تأثیرات تنباکو بر سلامت انسان قابل توجه هستند. تنباکو بزرگترین علت مرگ قابل پیشگیری در سطح جهان است. بسته به روش استفاده از تنباکو از قبیل کشیدن آن مانند سیگار، انفیه زنی آن، یا جویدن آن و مقدار استفاده از آن، شدت تأثیرات آن بر اندام‌ها متفاوت است. اعتیاد به تنباکو احتمال زیاد ابتلا به سرطان ریه و امراض قلبی را در بر دارد. سازمان بهداشت جهانی هشدار می‌دهد که با وجود همه برنامه‌های پیشگیرانه، در عرض ۳۰ سال گذشته، ۱۰۰ میلیون نفر به خاطر بیماری‌های ناشی از مصرف دخانیات جان سپرده‌اند، که این میزان خیلی بیشتر از مجموع تلفات ایدز، سل، تصادفات رانندگی و خودکشی‌ها است.[۱]
همراه با دود سیگار، هزاران مادهٔ سمی و جهشزا وارد دهان مصرف‌کننده می‌شود. همچنین مصرف سیگار با ابتلا به سرطان دهان و سرطان حنجره ارتباط مستقیم دارد. کشیدن سیگار، ابتلا به سرطان‌های پانکراس و سینه را افزایش داده و در ایجاد ناراحتی‌های مهلک تنفسی مؤثر است. احتمال سقط جنین و به دنیا آمدن جنین مرده در زنان سیگاری بیش از دیگران است.[۲]
به طور کلی می‌توان گفت که تمام سموم، می‌توانند به ایجاد بافت‌های سرطانی بینجامند. زیرا ثابت شده است که بدن، نوعی سپر سلولی نامیرا در برابر سموم ایجاد می‌کند که همان بافت سرطانی می‌باشد.
هر چه احتمال تماس دود سیگار با یک بافت بیشتر باشد، احتمال سرطانی شدن آن هم زیادتر می‌شود. این بافت‌ها شامل ریه‌ها، نای، نوک انگشتان، لب‌ها و دهان می‌باشند. به علاوه جوارحی که پس از جذب یا بلع نیکوتین در گیر می‌شوند، مانند کبد، معده، پانکراس و کلیه‌ها نیز احتمال سرطانی شدن دارند.
بد کار کردن کبد موجب افزایش آنزیم‌های کبدی و افزایش چربی‌های سبک می‌شود که باعث سفت شدن رگ‌ها (تصلب شرایین) و ته‌نشینی چربی در رگ‌های قلب (کرونرهای قلبی) خواهد شد.
تنباکو یا توتون گیاهی با برگ‌های پهن است که در اصل در آمریکای شمالی و جنوبی رشد می‌کرد و امروزه در سراسر جهان کشت می‌شود. نام تنباکو به برگ‌های خشک و بریده شدهٔ این گیاه هم گفته می‌شود. مصرف اصلی این گیاه تدخین دود حاصل از سوزاندن برگ‌های خشک آن است که دارای نیکوتین است. این کار با پیچیدن آن در کاغذ یا پیچیدن برگ‌های برش نخوردهٔ آن به صورت سیگار یا سیگار برگ یا ریختن آنها در سر قلیان و تدخین (کشیدن) آنها انجام می‌شود.[۱]
این گیاه به‌طور معمول پانزده تا صد سانتی‌متر رشد می‌کنند، برگ‌های آن بزرگ و پهن بوده و حدود نیم متر ارتفاع دارند که دارای شیرهٔ چسبنده‌ای است.
در اواخر قرن پانزدهم میلادی پس از آن که کریستف کلمب قاره آمریکا را کشف کرد، توانست شیوهٔ استعمال تنباکو را از سرخ‌پوستان بیاموزد. از نظر سرخ‌پوستان تنباکو گیاهی مقدس بود و آنها را با عالم ارواح ارتباط می‌داد. تنباکو به اقتصاد آمریکا کمک شایانی کرد و به اروپا و سپس دیگر نقاط جهان راه یافت.[۱]
این محصول، یک کالای با ارزش در اقتصاد کشورهایی چون کوبا، هند، چین و ایالات متحدهٔ آمریکا است.
آلکالوید نیکوتین معمولاً به عنوان جزء اصلی تنباکو شناخته می‌شود، امّا نیکوتین خود به تنهایی اعتیادآور نیست. به نظر می‌رسد که واکنش بین بتا کربولین‌ها و نیکوتین عامل بیشتر خواصّ اعتیادآور مصرف تنباکو است. تأثیرات زیان‌آور تنباکو حاصل از هزاران ترکیب مختلف موجود در دود آن مانند پولیسیکلیک آروماتیک هیدرو کربن (مثل بنزپیرن)، فرمالدهید، کادمیم، نیکل، آرسنیک، نیتروسامین‌های مخصوص تنباکو (TSNAs)، فنول‌ها و بسیاری دیگر است.[۱]عوارض تنباکو برازجانی
محبوبیت این کالا پس از رفتن اروپایی‌ها به آمریکا، باعث رونق اقتصادی مناطق جنوبی ایالات متّحده شد، تا آنکه کشت پنبه جای آن را گرفت. بعد از جنگ داخلی آمریکا، به علّت تغییر در تقاضا و نیروی کار، تولید سیگار رونق گرفت. این محصول جدید به سرعت باعث رشد شرکت‌های ذی‌نفع در صنایع تنباکو شد.
