![دوره مقدماتی php](https://help.molisy.ir/wp-content/uploads/2023/05/1.jpg)
![داستان زندگی جوکر و هارلی
داستان زندگی جوکر و هارلی](https://dl.molisy.ir/wp-content/uploads/20190803/joker_harley.0.jpg)
هارلی کوئین (به انگلیسی: Harley Quinn) با نام کامل هارلین فرانسیس کویینزل (به انگلیسی: Harleen Frances Quinzel) یک شخصیت خیالی در کتابهای کامیک آمریکایی منتشر شده توسط دیسی کامیکس است که اغلب با شخصیت ابرقهرمان بتمن مرتبط است. شخصیت هارلی کوئین توسط پال دینی و بروس تیم خلق شدهاست که برای اولین بار در بتمن: مجموعه پویانماییشده (سپتامبر ۱۹۹۲) حضور پیدا کرد.
هارلین کویینزل سابقاً به کار روانشناسی در تیمارستان آرکهام واقع در گاتهام سیتی میپرداخت. یکی از بیماران او فردی به نام جوکر بود که تمام اسرار خود را برای او بازگو کرد و در نهایت هارلین شیفتهٔ این شاهزاده جنایتکار دلقک شد. هارلین کویینزل نامش را به هارلی کوئین تغییر داد، دستیار جوکر شد و به او در فرار کردن از تیمارستان آرکهام کمک کرد.[۱]
شخصیت هارلی کوئین برای اولین بار توسط آرلین سورکین در پویانماییهای مختلف دنیای دیسی صداگذاری شد. از آن زمان به بعد او همچنین توسط هایدن والش و تارا استرانگ در انیمیشنها و بازیهای ویدئویی صداگذاری شدهاست. در مجموعه تلویزیونی پرندگان شکاری، مایا سارا نقش او را ایفا کرده بود. مارگو رابی نیز نقش شخصیت هارلی کوئین را در فیلم سینمایی جوخه انتحار (۲۰۱۶) ایفا کردهاست.
• جوخه انتحار
داستان زندگی جوکر و هارلی
• پرندگان شکاری
• بتمن در برابر لاکپشتهای نینجا
• فیلم لگو بتمن
• بتمن ماورایی: بازگشت جوکر
پال دینی و بروس تیم، در ۱۱ سپتامبر ۱۹۹۲، هارلی کویین را وارد داستانهای بتمن کردند تا مکمل مؤنث جوکر باشد.[۲][۳]
دینی، شخصیت هارلی را از یکی از اجراهای آرلین سورکین، ستارهٔ اپرا، الهام گرفته بود که در آن، آرلین لباس یک دلقک پوشیده بود. همچنین بعضی از جنبههای شخصیت هارلی کویین را از شخصیت آرلین اقتباس کرد. هارلی کویین اولین بار در بتمن: مجموعه انیمیشنی، قسمت «لطف جوکر» (به انگلیسی: Joker’s favor) حضور یافت و پس از آن، در بتمن شمارهٔ ۱۲ (سپتامبر ۱۹۹۳) در داستانهای مصور نقش ایفا کرد.[۲]
هارلین کویینزل یکی از انترنهای تیمارستان آرکهام بود. پس از بستری شدن جوکر در تیمارستان، او مجذوب جوکر شد و داوطلب شد تا او را روانکاوی کند. در طول جلسات روان درمانی، دلباختهٔ جوکر شد و او را کمک کرد تا از تیمارستان بگریزد.
جوکر پس از مبارزه با بتمن، به آرکهام بازگردانده شد. وقتی هارلین دید که جوکر مجروح شده، عقلش را از دست داد. شغلش را رها کرد، لباس دلقک پوشید، نامش را به هارلی کویین (تغییر یافتهٔ «هارلکن» به معنی دلقک، شخصیتی که از کمدیا دلآرته نشأت گرفته) تغییر داد و همدست جوکر شد.
او بعدها با پویزن آیوی دوست شد و آیوی با آزمایشهای شیمیایی بر رویش، او را نسبت به سموم مقاوم کرد و قدرت و چابکی او را افزایش داد.
همچنین در قسمتهای پایانی کمیک در روزی که جوکر کشته میشود، هارلی کویین هنگام مبارزه از ساختمان خرابه به پایین افتاد و جان خود را از دست داد.[۲]
هارلی در ابتدا دارای هیچگونه قدرت واقعی نبود و تنها توسط هوش بالای خود در رشتهٔ روانکاوی آموزش دیده بود. با این حال پس از تلاش ناموفق جوکر برای منفجر کردن او در یک راکت، از دوستش پویزن آیوی معجونی دریافت کرد. این معجون باعث افزایش قدرت، سرعت، چابکی و مصونیت او در برابر زهرابه (حتی لمسهای سمی آیوی) و بیماریها و همچنین توانایی زوددرمانی جزئی شد. هارلی رزمیکاری حرفهای محسوب میشود که اغلب هنرهای رزمی خود را با حرکات آکروباتیک ترکیب میکند.
