عفونت مجرای ادرار چیست؟عفونت مجرای ادرار عارضه شایعی است که نتیجه عفونت باکتریایی دستگاه ادرار است. نیمی از بانوان دست‌کم یک بار در طول عمر خود تحت درمان‌های مخصوص این نوع عفونت قرار می‌گیرند. – عفونت مجرای ادراری که مثانه را درگیر کند، التهاب مثانه (سیستیت) یا عفونت مجرای ادرار تحتانی نامیده می‌شود. – عفونتی که به کلیه‌ها نیز سرایت کرده باشد، عفونت مجرای ادرار فوقانی یا پیلونفریت نامیده می‌شود.بانوان باردار به دلیل تغییرهایی که در این دوران در بدنشان رخ میدهد، بیشتر مستعد عفونت ادرار هستند. هورمون پروژسترون عضله‌های لوله‌هایی (حالب) را شل می‌کند که کلیه‌ها را به مثانه متصل می‌کند. به این ترتیب حرکت ادرار از کلیه به مثانه آهسته می‌شود. بزرگ‌تر شدن رحم نیز جریان ادرار را آهسته می‌کند. در نتیجه باکتریها قبل از دفع از بدن زمان بیشتری برای رشد کردن دارند.
بانوان چه در دوران بارداری چه غیر آن بیشتر مستعد ابتلا به عفونت ادراری هستند، چون باکتریها حین معاشقه و نزدیکی از روده و واژن وارد حالب می‌شود. بنابراین جنسیت زنانه یکی از علل خطر این عفونت است. رابطه جنسی شدید نیز باعث التهاب مثانه می‌شود و در این شرایط باکتریها راحت‌تر مثانه را آلوده می‌کنند. از آنجایی که میکروب‌ها با ادرار از مثانه و حالب خارج می‌شود، بنابراین کاهش تعداد دفعات ادرار نیز یکی از علل عفونت ادراری در بارداری به شمار می‌آید. ناهنجاری‌های مجاری ادراری یا عارضه‌های مزمنی مانند دیابت نیز ممکن است به عفونت مجرای ادرار منجر شود.بارداری باعث عفونت مجرای ادرار نمی‌شود، به خاطر داشته باشید که از هر 5 خانم یک نفر در مرحله‌ای از عمر خود دچار این مشکل می‌شود. درهر حال بارداری تغییراتی را در بدن مادر ایجاد می‌کند که وی را بیشتر در معرض عفونت ادراری قرار میدهد. بارداری قبل از هر چیز با تغییراتی هورمونی همراه است که محیط را برای عفونت و رشد و تکثیر باکتری‌هایی چون اشرشیا کلی فراهم می‌کند.
افزایش پروژسترون نیز باعث شل شدن عضله‌های انتقال دهنده ادرار می‌شود، در نتیجه باکتریها تا مثانه و احتمالاً کلیه بالا می‌رود. به این ترتیب احتمال عفونت در دوران بارداری افزایش می‌یابد. رحم بزرگ شده نیز مانع از تخلیه کامل مثانه می‌شود و مقداری ادرار در مثانه باقی می‌ماند که بستر را برای تکثیر باکتریها فراهم می‌کند.
عفونت مجرای ادرار گاهی هیچ گونه علائمی ندارد. به همین دلیل بهتر است آزمایش ادرار را در ابتدای دوران بارداری انجام داد. اگر در دوران بارداری باکتری در ادرار پیدا شود، آنتی بیوتیک برای از بین بردن عفونت تجویز می‌شود، حتی اگر هیچ علامتی وجود نداشته باشد.بعضی از علائم التهاب مثانه عبارت است از: – درد پایین شکم یا پشت بدن که گاهی شبیه به انقباض‌های خفیف تا متوسط است. – درد یا سوزش هنگام ادرار کردن – فوریت یا تکرر ادرار – خون در ادرار – احساس کسالتچنانچه در دوران بارداری با این علائم مواجه شدید، به سرعت به پزشک مراجعه کنید.وضعیت در صورت منتشر شدن عفونت در کلیه‌ها وخیم‌تر است و به بیماری شدید می‌انجامد. علائم عفونت کلیه به شرح زیر است: – تب بالای 38 درجه سانتی‌گراد – درد مداوم در لگن، پهلو یا پشت بدن – تب و لرز – حالت تهوع و استفراغ – اسهال – سر درددر صورت مواجهه با علائم فوق به سرعت به پزشک یا بخش اورژانس بیمارستان مراجعه کنید.
پزشک برای بررسی وجود باکتری در ادرار دستور آزمایش میدهد و در صورت لزوم آنتی بیوتیک تجویز می‌کند. آنتی‌بیوتیک عفونت مثانه را برطرف می‌کند و پزشک نوعی از آنتی بیوتیک را تجویز می‌کند که مصرف آن در دوران بارداری خطری ایجاد نکند.بانوان باردار معمولاً باید آنتی بیوتیک را به مدت 7 روز مصرف کنند. آزمایش ادرار بلافاصله پس از قطع مصرف دارو انجام می‌شود تا از رفع عفونت اطمینان حاصل شود. متخصص گاهی اوقات لازم می‌داند که آزمایش عفونت مثانه تا زمان زایمان به طور مرتب انجام شود.اما اگر کلیه عفونی شده باشد، مادر باید برای دریافت آنتی بیوتیک وریدی و تزریق سرم در بیمارستان بستری شود. درمان سریع بسیار مهم است، چون عفونت کلیه در موارد نادر پیشرفت می‌کند و به عفونت خون (سپسیس) تبدیل می‌شود. عفونت خون زمانی رخ میدهد که بدن شروع به حمله به اندام‌ها و بافت‌های خود کند.عفونت ادراری بارداری درمان
احتمال دارد که عفونت ادراری به نوزاد آسیب بزند، بنابراین باید درمان آنتی بیوتیکی عفونت مجرای ادرار را به سرعت شروع کرد. عفونت ادراری یکی از علل زایمان زودرس و وزن پایین نوزاد محسوب می‌شود؛ چون عفونت ادراری رحم را تحریک به وضع حمل می‌کند و نوزاد نارس متولد می‌شود.
خوشبختانه اکثر موارد عفونت ادراری را میتوان حتی در دوران بارداری به راحتی با آنتی بیوتیک درمان کرد. هر چند مصرف بعضی داروها در دوران بارداری ممنوع است، اما اکثر آنتی بیوتیک‌ها ایمن هستند. پزشک آنتی بیوتیک مناسب را با توجه به حساسیت‌های مادر و هفته بارداری تجویز می‌کند. گونه‌های مختلفی از آنتی‌بیوتیک وجود دارد که مصرف آنها هیچ خطری را در دوران بارداری ایجاد نمی‌کند.
هیچ راهی برای پیشگیری صد در صدی از عفونت ادراری در بارداری وجود ندارد. روشهای زیر هر چند اثبات شده نیست، اما معمولاً برای پیشگیری از عفونت ادراری توصیه می‌شود: – مثانه را به محض نیاز به دفع ادرار و همچنین پس از مقاربت تخلیه کنید. – ناحیه تناسلی را پس از تخلیه ادرار با دستمال از جلو به عقب پاک کنید تا احتمال پخش شدن باکتریها کاهش یابد. – بین پاها را هر روز و پس از نزدیکی بشویید. از پاک کننده‌های ملایم و غیرعطری استفاده کنید. – آب فراوان بنوشید.احتمالاً شنیده‌اید که کپسول یا شربت قره‌قاط برای درمان عفونت مجرای ادرار مفید است. واقعیت این است که هیچ شواهدی دال بر سودمندی این ماده در دست نیست و قره قاط را نمی‌توان جایگزین آنتی‌بیوتیک کرد؛ به ویژه اگر بیمار باردار نیز باشد.
تعریف ،نحوه ابتلا وعوامل ایجادکننده
اکثر زنان در دوران بارداری با وجود مراقبتهای بهداشتی که انجام می‌دهند به عفونت ادراری مبتلا می‌گردند.عفونت ادراری بارداری درمان
اغلب افراد لفظ عفونت ادراری را به جای لفظ عفونت مثانه كه نوعی عفونت باكتریائی است كه در مثانه ایجاد التهاب می‌كند و اغلب با علائمی‌نظیر احساس نیاز به دفع مكرر ادرار و سوزش ادراری همراه است، بكار می‌برند. این حالت كه سیستیت نیز نامیده می‌شود در بین خانم های 20 تا 50 ساله كه از نظر جنسی فعال هستند، نسبتاً شایع است.
البته باكتری می‌تواند هر بخشی از دستگاه ادراری را آلوده سازد. دستگاه ادراری از كلیه ها كه ادرار را ترشح می‌كنند شروع می‌شود و بصورت لوله هایی كه حالب خوانده می‌شوند تا مثانه كشیده می‌شود كه ادرار در آن جمع می‌شود. دستگاه ادراری به پیشابراه یا اورترا ختم می‌شود كه لوله كوتاهی است كه ادرار را به خارج از بدن می‌برد.
در تقسیم بندی دیگری عفونت هاي ادراري را به دو گروه عفونت هاي سطحي و عفونت هاي عمقي تقسيم مي كنند. عفونت هاي سطحي پوشش سطحي داخل سيستم ادراري يا مخاط را درگير مي كند و بيش از نود درصد عفونت هاي اين دستگاه را شامل مي شود. درحالي كه عفونت هاي عمقي درگيري بافت هاي عمقي مثل كليه ها، پروستات و بيضه را باعث مي شوند. در عفونت هاي عمقي، بيماران معمولاً تب شديد و حال عمومي بدي دارند.
اگر عفونت در ناحية كليه باشد به آن (پيلونفريت) گفته مي شود كه از نوع حاد يا مزمن است. اگر عفونت فقط در مثانه باشد به آن (سيستيت) مي گويند كه آن هم از نوع حاد يا مزمن است. اگر عفونت در مجراي خروجي ادرار باشد به آن (اورتريت) مي گويند و معمولاً در مردان ديده مي شود.
وقتی باكتری های موجود در روده ها از راه ركتوم به پیشابراه برسد و از آنجا بالا رفته وارد مثانه شود، عفونت بوجود می‌آید. باكتریها می‌توانند مثانه را آلوده كرده سیستیت ایجاد كنند و یا بدون آنكه علامتی ایجاد كنند، در آنجا تكثیر یابند. در هر یك از این موارد، باكتریها ممكن است از راه حالب بالا رفته و كلیه ها را دچار عفونت سازند. عفونت كلیه خطرناك است و ممكن است به زایمان زودرس یا سایر عوارض بیانجامد.
آیا بارداری احتمال ابتلا به عفونت ادراری را بالا می‌برد؟
بارداری احتمال ابتلا به عفونت هر یك از بخش های دستگاه ادراری را بالا می‌برد. مقادیر زیاد هورمون پروژسترون موجب شل شدن عضلات حالب و در نتیجه گشادتر شدن حالب می‌شود. رحم در حال رشد می‌تواند به حالب ها فشار وارد آورد و جریان ادرار را در داخل آنها با اختلال مواجه كرده سرعت آنرا كُند سازد. رشد جنین موجب فشار بر روی مثانه می‌شود در نتیجه تخلیه آن هنگام دفع كامل نخواهد بود. نتیجه نهایی این اختلالات آن خواهد بود كه عبور ادرار در مسیر دستگاه ادراری بیشتر طول می‌كشد و باكتریها قبل از خروج از بدن زمان بیشتری برای تكثیر در اختیار خواهند داشت. به همین دلیل است كه پزشك در همان اولین نوبت معاینات دوران بارداری آزمایش ادرار درخواست می‌كند، خواه شما علائم عفونت ادراری داشته باشید یا خیر. اگر این تست اولیه منفی باشد احتمال بروز عفونت ادراری در طول دوران بارداری پائین خواهد بود. ولی اگر شما یكی از گروه 5 تا 7% خانم هایی باشید كه باكتری در ادرارشان یافت می‌شود، باید برای برطرف كردن آن از آنتی بیوتیك استفاده كنید. اگر این نوع عفونت باكتریائی درمان نشود احتمال بروز عفونت كلیه در دوران بارداری 30% است.
علائم اصلی وهشداردهنده:
از آنجائیكه میل زیاد به دفع ادرار در دوران بارداری امری شایع محسوب می‌شود ممكن است تشخیص قطعی سیستیت مشكل باشد بخصوص در مواردی كه علائم خفیف است. اگر شـما فكر می‌كنید كه ممكن است مبتلا به عفونت شده باشید از پزشك خود بخواهید تا درخواست آزمایش ادرار كند تا بتوان تشخیص قطعی داد. عفونت درمان نشده شما را در معرض خطر شدید عفونت كلیه در دوران بارداری قرار میدهد؛ بنابراین بسیار مهم است كه درمان به تأخیر نیفتد.
