چیزی است که می خواهم. یک روز ادعا کردم که مک
دونالد ایران می شوم)که تازه غذای ما خیلی بهتر وسالم تر از مک دونالد است.( والان از آن هم
گذشته ام و قول می دهم پدر خوب بتواند در دنیا حرفی برای گفتن داشته باشد.
این کار آفرینی که ایجاد کردم مرا ارضا می کند. الان 1500 نفر در سیستم من مشغول به کار
هستند.هر کدام ازاین افراد 7 تا 4 نفر را تحت پوشش خودشان دارند.12000 نفر غیر مستقیم در
سیستم من کار می کنند.
2 موضوع باعث شد مبتکر غذای بدون روغن باشم، اولی مریضی پدرم و دوم سلامت غذایی که
به مردم می دهم. روزی با یکی از دوستانم به رستورانش رفته بودیم و دیدم به دخترش اجازه نمی
دهد در آنجا غذا بخورد.وقتی این صحنه رادیدم واقعا تاسف خوردم. به خودم گفتم باید غذایی
تحویل مردم بدهم که به دختر خودم هم بدون نگرانی آن را بدهم.اگر راضی نیستم دخترم از
غذای رستوران بخورد نباید راضی باشم که بچه های مردم هم از این غذا بخورند.
زمانی که برادرهای مک دونالد اولین هات‌داگ فروشی خودشان را افتتاح کردند تصور نمی‌کردند که رستورانشان تبدیل به محبوب‌ترین رستوران زنجیره‌ای جهان خواهد شد.
مک دونالد بزرگ‌ترین فست‌فود زنجیره‌ای در جهان است. اولین شعبه‌ی این رستوران در سال ۱۹۴۸ و توسط ۲ برادر به نام‌های ریچارد و موریس مک دونالد در سن‌برناردینوی کالیفرنیا راه‌اندازی شد. منوی اولیه‌ی این رستوران شامل همبرگر، چیزبرگر، سیب‌زمینی سرخ کرده و نوشابه بود تا آنها بتوانند غذای ارزان را در اسرع وقت به مشتری‌های خود تحویل دهند. لوگوی اولیه‌ی این رستوران یک همبرگر بود که روی سرش کلاه سرآشپز قرار گرفته بود و نامش اسپیدی بود. در سال ۱۹۶۲ این لوگو به منحنی‌های خمیده‌ی طلایی رنگ تبدیل شد. و در سال ۱۹۶۸ به شکل یک M بزرگ با نوشته‌ی Mcdonald’s طراحی شد. امروزه این رستوران بیش از ۳۶۹۰۰ شعبه در سراسر جهان دارد. برای خواندن داستان پیدایش و عامل موفقیت این برند در ادامه با زومیت همراه باشید.
مضرات فست فود ويکي پديا
خانواده‌ی مک دونالد در اواخر دهه‌ی ۱۹۳۰ از منچستر به هالیوود مهاجرت کردند. ریچارد و موریس مک دونالد به‌عنوان عوامل پشت‌صحنه در استودیوی ساخت فیلم استخدام شدند. پدر آنها یعنی پاتریک مک دونالد در سال ۱۹۳۷ یک کیوسک تهیه‌ی غذا در نزدیکی فرودگاه مونروویا کالیفرنیا راه‌اندازی کرد. منوی این رستوران کوچک در ابتدا فقط ساندویچ هات‌داگ بود. مدتی بعد ساندویچ همبرگر به قیمت ۱۰ سنت و نوشیدنی آب پرتغال نامحدود به مبلغ ۵ سنت به منوی رستوران اضافه شد. ریچارد و موریس مک دونالد در سال ۱۹۴۰ این کیوسک فروش ساندویچ را چندین کیلومتر جابه‌جا کرده و به سن‌برناردیوی کالیفرنیا منتقل کردند. آنها اسم رستوران را «McDonald’s Bar-B-Que» گذاشتند. منوی غذایی آنها شامل ۲۵ نوع غذا بود و اکثرشان غذاهایی کبابی بودند. رستوران آنها از آن دسته رستوران‌هایی بود که مردم داخل ماشین خود در پارکینگ می‌نشستند و پیش‌خدمت‌ها سفارش آنها را گرفته و غذا را به آنها تحویل می‌دادند.
در سال ۱۹۴۸ این دو برادر متوجه شدند که بیشترین سود آنها از فروش همبرگر به دست می‌آید. آنها منوی خود را تغییر دادند و این بار فقط همبرگر، چیزبرگر، چیپس سیب‌زمینی، قهوه، نوشیدنی‌های بدون الکل و کیک سیب را داخل منوی خود قرار دادند. آنها در همان سال اول تغییرات اساسی در رستوران ایجاد کردند. چیپس سیب‌زمینی و کیک سیب در منوی غذایی جای خودشان را به سیب‌زمینی سرخ کرده و میلک‌شیک دادند. و رستوران از حالتی که غذا را داخل ماشین سرو می‌کردند تغییر کرده و به سلف سرویس تبدیل شد. آنها همچنین آشپزخانه‌ی رستوران خود را طوری طراحی کردند که بیشترین بهره‌وری را داشته باشد. نام رستوران هم به «McDonald’s» تغییر کرد و چند ماه بعد دوباره بازگشایی شد.
