شيره شيرين بيان چيست - کامل (مولیزی)

شیرین‌بیان (نام علمی: Glycyrrhiza glabra)، که به فارسی مَهْک گفته می‌شود. همچنین در گویش اصفهان و طب سنتی قدیم به مجو (mej-jo) نیز شهرت دارد. گیاهی خودرو از تیرهٔ سبزی‌آساها، بومی جنوب اروپا، شمال آفریقا و نواحی معتدل آسیا ست. در اکثر نقاط ایران خصوصاً در شهرستان خاتم مروست و نواحی شرقی و شمال شرقی و همچنین آذربایجان، سلسله جبال بختیاری و شهرستان اقلید به فراوانی می‌روید. برگ‌های آن مرکب است و از ۴ تا ۷ زوج برگ به اضافهٔ یک برگچهٔ انتهایی تشکیل یافته‌است که به سبب ترشح شیره، چسبنده‌اند. گلهایش مایل به آبی و میوه‌اش شامل ۵ تا ۶ دانهٔ مایل به قهوه‌ای است. ریشه و ساقهٔ زیرزمینی آن مصرف دارویی دارد.[۲] ریشه‌ها و پاجوش‌های این گیاه دارای پوستی قهوه‌ای‌رنگ یا سیاه و مغز زردرنگ است.

شیرین‌بیان از زمرهٔ گیاهان بنشنی و بومی جنوب اروپا و قسمتهایی از آسیاست. این گیاه از رستنیهای علفی چندساله‌است. ارتفاع این گیاه تا یک متر و در نواحی معتدل تا دو متر می‌رسد. طول برگ‌های باریک آن از ۷ تا ۱۵ سانتیمتر است و شامل ۹ تا ۱۷ برگچه‌است. برگچه‌ها بیضوی بوده، کناره آن‌ها صاف است. گل‌های این گیاه به رنگهای ارغوانی، زرد یا بنفش یا آبی مایل به سفید است و به صورت مجتمع در انتهای ساقه‌های گل‌دهنده مشاهده می‌شود. زمان ظهور گل‌ها اوایل تابستان است. میوهٔ این گیاه، غلافی و مستطیل شکل به طول ۲ تا ۳ سانتیمتر است و معمولاً هر میوه دارای ۳ تا ۶ عدد دانهٔ لوبیا شکل است.

شیرین بیان انواع مختلف دارد:

این گیاه (گونه ایرانی «G. violacca) در دشت رباط ترک و مزارع اطراف رویش دارد

عصاره شیرین بیان حاوی ترکیبات مختلفی بوده که مهمترین آن گلیسریزین می‌باشد. در اثر هیدرولیز به اسیدگلیسیریتینک و دو مولکول گلوگورونیک اسید و آب تبدیل و شیرینی خود را از دست می‌دهد. همچنین فلاونوئیدها و ایزوفلاونوئیدها، تری پنوئیدها، استرودل‌ها، روغن‌های فرار و مقداری نشاسته، قند شامل گلوکز و ساکاروز، لیگنین، اسیدهای آمینه، آمین‌ها و موم‌ها نیز در آن موجود می‌باشد.
شيره شيرين بيان چيست

شیرین بیان از جمله گیاهان دارویی خودروست و کمتر مورد کشت و کار قرار می‌گیرد.
این گیاه نورپسند است و در مدت رویش به هوای گرم و رطوبت متوسط نیاز دارد؛ بنا بر این شرایط مطلوب برای رشد این گیاه، خاکهای حاصلخیز در زمین‌های کم ارتفاع (از سطح دریا)است که به خوبی زهکشی شده باشد (در مناطقی که سطح آب زمین بالاست). همچنین باید از آفتاب کافی برخوردار باشد.

روش تکثیر این گیاه تقسیم ریزوم و ریشهٔ آن است. در فصل پاییز (آبان‌ماه) ریزوم گیاهان سه تا چهارساله را پس از خروج از خاک به قطعات ۱۵ تا ۲۵ سانتیمتری تقسیم می‌کنند. سپس این قطعات را در ردیف‌هایی با فاصلهٔ ۶۰ تا ۸۰ سانتیمتر می‌کارند. فاصلهٔ مناسب پاجوش‌ها از هم ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر است. پس از کاشت باید آبیاری انجام گیرد.

با کاشت بذر نیز می‌توان به تکثیر این گیاه پرداخت.

برداشت ریشه‌های این گیاه در فصل پاییز سال سوم یا چهارم صورت می‌گیرد. این عمل در سطوح کم وسعت با استفاده از بیل و در سطوح وسیع با ماشین‌های مخصوص انجام می‌گیرد.

عصاره شیرین بیان تقریباً حاوی ۱۰۰ کالری در هر اونس (۳۵/۲۸ گرم) است.
با جوشاندن ریشهٔ گیاه و تبخیر بخش عمدهٔ آب آن، ماده‌ای سیاه‌رنگ (مایل به قهوه‌ای) به دست می‌آید. این ماده به دو صورت جامد (عصاره) و شیره (رب سس) عرضه می‌گردد.

کاربرد اصلی این ماده، (در کشورهای غربی) شیرین کردن فراورده‌های غذایی است؛ چون پنجاه برابر از قند (Sucrose) شیرین تر است و علاوه بر این، خواص دارویی دارد.
ریشه خشکیده شیرین بیان را می‌توان به عنوان چاشنی جوید.

(در کشورهای غربی) طعم عصارهٔ شیرین‌بیان در انواع گسترده‌ای از تنقلات شیرین (همچون آب‌نبات) یافت می‌شود. محبوب‌ترین این شیرینی‌جات در انگلستان Liqourice allsorts است.

در قارهٔ اروپا (به غیر از انگلستان) آب‌نباتهایی با طعم تند و شور (فراورده با شیرین‌بیان) بر انواع دیگر ترجیح دارند. هرچند باید توجه داشت که طعم اغلب این‌گونه از تنقلات با روغن تخم انیسون (بادیان رومی) تقویت می‌شود و مقدار واقعی شیرین‌بیان در آن بسیار اندک است. به هر حال در هلند – که در آن آب‌نبات شیرین‌بیان موسوم به Drop (قطره) یکی از پرطرفدارترین انواع آب‌نباتهاست- فقط در اندکی از انواع متعدد این تنقلات عرضه شده به بازار، تخم انیسون (بادیان رومی) به کار می‌رود. گرچه مردم ترکیب آن با نعنا، جوهر نعنا یا برگ‌بو را نیز دوست دارند و آمیختن آن با کلراید آمونیوم نوعی آب‌نبات نمکی[۴] می‌سازد که به زبان هلندی به zout drop معروف است. پانتفرکت در یورکشایر نخستین محلی بود که ترکیب شیرین بیان با شکر به عنوان نوعی از شیرینی‌جات، به شکل امروزین مورد استفاده قرار گرفت.
شیرینی پانتفرکت در اصل همان‌جا ساخته شد.

شیرین بیان در محاورهٔ مردم یورکشایر با عنوان اسپانیایی شناخته شد؛ ظاهراً به این سبب که راهبان اسپانیایی ریشهٔ شیرین بیان را درصومعهٔ ریوالکس در نزدیکی تیرسک پرورش دادند.

چاشنی شیرین بیان همچنین در نوشابه‌های غیرالکلی به کار می‌رود و نیز ته‌مزه‌ای مطبوع به بعضی جوشانده‌های گیاهی می‌بخشد. این امر همچنین در تغییر دادن مزه‌های نامطبوع برخی داروها نیز کاربرد دارد. جوانان هلندی اغلب خودشان نوشیدنی شیرین بیان را تهیه می‌کنند. همچنین نوشابهٔ محبوب هلندیها نوعی لیکور است که مادهٔ اصلی آن شیرین بیان است.
مردم ایتالیا (خصوصاً در نواحی جنوبی) دوست دارند که از شیرین بیان به شکل طبیعی‌اش استفاده کنند؛ به این نحو که ریشهٔ این گیاه از زمین بیرون کشیده شده، پس از شسته شدن به عنوان خوشبوکنندهٔ دهان جویده می‌شود. در سراسر ایتالیا عصارهٔ خالص شیرین بیان (بدون افزودن شکر) به شکل قطعات کوچک سیاه‌رنگ مصرف می‌شود و طعم آن تلخ و تند است. در انگلستان و کالابریا نیز نحوهٔ استفاده از این ماده چنین است.

در آشپزی چینی شیرین بیان همچون چاشنی در پخت غذاهای مطبوع استفاده می‌شود و اغلب برای خوش‌طعم کردن سوپها و غذاهایی که در سس سویا جوشانده می‌شود، به کار می‌رود.

شیرین بیان در سوریه نیز بسیار خواهان دارد و به صورت نوشیدنی در بازار عرضه می‌شود.

این ماده همچنین عنصر اصلی نوشابه غیرالکلی بسیار معروف مصری موسوم به عرقسوس (Erk soos) است. بخصوص در ماه رمضان جهت کاهش تشنگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

قسمت مورد استفادهٔ شیرین بیان ساقه‌های زیرزمینی و ریشه‌های گیاه است که دارای ترکیبات مختلفی است. مهم‌ترین ماده اصلی که موجب شیرینی شیرین بیان است، ترکیب موجود در ریشه‌های گیاه به نام اسید گلیسریزیک است که پنجاه برابر از شکر شیرین‌تر است و مقدار آن با توجه به شرایط محیطی و گونه گیاه بین ۵ تا ۲۰ درصد است. اسید گلیسریزیک[پانویس ۱] با افزایش سن گیاه افزایش می‌یابد. طعم عصاره بسته به انواع مختلف گیاه، متغیر است؛ مثلاً شیرین بیان اسپانیایی طعم ملایم دارد؛ در حالیکه شیرین بیان یونانی دارای طعمی نسبتاً تلخ است. عصاره این گیاه حاوی ترکیب گلیسیریزین،[پانویس ۲] اسید گلیسریزیک و نمک‌های پتاسیم و کلسیم است. اسید گلیسریزیک و گلیسیریزین برای درمان زخم‌های گوارشی مفید است.
ریشه‌های این گیاه حاوی کومارین، فلاون، روغنهای فرار و استرول گیاهی نیز هست.

پودر ریشهٔ شیرین بیان (ریشهٔ خشک ساییدهٔ گیاه) خلط‌آوری مؤثر است و از زمان‌های باستان به این منظور مورد استفاده بوده‌است؛ مخصوصاً هندوها آن را در داروی Ayurvedic (برگرفته از کلمه سانسکریت ayur-veda به معنی علم حیات) به کار می‌برده‌اند (همچنین به عنوان خمیردندان) و به جاستی‌مادهو (Jastimadhu) معروف بوده‌است.
ترکیبات موجود در ریشهٔ گیاه شیرین بیان در مقابله با پوسیدگی دندان نافع است. ترکیبات موجود در ریشهٔ گیاه خاصیت ضد میکروبی دارد؛ بنا بر این می‌توان از شیرهٔ این گیاه به عنوان مادهٔ ضدپوسیدگی در محلول‌های شستشوی دهان و نیز خمیر دندان‌ها استفاده کرد.

در طب سنتی از این گیاه برای درمان اسپاسم عضلات و تورم، برونشیت، روماتیسم و ورم مفاصل استفاده می‌شود.

امروزه نیز عصارهٔ شیرین بیان یکی از اجزاء ترکیبی شربت سرفه به‌شمار می‌رود. این ماده به شکل طبیعی‌اش، در درمان زخمهای دهان و دستگاه گوارشی مفید است. شیرین بیان همچنین مدر (ادرارآور) و ملیّن است و می‌توان آن را به عنوان عامل ضدویروس موضعی برای زخم و التهاب زونا، چشم، دهان و دستگاه تناسلی به کار برد.
مهم‌ترین خاصیت شیرین بیان، تأثیر بر دستگاه گوارش است. این گیاه درمان‌کننده ورم و زخم معده و اثنی‌عشر است و بر روی سرطان معده تأثیر مطلوب دارد. همچنین برای درمان سوءهاضمه و از بین بردن نفخ شکم مفید است.

شیرین بیان بر سیستم درون‌ریز بدن نیز تأثیرگذار است و مصرف آن ممکن است مقدار تستوسترون خونابه را کاهش دهد. با این حال مشخص نیست که آیا بر میزان تستوسترون آزاد نیز مؤثر است یا خیر.

یکی از خواص دارویی شیرین بیان خاصیت ضد لک و روشن‌کنندگی آن بر پوست است که در قالب کرم‌های مراقبت از پوست ارائه شده‌است.[۵]

مصرف بی رویهٔ شیرین بیان یا سایر فراورده‌های آن به سبب تحریک غدد فوق کلیوی و ترشح بیش از اندازهٔ هورمون آلدسترون ممنوع اعلام گردیده‌است. این حالت سبب عوارضی چون اختلال در فعالیت‌های متابولیسمی، کاهش پتاسیم خون و بالا رفتن فشار خون می‌گردد.
در صورت مصرف بیش از ۲۰ گرم در روز، بروز عوارض نامطلوب بعید نیست.
استفادهٔ زیاد از شیرین بیان برای طحال نیز مضر است.
مصرف بسیار بالای شیرین بیان ممکن است به بروز حالاتی خطرناک نظیر فشارخون و حتی سکتهٔ قلبی منجر شود و تهدید کننده حیات است.

برخی از افراد با مصرف زیاد شیرین‌بیان دچار درد عضله و عده‌ای دیگر با کرخت شدن دست و پا و حتی فلج هر چهار اندام (کوادری پلژی) مواجه می‌شوند.

مصرف زیاد این ماده سبب افزایش وزن نیز می‌شود.

در صورت بالا بودن فشار خون یا ناراحتی کلیه، قلب یا کبد باید از مصرف شیرین بیان پرهیز کرد.

مصرف این گیاه و فراورده‌های آن برای زنانی که در دوران بارداری یا شیردهی‌اند، منع شده‌است.

البته با رعایت میزان معقول مصرف شیرین بیان می‌توان از بروز این مشکلات جلوگیری کرده، از خواص بسیار مفید آن بهره برد. در صورت لزوم مصرف طولانی‌مدت شیرین بیان، بهتر است آن را با کتیرا ترکیب کرد.

شیرین‌بیان (نام علمی: Glycyrrhiza glabra)، که به فارسی مَهْک گفته می‌شود. همچنین در گویش اصفهان و طب سنتی قدیم به مجو (mej-jo) نیز شهرت دارد. گیاهی خودرو از تیرهٔ سبزی‌آساها، بومی جنوب اروپا، شمال آفریقا و نواحی معتدل آسیا ست. در اکثر نقاط ایران خصوصاً در شهرستان خاتم مروست و نواحی شرقی و شمال شرقی و همچنین آذربایجان، سلسله جبال بختیاری و شهرستان اقلید به فراوانی می‌روید. برگ‌های آن مرکب است و از ۴ تا ۷ زوج برگ به اضافهٔ یک برگچهٔ انتهایی تشکیل یافته‌است که به سبب ترشح شیره، چسبنده‌اند. گلهایش مایل به آبی و میوه‌اش شامل ۵ تا ۶ دانهٔ مایل به قهوه‌ای است. ریشه و ساقهٔ زیرزمینی آن مصرف دارویی دارد.[۲] ریشه‌ها و پاجوش‌های این گیاه دارای پوستی قهوه‌ای‌رنگ یا سیاه و مغز زردرنگ است.

شیرین‌بیان از زمرهٔ گیاهان بنشنی و بومی جنوب اروپا و قسمتهایی از آسیاست. این گیاه از رستنیهای علفی چندساله‌است. ارتفاع این گیاه تا یک متر و در نواحی معتدل تا دو متر می‌رسد. طول برگ‌های باریک آن از ۷ تا ۱۵ سانتیمتر است و شامل ۹ تا ۱۷ برگچه‌است. برگچه‌ها بیضوی بوده، کناره آن‌ها صاف است. گل‌های این گیاه به رنگهای ارغوانی، زرد یا بنفش یا آبی مایل به سفید است و به صورت مجتمع در انتهای ساقه‌های گل‌دهنده مشاهده می‌شود. زمان ظهور گل‌ها اوایل تابستان است. میوهٔ این گیاه، غلافی و مستطیل شکل به طول ۲ تا ۳ سانتیمتر است و معمولاً هر میوه دارای ۳ تا ۶ عدد دانهٔ لوبیا شکل است.

شیرین بیان انواع مختلف دارد:

این گیاه (گونه ایرانی «G. violacca) در دشت رباط ترک و مزارع اطراف رویش دارد

عصاره شیرین بیان حاوی ترکیبات مختلفی بوده که مهمترین آن گلیسریزین می‌باشد. در اثر هیدرولیز به اسیدگلیسیریتینک و دو مولکول گلوگورونیک اسید و آب تبدیل و شیرینی خود را از دست می‌دهد. همچنین فلاونوئیدها و ایزوفلاونوئیدها، تری پنوئیدها، استرودل‌ها، روغن‌های فرار و مقداری نشاسته، قند شامل گلوکز و ساکاروز، لیگنین، اسیدهای آمینه، آمین‌ها و موم‌ها نیز در آن موجود می‌باشد.
شيره شيرين بيان چيست

شیرین بیان از جمله گیاهان دارویی خودروست و کمتر مورد کشت و کار قرار می‌گیرد.
این گیاه نورپسند است و در مدت رویش به هوای گرم و رطوبت متوسط نیاز دارد؛ بنا بر این شرایط مطلوب برای رشد این گیاه، خاکهای حاصلخیز در زمین‌های کم ارتفاع (از سطح دریا)است که به خوبی زهکشی شده باشد (در مناطقی که سطح آب زمین بالاست). همچنین باید از آفتاب کافی برخوردار باشد.

