داستان کوتاه کودکانه در مورد چهارشنبه سوری

دكتر ژاله آموزگار معتقد است كه گاه نوروز گاه فرود آمدن ايزدان به زمين است از جمله ايزدان مهمي كه در اين زمان فرود مي آيد ايزد اساطيري رپيهوين (rapihwin- رپيتون- رپيثون) است كه گاه مقدس نيمروز بوده و نيمروز خود زماني است كه همه رخدادهاي مهم اساطيري در آن گاه رخ مي دهد از جمله نيايش اورمزد و آغاز كردن آفرينش، رستاخير و همپرسگي اوشيدر و اوشيدرمه و سوشيانس و همه در اين گاه صورت مي گيرد همچنين رپيتون خود يكي از پنج گاه شبانه روزي نيايش در دين زرتشتي است او ايزد تابستان است و بنابر تقسيم فصول باستاني تابستان بزرگ از اولين روز فروردين تا سي ام مهر ماه ادامه دارد و در اين هفت ماه زندگي زايااست و با آمدنش گرما و رويش و زايش طبيعت انجام مي شود و مي توان برداشت نمود كه با اين آتش افروزي به استقبال اين ايزد و ايزدان همراه مي روند.

اما روانشاد استاد پورداوود معتقد است: آتش افروزي ايرانيان در پيشاني نوروز از آيين هاي ديرين است و شك نيست كه افتادن اين آتش افروزي به آخرين چهارشنبه سال پس از اسلام رسم شده چون ايرانيان شنبه و آدينه نداشتند و همچنين عبارت «جاحظ بصري» نويسنده كتاب «المحاسنو الاضداد» را نيز آورده است (آناهيتا- پورداوود، ابراهيم انتشارات اميركبير ۱۳۴۳) و روانشاد دكتر بهار نيز معتقد است آتش افروزي و گذاشتن چراغ در كنار غذا بر پشت بام بواسطه جشن آمدن فروهرهاست تنها به اين طريق همه فروشي ها (فروهرها) مي آيند نه يك تنه بلكه همه با هم و به كمك هم مي آيند و از سيل هاي بهاري جلوگيري مي كنند و مي توانند اگر دشمني بخواهد به بازماندگان صدمه رساند او را دفع كنند جشن بهار را همسپدميديم مي نامند كه جشن آمدن فروهرست و ايشان ذكر مي كنند كه در گذشته هر گاه جنگ خيلي مهمي در پيش داشتند سعي مي كردند كه جنگ را در بهار آغاز كنند چون فروشي ها (فروهرها) در بهار به ياري بازماندگان مي آيند (كتاب از اسطوره تا تاريخ- بهار، مهرداد، نشرچشمه ۱۳۸۱) دكتر كتايون مزداپور نيز آتش افروزي بر بام ها را به هنگام استقبال از نوروز پيش از بامداد اورمزد و فروردين ماه را برگرفته از امور مقدس دانسته و ريشه اين مراسم را كه در بين زرتشتيان و همچنين در روستاهاي مختلف ايران و حتي خارج از ايران (روستاهاي جنوب كشور روماني) برگزار مي شود را بهم مرتبط مي داند و كلا جوهره اصلي نوروز و جشن نوروز را چون روانشاد دكتر بهار جشن ستايش و تجليل از شهادت مي داند و سمنوي نوروز و حلواي سن زرتشتيان را از لحاظ واژگاني از يك ريشه دانسته و آنرا نوعي حلوا براي شهيد مي داند كه در اعتدال بهاري به دنيا باز مي گردد.(مجموعه مقالات نخستين همايش نوروز- پژوهشكده مردم شناسي ميراث فرهنگي، ۱۳۷)

روانشاد استاد فروشي در كتاب جهان فروري (انتشارات كاويان ۱۳۶۷ صفحه ۴۳) آورده است:«اين آتش افروزي درست پيش از آغاز روزهاي گاهانيك يا پنجه وه انجام مي گرفته است زيرا ايرانيان بر آن بودند كه فرورهاي نياكان در آغاز از اين روزها به زمين فرود مي آيند و بركت و نيك روزي براي خاندان مي آورند در همين روزها بود كه براي راهنمايي آنان به هنگام آغاز شب در بالاي بام يا صحن خانه ها آتش مي افروختند و مايه آتش را هم از آتشدان ويژه خانه فراهم مي آوردند تا آنها راه خاندان خود را باز يابند و به سوي خانواده شتابند».

منابع

بسیار عالی ممنون بابت این مقاله .

Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Pellentesque consequat quam et augue laoreet ac hendrerit mauris tempus.
Vivamus leo ante, consectetur sit amet vulputate vel, dapibus sit amet lectus.

ساکنین کوچه ی یاس آماده می شدند تا مثل هرسال چنین چهارشنبه سوری را برگزار کنند.خانواده ی آقای محسنی اولین ساکنین این کوچه بودند به همین خاطر همسایه ها احترام خاصی برای آن ها قائل بودند و بچه ها مثل پدربزرگ و مادربزرگ خودشان آنها را دوست داشتند.این کوچه از سال های خیلی دور خاطرات زیادی داشت.از آن زمان که چند خانواده بیشتر نبودند.

کم کم خانواده های بیشتری به این کوچه آمدند بچه ها بزرگ و بزرگترها پیرشدند ولی همچنان اهالی کوچه درکنارهم چهارشنبه سوری های خوبی را برگزار می کردند امثال هم مثل سال های قبل همسایه ها در کنار هم جشن کوچه ی یاس را برگزار می کردند هوا کم کم رو به تاریکی می رفت.نیکان به همراه پدر و دیگر همسایه ها بوته ها را در وسط کوچه به ردیف قرار دادند.

آقای محسنی نزد نیکان و پدرش آمد وگفت:همسایه ی جدیدمان را در اینجا نمی بینیم و از نیکان خواهش کرد تا همراه او برود آنها زنگ خانه ی همسایه را زدند پسرکوچولویی به نام هومان در را باز کرد و پشت سر او مادر آمد.آقای محسنی سلام کرد و گفت:نیکان و دوستانش و تمامی همسایه های این کوچه منتظر هستند تا شما هم پیش ما بیائید مادر جواب داد:ماهم خوشحال می شویم با دیگر همسایه هایمان آشنا شویم.هومان گفت:من فشفشه ندارم برای همین نمی آیم نیکان که تا این لحظه ساکت ایستاده بود گفت:پدرم برای من از همان فشفشه های بی خطر خریده به توهم می دهم.