این دو برادر در سال ۱۹۵۲ تصمیم گرفتند که ساختمان رستوران خود را با هدف افزایش بهره‌وری و داشتن ظاهر زیباتر تغییر بدهند. آنها برای طراحی ساختمان خود آگهی پخش کردند و با حداقل ۴ معمار مصاحبه کردند. و درنهایت استنلی کلارک مستون را انتخاب کردند. ریچارد و موریس به همراه مستون روی طراحی جدید ساختمان رستوران باهم همفکری کردند. آنها نقشه‌ی رستوران را در ابعاد واقعی و توسط گچ روی زمین تنیس نزدیک خانه‌ی مک دونالدها طراحی کردند. در طراحی رستوران جدید از سرامیک‌های قرمز و سفید، فولاد ضد زنگ، ورقه‌های فلزی با رنگ‌های روشن، شیشه و نئون‌های قرمز، سفید، زرد و سبز استفاده شد. آنها همچنین لوگوی رستوران یعنی همبرگری که کلاه سرآشپز روی سرش بود یعنی اسپیدی را با چراغ‌های متحرک نئون طراحی کرد. استفاده از تکنیک‌های بازاریابی رستوران معمولی مک دونالد را تبدیل به یک فست‌فود زنجیره‌ای کرد. آنها وسایل گرمایشی را کاهش دادند تا مشتری‌ها دلشان نخواهد برای مدت طولانی داخل رستوران بنشینند. صندلی‌های رستوران به‌گونه‌ای طراحی شده بود که مشتری‌ها به غذای خود مسلط باشند تا بتوانند سریع‌تر غذا بخورند. صندلی‌های کمی بیشتر از حد معمول باهم فاصله داشتند تا مشتری‌ها نتوانند زیاد باهم صحبت کنند. لیوان‌های مشتری‌ها به شکل مخروطی بود تا آنها مجبور باشند در حین غذا خوردن لیوان خود را در دستشان نگه داشته و همین موضوع باعث بالا رفتن سرعت آنها در غذا خوردن می‌شد. بسیاری از شرکت‌های دیگر مانند برگر کینگ، وایت کسل و ساب وی از استراتژی‌های مک دونالد برای رستوران‌های خودشان استفاده کردند.
در اواخر سال ۱۹۵۳ برادرهای مک دونالد تصمیم گرفتند تا با دادن حق امتیاز، شعبه‌های دیگری از رستوران خود را راه‌اندازی کنند. نیل فاکس، توزیع کننده‌ی شرکت نفت جنرال اولین شخصی بود که حق امتیاز رستوران آنها را خریداری کرد. خریداران بعدی حق امتیاز راجر ویلیامز و بردت لاندن بودند. جالب است بدانید شعبه‌ای که این دو نفر تاسیس کردند امروزه قدیمی‌ترین شعبه‌ی رستوران مک دونالد است. این شعبه مجبور نبود تا رستورانش را مطابق با آخرین تغییرات مک دونالد تغییر دهد. زیرا حق امتیاز آن توسط شرکت مک دونالد به آنها اعطا نشده بود بلکه برادران مک دونالد مستقیما این حق امتیاز را به خریداران آن داده بودند.
ری کراک، فروشنده‌ی مخلوط‌کن‌های میلک‌شیک در سال ۱۹۵۴ متوجه شد که ۸ عدد از این دستگاه‌ها در شعبه‌ی سن‌برناردینوی این رستوران مورد استفاده قرار گرفته است. او کنجکاو شد و به همراه دوستش یعنی چارلز لوییس به رستوران مک دونالد رفت. کراک به برادرهای مک دونالد پیشنهاد داد که در کشورهای دیگر نیز شعبات خودشان را راه‌اندازی کنند. این دو برابر ابتدا کمی دچار شک و تردید شدند اما درنهایت کراک توانست آنها را راضی کند تا مدیریت و مسئولیت راه‌اندازی شعبات آنها در خارج از کشور را بر عهده بگیرد. آنها طی قراردادی که باهم بستند قرار گذاشتند تا نیمی از هر درصد فروش به برادران مک دونالد تعلق بگیرد. اولین شعبه‌ی این رستوران در سال ۱۹۵۵ در نزدیکی شیکاگو افتتاح شد. طراح این رستوران از رنگ‌های زرد، سفید، قهوه‌ای تیره و قرمز استفاده کرد. و قرار شد از همین رنگ‌ها برای تمام شعبات زنجیره‌ای استفاده شود. بعد از مدتی کراک متوجه شد که برادران مک دونالد حق دادن امتیاز را به یک شرکت بستنی سازی فروخته‌اند. او از این موضوع خشمگین شد و مجبور شد ۵ برابر مبلغ خرید این حق امتیاز یعنی ۲۵ هزار دلار به شرکت بستنی سازی بدهد تا بتواند این حق امتیاز را مجددا خریداری کند. رستوران‌های مک دونالد در طی ۳ سال به آرامی رشد کردند به‌طوری که تعداد آنها در سال ۱۹۵۸ به ۳۴ عدد رسید. در سال ۱۹۵۹ کراک ۶۸ رستوران جدید را راه‌اندازی کرد و تعداد کل شعبه‌ها را به ۱۰۲ عدد رساند.