بیش از ۷۰ نوع گیاه تنباکو در خانوادهٔ نیکوتیانا وجود دارد. کلمهٔ نیکوتیانا (و همچنین نیکوتین) به افتخار ژان نیکوت، سفیر فرانسه در پرتغال، که در سال ۱۵۵۹ این مادّه را به عنوان یک دارو به دربار کاترین دِه مِدیچی فرستاد، بر این مادّه نام‌گذاری شد.[۱]
مصرف تنباکو توسّط ۱٫۱ میلیارد نفر تجربه شده‌است، یعنی تقریباً ۱/۳ جمعیّت بالغ زمین. سازمان بهداشت جهانی (WHO) اعلام کرده که تنباکو بیشترین علّت مرگ قابل پیشگیری در جهان است، و تخمین زده که اکنون عامل مرگ ۵٫۴ میلیون نفر در سال است. میزان مصرف تنباکو در کشورهای توسعه یافته، بدون تغییر مانده یا کاهش داشته‌است، امّا در کشورهایی مانند ایران در حال افزایش است
کلمهٔ اسپانیایی و پرتغالی تنباکو به نظر می‌رسد ریشه در زبان تاینو، از خانوادهٔ آراواکان در کارائیب داشته باشد. گفته می‌شود در زبان تاینو، این کلمه به یک لول از برگ‌های تنباکو (بر اساس بارتولومه دِه لاس کاساس، ۱۵۵۲)، یا به تاباگو، نوعی پیپ به شکل Y برای کشیدن دود تنباکو (بر اساس اُویدو؛ که در آن به برگ‌های تنباکو کوهیبا می‌گویند) اطلاق می‌شود.[۲]
به هر حال کلمات مشابهی در زبان‌های اسپانیایی، پرتغالی و ایتالیایی از سال ۱۴۱۰ برای گیاهان دارویی استفاده می‌شده که به نظر می‌رسد از کلمهٔ عربی تَبَغ گرفته شده باشد. این کلمه از قرن ۹ به گیاهان دارویی مختلفی اطلاق می‌شده.[۳]
تنباکو از گذشته‌های دور در قارهٔ آمریکا مصرف می‌شده، تا زمانی که مهاجران اروپایی به آنجا رفته و این تجربه را به اروپا معرّفی کردند، جایی که بسیار محبوب شد. بسیاری از قبایل بومی آمریکا به صورت سنّتی تنباکو را در مزارعی در مکزیک در سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۰۰۰ قبل از میلاد، کشت و مصرف می‌کردند.[۴] قبایل شرقی آمریکای شمالی مقادیر زیادی از تنباکو را در کیسه به عنوان یک کالای تجاری قابل قبول حمل می‌کردند، و معمولاً آن را در پیپ‌های صلح (نوعی پیپ) در بزرگداشت‌های مقدّس یا مهر و موم معامله می‌کشیدند.[۵] در چنین مواقعی تنباکو را در همهٔ مقاطع زندگی، حتّی در کودکی، می‌کشیدند.[۶] آنها باور داشتند که تنباکو هدیه‌ای از طرف خالق است و دود بازدم شدهٔ آن، حامل تفکّرات و دعاهای انسان به بهشت است.[۷]
قبل از توسعهٔ نژادهای «لایتر ویرجینیا» و «برلی سفید»، دود تنباکو بسیار ناملایم بود و بومیان آمریکا در مراسم مذهبی و اروپاییانی که به صورت پیپ یا سیگار آن را مصرف می‌کردند، قابل کشیدن در ریه‌ها نبود.[۸] کشیدن دود «ناملایم» تنباکو به درون ریه‌ها بدون آسیب کوتاه مدّت جدّی به آنها نیازمند کشیدن مقادیر اندک آن توسّط پیپ‌هایی مانند میدواخ یا کیسرو یا پیپ‌های آبی جدیدی مانند بونگ یا هوکا (برای دیدن انواع مدرن آن رجوع کنید به توک لائو) است. کشیدن دود در ریه در شرق از هزاران سال پیش با مصرف گیاه شاهدانه (کانابیس، ماری جوانا، حشیش) و خشخاش (تریاک) رایج بوده‌است.
بعد از رسیدن اروپاییان به آمریکا، محبوبیت تنباکو به عنوان یک کالای تجاری افزایش یافت. همچنین اقتصاد جنوب ایالات متحده را تا زمانی که پنبه جایگزین آن شد، رونق می‌بخشید. پس از جنگ داخلی آمریکا تغییر در تقاضای تنباکو و همچنین نیروی کار، باعث شد مخترع، جیمز بونساک، دستگاهی را اختراع کند که تولید سیگار را به صورت خودکار انجام می‌داد.
این افزایش در تولید باعث رشد سریع صنعت تنباکو تا کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، شد.
پس از کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، تنباکو به عنوان یک مادّهٔ دشمن سلامتی محکوم شد، و سرانجام به عنوان یک عامل برای سرطان و دیگر بیماری‌های تنفّسی و گردش خون، شناخته شد. این امر در ایالات متحده، به پیمان والای ساماندهی تنباکو (MSA) انجامید، که شامل دو قانون پرداخت سالانهٔ شرکت‌های تولیدکننده به دولت‌های ایالتی و محدودیّت‌های داوطلبانه بر تبلیغات و بازاریابی محصولات تنباکو می‌شد.
روش‌های بسیاری برای پرورش این گیاه وجود دارد ولی تمامی گیاهان تنباکو نیازمند مراقبت شدید هستند تا گیاهی با کیفیت به دست آید.
با توجه به رشد نرخ ارز در بازار که از اوایل سال ۱۳۹۷ هجری شمسی اتفاق افتاد و گرانی سیگار، استفاده از توتون‌های طبیعی رشد بسیار چشمگیری یافت. در خصوص توتون] و تنباکو به‌طور کلی می‌توان گفت که با توجه به استفاده از مواد شیمیایی و مضر در سیگارهای تولید کارخانه ای و استفاده از مواد نامرغوب و مخلوطی در آنها، میزان آسیب و ضررشان به سلامتی بدن بیشتر بوده و گفته می شود استفاده از توتون طبیعی به نسبت سیگار مضرات کمتری دارد. [نیازمند منبع]حتی در بسیاری مراجع و مقالات از خواص درمانی برگ توتون در گذشته برای درمان بسیار یا بیماری‌های خاص نیز یاد شده‌است.
توتون‌های پرفروش موجود در بازار ایران.
تنباکو یا توتون گیاهی با برگ‌های پهن است که در اصل در آمریکای شمالی و جنوبی رشد می‌کرد و امروزه در سراسر جهان کشت می‌شود. نام تنباکو به برگ‌های خشک و بریده شدهٔ این گیاه هم گفته می‌شود. مصرف اصلی این گیاه تدخین دود حاصل از سوزاندن برگ‌های خشک آن است که دارای نیکوتین است. این کار با پیچیدن آن در کاغذ یا پیچیدن برگ‌های برش نخوردهٔ آن به صورت سیگار یا سیگار برگ یا ریختن آنها در سر قلیان و تدخین (کشیدن) آنها انجام می‌شود.[۱]
این گیاه به‌طور معمول پانزده تا صد سانتی‌متر رشد می‌کنند، برگ‌های آن بزرگ و پهن بوده و حدود نیم متر ارتفاع دارند که دارای شیرهٔ چسبنده‌ای است.
در اواخر قرن پانزدهم میلادی پس از آن که کریستف کلمب قاره آمریکا را کشف کرد، توانست شیوهٔ استعمال تنباکو را از سرخ‌پوستان بیاموزد. از نظر سرخ‌پوستان تنباکو گیاهی مقدس بود و آنها را با عالم ارواح ارتباط می‌داد. تنباکو به اقتصاد آمریکا کمک شایانی کرد و به اروپا و سپس دیگر نقاط جهان راه یافت.[۱]
این محصول، یک کالای با ارزش در اقتصاد کشورهایی چون کوبا، هند، چین و ایالات متحدهٔ آمریکا است.
آلکالوید نیکوتین معمولاً به عنوان جزء اصلی تنباکو شناخته می‌شود، امّا نیکوتین خود به تنهایی اعتیادآور نیست. به نظر می‌رسد که واکنش بین بتا کربولین‌ها و نیکوتین عامل بیشتر خواصّ اعتیادآور مصرف تنباکو است. تأثیرات زیان‌آور تنباکو حاصل از هزاران ترکیب مختلف موجود در دود آن مانند پولیسیکلیک آروماتیک هیدرو کربن (مثل بنزپیرن)، فرمالدهید، کادمیم، نیکل، آرسنیک، نیتروسامین‌های مخصوص تنباکو (TSNAs)، فنول‌ها و بسیاری دیگر است.[۱]عوارض تنباکو برازجانی
محبوبیت این کالا پس از رفتن اروپایی‌ها به آمریکا، باعث رونق اقتصادی مناطق جنوبی ایالات متّحده شد، تا آنکه کشت پنبه جای آن را گرفت. بعد از جنگ داخلی آمریکا، به علّت تغییر در تقاضا و نیروی کار، تولید سیگار رونق گرفت. این محصول جدید به سرعت باعث رشد شرکت‌های ذی‌نفع در صنایع تنباکو شد.
