عکس پریود خرگوش

Pentalagus
Bunolagus
Nesolagus
Romerolagus
خرگوش کوتوله
خرگوش‌های دم‌پنبه‌ای
خرگوش اروپایی
خرگوش آفریقایی

خَرگوش پستانداری گیاه‌خوار، از تیره خرگوشان است که اندامی شبیه به گربه و گوش‌های دراز و لب‌های شکافدار دارد. دست‌های خرگوش از پاهایش کوتاهتر هستند؛ و بسیار تند حرکت می‌کند، و دارای انواع مختلف است.

در هنگام زمستان به دلیل داشتن پوست سفید پیدا کردن خرگوش در برف دشوار است. تغییر رنگ پوست این جانور مربوط به (ویژگی‌های حیات) است؛ یعنی در زمستان سفیدشدن پوست این جانور را می‌توان سازش با محیط ویژگی‌های حیات دانست. خرگوش قطبی سوراخ‌هایی به عمق ۲ متر در برف حفر می‌کند تا از کودکان خود در هنگام خطر محافظت کند.

خاستگاه اصلی این جانور اسپانیا و شمال آفریقا است.[نیازمند منبع] اما به برخی از کشورهای دیگر هم مهاجرت کرده‌است. خرگوش گیاهان بومی را می‌خورد و باعث می‌شود که سایر جانوران گرسنه بمانند. این جانور همچنین محصولات کشاورزی را منهدم می‌کند و برای خود سوراخ‌های زیرزمینی حفر می‌کند.

یکی از گونه‌های خرگوش، خرگوش آنقوره است. با توجه به میانگین ۵ تا ۶ بچه در هر زایمان، می‌توانند ۵۰ تا ۶۰ بچه در سال تولید کنند. این نوع خرگوش می‌تواند از سه ماهگی باردار شود.
عکس پریود خرگوش

خرگوش‌ها بیش از ۴۴ گونه‌اند (اهلی و صحرایی). رنگ آن‌ها خاکستری و قهوه‌ای است. خرگوش‌های دست‌آموز رنگ‌های گوناگونی دارند. طول آن‌ها تا ۶۰ سانتیمتر و وزن آن‌ها تا ۵ کیلوگرم هم می‌رسد. طول عمر آن‌ها تا ۶ سال و دشمنان آنها روباه، مار (مانند پایتونان)، عقاب، و انسان هستند. سرعت خرگوش به ۴۰ کیلومتر در ساعت هم می‌رسد. خرگوش در هر دوره بارداری، بین ۶ تا ۸ بچه به دنیا می‌آورد.

خرگوش‌ها می‌توانند در چمنزار، علفزار، جنگل‌های کم درخت، جنگل‌های انبوه، تالاب و حتی بیابان زندگی کنند.[۱] این جانور به صورت گروهی زندگی می‌کند. شناخته شده‌ترین گونهٔ خرگوش یعنی خرگوش اروپایی در سوراخ‌هایی درون زمین زندگی می‌کند.[۱]

بیش از نیمی از خرگوش‌های جهان در آمریکای شمالی زندگی می‌کنند.[۱] همچنین جنوب غربی اروپا، آسیای جنوب شرقی، سوماترا، برخی جزیره‌های ژاپن و بخش‌هایی از آفریقا و آمریکای جنوبی هم زیستگاه این جانورند. به صورت طبیعی نباید در بیشتر بخش‌های اوراسیا خرگوش پیدا کرد. با این حال هم‌اکنون شماری از گونه‌های خرگوش صحرایی در این منطقه یافت می‌شود. بیشتر خرگوش‌ها در اثر مبادلهٔ بزرگ میان آمریکا وارد آمریکای جنوبی شدند. بیشتر این قاره تنها یک گونه از این جانور، خرگوش برزیلی، را دربردارد؛ درحالی که بیشتر مخروط جنوبی آمریکا بدون خرگوش است.

خرگوش‌های اروپایی به بسیاری از نقاط جهان برده شده‌اند.[۲]

حفرهٔ بینی خرگوش توسط استخوان نرمی به نای پیوند خورده‌است که تنها هنگام بلعیدن کنار می‌رود برای همین خرگوش‌ها همواره ناچارند از راه بینی نفس بکشند. خرگوش‌ها دو سری دندان پیشین دارند که یکی پشت دیگری جای دارد. به کمک این دندان‌ها است که می‌توان خرگوش‌ها را از دستهٔ جوندگان، که بیشتر با آن‌ها اشتباه گرفته می‌شوند جدا کرد.[۳] کارل لینه ریشهٔ خرگوش‌ها و جوندگان (مانند موش صحرایی، موش، سنجاب، همستر، سگ آبی و …) را در گروه سنجابک‌سانان رده‌بندی کرده بود. بعدها تصمیم بر آن شد که این دو دستهٔ جانوری را از گروه جدا کنند. آن‌ها علت این همانندی‌ها را تنها در فرایند فرگشت جانوران دیده بودند. هرچند، امروزه با مطالعه بر روی DNA و شناسایی اجداد آنان نتیجه‌گیری شده که خرگوش‌ها و جوندگان دوباره به گروه سنجابک‌سانان مربوط دانسته شود.[۴]

گوش‌های بلند خرگوش‌ها که گاهی بلندتر از ۱۰ سانتیمتر (۴ اینچ) هم می‌شوند احتمالاً برای شناسایی درندگان سازگار شده‌اند. دو پای پشتی آن‌ها بسیار نیرومند هستند و چهار انگشت دارند. اما پنجه‌های پیشین آن‌ها دارای پنج انگشت است.[۵] خرگوش در هنگام استراحت، جانوری کف‌رو است. درحالی که هنگام دویدن بر روی پنجه به این سو و آن سو می‌رود. برای همین بیشتر، خرگوش‌ها را جانورانی پنجه‌رو می‌دانند. اندازهٔ بدن خرگوش می‌تواند از ۲۰ سانتیمتر (۸ اینچ) و ۰٫۴ کیلوگرم تا ۵۰ سانتیمتر (۲۰ اینچ) و بیش از ۲ کیلوگرم برسد. خز بدن آن‌ها هم معمولاً نرم و بلند است و سایه‌های قهوه‌ای، خاکستری و زرد-قهوه‌ای دارد.[۲] بعضی نژادهای خرگوش مانند “فلمیش جاینتز” تا ۶ کیلو وزن و ۷۵ سانتیمتر قد دارند. رکورد بزرگ‌ترین خرگوش جهان، متعلق به خرگوشی به نام «داریوس» است که ۱۳۱ سانتیمتر قد و ۱۸ کیلو وزن دارد.[۶]