او همچنین ژیمناست بسیار ماهر و تماشایی بهشمار میرود و مهارت او در این زمینه با شخصیتهایی همچون زن گربهای و نایت وینگ (که هر دو ژیمناست و آکروباتی حرفهای هستند) برابری میکند. هارلی از سلاحها و ابزارکهای منحصر به فرد و عجیب و غریب نیز استفاده میکند که از آنها میتوان به پتک سنتی یا یک اسلحه دستی با چوب پنبهای در آن اشاره کرد. قدرت او به مراتب بیشتر از انسانهای فانی است، اما دارای قدرت بدنی بیش از هر ورزشکاری در سطح المپیک است. بهطور مثال او قادر به ضربه فنی انسانهای معمولی تنها با دو ضربه مشت یا یک لگد است. علاوه بر این هارلی استاد تغییر چهره بهشمار میرود و توانایی تغییر قیافه نقش مهمی در به انجام رساندن جنایات او ایفا میکند. او در مناسبتهای مختلف خود را شبیه به یکی از دارودسته روکر، منشی، تهیهکننده فیلم، افسر پلیس، خواننده اپرا، مهماندار هواپیما و زندانبان در میآورد.
هارلی کوئین، همچون جوکر، در مجموعهٔ انیمیشنی، شوخطبع و در داستانهای مصور، جنایتکاری خطرناک و خشن است. البته به رغم رفتارهای خشونت بارش، گاه گاه از خود دل رحمی نشان میدهد. مثلاً یک بار پویزن آیوی را از کشتن ثورن باز میدارد، ولی در عوض آیوی را متقاعد میکند که دست و پا و دهان ثورن را ببندد و او را از مجسمهای آویزان کند.[۲]
هارلی کوئین (به انگلیسی: Harley Quinn) با نام کامل هارلین فرانسیس کویینزل (به انگلیسی: Harleen Frances Quinzel) یک شخصیت خیالی در کتابهای کامیک آمریکایی منتشر شده توسط دیسی کامیکس است که اغلب با شخصیت ابرقهرمان بتمن مرتبط است. شخصیت هارلی کوئین توسط پال دینی و بروس تیم خلق شدهاست که برای اولین بار در بتمن: مجموعه پویانماییشده (سپتامبر ۱۹۹۲) حضور پیدا کرد.
هارلین کویینزل سابقاً به کار روانشناسی در تیمارستان آرکهام واقع در گاتهام سیتی میپرداخت. یکی از بیماران او فردی به نام جوکر بود که تمام اسرار خود را برای او بازگو کرد و در نهایت هارلین شیفتهٔ این شاهزاده جنایتکار دلقک شد. هارلین کویینزل نامش را به هارلی کوئین تغییر داد، دستیار جوکر شد و به او در فرار کردن از تیمارستان آرکهام کمک کرد.[۱]
شخصیت هارلی کوئین برای اولین بار توسط آرلین سورکین در پویانماییهای مختلف دنیای دیسی صداگذاری شد. از آن زمان به بعد او همچنین توسط هایدن والش و تارا استرانگ در انیمیشنها و بازیهای ویدئویی صداگذاری شدهاست. در مجموعه تلویزیونی پرندگان شکاری، مایا سارا نقش او را ایفا کرده بود. مارگو رابی نیز نقش شخصیت هارلی کوئین را در فیلم سینمایی جوخه انتحار (۲۰۱۶) ایفا کردهاست.
• جوخه انتحار
داستان زندگی جوکر و هارلی
• پرندگان شکاری
• بتمن در برابر لاکپشتهای نینجا
• فیلم لگو بتمن
• بتمن ماورایی: بازگشت جوکر
پال دینی و بروس تیم، در ۱۱ سپتامبر ۱۹۹۲، هارلی کویین را وارد داستانهای بتمن کردند تا مکمل مؤنث جوکر باشد.[۲][۳]
دینی، شخصیت هارلی را از یکی از اجراهای آرلین سورکین، ستارهٔ اپرا، الهام گرفته بود که در آن، آرلین لباس یک دلقک پوشیده بود. همچنین بعضی از جنبههای شخصیت هارلی کویین را از شخصیت آرلین اقتباس کرد. هارلی کویین اولین بار در بتمن: مجموعه انیمیشنی، قسمت «لطف جوکر» (به انگلیسی: Joker’s favor) حضور یافت و پس از آن، در بتمن شمارهٔ ۱۲ (سپتامبر ۱۹۹۳) در داستانهای مصور نقش ایفا کرد.[۲]
هارلین کویینزل یکی از انترنهای تیمارستان آرکهام بود. پس از بستری شدن جوکر در تیمارستان، او مجذوب جوکر شد و داوطلب شد تا او را روانکاوی کند. در طول جلسات روان درمانی، دلباختهٔ جوکر شد و او را کمک کرد تا از تیمارستان بگریزد.
