فصل نارگیل در ایران

نارگیل معمولاً 13-12ماه پس از باز شدن اولین گل­آذین می­رسد. برای دستیابی به حداکثر کوپرا و روغن نارگیل، میوه­ها باید به صورت کاملاً رسیده برداشت شوند. برداشت میوه در تمام طول سال، امکان­پذیر است. معمولاً عملیات برداشت 2-1 ماه یک بار انجام می­شود. ضایعات کوپرا در ماه نهم، دهم و یازدهم به ترتیب 33، 16 و 6 درصد است.

همینطور ضایعات روغن در ماه­های 9، 10 و 11 رسیدگی میوه به ترتیب 33، 15 و 5 درصد است. اما بین محصول الیاف به دست آمده در ماه­های 10، 11 و 12 تفاوت معنی­داری وجود ندارد. همزمان با رسیدن میوه، آب درون آن نیز کاهش می­یابد و این را می­توان با تکان دادن میوه فهمید. شیره تازه نارگیل سبز به ویژه در شرق هند بسیار مردم­پسند است و به همین دلیل بسیاری از میوه­ها را سبز برداشت می­کنند.

زمان و تعداد دفعات برداشت در کشورهای مختلف و حتی در نقاط متفاوت یک کشور فرق می­کند. در سواحل غربی هند معمولاً 12-6 بار در سال برداشت صورت می­گیرد. در بسیاری از مناطق کرالا در هند 45 روز یک بار در تابستان و 60 روز یک بار در فصل بارندگی نارگیل را برداشت می­کنند. در برخی دیگر از ایالات هند برداشت دو بار در سال و در فیلیپین و سریالانکا 6 بار در سال انجام می­شود. در هند برداشت نارگیل، با بالا رفتن از نخل انجام می­شود و برای بالا رفتن از نردبان استفاده می­کنند. پس از رسیدن به تاج، خوشه­های رسیده را جدا می­کنند. سپس برگ­های خشک، غلاف­ها و اسپات­ها را حذف کرده و در همان زمان برداشت تاج نخل را تمیز می­کنند.

در مالزی و  تایلند از میمون­های آموزش دیده برای برداشت نارگیل استفاده می­شود. در بخش­هایی از آمریکا و جزایر اقیانوس آرام که نیروی کارگری ماهر برای برداشت وجود نداردف پس از اینکه میوه­های رسیده به زیر نخل افتادند، آنها را جمع می­کنند . در سریلانکا برداشت از روی زمین و با کمک چوب بامبوی بلند و مجهز به چاقوی نوک تیز انجام می­شود. از این روش می­توان برای برداشت نخل­های تا ارتفاع 8 متر استفاده کرد .

محصول­دهی: رقم­های پابلند نارگیل به طور متوسط 80-60 میوه در سال تولید می­کنند. برخی از این ارقام پابلند مانند لاکادیو معمولی و لاکادیو کوچک محصول فوق­العاده که به ترتیب 120 و 180 میوه در سال است تولید می­کنند، در حالی که برخی دیگر مانند آندامان معمولی و کاپادام سالانه 60-50 میوه تولید می­کنند. در میان ارقام پاکوتاه در حالی که نخل­های سبز پاکوتاه به طور متوسط حدود 70 میوه در سال تولید می­کنند، نخل­هایی با تولید سالیانه بیش از 120 میوه نیز یافت می­شوند. نخل­های نارنجی پاکوتاه با محصولی معادل 90 میوه در سال بهتر از نخل­های سبز پاکوتاه هستند.

نخل­های رقم پاکوتاه مالایان محصول زیادی معادل 120 میوه در سال تولید می­کنند، در حالی که کانابوندام که یکی دیگر از ارقام کوتاه است، 65 میوه در سال تولید می­کند. ارقام هیبرید حاصل از تلاقی ارقام بلند × پاکوتاه و پاکوتاه × بلند نیز محصول خوبی معادل 90-75 میوه در سال می­دهند. اما میزان محصول­دهی ارقام هیبرید بسیار ناچیز بوده و بسته به مراقبت و مدیریت بسیار متفاوت است. در هر نخلستان، درختانی با قدرت محصول­دهی متفاوت وجود دارند. معمولاً از این نظر نخل­ها را به سه دسته شامل: کم محصول (40 میوه و کمتر در سال)، با محصول متوسط (80-41 میوه در سال) و پرمحصول (بیش از 80 میوه در سال) تقسیم می­کنند.فصل نارگیل در ایران

معمولاً درختان پرمحصول فقط درصد کمی از نخل­های باغ را تشکیل می­دهند و درختان کم محصول و متوسط، اکثریت باغ را شامل می­شوند .

بذر بادام-بادام-نهال بادام-نهال1ساله یکساله بادام-نهال 2ساله دوساله بادام-نهال 3ساله سه ساله بادام -روش کاشت نهال بادام-خواص بادام-خواص هسته بادام-ارقام بادام-ارقام تجاری بادام-فروش نهال بادام-خرید نهال بادام-انواع نهال بادام-بهترین رقم بادام-فروش بذر بادام-خرید بذر بادامخرید بذر پرتقال -بهترین نوع نهال پرتقال -قیمت نهال پرتقال -پرورش پرتقال -تکثیر درخت پرتقال -نهال پرتقال پاکوتاه-انواع پرتقال پا کوتاه-خرید نهال پرتقال پاکوتاه-فروش نهال پرتقال پاکوتاهبذر موز-موز-نهال موز-نهال1ساله یکساله موز-نهال 2ساله دوساله موز-نهال 3ساله سه ساله موز-روش کاشت نهال موز-خواص موز-خواص هسته موز-ارقام موز-ارقام تجاری موز-فروش نهال موز-خرید نهال موز-انواع نهال موز-بهترین رقم موز-فروش بذر موز -خرید بذر موز-بهترین نوع نهال موز-قیمت نهال موز -پرورش موز-تکثیر درخت موز-نهال موز پاکوتا بذر لیمو شیرین-لیمو شیرین-نهال لیمو شیرین-نهال1ساله یکساله لیمو شیرین-نهال 2ساله دوساله لیمو شیرین-نهال 3ساله سه ساله لیمو شیرین-روش کاشت نهال لیمو شیرین-خواص لیمو شیرین-خواص هسته لیمو شیرین-ارقام لیمو شیرین-ارقام تجاری لیمو شیرین-فروش نهال لیمو شیرین-خرید نهال لیمو شیرین-انواع نهال لیمو شیرین-بهترین رقم لیمو شیرین-فروش بذر لیمو شیرین -خرید بذر لیمو شیرین-بهترین نوع نهال لیمو شیرین-قیمت نهال لیمو شیرین -بذر لیموترش-لیموترش-نهال لیموترش-نهال1ساله یکساله لیموترش-نهال 2ساله دوساله لیموترش-نهال 3ساله سه ساله لیموترش-روش کاشت نهال لیموترش-خواص لیموترش-خواص هسته لیموترش-ارقام لیموترش-ارقام تجاری لیموترش-فروش نهال لیموترش-خرید نهال لیموترش-انواع نهال لیموترش-بهترین رقم لیموترش-فروش بذر لیموترش-خرید بذر لیموترش-بهترین نوع نهال لیموترش-قیمت نهال لیموترش-پرورش لیموترش-تکثیر درخت لیموترش-نهال لیموترش پاکوتاه-انواع لیموترش پا کوتاه-خرید نهال لیموترش پاکوتاه-فروش نهال لیموترش پاکوتاه – بذر توت-توت-نهال توت-نهال1ساله یکساله توت-نهال 2ساله دوساله توت-نهال 3ساله سه ساله توت -روش کاشت نهال توت-خواص توت-خواص هسته توت-ارقام توت-ارقام تجاری توت-فروش نهال توت-خرید نهال توت-انواع نهال توت-بهترین رقم توت-فروش بذر توت -خرید بذر توت-بهترین نوع نهال توت-قیمت نهال توت -پرورش توت-تکثیر درخت توت-نهال توت پاکوتاه-انواع توت پا کوتاه-خرید نهال توت پاکوتاه-فروش نهال توت پاکوتاه-ارقام توت پاکوتاه-اسم انواع توت-انواع توت-لیست قیمت انواع نهال توت-فروش نهال اصلاح شده توت-خرید نهال اصلاح شده توت-فروش نهال توت در تهران-فروش نهال توت در کرج-فروش نهال اصلاح شده توت در تهران-فروش نهال اصلاح شده توت در کرج-ارقام نهال انجیر-فروش نهال توت از مرکز تحقیقات کرج-میزان محصول درخت توت-بهترین نوع توت-درخت توت-فروش نهال سایز بزرگ توت – قلمه زرشک پلویی-زرشک-نهال زرشک پلویی-نهال1ساله یکساله زرشک پلویی-نهال 2ساله دوساله زرشک پلویی-نهال 3ساله سه ساله زرشک پلویی-روش کاشت نهال زرشک پلویی-خواص زرشک پلویی-خواص هسته زرشک پلویی-ارقام زرشک پلویی-ارقام تجاری زرشک پلویی-فروش نهال زرشک پلویی-خرید نهال زرشک پلویی-انواع نهال زرشک پلویی-بهترین رقم زرشک پلویی-فروش بذر زرشک پلویی -خرید بذر زرشک پلویی-بهترین نوع نهال زرشک پلویی-قیمت نهال زرشک پلویی-پرورش زرشک پلویی-تکثیر درخت زرشک پلویی -نهال زرشک پلویی پاکوتاه-انواع زرشک پلویی پا کوتاه-خرید نهال زرشک پلویی پاکوتاه-فروش نهال زرشک پلویی پاکوتاه-ارقام زرشک پلویی پاکوتاه-اسم انواع زرشک پلویی-انواع زرشک پلویی-لیست قیمت انواع نهال زرشک پلویی-فروش نهال اصلاح شده زرشک پلویی-خرید نهال اصلاح شده زرشک پلویی-فروش نهال زرشک پلویی در تهران-فروش نهال زرشک پلویی در کرج – ذر پسته- پسته -نهال پسته -نهال1ساله یکساله پسته -نهال 2ساله دوساله پسته -نهال 3ساله سه ساله پسته -روش کاشت نهال پسته -خواص پسته -خواص هسته پسته -ارقام پسته -ارقام تجاری پسته -فروش نهال پسته -خرید نهال پسته -انواع نهال پسته -بهترین رقم پسته -فروش بذر پسته -خرید بذر پسته -بهترین نوع نهال پسته -قیمت نهال پسته -پرورش پسته -تکثیر درخت پسته -نهال پسته پاکوتاه-انواع پسته پا کوتاه-خرید نهال پسته پاکوتاه-فروش نهال پسته پاکوتاه-ارقام پسته پاکوتاه-اسم انواع پسته -انواع پسته -لیست قیمت انواع نهال پسته -فروش نهال اصلاح شده پسته -خرید نهال اصلاح شده پسته -فروش نهال پسته در تهران-فروش نهال پسته در کرج-فروش نهال اصلاح شده پسته در تهران-فروش نهال اصلاح شده پسته در کرج-ارقام نهال پسته -فروش نهال پسته از مرکز تحقیقات کرج-میزان محصول درخت پسته -بهترین نوع پسته -درخت پسته -فروش نهال سایز بزرگ پسته -فروش نهال بن – بذر گریپ فروت- گریپ فروت -نهال گریپ فروت -نهال1ساله یکساله گریپ فروت -نهال 2ساله دوساله گریپ فروت -نهال 3ساله سه ساله گریپ فروت -روش کاشت نهال گریپ فروت -خواص گریپ فروت -خواص هسته گریپ فروت -ارقام گریپ فروت -ارقام تجاری گریپ فروت -فروش نهال گریپ فروت -خرید نهال گریپ فروت -انواع نهال گریپ فروت -بهترین رقم گریپ فروت -فروش بذر گریپ فروت -خرید بذر گریپ فروت -بهترین نوع نهال گریپ فروت -قیمت نهال گریپ فروت -پرورش گریپ فروت -تکثیر درخت گریپ فروت -نهال گریپ فروت پاکوتاه-انواع گریپ فروت پا کوتاه-خرید نهال ن گریپ فروت پاکوتاه-فروش نهال ن گریپ فروت پاکوتاه-ارقام گریپ فروت پاکوتاه-اسم انواع گریپ فروت گریپ فروت گریپ فروت -انواع گواوا -لیست قیمت انواع نهال گریپ فروت -فروش نهال اصلاح شده گریپ فروت -خرید نهال اصلاح شده گریپ فروت -فروش نهال گریپ فروت در تهران-فروش نهال گریپ فروت در کرج-فروش نهال اصلاح شده گریپ فروت در تهران-فروش نهال اصلاح شده گریپ فروت در کرج-ارقام نهال گریپ فروت -فروش نهال گریپ فروت از مرکز تحقیقات کرج-میزان محصول درخت گریپ فروت -بهترین نوع گ گریپ فروت -درخت گریپ فروت -فروش نهال سایز بزرگ گریپ فروت -فروش نهال بن دار گریپ فروت -فروش درخت گریپ فروت -خرید نهال سایز بزرگ گریپ فروت -خرید نهال بن دار گریپ فروت خرید درخت گریپ فروت -نهالستان گریپ فروت -مرکز فروش نهال گریپ فروت -پرورش نهال گریپ فروت -فاصله کاشت درخت گریپ فروت -زمان هرس درخت گریپ فروت -پرورش درخت گریپ فروت در گلدان بذر انبه-انبه-نهال انبه-نهال1ساله یکساله انبه-نهال 2ساله دوساله انبه-نهال 3ساله سه ساله انبه-روش کاشت نهال انبهبالنگ بدون شاخه-آبیاری درخت بالنگ -نام انواع بالنگ -بهترین نهال بالنگ -قیمت نهال بالنگ پیوندی-مشخصات بالنگ -قیمت نهال بالنگ -فروش نهال بالنگ -انواع ارقام درخت بالنگ -کشت بالنگ -قیمت نهال بالنگ دیرگل-فروش نهال بالنگ دیرگل-خرید نهال بالنگ دیرگل-انواع نهال بالنگ دیر گل-ارقام نهال بالنگ دیرگل-قیمت نهال بالنگ اصلاح شده-طریقه کاشت نهال بالنگ -نهال بالنگ – بالنگ خوشه ای-خرید بالنگ خوشه ای-فروش بالنگ خوشه ای-بذر بالنگ-بالنگ-نهال بالنگ-نهال1ساله یکساله بالنگ-نهال 2ساله دوساله بالنگ-نهال 3ساله سه ساله بالنگ-روش کاشت نهال بالنگ-خواص بالنگ-خواص هسته بالنگ-ارقام بالنگ-ارقام تجاری بالنگ-فروش نهال بالنگ-خرید نهال بالنگ-انواع نهال بالنگ-بهترین رقم بالنگ-فروش بذر بالنگ -خرید بذر بالنگ-بهترین نوع نهال بالنگ-قیمت نهال بالنگ-پرورش بالنگ-تکثیر درخت بالنگ-نهال بالنگ پاکوتاه-انواع بالنگ پا کوتاه-خرید نهال بالنگ پاکوتاه

خرید نهال – فروش نهال – ارقام نهال زردالو – نهال زردالو – خرید نهال زردالو  – فروش نهال زردالو  – ارقام نهال گردو – قیمت نهال گردو – نهال گردو – خرید نهال گردو – قیمت نهال زردالو  – بهترین قیمت گردو – قیمت انواع نهال گردو – خرید نهال گردو  – فروش نهال گردو – ارقام نهال آلبالو – خرید نهال آلبالو – فروش نهال آلبالو – قیمت نهال آلبالو – ارقام نهال گیلاس – خرید نهال گیلاس – فروش نهال گیلاس – قیمت نهال گیلاس – انواع نهال انگور – خرید نهال انگور – فروش نهال انگور – قیمت نهال انگور –  انواع نهال بادام – خرید نهال بادام- فروش نهال بادام- قیمت نهال بادام-  انواع نهال فندق- خرید نهال فندق- فروش نهال فندق- قیمت نهال فندق-  انواع نهال گلابی- خرید نهال گلابی- فروش نهال گلابی- قیمت نهال گلابی-  انواع نهال گردو- خرید نهال گردو- فروش نهال گردو- قیمت نهال گردو-

Design By tolousite

آدرس مراکز بهزیستی غرب تهران

کلیه حقوق این سایت متعلق به ایران نهال میباشد.