روش تکثیر این گیاه تقسیم ریزوم و ریشهٔ آن است. در فصل پاییز (آبان‌ماه) ریزوم گیاهان سه تا چهارساله را پس از خروج از خاک به قطعات ۱۵ تا ۲۵ سانتیمتری تقسیم می‌کنند. سپس این قطعات را در ردیف‌هایی با فاصلهٔ ۶۰ تا ۸۰ سانتیمتر می‌کارند. فاصلهٔ مناسب پاجوش‌ها از هم ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر است. پس از کاشت باید آبیاری انجام گیرد.

با کاشت بذر نیز می‌توان به تکثیر این گیاه پرداخت.

برداشت ریشه‌های این گیاه در فصل پاییز سال سوم یا چهارم صورت می‌گیرد. این عمل در سطوح کم وسعت با استفاده از بیل و در سطوح وسیع با ماشین‌های مخصوص انجام می‌گیرد.

عصاره شیرین بیان تقریباً حاوی ۱۰۰ کالری در هر اونس (۳۵/۲۸ گرم) است.
با جوشاندن ریشهٔ گیاه و تبخیر بخش عمدهٔ آب آن، ماده‌ای سیاه‌رنگ (مایل به قهوه‌ای) به دست می‌آید. این ماده به دو صورت جامد (عصاره) و شیره (رب سس) عرضه می‌گردد.

کاربرد اصلی این ماده، (در کشورهای غربی) شیرین کردن فراورده‌های غذایی است؛ چون پنجاه برابر از قند (Sucrose) شیرین تر است و علاوه بر این، خواص دارویی دارد.
ریشه خشکیده شیرین بیان را می‌توان به عنوان چاشنی جوید.

(در کشورهای غربی) طعم عصارهٔ شیرین‌بیان در انواع گسترده‌ای از تنقلات شیرین (همچون آب‌نبات) یافت می‌شود. محبوب‌ترین این شیرینی‌جات در انگلستان Liqourice allsorts است.

در قارهٔ اروپا (به غیر از انگلستان) آب‌نباتهایی با طعم تند و شور (فراورده با شیرین‌بیان) بر انواع دیگر ترجیح دارند. هرچند باید توجه داشت که طعم اغلب این‌گونه از تنقلات با روغن تخم انیسون (بادیان رومی) تقویت می‌شود و مقدار واقعی شیرین‌بیان در آن بسیار اندک است. به هر حال در هلند – که در آن آب‌نبات شیرین‌بیان موسوم به Drop (قطره) یکی از پرطرفدارترین انواع آب‌نباتهاست- فقط در اندکی از انواع متعدد این تنقلات عرضه شده به بازار، تخم انیسون (بادیان رومی) به کار می‌رود. گرچه مردم ترکیب آن با نعنا، جوهر نعنا یا برگ‌بو را نیز دوست دارند و آمیختن آن با کلراید آمونیوم نوعی آب‌نبات نمکی[۴] می‌سازد که به زبان هلندی به zout drop معروف است. پانتفرکت در یورکشایر نخستین محلی بود که ترکیب شیرین بیان با شکر به عنوان نوعی از شیرینی‌جات، به شکل امروزین مورد استفاده قرار گرفت.
شیرینی پانتفرکت در اصل همان‌جا ساخته شد.

شیرین بیان در محاورهٔ مردم یورکشایر با عنوان اسپانیایی شناخته شد؛ ظاهراً به این سبب که راهبان اسپانیایی ریشهٔ شیرین بیان را درصومعهٔ ریوالکس در نزدیکی تیرسک پرورش دادند.

چاشنی شیرین بیان همچنین در نوشابه‌های غیرالکلی به کار می‌رود و نیز ته‌مزه‌ای مطبوع به بعضی جوشانده‌های گیاهی می‌بخشد. این امر همچنین در تغییر دادن مزه‌های نامطبوع برخی داروها نیز کاربرد دارد. جوانان هلندی اغلب خودشان نوشیدنی شیرین بیان را تهیه می‌کنند. همچنین نوشابهٔ محبوب هلندیها نوعی لیکور است که مادهٔ اصلی آن شیرین بیان است.
مردم ایتالیا (خصوصاً در نواحی جنوبی) دوست دارند که از شیرین بیان به شکل طبیعی‌اش استفاده کنند؛ به این نحو که ریشهٔ این گیاه از زمین بیرون کشیده شده، پس از شسته شدن به عنوان خوشبوکنندهٔ دهان جویده می‌شود. در سراسر ایتالیا عصارهٔ خالص شیرین بیان (بدون افزودن شکر) به شکل قطعات کوچک سیاه‌رنگ مصرف می‌شود و طعم آن تلخ و تند است. در انگلستان و کالابریا نیز نحوهٔ استفاده از این ماده چنین است.

در آشپزی چینی شیرین بیان همچون چاشنی در پخت غذاهای مطبوع استفاده می‌شود و اغلب برای خوش‌طعم کردن سوپها و غذاهایی که در سس سویا جوشانده می‌شود، به کار می‌رود.

شیرین بیان در سوریه نیز بسیار خواهان دارد و به صورت نوشیدنی در بازار عرضه می‌شود.

این ماده همچنین عنصر اصلی نوشابه غیرالکلی بسیار معروف مصری موسوم به عرقسوس (Erk soos) است. بخصوص در ماه رمضان جهت کاهش تشنگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

قسمت مورد استفادهٔ شیرین بیان ساقه‌های زیرزمینی و ریشه‌های گیاه است که دارای ترکیبات مختلفی است. مهم‌ترین ماده اصلی که موجب شیرینی شیرین بیان است، ترکیب موجود در ریشه‌های گیاه به نام اسید گلیسریزیک است که پنجاه برابر از شکر شیرین‌تر است و مقدار آن با توجه به شرایط محیطی و گونه گیاه بین ۵ تا ۲۰ درصد است. اسید گلیسریزیک[پانویس ۱] با افزایش سن گیاه افزایش می‌یابد. طعم عصاره بسته به انواع مختلف گیاه، متغیر است؛ مثلاً شیرین بیان اسپانیایی طعم ملایم دارد؛ در حالیکه شیرین بیان یونانی دارای طعمی نسبتاً تلخ است. عصاره این گیاه حاوی ترکیب گلیسیریزین،[پانویس ۲] اسید گلیسریزیک و نمک‌های پتاسیم و کلسیم است. اسید گلیسریزیک و گلیسیریزین برای درمان زخم‌های گوارشی مفید است.
ریشه‌های این گیاه حاوی کومارین، فلاون، روغنهای فرار و استرول گیاهی نیز هست.

پودر ریشهٔ شیرین بیان (ریشهٔ خشک ساییدهٔ گیاه) خلط‌آوری مؤثر است و از زمان‌های باستان به این منظور مورد استفاده بوده‌است؛ مخصوصاً هندوها آن را در داروی Ayurvedic (برگرفته از کلمه سانسکریت ayur-veda به معنی علم حیات) به کار می‌برده‌اند (همچنین به عنوان خمیردندان) و به جاستی‌مادهو (Jastimadhu) معروف بوده‌است.
ترکیبات موجود در ریشهٔ گیاه شیرین بیان در مقابله با پوسیدگی دندان نافع است. ترکیبات موجود در ریشهٔ گیاه خاصیت ضد میکروبی دارد؛ بنا بر این می‌توان از شیرهٔ این گیاه به عنوان مادهٔ ضدپوسیدگی در محلول‌های شستشوی دهان و نیز خمیر دندان‌ها استفاده کرد.

در طب سنتی از این گیاه برای درمان اسپاسم عضلات و تورم، برونشیت، روماتیسم و ورم مفاصل استفاده می‌شود.

امروزه نیز عصارهٔ شیرین بیان یکی از اجزاء ترکیبی شربت سرفه به‌شمار می‌رود. این ماده به شکل طبیعی‌اش، در درمان زخمهای دهان و دستگاه گوارشی مفید است. شیرین بیان همچنین مدر (ادرارآور) و ملیّن است و می‌توان آن را به عنوان عامل ضدویروس موضعی برای زخم و التهاب زونا، چشم، دهان و دستگاه تناسلی به کار برد.
مهم‌ترین خاصیت شیرین بیان، تأثیر بر دستگاه گوارش است. این گیاه درمان‌کننده ورم و زخم معده و اثنی‌عشر است و بر روی سرطان معده تأثیر مطلوب دارد. همچنین برای درمان سوءهاضمه و از بین بردن نفخ شکم مفید است.

شیرین بیان بر سیستم درون‌ریز بدن نیز تأثیرگذار است و مصرف آن ممکن است مقدار تستوسترون خونابه را کاهش دهد. با این حال مشخص نیست که آیا بر میزان تستوسترون آزاد نیز مؤثر است یا خیر.

یکی از خواص دارویی شیرین بیان خاصیت ضد لک و روشن‌کنندگی آن بر پوست است که در قالب کرم‌های مراقبت از پوست ارائه شده‌است.[۵]

مصرف بی رویهٔ شیرین بیان یا سایر فراورده‌های آن به سبب تحریک غدد فوق کلیوی و ترشح بیش از اندازهٔ هورمون آلدسترون ممنوع اعلام گردیده‌است. این حالت سبب عوارضی چون اختلال در فعالیت‌های متابولیسمی، کاهش پتاسیم خون و بالا رفتن فشار خون می‌گردد.
در صورت مصرف بیش از ۲۰ گرم در روز، بروز عوارض نامطلوب بعید نیست.
استفادهٔ زیاد از شیرین بیان برای طحال نیز مضر است.
مصرف بسیار بالای شیرین بیان ممکن است به بروز حالاتی خطرناک نظیر فشارخون و حتی سکتهٔ قلبی منجر شود و تهدید کننده حیات است.

برخی از افراد با مصرف زیاد شیرین‌بیان دچار درد عضله و عده‌ای دیگر با کرخت شدن دست و پا و حتی فلج هر چهار اندام (کوادری پلژی) مواجه می‌شوند.

مصرف زیاد این ماده سبب افزایش وزن نیز می‌شود.

در صورت بالا بودن فشار خون یا ناراحتی کلیه، قلب یا کبد باید از مصرف شیرین بیان پرهیز کرد.

مصرف این گیاه و فراورده‌های آن برای زنانی که در دوران بارداری یا شیردهی‌اند، منع شده‌است.

البته با رعایت میزان معقول مصرف شیرین بیان می‌توان از بروز این مشکلات جلوگیری کرده، از خواص بسیار مفید آن بهره برد. در صورت لزوم مصرف طولانی‌مدت شیرین بیان، بهتر است آن را با کتیرا ترکیب کرد.

شیرین‌بیان (نام علمی: Glycyrrhiza glabra)، که به فارسی مَهْک گفته می‌شود. همچنین در گویش اصفهان و طب سنتی قدیم به مجو (mej-jo) نیز شهرت دارد. گیاهی خودرو از تیرهٔ سبزی‌آساها، بومی جنوب اروپا، شمال آفریقا و نواحی معتدل آسیا ست. در اکثر نقاط ایران خصوصاً در شهرستان خاتم مروست و نواحی شرقی و شمال شرقی و همچنین آذربایجان، سلسله جبال بختیاری و شهرستان اقلید به فراوانی می‌روید. برگ‌های آن مرکب است و از ۴ تا ۷ زوج برگ به اضافهٔ یک برگچهٔ انتهایی تشکیل یافته‌است که به سبب ترشح شیره، چسبنده‌اند. گلهایش مایل به آبی و میوه‌اش شامل ۵ تا ۶ دانهٔ مایل به قهوه‌ای است. ریشه و ساقهٔ زیرزمینی آن مصرف دارویی دارد.[۲] ریشه‌ها و پاجوش‌های این گیاه دارای پوستی قهوه‌ای‌رنگ یا سیاه و مغز زردرنگ است.

شیرین‌بیان از زمرهٔ گیاهان بنشنی و بومی جنوب اروپا و قسمتهایی از آسیاست. این گیاه از رستنیهای علفی چندساله‌است. ارتفاع این گیاه تا یک متر و در نواحی معتدل تا دو متر می‌رسد. طول برگ‌های باریک آن از ۷ تا ۱۵ سانتیمتر است و شامل ۹ تا ۱۷ برگچه‌است. برگچه‌ها بیضوی بوده، کناره آن‌ها صاف است. گل‌های این گیاه به رنگهای ارغوانی، زرد یا بنفش یا آبی مایل به سفید است و به صورت مجتمع در انتهای ساقه‌های گل‌دهنده مشاهده می‌شود. زمان ظهور گل‌ها اوایل تابستان است. میوهٔ این گیاه، غلافی و مستطیل شکل به طول ۲ تا ۳ سانتیمتر است و معمولاً هر میوه دارای ۳ تا ۶ عدد دانهٔ لوبیا شکل است.

شیرین بیان انواع مختلف دارد:

این گیاه (گونه ایرانی «G. violacca) در دشت رباط ترک و مزارع اطراف رویش دارد

عصاره شیرین بیان حاوی ترکیبات مختلفی بوده که مهمترین آن گلیسریزین می‌باشد. در اثر هیدرولیز به اسیدگلیسیریتینک و دو مولکول گلوگورونیک اسید و آب تبدیل و شیرینی خود را از دست می‌دهد. همچنین فلاونوئیدها و ایزوفلاونوئیدها، تری پنوئیدها، استرودل‌ها، روغن‌های فرار و مقداری نشاسته، قند شامل گلوکز و ساکاروز، لیگنین، اسیدهای آمینه، آمین‌ها و موم‌ها نیز در آن موجود می‌باشد.
شيره شيرين بيان چيست

شیرین بیان از جمله گیاهان دارویی خودروست و کمتر مورد کشت و کار قرار می‌گیرد.
این گیاه نورپسند است و در مدت رویش به هوای گرم و رطوبت متوسط نیاز دارد؛ بنا بر این شرایط مطلوب برای رشد این گیاه، خاکهای حاصلخیز در زمین‌های کم ارتفاع (از سطح دریا)است که به خوبی زهکشی شده باشد (در مناطقی که سطح آب زمین بالاست). همچنین باید از آفتاب کافی برخوردار باشد.

روش تکثیر این گیاه تقسیم ریزوم و ریشهٔ آن است. در فصل پاییز (آبان‌ماه) ریزوم گیاهان سه تا چهارساله را پس از خروج از خاک به قطعات ۱۵ تا ۲۵ سانتیمتری تقسیم می‌کنند. سپس این قطعات را در ردیف‌هایی با فاصلهٔ ۶۰ تا ۸۰ سانتیمتر می‌کارند. فاصلهٔ مناسب پاجوش‌ها از هم ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر است. پس از کاشت باید آبیاری انجام گیرد.

با کاشت بذر نیز می‌توان به تکثیر این گیاه پرداخت.

برداشت ریشه‌های این گیاه در فصل پاییز سال سوم یا چهارم صورت می‌گیرد. این عمل در سطوح کم وسعت با استفاده از بیل و در سطوح وسیع با ماشین‌های مخصوص انجام می‌گیرد.

عصاره شیرین بیان تقریباً حاوی ۱۰۰ کالری در هر اونس (۳۵/۲۸ گرم) است.
با جوشاندن ریشهٔ گیاه و تبخیر بخش عمدهٔ آب آن، ماده‌ای سیاه‌رنگ (مایل به قهوه‌ای) به دست می‌آید. این ماده به دو صورت جامد (عصاره) و شیره (رب سس) عرضه می‌گردد.

کاربرد اصلی این ماده، (در کشورهای غربی) شیرین کردن فراورده‌های غذایی است؛ چون پنجاه برابر از قند (Sucrose) شیرین تر است و علاوه بر این، خواص دارویی دارد.
ریشه خشکیده شیرین بیان را می‌توان به عنوان چاشنی جوید.

(در کشورهای غربی) طعم عصارهٔ شیرین‌بیان در انواع گسترده‌ای از تنقلات شیرین (همچون آب‌نبات) یافت می‌شود. محبوب‌ترین این شیرینی‌جات در انگلستان Liqourice allsorts است.

در قارهٔ اروپا (به غیر از انگلستان) آب‌نباتهایی با طعم تند و شور (فراورده با شیرین‌بیان) بر انواع دیگر ترجیح دارند. هرچند باید توجه داشت که طعم اغلب این‌گونه از تنقلات با روغن تخم انیسون (بادیان رومی) تقویت می‌شود و مقدار واقعی شیرین‌بیان در آن بسیار اندک است. به هر حال در هلند – که در آن آب‌نبات شیرین‌بیان موسوم به Drop (قطره) یکی از پرطرفدارترین انواع آب‌نباتهاست- فقط در اندکی از انواع متعدد این تنقلات عرضه شده به بازار، تخم انیسون (بادیان رومی) به کار می‌رود. گرچه مردم ترکیب آن با نعنا، جوهر نعنا یا برگ‌بو را نیز دوست دارند و آمیختن آن با کلراید آمونیوم نوعی آب‌نبات نمکی[۴] می‌سازد که به زبان هلندی به zout drop معروف است. پانتفرکت در یورکشایر نخستین محلی بود که ترکیب شیرین بیان با شکر به عنوان نوعی از شیرینی‌جات، به شکل امروزین مورد استفاده قرار گرفت.
شیرینی پانتفرکت در اصل همان‌جا ساخته شد.

شیرین بیان در محاورهٔ مردم یورکشایر با عنوان اسپانیایی شناخته شد؛ ظاهراً به این سبب که راهبان اسپانیایی ریشهٔ شیرین بیان را درصومعهٔ ریوالکس در نزدیکی تیرسک پرورش دادند.