جوکر پس از مبارزه با بتمن، به آرکهام بازگردانده شد. وقتی هارلین دید که جوکر مجروح شده، عقلش را از دست داد. شغلش را رها کرد، لباس دلقک پوشید، نامش را به هارلی کویین (تغییر یافتهٔ «هارلکن» به معنی دلقک، شخصیتی که از کمدیا دلآرته نشأت گرفته) تغییر داد و همدست جوکر شد.
او بعدها با پویزن آیوی دوست شد و آیوی با آزمایشهای شیمیایی بر رویش، او را نسبت به سموم مقاوم کرد و قدرت و چابکی او را افزایش داد.
همچنین در قسمتهای پایانی کمیک در روزی که جوکر کشته میشود، هارلی کویین هنگام مبارزه از ساختمان خرابه به پایین افتاد و جان خود را از دست داد.[۲]
هارلی در ابتدا دارای هیچگونه قدرت واقعی نبود و تنها توسط هوش بالای خود در رشتهٔ روانکاوی آموزش دیده بود. با این حال پس از تلاش ناموفق جوکر برای منفجر کردن او در یک راکت، از دوستش پویزن آیوی معجونی دریافت کرد. این معجون باعث افزایش قدرت، سرعت، چابکی و مصونیت او در برابر زهرابه (حتی لمسهای سمی آیوی) و بیماریها و همچنین توانایی زوددرمانی جزئی شد. هارلی رزمیکاری حرفهای محسوب میشود که اغلب هنرهای رزمی خود را با حرکات آکروباتیک ترکیب میکند.
او همچنین ژیمناست بسیار ماهر و تماشایی بهشمار میرود و مهارت او در این زمینه با شخصیتهایی همچون زن گربهای و نایت وینگ (که هر دو ژیمناست و آکروباتی حرفهای هستند) برابری میکند. هارلی از سلاحها و ابزارکهای منحصر به فرد و عجیب و غریب نیز استفاده میکند که از آنها میتوان به پتک سنتی یا یک اسلحه دستی با چوب پنبهای در آن اشاره کرد. قدرت او به مراتب بیشتر از انسانهای فانی است، اما دارای قدرت بدنی بیش از هر ورزشکاری در سطح المپیک است. بهطور مثال او قادر به ضربه فنی انسانهای معمولی تنها با دو ضربه مشت یا یک لگد است. علاوه بر این هارلی استاد تغییر چهره بهشمار میرود و توانایی تغییر قیافه نقش مهمی در به انجام رساندن جنایات او ایفا میکند. او در مناسبتهای مختلف خود را شبیه به یکی از دارودسته روکر، منشی، تهیهکننده فیلم، افسر پلیس، خواننده اپرا، مهماندار هواپیما و زندانبان در میآورد.
هارلی کوئین، همچون جوکر، در مجموعهٔ انیمیشنی، شوخطبع و در داستانهای مصور، جنایتکاری خطرناک و خشن است. البته به رغم رفتارهای خشونت بارش، گاه گاه از خود دل رحمی نشان میدهد. مثلاً یک بار پویزن آیوی را از کشتن ثورن باز میدارد، ولی در عوض آیوی را متقاعد میکند که دست و پا و دهان ثورن را ببندد و او را از مجسمهای آویزان کند.[۲]
هارلی کوئین (به انگلیسی: Harley Quinn) با نام کامل هارلین فرانسیس کویینزل (به انگلیسی: Harleen Frances Quinzel) یک شخصیت خیالی در کتابهای کامیک آمریکایی منتشر شده توسط دیسی کامیکس است که اغلب با شخصیت ابرقهرمان بتمن مرتبط است. شخصیت هارلی کوئین توسط پال دینی و بروس تیم خلق شدهاست که برای اولین بار در بتمن: مجموعه پویانماییشده (سپتامبر ۱۹۹۲) حضور پیدا کرد.