کراک معتقد بود که تبلیغات نقش بسیار مهمی را در بالا بردن فروش محصولات ایفا می‌کنند. بنابراین شرکت مک دونالد در سال ۱۹۶۰ توانست با استفاده از راه‌اندازی چند کمپین تبلیغاتی میزان فروش خود را چندین برابر کند. روند رشد این شرکت ادامه داشت تا اینکه کراک در سال ۱۹۶۱ سهم برادران مک دونالد را به قیمت ۲.۷ میلیون دلار و پرداخت ۱.۹ درصد از فروش سالیانه به این دو برادر خریداری کرد تا این شرکت را تبدیل به موفق‌ترین رستوران‌های زنجیره‌ای سراسر کشور کند. این شرکت در سال ۱۹۶۲ اولین لوگوی منحنی شکل طلایی خود را معرفی کرد و سال بعد توانست میلیون‌های همبرگر را به فروش برساند. آنها در راستای استفاده از تبلیغات، رونالد مک دونالد که یک دلقک با موهای قرمز بود را معرفی کردند تا بتوانند با سرگرم کردن بچه‌ها آنها را به برند خود علاقه‌مند کنند.
مک دونالد در سال ۱۹۷۵ اولین رستوران خرید کردن از داخل ماشین را در آریزونا برای مشتری‌های خود افتتاح کرد. هدف از راه‌اندازی این رستوران این بود که مشتری‌ها بدون نیاز به پیاده شدن از ماشین بتوانند سفارش خود را ثبت کرده و در عرض ۵۰ ثانیه یا کمتر و درحالی‌که داخل ماشین خود نشسته‌اند بتوانند غذای خود را دریافت کنند. این سرویس در مدت زمان کمی در بسیاری از شعبات این رستوران پیاده‌سازی شد. ارائه‌ی وعده‌های غذایی شاد یا هپی میل به همراه اسباب‌بازی برای بچه‌ها از جمله‌ی دیگر عواملی بود که به موفقیت این رستوران کمک زیادی کرد.
تا سال ۱۹۹۱ حدود ۳۷ درصد از فروش گسترده‌ی این رستوران مربوط به شعبات آن در خارج از کشور آمریکا بود. در سال ۱۹۶۷ اولین شعبه‌ی خارجی این رستوران در بریتیش کلمبیای کانادا افتتاح شد. این روند تا سال‌های بعد ادامه داشت تا اینکه در اوایل دهه‌ی ۹۰ توانست بیش از ۳۶۰۰ شعبه در ۵۸ کشور جهان مانند ژاپن، کانادا، آلمان، انگلستان و فرانسه راه‌اندازی کند.
ریچارد در ۱۶ فوریه سال ۱۹۰۹ و موریس در ۲۶ نوامبر ۱۹۰۲ در خانواده‌ای فقیر در منچستر متولد شدند. پدر و مادر آنها از مهاجران ایرلندی بودند. آنها چند سال بعد و در اواخر دهه‌ی ۱۹۳۰ با مدرک دیپلم و آرزوی به دست آوردن ۱ میلیون دلار تا قبل از سن ۵۰ سالگی به آمریکا مهاجرت کردند. آنها اولین رستوران خود را با هدف ارائه‌ی غذاهای ارزان، کم حجم و سریع راه‌اندازی کردند و خیلی زود تبدیل به یکی از معروف‌ترین فست‌فودهای آمریکا شدند. آنها به آرزوی خودشان رسیدند و در سال ۱۹۶۱ برند خودشان را به ری کراک فروختند. موریس مک دونالد در سال ۱۹۷۱ در سن ۶۹ سالگی در اثر سکته‌ی قلبی درگذشت. ریچارد نیز در سال ۱۹۹۸ و در سن ۸۹ سالگی از دنیا رفت.
ری کراک در سال ۱۹۰۲ در آمریکا متولد شد. او بعد از جنگ جهانی دوم به‌عنوان فروشنده‌ی مخلوط کننده‌های میلک شیک مشغول به کار شد. او متوجه شد که برادران مک دونالد برای رستوران خود ۸ عدد از این مخلوط کن‌ها را خریداری کرده‌اند. بنابراین نزد آنها رفت و حق امتیاز راه‌اندازی شعبات مک دونالد را از آنها خرید. او بعد از گسترش رستوران‌های مک دونالد در سال ۱۹۶۱ تصمیم گرفت تا یک برنامه‌‌ی آموزشی راه‌اندازی کند تا بتواند کیفیت غذاهای رستوران را در تمام شعبات یکسان نگه دارد. بنابراین او در همان سال دانشگاه همبرگر را تاسیس نمود. در این دانشگاه نحوه‌ی پخت‌و‌پز، انجماد کردن و متدهای سرو غذا به خریداران حق امتیاز این رستوران آموزش داده می‌شود. جالب است بدانید تا امروز بیش از ۸۰ هزار نفر از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شده‌اند.