هومان نگاهی به مادر انداخت و گفت:می توانم قبول کنم؟مادر جواب داد:البته عزیزم.سپس آقای محسنی گفت:اگر اجازه بدهید هومان با ما بیاید.و اضافه کرد:تا شما بیائید ما مراقب هومان هستیم اهالی کوچه ی یاس مثل یک خانواده هستند هوا کم کم تاریک شد شعله ی آتش کوچه را کاملا روشن کرده بود صدای شادی و هیجان کوچک و بزرگ که از روی آتشی می پریدند و فریاد می زدند سرخی تو از من زردی من از تو گرمی تو از من سردی من از تو در کوچه می پیچید.

در این لحظه هومان پدرش را دید و به سوی او دوید پدرش فشفشه هایی که در دست داشت را روشن کرد و به او و دوستانش داد تا به آسمان پرتاب کنند آسمان غرق در نور و روشنایی شده بود.یک بار دیگر جشن پرشکوه چهارشنبه سوری با شادی و همدلی همسایه های مهربان در کوچه ی یاس برگزار شد.آن شب به ماهان و خانواده اش با دوستان جدیدشان خیلی خوش گذشت آن ها در جمع ساکنین کوچه ی یاس احساس غریبی نمی کردند و خیلی خوشحال بودند.

داستان کوتاه کودکانه در مورد چهارشنبه سوری

اهالی کوچه ی یاس

کوچه

شب چهارشنبه سوری

جشن چهارشنبه سوری نیز یکی از آیین قدیمی ایرانیان است.

هومان نیکان آقای محسنی مادر و پدرهومان فشفشه ها و بوته ها

کودکانی که بهره هوشی آنها از ۱۳۰ بالاتر باشد کودکان تيزهوش نامیده می شوند. به این افراد کودکان استثنایی نیز گفته می شود. یعنی اینکه کودکان عقب مانده ذهنی و…

بیماری اوتیسم (Autism) بیماری اوتیسم به نوعی از اختلال های رشدی گفته می شود که عمدتا در سه ساله اول زندگی کودک خود را نشان می دهد. تاثیری که این…

ترشح واژن در کودکان ضرورت درمان کامل خروج ترشح مخنصر «واژن» نرد دحسران جوان شایع است ، این گونه ترشحات، در بیشتر موارد ناشی از کرمهای بیاهم است که به…

بیماری اوتیسم در کودکان و راه های درمان آن بیماری اوتیسم به نوعی از اختلال های رشدی گفته می شود که عمدتا در سه ساله اول زندگی کودک خود را…

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه

ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.

روزسه شنبه بود  صبح از خواب بیدار شدم لباس هایم را پوشیدم وراه مدرسه را پیش گرفتم . درطول راه فقط به عید نوروزکه بیش ازچهار روز نمانده بود فکر می کردم .  به مدرسه رسیدم اصلا یادم رفته بود که امشب آخرین سه شنبه ی سال وبه رسم دیرینه ی ما چهارشنبه سوری است  برعکس بچه های کلاس من، حال وهوای خاصی نسبت به چهارشنبه سوری نداشتم .اما من همیشه سعی می کردم خوشحال باشم تا به قول مادرم تا آخرسال خوشحال باشم . بچه ها با شوروذوق خاصی ازچهارشنبه سوری حرف می زدند.

 یکی میگفت به خانه ی مادربزرگم می رویم ، دیگری می گفت به فلان شهرمی رویم و… .

 لیلا سرصحبت را باز کرد: امروز به کجا می روید ، چی می خورید، چه می کنید و.. . من به یک نقطه خیره شده بودم .

لیلا – هی چته ؟ باورکن امروز درخانه مان جای سوزن انداختن نداریم. عمه وعموها به خانه ی ما می آیند. مخصوصا حوصله ی پسرعمه ام را ندارم پسرک لجوج و خودخواه ، در هر خانه ای باشد انگار آنجا زلزله آمده البته بلا نسبت زلزله . !!! اگر دیدی فردا نیامدم حتما یک فاتحه برایم بخوان.

گفتم : چشم حتما تو خیالت راحت باشد.

داستان کوتاه کودکانه در مورد چهارشنبه سوری

هردو باهم خندیدیم . همانطورداشتم به حرف های لیلا فکر می کردم که سمیه نیشگونم گرفت .

– خانم صادقی اومده

گفتم اومده که اومده … بازهم می گه امتحان .

من یکی واقعا از دست امتحا ن های خانم صادقی دیگه خسته شدم…

همانطور داشتم حرف می زدم که دستی به سرم خورد. سرم را برگرداندم.خانم صادقی بالای سرم ایستاده بود.

خانم صادقی : که این طورازامتحانات خسته شدید.

– نه خانم شما نذاشتید ادامه ی حرفم را بزنم می خواستم بگویم که خانم صادقی واقعا معلم نمونه ای هستند. همیشه امتحان می گیرند و این هم باعث میشه درس را خوب یاد بگیریم .

همینطورداشتم  بلبل زبانی می کردم که خانم صادقی لبخندی زد وگفت که این طور ازامتحانات راضی  هستید.کتاب هارا ببندید ورقه ها حاضر است ، بچه ها حالا که ازامتحانات خوشتون می آید. بعدازتعطیلات  عید ازاول تا آخرکتاب امتحان .

 این را که گفت صدای بچه ها بلند شد .همه به من چپ چپ نگاه می کردند. فهمیدم که کاررا را خراب کردم. بالاخره ساعت مدرسه هم تمام شد

با لیلا و سمیه به خانه برمی گشتیم در راه سمیه ولیلا با اشتیاق ازچهارشنبه سوری حرف می زدند .

حرف های آن ها مرا به حال وهوای خودشان نزدیک می کرد.همینطورحرف می زدیم وراه می رفتیم که یک دفعه سمیه ایستاد وصدایش را بلند کرد بچه ها بایستید من ولیلا بی اعتنا به حرف های سمیه راه می رفتیم سمیه ازپشت فریاد می کشید لیلا گفت چته بیا بریم دیگه……. هنوز جمله اش تمام نشده بود که صدای انفجارمهیبی آمد لیلاجیغ کشید طوری که همه درخیابان متوجه شدند. لیلایک لحظه به خودش آمد همه دورش جمع شده بودند.من وسمیه برای این که ازآن جمع فرارکنیم دست لیلا را گرفتیم و با سرعت دور شدیم درراه لیلا را مسخره کردیم وخندیدیم.