زادگاه نارگیل یکی از موضوعات مورد بحث است بعضی از کارشناسان معتقدند نارگیل یکی از گیاهان بومی شبه جزیره آسیای جنوب شرقی است درحالیکه برخی دیگر شمال شرقی آمریکای جنوبی را خاستگاه این گیاه می‌دانند. نارگیل (نام علمی: Cocos nucifera) از اعضاء خانواده نخلیان (Arecaceae) است

گلدهی و میوه دهی درخت نارگیل : گلهای نر و ماده از هم جدا و گلهای ماده از نظر اندازه بزرگتر از گلهای نر هستند . روی هر خوشه گل ۴۰-۲۰ عدد گل ماده وجود دارد که از بین آنها ۵-۲ عدد تبدیل به میوه می شوند .  در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری گلدهی این گیاهان در سراسر سال روی می دهند و به طور میانگین هر ماه خوشه گل جدیدی تولید می کنند به همین دلیل همیشه می توان بر روی درخت میوه مشاهده کرد . یعنی زمان میوه دهی به فصل خاصی محدود نمی شود .

عمر هر درخت نارگیل حدود ۷۰-۶۰ سال تخیمن زده شده است . اما این عمر مربوط به درختانی است که در محیط طبیعی و در خاک کاشته می شوند معمولا نمونه هایی که به شکل گلدانی پرورش می یابند در حدود  ۶-۵ سال عمر می کنند. همچنین نارگیلهای کاشته شده در گلدان میوه نخواهند داد و به عنوان گیاهی با برگهای زینتی مورد استفاده قرار میگیرند. همچنین گیاهانی که شرایط محیطی مناسبی دارند از زمانی که از طریق بذر تکثیر می شوند تا زمانی که تولید میوه می کنند ۱۰-۶ سال طول می کشد.

تکثیر نارگیل در طبیعت : چون میوه نارگیل سبک و شناور است این گیاه به آسانی توسط جریانات دریایی تا مسافتهای طولانی حمل می‌شود. نخل نارگیل در خاکهای ماسه‌ای و نمکدار و در مناطق دارای نور خورشید فراوان و بارندگی‌های منظم (سالانه ۱۰۰–۷۵ سانتیمتر) رشد می‌کنند بنابراین علت تجمع این گیاه در نواحی کرانه‌ای تا حدی مشخص می‌شود. پوست سبک این میوه باعث می‌شود روی سطح آب شناور گردد .

وقتی میوه نارگیل به‌وسیله آب دریا به ساحل برده شد، در طی یک الی دو ماه شروع به سبز کردن برگ کرده سپس تعداد زیادی ریشه بلند درمی‌آورد. این ریشه‌های بلند محکم به درختهای در حال رشد می‌چسبند و در مقابل باد تند ساحلی مقاومت می‌کنند.فصل نارگیل در ایران

آموزش ساده کاشت دانه نارگیل

کاشت دانه نارگیل در گلدان
باید یک نارگیل تازه از درخت افتاده انتخاب کنید که قهوه ای باشد و کمی چروکیده و درون آن مایع هنوز موجود باشد. نارگیلی که هنوز پوسته آن رویش قرار دارد را در سطل آبی برای ۲-۳ روز قرار دهید این عمل به جوانه زدن نارگیل کمک میکند.
از یک گلدان ۳ گالنی استفاده کنید که ۳۰ سانتی متر عمق داشته باشد. در کف آن سنگریزه یا پوکه بریزید تا زهکش شود و بقیه گلدان را با خاک باغچه پر کنید. کود یا کمپوست برای تغذیه آن و شن و ورمی کمپوست برای زه کش آن اضافه کنید.
نارگیل را طوری در گلدان قرار دهید که قسمتی که به درخت متصل بود رو به بالا باشد سپس نارگیل را به داخل گلدان فشار دهید تا یک سوم آن بیورن از خاک قرار گیرد.
گلدان را در قسمتی از حیاط قراردهید که نور آفتاب به صورت مستقیم به آن بتابد. نارگیل را با آب تقریبا گرم آبیاری کنید تا نارگیل جوانه بزند. خاک باید همواره مرطوب بماند اما غرقاب شدن و آبیاری بیش از حد نیز باعث گندیدگی نارگیل میشود.
در عرض ۳-۶ ماه نارگیل شروع به جوانه زدن می کند و تا ۵-۶ سال به رشد خود ادامه میدهد. هنگامی که ۳ برگ در ساقه ظاهر میشوند باید از کود های درختی استفاده کنید.

 

میوه درخت نارگیل

کاشت دانه نارگیل در باغچه
باید نقطه ای در حیاط را انتخاب کنید که سایه باشد و خاک آن زهکش باشد.
نارگیل باید در طول ماهای بارانی تابستان کاشته شود. دانه را در خاک فرو برید به صورتی که دو سوم آن روی خاک باشد .
به نارگیل دو بار در هفته آب دهید مانند آنچه در مورد کاشت در گلدان آن گفته شد ۳-۶ ماه طول میکشد تا نارگیل جوانه بزند.

۱.  مرحله ی اول انتخاب میوه ای رسیده می باشد ،نارگیلی که به رنگ قهوه ای باشد و پوسته ی آن کنده نشده باشد مناسب کاشت است، حتماً باید نارگیلی انتخاب شود که درونش مایع یا شیر نارگیل باشد زیرا جوانه ی این گیاه ماه ها از این مایع برای تغذیه استفاده می کند. (نارگیل سنگینی را انتخاب کنید که مایع درون آن بیشتر است)

۲. پوشال روی نارگیل را با دقت جدا کنید و آن را کاملاً تمیز کنید.

۳. نارگیل را به مدت ۴ روز تا یک هفته درون سطل آبی پر از آب قرار داده و یک وزنه یا سنگ یا کاشی روی آن قرار دهید و آنرا در دمای منزل (گوشه اتاق یا آشپز خانه) قرار دهید. زیرا دانه نارگیل اگر وزنه روی ان قرار نگیرد روی اب می اید .

۴. حال باید نارگیل را از سطل در آورده و داخل یک کیسه نایلنی ترجیحا رنگ مات یا مشکی قرار داده و مقداری آب روی ان اسپری کرده در نایلن را گره زده و در جایی با حداقل تغیرات دمایی قرار دهید .(گوشه اتاق یا اشپز خانه).

۵. هر چند روز یکبار به آن سر بزنید و اگر رطوبت کم بود رویش آب اسپری کنید. هرگز نگذارید کاملا خشک شود. باید نارگیلتان در این مرحله همیشه رنگ قهوه ای بسیار تیره داشته باشد.
۶.بعد از گذشت چند روز تا چند هفته (بستگی به کیفیت نارگیل وشرایط محیط دارد) جوانه نارگیل را خواهید دید، بعد از گذشت ۳ تا ۴ روز از رویش جوانه نارگیل را به همراه پلاستیک به محلی روشن و گرم منتقل کنید (نباید زیر نور مستقیم خورشید قرار بگیرد ولی باید مکانی پر نور را انتخاب کنید)

۷. هرگز نارگیل را در این مراحل از نایلن در نیاورید و فراموش نکنید که مدام رطوبت را چک کنید و هر از گاهی آب را رویش اسپری کرده و مجددا در نایلن را ببندید.

 

۸.   پس از گذشت ۷ تا ۱۰ روز از این وضعیت جوانه سفید نارگیل بزرگ تر می شود و تغییر رنگ  می دهد،  همزمان با رشد جوانه به سمت بالا ریشه دراز نارگیل نیز از زیر جوانه شروع به پایین رفتن می کند و پس از مدتی شما ریشه های کوچک سفید رنگی بر روی همان ریشه دراز مشاهده می کنید. تا اینجا هنوز نیز نارگیل ما در پلاستیک خواهد ماند تا به اندازه کافی جوانه سبز رنگ شود و ریشه های قوی و بزرگتری پیدا کند.

۹. پس از گذشت ۳۰ روز از جوانه زنی نارگیل وقتی مشاهده کردید که جوانه شما سبز رنگ شده و ریشه های خوبی دارد می توانید نارگیل را به محل کاشت دائمی منتقل کنید. برای کاشت نارگیل داخل گلدان عجله نکنید، نارگیل شما داخل همان پلاستیک هم می تواند به خوبی رشد کند و هر چه بیشتر صبر کنید تا ریشه هایش بزرگتر شوند بهتر است.

۱۰.  در این مرحله باید گلدان و خاک مناسب را انتخاب کنیم، گلدان سفالی بزرگ برای کاشت مناسب بوده زیرا رطوبت نارگیل را به خوبی تامین می کند. خاک مناسب برای کاشت باید زهکشی بالایی داشته باشد به صورتی که بعد از آبیاری به سرعت آب اضافی از گلدان خارج شود، هرگز از خاک های سنگین و رسی نباید استفاده کرد، همچینن خاک باید غنی باشد. ترکیب پیت ماس و کوکوپیت یا خاک برگ + پوکه یا ماسه رودخانه مناسب است .

۱۱.  ابتدا کف گلدان را با سنگ های متوسط می پوشانیم تا آب اضافی به راحتی از گلدان خارج شود، ترکیب خاکی را که در مرحله ی قبل آماده کرده ایم مخلوط می کنیم و در گلدان می ریزیم، سپس نارگیل را به آرامی در گلدان قرار داده  و تا محل رویش جوانه به طوری که ریشه کاملاً زیر خاک قرار بگیرید خاک می ریزیم.

۱۲.سپس به آرامی  اقدام به آبیاری می کنیم به طوری که آب از کف گلدان خارج شود، اکنون همه چیز آماده است و تنها باید گلدان را در محلی گرم و زیر نور مستقیم خورشید قرار دهیم، (دما نباید از ۲۰ در جه کمتر باشد).

مراقبت و نگهداری ، باغداری

آبیاری نارگیل : نباید اجازه دهیم خاک گلدان کاملاً خشک شود برای این کار باید هر چند روز یک بار سطح خاک را  آب پاشی کنیم، یا زیر گلدانی را با سنگ های درشت پر کرده و سپس با آب پر میکنیم و گلدان را بر روی آن قرار می دهیم به طوری که گلدان روی سنگ ها قرار بگیرد و داخل آب نرود.

کود دهی نارگیل  : توجه داشته باشید تا یکسال اول نارگیل شما به هیچ کود و تغذیه ای نیاز ندارد. نهال نارگیل در سال اول نیاز به کود دهی ندارد.

آبیاری نارگیل : آبیاری را هنگامی انجام دهید که خاک خشک شده باشد، بهتر است با آبی آبیاری شود که بدون کلر باشد و یک روز مانده باشد.

تعویض گلدان نارگیل : نارگیل به جابجایی حساس است و گلدان آن فقط در صورتی تعویض شود که ریشه ها از کف گلدان بیرون زده باشد.

نکته : از هر ۳یا ۴ بار تلاش فقط یکبار موفق به تولید نهال میشویم،پس بهتر است در ابتدا با چند نارگیل شروع کنیم.

 

خواص شگفت انگیز نارگیل :

فصل نارگیل در ایران

نارگیل باعث سیری می شود
نارگیل حاوی میزان زیادی فیبر است بنابراین برای پیشگیری از یبوست فوق العاده است. این میوه همچنین به مهار اشتها و برطرف کردن گرسنگی کمک می کند. هر ۱۰۰ گرم گوشت میوه نارگیل ۹ گرم فیبر دارد که حدود ۳۵ درصد نیاز روزانه بدن را تأمین می کند.

نارگیل برای کمک به هضم غذا
نارگیل سرشار از اسیدهای چربی است که به هضم غذا کمک می کنند. این میوه حاوی دو ماده مغذی مخصوص به نام های تری گلیسیرید دارای زنجیره متوسط و اسیداوریک است. معمولاً اسیدهای چرب اشباع شده دارای زنجیره بلند بوده و به سختی در بدن هضم می شوند. اما نوع چربی موجود در نارگیل از تری گلیسیرید دارای زنجیره کوتاه است بنابراین به راحتی هضم می شود و کمتر به صورت چربی در بدن ذخیره می شود. باید بدانید که هر ۱۰۰ گرم گوشت این میوه ۳۵۴ کالری و ۳۳ گرم چربی، ۱۵ گرم کربوهیدرات و ۳.۳ گرم پروتئین دارد. شما می توانید بدون زیاده روی از این میوه نهایت استفاده را برای هضم راحت تر غذا ببرید.

خواص دارویی و درمانی میوه و روغن نارگیل

نارگیل منبع آهن، منگنز، فسفر و مس
نارگیل خشک شده نیز منبع ویتامین B5 است. زمانی که این ویتامین جذب بدن می شود روی سیستم عصبی و غدد فوق کلیوی تأثیر می گذارد. ویتامین B5 نقش موثری در کنترل آدرنالین و انسولین دارد.
نارگیل منبع مواد مغذی است. اگر با آهن که کمبود آن بین خانم ها شایع تر است شروع کنیم باید بگوییم که هر ۱۰۰ گرم گوشت این میوه حدود ۱۳ درصد نیاز روزانه ما به آهن را تأمین می کند. البته یادتان باشد که آهن این ماده غذایی از نوع گیاهی است و به همین دلیل کمتر از آهن موجود در مواد غذایی حیوانی جذب بدن می شود. برای افزایش جذب این ماده معدنی لازم است که میوه تان را با یک منبع ویتامین C مانند مرکبات میل کنید. یادتان باشد که آهن نقش مهمی در بدن انسان ایفا می کند. این ماده معدنی دمای بدن را تنظیم می کند، مسئول حمل و ذخیره اکسیژن در سلول ها است و سیستم ایمنی بدن را در وضعیت خوب نگه می دارد. گفتنی است که شیر نارگیل نیز منبع خوب منگنز، فسفر و مس است.

نارگیل منبع پتاسیم و ویتامین B6
این میوه یکی از منابع خوب پتاسیم محسوب می شود. یک سهم غذایی ۱۰۰ گرمی از گوشت این میوه حدود ۳۵۶ میلی گرم پتاسیم دارد که ۱۰ درصد نیاز بدن ما را تأمین می کند. باید بدانید که پتاسیم برای سلامت بدن انسان لازم و ضروری است و باعث فعال شدن سلول های عصبی و عضلانی می شود. این ماده معدنی به کنترل عملکرد ارگان های حیاتی بدن مانند قلب و کلیه ها کمک می کند. هر ۱۰۰ گرم گوشت این میوه حدود ۵ درصد نیاز ما به ویتامین B6 را نیز تأمین می کند. باید بدانید که این ویتامین برای تسهیل جذب منیزیم موثر است و نقش مهمی در عملکرد مغز دارد.

