شعر شیر وحشی خون خورد وقت شکار

در بیت هشتم احتمالا در اثر بی‌دقتی در تایپ، مصراع اول به صورت ناصحیح درج شده. نوشته‌اید: “در پس خم می‌نمود کمین” که اشتباه است و باید بین “می” و “نمود” یک فاصله وجود داشته باشد و صورت صحیح مصراع به شکل زیر است:
در پس خم می نمود کمین

دوست دیگری نوشته‌اند که “در پس خمره می‌نمود کمین” صحیح است که البته به این شکل غلط فاحش است و اگر هم در نسخه‌ای چاپی به این شکل درج شده باشد مسلما از روی ناآگاهی و عدم درک صحیح مصراع بوده و ناشر گمان کرده که عبید فعل “نمودن” را به شکل ماضی استمراری (می‌نمود) استفاده کرده و با این طرز خوانش (در پس خم می‌نمود کمین) چون وزن مصراع کامل نمی‌شده، گمان کرده که به جای خم می‌بایست خمره بنشیند تا وزن شعر کامل شود و مصراع را به این شکل دستکاری و چاپ کرده. در صورتی که به لحاظ فرم جمله استفاده از ساخت ماضی استمراری غلط فاحش است و می‌بایست از فعل “نمودن” در شکل ماضی ساده‌ی آن (نمود) استفاده شود که عبید هم آن را به همین شکل در شعر آورده و اما کنار هم بودن کلمات “می” (به معنی شراب) و “نمود” (ساخت ماضی ساده‌ی فعل نمودن) برخی را که سواد ادبی چندانی نداشته‌اند به این اشتباه انداخته که “می‌نمود” فعل جمله است و بنابراین وزن ناقص است و باید اصلاح شود و به همین خاطر “خم” (که در شعر عبید به لحاظ پر شدن وزن باید با تشدید میم خوانده شود) را به خمره تبدیل کرده‌اند و مصراع را از صورت صحیح و روان خود خارج ساخته و متکلف و مغلوط کرده‌اند!
در بیت ۲۳ام “آنقدر لابه کرد و زاری کرد” صحیح است اما در متن یک “ی” اضافی در انتهای مصراع تایپ شده که وزن و معنی را مغشوش کرده.
در بیت ۵۴ام در مصراع نخست نوشته‌اید: “همه یکباره کردنش تعظیم”! متاسفانه من در حال حاضر به نسخه‌ی قابل اعتمادی از موش و گربه‌ی عبید دسترسی ندارم تا بتوانم با اطمینان به شما بگویم که صورت صحیح این مصراع باید به چه شکلی باشد اما چیزی را که با اطمینان می‌توانم بگویم این است که این مصراع به شکلی که شما درج کرده‌اید بدون شک غلط است.
اولا که این مصراع سست و ضعیف است و فخامت کلام دیگر مصاریع را ندارد و همین‌طور از طنطنه و ریتم سبک مثنوی حماسی در خود نشانی ندارد. ثانیا وجود کلمه‌ی “یکباره” کاملا غیرضروری و مخل فصاحت است، چرا که “یکباره” در اینجا به معنی “ناگهان” یا “ناگهانی” کاملا بی‌ربط به معنی مصراع و بیت ماقبل خود است. “همه‌ی موش‌هایی که داشتند به نزد شاه می‌آمدند ناگهان به شاه تعظیم کردند”! می‌بینید که کاملا نازیبا و دور از زبان یک شاعر بزرگ است که چنین معنی سخیفی را وارد شعر خود کند.
از همه بدتر “کردنش” است که مصراع را در حد ادبیات چال‌میدان تنزل داده! یعنی واقعا تصور می‌کنید شاعر بزرگی مثل عبید نتونسته مصراع مورد نظرش را به شکلی که خالی از ایراد فاحش باشه در بیاره و مجبور شده که “کردندش” را به شکل عامیانه‌ی “کردنش” (که حتی مطمئن نیستیم در گویش عامیانه‌ی زمان عبید آیا استفاده از چنین اَشکالی از افعال رواج داشته یا نه) تبدیل کنه؟! حتی یک شاعر درجه‌ی سه هم بهتر از این شعر می‌گه!
من احتمال می‌دم که شاید صورت اصلی مصراع به شکل زیر بوده باشه:
همه کردند پیش او تعظیم
و یا
همه کردند پیش شه تعظیم
که هم هیچ‌کدام از ایراداتی که شرحش گفته شد رو نداره و هم با شیوه‌ی سرایش شعر که در سبک فخیم خراسانی سروده شده تطابق بیشتری داره.