کراک در سال ۱۹۷۴ تصمیم گرفت تا از مدیریت مک دونالد بازنشسته شود و سراغ ورزش مورد علاقه‌ی خود یعنی بیسبال برود. او یک تیم ورزشی به قیمت ۱۲ میلیون دلار خریداری کرد. تیم او در سال‌های اول با شکست‌های زیادی روبهرو شد اما توانست طرفداران زیادی را به سمت خود جذب کند. او بعد از مدتی مدیریت این تیم را به داماد خود داد و گفت: «همبرگر آینده‌ی بهتری نسبت به بیسبال دارد.» او در نهایت در سال ۱۹۸۴ و در سن ۸۱ سالگی به دلیل ایست قلبی در گذشت.
بعد از مرگ کراک مدیریت این شرکت دست به دست گشت و امروزه استیو ایستربروک مدیرعامل این شرکت است. مک دونالد در ۱۲۰ کشور جهان شعبه دارد و روزانه به ۶۸ میلیون نفر سرویس ارائه می‌دهد. این شرکت بیش از ۳۷۵ هزار کارمند در سراسر جهان دارد و منوی غذایی خود را براساس آداب‌و‌رسوم و فرهنگ هر کشور تغییر داده است تا بتواند غذاهای خود را بر اساس ذائقه‌ی مردم آن منطقه عرضه کند.
در این سال‌ها پرونده‌های قانونی زیادی علیه این شرکت ایجاد شده و تبلیغات منفی زیادی علیه آن شده است. استراتژی این شرکت برای روبهرو شدن با چالش‌ها این است که نگرانی‌های موجود را می‌پذیرد و سپس برای رفع آنها اقدام می‌کند. به‌عنوان مثال یکی از این چالش‌ها ابراز نگرانی در مورد وضعیت سلامتی کودتان بعد از خوردن محصولات این شرکت بوده است. مک دونالد برای برطرف کردن این نگرانی‌ها اقدام به تاسیس شورای مشورت جهانی (GAC) نمود. GAC یک تیم بین‌المللی از متخصصان مستقل است که با همت مک دونالد دور هم جمع شده‌اند تا در مورد وضعیت تغذیه‌ی کودکان باهم مشورت کنند. در نتیجه‌ی فعالیت‌های این شورا مک دونالد مواد غذایی سالم‌تری مانند سالاد، میوه، آب سیب و شیر کم‌چرب را به منوی خود اضافه کرد. مک دونالد اولین رستورانی بود که در سال ۲۰۰۶ در بسته‌بندی مود غذایی خود ارزش غذایی آنها را درج کرد.
از دیگر چالش‌هایی که مک دونالد در طول این سال‌ها با آن روبهرو بوده است می‌توان به شکایت از خطرناک بودن بسته‌بندی‌های محصولات این رستوران برای جنگل‌های بارانی اشاره کرد. مک دونالد برای رفع این مشکل در سال ۱۹۹۰ تعهد جهانی محیط زیست را ایجاد کرد. این شرکت حجم زباله‌های خود را کاهش داد و به حفاظت از منابع طبیعی پرداخت. در نتیجه امروزه ۸۰ درصد از بسته‌بندی‌های این شرکت توسط مواد تجدیدپذیر ساخته می‌شود.
درنهایت می‌توان گفت که تبلیغات، ارائه‌ی محصولات خلاقانه، بسته‌بندی‌های جذاب و ارائه‌ی راه‌حل‌های هوشمندانه برای پشت سر گذاشتن چالش‌ها از جمله عواملی هستند که باعث شده‌اند رستوران‌های زنجیره‌ای مک دونالد بعد از گذشت چندین دهه محبوبیت خودشان را حفظ کرده و روزبه‌روز به تعداد شعبات آنها افزوده شود.
لطفا در نظر داشته باشید که زومیت در صورت مشاهده‌ی دیدگاه خلاف قوانین سایت، این حق را دارد که دیدگاه کاربر را بدون اطلاع قبلی پاک کند. همچنین در صورت تکرار در نقض قوانین سایت، به صلاح‌دید زومیت، حساب کاربری کاربر خاطی مسدود خواهد شد.
در صورت مشاهده‌ی تاپیک ها و پست های توهین آمیز یا خلاف قوانین از بحث کردن و پاسخ دادن به آنها جدا خودداری کرده و صرفا موضوع را از طریق آیکون گزارش به اطلاع ما برسانید.