علائم عفونت كلیه چیست؟
علائم سیستیت نیز ممكن است در عفونت كلیه دیده شود. عفونت كلیه یكی از خطرناك ترین عوارض دوران بارداری است و ممكن است به زایمان زودرس یا سایر اختلالات بیانجامد؛ بنابراین شما باید فوراً توسط پزشك ویزیت شده و تحت درمان قرار بگیرید.
اصول پیشگیری و مراقبت های اولیه:
روش های درمانی متداول:
اگر شما هنگام بارداری دچار سیستیت شوید و یا در اولین معاینه دوران بارداری باكتری در ادرار شما دیده شود باید به مدت 7 تا 10 روز آنتی بیوتیك خوراكی دریافت كنید. (بسیاری از آنتی بیوتیك ها را میتوان با اطمینان در دوران بارداری مصرف كرد). اگر علائم سیستیت دارید، احتمالاً با مصرف آنتی بیوتیك در عرض چند روز این علائم برطرف خواهند شد ولی به هر حال ادامه یك دوره درمان بطور كامل بسیار ضروری است تا دستگاه ادراری از وجود باكتری پاك شود.
بعد از درمان باید آزمایش ادرار را تكرار كنید تا مشخص شود كه عفونت برطرف شده است. انجام كشت های مكرر ادرار با فواصل معین در تمام دوره بارداری امری الزامی‌است تا از عدم بازگشت عفونت اطمیـنان حاصل شود. در 40% خانم های بـاردار كه دچـار عفونت ادراری می‌شوند عفونت تكرار می‌شود. به منظور پیشگیری از عود عفونت، در صورت تكرار عفونت مثانه، ممكن است آنتی بیوتیك بطور دائم و با یك دوز پائین تا زمان زایمان تجویز شود.
در صورت بروز عفونت كلیه در دوران بارداری شما باید بستری شوید و آنتی بیوتیك وریدی دریافت كنید و از نظر علائم زایمان زودرس تحت نظر باشید. پس از درمان باید مرتباً آزمایش ادرار را تكرار كنید و برای باقی مانده دوران بارداری تحت درمان با آنتی بیوتیك قرار گیرید زیرا شما همواره در معرض خطر عود عفونت كلیه خواهید بود
امروز 9
دیروز 40
هفته 106
ماه 525
بازدیدها 2034704
درحال حاضر 17 مهمان نفر هیچ عضوی آنلاین
نشانی: استان فارس، فسا، میدان ابن سینا، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی فسا – تلفن تماس: 53357091-71-98+
کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال نزد دانشگاه علوم پزشکی فسا محفوظ می باشد.
در زمان بارداری احتمال ابتلای افراد به عفونت ادراری از همیشه بیشتر خواهد بود. عفونت ادراری در حاملگی مشکلاتی را برای جنین و مادر به وجود می آورد که تشخیص به موقع آن ضروری می باشد ؛ این بخش از نمناک نکاتی مهمی را در بر دارد که شما را برای اقدام صحیح در این شرایط آشنا می سازد.
یکی از خانم ها که در دوران بارداری عفونت ادراری را تجربه کرده است می گوید:در اواسط دوران بارداری پزشکم به من اطلاع داد که عفونت دستگاه ادراری دارم.و باید با آنتی بیوتیک ها درمان می شدم ؛ غافلگیر شدم جواب آزمایش عفونتی ام مثبت بوده است.
هیچ نشانه ای نداشتم، و فکر نمی کردم عفونت داشته باشم و پزشکم آن را براساس تست ادرار روتین من متوجه شد.بعد از 4 مرتبه بارداری، فکر کردم که آن ها شوخی می کنند اما این طور نبود من دچار UTI یعنی عفونت ادراری در دوران بارداری شده بودم.
ا UTI زمانی اتفاق می افتد که باکتری ای از خارج بدن وارد مجرای پیشاب ادراری زن می شود (اساسا مجرای ادرار) و باعث عفونت می شود ؛ زنان بیشتر از مردان دچار عفونت ادراری می شوند.عفونت ادراری بارداری درمان
کالبد شناسی زن باعث می شود که باکتری ها از واژن یا مناطق مقعدی وارد شوند و به دستگاه ادراری بروند، چون همه آن ها به هم نزدیک هستند. عفونت ادراری معمولا توسط باکتری از پوست، واژن، یا مقعد وارد مجرای پیشاب است و به سمت بالا حرکت می کند.
انواع مختلفی از عفونت ادراری وجود دارد:
عفونت مجاری ادرار و یا مثانه:
اغلب باکتری ها در مثانه توقف می کنند و تکثیر می شوند و باعث التهاب و ایجاد علایم آشنای عفونت مثانه می شوند. التهاب مجاری ادرار در میان زنانی که فعالیت جنسی زیادی دارند، بین سنین 20-50 سال رایج است.
باکتری ها همچنین می توانند از مثانه تان عبور کنند و یک یا هر دو کلیه را آلوده کنند. عفونت کلیه شایع ترین بیماری پزشکی در دوران بارداری است. عفونت می تواند به جریان خون سرایت کند و برای شما تهدید کننده زندگی شود.
عفونت کلیه ممکن است عواقب جدی برای نوزادتان داشته باشد. این کار باعث افزایش ریسک کار زایمان زودرس و داشتن نوزاد با وزن کم می شود و با افزایش خطر مرگ و میر جنین یا بدنیا آمدن نوزاد مرده ارتباط دارد.
داشتن باکتری در مجاری ادراری ممکن است که هیچ نشانه ای نداشته باشد. این با نام باکتری های بدون نشانه شناخته می شود.زمانی که باردار نیستید، این وضعیت به طور کلی باعث بروز مشکل نمی شود و اغلب به تنهایی خودش از بین می برد.
با این حال در دوران بارداری، باکتری های بدون نشانه به طور معنی داری خطر ابتلا به عفونت کلیه را افزایش می دهد و همراه با زایمان زودرس و وزن پایین نوزاد است. این یکی از دلایلی است که ادرار شما به طور معمول در دوران بارداری مورد آزمایش قرار می گیرد.
اگر در دوران بارداری دچار عفونت دستگاه ادرار شده باشم، چه اتفاقی می افتد؟
باکتری های بدون نشانه با زایمان زودرس و وزن پایین نوزاد مرتبط است، و اگر درمان نشود، شانس شما برای پیشرفت عفونت به کلیه تا 40 درصد بالا می رود با این حال، با درمان کافی، ریسک شما به طور چشمگیری کاهش می یابد، تا بین 1-4 درصد.
برای مشخص کردن اینکه که آیا باکتری در مجرای ادرار شما وجود دارد یا خیر، پزشک در اولین دیدار قبل از زایمان ادرارتان را می گیرد و آن را برای آزمایش به آزمایشگاه می فرستد. اگر این کشت اولیه جواب منفی داشته باشد، شانس شما برای عفونت ادرار در بارداری کم است.
سپتیسمی:
ابتدا عفونت کلیه می تواند به سپتیسمی تبدیل شود. سپتیسمی واکنش بدن شما به یک عفونت جدی است؛ اغلب به آن “مسمومیت خونی” گفته می شود و باعث تب و درد شدید می شود و می تواند به شدت به شما ضربه بزند.
التهاب ممکن است به اندازه ای شدید شود که جریان خون به اندام های شما و یا به جنینتان را قطع کند که می تواند برای هر دوی شما مهلک باشد.سپتیسمی تنها می توانند با آنتی بیوتیک های موثر درمان شوند.
عفونت های مجاری ادراری ریسک زایمان زودرس را افزایش می دهد، که منجر به نوزاد رشد نکرده و عدم توانایی در نفس کشیدن بدون کمک شود.
همانند عفونت های باکتریایی دیگر، UTI می تواند در هنگام زایمان به کودک شما سرایت کند ؛ این می تواند باعث عفونت های جدی شود و به چشم، بینی و یا دهان کودک شما برسد و برای زندگی او تهدید کننده است.
اگر در زمان زایمانتان باور دارید که عفونت ادراری دارید، باید با پزشک خود درباره ریسک ها و راه های جایگزین صحبت کنید، تا از عفونی کردن کودکتان خودداری کنید. شما بدن خود را می شناسید، پس مطمئن شوید که پزشک آن را به عنوان نشانه نرمال حاملگی رد نکند.
عفونت ادراری در دوران بارداری شایع است. به این دلیل که جنین رو به رشد می تواند مثانه و دستگاه ادراری را فشار دهد. این کار باکتری ها را گرفتار می کند یا باعث ترشحاتی می شود ؛ همچنین تغییرات فیزیکی نیز وجود دارد و تا هفته ششم بارداری، تقریباً همه زنان باردار تورم مجرای ادرار را تجربه می کنند، زمانی که مجرای پیشابشان گسترش می یابد و تا زمان زایمان ادامه می یابد.
مجرای ادرار بزرگ شده، همراه با افزایش حجم مثانه و کاهش میزان مثانه، همه اینها باعث می شود که ادرار بیشتر در مجرای پیشاب بماند. این اتفاق به باکتری ها اجازه رشد می دهد.برای بدتر شدن اوضاع، ادرار یک زن باردار بیشتر متمرکز و غلیظ می شود.
هم چنین انواع خاصی از هورمون ها و قند در آن وجود دارد.این می تواند رشد باکتری ها را بیشتر کند و توانایی بدن شما برای مبارزه با باکتری های “بد” را کاهش دهد.
نشانه ها و علائم بیماری عفونت ادرار، عبارتند از:
بین 2-10 درصد زنان باردار عفونت ادرار را تجربه می کنند ؛ حتی نگران کننده تر، مجاری ادراریشان اغلب در دوران بارداری مکرر مبتلا می شوند.زنانی که مبتلا به عفونت ادراری بوده اند، در دوران بارداری بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند. در مورد زنانی که چندین فرزند دارند نیز همین گونه است.
هر گونه عفونتی در دوران بارداری می تواند برای شما و نوزادتان به شدت خطرناک باشد. به این دلیل که عفونت خطر زایمان زودرس را افزایش می دهد ؛ یکی از بیماران که این مورد را تجربه کرده است می گوید:
“من به سختی متوجه شدم که عفونت درمان نشده در دوران بارداری می تواند بعد از زایمان شما، ضررهای زیادی را به بار آورد.بعد از اینکه اولین دخترم را به دنیا آوردم، 24 ساعت بعد از زایمان به خانه برگشتم و با تب نزدیک به 105 فارنهایت (41 c) بیدار شدم.
من به بیمارستان با بیماری عفونی تشخیص داده نشده به نام UTI برگشتم، حالتی به نام پیلونفریت ؛ این می تواند یک بیماری مهلک برای مادر و کودک باشد. این بیماری به کلیه هایم سرایت کرده بود و در نتیجه کلیه هایم از آسیب دائمی اش رنج بردند.”
عفونت دستگاه ادراری اغلب به تنهایی خوب می شود. علی رغم دفاع های طبیعی بدن، قارچ ها، باکتری ها، و ویروس ها خود را به دستگاه ادراری می رسانند و در مثانه، مجرای پیشاب و مجرای ادرار ثبیت می شوند.عفونت ادراری بارداری درمان
آنتی بیوتیک ها به عنوان اولین خط درمانی تجویز می شوند، اما باید به شدت در طول دوران بارداری از آن ها اجتناب شود. چنانچه در این بخش از نمناک گفته ایم بهترین گزینه برای نحوه درمان در دوران بارداری درمان بدون آنتی بیوتیک هاست، و باید تا جای ممکن از درمان های خانگی طبیعی و بی خطر استفاده کرد.
1. مصرف مایعات را افزایش دهید:
نوشیدن مقدار زیادی آب و مایعات در تمام روز بهترین راه برای بیرون راندن باکتری ها از سیستم بدن است.برای هیدراته نگه داشتن بدن، شما باید بعد از هر وعده غذایی یک لیوان آب بنوشید تا باکتری ها از سیستم بدنتان خارج شود و در نتیجه احتمال عفونت را کاهش می دهد.
2. ادرار کردن مکرر:
در دوران بارداری، شما باید ادرار کنید تا باکتری ها در مثانه تان رشد نکند. اگر کسی ادرار نکند، باکتری ها می توانند در مجاری ادراری تکثیر شوند و منجر به عفونت شوند.
