صفحه اصلی
»
محصولات
محصولات
طرز مصرف آموکسی کلاو 625
© Copyright 2016 – daanapharma.com | Powered By : [ PersianTools ]
Amoxicillin 125mg/5ml (as Trihydrate)
Clavulanic Acid 31.25mg/5ml (as Potassium salt)
Amoxicillin 200mg/5ml (as Trihydrate)
Clavulanic Acid 28.5mg/5ml (as Potassium salt)
Amoxicillin 250mg/5ml (as Trihydrate)
طرز مصرف آموکسی کلاو 625
Clavulanic Acid 62.5mg/5ml (as Potassium salt)
Amoxicillin 400mg/5ml (as Trihydrate)
Clavulanic Acid 57mg/5ml (as Potassium salt)
Amoxicillin 250mg/5ml (as Trihydrate)
Clavulanic Acid 125mg/5ml (as Potassium salt)
Amoxicillin 500mg/5ml (as Trihydrate)
Clavulanic Acid 125mg/5ml (as Potassium salt)
میزان مصرف کو آموکسی کلاو در کودکان و بالغین به شرح زیر است:
تداخلات دارویی کوآموکسی کلاو عبارت است از:
هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر،ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.
عوارض و مضرات کوآموکسی کلاو عبارت است از:
توجه: در صورت بروز واکنش افزایش حساسیت یا اثرات سمی روی مغز استخوان و یا ایجاد نفریت بنیابینی حاد، مصرف کوآموکسی کلاو باید قطع شود.
برای تهیه سوسپانسیون کوآموکسی کلاو (شربت کوآموکسی کلاو) باید از آب جوشیده سرد شده استفاده کرد اگر از آب نجوشیده استفاده شود اثر آنتی بیوتیک از بین می رود. ابتدا باید پودر را کاملا تکان داد که از هم باز شود و بهم چسبیده باقی نماند، سپس آب جوشیده سرد شده تا خط نشانه روی ظرف اضافه شود و در نهایت شیشه را به خوبی تکان دهید تا به شکل سوسپانسیون در آید. ظرف سوسپانسیون کوآموکسی کلاو باید نیم ساعت به صورت ساکن قرار گیرد، در این مدت سطح دارو از خط مورد نظر پایین تر می آید که دوباره مقداری آب به آن اضافه نمایید تا به سطح مشخص باز گردد. سوسپانسیون کوآموکسی کلاو (شربت کوآموکسی کلاو) باید در یخچال نگهداری شود. قبل از هر بار مصرف سوسپانسیون کوآموکسی کلاو را کاملا تکان دهید. حداکثر تا 14 روز بعد از تهیه سوسپانسیون کوآموکسی کلاو می توان از آن استفاده کرد.
دُروانا محلی برای تحقیق و پژوهش (فرهنگ دهخدا)وبسایت دروانا در تلاش است با گردآوری ژورنال های تخصصی پزشکی، مجلات پزشکی، مقالات و مطالب علمی، از معتبرترین منابع جهانی، بستری را برای تحقیق و مطالعه فراهم نماید.از تمامی پزشکانی که دُروانا را برای رسیدن به این هدف همراهی می نمایند، کمال تشکر را داریم.با دروانا همراه شوید.
دارونامه, مشروح اخبار
نامهای تجاری : Augmentin , Amiclav , Clavamox , Co- Amoxi
کو اموکسی کلاو داروئی است که از دو ماده موثره داروئی ساخته شده است،یعنی از آموکسی سیلین و اسید کلاونیک.
علت افزوده شدن اسید کلاونیک افزایش دادن طیف ضد باکتریایی داروی ساخته شده می باشد.
گروهی از باکتریها هستند که با تولید یک نوع آنزیم خاص بنام بتا لاکتامازپنی سیلینهای دارای هسته بتا لاکتام را از ناحیه همان هسته شکسته و آنها را غیر فعال میکنند در نتیجه عفونتهای ایجاد شده با آن گونه باکتریها به درمان آنتی بیوتیکی با آن نوع پنی سیلینها جواب نمیدهد.طرز مصرف آموکسی کلاو 625
پس چاره کار در این هست که آن نوع باکتریها را با افزودن داروئی دیگر به یک داروی خاص و در حالت کلی تولید انتی بیوتیکهای مقاوم به بتالاکتاماز( پنی سیلیناز) از بین ببریم و عفونت ایجاد شده را درمان کنیم.
در کو آموکسی کلاو داروی اسید کلاونیک آنزیم بتالاکتاماز باکتریها را غیر فعال میکند و درنتیجه آن باکتری در مقابل آموکسی سیلین بی سلاح می شود و آموکسی سیلین با قدرت ضد باکتریایی زیادی که دارد و طیف وسیعی از باکتریها را پوشش میدهد (باکتریهای گرم + و گرم-)
عامل ایجاد کننده عفونت را از بین می برد و بیماری بهبود می یابد.
خود اسید کلاونیک به تنهایی طیف ضد باکتریایی ضعیفی دارد وبه تنهایی اثر چندانی ندارد در صورتی که خود اموکسی سیلین به تنهایی طیف وسیعی از باکتریها را نابود میکند و بر روی باکتریها اثر باکتریسیدی دارد یعنی باکتر یها را می کشد.
کوآموکسی/کلاوولانات یا کوآموکسی کلاو یک آنتی بیوتیک رایج است که از آن برای درمان عفونت های باکتریایی گوناگون مثل عفونت گوش میانی، سینوزیت و عفونت های پوست، دستگاه تنفسی و دستگاه ادراری استفاده می شود.
آموکسی سیلین/کلاوولانات را می توان با یا بدون غذا مصرف کرد. خوردن آن با غذا می تواند از دل به هم خوردگی ناشی از آن جلوگیری کند.
بهتر است این دارو در فواصل زمانی برابر در طول شبانه روز مصرف شود تا مقادیر ثابتی از آن در خون و ادرار وجود داشته باشد.
مصرف در حاملگی : B
گروه دارویی – درمانی : آنتی بیوتیک نیمه صناعی وسیع الطیف بنالاکتام
اشکال دارویی :
Co-Amoxiclav 156 for susp:
Co-Amoxiclar 156 for susp:
Co-Amoxiclav 312 for susp:
Co-Amoxiclav 312 for susp:
Co-Amoxiclav 375 F.C.tab:
Amoxicillin (trihydrate) 250 mg + Clavulanic acid ( potassium) 125mg
Co-Amoxiclav 625 F.C tab:
Amoxicillin (trihydrate) 500 mg + Clavulanic acid ( potassium) 125mg
Co-Amoxiclav 400/57 mg / 5ml power for susp:
Amoxicillin (trihydrate) 400 mg + Clavulanic acid ( as potassium) 57mg/5ml
Co-Amoxiclav 200/28.5 mg / 5ml power for susp:
Amoxicillin (trihydrate) 200 mg + Clavulanic acid ( as potassium) 285mg/5ml
فارماکوکینتیک – دینامیک ، مکانیسم اثر :
در مورد آموکسی سیلین به مطلب Amoxycillin مراجعه شود . کلاوولانیک اسید مهار کننده قوی بتالاکتامازهایی است که به واسطه پلاسمید و گاهی کروموزوم ، به وسیله باکتری های گرم منفی شامل هموفیلوس دو کره ای ، هموفلیوس انفلوانزا ، نایسر یا گونوره ، موراکسلا کاتارالیس ، باکتروئید فراژیلیس و برخی انتروباکتریاسه ها تولید می شوند . این ماده همچنین بتالاکتامازهای تولید شده به وسیله استافیلوکوک اورئوس را نیز مهار می کند . کلاوولانیک اسید می تواند به دیواره سلولی باکتی هم نفوذ کرده و موجب غیر فعال سازی آنزیم های متصل به سلول و آنزیم های خارج سلولی شود .
خصوصیات فارماکوکینتیکی کلاوولانیک اسید مانند آموکسی سیلین و تیکارسیلین است . اوج غلظت پلاسمایی حاصل از تجویز 125 میلی گرم کلاوولانیک اسید یک تا دو ساعت پس از مصرف آن از راه خوراکی در حدود 2 تا 4 میکرو گرم در میلی لیتر است . میزان اتصال آن به پروتئین های پلاسما تا 30 درصد و نیمه ی عمر آن تقریبا یک ساعت است . دفع آن از راه ادرار متغیر بوده و تا 60 درصد یک دوز خوراکی آن ظرف مدت 6 ساعت به صورت دست نخورده از راه ادرار دفع می شود . پروبنسید تاثیر قابل ملاحظه ای بر روی دفع کلاوولانیک اسید ندارد . کلاوولانیک اسید ممکن است متابولیسم گسترده تری نسبت به آموکسی سیلین داشته باشد . کلاوولانیک اسید به وسیله ی همودیالیز قابل Ao A
مصرف بر حسب اندیکاسیون :
پنومونی ، اوتیت مدیا و سینوزیت ، عفونت های پوستی و عفونت اداری
توجه : چون میزان کلاوولانیک اسید در هر دو قرص ( mg mg eo اموکسی سیلین ) یکسان است و ( mg 125 ) ، از این رو قرص mg mg oA 250 محسوب نمی شود .
• بزرگسالان : یک قرص mg 625 هر 12 ساعت یا یک قرص mg375 هر هشت ساعت ( بزرگسالانی که قادر به خوردن قرص نیستند می توانند از معادل دوز آن در شربت کوآموکسی کلاو، mg آموکسی سیلین همراه با mg 25/31 کلاوولانیک اسید در cc 5 ، استفاده کنند ) . اگرعفونت شدید باشد می توان از قرص های 625 به فاصله ی هر 8 ساعت استفاده کرد .
• کودکان : بزرگتر از سه ماه : در اوتیت مدیا ، پنومونی ، سینوزیت و عفونت های شدید شربت به A mg/kg/day40 در سه دوز جداگانه ( بر اساس دوز آموکسی سیلین ) توصیه شده است .در کودکان کوچکتر از سه ماه : mg/kg/day30 در سه دوز جداگانه ( بر اساس دوز آموکسی سیلین )
توجه : افراد با وزن بیش از kg 40 ، معادل بزرگسالان محسوب می شوند . ( facts 2006 )
موارد منع مصرف و احتیاط :
به مطلب Ampisillin مراجعه گردد .
تداخلات مهم :
• دارویی : 1) اگر چه مصرف پروبنیسید بی درنگ قبل یا هم زمان با کوآموکسی کلاو موجب می شود تا ترشح توبولی آموکسی سیلین از کلیه کاهش پیدا کند و سطح خونی آموکسی سیلین بالاتر و طولانی تر از حالت طبیعی شود ، اما این تداخل با اسید کلاوولانیک رخ نداده و سطح زیر منحنی غلظت سرمی به زمان ، نیمه ی عمر و حداکثر غلظت سرمی آن تفاوتی نخواهد کرد . 2) هر چند اگر در بیماران مبتلا به هیپریوریسمی گذارش نشده است .
در ارتباط با سایر تداخلات دارویی به تک نگار Ampisillin.
• آزمایشگاهی : در مورد تداخلات آزمایشگاهی کوآموکسی کلاو به تک نگار Ampisillin رجوع شود .طرز مصرف آموکسی کلاو 625
عوارض جانبی :
عوارض جانبی کو آموکسی کلاو بیشتر وابسته به دوز بوده و مانند عوارض جانبی آموکسی سیلین تنها است . جز آنکه آثار جانبی گوارشی در کو آموکسی کلاو بیشتر از آموکسی سیلین تنها است ، هر چند شرکت های سازنده اظهار می دارند که بیشترعوارض جانبی کوآموکسی کلاو خفیف بوده و در کمتر از 3% از مواقع نیاز به قطع مصرف آن دیده می شود . شایع ترین عوارض جانبی ناشی از مصرف کو آموکسی کلاو آثار گوارشی آن است و 9% از بیمارانی که از این دارو استفاده می کنند دچار اسهال می شوند و حالت تهوع و استفراغ نیز در 5-1% بیماران گزارش شده است . دل درد و بی اشتهایی و نفخ شکم نیز در عده ای از آنها گزارش شده حالت تهوع و استفراغ ناشی از این دارو بیشتر مربوط به مقدار اسید کلاوولانیک آن است ، چرا که هنگامی که دوز اسید کلاوولانیک را از 125 میلی گرم به 250 میلی گرم افزایش می دهیم احتمال بروز حالت تهوع و استفراغ از 5-1% به 40% افزایش می یابد . البته دیده شده است مصرف کوآموکسی کلاو به همراه غذا موجب می شود تا احتمال و شدت بروز عوارض گوارشی کاهش یابد .
در رابطه شایع ترین و مهم ترین و سایر عوارض جانبی این دارو به مطلب Ampisillin مراجعه شود.