کمی از تکنولوژی فاصله بگیرید
زومیت توسط سرورهای آسیاتک میزبانی و پشتیبانی می‌شود تولید و توسعه نرم‌افزار زومیت توسط شرکت آویژه انجام می‌شود.
ساب‌وی اولین فست‌فود زنجیره‌ای در دنیا است که توانست با ارائه‌ی محصولات سالم، گواهینامه انجمن قلب آمریکا را در منوی غذایی خود ثبت کند.
ساب‌وی (Subway) یکی از بزرگ‌ترین مجموعه رستوران‌های زنجیره‌ای آمریکایی است. این رستوران در منوی غذایی خود تنها ساندویچ‌های ساب‌مارین و سالاد عرضه می‌کند. این برند نخستین بار توسط فرد دلوکا و با سرمایه‌ی پیتر باک در سال ۱۹۶۵ راه‌اندازی شد. ارائه‌ی غذای سالم و خدمات باکیفیت به مشتری‌ها باعث شد تعداد شعبه‌های رستوران ساب‌وی در دنیا با سرعت زیادی افزایش یاید و از مرز ۴۴ هزار شعبه عبور کند. دفتر مرکزی این برند در شهر میل‌فورد واقع در ایالت کنتیکت آمریکا قرار دارد و با وجود چالش‌های بسیار، همچنان به رشد خود ادامه می‌دهد.
مضرات فست فود ويکي پديا
در سال ۱۹۶۵، فرد دلوکا مبلغ ۱۰۰۰ دلار از دوست خانوادگی خود به نام دکتر پیتر باک قرض گرفت تا رستورانی را به نام Pete’s Subway در شهر بریج‌پورت ایالت کنتیکت راه‌اندازی کند. آنها حدود یک سال بعد شرکت Doctor’s Associates را بنیان‌گذاری کردند. این شرکت هیچ وابستگی به سازمان پزشکی ندارد و نام Doctor’s Associates (دستیاران دکتر) از این جهت برای این شرکت انتخاب شد که دلوکا قصد داشت از طریق این کسب‌و‌کار خرج شهریه دانشکده‌ی پزشکی خود را تأمین کند و در آینده دکتر شود. باک نیز در آن زمان مدرک دکترا داشت و همکاری آنها درواقع همکاری بین ۲ دکتر بود.
آنها در اولین سال تأسیس رستوران یک هدف برای خود تعیین کرده بودند و قصد داشتند در عرض ۱۰ سال تعداد شعبات خود را به ۳۲ واحد برسانند. دلوکا خیلی زود اصول اولیه‌ی اداره کسب‌و‌کار را یاد گرفت و متوجه شد که تهیه‌ی غذای باکیفیت از مواد درجه یک، دادن سرویس عالی به مشتری‌ها، پایین نگه‌داشتن قیمت‌ها و پیدا کردن محل مناسب برای افتتاح شعبه از جمله مواردی هستند که باعث موفقیت یک رستوران می‌شوند. رعایت کردن این موارد به آنها کمک کرد که بتوانند شعبات خود را در آمریکا گسترش دهند. آنها تا سال ۱۹۷۴ توانستند ۱۶ شعبه‌ی جدید در سراسر ایالت کنتیکت افتتاح کنند. آنها متوجه شدند که نمی‌توانند این مقدار را به ۳۲ واحد یعنی هدف اولیه‌ی خود برسانند؛ بنابراین تصمیم گرفتند شعبات خود را از طریق فرانشیز گسترش دهند. فرانشیز (فرنچایز یا حق امتیاز) نوعی کسب‌و‌کار است که بر اساس آن به یک شرکت اختیار فروش محصولات یا تولیدات یک شرکت دیگر داده می‌شود.
در سال ۱۹۶۸ نام این رستوران به ساب‌وی تغییر کرد و شعبات خود را در آمریکا گسترش داد. اولین شعبه‌ی آن در خارج از آمریکا در سال ۱۹۸۴ و در بحرین افتتاح شد. نام این رستوران از سال ۲۰۰۷ به‌طور مداوم در لیست ۵۰۰ فرنچایز برتر مجله‌ی Entrepreneur چاپ شده و توانسته است در سال ۲۰۱۲ رتبه‌ی دوم این لیست را کسب کند. این مجموعه رستوران همچنین در سال ۲۰۱۰ عنوان بزرگ‌ترین رستوران زنجیره‌ای جهان را از آن خود کرد و توانست ۱۰۱۲ شعبه بیشتر از رستوران مک‌دونالد افتتاح کند. البته ناگفته نماند که صدها شعبه از این رستوران به دلیل ضرر دهی طی چند سال اخیر بسته شدند؛ اما با این حال این برند توانست عنوان بیشترین شعبه از یک رستوران در آمریکا را از آن خود کند.