هارلین کویینزل سابقاً به کار روانشناسی در تیمارستان آرکهام واقع در گاتهام سیتی میپرداخت. یکی از بیماران او فردی به نام جوکر بود که تمام اسرار خود را برای او بازگو کرد و در نهایت هارلین شیفتهٔ این شاهزاده جنایتکار دلقک شد. هارلین کویینزل نامش را به هارلی کوئین تغییر داد، دستیار جوکر شد و به او در فرار کردن از تیمارستان آرکهام کمک کرد.[۱]
شخصیت هارلی کوئین برای اولین بار توسط آرلین سورکین در پویانماییهای مختلف دنیای دیسی صداگذاری شد. از آن زمان به بعد او همچنین توسط هایدن والش و تارا استرانگ در انیمیشنها و بازیهای ویدئویی صداگذاری شدهاست. در مجموعه تلویزیونی پرندگان شکاری، مایا سارا نقش او را ایفا کرده بود. مارگو رابی نیز نقش شخصیت هارلی کوئین را در فیلم سینمایی جوخه انتحار (۲۰۱۶) ایفا کردهاست.
• جوخه انتحار
داستان زندگی جوکر و هارلی
• پرندگان شکاری
• بتمن در برابر لاکپشتهای نینجا
• فیلم لگو بتمن
• بتمن ماورایی: بازگشت جوکر
پال دینی و بروس تیم، در ۱۱ سپتامبر ۱۹۹۲، هارلی کویین را وارد داستانهای بتمن کردند تا مکمل مؤنث جوکر باشد.[۲][۳]
دینی، شخصیت هارلی را از یکی از اجراهای آرلین سورکین، ستارهٔ اپرا، الهام گرفته بود که در آن، آرلین لباس یک دلقک پوشیده بود. همچنین بعضی از جنبههای شخصیت هارلی کویین را از شخصیت آرلین اقتباس کرد. هارلی کویین اولین بار در بتمن: مجموعه انیمیشنی، قسمت «لطف جوکر» (به انگلیسی: Joker’s favor) حضور یافت و پس از آن، در بتمن شمارهٔ ۱۲ (سپتامبر ۱۹۹۳) در داستانهای مصور نقش ایفا کرد.[۲]
هارلین کویینزل یکی از انترنهای تیمارستان آرکهام بود. پس از بستری شدن جوکر در تیمارستان، او مجذوب جوکر شد و داوطلب شد تا او را روانکاوی کند. در طول جلسات روان درمانی، دلباختهٔ جوکر شد و او را کمک کرد تا از تیمارستان بگریزد.
جوکر پس از مبارزه با بتمن، به آرکهام بازگردانده شد. وقتی هارلین دید که جوکر مجروح شده، عقلش را از دست داد. شغلش را رها کرد، لباس دلقک پوشید، نامش را به هارلی کویین (تغییر یافتهٔ «هارلکن» به معنی دلقک، شخصیتی که از کمدیا دلآرته نشأت گرفته) تغییر داد و همدست جوکر شد.
او بعدها با پویزن آیوی دوست شد و آیوی با آزمایشهای شیمیایی بر رویش، او را نسبت به سموم مقاوم کرد و قدرت و چابکی او را افزایش داد.
همچنین در قسمتهای پایانی کمیک در روزی که جوکر کشته میشود، هارلی کویین هنگام مبارزه از ساختمان خرابه به پایین افتاد و جان خود را از دست داد.[۲]
هارلی در ابتدا دارای هیچگونه قدرت واقعی نبود و تنها توسط هوش بالای خود در رشتهٔ روانکاوی آموزش دیده بود. با این حال پس از تلاش ناموفق جوکر برای منفجر کردن او در یک راکت، از دوستش پویزن آیوی معجونی دریافت کرد. این معجون باعث افزایش قدرت، سرعت، چابکی و مصونیت او در برابر زهرابه (حتی لمسهای سمی آیوی) و بیماریها و همچنین توانایی زوددرمانی جزئی شد. هارلی رزمیکاری حرفهای محسوب میشود که اغلب هنرهای رزمی خود را با حرکات آکروباتیک ترکیب میکند.
او همچنین ژیمناست بسیار ماهر و تماشایی بهشمار میرود و مهارت او در این زمینه با شخصیتهایی همچون زن گربهای و نایت وینگ (که هر دو ژیمناست و آکروباتی حرفهای هستند) برابری میکند. هارلی از سلاحها و ابزارکهای منحصر به فرد و عجیب و غریب نیز استفاده میکند که از آنها میتوان به پتک سنتی یا یک اسلحه دستی با چوب پنبهای در آن اشاره کرد. قدرت او به مراتب بیشتر از انسانهای فانی است، اما دارای قدرت بدنی بیش از هر ورزشکاری در سطح المپیک است. بهطور مثال او قادر به ضربه فنی انسانهای معمولی تنها با دو ضربه مشت یا یک لگد است. علاوه بر این هارلی استاد تغییر چهره بهشمار میرود و توانایی تغییر قیافه نقش مهمی در به انجام رساندن جنایات او ایفا میکند. او در مناسبتهای مختلف خود را شبیه به یکی از دارودسته روکر، منشی، تهیهکننده فیلم، افسر پلیس، خواننده اپرا، مهماندار هواپیما و زندانبان در میآورد.