در باب نکته‌ای که بعضی از دوستان به اون اشاره کرده‌اند و خانم کیانا خزاعی هم شرح مبسوط‌تری راجع بهش نوشته‌اند هم لازم می‌دونم که توضیحی بنویسم.
دوستان گفته‌اند که “گربه گفتا که موش گه خورده” صحیح نیست و باید “شاه” به جای موش بنشیند تا مصراع درست شود. به نظر بنده (که همون‌طور که قبلا هم گفتم، در حال حاضر دسترسی به نسخه‌ای قابل اعتماد از موش و گربه ندارم) احتمالا “موش” در اینجا بهتر است. اولا که خوانش مصراع با “موش” روان‌تر است. ثانیا گربه داره شاه موشان رو با فحش دادن تحقیر می‌کنه و به همین لحاظ نبردن نام شاه و استفاده از لفظ موش می‌تونه به نوعی خوار کردن بیشتر شاه موشان رو معنی بدهد. ثالثا آوردن کلمه‌ی موش در کنار کلمه‌ی گربه در ابتدای همین مصراع، نه تنها بر خلاف ادعای خانم خزاعی بیت را از استواری نمی‌اندازه بلکه به لحاظ فنون ادبی جزو صنایع لفظی شمرده می‌شه و در گروه مراعات‌النظیر و تناسب (یا تضاد که زعم برخی از ادبا زیرمجموعه‌ی مراعات‌النظیر و تناسب است) قرار می‌گیره. آوردن معانی یا کلماتی که ارتباطی (یا تضادی) با هم داشته باشند در یک مصراع یا یک بیت یکی از صنایع بدیع شمرده می‌شه و عبید با کنار هم نشاندن کلمات (اسامی) گربه و موش یک صنعت ادبی را در مصراع خود ایجاد کرده. مثالی از صنعت مراعات‌النظیر و تناسب و تضاد از شعر حافظ می‌زنم تا به بازتر شدن موضوع کمک کنه:
شهره‌ی شهر مشو تا ننهم سر در کوه
شور شیرین منما تا نکنی فرهادم
در بیت فوق بین کلمات شهر و کوه تضاد وجود داره، همین‌طور بین کلمات شور و شیرین. بین کلمات شیرین و فرهاد هم تناسب برقرار است و همین‌طور بین کلمات کوه و فرهاد. اوج اعجاز حافظ در این بیت در کنار هم نشاندن کلمات شور و شیرین است. شور در بیت حافظ در معنی وجد و هیجان به کار رفته اما با آمدن در کنار شیرین (معشوقه‌ی فرهاد) تداعی‌کننده‌ی دو مزه‌ی مختلف و ناسازگار با یکدیگر نیز هستند که از این لحاظ با یکدیگر تناسب معنایی (یا به تعبیری تضاد معنایی) دارند. حال اگر کسی عقیده داشته باشه که در این بیت به جای کلمه‌ی کلمه‌ی شور بهتر بود کلمه‌ی وجد می‌نشست (وجد شیرین منما…) یا مثلا کلمه‌ی ناز قرار می‌گرفت (ناز شیرین منما …) در واقع داره تمام زیبایی بیت رو ازش می‌گیره و یکی از زیباترین صنایع ادبی بیت رو ازش بیرون می‌کشه. حال به همین دلیل هم تعویض کردن کلمه‌ی موش با شاه در واقع یکی از صنایع ادبی بیت عبید رو داره خراب می‌کنه.
به نظر من عبید در اصل شعر کلمه‌ی موش رو استفاده کرده چون از شاعر بزرگی مثل عبید خیلی بعیده که اگر مجالی برای وارد کردن فنون ادبی در شعر وجود داشته باشه عبید ازش غفلت کنه.
با تمام دلایل ذکر شده من معتقدم که این مصراع با کلمه‌ی “موش” زیباتر، روان‌تر و به زبان عبید نزدیک‌تر است.
در انتها هم یک یادآوری می‌کنم که استفاده از کلمات مهجور و منسوخ در نگارش، سطح سواد ادبی کسی رو نمایندگی نمی‌کنه و برعکس به گمان من بیشتر نشان‌دهنده‌ی اینه که نگارنده‌ی اون سطور با دنیای ادبیات بیگانه است و به زعم او ادیب کسی است که زبان مورد استفاده‌ی روزمره رو کنار بگذاره و با زبانی که فقط در نظر مردم کم‌سواد ادیبانه به نظر می‌رسه صحبت کنه! این لحن و گویش مسخره رو کنار بگذارید. شما از فروغ ادیب‌ترید؟! از شاملو ادیب‌ترید؟ از حسین منزوی و محمدعلی بهمنی و شفیعی کدکنی و قیصر امین‌پور و سهراب سپهری و … شاعرتر و ادیب‌ترید؟! لااقل یه نگاه به شیوه‌ی نگارش این بزرگان بندازید تا ببینید که زبانی که این اساتید استفاده می‌کردند چه برای نگارش و چه برای حرف زدن دقیقا همون زبانیه که عامه‌ی مردم برای حرف زدن ازش استفاده می‌کنند، حالا شاید با مقداری مهارت بیشتر در جمله‌بندی و سلاست و …. “گفتار در این باره از رده من به در است” فقط مایه‌ی خنده و تفریح افرادی است که واقعا با ادبیات سر و کار دارند. شاعران و نویسندگان از مریخ یا از سده‌های گذشته به ایران قرن حاضر سفر نکرده‌اند که با چنین لحن مسخره‌ای (برای زمان ما) حرف بزنند. شاعر و نویسنده‌ی امروزی با زبان امروزی حرف می‌زنه و اگه نزنه اصلا ادبیات نمی‌فهمه! ادبیات هنره و هنر پویا است و باید پویا باشه تا زنده بمونه. هنری که از جامعه عقب بمونه خواه ناخواه از بین می‌ره. برای چی سبک‌های مختلف در هنر ظهور می‌کنند؟ لزوم همگام بودن با جامعه باعث پیدایش سبک‌های جدید می‌شه. در شعر فارسی از خراسانی به عراقی و سپس هندی رسیدیم. بعد از اون بعضی از شاعران که سلیقه‌شون مطابق با غزل عاشقانه‌ی عراقی بود در اواخر قرن گذشته و اوایل قرن حاضر سعی کردند که سبک شعر رو به سبک غزل عراقی برگردونند و بنابراین پایه‌گذار سبک بازگشت ادبی شدند. اما از اونجا که بازگشت و به قهقرا رفتن در هنر هرگز صحیح نیست، سبک بازگشت حتی به میانسالی هم نرسید و توسط شعر نو و پس از اون شعر آزاد به کلی از هم پاشید و نتونست مقبولیتی در جامعه پیدا کنه. حالا شما میایید با زبون ۸۰۰ سال پیش حرف می‌زنید و فکر می‌کنید کلاس داره؟! فکر می‌کنید ادیب بودن‌تون رو نشون می‌ده؟ نه عزیزان من فقط نشون‌دهنده‌ی اینه که شما از ادبیات چیزی نمی‌فهمید و فقط قصد خودنمایی و افه گذاشتن دارید. شما مثل آدم حرف بزنی اما ادبیات حالیت بشه خیلی بهتره تا این که فقط افه‌ی کلمات “پارسی” بذاری و هیچی از ادبیات هم نفهمی که اتفاقا دقیقا همین افه گذاشتن‌هاست که فرق یک طرفدار جدی و پیگیر ادبیات و یک جوجه فکلی اینترنتی رو مشخص می‌کنه.
اما اگر کماکان فکر می‌کنید که با این لحن حرف زدن (من مطمئنم که شما خودتون هم می‌دونید که با این لحن حرف زدن مسخره است و هرگز در حرف زدن روزمره از این لحن کمیک استفاده نمی‌کنید و ازش فقط برای مثلا کلاس گذاشتن توی نت بهره می‌برید) شما رو ادیب نشون می‌ده، بذارید یه چند تا کلمه هم من یادتون بدهم که بتونید بیشتر کلاس بذارید!
وَسنا به معنی آرزو و خواهش
مرتییم به معنی انسان
آژفنداک به معنی رنگین‌کمان (این خیلی کلاس داره، حتما استفاده کنید!)
هنینایا به معنی دشمن
باژیم به معنی مالیات
آماتا به معنی اشراف‌زاده
دوشیارا به معنی خشکسالی
…
از این‌جور کلمات هم سعی کنید استفاده کنید تا به نظر بیاد خیلی بیشتر حالیتونه! هه!

?☹

جمال ناصر نوشته:

بنده نمی خواهم راجع به سخن وری و گویندگی شاعر اظهار رای بکنم و لکن این کتاب دوم است که از عبید زاکانی مطالعه میکنم پیشتر ازین رساله ای دلکشا از مولف مذکور را خوانده بودم که شیوه گفتار و بیان ، لهجه شاعر و کیفیت زبان دری را در عصر شاعر به خوبی نشان داده بود .
و حالا هم رساله ای دوم است که از شاعر فوق الذکر میخوانم و بعضی از قطعات و غزلیات این شاعر را خوانده ام .
من تا حدودی با شعر و ادبیات کهن پارسی سر و کار دارم ولی یک چیزی را میخواهم بگویم طرز نوشتار ، لهجه و شیوه بیان عبید خیلی ناخوشایند ردی و خراب است این حرف را دری زبان های تاجیک خوب درک می کنند که همزبان شاعر هستن و برای فارسی زبانان غیر قابل عضم است ، استفاده از کلمات چندش آور گفتار های خیلی غلیظ عوام الناس تبلور دادن فرهنگ ناپسند عامه باعث تلخی و خشکی کلام شاعر شده از ارزش کیفیت زبان دری به شدت کاسته که برای خیلی ها غیر قابل محسوس است علی الخصوص بی باکی در تهیه و انتخاب قصص و لطیفه ها شاعر از کیفیت این زبان شیرین کاهیده !!!!!

?☹

فهیمه نوشته:

توی یه کتاب صوتی ادامش این بود که بعد از پاره کردن بندها توسط گربه ،۱۰ موش خود رو اتش زده به سمت گربه میروند و او هم اتش میگیره و بقیه گربه ها از ترس فرار میکنن و موشها پیروز میشن ، اینجا ادامش نیست ، چرا?