بیش از ۷۰ نوع گیاه تنباکو در خانوادهٔ نیکوتیانا وجود دارد. کلمهٔ نیکوتیانا (و همچنین نیکوتین) به افتخار ژان نیکوت، سفیر فرانسه در پرتغال، که در سال ۱۵۵۹ این مادّه را به عنوان یک دارو به دربار کاترین دِه مِدیچی فرستاد، بر این مادّه نام‌گذاری شد.[۱]
مصرف تنباکو توسّط ۱٫۱ میلیارد نفر تجربه شده‌است، یعنی تقریباً ۱/۳ جمعیّت بالغ زمین. سازمان بهداشت جهانی (WHO) اعلام کرده که تنباکو بیشترین علّت مرگ قابل پیشگیری در جهان است، و تخمین زده که اکنون عامل مرگ ۵٫۴ میلیون نفر در سال است. میزان مصرف تنباکو در کشورهای توسعه یافته، بدون تغییر مانده یا کاهش داشته‌است، امّا در کشورهایی مانند ایران در حال افزایش است
کلمهٔ اسپانیایی و پرتغالی تنباکو به نظر می‌رسد ریشه در زبان تاینو، از خانوادهٔ آراواکان در کارائیب داشته باشد. گفته می‌شود در زبان تاینو، این کلمه به یک لول از برگ‌های تنباکو (بر اساس بارتولومه دِه لاس کاساس، ۱۵۵۲)، یا به تاباگو، نوعی پیپ به شکل Y برای کشیدن دود تنباکو (بر اساس اُویدو؛ که در آن به برگ‌های تنباکو کوهیبا می‌گویند) اطلاق می‌شود.[۲]
به هر حال کلمات مشابهی در زبان‌های اسپانیایی، پرتغالی و ایتالیایی از سال ۱۴۱۰ برای گیاهان دارویی استفاده می‌شده که به نظر می‌رسد از کلمهٔ عربی تَبَغ گرفته شده باشد. این کلمه از قرن ۹ به گیاهان دارویی مختلفی اطلاق می‌شده.[۳]
تنباکو از گذشته‌های دور در قارهٔ آمریکا مصرف می‌شده، تا زمانی که مهاجران اروپایی به آنجا رفته و این تجربه را به اروپا معرّفی کردند، جایی که بسیار محبوب شد. بسیاری از قبایل بومی آمریکا به صورت سنّتی تنباکو را در مزارعی در مکزیک در سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۰۰۰ قبل از میلاد، کشت و مصرف می‌کردند.[۴] قبایل شرقی آمریکای شمالی مقادیر زیادی از تنباکو را در کیسه به عنوان یک کالای تجاری قابل قبول حمل می‌کردند، و معمولاً آن را در پیپ‌های صلح (نوعی پیپ) در بزرگداشت‌های مقدّس یا مهر و موم معامله می‌کشیدند.[۵] در چنین مواقعی تنباکو را در همهٔ مقاطع زندگی، حتّی در کودکی، می‌کشیدند.[۶] آنها باور داشتند که تنباکو هدیه‌ای از طرف خالق است و دود بازدم شدهٔ آن، حامل تفکّرات و دعاهای انسان به بهشت است.[۷]
قبل از توسعهٔ نژادهای «لایتر ویرجینیا» و «برلی سفید»، دود تنباکو بسیار ناملایم بود و بومیان آمریکا در مراسم مذهبی و اروپاییانی که به صورت پیپ یا سیگار آن را مصرف می‌کردند، قابل کشیدن در ریه‌ها نبود.[۸] کشیدن دود «ناملایم» تنباکو به درون ریه‌ها بدون آسیب کوتاه مدّت جدّی به آنها نیازمند کشیدن مقادیر اندک آن توسّط پیپ‌هایی مانند میدواخ یا کیسرو یا پیپ‌های آبی جدیدی مانند بونگ یا هوکا (برای دیدن انواع مدرن آن رجوع کنید به توک لائو) است. کشیدن دود در ریه در شرق از هزاران سال پیش با مصرف گیاه شاهدانه (کانابیس، ماری جوانا، حشیش) و خشخاش (تریاک) رایج بوده‌است.
بعد از رسیدن اروپاییان به آمریکا، محبوبیت تنباکو به عنوان یک کالای تجاری افزایش یافت. همچنین اقتصاد جنوب ایالات متحده را تا زمانی که پنبه جایگزین آن شد، رونق می‌بخشید. پس از جنگ داخلی آمریکا تغییر در تقاضای تنباکو و همچنین نیروی کار، باعث شد مخترع، جیمز بونساک، دستگاهی را اختراع کند که تولید سیگار را به صورت خودکار انجام می‌داد.
این افزایش در تولید باعث رشد سریع صنعت تنباکو تا کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، شد.
پس از کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، تنباکو به عنوان یک مادّهٔ دشمن سلامتی محکوم شد، و سرانجام به عنوان یک عامل برای سرطان و دیگر بیماری‌های تنفّسی و گردش خون، شناخته شد. این امر در ایالات متحده، به پیمان والای ساماندهی تنباکو (MSA) انجامید، که شامل دو قانون پرداخت سالانهٔ شرکت‌های تولیدکننده به دولت‌های ایالتی و محدودیّت‌های داوطلبانه بر تبلیغات و بازاریابی محصولات تنباکو می‌شد.
روش‌های بسیاری برای پرورش این گیاه وجود دارد ولی تمامی گیاهان تنباکو نیازمند مراقبت شدید هستند تا گیاهی با کیفیت به دست آید.
با توجه به رشد نرخ ارز در بازار که از اوایل سال ۱۳۹۷ هجری شمسی اتفاق افتاد و گرانی سیگار، استفاده از توتون‌های طبیعی رشد بسیار چشمگیری یافت. در خصوص توتون] و تنباکو به‌طور کلی می‌توان گفت که با توجه به استفاده از مواد شیمیایی و مضر در سیگارهای تولید کارخانه ای و استفاده از مواد نامرغوب و مخلوطی در آنها، میزان آسیب و ضررشان به سلامتی بدن بیشتر بوده و گفته می شود استفاده از توتون طبیعی به نسبت سیگار مضرات کمتری دارد. [نیازمند منبع]حتی در بسیاری مراجع و مقالات از خواص درمانی برگ توتون در گذشته برای درمان بسیار یا بیماری‌های خاص نیز یاد شده‌است.
توتون‌های پرفروش موجود در بازار ایران.
تنباکو یا توتون گیاهی با برگ‌های پهن است که در اصل در آمریکای شمالی و جنوبی رشد می‌کرد و امروزه در سراسر جهان کشت می‌شود. نام تنباکو به برگ‌های خشک و بریده شدهٔ این گیاه هم گفته می‌شود. مصرف اصلی این گیاه تدخین دود حاصل از سوزاندن برگ‌های خشک آن است که دارای نیکوتین است. این کار با پیچیدن آن در کاغذ یا پیچیدن برگ‌های برش نخوردهٔ آن به صورت سیگار یا سیگار برگ یا ریختن آنها در سر قلیان و تدخین (کشیدن) آنها انجام می‌شود.[۱]
این گیاه به‌طور معمول پانزده تا صد سانتی‌متر رشد می‌کنند، برگ‌های آن بزرگ و پهن بوده و حدود نیم متر ارتفاع دارند که دارای شیرهٔ چسبنده‌ای است.