بیشتر گوارش خرگوش‌ها در رودهٔ بزرگ و کورروده انجام می‌شود. کورروده این جانور نزدیک به ۱۰ سانتیمتر بزرگتر از معده است و همراه با رودهٔ بزرگ نزدیک به ۴۰ درصد فرایند گوارش را بر دوش می‌کشد.[۷] ساختار ماهیچه‌ای ویژهٔ اندام کورروده در این جانور اجازه می‌دهد تا روده بتواند رشته‌های گیاهی را از مواد گوارش شدنی جدا کند و رشته‌ها را به صورت مدفوع از بدن بیرون کند. درحالی که مواد مغذی‌تر از راه غشاء مخاطی به صورت کورروده‌پروری جذب می‌شود. نام دیگر کورروده‌پروری «مدفوع شبانه» است. این مواد دارای ویتامین، پروتئین و مواد معدنی فراوانی است که برای سلامتی بدن خرگوش نیاز است. خرگوش این مواد را می‌خورد تا بتواند نیازهای خوراکی بدنش را فراهم کند (فرایندی مانند نشخوار کردن با اندکی تفاوت) پوشش مخاطی اجازه می‌دهد تا مواد مغذی از راه بخش اسیدی معده بگذرد و برای گوارش به روده برسد. خرگوش‌ها با این فرایند می‌توانند مواد مغذی بیشتری را از خوراکشان بیرون بکشند.[۸]

خرگوش جانوری است که همواره شکارچیان در کمین آنند. برای همین همواره ناچار است نسبت به پیرامونش هشیار باشد. برای نمونه در بخش مدیترانه‌ای اروپا، روباه‌های قرمز، گورکن و یک گونه از وشق ایبری از شکارچیان همیشگی خرگوش هستند.[۹] خرگوش درصورت روبرویی با یک احتمال خطر، سرجایش خشکش می‌زند. پیرامونش را نگاه می‌کند و به دیگر خرگوش‌ها هشدار می‌دهد. در هنگام هشدار انگشت شست قوی‌ترش را بر روی زمین می‌گذارد. خرگوش‌ها میدان دید بسیار گسترده‌ای دارند.[۱۰] آن‌ها برای گریختن از چنگال شکارچی به صورت زیگ زاگ می‌پرند و درصورت گرفتاری با پاهای پشتی خود محکم بر بدن شکارچی می‌کوبند. همچنین از دندان‌های نیرومندشان کمک می‌گیرند و با گاز گرفتن تلاش می‌کنند تا از کشمکش بگریزند.[۱۱]

میانگین زمان خواب برای یک خرگوش در قفس ۸٫۴ ساعت است.[۱۲]

چون خرگوش در پایین زنجیره غذایی جانوری است زیاد شکار دیگر جانوران می‌شود. برای دیدن شکارچیانی که از پشت به آنها حمله می‌کنند چشم خرگوش در کنار سر (و نه رو به جلو) قرار گرفته است تا شکارچیان را زودتر ببینند. اما این باعث شده که خرگوش، یک نقطه کور ۱۰ درجه‌ای درست مقابل خود داشته باشد. یعنی اگر تهدیدی، درست جلوی بینی خرگوش باشد احتمالا آن را نمی‌بیند. همچنین به این دلیل که چشمان خرگوش در دو طرف سرش است سخت بتواند همزمان با دو چشمشان چیزی را ببینند. برای همین برای دیدن کامل یک جسم از یک چشم خود استفاده می‌کند. به بیان دیگر خرگوش در هنگام دویدن به سختی بتواند برآوردی از سرعت و مسافت رسیدن به چیزی داشته باشد.[۶]

نرخ تولید مثل خرگوش‌ها بسیار بالا است. فصل جفت‌گیری بیشتر خرگوش‌ها ۹ ماه است. فصل جفت‌گیری برای خرگوش‌های استرالیا و نیوزیلند از روزهای پایانی ژوئیه آغاز می‌شود و تا پایان ژانویه ادامه دارد. در حالی که برای دیگر خرگوش‌ها، در بازهٔ فوریه تا اکتبر است. دوران بارداری معمولی هم برای آن‌ها سی روز است و می‌توان انتظار داشت در هر بارداری، چهار تا دوازده بچه به دنیا آید. یک بچه خرگوش، چهار تا پنج هفته شیر می‌خورد. این بدین معنی است که در یک فصل، یک خرگوش ماده می‌تواند ۸۰۰ بچه، نوه و نتیجه (فرزند نوه) تولید کند. یک خرگوش ماده، از شش ماهگی و یک خرگوش نر، از هفت ماهگی، آمادهٔ جفت‌گیری است. فرایند جابجایی اسپرم، بیشار از ۳۰ تا ۴۰ ثانیه طول نمی‌کشد. رفتارهایی مانند لیسیدن، بو کردن (خرخر کردن) و دویدن به دنبال خرگوش ماده، از جمله کارهای میانهٔ جفت‌گیری است. همچنین پاشیدن ادرار (برای کشیدن قلمرو) از دیگر رفتارهای جنسی این جانور است.

تخمک‌گذاری، ده ساعت پس از جفت‌گیری آغاز می‌شود. خرگوش ماده پس از جفت‌گیری، لانه‌اش را می‌سازد و با خزهای زیر گردن، شکم و پهلویش مرز لانه‌اش را مشخص می‌کند. گاهی برخی خرگوش‌های ماده در دورهٔ بارداری ممکن است کمی از موهای بدنشان را از دست بدهند. خرگوش ماده با این کار خزهای روی پستانش را کم می‌کند تا آسان‌تر بتواند به نوزادان در راهش، شیر بدهد. نوزاد خرگوش هنگامی که به دنیا می‌آید کور است بدنش خز ندارد و کاملاً ناتوان است. دستگاه ایمنی بدن نوزادان بسیار کم‌توان است و نمی‌تواند پادتن تولید کند برای همین پادتن از طریق جفت به بدن نوزاد می‌رسد.

طبیعت شیر خرگوش به گونه‌ای است که نوزادان تنها یک یا دو بار در روز آن هم برای چند دقیقه به شیر مادر نیاز پیدا می‌کنند.[۱۳] بدن برهنهٔ نوزادان پس از چند روز از یک موی نازک و نرم پوشیده می‌شود. پس از ده تا یازده روز، چشمشان باز می‌شود و پس از ۱۴ روز می‌توانند به تنهایی غذا بخورند. در سن ۵ تا ۶ هفتگی، پوشش نرم دوران نوزادی خود را از دست می‌دهند و خزهای پیش از بزرگسالی روی بدنشان می‌روید. در سن ۶ تا ۸ ماهگی خرگوش‌ها کاملاً بزرگسال‌اند و خزهای دوران پیش از بزرگسالیشان با خزهای دوران بزرگسالی جایگزین شده‌است. از این پس، خرگوش‌ها دو بار در سال موهای کهنهٔ بدنشان را از دست می‌دهند و موی تازه پیدا می‌کنند.