?☹

شهرام نوشته:

اولا” که طبق نظر کارشناسان و محققین در رابطه با مقایسه اشعار ذکر شده بنام موش و گربه با سایر اشعار زاکانی بنظر می آید که نویسنده شخص دیگری به غیر از زاکانی باشد که بهر صورت جای بحث بسیار داشته و از وقت و حوصله در این مقطع خارج است. بهر حال بنظر می آید که نویسنده این مقاله، خانم کیانا خزاعی اطلاعات چندانی نیز از شاهنامه فردوسی ندارد وگرنه هرگز  داستان و سبک و تِم اشعار موش و گربه که در حقیقت شبیه یکی از سری کارتونهای “تام و جری” میباشد را با اثر عظیم حماسی حکیم طوس فردوسی بزرگ مقایسه نمی کرد تا جایی که ایشان گربه را به رستم پهلوان تشبیه میکند و بیژن را به پسربچه ای سرخورده که در راه عشق بچه گانه ای دل از کف وی برون شده!!! در جایی که ایشان میگوید؛ ‌داستان بیژن و منیژه شاهنامه درباره منیژه دختر تی نیجر؟!!! یکی از شاهان با پسری همسال خود بیژن میباشد!!! آیا خانم خزائی مطمئن  هستند که داستان عاشقانه بیژن و منیژه که اتفاقا” بر خلاف نظر ایشان خالی از هرگونه طنز  میباشد را با فیلم هالیوودی موزیکال “داستان وست ساید” اشتباه نگرفته اند…در ضمن اضافه کردن حرف الف در انتهای هر مصراع از اشعار موش و گربه آن را واجد شرایط برای مقایسه با اشعار داستان بیژن و منیژه شاهنامه مقدس نمی کند. نقد و برسی آثار ادبی و فرهنگی به همین سادگی و با این درجه از سطحی نگری به هیچ نوع امکان پذیر نمی باشد. خانم خزایی بهتر است قبل از نوشتن هر مقاله بیشتر مطالعه و از هر لحاظ جوانب هر مبحث را در نظر بگیرند.

?☹

شهرام نوشته:

در جواب آقای سینا حلمی در رابطه با زبان دری تنها همین را میتوانم بگویم که زبان دری همان زبان پارسی است و نه بیشتر از یک لهجه از زبان پارسی. مردم افغانستان هم به پارسی  صحبت می کنند، و دری یکی از انواع آن است.  
 پژوهشگران زبان پارسی همگی بر این عقیده هستند که می توان نسخه ای از زبان پارسی را که در ایران صحبت می شود پارس غربی نامید در حالی که دری، زبانی که در افغانستان صحبت می شود را می توان نوع شرقی پارسی به شمار آورد. جالب توجه است که یکی دیگر از گونه های مختلف زبان پارسی وجود دارد که در تاجیکستان صحبت می شود. این زبان پارسی تاجیک نامیده می شود در حالی که آقای حلمی آن را به غلط زبان دری نامیدند

?☹

حمید نوشته:

برای زیبا شدن می تونیم دو بیت اولی را گیومه بزارم تا متن قشنگ شود.

?☹

سید المشرق و المغرب نوشته:

سلام و خدا قوت
و تشکر فراوان از شما عزیزان ئ زحمت کشان گنجور .
خیلی خسته نباشید که واقعا گنجور یک گنج هست ….

?☹

راما نوشته:

من چون در کودکی یک نسخه قدیمی از موش و گربه رو داشتیم و بهش علاقه داشتم این رو خوندم. امروز که روی اینترنت جستجو کردم متاسفانه متوجه شدم عده ای بدون اگاهی اقدام به نشر اثار ادبی میکنن و هر بیتی رو دوست دارن حذف و هر تغییری دوست دارن میدن. اینطوری اگر یک رفرنس معتبر و یکپارچه ای نداشته باشیم در سالیان اینده ادبیاتمون نابود میشه. متاسفانه در پنج نسخه مختلف یک اثر کوتاه مثل موش و گربه دو تا با هم برابر نبود. تمام اثار دیگه بیت (مست بودم اگر گهی خوردم) از زبان موش رو حذف کرده بودن. در این نسخه خوشبختانه دوستی اشاره کرده بودند و اصلاح شده بود.

?☹

ادریس نوشته:

با سلام، بسیار خوشحالم از این که این وبگاه رو پیدا کردم، تبلیغ کنید مردم بدانند چنین وبگاهی هست. خیلی جذاب بود. قصد دارم این شعر رو برای برادر زاده ام تعریف کنم با همین وزن جالب شعر، مطمئنم خوشش میاد.

?☹

لئون نوشته:

چون عبید مقام وزارت داشته است پی به یک اصطلاح سیاسی موش و گربه در آن دوره یعنی نزدیک به هشتسد سال پیش می بریم چون موش سنبل خیانت است.
فرهنگی قدیمی به نام فرهنگ عبید نزدیک به هشتهزار سال پیش رواج داشته که بر کاسه کوزه های یافته شده آن نیز مضمون های جنسی دیده شده است و گستردگی آن در داخل ایران امروزی هم بوده است. منظور اینکه نبوغ عبید به اصالت نام اوست. عقده های جنسی او انعکاس بخش پنهان ذهن هر ایرانی در شکل اخص و نوع انسان علی العموم است.

?☹

 

کسی که داستان مرگ آخرین ببر مازندران را بازگو می کند پیرمرد 82 ساله بلند قامتی است که گذشت زمان نتوانته است پشت او را خمیده کند.چشمان سبزرنگی دارد. موهای صورتش یک دست سفید شده اند و با لهجه کردی کرمانجی صحبت می کند.

برگرفته از صفحه “دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران” http://on.fb.me/1gnl1M

“شیرمحمد” از شکار آخرین ببر ایران می گوید: ” آن موقع که ما ببر را شکار کردیم منطقه هنوز قرق نشده بود. آن روزها من جوان بودم. با شاهرخ خان به شکار رفته بودیم؛ در محل قرنکی جنگل که الان در محدوده پاک ملی گلستان است.شاهرخ خان ببر نر را تیر کرد.اول شهریور ماه بود. از طلوع آفتاب دو ساعت می گذشت که ببر را دیدیم.فصل گاومستی بود.

برای شکار گاو رفته بودیم.( گاو همان مرال یا گوزن است). شاهرخان مثل امروز من پیر بود.اما من که راهنمای او بودم سن کمتری داشتم.فاصله ببر با ما حدود 50 متر بود. اول من او را دیدم.یک لحظه که سرم را برگرداندم دیدم که ببر به طرف آب می آید. شاهرخ خان را از وجود ببر آگاه کردم.شعر شیر وحشی خون خورد وقت شکار

او تیری شلیک کرد که به سر شانه ببر خورد. ببر که تا آن لحظه ما را ندیده بود، کنجکاوانه به اطرفش نگاه می کرد. به درخت ها می چسبید، نعره می زد. من اصرار کردم که تیر دوم را بزند که بیفتد ولی او گفت با همین یک تیر می افتد. یکبار هم خواست تیر دوم را بزند ولی چون سنی از او گذشته بود و چشم هایش خوب نمی دید، منصرف شد. ببر به کف دره سرازیر شد. شاهرخان اصرار کرد که به دنبال او برویم.به او گفتم نه ببر زخمی است، خطرش زیاد است. بالاخره تصمیم گرفتیم دنبالش کنیم.

در تعقیب ببر به محلی رسیدیم که خون زیادی در آنجا جمع شده بود. بیچاره خیلی غلتیده بود. مجددا به تعقیب او پرداختیم. باز هم به جایی رسیدیم که خون زیادی دیده می شد. بالاخره به قسمت بکر و انبوهی که صخره ای بود رسیدیم. جای صعب العبوری بود. دیگر از تعقیب ببر زخمی منصرف شدیم ولی نعره های ببر زخمی همچنان به گوش می رسید…”

قصه ببر ایران این گونه به پایان می رسد_ بی سرانجام، غرق در خون، تنها؛ ببری که نه به شیوه شکارچیان واقعی، بلکه ناجوانمرادنه شکار شد.