 لیلاهمیشه ازترقه می ترسید حتی ازیک ترقه ی کوچک . پارسال هم همین اتفاق درچهارشنبه سوری برای لیلا افتاده بود .

به خانه رسیدم در را که باز کرد م بوی قرمه سبزی به مشام می رسید مستقیم به طرف آشپزخانه رفتم مادر ظرف ها را می شست. درقابلمه را باز کردم  سرم را تکان دادم.

–         به به چه بوی خوشی ، مامان واقعا آشپز نمونه ای هستی.

مامان : آره جون خودت ، دیروز هم آشپز بودم .

–         نه دیروز فرق می کرد .دیروز که قرمه سبزی نپخته بودید.

 

خندیدم ورفتم لباس هایم را عوض کنم.همیشه همینطور بودم وقتی مامان غذای مورد علاقه ی مرا می پخت می شد آشپزنمونه . اما خدا آنروز را نیاور که مامان غذایی را بپزد که من دوست ندارم .اون وقت بدخلقی هایم شروع می شد. دیروز هم ازهمان روز ها بود.

معمولا چهارشنبه سوری ها قبل ازخوردن شام به بیرون می رفتیم تا درشهرچرخی بزنیم و منظره ی شهر که شب با آتش بازی و روشنایی ترقه ها روشن می شد ببینم.چند بار دور شهر را چرخ میزدیم ، بعد بابا به طرف جاده ورود شهرحرکت کرد. .همیشه با خودم فکر می کردم که بابا دراین جاده های تاریک چی دیده که هردفعه به بیرون ازشهرمی رفت . مامان هم همیشه غرمی زد ، ولی گوش بابا به این حرف ها بدهکار نبود. این دفعه خارج از شهر شدن کاردست ما داد.

مامان گفت دیگه دیره برگردیم خانه شام بخوریم.بابا دور زد که برگردیم . نا گهان صدایی آمد بابا پنجره را بازکرد به صدا گوش داد وگفت فکر کنم چرخ پنچر شد. این را که گفت مادربا طعنه گفت خوب شد !!:

–         چقدربهت گفتم به این جاده های بی دروپیکر نرویم ببین این یک شب را خراب کردی لااقل در وسط شهرچند نفر می آیند و میروند .

بابا ماشین را نگه داشت وچرخ ماشین را درآورد.من وخواهرم در ماشین خوابمان برده بود.بابا درتعویض چرخ ماشین مهارت چندانی نداشت واین باعث شد که ساعت دوازده شب به خانه برگردیم . وقتی به خانه رسیدیم مستقیما به سمت آشپزخانه دویدیم. خدا را شکرکه مامان زیرشعله ی گاز را خاموش کرده بود والا ما آن شب با شکم گرسنه می خوابیدیم. ساعت دوازده ونیم می شد که آتش روشن کردیم واز روی آتش پریدیم. آن شب کلی خنده ام گرفته بود .همه خوابیده بودند و ما هنوز آتش روشن کرده بودیم.بعد شام از شیرینی وتنقلات و آجیلی که برای شب چهارشنبه سوری  خریده بودیم خیلی کم خوردیم ، چون فرصت زیادی نداشتیم چون بایستی می خوابیدیم وصبح اول فردا باید به موقع به مدرسه میرسیدیم .

صبح روزبعد این خاطره را برای بچه های کلاس تعریف کردم و آنها هم کلی خندیدند.

 

مشاغل و خدمات محبوب ایرانی

نشونه بزرگترین بانک اطلاعات مشاغل ایران

چهارشنبه سوری

داستان کوتاه کودکانه در مورد چهارشنبه سوری

چهارشنبه‌سوری یکی از جشن‌های ایرانی است که در شب آخرین چهارشنبه سال (سه‌شنبه شب) برگزار می‌شود. در شاهنامه فردوسی اشاره‌هایی درباره بزم چهارشنبه‌ای در نزدیکی نوروز وجود دارد که نشان دهنده کهن بودن جشن چهارشنبه‌سوری است. مراسم سنتی مربوط به این جشن ملی، از دیرباز در فرهنگ سنتی مردمان ایران زنده نگاه داشته شده‌ است.

واژه «چهارشنبه‌سوری» از دو واژه چهارشنبه که نام یکی از روزهای هفته‌است و سوری که به معنی سرخ است ساخته شده‌است.

مراسم چهارشنبه سوری :

چهارشنبه آخر سال ( چهار شنبه سوری )-یکی از آیین های نوروزی امروز – که بایستی آمیزه ای از چند رسم متفاوت باشد – «مراسم چهارشنبه سوری» است که در برخی از شهرها آن را چهارشنبه آخر سال گویند. درباره ی چهارشنبه سوری، کتاب ها و سندهای تاریخی، مطلبی یا اشاره ای نمی یابیم و تنها در این قرن اخیر، یا دقیق تر، در این نیم قرن اخیر است که مقاله ها و پژوهشهای متعددی در این باره منتشر شده و یا در نوشته های مربوط به نوروز به چهارشنبه سوری نیز پرداخته اند.برگزاری چهارشنبه سوری، که در همه ی شهرها و روستاهای ایران سراغ داریم، بدین صورت است که شب آخرین چهارشنبه ی سال (یعنی نزدیک غروب آفتاب روز سه شنبه)، بیرون از خانه، جلو در، در فضایی مناسب، آتشی می افروزند، و اهل خانه، زن و مرد و کودک از روی آتش می پرند و با گفتن : «زردی من از تو، سرخی تو از من»، بیماری ها و ناراحتی ها و نگرانی های سال کهنه را به آتش می سپارند، تا سال نو را با آسودگی و شادی آغاز کنند.از باورها و رسم های چهارشنبه سوری که هنوز به کلی فراموش نشده اند ودر برخی از شهرها و روستا ها هنوز این مراسم ها برگزار میشوند عبارتند از

کوزه شکنی یکی از مراسم چهارشنبه سوری :

یکی دیگر از مراسم مخصوص چهارشنبه سوری آن بوده که کوزه کهنه ای را برمی داشتند و در آن مقداری نمک و ذغال و سکه ده شاهی می انداختند و هر یک از افراد خانواده یک بار کوزه را دور سر می چرخاند و نفر آخری آن کوزه را از پشت بام ، به کوچه می افکند و می گفت :درد و بلای ما بـِرَه توی کوزه و بـِرَه توی کوچه

آجیل چهارشنبه سوری :

رسمی که از قدیم در ایران متداول است ، تهیه و خوردن آجیل چهارشنبه سوری است . این آجیل شور و شیرین ، مانند آجیل مشگل گشاست؛ یعنی علاوه بر مواد اصلی بو داده ی شور و شیرین، مانند آجیل، برگه هلو و زردآلو ، قیسی ، کشمش سبز ، مویز ، باسلـُق ، پسته و بادام ، فندق بو نداده ، نقل ، شکر ، پنیر ، و مغز گردو هم اضافه می کنند. تهیه این آجیل را برای استجابت یک مراد نذر می کنند . خوردن این آجیل در شب چهارشنبه سوری ، به اعتقاد مردم باعث شگون و خوش یمنی است.