چاشنی شیرین بیان همچنین در نوشابه‌های غیرالکلی به کار می‌رود و نیز ته‌مزه‌ای مطبوع به بعضی جوشانده‌های گیاهی می‌بخشد. این امر همچنین در تغییر دادن مزه‌های نامطبوع برخی داروها نیز کاربرد دارد. جوانان هلندی اغلب خودشان نوشیدنی شیرین بیان را تهیه می‌کنند. همچنین نوشابهٔ محبوب هلندیها نوعی لیکور است که مادهٔ اصلی آن شیرین بیان است.
مردم ایتالیا (خصوصاً در نواحی جنوبی) دوست دارند که از شیرین بیان به شکل طبیعی‌اش استفاده کنند؛ به این نحو که ریشهٔ این گیاه از زمین بیرون کشیده شده، پس از شسته شدن به عنوان خوشبوکنندهٔ دهان جویده می‌شود. در سراسر ایتالیا عصارهٔ خالص شیرین بیان (بدون افزودن شکر) به شکل قطعات کوچک سیاه‌رنگ مصرف می‌شود و طعم آن تلخ و تند است. در انگلستان و کالابریا نیز نحوهٔ استفاده از این ماده چنین است.

در آشپزی چینی شیرین بیان همچون چاشنی در پخت غذاهای مطبوع استفاده می‌شود و اغلب برای خوش‌طعم کردن سوپها و غذاهایی که در سس سویا جوشانده می‌شود، به کار می‌رود.

شیرین بیان در سوریه نیز بسیار خواهان دارد و به صورت نوشیدنی در بازار عرضه می‌شود.

این ماده همچنین عنصر اصلی نوشابه غیرالکلی بسیار معروف مصری موسوم به عرقسوس (Erk soos) است. بخصوص در ماه رمضان جهت کاهش تشنگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

قسمت مورد استفادهٔ شیرین بیان ساقه‌های زیرزمینی و ریشه‌های گیاه است که دارای ترکیبات مختلفی است. مهم‌ترین ماده اصلی که موجب شیرینی شیرین بیان است، ترکیب موجود در ریشه‌های گیاه به نام اسید گلیسریزیک است که پنجاه برابر از شکر شیرین‌تر است و مقدار آن با توجه به شرایط محیطی و گونه گیاه بین ۵ تا ۲۰ درصد است. اسید گلیسریزیک[پانویس ۱] با افزایش سن گیاه افزایش می‌یابد. طعم عصاره بسته به انواع مختلف گیاه، متغیر است؛ مثلاً شیرین بیان اسپانیایی طعم ملایم دارد؛ در حالیکه شیرین بیان یونانی دارای طعمی نسبتاً تلخ است. عصاره این گیاه حاوی ترکیب گلیسیریزین،[پانویس ۲] اسید گلیسریزیک و نمک‌های پتاسیم و کلسیم است. اسید گلیسریزیک و گلیسیریزین برای درمان زخم‌های گوارشی مفید است.
ریشه‌های این گیاه حاوی کومارین، فلاون، روغنهای فرار و استرول گیاهی نیز هست.

پودر ریشهٔ شیرین بیان (ریشهٔ خشک ساییدهٔ گیاه) خلط‌آوری مؤثر است و از زمان‌های باستان به این منظور مورد استفاده بوده‌است؛ مخصوصاً هندوها آن را در داروی Ayurvedic (برگرفته از کلمه سانسکریت ayur-veda به معنی علم حیات) به کار می‌برده‌اند (همچنین به عنوان خمیردندان) و به جاستی‌مادهو (Jastimadhu) معروف بوده‌است.
ترکیبات موجود در ریشهٔ گیاه شیرین بیان در مقابله با پوسیدگی دندان نافع است. ترکیبات موجود در ریشهٔ گیاه خاصیت ضد میکروبی دارد؛ بنا بر این می‌توان از شیرهٔ این گیاه به عنوان مادهٔ ضدپوسیدگی در محلول‌های شستشوی دهان و نیز خمیر دندان‌ها استفاده کرد.

در طب سنتی از این گیاه برای درمان اسپاسم عضلات و تورم، برونشیت، روماتیسم و ورم مفاصل استفاده می‌شود.

امروزه نیز عصارهٔ شیرین بیان یکی از اجزاء ترکیبی شربت سرفه به‌شمار می‌رود. این ماده به شکل طبیعی‌اش، در درمان زخمهای دهان و دستگاه گوارشی مفید است. شیرین بیان همچنین مدر (ادرارآور) و ملیّن است و می‌توان آن را به عنوان عامل ضدویروس موضعی برای زخم و التهاب زونا، چشم، دهان و دستگاه تناسلی به کار برد.
مهم‌ترین خاصیت شیرین بیان، تأثیر بر دستگاه گوارش است. این گیاه درمان‌کننده ورم و زخم معده و اثنی‌عشر است و بر روی سرطان معده تأثیر مطلوب دارد. همچنین برای درمان سوءهاضمه و از بین بردن نفخ شکم مفید است.

شیرین بیان بر سیستم درون‌ریز بدن نیز تأثیرگذار است و مصرف آن ممکن است مقدار تستوسترون خونابه را کاهش دهد. با این حال مشخص نیست که آیا بر میزان تستوسترون آزاد نیز مؤثر است یا خیر.

یکی از خواص دارویی شیرین بیان خاصیت ضد لک و روشن‌کنندگی آن بر پوست است که در قالب کرم‌های مراقبت از پوست ارائه شده‌است.[۵]

مصرف بی رویهٔ شیرین بیان یا سایر فراورده‌های آن به سبب تحریک غدد فوق کلیوی و ترشح بیش از اندازهٔ هورمون آلدسترون ممنوع اعلام گردیده‌است. این حالت سبب عوارضی چون اختلال در فعالیت‌های متابولیسمی، کاهش پتاسیم خون و بالا رفتن فشار خون می‌گردد.
در صورت مصرف بیش از ۲۰ گرم در روز، بروز عوارض نامطلوب بعید نیست.
استفادهٔ زیاد از شیرین بیان برای طحال نیز مضر است.
مصرف بسیار بالای شیرین بیان ممکن است به بروز حالاتی خطرناک نظیر فشارخون و حتی سکتهٔ قلبی منجر شود و تهدید کننده حیات است.

برخی از افراد با مصرف زیاد شیرین‌بیان دچار درد عضله و عده‌ای دیگر با کرخت شدن دست و پا و حتی فلج هر چهار اندام (کوادری پلژی) مواجه می‌شوند.

مصرف زیاد این ماده سبب افزایش وزن نیز می‌شود.

در صورت بالا بودن فشار خون یا ناراحتی کلیه، قلب یا کبد باید از مصرف شیرین بیان پرهیز کرد.

مصرف این گیاه و فراورده‌های آن برای زنانی که در دوران بارداری یا شیردهی‌اند، منع شده‌است.

البته با رعایت میزان معقول مصرف شیرین بیان می‌توان از بروز این مشکلات جلوگیری کرده، از خواص بسیار مفید آن بهره برد. در صورت لزوم مصرف طولانی‌مدت شیرین بیان، بهتر است آن را با کتیرا ترکیب کرد.

شیرین‌بیان (نام علمی: Glycyrrhiza glabra)، که به فارسی مَهْک گفته می‌شود. همچنین در گویش اصفهان و طب سنتی قدیم به مجو (mej-jo) نیز شهرت دارد. گیاهی خودرو از تیرهٔ سبزی‌آساها، بومی جنوب اروپا، شمال آفریقا و نواحی معتدل آسیا ست. در اکثر نقاط ایران خصوصاً در شهرستان خاتم مروست و نواحی شرقی و شمال شرقی و همچنین آذربایجان، سلسله جبال بختیاری و شهرستان اقلید به فراوانی می‌روید. برگ‌های آن مرکب است و از ۴ تا ۷ زوج برگ به اضافهٔ یک برگچهٔ انتهایی تشکیل یافته‌است که به سبب ترشح شیره، چسبنده‌اند. گلهایش مایل به آبی و میوه‌اش شامل ۵ تا ۶ دانهٔ مایل به قهوه‌ای است. ریشه و ساقهٔ زیرزمینی آن مصرف دارویی دارد.[۲] ریشه‌ها و پاجوش‌های این گیاه دارای پوستی قهوه‌ای‌رنگ یا سیاه و مغز زردرنگ است.

شیرین‌بیان از زمرهٔ گیاهان بنشنی و بومی جنوب اروپا و قسمتهایی از آسیاست. این گیاه از رستنیهای علفی چندساله‌است. ارتفاع این گیاه تا یک متر و در نواحی معتدل تا دو متر می‌رسد. طول برگ‌های باریک آن از ۷ تا ۱۵ سانتیمتر است و شامل ۹ تا ۱۷ برگچه‌است. برگچه‌ها بیضوی بوده، کناره آن‌ها صاف است. گل‌های این گیاه به رنگهای ارغوانی، زرد یا بنفش یا آبی مایل به سفید است و به صورت مجتمع در انتهای ساقه‌های گل‌دهنده مشاهده می‌شود. زمان ظهور گل‌ها اوایل تابستان است. میوهٔ این گیاه، غلافی و مستطیل شکل به طول ۲ تا ۳ سانتیمتر است و معمولاً هر میوه دارای ۳ تا ۶ عدد دانهٔ لوبیا شکل است.

شیرین بیان انواع مختلف دارد:

این گیاه (گونه ایرانی «G. violacca) در دشت رباط ترک و مزارع اطراف رویش دارد

عصاره شیرین بیان حاوی ترکیبات مختلفی بوده که مهمترین آن گلیسریزین می‌باشد. در اثر هیدرولیز به اسیدگلیسیریتینک و دو مولکول گلوگورونیک اسید و آب تبدیل و شیرینی خود را از دست می‌دهد. همچنین فلاونوئیدها و ایزوفلاونوئیدها، تری پنوئیدها، استرودل‌ها، روغن‌های فرار و مقداری نشاسته، قند شامل گلوکز و ساکاروز، لیگنین، اسیدهای آمینه، آمین‌ها و موم‌ها نیز در آن موجود می‌باشد.
شيره شيرين بيان چيست

شیرین بیان از جمله گیاهان دارویی خودروست و کمتر مورد کشت و کار قرار می‌گیرد.
این گیاه نورپسند است و در مدت رویش به هوای گرم و رطوبت متوسط نیاز دارد؛ بنا بر این شرایط مطلوب برای رشد این گیاه، خاکهای حاصلخیز در زمین‌های کم ارتفاع (از سطح دریا)است که به خوبی زهکشی شده باشد (در مناطقی که سطح آب زمین بالاست). همچنین باید از آفتاب کافی برخوردار باشد.

روش تکثیر این گیاه تقسیم ریزوم و ریشهٔ آن است. در فصل پاییز (آبان‌ماه) ریزوم گیاهان سه تا چهارساله را پس از خروج از خاک به قطعات ۱۵ تا ۲۵ سانتیمتری تقسیم می‌کنند. سپس این قطعات را در ردیف‌هایی با فاصلهٔ ۶۰ تا ۸۰ سانتیمتر می‌کارند. فاصلهٔ مناسب پاجوش‌ها از هم ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر است. پس از کاشت باید آبیاری انجام گیرد.

با کاشت بذر نیز می‌توان به تکثیر این گیاه پرداخت.

برداشت ریشه‌های این گیاه در فصل پاییز سال سوم یا چهارم صورت می‌گیرد. این عمل در سطوح کم وسعت با استفاده از بیل و در سطوح وسیع با ماشین‌های مخصوص انجام می‌گیرد.

عصاره شیرین بیان تقریباً حاوی ۱۰۰ کالری در هر اونس (۳۵/۲۸ گرم) است.
با جوشاندن ریشهٔ گیاه و تبخیر بخش عمدهٔ آب آن، ماده‌ای سیاه‌رنگ (مایل به قهوه‌ای) به دست می‌آید. این ماده به دو صورت جامد (عصاره) و شیره (رب سس) عرضه می‌گردد.

کاربرد اصلی این ماده، (در کشورهای غربی) شیرین کردن فراورده‌های غذایی است؛ چون پنجاه برابر از قند (Sucrose) شیرین تر است و علاوه بر این، خواص دارویی دارد.
ریشه خشکیده شیرین بیان را می‌توان به عنوان چاشنی جوید.

(در کشورهای غربی) طعم عصارهٔ شیرین‌بیان در انواع گسترده‌ای از تنقلات شیرین (همچون آب‌نبات) یافت می‌شود. محبوب‌ترین این شیرینی‌جات در انگلستان Liqourice allsorts است.

در قارهٔ اروپا (به غیر از انگلستان) آب‌نباتهایی با طعم تند و شور (فراورده با شیرین‌بیان) بر انواع دیگر ترجیح دارند. هرچند باید توجه داشت که طعم اغلب این‌گونه از تنقلات با روغن تخم انیسون (بادیان رومی) تقویت می‌شود و مقدار واقعی شیرین‌بیان در آن بسیار اندک است. به هر حال در هلند – که در آن آب‌نبات شیرین‌بیان موسوم به Drop (قطره) یکی از پرطرفدارترین انواع آب‌نباتهاست- فقط در اندکی از انواع متعدد این تنقلات عرضه شده به بازار، تخم انیسون (بادیان رومی) به کار می‌رود. گرچه مردم ترکیب آن با نعنا، جوهر نعنا یا برگ‌بو را نیز دوست دارند و آمیختن آن با کلراید آمونیوم نوعی آب‌نبات نمکی[۴] می‌سازد که به زبان هلندی به zout drop معروف است. پانتفرکت در یورکشایر نخستین محلی بود که ترکیب شیرین بیان با شکر به عنوان نوعی از شیرینی‌جات، به شکل امروزین مورد استفاده قرار گرفت.
شیرینی پانتفرکت در اصل همان‌جا ساخته شد.

شیرین بیان در محاورهٔ مردم یورکشایر با عنوان اسپانیایی شناخته شد؛ ظاهراً به این سبب که راهبان اسپانیایی ریشهٔ شیرین بیان را درصومعهٔ ریوالکس در نزدیکی تیرسک پرورش دادند.

چاشنی شیرین بیان همچنین در نوشابه‌های غیرالکلی به کار می‌رود و نیز ته‌مزه‌ای مطبوع به بعضی جوشانده‌های گیاهی می‌بخشد. این امر همچنین در تغییر دادن مزه‌های نامطبوع برخی داروها نیز کاربرد دارد. جوانان هلندی اغلب خودشان نوشیدنی شیرین بیان را تهیه می‌کنند. همچنین نوشابهٔ محبوب هلندیها نوعی لیکور است که مادهٔ اصلی آن شیرین بیان است.
مردم ایتالیا (خصوصاً در نواحی جنوبی) دوست دارند که از شیرین بیان به شکل طبیعی‌اش استفاده کنند؛ به این نحو که ریشهٔ این گیاه از زمین بیرون کشیده شده، پس از شسته شدن به عنوان خوشبوکنندهٔ دهان جویده می‌شود. در سراسر ایتالیا عصارهٔ خالص شیرین بیان (بدون افزودن شکر) به شکل قطعات کوچک سیاه‌رنگ مصرف می‌شود و طعم آن تلخ و تند است. در انگلستان و کالابریا نیز نحوهٔ استفاده از این ماده چنین است.

در آشپزی چینی شیرین بیان همچون چاشنی در پخت غذاهای مطبوع استفاده می‌شود و اغلب برای خوش‌طعم کردن سوپها و غذاهایی که در سس سویا جوشانده می‌شود، به کار می‌رود.

شیرین بیان در سوریه نیز بسیار خواهان دارد و به صورت نوشیدنی در بازار عرضه می‌شود.

این ماده همچنین عنصر اصلی نوشابه غیرالکلی بسیار معروف مصری موسوم به عرقسوس (Erk soos) است. بخصوص در ماه رمضان جهت کاهش تشنگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

قسمت مورد استفادهٔ شیرین بیان ساقه‌های زیرزمینی و ریشه‌های گیاه است که دارای ترکیبات مختلفی است. مهم‌ترین ماده اصلی که موجب شیرینی شیرین بیان است، ترکیب موجود در ریشه‌های گیاه به نام اسید گلیسریزیک است که پنجاه برابر از شکر شیرین‌تر است و مقدار آن با توجه به شرایط محیطی و گونه گیاه بین ۵ تا ۲۰ درصد است. اسید گلیسریزیک[پانویس ۱] با افزایش سن گیاه افزایش می‌یابد. طعم عصاره بسته به انواع مختلف گیاه، متغیر است؛ مثلاً شیرین بیان اسپانیایی طعم ملایم دارد؛ در حالیکه شیرین بیان یونانی دارای طعمی نسبتاً تلخ است. عصاره این گیاه حاوی ترکیب گلیسیریزین،[پانویس ۲] اسید گلیسریزیک و نمک‌های پتاسیم و کلسیم است. اسید گلیسریزیک و گلیسیریزین برای درمان زخم‌های گوارشی مفید است.
ریشه‌های این گیاه حاوی کومارین، فلاون، روغنهای فرار و استرول گیاهی نیز هست.

پودر ریشهٔ شیرین بیان (ریشهٔ خشک ساییدهٔ گیاه) خلط‌آوری مؤثر است و از زمان‌های باستان به این منظور مورد استفاده بوده‌است؛ مخصوصاً هندوها آن را در داروی Ayurvedic (برگرفته از کلمه سانسکریت ayur-veda به معنی علم حیات) به کار می‌برده‌اند (همچنین به عنوان خمیردندان) و به جاستی‌مادهو (Jastimadhu) معروف بوده‌است.
ترکیبات موجود در ریشهٔ گیاه شیرین بیان در مقابله با پوسیدگی دندان نافع است. ترکیبات موجود در ریشهٔ گیاه خاصیت ضد میکروبی دارد؛ بنا بر این می‌توان از شیرهٔ این گیاه به عنوان مادهٔ ضدپوسیدگی در محلول‌های شستشوی دهان و نیز خمیر دندان‌ها استفاده کرد.