مصرف در بارداری و شیر دهی :
مصرف مطمئن و خالی از خطر کوآموکسی کلاو در دوران بارداری هنوز کاملاً به اثبات نرسیده است . و چون هنوز مطالعات کنترل شده و کافی در مورد مصرف کوآموکسی کلاو در خانم های بار دار وجود ندارد ، تنها باید زمانی از این دارو برای درمان عفونت های خانم باردار استفاده کرد که مصرف آن آشکارا مورد داشته باشد . مصرف کوآموکسی کلاو با گردش روده ای کبدی و نیز متابولیسم استروئید ها تداخل عمل دارد و این نیز از مواردی است که باید هنگام استفاده از این دارو در خانم های بار دار مد نظر باشد . از آنجا که مصرف کوآموکسی کلاو در خانم شیر ده موجب می شود تا این دارو در شیر وی حاضر شود بنا بر این مصرف آن در خانوم شیر ده باید با احتیاط همراه باشد .
مسمومیت و درمان :
به مطلب پنی سیلین مراجعه گردد.
توجهات پزشکی – پرستاری :
1) پیش از شروع به درمان باید شرح حال بیمار از نظر حساسیت به پنی سیلین ها ،سفالوسپورین ها و سایر آلرژی ها بررسی شود .
2) قبل از آغاز درمان باید کشت و آنتی بیوگرام تهیه کرد ولی می توان تا حاضر شدن نتایج آن دارو را شروع کرد.
3) راش عمومی ، اریتما توز و ماکولوپاپولار ( راش آمپی سیلین ) به علت آلرژی نبوده و معمولاً خفیف است اما گاهی می تواند شدید باشد . به هر حال بروز هر گونه راش را باید به پزشک گذارش داد .
4) راش کهیری که بعد از چند روز از شروع به درمان بروز می کند می تواند مطرح کننده ی آلرژی باشد و باید به دنبال سایر علایم حساسیت در بیمار بود .
5) هم قرص هایی که حاوی 500 میلی گرم آموکسی سیلین هستند و هم آنهایی که 250 میلی گرم آموکسی سیلین دارند هر دو دارای یک میزان اسید کلاوولانیک ، یعنی 125 میلی گرم هستند ، بنابراین نمی توان دو قرص 250 میلی گرمی را معادل یک قرص 500 میلی گرمی در نظر گرفت .
6) این دارو را می توان بدون در نظر گرفتن وعده ی غذایی یعنی چه پیش از غذا یا چه بعد از آن مصرف کرد .
7) مصرف پروبنیسید هم زمان یا قبل از شروع کوآموکسی کلاو موجب افزایش غلظت و طولانی تر شدن سطح سرمی آموکسی سیلین می شود که باید آن را مد نظر داشت .
8) سوسپانسیون های خوراکی کوآموکسی کلاو با افزودن آب به آن تهیه می شود و پیش از اضافه کردن آب به آن ابتدا باید شیشه را خوب تکان داد تا پودر موجود در شیشه از هم جدا شده و راحت تر حل شود و اضافه کردن آب به آن باید طی دو مرحله صورت پذیرد وبعد از هر بار اضافه کردن آب باید شیشه خوب تکان داده شود. پس از 10 روز که تهیه سوسپانسیون گذشت باید آن را دور ریخت .
9) پیش از هر بار مصرف باید شیشه ی حاوی سوسپانسیون را خوب تکان داد .
آموزش بیمار – خانواده :
-1) بیمار باید دارو را در وقت معین تعیین شده به وسیله ی پزشک مصرف کند و هیچ کدام از دوز های دارو را فراموش نکند .
2) تمام دارویی که به وسیله ی پزشک تجویز شده است ، مصرف شود .
3) در صورت بروز هر گونه راش یا حالت حساسیت و علایم گوارشی به ویژه اسهال به پزشک گزارش داده شود .
4) به بیماران توصیه شود در صورت بروز علایم واژینیت قارچی پزشک را در جریان بگذارنند زیرا احتمال دارد مجبور به قطع دارو باشیم . علایم واژینیت قارچی شامل ترشح متوسط سفید رنگ پنیری شکل بدون بو است که همراه با خارش و تورم در ناحیه ی واژن و مهبل است .
با آمدن فصل بهار و تابستان بعضی از افراد دچار حساسیت های فصلی می شوند …
آیا شما هم از کمبود ویتامین ب رنج می برید؟ یکی از روش های درمانی …
پاسخ به سوالات پزشکی و جنسی شما ، در مجله دلگرم کلیک کنید…
© تمامی حقوق این سایت برای مجله اینترنتی دلگرم محفوظ است / هر گونه کپی جزئی و کلی از مطالب دلگرم تنها با کسب مجوز مکتوب امکان پذیر است.
اردیبهشت ۵, ۱۳۹۱ توسط : admin موضوع: : دارونامه, مشروح اخبار
ارسال نظر
اشکال‌دارویی:
For Injection (as Mesylate): 500mg
مواردمصرف:
طرز مصرف آموکسی کلاو 625
دفروکسامین‌یک‌عامل‌شلاته‌کننده‌فعال‌است‌که‌به‌عنوان‌داروی‌کمکی‌دردرمان‌مسمومیت‌باآهن‌به‌کاربرده‌می‌شود.این‌داروهمچنین برای‌تسریع دفع‌آهن مصرف میشود. دفروکسامین از راه تزریق وریدی ،عضلانی ویاداخل صفاقی برای کنترل‌تجمع آلومینیوم‌دراستخوان ،درمبتلایان‌به‌نارسایی کلیه‌ودردرمان مسمومیت‌های عصبی و یا ناهنجاری‌های استخوانی دربیماران‌تحت‌دیالیزبه کاربرده میشود.
مکانیسم اثر:
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، دفروکسامین با آهن سه ظرفیتی اتصال پیدا کرده و از شرکت آن درواکنش‌های شیمیایی جلوگیری میکند. این دارومی‌تواندبا آهن‌آزاد سرم،آهن فریتین وهموسیدرین اتصال پیداکند ولی ازهموگلوبین ومیوگلوبین نمی‌تواندآهن برداشت کند. دفروکسامین همچنین میتواند ازبافت‌های مختلف‌آلومینیوم‌ر ابرداشت کرده و یک کمپلکس پایدارمحلول درآب ایجاد کند.
فارماکوکینتیک:
کمتراز ۱۵% داروازطریق دستگاه گوارش جذب‌می‌شود.دفروکسامین‌بوسیله‌آنزیم‌های‌پلاسمایی‌متابولیزه‌وازطریق‌ادراردفع‌می‌شود.
مقداری‌ازدارونیزازطریق‌صفراومدفوع‌دفع‌می‌گرددونیمه‌عمرآن ۶/۱ ساعت‌می‌باشد. آهن‌شلات‌شده‌که‌ازطریق‌کلیه‌هادفع‌می‌گردد،رنگ‌ادراررابه‌قرمزمتمایل‌می‌کند.
مواردمنع‌مصرف:
این دارودربیماری‌های شدید کلیوی یابی ادراری و درهموکروماتوز اولیه نباید مصرف شود.
هشدارها :
۱ ـ احتمال بروزآب مروارید در بیمارانی که تحت درمان طولانی با دفروکسامین هستند وجود دارد.
۲ ـمصرف این دارو در کودکان زیر سه سال منوط به دفع ۱mg/dayآهن میباشد.
۳ ـ درافراد سالخورده همراه ویتامینC استفاده گردد.
۴ راه تجویز وریدی فقط در بیماران مبتلا به کلاپس قلبی‌ـعروقی مورد استفاده قرارگیردودراولین فرصت تجویزدارو به صورت داخل عضلانی ادامه یابد.
عوارض جانبی :
درمحل تزریق گاهی خارش ، دردوسفتی ایجاد می‌گردد.
دردرمان دراز مدت ممکن است واکنش‌های آلرژیک شامل تورم روی پوست، خارش عمومی بدن، بثورات جلدی و واکنش‌های آنافیلاکتیک رخ دهد.
تداخل‌های دارویی :
تجویزهمزمان با ویتامین C باعث افزایش توانایی این دارو در دفع بیشتر آهن می‌گردد اگرچه احتمال سمیت آهن نیز افزایش می‌یابد.
مقدارمصرف :
بزرگسالان :
درمسمومیت با آهن در ابتدا مقدار یک گرم و سپس هرچهار ساعت۵۰۰ میلی‌گرم (تادوبار) به صورت عضلانی تزریق میشود. در صورت لزوم تجویز دارو به میزان ۵۰۰ میلی گرم هر ۱۲ ـ ۴ ساعت تا حداکثر ۶g/day قابل تکراراست.
مقداراولیه تجویز داخل وریدی دار و یک گرم است که با سرعت کمتر از ۱۵mg/kg/h انفوزیون می‌گردد و سپس مقدار ۵۰۰ میلی گرم هرچهارساعت (تادوبار) تا حداکثر ۶g/24h تجویزمی‌شود.
برای‌تجویززیرجلدی‌مقدار ۲gـ ۱ طی‌مدت ۲۴ ـ ۸ ساعت‌توسطیک‌پمپ‌سیارتزریق‌می‌گردد.
مقدار مصرف دار و از۲۰mg/kg شروع و به ۱۱۰mg/kg یا مقدار تام ۳ گرم در ۱۰ میلی‌لیترآب مقطر استریل افزایش می‌یابد که طی ۱۰ ساعت دربافت زیر جلدانفوزیون میشود.
درمسمومیت مزمن ۵۰mg/kg/dayـ ۲۰ ازدارو طی مدت ۸ ساعت به صورت زیرجلدی انفوزیون می‌گردد. معهذا،تزریق‌عضلانی‌راه‌تجویزترجیحی‌دارواست‌که‌بایددرتمام‌بیمارانی‌که‌درحالت‌شوک‌نمی‌باشند،مورداستفاده‌قرارگیرد. دوزمعمول‌داخل‌عضلانی‌بالغین‌واطفال
۱g/dayـ ۰/۵ میباشد. بعلاوه، در صورت انتقال خون به بیمار، لازم است یک دوز ۲ گرمی دارو همراه‌با هرواحد خون تزریقی به صورت انفوزیون آهسته داخل وریدی با حداکثرسرعت ۱۵mg/kg/h تجویزگردد.
کودکان :
دوز توصیه شده اطفال درمسمومیت حاد با آهن مقدار۵۰mg/kg/doseاست که هر ۶ ساعت و تازمانی که‌رنگ ادرارتغییر نیافته است به صورت داخل عضلانی تجویز می‌گردد . سلامت و کارآیی دار و در اطفال کوچکتراز۳ سال ثابت‌نشده است.
مدال:
فروردین ۲۷, ۱۳۹۱ توسط : admin موضوع: : دارونامه, مشروح اخبار
ارسال نظر
سیپروفلوکساسین (نام تجاری: Ciproxin)
گروه دارویی: فلوروکینولون گروه درمانی: آنتی بیوتیک شکل دارویی: قرص و تزریقی مصرف در دوران حاملگی: گروه C
سیپروفلوکساسین دردرمان عفونتهای ناشی از باکتریهای گرم‌منفی(شامل سالمونلا، شیگلا، کمپیلوباکتر،نیسریا و پسودوموناس) مصرف میشود.این دارو دارای اثرات متوسط بر علیه‌باکتریهای گرم مثبت (شامل‌استرپتوکوکوس پنومونی واسترپتوکوکوس فکالیس) میباشد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، کاربرداصلی دارو، در درمان عفونتهای تنفسی(به‌جز عفونت ناشی از استرپتوکوکوس‌پنومونیه)، عفونت مجاری ادراری،عفونتهای دستگاه گوارش (از جمله تب‌تیفوئید)، سوزاک و سپتی سمی ناشی ازمیکروارگانیسم‌های حساس میباشد.طرز مصرف آموکسی کلاو 625
موارد مصرف:
عفونت های ادراری , عفونت ریوی , پوستی والتهابی مجاری ادراری و استخوانی
مکانیسم اثر:
سیپروفلوکساسین ازمشتقات فلوروکینولون‌ها، یک ترکیب‌باکتریسید است که از طریق مهار آنزیمDNA ژیراز، دوباره‌سازی، ترجمه و ترمیمDNA باکتری را مهار میکند.
میزان مصرف:
مقدار مصرف:
خوراکی:
در بزرگسالان و کودکان با سن بیش از ۱۲ سال، در درمان عفونتهای مجاری‌تنفسی ۷۵۰ ـ ۲۵۰ میلی گرم دو بار در روز، در درمان عفونتهای مجاری ادرار۵۰۰ ـ ۲۵۰ میلی گرم دو بار در روز (۱۰۰ میلی گرم دوبار در روز به مدت ۳ روز در سیستیت حاد در زنان)، در درمان سوزاک ۲۵۰ میلی گرم به صورت‌مقدار واحد در صورت وجود عفونت‌مقاوم، ۵۰۰ میلی گرم) در درمان عفونت پسودومونایی مجاری تنفسی‌تحتانی در فیبروز سیستیک، ۷۵۰ میلی‌گرم دو بار در روز و در سایر عفونتها ۷۵۰ ـ ۵۰۰ میلی‌گرم دوبار در روز مصرف‌می‌شود.
تزریقی:
مقدار ۴۰۰ ـ ۲۰۰ میلی گرم دوبار، در طول۶۰ ـ ۳۰ دقیقه (در عفونت پسودومونایی‌مجاری تنفسی تحتانی ۴۰۰ میلی گرم دوبار در روز) انفوزیون وریدی میشود. این‌مقدار در درمان عفونتهای مجاری ادرار۱۰۰ میلی گرم دو بار در روز و در درمان‌سوزاک ۱۰۰ میلی گرم یکبار در روزمی‌باشد.