هارلی کوئین، همچون جوکر، در مجموعهٔ انیمیشنی، شوخطبع و در داستانهای مصور، جنایتکاری خطرناک و خشن است. البته به رغم رفتارهای خشونت بارش، گاه گاه از خود دل رحمی نشان میدهد. مثلاً یک بار پویزن آیوی را از کشتن ثورن باز میدارد، ولی در عوض آیوی را متقاعد میکند که دست و پا و دهان ثورن را ببندد و او را از مجسمهای آویزان کند.[۲]
هارلی کوئین (به انگلیسی: Harley Quinn) با نام کامل هارلین فرانسیس کویینزل (به انگلیسی: Harleen Frances Quinzel) یک شخصیت خیالی در کتابهای کامیک آمریکایی منتشر شده توسط دیسی کامیکس است که اغلب با شخصیت ابرقهرمان بتمن مرتبط است. شخصیت هارلی کوئین توسط پال دینی و بروس تیم خلق شدهاست که برای اولین بار در بتمن: مجموعه پویانماییشده (سپتامبر ۱۹۹۲) حضور پیدا کرد.
هارلین کویینزل سابقاً به کار روانشناسی در تیمارستان آرکهام واقع در گاتهام سیتی میپرداخت. یکی از بیماران او فردی به نام جوکر بود که تمام اسرار خود را برای او بازگو کرد و در نهایت هارلین شیفتهٔ این شاهزاده جنایتکار دلقک شد. هارلین کویینزل نامش را به هارلی کوئین تغییر داد، دستیار جوکر شد و به او در فرار کردن از تیمارستان آرکهام کمک کرد.[۱]
شخصیت هارلی کوئین برای اولین بار توسط آرلین سورکین در پویانماییهای مختلف دنیای دیسی صداگذاری شد. از آن زمان به بعد او همچنین توسط هایدن والش و تارا استرانگ در انیمیشنها و بازیهای ویدئویی صداگذاری شدهاست. در مجموعه تلویزیونی پرندگان شکاری، مایا سارا نقش او را ایفا کرده بود. مارگو رابی نیز نقش شخصیت هارلی کوئین را در فیلم سینمایی جوخه انتحار (۲۰۱۶) ایفا کردهاست.
• جوخه انتحار
داستان زندگی جوکر و هارلی
• پرندگان شکاری
• بتمن در برابر لاکپشتهای نینجا
• فیلم لگو بتمن
• بتمن ماورایی: بازگشت جوکر
پال دینی و بروس تیم، در ۱۱ سپتامبر ۱۹۹۲، هارلی کویین را وارد داستانهای بتمن کردند تا مکمل مؤنث جوکر باشد.[۲][۳]
دینی، شخصیت هارلی را از یکی از اجراهای آرلین سورکین، ستارهٔ اپرا، الهام گرفته بود که در آن، آرلین لباس یک دلقک پوشیده بود. همچنین بعضی از جنبههای شخصیت هارلی کویین را از شخصیت آرلین اقتباس کرد. هارلی کویین اولین بار در بتمن: مجموعه انیمیشنی، قسمت «لطف جوکر» (به انگلیسی: Joker’s favor) حضور یافت و پس از آن، در بتمن شمارهٔ ۱۲ (سپتامبر ۱۹۹۳) در داستانهای مصور نقش ایفا کرد.[۲]
هارلین کویینزل یکی از انترنهای تیمارستان آرکهام بود. پس از بستری شدن جوکر در تیمارستان، او مجذوب جوکر شد و داوطلب شد تا او را روانکاوی کند. در طول جلسات روان درمانی، دلباختهٔ جوکر شد و او را کمک کرد تا از تیمارستان بگریزد.
جوکر پس از مبارزه با بتمن، به آرکهام بازگردانده شد. وقتی هارلین دید که جوکر مجروح شده، عقلش را از دست داد. شغلش را رها کرد، لباس دلقک پوشید، نامش را به هارلی کویین (تغییر یافتهٔ «هارلکن» به معنی دلقک، شخصیتی که از کمدیا دلآرته نشأت گرفته) تغییر داد و همدست جوکر شد.
او بعدها با پویزن آیوی دوست شد و آیوی با آزمایشهای شیمیایی بر رویش، او را نسبت به سموم مقاوم کرد و قدرت و چابکی او را افزایش داد.