3. بدنتان را تمیز و خشک نگه دارید:
شما باید سعی کنید لباس های گشاد و شل بپوشید تا به هوا اجازه عبور دهد و به خشک نگه داشتن مجرای پیشاب کمک کند. شما باید بعد از هر بار دستشویی خود را خشک کنید تا مطمئن شوید که باکتری ها وارد مجرای پیشاب نمی شوند.
4. نباید اجازه دهید اسپرم به بدنتان وارد شود:
شما باید از کاندوم در رابطه تان استفاده کنید. شیوع بیماری عفونت ادراری در میان زنانی که به طور جنسی فعال هستند و از کاندوم استفاده نمی کنند، بیشتر است.
5. پروبیوتیک:
پروبیوتیک از پوشش بدن انسان که به عنوان یک دفاع برای بدن است، حمایت می کند. غذاهایی مخمری مثل کیمچی، ماست پروبیوتیکی و پنیر خام از غذاهای شامل پروبیوتیک است. خوردن غذاهای تخمیر شده، باکتری های بدن را بدون ایجاد هر گونه بیماری، ترمیم می کند.
6. سیر:
سیر خام که به تازه خرد شده ، حاوی انواع زیادی از خواص ضد میکروبی است. خاصیت ضد قارچی سیر می تواند باعث عفونت های قارچی شود.
7. ویتامین C:
ویتامین C شانس رشد ایکولای را کاهش می دهد. سیستم ایمنی را بهبود می بخشد و ادرار را اسیدی می کند. میزان سلامت زنان را بهبود می دهد و اگر درمان ویتامین C به مدت سه ماه صورت گیرد، عفونت های ادراری را نیز کاهش می یابد.
8. روغن میخک:
روغن میخک برای فعالیت ضد میکروبی، ضد ویروسی و ضد قارچی شناخته می شود. خاصیت ضد التهابی روغن میخک یک مزیت دیگرش است. با این حال، ممکن است برخی واکنش های معکوس نسبت به بدن وجود داشته باشد، بنابراین لطفا آن ها را تحت نظارت ارائه کننده خدمات بهداشتی خود مصرف کنید.
9. روغن پرتقال:
روغن اساسی پرتقال را می توان با موفقیت به عنوان درمان برای عفونت باکتریایی مورد استفاده قرار داد. مانع رشد ای کولای می شود. این باکتری ای است که در عفونت ادراری دیده می شود. باید بعد از مشورت با ارائه کننده خدمات بهداشت به بیمار داده شود.
عفونت ادراری عموماً از باکتری ناشی می شود که وارد دستگاه ادراری می شود و باعث درد و ناراحتی می شود. ماهیت مکرر این بیماری به خطر گسترش مقاومت دارویی می افزاید. آن ها عوارض جانبی نامطلوبی دارند، بنابراین فرد باید درمان های خانگی را امتحان کند.
زنان مبتلا به دیابت برای باردار شدن نیاز به مراقبتهای خاص پزشکی دارند، زیرا علاوه بر سایر تغییراتی که بارداری در بدن زنان ایجاد می‌کند، می‌تواند…
واریکوسل از مشکلات شایعی است که احتمالاً در جریان درمان‌های ناباروری با آن مواجه می‌شوید. واریکوسل وجود سیاهرگ‌های واریسی در بیضه است که معمولاً…
ناآگاهی، ندانستن و بدتر از آن مطلعه نکردن، ریشه و علت بسیاری از مشکلات و اضطراب‌های ما در دوران بارداری است. به همین دلیل، تیم مادرشو در مطالب و…
شروع زایمان علائمی دارد که به راحتی قابل تشخیص است. از زمان شروع نشانه‌های زایمان تا خارج شدن نوزاد ممکن است نزدیک به ۲۰ ساعت طول بکشد. این نشانه…
نوک سینۀ مسطح خیلی برآمده‌تر از هالۀ رنگی اطراف نوک سینه نیست و زمانی که تحریک می‌شود، برجستگی بیشتری پیدا نمی‌کند. نوک سینۀ معکوس یا فرورفته نیز…عفونت ادراری بارداری درمان
خواب نوزاد می‌تواند یکی از گیج‌کننده‌ترین مسائلی باشد که تازه‌والدها با آن مواجه می‌شوند. نوزادان مانند بزرگسالان نمی‌خوابند، اما دلیل این اتفاق…
چهار دست‌وپا رفتن اولین روش کودک برای حرکت در اطراف به شکلی کارآمد و بدون کمک دیگران است. در چهار دست‌وپا رفتن معمولی، کودک با یادگیری تعادل یافتن…
درک گفتار و مفاهیم، یکی از نقاط عطف رشد کودک در کودکان نوپاست. اما این مهارت چه زمانی و چگونه کسب می‌شود؟ در این مطلب می‌توانید با برخی از بخش‌های…
برخی از والدین وقتی فرزندشان سرما می‌خورد، فوراً به کودکشان دارو می‌دهند اما پزشکان طب اطفال هشدار می‌دهند که داروهای بدون نسخهٔ مختلف برای درمان …
چهار مرحله و قانون اصلی برای پیشگیری از خفگی در کودکان وجود دارد، ولی بهتر است قبل از شروع کمک‌های اولیه برای نجات و پیشگیری از خفگی کودک، به شکلی…
برای انتخاب و خرید شیشه‌شیر بهتر است کمی در این مورد تحقیق و امتحان کنید تا ببینید کودکتان کدام سرشیشه یا همان پستانک شیشه را راحت‌تر به دهان می…
با شنیدن عبارت عفونت مجاری ادرار، ممکن است به عفونت مثانه و علائم همراه آن مانند نیاز مکرر و ضروری برای ادرار کردن و احساس سوزش هنگام ادرار فکر کنید، ولی این تمام ماجرا نیست. در این مطلب با نشانه‌ها، راه‌های پیشگیری و درمان عفونت‌های مجاری ادرار آشنا خواهید شد.
عفونت مجاری ادرار ممکن است در هر یک از بخش‌های مجاری ادرار ایجاد شود. مجاری ادرار شامل کلیه‌هاست که ادرار در آنها ساخته می‌شود و مسیرهایی که ادرار را از کلیه به مثانه منتقل می‌کند و از آنجا به مجاری دفع ادرار که ادرار را از مثانه به محل دفع آن هدایت می‌کند. به‌طورکلی عفونت‌های مجاری ادرار توسط باکتری‌هایی به وجود می‌آید که از طریق پوست، واژن یا مقعد شما وارد مجاری ادرار می‌شود. چند نوع شایع عفونت ادراری وجود دارد:
عفونت مثانه: بیشتر مواقع، باکتریها در مثانه متوقف و در همان محل تکثیر می‌شوند که باعث التهاب و ایجاد علائم عفونت مثانه خواهد شد. التهاب مثانه یا سیستیت در خانم‌های ۲۰ تا ۵۰ سال که رابطۀ جنسی دارند نسبتاً شایع است.
عفونت کلیه: باکتریها ممکن است از مثانه به سمت یک یا هر دو کلیه حرکت کنند. عفونت کلیه یا پیلونفریت؛ Pyelonephritis، شایع‌ترین عارضۀ جدی پزشکی در دوران بارداری است. این عفونت می‌تواند به جریان خون گسترش یابد و زندگی شخص را تهدید کند. همچنین عفونت کلیه ممکن است عواقب جدی برای کودک داشته باشد. این عارضه خطر زایمان زودرس و تولد نوزاد کم‌وزن را افزایش میدهد و همچنین ممکن است باعث مرگ جنین یا تولد نوزاد مرده شود.
عفونت بدون علامت: این امکان وجود دارد که باکتریها در مجاری ادرار وجود داشته باشند، اما هیچ نشانه‌ای از وجود آنها بروز نکند. این وضعیت به نام باکتریوری بدون علامت شناخته می‌شود. تا زمانی که فرد باردار نباشد، این شرایط مشکلی را ایجاد نمی‌کند و معمولاً خودبه‌خود از بین می‌رود. با این حال باکتریوری بدون علامتی که معالجه نشود، در دوران بارداری خطر ابتلا به عفونت کلیه را به میزان قابل توجهی افزایش میدهد و با زایمان زودرس و وزن کم نوزاد هنگام تولد همراه است. این امر یکی از دلایلی است که به علت آن در دوران باردای باید به شکل منظم آزمایش ادرار انجام شود.
علائم عفونت مثانه یا سیستیت در زنان متفاوت است، اما علائم شایع و رایج آن عبارت است از:
همچنین ممکن است که ادرار بدبو یا کدر به نظر برسد یا در آن خون مشاهده شود. ممکن است تب با درجۀ پایین ایجاد شود، اما بیشتر وقت‌ها دمای بدن طبیعی باقی خواهد ماند. از آنجا که نیاز مکرر به دفع ادرار در دوران بارداری مشکل شایعی است، تشخیص عفونت مثانه ممکن است کمی سخت باشد، به خصوص اگر سایر علائم خفیف باشد. اگر فکر می‌کنید ممکن است دچار عفونت شده باشید با پزشک خود تماس بگیرید تا نسبت به درخواست آزمایش ادرار اقدام کند.
اگر هر گونه علائم مربوط به عفونت کلیه مشاهده شود، بلافاصله نیاز به دریافت مراقبتهای پزشکی وجود دارد. این علائم اغلب به صورت ناگهانی ظاهر می‌شود که عبارتند از:
همچنین ممکن است در ادرار، خون یا چرک مشاهده شود و برخی علائم عفونت مثانه نیز وجود داشته باشد.
عفونت بدون علامت، احتمال تولد کودک نارس و کم‌وزن را افزایش میدهد. اگر این عفونت درمان نشود، احتمال ابتلا به عفونت کلیه در بارداری تا میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد. با این حال پس از درمان مناسب، این خطر به طور چشمگیری کاهش می‌یاید. پزشک در اولین معاینۀ بارداری برای بررسی هر نوع عفونت و باکتری در مجاری ادرار، صرف نظر از این که آیا نشانۀ عفونت وجود دارد یا خیر، آزمایش ادرار کامل شامل کشت ادرار تجویز خواهد کرد. اگر نتیجۀ کشت ادرار منفی باشد، احتمال این که فرد در دورۀ بارداری دچار عفونت ادراری شود نیز کم خواهد بود. اگر نتیجۀ کشت ادرار مثبت باشد، درمان با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی بی‌خطر برای دورۀ بارداری انجام خواهد شد.
انتظار می‌رود مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها طی یک دورۀ کامل و معمولاً بعد از یک هفته عفونت را برطرف کند. پس از دورۀ درمان برای اطمینان از برطرف شدن عفونت، آزمایش دوباره انجام می‌شود. اگر عفونت برطرف نشده باشد، درمان با استفاده از یک آنتی‌بیوتیک دیگر تکرار خواهد شد. تکرار آزمایش کشت ادرار باید در فواصل منظم در طول دوران بارداری انجام شود تا این اطمینان حاصل شود که فرد دچار عفونت دیگری نشده باشد. اگر عفونت تکرار شود، فرد مجدداً تحت درمان قرار می‌گیرد و به احتمال زیاد در تمام دورۀ بارداری یک دُز کم از آنتی‌بیوتیک برای جلوگیری از بروز مجدد عفونت دریافت خواهد کرد.
اگر مادر باردار در دوران بارداری دچار عفونت کلیه شود، ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شود و آنتی‌بیوتیک وریدی دریافت کند. در این مدت مادر و جنین به دقت تحت مراقبت پزشکی قرار می‌گیرند. دمای بدن، فشار خون، نبض، تنفس، توانایی تولید ادرار، ضربان قلب کودک و هر نشانه‌ای از زایمان زودرس برخی از مواردی است که در این مدت تحت نظارت قرار می‌گیرد. طول زمان بستری برای عفونت کلیه، با توجه به وضعیت فرد متفاوت است. اگر پس از یک ارزیابی اولیه بین ۱۲ تا ۲۴ ساعت مشخص شود که عفونت خفیف وجود دارد و پاسخ بدن فرد به درمان خوب بوده است و نگرانی بابت زایمان زودرس نیز وجود نداشته باشد، ممکن است پزشک اجازه دهد فرد از بیمارستان مرخص و ادامۀ درمان توسط آنتی‌بیوتیک خوراکی انجام شود. از سوی دیگر اگر بیمار دچار عفونت شدید باشد، نیاز به بستری شدن در بیمارستان برای درمان و نظارت بیشتر وجود خواهد داشت و تنها بعد از ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از این که درجۀ حرارت بدن به حالت طبیعی برسد و هیچ علائمی از عفونت مشاهده نشود، امکان ترخیص از بیمارستان وجود خواهد داشت. پس از تکمیل درمان ممکن است پزشک برای پیشگیری از عفونت دیگر، یک دورۀ آنتی‌بیوتیک با دز کم تجویز کند.