در زمان عفونت سطحی (خفیف تا متوسط ) ۵۰۰ میلی گرم روزانه در دو مرحله قسمت شده و در موارد شدید ۱۰۰۰ میلی گرم خوراکی در دو مرحله روزانه تقسیم شده طی ۷ تا ۱۴ روز , شکل تزریقی برای نوع خفیف ۴۰۰ میلی گرم برای نوع شدید ۸۰۰ میلی گرم وریدی
فارماکوکینتیکسیپروفلوکساسین :
این دارو از راه خوراکی‌بخوبی جذب میشود، اما جذب آن درحضور غذا به تاخیر می‌افتد. پس از جذب‌به‌طور گسترده در اغلب بافتها و مایعات‌بدن منتشر میشود. دفع این دارو عمدتاکلیوی است.
موارد مانع:
حساسیت به کینولونها و نالیدیکسیک اسید
عوارض جانبی:
عوارض گوارشی مثل سوء هاضمه , تهوع , تشنج , خواب آلودگی , ضایعات پوستی مثل راش , آسیب کلیوی , کندی بالا رفتن فشار خون , کم خونیتوجهات: در صورت بروز اسهال باید بیمار را از نظر آب و الکترولیت اداره کرد. مصرف مایعات کافی به همراه دارو توصیه می شود.در نارسایی کلیه میزان دارو باید کاهش یابد.
آموزش:
بین مصرف سیپرو و آنتی اسید باید ۴ ساعت فاصله باشد.افرادی که سابقه تشنج (صرع ) دارند قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت کنند.شرایط نگهداری: در دمای ۱۵ تا ۳۰ درجه نگهداری شود.
هشدارها: ۱ ـ مصرف این دارو در مواردزیر باید با احتیاط فراوان صورت گیرد:
بیماران مبتلا به کمبود G6PD، صرع یادارای سابقه صرع، عیب کار کبد یا کلیه. ۲ ـ مشتقات کینولونها ممکن است موجب‌بروز تشنج در بیماران دارای سابقه تشنج‌یا سایر بیماران شوند.
عوارض جانبی سیپروفلوکساسین : عوارض جانبی شایع‌کینولون‌ها عبارتند از تهوع، استفراغ، دردشکم، اسهال، سردرد، سرگیجه، اختلال درخواب، بثورات جلدی، خارش، تب،آنافیلاکسی، حساسیت به نور، افزایش‌اوره و کرآتینین خون، اختلالات گذرا درآنزیم‌های کبد وبیلی‌روبین، درد عضلات ومفاصل، اختلالات خونی و تغییر درغلظت‌پروترومبین.
تداخل‌های دارویی سیپروفلوکساسین : در صورت مصرف‌همزمان کینولونها با داروهای ضد التهاب‌غیراستروئیدی خطر بروز تشنج ممکن‌است افزایش یابد. داروهای آنتی‌اسید ومواد جاذب، جذب این دارو را کاهش‌می‌دهند.
اثر وارفاین در صورت مصرف‌همزمان با سیپروفلوکساین افزایش‌می‌یابد. کینولونها اثر ضد دیابت داروهای‌سولفونیل اوره یا سمیت کلیوی‌سیکلوسپورین را افزایش می‌دهند.
جذب سیپروفلوکساسین در صورت مصرف همزمان با املاح آهن کاهش می‌یابد.سیپروفلوکساسین غلظت پلاسمایی‌تئوفیلین را افزایش میدهد.
نکات قابل توصیه:
۱ ـ این دارو باید با مقدارکافی آب مصرف شود و در طول درمان‌نیز بیمار باید به اندازه کافی مایعات‌بنوشد.
همچنین از قلیایی کردن بیش از حدادرار باید پرهیز کرد، چرا که خطر بروزپیدایش کریستال در ادرار با این دارووجود دارد.
۲ ـ در طول مدت مصرف این دارو در انجام‌کارهایی که به مهارت نیاز دارند (به‌ویژه‌رانندگی)، باید احتیاط کرد.
۳ ـ این دارو را باید با معده خالی مصرف‌کرد.
۴ ـ در صورت بروز هرگونه واکنش‌روانی، نورولوژیک یا حساسیت مفرط بامصرف اولین مقدار مصرف دارو، مصرف‌آن را باید قطع کرد
فروردین ۲۷, ۱۳۹۱ توسط : admin موضوع: : دارونامه, مشروح اخبار
ارسال نظر
نام تجارتی: Celebrex دسته دارویی: ضد التهاب میزان خطر مصرف بیش از دوز مجاز دارو: نسبتاً زیاد
میزان وابستگی و اعتیاد به دارو: کم احتیاج به نسخه پزشک: بلی قابل استفاده برای عموم: خیر
موارد استعمال دارو
سلکوکسیب برای درمان درد، تورم و خشکی ناشی از آرتروز یا ساییدگی مفصلی (استئوآرتریت)، روماتیسم مفصلی و اسپوندیلیت انکیلوزان بکار برده میشود. از سلکوکسیب میتوان در دردهای ناشی از کشیدگی و کوبیدگی عضلات، رگ به رگ شدن و پیچیدن مفاصل، درد ناشی از التهاب و یا کشیدگی تاندون و لیگامان ها و درد و تورم بورسیت ها استفاده کرد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، سلکوکسیب درد و تورم ناشی از آرتریت یا التهاب مفصل به علل دیگر مانند نقرس را هم کاهش میدهد. از این دارو میتوان برای کاهش دردهای استخوان و درد بعد از جراحی هم استفاده کرد. سلکوکسیب در درمان قاعدگی‌های دردناک و در درمان پولیپ های متعدد روده بزرگ و رکتوم هم بکار برده میشود.
این دارو موجب کاهش درد و التهاب و همچنین کاهش خشکی مفاصل می گردد. در درمان بیماری های استخوانی و درد مفاصل کاربرد دارد.
سلکوکسیب چگونه اثر میکند
سلکوکسیب نوعی آنزیم به نام سیکلواکسیژناز Cyclo-oxygenase را در بدن مهار میکند. آنزیم سیکلواکسیژناز مسئول تهیه ماده شیمیایی به نام پروستاگلاندین است که موجب بروز التهاب و درد در بدن میشود. پس سلکوکسیب با مهار آنزیم سیکلواکسیژناز موجب میشود تا مقدار پروستاگلاندین بدن کم شده و درد و التهاب هم کاهش یابد. در بدن دو نوع سیکلواکسیژناز وجود دارد و سلکوکسیب فقط نوع دوم آنرا مهار میکند و بر روی تولید پروستاگلاندین هایی که موجب محافظت دیواره معده میشوند تأثیری ندارد. برای مطالعه بیشتر در مورد مکانیسم اثر سلکوکسیب به مقاله “داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی” مراجعه کنید.
اشکال دارو: کپسول
زمان مصرف دارو: ۱ تا ۲ بار در روزاندازه دوز مجاز مصرفی دارو: ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی گرم در روزچگونگی تأثیر دارو: اثرات این دارو ظرف ۱ ساعت پس از شروع درمان با دارو، ظاهر می گردند. ضمناً این اثرات مدت ۸ ساعت پس از قطع مصرف هر دوز دارو در بدن دوام دارند.طریقه نگهداری دارو: این دارو باید در جای خشک و خنک دور از دسترس کودکان نگهداری شود.چگونگی قطع مصرف دارو: اگر از این دارو برای درمان کوتاه مدت استفاده شود، می توان به محض رفع نیاز، مصرف آنرا قطع نمود. اما اگر استفاده طولانی مدت از آن می شود، نباید بدون مشورت با پزشک مصرف آنرا قطع کرد.
سلکوکسیب را چگونه مصرف کنیم
سلکوکسیب بصورت کپسول‌های ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی‌گرمی در دسترس است و مصرف آن بصورت روزی یک تا دو وعده و هر وعده ۲۰۰-۱۰۰ میلی گرم است.
سلکوکسیب را دقیقا همانطور که پزشک تجویز کرده است مصرف کنید. دارو را کمتر یا بیشتر از حد لازم یا به مدت طولانی‌تر مصرف نکنید.
سلکوکسیب را همراه با شیر یا بعد از غذا مصرف کنید تا احتمال عوارض گوارشی آن کم شود
سلکوکسیب را در محل خشک و خنک و دور از دسترس کودکان قرار دهید
اگر به مدت طولانی از سلکوکسیب استفاده میکنید باید هر چند وقت یکبار آزمایش خون بدهید. پس تحت نظر پزشک باشید
اگر ساعتی را که لازم است کپسول سلکوکسیب را مصرف کنید فراموش کردید به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید ولی اگر زمان به یاد آوری موقع مصرف دوز بعدی دارو بود فقط یک کپسول مصرف کنید و دوز مصرفی را دو برابر نکنید
همراه با سلکوکسیب الکل مصرف نکنیدهمراه با سلکوکسیب دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی را مصرف نکنید.
قبل از مصرف داروهای ضد درد، داروهای ضد آلرژی و داروهای ضد سرماخوردگی حتماً با داروساز مشورت کنید. بعضی از این داروها حاوی انواعی از ترکیبات ضد التهابی غیر استروئیدی هستند که مصرف همزمان آنها با سلکوکسیب میتواند خطرناک باشد
اگر سلکوکسیب مصرف میکنید از قرار گرفتن در معرض تابش مستقیم آفتاب اجتناب کنید. سلکوکسیب پوست را به تابش نور آفتاب حساس میکند. پس از کلاه و لباس پوشیده و کرم‌های ضد آفتاب استفاده کنید
عوارض جانبی مصرف دارو:
عوارض گوارشی، عصبی و تنفسی از جمله عوارض معمول مصرف دارو می باشند. که از آن جمله می توان به ظاهر شدن جوش، تورم قوزک پا، سوء هاضمه، شکم درد، اسهال، نفخ شکم، بیخوابی و سرگیجه، اشاره نمود. در صورت شدت هر یک از این عوارض، باید با پزشک مشورت نمود. ضمناً اگر دچار ارتعاش بدن، مشکلات تنفسی، استفراغ خونی، مدفوع تیره و خونی، گشتید، مصرف دارو را قطع کرده و سریعاً تحت نظر پزشک قرار بگیرید.نکات احتیاطی مهم در مصرف دارو: اگر به امراض و دردهای زیر مبتلا هستید حتماً قبل از مصرف این دارو پزشک معالج خود را در جریان بگذارید.* اگر به بیماری آسم مبتلا می باشید.* اگر دچار آنژین هستید و یا نارسایی های حاد قلبی دارید.* اگر به این دارو یا آسپرین حساسیت دارید.* اگر دچار هرگونه زخم یا خونریزی گوارشی می باشید.* اگر به سولفونامیدها، حساسیت دارید.* اگر بیماری التهاب روده دارید.* اگر بیماری قلبی مادرزادی دارید.* اگر داروهای دیگری مصرف می کنید.مصرف دارو برای زنان حامله: مجاز نمی باشد.مصرف دارو برای زنان شیرده: مجاز نمی باشد.مصرف دارو برای بچه ها و اطفال: مجاز نمی باشد.مصرف دارو برای افراد بالای ۶۰ سال: بعلت احتمال وقوع عوارض ناشی از حساسیت به دارو، کاهش دوز مصرفی دارو، ضرورت دارد.مصرف در افراد بالای ۶۰ سال: چون دارو ممکن است موجب سرگیجه، خواب آلودگی و دوران سر گردد، لذا کلیه رانندگان و افرادی که کارهای پرمخاطره دارند، باید هنگام مصرف این دارو، از فعالیت های مربوطه، دست بکشند.نکته: در طی مدت درمان با دارو، برای آگاهی از کارکرد کلیه ها، باید آزمایشات منظم انجام بگیرد.
مدال:
دی ۲۰, ۱۳۹۰ توسط : admin موضوع: : دارونامه, مشروح اخبار
یک نظر
نامهای تجاری : Augmentin , Amiclav , Clavamox , Co- Amoxi
کو اموکسی کلاو داروئی است که از دو ماده موثره داروئی ساخته شده است،یعنی از آموکسی سیلین و اسید کلاونیک.
علت افزوده شدن اسید کلاونیک افزایش دادن طیف ضد باکتریایی داروی ساخته شده می باشد.
گروهی از باکتریها هستند که با تولید یک نوع آنزیم خاص بنام بتا لاکتامازپنی سیلینهای دارای هسته بتا لاکتام را از ناحیه همان هسته شکسته و آنها را غیر فعال میکنند در نتیجه عفونتهای ایجاد شده با آن گونه باکتریها به درمان آنتی بیوتیکی با آن نوع پنی سیلینها جواب نمیدهد.
پس چاره کار در این هست که آن نوع باکتریها را با افزودن داروئی دیگر به یک داروی خاص و در حالت کلی تولید انتی بیوتیکهای مقاوم به بتالاکتاماز( پنی سیلیناز) از بین ببریم و عفونت ایجاد شده را درمان کنیم.