همچنین در قسمتهای پایانی کمیک در روزی که جوکر کشته میشود، هارلی کویین هنگام مبارزه از ساختمان خرابه به پایین افتاد و جان خود را از دست داد.[۲]
هارلی در ابتدا دارای هیچگونه قدرت واقعی نبود و تنها توسط هوش بالای خود در رشتهٔ روانکاوی آموزش دیده بود. با این حال پس از تلاش ناموفق جوکر برای منفجر کردن او در یک راکت، از دوستش پویزن آیوی معجونی دریافت کرد. این معجون باعث افزایش قدرت، سرعت، چابکی و مصونیت او در برابر زهرابه (حتی لمسهای سمی آیوی) و بیماریها و همچنین توانایی زوددرمانی جزئی شد. هارلی رزمیکاری حرفهای محسوب میشود که اغلب هنرهای رزمی خود را با حرکات آکروباتیک ترکیب میکند.
او همچنین ژیمناست بسیار ماهر و تماشایی بهشمار میرود و مهارت او در این زمینه با شخصیتهایی همچون زن گربهای و نایت وینگ (که هر دو ژیمناست و آکروباتی حرفهای هستند) برابری میکند. هارلی از سلاحها و ابزارکهای منحصر به فرد و عجیب و غریب نیز استفاده میکند که از آنها میتوان به پتک سنتی یا یک اسلحه دستی با چوب پنبهای در آن اشاره کرد. قدرت او به مراتب بیشتر از انسانهای فانی است، اما دارای قدرت بدنی بیش از هر ورزشکاری در سطح المپیک است. بهطور مثال او قادر به ضربه فنی انسانهای معمولی تنها با دو ضربه مشت یا یک لگد است. علاوه بر این هارلی استاد تغییر چهره بهشمار میرود و توانایی تغییر قیافه نقش مهمی در به انجام رساندن جنایات او ایفا میکند. او در مناسبتهای مختلف خود را شبیه به یکی از دارودسته روکر، منشی، تهیهکننده فیلم، افسر پلیس، خواننده اپرا، مهماندار هواپیما و زندانبان در میآورد.
هارلی کوئین، همچون جوکر، در مجموعهٔ انیمیشنی، شوخطبع و در داستانهای مصور، جنایتکاری خطرناک و خشن است. البته به رغم رفتارهای خشونت بارش، گاه گاه از خود دل رحمی نشان میدهد. مثلاً یک بار پویزن آیوی را از کشتن ثورن باز میدارد، ولی در عوض آیوی را متقاعد میکند که دست و پا و دهان ثورن را ببندد و او را از مجسمهای آویزان کند.[۲]
هارلی کوئین (به انگلیسی: Harley Quinn) با نام کامل هارلین فرانسیس کویینزل (به انگلیسی: Harleen Frances Quinzel) یک شخصیت خیالی در کتابهای کامیک آمریکایی منتشر شده توسط دیسی کامیکس است که اغلب با شخصیت ابرقهرمان بتمن مرتبط است. شخصیت هارلی کوئین توسط پال دینی و بروس تیم خلق شدهاست که برای اولین بار در بتمن: مجموعه پویانماییشده (سپتامبر ۱۹۹۲) حضور پیدا کرد.
هارلین کویینزل سابقاً به کار روانشناسی در تیمارستان آرکهام واقع در گاتهام سیتی میپرداخت. یکی از بیماران او فردی به نام جوکر بود که تمام اسرار خود را برای او بازگو کرد و در نهایت هارلین شیفتهٔ این شاهزاده جنایتکار دلقک شد. هارلین کویینزل نامش را به هارلی کوئین تغییر داد، دستیار جوکر شد و به او در فرار کردن از تیمارستان آرکهام کمک کرد.[۱]
شخصیت هارلی کوئین برای اولین بار توسط آرلین سورکین در پویانماییهای مختلف دنیای دیسی صداگذاری شد. از آن زمان به بعد او همچنین توسط هایدن والش و تارا استرانگ در انیمیشنها و بازیهای ویدئویی صداگذاری شدهاست. در مجموعه تلویزیونی پرندگان شکاری، مایا سارا نقش او را ایفا کرده بود. مارگو رابی نیز نقش شخصیت هارلی کوئین را در فیلم سینمایی جوخه انتحار (۲۰۱۶) ایفا کردهاست.