فالگوش ایستادن ،یکی از مراسم چهارشنبه سوری:

دیگر از مراسم مربوط به چهارشنبه سوری ، فالگوش ایستادن است ؛ بدین معنی که کسانی که حاجتی دارند ، نیت می کنند و سر چهار راه یا در معبری فالگوش می ایستند و به حرف نخستین عابری ، که از کنارشان می گذرد توجه می کنند و هر کلام که از دهان او درآید در استجابت مراد خود به فال بد یا خوب می گیرند ، اگر گفته عابری موافق با آرزوی صاحب حاجت باشد آن آرزو را برآورده شده می دانند.بعضی ها به جای رفتن به چهارراه و معابر ، این کار را در پشت در اطاق هم انجام می دهند و نخستین سخنی که از پشت در اطاق شنیدند به فال بد و یا خوب در اجابت حاجتشان فرض می کنند.

بی گمان چهارشنبه سوری از رسم های کهن پیش از اسلام نیست. در آن زمان هر یک از روزهای ماه را نامی بود، نه روزهای هفته را. استاد پورداود در این باره می نویسد : آتش افروزی ایرانیان در پیشانی نوروز از آیین های دیرین است ( … ) شک نیست که افتادن این آتش افروزی به شب آخرین چهارشنبه ی سال، پس از اسلام رسم شده است. چه ایرانیان شنبه و آدینه نداشتند ( … ) روز چهارشنبه یا یوم الاربعاء نزد عرب ها روز شوم و نحسی است. جاحظ در المحاسن و الاضداد آورده : والاربعاء یوم ضنک و نحس. این است که ایرانیان آیین آتش افروزی پایان سال خود را به شب آخرین چهارشنبه انداختند تا پیش آمدهای سال نو از آسیب روز پلیدی چون چهارشنبه بر کنار ماند.

در باورهای عامیانه، چهارشنبه روزی نامبارک است. سفر نبایستی کردن شب چهارشنبه، به احوال پرسی مریض نبایستی رفتن. و منوچهری گوید:

چهارشنبه که روز بلاست باده بخور                    به ساتکین می خور تا به عافیت گذرد

آتش افروختن شب چهارشنبه ی آخر سال، یا چهارشنبه آخر صفر را، برخی به قیام مختار نسبت می دهند : مختار سردار معروف عرب وقتی از زندان خلاصی یافت و به خونخواهی شهیدان کربلا قیام کرد، برای این که موافق و مخالف را از هم تمیز دهد و بر کفار بتازد، دستور داد شیعیان بر بام خانه خود آتش روشن کنند و این شب مصادف با شب چهارشنبه آخر سال بود. و از آن به بعد مرسوم شد.

داستان کوتاه کودکانه در مورد چهارشنبه سوری

چهار شنبه سوری در برخی از شهر ها:

در برخی از شهرهای آذربایجان چون ارومیه، اردبیل و زنجان، همه چهارشنبه های ماه اسفند هر یک نقش و نام معینی دارند، که از جمله در منطقه ی زنجان بدین شرح است: نخستین چهارشنبه را موله گویند و به شستن و تمیز کردن فرش های خانه اختصاص دارد. دومین چهارشنبه را سوله گویند، در این روز به خرید وسیله ها و نیازمندیهای عید می روند. سومین چهارشنبه را گوله گویند و به خیس کردن و کاشتن گندم و عدس و غیره برای سبزه های نوروزی اختصاص دارد. چهارمین و آخرین چهارشنبه سال ( چهارشنبه سوری ) را کوله گویند؛ ( کوله در ترکی به معنی کهنه و فرسوده است). در برخی از شهرهای ایران، از جمله ایلام (نوروز آباد)، تویسرکان، کاشان، زاهدان (قصبه مود) و … مراسم چهارشنبه سوری را آخرین چهارشنبه ماه صفر برگزار می کنند. و آخرین آتش نیز از رسم ها است. بنابر نوشته تذکره صفویه کرمان نیز، چهارشنبه سوری در ماه صفر بوده است.چهار شنبه سوری در اصفهان -در اصفهان چهارشنبه سوری را «چهار شنبه سرخی» نیز می گویند.

یکی از دلیل ها و سندهای دیگری که نشان می دهد چهارشنبه سوری از آیین های پیش از اسلام نیست، می تواند این باشد که مراسم آن در غروب آفتاب روز سه شنبه برگزار می شود. در گاهشماری قمری آغاز بیست و چهار ساعت یک شبانه روز از غروب آفتاب روز پیش است؛ و چهارشنبه سوری، مانند بسیاری از آیین ها، جشن ها و سوگواری های مذهبی همچون عید غدیر، نیمه شعبان، رحلت حضرت پیامبر ( ص ) که بر اساس گاهشماری قمری است، در غروب روز پیش برگزار می شود. نحس بودن چهارشنبه در باورهای عامیانه باعث شده، که هنوز بعدازظهر سه شنبه ( یعنی شب چهارشنبه ) به احوال پرسی بیمار نمی روند، و پنجشنبه را عامه «شب جمعه» می گویند. در صورتی که آیین های کهن مثل نوروز، مهرگان، سده و … که بر اساس گاهشماری خورشیدی است، آغاز بیست و چهار ساعت روز، از سپیده دم و یا از نیمه شب است. آن چه که چهارشنبه سوری را به جشن ها و آیین های کهن ایران پیوند می زند، می تواند برگزاری رسم و جشنی به نام «سور»، در روز پنجه ( خمسه مسترقه  ) باشد که از آن تا سده ی چهارم، دوره سامانیان، آگاهی در دست است: صاحب تاریخ بخارا از برگزاری رسمی که «عادت قدیم» و با افروختن آتش در «شب سوری» ( پیش از نوروز ) همراه بوده خبر می دهد : … آنگاه امیر سدید ( منصور بن نوح ) به سرای نشست، هنوز سال تمام نشده بود که چون شب سوری، چنان که عادت قدیم است، آتشی عظیم افروختند و پاره ای آتش بجست و سقف سرای در گرفت و دیگر باره جمله سرای بسوخت و …