در کو آموکسی کلاو داروی اسید کلاونیک آنزیم بتالاکتاماز باکتریها را غیر فعال میکند و درنتیجه آن باکتری در مقابل آموکسی سیلین بی سلاح می شود و آموکسی سیلین با قدرت ضد باکتریایی زیادی که دارد و طیف وسیعی از باکتریها را پوشش میدهد (باکتریهای گرم + و گرم-)
عامل ایجاد کننده عفونت را از بین می برد و بیماری بهبود می یابد.خود اسید کلاونیک به تنهایی طیف ضد باکتریایی ضعیفی دارد وبه تنهایی اثر چندانی ندارد در صورتی که خود اموکسی سیلین به تنهایی طیف وسیعی از باکتریها را نابود میکند و بر روی باکتریها اثر باکتریسیدی دارد یعنی باکتر یها را می کشد.
کوآموکسی/کلاوولانات یا کوآموکسی کلاو یک آنتی بیوتیک رایج است که از آن برای درمان عفونت های باکتریایی گوناگون مثل عفونت گوش میانی، سینوزیت و عفونت های پوست، دستگاه تنفسی و دستگاه ادراری استفاده می شود.
آموکسی سیلین/کلاوولانات را می توان با یا بدون غذا مصرف کرد. خوردن آن با غذا می تواند از دل به هم خوردگی ناشی از آن جلوگیری کند.بهتر است این دارو در فواصل زمانی برابر در طول شبانه روز مصرف شود تا مقادیر ثابتی از آن در خون و ادرار وجود داشته باشد.
مصرف در حاملگی : B
گروه دارویی – درمانی : آنتی بیوتیک نیمه صناعی وسیع الطیف بنالاکتام
اشکال دارویی :
Co-Amoxiclav 156 for susp:
[Amoxicillin (trihydrate) 125 mg + Clavulanic acid ( potassium) 31.25 mg] /5 ml
Co-Amoxiclar 156 for susp:
[Amoxicillin ( as trihydrate) 125 mg + Clavulanic acid ( as potassium) 31.25 mg] /sachet
Co-Amoxiclav 312 for susp:
[Amoxicillin (trihydrate) 250 mg + Clavulanic acid ( potassium) 62.5mg] /5 ml
Co-Amoxiclav 312 for susp:
[Amoxicillin ( as trihydrate) 250 mg + Clavulanic acid ( as potassium) 62.5 mg] /sachet
Co-Amoxiclav 375 F.C.tab:
Amoxicillin (trihydrate) 250 mg + Clavulanic acid ( potassium) 125mg
Co-Amoxiclav 625 F.C tab:
Amoxicillin (trihydrate) 500 mg + Clavulanic acid ( potassium) 125mg
Co-Amoxiclav 400/57 mg / 5ml power for susp:
Amoxicillin (trihydrate) 400 mg + Clavulanic acid ( as potassium) 57mg/5ml
Co-Amoxiclav 200/28.5 mg / 5ml power for susp:
Amoxicillin (trihydrate) 200 mg + Clavulanic acid ( as potassium) 285mg/5ml
فارماکوکینتیک – دینامیک ، مکانیسم اثر :
در مورد آموکسی سیلین به مطلب Amoxycillin مراجعه شود . کلاوولانیک اسید مهار کننده قوی بتالاکتامازهایی است که به واسطه پلاسمید و گاهی کروموزوم ، به وسیله باکتری های گرم منفی شامل هموفیلوس دو کره ای ، هموفلیوس انفلوانزا ، نایسر یا گونوره ، موراکسلا کاتارالیس ، باکتروئید فراژیلیس و برخی انتروباکتریاسه ها تولید می شوند . این ماده همچنین بتالاکتامازهای تولید شده به وسیله استافیلوکوک اورئوس را نیز مهار می کند . کلاوولانیک اسید می تواند به دیواره سلولی باکتی هم نفوذ کرده و موجب غیر فعال سازی آنزیم های متصل به سلول و آنزیم های خارج سلولی شود .
خصوصیات فارماکوکینتیکی کلاوولانیک اسید مانند آموکسی سیلین و تیکارسیلین است . اوج غلظت پلاسمایی حاصل از تجویز ۱۲۵ میلی گرم کلاوولانیک اسید یک تا دو ساعت پس از مصرف آن از راه خوراکی در حدود ۲ تا ۴ میکرو گرم در میلی لیتر است . میزان اتصال آن به پروتئین های پلاسما تا ۳۰ درصد و نیمه ی عمر آن تقریبا یک ساعت است . دفع آن از راه ادرار متغیر بوده و تا ۶۰ درصد یک دوز خوراکی آن ظرف مدت ۶ ساعت به صورت دست نخورده از راه ادرار دفع می شود . پروبنسید تاثیر قابل ملاحظه ای بر روی دفع کلاوولانیک اسید ندارد . کلاوولانیک اسید ممکن است متابولیسم گسترده تری نسبت به آموکسی سیلین داشته باشد . کلاوولانیک اسید به وسیله ی همودیالیز قابل Ao A
مصرف بر حسب اندیکاسیون :
پنومونی ، اوتیت مدیا و سینوزیت ، عفونت های پوستی و عفونت اداری
توجه : چون میزان کلاوولانیک اسید در هر دو قرص ( mg mg eo اموکسی سیلین ) یکسان است و ( mg 125 ) ، از این رو قرص mg mg oA 250 محسوب نمی شود .
• بزرگسالان : یک قرص mg 625 هر ۱۲ ساعت یا یک قرص mg375 هر هشت ساعت ( بزرگسالانی که قادر به خوردن قرص نیستند می توانند از معادل دوز آن در شربت کوآموکسی کلاو، mg آموکسی سیلین همراه با mg 25/31 کلاوولانیک اسید در cc 5 ، استفاده کنند ) . اگرعفونت شدید باشد می توان از قرص های ۶۲۵ به فاصله ی هر ۸ ساعت استفاده کرد .
• کودکان : بزرگتر از سه ماه : در اوتیت مدیا ، پنومونی ، سینوزیت و عفونت های شدید شربت به A mg/kg/day40 در سه دوز جداگانه ( بر اساس دوز آموکسی سیلین ) توصیه شده است .در کودکان کوچکتر از سه ماه : mg/kg/day30 در سه دوز جداگانه ( بر اساس دوز آموکسی سیلین )
توجه : افراد با وزن بیش از kg 40 ، معادل بزرگسالان محسوب می شوند . ( facts 2006 )
موارد منع مصرف و احتیاط :
به مطلب Ampisillin مراجعه گردد .
تداخلات مهم :
• دارویی : ۱) اگر چه مصرف پروبنیسید بی درنگ قبل یا هم زمان با کوآموکسی کلاو موجب می شود تا ترشح توبولی آموکسی سیلین از کلیه کاهش پیدا کند و سطح خونی آموکسی سیلین بالاتر و طولانی تر از حالت طبیعی شود ، اما این تداخل با اسید کلاوولانیک رخ نداده و سطح زیر منحنی غلظت سرمی به زمان ، نیمه ی عمر و حداکثر غلظت سرمی آن تفاوتی نخواهد کرد . ۲) هر چند اگر در بیماران مبتلا به هیپریوریسمی گذارش نشده است .
در ارتباط با سایر تداخلات دارویی به تک نگار Ampisillin.
• آزمایشگاهی : در مورد تداخلات آزمایشگاهی کوآموکسی کلاو به تک نگار Ampisillin رجوع شود .
عوارض جانبی :
عوارض جانبی کو آموکسی کلاو بیشتر وابسته به دوز بوده و مانند عوارض جانبی آموکسی سیلین تنها است . جز آنکه آثار جانبی گوارشی در کو آموکسی کلاو بیشتر از آموکسی سیلین تنها است ، هر چند شرکت های سازنده اظهار می دارند که بیشترعوارض جانبی کوآموکسی کلاو خفیف بوده و در کمتر از ۳% از مواقع نیاز به قطع مصرف آن دیده می شود . شایع ترین عوارض جانبی ناشی از مصرف کو آموکسی کلاو آثار گوارشی آن است و ۹% از بیمارانی که از این دارو استفاده می کنند دچار اسهال می شوند و حالت تهوع و استفراغ نیز در ۵-۱% بیماران گزارش شده است . دل درد و بی اشتهایی و نفخ شکم نیز در عده ای از آنها گزارش شده حالت تهوع و استفراغ ناشی از این دارو بیشتر مربوط به مقدار اسید کلاوولانیک آن است ، چرا که هنگامی که دوز اسید کلاوولانیک را از ۱۲۵ میلی گرم به ۲۵۰ میلی گرم افزایش می دهیم احتمال بروز حالت تهوع و استفراغ از ۵-۱% به ۴۰% افزایش می یابد . البته دیده شده است مصرف کوآموکسی کلاو به همراه غذا موجب می شود تا احتمال و شدت بروز عوارض گوارشی کاهش یابد .
در رابطه شایع ترین و مهم ترین و سایر عوارض جانبی این دارو به مطلب Ampisillin مراجعه شود.
مصرف در بارداری و شیر دهی :
مصرف مطمئن و خالی از خطر کوآموکسی کلاو در دوران بارداری هنوز کاملاً به اثبات نرسیده است . و چون هنوز مطالعات کنترل شده و کافی در مورد مصرف کوآموکسی کلاو در خانم های بار دار وجود ندارد ، تنها باید زمانی از این دارو برای درمان عفونت های خانم باردار استفاده کرد که مصرف آن آشکارا مورد داشته باشد . مصرف کوآموکسی کلاو با گردش روده ای کبدی و نیز متابولیسم استروئید ها تداخل عمل دارد و این نیز از مواردی است که باید هنگام استفاده از این دارو در خانم های بار دار مد نظر باشد . از آنجا که مصرف کوآموکسی کلاو در خانم شیر ده موجب می شود تا این دارو در شیر وی حاضر شود بنا بر این مصرف آن در خانوم شیر ده باید با احتیاط همراه باشد .
مسمومیت و درمان :
به مطلب پنی سیلین مراجعه گردد.
توجهات پزشکی – پرستاری :
۱) پیش از شروع به درمان باید شرح حال بیمار از نظر حساسیت به پنی سیلین ها ،سفالوسپورین ها و سایر آلرژی ها بررسی شود .
۲) قبل از آغاز درمان باید کشت و آنتی بیوگرام تهیه کرد ولی می توان تا حاضر شدن نتایج آن دارو را شروع کرد.
۳) راش عمومی ، اریتما توز و ماکولوپاپولار ( راش آمپی سیلین ) به علت آلرژی نبوده و معمولاً خفیف است اما گاهی می تواند شدید باشد . به هر حال بروز هر گونه راش را باید به پزشک گذارش داد .
۴) راش کهیری که بعد از چند روز از شروع به درمان بروز می کند می تواند مطرح کننده ی آلرژی باشد و باید به دنبال سایر علایم حساسیت در بیمار بود .
۵) هم قرص هایی که حاوی ۵۰۰ میلی گرم آموکسی سیلین هستند و هم آنهایی که ۲۵۰ میلی گرم آموکسی سیلین دارند هر دو دارای یک میزان اسید کلاوولانیک ، یعنی ۱۲۵ میلی گرم هستند ، بنابراین نمی توان دو قرص ۲۵۰ میلی گرمی را معادل یک قرص ۵۰۰ میلی گرمی در نظر گرفت .
۶) این دارو را می توان بدون در نظر گرفتن وعده ی غذایی یعنی چه پیش از غذا یا چه بعد از آن مصرف کرد .
۷) مصرف پروبنیسید هم زمان یا قبل از شروع کوآموکسی کلاو موجب افزایش غلظت و طولانی تر شدن سطح سرمی آموکسی سیلین می شود که باید آن را مد نظر داشت .
سوسپانسیون های خوراکی کوآموکسی کلاو با افزودن آب به آن تهیه می شود و پیش از اضافه کردن آب به آن ابتدا باید شیشه را خوب تکان داد تا پودر موجود در شیشه از هم جدا شده و راحت تر حل شود و اضافه کردن آب به آن باید طی دو مرحله صورت پذیرد وبعد از هر بار اضافه کردن آب باید شیشه خوب تکان داده شود. پس از ۱۰ روز که تهیه سوسپانسیون گذشت باید آن را دور ریخت .
۹) پیش از هر بار مصرف باید شیشه ی حاوی سوسپانسیون را خوب تکان داد .
آموزش بیمار – خانواده :
-۱) بیمار باید دارو را در وقت معین تعیین شده به وسیله ی پزشک مصرف کند و هیچ کدام از دوز های دارو را فراموش نکند .
۲) تمام دارویی که به وسیله ی پزشک تجویز شده است ، مصرف شود .
۳) در صورت بروز هر گونه راش یا حالت حساسیت و علایم گوارشی به ویژه اسهال به پزشک گزارش داده شود .
۴) به بیماران توصیه شود در صورت بروز علایم واژینیت قارچی پزشک را در جریان بگذارنند زیرا احتمال دارد مجبور به قطع دارو باشیم . علایم واژینیت قارچی شامل ترشح متوسط سفید رنگ پنیری شکل بدون بو است که همراه با خارش و تورم در ناحیه ی واژن و مهبل است .