• جوخه انتحار
داستان زندگی جوکر و هارلی
• پرندگان شکاری
• بتمن در برابر لاکپشتهای نینجا
• فیلم لگو بتمن
• بتمن ماورایی: بازگشت جوکر
پال دینی و بروس تیم، در ۱۱ سپتامبر ۱۹۹۲، هارلی کویین را وارد داستانهای بتمن کردند تا مکمل مؤنث جوکر باشد.[۲][۳]
دینی، شخصیت هارلی را از یکی از اجراهای آرلین سورکین، ستارهٔ اپرا، الهام گرفته بود که در آن، آرلین لباس یک دلقک پوشیده بود. همچنین بعضی از جنبههای شخصیت هارلی کویین را از شخصیت آرلین اقتباس کرد. هارلی کویین اولین بار در بتمن: مجموعه انیمیشنی، قسمت «لطف جوکر» (به انگلیسی: Joker’s favor) حضور یافت و پس از آن، در بتمن شمارهٔ ۱۲ (سپتامبر ۱۹۹۳) در داستانهای مصور نقش ایفا کرد.[۲]
هارلین کویینزل یکی از انترنهای تیمارستان آرکهام بود. پس از بستری شدن جوکر در تیمارستان، او مجذوب جوکر شد و داوطلب شد تا او را روانکاوی کند. در طول جلسات روان درمانی، دلباختهٔ جوکر شد و او را کمک کرد تا از تیمارستان بگریزد.
جوکر پس از مبارزه با بتمن، به آرکهام بازگردانده شد. وقتی هارلین دید که جوکر مجروح شده، عقلش را از دست داد. شغلش را رها کرد، لباس دلقک پوشید، نامش را به هارلی کویین (تغییر یافتهٔ «هارلکن» به معنی دلقک، شخصیتی که از کمدیا دلآرته نشأت گرفته) تغییر داد و همدست جوکر شد.
او بعدها با پویزن آیوی دوست شد و آیوی با آزمایشهای شیمیایی بر رویش، او را نسبت به سموم مقاوم کرد و قدرت و چابکی او را افزایش داد.
همچنین در قسمتهای پایانی کمیک در روزی که جوکر کشته میشود، هارلی کویین هنگام مبارزه از ساختمان خرابه به پایین افتاد و جان خود را از دست داد.[۲]
هارلی در ابتدا دارای هیچگونه قدرت واقعی نبود و تنها توسط هوش بالای خود در رشتهٔ روانکاوی آموزش دیده بود. با این حال پس از تلاش ناموفق جوکر برای منفجر کردن او در یک راکت، از دوستش پویزن آیوی معجونی دریافت کرد. این معجون باعث افزایش قدرت، سرعت، چابکی و مصونیت او در برابر زهرابه (حتی لمسهای سمی آیوی) و بیماریها و همچنین توانایی زوددرمانی جزئی شد. هارلی رزمیکاری حرفهای محسوب میشود که اغلب هنرهای رزمی خود را با حرکات آکروباتیک ترکیب میکند.
او همچنین ژیمناست بسیار ماهر و تماشایی بهشمار میرود و مهارت او در این زمینه با شخصیتهایی همچون زن گربهای و نایت وینگ (که هر دو ژیمناست و آکروباتی حرفهای هستند) برابری میکند. هارلی از سلاحها و ابزارکهای منحصر به فرد و عجیب و غریب نیز استفاده میکند که از آنها میتوان به پتک سنتی یا یک اسلحه دستی با چوب پنبهای در آن اشاره کرد. قدرت او به مراتب بیشتر از انسانهای فانی است، اما دارای قدرت بدنی بیش از هر ورزشکاری در سطح المپیک است. بهطور مثال او قادر به ضربه فنی انسانهای معمولی تنها با دو ضربه مشت یا یک لگد است. علاوه بر این هارلی استاد تغییر چهره بهشمار میرود و توانایی تغییر قیافه نقش مهمی در به انجام رساندن جنایات او ایفا میکند. او در مناسبتهای مختلف خود را شبیه به یکی از دارودسته روکر، منشی، تهیهکننده فیلم، افسر پلیس، خواننده اپرا، مهماندار هواپیما و زندانبان در میآورد.
هارلی کوئین، همچون جوکر، در مجموعهٔ انیمیشنی، شوخطبع و در داستانهای مصور، جنایتکاری خطرناک و خشن است. البته به رغم رفتارهای خشونت بارش، گاه گاه از خود دل رحمی نشان میدهد. مثلاً یک بار پویزن آیوی را از کشتن ثورن باز میدارد، ولی در عوض آیوی را متقاعد میکند که دست و پا و دهان ثورن را ببندد و او را از مجسمهای آویزان کند.[۲]
پال دینی (انگلیسی: Paul Dini؛ زادهٔ ۷ اوت ۱۹۵۷) یک فیلمنامهنویس، و تهیهکننده تلویزیونی اهل ایالات متحده آمریکا است.
بروس تیم (انگلیسی: Bruce Timm؛ زادهٔ ۸ فوریهٔ ۱۹۶۱) یک پویانما اهل ایالات متحده آمریکا است.