حوادث چهارشنبه سوری:

هرگونه بی توجهی به نکات ایمنی و سهل انگاری در برپایی مراسم چهارشنبه سوری می تواند زیان های جانی و مالی سنگین و غیر قابل جبرانی را در پی داشته باشد.حادثه برای هرکسی اتفاق میافتد. در برخی حوادث افرادی کشته شده یا به شدت آسیب میبینند. اما از بروز اغلب حوادث از جمله حوادث چهارشنبه سوری میتوان جلوگیری کرد.

نکاتی جهت پیشگیری از حوادث ناشی از چهارشنبه سوری:

*والدین در تهیه وسایل آتشبازی بیخطر فرزندانشان را همراهی نمایند. کودکان به هیچ عنوان شخصاَ نباید از مواد آتش بازی و محترقه استفاده نمایند.*از نگهداری مواد محترقه، تهیه و ساخت وسایل آتش بازی به خصوص در منزل،زیر زمین،محل کار و … جداً جلوگیری کنید.*از حمل مواد محترقه و آتش گیر و انفجاری حتی به مقادیر بسیار کم، در جیب لباس و کیف جداًً خودداری کنید.*در صورت نگهداری مواد آتش بازی، حتی کم خطر حتماً آن را در جای خشک و خنک نگهداری کنید.*مواد آتش بازی (محترقه و انفجاری) را از محل هایی که مطمئن هستند خریداری کنید. این مواد را از دست فروش تهیه نکنید.*همیشه در مواقع آتش بازی جهت اطفاء حریق، آب، کپسول اطفاء حریق و حتی الامکان جعبه کمکهای اولیه در دسترس باشد.*مواد آتش بازی (منفجره و محترقه) را به طرف افراد دیگر پرت نکنید.*هیچگاه مواد آتش بازی (منفجره و محترقه) را در ظروف شیشه ای یا فلزی قرار ندهید، زیرا در صورت انفجار ذرات شیشه یا فلز، به اطراف پرتاپ شده و سبب صدمات و خطرات جانی خواهد شد.*هیچگاه از الکل برای آتش گیری مواد استفاده نکنید.

*از آتش زدن لاستیک، هیزم، کارتن خالی و امثال آن چه در واحدهای مسکونی و چه در معابر ، کوچه و خیابان خودداری نمایید.*از پرتاب مواد آتش زا مانند فشفشه و موشک بر روی درخت ها، بام و بالکن منازل که از عوامل عمده بروز آتش سوزی است جداً خودداری کنید.

All Rights Reserved – © 2014 | طراحی سایت | نشونه، بانک اطلاعاتی مشاغل و برندهای ایرانی

بهترین مشاغل و خدمات شهر خود را ، در سایت نشونه پیدا کنید.

Welcome back. Just a moment while we sign you in to your Goodreads account.

عاقا ما یه پسر عمو داریم این هر سال چهار شنبه سوری با هم میریم تو شهر

بعد ما تو جبهه ی آتش نشان ها کار میکنیم

اون آتیشایی که هیشکی دورشون نیست رو میریم میشاشیم روشون

تا خاموش بشن مبادا جون کسی به خطر بیوفته

داستان کوتاه کودکانه در مورد چهارشنبه سوری

بعد یجا رسیدیم دیدیم ای داد بی داد چقدر شلوغه

دختر و پسرا هم مثل دو کفتر عاشق از روی این آتیشا میپرن و عاشقونه دسته همو گرفتن

بعد من بش گفتیم مجید بیا ما هم عاشقونه مثه این کفترای عاشق از روی آتیش بپریم گفت باشه

بعد من هِیکلم خیلی درشته اون هیکلش ریزه

بش گفتم عزیزم تو فکر کن مثلن عشخه منی دسته منو بگیر

بعد دستمو گرفت

بعد شروع کرد نازک نازکی حرف زدن مثه این دختر باکلاسا

میگفت هزیزم بزار یکمی خلوت بشا بعد با هم از رو آتیش میپریم جیگر

بعد یکمی خلوت شد گفتم آماده ایی خوشگلم

گفت آرا

دوتایی مثه دوتا خر وحشی شروع کردیم یورتمه دویدن

بعد من دمپایی پام بود

اون کفش

بعد نزدیک آتش که اومدیم بپریم گفتم ای وای عشقم دمپایام در اومد نپر بعدم وایسادم همونجا

ولی خو اون پرید

بعد من یادم رفت دستشو ول کنم

یهو دیدم یکی داره وسط آتیش داره فحش میده جیغ میکشه و بندری میرقصه

میگفت خاک بر سرت عشقم

بعد نجاتش دادم افسردگی گرفته بود

بهش گفتم عزیزم این افسردگی برا بچمون خوب نیست

بعد ما نه بدبختیم پول نداشتیم ترقه بخریم نفری یه قوطی کبریت از خونه اوردیم

بعد نشسته بودیم دور آتیش یه رفیقامونم ضرب و تیمپو میزد و پشت سره ما پر شده بود زن و دختر که نگاه میکردن

بعد میومدیم کبیرت آتش میزدیم مینداخیتم زیر پای این زنا و دخترایی که داشتن آتیش بازیو نگاه میکردن

اینام فکر میکردن ترقس مثه لشکر اورانگوتان فرار میکردن

عاقا چشمتون روز بد نبینه

ازین دختر شَرا داخل اینا بودن

بد منو مجید بقل هم نشسته بودیم

داستان کوتاه کودکانه در مورد چهارشنبه سوری

رو لب جدول بعد یهو دیدیم یه چیزی قِل خورد اومد زیر پای مجید

من گفتم اِوا عشقم ترقه

یهو دیدم منفجر شد صدای بمب هیروشیما داد

من تا دوساعت گوشام سوت میکشید چشامم دست میزدند نصف پشمامم ریخت

فکر میکنم تو ترقش واجبی ریخته بود

بعد نگاه کردم دیدم از مجید یه تیکه عن فقط بجا مونده

خواهشن دخترای عزیز یکمی مراعات کنید شما نباید این مواد خطر ناک رو حمل کنید

ما سالهای پیش چهارشنبه سوریا میرفتیم شهرستان

خونه بابا بزرگ و مادر بزرگم که برا سال تحویل پیش اونا باشیم

بعد رو پشت بوم آتیش روشن میکنیم و خونوادگی همونجا میپریم

سرخی تو از من و زردی من از تو میخونیم

بعد یبار بچه ی یکی از فامیلامون ازین ترقه کوچیکا داشت بعد بلد نبود نمیدید سرو ته ترقه کدوم سمته