در طب سنتی از این گیاه برای درمان اسپاسم عضلات و تورم، برونشیت، روماتیسم و ورم مفاصل استفاده می‌شود.

امروزه نیز عصارهٔ شیرین بیان یکی از اجزاء ترکیبی شربت سرفه به‌شمار می‌رود. این ماده به شکل طبیعی‌اش، در درمان زخمهای دهان و دستگاه گوارشی مفید است. شیرین بیان همچنین مدر (ادرارآور) و ملیّن است و می‌توان آن را به عنوان عامل ضدویروس موضعی برای زخم و التهاب زونا، چشم، دهان و دستگاه تناسلی به کار برد.
مهم‌ترین خاصیت شیرین بیان، تأثیر بر دستگاه گوارش است. این گیاه درمان‌کننده ورم و زخم معده و اثنی‌عشر است و بر روی سرطان معده تأثیر مطلوب دارد. همچنین برای درمان سوءهاضمه و از بین بردن نفخ شکم مفید است.

شیرین بیان بر سیستم درون‌ریز بدن نیز تأثیرگذار است و مصرف آن ممکن است مقدار تستوسترون خونابه را کاهش دهد. با این حال مشخص نیست که آیا بر میزان تستوسترون آزاد نیز مؤثر است یا خیر.

یکی از خواص دارویی شیرین بیان خاصیت ضد لک و روشن‌کنندگی آن بر پوست است که در قالب کرم‌های مراقبت از پوست ارائه شده‌است.[۵]

مصرف بی رویهٔ شیرین بیان یا سایر فراورده‌های آن به سبب تحریک غدد فوق کلیوی و ترشح بیش از اندازهٔ هورمون آلدسترون ممنوع اعلام گردیده‌است. این حالت سبب عوارضی چون اختلال در فعالیت‌های متابولیسمی، کاهش پتاسیم خون و بالا رفتن فشار خون می‌گردد.
در صورت مصرف بیش از ۲۰ گرم در روز، بروز عوارض نامطلوب بعید نیست.
استفادهٔ زیاد از شیرین بیان برای طحال نیز مضر است.
مصرف بسیار بالای شیرین بیان ممکن است به بروز حالاتی خطرناک نظیر فشارخون و حتی سکتهٔ قلبی منجر شود و تهدید کننده حیات است.

برخی از افراد با مصرف زیاد شیرین‌بیان دچار درد عضله و عده‌ای دیگر با کرخت شدن دست و پا و حتی فلج هر چهار اندام (کوادری پلژی) مواجه می‌شوند.

مصرف زیاد این ماده سبب افزایش وزن نیز می‌شود.

در صورت بالا بودن فشار خون یا ناراحتی کلیه، قلب یا کبد باید از مصرف شیرین بیان پرهیز کرد.

مصرف این گیاه و فراورده‌های آن برای زنانی که در دوران بارداری یا شیردهی‌اند، منع شده‌است.

البته با رعایت میزان معقول مصرف شیرین بیان می‌توان از بروز این مشکلات جلوگیری کرده، از خواص بسیار مفید آن بهره برد. در صورت لزوم مصرف طولانی‌مدت شیرین بیان، بهتر است آن را با کتیرا ترکیب کرد.

شیرین‌بیان (نام علمی: Glycyrrhiza glabra)، که به فارسی مَهْک گفته می‌شود. همچنین در گویش اصفهان و طب سنتی قدیم به مجو (mej-jo) نیز شهرت دارد. گیاهی خودرو از تیرهٔ سبزی‌آساها، بومی جنوب اروپا، شمال آفریقا و نواحی معتدل آسیا ست. در اکثر نقاط ایران خصوصاً در شهرستان خاتم مروست و نواحی شرقی و شمال شرقی و همچنین آذربایجان، سلسله جبال بختیاری و شهرستان اقلید به فراوانی می‌روید. برگ‌های آن مرکب است و از ۴ تا ۷ زوج برگ به اضافهٔ یک برگچهٔ انتهایی تشکیل یافته‌است که به سبب ترشح شیره، چسبنده‌اند. گلهایش مایل به آبی و میوه‌اش شامل ۵ تا ۶ دانهٔ مایل به قهوه‌ای است. ریشه و ساقهٔ زیرزمینی آن مصرف دارویی دارد.[۲] ریشه‌ها و پاجوش‌های این گیاه دارای پوستی قهوه‌ای‌رنگ یا سیاه و مغز زردرنگ است.

شیرین‌بیان از زمرهٔ گیاهان بنشنی و بومی جنوب اروپا و قسمتهایی از آسیاست. این گیاه از رستنیهای علفی چندساله‌است. ارتفاع این گیاه تا یک متر و در نواحی معتدل تا دو متر می‌رسد. طول برگ‌های باریک آن از ۷ تا ۱۵ سانتیمتر است و شامل ۹ تا ۱۷ برگچه‌است. برگچه‌ها بیضوی بوده، کناره آن‌ها صاف است. گل‌های این گیاه به رنگهای ارغوانی، زرد یا بنفش یا آبی مایل به سفید است و به صورت مجتمع در انتهای ساقه‌های گل‌دهنده مشاهده می‌شود. زمان ظهور گل‌ها اوایل تابستان است. میوهٔ این گیاه، غلافی و مستطیل شکل به طول ۲ تا ۳ سانتیمتر است و معمولاً هر میوه دارای ۳ تا ۶ عدد دانهٔ لوبیا شکل است.

شیرین بیان انواع مختلف دارد:

این گیاه (گونه ایرانی «G. violacca) در دشت رباط ترک و مزارع اطراف رویش دارد

عصاره شیرین بیان حاوی ترکیبات مختلفی بوده که مهمترین آن گلیسریزین می‌باشد. در اثر هیدرولیز به اسیدگلیسیریتینک و دو مولکول گلوگورونیک اسید و آب تبدیل و شیرینی خود را از دست می‌دهد. همچنین فلاونوئیدها و ایزوفلاونوئیدها، تری پنوئیدها، استرودل‌ها، روغن‌های فرار و مقداری نشاسته، قند شامل گلوکز و ساکاروز، لیگنین، اسیدهای آمینه، آمین‌ها و موم‌ها نیز در آن موجود می‌باشد.
شيره شيرين بيان چيست

شیرین بیان از جمله گیاهان دارویی خودروست و کمتر مورد کشت و کار قرار می‌گیرد.
این گیاه نورپسند است و در مدت رویش به هوای گرم و رطوبت متوسط نیاز دارد؛ بنا بر این شرایط مطلوب برای رشد این گیاه، خاکهای حاصلخیز در زمین‌های کم ارتفاع (از سطح دریا)است که به خوبی زهکشی شده باشد (در مناطقی که سطح آب زمین بالاست). همچنین باید از آفتاب کافی برخوردار باشد.

روش تکثیر این گیاه تقسیم ریزوم و ریشهٔ آن است. در فصل پاییز (آبان‌ماه) ریزوم گیاهان سه تا چهارساله را پس از خروج از خاک به قطعات ۱۵ تا ۲۵ سانتیمتری تقسیم می‌کنند. سپس این قطعات را در ردیف‌هایی با فاصلهٔ ۶۰ تا ۸۰ سانتیمتر می‌کارند. فاصلهٔ مناسب پاجوش‌ها از هم ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر است. پس از کاشت باید آبیاری انجام گیرد.

با کاشت بذر نیز می‌توان به تکثیر این گیاه پرداخت.

برداشت ریشه‌های این گیاه در فصل پاییز سال سوم یا چهارم صورت می‌گیرد. این عمل در سطوح کم وسعت با استفاده از بیل و در سطوح وسیع با ماشین‌های مخصوص انجام می‌گیرد.

عصاره شیرین بیان تقریباً حاوی ۱۰۰ کالری در هر اونس (۳۵/۲۸ گرم) است.
با جوشاندن ریشهٔ گیاه و تبخیر بخش عمدهٔ آب آن، ماده‌ای سیاه‌رنگ (مایل به قهوه‌ای) به دست می‌آید. این ماده به دو صورت جامد (عصاره) و شیره (رب سس) عرضه می‌گردد.

کاربرد اصلی این ماده، (در کشورهای غربی) شیرین کردن فراورده‌های غذایی است؛ چون پنجاه برابر از قند (Sucrose) شیرین تر است و علاوه بر این، خواص دارویی دارد.
ریشه خشکیده شیرین بیان را می‌توان به عنوان چاشنی جوید.

(در کشورهای غربی) طعم عصارهٔ شیرین‌بیان در انواع گسترده‌ای از تنقلات شیرین (همچون آب‌نبات) یافت می‌شود. محبوب‌ترین این شیرینی‌جات در انگلستان Liqourice allsorts است.

در قارهٔ اروپا (به غیر از انگلستان) آب‌نباتهایی با طعم تند و شور (فراورده با شیرین‌بیان) بر انواع دیگر ترجیح دارند. هرچند باید توجه داشت که طعم اغلب این‌گونه از تنقلات با روغن تخم انیسون (بادیان رومی) تقویت می‌شود و مقدار واقعی شیرین‌بیان در آن بسیار اندک است. به هر حال در هلند – که در آن آب‌نبات شیرین‌بیان موسوم به Drop (قطره) یکی از پرطرفدارترین انواع آب‌نباتهاست- فقط در اندکی از انواع متعدد این تنقلات عرضه شده به بازار، تخم انیسون (بادیان رومی) به کار می‌رود. گرچه مردم ترکیب آن با نعنا، جوهر نعنا یا برگ‌بو را نیز دوست دارند و آمیختن آن با کلراید آمونیوم نوعی آب‌نبات نمکی[۴] می‌سازد که به زبان هلندی به zout drop معروف است. پانتفرکت در یورکشایر نخستین محلی بود که ترکیب شیرین بیان با شکر به عنوان نوعی از شیرینی‌جات، به شکل امروزین مورد استفاده قرار گرفت.
شیرینی پانتفرکت در اصل همان‌جا ساخته شد.

شیرین بیان در محاورهٔ مردم یورکشایر با عنوان اسپانیایی شناخته شد؛ ظاهراً به این سبب که راهبان اسپانیایی ریشهٔ شیرین بیان را درصومعهٔ ریوالکس در نزدیکی تیرسک پرورش دادند.

چاشنی شیرین بیان همچنین در نوشابه‌های غیرالکلی به کار می‌رود و نیز ته‌مزه‌ای مطبوع به بعضی جوشانده‌های گیاهی می‌بخشد. این امر همچنین در تغییر دادن مزه‌های نامطبوع برخی داروها نیز کاربرد دارد. جوانان هلندی اغلب خودشان نوشیدنی شیرین بیان را تهیه می‌کنند. همچنین نوشابهٔ محبوب هلندیها نوعی لیکور است که مادهٔ اصلی آن شیرین بیان است.
مردم ایتالیا (خصوصاً در نواحی جنوبی) دوست دارند که از شیرین بیان به شکل طبیعی‌اش استفاده کنند؛ به این نحو که ریشهٔ این گیاه از زمین بیرون کشیده شده، پس از شسته شدن به عنوان خوشبوکنندهٔ دهان جویده می‌شود. در سراسر ایتالیا عصارهٔ خالص شیرین بیان (بدون افزودن شکر) به شکل قطعات کوچک سیاه‌رنگ مصرف می‌شود و طعم آن تلخ و تند است. در انگلستان و کالابریا نیز نحوهٔ استفاده از این ماده چنین است.

در آشپزی چینی شیرین بیان همچون چاشنی در پخت غذاهای مطبوع استفاده می‌شود و اغلب برای خوش‌طعم کردن سوپها و غذاهایی که در سس سویا جوشانده می‌شود، به کار می‌رود.

شیرین بیان در سوریه نیز بسیار خواهان دارد و به صورت نوشیدنی در بازار عرضه می‌شود.

این ماده همچنین عنصر اصلی نوشابه غیرالکلی بسیار معروف مصری موسوم به عرقسوس (Erk soos) است. بخصوص در ماه رمضان جهت کاهش تشنگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

قسمت مورد استفادهٔ شیرین بیان ساقه‌های زیرزمینی و ریشه‌های گیاه است که دارای ترکیبات مختلفی است. مهم‌ترین ماده اصلی که موجب شیرینی شیرین بیان است، ترکیب موجود در ریشه‌های گیاه به نام اسید گلیسریزیک است که پنجاه برابر از شکر شیرین‌تر است و مقدار آن با توجه به شرایط محیطی و گونه گیاه بین ۵ تا ۲۰ درصد است. اسید گلیسریزیک[پانویس ۱] با افزایش سن گیاه افزایش می‌یابد. طعم عصاره بسته به انواع مختلف گیاه، متغیر است؛ مثلاً شیرین بیان اسپانیایی طعم ملایم دارد؛ در حالیکه شیرین بیان یونانی دارای طعمی نسبتاً تلخ است. عصاره این گیاه حاوی ترکیب گلیسیریزین،[پانویس ۲] اسید گلیسریزیک و نمک‌های پتاسیم و کلسیم است. اسید گلیسریزیک و گلیسیریزین برای درمان زخم‌های گوارشی مفید است.
ریشه‌های این گیاه حاوی کومارین، فلاون، روغنهای فرار و استرول گیاهی نیز هست.

پودر ریشهٔ شیرین بیان (ریشهٔ خشک ساییدهٔ گیاه) خلط‌آوری مؤثر است و از زمان‌های باستان به این منظور مورد استفاده بوده‌است؛ مخصوصاً هندوها آن را در داروی Ayurvedic (برگرفته از کلمه سانسکریت ayur-veda به معنی علم حیات) به کار می‌برده‌اند (همچنین به عنوان خمیردندان) و به جاستی‌مادهو (Jastimadhu) معروف بوده‌است.
ترکیبات موجود در ریشهٔ گیاه شیرین بیان در مقابله با پوسیدگی دندان نافع است. ترکیبات موجود در ریشهٔ گیاه خاصیت ضد میکروبی دارد؛ بنا بر این می‌توان از شیرهٔ این گیاه به عنوان مادهٔ ضدپوسیدگی در محلول‌های شستشوی دهان و نیز خمیر دندان‌ها استفاده کرد.

در طب سنتی از این گیاه برای درمان اسپاسم عضلات و تورم، برونشیت، روماتیسم و ورم مفاصل استفاده می‌شود.

امروزه نیز عصارهٔ شیرین بیان یکی از اجزاء ترکیبی شربت سرفه به‌شمار می‌رود. این ماده به شکل طبیعی‌اش، در درمان زخمهای دهان و دستگاه گوارشی مفید است. شیرین بیان همچنین مدر (ادرارآور) و ملیّن است و می‌توان آن را به عنوان عامل ضدویروس موضعی برای زخم و التهاب زونا، چشم، دهان و دستگاه تناسلی به کار برد.
مهم‌ترین خاصیت شیرین بیان، تأثیر بر دستگاه گوارش است. این گیاه درمان‌کننده ورم و زخم معده و اثنی‌عشر است و بر روی سرطان معده تأثیر مطلوب دارد. همچنین برای درمان سوءهاضمه و از بین بردن نفخ شکم مفید است.

شیرین بیان بر سیستم درون‌ریز بدن نیز تأثیرگذار است و مصرف آن ممکن است مقدار تستوسترون خونابه را کاهش دهد. با این حال مشخص نیست که آیا بر میزان تستوسترون آزاد نیز مؤثر است یا خیر.

یکی از خواص دارویی شیرین بیان خاصیت ضد لک و روشن‌کنندگی آن بر پوست است که در قالب کرم‌های مراقبت از پوست ارائه شده‌است.[۵]

مصرف بی رویهٔ شیرین بیان یا سایر فراورده‌های آن به سبب تحریک غدد فوق کلیوی و ترشح بیش از اندازهٔ هورمون آلدسترون ممنوع اعلام گردیده‌است. این حالت سبب عوارضی چون اختلال در فعالیت‌های متابولیسمی، کاهش پتاسیم خون و بالا رفتن فشار خون می‌گردد.
در صورت مصرف بیش از ۲۰ گرم در روز، بروز عوارض نامطلوب بعید نیست.
استفادهٔ زیاد از شیرین بیان برای طحال نیز مضر است.
مصرف بسیار بالای شیرین بیان ممکن است به بروز حالاتی خطرناک نظیر فشارخون و حتی سکتهٔ قلبی منجر شود و تهدید کننده حیات است.

برخی از افراد با مصرف زیاد شیرین‌بیان دچار درد عضله و عده‌ای دیگر با کرخت شدن دست و پا و حتی فلج هر چهار اندام (کوادری پلژی) مواجه می‌شوند.

مصرف زیاد این ماده سبب افزایش وزن نیز می‌شود.

در صورت بالا بودن فشار خون یا ناراحتی کلیه، قلب یا کبد باید از مصرف شیرین بیان پرهیز کرد.

مصرف این گیاه و فراورده‌های آن برای زنانی که در دوران بارداری یا شیردهی‌اند، منع شده‌است.

البته با رعایت میزان معقول مصرف شیرین بیان می‌توان از بروز این مشکلات جلوگیری کرده، از خواص بسیار مفید آن بهره برد. در صورت لزوم مصرف طولانی‌مدت شیرین بیان، بهتر است آن را با کتیرا ترکیب کرد.