نارگیل سرشار از آنتی اکسیدان برای مقابله با التهاب
نارگیل حاوی میزان زیادی فیبر است بنابراین برای پیشگیری از یبوست فوق العاده است. این میوه همچنین به مهار اشتها و برطرف کردن گرسنگی کمک می کند
نارگیل همچنین سرشار از آنتی اکسیدان ها است و برای مقابله با رادیکال های آزاد و التهاب بدن موثر عمل می کند. علاوه بر این در روغن این میوه ترکیبات فنولیک، ویتامین E و فیتواسترول نیز وجود دارد که در جهت ارتقای سلامت بدن نقش دارند. نارگیل منبع ویتامین C هست. در واقع هر ۱۰۰ گرم گوشت نارگیل حدود ۵ درصد نیاز روزانه ما به این ویتامین را تأمین می کند.

نارگیل منبع خوب منیزیم و دیگر ترکیبات مغذی
افزودن میوه نارگیل به رژیم غذایی باعث تأمین منیزیم بدن می شود. هر ۱۰۰ گرم از گوشت این میوه حدود ۸ درصد نیاز روزانه ما به منیزیم را تأمین می کند. یادتان باشد که منیزیم نقش موثری در بهبود عملکردهای بدن دارد. این ماده برای بهبود عملکرد قلب، کنترل فشارخون و سوخت و ساز چربی ها کمک می کند. شیر نارگیل نیز منبع فولات، زینک و ویتامین B3 است. نارگیل خشک شده نیز منبع ویتامین B5 است. زمانی که این ویتامین جذب بدن می شود روی سیستم عصبی و غدد فوق کلیوی تأثیر می گذارد. ویتامین B5 نقش موثری در کنترل آدرنالین و انسولین دارد.

آب نارگیل یک جایگزین فوق العاده برای نوشیدنی های انرژی زا
اگر اهل ورزش هستید می توانید بعد از ورزش به جای نوشیدنی های انرژی زا به آب نارگیل اعتماد کنید. بعد از جلسات ورزشی متوسط نوشیدن مایع داخل نارگیل به تأمین آب بدن کمک زیادی می کند. البته باید گفت که این نوشیدنی برای ورزشکاران حرفه ای که ورزش های سنگین انجام می دهند کافی نیست. چون در حین ورزش بدن ما به دلیل تعریق زیاد سدیم و پتاسیم از دست می دهد. بعد از یک جلسه ورزشی سنگین تعریق نیز به مراتب بیشتر است و باید میزان پتاسیم و سدیم از دست رفته جبران شود.
توصیه می کنیم یک نوک انگشت نمک به آب نارگیل اضافه کنید تا به احیای بهتر بدن کمک بیشتری شود. همچنین یادتان باشد که نوشیدن آب قبل، حین و بعد از ورزش بسیار مهم است. به گفته متخصصان کانادایی، شما متناسب با ورزشی که انجام می دهید، شدت آن، شرایط آب و هوایی و میزان تعریق تان بین ۰.۳ و ۲.۴ لیتر در ساعت عرق می کنید. بنابراین اگر به شیوه ای صحیح مایعات از دست رفته بدن را جبران نکنید در معرض خطر دهیدراته شدن قرار می گیرد. در نتیجه احساس خستگی و سنگینی می کنید. در بین علائم دهیدراته شدن بدن (کم آبی) می توان به تشنگی، سرگیجه، سردرد و گرفتگی عضلانی اشاره کرد.

نارگیل برای کنترل قند خون
نارگیل فیبر زیاد و کربوهیدرات کمتری دارد. بنابراین به کنترل قند خون کمک می کند. هر ۱۰۰ گرم گوشت این میوه فقط ۱۵ گرم کربوهیدرات دارد و دارای ۹ گرم فیبر است. با این حال توصیه می شود از مصرف مواد غذایی فراورده شده بر پایه نارگیل خودداری کنید. چون این قبیل مواد غذایی صنعتی معمولاً سرشار از قند بوده و فیبر و مواد مغذی کمتری نسبت به میوه طبیعی دارند.

خواص روغن نارگیل برای پوست صورت

عوارض گل گاو زبان چیست

روغن نارگیل می تواند به عنوان تمیز کننده ی طبیعی پوست صورت، کرم مرطوب کننده و یک ضد آفتاب طبیعی عمل کرده و بیماری های پوستی را درمان کند.
روغن نارگیل را می توان برای مراقبت از پوست به روش های زیر استفاده کرد:

ژل لب : برای درمان ترک لب می توان از روغن نارگیل استفاده کرد.

 نرم کننده پوست : روغن نارگیل می تواند به عنوان مرطوب کننده مورد استفاده قرار گیرد و از خشک شدن پوست صورت جلوگیری کند.

همچنین روغن نارگیل می تواند برای درمان ترک ها و پینه های پا مورد استفاده قرار گیرد.

 آرایش پاک کن :روغن نارگیل می تواند به عنوان پاک کننده ی طبیعی آرایش مورد استفاده قرار گیرد. خانم ها می توانند از روغن نارگیل برای پاک کردن آرایش صورت و چشم خو استفاده کنند.

 درمان بیماری های پوستی: تحقیقات نشان داده که روغن نارگیل برای درمان چندین بیماری پوستی مانند آکنه، پسوریازیس و اگزما مفید است. علاوه بر این روغن نارگیل زخم های پوستی را بهبود می بخشد.

 درمان آکنه و جوش صورت : روغن نارگیل با از بین بردن باکتری و قارچ های پوستی می تواند به درمان آکنه و جوش صورت کمک کند.

 کرم ضد پیری : ویتامین ای موجود در روغن نارگیل از پیری زود رس و چروک پوست صورت جلوگیری می کند. همچنین پروتئین های موجود در روغن نارگیل پوست را سالم تر و جوان تر می کنند.

روغن نارگیل را می توان به تنهایی و یا در ترکیب با سایر مواد طبیعی به عنوان ماسک برای درمان تیرگی دور چشم استفاده کرد.

چگونه از روغن نارگیل برای پوست استفاده کنیم؟

فصل نارگیل در ایران

در هوای خنک روغن نارگیل می تواند مثل کرم جامد باشد اما اگر کمی گرم شود به شکل مایع در می آید. برای مراقبت از پوست مقدار مناسبی روغن نارگیل جامد یا مایع را روی کف دست خود بگذارید و سپس کف دست خود را به آرامی روی قسمت مورد نظر ماساژ دهید.

خواص روغن نارگیل برای مو

روغن نارگیل خواص زیادی برای موهای شما دارد که ما در اینجا به ۶ مورد از آن ها اشاره می کنیم.

درمان شوره سر : اگر شما شوره سر دارید روغن نارگیل دارای اسیدهای چرب کامل برای کمک به بهبود این شرایط است. برای از بین بردن شوره سرمی توانید یک قاشق غذا خوری روغن نارگیل را با ۱۰ قطره اسانس رزماری ترکیب کنید و آن را ۳ دقیقه بر روی پوست سر خود ماساژ دهید و پس از ۳۰ دقیقه مو ها را بشویید.

 افزایش رشد مو : کافی است هر شب پوست سر و موها را با روغن نارگیل گرم به آرامی ماساژ دهید سپس آن ها را شانه بزنید، بگذارید یک شب بر روی مو بماند و صبح روز بعد با شامپو بشویید.

 درمان موهای خشک : روغن نارگیل به دلیل رطوبت بالایی که دارد می تواند رطوبت مو را حفظ کرده و موهای خشک و آسیب دیده را احیا و بازسازی کند. روغن نارگیل از شکنندگی مو ها پیشگیری می کند.

 نرم کننده ی طبیعی مو

کاهش ریزش مو : روغن نارگیل حاوی ویتامین های ای و کا و آهن می باشد که به کاهش ریزش مو کمک می کند. به مدت ۲ تا ۳ ماه هر شب پوست سر و موها را با روغن نارگیل گرم به مدت ۳۰ دقیقه ماساژ دهید، بگذارید یک شب بر روی مو بماند و صبح با آب و شامپو بشویید این کار به زودی ریزش مو را متوقف می کند.

رشد مژه : روغن نارگیل می تواند به رشد بیشتر مژه ها و ضخیم تر شدن آن ها کمک کند.

نام : نهال نارگیل نام لاتین: Coconut نام علمی: Cocus nucifera خانواده: Palmaceae مشخصات گیاهشناسی: درخت نارگیل عضو خانواده درخت نخل و تنها گونه های زنده از جنس Cocos است. اصطلاح “نارگیل” میتواند درخت نارگیل، بذر یا میوه آن اطلاق شود. که از نظر گیاه شناسی جزء میوه های دانه دار به شمار میاید و نه مغزیجات. نارگیل در حدود سه هزار سال پیش در جنوب آسیا کشت می شده است. در حال حاضر درخت نارگیل در تمام مناطق استوائی وجود دارد. مردم اقیانوس آرام نارگیل را به عنوان یک غذای اصلی مصرف می کنند و از تمام قسمت های این درخت استفاده می برند. ضرب المثلی در این مناطق وجود دارد که می گوید هر کس که درخت نارگیل می کارد برای خودش و برای . . .

© ۱۳۹۷ — تمامی حقوق متعلق به وبسایت هایپر تره‌بار است.

بلوچستان بهشت عاشقان میوه های گرمسیری

محصولات کشاورزی منحصر به فرد همچون میوه های گرمسیری یکی از پتانسیل های بی نظیر سرزمین کویر و دریا است که وقتی نامی از آنها برده می شود اغلب میوه هایی مانند موز، انبه یا خرما به ذهن می رسد این در حالیست که تنوع میوه های گرمسیری در این استان به قدری زیاد است که بسیاری از آنها علیرغم خاصیت درمانی و دارویی که دارند همچنان ناشناخته باقی مانده و اغلب حتی آنها را ندیده و طعم شان را نچشیده اند چرا که در هیچ نقطه دیگری دیده نشده اند.

بلوچستان به دلیل برخورداری از آب و هوایی مناسب به عنوان مهد میوه‌های گرمسیری کشور شناخته می‌شود. میوه‌هایی که اغلب به قیمت گزاف از کشور‌های خارجی وارد می‌شوند و حالا این سیستان و بلوچستان است که به تنهایی می‌تواند نیاز داخلی به این میوه‌ها را برطرف کند . موز ، انبه ،کنار، چیکو، تمرهندی، نارگیل ،گواوا، پاپایا، بیدام، فالسا، جم (جمبولان) ، سیتاپل و آناناس از جمله این میوه‌ها هستند . در ادامه برای معرفی بهتر میوه های گرمسیری بلوچستان با ما همراه باشید :

موز

موز نام میوه و گیاهی است که بومی مناطق حاره‌ای جنوب شرق آسیا، شبه جزایر مالزی و استرالیا است. این میوه از ۴ هزار سال پیش در هندوستان کشت می شده است؛ در سال ۱۴۸۲ پرتغالی ها موز را در سواحل گینه پیدا کرده و به جزایر قناری بردند؛ سپس به وسیله میسیونر مذهبی اسپانیولی به نواحی حاره آمریکا برده شد. این گیاه امروزه در تمام مناطق گرمسیری که از رطوبت مطلوبی برخوردار باشند کاشت می‌شود. در ایران بیشترین موز در جنوب بلوچستان و پس از آن در هرمزگان کاشت می شود . فصل نارگیل در ایران

از آنجایی که گیاه موز تا حدودی بلند و مستقیم و محکم می‌باشد، به اشتباه به آن درخت می‌گویند. در حقیقت، موز گیاهی است علفی و شبیه درختچه که اجزای آن فقط شاخه‌هایی هستند که پس از میوه دادن، خشک شده و از بین می‌روند. گل های این گیاه به صورت سنبله بوده و میوه آن ابتدا سبز و بعد از رسیدن به رنگ زرد در می آید؛ میوه موز به صورت خوشه در انتهای ساقه تشکیل می‌شود.

دلیل کاشت گیاه موز، میوه‌ آن و همچنین تولید فیبر و نیز زیبایی است. هنگامی که موز هنوز سبز است از درخت چیده و به مناطق مختلف می فرستند و در آنجا به وسیله گرما دادن باعث رسیدن آن می شوند یا اینکه صبر می کنند موز برسد تا برداشت کنند .

این گیاه، انواع مختلف داشته و یک نوع آن بسیار درشت و نوعی از آن هم خیلی ریز است (موز بومی جنوب بلوچستان  همانند موز پاکستان ریز است) که مزه شیرینی دارد. در کشورهای استوایی معمولا موز را می پزند و همراه با برنج و لوبیا می خورند.در کشورهای آمریکای لاتین، موز را ورقه ورقه کرده و در آفتاب خشک می کنند.

نشانه رسیدن موز این است که باید پوست آن زرد و سفت و روی آن لکه های سیاه وجود داشته باشد.موز نارس، به سبب داشتن نشاسته زیاد هضمش سنگین است. این میوه لذیذ که خود یک وعده غذای طبیعی به شمار می رود شامل مواد مغذی بسیاری می باشد. مزیت موز این است که حاوی ترکیبات شیمیایی نیست و عوارض جانبی داروها را نیز ندارد. این میوه حاوی ۳ نوع قند (فروکتوز، ساکاروز و گلوکز) است که انرژی را بالا برده و بدن را تقویت می‌کند.

باغ های استان سیستان و بلوچستان که بیشترین تولید موز را در کشور دارند ، در جنوب استان و شهرستان های کنارک ( منطقه زرآباد ) ، چابهار ( روستای عورکی بخش پلان و روستای باهوکلات بخش دشتیاری ) ، سرباز ( در اکثر قسمت های شهرستان خصوصا بخش پیشین ) و قصرقند قرار دارند که گردشگران ومسافران عزیز ضمن بازدید از این باغات زیبا میتوانند طعم لذیذ موزهای بلوچستان را بچشند .

انبه

میوه انبه یکی از میوه های محبوب مناطق گرمسیری است که کاربرد های زیادی دارد و به عنوان میوه ، آبمیوه ،طعم دهنده غذا و حتی ماده ساخت عطر به کار می رود. همچنین این میوه دارای مقادیر زیادی فیبر ، آنتی اکسیدان ها و ویتامین ها نیز می باشد. میوه‌های گرمسیری همیشه از پرارزش‌ترین و پرطرفدارترین میوه‌ها در دنیا بوده‌اند که در میان آنها انبه معروف به سلطان میوه‌ها، گل سرسبد این مجموعه است . 

انبه درختی است زيبا كه ارتفاع آن تا ۱۰ متر مي رسد . منشا انبه هند و مالزی و برمه ميباشد ولی هم اكنون در تمام مناطق استوايی و حاره ای كشت ميشود . انبه از ۴۰۰۰ سال پيش وجود داشته است . برگهای اين درخت نيزه ای شكل ، گلهای آن زرد يا قرمز رنگ و بصورت خوشه ای وجود دارد . ميوه آن كه انبه يا منگو ناميده می شود بيضی شكل و دارای طعمی مطبوع و شيرين بوده و دارای هسته اي نسبتا بزرگ است . انبه در اوائل ماه می می رسد و تا اوائل سپتامبر موجود است . محصولات باغبانی گرمسیری در شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب رشد و کرده و حداکثر تولید را خواهندداشت. مناطق جنوبی کشورمان باوجود داشتن شرایط مناسب بعضی از گونه های درخت انبه به خوبی رشد کرده و عملکرد بسیار بالایی دارد . بررسی ها نشان می دهدکه تولید این گونه محصولات اقتصادی بوده و صادرات آنها نیز امکان پذیر میباشد. 