 

GetBC(26);

نوشته شده توسط محمد وحید فرازمند در جمعه ۲۳ مهر ۱۳۹۵
ساعت ۱۲:۲۴ ب.ظ موضوع |
لينک ثابت

اگر چه هنوز نتيجه قطعي آزمايشات در خصوص علت مرگ ببر نر سيبري در باغ وحش تهران اعلام نشده است، اما كارشناسان علت مرگ اين ببر روسي را بيماري مشمشه بيان كرده‌اند.

عضو هيات رييسه كميسيون بهداشت و درمان مجلس شوراي اسلامي از بررسي بيماري و علت مرگ ببر روسي در باغ وحش ارم تهران خبر داد.حسن تامين ليچايي در گفت‌وگو با ايسنا، گفت: اين موضوع روز سه شنبه در كميسيون بهداشت و درمان بررسي مي‌شود.براساس اين گزارش، دو ببر «آمور» هشت ماه پيش از روسيه به باغ‌وحش تهران منتقل شد تا با انتقال آنها به ميانكاله نسل ببر مازندران احيا شود. متاسفانه ببر نر روز پنجشنبه بر اثر شيوع يك بيماري علي‌رغم تلاش دامپزشكان در باغ‌وحش تهران تلف شد.اگر چه هنوز نتيجه قطعي آزمايشات در خصوص علت مرگ ببر نر سيبري در باغ وحش تهران اعلام نشده است، اما كارشناسان علت مرگ اين ببر روسي را بيماري مشمشه بيان كرده‌اند.براساس اين گزارش، نتايج آزمايشات FIV ببر ماده منفي است و حال ببر ماده سيبري مساعد است.

GetBC(22);

نوشته شده توسط محمد وحید فرازمند در پنجشنبه ۲۳ دی ۱۳۸۹
ساعت ۷:۵۶ ب.ظ موضوع |
لينک ثابت

GetBC(21);

نوشته شده توسط محمد وحید فرازمند در پنجشنبه ۲۳ دی ۱۳۸۹
ساعت ۱۲:۴۶ ب.ظ موضوع |
لينک ثابت

با دو قلاده ببر، نسل این گونه احیا نمی‌شود

حمید میرزاده

بحث بر سر تبادل ببر و پلنگ بین روسیه و ایران یکی از خبرسازترین رخدادهای حیات وحش ایران در زمستان 88 بود. پس از این ماجرا، زمزمه‌های قوت گرفتن مذاکرات قدیمی ایران و هند در مورد تبادل شیر و یوزپلنگ هم به گوش می‌رسید. فارغ از مسایل سیاسی مرتبط با این گونه مذاکرات، نظرات کارشناسی متعددی نیز درباره تبادل گربه سانان بین ایران و روسیه از زبان کارشناسان ایرانی در رسانه‌های خبری منتشر شد. اهمیت بالای موضوع تبادل گربه سانان، ما را بر آن داشت تا نظر کارشناسی «اورس برایتن موزر» (Urs Breitenmoser ) رییس کارگروه ویژه گربه سانان IUCN را جویا شویم. موزر، یکی از متخصصان برجسته در زمینه گربه سانان است که یکبار در سال 1387 نیز برای ارزیابی پروژه بین‌المللی حفاظت از یوزپلنگ آسیایی به ایران سفر کرده است. او معتقد است تنها با دو قلاده ببر نمی‌توان نسل این گربه سان را در ایران احیا کرد.

ادامه مطلب

GetBC(19);

نوشته شده توسط محمد وحید فرازمند در یکشنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۸۹
ساعت ۱۲:۵۲ ق.ظ موضوع احیای ببر مازندران حقیقت یا خیال؟ |
لينک ثابت

جام جم آنلاین: رئیس سازمان حفاظت محیط زیست گفت: ایران و روسیه جمعه آینده در مراسمی ویژه و با حضور دو جانورشناس برتر دو کشور، یک قلاده یوزپلنگ آسیایی را با یک قلاده ببر مازندان، در ایران مبادله می کنند.

به گزارش واحد مرکزی خبر محمد جواد محمدی زاده در نشست خبری افزود: همکاری با روسیه با هدف احیای دوباره ببر مازندران در زیستگاه اصلی خودش یعنی میانکاله مازندران و حاصل مطالعات دقیق علمی چند ماهه، با حضور جانورشناسان و دانشمندان است.

وی گفت: اداره طرح احیای ببر مازندران در میانکاله، به مدت پنج سال، برعهده روس ها گذاشته می شود و ایران هم در مقابل، مسئولیت پنج ساله طرح احیای یوزپلنگ اسیائی را در روسیه برعهده می گیرد.

محمدی زاده افزود: در نظر داریم، طرح احیای شیر را نیز در ایران اجرا کنیم.

GetBC(18);

نوشته شده توسط محمد وحید فرازمند در سه شنبه ۳۱ فروردین ۱۳۸۹
ساعت ۱۲:۵۰ ق.ظ موضوع |
لينک ثابت

قابل توجه عزیزانی که به خواندن شعر علاقه مند هستند پست جدیدی با نام (جرقه های اتصال) در وبلاگ قرار گرفته است که مجموعه ای از اشعار مختلف می باشد.لطفا در بهتر شدن آن من را از کمک ها و نظرات پر ارزشتان محروم نکنید.

GetBC(16);

شعر شیر وحشی خون خورد وقت شکار

نوشته شده توسط محمد وحید فرازمند در یکشنبه ۷ مهر ۱۳۸۷
ساعت ۵:۵۵ ب.ظ موضوع جرقه های اتصال |
لينک ثابت

 

GetBC(14);

نوشته شده توسط محمد وحید فرازمند در یکشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۸۷
ساعت ۶:۷ ب.ظ موضوع تصاویر زیبا از ببر و شیر |
لينک ثابت

شير نر= در هر گله شير 2 تا 4 شير نر وجود دارد.اين شيرها از ورود ديگر شيرها به قلمروشان جلوگيري مي كنند.شير نر تنها گربه بزرگي است كه گردن و سينه اش از يال پوشيده شده است.شير نر با داشتن يال بلندش،بزرگ تر به نظر مي رسد و اين باعث وحشت دشمنانش شده وضمنا يال باعث ميشود كه شير در موقع جنگ كمتر آسيب ببيند.

شيرهاي نر تنبل هستند،آنها تنها جفت گيري كرده و بر قلمروشان نظارت مي كنند و بيشتر طول روز را مشغول استراحت هستند و به ندرت اقدام به شكار مي کنند.آنها براي ارتباط برقرار كردن با ساير اعضاي گله غرش مي كنند كه صداي آن تا دوردست ها شنيده مي شود.صداي شير از ديگر گربه سانان بلندتر است.شيرها  بزرگ ترين و قوي ترين گربه هاي ساكن آفريقا هستند.

وظيفه شير نر محافظت از گله در برابر متجاوزان است.هرگاه 2 شير نر با هم بجنگند،برنده  رئيس گله خواهد بود.شير نر با چنگ كشيدن روي درخت و جاي گذاشتن بوي قوي از خود قلمرواش را علامت گذاري ميكند و معمولا در بازگشت درخت ها را دوباره بو مي كند تا مطمئن شود اثر بو هنوز باقي مانده است.