مدال:
دی ۱۲, ۱۳۹۰ توسط : admin موضوع: : اخبار داروسازی, اخبار مامایی, تنظيم خانواده, دارونامه, مشروح اخبار
ارسال نظر
هرماده ای که زن حامله می خورد یا با آن تماس پیدا می کند ، می تواند بر روی جنین اثر بگذارد. بیش از ۶۰ درصد از زنان آمریکایی حداقل یک دارو در دوران حاملگی دریافت میکنند. ازجمله شایعترین علل تجویز داروها درحاملگی میتوان به اختلالات گوارشی ، عفونی ، پوستی ، روانی و درد اشاره کرد. علل خارجی نظیر داروها یا مواد شیمیایی مسبب ۱۰ درصد از نقایص هنگام تولد هستند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، سازمان غذا و دارو ایالات متحد (FDA) نوعی سیستم تقسیم بندی برای داروها در دوران حاملگی ارایه داد. در این سیستم داروها به گروههای B , A D , C , , X تقسیم بندی می شوند و گروه X تراتوژن ترین داروها را شامل می شود.آنتی بیوتیک هاپنی سیلین هامشتقات پنی سیلین (آموکسی سیلین و آمپی سیلین ) در دوران بارداری بی خطر هستند. مصرف پنی سیلین ها در دوران شیردهی مشکلی ایجاد نمی کند.سفالوسپورینهااین داروها در بارداری بدون خطر هستند.مترونیدازولمترونیدازول برای انسانها کارسینوژن نیست وسبب اختلالات جنین نمی شود. ولی برخی اعتقاد دارند که بهتر است از مترونیدازول بعد از سه ماهه اول بارداری استفاده شود. مترونیدازول در شیردهی بدون خطر است. البته توصیه می شود که به دنبال تجویز دوز ۲ گرمی دارو ، شیردهی برای ۲۴ – ۱۲ ساعت قطع شود.آمینوگلیکوزیدهاتجویز این داروها به مادر با افزایش خطر اتوتوکسیسیته در جنین همراه است ، بنابراین بهتر است در عفونتهای گرم منفی شدید از آن استفاده شود. آمینوگلیکوزیدها در دوران شیردهی منع مصرف ندارند.کوتریموکسازولتماس با این دارو در سه ماهه اول بارداری مختصری بر خطر ایجاد نقایص هنگام تولد ( بویژه نقایص قلبی عروقی ) می افزاید. برخی مطالعات بر افزایش خطر ابتلا جنین به نقایص لوله عصبی خبر داده اند. بهتر است این دارو در سه ماهه اول بارداری استفاده نشود. در نوزادان این دارو می تواند باعث افزایش هیپر بیلیروبینمی شود. بنابراین بهتر است نزدیک به زمان وضع حمل استفاده نشود. در دوران شیردهی این دارو مشکلی ایجاد نمی کند.نیتروفورانتوئیندر بیماران مبتلا به کمبود G6PD نیتروفورانتوئین می تواند سبب آنمی همولیتیک شود. بهتر است این دارو نزدیک به ترم استفاده نشود. این دارو در دوران شیردهی منع مصرف ندارد.اریترومایسیناریترومایسین وآزیترومایسین به عنوان جایگزین پنی سیلینها استفاده می شوند. مصرف این داروها در شیردهی بلامانع است.تتراسیکلینهااین داروها میتوانند سبب رنگی شدن دندان و اختلالات اسکلتی شوند. در مورد استفاده ازاین داروها در بارداری باید خطرات و فواید در برابر هم سنجیده شود. سیاه زخم از جمله مواردی است که در آن فایده مصرف داکسی سیلین بر عوارض آن می چربد.کینولونهاکینولونها از جمله سیپروفلوکساسین بر روی غضروف در حال رشد ( درحیوانات ) اثر توکسیک دارند. بنابراین بجز در موارد شدید نباید ازاین داروها در دوران حاملگی استفاده کرد.داروهای مربوط به شکایتهای تنفسی فوقانیآنتی هیستامینهابیشترآنتی هیستامینها در دوران حاملگی بدون خطر هستند، اما برم فنیرامین با افزایش خطر ناهنجاری جنین همراه است. ازجمله آنتی هیستامینهای بی خطر در دوران حاملگی می توان به کلرفنیرامین ، کلماستین ، دیفن هیدرامین و داکسیلامین اشاره کرد. در مورد آنتی هیستامینهای جدیدتر( آستمیزول ، سیتریزین ، لوراتادین ) اطلاعات کافی دردست نیست، بنابراین بهتر است به عنوان خط دوم درمان از آنها استفاده شود.دکنژستانهابیشتر دکنژستانهای خوراکی داروهای سمپاتومیمتیک هستند. از این داروها میتوان به پسودوافدرین ، فنیل افرین و فنیل پروپانولامین اشاره کرد. مصرف پسودوافدرین در سه ماهه اول بارداری با گاستروشزی همراه بوده است.داروهای ضد سرفهاین داروها نظیر کدئین و دکسترومتورفان در حاملگی بی خطر هستند.داروهای ضد آسمآسم شایعترین بیماری تنفسی مزمن در دوران حاملگی است که می تواند سبب زایمان زودرس ،کاهش وزن نوزاد ، … شود. تمامی بیماران باید سالانه واکسن آنفولانزا دریافت کنند.بتاآگونیستهااین داروها نظیر آلبوترول ، تربوتالین و متا پروترنول استنشاقی خط اول درمان آسم حاد هستند. آگونیستهای استنشاقی گیرنده بتا در دوران حاملگی وشیرخوارگی بدون خطر هستند. تمامی این داروها میتوانند سبب تاکی کاردی و دیگر اثرات قلبی عروقی شوند. این اثرات معمولا خفیف وخودمحدود هستند.گلوکوکورتیکوئیدهااستروئیدهای استنشاقی ( بکلومتازون ) نیز خط اول درمان آسم هستند که تراتوژن نیستند و در دوران شیردهی نیز می توان استفاده کرد. گلوکوکورتیکوئیدهای سیستمیک میتوانند خطر شکاف لب و کام را تا ۵ برابر افزایش دهند.تئوفیلینتئوفیلین تراتوژن نیست و میتوان در دوران شیردهی نیز از آن استفاده کرد.کرومولین سدیمکرومولین سدیم استنشاقی در دوران حاملگی وشیردهی بی خطر است.
داروهای موثر بر بیماریهای گوارشی
داروهای ضد تهوع واستفراغآنتی هیستامینهادر دوران حاملگی می توان از آنتی هیستامینهایی نظیر دیفن هیدرامین، دیمن هیدرینات ، هیدروکسی زین ، پرومتازین برای درمان تهوع و استفراغ استفاده کرد.داروهای آنتی دوپامینرژیکنظیر پروکلرپرازین ، متوکلوپرامید ، کلرپرومازین ، پرفنازین ، دروپریدول ، هالوپریدول در مقایسه با آنتی هیستامینها عوارض مادری بیشتری ایجاد می کنند و ممکن است با افزایش مختصر خطر نقایص هنگام تولد همراه باشند. بهتر است از پروکلرپرازین یا متوکلوپرامید به عنوان داروهای خط اول از این دسته استفاده شود. این داروها در شیردهی بدون خطر هستند البته باید نوزاد را از نظر سداسیون تحت نظر داشت.داروهای ضد ریفلاکسآنتی اسیدها خط اول درمان و بدون خطر هستند. آنتی هیستامینهای H2 ( بجز نیزاتیدین ) در دوران حاملگی و شیردهی بدون مشکل هستند. میتوان از داروهای پیش برنده نظیر متوکلوپرامید استفاده کرد. در ارتباط با سیزاپراید اطلاعات کمی وجود دارد. سوکرالفیت ممکن است سبب بهبود علائم شود. مصرف میزوپروستول در دوران بارداری ممنوع است. بهتر است از مهارکننده های پمپ پروتون در بارداری استفاده نشود.مسکن ها
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدیآسپیرینبراحتی از جفت عبور می کند و مصرف آن در سه ماهه اول بارداری با گاستروشزی همراه است. دوز بالای آسپیرین با جدا شدن زودرس جفت همراهی دارد. بهتر است از آسپیرین در دوران شیردهی استفاده نشود.ایندومتاسین و ایبوپروفنمی توانند سبب تنگی مجرای شریانی شوند و بنابراین نباید بعد از هفته ۳۲ بارداری مورد استفاده قرار گیرند. همچنین بعد از سه ماهه اول می توانند سبب الیگو هیدرآمنیوس شوند ( تاثیر مستقیم روی کلیه جنین ). از این دو دارو می توان در شیردهی استفاده کرد.استامینوفن( در دوزهای معمول ) در دوران حاملگی و شیردهی بی خطر است. این دارو مسکن انتخابی برای انواع دردها است.مسکن های اپیوئیدیتمامی این داروها از جفت عبور می کنند. مصرف این داروها نزدیک به زمان وضع حمل می تواند سبب دپرسیون نوزاد شود.داروهای موثر بر بیماریهای روانی
داروهای ضد افسردگیداروهای ضدافسردگی سه حلقه ای سبب مالفورماسیون نمی شوند ، اما در دوران حاملگی بهتر است از نورتریپتیلین ، دزی پرامین ، آمی تریپتیلین و ایمی پرامین استفاده کرد. اما در مورد استفاده از آمی تریپتیلین و ایمی پرامین در دوران شیردهی هشدار داده شده است.فلوکستینخطر مالفورماسیون های جنینی را افزایش نمی دهد ولی فلوکستین و دیگر SSRI ها با اختلال در تطابق نوزاد ( شامل دشواری تنفس ، سیانوز در هنگام شیر خوردن و لرزش ) همراه هستند. تاثیر فلوکستین بر روی شیرخوار نامشخص است و می تواند سبب نگرانی باشد.پاروکستینمصرف این دارو می تواند با افزایش خطر نقایص قلبی همراه باشد. همچنین در سه ماهه سوم ، خطر ایجاد هیپرتنشن پایدار ریوی در نوزاد افزایش می یابد. بنابراین در دوران حاملگی نباید از این دارو استفاده شود.داروهای ثابت کننده خلقداروهای ثابت کننده خلق، لیتیوم ، والپروات و کاربامازپین تراتوژن هستند.لیتیوممطالعات جدید ارتباط لیتیوم با آنومالی ابشتاین را زیر سوال برده اند. لیتیوم سبب هیدرآمنیوس ( در نتیجه دیابت بی مزه در جنین ) نیز می شود. از لیتیوم نباید در دوران شیردهی استفاده شود.والپروات سدیم و کاربامازپیناین داروها با افزایش خطر ایجاد نقایص لوله عصبی همراه هستند. در صورت استفاده از این دارها باید در سه ماهه دوم سونوگرافی هدفمند انجام شود و غربالگری از نظر آلفافیتوپروتئین سرم مادر صورت گیرد.داروهای ضد اضطرابممکن است بنزودیازپین ها با افزایش خطر ایجاد شکاف لب همراه باشند. تاثیر این داروها بر روی شیرخوار نامشخص است و می تواند سبب نگرانی باشد.داروهای آنتی سایکوتیکداروهای ضد سایکوز مانند بوتیروفنون ها ( هالوپریدول ) وفنوتیازین ها بدون خطر هستند. بهتر است هالوپریدول در شیردهی استفاده نشود.ویتامین ها و املاحفولات از وقوع NTD می کاهد و ممکن است سبب کاهش اختلالات دستگاه قلبی عروقی و ادراری نیز شود.آهن هماتوکریت در زمان زایمان و ۶ هفته بعد از انرا بالاتر می برد.بر اساس برخی مطالعات کلسیم سبب کاهش میزان بروز هیپر تنشن بارداری و پره اکلامپسی می شود.در موارد کمبود روی تجویز آن می تواند بر وزن و دور سر نوزاد بیافزاید.تنها ویتامین تراتوژن ویتامین A است این ویتامین در دوز بیش از ۱۰۰۰۰ واحد در روز تراتوژن است و می تواند سبب آنومالیهای ستیغ عصبی در جمجمه شود. بهتر است روزانه بیش از ۵۰۰۰ واحد مصرف نشود.داروهای ضد تشنجفنی توئین می تواند سبب سندرم هیدانتوئین جنینی شود که با آنومالی های سری صورتی ، اندامها ، تاخیر در رشد و تکامل نوزاد مشخص می شود. از این دارو می توان در دوران شیردهی استفاده کرد.کاربامازپین اختلالاتی شبیه فنی توئین ایجاد می کند و علاوه بر آن خطر اسپینا بیفیدا را نیز افزایش می دهد.فنوباربیتال اختلالاتی شبیه به سندرم هیدانتوئین ایجاد میکند و علاوه بر آن سبب اختلالات قلبی و شکاف دهان و صورت نیز می شود.والپروات سدیم میتواند سبب اسپینابیفیدا در ناحیه لومبوساکرال ، اختلالات قلبی ، شکاف دهان و صورت واختلالات ادراری تناسلی شود. از این دارو در شیردهی میتوان استفاده کرد.داروهای ضد انعقادوارفارین تراتوژن است و به راحتی ازجفت عبور میکند.وارفارین میتواند سبب هیپوپلازی بینی، آتروفی دو طرفه اپتیک ، نابینایی و عقب افتادگی ذهنی شود.هپارین (رگولر و با وزن مولکولی کم ) به مقدار زیاد از جفت عبور نمی کند و تراتوژن نیست. از داروهای ضد انعقاد می توان در شیردهی استفاده کرد.داروهای ضد سردردسوماتریپتان به نظر تراتوژن نمی آید.از بتابلوکرها و بسیاری از داروهای ضد افسردگی برای پیشگیری از سردرد استفاده می شودو به نظر میرسدکه در دوران حاملگی و شیردهی بی خطر باشند.مصرف غیر قانونی داروهانیکوتین از جریان خون رحمی جفتی می کاهد و بر خطر زایمان زودرس ، LBW بودن نوزاد و سندرم مرگ ناگهانی شیرخوار می افزاید.الکل می تواند سبب سندرم جنین الکلی شود که با تغییرات سری جمجمه ای واختلال در تکامل شناختی مشخص می شود.اپیوئیدها استفاده از اپیوئیدها ( غیر قانونی ) می تواند با اختلال رشد جنین ، مرگ جنین در داخل رحم و محرومیت نوزاد همراه باشد.مصرف کوکائین در دوران حاملگی با افزایش خطر جدا شدن جفت ، PROM و LBW بودن نوزاد همراه است.آمفتامین ها از جمله شایعترین داروهائی هستند که مورد سوء استفاده قرار می گیرند. در برخی مطالعات افزایش بروز شکاف کام و لب به دنبال مصرف این داروها در دوران حاملگی ذکر شده است. در ارتباط با تاثیر آمفتامین ها بر روی رشد جسمانی و تکامل رفتاری و هوشی در دراز مدت نگرانی وجود دارد.