یک خرگوش می‌تواند ۹ تا ۱۲ سال زندگی کند.[۱۴][۱۵] پیرترین خرگوش جهان، ۱۸ سال زندگی کرده‌است.[۱۶]

خرگوش نمی‌تواند استفراغ کند.[۱۷]

خرگوش جانوری گیاه‌خوار است که برای پیدا کردن غذا به میان چمن، علف هرز، و چوب‌های برگدار می‌رود. بخش گسترده‌ای از خوراک خرگوش را سلولز می‌سازد که ماده‌ای با گوارش دشوار است. خرگوش‌ها برای حل این مشکل دارای دو گونه مدفوع اند. یکی تکه‌های سخت و دیگری گلوله‌های نرم سیاه و روانرو که بی‌درنگ توسط خرگوش خورده می‌شوند. خرگوش‌ها مدفوع نرم خود را می‌مکند[۶][۱۸] (برخلاف گاو و بسیاری علفخواران که می‌جوند و نشخوار می‌کنند) تا مواد مغذی بیشتری از آن بیرون بکشند و بیشتر آن را گوارش کنند.[۱۸] زیرا مدفوع نرم آنها سرشار از پروتئین و ویتامین ب است. خرگوش‌ها روزی یکبار مدفوع نرم خود را می‌خورند تا بیشترین انرژی را از غذایشان جذب کنند.[۶]

بر خلاف باور عمومی، خوردن بیش از اندازه هویج برای خرگوش‌ها ضرر دارد. زیرا هویج، سرشار از قند است و فقط باید گهگاه آنرا به خرگوش داد. غذای اصلی خرگوش، علوفه است‌. علوفه دندان‌های خرگوش (که مرتب رشد می‌کنند) را حفظ می‌کند و شکم آن‌ها را سالم نگه می‌دارد.[۶]

مهم‌ترین تفاوت خرگوش معمولی و خرگوش صحرایی در نوزاد این جانوران است. نوزاد خرگوش هنگام تولد بدنی بی مو دارد و کور است در حالی که نوزاد خرگوش صحرایی بدنی پوشیده از مو دارد و می‌توانند ببینند. همهٔ خرگوش‌ها به جز گونهٔ دم‌پنبه‌ای در لانه‌هایی که در زمین کنده‌اند زیر زمین زندگی می‌کنند. اما خرگوش صحرایی لانه‌ای ساده و معمولی دارد. خرگوش‌های صحرایی اندامی بزرگتر، گوش‌هایی بلندتر و پاهای پشتی کشیده‌تر و نیرومندتر از خرگوش دارند. همچنین بر روی خز بدن آن‌ها لکه‌ها و رگه‌های سیاه رنگ دیده می‌شود. خرگوش‌های صحرایی هرگز اهلی نمی‌شوند. خرگوش اروپایی هم به عنوان جانور خانگی و هم به عنوان گوشت خرگوش کاربرد دارد.

خرگوش‌های اهلی را می‌توان به عنوان جانور خانگی در حیاط خانه یا درون خانه در قفس نگهداری کرد و اجازه داد که در فضای درونی گردش کنند. خرگوش‌هایی را که درون فضای خانه نگاه می‌دارند با نام خرگوش خانگی می‌شناسند. البته این خرگوش‌ها جای مناسبی برای دویدن و ورزش و هم یک قفس ویژه نیاز دارند. می‌توان به خرگوش‌ها آموزش داد که در جعبهٔ خود باشند و یاد بگیرند که هنگامی که نامشان را صدا می‌کنیم به سوی ما بیایند. خرگوش‌هایی هم هستند که در طول روز در بیرون خانه و فضای بازند و در هنگام شب به خانه بازمی‌گردند.

خرگوش‌ها برای بازی گوشی به ابزارهایی مانند توپ، تونل، پوسته (چادر) و دیگر اسباب بازی‌ها نیازمندند. معمولاً برای خرگوش‌های خانگی فضایی افزون بر آنچه دارند هم در نظر گرفته می‌شود برای نمونه آن‌ها را به بیرون می‌برند تا در چمن بازی کنند و در فضای امنی بدوند.

خرگوش خانگی به صورت نامحدود می‌تواند لوئیچهٔ چمنی و دیگر علف‌های خشک را بخورد. همچنین باید اندکی از خوراک‌های ترکیبی صنعتی خرگوش که از پیش فراوری شده‌است هم به آن داد. حتماً باید به اندازهٔ کافی برای آنها سبزی تازه فراهم کرد و دسترسی نامحدود به آب تازه و پاک داد. خرگوش جانوری اجتماعی است. خرگوش خانگی می‌تواند با بسیاری از موجودات زندهٔ پیرامونش مانند سگ، گربه، دیگر خرگوش‌ها، پرندگان، چینچیلا، خوکچه هندی و حتی انسان دوست شود. البته در چنین وضعیتی باید بیشتر از آن‌ها نگهداری کرد چون ممکن است این جانوران به خرگوش حمله کنند. خرگوش جانوری خجالتی است و به آسانی وحشت زده می‌شود. استخوان‌های آن‌ها به ویژه در پشت، بسیار شکننده هستند برای همین هنگام بغل کردن آن‌ها باید شکم و پشتشان را هم گرفت تا آسیب نبینند.[۱۹]

خرگوش‌ها ممکن است خرخر کنند، ناگهانی بپرند و حتی گاز بگیرند. البته معمولاً آنقدر محکم گاز نمی‌گیرند که پوست کنده شود. خرگوش‌ها هنگامی که بترسند پرخاشگر می‌شوند. می‌توان این رفتارهای خرگوش را با ابزارهای مناسب بهبود داد. انجمن خانهٔ خرگوش[۲۰] می‌گوید که دارندهٔ خرگوش باید با کمک رفتارهای مناسب، اعتماد او را به خود جلب کند.

خرگوش با پریدن، جنباندن بینی، و شکل نگه‌داشتن گوش‌ها ارتباط برقرار می‌کنند. وقتی دو گوش به سوی بالا سیخ شده، خرگوش در حالت هشدار است و با دقت به صداهای اطراف گوش می‌کنند. اگر یک گوش بالا و دیگری پایین باشد، آن‌ها کماکان ولی نه با تمرکز کامل گوش می‌کنند. اگر خرگوش، جست و خیز می‌کند به عقب لگد می‌زند، احتمالا خوشحال و مشغول بازیگوشی است. وضعیت بینی خرگوش، سنجه خوبی برای دانستن میزان معاشرت و بیان احساس خرگوش است. وقتی خرگوش با بینی به شما می‌زند احتمالا یا توجه بیشتری می‌خواهد یا این که می‌خواهند از سر راهش کنار بروید.[۶]

گوشت خرگوش اروپایی، خرگوش صحرایی اروپایی و خرگوش صحرایی در اروپا، آمریکای جنوبی و آمریکای شمالی و بخش‌هایی از خاور میانه به عنوان خوراک خریداری می‌شود.