لوگوی اولیه‌ی این شرکت در سال ۱۹۶۵ طراحی شد. این لوگو عبارت «Pete’s Subway» بود که با رنگ زرد نوشته شده بود. در سال ۲۰۰۲ این لوگو تغییر کرد و کلمه‌ی Subway با ترکیبی از رنگ‌های سبز، سفید و زرد و با فلش‌های معروفی که از S و Y به سمت بیرون کشیده شده‌اند دوباره طراحی شد. لوگوی این شرکت بار دیگر در سال ۲۰۱۶ تغییر کرد و با رنگ‌های سبز و زرد و انحنای بیشتری طراحی شد. امروزه این برند با همین لوگو به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهد.
غذای اصلی رستوران ساب‌وی ساندویچ ساب‌مارین یا به‌اختصار ساب است. ساب‌مارین به ساندویچ‌هایی گفته می‌شود که طول یک رول نان را در درازا برش می‌دهند و داخل آن را با انواع گوشت، پنیر، سبزی‌ها و چاشنی‌های دیگر پر می‌کنند. از جمله محصولات دیگر این رستوران می‌توان به رپ (Wrap)، سالاد، پنینی، کوکی، دونات و مافین اشاره کرد. البته منوی این رستوران با توجه به قوانین و فرهنگ هر کشور در سراسر جهان متفاوت است؛ اما ساندویچ‌هایی مانند گوشت، مرغ، بوقلمون و … در همه‌ی آنها مشترک هستند. رستوران ساب‌وی در سال ۲۰۰۶ پیتزای شخصی را در منوی خود وارد کرد. مواد اولیه‌ی این پیتزا نیز مانند ساندویچ توسط خود مشتری‌ها تعیین و به مدت ۸۵ ثانیه گرم می‌شود. منوی صبحانه و پیتزا در تمام شعبه‌های این رستوران وجود ندارد و تنها در برخی از آنها سرو می‌شود. این برند در سال ۲۰۰۹ تصمیم گرفت قهوه‌ی Seattle’s Best Coffee را که متعلق به برند استارباکس است نیز به منوی صبحانه‌ی خود در آمریکا اضافه کند.
پرفروش‌ترین ساندویچ رستوران ساب‌وی B.M.T نام دارد و از پپرونی، سالامی و ژامبون گوشت تشکیل شده است. این ساندویچ که خلاصه‌ی عبارت «Bigger, Meatier, Tastier» است در سال ۱۹۷۵ در رستوران‌های ساب‌وی عرضه شد و امروزه تبدیل به یکی از ساندویچ‌های پرطرفدار این رستوران شده است.
این ساندویچ‌ابتدا با نام Snack در سال ۱۹۷۷ وارد منوی غذایی شد؛ اما بعدا نام آن به ۶ اینچی تغییر کرد.
ساب‌وی بعد از مک‌دونالد بزرگ‌ترین تبلیغ‌کننده‌ی فست‌فود است. این رستوران مبلغ ۵۱۶ میلیون دلار صرف تبلیغات در سال ۲۰۱۱ کرد. شعار تبلیغاتی این برند «تازه بخورید» است و در تبلیغات خود روی نان تازه پخته‌شده و مواد اولیه‌ی تازه تمرکز می‌کند. آنها همچنین ساندویچ‌های خود را جلوی مشتری و با مشخصات دقیق مورد نظر او تهیه می‌کنند. این ساندویچ‌ها توسط کارمندانی تهیه می‌شود که این برند لقب «هنرمندان ساندویچ ساب‌وی» را به آنها داده است
این برند از راه‌های مختلفی برای تبلیغات خود استفاده می‌کند. از جمله نمونه‌های آن می‌توان به استفاده از شخصیت کارتونی پیتر گریفین در سریال Family Guy در نوامبر سال ۲۰۰۷ و استفاده از بازی جایگذاری لغات اشاره کرد. اخیرا یعنی (سال ۲۰۱۵) این برند از روش جدید دیگری برای تبلیغات خود استفاده کرده است. آنها تصمیم گرفتند مصادف با روز جهانی ساندویچ به مشتری‌های خود پیشنهاد ویژه ارائه دهند؛ به این صورت که آنها در این روز می‌توانند به ازای خریدن یک ساندویچ، یک ساندویچ مجانی بگیرند.
ساندویچ‌های ۱ فوتی (۳۰ سانتی‌متری) یکی از بهترین تبلیغات افزایش مشتری برای این برند بود. رستوران ساب‌وی در سال ۲۰۰۸ اعلام کرد که ساندویچ‌هایی به طول ۳۰ سانتی‌متر را به قیمت ۵ دلار به مدت محدود عرضه می‌کند. استقبال از این طرح تبلیغاتی به‌اندازه‌ای زیاد بود که این برند تصمیم گرفت ساندویچ‌های ۳۰ سانتی‌متری را با قیمت ۵ دلار به‌طور دائمی به منوی خود اضافه کند. این کار تا سال ۲۰۱۱ ادامه پیدا کرد و هرماه یکی از انواع ساندویچ‌ها با طول ۳۰ سانتی‌متر و قیمت ۵ دلار به مشتری‌ها عرضه می‌شد.