بارداری ریسک ابتلا به عفونت کلیه را افزایش میدهد. دلیل این امر مقدار زیاد هورمون پروژسترون است که باعث کاهش قدرت ماهیچه‌های میزنای می‌شود که ادرار را از کلیه به مثانه منتقل می‌کند و این منجر به گشاد شدن آنها و در نتیجه کاهش جریان ادرار خواهد شد. به علاوه با بزرگ شدن رحم به میزنای‌ها فشار وارد می‌شود و عبور ادرار از آنها با سرعت و راحتی همیشگی صورت نمی‌گیرد. ماهیچه‌های مثانه نیز در دوران بارداری قدرت خود را از دست می‌دهند. در این حالت، تخلیۀ کامل مثانه مشکل‌تر و مثانه مستعد ابتلا به ریفلاکس می‌شود که در این شرایط مقداری ادرار به میزنای‌ها برمی‌گردد و به سمت کلیه‌ها می‌رود. نتیجۀ چنین تغییراتی این است که زمان بیشتری طول می‌کشد تا ادرار در طول مجاری ادرار حرکت کند، بنابراین باکتریها دیرتر از بدن خارج می‌شوند و زمان بیشتری برای تکثیر در مجاری ادرار پیدا می‌کنند و همچنین در اثر این تغییرات راحت‌تر به سمت کلیه حرکت خواهند کرد. علاوه بر این، ادرار در دوران بارداری خاصیت اسیدی کمتری دارد و از طرفی احتمال بیشتری وجود دارد که حاوی گلوکز باشد که هر دو مورد، فضا را برای رشد باکتریها مساعدتر می‌کند.
اقدامات زیر می‌تواند در کاهش خطر ابتلا به عفونت‌های مجاری ادرار مؤثر باشد:
در اولین جلسات معاینۀ بارداری پزشک معمولاً درخواست انجام یک آزمایش ادرار کامل و کشت ادرار را خواهد داد. برخی پزشکان در هر جلسه معاینه یا هر سه ماه…
آزمایش خون یک آزمایش معمول و روتین است که توسط پزشک شما به عنوان بخشی از مراقبتهای دوران بارداری درخواست داده می‌شود. آزمایش‌های خون در دوران…
غربالگری دیابت بین هفته‌های ۲۴ و ۲۸ بارداری انجام می‌شود. آزمایش غربالگری گلوکز که آزمایش چالش گلوکز یا gct نیز نامیده می‌شود، به منظور بررسی دیابت…
تیم و هیئت علمی مادرشو تلاش می‌کند تا تمام مطالب کیفیت بالایی داشته باشد. اما حفظ این کیفیت بدون داشتن نظرات اصلاحی شما کاربر عزیز امکان‌پذیر نیست. بنابراین اگر ایرادی در مطلب بالا می‌بینید یا فکرمی‌کنید این مقاله مناسب نیست، نظرتان را از طریق فرم زیر با ما در میان بگذارید.
عفونت ادراری، یکی از عوارض دوران بارداری است که می‌تواند برای زنان باردار مشکلاتی را به وجود آورد…
مطالب این سایت جایگزین تشخیص، تجویز و درمان نیست. برای اطلاعات بیشتر به شرایط استفاده مراجعه فرمایید.
© بازنشر و استفاده از مطالب مادرشو تنها برای مقاصد غیرتجاری و با ذکر منبع (و لینک مستقیم به مطلب در صورت استفاده آنلاین) بلامانع است. کليۀ حقوق اين سايت متعلق به شرکت دانش‌بنیان راهکارهای سلامتی پدیدار است.
زنان مبتلا به دیابت برای باردار شدن نیاز به مراقبتهای خاص پزشکی دارند، زیرا علاوه بر سایر تغییراتی که بارداری در بدن زنان ایجاد می‌کند، می‌تواند…
واریکوسل از مشکلات شایعی است که احتمالاً در جریان درمان‌های ناباروری با آن مواجه می‌شوید. واریکوسل وجود سیاهرگ‌های واریسی در بیضه است که معمولاً…
ناآگاهی، ندانستن و بدتر از آن مطلعه نکردن، ریشه و علت بسیاری از مشکلات و اضطراب‌های ما در دوران بارداری است. به همین دلیل، تیم مادرشو در مطالب و…
شروع زایمان علائمی دارد که به راحتی قابل تشخیص است. از زمان شروع نشانه‌های زایمان تا خارج شدن نوزاد ممکن است نزدیک به ۲۰ ساعت طول بکشد. این نشانه…
نوک سینۀ مسطح خیلی برآمده‌تر از هالۀ رنگی اطراف نوک سینه نیست و زمانی که تحریک می‌شود، برجستگی بیشتری پیدا نمی‌کند. نوک سینۀ معکوس یا فرورفته نیز…عفونت ادراری بارداری درمان
خواب نوزاد می‌تواند یکی از گیج‌کننده‌ترین مسائلی باشد که تازه‌والدها با آن مواجه می‌شوند. نوزادان مانند بزرگسالان نمی‌خوابند، اما دلیل این اتفاق…
چهار دست‌وپا رفتن اولین روش کودک برای حرکت در اطراف به شکلی کارآمد و بدون کمک دیگران است. در چهار دست‌وپا رفتن معمولی، کودک با یادگیری تعادل یافتن…
درک گفتار و مفاهیم، یکی از نقاط عطف رشد کودک در کودکان نوپاست. اما این مهارت چه زمانی و چگونه کسب می‌شود؟ در این مطلب می‌توانید با برخی از بخش‌های…
برخی از والدین وقتی فرزندشان سرما می‌خورد، فوراً به کودکشان دارو می‌دهند اما پزشکان طب اطفال هشدار می‌دهند که داروهای بدون نسخهٔ مختلف برای درمان …
چهار مرحله و قانون اصلی برای پیشگیری از خفگی در کودکان وجود دارد، ولی بهتر است قبل از شروع کمک‌های اولیه برای نجات و پیشگیری از خفگی کودک، به شکلی…
برای انتخاب و خرید شیشه‌شیر بهتر است کمی در این مورد تحقیق و امتحان کنید تا ببینید کودکتان کدام سرشیشه یا همان پستانک شیشه را راحت‌تر به دهان می…
با شنیدن عبارت عفونت مجاری ادرار، ممکن است به عفونت مثانه و علائم همراه آن مانند نیاز مکرر و ضروری برای ادرار کردن و احساس سوزش هنگام ادرار فکر کنید، ولی این تمام ماجرا نیست. در این مطلب با نشانه‌ها، راه‌های پیشگیری و درمان عفونت‌های مجاری ادرار آشنا خواهید شد.
عفونت مجاری ادرار ممکن است در هر یک از بخش‌های مجاری ادرار ایجاد شود. مجاری ادرار شامل کلیه‌هاست که ادرار در آنها ساخته می‌شود و مسیرهایی که ادرار را از کلیه به مثانه منتقل می‌کند و از آنجا به مجاری دفع ادرار که ادرار را از مثانه به محل دفع آن هدایت می‌کند. به‌طورکلی عفونت‌های مجاری ادرار توسط باکتری‌هایی به وجود می‌آید که از طریق پوست، واژن یا مقعد شما وارد مجاری ادرار می‌شود. چند نوع شایع عفونت ادراری وجود دارد:
عفونت مثانه: بیشتر مواقع، باکتریها در مثانه متوقف و در همان محل تکثیر می‌شوند که باعث التهاب و ایجاد علائم عفونت مثانه خواهد شد. التهاب مثانه یا سیستیت در خانم‌های ۲۰ تا ۵۰ سال که رابطۀ جنسی دارند نسبتاً شایع است.
عفونت کلیه: باکتریها ممکن است از مثانه به سمت یک یا هر دو کلیه حرکت کنند. عفونت کلیه یا پیلونفریت؛ Pyelonephritis، شایع‌ترین عارضۀ جدی پزشکی در دوران بارداری است. این عفونت می‌تواند به جریان خون گسترش یابد و زندگی شخص را تهدید کند. همچنین عفونت کلیه ممکن است عواقب جدی برای کودک داشته باشد. این عارضه خطر زایمان زودرس و تولد نوزاد کم‌وزن را افزایش میدهد و همچنین ممکن است باعث مرگ جنین یا تولد نوزاد مرده شود.
عفونت بدون علامت: این امکان وجود دارد که باکتریها در مجاری ادرار وجود داشته باشند، اما هیچ نشانه‌ای از وجود آنها بروز نکند. این وضعیت به نام باکتریوری بدون علامت شناخته می‌شود. تا زمانی که فرد باردار نباشد، این شرایط مشکلی را ایجاد نمی‌کند و معمولاً خودبه‌خود از بین می‌رود. با این حال باکتریوری بدون علامتی که معالجه نشود، در دوران بارداری خطر ابتلا به عفونت کلیه را به میزان قابل توجهی افزایش میدهد و با زایمان زودرس و وزن کم نوزاد هنگام تولد همراه است. این امر یکی از دلایلی است که به علت آن در دوران باردای باید به شکل منظم آزمایش ادرار انجام شود.
علائم عفونت مثانه یا سیستیت در زنان متفاوت است، اما علائم شایع و رایج آن عبارت است از:
همچنین ممکن است که ادرار بدبو یا کدر به نظر برسد یا در آن خون مشاهده شود. ممکن است تب با درجۀ پایین ایجاد شود، اما بیشتر وقت‌ها دمای بدن طبیعی باقی خواهد ماند. از آنجا که نیاز مکرر به دفع ادرار در دوران بارداری مشکل شایعی است، تشخیص عفونت مثانه ممکن است کمی سخت باشد، به خصوص اگر سایر علائم خفیف باشد. اگر فکر می‌کنید ممکن است دچار عفونت شده باشید با پزشک خود تماس بگیرید تا نسبت به درخواست آزمایش ادرار اقدام کند.
اگر هر گونه علائم مربوط به عفونت کلیه مشاهده شود، بلافاصله نیاز به دریافت مراقبتهای پزشکی وجود دارد. این علائم اغلب به صورت ناگهانی ظاهر می‌شود که عبارتند از:
همچنین ممکن است در ادرار، خون یا چرک مشاهده شود و برخی علائم عفونت مثانه نیز وجود داشته باشد.
عفونت بدون علامت، احتمال تولد کودک نارس و کم‌وزن را افزایش میدهد. اگر این عفونت درمان نشود، احتمال ابتلا به عفونت کلیه در بارداری تا میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد. با این حال پس از درمان مناسب، این خطر به طور چشمگیری کاهش می‌یاید. پزشک در اولین معاینۀ بارداری برای بررسی هر نوع عفونت و باکتری در مجاری ادرار، صرف نظر از این که آیا نشانۀ عفونت وجود دارد یا خیر، آزمایش ادرار کامل شامل کشت ادرار تجویز خواهد کرد. اگر نتیجۀ کشت ادرار منفی باشد، احتمال این که فرد در دورۀ بارداری دچار عفونت ادراری شود نیز کم خواهد بود. اگر نتیجۀ کشت ادرار مثبت باشد، درمان با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی بی‌خطر برای دورۀ بارداری انجام خواهد شد.
انتظار می‌رود مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها طی یک دورۀ کامل و معمولاً بعد از یک هفته عفونت را برطرف کند. پس از دورۀ درمان برای اطمینان از برطرف شدن عفونت، آزمایش دوباره انجام می‌شود. اگر عفونت برطرف نشده باشد، درمان با استفاده از یک آنتی‌بیوتیک دیگر تکرار خواهد شد. تکرار آزمایش کشت ادرار باید در فواصل منظم در طول دوران بارداری انجام شود تا این اطمینان حاصل شود که فرد دچار عفونت دیگری نشده باشد. اگر عفونت تکرار شود، فرد مجدداً تحت درمان قرار می‌گیرد و به احتمال زیاد در تمام دورۀ بارداری یک دُز کم از آنتی‌بیوتیک برای جلوگیری از بروز مجدد عفونت دریافت خواهد کرد.