در بریتانیا گوشت خرگوش در قصابی‌ها و فروشگاه‌های کوچک و بزرگ به صورت گوشت یخ‌زده خریداری می‌شود. همچنین گوشت تازهٔ آن هم در دسترس است. برای نمونه در فروشگاه‌های مزرعه‌ها و بازارهای بارو در لندن خرگوش‌های کشته شده را به صورت سنتی آویزان کرده‌اند و به فروش می‌رسانند. تا پیش از شناخت بیماری استحاله میگزومی، گوشت خرگوش در سیدنی، استرالیا بسیار پُرهواخواه بود. اما پس از آن مردم کمتر به سراغ گوشت خرگوش رفتند. گوشت خرگوش در آشپزی مراکشی بسیار کاربرد دارد به ویژه در خوراکی به نام طاجین که آن را «با بادام بو داده چند دقیقه پیش از آوردن بر سر میز می‌آرایند».[۲۱] گوشت این جانور در آسیا-اقیانوسیه چندان شناخته شده نیست.
عکس پریود خرگوش

چندین بیماری مرتبط با مصرف گوشت خرگوش شناخته شده‌است که از آن جمله می‌توان به تولارمی یا تب خرگوش[۲۲] اشاره کرد. بیماری دیگر گرسنگی خرگوش نام دارد. به دلیل کمبود اسیدهای چرب ضروری در گوشت خرگوش چنین نامی برای این بیماری انتخاب شده‌است.

گاهی خز خرگوش برای پوشاک (مانند کلاه) و ساخت برخی ابزارها بکار گرفته می‌شود. خرگوش آنگورا دارای موهای بلند و نازکی است و می‌توان مانند پشم گوسفند از آن بهره‌برداری کرد به همین دلیل برخی به پرورش و تولید مثل این گونهٔ خرگوش می‌پردازند. خرگوش‌ها کود بسیار پرباری را در زمین فراهم می‌کنند همچنین ادرار این جانور چون سرشار از نیتروژن و برای درخت‌های لیمو بسیار خوب است. شیر خرگوش هم چون سرشار از پروتئین است می‌تواند کاربرد پزشکی و خوراکی داشته باشد.[۲۳]

گوشت خرگوش در ایران به دلیل مسایل مذهبی مصرفی ندارد و حدوداً بین سال‌های ۱۳۴۶ تا ۱۳۶۰ بخاطر موهای آن خرگوشی به نام خرگوش انقوره تولید می‌شد و به صورت صنعتی پرورش داده می‌شد و به صورت فله به کشور ترکیه صادر می‌شد. از سال ۱۳۶۰ به بعد حدوداً کلیه مزارع تعطیل شد؛ و پرورش به صورت پراکنده در ایران صورت می‌گرفت در سال ۱۳۸۷ آقای بهروز نصیری پدر علوم پرورش جانوران خاص مقاله‌ای مفصل و جامع به نام پرورش خرگوش دو منظوره در مجله دام کشت صنعت به چاپ رساند که باعث به وجود آمدن مزارعی کوچکی در ایران شد و این صنعت در حال گسترش در ایران می‌باشد.

بچه خرگوش (Litter یا kit) ظرف 10 يا 11 روز چشمانش باز ميشود و ميتواند شروع به غذا خوردن كند، شير مادر آنقدر غني است كه اگر روزانه يك يا دو بار توسط مادر شير داده شود برايش كافيست. بچه خرگوشها در 4 يا 5 هفتگي از شير گرفته ميشوند. در 5 تا 6 هفتگي يكبار پشم ريزي ميكنند و صاحب پشم جواني ميشوند. در 6 تا 8 ماهگي يكبار ديگر پشم ريزي ميكنند و صاحب پشم بزرگسالي ميشوند و بعد از آن هرسال دو بار پشم ريزي دارند.خرگوش ماده (Doe) در 6ماهگي به بلوغ ميرسد و خرگوش نر (Buck) در 7ماهگي. عشقبازيشان بيش از 30 يا 40 ثانيه طول نميكشد كه محدود به ليسيدن، فين كردن، تعقيب ماده و ادرارپاشي است. خرگوش ماده فقط در صورتي كه جفتگيري كرده باشد تخمك ميسازد (با تاخيري 10 ساعته) كه آن هم اگر بارور نشود به رحم بازگردانده ميشود. خرگوشها فقط در ماههاي آبان، آذر و دي جفتگيري نميكنند و در بقيه سال خرگوش ماده كه بارداريش فقط 30 روز طول ميكشد هر يكماه 4 الي 12 بچه ميزايد. بدين ترتيب يك خرگوش ماده در طول سال ممكن است تا 800 بچه به‌دنيا بياورد. طول عمر معمولي خرگوش 9 تا 12 سال است.

ترجمه و تخليص از لينك ويكي.

فحل estrus حالت گرمي جنسي يا تمايل حيوان ماده به جنس مقابل را گويند. جنس ماده بعضي از حيوانات (مانند سگ و گربه) بطور منظم فحل ميشوند. جانور ماده در اين حالت تخمك توليد ميكند Ovulating كه اگر اين تخمك بارور نشود بصورت خون قاعدگي از بدن دفع خواهد شد. اما در مورد خرگوشها دو تفاوت وجود دارد:اولا- خرگوش ماده بطور منظم فحل نميشود بلكه فقط در صورتي كه در مجاورت خرگوش نر باشد ممكن است فحل شود و تخمك توليد كند؛ثانيا- اگر تخمك بارور نشود رحم خرگوش تخمك توليد شده را دوباره جذب ميكند (آن را دفع نمينمايد).لذا خرگوشها هيچوقت پريود نميشوند هرچند كه در زمان تخمك گذاري خواص جانور پريود شده را از خود نشان ميدهند.

عکس پریود خرگوش

البته از اين لينك ديدم كه گاهي يك قطره بجا ميماند.

اينكه بايد حتما خرگوش را طوري روي دامن خواباند كه آرام بگيرد و پاهايش را باز كند و آن فشار كوچك در نقطه حساس كه تا كنون نميدانستم دو نكته‌اي نيست كه ميخواهم بگويم، بلكه: براي خرگوشهاي خيلي كوچك ممكن است  مخروطي يا استوانه‌اي بودن قابل تشخيص نباشد و تفاوت شكاف و نقطه معلوم نباشد. بنابراين اولا مهم است كه مونثها دو رگ خوني سرخ رنگ آشكار دارند كه خون ميرساند و هميشه معلوم است. دوم اينكه مذكرها اگر ترسيده باشند تخمها پنهان ميشود و كار را سخت ميكند.

نكات را از اين سايت گرفتم اما تصاوير مربوطه در اينجاست.

در اغلب كشورهاي انگليسي‌زبان خرگوش مصرف خوراكي ندارد (شبيه ايران) و برعكس آن را آفت مزارع ميدانند، اما در اروپاي قاره‌اي خرگوش مثل گاو و گوسفند براي خورده شدن “كشت” ميشود. وقتي اولين ناوگان انگليسي در 1787 به سواحل استراليا رسيد با خود كشاورزان زيادي آورد، اما خرگوشها هم آمدند و آنقدر زياد شدند كه “آفت خرگوش” به جان زمينهاي كشاورزي افتاد. در 1926 جمعيت خرگوشهاي استراليا حدود 600 ميليون بود و همه جاي استراليا سيمهاي ضدخرگوش كشيده شده بود. در دهه 1950 يكي به اسم فرانك فنر يك ويروس مخصوص خرگوشها به نام Myxoma ساخت و دولت با احداث چاله‌هاي آبي اين ويروس را به جان خرگوشها انداخت (تصوير يكي از اين چاله‌ها در زير ديده ميشود). پانصد ميليون خرگوش مرد و صد ميليون بجا ماند. اما خرگوشهاي بازمانده در برابر اين ويروس مقاوم شدند و جمعيت تا 1990 به دويست ميليون رسيد. در 1991 ويروس جديدي كه موجب خونريزي خرگوش ميشود اختراع شد (RHD) اما معلوم شد خرگوشهاي نواحي سرد و مرطوب از قبل در برابر آن ايمن هستند. اين در حاليست كه در خرگوشداريهاي اروپا براي اينكه اين ويروسهاي دست ساز انسان صنعتي به جان خرگوشهايشان نيافتد ناگزيرند همه ساله آنها را با واكسني كه در اسپانيا ساخته شده واكسينه كنند.