ترقه رو گرفتم ازش گفتم ببین عمو ترقه رو اینجوری باید روشن کنی و بندازی

سره ترقه رو پیدا کردم آتیش زدم و بدون توجه به جلوم پرتش کردم

زرتی افتاد تو سیوشرت عاموم که ازین کلاه دارا بود ، بعد گفتم یاد گرفتی عمو ؟

ما هر وقت چهار شنبه سوریا دهات بودیم

ترقه رو به شکل های مختلف تست میکردیم

تو قوطی فلزی

شیشه نوشابه

تانکره آب

همیجوری هر جا رد میشدیم ترقه مینداختیم

یبارم از بقل توالت رد میشدیم سه چهارتا انداختیم تو توالت

یهو دیدیم توالت به شکل معجزه آسایی به صدا در اومد و شروع کرد به فحش دادن

گفت وایسید بیام بیرون پدر کره های خر سوخته ، میام چوب میکنم تو واکسنتون

برای مشاهده همه خاطرات کلیک کنید ◄

دلاتون شاد و لباتون خندون

دلاتون شاد لباتون خندون

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

یاد بگیریم  ؛ انسان ها را از روی
رفتارشان بشناسیم؛نه …

^^^^^*^^^^^

پنیر مجانی فقط در تله موش پیدا می شود
برای موفقیت بهایش را باید …

آقای مجری ما چند خط زیر خط فقریم
اگه یارانمونم قطع کنن
میریم صفحه ی قبل

…

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

و شــــــــب?
چــیـزی نیســت
جز هـجـوم …

♥♥.♥♥♥.♥♥♥

در بـلا هـم
مـیـچـشـم لـذّات او

مـاتِ اویـم
مـاتِ …

—————–**–

مرد دانایی پس از خاکسپاری دوستش بر لبه قبر ایستاد و به مردی که در …

oOoOoOoOoOoO

مشکلات راه مدرسه در روز های بارانی
مجبورم کرد به خاطر پاها و …

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

رفتم جلو در خونه دوس دخترم

بهش اس دادم: «عزیزم …

..♥♥………………

دنیا به زن‌های مقاوم‌ نیاز دارد، زن‌هایی که بی‌توجه به …

شیرمردا تو چه ترسی ز سگ لاغرشان
برکش آن تیغ چو پولاد و بزن بر سرشان

چون ملک …

*********◄►*********
خدا میشود بلیطم را پس بگیری مقصد را اشتباه آمدم اینجا را نمی خواهم

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *

ز بهارجان خبر ده
هله ای دم بهار
ز شکفته هات دانم
که تو …

►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄

می دونی کجا باختی رفیق؟

همون جایی
که …

سلام دوستای خوبم

آقای مزروعی از اورژانس اصفهان یک کتاب شعر خیلی زیبا برای چهارشنبه سوری ارسال کردن

داستان چهارشنبه کاغذی ویژه چهار شنبه سوری

 

داستان کوتاه کودکانه در مورد چهارشنبه سوری

 

چهارشنبه کاغذی

 

یکی بود یکی نبود

پای کوه، کنار رود

یه جایی بدون دود

شهر با صفایی بود

خونه ها خوب و قشنگ

دیوارا آجر و سنگ

بچه ها زبر و زرنگ

تو کارا مثل پلنگ

وقتی نوروز می رسید

کینه و غم نمی دید

به جای دلخوری ها

صد سبد خنده می چید

خنده ها دروغ نبود

شادی ها با بوق نبود

بخش اورژانس اونا

این همه شلوغ نبود

بازی ها خظر نداشت

تفریحا مضر نبود

شیطونی اثر نداشت

 

 

کسی دستاش نمی سوخت

شادیشو نمی فروخت

هیچ کسی شب های عید

چشم به اورژانس نمی دوخت

کسی با آتیش و دود

کوچه ها رو نمی بست

موشک و ترقه ها

دلها رو نمی شکست

داستان کوتاه کودکانه در مورد چهارشنبه سوری

 

 

حالا عیدا که می شه

چهره ها اخمی می شه

با آتیش فشفشه

صورتا زخمی می شه

بازی با کبریت و نفت

خنده رو کم می کنه

شوخی با ترقه ها

شادی رو غم می کنه

گوشا رو کر می کنه

چشما رو کور می کنه

صفا را از عیداشون

حسابی دور می کنه

کاشکی این چیزا نبود

آتیش و ناله و دود

همه عیدا می شدند

مشغول جشن و سرور

کاش می شد همراه باد

ابر شادی ها بیاد

به ما عیدونه بده

بهار سالم و شاد

بهار مهربونی

بهار هم زبونی

بهار سلامتی

عید رنگین کمونی

شاعر : رضا نعمتی ، هدیه نعمتی

نام

ایمیل

عضویت

عدم عضویت

 

نگاهی به تاریخچه چهارشنبه سوری و شكل تحریف شده آن 

دیگر چیزی به نوروز نمانده است، بجز تب و تاب تداركات سال نو، غروب هر روز، صدای ترقه بازی بچه ها و صدالبته بزرگترها به گوش می رسد. 
اگر از آنهایی كه سن و سالی را گذرانده اند، درباره نوروز و آداب و رسوم و جشن های مربوط به آن بپرسی، خاطرات زیبا و دلنشینی می شنوی و سپس كه بیشتر فكر می كنی به این نتیجه می رسی كه در طول سال های اخیر، چقدر از آداب و رسوم جانبی نوروز، دیگر آن شور و حال سابق را ندارند، ماهیت بعضی سنت ها تغییر یافته است و برخی هم به طور كامل فراموش شده اند. قدیم ترها در روزهای پایانی سال، دسته ای از خنیاگران كه نوروزخوان نام داشتند در كوچه و خیابان های شهرها و روستاها به راه می افتادند و نوروزخوانی می كردند و به این گونه رسیدن سال نو را خبر می دادند؛ اما اكنون این صداهای عجیب و غریب انواع و اقسام ترقه، می خواهند نقش همان پیام آوران بهار و نوروز را ایفا كنند.