براساس شواهد موجود، سابقه کشت انبه در ایران به ۳۰۰ تا ۴۰۰ سال قبل می رسد. انواعی که امروزه در کشور کشت می شوند ارقامی هستند که از کشورهای پاکستان و هندوستان وارد شده اند و به اسامی مختلف درمناطق نام گذاری شده اند. مناطق جنوب و جنوب شرقی شامل استان های سیستان وبلوچستان، هرمزگان و منطقه جیرفت، به عنوان مناطق مستعد برای تولید این محصول شناسایی شده اند. 

مطمئناً با شناخت بیشتر مردم از خواص و ویتامین های این میوه با ارزش، تقاضای خرید آن افزایش خواهد یافت و با این حرکت بازار فروش آن در داخل کشور رونق خواهدگرفت وصادرات آن نیز می تواند به توسعه کشت این محصول کمک فراوان نماید. جغرافیای مناطق گرمسیری کشور ما توانایی زیادی برای کشت و تولید انبه دارد و  با افزایش تقاضای داخلی و خارجی، امید آن می رود که باغداران علاقه بیشتری به کشت آن پیدا میکنند و افزایش تولید آن می تواند به طور چشمگیری بر روی وضعیت اقتصادی مردم جنوب کشور تاثیر مطلوبی بگذارد.

از میوه انبه فرآورده های مختلفی از جمله مربا، کمپوت، عصاره و انواع مختلف چاشنی ها تهیه می شود. همچنین از میوه های نارس و کوچک هم در تهیه ترشی استفاده می شود. در مناطقی مانند هندوستان، مغز هسته انبه به صورت پودر درآمده وبرای مصارف خوراکی استفاده می شود. اما به نظر می رسد که مطلوب ترین نوع مصرف آن ، تازه خوری است. انبه منبع غنی از ویتامین هایA وCبوده و حدود ۱% نیز پروتئین دارد. برای انبه مصارف متعدد پزشکی نیز معرفی شده است.

انبه در جنوب استان سیستان و بلوچستان در شهرستان های سرباز ، چابهار ، نیکشهر ، کنارک و قصرقند کاشت می شود که بزرگترین باغ انبه کشور در روستای سولدان بخش پیشین شهرستان سرباز است . عمدتا در بلوچستان دو نوع انبه کاشت میشود : نوع اول که بومی منطقه است که دانه های انبه ریز بوده و دارای هسته بزرگ و گوشت کم ولی خیلیی شیرین و خوش طعم هستند و نوع دوم که بیشتر نهال آن از پاکستان یا نهالستان های باهوکلات و پیشین تهیه میشود و پیوندی است که همانند انبه پاکستانی دارای دانه های درشت و کشیده و رسیده آن خیلی شیرین است .

تمرهندی

تمرهندی میوه ای گرمسیری است که در بسیاری از نقاط دنیا مصرف می شود و حتی خواص طبی نیز دارد. درخت تمرهندی چوبی سخت دارد و بومی آفریقا است اما در هندوستان، پاکستان و بسیاری از نواحی گرمسیری رشد می کند . خاستگاه تمر هندی مناطق استوایی قارهٔ آفریقا است و امروزه نیز این گیاه در کشورهای سودان، کامرون، نیجریه و تانزانیا و بلوچستان ایران به صورت خودرو می‌روید. تمر هندی صدها سال پیش از طریق کشتی به شبه‌جزیرهٔ هند نیز منتقل شد و در آن‌جا پرورش یافت. پس از آن، این گیاه در سراسر مناطق گرمسیری آفریقا و آسیای شرقی، از جمله تایوان و حتی برخی نواحی چین پخش شد. این درخت، غلاف هایی لوبیا مانند تولید می کند که از دانه هایی با پالپ های فیبردار پر شده اند. پالپ های میوه نارس، سبز و ترش هستند. با رسیده شدن این میوه، پالپ آب دار آن خمیرمانند شده و ترش و شیرین می شود.

این گیاه برای نخستین بار در هند، توسط گیاه‌شناسان اروپایی با نام Tamarindus indica توصیف گشت. ریشهٔ این واژه از نام عربی این میوه گرفته شده و به معنای خرمای هندی می‌باشد. در قرن شانزدهم تمر هندی توسط استعمارگران اسپانیایی و پرتغالی به آمریکای لاتین نیز صادر شد و در کشورهایی چون مکزیک، هندوراس و گواتمالا پرورش یافت. امروزه این گیاه بخش مهمی از رژیم غذایی ساکنین این مناطق را تشکیل می‌دهد.

درخت تمر هندی بین ۱۰ تا ۲۰ متر طول دارد. رشد این گیاه کُند، ولی عمر آن بسیار طولانی است. تمر هندی در خاک‌های رسی، ماسه ای، ابلیزی و اسیدی به خوبی رشد می‌کند. این درخت مخصوص مناطق حاره بوده و به سرما حساس است، اما مقاومت بالایی دربرابر خشکی و باد دارد. برگ‌های این درخت همیشه‌سبز و به رنگ سبز روشن هستند. برگ‌ها مرکب بوده به صورت فراهم قرار گرفته‌اند.

تمر هندی در اواخر ماه اردیبهشت گلهایی دارای ۵ گل‌برگ و زردرنگ با خطوط نارنجی یا قرمز می‌دهد. در ماه مهر این درخت میوه‌هایی به شکل لوبیا می‌دهد. هر میوه دارای بین ۱ تا ۱۲ هسته است که توسط گوشتی ترش‌مزه، خمیرمانند و رشته و فیبردار احاطه شده است. میوه‌ها پوستی قهوه‌ای رنگ و سخت دارند و می‌توانند تا ۱۵ سانتی‌متر طول داشته باشند. هر درخت بالغ می‌تواند سالیانه تا ۱۷۵ کیلوگرم میوه دهد.

تمر هندی‌های شبه‌جزیرهٔ هند میوه‌هایی بزرگ‌تر با ۶ تا ۱۲ هسته می‌دهند، در حالی که تمر هندی‌های آفریقایی و مناطق آمریکای جنوبی بین ۱ تا ۶ هسته دارند. این هسته‌ها قهوه‌ای‌رنگ، پهن و صاف هستند و در بعضی از مناطق چون چین و جاوه مورد استفادهٔ کودکان برای بازی‌های چون چکرز چینی قرار می‌گیرد.

پالپ یا همان گوشت میوه ی تمرهندی در جنوب و جنوب شرقی آسیا، مکزیک و خاورمیانه کاربردهای زیادی در پخت و پز دارد. دانه ها و برگ های این میوه نیز قابل خوردن هستند. از تمرهندی در انواع سس، چاشنی ها، چتنی (ترشی هندی)، نوشیدنی ها و دسرها استفاده می شود.

تمرهندی نقش پررنگی در طب سنتی دارد. فرم آشامیدنی آن برای درمان اسهال، یبوست، تب و زخم معده متداول بوده است و از پوست و برگ آن نیز برای بهبود و التیام زخم استفاده می شده است. پلی فنول های موجود در تمرهندی خواص آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی دارند و می توانند در برابر بیماری هایی مانند بیماری قلبی، سرطان و دیابت نقش محافظت کنندگی داشته باشند. عصاره این دانه ها به کاهش قند خون کمک می کند و عصاره پالپ آن نیز برای کاهش وزن و برطرف کردن بیماری کبد چرب مفید است.فصل نارگیل در ایران

تمر هندی بیشتر در شهرستان های چابهار و کنارک و به تعداد کمتر در شهرستان های سرباز و قصرقند وجود دارد . نهال تمر هندی در نهالستان های باهوکلات و شهر پیشین موجود میباشد .

پاپایا ( خربزه درختی )

پاپایا یا خربزه درختی (Carica papaya) مهمترین گیاه تجاری خانواده Caricaceae می باشد و یکی از محصولات اصلی است که امروزه در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان کشت می شود.این میوه برای اولین بار در سال ۱۵۲۶ توسط یک اسپانیایی به نام اویدو (Oviedo) از سواحل کارائیب و پاناما و کلمبیا معرفی شد. اویدو که از ۱۵۱۳ تا ۱۵۲۵ میلادی مدیر معادن در Hispaniola (جزایر آنتیل) بوده توضیح می دهد که چگونه آلفونسو دو والورد (Alphonso de Valverde) بذر پاپایا را از سواحل پاناما به دارین(Darin) و سپس به سان دومینگو (San Domingo) و دیگر جزایر وست ایندیز (West Indies) برده است. باور عمومی این است که این میوه بومی مناطق گرمسیری آمریکا از سواحل کارائیب در آمریکای مرکزی تا آرژانتین و شیلی و جنوب مکزیک باشد.این میوه به واسطه تعداد فراوان بذر و طول عمر نسبتا بالای بذر (تا سه سال در شرایط خشک و خنک) به سرعت در سراسر مناطق استوایی گسترش یافت. پاپایا در بسیاری از مناطق گرمسیری به خصوص نواحی با خاک حاصلخیز و بارندگی فراوان رشد می نماید. صنعت پاپایا در برزیل یکی از بزرگترین ها در سراسر جهان است که همچنان به رشد سریع خود ادامه می دهد. اسپانیایی ها آن را ‘پاپایا’ نامیدند و گیاه را به فیلیپین و از آنجا به مالایا بردند و در نهایت در ۱۵۹۸میلادی پاپایا به هند رسید. قبل از سال ۱۸۷۴ میلادی که باغات پاپایا در اوگاندا احداث شد، این گیاه در اکثر کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری منتشر شده بود.

ازدیاد پاپایا به طور معمول با بذر صورت می پذیرد. برای انتخاب بذر مورد نظر برای کاشت بایستی به شکل و طعم والد مادری که بذر از آن تهیه می شود توجه ویژه ای داشت، چرا که معمولا طعم میوه های حاصل از بذر کشت شده تا حد زیادی شبیه به والد مادری خواهد بود. برای داشتن نتاج یکنواخت و میوه های هم شکل باید توجه داشت که بذور مورد کشت از یک رقم پاپایا بدست آمده باشند. با کنترل گرده افشانی می توان یک دستی محصول و کیفیت آن را بالا برد. گیاهان حاصل از کشت بذر ممکن است نر، ماده و یا دو جنسه باشند.

بذر پاپایا در دمای ۵ درجه سانتیگراد و در کیسه های مقاوم در برابر رطوبت حداقل تا سه سال بدون کاهش باقی می ماند. قبل از کشت بایستی پوشش ژلاتینی روی بذر را حذف کرده و آن ها را پس از خشک شدن با قارچ کش آغشته نمود. معمولا بذرها پس از خیسانده شدن در آب برای ۲۴ ساعت با فاصله ۱۵*۵ و عمق ۴-۳ سانتیمتر درون جعبه کشت یا خزانه هوای آزاد و یا به طور دوتایی درون گلدان های پلاستیکی کشت می شوند. در کشت های تجاری برای تسهیل جوانه زنی بذر در زمان خیساندن آن از برخی تیمارهای هورمونی مانند اسید جیبرلیک نیز استفاده می شود.بذر پاپایا طی ۵-۲ هفته جوانه زده و پس از مدت کوتاهی هنگامی که طول نهال به ۲۰-۱۵ سانتیمتر رسید، قابل انتقال به گلدان خواهند بود. در این به طور چشمی و با دقت ۷۵% می توان دانهالهای ماده را تشخیص داده و آن ها را برای انتقال انتخاب نمود. در واقع دانهال های نر باریک و بلند بوده و فاصله بین برگ ها در آن ها زیاد است، در حالی که دانهال های ماده معمولا کوتاه تر و قطورتر می باشند.پیوند، خوابانیدن هوایی و قلمه چوب نرم از سایر روش های تکثیر پاپایا هستند که در مقیاس های محدود قابل انجام می باشند. در واقع به دلیل ماهیت بدون انشعاب بودن تنه پاپایا، تعداد قلمه های حاصل از این گیاه محدود می باشند، گرچه با سربرداری از درخت می توان آن را به تولید شاخه های جانبی تحریک نمود.پاپایا معمولا درختی دوپایه است و گل های نر و ماده آن به طور جداگانه و روی پایه های متفاوت تشکیل می شوند، هر چند ارقام یک پایه ای از این گیاه نیز وجود دارند. درختان پاپایا بسته به دمای منطقه طی ۶ تا ۱۱ ماه به بلوغ می رسند.

پاپایا با طعم خوب و حالت لطیفی که دارد در سالادِ میوه بسیار فوق‌العاده‌است. پاپایا دارای طعمی شیرین است و هسته های سیاه رنگ آن به راحتی از داخل میوه برداشته میشوند و پوست کردن آن راحت است . از پاپایا پوره نیز تهیه می‌کنند. . نوع زرد آن که راحتتر ثمر می‌دهد به محض رسیدن آماده خوردن است و بهتر است خنک مصرف شود . نوع سبز پاپایا در اتاق‌های حرارتی پس از چند روز به عمل می‌آید و آماده خوردن می‌شود. مردم جنوب شرق آسیا پاپایای سبز را پس از خرد کردن و پختن داخل سالاد می‌ریزند.

پاپایا در جنوب استان سیستان و بلوچستان خصوصا در بخش سرباز شهرستان سرباز کاشت و به وفور پیدا میشود.

خواص سرکه سیب قبل از بارداری

آناناس

تا آنجا که مشخص است آناناس بومی آمریکای جنوبی، جنوب برزیل و پاراگوئه است، جایی که امروزه نیز اقوام وحشی آناناس در آن مناطق می رویند. ظاهرا آناناس توسط سرخپوستان اهلی شده و بسیار قبل از ورود اروپاییان به قاره امریکا سرخپوستان در مهاجرت های خود به شمال این میوه را به مکزیک، آمریکای مرکزی و شمال رشته کوه های آند برده بودند. سرخپوستان کارائیب در بیرون ورودی خانه های خود آناناس را به عنوان نماد دوستی و مهمان نوازی قرار می دادند. این گیاه در کاستاریکا، گواتمالا، هندوراس و ترینیداد بومی شده است اما در این مناطق میوه گیاهان وحشی عمدتا قابل خوردن نیست. کریستف کلمب و ملوانان او برای اولین بار آناناس را در سال ۱۴۹۳ میلادی در جزیره گوادلوپ (Guadeloupe) و برای بار دوم در سال ۱۵۰۲ میلادی در پاناما دیدند. در سال ۱۵۵۷ میلادی برای اولین بار یک روحانی برزیلی نام آناناس (ananas) را استفاده کرد، او این نام را از نام nana که سرخپوستان بکار می بردند برگرفت. نام انگلیسی این میوه (pineapple) از مقایسه آن با میوه مخروطی شکل درخت کاج (pine) بدست آمده است. پس از کشف آناناس این میوه به طور تصادفی و یا با هدف معرفی گونه های گیاهی دنیای جدید، به سرعت در بین کشورهای متعددی وارد گردید. در اوایل قرن شانزدهم، اسپانیایی ها آناناس را به فیلیپین و احتمالا به هاوایی و گوام معرفی کردند. این میوه در سال ۱۶۵۰ میلادی به اروپا وارد شد. اولین مقیاس قابل ملاحظه از کشت آن در اوآهو (Oahu) بود که در سال ۱۸۸۵ میلادی و به مساحت ۲ هکتار انجام گرفت.