نام محصول: شیره شیرین بیان
کد محصول :
واحد: ۵۰ گرم
طبیعت:
خواص: درمان ورم معده و روده، علاج زخم معده و اثنی عشر، درمان یرقان، درمان امراض کلیه، برطرف کننده سرماخوردگی، رفع سرفه و گرفتگی صدا
امروزه نیز عصارهٔ شیرین بیان یکی از اجزاء ترکیبی شربت سرفه به‌شمار می‌رود. این ماده به شکل طبیعی‌اش، در درمان زخمهای دهان و دستگاه گوارشی مفید است. شیرین بیان همچنین مدر (ادرارآور) و ملیّن است و می‌توان آن را به عنوان عامل ضدویروس موضعی برای زخم و التهاب زونا، چشم، دهان و دستگاه تناسلی به کار برد. مهم‌ترین خاصیت شیرین بیان، تأثیر بر دستگاه گوارش است. این گیاه درمان‌کننده ورم و زخم معده و اثنی‌عشر است و بر روی سرطان معده تأثیر مطلوب دارد. همچنین برای درمان سوءهاضمه و از بین بردن نفخ شکم مفید است.
طرز استفاده: در صورت مصرف بیش از ۲۰ گرم در روز، بروز عوارض نامطلوب بعید نیست. استفادهٔ زیاد از شیرین بیان برای طحال نیز مضر است. مصرف بسیار بالای شیرین بیان ممکن است به بروز حالاتی خطرناک نظیر فشارخون و حتی سکتهٔ قلبی منجر شود.

فواید شیرین بیان برای سلامتی

شیرین بیان گیاهی است که برخلاف نامش تلخ است اما خواص فوق العاده ای دارد. حتماً شنیده اید که از این گیاه برای درمان سرفه استفاده می شود. هم اکنون نیز از این گیاه در ترکیب شربت های ضد سرفه استفاده می شود. این گیاه برای دستگاه گوارش و همچنین تقویت دستگاه ایمنی بدن موثر عمل می کند؛ چون حاوی ویتامین ها و مواد معدنی متعدد مورد نیاز بدن است. در این مطلب گوشه ای از خواص درمانی این گیاه را مرور می کنیم. لطفاً با ما همراه باشید.

شيره شيرين بيان چيست

خواص شیرین بیان :

گیاه شیرین بیان

در شیرین بیان بیش از 300 ترکیب مختلف وجود دارد که برخی از آنها خاصیت ضد ویروسی و ضد میکروبی دارند.

التهاب و عفونت پوست :

ریشه شیرین بیان ممکن است به درمان اگزما کمک کند. اگزما می تواند باعث خارش، قرمزی ، پوسته پوسته شدن و التهاب شود.

عصاره ریشه شیرین بیان ممکن است در برابر باکتری هایی که می توانند پوست را آلوده کنند، مؤثر باشد. براساس یک مطالعه در مجله تحقیقات دارویی ایران این مطالعه نشان داد که فعالیت ضد میکروبی در برابر استافیلوکوکوس اورئوس وجود دارد که می تواند باعث عفونت های پوستی مانند سلولیت و فولیکولیت شود. در این مطالعه محققان از عصاره هایی از برگ و ریشه گیاه استفاده کردند.

ناراحتی معده و زخم معده :

عصاره حاوی گلابریدین و گلابرون ، که فلاونوئیدهای موجود در ریشه شیرین بیان هستند ، در تسکین ناراحتی معده مؤثر است. عصاره باعث کاهش حالت تهوع ، درد معده و سوزش سردل می شود. عفونت با باکتری به نام هلیکوباکتر پیلوری می تواند باعث ایجاد زخم معده در برخی افراد شود. تحقیقات نشان می دهد که عصاره شیرین بیان ممکن است به از بین بردن باکتری هلیکوباکتر پیلوری کمک کند.

هپاتیت C :

عصاره شیرین بیان حاوی ترکیبات مختلفی بوده که مهمترین آن گلیسریزین می‌باشد. گلیسیریزین ممکن است به درمان هپاتیت C ، ویروسی که کبد را آلوده می کند ، کمک کند. بدون درمان ، هپاتیت C می تواند باعث التهاب و آسیب طولانی مدت کبد شود. محققان گزارش داده اند که گلیسیرریزین فعالیت ضد میکروبی علیه هپاتیت C در نمونه های سلولی را نشان می دهد و ممکن است نوید به عنوان یک درمان آینده برای این ویروس داشته باشد.

پزشکان در ژاپن برای درمان افرادی که به هپاتیت مزمن C مبتلا هستند ، از یک نوع تزریقی گلیسیرریزین استفاده می کنند که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهد. نتایج مطالعات آزمایشگاهی در ژاپن نشان می دهد که ممکن است برای این امر مفید باشد.

پوسیدگی دندان :

برخی تحقیقات نشان می دهد که شیرین بیان ممکن است به از بین بردن باکتری های موجود در دهان که باعث پوسیدگی دندان ها می شود ، کمک کند. با این حال ، اگرچه شیرین بیان فعالیت ضد باکتریایی را در آزمایشگاه نشان داده است ، اما مطالعات انسانی هنوز اثبات نکرده است که دارای هرگونه قدرت مبارزه با پوسیدگی است.

گلو درد :

گلیسیریزین که یکی از ترکیبات مهم موجود در شیرین بیان است به کاهش التهاب در مجاری تنفسی کمک زیادی می کند. این ترکیب مفید مانع رشد و اثرات بیماری زای اکثر ویروس ها می شود. امروزه این ماده در ترکیب داروهای مربوط به بیماری های تنفسی قرار داده می شود و برای تسکین علائمی مانند سرفه و گلودرد موثر عمل می کند. این گیاه همچنین باعث روان شدن خلط شده و مجاری تنفسی را باز می کند. در واقع شیرین بیان ویروس هایی که مجاری هوایی را تهدید می کنند نابود می سازد.

خاصیت شیرین بیان

شيره شيرين بيان چيست

عوارض شیرین بیان:

مصرف دوز نامناسب مکمل های شیرین بیان می تواند عوارض جانبی ایجاد کند.

دوز شیرین بیان به شرایطی که نیاز به درمان دارد بستگی دارد. با این حال ، مردم هرگز نباید مقادیر زیادی شیرین بیان را مصرف کنند.

– افرادی که فشار خون بالا دارند و یا پتاسیم پایینی ندارند ، باید از مصرف شیرینی شیرین بیان و مکمل های گلیسیرریزین به طور کلی خودداری کنند.

مصرف زیاد شیرین بیان باعث کاهش سطح پتاسیم می شود. طبق گفته سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) ، این می تواند منجر به موارد زیر شود:

ضربان قلب غیر طبیعی

فشار خون بالا

ورم

بی حالی

شماره تلفن شرکت شاتل اصفهان

نارسایی احتقانی قلب

سازمان بهداشت جهانی (WHO) اظهار می دارد که مصرف کمتر از 100 میلی گرم در روز اسید گلیسیریزیزک بعید است که در اکثر بزرگسالان عوارض جانبی داشته باشد.

زنان باردار نباید مقادیر زیادی شیرین بیان مصرف کنند. یک مطالعه نشان داد که گلیسیریزه موجود در شیرین بیان می تواند به مغز در حال رشد جنین آسیب برساند و منجر به مشکلات شناختی بعدا در زندگی شود. یک مطالعه قدیمی نشان داد که مصرف زیاد شیرین بیان در دوران بارداری می تواند منجر به تولد زودرس شود.

خواص شیرین بیان

تداخلات دارویی :

داروهایی که با شیرین بیان تعامل دارند عبارتند از:شيره شيرين بيان چيست

داروهای پتاسیم کم

داروهای فشار خون

دیورتیک ها ، قرص های آب نیز نامیده می شوند

داروهای ضربان قلب

رقیق کننده خون مانند وارفارین

استروژن ، هورمون درمانی

کورتیکواستروئیدها

نحوه استفاده از ریشه شیرین بیان :

نوشیدن چای شیرین بیان راهی آسان برای داشتن شیرین بیان در رژیم غذایی است.

شیرین بیان به شکل قرص های جویدنی ، عصاره مایع ، کپسول ها ، پودر و عرق شیرین بیان نیز موجود است.

گردآوری:بخش سلامت بیتوته

داروخانه گیاهی بیتوته

دنبال متخصص برجسته ارتودنسی در تهران هستی؟

رزرو تورهای داخلی و خارجی از درگاه معتبر

اصلاح طرح لبخند و زیبایی دندان

درمان ناهنجاری جلو بودن فک با ارتودنسی

تخفیف فوق‌العاده فریم های عینک برند

محصولات مناسب برای پاکسازی روزانه پوست

دریافت پاسخ پزشکی در کمترین زمان

سوالات پزشکیتو آنلاین بپرس

از بهترین متخصصان کودک آنلاین مشاوره بگیر

درمان فوری و بدون درد کیست مویی

متفاوت از رقیبان شغلیتان جلوه کنید

تشخیص و درمان اختلالات جنسی

درکوتاه ترین زمان پاسخ سوال پزشکیت روبگیر

ارسال فوری و محرمانه انواع کاندوم

Makan Inc.‎| All Rights Reserved – © 2013 – 2020

شیرین بیان از جمله گیاهان دارویی خودرو است و کمتر مورد کشت قرار می‌گیرد. برگ های آن مرکب است و از 4 تا 7 زوج برگ به اضافه یک برگچه انتهایی تشکیل یافته ‌است که به سبب ترشح شیره، چسبنده‌اند.

گل های این گیاه به رنگ های ارغوانی، زرد یا بنفش یا آبی مایل به سفید هستند و میوه‌اش شامل 5 تا 6 دانه مایل به قهوه‌ای است. ریشه و ساقه زیرزمینی آن مصرف دارویی دارد.

قسمت مورد استفاده شیرین بیان، ساقه‌های زیرزمینی و ریشه‌های گیاه است که دارای ترکیبات مختلفی است.

مهم‌ترین ماده ای که موجب شیرینی شیرین بیان می شود، ترکیب موجود در ریشه‌های گیاه به نام اسید گلیسریزیک است که 50 برابر شکر شیرینی دارد. اسید گلیسریزیک با افزایش سن گیاه افزایش می‌یابد.شيره شيرين بيان چيست

ترکیبات موجود در ریشه شیرین بیان برای مقابله با پوسیدگی دندان مفید هستند. همچنین خاصیت ضدمیکروبی داند، بنابراین می‌توان از شیره این گیاه به عنوان ماده ضدپوسیدگی در محلول‌های شستشوی دهان و نیز خمیر دندان‌ها استفاده کرد.

در صورت بالا بودن فشار خون یا داشتن ناراحتی کلیه، قلب یا کبد باید از مصرف شیرین بیان پرهیز کرد.

مصرف این گیاه و فرآورده‌های آن برای زنانی که در دوران بارداری یا شیردهی‌اند، ممنوع ‌است.

محمد امیر راشکی، مسؤول بهره‌برداری اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری سیستان و بلوچستان می گوید:

برای درست کردن دم کرده ی شیرین بیان باید 50 گرم ریشه شیرین بیان بدون پوست را آسیاب کنید و در یک لیتر آب جوش بریزید و بگذارید مدت 10 دقیقه دم بکشد.

برای درست کردن جوشانده شیرین بیان نیز باید 50 گرم ریشه شیرین بیان بدون پوست را آسیاب کرده و در 100 گرم آب بریزید و آنقدر بجوشانید که دوسوم آن باقی بماند.

با جوشاندن ریشه گیاه شیرین بیان و تبخیر بخش عمده آب آن، ماده‌ای سیاه‌ رنگ (مایل به قهوه‌ای) به دست می‌آید که همان عصاره است. این ماده به دو صورت جامد و شیره عرضه می‌گردد. عصاره شیرین بیان در پزشکی، داروسازی، صنایع غذایی و بهداشتی مصارف متعددی دارد.

کاربرد اصلی این ماده، (در کشورهای غربی) شیرین کردن فرآورده‌های غذایی است، چون 50 برابر قند (ساکاروز) شیرینی دارد و علاوه بر این، خواص دارویی هم دارد.

در اروپا آب‌نبات هایی با طعم تند از شیرین بیان تهیه می شود که طرفدار زیادی هم دارد. البته باید گفت که طعم اغلب این گونه تنقلات با روغن تخم انیسون (بادیان رومی) تامین می‌شود و مقدار واقعی شیرین‌بیان در آنها بسیار کم است.

از چاشنی شیرین بیان در تهیه نوشیدنی های غیرالکلی استفاده می شود.

مردم ایتالیا دوست دارند که شیرین بیان را به شکل طبیعی استفاده کنند، به این نحو که ریشه این گیاه را پس از شستن، به عنوان خوشبو کننده دهان می جوند.

در آشپزی چینی، شیرین بیان مانند چاشنی های دیگر در پخت غذاها استفاده می‌شود و اغلب برای خوش‌طعم کردن انواع سوپ به کار می‌رود.

شیرین بیان در سوریه نیز خواهان زیادی دارد و به صورت نوشیدنی در بازار عرضه می‌شود.

ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.

شیره شیرین بیان

13,000 تومان

در انبار موجود نمی باشد

شیره یا عصاره شیرین بیان (ریشمک)

این محصول در بسته بندی 200 گرمی به فروش میرسد

شيره شيرين بيان چيست

شیره شیرین بیان از جوشاندن ریشه های گیاه شیرین بیان به دست میاید و طعمی تلخ و شیرین! دارد.

از نظر کاربرد تفاوت چندانی میان مصرف شیره و ریشه وجود ندارد و هر دو محصول دارای یک کاربرد میباشند.

ترکیبات موجود در ریشه و بالطبع ریشه شیرین بیان برای پیشگیری و مقابله با پوسیدگی دندان مفید است. همچنین این گیاه خاصیت ضد میکروبی بسیار قوی دارد و برای درمان بسیاری از عفونتها از این گیاه استفاده میشود.

درمان زخم معده و کاهش ریسک ابتلا به سرطان معده یکی از مهمترین اثرات این گیاه است

همچنین عصاره شیرین بیان با توجه به خاصیت ضد میکروبی خود، گزینه ای فوق العاده برای درمانهلیکوباکتر پیلوری (HP) است

ای محصول ضد یبوست، ضد نفخ، ضد سوء هاضمه و ضد ورم معده است

دمکرده ریشه، پودر یا شیره آن ضد ترش کردن و سوزش معده است

یکی از محصولات شناخته شده ضد آسم و تنگی نفس در سراسر جهان میباشد

ذکر این نکته ضروریست که کاربردهای بسیار متنوع دیگری نیز برای عصاره شیرین بیان وجود دارد که با توجه به اینکه کاربردهای مورد بحث متداول نمیباشند از ذکر آنها خودداری شده است.

مصرف شیرین بیان و عصاره آن در برخی افراد میتواند باعث عوارضی از قبیل احساس خستگی، قاعدگی نامنظم و تورم (ادم) گردد

همچنین افراد مبتلا به ناراحتیهای کلیوی، دارای پرفشاری خون، بیماران قلبی و افراد دارای مشکلات حاد کبدی باید از مصرف شیره شیرین بیان و سایر فرآورده های شیرین بیان خودداری کنند.

نقد بررسی یافت نشد…

امتیاز شماامتیاز …عالیخوبمعمولیبد نیستضعیف

امتیاز شما

با خدمـات فــروشگاه برگ سبز ، در روزهای غیر تعطیل از ساعت 9 الی 21 هـــمراه ما باشید :

021 46 81 2202 | 0912 30 22 756

فروشگاه برگ سبز با دارا بودن سابقه 15 ساله در امر فروش فرآورده‌های گیاهی، گیاهان دارویی و اقلام سلامت محور در شهرقدس، با گذشت زمان و باز شدن راههای ارتباطی جدید و ظهور فناوری های نوین در زندگی امروزی و به خصوص به وجود آمدن عرصه‌های جدید تجارت، تلاش نمود تا با ایجاد بسترهای مناسب، زمینه را جهت فعالیت در فضای مجازی هموار سازد.

فروشگاه برگ سبز اعتماد شما را سرمایه اصلی خود می دادند زیرا اعتماد جزء اصول اولیه یک تجارت موفق می باشد و به همین منظور همیشه تلاش کرده‌ایم تا با اطلاع رسانی دقیق و آگاهی بخشی در زمینه گیاهان و فرآورده های گیاهی، امکان خریدی آگاهانه را برای شما عزیزان ایجاد کنیم زیرا بر این باوریم که خریدی که از روی علم و اطلاع کافی باشد باعث جلب رضایت خریداران خواهد شد.

خانه / سلامتی / خواص میوه ها و گیاهان دارویی / خواص و فواید شیرین بیان برای معده و راه های درمان انواع بیماری معده

خواص میوه ها و گیاهان دارویی

ارسال دیدگاه

شیرین‌بیان (نام علمی: Glycyrrhiza glabra)، که به فارسی مَهْک گفته می‌شود، گیاهی خودرو از تیرهٔ سبزی‌آساها، بومی جنوب اروپا، شمال آفریقا و نواحی معتدل آسیا ست. در اکثر نقاط ایران خصوصاً در شهرستان خاتم مروست و نواحی شرقی و شمال شرقی و همچنین آذربایجان،سلسله جبال بختیاری و شهرستان اقلید به فراوانی می‌روید. شیرین بیان از ۴ تا ۷ زوج برگ به اضافهٔ یک برگچهٔ انتهایی تشکیل شده است که به سبب ترشح شیره، چسبنده‌اند. گلهایش مایل به آبی و میوه‌اش شامل ۵ تا ۶ دانهٔ مایل به قهوه‌ای است. ریشه و ساقهٔ زیرزمینی آن مصرف دارویی دارد.

ریشه‌ها و ریزومهای این گیاه دارای پوستی قهوه‌ای‌ رنگ یا سیاه و مغز زردرنگ است.