شير ماده =وظيفه شكار بر عهده شيرهاي ماده بخصوص شيرهاي ماده كوچكتري است كه جفت نر ندارند.شيرها چون به صورت جمعي زندگي مي كنند،هنگام حمله معمولا طعمه را محاصره كرده و راه فرار را بر او مي بندند.اين شيرها معمولا حيوانات بزرگتر از خودشان را شكار مي كنند.

اگرچه وظيفه شكار بر عهده شيرهاي ماده است اما شيرهاي نر اول غذا مي خورند،همچنين شير ماده در پرورش توله ها از كمك شير نر محروم است و به تنهايي توله ها را بزرگ مي كند.جمعيت هر گله به 30 قلاده شير مي رسد.

GetBC(13);

نوشته شده توسط محمد وحید فرازمند در جمعه ۱۴ تیر ۱۳۸۷
ساعت ۶:۴۴ ب.ظ موضوع اطلاعاتی مختصر اما مفید در مورد شیرها |
لينک ثابت

مدیر کلمحيط زيست استان كرمانشاه گفت:به منظور تكثير و حفظ نسل گونه گوزن زرد ايراني،در يكي از مناطق حفاظت شده استان كرمانشاه كار پرورش اين گونه جانوري با ارزش را انجام خواهيم داد.حميد رضا صمدزاده در گفتگو با ايرنا اين كار را در راستاي برنامه هاي مطالعاتي،تحقيقاتي و اجرايي اين سازمان توصيف كرد و افزود:مقدمات اين پروژه مانند فنس كشي در هشت هكتار از مناطق حفاظت شده استان توسط اين اداره فراهم شده و ساير امور در اين خصوص را به بخش خصوصي واگذار خواهيم كرد.

وي در خصوص تنوع حيات وحش استان كرمانشاه گفت:در زيستگاه هاي استان كرمانشاه 45 گونه پستاندار،180 گونه پرنده،33 گونه ماهي،و33 گونه خزنده زندگي مي كنند كه بعضي از اين گونه ها مانند سوسمار عجيب كرمانشاهي از نوع كمياب يا منحصر به فرد مي باشند.وي همچنين افزود از هشت هزار گونه گياهي در كشور،يك هزار و 200 گونه آن در كرمانشاه وجود دارد.(به نقل از روزنامه باختر)

 

GetBC(12);

نوشته شده توسط محمد وحید فرازمند در چهارشنبه ۱ خرداد ۱۳۸۷
ساعت ۳:۵ ب.ظ موضوع پروژه تربیت گوزن زرد ایرانی در کرمانشاه اجرا میشود |
لينک ثابت

نازک آرای تن ساق گلی که به جانش کشتم و به جان دادمش آبُ ای دریغا به برم می شکند.

GetBC(10);

نوشته شده توسط محمد وحید فرازمند در یکشنبه ۱ اردیبهشت ۱۳۸۷
ساعت ۱۰:۱۶ ب.ظ موضوع |
لينک ثابت

 

برای دیدن باقی عکس ها به جدول زیر مراجعه کنید :

 

GetBC(8);

نوشته شده توسط محمد وحید فرازمند در جمعه ۷ دی ۱۳۸۶
ساعت ۷:۴۸ ب.ظ موضوع تصاویر زیبا از ببر و شیر |
لينک ثابت

به طور کلی از ببر 8 زیرگونه وجود دارد که عبارتند از:

1-ببر سیبری 2-ببر بنگال 3-ببر مازندران 4-ببرچین 5-ببر هند و چین 6-ببر جاوه 7-ببر سوماترا 8-ببر بالی که ببرهای سیبری اجداد هفت زیرگونه  دیگر میباشند.

ببرها به طور کلی در نیزارها-بوته زارها و جنگل ها زندگی می کنند و در حال حاضر ببرهای جهان در زیست گاههای متنوعی قرار دارند.آنها از مناطق سرد شمالی در سیبری تا مناطق گرمسیری جنوبی در هند و جاوه پراکنده اند و نکته جالب در مورد ببر اینست که این گربه های بزرگ را تنها در آسیا می توان مشاهده کرد.

دو گونه زیبا و باشکوه از ببرها ببرهای سیبری و بنگال هستند.ببر سیبری بزرگترین گربه سان کره زمین است که از ببر بنگال بزرگتر و قوی تر است و پوست ضخیمی دارد که از او در برابر سرمای شدید محافظت می کند.

با توصیف ویژگی های این دو نوع ازببرها(ببر سیبری و ببر بنگال) بهتر می توانیم خصوصیات ببر مازندران را بشناسیم.می توان گفت ببر مازندران به لحاظ خصوصیات ظاهریش بین دو ببر سیبری و بنگال قرار می گیرد.اندازه و وزن ببر مازندران از ببر سیبری کوچکتر و از ببر بنگال بزرگتر بوده

و پوست بدنش از ببر سیبری نازک تر و از ببر بنگال ضخیم تر بوده است.

در واقع ببر مازندران بعد از ببر سیبری بزرگترین ببر روی کره زمین بوده است حالا خودتان تصور کنید و ببینید که ما چه موجود با شکوهی را از دست داده ایم.واقعیت این است که هر چه اطلاعات ما از ببر زیبای مازندران بیشتر باشد بخاطر از دست دادن آن تاسف بیشتری می خوریم.

به نوشته بعضی از جراید تا قرن هفدهم تنها آشنایی غربی ها با ببرها از طریق ببر مازندران بوده است و در

آن زمان اطلاعات چندانی در مورد ببرهای شرقی در دست نبوده است و ببر خزر به عنوان ببری زیبا و قوی شناخته می شده است.در زمان های خیلی دور هم رومیان باستان در جنگ گلادیاتورها از ببر خزر و شیر پارسی استفاده می کرده اند.استاد بزرگ عالم هنر شکسپیر در یکی از آثار خود بنام مکبث از ببر مازندران سخن گغته است.

ببرها می توانند به خوبی بپرند به طوری که قادرند با یک پرش خود را به بالای اتوبوس یا شاخه درخت برسانند.ببرها برخلاف بساری از گربه سانان شناگران ورزیده ای هستند و بر اساس شواهد باقی مانده ببر

مازندران شناگر خوب و قابلی بوده است.ببر می تواند فقط با یک گاز از گلو یا پشت گردن گوزن او را از پای درآورد.

پنجه های ببر چنان قدرتی دارند که می توانند شکار را با یک ضربه محکم به زمین بیندازند.ببرها چنگال هایشان را در مواقعی که برایشان کاربردی ندارند به داخل جمع می کنند.ببر بزرگترین عضو خانواده گربه سانان است.آنها در کنار رودخانه هایی که اطرافشان دارای علفزارهای بلندی است زندگی می کنند تا

بتوانند در میان علف ها پنهان شوند.آنها معمولا در تاریکی شب به شکار می روند.

عمر ببرها در محیط طبیعی در حدود 15 سال و در باغ وحش حدودا 20 سال می باشد.

GetBC(6);

نوشته شده توسط محمد وحید فرازمند در جمعه ۹ آذر ۱۳۸۶
ساعت ۱:۳۷ ب.ظ موضوع |
لينک ثابت

۱:مشخصات ببر

اندازه بدن:طول بدن ببرهاي بزرگ از نوک بيني تا دمشان حدودا ۳متر است(به اين اندازه يک متر دم را هم اضافه کنبد).ببر مازندران:نر=۲۹۵۰-۲۷۰۰ميليمتر و ماده۲۶۰۰-۲۴۰۰ميليمتر بوده است.

وزن بدن:ببرها سنگين ترين گربه سانان هستند.وزن ببر سيبري در حدود سه برابر وزن انسان است. ببرمازندران:نر=۲۴۰-۱۷۰کيلو و ماده ۱۳۵-۸۵کيلو بوده است.