اگر مادر باردار در دوران بارداری دچار عفونت کلیه شود، ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شود و آنتی‌بیوتیک وریدی دریافت کند. در این مدت مادر و جنین به دقت تحت مراقبت پزشکی قرار می‌گیرند. دمای بدن، فشار خون، نبض، تنفس، توانایی تولید ادرار، ضربان قلب کودک و هر نشانه‌ای از زایمان زودرس برخی از مواردی است که در این مدت تحت نظارت قرار می‌گیرد. طول زمان بستری برای عفونت کلیه، با توجه به وضعیت فرد متفاوت است. اگر پس از یک ارزیابی اولیه بین ۱۲ تا ۲۴ ساعت مشخص شود که عفونت خفیف وجود دارد و پاسخ بدن فرد به درمان خوب بوده است و نگرانی بابت زایمان زودرس نیز وجود نداشته باشد، ممکن است پزشک اجازه دهد فرد از بیمارستان مرخص و ادامۀ درمان توسط آنتی‌بیوتیک خوراکی انجام شود. از سوی دیگر اگر بیمار دچار عفونت شدید باشد، نیاز به بستری شدن در بیمارستان برای درمان و نظارت بیشتر وجود خواهد داشت و تنها بعد از ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از این که درجۀ حرارت بدن به حالت طبیعی برسد و هیچ علائمی از عفونت مشاهده نشود، امکان ترخیص از بیمارستان وجود خواهد داشت. پس از تکمیل درمان ممکن است پزشک برای پیشگیری از عفونت دیگر، یک دورۀ آنتی‌بیوتیک با دز کم تجویز کند.
بارداری ریسک ابتلا به عفونت کلیه را افزایش میدهد. دلیل این امر مقدار زیاد هورمون پروژسترون است که باعث کاهش قدرت ماهیچه‌های میزنای می‌شود که ادرار را از کلیه به مثانه منتقل می‌کند و این منجر به گشاد شدن آنها و در نتیجه کاهش جریان ادرار خواهد شد. به علاوه با بزرگ شدن رحم به میزنای‌ها فشار وارد می‌شود و عبور ادرار از آنها با سرعت و راحتی همیشگی صورت نمی‌گیرد. ماهیچه‌های مثانه نیز در دوران بارداری قدرت خود را از دست می‌دهند. در این حالت، تخلیۀ کامل مثانه مشکل‌تر و مثانه مستعد ابتلا به ریفلاکس می‌شود که در این شرایط مقداری ادرار به میزنای‌ها برمی‌گردد و به سمت کلیه‌ها می‌رود. نتیجۀ چنین تغییراتی این است که زمان بیشتری طول می‌کشد تا ادرار در طول مجاری ادرار حرکت کند، بنابراین باکتریها دیرتر از بدن خارج می‌شوند و زمان بیشتری برای تکثیر در مجاری ادرار پیدا می‌کنند و همچنین در اثر این تغییرات راحت‌تر به سمت کلیه حرکت خواهند کرد. علاوه بر این، ادرار در دوران بارداری خاصیت اسیدی کمتری دارد و از طرفی احتمال بیشتری وجود دارد که حاوی گلوکز باشد که هر دو مورد، فضا را برای رشد باکتریها مساعدتر می‌کند.
اقدامات زیر می‌تواند در کاهش خطر ابتلا به عفونت‌های مجاری ادرار مؤثر باشد:
در اولین جلسات معاینۀ بارداری پزشک معمولاً درخواست انجام یک آزمایش ادرار کامل و کشت ادرار را خواهد داد. برخی پزشکان در هر جلسه معاینه یا هر سه ماه…
آزمایش خون یک آزمایش معمول و روتین است که توسط پزشک شما به عنوان بخشی از مراقبتهای دوران بارداری درخواست داده می‌شود. آزمایش‌های خون در دوران…
غربالگری دیابت بین هفته‌های ۲۴ و ۲۸ بارداری انجام می‌شود. آزمایش غربالگری گلوکز که آزمایش چالش گلوکز یا gct نیز نامیده می‌شود، به منظور بررسی دیابت…
تیم و هیئت علمی مادرشو تلاش می‌کند تا تمام مطالب کیفیت بالایی داشته باشد. اما حفظ این کیفیت بدون داشتن نظرات اصلاحی شما کاربر عزیز امکان‌پذیر نیست. بنابراین اگر ایرادی در مطلب بالا می‌بینید یا فکرمی‌کنید این مقاله مناسب نیست، نظرتان را از طریق فرم زیر با ما در میان بگذارید.
عفونت ادراری، یکی از عوارض دوران بارداری است که می‌تواند برای زنان باردار مشکلاتی را به وجود آورد…
مطالب این سایت جایگزین تشخیص، تجویز و درمان نیست. برای اطلاعات بیشتر به شرایط استفاده مراجعه فرمایید.
© بازنشر و استفاده از مطالب مادرشو تنها برای مقاصد غیرتجاری و با ذکر منبع (و لینک مستقیم به مطلب در صورت استفاده آنلاین) بلامانع است. کليۀ حقوق اين سايت متعلق به شرکت دانش‌بنیان راهکارهای سلامتی پدیدار است.
زنان مبتلا به دیابت برای باردار شدن نیاز به مراقبتهای خاص پزشکی دارند، زیرا علاوه بر سایر تغییراتی که بارداری در بدن زنان ایجاد می‌کند، می‌تواند…
واریکوسل از مشکلات شایعی است که احتمالاً در جریان درمان‌های ناباروری با آن مواجه می‌شوید. واریکوسل وجود سیاهرگ‌های واریسی در بیضه است که معمولاً…
ناآگاهی، ندانستن و بدتر از آن مطلعه نکردن، ریشه و علت بسیاری از مشکلات و اضطراب‌های ما در دوران بارداری است. به همین دلیل، تیم مادرشو در مطالب و…
شروع زایمان علائمی دارد که به راحتی قابل تشخیص است. از زمان شروع نشانه‌های زایمان تا خارج شدن نوزاد ممکن است نزدیک به ۲۰ ساعت طول بکشد. این نشانه…
نوک سینۀ مسطح خیلی برآمده‌تر از هالۀ رنگی اطراف نوک سینه نیست و زمانی که تحریک می‌شود، برجستگی بیشتری پیدا نمی‌کند. نوک سینۀ معکوس یا فرورفته نیز…عفونت ادراری بارداری درمان
خواب نوزاد می‌تواند یکی از گیج‌کننده‌ترین مسائلی باشد که تازه‌والدها با آن مواجه می‌شوند. نوزادان مانند بزرگسالان نمی‌خوابند، اما دلیل این اتفاق…
چهار دست‌وپا رفتن اولین روش کودک برای حرکت در اطراف به شکلی کارآمد و بدون کمک دیگران است. در چهار دست‌وپا رفتن معمولی، کودک با یادگیری تعادل یافتن…
درک گفتار و مفاهیم، یکی از نقاط عطف رشد کودک در کودکان نوپاست. اما این مهارت چه زمانی و چگونه کسب می‌شود؟ در این مطلب می‌توانید با برخی از بخش‌های…
برخی از والدین وقتی فرزندشان سرما می‌خورد، فوراً به کودکشان دارو می‌دهند اما پزشکان طب اطفال هشدار می‌دهند که داروهای بدون نسخهٔ مختلف برای درمان …
چهار مرحله و قانون اصلی برای پیشگیری از خفگی در کودکان وجود دارد، ولی بهتر است قبل از شروع کمک‌های اولیه برای نجات و پیشگیری از خفگی کودک، به شکلی…
برای انتخاب و خرید شیشه‌شیر بهتر است کمی در این مورد تحقیق و امتحان کنید تا ببینید کودکتان کدام سرشیشه یا همان پستانک شیشه را راحت‌تر به دهان می…
با شنیدن عبارت عفونت مجاری ادرار، ممکن است به عفونت مثانه و علائم همراه آن مانند نیاز مکرر و ضروری برای ادرار کردن و احساس سوزش هنگام ادرار فکر کنید، ولی این تمام ماجرا نیست. در این مطلب با نشانه‌ها، راه‌های پیشگیری و درمان عفونت‌های مجاری ادرار آشنا خواهید شد.
عفونت مجاری ادرار ممکن است در هر یک از بخش‌های مجاری ادرار ایجاد شود. مجاری ادرار شامل کلیه‌هاست که ادرار در آنها ساخته می‌شود و مسیرهایی که ادرار را از کلیه به مثانه منتقل می‌کند و از آنجا به مجاری دفع ادرار که ادرار را از مثانه به محل دفع آن هدایت می‌کند. به‌طورکلی عفونت‌های مجاری ادرار توسط باکتری‌هایی به وجود می‌آید که از طریق پوست، واژن یا مقعد شما وارد مجاری ادرار می‌شود. چند نوع شایع عفونت ادراری وجود دارد:
عفونت مثانه: بیشتر مواقع، باکتریها در مثانه متوقف و در همان محل تکثیر می‌شوند که باعث التهاب و ایجاد علائم عفونت مثانه خواهد شد. التهاب مثانه یا سیستیت در خانم‌های ۲۰ تا ۵۰ سال که رابطۀ جنسی دارند نسبتاً شایع است.
عفونت کلیه: باکتریها ممکن است از مثانه به سمت یک یا هر دو کلیه حرکت کنند. عفونت کلیه یا پیلونفریت؛ Pyelonephritis، شایع‌ترین عارضۀ جدی پزشکی در دوران بارداری است. این عفونت می‌تواند به جریان خون گسترش یابد و زندگی شخص را تهدید کند. همچنین عفونت کلیه ممکن است عواقب جدی برای کودک داشته باشد. این عارضه خطر زایمان زودرس و تولد نوزاد کم‌وزن را افزایش میدهد و همچنین ممکن است باعث مرگ جنین یا تولد نوزاد مرده شود.
عفونت بدون علامت: این امکان وجود دارد که باکتریها در مجاری ادرار وجود داشته باشند، اما هیچ نشانه‌ای از وجود آنها بروز نکند. این وضعیت به نام باکتریوری بدون علامت شناخته می‌شود. تا زمانی که فرد باردار نباشد، این شرایط مشکلی را ایجاد نمی‌کند و معمولاً خودبه‌خود از بین می‌رود. با این حال باکتریوری بدون علامتی که معالجه نشود، در دوران بارداری خطر ابتلا به عفونت کلیه را به میزان قابل توجهی افزایش میدهد و با زایمان زودرس و وزن کم نوزاد هنگام تولد همراه است. این امر یکی از دلایلی است که به علت آن در دوران باردای باید به شکل منظم آزمایش ادرار انجام شود.
علائم عفونت مثانه یا سیستیت در زنان متفاوت است، اما علائم شایع و رایج آن عبارت است از:
همچنین ممکن است که ادرار بدبو یا کدر به نظر برسد یا در آن خون مشاهده شود. ممکن است تب با درجۀ پایین ایجاد شود، اما بیشتر وقت‌ها دمای بدن طبیعی باقی خواهد ماند. از آنجا که نیاز مکرر به دفع ادرار در دوران بارداری مشکل شایعی است، تشخیص عفونت مثانه ممکن است کمی سخت باشد، به خصوص اگر سایر علائم خفیف باشد. اگر فکر می‌کنید ممکن است دچار عفونت شده باشید با پزشک خود تماس بگیرید تا نسبت به درخواست آزمایش ادرار اقدام کند.
اگر هر گونه علائم مربوط به عفونت کلیه مشاهده شود، بلافاصله نیاز به دریافت مراقبتهای پزشکی وجود دارد. این علائم اغلب به صورت ناگهانی ظاهر می‌شود که عبارتند از:
همچنین ممکن است در ادرار، خون یا چرک مشاهده شود و برخی علائم عفونت مثانه نیز وجود داشته باشد.
عفونت بدون علامت، احتمال تولد کودک نارس و کم‌وزن را افزایش میدهد. اگر این عفونت درمان نشود، احتمال ابتلا به عفونت کلیه در بارداری تا میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد. با این حال پس از درمان مناسب، این خطر به طور چشمگیری کاهش می‌یاید. پزشک در اولین معاینۀ بارداری برای بررسی هر نوع عفونت و باکتری در مجاری ادرار، صرف نظر از این که آیا نشانۀ عفونت وجود دارد یا خیر، آزمایش ادرار کامل شامل کشت ادرار تجویز خواهد کرد. اگر نتیجۀ کشت ادرار منفی باشد، احتمال این که فرد در دورۀ بارداری دچار عفونت ادراری شود نیز کم خواهد بود. اگر نتیجۀ کشت ادرار مثبت باشد، درمان با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی بی‌خطر برای دورۀ بارداری انجام خواهد شد.
انتظار می‌رود مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها طی یک دورۀ کامل و معمولاً بعد از یک هفته عفونت را برطرف کند. پس از دورۀ درمان برای اطمینان از برطرف شدن عفونت، آزمایش دوباره انجام می‌شود. اگر عفونت برطرف نشده باشد، درمان با استفاده از یک آنتی‌بیوتیک دیگر تکرار خواهد شد. تکرار آزمایش کشت ادرار باید در فواصل منظم در طول دوران بارداری انجام شود تا این اطمینان حاصل شود که فرد دچار عفونت دیگری نشده باشد. اگر عفونت تکرار شود، فرد مجدداً تحت درمان قرار می‌گیرد و به احتمال زیاد در تمام دورۀ بارداری یک دُز کم از آنتی‌بیوتیک برای جلوگیری از بروز مجدد عفونت دریافت خواهد کرد.