داستان جارد فوگل زمانی بر سر زبان‌ها افتاد که مقاله‌ای به‌عنوان «رژیم احمقانه‌ای که کار می‌کند» منتشر شد. این مقاله در مورد جارد فوگل است که توانست از طریق رژیم غذایی ساب‌وی (یعنی خوردن ۲ عدد ساندویچ ساب‌وی در طول روز به مدت ۱ سال) و پیاده‌روی زیاد، حدود ۹۱ کیلوگرم از وزن خود را کاهش دهد. رژیم غذایی او نشان داد که ساندویچ‌های ساب‌وی کالری کمی دارند و باعث اضافه وزن نمی‌شوند. بعد از این اتفاق، فوگل به مرد ساب‌وی ملقب شد و به تبلیغات برای این شرکت پرداخت. البته بعد از رسوایی اخلاقی و به زندان افتادن، شرکت ساب‌وی همکاری خودش را با او قطع کرد.
فرد دلوکا در تاریخ ۳ اکتبر ۱۹۴۷ در بروکلین نیویورک به دنیا آمد. پدر او سالواتوره دلوکا اهل ایتالیا و مادرش کارملا اهل آمریکا بود. خانواده‌ی دلوکا زمانی که او ۱۰ سال داشت به شهر آمستردام در ایالت نیویورک مهاجرت کردند و در آنجا با دکتر پیتر باک آشنا شدند. دلوکا در سال ۱۹۶۵ از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد و علاقه داشت که در دانشگاه در رشته‌ی پزشکی تحصیل کند. به همین جهت دکتر باک به او ۱۰۰۰ دلار پول قرض داد تا بتواند کسب‌و‌کار خودش را راه‌اندازی کند و پول مورد نظر برای ادامه‌ی تحصیل خود را به دست آورد.
دلوکا قصد داشت پول خود را در صنعت فست‌فود سرمایه‌گذاری کند و غذای سالم و کم‌کالری به مردم عرضه کند. آنها اسم رستوران خود را Pete’s Submarines گذاشتند؛ اما از آنجایی که شبیه به پیتزا مارین تلفظ می‌شد نام آن را به Pete’s Subway تغییر دادند و درنهایت در سال ۱۹۶۸ نام ساب‌وی را برای رستوران خود انتخاب کردند که امروزه نیز به همین نام شناخته می‌شود.
اولین رستوران در تاریخ ۲۸ آگوست سال ۱۹۶۵ در شهر بریج‌پورت افتتاح شد. سال اول راه‌اندازی رستوران برای آنها بسیار چالش‌برانگیز بود و درس‌های زیادی برای آنها داشت. سال بعد دومین شعبه‌ی این رستوران افتتاح شد. آنها متوجه شدند که بازاریابی و در معرض دید عموم بودن، کلید اصلی موفقیت است. دلوکا اعتراف کرده بود که برای اولین رستوران خود مکان مناسبی در نظر نگرفته است. به همین دلیل آنها سومین شعبه‌ی خود را در یک مکان پررفت‌وآمد تأسیس کردند و این شعبه امروزه همچنان در همان محل قرار دارد.
دلوکا ثروت زیادی از کسب‌و‌کار خود به دست آورد و خانه‌های متعددی در کنتیکت وفلوریدا خریداری کرد و با همسر و پسرش جاناتان، مدت زیادی در کنار هم زندگی کردند. او در تاریخ ۱۵ جولای سال ۲۰۱۳ اعلام کرد که به بیماری سرطان خون مبتلا شده است و در ۱۴ سپتامبر سال ۲۰۱۵ از دنیا رفت.
برند ساب‌وی نیز مانند هر برند معروف دیگری با چالش‌های زیادی روبهرو بوده و سعی کرده است از آنها به‌عنوان راهی برای ارتقاء محصولات و خدمات خود استفاده کند.
در سپتامبر سال ۱۹۹۹ حداقل ۳۲ نفر از مشتری‌های ساب‌وی در سیاتل شمالی بعد از خوردن غذای ۲ شعبه از این مجموعه رستوران، به هپاتیت نوع A مبتلا شدند. هپاتیت نوع A نوعی بیماری حاد عفونی کبد است که از طریق ویروس هپاتیت A در غذا و نوشیدنی آلوده منتقل می‌شود. حالت تهوع، اسهال و استفراغ، تب و خستگی از جمله علائم این بیماری هستند.
تحقیق صورت گرفته نشان داد که کارکنان این ۲ شعبه از مقررات این رستوران در مورد شستن دست‌ها و استفاده از دستکش در حین تهیه‌ی غذا تخطی کرده بودند. درنتیجه‌ی شکایت ۳۱ نفر از رستوران، دادگاه پرداخت مبلغ جریمه‌ی ۱.۶ میلیون دلار را برای این برند تعیین کرد. البته این موضوع خسارت جانی نداشت و بیشترین آسیب متعلق به یک کودک ۶ ساله بود که کبد خود را از دست داد و تحت عمل جراحی پیوند کبد قرار گرفت و برند ساب‌وی در سال ۲۰۰۱ مبلغ ۱۰ میلیون دلار و بدون دخالت دادگاه به او خسارت داد. در سال ۱۹۹۶ نیز اتفاقی مشابه در مورد بیماری هپاتیت از این رستوران گزارش شده بود که بدون دخالت دادگاه حل شد.