در اواخر قرن پانزدهم میلادی پس از آن که کریستف کلمب قاره آمریکا را کشف کرد، توانست شیوهٔ استعمال تنباکو را از سرخ‌پوستان بیاموزد. از نظر سرخ‌پوستان تنباکو گیاهی مقدس بود و آنها را با عالم ارواح ارتباط می‌داد. تنباکو به اقتصاد آمریکا کمک شایانی کرد و به اروپا و سپس دیگر نقاط جهان راه یافت.[۱]
این محصول، یک کالای با ارزش در اقتصاد کشورهایی چون کوبا، هند، چین و ایالات متحدهٔ آمریکا است.
آلکالوید نیکوتین معمولاً به عنوان جزء اصلی تنباکو شناخته می‌شود، امّا نیکوتین خود به تنهایی اعتیادآور نیست. به نظر می‌رسد که واکنش بین بتا کربولین‌ها و نیکوتین عامل بیشتر خواصّ اعتیادآور مصرف تنباکو است. تأثیرات زیان‌آور تنباکو حاصل از هزاران ترکیب مختلف موجود در دود آن مانند پولیسیکلیک آروماتیک هیدرو کربن (مثل بنزپیرن)، فرمالدهید، کادمیم، نیکل، آرسنیک، نیتروسامین‌های مخصوص تنباکو (TSNAs)، فنول‌ها و بسیاری دیگر است.[۱]عوارض تنباکو برازجانی
محبوبیت این کالا پس از رفتن اروپایی‌ها به آمریکا، باعث رونق اقتصادی مناطق جنوبی ایالات متّحده شد، تا آنکه کشت پنبه جای آن را گرفت. بعد از جنگ داخلی آمریکا، به علّت تغییر در تقاضا و نیروی کار، تولید سیگار رونق گرفت. این محصول جدید به سرعت باعث رشد شرکت‌های ذی‌نفع در صنایع تنباکو شد.
بیش از ۷۰ نوع گیاه تنباکو در خانوادهٔ نیکوتیانا وجود دارد. کلمهٔ نیکوتیانا (و همچنین نیکوتین) به افتخار ژان نیکوت، سفیر فرانسه در پرتغال، که در سال ۱۵۵۹ این مادّه را به عنوان یک دارو به دربار کاترین دِه مِدیچی فرستاد، بر این مادّه نام‌گذاری شد.[۱]
مصرف تنباکو توسّط ۱٫۱ میلیارد نفر تجربه شده‌است، یعنی تقریباً ۱/۳ جمعیّت بالغ زمین. سازمان بهداشت جهانی (WHO) اعلام کرده که تنباکو بیشترین علّت مرگ قابل پیشگیری در جهان است، و تخمین زده که اکنون عامل مرگ ۵٫۴ میلیون نفر در سال است. میزان مصرف تنباکو در کشورهای توسعه یافته، بدون تغییر مانده یا کاهش داشته‌است، امّا در کشورهایی مانند ایران در حال افزایش است
کلمهٔ اسپانیایی و پرتغالی تنباکو به نظر می‌رسد ریشه در زبان تاینو، از خانوادهٔ آراواکان در کارائیب داشته باشد. گفته می‌شود در زبان تاینو، این کلمه به یک لول از برگ‌های تنباکو (بر اساس بارتولومه دِه لاس کاساس، ۱۵۵۲)، یا به تاباگو، نوعی پیپ به شکل Y برای کشیدن دود تنباکو (بر اساس اُویدو؛ که در آن به برگ‌های تنباکو کوهیبا می‌گویند) اطلاق می‌شود.[۲]
به هر حال کلمات مشابهی در زبان‌های اسپانیایی، پرتغالی و ایتالیایی از سال ۱۴۱۰ برای گیاهان دارویی استفاده می‌شده که به نظر می‌رسد از کلمهٔ عربی تَبَغ گرفته شده باشد. این کلمه از قرن ۹ به گیاهان دارویی مختلفی اطلاق می‌شده.[۳]
تنباکو از گذشته‌های دور در قارهٔ آمریکا مصرف می‌شده، تا زمانی که مهاجران اروپایی به آنجا رفته و این تجربه را به اروپا معرّفی کردند، جایی که بسیار محبوب شد. بسیاری از قبایل بومی آمریکا به صورت سنّتی تنباکو را در مزارعی در مکزیک در سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۰۰۰ قبل از میلاد، کشت و مصرف می‌کردند.[۴] قبایل شرقی آمریکای شمالی مقادیر زیادی از تنباکو را در کیسه به عنوان یک کالای تجاری قابل قبول حمل می‌کردند، و معمولاً آن را در پیپ‌های صلح (نوعی پیپ) در بزرگداشت‌های مقدّس یا مهر و موم معامله می‌کشیدند.[۵] در چنین مواقعی تنباکو را در همهٔ مقاطع زندگی، حتّی در کودکی، می‌کشیدند.[۶] آنها باور داشتند که تنباکو هدیه‌ای از طرف خالق است و دود بازدم شدهٔ آن، حامل تفکّرات و دعاهای انسان به بهشت است.[۷]
قبل از توسعهٔ نژادهای «لایتر ویرجینیا» و «برلی سفید»، دود تنباکو بسیار ناملایم بود و بومیان آمریکا در مراسم مذهبی و اروپاییانی که به صورت پیپ یا سیگار آن را مصرف می‌کردند، قابل کشیدن در ریه‌ها نبود.[۸] کشیدن دود «ناملایم» تنباکو به درون ریه‌ها بدون آسیب کوتاه مدّت جدّی به آنها نیازمند کشیدن مقادیر اندک آن توسّط پیپ‌هایی مانند میدواخ یا کیسرو یا پیپ‌های آبی جدیدی مانند بونگ یا هوکا (برای دیدن انواع مدرن آن رجوع کنید به توک لائو) است. کشیدن دود در ریه در شرق از هزاران سال پیش با مصرف گیاه شاهدانه (کانابیس، ماری جوانا، حشیش) و خشخاش (تریاک) رایج بوده‌است.
بعد از رسیدن اروپاییان به آمریکا، محبوبیت تنباکو به عنوان یک کالای تجاری افزایش یافت. همچنین اقتصاد جنوب ایالات متحده را تا زمانی که پنبه جایگزین آن شد، رونق می‌بخشید. پس از جنگ داخلی آمریکا تغییر در تقاضای تنباکو و همچنین نیروی کار، باعث شد مخترع، جیمز بونساک، دستگاهی را اختراع کند که تولید سیگار را به صورت خودکار انجام می‌داد.
این افزایش در تولید باعث رشد سریع صنعت تنباکو تا کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، شد.
پس از کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، تنباکو به عنوان یک مادّهٔ دشمن سلامتی محکوم شد، و سرانجام به عنوان یک عامل برای سرطان و دیگر بیماری‌های تنفّسی و گردش خون، شناخته شد. این امر در ایالات متحده، به پیمان والای ساماندهی تنباکو (MSA) انجامید، که شامل دو قانون پرداخت سالانهٔ شرکت‌های تولیدکننده به دولت‌های ایالتی و محدودیّت‌های داوطلبانه بر تبلیغات و بازاریابی محصولات تنباکو می‌شد.
روش‌های بسیاری برای پرورش این گیاه وجود دارد ولی تمامی گیاهان تنباکو نیازمند مراقبت شدید هستند تا گیاهی با کیفیت به دست آید.