گیاه آناناس تا ۱/۵ متر رشد می کند و در تمام فصول سال میوه می دهد.بعد از رسیدن،بر روی این گیاه جوانه های تازه ای برای محصول بعدی ظاهر می شود.یک درخت آناناس ممکن است سالیان زیادی عمر کرده،میوه بدهد.برای به عمل آوردن گیاه آناناس،به ندرت از تخم آن استفاده می شود،بلکه معمولاً ازدیاد این گیاه بیشتر با قلمه زدن به عمل می آید.

میوه آناناس حاوی آب،نیتروژن،پتاسیم,کلسیم،فسفر،آهن،منیزیم،کلر،گوگرد،منگنز، فیبر، بتاکاروتن، تیامین، ریبوفلاوین،نیاسین و اسید اسکوربیک است.علاوه بر این بسیار کم چربی و کم کلسترول را داراست،ولی در مصرف آن باید میانه روی کرد و به اعتدال خورد.هفتاد و پنج درصد آناناس دنیا متعلق به جزایر هاوایی است ولی بهترین نوع آناناس در جزایر اندونزی به عمل می آید.۱۰۰ گرم میوه خوردنی آناناس دارای ۴۹ کالری انرژی است و ۸۶ درصد آن را آب تشکیل می دهد.آناناس یکى از منابع غنى ویتامین ث است.این ویتامین به دلیل آن که یک آنتى اکسیدان قوى است،موجب حفاظت از بدن در مقابل زیان هاى ناشى از رادیکال هاى آزاد مى شود و به تقویت سیستم دفاعى بدن کمک مى کند.همچنین،موجب سنتز بافت و بهبود زخم ها مى شود.لازم به ذکر است که این ویتامین از جمله ویتامین هایى است که به سوخت و ساز چربى ها،کلسترول،جذب آهن و سنتز اسیدهاى آمینه کمک کرده و از بروز سرماخوردگى و انواع عفونت جلوگیرى مى کند.

باید توجه داشته باشید  که براى مصرف آناناس انواع تازه آن را به جاى انواع کنسرو شده یا آب آناناس انتخاب شود.زیرا طى فرآیند کنسرو کردن،مقدار زیادى از ویتامین ث و آنزیم بروملین موجود در آناناس از بین مى رود. مى توانید آناناس تازه را به همراه مخلوط دیگر میوه ها مصرف کنید یا آب آناناس را به همراه دیگر آبمیوه هاى طبیعى مثل آب سیب یا پرتقال بنوشید که بسیار گوارا و مغذى هم خواهد بود. آناناس کنسرو شده را نیز مى توانید به عنوان سالاد یا دسر مصرف کنید یا آن را به ماست،پنیر یا حتى به انواع ساندویچ و پیتزا بیفزایید و مصرف نمایید . همیشه براى انتخاب یک آناناس رسیده و مطلوب،از حس بویایى خود استفاده کنید چرا که آناناس تازه و رسیده داراى عطرى بسیار خوش است.از خریدن یا انتخاب آناناسى که بوى مطبوعى ندارد و روى پوست آن لکه هاى تیره رنگى وجود دارد  اجتناب کنید.همچنین به یاد داشته باشید که نگهدارى آناناس در دماى اتاق مى تواند به رسیده تر شدن و خوشمزه تر شدن آن کمک کند. 

پس از ورود نهال آناناس از هند به ایران ، کشت آناناس در منطقه چابهار آغاز شد و همانطور که انتظار میرفت به خوبی محصول داد و اولین محصول آن در خرداد 98 برداشت گردید ، باغ آناناس را می توانید در چابهار از نزدیک ببینید .

چیکو

چیکو درختی است همیشه سبز با قامتی برافراشته و پهن و انشعابات کم که ارتفاع آن بین 5-20 متر است، البته درختان چیکو پیوندی کوتاه‌تر (15-5 متر) هستند. گل‌های چیکو از نوع دو جنسی زنگوله مانند کوچک (12-8 میلی متر). دارای 6 کاسبرگ (سه کاسبرگ در خارج و 3 کاسبرگ در داخل) گلبرگ‌ها به رنگ سبز کمرنگ متمایل به سفید و پرچم برجسته به تعداد 6 عدد می‌باشد.فصل نارگیل در ایران

اوج گل‌دهی درختان چیکو در کشور استرالیا در تابستان اتفاق می‌افتد. در کشور فیلیپین گل‌دهی در ابتدای فصل بارندگی و در ماه‌های آوریل تا ژوئن صورت می‌گیرد و ماه‌های گل‌دهی در مکزیک فوریه تا مارس می‌باشد. در ایران زمان گل‌دهی چیکو از اواخر اسفند شروع می‌شود که در این زمان میزان بارندگی بسیار کم است، از این نظر چیکو مزیت نسبی در مقابل انبه دارد چرا که زمان گل‌دهی درختان انبه مصادف با اوج ریزش نزولات آسمانی (15 دی‌ماه تا اوایل فروردین‌ماه) است و ثانیاً هوای بارانی و ابری بر روی گل دهی و تلقیح گل‌های چیکو تأثیری ندارد. گل‌دهی چیکو در استان هرمزگان تدریجی است (اسفند تا اواخر خردادماه) بنابراین میوه‌های به اندازه‌های مختلف روی درختان دیده می‌شود. زمان رسیدن اولین میوه‌ها تیرماه می‌باشد و تا شهریورماه روی درختان چیکو، میوه دیده می‌شود. نام درخت چیکو ساپودیلا است و صمغ آن به نام چیکل پیش‌تر برای درست کردن سقز (آدامس) به کار می‌رفت.

چیکو با نام علمی Manilkara zapota L گیاهی است از خانواده Sapotaceae این خانواده دارای جنس‌های مختلفی است که تعداد زیادی گونه با میوه خوراکی در آن‌ها وجود دارد. 45-60 روز بعد از گل انگیزی در درخت چیکو گل‌ها شروع به باز شدن می‌نمایند. طول دوره تشکیل تا رسیدن میوه چیکو حدود 168-240 روز است، در کشور هندوستان این زمان شامل 3 مرحله است. مرحله اول 112 روز است که قطر میوه افزایش می‌یابد. 28 روز بعدی را دوره انتقال می‌گویند و 63 روز آخر طول میوه افزایش می‌یابد و میوه شکل اصلی خود را پیدا می‌کند.

این گیاه با نام چیکو در فیلیپین، ساپودیلا در انگلیس، سان مانیلا در اندونزی، لاموت در تایلند، چیکلی در مکزیک، چیکو زاپوته در گواتمالا، مکزیک و ونزوئلا و نازی بری در جامائیکا شناخته می‌شود.

این درخت بومی در دوران قدیم در جنوب مکزیک و کشورهای آمریکا به منظور استخراج صمغ در تهیه آدامس و همچنین تولید میوه کشت می‌شد سپس توسط اسپانیایی‌ها به فیلیپین برده شد و در نهایت به تمام نقاط گرمسیر دنیا انتشار یافت. میوه نارس چیکو نیز تانن فراوانی دارد که برای درمان اسهال مفید است و از برگ آن در پایین آوردن فشارخون، سرماخوردگی و درمان سرفه استفاده می‌شود

این درخت هم اکنون در سطح وسیعی از نوار ساحلی هند و سریلانکا و در ایران نیز در برخی منازل و باغ‌های سیستان و بلوچستان و هرمزگان کشت می‌شود. سازگاری بسیار خوب این درخت با شرایط آب و هوایی و خاک‌های جنوب کشور و عملکرد مطلوب آن موجب شد تا توسعه سطح زیر کشت این محصول در برنامه سوم توسعه مد نظر قرار گیرد و هر سال افزایش یابد.

میوه چیکو به شکل گرد تا بیضی به قطر 10 تا 15 سانتیمتر و طول 12 سانتیمتر و وزن نرمال میوه‌ها بین 100 تا 400 گرم است که البته در برخی از ارقام به یک کیلوگرم نیز می‌رسد. میوه این درخت دارای پوست نازک و صاف به رنگ قهوه‌ای روشن، گوشت میوه نارس به رنگ زرد تا قهوه‌ای روشن با شیرابه فراوان و سفت می‌باشد اما میوه رسیده فاقد شیرابه است و گوشت آن به رنگ قرمز، خیلی شیرین و آبدار است و طعم اسیدی کمی دارد. هسته آن به رنگ سیاه براق، دوکی شکل و نزدیک به دو سانتیمتر طول دارد.

هر درخت چیکو نزدیک به هزار و 500 تا دو هزار و 500 عدد میوه تولید می‌کند و عملکرد محصول در هر هکتار بین 10 تا 12 تن است.

درخت چیکو با وجود رشد بسیار کند که تا زمان ثمردهی و بلوغ پنج سال به طول می‌انجامد اما تا 80 سالگی همچنان محصول می‌دهد و درآمدزا است. درخت چیکو در برابر بادهای شدید مقاوم است و سرمای زیر صفر درجه را نیز به راحتی تحمل می‌کند.

میوه چیکو را باید با دقت زیاد برداشت نمود چرا که به راحتی در اثر فشار، ضربه و خراشیدن، آسیب می‌بیند. بعد از برداشت میوه، دم آن باید کنده شود و اجازه داده شود که لاتکس آن خارج و سپس شسته شود. میوه‌های بالغ چیکو در حرارت 25 درجه سانتی‌گراد در مدت 3-7 روز می‌رسند. این‌گونه میوه‌ها در حرارت 15 درجه سانتی‌گراد و به مدت 14 روز قابل انبارداری هستند .

چیکو معمولاً به صورت تازه خورده می‌شود. این میوه را به صورت فریز شده نیز مصرف می‌نمایند. بعضی از میوه‌های چیکو طعم بدی دارند و از مصرف این‌گونه میوه‌ها باید خودداری نمود. حدود 84% از میوه‌های چیکو خوردنی هستند. میوه چیکو دارای 69-75% آب است. مقدار ویتامین A و C در میوه چیکو کم است. اسیدی بودن میوه به خاطر وجود مالات (malate) است. قسمت گوشتی میوه چیکو در تهیه پودر خشک، شربت، مربا، سالاد میوه‌ای و ماست استفاده می‌شود. حفظ نمودن عطر و طعم میوه چیکو در عملیات فرآوری محصول مشکل است. بوی معطر چیکو به خاطر وجود متیل بنزوآت و متیل سالیسیلات است. از لاتکس درختان چیکو نیز به منظور تولید صمغ و در تهیه خمیردندان استفاده می‌شود. میوه چیکو که مصرف تازه خوری دارد حتی در صنایع تبدیلی نیز برای تولید چسب قابل استفاده است. میوه نارس چیکو نیز تانن فراوانی دارد که برای درمان اسهال مفید است و از برگ آن در پایین آوردن فشارخون، سرماخوردگی و درمان سرفه استفاده می‌شود. از شیرابه چسبناک چیکو در پر کردن دندان استفاده می‌شود و له شده هسته این میوه نیز ادرارآور و برای دفع سنگ کلیه موثر است.

کنار

كُنار يا سدر با نام علمي Zizyphus mauritiana ‎ متعلق به خانواده Rhamnaceae ‎ و دارای ‎ 40گونه است كه در تمام مناطق گرمسيری و نيمه‌گرمسيری پراكنده‌اند. اين ميوه علاوه بر هند در كشورهای افغانستان، ايران، سوريه، برمه، استراليا، آمريكا، ايتاليا، فرانسه، روسيه، اسپانيا، پرتغال و شمال آفريقا نيز وجود دارد.كشت تجاری آن به صورت باغ يكدست از ارقام پيوندی مرغوب در جنوب بلوچستان از حدود 50 سال پيش متداول بوده كه عمده اين ارقام از هند و پاكستان به كشور ايران وارد شده‌اند. گونه محصول كنار در سيستان و بلوچستان ميوه‌ای است بسيار درشت در دو شكل كروی و بيضی كشيده با درصد گوشت بالا و هسته بسيار ريز كه دارای طعم و مزه مطبوعی است.با توجه به‌ صرفه اقتصادی در محصول برداشت شده و وجود بازار مصرف مناسب برای ميوه آن در سال های اخير سطح زير كشت اين محصول در شهرستان های چابهار، نيكشهر، سرباز، حواشی ايرانشهر و ايرندگان خاش رو به گسترش است.

میوه کنار خوراکی است. میوه آن براحتی هضم و اثر ملین‌آور دارد و گوشت میوه آن شیرین و خوشمزه است. کنار در ماههای دی و بهمن به بازار می‌آید و تا اواخر فروردین عرضه می‌شود. کنار با قیمتی ارزانتر نسبت به سایر میوه‌ها در دسترس است. كنار ميوه مغذی و سرشار از ويتامين C و مقادير نسبتا خوبی از ويتامين B ،E و محتوی كلسيم، فسفر و آهن است.ارزش غذایی ميوه كنار از لحاظ پروتئین ، مواد معدنی، كلسيم، فسفر، كاروتن و ويتامين از سيب غنی تر و ميزان كالری و ويتامين سی آن نسبت به پرتقال بيشتر است.درخت کنار مقاومترین درخت میوه به صورت درختچه‌ای کوچک، خاردار با تاج پهن است میوه این درخت تخم مرغی شکل و به اندازه میوه زردآلو یا کمی کوچک‌تر است. طعم‌ این میوه ترش مطبوع و شیرین است. 

نوع وحشی کنار یا سدر درختی است به بلندی حدود ده متر، خاردار با شاخه های سفید و برگ های تخم مرغی و نوک تیز، میوه ی آن کوچک و خوشبو و به اندازه سنجد است و بعد از رسیدن سرخ و زرد می شود که دارای طعم ترش و شیرین است و گونه ترش آن بیش تر است. برگ های ساییده آن را در بازار به نام سدر عرضه می کنند. این درخت در ایران هم وجود دارد و نواحی گرم را می پسندد، در ایران در اطراف کازرون، جزیره ی خارک، لار، بندرعباس، اطراف نیک شهر، چابهار،سرباز و بم به طور خودرو می روید. 

طعم خوشمزه کنار پیوندی را در چابهار بچشید ، چون در اکثر نقاط کشور به ندرت پیدا میشود ، همچنین می توانید از باغ های کنار در زرآباد ، باهوکلات و پیشین دیدن کنید .

نارگیل

نارگیل با نام علمی  Cocos nucifera در خانواده Palm / Arecaceae قرار دارد. این درخت می تواند در آب و هوای گرمسیری رشد کند و انواع مختلفی نظیر نارگیل سبز، قهوه ای و زرد دارد. اما به طور کلی آن نارگیلی که در تمام دنیا معروف و مورد استفاده است میوه ای با پوست سخت و قهوه ای رنگ است که شامل قسمتهای مختلفی مثل گوشت نارگیل یا همان میوه سفید و چرب که داخل پوسته قرار دارد و شیره نارگیل یا آب نارگیل که شیرین و مقوی است و همچنین روغن نارگیل که از میوه نارگیل گرفته می‌شود، است.

با وجود آنکه نارگیل در مناطق استوایی می‌روید اما در تمام جهان استفاده می‌شود. شاید برایتان جالب باشد بدانید که بیشترین میزان مصرف از نارگیل میان بومیان اقیانوس آرام است که تقریبا زندگی روزمره شان به این میوه وابسته است. آنها یک ضرب المثل معروف دارند که می‌گویند هر آدمی که یک درخت نارگیل بکارد برای خودش و فرزندانش غذا، نوشیدنی، لباس و سرپناه آماده کرده است!