تخليص از مطلب ويكيپديا درباره آفت خرگوش.

فكر ميكنيد لوپ يك نوع نژاد خرگوش است؟ نه اينطور نيست؛فكر ميكنيد لوپ كلمه فارسي است به معني اينكه گونه‌هاي پفكي دارند؟ نه كاملا اشتباه است:لوپ Lop كلمه‌ايست كه براي توضيح ويژگي گوشهاي خرگوش بكار ميرود و متضاد رو به بالا (Upright) است. لوپ به اين معنيست كه گوشهاي خرگوش مستقيم رو به بالا نبوده و مثل گوشهاي گوسفند از دوطرف آويزان است. به نظر من كه زياد هم ويژگي جالبي نيست و احتمالا به خاطر اين پرطرفدار شده كه اينطور خرگوشها به بعضي از سگهاي كوچك خيلي شبيهند.

حالا نژادهاي زيادي از خرگوشها هستند كه گوشهايشان لوپ است. مجموع نژادهاي خرگوش گوش لپي دنيا اينهاست:لوپ آمريكايي پشمالو (اصالتا آمريكايي)لوپ كشميري (اصالتا انگليسي)لوپ كوتوله كه در آمريكا به آن ميني لوپ ميگويند (اصالتا آلماني)لوپ انگليسي (اصالتا انگليسي)لوپ فرانسوي (اصالتا فرانسوي)لوپ آلماني (اصالتا آلماني)لوپ ميزنر (اصالتا آلماني)لوپ مينياتوري كه در آمريكا به آن لوپ هلندي ميگويند (اصالتا هلندي)لوپ ميني شير (اصالتا انگليسي)لوپ مخملي معمولي (اصالتا آمريكايي)لوپ مخملي ميني (اصالتا آمريكايي)لوپ تدي‌ويدر (اصالتا آلماني)موضوع ديگري كه متوجهش شدم درباره خرگوشهاي ميني است. با نگاهي كه به ليست وزنهاي نژادهاي مختلف خرگوش كردم حداكثر وزن خرگوش هلندي معمولي (3/2 كيلوگرم) فقط نيم كيلو از حداكثر وزن خرگوشهاي ميني (8/1) بيشتر است، بجز ميني شير كه حداكثر وزنش به 4/1 ميرسد. بنابراين اينكه ميگويند خرگوش هلندي زيادي بزرگ است چندان قابل توجه نيست.

همرسانی در

ایمیل

فیسبوک

Messenger

عکس پریود خرگوش

Messenger

توییتر

بالاترین

واتس‌اپ

لینک را کپی کنید

این لینک‌ها خارج از بی‌بی‌سی است و در یک پنجره جدید باز می‌شود

خرگوش‌ها جزو حیوانات خانگی محبوب در دنیا هستند. در بریتانیا بیش از یک میلیون خرگوش به عنوان حیوان خانگی زندگی می‌کنند. این مطلب در مورد حقایقی جالب از زندگی خرگوش‌ها است و همین‌طور عکس‌هایی بامزه از این حیوانات زیبا.

شایعه این که خرگوش‌ها مدفوع خود را می‌خورند درست است و در واقع این کار نقشی حیاتی در سلامتی آن‌ها دارد.

خرگوش‌ها دو نوع مدفوع تولید می‌کنند: یکی سخت و خشک و گرد و دیگری نرم و مرطوب. نوع دوم سرشار از پروتئین و ویتامین ب است. خرگوش‌ها روزی یکبار آن را می‌خورند تا بیشترین انرژی لازم از غذایشان را جذب کنند.

یک خرگوش سالم تا ۳۰۰ مدفوع مرطوب در روز می‌تواند تولید کند و آن‌ها دست‌کم به پاک کردن اندکی از آن کمک می‌کنند!

احتمالا بچه‌ها بارها باگز بانی را دیده‌اند که در حال جویدن هویج می‌گوید: “چه خبر داک؟” اما واقعیت این است که هویج خوردن بیش از حد برای خرگوش‌ها ضرر دارد. هویج سرشار از قند است و فقط باید گاه و گداری آن را به خرگوش‌ها داد.

غذای اصلی خرگوش علوفه است‌ و اندازه آن به جثه حیوان بستگی دارد. علوفه دندان‌های خرگوش (که مرتب رشد می‌کند) را حفظ می‌کند و شکم آن‌ها را سالم نگه می‌دارد.

زمانی که خرگوش‌ها این طرف و آن طرف می‌پرند و دماغ‌شان را می‌جنبانند، بی دلیل نیست. این شیوه آن‌ها برای ارتباط برقرار کردن است. وضعیت گوش دراز خرگوش‌ها آگاه کننده است: وقتی دو گوش به سوی بالا سیخ شده، آن‌ها در حالت هشدار هستند و به دقت صداهای اطراف را گوش می‌کنند. اگر یک گوش بالا و دیگری پایین باشد، آن‌ها کماکان گوش می‌کنند ولی نه با تمرکز کامل؛ درست مثل وقتی که پدر و مادرتان فریاد می‌زنند که کارهای روزمره‌تان را انجام دهید.

خرگوش‌ها نشانه‌هایی برای ابراز خوشحالی، اضطراب و اشتیاق‌ دارند. اگر دیدید خرگوش شما در حال جست و خیز به عقب لگد می‌زند، احتمالا خوشحال و مشغول بازیگوشی است. وضعیت دماغ خرگوش‌ها معیاری مناسب برای دانستن میزان معاشرت آن‌ها است و حسشان را نشان می‌دهد. وقتی با دماغ‌شان به شما می‌زنند احتمالا به معنای این است که یا توجه بیشتری می‌خواهند یا این که می‌خواهند از سر راهشان کنار بروید.

وقتی در مورد خرگوش‌ها حرف می‌زنید، حیوان کوچکی را تصور می‌کنید که در دستان یک بچه جا می‌شود. ولی بعضی از نژادهای خرگوش خیلی بزرگ‌تر هستند و جثه آن‌ها حتی به اندازه بچه انسان هم می‌شود. بعضی نژادهای خرگوش مانند “فلمیش جاینتز” تا ۶ کیلو وزن و ۷۵ سانتیمتر قد دارند.