با توجه به رشد نرخ ارز در بازار که از اوایل سال ۱۳۹۷ هجری شمسی اتفاق افتاد و گرانی سیگار، استفاده از توتون‌های طبیعی رشد بسیار چشمگیری یافت. در خصوص توتون] و تنباکو به‌طور کلی می‌توان گفت که با توجه به استفاده از مواد شیمیایی و مضر در سیگارهای تولید کارخانه ای و استفاده از مواد نامرغوب و مخلوطی در آنها، میزان آسیب و ضررشان به سلامتی بدن بیشتر بوده و گفته می شود استفاده از توتون طبیعی به نسبت سیگار مضرات کمتری دارد. [نیازمند منبع]حتی در بسیاری مراجع و مقالات از خواص درمانی برگ توتون در گذشته برای درمان بسیار یا بیماری‌های خاص نیز یاد شده‌است.
توتون‌های پرفروش موجود در بازار ایران.
تنباکو یا توتون گیاهی با برگ‌های پهن است که در اصل در آمریکای شمالی و جنوبی رشد می‌کرد و امروزه در سراسر جهان کشت می‌شود. نام تنباکو به برگ‌های خشک و بریده شدهٔ این گیاه هم گفته می‌شود. مصرف اصلی این گیاه تدخین دود حاصل از سوزاندن برگ‌های خشک آن است که دارای نیکوتین است. این کار با پیچیدن آن در کاغذ یا پیچیدن برگ‌های برش نخوردهٔ آن به صورت سیگار یا سیگار برگ یا ریختن آنها در سر قلیان و تدخین (کشیدن) آنها انجام می‌شود.[۱]
این گیاه به‌طور معمول پانزده تا صد سانتی‌متر رشد می‌کنند، برگ‌های آن بزرگ و پهن بوده و حدود نیم متر ارتفاع دارند که دارای شیرهٔ چسبنده‌ای است.
در اواخر قرن پانزدهم میلادی پس از آن که کریستف کلمب قاره آمریکا را کشف کرد، توانست شیوهٔ استعمال تنباکو را از سرخ‌پوستان بیاموزد. از نظر سرخ‌پوستان تنباکو گیاهی مقدس بود و آنها را با عالم ارواح ارتباط می‌داد. تنباکو به اقتصاد آمریکا کمک شایانی کرد و به اروپا و سپس دیگر نقاط جهان راه یافت.[۱]
این محصول، یک کالای با ارزش در اقتصاد کشورهایی چون کوبا، هند، چین و ایالات متحدهٔ آمریکا است.
آلکالوید نیکوتین معمولاً به عنوان جزء اصلی تنباکو شناخته می‌شود، امّا نیکوتین خود به تنهایی اعتیادآور نیست. به نظر می‌رسد که واکنش بین بتا کربولین‌ها و نیکوتین عامل بیشتر خواصّ اعتیادآور مصرف تنباکو است. تأثیرات زیان‌آور تنباکو حاصل از هزاران ترکیب مختلف موجود در دود آن مانند پولیسیکلیک آروماتیک هیدرو کربن (مثل بنزپیرن)، فرمالدهید، کادمیم، نیکل، آرسنیک، نیتروسامین‌های مخصوص تنباکو (TSNAs)، فنول‌ها و بسیاری دیگر است.[۱]عوارض تنباکو برازجانی
محبوبیت این کالا پس از رفتن اروپایی‌ها به آمریکا، باعث رونق اقتصادی مناطق جنوبی ایالات متّحده شد، تا آنکه کشت پنبه جای آن را گرفت. بعد از جنگ داخلی آمریکا، به علّت تغییر در تقاضا و نیروی کار، تولید سیگار رونق گرفت. این محصول جدید به سرعت باعث رشد شرکت‌های ذی‌نفع در صنایع تنباکو شد.
بیش از ۷۰ نوع گیاه تنباکو در خانوادهٔ نیکوتیانا وجود دارد. کلمهٔ نیکوتیانا (و همچنین نیکوتین) به افتخار ژان نیکوت، سفیر فرانسه در پرتغال، که در سال ۱۵۵۹ این مادّه را به عنوان یک دارو به دربار کاترین دِه مِدیچی فرستاد، بر این مادّه نام‌گذاری شد.[۱]
مصرف تنباکو توسّط ۱٫۱ میلیارد نفر تجربه شده‌است، یعنی تقریباً ۱/۳ جمعیّت بالغ زمین. سازمان بهداشت جهانی (WHO) اعلام کرده که تنباکو بیشترین علّت مرگ قابل پیشگیری در جهان است، و تخمین زده که اکنون عامل مرگ ۵٫۴ میلیون نفر در سال است. میزان مصرف تنباکو در کشورهای توسعه یافته، بدون تغییر مانده یا کاهش داشته‌است، امّا در کشورهایی مانند ایران در حال افزایش است
کلمهٔ اسپانیایی و پرتغالی تنباکو به نظر می‌رسد ریشه در زبان تاینو، از خانوادهٔ آراواکان در کارائیب داشته باشد. گفته می‌شود در زبان تاینو، این کلمه به یک لول از برگ‌های تنباکو (بر اساس بارتولومه دِه لاس کاساس، ۱۵۵۲)، یا به تاباگو، نوعی پیپ به شکل Y برای کشیدن دود تنباکو (بر اساس اُویدو؛ که در آن به برگ‌های تنباکو کوهیبا می‌گویند) اطلاق می‌شود.[۲]
به هر حال کلمات مشابهی در زبان‌های اسپانیایی، پرتغالی و ایتالیایی از سال ۱۴۱۰ برای گیاهان دارویی استفاده می‌شده که به نظر می‌رسد از کلمهٔ عربی تَبَغ گرفته شده باشد. این کلمه از قرن ۹ به گیاهان دارویی مختلفی اطلاق می‌شده.[۳]
تنباکو از گذشته‌های دور در قارهٔ آمریکا مصرف می‌شده، تا زمانی که مهاجران اروپایی به آنجا رفته و این تجربه را به اروپا معرّفی کردند، جایی که بسیار محبوب شد. بسیاری از قبایل بومی آمریکا به صورت سنّتی تنباکو را در مزارعی در مکزیک در سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۰۰۰ قبل از میلاد، کشت و مصرف می‌کردند.[۴] قبایل شرقی آمریکای شمالی مقادیر زیادی از تنباکو را در کیسه به عنوان یک کالای تجاری قابل قبول حمل می‌کردند، و معمولاً آن را در پیپ‌های صلح (نوعی پیپ) در بزرگداشت‌های مقدّس یا مهر و موم معامله می‌کشیدند.[۵] در چنین مواقعی تنباکو را در همهٔ مقاطع زندگی، حتّی در کودکی، می‌کشیدند.[۶] آنها باور داشتند که تنباکو هدیه‌ای از طرف خالق است و دود بازدم شدهٔ آن، حامل تفکّرات و دعاهای انسان به بهشت است.[۷]
قبل از توسعهٔ نژادهای «لایتر ویرجینیا» و «برلی سفید»، دود تنباکو بسیار ناملایم بود و بومیان آمریکا در مراسم مذهبی و اروپاییانی که به صورت پیپ یا سیگار آن را مصرف می‌کردند، قابل کشیدن در ریه‌ها نبود.[۸] کشیدن دود «ناملایم» تنباکو به درون ریه‌ها بدون آسیب کوتاه مدّت جدّی به آنها نیازمند کشیدن مقادیر اندک آن توسّط پیپ‌هایی مانند میدواخ یا کیسرو یا پیپ‌های آبی جدیدی مانند بونگ یا هوکا (برای دیدن انواع مدرن آن رجوع کنید به توک لائو) است. کشیدن دود در ریه در شرق از هزاران سال پیش با مصرف گیاه شاهدانه (کانابیس، ماری جوانا، حشیش) و خشخاش (تریاک) رایج بوده‌است.