منبع :-Danforth obstetrics and genecology,10 th ed,c2008
تهیه وتنظیم : دکترفریبا حیدریکارشناس برنامه مادران معاونت بهداشتی کرمان
مدال:
دی ۳, ۱۳۹۰ توسط : admin موضوع: : دارونامه, مشروح اخبار
ارسال نظر
دارو های ضد افسردگی
دارو های ضد افسردگی علا ئم بیماری افسردگی را از بین می برند, این داروها در دهه ۱۹۵۰
به بازار آمدند و از آن زمان به طور مرتب استفاده می شوند.
امروزه حدود ۳۰ نوع دارو های ضد افسردگی از ۴ گروه مختلف وجود دارد.
تری سیکلیک ها(Tricyclics)
ام –اِی –اُ- آی-ز ( مونو- آمینو اُکسیداز) MAOI
اس- اس- ار- آی- ز(سلکتیو- سروتونین- ری آپ تِیک -اینهیبیتورز) SSRIs
اس- ان- ار- آی- ز ( سروتونین و نورآدرنالین- ری آپ تِیک –اینهیبیتورز( SNRIs
دارو های ضد افسردگی چگونه تاثیر می کنند؟
جواب قطعی برای این سوال وجود ندارد، اما به نظر میرسد که دارو های ضد افسردگی فعالیت بعضی از مواد شیمیایی مغز به نام نوروترانسمیترها را افزایش می دهند.در افسردگی غالباً سروتونین و نورآدرنالین که هر دو جز نوروترانسمیتر ها هستند ، دچار اختلال می شوند.
دارو های ضد افسردگی در چه مواردی تجویز می شوند؟
-افسردگی متوسط و شدید (برای افسردگی خفیف دارو تجویز نمی شود(
-اضطراب شدید و حملات پانیک
-اختلالات وسواسی- جبری
-دردهای مزمن
-اختلالات تغذیه ای (Eating Disorders)
-اختلال استرسی پس ازسانحه
اگر نمی دانید چرا دارو ضد افسردگی برای شما تجویز شده، از پزشک خود بپرسید.
داروهای ضد افسردگی تا چه حد موثر هستند؟
بعداز۳ ماه درمان ۵۰ تا ۶۵ درصد افراد بهبودی چشمگیر پیدا می کنند, در حالیکه این درصد برای افرادیکه دارونما(پلاسبو) استفاده کنند ۲۵تا ۳۰ میباشد.
این نکته که بعضی افراد با دارونما بهتر میشوند شاید جالب به نظربرسد، ولی لازم است بدانید که این اثر مشابه اثری است که مسکن ها میتوانند روی احساس ما داشته باشند. از طرف دیگر هر داروئی که ما استفاده می کنیم، مقداری از اثر خود را مدیون داشتن نام دارو بر خود دارا می باشد، به این معنی که افراد گاهی صرف اینکه فکر می کنند دارو استفاده می کنند احساس بهتری پیدا می کنند.
آیا داروهای ضد افسردگی جدید بهتر از داروهای ضد افسردگی قدیمی هستند؟
بله ونه. داروهای ضد افسردگی قدیمی تر(تری سیکلیک ها) به همان اندازه داروهای جدید موثر می باشند، اما داروهای جدید اثرات جانبی کمتری دارند.یک نکته مهم این هست که اگر فردی تعداد زیادی از این دارو را یکباره استفاده کند (به طور اتفاقی یا به منظور خودکشی) ،چندان خطرناک نیستند.
چه نوع دارو ضد افسردگی به من توصیه شده است؟
در انتهای این پمفلت فهرستی از تمامی داروهای ضد افسردگی ؛ نام تجاری آنها و نوع آنها داده شده است.
آیا داروهای ضد افسردگی عوارض جانبی دارند؟
بله ،پزشک شما در این زمینه شما را راهنمائی می نماید ودرعین حال لازم هست که شما وی را از هرگونه بیماری دیگرخودتان آگاه سازید.در زیر فهرستی از عوارض جانبی داروهای ضد افسردگی مختلف آورده شده.
تری سیکلیک ها
خشکی دهان ، لرزش خفیف، طپش قلب، یبوست، خوابی آلودگی و افزایش وزن از عوارض شایع این دسته داروها می باشند.در افراد سالخورده عوارض دیگری مانند گیجی،کندی در شروع وتوقف جریان ادرار،افت فشارخون وگاهاً ازدست دادن تعادل وافتادن، ممکن است اتفاق بیفتد.
اگر بیماری قلبی دارید بهتر هست از این گروه ضد افسردگی ها استفاده نکنید.
مردها ممکن هست دچار اختلالاتی در نعوظ ویا انزال دیررس شوند. استفاده یکباره تعداد زیادی از این دارو (به منظور خودکشی) می تواند بسیار خطرناک باشد.
SSRIs
در طی دو هفته اول ممکن است، احساس تهوع و اضطراب بیشتری کنید. بعضی از این داروها می توانند باعث سوء هاضمه بشوند ولی اگر همراه غذا خورده شوند این مسئله برطرف خواهد شد.از عوارض جانبی دیگر این گروه میتوان ،ایجاد اختلال در عملکرد جنسی را نام برد. مواردی از پرخاشگری نیزگزارش شده که البته این تعداد زیاد نمی باشد.
آگاهی داشتن از عوارض جانبی این داروها ممکن هست نگران کننده باشد، خصوصاً اینکه بروشور همراه دارو، حتی عوارض جانبی بیشتری را ذکر میکند که ممکن است به نگرانی شما بیا فزاید .اما بیشتر افراد ،دچارهیچ عوارض جانبی نمی شوند ویا شکل خفیفی از عوارض جانبی را تجربه میکنند.
عوارض جانبی غالباً درعرض چند هفته برطرف خواهد شد. اما داشتن لیست آنها مهم است چون درصورتیکه دچار عوارض جانبی بشوید متوجه آن خواهید شد و می توانید با پزشک خود مشورت کنید.
عوارض جانبی جدی مانند ، اختلال جریان ادرار،گیجی، فراموشی و ازدست دادن تعادل وافتادن، در افراد جوان و میان سال به ندرت اتفاق می افتد.
داشتن افکار خودکشی یا خودآزاری در افرادی که افسرده هستند امر شایعی می باشد،درصورت داشتن این افکاربا پزشک خود صحبت کنید. این افکار به محض بهتر شدن افسردگی، برطرف خواهد شد.
SNRIs
عوارض جانبی آنها مشابه با SSRI ها بوده ولی ونلافاکسینVenlafaxine برای کسانی که مشکل جدی قلبی دارند، تجویز نمی شود. این دارو ممکن است باعث افزایش فشارخون شود بنابراین فشارخون باید اندازه گیری شود.
مونو آمینو اکسیداز اینهابیتور(MAOIS (
این نوع ضدافسردگی ها این روزها بندرت تجویز می شوند.MAOIها اگر همراه با غذاهایی که حاوی ماده‌ای موسوم به تیرامین هستند مصرف شوند، می توانند باعث افزایش فشار خون شوند. اگر نیاز به مصرف MAOI ها داشته باشید دکترتان لیست غذاهایی را که باید پرهیز کنید به شما می دهد.
ـ در مورد رانندگی یا کار با ماشین آلات چطور؟
برخی ضدافسردگی ها باعث خواب آلودگی شده و واکنش‌های شما را کند می سازند(داروهای قدیمی تر احتمالا بیشتراین اثر را دارند)اما، برخی از آنها می توانند هنگام رانندگی هم تجویز شوند. ولی بخاطر داشته باشید که افسردگی به خودی خود در تمرکز شما اختلال ایجاد می کند و می تواند باعث افزایش ریسک تصادف شود.اگر تردید دارید، قبل ازاقدام به رانندگی وضعیت خود را با دکترتان در میان بگذارید و نظرش را جویا شوید.
ـ آیا ضدافسردگی ها اعتیاد آورند؟
داروهای ضد افسردگی باعث ایجاد اعتیادی که افراد با مصرف آرام بخش ها، الکل یا نیکوتین پیدا میکنند، نمی شوند:
ـ زیرا که با گذشت زمان نیازی به افزایش دوز مصرفی (برای رسیدن به همان اثرقبلی) ندارید.
ـ زیرا با قطع آنها ,میل به مصرف مجدد آنها نخواهید داشت.
هرچند دراین مورد هنوز باید بحث و تحقیق شود، زیرا علیرغم نداشتن علائم اعتیاد، تا یک سوم افرادی کهSSRIها وSNRIها را قطع کرده‌اند علائم سندرم قطع را داشته‌اند. این موارد عبارتست از:
ـ احساس ناراحتی در معده
ـ علائم شبیه سرماخوردگی
ـ اضطراب
ـ گیجی
ـ رویاهای زنده (vivid) در شب
ـ احساساتی در بدن که شبیه شوک الکتریکی است(در صورت نیاز به توضیح بیشتر ،به منابعی که در انتها آورده شده ، مراجعه کنید)
در اکثر افراد این علائم فوق ملایم است، ولی برای عده کمی از افراد می تواند شدید باشد. این علائم عمدتاً با مصرف پَروگزتین Paroxetine( با نام تجارتیسروگزاتSeroxat) و ونلافاکسین Venlafaxine( با نام تجارتیافکسورEfexor) رخ می دهد. برای جلوگیری از این موضوع, معمولاً کاهش تدریجی دوز ضدافسردگی ها قبل از قطع ناگهانی آنها توصیه می شود.
عده‌ای گزارش کرده‌اند که بعد از مصرف SSRI ها برای چند ماه، وقطع آن ، احساس کرده اند که به دارو معتاد شده‌اند، اما بیشتر دکترها معتقدند که این علائم در واقع به علت بازگشت افسردگی است و نه به علت اعتیاد به مصرف ضد افسردگی ها.
کمیته ایمنی داروها در بریتانیا مدارک موجود را در سال ۲۰۰۴ مرور کرده و نتیجه گرفته که بر طبق معیارهای بین المللی،هیچ گونه شواهدی دال بر اینکه مصرف SSRIs ها و ضدافسردگی های مرتبط، باعث وابستگی شدید یا بروز سندروم وابستگی شوند وجود ندارد.
ـ ضد افسردگی های SSRI، تمایلات به خودکشی و جوانان
شواهدی از افزایش افکار خودکشی (و نه الزاماً اقدام به خود کشی) و عوارض جانبی دیگر در جوانان مصرف کننده ضدافسردگی ها دیده شده است. بنابراین مصرف SSRIها در نوجوانان زیر ۱۸ سال مجاز نیست. هرچند، بر طبق دستورالعمل موسسه ¹NICE ، مصرف فلوگزتین که یک SSRIاست در افراد زیر هیجده سال ، منعی ندارد.
شواهدی دال بر افزایش افکار خودکشی و یا خودآزاری در افراد بالای ۱۸ سال که ضد افسردگی ها را مصرف می کنند، دیده نشده است.اما از آنجایی که جوانان بیشتر از بزرگسالان دست به خودکشی می زنند، بنابراین اگر این گروه مصرف کننده ضد افسردگی ها هستند، باید بیشتر مراقب آنها بود.