اگر مادر باردار در دوران بارداری دچار عفونت کلیه شود، ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شود و آنتی‌بیوتیک وریدی دریافت کند. در این مدت مادر و جنین به دقت تحت مراقبت پزشکی قرار می‌گیرند. دمای بدن، فشار خون، نبض، تنفس، توانایی تولید ادرار، ضربان قلب کودک و هر نشانه‌ای از زایمان زودرس برخی از مواردی است که در این مدت تحت نظارت قرار می‌گیرد. طول زمان بستری برای عفونت کلیه، با توجه به وضعیت فرد متفاوت است. اگر پس از یک ارزیابی اولیه بین ۱۲ تا ۲۴ ساعت مشخص شود که عفونت خفیف وجود دارد و پاسخ بدن فرد به درمان خوب بوده است و نگرانی بابت زایمان زودرس نیز وجود نداشته باشد، ممکن است پزشک اجازه دهد فرد از بیمارستان مرخص و ادامۀ درمان توسط آنتی‌بیوتیک خوراکی انجام شود. از سوی دیگر اگر بیمار دچار عفونت شدید باشد، نیاز به بستری شدن در بیمارستان برای درمان و نظارت بیشتر وجود خواهد داشت و تنها بعد از ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از این که درجۀ حرارت بدن به حالت طبیعی برسد و هیچ علائمی از عفونت مشاهده نشود، امکان ترخیص از بیمارستان وجود خواهد داشت. پس از تکمیل درمان ممکن است پزشک برای پیشگیری از عفونت دیگر، یک دورۀ آنتی‌بیوتیک با دز کم تجویز کند.
بارداری ریسک ابتلا به عفونت کلیه را افزایش میدهد. دلیل این امر مقدار زیاد هورمون پروژسترون است که باعث کاهش قدرت ماهیچه‌های میزنای می‌شود که ادرار را از کلیه به مثانه منتقل می‌کند و این منجر به گشاد شدن آنها و در نتیجه کاهش جریان ادرار خواهد شد. به علاوه با بزرگ شدن رحم به میزنای‌ها فشار وارد می‌شود و عبور ادرار از آنها با سرعت و راحتی همیشگی صورت نمی‌گیرد. ماهیچه‌های مثانه نیز در دوران بارداری قدرت خود را از دست می‌دهند. در این حالت، تخلیۀ کامل مثانه مشکل‌تر و مثانه مستعد ابتلا به ریفلاکس می‌شود که در این شرایط مقداری ادرار به میزنای‌ها برمی‌گردد و به سمت کلیه‌ها می‌رود. نتیجۀ چنین تغییراتی این است که زمان بیشتری طول می‌کشد تا ادرار در طول مجاری ادرار حرکت کند، بنابراین باکتریها دیرتر از بدن خارج می‌شوند و زمان بیشتری برای تکثیر در مجاری ادرار پیدا می‌کنند و همچنین در اثر این تغییرات راحت‌تر به سمت کلیه حرکت خواهند کرد. علاوه بر این، ادرار در دوران بارداری خاصیت اسیدی کمتری دارد و از طرفی احتمال بیشتری وجود دارد که حاوی گلوکز باشد که هر دو مورد، فضا را برای رشد باکتریها مساعدتر می‌کند.
اقدامات زیر می‌تواند در کاهش خطر ابتلا به عفونت‌های مجاری ادرار مؤثر باشد:
در اولین جلسات معاینۀ بارداری پزشک معمولاً درخواست انجام یک آزمایش ادرار کامل و کشت ادرار را خواهد داد. برخی پزشکان در هر جلسه معاینه یا هر سه ماه…
آزمایش خون یک آزمایش معمول و روتین است که توسط پزشک شما به عنوان بخشی از مراقبتهای دوران بارداری درخواست داده می‌شود. آزمایش‌های خون در دوران…
غربالگری دیابت بین هفته‌های ۲۴ و ۲۸ بارداری انجام می‌شود. آزمایش غربالگری گلوکز که آزمایش چالش گلوکز یا gct نیز نامیده می‌شود، به منظور بررسی دیابت…
تیم و هیئت علمی مادرشو تلاش می‌کند تا تمام مطالب کیفیت بالایی داشته باشد. اما حفظ این کیفیت بدون داشتن نظرات اصلاحی شما کاربر عزیز امکان‌پذیر نیست. بنابراین اگر ایرادی در مطلب بالا می‌بینید یا فکرمی‌کنید این مقاله مناسب نیست، نظرتان را از طریق فرم زیر با ما در میان بگذارید.
عفونت ادراری، یکی از عوارض دوران بارداری است که می‌تواند برای زنان باردار مشکلاتی را به وجود آورد…
مطالب این سایت جایگزین تشخیص، تجویز و درمان نیست. برای اطلاعات بیشتر به شرایط استفاده مراجعه فرمایید.
© بازنشر و استفاده از مطالب مادرشو تنها برای مقاصد غیرتجاری و با ذکر منبع (و لینک مستقیم به مطلب در صورت استفاده آنلاین) بلامانع است. کليۀ حقوق اين سايت متعلق به شرکت دانش‌بنیان راهکارهای سلامتی پدیدار است.
زنان مبتلا به دیابت برای باردار شدن نیاز به مراقبتهای خاص پزشکی دارند، زیرا علاوه بر سایر تغییراتی که بارداری در بدن زنان ایجاد می‌کند، می‌تواند…
واریکوسل از مشکلات شایعی است که احتمالاً در جریان درمان‌های ناباروری با آن مواجه می‌شوید. واریکوسل وجود سیاهرگ‌های واریسی در بیضه است که معمولاً…
ناآگاهی، ندانستن و بدتر از آن مطلعه نکردن، ریشه و علت بسیاری از مشکلات و اضطراب‌های ما در دوران بارداری است. به همین دلیل، تیم مادرشو در مطالب و…
شروع زایمان علائمی دارد که به راحتی قابل تشخیص است. از زمان شروع نشانه‌های زایمان تا خارج شدن نوزاد ممکن است نزدیک به ۲۰ ساعت طول بکشد. این نشانه…
نوک سینۀ مسطح خیلی برآمده‌تر از هالۀ رنگی اطراف نوک سینه نیست و زمانی که تحریک می‌شود، برجستگی بیشتری پیدا نمی‌کند. نوک سینۀ معکوس یا فرورفته نیز…عفونت ادراری بارداری درمان
خواب نوزاد می‌تواند یکی از گیج‌کننده‌ترین مسائلی باشد که تازه‌والدها با آن مواجه می‌شوند. نوزادان مانند بزرگسالان نمی‌خوابند، اما دلیل این اتفاق…
چهار دست‌وپا رفتن اولین روش کودک برای حرکت در اطراف به شکلی کارآمد و بدون کمک دیگران است. در چهار دست‌وپا رفتن معمولی، کودک با یادگیری تعادل یافتن…
درک گفتار و مفاهیم، یکی از نقاط عطف رشد کودک در کودکان نوپاست. اما این مهارت چه زمانی و چگونه کسب می‌شود؟ در این مطلب می‌توانید با برخی از بخش‌های…
برخی از والدین وقتی فرزندشان سرما می‌خورد، فوراً به کودکشان دارو می‌دهند اما پزشکان طب اطفال هشدار می‌دهند که داروهای بدون نسخهٔ مختلف برای درمان …
چهار مرحله و قانون اصلی برای پیشگیری از خفگی در کودکان وجود دارد، ولی بهتر است قبل از شروع کمک‌های اولیه برای نجات و پیشگیری از خفگی کودک، به شکلی…
برای انتخاب و خرید شیشه‌شیر بهتر است کمی در این مورد تحقیق و امتحان کنید تا ببینید کودکتان کدام سرشیشه یا همان پستانک شیشه را راحت‌تر به دهان می…
با شنیدن عبارت عفونت مجاری ادرار، ممکن است به عفونت مثانه و علائم همراه آن مانند نیاز مکرر و ضروری برای ادرار کردن و احساس سوزش هنگام ادرار فکر کنید، ولی این تمام ماجرا نیست. در این مطلب با نشانه‌ها، راه‌های پیشگیری و درمان عفونت‌های مجاری ادرار آشنا خواهید شد.
عفونت مجاری ادرار ممکن است در هر یک از بخش‌های مجاری ادرار ایجاد شود. مجاری ادرار شامل کلیه‌هاست که ادرار در آنها ساخته می‌شود و مسیرهایی که ادرار را از کلیه به مثانه منتقل می‌کند و از آنجا به مجاری دفع ادرار که ادرار را از مثانه به محل دفع آن هدایت می‌کند. به‌طورکلی عفونت‌های مجاری ادرار توسط باکتری‌هایی به وجود می‌آید که از طریق پوست، واژن یا مقعد شما وارد مجاری ادرار می‌شود. چند نوع شایع عفونت ادراری وجود دارد:
عفونت مثانه: بیشتر مواقع، باکتریها در مثانه متوقف و در همان محل تکثیر می‌شوند که باعث التهاب و ایجاد علائم عفونت مثانه خواهد شد. التهاب مثانه یا سیستیت در خانم‌های ۲۰ تا ۵۰ سال که رابطۀ جنسی دارند نسبتاً شایع است.
عفونت کلیه: باکتریها ممکن است از مثانه به سمت یک یا هر دو کلیه حرکت کنند. عفونت کلیه یا پیلونفریت؛ Pyelonephritis، شایع‌ترین عارضۀ جدی پزشکی در دوران بارداری است. این عفونت می‌تواند به جریان خون گسترش یابد و زندگی شخص را تهدید کند. همچنین عفونت کلیه ممکن است عواقب جدی برای کودک داشته باشد. این عارضه خطر زایمان زودرس و تولد نوزاد کم‌وزن را افزایش میدهد و همچنین ممکن است باعث مرگ جنین یا تولد نوزاد مرده شود.
عفونت بدون علامت: این امکان وجود دارد که باکتریها در مجاری ادرار وجود داشته باشند، اما هیچ نشانه‌ای از وجود آنها بروز نکند. این وضعیت به نام باکتریوری بدون علامت شناخته می‌شود. تا زمانی که فرد باردار نباشد، این شرایط مشکلی را ایجاد نمی‌کند و معمولاً خودبه‌خود از بین می‌رود. با این حال باکتریوری بدون علامتی که معالجه نشود، در دوران بارداری خطر ابتلا به عفونت کلیه را به میزان قابل توجهی افزایش میدهد و با زایمان زودرس و وزن کم نوزاد هنگام تولد همراه است. این امر یکی از دلایلی است که به علت آن در دوران باردای باید به شکل منظم آزمایش ادرار انجام شود.
علائم عفونت مثانه یا سیستیت در زنان متفاوت است، اما علائم شایع و رایج آن عبارت است از:
همچنین ممکن است که ادرار بدبو یا کدر به نظر برسد یا در آن خون مشاهده شود. ممکن است تب با درجۀ پایین ایجاد شود، اما بیشتر وقت‌ها دمای بدن طبیعی باقی خواهد ماند. از آنجا که نیاز مکرر به دفع ادرار در دوران بارداری مشکل شایعی است، تشخیص عفونت مثانه ممکن است کمی سخت باشد، به خصوص اگر سایر علائم خفیف باشد. اگر فکر می‌کنید ممکن است دچار عفونت شده باشید با پزشک خود تماس بگیرید تا نسبت به درخواست آزمایش ادرار اقدام کند.
اگر هر گونه علائم مربوط به عفونت کلیه مشاهده شود، بلافاصله نیاز به دریافت مراقبتهای پزشکی وجود دارد. این علائم اغلب به صورت ناگهانی ظاهر می‌شود که عبارتند از:
همچنین ممکن است در ادرار، خون یا چرک مشاهده شود و برخی علائم عفونت مثانه نیز وجود داشته باشد.
عفونت بدون علامت، احتمال تولد کودک نارس و کم‌وزن را افزایش میدهد. اگر این عفونت درمان نشود، احتمال ابتلا به عفونت کلیه در بارداری تا میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد. با این حال پس از درمان مناسب، این خطر به طور چشمگیری کاهش می‌یاید. پزشک در اولین معاینۀ بارداری برای بررسی هر نوع عفونت و باکتری در مجاری ادرار، صرف نظر از این که آیا نشانۀ عفونت وجود دارد یا خیر، آزمایش ادرار کامل شامل کشت ادرار تجویز خواهد کرد. اگر نتیجۀ کشت ادرار منفی باشد، احتمال این که فرد در دورۀ بارداری دچار عفونت ادراری شود نیز کم خواهد بود. اگر نتیجۀ کشت ادرار مثبت باشد، درمان با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی بی‌خطر برای دورۀ بارداری انجام خواهد شد.