خاستگاه این گیاه یکی از موضوعات مورد بحث است بعضی از کارشناسان معتقدند نارگیل یکی از گیاهان بومی شبه جزیره آسیای جنوب شرقی است درحالیکه برخی دیگر شمال شرقی آمریکای جنوبی را خاستگاه این گیاه می‌دانند. فسیلهای بدست آمده در نیوزیلند نشان می‌دهد در حدود ۱۵ میلیون سال پیش گیاهان کوچکی شبیه نارگیل در این ناحیه رویش می‌کردند. حتی سنگوارههای قدیمی تر که در راجستان در هند کشف شده‌اند علی‌رغم خاستگاه نارگیل‌ها، در بیشتر این مناطق گرمسیری بخصوص در طول خطوط ساحلی استوایی پراکنده هستند. چون میوه نارگیل سبک و شناور است این گیاه به آسانی توسط جریانات دریایی تا مسافتهای طولانی حمل می‌شود. نخل نارگیل در خاکهای ماسه‌ای و نمکدار و در مناطق دارای نور خورشید فراوان و بارندگی‌های منظم (سالانه ۱۰۰–۷۵ سانتیمتر) رشد می‌کنند بنابراین علت تجمع این گیاه در نواحی کرانه‌ای تا حدی مشخص می‌شود. میوه‌هایی که از دریا در نواحی شمالی مثل نروژ جمع‌آوری شده‌اند بسیار زیستا بوده و سپس تحت شرایط مناسب مذکور رشد نموده‌اند. از این رو نارگیل در جزایر هاوایی یک پلی نزی وارداتی قلمداد می‌شود که ابتدا دریانوردان پلی‌نزیایی آن‌ها را از سرزمینهای مادریشان در اقیانوس آرام جنوبی به این جزایر آوردند. این گیاه به سمت آب خم می‌شود و هر چه بیشتر رشد می‌کند، بیشتر خم می‌شود در نتیجه، خشک میوه آن توسط آب دریا به اطراف پراکنده می‌شود. پوست سبک این میوه باعث می‌شود روی سطح آب شناور گردد. وقتی میوه نارگیل به‌وسیله آب دریا به ساحل برده شد، در طی یک الی دو ماه شروع به سبز کردن برگ کرده سپس تعداد زیادی ریشه بلند درمی‌آورد. این ریشه‌های بلند محکم به درختهای در حال رشد می‌چسبند و در مقابل باد تند ساحلی مقاومت می‌کنند.

نخل نارگیل (Cocosnucifera) با تنهٔ بلند و باریک، ساقه‌ٔ یکنواخت، تاج انبوه، برگ‌های زیاد و خوشه‌های میوه، یکی از زیباترین و مفیدترین درختان جهان محسوب می‌شود.نارگيل در بيش از ۸۰ کشور از مناطق گرمسيري، مهمترين محصول است. اين نخل علاوه بر تأمين نيازهاى غذائي، آشاميدني، منبعى براى تهيهٔ مواد اوليهٔ بسيارى از کارخانه‌ها و صنايع نيز مى‌باشد. بنابراين علاوه بر مصارف صنعتى در زندگى بومى نيز نقش مهمى دارد. تمام اندام‌هاى اين نخل شگفت‌انگيز براى بشر مفيد هستند و به همين دليل به درخت بهشتى مشهور شده است.ارزش غذائى نارگيل بيشتر در ميوهٔ آن نهفته است که شامل قسمت‌هاى زير مى‌باشد:۱. شيرهٔ نارگيل ۲. مغز يا گوشت ميوه ۳. پوست داخلى ۴. غلاف يا پوست خارجى ميوه.شيرهٔ نارگيل يکى از مهمترين نوشيدنى‌هاى نيروزا مى‌باشد که ارزش داروئى نيز دارد و باعث افزايش گردش خون در کليه‌ها، افزايش ادرار و دفع مواد سمى از بدن مى‌شود. ارزش انرژى‌زائى آن ۴/۱۷ کيلوکالرى در ۱۰۰ گرم آب است. ترکيبات شيرهٔ نارگيل به‌شرح زير است:آب ۵/۹۵ درصد، پروتئين ۱/۰ درصد، چربى کمتر از ۱/۰ درصد، مواد معدنى ۴/۰ درصد، کربوهيدرات ۴ درصد، کلسيم ۰۲/۰ درصد، فسفر کمتر از ۰۱/۰ درصد و آهن ۵/۰ ميلى‌گرم در ۱۰۰ گرم.مغز يا گوشت ميوه به شکل‌هاى مختلف مورد استفاده قرار مى‌گيرد. از آن تحت فشار، شيره يا کرمى تهيه مى‌شود که مادهٔ اوليهٔ ساخت بسيارى از شيرينى‌هاى لذيذ است و به همين علت اهميت تجارى دارد. مغز تازه شامل ۴۵ درصد رطوبت، ۴ درصد پروتئين، ۴ درصد مواد معدنى و ۱۰ درصد کربوهيدرات است. پودر و آرد نارگيل که در صنايع غذائى و شيرينى‌سازى به‌کار مى‌روند، از مغز تازه تهيه مى‌شوند. مغز خشک نارگيل که معمولاً کوپرا ناميده مى‌شود غنى‌ترين منبع روغن گياهى با ۶۷-۶۰ درصد چربى است. اين روغن بيشتر مصرف خوراکى دارد و از خواص داروئى ارزنده‌اى برخوردار است. ماليدن اين روغن بر پوست سر به رشد موزون و سلامت گيسوان کمک مى‌کند. علاوه بر آن در ساخت صابون، پاک‌کننده‌ها، شامپوها و … نيز به‌کار مى‌رود. پس از روغن‌کشى کوپرا، کنجالهٔ آن به‌عنوان خوراک دام مورد استفاده قرار مى‌گيرد و کود بسيار خوبى براى محصولات کشاورزى است. کوپراى خوراکى به دو شکل مختلف در دسترس است: توپى و فنجانى‌شکل. مغز خشک کامل يا کوپراى توپى وقتى به دو نيمهٔ فنجانى‌شکل تقسيم شد کوپراى فنجانى ناميده مى‌شود. مغز خشک نارگيل (کوپرا) نرم، شيرين، چرب و کرم‌رنگ است و با قيمتى بالاتر از پودر نارگيل به فروش مى‌ِسد. اين ماده در پخت بسيارى غذاها و دسرها (مانند شيربرنج) و نيز به شکل رنده شده در انواع شيرينى‌ها و حلواها کاربرد دارد.

ميوه نارگيل كروی شكل است كه قسمت خارجی آن ضخيم و سفت و متشكل از الياف نباتی و داخل آن نيز صاف و سخت می باشد . در قاعده نارگيل سه سوراخ ديده می شود كه چشم های نارگيل ناميده می شود . برای استفاده از مايع داخل نارگيل كه شير نارگيل ناميده می شود اين سوراخها را بايد با جسم نوك تيزی باز كرد و مايع دارون آنرا بيرون آورد . سپس با چكش آنرا بشكنيد و از گوشت داخل آن استفاده كنيد . البته می توانيد بعد از بيرون كشيدن شير ، نارگيل را در داخل فر در درجه حرارت 350 درجه فارنهايت بمدت نيم ساعت قرار دهيد تا نارگيل خود را بشكند .درخت نارگيل در هر سال حدود پنجاه عد نارگيل می دهد . نارگيل هنگاميكه نارس است مقدار بیشتری شير دارد ولی بتدريج ميوه می رسد مقدار شير آن كمتر می شود .برای خريد نارگيل هميشه ميوه ای را انتخاب كنيد كه سنگين باشد ضمنا آنرا تكان دهيد كه صدای شير داخل آنرا بشنوئيد زيرا نارگيل اگر بدون شير باشد حتما كهنه است و يا اينكه شيرش بيرون آمده و هوا كشيده و خراب شده است .

درختان نارگیل را می توانید در شهرستان های کنارک و چابهار از نزدیک ببینید .

گوآوا

گوآوا یا اَمرود (نام علمی Psidium guajava) نوعی گیاه گرمسیری با درختچه‌ای همیشه‌سبز از خانواده میرتاسه‌ است که برگ‌های در برابر هم ، دراز و بیضی شکل دارد. این درختچه بومی آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی، پرو، برزیل و مکزیک است. گوآوا درختچه‌ای همیشه سبز است و برگ‌های آن بدون کرک یا پوشیده از کرک است و گل‌های آن خوشبو است. پوست تنه گواوا سبز یا قهوه‌ای متمایل به قرمز است. دارای ریشه‌های سطحی است ریشه می‌تواند به گونه عمقی و پرپشت گسترش پیدا کند. گل‌های آن سفید و خوشبو هستند و در بهمن و اسفند به گل می‌نشیند. میوه آن چیزی همانند زیتونی به اندازه گلابی است. چرا که در بالای میوه تاجی از کاسبرگ‌ها قرار دارد. میوه آن گوشتدار است. دانه‌های آن مانند دانه‌های انگور در گوشت قرار دارد. رنگ داخل میوه قرمز یا سفید است. میوه آن شیرین است و آن را خام یا پخته به شکل مربا و ژله می‌خورند.در مناطق جنوب ایران، به این میوه زیتون محلی نیز می‌گویند.

این گیاه بومی مناطق گرمسیری آمریکا است. زادگاه اصلی این گیاه برزیل بوده ولی در زمان نامعلومی وارد کلمبیا شده‌است. اسپانیایی‌ها گوآوا را به فیلیپین و پرتغال برده‌اند که از پرتغال هم به هندوستان وارد شده و به سرعت گسترش یافته‌است، زیرا دانه فراوان و رویش بسیار خوبی دارد. گوآوا در بلندی ۱۵۰۰متری از سطح دریا در سیلان کشت شده‌است. کشورهای بزرگ از دید سطح زیر کشت گواوا بر این پایه‌اند: کشورهای جنوبی آسیا، هاوایی، ایسلند، کوبا و هندوستان. گوآوا سال‌ها قبل به ایران وارد شد و به گونه پرورشی در جنوب ایران در دو استان هرمزگان و سیستان و بلوچستان کاشته شده که با نام زیتون محلی شناخته می‌شود. شهرستانهای بندرعباس، میناب، رودان، چابهار، سرباز، نیکشهر از بسترهای تولید گوآوا در ایران هستند. بزرگترین باغ گوآوای کشور در بخش پیشین شهرستان سرباز قرار دارد .

میوه گیاه گوآوا دارای ترپنوئیدها، پکتین، روغن فرار و تانن است. در ۱۰۰ گرم از این میوه، ۸۲ درصد آب، ۷/۰ درصد پروتئین، ۶/۰ درصد چربی، ۱۱ درصد هیدرات کربن، کلسیم، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، گونه‌های ویتامین‌های آ، ب، ایبوفلاوین و ویتامین ث هست. از همه قسمت‌های این گیاه همانند میوه‌های جوان و نارس آن برای داروی ضد اسهال بهره‌گیری می‌شود. جوشانده پوست خشک درختچه برای درمان درد معده بکار برده می‌شود. همچنین برای رفع ناراحتی‌های پوست، همانند جرب و زخم‌ها کاربرد دارد. از برگ‌های گیاه به شکل آنتی‌بیوتیک در برابر استافیلوکوک‌ها بهره‌گیری می‌شود. بومیان در محل‌هایی که این گیاه می‌روید، از برگ‌های جویده شده آن که با دندان‌ها له شده و آغشته به بزاق شده باشد برای قطع خون‌ریزی زخم‌ها بهره‌گیری می‌کنند. از برگ این درخت درست همانند برگ چای بهره‌گیری می‌شود و آب فشرده میوه آن برای دیابت سودمند است. جوشانده برگ و پوست آن به شکل قاعده‌آور بهره‌گیری می‌شود و برای خانم‌ها پس از زایمان سودمند است. میوه رسیده و خشک شده آن برای درمان اسهال خونی مصرف می‌شود. میوه آن نرم‌کننده سینه بوده و برای عفونت‌های حاد گلو به نام گونه‌ای آرام‌کننده بهره‌گیری می‌شود. 

میوهٔ گوآوا در حالتی که رسیده باشد، بسیار خوشمزه و خوش طعم‌است. مزه میوه ترش و شیرین (ملس) و عطر مطبوعی دارد. از پوست میوهٔ گوآوا جهت تهیهٔ سالاد و دسر بهره‌گیری می‌نمایند. مصرف میوه در مراکز تولید به گونه تازه خوری بوده، ولی در تهیهٔ ژله، مارمالاد، کنسرو، و پاره‌ای از مشروبات غیرالکلی هم کاربرد دارد. از گوآوا همچنین می‌توان کرهٔ گیاهی و دوشاب تهیه کرد. از برگ گوآوا در صنایع رنگ و تانن سازی به کار برده می‌شود. گوآوا در زیادکردن میزان ویتامین C ژله و مارمالاد و فراورده‌های دیگر میوه‌ها هم بکار گرفته شده دارد. ارزش اقتصادی این میوه در تهیهٔ مواد نخستین ی ژله، مارمالاد، پورهٔ گوآوا است. 

در شهرستان های چابهار ، کنارک ، سرباز ، نیکشهر و قصرقند می توانید از باغ های زیبای گوآوا دیدن کنید و از میوه تازه آن در فصل زمستان بچشید .

بیدام ( گاروم زنگی یا لوز )

درخت لوز در استان هرمزگان، گاروم زنگی و در استان سیستان و بلوچستان، بیدام نامیده می شود. در زبان انگلیسی به نام های بادام هندی، بادام دریا، بادام گرمسیری و بادام مالابار (country-almond, Indian-almond, Malabar-almond, sea-almond, tropical-almond) خوانده می شود. جزء گیاهان گلدار در رده ی دولپه ای ها و راسته موردسانان، تیره ی گاروم زنگیان و سرده ی Terminalia با نام علمی Terminalia catappa می باشد. واژه ی لوز ریشه ی عربی به معنای بادام دارد. در مناطق رویش معمولاً این درخت را بادام (نوعی بادام) نامگذاری کرده اند. این نامگذاری به خاطر شباهت ظاهری میوه این گیاه با بادام و نیز مغز خوردنی آن است که از نظر شکل و مزه شبیه به مغز بادام می باشد. گفتنی است نام این درخت در زبان تلوگو (سومین زبان بزرگ هند) بادام چِتو (Badam chettu) و در زبان فرانسوی بادامیر (Badamier) است که هر دو برگرفته از زبان فارسی است.

بیدام درختی گرمسیری و میوه دار است که در استانهای ساحلی جنوب ایران میروید. این درخت در جنوب آسیا مانند هند، بنگلادش تا گینه نو و شمال استرالیا رویش دارد؛ به طور عمده در مناطق گرمسیری آسیا، آفریقا و استرالیا رشد می کند. توسط انسان بسیار پراکنده شده و به همین دلیل دقیقاً محدوده بومی آن نامشخص است.