رکورد گینس بزرگ‌ترین خرگوش، متعلق به داریوس است که ۱۳۱ سانتیمتر قد و ۱۸ کیلو وزن دارد. احتمال زیادی وجود دارد که بچه‌های داریوس رکورد او را بشکنند؛ جف و آنیا بالای ۱۲۱ سانتیمتر قد دارند. اگر با خودتان فکر می‌کنید که کاش این خانواده متعلق به شما بود، شاید بد نباشد که یکبار دیگر فکر کنید؛ خرج غذای آن‌ها سالیانه ۵۰۰۰ پوند است.

خرگوش‌ها این توانایی را دارند که تقریبا همه جا را ببینند. در طبیعت آن‌ها انتهای زنجیره غذایی هستند و چشمان‌شان به گونه‌ای تکامل پیدا کرده که اول آن‌ها شکارچیان را ببینند نه برعکس. چشم خرگوش با فاصله در دو سوی سرش قرار دارد و این به معنای آن است که آن‌ها شانس بالایی برای دیدن شکارچیانی که پشت سرشان هستند هم دارند.

البته این قضیه موجب شده که آن‌ها یک نقطه کور درست مقابل خودشان داشته باشند؛ چیزی در حدود ۱۰ درجه. به بیان دیگر اگر شما تهدیدی را درست مقابل دماغ یک خرگوش بگیرید، احتمالا آن را نمی‌بیند.

به این دلیل که چشمان خرگوش در دو طرف سرش است و آن‌ها سخت بتوانند همزمان با دو چشمشان چیزی را ببینند. به بیان دیگر آن‌ها در حال دویدن سخت بتوانند برآوردی از سرعت و مسافت رسیدن به چیزی داشته باشند.

در واقع نیمه پر لیوان این است که خرگوش‌ها تقریبا هر زاویه‌ای را می‌توانند ببینند و نیمه خالی این است نمی‌توانند اشیا را خیلی خوب ببینند.

وبسایت “RSPCA” می‌گوید که مسابقات پرش خرگوش می‌تواند تمرینی خوب برای این جانوران باشد. آن‌ها البته می‌گویند که این کار برای همه نژادهای خرگوش مناسب نیست و توصیه می‌کنند که صاحبان خرگوش قبل از وارد کردن آن‌ها به مسابقه با یک دامپزشک صحبت کنند.

مراقبت از خرگوش خانگی شامل تضمین رژیم غذایی مناسب و کامل، تمیز کردن محل زندگی خرگوش و پیراش او است تا حیوان تمیز و سالم باقی بماند. در این مقاله به چگونگی مراقبت از یکی از محبوب‌ترین گونه‌های خرگوش، یعنی خرگوش لوپ می‌پردازیم.

یک نگاه به چشم‌های قهوه‌ای خرگوش و حالت خزدار شایان ستایش در چهره‌اش، با بینی در حالت بو کشیدن کوچکش، می‌تواند حتی قلب یک فرد سنگدل را نرم کند. به این صورت است که بسیاری از مردم خرگوش را به عنوان حیوان خانگی انتخاب می کنند. اما اگر شما فکر می کنید که خرگوش ها از نظر مراقبت، در مقایسه با گربه‌ها و سگ ها، حیوانات ساده‌تری هستند، باید تجدید نظر کنید!

خرگوش‌ها حداقل 10-5 سال زندگی می‌کنند و نیاز به تیمار کردن، تغذیه و ورزش دارند. انتخاب یک نژاد خرگوش کوچک به این معنی نیست که خرگوش نیاز به نگهداری کمتری دارد. علاوه بر این، خرگوش ها معمولا خیلی ترسو و خجالتی هستند و بنابراین نسبت به حضور حیوانات خانگی مانند سگ ها یا گربه ها بسیار حساس هستند.

یکی از نژادهای محبوب خرگوش که به عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌شود، خرگوش لوپ است. اگر سرپرستی این خرگوش را به عهده گرفته‌اید یا تصمیم دارید در آینده از این نژاد مراقبت کنید، ادامه مقاله را برای آشنایی کامل با نژاد لوپ مطالعه کنید. این خرگوش‌ها عموما بسیار آسان‌گیر و دوست داشتنی هستند. برای یک بزرگسال که برای اولین بار صاحب خرگوش می‌شود، خرگوش‌های لوپ گزینه مناسبی هستند و به راحتی تربیت می‌شون و حیوانات خانگی بسیار مطیعی هستند.

آن‌ها به عنوان حیوانات خانگی برای کودکان توصيه نمی شوند، زيرا مراقبت از آنان مستلزم نظارت مستمر بزرگسالان است.عکس پریود خرگوش

دیگر نژادهای خرگوش گوش هایی راست و سیخ دارند، در حالی که خرگوش های لوپ گوش هایی نرم، آویزان و یا افتاده دارند. بعضی از خرگوش های لوپ دارای گوش‌های “هلیکوپتری هستند”، به طوری که گوش‌ها به صورت افقی از سر خارج می‌شوند. گوش‌های نژاد لوپ می تواند کوتاه یا طولانی و بر روی زمین باشند. پنج نژاد از این خرگوش‌ها وجود دارد:

این نژادها اندازه‌های متفاوتی دارند. از نژاد بزرگ فرانسوی و انگلیسی (حداقل 4/5 کیلوگرم وزن) تا نژاد لاغر و کوچک (فقط 2 کیلوگرم). به علاوه، مراقبت از آن‌ها نیز می‌تواند بسیار متفاوت باشد. نژاد لوپ تیره آمریکایی دارای خز پشمالو ضخیمی است که نیاز به شانه کردن و باز کردن دارد. دیگر گونه‌های لوپ، دارای خزی کوتاه و چسبیده به پوست هستند که که کمترین نیاز را جهت تیمار کردن دارند. براساس مقدار زمان نگهداری که می‌توانید برای خرگوش صرف کنید، نژاد مورد نظر خود را انتخاب کنید.

شما باید یک خرگوش لوپ را تنها از پروش‌دهنده‌های معتبر خریداری یا از سازمان‌های نجات حیوانات به سرپرستی بگیرید. فقط در صورتی که از سلامت حیوانات و اصالت نژاد اطمینان دارید، از فروشگاه های حیوانات خانگی خرید کنید.

هنگامی که خرگوش به منزل آورده شود، به خانه‌ای زیبا و تمیز نیاز دارد. بعضی از نکاتی که باید برای خانه خرگوش خود در نظر داشته باشید:

خرگوش‌ها معده بسیار حساسی دارند و همچنین عاشق خالی کردن معده شان هستند. با توجه به این دو ویژگی، در اینجا برخی راهنمایی‌های تغذیه‌ای برای خرگوش شما آورده شده است:

نکاتی برای تمیز و آراسته نگه داشتن خرگوش:

خرگوش لوپ  نیاز به پیاده روی دارد، بنابراین اجازه دهید که در اطراف فضای امنی در خانه بگردد. با دقت مراقب خرگوش باشد، ممکن است به طور تصادفی سیم‌های برق را بجود. خرگوش را دور از دیگر حیوانات خانگی و هر گیاه لامپ مانند مانند نیلوفر و ازالیا (اگر خورده شوند برای خرگوش سمی هستند) نگه دارید.