بعد از رسیدن اروپاییان به آمریکا، محبوبیت تنباکو به عنوان یک کالای تجاری افزایش یافت. همچنین اقتصاد جنوب ایالات متحده را تا زمانی که پنبه جایگزین آن شد، رونق می‌بخشید. پس از جنگ داخلی آمریکا تغییر در تقاضای تنباکو و همچنین نیروی کار، باعث شد مخترع، جیمز بونساک، دستگاهی را اختراع کند که تولید سیگار را به صورت خودکار انجام می‌داد.
این افزایش در تولید باعث رشد سریع صنعت تنباکو تا کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، شد.
پس از کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، تنباکو به عنوان یک مادّهٔ دشمن سلامتی محکوم شد، و سرانجام به عنوان یک عامل برای سرطان و دیگر بیماری‌های تنفّسی و گردش خون، شناخته شد. این امر در ایالات متحده، به پیمان والای ساماندهی تنباکو (MSA) انجامید، که شامل دو قانون پرداخت سالانهٔ شرکت‌های تولیدکننده به دولت‌های ایالتی و محدودیّت‌های داوطلبانه بر تبلیغات و بازاریابی محصولات تنباکو می‌شد.
روش‌های بسیاری برای پرورش این گیاه وجود دارد ولی تمامی گیاهان تنباکو نیازمند مراقبت شدید هستند تا گیاهی با کیفیت به دست آید.
با توجه به رشد نرخ ارز در بازار که از اوایل سال ۱۳۹۷ هجری شمسی اتفاق افتاد و گرانی سیگار، استفاده از توتون‌های طبیعی رشد بسیار چشمگیری یافت. در خصوص توتون] و تنباکو به‌طور کلی می‌توان گفت که با توجه به استفاده از مواد شیمیایی و مضر در سیگارهای تولید کارخانه ای و استفاده از مواد نامرغوب و مخلوطی در آنها، میزان آسیب و ضررشان به سلامتی بدن بیشتر بوده و گفته می شود استفاده از توتون طبیعی به نسبت سیگار مضرات کمتری دارد. [نیازمند منبع]حتی در بسیاری مراجع و مقالات از خواص درمانی برگ توتون در گذشته برای درمان بسیار یا بیماری‌های خاص نیز یاد شده‌است.
توتون‌های پرفروش موجود در بازار ایران.
تنباکو یا توتون گیاهی با برگ‌های پهن است که در اصل در آمریکای شمالی و جنوبی رشد می‌کرد و امروزه در سراسر جهان کشت می‌شود. نام تنباکو به برگ‌های خشک و بریده شدهٔ این گیاه هم گفته می‌شود. مصرف اصلی این گیاه تدخین دود حاصل از سوزاندن برگ‌های خشک آن است که دارای نیکوتین است. این کار با پیچیدن آن در کاغذ یا پیچیدن برگ‌های برش نخوردهٔ آن به صورت سیگار یا سیگار برگ یا ریختن آنها در سر قلیان و تدخین (کشیدن) آنها انجام می‌شود.[۱]
این گیاه به‌طور معمول پانزده تا صد سانتی‌متر رشد می‌کنند، برگ‌های آن بزرگ و پهن بوده و حدود نیم متر ارتفاع دارند که دارای شیرهٔ چسبنده‌ای است.
در اواخر قرن پانزدهم میلادی پس از آن که کریستف کلمب قاره آمریکا را کشف کرد، توانست شیوهٔ استعمال تنباکو را از سرخ‌پوستان بیاموزد. از نظر سرخ‌پوستان تنباکو گیاهی مقدس بود و آنها را با عالم ارواح ارتباط می‌داد. تنباکو به اقتصاد آمریکا کمک شایانی کرد و به اروپا و سپس دیگر نقاط جهان راه یافت.[۱]
این محصول، یک کالای با ارزش در اقتصاد کشورهایی چون کوبا، هند، چین و ایالات متحدهٔ آمریکا است.
آلکالوید نیکوتین معمولاً به عنوان جزء اصلی تنباکو شناخته می‌شود، امّا نیکوتین خود به تنهایی اعتیادآور نیست. به نظر می‌رسد که واکنش بین بتا کربولین‌ها و نیکوتین عامل بیشتر خواصّ اعتیادآور مصرف تنباکو است. تأثیرات زیان‌آور تنباکو حاصل از هزاران ترکیب مختلف موجود در دود آن مانند پولیسیکلیک آروماتیک هیدرو کربن (مثل بنزپیرن)، فرمالدهید، کادمیم، نیکل، آرسنیک، نیتروسامین‌های مخصوص تنباکو (TSNAs)، فنول‌ها و بسیاری دیگر است.[۱]عوارض تنباکو برازجانی
محبوبیت این کالا پس از رفتن اروپایی‌ها به آمریکا، باعث رونق اقتصادی مناطق جنوبی ایالات متّحده شد، تا آنکه کشت پنبه جای آن را گرفت. بعد از جنگ داخلی آمریکا، به علّت تغییر در تقاضا و نیروی کار، تولید سیگار رونق گرفت. این محصول جدید به سرعت باعث رشد شرکت‌های ذی‌نفع در صنایع تنباکو شد.