چهارشنبه سوری از كجا آمده است؟

چهارشنبه سوری، تركیبی است از «چهارشنبه» كه پنجمین روز هفته است و «سوری» كه برای زبان شناسان مفهوم فراوانی دارد و بیشتر آن را به معنای جشن و سرور می دانند. این جشن پیش درآمدی برای جشن نوروز است كه ریشه در باورهای بسیار كهن آریایی های كوچ كرده به ایران زمین دارد. 
نخستین چهارشنبه سوری در زمان منصور بن نوح سامانی و در ماه شوال سال 350 هجری قمری در محله مرلیان بخارات برگزار شد و از آن پس همچنان ادامه یافت. 
یك اعتقاد درباره جشن چهارشنبه سوری این است كه مختار ثقفی قرار گذاشته بود كه روز پنجشنبه آخر صفر انقلابش را شروع كند؛ اما چون دشمنانش از این موضوع باخبر شدند، شروع قیام را یك روز جلو انداخت و برای آگاهی هوادارانش دستور داد كه سه شنبه شب، بر بام خانه ها آتش بیفروزند. 
ایرانیان باستان نیز نور را مظهر ایزد می دانستند. از آن زمان كه آتش شناخته شد و برای روشن كردن شب های تار آمد، همواره سمبل گرما و نور و رونق بخش اجاق خانه ها بود. بعدها افروختن آتش كه نشانه پیروزی روشنایی بر تباهی، بیماری و نكبت بود، مرسوم شد و این گونه است كه در غروب آفتاب، آن گاه كه خورشید می رود تا چند ساعتی از دیده ها پنهان باشد مردم كپه  های هیزم را روی هم می گذارند، دور هم جمع می شوند و خورشید كه در جایگاهش فرو رفت، هیزم ها را به آتش می كشند. شاید هم می خواهند آن را جایگزین خورشید تابنده كنند. 
از روی آتش می پرند و با گفتن جمله «زردی من از تو، سرخی تو از من»، بیماری و زردی را از خود دور می كنند و سرخی و سرحالی آتش را برای خود می خوانند و زرد رویی را به خاكستر می  اندازند. 
در برخی مناطق شیراز، سنت آتش افروزی بیشتر خانوادگی است و تعداد كپه  های هیزم باید فرد باشد. بعضی محققان عقیده داشته اند كه آتش  افروزی بر بام ها از اصالت بیشتری برخوردار است.

بتركه چشم  حسود!

داستان کوتاه کودکانه در مورد چهارشنبه سوری

در بسیاری از شهرها و روستاهای ایران، اسفند و كندر را برای دفع چشم زخم و تنگ نظری ها در آتش می ریزند تا یك سال آنها را از بلا و چشم زخم در امان نگاه دارد. 
در گذشته، تهیه اسفند هم در بعضی نقاط ایران آداب خاصی داشته است. به این صورت كه یك نفر در غروب آفتاب از 7 مغازه دار می پرسید كه اسفند دارند یا نه و در نهایت بر می گردد و از اولین مغازه اسفند می خرد. صاحب مغازه باید سید باشد و شال سبزی هم به كمر بسته باشد.

شبی پر از شور و حرارت

كوزه شكنی در شب چهارشنبه آخر سال، یكی از رسم  های مربوط به این شب بوده است. در قدیم كه ظرف آب مردم تنها كوزه بود، در چنین شبی این كوزه را می شكستند؛ چرا كه كوزه های آب، لعاب نداشت و اگر پس از یك سال استفاده آن را نمی شكستند، بسیار سیاه و چركین می شد. هر كس را هم كه می  خواستند به نهایت خست و تنگ چشمی وصف كنند، می گفتند: «كوزه 2 ساله در خانه دارد!»
فالگیری، بلاگردانی، قاشق زنی و بخت گشایی از آداب و رسوم جالبی بوده كه به مرور زمان كم رنگتر یا بهتر بگوییم محو شده است. این مراسم بیشتر، كار جوان ها بوده و در هر مكانی به صورتی متفاوت و به عنوان نشانه هایی از نیكخواهی و آرزوهای خوش و شاد برای سال آینده تلقی می شده است. در استان های شمالی و مناطق آذربایجان رسم بوده است كه پسران جوان بویژه آنهایی كه نامزد داشته اند، یك جعبه چهارگوش را كه با كاغذ های رنگی زینت شده بود از پشت بام خانه نامزدشان به داخل خانه اش می فرستادند یا آن را از جلوی پنجره اتاقش آویزان می كردند و صاحبخانه هم به تناسب توانایی اش، خوردنی، پوشیدنی و پارچه در آن قرار می داد كه این رسم را كجاوه اندازی می  نامیدند. 
قدیمی  ها آجیل چهارشنبه سوری داشتند. چه آجیل مفصلی! بادام، پسته، فندق، گردو، هسته زردآلو، هلو، نخود، كشمش و نقل؛ البته اكنون هم این آجیل وجود دارد، ولی دیگر مانند گذشته ها بر  بودنش صحه ای نمی گذارند. در برخی مناطق ایران در این شب، آش می پزند و این آش، مجموعه ای از همه دانه  ها، سبزی  ها و مواد اولیه غذایی را با خود دارد به این امید كه در سال آینده روزی افراد خانواده پر بركت باشد. آنهایی هم كه نذری دارند، آش می پزند و مواد اولیه اش را با مراسم قاشق زنی گرد می آورند. قاشق زنی برای جوانان بیشتر جنبه تفننی داشته است و به این صورت بوده كه جوانان چادری بر سر می اندازند و با یك قاشق و كاسه به درخانه ها می روند و بدون آن كه چیزی بگویند با قاشق به كاسه می زنند تا صاحبخانه به  آنها چیزی بدهد.
دختران دم بخت هم در این شب، بیكار نمی نشینند و مراسمی مانند گره گشایی و گردوشكنی را انجام می دهند به امید آن كه در سال نو، قدم به خانه بخت بگذارند. 
ایرانیان در گذشته و از آنجا كه چهارشنبه سوری را پیشواز سال نو می دانستند، در این شب تفال می زدند و ظریف ترین و زیباترین آداب را برای تفال بر سال آینده شان بر می گزیدند كه این آداب با جشن بزرگ نوروز هم هماهنگی داشته، مانند فال كوزه كه با ترانه و سرود هم همراه بوده است. سالخوردگان هم داستانسرایی می كردند و با این داستان  ها با سرمای زمستان خداحافظی می كردند.