ـ در مورد بارداری چطور؟
همواره بهتر است از مصرف دارو در دوران بارداری، به ویژه در سه ماهه نخست، حتی المقدور اجتناب شود. اخیراً، شواهدی از افزایش نقص مادرزادی و معلولیت در کودکان مادرانی که در طی این زمان از داروی ضد افسردگی استفاده کرده‌اند مشاهده شده است. هر چند برخی مادران مجبور به مصرف داروهای ضدافسردگی در طی دوران بارداری هستند، در این موارد باید مضرات و منافع مصرف دارو برای مادر و نوزاد به دقت توسط پزشک بررسی شودو سپس در مورد ادامه مصرف یا قطع مصرف تصمیم گیری شود. شواهدی وجود دارد که کودکان مادران مصرف کننده ضد افسردگی ها، بعد از تولد ممکن است با علائم سندرم قطع مواجه شوند.احتمال وقوع این حالت در صورتی که پَروگزتینParoxetine مصرف شده باشد متحمل تر به نظر می رسد.
در حال حاضر توصیه شده است که در طی دوران حاملگی بهتر است از درمان های جایگزین استفاده گردد.
ـ در مورد شیردهی چطور؟
احساس افسردگی پس اززایمان در مادران بسیار شایع میباشد( این حالت افسردگی پس اززایمان نامیده می شود).این حالت معمولاً با مشاوره و حمایت از مادر بهبود میابد.اگر افسردگی پس اززایمان شدید باشد، به نوعی که مادر قادر به شیردهی و مراقبت از نوزاد نباشد و این قضیه در روند رشد نوزاد تاثیر گذارد، داروهای افسردگی می تواند کمک کننده باشد .
در مورد بچه چطور؟
مقدار ناچیزی ازداروهای ضد افسردگی از طریق شیرمادر به نوزاد منتقل می گردد.نوزادان پس از چند هفته اول تولد به علت کارا بودن کلیه ها و کبدشان ، همانند بزرگسالان ، قادر هستند که داروهای ضدافسردگی دریافت شده از طریق شیر را تجزیه و دفع کنند، بنابر این خطر جدی متوجه نوزاد نمی باشد. نوزادان بعضی داروهای ضد افسردگی را بهتر دفع میکنند ،در این مورد می توانید از پزشک یا دکترداروساز خود سوال کنید.با توجه به اثرات مفید شیردهی بنظر میرسد بهتر است حتی در مواردی که مادر دارو ضدافسردگی مصرف می کند، به شیردهی ادامه داد.
ـ ضد افسردگی ها چگونه باید مصرف شوند؟
– با دکترتان در چند هفته اول شروع مصرف در تماس باشید. برای برخی داروهای تری سیکلیک قدیمی تر، شروع با دوز کمتر و بالا بردن آن درعرض چند هفته بهتر است.بنابراین اگر با دکترتان در تماس نباشید، دوز داروئی کافی را دریافت نخواهید کرد .اما در مورد قرصهای SSRIمعمولا نیازی به افزایش دوز نمی باشد، دوزی که شروع میکنید معمولا دوزی است که آنرا ادامه خواهید داد.
– مصرف دارو رابه علت عوارض جانبی قطع نکنید، بسیاری ازاین عوارض درعرض چند روز از بین خواهند رفت. قرصها را قطع نکنید مگر اینکه اثرات جانبی واقعاً ناخوشایند باشند ، اگر چنین بود، بلافاصله دکترخود را مطلع نمائید. اگر احساس می کنید افسردگی تان بدترشده است ، دکترخود را مطلع نمائید چراکه ممکن است نیاز باشد که داروی دیگری برای تان تجویز گردد.همچنین اگر دچار اضطراب یا بی قراری شده اید باید دکترتان را در جریان امر قرار دهید.
– داروضد افسردگی خود را هر روز مرتب مصرف کنید، درغیر این صورت، موثر نخواهند بود.
ـ داروهای ضد افسردگی سریع اثر نمی کنند، کمی تحمل داشته باشید.در بیشتر افراد ۲-۱ هفته طول می کشد تا اثرات قرص معلوم شود ولی گاهی ممکن است برای مشاهده تاثیر کامل تا ۶ هفته زمان نیاز باشد.
– در مصرف دارو استقامت داشته باشید.چرا که قطع زود هنگام دارو، شایع ترین علت عدم بهبود و یا بازگشت افسردگی است.
ـ سعی کنید الکل مصرف نکنید. الکل میتواند افسردگی شما را تشدید کند، ضمن اینکه مصرف آن با داروهای ضد افسردگی تداخل دارد (باعث افت سطح هوشیاری و خواب آلودگی می شود) این امرمنجر به مشکلاتی در رانندگی یا هرچیزی که نیاز به تمرکز دارد، می انجامد.
– داروهای ضد افسردگی را از دسترس اطفال دور نگه دارید.
ـ اگر وسوسه شدید که با مصرف یکباره تعداد زیادی قرص خودکشی کنید، سریعاً دکترتان را در جریان بگذارید و قرص‌هایتان را به فرد دیگری بدهید تا برایتان نگه دارد .
ـاگر هنگام تغییر دوزدارویتان، دچار تغییرات عمده احساسی شدید، پزشکتان را در جریان بگذارید.
چه مدت باید دارو مصرف شود؟
ضد افسردگی ها لزوماً عامل افسردگی را درمان نمی کنند. بدون هیچ درمانی، بیشتر افسردگی ها بعد از ۸ ماه بهتر می شوند.
اگر قبل از ۸ یا ۹ ماه دارو را قطع کنید،احتمالاً علائم افسردگی باز می گردد.در حال حاضر توصیه می شود، حداقل تا شش ماه بعد ازاحساس بهبودی ،مصرف داروهای ضد افسردگی ادامه یابند. گاهی یافتن علت افسردگی می تواند بسیار مفید باشد و باعث شود احتمال بازگشت افسردگی بطور قابل ملاحظه ای کاهش یابد.
اگر دو یا بیش از دو حمله افسردگی داشته‌اید، درمان را باید حداقل برای دو سال ادامه دهید.
ـ اگر افسردگی عود کند (باز گردد) چطور؟
برخی افراد بارها دچار افسردگی شدید می شوند. حتی وقتی که بهتر می شوند، باید چند سال داروی ضد افسردگی استفاده کنند تا افسردگی آنها مجدداً باز نگردد. این امر در افراد سالخورده شایع تراست. برای برخی از این افراد، دیگر داروها مثل لیتیم تجویز می شود،ضمن اینکه روان درمانی علاوه بر مصرف قرص می تواند مفید باشد.
این قرصها چه اثری برزندگی مان خواهند داشت؟
افسردگی تجربه ناخوشایندی است و می تواند روی عملکرد واحساس لذت شما از زندگی تاثیر نامطلوب بگذارد. داروهای ضد افسردگی میتوانند به بهبود سریعتر شما کمک کنند.این دارو ها توسط پزشک شما تجویز شده و به جز عوارض جانبی ذکر شده در بالا ،اصولاً تاثیر دیگری نباید بر روی زندگی داشته باشد. افرادی که این قرصها را مصرف می کنند، به ویژه قرصهای نسل جدیدتر، معمولا به فعالیتهای اجتماعی و عادی خود ادامه می دهند.
اگر افسردگی شما مزمن باشد،ممکن است نزدیکان شما(به عنوان مثال همسر) به خلق و خوی افسرده شما عادت کرده باشند. برخی افراد گزارش کرده‌اند که به تدریج که افسردگی شان بهتر شده و دید بهتری پیدا کرده‌اند، با نزدیکان خود دچار مشکل شده اند. این می تواند باعث بروز اصطکاک و سو تفاهم بین طرفین شود ، به این دلیل بهتر است افراد از این موضوع آگاه باشند و در صورت مواجه با آن ، بتوانند در این باره با یکدیگر صحبت کنند و یا در صورت لزوم از پزشک خود راهنمایی بگیرند .
چه خواهد شد اگر از این داروها مصرف نکنیم؟
نظر دادن در این باره آسان نیست. بستگی به علت تجویز آنها، شدت افسردگی شما و مدت ابتلا به افسردگی دارد. بیشتر افسردگی ها پس از حدود ۸ ماه به طور خودبه خود درمان می شوند. اگر افسردگی شما خفیف است بهتر است از یکی از روشهای درمانی زیر بهره بگیرید. در صورتی که نمی توانید یکی از این روش ها را انتخاب کنید، با دکترتان مشورت کنید.
چه روشهای درمانی دیگربرای افسردگی وجود دارند؟
تنها مصرف قرص کافی نیست. پیدا کردن راههائی که بتوانند باعث ایجاد حس بهتری در شما شود هم مهم می باشد چرا که شانس برگشت افسردگی را کم می کند. این راه ها می تواند شامل: کسی که بتوانید با او صحبت کنید ، ورزش کردن به طور منظم، کاهش مصرف مشروبات الکلی، تغذیه سالم و کافی، تکنیک های خود-درمانی که کمک به آرامش شما میکنند، و پیدا کردن راهی برای حل مسائلی که در ابتدا باعث بروز افسردگی در شما شده اند، باشد. برای اطلاعات بیشتر در زمینه تکنیک های خود درمانی میتوانید به بروشور افسردگی مراجعه نمائید.
ـ روان درمانی
روشهای صحبت درمانی موثرومتفاوتی برای درمان افسردگی وجود دارد.
– مشاوره در افسردگی خفیف مفید است.
– تکنیک‌های حل مشکل در درمان افسردگی که به علت مشکلات زندگی ایجاد شده مفید است.
– رفتار درمانیِ شناختی، به شما کمک می کند به شناخت بهتری از طرز تفکرتان نسبت به خودتان، افراد دیگر و دنیای اطراف پیدا کنید.
– برای اطلاعات بیشتر در این زمینه میتوانید به بروشور روان درمانی و رفتار درمانیِ شناختی مراجعه نمائید.
روشهای درمانی گیاهی
گیاهی موسوم به هیپریکو(Hypericum)م برای افسردگی وجود دارد ، که از گیاه St Johns Wort گرفته شده و بدون نسخه ارائه می شود.
روشنایی
بعضی افراد در طی زمستان دچار افسردگی شده ودر زمانی که روزها آفتابی و بلند است بهبود میابند. این حالت، اختلالِ خلقیِ فصلی Seasonal Affective Disorder(SAD) نامیده میشود. در این شرایط ممکن است استفاده از جبعه نور مفید باشد ،که در واقع یک منبع نور روشن است که میتوانید در طی زمستان هر روز وبه مقدار معینی از آن استفاده کنید. این در واقع کمبود نوردر زمستان را جبران میکند.
ـ مقایسه اثر درمانی ضد افسردگی ها با روشهای درمانی ذکر شده
نتایج اخیر نشان داده که دریک دوره یک ساله، بسیاری از این روان درمانی ها به اندازه داروهای ضدافسردگی موثر بوده‌اند. بطور کلی پذیرفته شده که ضد افسردگی ها سریعتر عمل می کنند. برخی مطالعات نشان داده که ترکیب ضد افسردگی ها با روان درمانی بهترین نتیجه را در بر خواهد داشت. متاسفانه تعدادی از این روشهای درمانی در برخی قسمتهای کشور در سیستمNHS موجود نیست.
هیپرکیوم یا St Johns Wort که در آلمان به طور شایعی استفاده می شود ، در افسردگی خفیف به اندازه داروهای ضدافسردگی موثر است گرچه در مورد اثر آن بر افسردگی های متوسط تا شدید شواهد مستدلی تقریباً وجود ندارد.
ورزش ومطالعه کتابهای روانشناسی که بر اساس رفتار درمانیِ شناختی تالیف شده اند، می توانند درمانهای موثری برای افسردگی باشند.
اگر سئوالات دیگری در مورد ضدافسردگی ها دارید که در این بروشور جوابی برای آنها نیافته اید، می توانید به بخش مطالعه بیشتر(ضمیمه همین بروشور) رجوع نمائید و یا با دکتر خود مشاوره کنید.همچنین در بسیاری از موارد ، گفتگو با دوستان یا خانواده نیزمی تواند مفید باشد.