پوست بدن:پوست بدن ببرها راه راه است و به همين دليل به خوبي مي توانند خود را استتار کنند زيرا مي توانند با گياهان جنگل هم رنگ شوند.ببر مازندران:رنگ ببر مازندران از ببر بنگال روشن تر و تا اندازه اي نارنجي مايل به قرمز و نوارهاي عرضي آن(خط هاي سياه روي بدن ببر) باريک تر و منظم تر و به تعداد بيشتر بوده است.

غذاي ببر:غذاي اصلي ببرها گوزن-بز کوهي و گراز ميباشد اما در موافعي که خيلي گرسنه باشند به گاوها-گاوميش هاي اهلي-بچه فيل و بچه کرگدن وحتي انسان هم حمله مي کنند.غذاي ببرمازندران:مارال-گراز-شوکا-خرگوش-گربه وحشي-بعضي پرندگان و به هنگام گرسنگي گاو و گاوميش اهلي بوده است.

ببرها در بين گربه سانان بزرگ ترين دندان ها را دارا ميباشند که طول دندان هاي بزرگ آنها به اندازه انگشت دست يک انسان مي باشد.ببرها بر خلاف گربه سانان ديگر شناگران ورزيده اي هستند و به خوبي در آب شنا مي کنند آنها همچنين توانايي بالا رفتن از درخت را دارند. ببر در اصل يک حيوان سردسيري است و تحمل هواي گرم را ندارد.در مجموع باید اذعان داشت که ببر از بزرگترین-درنده ترین و سنگین ترین پستاندار گوشتخوار کره زمین است.

GetBC(5);

نوشته شده توسط محمد وحید فرازمند در چهارشنبه ۷ آذر ۱۳۸۶
ساعت ۸:۳ ب.ظ موضوع مطالبی مفید در مورد ببرها بویژه ببر مازندران |
لينک ثابت

                                               ((به نام خدا))

ایران ما کشوری است که به لحاظ تنوع در گونه های مختلف گیاهی و جانوری در وضعیت بسیار خوبی قرار داشته و هم اکنون هم می توان گفت تا حدودی در وضعیت خوبی قرار دارد.متاسفانه عدم مراقبت صحیح از این گونه های با ارزش جانوری وگیاهی موجب شده است تا بسیاری از نادرترین حیوانات و جانوران وگیاهان در کشور منقرض گردند و بسیاری دیگر نیز در معرض خطر نابودی قرار گرفته اند

اما چیزی که بیش از همه باعث ناراحتی این عبد حقیر گردیده است نابودی و انقراض دو گونه از گربه سانان بزرگ ” نادر” زیبا و با شکوه ایران زمین است :::::1-ببر مازندران  2-شیر پارسی

1- ببر مازندران: عدم مراقبت صحیح و مناسب ” از بین رفتن چراگاه” از بین رفتن طعمه”و شکار بی رویه باعث شده است تا این حیوان پر شکوه که بعد از ببر سیبری بزرگترین و پرهیبت ترین گربه سان جهان بوده است منقرض گردد.اما موضوعی که روزنه امیدی را در این زمینه برای ما باقی می گذارد این است که هنوز به صورت صد در صد انقراض ببر مازندران تایید نشده است. هر چند آخرین باری که ببر مازندران مشاهده شده است مربوط است به چیزی در حدود 53 سال پیش که آنهم توسط یک شکارچی محلی کشته شده و پوست آن هنوز موجود است   .

مسئله حائز اهمیت این است که هنوز تلاش وسیعی برای یافتن ببر مازندران صورت نگرفته است و باید جستجو و تلاش خیلی جدی تری برای یافتن این موهبتی که خداوند زمانی در اختیار مردم ایران قرار داده بود به عمل آید.

ممکن است در هنگام  جستجو برای یافتن این حیوان نادر و باشکوه او را در یکی از مناطق جغرافیای طبیعی شمال کشور پیدا کنیم. وقتی به آن لحظه فکر می کنم” از این که در خانه نشسته ام و هیچ کاری انجام نمی دهم غمگین و شرمنده هستم

علاوه برداشتن امید به یافتن ببر مازندران در داخل کشور در خارج از کشور نیز امیدهایی برای یافتن آن هست

بر اساس برخی از گزارش ها چند عدد ببر مازندران در باغ وحش های خارج از کشور با همان غرور و شکوه گذشته وجود دارند.(باغ وحش آکسبورگ آلمان و کالیفرنیای آمریکا) به خصوص باغ وحش کالیفرنیای آمریکا که این ببر را با قید نام و زیست بوم آن نگه داری می کنند. این ببرها در زمان حکومت قاجارها به آمریکا منتقل شده اند و می توان دوباره آن ها را به ایران بازگرداند.

2- شیر ایرانی یا شیر پارسی:: شیر پارسی هم به مانند ببر مازندران بخشی از هویت طبیعی سرزمین ماست.در اکثر نقش برجسته های بنای تاریخی تخت جمشید تصویر شیر ایرانی با شکوه هرچه تمامتر دیده می شود(مثلا در حال شکار گاو). آخرین شیر ایرانی هم در سال 1321 در دزفول دیده شده است.

اما نکته جالب در مورد این شیر این است که نسل آن هنوز منقرض نشده است کرچه تصور می شود در ایران این نوع گربه سان منقرض گشته است اما نسل این شیر درمنطقه ای از کشور هند به نام (گیر) وجود دارد که همان شیرهای پارسی هستند و دولت هند به خوبی از آنها نگهداری می کند و در حال حاضر چیزی در حدود 300 الی 500 عدد شیرپارسی در آنجا وجود دارد که به واسطه مراقبت و نگه داری مناسب جمعیت انها حتی رو به افزایش هم هست. افسوس که شیر ایرانی دیگر در دشت ارژن جایی ندارد و صدای غرش رعد آسای او دیگر شنیده نمی شود

اما با اندکی تحمل و بردباری می توان این حیوان باشکوه را به محل اصلی زیست گاهش بازگرداند.و با حصار کشی اطراف منطقه مورد نظر و خریداری شیر های پارسی سالم از گله های متفاوت در منطقه جنگلی گیر در هند و رها سازی آنها در کنار گروه های تحقیقاتی قوی در مناطق آبا و اجدادی شان دوباره شاهد حضور پر شکوه سلطان جنگل و بیشه زارهای ایران بود و این امر مطمئنا از عوامل تعیین کننده در ورود گردشگران خارجی به زیست گاه های طبیعی کشورمان خواهد بود.

GetBC(1);

نوشته شده توسط محمد وحید فرازمند در دوشنبه ۵ آذر ۱۳۸۶
ساعت ۱:۱۹ ق.ظ موضوع ببر مازندران و شیر پارسی |
لينک ثابت

سلامی به سادگی صداقت خدمت شما دوستان همیشه پر لطف و محبت

نکته بسیار مهمی که حایز اهمیت است و دایما فکر مرا مشغول می کند نداشتن امید و انگیزه کافی برای یافتن ببر و شیر ایرانی است.با وجود قطعی شدن انقراض نسل ببر مازندرانو شیر پارسی در داخل کشور و اینکه امید برای دیدن دوباره آنها در ایران به چیزی کمتر از 1درصد کاهش پیدا کرده است هنوز برای یافتن آنها در خارج از کشور (ببر مازندران در باغ وحش های آکسبورگ آلمان و کالیفرنیای آمریکا و شیر پارسی در ایالت گیر هندوستان) می توان امیدوار بود.هيچ چيز غيرممکن نيست به عبارت دیگر تنها غير ممکن غير ممکن است.ديدن دوباره ببر مازندران در ايران يک آرزوی والاست.آرزويي براي ديدن موهبتي زيبا که خداوند زماني در اختيار ما ايرانيان قرار داده بود.”اميد براي يافتن ببر مازندران هيچ گاه از بين نخواهد رفت”.