استفاده از خواص شیرین بیان در طب سنتی، به 1200 سال قبل برمی‌گردد و از ریشه این گیاه در اروپا و آسیای شرقی از زمانهای گذشته مورد استفاده بوده است. گیاه شیرین بیان در ایران در بیشتر مناطق شمال و مرکز یافت می‌شود.
شیرین‌بیان گیاه بومی مناطق مدیترانه است و همچنین یکی از مهم‌ترین گیاهان دارویی بومی ایران است که به‌میزان قابل توجهی سالیانه از آن صادر می‌شود. به‌گفته وی شیرین‌بیان دارای طبیعت گرم و خشک است و ساقه‌ای به‌طول ۱ متر و برگ‌های مرکب از تعدادی برگچه کدر و سبزرنگ و گل‌هایی به‌رنگ سفید و بنفش و زرد دارد. این کارشناس بهداشت عمومی بیان داشت: ماده اصلی این گیاه اسید گلیسیریزیک با شیرینی ۳۰ تا ۵۰ برابر ساکارز است که در صنایع دارویی و غذایی کاربرد فراوان دارد.شيره شيرين بيان چيست

گیاه شیرین بیان، خواص شیرین بیان برای معده، مضرات شیرین بیان، عرق شیرین بیان برای معده، نحوه مصرف شیرین بیان

از شناخته شده ترین خواص ریشه و ریزوم (ساقه زیر زمینی) شیرین بیان استفاده از آن در درمان زخم معده است. پزشکان طب سنتی به درمان زخم معده با شیرین بیان در زمان کوتاه سه تا چهار ماهه اعتقاد دارند. به طور کلی این گیاه به دلیل داشتن ماده موثره‌ای به نام «اسید گلیسیرینیک» در درمان زخم‌های گوارشی، به‌ویژه زخم معده، اثنی عشر و نیز التهاب معده (گاستریت) موثر است . مهمترین خاصیت شیرین بیان که جدیدا کشف شده است و در اروپا و آمریکا استفاده می شود، درمان سرطان معده با این گیاه ارزشمند است.

مکانیسم تاثیر شیرین بیان برای معده، به این صورت است که شیرین بیان به واسطه ترکیبات ذکر شده، سطح اسید معده را پایین می‌آورد، سوزش معده و سوء هاضمه را کم می‌کند و در نهایت به عنوان یک ضد یبوست ملایم عمل می‌کند و می‌توان از آن، برای رفع اسپاسم، التهاب و ناراحتی در لوله گوارش استفاده کرد. همچنین این گیاه با افزایش شیره صفرا و کاهش سطح کلسترول تاثیر مثبتی روی کبد هم دارد. به طور کلی بیماری ورم معده، التهاب پوشش داخلی معده است و تنها یک بیماری محسوب نمیشود، بلکه گروهی از بیماری هاست و ممکن است موجب خوردگی مخاط معده و خونریزی شود. بنابراین عجیب نیست که عده‌ای از اطبا سنتی اعتقاد دارند، زمانی که معده پاک و سالم باشد تمام اعضای بدن سالم هستند و این ویژگی مهمترین خاصیت گیاه شیرین بیان است.

خواص شیرین بیان برای ورم معده

بخش مورد استفاده دارویی گیاه ریشه بیان ریشه و ریزوم آن است. عصاره گیاه شیرین بیان، با جوشاندن ریشه گیاه و تبخیر بخش عمده آب آن، به دست می آید که ماده‌ای به رنگ سیاه مایل به قهوه‌ای است، این ماده به دو صورت جامد و شیره عرضه برای استفاده دارویی عرضه می‌گردد. از این عصاره، در پزشکی، داروسازی، صنایع غذایی و بهداشتی استفاده‌ میشود. از دیگر کاربردهای عصاره شیرین بیان، شیرین کردن فرآورده های غذایی و صنعت شیرینی و شکلات است، چون ۵۰ برابر شکر شیرینی دارد و علاوه بر این، خواص دارویی مفیدی هم دارد.

تهیه شربت شیرین بیان: برای ساخت شربت شیرین بیان باید ریشه بدون پوست این گیاه را پودر کرده و با آب مخلوط نمایید و آنقدر بجوشانید تا غلیظ شود.

تهیه دم کرده شیرین بیان: برای درست کردن دم کرده شیرین بیان باید ۵۰ گرم ریشه شیرین بیان بدون پوست را آسیاب کنید و در یک لیتر آب جوش بریزید و بگذارید مدت ۱۰ دقیقه دم بکشد.

تهیه جوشانده شیرین بیان: برای درست کردن جوشانده شیرین بیان باید ۵۰ گرم ریشه شیرین بیان بدون پوست را آسیاب کرده و در ۱۰۰ گرم آب بریزید و آنقدر بجوشانید که دوسوم آن باقی بماند.

تهیه جوشانده شیرین بیان برای معده درد: به این منظور 10 گرم از ریشه تمیز شده شیرین بیان و به همان میزان ریشه انار شیرین را با یک لیوان آب سرد به مدت پانزده دقیقه آهسته جوشانده، صاف کرده و ناشتا به مدت 40 روز مصرف کنید.

تهیه جوشانده شیرین بیان برای رفع نفخ، ریفلاکس و ترشی معده: به این منظور ریشه شیرین بیان را کوبیده و به میزان دو قاشق سوپ خوری به همراه یک قاشق نعناع پودر شده، یک قاشق بابونه، یک قاشق پونه و یک قاشق زیره سبز مخلوط کرده و بعد از هر وعده غذا، یک قاشق مرباخوری از این ترکیب را با یک لیوان آب جوش ده دقیقه دم کرده به جای چای بنوشید.

نحوه مصرف عرق شیرین بیان: به جای استفاده از گیاه شیرین بیان می‌توان از عرق این گیاه استفاده نمود، مقدار مصرف عرق شیرین بیان برای بزرگ سالان، روزی سه بار یک فنجان و برای کودکان، روزی سه بار به میزان نصف فنجان است و بهتر است این عرق در وسط غذا میل شود.

سایر فرآورده‌های شیرین بیان

در اروپا آب نبات‌هایی با طعم تند از شیرین بیان تهیه می‌شود که طرفدار زیادی هم دارد. از دیگر فراورده‌های این گیاه، چاشنی شیرین بیان است که از آن در تهیه نوشیدنی‌های غیر الکلی استفاده می‌شود و این ماده عنصر اصلی نوشابه غیر الکلی بسیار معروف مصری موسوم به عرق سوساست.

در برخی مناطق دنیا مانند ایتالیا، شیرین بیان را به شکل طبیعی استفاده میکنند، به این نحو که ریشه این گیاه را پس از شستن، به عنوان خوشبو کننده دهان می جوند و در کشور سوریه به صورت نوشیدنی در بازار عرضه می شود.

در آشپزی چینی شیرین بیان همچون چاشنی در پخت غذاهای مطبوع استفاده میشود و اغلب برای خوش طعم کردن سوپها و غذاهایی که در سوس سویا جوشانده می شود، به کار می‌رود.

لازم به ذکر است، استفاده زیاد از شیرین بیان برای طحال مضر است و اگر می‌خواھید از این گیاه برای برطرف کردن بیماری و برای مدت طولانی استفاده کنید بھتر است آن را با کتیرا مصرف کنید. همچنین استفاده از گیاه و فراوده‌های شیرین بیان برای زنان باردار، کودکان زیر ۷ سال، افراد با فشار خون بالا و اختلالات غده تیروئید ممنوع است.

مصرف بی رویه شیرین بیان یا سایر فرآورده های آن به سبب تحریک غدد فوق کلیوی و ترشح بیش از اندازه هورمون آلدوسترون مضر است. این حالت سبب عوارضی چون اختلال در فعالیت های متابولیسمی و بالا رفتن فشار خون می گردد. در صورت مصرف بیش از ۲۰ گرم در روز، بروز عوارض نامطلوب بعید نیست.

درمان زخم معده با شیرین بیان و درمان ورم معده با شیرین بیان و درمان رفلاکس معده با شیرین بیان و درمان معده با شیرین بیان و درمان سوزش معده با شیرین بیان و درمان اسید معده با شیرین بیان و درمان سرطان معده با شیرین بیان و درمان عفونت معده با شیرین بیان

در منابع طب سنتی ایران از این گیاه به عنوان سوس نام‌برده می‌شود و این گیاه را به عنوان گیاه گرم و تر معرفی کرده‌اند و کاربردهای مختلفی برای آن ذکر شده است.
این متخصص طب سنتی در مورد خواص شیرین بیان گفت: مهم‌ترین و شناخته شده‌ترین موارد مصرف شیرین‌‌بیان برای رفع مشکلات معده مانند بدهضمی‌های معده، التهابات معده، درد معده و ترش کردن است که تاثیر بسیاری دارد.
وی عنوان کرد: شیرین بیان در درمان سرفه و به عنوان نرم‌کننده سینه و حلق هم کاربردهای موثری دارد.
عباسیان گفت: مهم‌ترین قسمت شیرین‌بیان ریشه آن است که هم می‌توان آن را جوشاند و هم ریشه آن را پودر کرد و پودر آن را جوشاند که هنگام جوشیدن ماده سیاه رنگی از آن خارج می‌شود و به عنوان شربت شیرین بیان عرضه می‌شود.
وی اظهارداشت: نوع دیگری از شربت‌های شیرین‌بیان را نیز با حرارت زیاد تبدیل به رب شیرین‌بیان می کنند که همان خواص مثبت را بر روی معده و درمان سرفه دارد اما به دلیل غلظت زیاد نباید به مقدار فراوان مصرف شود.
این متخصص طب سنتی گفت: گاهی تمام مایع شیرین‌بیان را از آن گرفته و به عنوان عصاره خشک آن به‌فروش می‌رسانند‌ که به شکل سنگی و بسیار محکم است که در این حالت ماندگاری آن بیشتر است.
وی بیان کرد: از عصاره شیرین‌بیان برای رفع مشکل گوشه کردن ناخن و دفع عفونت آن می‌توان استفاده کرد، همچنین شیرین‌بیان در برطرف کردن عفونت ادراری، زخم‌های کلیه و مثانه و درمان تب‌های طولانی مدت هم می‌توان استفاده کرد.
این متخصص طب سنتی اظهار داشت: در افرادی مبتلا هپاتیت‌های مزمن و امراض ناشی از اهتباس صفرا، سیروز کبدی، نارسایی‌های شدید کلیوی، دیابت شیرین، آریتمی‌های قلبی، پرفشاری خون انقباضات و اختلالات عصبی و عضلانی و نیز زنان باردار و شیرده نباید این گیاه را مصرف کنند.
وی تاکید کرد: مصرف دخانیات به همراه شیرین‌بیان سبب ایجاد مسمومیت می‌شود و اینکه برخی کارخانه‌های دخانیات از شیرین‌بیان به عنوان طعم‌دهنده و خوش‌بو کننده استفاده می‌کنند، کار خطرناکی است.

خواص پودر شیرین بیان برای معده

شيره شيرين بيان چيست

گونه اسپانیایی «G. typical» که میوه آن صاف و بدون کرک است و ریزومهای قهوه ای به قطر ۶ تا ۱۸ میلیمتر دارد.

گونه روسی «G. glandulifera» که برگهای آن چسبناک است و ریشه های متعدد به ضخامت ۵ سامتیمتر دارد. پوست ریشه آن فلس دار و قهوه ای رنگ است و شیرینی ملایم دارد.

گونه ترکی «G. pallida» که ضخامت ریشه آن حدود ۸ سانتیمتر است.

گونه ایرانی «G. violacca» که ریشه های آن نیز نسبتاً ضخیم است.

عرق و شربت شیرین بیان طب سنتی درمان سرطان معده درمان زخم معده خواص شیرین بیان

شیرین بیان از جمله گیاهان دارویی خودرو است و کمتر مورد کشت قرار می گیرد. برگ های آن مرکب است و از ۴ تا ۷ زوج برگ به اضافه یک برگچه انتهایی تشکیل یافته است که به سبب ترشح شیره، چسبنده اند. گل های این گیاه به رنگ های ارغوانی، زرد یا بنفش یا آبی مایل به سفید هستند و میوه اش شامل ۵ تا ۶ دانه مایل به قهوه ای است. ریشه و ساقه زیرزمینی آن مصرف دارویی دارد.

قسمت مورد استفاده شیرین بیان، ساقه های زیرزمینی و ریشه های گیاه است که دارای ترکیبات مختلفی است. مهم ترین ماده ای که موجب شیرینی شیرین بیان می شود، ترکیب موجود در ریشه های گیاه به نام اسید گلیسریزیک است که ۵۰ برابر شکر شیرینی دارد. اسید گلیسریزیک با افزایش سن گیاه افزایش می یابد.

عرق و شربت شیرین بیان طب سنتی درمان سرطان معده درمان زخم معده خواص شیرین بیان

خواص شیرین بیان برای زخم معده

روش پخت گوجه بادمجان

قسمت مورد استفاده : ریشه

ورم معده، زخم معده و بیماریهای التهابی روده: اثرات درمانی شیرین بیان در تمام قسمتهای دستگاه گوارش دیده می شود لذا می توان از آن در تمام موارد التهاب یا زخم دیواره روده یا معده استفاده کرد. استفاده از چای شیرین بیان در شبها می تواند به کاهش ریفلاکس معدی کمک کند.

آرتریت التهابی: قدرت ضد التهابی شیرین بیان می تواند در از بین بردن حالتهایی نظیر خشکی، داغی و درد عضلات و مفاصل مؤثر باشد. شیرین بیان با روشی که زیاد با عملکرد سایر استروئیدها متفاوت نیست، به تعدیل التهاب مزمن و شرایطی مانند آرتریت روماتوئید و پلی میالژیا کمک می کند.

زخم های دهانی، گلودرد، برونشیت و سرفه: چای شیرین بیان به تنهایی یا در ترکیب با سایر گیاهان می تواند یک داروی غرغره یا دهانشویه مؤثر با طعم مناسب زخم های زبان، دهان، گلو و حنجره باشد. نوشیدن این چای نیز می تواند به درمان التهابات و تحریک راههای تنفسی مثل عفونت برونش ها کمک کرده و برای درمان سرفه و از بین بردن خلط سینه مؤثر باشد. اینچنین به نظر می رسد که این گیاه برای جلوگیری از پوسیدگی دندان ها نیز مؤثر باشد.

عفونت های ویروسی: اگرچه شیرین بیان به این منظور شناخته نمی شود، اما در ترکیب با سایر گیاهان می تواند منجر به تقویت سیستم ایمنی بدن و مقابله با عفونت های ویروسی و سایر عفونت ها شود. از جمله دیگر بیماریهایی که شیرین بیان برای آنها توصیه شده است می توان به سندروم خستگی مزمن، مونو نوکلئوز، بیماری لایم، زونا و التهاب لوزه ها اشاره کرد.

تقویت کننده غدره آدرنال: شیرین بیان می تواند در شرایطی که غدد آدرنال به استرس های طولانی مدت مبتلا شده اند کارساز باشد. این گیاه یک مقوی مؤثر برای غدد آدرنال بوده و به بهبودی بیماری و خستگی مزمن کمک می کند. شیرین بیان یک داروی استروژنی است که می تواند به خصوص در درمان خستگی های مزمن دوران یائسگی به کار رود.

سایر کاربردها: تحقیقات در چین نشان داده است که شیرین بیان می تواند در سندروم تخمدان پلی کیستیک و بهبود نظم قاعدگی و باروری مؤثر باشد. این گیاه همچنین از کبد و بافتهای غشایی در معده و مسیرهای تنفسی حفاظت می کند. شیرین بیان داروی خوبی برای باز یافتن سلامتی و بهبود بعد از بیماری است.

۱ تا ۴ گرم از پودر ریشه ها را بصورت دمکرده و یا جوشانده به تعداد سه مرتبه در طول روز استفاده می کنیم.شيره شيرين بيان چيست

برای درست کردن دم کرده ی شیرین بیان باید ۵۰ گرم ریشه شیرین بیان بدون پوست را آسیاب کنید و در یک لیتر آب جوش بریزید و بگذارید مدت ۱۰ دقیقه دم بکشد.

برای درست کردن جوشانده شیرین بیان نیز باید ۵۰ گرم ریشه شیرین بیان بدون پوست را آسیاب کرده و در ۱۰۰ گرم آب بریزید و آنقدر بجوشانید که دوسوم آن باقی بماند.

با جوشاندن ریشه گیاه شیرین بیان و تبخیر بخش عمده آب آن، ماده ای سیاه رنگ (مایل به قهوه ای) به دست می آید که همان عصاره است. این ماده به دو صورت جامد و شیره عرضه می گردد. عصاره شیرین بیان در پزشکی، داروسازی، صنایع غذایی و بهداشتی مصارف متعددی دارد.

کاربرد اصلی این ماده، (در کشورهای غربی) شیرین کردن فرآورده های غذایی است، چون ۵۰ برابر قند (ساکاروز) شیرینی دارد و علاوه بر این، خواص دارویی هم دارد.

برای ساخت شربت شیرین بیان باید ریشه بدون پوست این گیاه را آسیاب کرده و با آب مخلوط کرده و آنقدر بجوشانید تا غلیظ شود.

نمی توان تکه های شیرین بیان را مانند آب نبات در دهان گذاشت و مکید، استفاده زیاد از شیرین بیان برای طحال مضر است و اگر می خواهید از شیرین بیان برای برطرف کردن بیماری و برای مدت طولانی استفاده کنید بهتر است آنرا با کتیرا بخورید.