انتظار می‌رود مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها طی یک دورۀ کامل و معمولاً بعد از یک هفته عفونت را برطرف کند. پس از دورۀ درمان برای اطمینان از برطرف شدن عفونت، آزمایش دوباره انجام می‌شود. اگر عفونت برطرف نشده باشد، درمان با استفاده از یک آنتی‌بیوتیک دیگر تکرار خواهد شد. تکرار آزمایش کشت ادرار باید در فواصل منظم در طول دوران بارداری انجام شود تا این اطمینان حاصل شود که فرد دچار عفونت دیگری نشده باشد. اگر عفونت تکرار شود، فرد مجدداً تحت درمان قرار می‌گیرد و به احتمال زیاد در تمام دورۀ بارداری یک دُز کم از آنتی‌بیوتیک برای جلوگیری از بروز مجدد عفونت دریافت خواهد کرد.
اگر مادر باردار در دوران بارداری دچار عفونت کلیه شود، ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شود و آنتی‌بیوتیک وریدی دریافت کند. در این مدت مادر و جنین به دقت تحت مراقبت پزشکی قرار می‌گیرند. دمای بدن، فشار خون، نبض، تنفس، توانایی تولید ادرار، ضربان قلب کودک و هر نشانه‌ای از زایمان زودرس برخی از مواردی است که در این مدت تحت نظارت قرار می‌گیرد. طول زمان بستری برای عفونت کلیه، با توجه به وضعیت فرد متفاوت است. اگر پس از یک ارزیابی اولیه بین ۱۲ تا ۲۴ ساعت مشخص شود که عفونت خفیف وجود دارد و پاسخ بدن فرد به درمان خوب بوده است و نگرانی بابت زایمان زودرس نیز وجود نداشته باشد، ممکن است پزشک اجازه دهد فرد از بیمارستان مرخص و ادامۀ درمان توسط آنتی‌بیوتیک خوراکی انجام شود. از سوی دیگر اگر بیمار دچار عفونت شدید باشد، نیاز به بستری شدن در بیمارستان برای درمان و نظارت بیشتر وجود خواهد داشت و تنها بعد از ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از این که درجۀ حرارت بدن به حالت طبیعی برسد و هیچ علائمی از عفونت مشاهده نشود، امکان ترخیص از بیمارستان وجود خواهد داشت. پس از تکمیل درمان ممکن است پزشک برای پیشگیری از عفونت دیگر، یک دورۀ آنتی‌بیوتیک با دز کم تجویز کند.
بارداری ریسک ابتلا به عفونت کلیه را افزایش میدهد. دلیل این امر مقدار زیاد هورمون پروژسترون است که باعث کاهش قدرت ماهیچه‌های میزنای می‌شود که ادرار را از کلیه به مثانه منتقل می‌کند و این منجر به گشاد شدن آنها و در نتیجه کاهش جریان ادرار خواهد شد. به علاوه با بزرگ شدن رحم به میزنای‌ها فشار وارد می‌شود و عبور ادرار از آنها با سرعت و راحتی همیشگی صورت نمی‌گیرد. ماهیچه‌های مثانه نیز در دوران بارداری قدرت خود را از دست می‌دهند. در این حالت، تخلیۀ کامل مثانه مشکل‌تر و مثانه مستعد ابتلا به ریفلاکس می‌شود که در این شرایط مقداری ادرار به میزنای‌ها برمی‌گردد و به سمت کلیه‌ها می‌رود. نتیجۀ چنین تغییراتی این است که زمان بیشتری طول می‌کشد تا ادرار در طول مجاری ادرار حرکت کند، بنابراین باکتریها دیرتر از بدن خارج می‌شوند و زمان بیشتری برای تکثیر در مجاری ادرار پیدا می‌کنند و همچنین در اثر این تغییرات راحت‌تر به سمت کلیه حرکت خواهند کرد. علاوه بر این، ادرار در دوران بارداری خاصیت اسیدی کمتری دارد و از طرفی احتمال بیشتری وجود دارد که حاوی گلوکز باشد که هر دو مورد، فضا را برای رشد باکتریها مساعدتر می‌کند.
اقدامات زیر می‌تواند در کاهش خطر ابتلا به عفونت‌های مجاری ادرار مؤثر باشد:
در اولین جلسات معاینۀ بارداری پزشک معمولاً درخواست انجام یک آزمایش ادرار کامل و کشت ادرار را خواهد داد. برخی پزشکان در هر جلسه معاینه یا هر سه ماه…
آزمایش خون یک آزمایش معمول و روتین است که توسط پزشک شما به عنوان بخشی از مراقبتهای دوران بارداری درخواست داده می‌شود. آزمایش‌های خون در دوران…
غربالگری دیابت بین هفته‌های ۲۴ و ۲۸ بارداری انجام می‌شود. آزمایش غربالگری گلوکز که آزمایش چالش گلوکز یا gct نیز نامیده می‌شود، به منظور بررسی دیابت…
تیم و هیئت علمی مادرشو تلاش می‌کند تا تمام مطالب کیفیت بالایی داشته باشد. اما حفظ این کیفیت بدون داشتن نظرات اصلاحی شما کاربر عزیز امکان‌پذیر نیست. بنابراین اگر ایرادی در مطلب بالا می‌بینید یا فکرمی‌کنید این مقاله مناسب نیست، نظرتان را از طریق فرم زیر با ما در میان بگذارید.
عفونت ادراری، یکی از عوارض دوران بارداری است که می‌تواند برای زنان باردار مشکلاتی را به وجود آورد…
مطالب این سایت جایگزین تشخیص، تجویز و درمان نیست. برای اطلاعات بیشتر به شرایط استفاده مراجعه فرمایید.
© بازنشر و استفاده از مطالب مادرشو تنها برای مقاصد غیرتجاری و با ذکر منبع (و لینک مستقیم به مطلب در صورت استفاده آنلاین) بلامانع است. کليۀ حقوق اين سايت متعلق به شرکت دانش‌بنیان راهکارهای سلامتی پدیدار است.
Завантаження…
Завантаження…
Завантаження…
Виконується…
Завантаження…
عفونت ادراری بارداری درمان
Завантаження…
Виконується…
Увійдіть, щоб повідомити про неприйнятний вміст.
Завантаження…
Завантаження…
آیا می‌دانید بررسی نکردن عفونت‌ها قبل از اقدام به بارداری چه خطراتی را برای شما و جنینتان خواهد داشت؟#عفونت #عفونت_ادراری #مادرشودر چه صورت یک خانم دچار عفونت ادراری می‌شود؟ این نوع عفونت چه عواقب و عوارضی دارد؟آیا عفونت ادراری واگیردار است؟آیا آقایان هم دچار اینگونه عفونت می‌شوند؟عفونت ادراری، یکی از عوارض دوران بارداری است که می‌تواند برای زنان باردار مشکلاتی را به وجود آورد. این عفونت علائمی دارد که باید برای درمان به موقع، به آنها توجه کنید.سرکار خانم لیلا مستوفی، کارشناس مامایی، به طور کامل در این باره صحبت کرده‌اند.آقایان و بانوان عزیز در مورد عفونت‌های ادراری بیشتر بدانید. با دیدن این ویدیو آگاهی خود را در مورد علائم، آزمایشات و درمان عفونت ادراری بیشتر کنید و آن را با دیگر عزیزانتان به اشتراک بگذارید.
Завантаження…
Завантаження…
Завантаження…
Завантаження…
Завантаження…
Виконується…
Завантаження списків відтворення…
Завантаження…
Завантаження…
Завантаження…
Виконується…
Завантаження…
عفونت ادراری بارداری درمان
Завантаження…
Виконується…
Увійдіть, щоб повідомити про неприйнятний вміст.
Завантаження…
Завантаження…
آیا می‌دانید بررسی نکردن عفونت‌ها قبل از اقدام به بارداری چه خطراتی را برای شما و جنینتان خواهد داشت؟#عفونت #عفونت_ادراری #مادرشودر چه صورت یک خانم دچار عفونت ادراری می‌شود؟ این نوع عفونت چه عواقب و عوارضی دارد؟آیا عفونت ادراری واگیردار است؟آیا آقایان هم دچار اینگونه عفونت می‌شوند؟عفونت ادراری، یکی از عوارض دوران بارداری است که می‌تواند برای زنان باردار مشکلاتی را به وجود آورد. این عفونت علائمی دارد که باید برای درمان به موقع، به آنها توجه کنید.سرکار خانم لیلا مستوفی، کارشناس مامایی، به طور کامل در این باره صحبت کرده‌اند.آقایان و بانوان عزیز در مورد عفونت‌های ادراری بیشتر بدانید. با دیدن این ویدیو آگاهی خود را در مورد علائم، آزمایشات و درمان عفونت ادراری بیشتر کنید و آن را با دیگر عزیزانتان به اشتراک بگذارید.
Завантаження…
Завантаження…
Завантаження…
Завантаження…
Завантаження…
Виконується…
Завантаження списків відтворення…
تهران، بزرگراه همت جنب برج میلاد، دانشگاه علوم پزشکی ایران
پست الکترونیکی: PR@iums.ac.ir
مرکز تلفن دانشگاه : ۸۶۷۰۱-۰۲۱
کد پستی: ۱۴۴۹۶۱۴۵۳۵
صندوق پستی: ۱۴۶۶۵-۳۵۴
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پایگاه اطلاع رسانی دانشگاه علوم پزشکی ایران می باشد.عفونت ادراری بارداری درمان
طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2018 All Rights Reserved | روابط عمومی
عفونت ادراری در بارداری از شایع‌ترین عفونت‌ها و مشکلات این دوران محسوب می‌شود. در زمان بارداری احتمال ابتلای افراد به عفونت ادراری از همیشه بیشتر خواهد بود. عفونت ادراری در بارداری مشکلاتی را برای جنین و مادر به وجود می آورد که تشخیص به موقع آن ضروری می باشد .
طبق آمار از هر 10 زن 1 نفر به عفونت ادراری (UTI) در بارداری مبتلا می شود. این بیماری به دلیل تغییرات بدن و هورمون ها در دوران بارداری بسیار شایع است. عفونت ادراری اگر زود تشخیص داده شود به راحتی با آنتی بیوتیک قابل درمان است اما اگر پیشرفت کند برای مادر و جنین هر دو خطرناک است. برای پی بردن به علائم عفونت ادراری کافیست به بدن خود توجه کنید. مرتب به دکتر برای معاینات بارداری مراجعه کرده و هرچه زودتر داروهای مناسب برای درمان عفونت ادراری را شروع کنید.
دستگاه ادراری در انسان‌ها از کلیه‌ها، حالب، مثانه و مجرای ادراری تشکیل شده است. عفونت ادراری اغلب در بخش‌های انتهایی یعنی مجرای ادرار و مثانه اتفاق می‌افتد. اما گاهی عفونت از این قسمت‌ها حرکت می‌کند و به بخش‌های فوقانی‌تر دستگاه ادراری، یعنی حالب‌ها و کلیه‌ها می‌رسد که وضع را بسیار خطرناک‌تر می‌کند.
بارداری احتمال ابتلا به عفونت هر یک از بخش های دستگاه ادراری را بالا می برد. مقادیر زیاد هورمون پروژسترون موجب شل شدن عضلات حالب و در نتیجه گشادتر شدن حالب می شود. رحم در حال رشد می تواند به حالب ها فشار وارد آورد و جریان ادرار را در داخل آنها با اختلال مواجه کرده سرعت آنرا کُند سازد. رشد جنین موجب فشار بر روی مثانه می شود در نتیجه تخلیه آن هنگام دفع کامل نخواهد بود. نتیجه نهایی این اختلالات آن خواهد بود که عبور ادرار در مسیر دستگاه ادراری بیشتر طول می کشد و باکتریها قبل از خروج از بدن زمان بیشتری برای تکثیر در اختیار خواهند داشت. عفونت ادراری بارداری درمان
به همین دلیل است که پزشک در همان اولین نوبت معاینات دوران بارداری آزمایش ادرار درخواست می کند، خواه شما علائم عفونت ادراری داشته باشید یا خیر. اگر این تست اولیه منفی باشد احتمال بروز عفونت ادراری در طول دوران بارداری پائین خواهد بود. ولی اگر شما یکی از گروه 5 تا 7% خانم هایی باشید که باکتری در ادرارشان یافت می شود، باید برای برطرف کردن آن از آنتی بیوتیک استفاده کنید. اگر این نوع عفونت باکتریائی درمان نشود احتمال بروز عفونت کلیه در دوران بارداری 30% است.