GetBC(2);

نوشته شده توسط محمد وحید فرازمند در جمعه ۲ آذر ۱۳۸۶
ساعت ۱۲:۶ ق.ظ موضوع |
لينک ثابت

صبح بی تو رنگ بعد از ظهر یک آدینه دارد

بی تو حتی مهربانی حالتی از کینه دارد

بی تو می گویند: تعطیل است کار عشق بازی

عشق اما کی خبر از شنبه و آدینه دارد

جغد بر ویرانه می خواند به انکار تو اما

خاک این ویرانه ها بویی از آن گنجینه دارد

خواستم از رنجش دوری بگویم یادم آمد

عشق با آزار خویشاوندی دیرینه دارد

در هوای عاشقان پر می کشد با بی قراری

آن کبوتر چاهی زخمی که او در سینه دارد

ناگهان قفل بزرگ تیرگی را می گشاید

…آن که در دستش کلید شهر پر آیینه دارد

 

 

 

هنوز هم که هنوز است عاشق ماهم

ولی بدون تو مهتاب را نمی‫خواهم

برای آمدنت گرچه راه کوتاه است

هنوز هم که هنوز است چشم در راهم

سلام… روز قشنگی است… دوستت دارم …

چقدر عاشق این جمله‫های کوتاهم

هوای بودن یک عمر با تو را دارم

منی که دلخوش دیدارهای گه‫گاهم

برای گفتن یک حرف عاشقانه فقط

اسیر سخت‫ترین زخمهای جانکاهم

بدون تو همهء لحظه‫ها به این فکرند

که تیغ را بگذارند بر گلوگاهم.

 

 

 

رفيق راهي و از نيمه راه مي گويي

وداع با من بي تكيه گاه مي گويي

ميان اين همه آدم، ميان اين همه اسم

هميشه نام مرا اشتباه مي گويي

به اعتبار چه آيينه اي، عزيز دلم

به هركه مي رسي از اشك و آه مي گويي

دلم به نيم نگاهي خوش است، اما تو

به اين ملامت سنگين، نگاه مي گويي؟

 

 

 

سکوت می کنم و عشق ، در دلم جاری است

که این شگفت ترین نوع خویشتن داری است

تمام روز ، اگر بی تفاوتم ؛ اما

شبم قرین شکنجه ، دچار بیداری است

رها کن آنچه شنیدی و دیده ای ، هر چیز

به جز من و تو و عشق من و تو ، تکراری است

مرا ببخش ! بدی کرده ام به تو، گاهی

کمال عشق ، جنون است ودیگرآزاری است

مرا ببخش اگر لحظه هایم آبی نیست

ببخش اگر نفسم ، سرد و زرد و زنگاری است

بهشت من ! به نسیم تبسمی دریاب

جهان- جهنم ما را- ، که غرق بیزاری است

 

 

به من نگاه كندرست به چشم هايممي دانم كه تازه از زير چتر برگشته ايمي دانم كه وقت نمي كني دلت برايم تنگ شودولي من از دلتنگي تمام وقت ها برگشته ام …

 

 

با همه نسيان تو گويي كز پي آزار من         خاطرم با خاطرات خود تباني مي كند

بي ثمر هر ساله در فكر بهارانم ولي            چون بهاران مي رسد با من خزاني مي كند

مي رسد قرني به پايان و سپهر بايگان        دفتر دوران ما هم بايگاني مي كند

شعر خلاصه اي از غزليات شهريار دلها استاد محمد حسين شهريار مي باشد.

 

 

سلام بر نگاه تو بلند آسماني امكه ازحضيض خاكها به اوج مي كشاني اممن از تبار لحظه هاي تند سير زندگيتو از تبار ديگري، بهار جاوداني امسراسر وجود من پر است از صداي تووجود من فداي تو، بيا به ميهماني امبه ذره ذره جان من طلب زبانه مي كشدولي در اين حصارها اسير ناتواني امرسيده ام به مرگ خود، دراين غروب واپسينبيا به چشم من نشين ، تمام زندگاني امشنيده ام كه مي رسي، نشسته ام به راه توسلام بر نگاه تو، بلند آسماني ام

 

 

باور نمی کند، دل من مرگ خویش رانه، نه من این یقین را باور نمی کنمتا همدم من است، نفسهای زندگیمن با خیال مرگ دمی سر نمی کنمآخر چگونه گل، خس و خاشک می شود ؟آخر چگونه، این همه رویای نو نهالنگشوده گل هنوزننشسته در بهارمی پژمرد به جان من و، خاک می شود ؟در من چه وعده هاستدر من چه هجرهاستدر من چه دستها به دعا مانده روز و شباینها چه می شود ؟آخر چگونه این همه عشاق بی شمارآواره از دیاریک روز بی صدادر کوره راه ها همه خاموش می شوند ؟باور کنم که دخترکان سفید بختبی وصل و نامرادبالای بامها و کنار دریاچه هاچشم انتظار یار، سیه پوش می شوند ؟باور نمی کنم که عشق نهان می شود به گوربی آنکه سر کشد گل عصیانی اش ز خاکباور کنم که دلروزی نمی تپدنفرین برین دروغ، دروغ هراسناکپل می کشد به ساحل آینده شعر منتا رهروان سرخوشی از آن گذر کنندپیغام من به بوسه لبها و دستهاپرواز می کندباشد که عاشقان به چنین پیک آشتییک ره نظر کننددر کاوش پیاپی لبها و دستهاستکاین نقش آدمیبر لوحه زمانجاوید می شوداین ذره ذره گرمی خاموش وار مایک روز بی گمانسر می زند جایی و خورشید می شودتا دوست داری امتا دوست دارمتتا اشک ما به گونه هم می چکد ز مهرتا هست در زمانه یکی، جان دوستدارکی مرگ می تواندنام مرا بروبد از یاد روزگار ؟بسیار گل که از کف من برده است باداما من غمینگلهای یاد کس را پرپر نمی کنممن مرگ هیچ عزیزی راباور نمی کنممی ریزد عاقبتیک روز برگ منیک روز چشم من هم در خواب می شودزین خواب چشم هیچ کسی را گریز نیستاما درون باغهمواره عطر باور من، در هوا پر است …سیاوش کسرایی

 

 

در اين هستي غم انگيزوقتي حتي روشن كردن يك چراغ ساده ي ” دوستت دارم”كام زندگي را تلخ مي كندوقتي شنيدن دقيقه اي صداي بهشتي اتزندگي راتا مرزهاي دوزخمي لغزاندديگر – نازنين من –چه جاي اندوهچه جاي اگر…چه جاي كاش…و من– اين حرف آخر نيست –به ارتفاع ابديت دوستت دارمحتي اگر به رسم پرهيزکاري هاي صوفيانهاز لذت گفتنش امتناع كنم …مصطفي مستور

 

 