.
در سال ۲۰۰۷ یک شبکه‌ی تلویزیونی به کمک دپارتمان وزن و اندازه‌گیری‌های آریزونا اعلام کرد که ۳ مدل از ساندویچ‌های بسیار بزرگ ساب‌وی که باید ۳ فوت (۹۱ سانتی‌متر) طول داشته باشند، با طول ۸۱ سانتی‌متر به مشتری‌ها فروخته می‌شوند. آنها همچنین نشان دادند که جعبه‌ی این ساندویچ‌ها دارای اندازه‌ی تعیین‌شده از طرف این برند نیست. ساب‌وی در جواب این گزارش اعلام کرد که تبلیغات، آموزش‌ها و بسته‌بندی‌های خود را مجددا مورد ارزیابی قرار داده و به نمایندگی‌های خود اعلام کرده است که از این به بعد تنها اندازه‌ی تقریبی ساندویچ‌های خود را به مشتری‌ها اعلام کنند نه اینکه برای طول ساندویچ‌ها عدد دقیقی به مشتری‌ها بدهند.
در سال ۲۰۱۳ نوجوانی به نام مت کوبی در فیسبوک از ساب‌وی شکایت کرد و گفت که طول ساندویچ‌های ۱ فوتی این برند به‌جای ۳۰ سانتی‌متر، ۲۸ سانتی‌متر است. برند ساب‌وی نیز در پاسخ به این شکایت، اعلام کرد که ۱ فوت به‌عنوان یک علامت تجاری برای نوع خاصی از ساندویچ‌ها در نظر گرفته شده است و به این معنی نیست که همه‌ی آنها باید طول ۳۰ سانتی‌متری داشته باشند.
این رستوران به دلیل ابتکاری که در نحوه‌ی ارائه‌ی ساندویچ‌های خود داشت بسیار مورد محبوبیت مشتری‌ها قرار گرفت. مشتری‌ها در این رستوران می‌توانند ساندویچ خود را از منوی پیشنهادی این رستوران انتخاب کنند یا اینکه ساندویچ دلخواه خودشان را سفارش دهند. مشتری‌ها در مرحله‌ی اول باید نان ساندویچ خود را انتخاب کنند و سپس داخل آن را با انواع ژامبون‌ها یا گوشت‌های موردعلاقه‌ی خود پر کنند. سپس می‌توانند از فروشنده بخواهند که داخل ساندویچشان پنیر بریزد. در مرحله‌ی آخر می‌توانند مخلفاتی مانند گوجه‌فرنگی، خیارشور، کاهو و … را برای ساندویچ خود انتخاب کنید.
در حال حاضر ریاست این برند را سوزان گرکو، خواهر فرد دلوکا بر عهده دارد. ساب‌وی به‌عنوان بزرگ‌ترین رستوران زنجیره‌ای فروش ساندویچ شناخته می‌شود و بیش از ۴۴ هزار شعبه در ۱۱۲ کشور دنیا دارد. درواقع این برند تبدیل به یکی از بهترین انتخاب‌ها برای افرادی شده است که به دنبال غذاهای مغذی و سریع هستند. این شرکت همواره به فکر ارتقاء محصولات خود بوده است؛ به‌طوری که در سال ۲۰۱۲ توانست اولین رستوران زنجیره‌ای فست‌فود در آمریکا باشد که در منوی خود گواهینامه تأیید انجمن قلب آمریکا را چاپ کرده است. این شرکت قصد دارد فعالیت‌های خود برای عرضه‌ی محصولات سالم را ادامه دهد و راهکارهایی برای افزایش سلامتی مردم و تشویق بچه‌ها به مصرف بیشتر سبزی‌ها ارائه کند.
لطفا در نظر داشته باشید که زومیت در صورت مشاهده‌ی دیدگاه خلاف قوانین سایت، این حق را دارد که دیدگاه کاربر را بدون اطلاع قبلی پاک کند. همچنین در صورت تکرار در نقض قوانین سایت، به صلاح‌دید زومیت، حساب کاربری کاربر خاطی مسدود خواهد شد.مضرات فست فود ويکي پديا
در صورت مشاهده‌ی تاپیک ها و پست های توهین آمیز یا خلاف قوانین از بحث کردن و پاسخ دادن به آنها جدا خودداری کرده و صرفا موضوع را از طریق آیکون گزارش به اطلاع ما برسانید.
کمی از تکنولوژی فاصله بگیرید
زومیت توسط سرورهای آسیاتک میزبانی و پشتیبانی می‌شود تولید و توسعه نرم‌افزار زومیت توسط شرکت آویژه انجام می‌شود.