فال گوش نشینی

زنان و دخترانی كه شوق شوهر كردن دارند، یا  آرزوی زیارت و مسافرت، غروب شب چهارشنبه نیت می كنند و از خانه بیرون می روند و در سر گذر یا سر چهارسو می ایستند و گوش به صحبت رهگذران می سپارند و به نیك و بد گفتن و تلخ و شیرین صحبت كردن رهگذران تفال می زنند. 
حیف نیست این مراسم با آن همه جذابیتی كه در گذشته داشته است، این گونه رنگ ببازد و تبدیل شود به بازی های خطرناك؟
اگر سخنان دلنشین و شاد از رهگذران بشنوند، برآمدن حاجت و آرزوی خود را برآورده می پندارند، ولی اگر سخنان تلخ و اندوه زا بشنوند، رسیدن به مراد و آرزو را در سال نو ممكن نخواهند دانست.

قاشق زنی

زنان و دختران آرزومند و حاجت دار، قاشقی با كاسه ای مسین برمی دارند و شب هنگام در كوچه و گذر راه می افتند و در برابر هفت خانه می ایستند و بی آن كه حرفی بزنند، پی درپی قاشق را بر كاسه می  زنند. صاحبخانه كه می داند قاشق زنان نذر و حاجتی دارند، شیرینی یا آجیل، برنج یا بنشن یا مبلغی پول در كاسه های آنان می گذارد. اگر قاشق زنان در قاشق زنی چیزی به دست نیاورند، از برآمدن آرزو و حاجت خود ناامید خواهند شد. گاه مردان، بویژه جوانان چادری بر سر می اندازند و برای خوشمزگی و تمسخر به قاشق زنی در خانه های دوست و آشنا و نامزدان خود می روند.

تقسیم آجیل چهارشنبه سوری

زنانی كه نذر و نیازی می كردند، در شب چهارشنبه آخر سال، آجیل هفت مغز به نام «آجیل چهارشنبه سوری» از دكان رو به قبله می خریدند و پاك می كردند و میان خویش و آشنا پخش می كردند و می خوردند. به هنگام پاك كردن آجیل، قصه مخصوص آجیل چهارشنبه، معروف به قصه خاركن را نقل می كردند. امروزه، آجیل چهارشنبه سوری جنبه نذرانه اش را از دست داده و از تنقلات شب چهارشنبه سوری شده است. 
گردآوردن بوته، گیراندن و پریدن از روی آن و گفتن عبارت «زردی من از تو، سرخی تو از من» شاید مهم ترین اصل شب چهارشنبه سوری است. هرچند كه در سال های اخیر متاسفانه این رسم شیرین جایش را به ترقه بازی و استفاده از مواد محترقه و منفجره خطرناك داده است.

مراسم كوزه شكنی

مردم پس از آتش افروزی مقداری زغال به نشانه سیاه بختی، كمی نمك به علامت شورچشمی و یك سكه دهشاهی به نشانه تنگدستی در كوزه ای سفالین می اندازند و هریك از افراد خانواده یك بار كوزه را دور سر خود می چرخاند و آخرین نفر، كوزه را بر سر بام خانه می برد و آن را به كوچه پرتاب می كند و می گوید: «درد و بلای خانه را ریختم توی كوچه» و باور دارند كه با دور افكندن كوزه، تیره بختی، شوربختی و تنگدستی را از خانه و خانواده دور می كنند.

آش چهارشنبه سوری

خانواده هایی كه بیمار یا حاجتی داشتند، برای برآمدن حاجت و بهبود یافتن بیمارشان نذر می كردند و در شب چهارشنبه آخر سال «آش ابودردا» یا «آش بیمار» می پختند و آن را اندكی به بیمار می خوراندند و بقیه را هم میان فقرا پخش می كردند. 
سرود « زردی من از تو / سرخی تو از من »
هر خانه زنی خاكستر را در خاك انداز جمع می كند، و آن را از خانه بیرون می برد و در سر چهارراه، یا در آب روان می ریزد. در بازگشت به خانه، در خانه را می كوبد و به ساكنان خانه می گوید كه از عروسی می آید و تندرستی و شادی برای خانواده آورده است. در این هنگام اهالی خانه در را به رویش می گشایند. او به این گونه همراه خود تندرستی و شادی را برای یك سال به درون خانه خود می برد. 
بانگ ترقه از من ، رنگ پریده از تو !
براستی، آیا رسم چهارشنبه سوری در گذشته بسیار با حلاوت و دلچسب تر نبوده است؟
آنچه گفته آمد، تنها اندكی است از آداب و رسوم بیشماری كه در گذشته وجود داشته است. انصافا كدامیك از این آداب به گرمی و حرارت گذشته اجرا می شود و اصلا آیا نمی  توان گفت كه از بسیاری از آنها حتی نشانی نیز در دست نیست؟ هر چند در بسیاری از روستاها و مناطق مختلف كشور، هنوز آثاری از آن به چشم می  خورد، ولی سوال این است كه حیف نیست این مراسم با آن همه جذابیتی كه در گذشته داشته است، این گونه رنگ ببازد و تبدیل شود به بازی های خطرناك؟ یادمان باشد چهارشنبه سوری، پیام آور فرا رسیدن نوروز است و قدمتی دارد به اندازه خود نوروز نگذاریم، هر سال با ماهیت و پیام اصلی خود بیشتر فاصله بگیرد. 
صداهای مهیب و وحشتناكی كه این روزها در كوچه و خیابان  ها به گوش می رسد و تن هر رهگذری را می لرزاند، نمی تواند نشانی از یك آئین كهن باشد و بیشتر به ابزاری می ماند برای آزار دیگران و گاه نشان از رفتاری نادرست است كه به غلط نام جشن و سرور بر خود دارد. بیایید به آنچه از نیاكان خود به یادگار داریم ارج نهیم و در حفظ سنت های زیبای ایرانی خود بكوشیم و بدون كم و كاست، آنها را به نسل های دیگر انتقال دهیم.

منبع: روزنامه جام جم

0