چشم انتظارندار عشقم و با دل سر قمارم نیستکه تاب و طاقت آن مستی و خمارم نیستدگر قمار محبت نمی‌برد دل منکه دست بردی از این بخت بدبیارم نیستمن اختیار نکردم پس از تو یار دگربه غیر گریه که آن هم به اختیارم نیستبه رهگذار تو چشم‌انتظار خاکم و بسکه جز مزار تو چشمی در انتظارم نیستتو میرسی به عزیزان سلام من برسانکه من هنوز بدان رهگذر، گذارم نیستچه عالمی که دلی هست و دلنوازی نهچه زندگی که غمم است و غمگسارم نیستبه لاله‌های چمن چشم بسته می‌گذرمکه تاب دیدن دلهای داغدارم نیستشهریار

 

 

خسته ام از آرزوها،آرزوهای شعاریشوق پرواز مجازی، بال های استعاریلحظه های کاغذی را روز و شب تکرار کردنخاطرات بایگانی، زندگی های اداریآفتاب زرد و غمگین، پله های رو به پایینسقف های سرد و سنگین، آسمان های اجاریعصر جدول های خالی، پارک های این حوالیپرسه های بی خیالی، نیمکت های خماریرونوشت روزها را روی هم سنجاق کردم:شنبه های بی پناهی، جمعه های بی قراریعاقبت پرونده ام را با غبار آرزوهاخاک خواهد بست روزی، باد خواهد برد باریروی میز خالی من، صفحه باز حوادثدر ستون تسلیت ها، نامی از ما یادگاری …قیصر امین پور

 

 

من زندگی را دوست دارم ،ولی از زندگی دوباره می ترسم …دين را دوست دارم ،ولی از کشيشها می ترسم …قانون را دوست دارم ،ولی از پاسبانها می ترسم…عشق را دوست دارم ،ولی از زنها می ترسم…کودکان را دوست دارم،ولی از آيئنه می ترسم …سلام را دوست دارم،ولی از زبانم می ترسم …من می ترسم ،پس هستم …!اينچنين ميگذرد روز و روزگار من …من روز را دوست دارم ،ولی از روزگار می ترسم …!!!حسين پناهی

 

 

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرابی‌وفا حالا که من افتاده‌ام از پا چرانوشداروئی و بعد از مرگ سهراب آمدیسنگدل این زودتر می‌خواستی حالا چراعمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیستمن که یک امروز مهمان توام فردا چرانازنینا ما به ناز تو جوانی داده‌ایمدیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چراوه که با این عمرهای کوته بی‌اعتباراینهمه غافل شدن از چون منی شیدا چراشور فرهادم بپرسش سر به زیر افکنده بودای لب شیرین جواب تلخ سربالا چراای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفتاینقدر با بخت خواب آلود من لالا چراآسمان چون جمع مشتاقان پریشان می‌کنددر شگفتم من نمی‌پاشد ز هم دنیا چرادر خزان هجر گل ای بلبل طبع حزینخامشی شرط وفاداری بود غوغا چراشهریارا بی‌جیب خود نمی‌کردی سفراین سفر راه قیامت میروی تنها چرا

شهریار

 

 

انتظار باز امشب ای ستاره‌ی تابان نیامدیباز ای سپیده‌ی شب هجران نیامدیشمعم شکفته بود که خندد به روی توافسوس ای شکوفه‌ی خندان نیامدیزندانی تو بودم و مهتاب من چراباز امشب از دریچه‌ی زندان نیامدیبا ما سر چه داشتی ای تیره شب که بازچون سرگذشت عشق به پایان نیامدیشعر من از زبان تو خوش صید دل کندافسوس ای غزال غزل‌خوان نیامدیگفتم به خوان عشق شدم میزبان ماهنامهربان من تو که مهمان نیامدیخوان شکر به خون جگر دست می‌دهدمهمان من چرا به سر خوان نیامدینشناختی فغان دل رهگذر که دوشای ماه قصر بر لب ایوان نیامدیگیتی متاع چون منش آید گران به دستاما تو هم به دست من ارزان نیامدیصبرم ندیده‌ای که چه زورق شکسته ایستای تخته‌ام سپرده به طوفان نیامدیدر طبع شهریار خزان شد بهار عشقزیرا تو خرمن گل و ریحان نیامدیشهریار

 

 

عاقبت خاموشي مطلق به فريادم رسيد …آن چه از هجران تو بر جان ناشادم رسيداز گناه اولين بر حضرت آدم رسيدگوشه‌گيري كردم از آوازهاي رنگرنگزخمه‌ها بر ساز دل از دست بي‌دادم رسيدقصه شيرين عشقم رفت از خاطر وليكوهي از اندوه و ناكامي به فرهادم رسيدمثل شمعي محتضر آماج تاريكي شدمتير آخر بر جگر از چلة بادم رسيدشب خرابم كرد اما چشم‌هاي روشنتبارديگر هم به داد ظلمت‌آبادم رسيدسرخوشم با اين همه زيرا كه ميراث جنوننسل اندر نسل از آباء و اجدادم رسيدهيچ كس داد من از فرياد جان‌فرسا ندادعاقبت خاموشي مطلق به فريادم رسيدسيد حسن حسيني

GetBC(15);

نوشته شده توسط محمد وحید فرازمند در شنبه ۱۷ شهریور ۱۳۸۶
ساعت ۹:۵۵ ب.ظ موضوع جرقه های اتصال |
لينک ثابت

آخرين نوشته ها

داستان لحظه ای که آخرین ببر مازندران هم شکار شد+عکس

پرونده «مرگ ببر روسي» به مجلس رسيد

مرگ ببر روسی در پارک ارم و احتمال انتقال بیماری به مردم

احیای ببر مازندران حقیقت یا خیال؟

ببر مازندارن وارد می‌شود

جرقه های اتصال

عكس هايي زيبا از ببر و شير

اطلاعاتی مختصر اما مفید در مورد شیرها

پروژه تربیت گوزن زرد ایرانی در کرمانشاه اجرا می شود.

درباره وبلاگ

عاقلان در عاشقی دیوانه می باید شدن،من با بلوغ عقل در اوج جنون رقصیده اماین وبلاگ برای آشنایی ایرانیان با دو نوع از پر هیبت ترین و در عین حال زیباترین گربه سانان جهان(که دیگر می توان گفت نسل آنها در ایران منقرض شده)طراحی شده است.

فهرست اصلي

صفحه اصلي

آرشيو وبلاگ

ايميل

طراح قالب

آرشيو موضوعي

احیای ببر مازندران حقیقت یا خیال؟

تصاویر زیبا از ببر و شیر

پروژه تربیت گوزن زرد ایرانی در کرمانشاه اجرا میشود

اطلاعاتی مختصر اما مفید در مورد شیرها

مطالبی مفید در مورد ببرها بویژه ببر مازندران

ببر مازندران و شیر پارسی

جرقه های اتصال

دوستان

دل نامه های محمد حامد پورجعفری
غیر ممکن است
دشت ارژن
دانلود رایگان کتاب های صوتی
دادخواهي حيوانات از انسانها
زنده ياد دكتر محمد مصدق
وبلاگی با موضوع بروس لی(سلطان کونگ فو)
آخرین خبرهای باشگاه منچستر یونایتد
انقلاب اسلامی ایران
ساینا

قالب وبلاگ

پيوندهاي روزانه

جرقه های اتصال

آرشيو پيوندهاي روزانه

نوشته هاي پيشين

مهر ۱۳۹۵

دی ۱۳۸۹

اردیبهشت ۱۳۸۹

فروردین ۱۳۸۹

مهر ۱۳۸۷

مرداد ۱۳۸۷

تیر ۱۳۸۷

خرداد ۱۳۸۷

اردیبهشت ۱۳۸۷

دی ۱۳۸۶

آذر ۱۳۸۶

شهریور ۱۳۸۶

RSS

POWERED BY

BLOGFA.COM

کد قالب حیوانات

0