این درخت تا ۳۵ متر رشد میکند (در جنوب ایران معمولاً بین ۵ تا ۸ متر دیده میشود). ویژگی ظاهری آن ایجاد طبقات مدور از شاخ و برگ است. شاخه های این درخت در فاصله های معینی از طول تنه به صورت افقی در همه جهات رشد میکنند و یک طبقه از تاج درخت را تشکیل میدهند. این ویژگی نمایی شبیه به چتر چند طبقه به درخت میدهد. در همه کشورهای محل رویش به خاطر زیبایی و سایه دار بودن به عنوان درخت زینتی در مناطق شهری کاشته میشود. چوب لوز سرخ رنگ، محکم و در مقابل آب بسیار بادوام است. درختی تک پایه (Monoecious) است؛ گل های نر متمایز از نوع ماده و شاتون است. هر دو گل نر و ماده 1 سانتی متر (0.39 اینچ) قطر دارند که سفید مایل به سبز کم رنگ با گلبرگ هستند.

این درخت در اواخر تابستان تا اوایل پاییز ثمر میدهد، میوه از نوع شفت است که لوزی شکل و تقریباً بزرگ است (۵ تا ۷ سانتیمتر درازا و 3.5 تا ۵ سانتیمتر پهنا دارد). میوه لوز نخست سبز رنگ و کال است، سپس به رنگ قرمز مایل به قهوه ای در میآید. بخش خوردنی آن نرم، شیرین و کمی ترش و اسیدی است، هسته بزرگ لیف پوشیده ای هم دارد که دارای مغز خوردنی است. مغز این میوه ارزش خوراکی فراوانی دارد و دارای انواع مواد معدنی، ویتامین، کربوهیدرات و ۱۶ درصد روغن است.

برگهای این درخت پهن و بزرگ است و در فصل پاییز به رنگ قرمز درآمده و میریزند که البته قبل از ریزش برگ ها، آنها به نوبه خود صورتی مایل به قرمز یا زرد قهوه ای در می آیند که بستگی به رنگدانه ی تشکیل شده در آنها مانند: ویولازانتین Violaxanthin، لوتئین (Lutein)، زیگزانتین (Zeaxanthin) و…. دارد.

برگ حاوی چند فلاونوئید مانند کامفرول و یا کورستین (kaempferol or quercetin) و چندین تانن مانند پونیکالین، پونیکالاژین یا ترکاتین(punicalin, punicalagin or tercatin) است و همچنین دارای ساپونین ها (saponines) و فیتوسترولها (phytosterols) می باشد. با توجه به غنی بودن برگ و پوست از مواد شیمیایی، در داروهای گیاهی مختلف برای مقاصد مختلف استفاده می شود. به عنوان مثال در تایوان، برگ افتاده به عنوان یک گیاه برای درمان بیماری های کبد استفاده می شود؛ در سورینام برای درمان اسهال و اسهال خونی، برگهای لوز را مانند چای دم میکنند و میخورند.

برگ های لوز یک نوع قارچ کش طبیعی است و مانع تکثیر قارچ ها می شود و از آن برای ضد عفونی آکواریوم ها و کشتن دسته جمعی باکتریهایی نظیر Saprolegia استفاده می گردد و همچنین موجب محافظت غشای مخاطی پوشش ماهی و ترمیم بافت تا بازسازی بافت های آسیب دیده می شود. نگه داشتن برگ ها در یک آکواریوم می تواند pH و فلزات سنگین محتوای آب را کاهش دهد، به همین خاطر پرورش دهندگان ماهی برای سال های متمادی از برگ های لوز در مقابل برخی از انگل ها و باکتری های پاتوژن فعال در آکواریوم ها استفاده می کنند.

درخت بیدام را در جای جای جنوب بلوچستان و حتی در داخل منازل داخل شهر چابهار می توانید ببینید ، همچنین میوه های آن در بازار سنتی داخل شهر چابهار توسط دستفروشان به فروش میرسد .

فالسا یا پالسا

فالسا گیاه بوته‌ای است که از نظر باغبانی جزو میوه‌های ریز محسوب شده و میوه‌های کوچک آن شبیه گیلاس قرمز است که به صورت تازه خوری و استفاده در سالاد و آبمیوه کاربرد دارد. 

فالسا درختچه ای بومی هند وکشورهای جنوب شرقی آسیا از قبیل سریلانکا، پاکستان، بنگلادش و سایر کشورهای استوایی است. که درخت آن به صورت درختچه‌هایی که بلندی آن به چهار متر می‌رسد و گل‌های نارنجی و زرد آن در اواخر بهار در کنار جوانه برگ به صورت خوشه‌ای ظاهر می‌شود، این درخت در مناطق خشک و کم ارتفاع  بهترین شد را دارد. میوه های تابستانی فالسا کوچک، ترش-شیرین، بنفش رنگ، از نظر ظاهری  بسیار شبیه بلوبری  و دارای بافتی شبیه دانه ی انگور میباشند. فصل برداشت این گیاه بسیار کوتاه است و سه هفته به طول می انجامد. فالسا گیاهی کم توقع بوده و انعطاف پذیری قابل توجهی به شرایط خاک و سایر عوامل محیطی دارد اما اگر تغییرات دمایی بین تابستان و زمستان زیاد نباشد باردهی میوه کاهش پیدا می کند. میوه فالسا در مناطق فاقد زمستان از کیفیت کمتری برخوردار است. هر درختچه حدود ۱۱ کیلوگرم بار می دهد. بهترین خاک برای رشد این گیاه خاک لومی فاقد رگه های آهکی با زهکشی خوب می باشد. 

زمان گل‌دهی در فالسا از بهمن و اسفند ماه بوده و تا اوایل اردیبهشت‌ماه ادامه دارد و گل‌ها در محور برگ‌ها تشکیل می‌شوند و فصل برداشت از اول اردیبشهت‌ماه تا نیمه دوم خردادماه ادامه دارد، میوه‌ها به تدریج رسیده و برداشت از هر گیاه به صورت روزانه ضروری است. 

فالسا میوه مناطق گرم است، ضمن آنکه بیشترین رشد، عملکرد و کیفیت را در مناطق با تابستان و زمستان مشخص نشان می دهد. در مناطق فاقد زمستان، بیش از یک بار گل می دهد و بنابراین میوه تولیدی از کیفیت کمتری برخوردار خواهد بود. گیاهان بالغ و کاملاً رشد یافته آن قادر به تحمل دماهای پایین گذرا هستند، ضمن آنکه می تواند دماهاي بالا تا 44 درجه سانتی گراد را تحمل نماید. دماهای بالا در خلال توسعه و تکامل میوه به رسیدن محصول کمک می کند. در فصل گلدهی نیاز به هوایی صاف و آفتابی دارد و بارندگی در این مقطع زمانی تأثیر منفی شدیدی روی تشکیل میوه می گذارد. فالسا در هندوستان تا ارتفاع 1000 متری از سطح دریا، رشد کرده و محصول رضایت بخشی تولید می نماید.

به طور کلی جهت رسیدن میوه، رنگ گیری صحیح و برخورداری از کیفیت خوب خوراکی، نیاز به آفتاب کامل و هوای گرم دارد. در شرایط اقلیمی گرم و خشک از رشد و نمو رضایت بخشی برخوردار است، ضمن آنکه خشکی و کم آبی های مقطعی را به خوبی پشت سر می گذارد.

فالسا گیاهی مقاوم به خشکی است. طی فصل خزان، نیاز زیادی به آبیاري ندارد، ولی به دلیل فعال بودن ریشه گیاه در خلال زمستان، بایستی رطوبت کافی در ناحیه ریشه وجود داشته باشد. انجام آبیاری به مقدار لازم و به فواصل منظم مخصوصاً در خلال دوره های گلدهی و میوه دهی براي تضمین سلامت گیاه و عملکرد بهتر آن کاملاً ضروری است.

میوه فالسا دارای میوه های شفت کوچک و تقریباً گرد است که توسط دم میوه هایی به طول 2 تا 3 سانتیمتر و به تعداد زیاد به خوشه هاي بزرگ، باز و منشعب متصل می شوند. میوه ها، قطري حدود 1 تا 1.9 سانتیمتر، طول 0.8-1.6 سانتیمتر و وزن 0.5-2.2 گرم دارند . رنگ پوست میوه ضمن رسیدن، از سبز روشن به قرمز آلبالویی می گراید و سرانجام بنفش تیره یا سیاه می شود. رسیدگی بیش از حد میوه، کاهش رطوبت و در نتیجه چروکیدگی آن را سبب خواهد شد. میوه فالسا طعم ترش دلپذیری دارد که به دلیل نسبت مناسب قند به اسید، بسیار خوشمزه است.

برای دیدن باغ درختان فالسا می توانید به شهرستان های چابهار ، کنارک و سرباز بروید و طعم یک میوه نادر در کشور را بچشید .

جم ( جمبو یا جمبولان )

جمبو نام درخت میوه دار و همیشه سبزی است که در شهرها و مناطق ساحلی جنوب ایران می‌روید. این درخت گرمسیری با نام علمی (Syzygium cumini) بومی کشورهای هند، سریلانکا، بنگلادش و اندونزی است. نام این درخت در ایران برگرفته از نام هندی آن است. امروزه علاوه بر این کشورها، در بسیاری از کشورهای دیگر از جمله فیلیپین، میانمار، برزیل، جزایر و کشورهای آمریکای مرکزی، فلوریدای آمریکا و برخی کشورهای آفریقایی درخت جمبو وجود دارد. گفته می‌شود جمبو در حدود ۳۰۰ سال پیش به جنوب ایران وارد شده است. جمبو به طور محدود در استان‌های بوشهر ،هرمزگان و به تعداد بیشتر در جنوب بلوچستان کشت می‌شود.

درخت جمبو از جمله درختان سریع‌الرشد است که در دو سالگی می‌تواند به بلندی بیش از سه متر برسد. در هند این درخت تا سی متر ارتفاع پیدا می‌کند، ولی در جنوب ایران معمولاً به بلندی ۷ تا ۱۴ متر دیده می‌شود. این درخت بیش از صد سال عمر می‌کند. منطقه رویش این گیاه از ساحل دریا تا ارتفاع ۱۸۰۰ متر از سطح دریا است ولی از ارتفاع ۶۰۰ متر به بالا میوه نمی‌دهد.

از آنجا که درخت جمبو تاج و منظره زیبایی دارد در بسیاری از مناطق رویش به عنوان درخت زینتی و سایه دار استفاده می‌شود. چوب آن محکم است و در مقابل آب استقامت زیادی دارد. در برخی کشورها از چوب جمبو برای ساخت تراورس و وسایل و ابزارالات کشاورزی و روستایی و نیز سوخت استفاده می‌شود. از پوست این درخت به خاطر داشتن ۸ تا ۱۹ درصد تانن در صنعت چرم‌سازی استفاده می‌شود. گل‌های این درخت نیز مورد علاقه زنبورهای عسل است و به همین خاطر در صنعت زنبورداری مؤثر می‌باشد. در جنوب ایران گلدهی این درخت در فروردین و اردیبهشت ماه‌است و در ماه‌های تیر و مرداد ثمر می‌دهد. میوه رسیده جمبو سیاهرنگ است و به شکل و اندازه زیتون یا کمی بزرگتر است. میوه جمبو که به صورت خوشه‌ای است، نخست کوچک و سبز است رفته رفته بزرگتر و سرخرنگ می‌شود و سپس به رنگ سیاه در می‌آید. میوه جمبو هسته بزرگی دارد که سخت نیست. بخش خوردنی آن نرم و آبدار است. جمبو کال گس و ترش است ولی میوه رسیده شیرین و کمی ترش است. از جمبو می‌توان سرکه، شراب، ژله و انواع شربت‌ها تهیه کرد. سرکه جمبو به دلیل خوشرنگ و معطر بودن در سراسر کشور هند ساخته و استفاده می‌شود. جمبو دارای انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی است. علاوه بر اینها، بخش‌های مختلف گیاه ارزش دارویی دارند، به ویژه هسته‌های جمبو در درمان و کنترل بیماری قند (دیابت) مؤثرند.

درخت جم را می توانید در شهرستان های سرباز ، نیکشهر ، چابهار ، کنارک و قصرقند ببینید ، اگر خوش شانس باشید و سفرتان همزمان با برداشت محصول باشد می توانید از خوردن آن لذت ببرید .

سیتاپل

سیتاپل پرمصرف ترین گونه آنونا و بومی مناطق گرمسیری قاره آمریکا و هند است. معامله گران اسپانیایی آن را به آسیا آوردند از جایی که نام مکزیکی قدیمی آن که آتی بود ،هنوز در بنگالی آتا ، نپال آاتی ، سریلانکا ماتی آنودا ، برمه ای اژار تو ، اندونزیایی “سریکایا” و در فیلیپین آتیس نامیده می شود. همچنین در هند ، پاکستان ، فیلیپین و استرالیا به عنوان سیتاپل معروف است. این نام در پرتغالی ها به عنوان Ata نیز استفاده می شود.

این میوه به شکل کروی مخروطی ، قطر 5-10 سانتی متر (2/3 تا 9/9 اینچ)  و طول 6-10 سانتی متر (2.4-3.9.9 اینچ)  دارد و وزن آن 100 تا 200 گرم (3.5-8.5 اونس) ، با یک پوست ضخیم تشکیل شده است .گوشت آن به رنگ کرم روشن متمایل به زرد ، معطر و شیرین است ، خامه ای و بقولی بستنی درختی است . این میوه دارای بذرهایی به طول 13 تا 16 میلی متر (0.51 تا 0.63 اینچ) می باشد  که بخش های جداگانه ای را در یک لایه واحد در اطراف یک هسته مخروطی مرتب تشکیل داده است . داخل میوه نرم ، کمی دانه دار و لغزنده است. دانه های سخت و براق ممکن است در هر میوه 20 تا 40 یا بیشتر باشد و روکش قهوه ای تا سیاه داشته باشد ، گرچه گونه هایی وجود دارند که تقریباً بدون هسته هستند.

برای خوردن میوه نادر سیتاپل به چابهار بیایید و در باغ های گرمسیری زیبای این منطقه از طعم خوشمزه سیتاپل لذت ببرید .

جنوب بلوچستان دارای باغ های منحصر به فرد درختان گرمسیری و نیمه گرمسیری در کشور است و این باغات میوه تازه ای به شما عرضه می کنند که با قیمت گزاف از خارج به کشور وارد می شود ، این میوه های خوشمزه را می توانید تازه از درخت چیده و بخورید . سعی کردیم در این مطلب چکیده ای از زیباییهای استان سیستان و بلوچستان خصوصا چابهار را که باغات گرمسیری هستند معرفی کرده باشیم .

چنانچه از این باغات دیدن کرده اید و یا این نوع میوه ها را خورده اید، نظرات و دیدگاهتان را با ما و کاربران محترم سایت در میان بگذارید .

 

سلام طاعات وعبادات قبول درگاه حق باشه ان شاالله با توجه به اطلاعاتی که در انیجا ذکر کرده ایداگر درسیستان وبلوچستان در مورد میوه های گفته شده سرمایه گذاری شود به مراتب از نفت در آمدش بیشتر می شود .وهمچنین از واردات میوه نادر بی نیاز می شویم.

دقیقا همینطوره ، این موضوع نیازمند یک نگاه کارشناسانه دقیق و همراهی کامل دولت است . هم کشاورزان بهره مند می شوند و هم در فصل زمستان انواع میوه های تازه را در سفره هموطنان میتونین پیدا کنین ( زمانی که اکثر مناطق کشور درگیر برف و سرما هستند ) .