مدال:
آذر ۴, ۱۳۹۰ توسط : admin موضوع: : اخبار داروسازی, دارونامه, مشروح اخبار
ارسال نظر
نام ژنریک: فنوفیبراتنام های تجاری : Lipanthyl,Antara,Fangolid,Lipofenدسته دارویی : کاهنده چربی خوناشکال دارویی و بسته بندی ژنریک : کپسول ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی گرمی در بسته بندی های ۳۰ تا ۵۰ عددی
اشکال دارویی و بسته بندی تجاری :
Fenofibrate Hexale ; Tab 200 mg
Lipanthyl ; Cap 200 mgAntara ;Cap 43,130 mg Fengolid ;Tab 40,120mgLipofen ;Cap 50,150 mgفنوفیبرات دارویی است که در درمان هایپر کلسترولمی و هایپر تری گلیسیریدمی استفاده می شود .مطلب زیر جهت آشنایی شما با این داروی جدید کاهنده چربی خون تهیه شده است . مطالعه و درک اطلاعات ذیل برای شما بسیار سودمند می باشد. اگر به نکته ای نامفهوم برخورد کردید یا به اطلاعات بیشتری در مورد این دارو نیاز دارید با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، قبل از استفاده از این دارو نکات زیر در نظر گرفته شود. این دارو برا ی بیماری فعلی شما تجویز گردیده است، لذا از مصرف آ ن در موارد مشابه یا توصیه آن به دیگران خودداری کنید. در تصمیم گیری برا ی مصرف یک دارو باید خطرا ت آن در مقابل فواید حاصل از مصرف دارو سنجیده شود.فارماکوکینتیک:
فنوفیبرات ( Fenofibrate ) بخوبی در دستگاه گوارش جذب می شود. اتصال پروتئینی آن بالا و در حدود ۹۹% می باشد. فنوفیبرات بسرعت متابولیزه شده و به متابولیت فعال خود( فنوفیبریک اسید) تبدیل می گردد. نیمه عمر فنوفیبرات ۲۰ ساعت( ۳۵-۱۰) و زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی آن ۸-۶ ساعت می باشد. ۶۰% دارو از طریق کلیه و به صورت فنوفیبریک اسید و فنوفیبریک اسید گلوکورونید دفع می گردد. دفع ۲۵% دارو نیز از طریق مدفوع می باشد. مکانیسم اثر:فنوفیبرات داروی کاهنده چربی خون است که از نظر شیمیایی، فارماکولوژی و کلینیکی مشابه سایر فیبرات ها می باشد. مکانیسم دقیق عملکرد فنوفیبرات شناخته شده نیست. فنوفیبریک اسید که متابولیت فعال فنوفیبرات می باشد باعث فعال سازیPPARα ( Peroxisome proliferators activated receptor alpha) می گردد. در خلال این مکانیسم فنوفیبرات باعث افزایش لیپولیز و حذف ذرات تری گلیسیرید آتروژنیک از پلاسما می گردد. این اعمال در نتیجه فعال سازی لیپوپروتئین لیپاز و کاهش تولید آپو-پروتئین C3 که مهارکننده لیپوپروتئین لیپاز می باشد صورت می گیرد. فنوفیبرات باعث کاهش کلسترول تام، LDL ،VLDL، Apo-B وتری گلیسیرید و افزایش HDL کلسترول می گردد. موارد مصرف :هایپر کلسترولمی و هایپر تری گلیسیریدمی مقدار و نحوه تجویز:آنتی هایپرکلسترولمی: ۲۰۰ میلی گرم در روز، خوراکیآنتی هایپر تری گلسیریدمی: ۲۰۰-۶۷ میلی گرم در روز، خوراکینکته: در بیماران با نارسایی کلیه ۶۷ میلی گرم در روز، خوراکی باید مصرف گردد.موارد منع مصرف:سابقه بیماری های کیسه صفرا، نارسایی عملکرد کبدی از جمله سیروز صفراوی اولیه، نارسایی عملکرد کلیوی شدید
موارد احتیاط:نارسایی متوسط کلیوی
مصرف در بارداری و شیردهی:فنوفیبرات در دوران بارداری در رده C می باشد. مصرف فنوفیبرات در دوران شیر دهی توصیه نمی شود.
عوارض جانبی:سندرم شبه آنفلوآنزا، عفونت، راش پوستی، خارش، کهیر، آگرانولوسیتوز، اگزما، مسمومیت کبدی، مشکلات تنفسی، درد شکمی، درد پشت، اسهال، خواب آلودگی
تداخلات دارویی :ضد انعقاد های خوراکی، داروهای بلاک کننده بتا آدرنرژیک، استروژن، قرص های ضد بارداری خوراکی حاوی استروژن، دیورتیک های تیازیدی، کلستیرامین، کلستیپول، سیکلوسپورین یا سایر داروهای نفروتوکسیک، مهار کننده های HMG-COA ردوکتاز، انسولین یا سولفونیل اوره، مهارکننده های MAO
در مورد فنوفیبرات موارد ذیل باید در نظرگرفته شوند:
آلرژی:
در صورت سابقه حساسیت به فنوفیبرات یا همچنین حساسیت به هر ماده دیگری همانند غذاها، رنگها و مواد محافظ، آنرا با پزشک یا داروساز مطرح سازید.
حاملگی:
فنوفیبرات در خانمهای باردار مطالعه نشده است. قبل از مصرف این دارو در صورت بارداری و یا قصد باردار شدن به پزشک خود اطلاع دهید.
شیردهی:
اینکه فنوفیبرات در شیر مادر ترشح می شود یا نه مشخص نشده است ولی مصرف این دارو در مادرانی که به نوزاد شیر می دهند توصیه نمی شود.
مصرف همراه با سایر داروها:
بسیار مهم است که پزشک شما از هر داروی نسخه ای، بدون نسخه، گیاهی یا مکمل غذایی که مصرف می کنید آگاهی داشته باشد، مخصوصا در صورت مصرف هر یک از داروهای زیر به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید: داروهای ضد انعقاد، کارموستین، سیسپلاتین، داروهای دارای چند ماده موثره ضد درد حاوی استامینوفن یا آسپیرین یا دیگر سالیسیلاتها، سیکلوسپورین، دفروکسامین، نمکهای طلا، داروهای ضد درد یا التهاب، لیتیوم، متوترکسیت، داروهای مورد مصرف در عفونتها، پنیسیلامین، پلیکامایسین، تیوپرونین، مهار کننده های آنزیم HMG-CoA reductase مثل آتورواستاتین، لواستاتین و سیمواستاتین.
سایر بیماریها:
وجود سایر بیماریها ممکن است مصرف فنوفیبرات را تحت تاثیر قرار
دهند لذا در صورت داشتن هر بیماری به پزشک خود اطلاع دهید. مخصوصا: بیماریهای
کیسه صفرا، سنگهای صفراوی، بیماریهای کبدی) فنوفیبرات ممکن است این موارد را بدترکند) یا بیماریهای کلیوی) غلظت خونی فنوفیبرات ممکن است افزایش یابد(.
روش مصرف مناسب این دارو: قبل از تجویز این دارو، پزشک ممکن است رژیم غذایی شخصی خاصی مثلا مصرف غذاهایی که چربی، قند یا کلسترول کمتری دارند را به شما توصیه کند. بسیاری از مردم می توانند مشکلاتشان را با پیروی با دقت از دستورات پزشک در مورد ورزش و رژیم غذایی مناسب کنترل کنند.
دارو فقط در صورت صلاحدید پزشک به برنامه مناسب پیگیری شونده رژیم غذایی و ورزش اضافه می شود.
برای ادامه داشتن اثر بخشی این دارو، آنرا طبق تجویز پزشک و سر ساعت مشخص در هر شبانه روز مصرف نمایید و از مصرف بیش از مقدار تجویز شده آن پرهیز نمایید. با دقت از رژیم غذایی مخصوصی که پزشک به شما داده است پیروی نمایید زیرا که اینکار مهمترین بخش کنترل وضعیت و برای اثر مناسب دارو ضروری است.
دوز فراموش شده: در صورت فراموش کردن مصرف یک وعده دارو، هر چه زودتر آن را مصرف کنید. هر چند اگر تقریبا زمان مصرف دوز بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را رها کرده و به رژیم درمانی معمول برگردید و دوز دارو را دو برابر نکنید.
احتیاطات: بسیار اهمیت دارد که پزشک، بهبود شما را در ویزیتهای منظم بررسی کند. اینکار به پزشک شما اجازه می دهد که کارکرد مناسب دارو را در کاهش سطح تریگلیسیرید شما بررسی و در مورد نیاز به ادامه مصرف دارو تصمیم گیری کند. در صورت بروز درد، سختی یا ضعف عضلانی غیر منتظره در عضلات مخصوصا وقتی همراه با تب یا خستگی غیر معمول باشد یا در صورت بروز علائم عفونت مانند تب، گلو درد یا چاییدن سریعا به پزشک خود اطلاع دهید. در صورتی که فکر می کنید ممکن است باردار شوید سریعا پزشک خود را در جریان قرار دهید.
عوارض جانبی: هر دارو در کنار اثرات مفید خود دارای یک سری اثرات ناخواسته میباشد. اگر چه تمام این اثرات ناخواسته در یک فرد بروز نمی کند اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه کنید .در نتیجه مصرف این دارو در مطالعات بالینی، موارد زیر باید مد نظر قرار گیرند:
در صورت بروز این عوارض سریعا به پزشک خود اطلاع دهید:
شیوع نادر: چاییدن، تب یا گلودرد.
اگر عوارض زیر بروز کردند هر چه سریعتر به پزشک خود اطلاع دهید:
کمتر معمول: چاییدن، تب، دردعضلانی، تهوع یا استفراغ، کهیر، عفونت، خارش عمومی، جوش پوستی.
نادر: نفخ یا درد شکم، سوء هاضمة مزمن، سرفه و کوتاهی تنفس یا سختی در تنفس، ادرار تیره، احساس بیماری عمومی، از دست دادن اشتها، هر گونه گرفتگی، درد، کوفتگی، باد کردن یا ضعف عضلانی، تهوع، خونریزی یا کوفتگی نامعمول، خستگی نامعمول، استفراغ، زرد شدن چشمان یا پوست.
بقیه عوارضی که احتمال دارد بروز کنند ولی معمولا نیازی به مراقبت پزشکی خاصی ندارند:
این عوارض ممکن است در طی درمان و تطبیق دادن بدن با دارو از بین بروند .هر چند در صورت ادامه داشتن این عوارض یا مشکل ساز بودن آنها به پزشک خود اطلاع دهید:
شایعتر: احتقان سینه، سختی در تنفس.
با شیوع کمتر: درد پشت، آروغ، یبوست، کاهش تحریک جنسی، اسهال، سرگیجه، تحریک چشم، گاز معده، سردرد، افزایش حساس بودن پوست به نور خورشید، کاهش یا از دست رفتن قوا، دل درد، گرفتگی بینی.
بعضی از عوارض جانبی که در بالا نیامده اند ممکن است در بعضی از بیماران بروز کند. در صورتیکه متوجه عارضه دیگری شدید به پزشک خود اطلاع دهید.
شرایط نگهداری: در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتیگراد، دور از نور، حرارت و رطوبت و دور از دسترس اطفال نگهداری شودموارد توجه:
· فنوفیبرات با دوز ۱۰۷-۱۶۰ mg/day معمولا با افزایش غلظت آنزیمهای AST و ALT همراه است
· ارزیابی دوره ای (هر ۴-۸ هفته ای) غلظت چربیهای سرم جهت تعیین دوزهای پایین موثر
· در شروع درمان با فنوفیبرات در برخی از بیمارات کاهش خفیف تا متوسط هموگلوبین ، هماتوکریت و گلبولهای سفید گزارش شده است
· در صورت عدم پاسخ مناسب بعد از گذشت ۲ ماه ، درمان باید قطع گردد
· فنوفیبرات همانند جم فیبروزیل و کلوفیبرات با افزایش ترشح کلسترول به صفرا ،می تواند منجر بهایجاد سنگهای صفراوی شود.در صورت احتمال تشکیل سنگ صفرا درمان با فنوفیبرات باید قطع شود
· مصرف فنوفیبرات بتنهایی ممکنست همراه با میوپاتی باشد.در صورت ترکیب با سایر فیبراتها رابدومیولیز هم گزارش شده است.بنابراین بیماران باید از نظر درد و ضعف عضلات، غلظت فسفوکیناز مورد بررسی های منظم قرار گیرند
· موارد منع مصرف عبارتند از: هپاتیت،سیروزکبدی، نارسایی کلیوی،بیماریهای صفراوی و حساسیت به فنوفیبرات
دوز مصرف: روزی یک عدد خوراکی
عوارض جانبی: سردرد،سرگیجه،خستگی،بیخوابی،ضعف، اسهال،تهوع،سوء هاضمه، یبوست،دردهای شکمی ، التهاب پانکراس،هپاتیت،سیروز کبدی، نارسایی حاد کلیوی،آنمی،اسپاسم عضلانی،درد مفاصل،عفونت قسمت فوقانی دستگاه تنفس ،رینیت
تداخلات دارویی:
·افزایش اثر داروهای ضد انعقاد کومارینی
· کاهش جذب فنوفیبرات در مصرف همزمان با رزین های جاذب اسیدهای صفراوی
· سیکلوسپورین اثرات نفروتوکسیته فنوفیبرات را افزایش میدهد
· افزایش ریسک میوپاتی،رابدومیولیز،نارسایی کلیوی در مصرف همزمان با داروهای مهارکننده آنزیم HMG-COA ردوکتاز
مصرف در بارداری: جزء گروه C می باشد.
مصرف در شیردهی: در خانم های شیرده نباید مصرف شود
نکات قابل توصیه:
· مصرف فنوفیبرات همراه غذا ،جذب آن را افزایش می دهد
· فنوفیبرات بایذ یکساعت قبل یا ۴-۶ ساعت بعد از رزین (کلستیرامین) مصرف شود
· بررسی دوره ای عملکرد کبد در طول دوره درمان
· شمارش سلولهای خونی در طول ۱۲ ماه درمان