بیش از ۷۰ نوع گیاه تنباکو در خانوادهٔ نیکوتیانا وجود دارد. کلمهٔ نیکوتیانا (و همچنین نیکوتین) به افتخار ژان نیکوت، سفیر فرانسه در پرتغال، که در سال ۱۵۵۹ این مادّه را به عنوان یک دارو به دربار کاترین دِه مِدیچی فرستاد، بر این مادّه نام‌گذاری شد.[۱]
مصرف تنباکو توسّط ۱٫۱ میلیارد نفر تجربه شده‌است، یعنی تقریباً ۱/۳ جمعیّت بالغ زمین. سازمان بهداشت جهانی (WHO) اعلام کرده که تنباکو بیشترین علّت مرگ قابل پیشگیری در جهان است، و تخمین زده که اکنون عامل مرگ ۵٫۴ میلیون نفر در سال است. میزان مصرف تنباکو در کشورهای توسعه یافته، بدون تغییر مانده یا کاهش داشته‌است، امّا در کشورهایی مانند ایران در حال افزایش است
کلمهٔ اسپانیایی و پرتغالی تنباکو به نظر می‌رسد ریشه در زبان تاینو، از خانوادهٔ آراواکان در کارائیب داشته باشد. گفته می‌شود در زبان تاینو، این کلمه به یک لول از برگ‌های تنباکو (بر اساس بارتولومه دِه لاس کاساس، ۱۵۵۲)، یا به تاباگو، نوعی پیپ به شکل Y برای کشیدن دود تنباکو (بر اساس اُویدو؛ که در آن به برگ‌های تنباکو کوهیبا می‌گویند) اطلاق می‌شود.[۲]
به هر حال کلمات مشابهی در زبان‌های اسپانیایی، پرتغالی و ایتالیایی از سال ۱۴۱۰ برای گیاهان دارویی استفاده می‌شده که به نظر می‌رسد از کلمهٔ عربی تَبَغ گرفته شده باشد. این کلمه از قرن ۹ به گیاهان دارویی مختلفی اطلاق می‌شده.[۳]
تنباکو از گذشته‌های دور در قارهٔ آمریکا مصرف می‌شده، تا زمانی که مهاجران اروپایی به آنجا رفته و این تجربه را به اروپا معرّفی کردند، جایی که بسیار محبوب شد. بسیاری از قبایل بومی آمریکا به صورت سنّتی تنباکو را در مزارعی در مکزیک در سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۰۰۰ قبل از میلاد، کشت و مصرف می‌کردند.[۴] قبایل شرقی آمریکای شمالی مقادیر زیادی از تنباکو را در کیسه به عنوان یک کالای تجاری قابل قبول حمل می‌کردند، و معمولاً آن را در پیپ‌های صلح (نوعی پیپ) در بزرگداشت‌های مقدّس یا مهر و موم معامله می‌کشیدند.[۵] در چنین مواقعی تنباکو را در همهٔ مقاطع زندگی، حتّی در کودکی، می‌کشیدند.[۶] آنها باور داشتند که تنباکو هدیه‌ای از طرف خالق است و دود بازدم شدهٔ آن، حامل تفکّرات و دعاهای انسان به بهشت است.[۷]
قبل از توسعهٔ نژادهای «لایتر ویرجینیا» و «برلی سفید»، دود تنباکو بسیار ناملایم بود و بومیان آمریکا در مراسم مذهبی و اروپاییانی که به صورت پیپ یا سیگار آن را مصرف می‌کردند، قابل کشیدن در ریه‌ها نبود.[۸] کشیدن دود «ناملایم» تنباکو به درون ریه‌ها بدون آسیب کوتاه مدّت جدّی به آنها نیازمند کشیدن مقادیر اندک آن توسّط پیپ‌هایی مانند میدواخ یا کیسرو یا پیپ‌های آبی جدیدی مانند بونگ یا هوکا (برای دیدن انواع مدرن آن رجوع کنید به توک لائو) است. کشیدن دود در ریه در شرق از هزاران سال پیش با مصرف گیاه شاهدانه (کانابیس، ماری جوانا، حشیش) و خشخاش (تریاک) رایج بوده‌است.
بعد از رسیدن اروپاییان به آمریکا، محبوبیت تنباکو به عنوان یک کالای تجاری افزایش یافت. همچنین اقتصاد جنوب ایالات متحده را تا زمانی که پنبه جایگزین آن شد، رونق می‌بخشید. پس از جنگ داخلی آمریکا تغییر در تقاضای تنباکو و همچنین نیروی کار، باعث شد مخترع، جیمز بونساک، دستگاهی را اختراع کند که تولید سیگار را به صورت خودکار انجام می‌داد.
این افزایش در تولید باعث رشد سریع صنعت تنباکو تا کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، شد.
پس از کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، تنباکو به عنوان یک مادّهٔ دشمن سلامتی محکوم شد، و سرانجام به عنوان یک عامل برای سرطان و دیگر بیماری‌های تنفّسی و گردش خون، شناخته شد. این امر در ایالات متحده، به پیمان والای ساماندهی تنباکو (MSA) انجامید، که شامل دو قانون پرداخت سالانهٔ شرکت‌های تولیدکننده به دولت‌های ایالتی و محدودیّت‌های داوطلبانه بر تبلیغات و بازاریابی محصولات تنباکو می‌شد.
روش‌های بسیاری برای پرورش این گیاه وجود دارد ولی تمامی گیاهان تنباکو نیازمند مراقبت شدید هستند تا گیاهی با کیفیت به دست آید.
با توجه به رشد نرخ ارز در بازار که از اوایل سال ۱۳۹۷ هجری شمسی اتفاق افتاد و گرانی سیگار، استفاده از توتون‌های طبیعی رشد بسیار چشمگیری یافت. در خصوص توتون] و تنباکو به‌طور کلی می‌توان گفت که با توجه به استفاده از مواد شیمیایی و مضر در سیگارهای تولید کارخانه ای و استفاده از مواد نامرغوب و مخلوطی در آنها، میزان آسیب و ضررشان به سلامتی بدن بیشتر بوده و گفته می شود استفاده از توتون طبیعی به نسبت سیگار مضرات کمتری دارد. [نیازمند منبع]حتی در بسیاری مراجع و مقالات از خواص درمانی برگ توتون در گذشته برای درمان بسیار یا بیماری‌های خاص نیز یاد شده‌است.
توتون‌های پرفروش موجود در بازار ایران.
ایسنا/خراسان رضوی رييس مرکز بهداشت کاشمر با اشاره به مصرف قليان در بين جوانان که در حال حاضر به يک معضل پنهان اجتماعي تبديل شده است، گفت: متاسفانه مصرف قليان هنوز چهره منفوري به خود نگرفته و اغلب آن را بي ضرر و غير قابل اعتياد يا کم ضررتر از مصرف سيگار قلمداد مي‌کنند.
رييس مرکز بهداشت کاشمر با اشاره به مصرف قليان در بين جوانان که در حال حاضر به يک معضل پنهان اجتماعي تبديل شده است، گفت: متاسفانه مصرف قليان هنوز چهره منفوري به خود نگرفته و اغلب آن را بي ضرر و غير قابل اعتياد يا کم ضررتر از مصرف سيگار قلمداد مي‌کنند.
دکتر محمد جواد قائمي در گفت و گو با خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) – منطقه خراسان، از اعتياد به عنوان نوعي بيماري رواني تکرار شونده نام مي‌برد که فرد معتاد علي رغم تمام عوارض مصرف داروي مخدر آن را بدون اراده مصرف مي‌کند.
عوارض تنباکو برازجانی
وي با اشاره به اينکه در بين مواد اعتياد آور قرن اخير گرايش جوانان به مصرف مواد مخدر صنعتي هر روز بيش از پيش گسترش يافته حال اينکه اين مواد جديد معمولا خطرناک تر از مواد اعتياد آور غير صنعتي است، تصريح كرد: کريستال، نورجيزک، کراک، پان پراک، اکستازي، شيشه و … از جمله مواد مخدر صنعتي است که مصرف آن در جوامع رايج شده است.
وي با بيان اينکه آب موجود در قليان نه تنها خاصيت تصفيه کنندگي و محافظتي در مقابل دود ناشي از سوختن تنباکو ندارد بلکه به دليل افزايش رطوبت باعث افزايش ميزان جذب ريوي آن نيز مي شود، خاطر نشان كرد: مواد سمي قليان نه تنها کمتر از سيگار نيست بلکه بعضي مواد خطرناک از جمله قير يا دوده”سرطان زا” منوکسيد کربن “آلاينده” و نيکوتين ” ايجاد کننده وابستگي ” موجود در دوده آن از سيگار بيشتر است.
وي گفت: با مصرف قليان بيش از 600 ماده سمي و مهلک وارد ريه مصرف کننده و اطرافيان مي‌شود.