سلام ممنون از مطلب خوبتون این درختانی که ذکر کردید برای مناطق گرم و خشک هم مثمر خواهند بود ؟

سلام دقیق نمیدونم باید از کارشناسان جهادکشاورزی در این مورد بپرسید

این درخت در بوشهر جوابگو هست و ثمر خوبی هم میده

سلام و خسته نباشید / من در جنوب فارس و شهرستان خنج زندگی میکنم / آیا درختانی مانند ازگیل و آناناس در چنین منطقه ای که آب و هوای گرم و خشک رو داره قابل رشد هستند؟

سلام من میوه های استوایی را از کجا تهیه کنم

سلام دوستان اگر کسی درخت انبه چهارفصل داره یه چند تا پیوندک میخواستم برای پیوند

این گیاه از تیره نخل بوده و موطن اصلی آن جنوب شرقی آسیا و اقیانوسیه معرفی گردیده است. نارگیل در مناطق استوایی کشت می شود و از گیاهان مناطق گرمسیری بشمار می آید. این گیاه دارای ساقه بدون انشعاب به ارتفاع ۲۰-۵ متر بوده و حاوی جوانه انتهایی می باشد که داخل پوشش الیافی قرار می گیرد. برگ های نارگیل مرکب بوده و قسمتی از دمبرگ که به تنه متصل می شود، پهن تر می باشد. نارگیل از گیاهان یک پایه بوده و خوشه های گل از جوانه های جانبی که بین تنه و برگ ها قرار دارند، حاصل می شوند. تعداد خوشه های گل به تعداد برگ های بالغ روی درخت بستگی دارد و پیدایش آنها همانند پیدایش برگ ها تدریجی بوده و تقریباً در هر ماه، یک خوشه گل ظاهر می شود. گل های نر و گل های ماده به طور جداگانه بر روی خوشه های مرکب ظاهر می شوند. خوشه های گل همانند خرما داخل تارونه قرار می گیرند. در هر خوشه تقریاً ۴۰-۲۰ عدد گل ماده وجود دارد که از بین آنها ۵-۲ عدد تبدیل به میوه می شوند. گل های نر در قسمت نوک خوشه قرار می گیرند. میوه نارگیل از نوع میوه های شفت بشمار می آید. قسمت برون بر و میان بر آن الیافی و درون بر سفت و سخت دارد. دانه میوه بزرگ بوده و پوسته نازک و قهوه ای رنگ دارد. مغز میوه را بخش آندوسپرم دانه بنام کوپرا تشکیل می دهد که به رنگ سفید بوده و ضخامت ۵/۱-۱ سانتی متر می باشد و جنین در داخل آن قرار می گیرد. در فضای داخل دانه مایع زلال وجود دارد که شیره نارگیل نامیده می شود. این مایع قسمتی از سلول های آندوسپرم است که سفت نگردیده و حاوی ویتامین ها و هورمون های مختلف می باشد. درخت نارگیل از طریق کشت بذر می باشد. بذور نارگیل را می توان به طور مستقیم در محل اصلی و یا در خزانه کشت نمود. در کشت خزانه، نهال های مرغوب انتخاب گردیده و به محل اصلی انتقال داده می شوند. بذرهای نارگیل را قبل از کشت به مدت دو هفته داخل آب قرار می دهند تا جوانه زنی آسانتر گردد.

هر چه نارگیل تازه تر و پر آب تر باشد شانس شما برای جوانه زنی نارگیل افزایش می یابد. سعی کنید نارگیل های سبز را انتخاب کنید . اگر نارگیل تازه هم در دسترس شما نبود می توانید از نارگیل های قهوه ای موجود در میوه فروشی ها استفاده کنید.

خود ما نیز از نارگیل های قهوه ای و نه چندان تازه استفاده کردیم و 5 عدد نارگیل را با موفقیت پرورش دادیم.فصل نارگیل در ایران

برای کاشت نارگیل ابتدا باید پوست نارگیل را به صورت کامل کنده و آن را به مدت 2-3 روز در یک ظرف پر از آب قرار دهید. پس از آن نارگیل را در یک پلاستیک زیپک دار قرار می دهید و به مقدار یک چهارم لیوان آب داخل پلاستیک می ریزید تا رطوبت نارگیل حفظ شود. سپس هوای داخل پلاستیک را خالی کنید و درب پلاستیک را ببندید.

پلاستیک را باید در جای گرم و تاریک قرار دهید تا نارگیل جوانه بزند. منظور از جای گرم دمای معمولی اتاق می باشد.

حتما باید روی نارگیل را یا با پارچه ای بپوشانید یا در جای تاریک قرار دهید. سپس هر 3-4 روز یکبار نارگیل را چک کنید تا آب کافی داشته باشد. پس از 2 تا 6 هفته جوانه سفید نارگیل را مشاهده می کنید که از داخل یکی از چشم هایش خارج شده و این یعنی تا اینجای کار موفق عمل کرده اید.

پس از مشاهده جوانه نارگیل باید به مدت 3 روز صبر کرده و نارگیل را در همان شرایط نگه دارید. سپس آن را به جای منتقل کنید که هم گرم باشد و هم دارای نور کافی و غیر مستقیم خورشید. پس از گذشته یک هفته تا ده روز کم کم جوانه سفید نارگیل بزرگتر شده و تغییر رنگ می دهد شروع به بالا آمدن می کند. همزمان با رشد جوانه به سمت بالا ریشه دراز نارگیل نیز از زیر جوانه شروع به پایین رفتن می کند و پس از مدتی شما ریشه های کوچک سفید رنگی بر روی همان ریشه دراز مشاهده می کنید. تا اینجا هنوز نیز نارگیل ما در پلاستیک خواهد ماند تا به اندازه کافی جوانه سبز رنگ شود و ریشه های قوی و بزرگتری پیدا کند.

پس از گذشت 30 روز از جوانه زنی نارگیل وقتی مشاهده کردید که جوانه شما سبز رنگ شده و ریشه های خوبی دارد می توانید نارگیل را به محل کاشت دائمی منتقل کنید. برای کاشت نارگیل داخل گلدان عجله نکنید، نارگیل شما داخل همان پلاستیک هم می تواند به خوبی رشد کند و هر چه بیشتر صبر کنید تا ریشه هایش بزرگتر شوند بهتر است.

همانطور که قبلا گفتیم نارگیل در آب و هوای استوایی و خیلی مرطوب رشد می کند بنابراین اگر شما در جایی هستید که آب و هوای مرطوب و گرمی در 4 فصل سال دارد میتوانید نارگیل را در فضای باز و باغچه خود بکارید اما اگر مثل خود ما در آب و هوایی کویری با زمستان های خشک زندگی می کنید و شرایط را نا مناسب می دانید بهترین کار این است که نارگیل را داخل یک گلدان و داخل منزل بکارید.

بهترین گلدان برای کاشت نارگیل از نوع سفالی و گلی می باشد تا بتواند به خوبی رطوبت نارگیل را تامین کند.

اندازه گلدان شما باید از نظر ارتفاع حداقل 40 سانتی متر و از نظر قطر حداقل 2 برابر نارگیل باشد.

بهترین خاک برای نارگیل ماسه رودخانه ای می باشد. به خاطر داشته باشید خاک گلدان باید به صورتی باشد که سریعا و به خوبی آب اضافی گلدان را خالی کند. یعنی هنگامی که شما گیاه را آبیاری می کنید زهکشی خاک قوی باشد. به طور مثال به هیچ وجه خاک رس که دارای چسبندگی بالا می باشد برای کاشت نارگیل مناسب نیست.

عمر هر درخت نارگیل حدود ۷۰-۶۰ سال تخیمن زده شده است . اما این عمر مربوط به درختانی است که در محیط طبیعی و در خاک کاشته می شوند معمولا نمونه هایی که به شکل گلدانی پرورش می یابند در حدود ۶-۵ سال عمر می کنند. همچنین نارگیلهای کاشته شده در گلدان میوه نخواهند داد و به عنوان گیاهی با برگهای زینتی مورد استفاده قرار میگیرند. همچنین گیاهانی که شرایط محیطی مناسبی دارند از زمانی که از طریق بذر تکثیر می شوند تا زمانی که تولید میوه می کنند ۱۰-۶ سال طول می کشد.

چون میوه نارگیل سبک و شناور است این گیاه به آسانی توسط جریانات دریایی تا مسافتهای طولانی حمل می شود. نخل نارگیل در خاکهای ماسه ای و نمکدار و در مناطق دارای نور خورشید فراوان و بارندگی های منظم (سالانه ۱۰۰–۷۵ سانتیمتر) رشد می کنند بنابراین علت تجمع این گیاه در نواحی کرانه ای تا حدی مشخص می شود. پوست سبک این میوه باعث می شود روی سطح آب شناور گردد .

وقتی میوه نارگیل به وسیله آب دریا به ساحل برده شد، در طی یک الی دو ماه شروع به سبز کردن برگ کرده سپس تعداد زیادی ریشه بلند درمی آورد. این ریشه های بلند محکم به درختهای در حال رشد می چسبند و در مقابل باد تند ساحلی مقاومت می کنند.

آبی که برای آبیاری گیاهان استفاده می کنید باید به مدت 24 ساعت مانده باشد تا کلر آن به گیاه آسیب نزند.

نارگیلی که شما کاشته اید به جا به جایی بسیار حساس می باشد و تا یک سال نیازی به تعویض گلدان نیست فقط زمانی که متوجه شدید ریشه ها از کف گلدان بیرون زده یا گلدان برای گیاه شما کوچک شده است نسبت به تعویض آن اقدام کنید.

تنها نارگیل هایی به میوه دهی می رسند که در فضای بیرون منزل و در شرایط آب و هوایی خوبی باشند. مدت زمان میوه دهی درختان نارگیل نیز بین 5-9 سال می باشد.

زمانی گیاه را آبیاری کنید که خاک گلدان در حال خشک شدن می باشد. آبیاری بیش از اندازه باعث از بین رفتن گیاه می شود.فصل نارگیل در ایران

نارگیل (نام علمی: Cocos nucifera)[۲] از اعضاء خانواده نخلیان (Arecaceae) است و تنها گونه‌ای است که در سرده نارگیل (Cocos) طبقه‌بندی می‌گردد.

واژه نارگیل از واژه «انارگیل» سانسکریت وارد پارسی شده و در زبان پارسی میانه به آن گوچ هندوک می‌گفتند که این واژه از زبان پارسی میانه وارد زبان عربی شده و به صورت جوز الهند معرب شده‌است. واژه نارگیل به میوه نخل نارگیل اشاره دارد.[نیازمند منبع]

خاستگاه این گیاه یکی از موضوعات مورد بحث است بعضی از کارشناسان معتقدند نارگیل یکی از گیاهان بومی شبه جزیره آسیای جنوب شرقی است درحالیکه برخی دیگر شمال شرقی آمریکای جنوبی را خاستگاه این گیاه می‌دانند. فسیلهای بدست آمده در نیوزیلند نشان می‌دهد در حدود ۱۵ میلیون سال پیش گیاهان کوچکی شبیه نارگیل در این ناحیه رویش می‌کردند. حتی سنگوارههای قدیمی تر که در راجستان در هند کشف شده‌اند علی‌رغم خاستگاه نارگیل‌ها، در بیشتر این مناطق گرمسیری بخصوص در طول خطوط ساحلی استوایی پراکنده هستند. چون میوه نارگیل سبک و شناور است این گیاه به آسانی توسط جریانات دریایی تا مسافتهای طولانی حمل می‌شود. نخل نارگیل در خاکهای ماسه‌ای و نمکدار و در مناطق دارای نور خورشید فراوان و بارندگی‌های منظم (سالانه ۱۰۰–۷۵ سانتیمتر) رشد می‌کنند بنابراین علت تجمع این گیاه در نواحی کرانه‌ای تا حدی مشخص می‌شود. میوه‌هایی که از دریا در نواحی شمالی مثل نروژ جمع‌آوری شده‌اند بسیار زیستا بوده و سپس تحت شرایط مناسب مذکور رشد نموده‌اند. از این رو نارگیل در جزایر هاوایی یک پلی نزی وارداتی قلمداد می‌شود که ابتدا دریانوردان پلی‌نزیایی آن‌ها را از سرزمینهای مادریشان در اقیانوس آرام جنوبی به این جزایر آوردند. این گیاه به سمت آب خم می‌شود و هر چه بیشتر رشد می‌کند، بیشتر خم می‌شود در نتیجه، خشک میوه آن توسط آب دریا به اطراف پراکنده می‌شود. پوست سبک این میوه باعث می‌شود روی سطح آب شناور گردد. وقتی میوه نارگیل به‌وسیله آب دریا به ساحل برده شد، در طی یک الی دو ماه شروع به سبز کردن برگ کرده سپس تعداد زیادی ریشه بلند درمی‌آورد. این ریشه‌های بلند محکم به درختهای در حال رشد می‌چسبند و در مقابل باد تند ساحلی مقاومت می‌کنند.[۳]

یک عدد نارگیل اندازه متوسط حاوی وزنی در حدود ۳۹۷ گرم با ۱۴۰۵ کالری است. در صورتیکه این میوه را به تکه‌های ۵ سانتی‌متری برش دهید، هر تکه مصرفی ۱۵۹ کالری دارد. کل چربی موجود در یک نارگیل در حدود ۱۳۳ گرم است. هر تکه ۵ سانتی‌متری تقریباً ۱۵ گرم چربی کل داشته که ۱۳ گرم آن چربی اشباع شده‌است. براساس انجمن قلب آمریکا، در صورت پیروی از یک رژیم غذایی روزانه با ۲۰۰۰ کالری، می‌توانید ۷۸ گرم چربی در روز استفاده کنید، اما بیشتر از ۱۶ گرم از این چربی‌ها نباید اشباع شده باشد. با توجه به اینکه نارگیل حاوی میزان بالایی چربی اشباع شده‌است، بنابراین دریافت نارگیل را به قسمت‌های کوچکی در یک رژیم غذایی متعادل محدود کنید.

نارگیل حاوی فیبر بالا و بدون کلسترول است. موادغذایی سرشار از فیبر به کنترل قندخون، کلسترول و افزایش حس سیری کمک می‌کند. میزان مصرف روزانه توصیه شده فیبر برای بانوان ۲۵ گرم و برای مردان ۳۸ گرم است. یک تکه نارگیل ۴ گرم فیبر غذایی را برای بدن فراهم می‌کند. از طرفی یک نارگیل کامل حاوی ۳۶ گرم فیبر می‌باشد. انجمن قلب آمریکا مصرف میزان زیادی از فیبر را توصیه می‌کند زیرا خطر سکته و افزایش فشار خون را کاهش می‌دهد.
فصل نارگیل در ایران

مصرف یک تکه نارگیل ۲ میلی‌گرم آهن به رژیم غذایی اضافه می‌کند که در حدود ۱۱ درصد از نیاز روزانه توصیه شده محسوب می‌شود. متابولیسم بدن آهن را برای کمک به حمل اکسیژن از میان جریان خون به تمام بخش‌های بدن مصرف می‌کند. یک تکه نارگیل همچنین حاوی ۱۶۰ میلی‌گرم پتاسیم بوده که به تنظیم ضربان قلب کمک خواهد کرد. همچنین حاوی ۵۱ میلی‌گرم فسفر برای تقویت دندان‌ها و سیستم اسکلتی است.

در هر ۸۰ گرم گوشت تازه نارگیل که به اندازه یک فنجان نارگیل تازه است مواد مغذی زیر موجود است

سال ۲۰۱۸

0