کسانی که در مورد چگونگی بزرگ کردن یک خرگوش لوپ، نگران هستند، باید بدانند که این خرگوش‌ها بسیار اجتماعی هستند و تمایل زیادی دارند تا با شما بازی کنند. شما باید با آن‌ها صحبت کرده، بازی کنید و برای یک دوره زمانی کنارشان باشید، در غیر این صورت آن‌ها بسیار تنها می شوند. خرگوش ها دوست ندارند بلند شوند، اما اگر می خواهید این کار را بکنید، آن‌ها را از راه درست بلند کنید. برای این کار یک دست در پشت پاهای جلو و  دست دیگر در پایین لگن خرگوش قرار دهید. اگر نمی‌توانید برای خرگوش لوپ خود وقت بگذارید و مجبورید او را برای مدت زمان طولانی تنها بگذارید، یک خرگوش لوپ دیگر بگیرید تا با یکدیگر سرگرم شوند.

این مقاله نگاه گسترده‌ای به نحوه مراقبت از خرگوش لوپ داشت. همیشه به یاد داشته باشید که خرگوش به شما به عنوان پناهگاه نگاه می‌کند و انتظار عشق دارد، بنابراین یک صاحب مسئولیت پذیر باشید و او نیز یک حیوان خانگی دوست داشتنی برای شما خواهد بود.

در حال بارگذاری نظرات

بررسی بیش از ۴ هزار نفر فرد بالغ بین سنین ۳۰ تا ۷۵ در سال ۲۰۰۸ نشان داده است که داشتن گربه می‌تواند احتمال سکته قلبی و مغزی را تا یک سوم کاهش دهد!

برای تبلیغات، انتقاد یا پیشنهادات خود می توانید از ایمیل زیر یا فرم تماس استفاده نمایید

ایمیل: support@petha.com

فرم تماس

مجله اینترنتی حیوانات خانگی
ساخته شده با عشق
تمامی حقوق محفوظ است

همگی می‌دانیم که خانم‌ها بعد از رسیدن به بلوغ هرماه دچار خونریزی قاعدگی می‌شوند. تخمدان‌ها در هر سیکل ماهانه یک تخمک آزاد می‌کنند که در صورت عدم باروری، این تخمک همراه با خونریزی دیواره رحم از بدن دفع می‌شود. اما بهتر است بدانیم که قاعدگی و پریود مختص انسان نیست بلکه پستانداران دیگر هم پریود می‌شوند! این دوره در پستانداران با عنوان «دوره فحلی» تعریف می‌شود که با دوره پریود ماهانه در انسان‌ها تفاوت‌هایی دارد.با دلگرم همراه باشید.

عکس پریود خرگوش

سن بلوغ و توانائی در جفتگیری در نژادهای مختلف متفاوت است . اصولا نژادهای کوچک زودتر از نژادهای بزرگ به سن بلوغ می رسند . بطور کلی سگهای نر بعد از 6 ماهگی قدرت باروری دارند و بلوغ کامل آنها در12 الی 14 ماهگی اتفاق می افتد . سگهای نر سالم می توانند فعالیت های تناسلی خود را تا 8 الی 10 سالگی حفظ کنند . دراین دوره سگهای نر در هر زمانی قادر به جفتگیری بوده و محدودیت زمانی مطرح نمی باشد .

سگ ماده درفصل تولید مثل سگهای ماده اولین فعالیت های تناسلی یا به عبارت دیگر اولین فحلی خود را در 6 الی 7 ماهگی نشان می دهند . این زمان می تواند تا 18 ماهگی نیزبه تاخیر افتد . فواصل دوره های فحلی بطورمتوسط هر 7 ماه یکبارمی باشد . در خلال دوره فحلی سگ ماده آماده فعالیتهای تناسلی است و به سگهای نر اجازه جفتگیری می دهد . به عبارت دیگر تنها در خلال این مدت محدود است که سگ ماده باروری دارد . لذا اگر به هیچوجه قصد ندارید که از سگ خود توله بگیرید بهتراست که آن را قبل از بلوغ جنسی عقیم نمائید .

سگ ماده معمولاً بین 8 تا 12 ماهگی بالغ می شود . در بعضی موارد ممکن است بلوغ زودتر (6 ماهگی) یا دیر تر (18 ماهگی) رخ دهد . اگر سگ ماده برای اولین بار تا سن 20 ماهگی فحل نشد به دامپزشک مراجعه کنید .

مدت فحل سگ ماده معمولا ً 18 الی 21 روز طول می کشد ، سگ ماده فقط سگ نر را در چند روز اول زمان فحل قبول می کند و باردار می شود . اولین نشانه فحل شدن ، متورم شدن لبه مهبل می باشد . سپس بزودی خونریزی (پریود) شروع می شود . خونریزی می تواند بین 4 الی 14 روز (بطور متوسط 10 روز) ادامه داشته باشد . در زمانی که سگ ماده خونریزی دارد ، سگ نر بسیار زیاد جذب او می شود اما سگ ماده به آنها اجازه جفتگیری را نمی دهد ؛ تا زمانی که خونریزی کم یا قطع شود و مهبل تا حد ممکن بزرگ شود . در این زمان سگ ماده سگ نر را برای جفتگیری قبول می کند .

این فحل ، بارور است و بین 5 الی 12 روز ادامه دارد. در 2 – 3 روز اول پس از اتمام پریود سگ ماده ، زمانی مناسبی برای جفتگیری می باشد . این دوره زمانی است که اگر قصد دارید توله سگ داشته باشید باید عمل جفتگیری شروع شود . برای اینکه مطمئن شوید عمل لقاح بخوبی انجام شده است باید جفتگیری 2 روز بعد تکرار شود . اگر سگ ماده حامله شده باشد فحلی او زودتر به پایان می رسد .

سگهای خانگی بطور معمول دوبار در سال فحل می شوند . بجز در باسنجی ها (Basenji) ، سگهای وحشی ، گرگها و روباه ها ، که فقط یکبار در سال جفتگیری می کنند . اکثر سگهای ماده در فصل بهار و فصل پاییز فحل می شوند . البته در این مورد استثناهایی هم وجود دارد . برخی از ماده ها ممکن است وقفه طولانی تر یا کوتاه تری بین مدت زمان فحلشان داشته باشند .همچنین در خرگوش‌ها اگر تخمک بارور نشود رحم خرگوش تخمک تولید شده را دوباره جذب می‌کند (آن را دفع نمی‌نماید). لذا خرگوش‌ها هیچ‌وقت پریود نمی‌شوند هرچند که در زمان تخمک‌گذاری خواص جانور پریود شده را از خود نشان می‌دهند.جانوران در دوره‌ای که فحل می‌شوند به نوعی دچار گرمی جنسی می‌شوند و رفتارهای خاصی از خود بروز می‌دهند.