شیرین بیان به عنوان گیاهی شناخته شده در دفع سموم، نرم کننده، مرهم، ضد بو، خلط آور، عرق آور، تب بر، ملین و مناسب برای ناراحتی‌های قفسه سینه و محرک تولید استروژن در نظر گرفته می‌شود.
حاجی سید جوادی خاطر نشان کرد : دو عصاره از شیرین بیان به دست می‌آید که زخم‌ها را التیام یا بهبود می‌بخشد و به عنوان گیاهی که مرهم طبیعی برای معده، گلو و سایر غشاهای مخاطی است.
وی گفت : همچنین ماده موثر در شیرین بیان باعث فعالیت ضد تورم مفاصل و ضد التیام در بدن انسان می‌شود.
کارشناس تحقیقات میکروبیولوژی مواد غذایی اظهار داشت : شیرین بیان دارای اثر آنتی اکسیدانی قوی است که از بروز ضایعات تصلب شرایین ممانعت می‌کند و اثرات ضد میکروبی قوی نیز دارد.
حاجی سید جوادی افزود : از زمان‌های قدیم از شیرین بیان برای درمان انواع سرفه در کودکان و بزرگسالان استفاده می‌شود و در حال حاضر هم در شربت‌های ضد سرفه ترکیبات شیرین بیان وجود دارد.
به گفته وی از این گیاه به عنوان یک داروی مسکن در پوست و در درمان تورم مفاصل و روماتیسم می‌توان استفاده کرد.
حاجی سید جوادی افزود: این گیاه بر خلاف نامش ماده موثر تلخی دارد و می‌توان جوشانده آن را با مقداری شیرین کننده مانند نبات یک‌بار در روز استفاده کرد.

انواع بیماری خاصیت خواص درد معده درمان راه زخم شیرین شیرین بیان فواید معده

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه

تماس بگیرید

05137238070

روغن چریش و هر آن چیزی که باید درباره این روغن بدانید

عرق فراسیون و هر چیزی که باید درباره خواص عجیب آن بدانید

هر چیزی که باید درباره خواص گیاه بابا آدم و عرق آن بدانیدشيره شيرين بيان چيست

علت خارش پوست سر و روش های درمان سریع خارش سر

خواص و فواید بی نظیر روغن یاسمن یا همان Jasmine oil

روغن گل مغربی و عجیب ترین خواص این روغن

هر آنچه باید درباره خواص و فواید روغن سبوس برنج بدانید

آروماتراپی یا رایحه درمانی چیست و چه فوایدی و مضراتی دارد

هرآنچه باید درباره فواید و خواص روغن گل رز بدانید – مهم

فواید و خواص روغن دارچین بر روی سلامتی + نسخه مصرف

تاکنون به این فکر کرده اید که شیرین بیان چیست و چه خواصی می تواند داشته باشد ؟ و یا اینکه چه کاربردهایی برای شما و سلامت زندگیتان دارد ؟ رویکا قصد دارد در این مقاله شما را با شیرین بیان و خواص پنهان آن ، ترکیبات شگفت انگیزش و میزان مصرف آن به طور کامل آشنا کند .

شیرین بیان یکی از گیاهان بومی جنوب اروپا ، مدیترانه ، روسیه ی جنوبی و قسمت هایی از آسیاست . ارتفاع آن تا ۱ متر و در نواحی معتدل تا ۲ متر می رسد . طول برگ های آن تا ۱۴ سانتی متر است و شامل ۱۰ تا ۱۶ برگچه است . برگچه ها بیضی شکل بوده که کناره های صافی دارند و به رنگ های زرد ، بنفش ، ارغوانی و آبی مایل به سفید هستند . گل ها در اوایل تابستان می رویند . میوه شیرین بیان غلافی شکل است به طول ۳ سانتی متر که معمولا هر میوه دارای ۴تا ۶ دانه لوبیا شکل است .

مهمترین قسمت گیاه شیرین بیان که بیشترین فواید را داراست ، ریشه آن است . مردم قرن هاست که از ریشه شیرین بیان به عنوان شیرین کننده و طعم دهنده در تهیه ی انواع شیرینی ها و مواد غذایی و همچنین دارا بودن فواید دارویی استفاده می کنند . مصریان یکی از طرفدارن اصلی ریشه شیرین بیان بودند . از آن در تهیه ی انواع چای و معالجه درمانی استفاده می کردند . در ادامه به فواید بی نظیر شیرین بیان می پردازیم .

به دلیل درمان طولانی مدت شیرین بیان و فواید فوق العاده ی شیرین بیان درباره مشکلات سلامتی ، طبیبان سنتی سعی در پرورش آن دارند که شامل موارد زیر است :

از ریشه شیرین بیان برای تسکین مشکلات دستگاه گوارش استفاده می شود . در مواردی مانند مسمومیت غذایی ، زخم معده و سوزش سر دل ، عصاره شیرین بیان می تواند به عنوان بهترین دارو برای ترمیم بافت معده باشد . این به دلیل ضد التهابی و تقویت کننده ی سیستم ایمنی بودن خاصیت اسید گلیسیریزیک است .

یک مطالعه نشان می دهد که گلیسیریزیزه اسید می تواند باکتری های سمی H.Pylori را سرکوب کند و از رشد آن در روده جلوگیری کند . این اسید در برابر رشد هلیکوباکترپیلوری از فرد محافظت میکند ، بنابراین از سوء هاضمه و اختلالات معده ای جلوگیری می کند . همچنین تحقیقات نشان می دهد که افرادی که بیماری زخم معده ، سوزش سردل و یا گاستریت دارند هنگام مصرف شیرین بیان بهبود یافته اند .

به دلیل خواص آنتی اکسیدانی موجود در عصاره ی شیرین بیان ، از آن در جهت جلوگیری از استرس قلبی و عروقی در افراد دیابتی استفاده می کنند . همچنین وجود فلانوئید گلابریدین در ریشه ، از عروق در شرایطی که قند بالاست محافظت می کند و از تشکیل پلاک در شریان ها جلوگیری می کند .

شيره شيرين بيان چيست

موادی که در شیرین بیان وجود دارد از جمله گلابریدین ، دارای خواص ضد التهابی و ضد دیابتی هستند . که به کاهش میزان قند خون ، تنظیم انسولین و در نهایت جلوگیری از دیابت نوع ۲ کمک می کند . طبق تحقیقات به عمل آمده در شیرین بیان ، شیرین بیان بو داده در درمان نفروپاتی دیابتی که در اثر دیابت طولانی مدت رخ می دهد و به کلیه آسیب می رساند و همچنین در درمان گلومرول اسکلروز بسیار مؤثر است .

زخم های دهان غیر مسری هستند و به صورت اشکال کوچک در بافت های داخل دهان و لثه رشد می کنند . مطالعات نشان می دهد که عصاره شیرین بیان باعث بهبود قابل توجهی در درمان درد و التهاب می شود . همچنین به تسریع فرایند التیام و تحریک مکانیزم دفاعی بدن کمک می کند .

شیرین بیان دستگاه تنفسی شما را از عفونت های تنفسی نظیر سرفه ، سرماخوردگی ، گلو درد ، برونشیت و آمفیزم که توسط ویروس ها و باکتری ها ایجاد می شوند را تمیز می کند . همچنین مصرف آن به عنوان یک مکمل خوراکی می تواند به بدن در تولید مخاط سالم کمک کند . بنابراین اثرات سودمند آن را می توانید به وضوح در درمان آسم ببینید .

عکس عشق حرف حالیش نمیشه قسمت اول

در طول زمان استرس می تواند غده فوق کلیوی را با تولید مداوم آدرنالین و کورتیزول نابود کند . مکمل های شیرین بیان باعث تسکین غده ی فوق کلیوی می شود . پودر ریشه شیرین بیان می تواند غده ی فوق کلیوی را تحریک کرده و باعث تقویت سطح مناسب کورتیزول در بدن شود همچنین اسید گلیسیریزین موجود در شیرین بیان به تقویت انرژی و رفع خستگی کمک می کند .

شیرین بیان به دلیل خواص ضد التهابی که دارد در درمان آرتریت بسیار مؤثر است . همچنین می تواند در کاهش سطح پروتئین سیتوکین های التهابی و نیز تسکین درد و تورم مفید باشد .

به دلیل خواص ضد ویروسی شیرین بیان از آن در تهیه ی انواع ماسک های پوستی به خصوص همراه با عسل برای درمان لک ، اگزما ، جای جوش و آکنه و به عنوان روشن کننده پوست استفاده می کنند . استفاده از ژل حاوی شیرین بیان ۳ بار در روز به مدت ۲ هفته میزان قرمزی و تورم پوست را کاهش می دهد . عصاره شیرین بیان هم مانند عصاره چای نعناع که ROYKA به تحقیق درباره خواص آن پرداخته ، به عنوان یک التیام دهنده ی بیماری های پوستی نظیر اگزما و پسوریازیس بسیار مفید است .

شيره شيرين بيان چيست

گلیسیریزین موجود در عصاره ی شیرین بیان در درمان اختلالات کبدی با کاهش سمیت مؤثر است و سبب تثبیت وضعیت کارکردی نرمال کبد می شود . همچنین مطالعات دیگر نشان می دهد که فلانوئید ایزولیکویریتیگنین موجود در شیرین بیان که دارای خاصیت آنتی اکسیدانی و بازدارندگی است موجب حفاظت از سلول های کبد از چربی بالا ، آسیب های ناشی از استرس و آسیب های ناشی از رژیم می شود .

ریشه شیرین بیان یکی از داروهای مؤثر در درمان PMS یا به عبارتی سندروم یائسگی است . شیرین بیان به دلیل آنکه سرشار از ایزوفلاون ها است به حفظ تعادل هورمون های استروژن و پروژسترون در بدن کمک می کند . این امر باعث کاهش میزان گرگرفتگی و بهبود سلامت جسمی زنان و مبارزه با افسردگی در دوران یائسگی می شود .

گیاه شیرین بیان به دلیل آنکه حاوی فیتواستروژن هاست به بالا بردن سطح هورمونی در بدن کمک می کند . در نتیجه مانند گیاه سنبل الطیب و همچنین با توجه به خواص زنیان این گیاه در تسکین گرفتگی عضلات ، میزان شدت خونریزی و گرفتگی قاعدگی برطرف می شود .

به دلیل وجود اثرات ضد پرولیفراتیوی در عصاره ی شیرین بیان ، باعث محدود کردن رشد سلوهای سرطانی به خصوص سرطان سینه می شود . این امر به دلیل وجود فلانوئیدهای مؤثر مانند ایزولیکویریتیگنین ها است که فعالیت ضد توموری دارند و سرطان را سرکوب می کنند .

مصرف شیرین بیان سبب تقویت سطح اینترفرون می شود . این ماده یک عامل ضد ویروس است که همراه با گلیسیریزین اسید سبب تحریک سلول های ایمنی شده و به مبارزه با ویروس ها و باکتری های عفونی مانند آنفولانزا می پردازد . همچنین در درمان سل ریوی و کاهش طول درمان بسیار موثر است .

وجود ترکیب گلیسیریزین اسید ، به شیرین بیان خاصیت ضد ویروسی ، ضد قارچی و باکتریایی داده است . طبق تحقیقات این خاصیت شیرین بیان در مهار رشد ویروس تب خال و درمان عفونت های ریوی ناشی از ویروس واریسلا زوستر بسیار مؤثر است . همچنین گلیسیریزین موجود در ریشه با افزایش تولید کموکاین های بتا به مهار تکثیر سلولی کمک کرده و از تخریب سلول های سفید خون توسط ویروس HIV جلوگیری می کند . بنابراین ایمنی بدن را تضمین می کند .

همچنین وجود این اسید در شیرین بیان در درمان ویروس هپاتیت B و هپاتیت C و بهبود عملکرد کبد بسیار مؤثر است .

عصاره ی شیرین بیان در حفظ موی سالم و مراقبت از مو با کاهش ترشح روغن و جلوگیری از شوره سر همانند روغن سیر بسیار موثر است . ابن عصاره با مهار رشد هورمون دی هیدروتستوسترون به درمان ریزش مو و تقویت رشد سریع مو کمک شایانی می کند .

مصرف چای شیرین بیان با احیای تخمک گذاری منظم به اختلالات هورمونی مانند پلی کیستیک تخمدانی و مشکلات و عوارض باروری در زنان بسیار کمک می کند . همچنین همان طور که گفته شد در نرمال کردن قاعدگی های نامنظم بسیار مؤثر است .

ریشه شیرین بیان دارای آنتی اکسیدان و فلانوئید گلابریدین است . وجود این ترکیبات مؤثر به شیرین بیان این خاصیت را می دهد که از تجمع لیپوپروتئینیا کلسترول LDL جلوگیری کند در نتیجه در درمان و کاهش کلسترول و بیماری نظیر آترواسکروز بسیار مؤثر است .

شیرین بیان به دلیل خاصیت ضد میکروبی در درمان مشکلات دهان و دندان ، ورم لثه و التهاب ریه بسیار مفید است . از ایجاد استرپتوکوک موتاس و بیوفیلم ها و پلاک های دندانی جلوگیری می کند . به خاطر این خاصیت شیرین بیان از آن در تهیه ی برخی خمیر دندان ها استفاده می کنند . علاوه بر موارد فوق شیرین بیان در درمان اختلالات عصبی مانند فلج بل و بیماری لیم بسیار مؤثر است .

عصاره شیرین بیان بر عکس آنکه به نظر شیرین می آید و احتمال افزایش کاری و چاقی ایجاد می کند اما در اصل در پیشگیری از چاقی بسیار مؤثر است . به دلیل وجود فلانوئید موجود در شیرین بیان این ماده به صورت قابل توجهی در کاهش چربی و وزن بدن و میزان تری گلیسیرید بسیار موثر است .

عرق شیرین بیان طبع گرم و خشکی دارد . فقط کافی است برای آنژین ۱۰ گرم شیرین بیان را در ۲۵۰ سی سی آب سرد بریزید تا به جوش بیاید . بعد از ۵ دقیقه بگذارید ۱۲ ساعت بماند . سپس آن را صاف کرده و طی چند نوبت در شب و به مدت یک هفته میل کنید .

از دیگر فواید آن می توان به :

اشاره کرد .

از پودر شیرین بیان در درمان آکنه و اگزما استفاده می شود . در صورتیکه بخواهید آن را به صورت موضعی مصرف کنید می توانید با ژل یا عسل مخلوط کنید و به پوست خود بمالید . چنانچه بخواهید آن را به صورت خوراکی میل کنید باید پودر را داخل کپسول های گیاهی بریزید . طبق گفته ی سازمان بهداشت جهانی (WHO) میزان توصیه شده ی مصرف ریشه ی شیرین بیان کمتر از ۷۰ میلی گرم در روز است .

برای تهیه ی چای از برگ های خشک شده ی گیاه شیرین بیان استفاده می کنند . که در درمان مشکلات تنفسی ، کلیوی و گوارشی بسیار مفید است . برای اثرگذاری بیشتر می توان ریشه ی شیرین بیان را با ریشه ی گل ختمی و پوست درخت نارون باهم ترکیب کنید و به عنوان چای شفا بخش برای درمان گلودرد از آن استفاده کنید . مصرف بیش از ۲۰۰ گرم چای شیرین بیان در روز توصیه نمی شود .

این معمول ترین شکل شیرین بیان است که از آن در تهیه ی انواع آب نبات ها و نوشیدنی ها استفاده می شود . میزان مصرف مناسب و به اندازه ی شیره ی شیرین بیان نباید بیش از ۳۰ میلی گرم باشد .

روغن شیرین بیان عمدتا از روغن گیری و پرس گرم یا از طریق اوین کریپتست روغن گیری می شود . این روغن خواص و فواید بی شماری دارد که یکی از آنها درمان گرفتگی عضلات است خاصیت دیگر آن از بین بردن نفخ می باشد .

شیرین بیان را با توجه به گونه هایش می توان در ۴ نوع زیر معرفی کرد :

عصاره شیرین بیان حاوی ترکیبات مختلفی است که مهمترین آن گلیسریزین می باشد . این ترکیب شیرین است . در اثر هیدرولیز به اسید گلیسیریتینک و همچنین دو مولکول گلوگورونیک اسید و آب تبدیل شده که به همان اندازه میزان شیرینی خودش را از دست می دهد .

علاوه بر این ترکیب شیرین بیان حاوی فلاونوئیدها و ایزوفلاونوئیدها ، استرودل ها ، تری پنوئیدها ، قندهای شامل گلوکز و ساکاروز ، لیگنین ، روغن های فرار ، نشاسته ، آمین ها ، اسیدهای آمینه ، نمک های پتاسیم ، کلسیم و در نهایت موم ها می باشد .

ریشه های این گیاه حاوی کومارین ، فلاون ، روغن های فرار و استرول گیاهی است .

گیاه شیرین بیان در حدود ۴۰۰۰ سال پیش به عنوان تقویت کننده ی بدن توسط بابلیان شناخته شد . ریشه این گیاه در سال ۱۹۲۳ میلادی در مقبره توتانخامون کشف شد . مصریان باستان از آن به عنوان یک عصاره ی شفا بخش استفاده می کردند . پزشکان مصری برای کم کردن میزان تلخی داروهای تلخ مزه همچنین معالجه امراض کبد و مشکلات دستگاه گوارش از عصاره شیرین بیان استفاده می کردند .

شیرین بیان به عنوان ریشه شیرین منسوب است و ریشه شیرینش بسیار شیرین تر از شکر است . بیش از هزار سال است که از این گیاه در سیستم سنتی پزشکی چینی مورد توجه قرار گرفته است و به حافظ صلح معروف است . شیرین بیان یکی از پرمصرف ترین گیاهان جهان است و در حال حاظر در فرانسه ، اسپانیا ، روسیه ، انگلستان ، آلمان ، خاورمیانه و آسیا رشد می کند .

شیرین بیان از جمله گیاهان دارویی خودروست . بنابراین کمتر مورد کشت و کار قرار می گیرد . به شدت نور پسند است و در طول مدت رویش به هوای گرم و مرطوب نیاز دارد . بنابراین برای رشد این گیاه باید خاک های حاصلخیز در زمین های پایین تر از سطح دریا باشد و همچنین از آفتاب کافی برخوردار باشد .