وي با بيان اينکه در صنعت تنباکو مرغوب‌ترين آن در اختيار کارخانه هاي سيگارسازي قرار مي گيرد و تفاله هاي تنباکو جهت قليان مورد استفاده قرار مي گيرد، گفت: مقدار تنباکوي مصرفي در يک وعده قليان کشيدن معادل مصرف 20 تا 50 نخ سيگار است و به همين دليل با افزايش سطح نيکوتين خون مصرف کننده به ظاهر تفنني براي رفع نياز خود به روش سهل تري که همان مصرف سيگار است، روي مي‌آورد.
وي با اشاره به اينکه اعتياد در قليان کشي با روي آوردن به استعمال سيگار و اعتياد به مصرف سيگار نمايان مي شود، خاط نشان كرد: در قليان نامرغوب بودن تنباکو، درجه حرارت بالا، توليد گاز مونوکسيدکربن ناشي از سوختن ناقص زغال آتشدان، مکش‌هاي ريوي عميق و رطوبت حاصل از آب باعث بروز بيماري‌هاي ريوي، سرطانهاي مختلف از جمله سرطان لب ، ريه ، معده و مثانه مي‌شود.
وي افزود: تنباکوهاي تحت عنوان ميوه اي، عطري و اسانس دار نه تنها بي ضرر نيستند، بلکه عوارضي به مراتب بيشتري نسبت به تنباکوي ساده دارند زيرا مواد آروماتيک موجود در آنها بر اثر حرارت زياد خاصيت سرطان‌زايي و سمي فوق‌العاده پيدا مي‌کنند.
دکتر قائمي يادآور شد: مزه و طعم مناسب و سهولت مصرف اين گونه تنباکوها نسبت به تنباکوهاي معمولي موجب گرايش نوجوانان و جوانان به مصرف و ايجاد وابستگي به آنها خواهد شد.
وي با اعلام اين که مصرف قليان به صورت مشترک خطر انتقال بيماري‌هاي عفوني را نيز در پي خواهد داشت، گفت: مصرف قليان در اماکن سربسته عوارض آن را دوچندان خواهد کرد و سلامت اطرافيان به ويژه کودکان را در معرض خطر جدي قرار خواهد داد.
وي همچنين در خصوص اثرات ناشي از مصرف سيگار گفت: امروزه سيگار به عنوان يکي از علل اصلي بيماري هاي تنفسي، قلبي، عروقي و… به عنوان شايع ترين عوامل قابل پيشگيري مرگ و مير توجه اکثر مراکز علمي قرار دارد.
رئيس مرکز بهداشت کاشمر با اشاره به اينکه مرگ و مير ناشي از دخانيات از سه ميليون نفر در حال حاضر به حدود 10 ميليون نفر خواهد رسيد، افزود: 70 درصد آنان در کشورهاي در حال توسعه است.
وي با اشاره به اين که در کشور ما ساليانه 200 ميليون دلار براي تامين اين نياز کاذب از بين مي‌رود، گفت: سيگار در حال حاضر مسوول 12.5 درصد کل مرگ ها، 30 درصد مرگ ناشي از سرطان، 90 درصد سرطان ريه، 40 درصد ساير سرطانها، 50 درصد بيماري‌هاي قلبي و 75 درصد بيماري‌هاي ريوي است.
وي با اعلام اين که مضرات قليان به مراتب بيشتر از سيگار است، افزود: با هر پک به سيگار 9 سي سي دود وارد حفره دهان مي‌شود در حالي که با هر پک قليان 45 سي سي دود وارد حفره دهان مي‌شود.
عوارض تنباکو برازجانی
انتهاي پیام
تنباکوی چوب ( خوانسار ٫ کاشان ٫ … ) از چند سال پیش وجود داشته و در حال حاضر مشتری های خاص خودش را دارد.قلیان چوب دوده زیادی ندارد ٫ ولی گیرائیش خیلی بالا و بسیار سنگین. برای درست کردن قلیان چوب باید تنباکوی چوب تهیه کنید. تنباکوی چوب رو می توانید از قلیان فروشی ها یا عطاری ها تهیه کنید. تنباکو رو مقداری خیس می کنید و در داخل سری میریزید ٫ البته بدون فویل یا زر ورق. تنباکوها رو که ریختیت زغال ها رو باید روی تنباکو بزارید. دقت کنید زغال هاتون و همین طور سریتون باید بزرگ باشند. برای قلیان خوانسار باید تنباکو مدت نصف روز خیس شود. به کسانی که تازه کار هستن توصیه می شود نکشند.
سکین درد مفاصل – ترشحات سفید مهبل – سرطان – فشارخون – اعصاب – تپش قلب – تنگی نفس – جرب – حافظه – سرطان گلو – عطسه آور – کفگیرک – ضعف قوای جنسی – زخم معده – دفع شپش – اختلالات کبدی و…
توتون
* نام‌های دیگر آن: تنباکوی قلیان، تنباکو، توتون کردستانی، توتون ویرژینی، توتون امریکایی، توتون مریلاند و توتون چینی یا ترکی می‌باشد.
1. به خاطر وجود نیکوتین در توتون این گیاه مخدر و سمی می‌باشد.
2. جهت تسکین درد مفاصل و بی‌حسی اعضاء جوشانده توتون را به صورت ضماد می‌توان گذاشت.
3. جهت قطع ترشحات سفید مهبل از جوشانده این گیاه به صورت شستشو می‌توان استفاده کرد.
4. دود توتون باعث فساد آب دهان می‌گردد.
5. ضعیف کننده اعصاب است.
6. یکی از عوامل مهم سرطان است.
7. فشارخون را بالا می‌برد.
8. باعث بی‌نظمی تپش قلب می‌گردد.
9. عامل تنگی‌نفس است.
10. دود تنباکو ضد عفونی کننده محیط می‌باشد بدین صورت که تنباکو را روی آتش دود کنند.11. جهت زخم‌های تازه خاکستر آن را روی زخم بریزند.
12. برای زخم‌های جرب و جوش‌های جلدی خاکستر آن را با روغن گل سرخ مخلوط کرده بمالند.
13. کسانی که دخانیات مصرف می‌کنند هر روز ویتامین ث بخورند.
14. کسانی که سیگار مصرف می‌کنند عاملی است که باعث تصلب شرائین می‌شود.
15. کشیدن توتون باعث ضعف اعصاب و قدرت اراده را کم می‌کند.
16. اضطراب مغزی بوجود می‌آورد.
17. باعث کم شدن حافظه می‌گردد.
18. کشیدن سیگار باعث ضعف قوای جنسی می‌گردد.
19. پودر توتون یا تنباکو عطسه‌آور است.
20. جهت درمان کفگیرک خاکستر تنباکو را با روغن گل سرخ مخلوط نموده بمالند.
21. هیچ سمی موذی‌تر از سم توتون و سیگار نیست.
22. کسانی که سیگار می‌کشند دچار سرطان گلو و ریه می‌گردند.
23. کسانی که سیگار می‌کشند دود آن نمی‌گذارد غدد بزاق مواد نشاسته‌ای را به قند تبدیل کنند و همین عمل باعث ابتلا به زخم معده می‌گردد.
24. دود سیگار مستقیماً داخل کبد شده و در آن اختلال ایجاد می‌کند.
25. خانم‌هایی که سیگار می‌کشند عادت ماهانه آنها توأم با درد و نامنظم می‌گردد.
26. جهت دفع شپش با خیس کرده آب برگ توتون موها را ماساژ دهند.
بهترین طعم ها را از ما بخواهید