بارداری خطر عفونت های مجاری ادراری را افزایش می دهد، کارشناسان در این زمینه پیش بینی هایی دارند.
عفونت ادراری معمولا با علائمی همراه است؛ زنان مبتلا به آن دارای تکرر و احساس فوریت در دفع ادرار هستند. همچنین هنگام ادرار به سختی این کار را انجام می‌دهند. احساس سوزش، فشار و درد در زیر شکم و کمر (بخصوص در ناحیه لگن) دارند، رنگ ادرار کدر و معمولا بدبو است و گاهی نیز خون در ادرار دیده می‌شود. البته خون در ادرار با چشم قابل مشاهده نیست و معمولا در آزمایشگاه دیده می‌شود. این علائم نشان میدهد که دستگاه ادراری تحتانی، یعنی مجرای ادرار و مثانه، گرفتار است؛ اما وقتی بیمار با نشانه‌هایی مانند تب و لرز، تعریق، تهوع و استفراغ، درد و حساسیت در پهلوها و حال عمومی خراب به پزشک مراجعه می‌کند، نشانه وخیم بودن اوضاع است؛ چون این علائم حکایت از این دارد که دستگاه ادراری فوقانی، یعنی کلیه‌ها و حالب‌ها، درگیر شده‌اند. در این موارد بیماران حتما باید در بیمارستان بستری شوند و آنتی‌بیوتیک وریدی دریافت کنند و کاملا تحت نظر باشند.
عفونت ادراری در بارداری گاهی اوقات بی‌علامت است؛ یعنی به‌طور اتفاقی و در آزمایش ادرار مشخص می‌شود که میزان باکتری در ادرار بالاست. حتی اگر علامتی هم وجود نداشته باشد عفونت ادراری در خانم‌های حامله باید درمان شود. زیرا عفونت ادراری بدون علامت باعث زایمان زودرس می‌شود. چنین نوزادانی کم‌وزن هستند و مشکلاتی در بدو تولد دارند (مهم‌ترین مشکل نوزادان زودرس، نارس بودن ریه‌هاست. چنین نوزادانی قادر به تنفس خودبه‌خودی نیستند و برای ادامه بقا باید تا مدتی در دستگاهی به نام انکوباتور قرار گیرند و اکسیژن دریافت کنند).
عفونت ادراری بدون علامت خطرناک است و احتمال گسترش آن به کلیه‌ها خیلی زیاد و حدود 40 درصد است. این بیماری باید خیلی زود درمان شود. اغلب موارد با درمان مناسب خیلی زود مشکل بیمار برطرف می‌شود؛ ولی گاهی اوقات در بعضی از خانم‌ها عفونت، دوباره برمی‌گردد و ممکن است لازم باشد بیمار تا پایان دوره بارداری دارو مصرف کند.
خانم‌های باردار به محض مشاهده علائم باید به پزشک مراجعه کنند. آزمایش ادرار کم‌هزینه و ساده است و می‌تواند وجود باکتری در ادرار را ثابت کند. آزمایش ادرار از نوع کشت باید باشد. در کشت ادراری علاوه بر اثبات وجود باکتری میتوان نوع آن را نیز مشخص کرد و با توجه به آن دارو تجویز کرد؛ البته به محض اثبات وجود عفونت ادراری در مادر باردار و قبل از دریافت جواب آزمایش، درمان باید شروع شود.
1. مصرف مایعات را افزایش دهید:
نوشیدن مقدار زیادی آب و مایعات در تمام روز بهترین راه برای بیرون راندن باکتری ها از سیستم بدن است.برای هیدراته نگه داشتن بدن، شما باید بعد از هر وعده غذایی یک لیوان آب بنوشید تا باکتری ها از سیستم بدنتان خارج شود و در نتیجه احتمال عفونت را کاهش می دهد.
2. ادرار کردن مکرر:
در دوران بارداری، شما باید ادرار کنید تا باکتری ها در مثانه تان رشد نکند. اگر کسی ادرار نکند، باکتری ها می توانند در مجاری ادراری تکثیر شوند و منجر به عفونت شوند.
3. بدنتان را تمیز و خشک نگه دارید:
شما باید سعی کنید لباس های گشاد و شل بپوشید تا به هوا اجازه عبور دهد و به خشک نگه داشتن مجرای پیشاب کمک کند. شما باید بعد از هر بار دستشویی خود را خشک کنید تا مطمئن شوید که باکتری ها وارد مجرای پیشاب نمی شوند.
4. نباید اجازه دهید اسپرم به بدنتان وارد شود:
شما باید از کاندوم در رابطه تان استفاده کنید. شیوع بیماری عفونت ادراری در میان زنانی که به طور جنسی فعال هستند و از کاندوم استفاده نمی کنند، بیشتر است.
5. پروبیوتیک:
پروبیوتیک از پوشش بدن انسان که به عنوان یک دفاع برای بدن است، حمایت می کند. غذاهایی مخمری مثل کیمچی، ماست پروبیوتیکی و پنیر خام از غذاهای شامل پروبیوتیک است. خوردن غذاهای تخمیر شده، باکتری های بدن را بدون ایجاد هر گونه بیماری، ترمیم می کند.
6. سیر:
سیر خام که تازه خرد شده ، حاوی انواع زیادی از خواص ضد میکروبی است. خاصیت ضد قارچی سیر می تواند باعث بهبود عفونت های قارچی شود.
7. ویتامین C:
ویتامین C شانس رشد ایکولای را کاهش می دهد. سیستم ایمنی را بهبود می بخشد و ادرار را اسیدی می کند. میزان سلامت زنان را بهبود می دهد و اگر درمان ویتامین C به مدت سه ماه صورت گیرد، عفونت های ادراری را نیز کاهش می یابد.
8. روغن میخک:
روغن میخک برای فعالیت ضد میکروبی، ضد ویروسی و ضد قارچی شناخته می شود. خاصیت ضد التهابی روغن میخک یک مزیت دیگرش است. با این حال، ممکن است برخی واکنش های معکوس نسبت به بدن وجود داشته باشد، بنابراین لطفا آن ها را تحت نظارت ارائه کننده خدمات بهداشتی خود مصرف کنید.
9. روغن پرتقال:
روغن اساسی پرتقال را می توان با موفقیت به عنوان درمان برای عفونت باکتریایی مورد استفاده قرار داد. مانع رشد ای کولای می شود. این باکتری ای است که در عفونت ادراری دیده می شود. باید بعد از مشورت با ارائه کننده خدمات بهداشت به بیمار داده شود.
عفونت ادراری عموماً از باکتری ناشی می شود که وارد دستگاه ادراری می شود و باعث درد و ناراحتی می شود. ماهیت مکرر این بیماری به خطر گسترش مقاومت دارویی می افزاید. آن ها عوارض جانبی نامطلوبی دارند، بنابراین فرد باید درمان های خانگی را امتحان کند.
درمان عفونت ادراری دارویی است؛ دارو از نوع آنتی‌بیوتیک است و بیمار باید حداقل هفت روز به‌طور مرتب دارو مصرف کند. علائم بیمار ظرف سه روز از بین می‌روند، ولی بیماران باید همه داروهایی که پزشک تجویز کرده تا آخر مصرف کنند. بعد از اینکه علائم کاملا برطرف شد و داروها به اتمام رسید، به تکرار آزمایش و کشت ادرار نیاز است. همه زنانی که دچار عفونت ادراری در طول بارداری می‌شوند، حتما باید تحت‌نظر پزشک باشند؛ چون ممکن است پزشک این آزمایش را چند بار درخواست کند.
1 تا 2 هفته بعد از پایان دوره درمان و مصرف داروها دوباره برای ارزیابی به دکتر مراجعه کنید. اینکه مطمئن شوید مصرف آنتی بیوتیک ها تاثیر داشته است یا خیر بسیار حائز اهمیت است. به همین دلیل باید 1 تا 2 هفته بعد از اتمام داروها به دکتر مراجعه کنید. در آنجا یک نمونه ادرار از شما گرفته می شود و بررسی می شود که به طور کامل درمان شده اید یا خیر.
بیشتر بخوانید:
عفونت ادراری و روشهای پیشگیری از آن
همه چیز در مورد عفونت کلیه
علت و درمان عفونت کاندیدا در ناحیه تناسلی زنان و مردان چیست؟
عفونت ادراری بارداری درمان
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله دلگرم
مطالب پر بازدید
متاسفانه در زمان بارداری احتمال ابتلای افراد به عفونت ادراری از همیشه بیشتر خواهد بود که در این زمینه با متخصص اورولوژِی صحبت کرده ایم با ما همراه باشید.
یک اورولوژیست با هشدار اینکه هر فردی می‌تواند به عفونت ادراری مبتلا شود ولی بروز آن در خانم‌ها به‌خصوص خانم‌های باردار بسیار شایع‌تر است، گفت: «در خانم‌های باردار هورمون‌ها باعث تغییراتی در سیستم ادراری می‌شوند که فرد را مستعد ابتلا به عفونت ادراری می‌کند. هورمون پروژسترون باعث اتساع حالب‌ها می‌شود و عضلات حالب را شل می‌کند و این سبب کندی تخلیه ادرار به وسیله حالب‌ها می‌شود و علاوه بر آن، بزرگ شدن رحم، به حالب‌ها فشار می‌آورد و تخلیه ادرار را بیشتر با مشکل مواجه می‌کند، درنتیجه خانم باردار بیشتر مستعد ابتلا به عفونت ادراری است.»عفونت ادراری بارداری درمان
دکتر محمدرضا صفری‌نژاد اظهار داشت: «از سوی دیگر با توجه به اینکه ادرار خانم‌های باردار کمتر اسیدی و حاوی قند زیادتری است، هر دو عوامل مذبور باعث افزایش استعداد به عفونت ادراری می‌شوند. در ضمن رحم بزرگ شده به مثانه نیز فشار وارد و از خالی شدن کامل آن جلوگیری می‌کند و هر موقع ادرار در مثانه باقی بماند، باکتریها در آن تکثیر پیدا کرده و باعث عفونت ادراری می‌شوند.»
وی در ادامه با بیان اینکه عفونت ادراری در سیستم ادراری را به دو گروه تقسیم می‌کنند، گفت: «عفونت دستگاه ادراری به عفونت دستگاه ادراری تحتانی (مجرای ادرار و مثانه) و عفونت دستگاه ادراری فوقانی (حالب‌ها و کلیه‌ها) تقسیم‌بندی می‌شود. عفونت دستگاه ادراری تحتانی خطرناک نیست ولی اگر درمان نشود عفونت به طرف بالا سرایت می‌کند و باعث عفونت دستگاه ادراری فوقانی می‌شود که خطرناک است.»
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: «خانم‌های بارداری که دچار عفونت دستگاه ادراری تحتانی هستند، به علت ادرار باقیمانده اگر درمان نشوند، عفونت به طرف بالا و سمت کلیه‌ها می‌رود و آنها را درگیر می‌کند بنابراین هر نوع عفونت ادراری در خانم‌ها باید درمان شود تا از گسترش آن به طرف کلیه‌ها جلوگیری شود.»
رییس انجمن کلینیک سلامت خانواده با اشاره به اینکه عفونت کلیه‌ها نیازمند بستری در بیمارستان است، گفت: «تکرر ادرار و احساس نیاز فوری به ادرار، مشکل در ادرار، احساس سوزش، درد در قسمت تحتانی شکم و کمر، ادرار کدر و بدبو را از علائم عفونت ادراری هستند. وقتی هم که عفونت کلیه‌ها را گرفتار کند خانم باردار باید در بیمارستان بستری شود. از علائم عفونت کلیه میتوان به تب و لرز و تعریق، درد و حساسیت پهلو و تهوع و استفراغ اشاره کرد.»
صفری‌نژاد در پایان افزود: «اگر خانمی قبل از بارداری دارای مشکلی است که باعث عفونت ادراری مکرر در وی می‌شود مثل برگشت ادراری، باید قبل از بارداری مشکل مذبور را برطرف کند و حداقل 6 ماه از آخرین عفونت ادراری وی گذشته باشد و سپس باردار شود.»
منبع: سلامانه
موضوعات مرتبط
مطالب مرتبط
هماهنگی جهت تبلیغات: 02184215883
کلیه حقوق محفوظ و متعلق به مجله پزشکی دکتر سلام است بازنشر مطالب فقط با ذکر لینک مستقیم مجاز است