روش کاشت و تکثیر این گیاه به این گونه است که شیرین بیان از آن جایی که از ریشه و ریزوم تکثیر می کند ، در فصل پاییز کشاورزان ریزوم گیاهان ۴ ساله را از خاک دراورده و به قطعات ۲۰ سانتی متری تقسیم می کنند . سپس آن ها را در ردیف هایی با فاصله ۷۰ سانتی متری می کارند . فاصله صحیح پاجوش ها از هم باید ۳۰ سانتی متر باشد .

بعد از کاشت آن ها را آبیارزی می کنند . البته ناگفته نماند ، با کاشت بذر هم می توان این کیاه را تکثیر کرد .برداشت ریشه های شیرین بیان جدید در فصل پاییز ۳ سال بعد انجام می شود . اگر برداشت در زمین های کوچک انجام شود با بیل و اگر در زمین های بزرگ و وسیع باشد با ماشین های مخصوص صورت می گیرد .

با جوشاندن ریشه شیرین بیان و تبخیر آب آن ماده ای سیاه رنگ به دست می آید . این ماده به ۲ صورت جامد ( عصاره ) و مایع ( شیره ) است . در هر ۳۵ گرم عصاره شیرین بیان حدود ۱۰۰ کالری وجود دارد . در کشورهای غربی کاربرد اصلی عصاره در شیرین کردن فراورده های غذایی است . مقدار شیرینی عصاره شیرین بیان تقریبا ۵۰ برابر قند است .برخی از مردم از ریشه خشک شده شیرین بیان به عنوان چاشنی استفاده می کنند .

کشورهای غربی از طعم عصاره شیرین بیان در تهیه ی انواع آب نبات ها و تنقلات استفاده می کنند . محبوب ترین شیرینی جات تهیه شده از شیرین بیان در انگلستان است . به غیر از آب نبات های شیرین ، آب نبات با طعم های تند و شور هم طرفداران زیادی دارد . طعم اغلب این گونه تنقلات به دلیل مخلوط فراورده ی شیرین بیان با روغن تخم انیسون است . در هلند یک آب نبات معروف به نام Drop ، یکی از پرطرفدارترین انواع آب نبات هاست که از عصاره شیرین بیان استفاده می کنند .

همچنین یک نوع آب نبات دیگر هلندی وجود دارد به نام Zout Drop که از ترکیب شیرین بیان ، نعنا ، جوهر نعنا و یا برگ بو درست شده است . شیرینی پانتفرکت یکی از محبوب ترین شیرینی ها در یورکشایر است که از ترکیب شیرین بیان با شکر تهیه شده است . از چاشنی شیرین بیان در تهیه ی نوشابه های غیر الکلی و جوشانده های گیاهی به عنوان ته مزه ی مطبوع استفاده می شود .

نوشابه محبوب هلندی ها نوعی لیکور است که ماده ی اصلی آن شیرین بیان است . مردم ایتالیا از آن جا که دوست دارند به صورت مستقیم و طبیعی از طعم شیرین بیان لذت ببرند . بنابراین ریشه این گیاه را از زمین بیرون می کشند بعد از شستشو از آن به عنوان خوشبو کننده ی دهان استفاده می کنند . علاوه بر ایتالیا ، انگلستان و کالابریا عصاره خالص شیرین بیان را بدون افزودن شکر ، به شکل قطعات کوچک سیاه رنگ مصرف می کنند که طعم تلخ و تندی دارد .

در طب سنتی از زمان های باستان تاکنون از پودر شیرین بیان به عنوان یک خلط آور مؤثر استفاده می شده است . به خصوص در هند در دارویی به نام Ayurvedic و خمیر دندان به نام Jastimadhu از پودر ریشه استفاده می کنند . ترکیبات موجود در شیرین بیان به خصوص در ریشه خاصیت ضد میکروبی دارد بنابراین در مقابله با پوسیدگی دندان مانند محافظ عمل می کنند . به همین دلیل از آن علاوه بر خمیر دندان در محلول های شستشو هم استفاده می شود .

همچنین در درمان اسپاسم عضلات ، برونشیت ، روماتیسم ، تورم و ورم مفاصل بسیار کاربرد دارد . از عصاره شیرین بیان در تهیه ی شربت سرفه ، درمان زخم های دهان و دستگاه گوارشی استفاده می کنند . شیرین بیان به عنوان ملین در تکرر ادرار و درمان یبوست بسیار مفید است . به عنوان عامل ضد ویروسی برای درمان جای زخم ، التهاب زونا ، چشم و دستگاه تناسلی به کار می رود .

از دیگر کاربردهای شیرین بیان می توان به درمان کننده ی زخم معده ، اثنی عشر ، سرطان معده ، سوء هاضمه و از بین بردن نفخ شکم اشاره کرد .

شیرین بیان در کنار تمام خواص بی نظیر و کاربردهای فراوان آن که خدمتتان عرض کردیم یکسری عوارضی را هم دربر دارد . این عوارض ممکن است به دلیل وجود اسید گلیسیریزین موجود در ترکیبات باشد .بنابراین در میزان مصرف آن باید یکسری احتیاطاتی را در نظر گرفت . همچنین سعی شود از شیرین بیان در مدت زمان کمتر از یک ماه استفاده شود . زیرا استفاده ی طولانی مدت آن سبب بروز عوارض می شود .

از جمله مضرات شیرین بیان می توان به موارد زیر اشاره کرد .

۱ . داروی درمان هر نوع عفونت مانند مالاریا ، سل یا HIV

۲ . درمان دردهای مفاصل و یا سردرد های عصبی

۳ . درمان آسم ، افسرگی و سرطان

۴ . استفاده از قرص های کنترل بارداری

۵ . اختلال عملکرد نعوظ و درمان بیماری رفلاکس معده

۶ . داروهای کنترل فشار خون بالا ، کلسترول و مشکلات قلبی

۷ . درمان اختلال روانی و تشنج

اگر به شیرین بیان حساسیت دارید و یا مشکلاتی از قبیل سطح پایین پتاسیم در خون ، داشتن سرطان پستان یا تخمدان و یا رحم و یا فیبروز رحمی دارید از مصرف شیرین بیان خودداری کنید .

همچنین افراد مبتلا به بیماری های کلیوی ، قلبی و همچنین کسانی که غذاهای شور زیاد می خورند از مصرف شیرین بیان باید بپرهیزند .

در صورتیکه شیرین بیان را از داروخانه یا عطاری ها تهیه کنید به کمک بروشور و راهنمای موجود روی محصول شما به راحتی می توانید میزان مصرف آن را در روز متوجه شوید . شیرین بیان را می توانید به صورت پودر ، ریشه ، عصاره و یا چای مصرف کنید . فقط سعی کنید از مصرف زیاد و بی رویه ی آن خودداری کنید .

اگر از شیرین بیان به صورت موضعی به عنوان درمان پوستی استفاده می کنید حواستان باشد آن را به دهانتان نزنید . از مصرف شیرین بیان ۲ هفته قبل عمل جراحی پرهیز کنید . این محصول را دور از رطوبت و گرما و نور نگهداری دکنید .

برای تهیه ی شربت شیرین بیان کافی است ریشه ی بدون پوست این گیاه را پودر کرده و با آب مخلوط کنید . سپس بجوشانید تا غلیظ شود .

برای درست کردن دم کرده باید ۵۰ گرم ریشه ی شیرین بیان بدون پوست را آسیاب کنید و در یک لیتر آب جوش بریزید . بگذارید به مدت ۱۰ دقیقه دم بکشد .

برای ا ین منظور هم ۵۰ گرم ریشه ی شیرین بیان بدون پوست را آسیاب کنید و در ۱۰۰ گرم آب بریزید . بگذارید آنقدر بجوشد تا دو سوم آن باقی بماند .

۱۰ گرم از ریشه ی تمیز شده ی شیرین بیان را با ۱۰ گرم ریشه انار شیرین همراه با ۱ لیوان آب سرد به مدت ۱۵ دقیقه به صورت آهسته بگذارید بجوشد . سپس صاف کنید و به مدت ۴۰ روز ناشتا میل کنید .

ریشه ی شیرین بیان را بکوبید . به میزان ۲ قاشق سوپ خوری همراه با یک قاشق نعناع پودر شده ، ۱ قاشق بابونه و ۱ قاشق زیره سبز مخلوط کنید . بعد از هر وعده غذا یک قاشق مرباخوری از این ترکیب را با ۱ لیوان آب جوش به مدت ۱۰ دقیقه دم کنید و به جای چای بنوشید .

به جای استفاده از گیاه شیرین بیان ، در بعضی مواقع می توانید از عرق این گیاه استفاده کنید . مقدار مصرف عرق شیرین بیان برای بزرگسالان ، روزی ۳ بار ۱ فنجان ، برای کودکان روزی ۳ بار به میزان نصف فنجان میل شود . بهترین زمان مصرف آن در ئسط غذاست .

مصرف شیرین بیان هم مانند تخم کتان ، در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی شود . این به این علت است که مصرف بیش از حد سبب تولید سم در رحم می شود و منجر به عواقب کشنده ای مانند زایمان زودهنگام و یا سقط جنین می شود .

بله . با تاثیر شیرین بیان بر میزان تولید هورمون تستوسترون در آقایان ، علاقه آنها نسبت به برقراری رابطه جنسی کاهش می یابد .

مطلب بسیار عالی بود ممنونم

کامل و جامع با تشکر از رویکا

فروشگاه اینترنتی رویکا ، با هدف رضایت خاطر شما عزیزان پا به عرصه فعالیت فروش کلیه محصولات بصورت اینترنتی نمود . تمامی فعالیت ها رویکا از سوری سازمان مدیریت و نظارت بر روی کسب و کار اینترنتی نظارت میگردد .
امید است تا بتوانیم قسمتی کوچک از نیاز های شما هموطنان عزیز را رفع نماییم .

انبار مرکزی فروشگاه : مشهد ، کلاهدوز ۲۳ پلاک ۴۹

05137238070 – 021284233

info[@]royka[.]ir

پاسخگویی 24 ساعته در تمام ساعات روز

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید

برای آگاهی از جدیدترین اخبار برندها و دریافت تخفیف‌ها و پیشنهادات ویژه، در خبرنامه سایت عضو شوید

تمامی حقوق این وبسایت متعلق به فروشگاه رویکا میباشد

به گزارش خبرگزاری تسنیم، شیرین بیان گیاه بومی مناطق مدیترانه است و در ایران در اکثر نقاط کشور می روید . شیرین بیان گیاهی است چند ساله و دارای ساقه ای بطول یک متر که در نواحی معتدل تا ارتفاع دو متر می رسد . برگهای آن مرکب از تعدادی برگچه های فدر و سبزرنگ می باشد . گلهای آن برنگ بنفش ، سفید . زرد است میوه آن مانند نیام و محتوی 5 تا 6 دانه می باشد .

ریشه شیرین بیان بطور خیلی عمیق در زمین فرو می رود . پوست ریشه قهوه ای سیر وس یاه است . مغز ریشه زرد رنگ بوده و طعم آن بسته بانواع مختلف تغییر می کند . مثلا شیرین بیان اسپانیا طعم ملایم درد در حالیکه شیرین بیان یونان دارای طعم تلخ است . ترکیبات شیمیایی:

ریشه شیرین بیان دارای گلوکز ،‌ساکاروز ، آسپاراژین ، مواد آلبومیدی ،‌رزین و کمی اسانس میباشد . ماده اصلی که باعث شیرینی این گیاه است گلیسیرین خوانده می شود . در شیرین بیان ماده ای بنام لکوریتی جننی چالکون وجود دارد که خاصیت دفع اسپاسم عضلات را دراست . خواص داروئی:

شیرین بیان از مظر طب قدیم ایران معتدل است .

شیرین بیان را بصورت قطعات کوچک به قطر 0/5 سانتیمتر و طول 1/5 سانتیمتر بفروش می رسانند .شيره شيرين بيان چيست

1)مهمترین خاصیت شرین بیان که جدیدا کشف شده است و در آلمان و اروپا و آمریکا ساتفاده می شود درمان کننده زخم معده و سرطان معده است برای این منظور شربت شیرین بیان را تهیه کرده و هر روز بمقدر یک قاشق غذا خوری قبل از غذا به مریض بدهید و اگر این عمل را تا 4 ماه تکرار کنید شخص معالجه خواهد شد .

2)برای تقویت عمومی بدن مفید است

3)خوردن آن از پیری جلوگیری می کند

4)برای نرم کردن سینه موثر است

5)زخم ها و تاول های پوست را با چای شیرین بیان شستشو دهید تا زود خوب شود .

6)ملین است و معمولا آنرا با گیاهان دیگر مخلوط می کنند که انقباضات را کم می کند

7)مدر و عرق آور است

8)برای برطرف کردن زخم و التهاب دهان ریشه شیرین بیان را بمکید .

9)سرفه را برطرف می کند

10)ورم معده را برطرف می کند

11)تنگی نفس را تسکین می دهد

12)برای درمان سوء هاضمه مفید است

13)برای از بین بردن نفخ شکم مفید است

14)چشم را تقویت کرده و رفع سردرد می کند برای این منظو از فرمول زیراستفاده کنید :

2 گرم ریشه شیرین بیان را پودر کرده و با یک گرم شکر و یک گرم رازیانه مخلوط کنید سپس آنرا در آب خیس کرده و هر روز بخورید.

15)برای درمان موخوره چای شیرین بیان را به سر بمالید .

16)برای رفع بوی بد زیر بغل و پا از برگ های شیرین بیان پماد درست کرده و در این قسمت ها بگذارید .

طرز استفاده:

دم کرده شیرین بیان : مقدر 50گرم ریشه بدون پوست شیرین بیان را آسیاب کرده و در یک لیتر آب جوش بریزید و بگذارید مدت 10 دقیقه دم بکشد .

جوشانده شیرین بیان : 20 گرم ریشه شیرین بیان بدون پوست را آسیاب کرده و در 100 گرم آب ریخته و آنقدر بجوشانید که دو سوم آن باقی بماند .

شربت شیرین بیان : ریشه شیرین بیان بدونپ وست را آسیاب کرده و با آب مخلوط کرده و آنقدر بجوشانید تا غلیظ شود

تکه های شیرین بیان : مانند آب نبات می توانید در دهان گذاشته و بمکید .

مضرات :

استفاده زیاد از شیرین بیان برای طحال مضر است و اگر می خواهید از شیرین بیان برای برطرف کردن بیماری و برای مدت طولانی استفاده کنید بهتر است آنرا با کتیرا بخورید .

منبع: پایگاه جامع اطلاع رسانی پزشکان ایران

شيره شيرين بيان چيست

انتهای پیام/

شيره شيرين بيان چيست
0

شیرین بیان انواع مختلف دارد:

مصرف زیاد این ماده سبب افزایش وزن نیز می‌شود.

شیرین بیان انواع مختلف دارد:

مصرف زیاد این ماده سبب افزایش وزن نیز می‌شود.

شیرین بیان انواع مختلف دارد:

مصرف زیاد این ماده سبب افزایش وزن نیز می‌شود.

شیرین بیان انواع مختلف دارد:

مصرف زیاد این ماده سبب افزایش وزن نیز می‌شود.

شیرین بیان انواع مختلف دارد:

مصرف زیاد این ماده سبب افزایش وزن نیز می‌شود.

﻿

فواید شیرین بیان برای سلامتی

خواص شیرین بیان :

گیاه شیرین بیان

التهاب و عفونت پوست :

ناراحتی معده و زخم معده :

هپاتیت C :

پوسیدگی دندان :

گلو درد :

خاصیت شیرین بیان

عوارض شیرین بیان:

ضربان قلب غیر طبیعی

فشار خون بالا

ورم

بی حالی

نارسایی احتقانی قلب

خواص شیرین بیان

تداخلات دارویی :

داروهای پتاسیم کم

داروهای فشار خون

دیورتیک ها ، قرص های آب نیز نامیده می شوند

داروهای ضربان قلب

رقیق کننده خون مانند وارفارین

استروژن ، هورمون درمانی

کورتیکواستروئیدها

نحوه استفاده از ریشه شیرین بیان :

گردآوری:بخش سلامت بیتوته

داروخانه گیاهی بیتوته

دنبال متخصص برجسته ارتودنسی در تهران هستی؟

رزرو تورهای داخلی و خارجی از درگاه معتبر

اصلاح طرح لبخند و زیبایی دندان

درمان ناهنجاری جلو بودن فک با ارتودنسی

تخفیف فوق‌العاده فریم های عینک برند

محصولات مناسب برای پاکسازی روزانه پوست

دریافت پاسخ پزشکی در کمترین زمان

سوالات پزشکیتو آنلاین بپرس

از بهترین متخصصان کودک آنلاین مشاوره بگیر

درمان فوری و بدون درد کیست مویی

متفاوت از رقیبان شغلیتان جلوه کنید

تشخیص و درمان اختلالات جنسی

درکوتاه ترین زمان پاسخ سوال پزشکیت روبگیر

ارسال فوری و محرمانه انواع کاندوم

Makan Inc.‎| All Rights Reserved – © 2013 – 2020

شیره شیرین بیان

13,000 تومان

در انبار موجود نمی باشد

شیره یا عصاره شیرین بیان (ریشمک)

این محصول در بسته بندی 200 گرمی به فروش میرسد

نقد بررسی یافت نشد…

امتیاز شماامتیاز …عالیخوبمعمولیبد نیستضعیف

امتیاز شما

021 46 81 2202 | 0912 30 22 756

خواص شیرین بیان برای ورم معده

سایر فرآورده‌های شیرین بیان

خواص پودر شیرین بیان برای معده

خواص شیرین بیان برای زخم معده

قسمت مورد استفاده : ریشه

دیدگاه

تماس بگیرید

05137238070

علت خارش پوست سر و روش های درمان سریع خارش سر

خواص و فواید بی نظیر روغن یاسمن یا همان Jasmine oil

روغن گل مغربی و عجیب ترین خواص این روغن