گوسفند

به جز در برخی موارد استثنائی، فحلی در گوسفند به صورت آرام مشاهده می‌شود. تشخیص فحلی در میش اگر قوچی در گله وجود نداشته باشد کار بسیار مشکلی خواهد بود. اما اگر در گله قوچ وجود داشته باشد میش‌ها به دنبال قوچ می‌گردند و میش فحل، در طول یک دوره 24 ساعته کاملاً در نزدیکی قوچ قرار خواهد گرفت. گاهی اوقات میش خود را به بدن قوچ می‌مالد. علامت دیگر فحلی در گوسفند لرزش دم می‌باشد که فقط در زمان جفتگیری قابل مشاهده است؛ اما پرش زدن میش‌ها بر روی یکدیگر در زمان فحلی مشاهده نمی‌شود.

بز (Goat)

در مقایسه با گوسفند فحلی در بز دارای علائم کاملاً مشخص می‌باشد. تمامی نژادهای بز رفتارهای بارز فحلی را نشان می‌دهند. در طول یک یا دو روز دوره فحلی، بز ماده حرکت سریع دم به شکل موج نشان می‌دهد. نسبت به روز های معمولی خوراک کمتری می‌خورد و بدون هدف خاصی به اطراف می‌پرد.

گاو شیری (Cattle)

در گاوهای شیری فحلی به شکل بسیار قوی و بارز که بتوان آن را هیجان جنسی (Heat) نامید، مشاهده نمی‌شود. اما فحلی در گاو دارای علامت‌هایی از جمله بی‌قراری عمومی، بالا بردن دم، کشیدن و خم کردن پشت و حرکت به اطراف می‌باشد. مشخص‌ترین علامت فحلی در گاو ایستادن گاو فحل و اجازه دادن به دیگر گاوها در پریدن به پشت گاو فحل می‌باشد.و یا اینکه گاو فحل بر روی گاوهای دیگر گله سوار می‌شود.

الف) افزایش فعالیت و تحرک گاو و مشاهده بی قراری در گاوب) تولید صدای بیش از حد معمولج) افزایش حرکت زبان و لیسیدن گاوهای دیگرد) پرش زدن یا سواری دادن به گاوهای دیگر زمانی که تعداد زیادی گاو در گله حضور دارند، پرش‌های این گاوها که در پی پرش اولیه گاو فحل رخ می‌دهد شناسایی گاو فحل را مشکل می‌سازد. اما زمانی که یک حیوان بطور مشخص می‌ایستد تا سایر گاوها بر روی او بپرند معمولاً آن گاو فحل می‌باشد.ه) زمان فحلی بین 12 تا 24 ساعت می‌باشد. فعالیت نامنظم تخمدان‌ها می‌تواند باعث تغییر رفتارهای طبیعی تولید مثلی در گاو ماده گردد. عدم فعالیت منظم تخمدان باعث عدم بروز فحلی و یا فحلی نامنظم می‌گردد. کیت‌های فولیکول تخمدان شایع‌ترین دلیل هر دو عارضه می‌باشد. ناهنجاری‌های دیگر تخمدان باعث کاهش میزان فحلی می‌گردد.

اسب

بر خلاف گاوها در اسب پرش بر روی اسب‌های دیگر مشاهده نمی‌شود، اما فحلی در اسب ویژگی‌های مخصوص خود را دارد و می‌توان گفت بشدت هیجان جنسی و رفتارهای جنسی در اسب بیش از سایر گونه های اهلی می‌باشد. مادیان فحل مکرراً ادرار می‌کنند، در طی این دوره ادرار که دارای قوام کمی می‌باشد، بر روی کپرهای حیوان پخش می‌شود. مادیان فحل دم خود را کاملاً بلند می‌کنند، پاشنه‌های سُم‌های عقبی را از روی زمین بلند می‌کنند و فقط انگشت آن پا بر روی زمین قرار می‌گیرد. در طی زمان فحلی مادیان با بازکردن مکرر واژن، کلیتوریس را به نمایش می‌گذارند طول متوسط فحلی در مادیان 4 تا 6 روز می‌باشد.

در مادیان زمانی که رشد فولیکول در تخمدان بدون بروز علائم ظاهری فحلی باشد، این فحلی را سرکوب شده یا ساکت می‌گویند که در طی آن تخمک‌گذاری انجام نمی‌گیرد. در مورد مادیان بی‌نظمی فحلی مشاهده می‌شود. حدود 50% از فحلی‌ها در کشورهای اروپایی در فصل زمستان انجام نمی‌شود و در کانادا تقریباً همگی مادیانها عدم فحلی فصلی را نشان می‌دهند.

در مواقع فحلی گربه، گربه ماده به گربه نر نزدیک می‌شود و سپس در مقابل وی خم شده، صدای ناله مانندی از خود درآورده و بدن خود، مخصوصا ً مقعد و دستگاه تناسلی‌اش را می‌لیسد و آنگاه روی زمین غلطیده و بدن خود را بوسیله چنگال‌هایش می‌خارد.مدت فحل سگ ماده معمولا ً 18 الی 21 روز طول می‌کشد، سگ ماده فقط سگ نر را در چند روز اول زمان فحل قبول می‌کند و باردار می‌شود. اولین نشانه فحل شدن، متورم شدن لبه مهبل است. سپس بزودی خونریزی (پریود) شروع می‌شود . خونریزی می‌تواند بین 4 الی 14 روز (به‌طور متوسط 10 روز) ادامه داشته باشد. در زمانی که سگ ماده خونریزی دارد، سگ نر بسیار زیاد جذب او می‌شود اما سگ ماده به آن‌ها اجازه جفتگیری را نمی‌دهد؛ تا زمانی که خونریزی کم یا قطع شود و مهبل تا حد ممکن بزرگ شود. در این زمان سگ ماده سگ نر را برای جفتگیری قبول می‌کند. اگر سگ ماده حامله شود فحلی او زودتر به پایان می‌رسد.

بارداری

مدت زمان بارداری سگ بطور متوسط 63 روز می باشد . ورم شکم از هفته پنجم بیشتر آشکار شده و شکم بطرف جلو می رود ، حتی اگر فقط یکی دو توله سگ را حامله باشد یا چاق باشد . تشخیص دادن نشانه های نزدیک شدن زمان زایمان ممکن است بسیار دشوار باشد .

از 35 روزگی زمان بارداری ، سینه ها بزرگ می شود و نوک سینه ها بزرگتر و صورتی تر می شوند . 3 الی 4 روز قبل از زایمان ، از نوک سینه ترشح آبدار می آید. در سگهای ماده ای که فقط چند عدد توله برای زایمان دارند ، بزرگی سینه ها ممکن است تا هفته آخر شروع نشود . شیر واقعی اغلب بین 5 تا 6 روز قبل از زایمان تولید می شود .در مدت بارداری سگ ماده ، شما باید به مقدار زیاد غذای مناسب به او بدهید ، مولتی ویتامین و کلسیم را به مقدار توصیه شده توسط دامپزشک به رژیم غذایی او اضافه کنید و با ملایمت به او ورزش دهید .

خواهشمندیم اگر سوال یا نکته‌ای برای مطلب پریودی در حیوانات در ذهن شما باقی مانده است، آن‌را در قسمت نظرات با ما و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.

عکس پریود خرگوش

 

0