جوکر (به انگلیسی: Joker) یک شخصیت خیالی ابرشرور در کتابهای کمیک آمریکایی منتشر شده توسط دیسی کامیکس است. شخصیت جوکر توسط باب کین، جری رابینسون و بیل فینگر خلق شدهاست؛ که برای اولین بار در نخستین جلد کتابهای کمیک بتمن (۲۵ آوریل ۱۹۴۰) حضور پیدا کرد. او یکی از شخصیتهای منفی داستانهای بتمن است.
باب کین، خالق داستان مصور بتمن، در سال ۱۹۴۰، شخصیت جوکر را وارد داستان خود کرد. جری رابینسون، یک کارت جوکر و تصویر کنراد وایت (بازیگر فیلم صامت مردی که میخندد) را به او نشان داد و این، منبع الهام شخصیت جوکر شد.[۱] داستان مردی که میخندد، روایت کودکی است که توسط کومپراچیکوها یا همان خریداران بچه معلول شدهاست و با زخمی که بر صورت دارد گویی همیشه میخندد. دورهگردی کودک را مییابد و با وی یک گروه نمایش خیابانی راهاندازی میکند.[۲]
اولین ایفای نقش جوکر، در نخستین جلد بتمن بود.[۱]
باب کین هیچ وقت دربارهٔ زندگینامه جوکر حرفی نزده در حقیقت معلوم نیست او کیست و چه داستانی داشته و فقط فرضیههایی از آن موجود است ولی در فیلم شوالیه تاریکی او فقط از تبدیل شدن خود به جوکر میگوید.
در بیشتر داستانهای مصور بتمن، نام اصلی جوکر ذکر نشدهاست.
در چند شماره از داستانهای مصور بتمن، زمانی که جوکر مجرم شناخته میشود، او به نام رد هود شناخته میشد. البته علت رد هود گذاشتن جوکر در هر کدام از آنها متفاوت است.
داستان زندگی جوکر و هارلی
در داستان «تسویه حساب» (به انگلیسی: Payback) و چند شمارهٔ دیگر از داستانهای مصور دیسی کامیکس، گفته میشود که نام او، «جک» بودهاست.[۱]
در فیلم بتمن (۱۹۸۹)، نام جوکر، «جک ناپیر» است.[۳]
در فیلم شوالیه تاریکی (۲۰۰۸)، رئیس پلیس گوردون، در مورد جوکر میگوید: «نه اسمی دارد نه اسم مستعار دیگری.»[۴]
داستانهای مصور بتمن، اطلاعات زیادی در مورد گذشتهٔ جوکر را فاش نمیکند. در «شوخی مرگبار» (به انگلیسی: the killing joke) معرفی کوتاهی از گذشتهٔ او میشود.
او از شغلش به عنوان یک مهندس کارخانهٔ مواد شیمیایی، استعفاء داده و در شغل فعلی خود، که یک مجری نمایش کمدی است، ناموفق است و کسی به شوخیهای او نمیخندد. او به همراه یک دسته خلافکار، قصد دزدی از آن کارخانهٔ مواد شیمیایی میکند و در همان شب زن او، جنی، اشتباهی میمیرد. دزدی نیز ناموفق میشود و با حضور بتمن، او از ترس خود را به درون مواد شیمیایی میاندازد[۵]
هر چند در انتهای داستان، در مورد گذشتهاش میگوید:
گاهی آن را یک جور به یاد میآورم و گاهی یک جور دیگر… اگر قرار باشد که من گذشتهای داشته باشم، ترجیح میدهم یک انتخاب چند گزینهای باشد!
در بتمن: مردی که میخندد، نیز اطلاعاتی راجع به این که چرا چهرهٔ او، چنین شدهاست داده میشود.
در فیلم بتمن (۱۹۸۹)، او، هر چند چنانکه گفته میشود، در شیمی و هنر متخصص است، اما قبل از جوکر شدن، همراه یک باند جنایتکار است که به منظور دزدی، به کارخانهٔ مواد شیمیایی میروند.
در فیلم شوالیه تاریکی (۲۰۰۸) به دو نفر دو داستان متفاوت دربارهٔ تبدیل شدنش به جوکر میگوید ۱. پدر او مردی معتاد به الکل بوده و وقتی مست میشده به سمت همسر و فرزند خود حملهور میشود و وقتی چهره پسر خود را که غمگین به نظر میرسید را میبیند با چاقو صورت او را به شکل لبخند زخمی میکند و به او میگوید:پسر چرا آنقدر جدی هستی؟ ۲. او یک همسر زیبا داشت که قماربازی میکرد پس از بدهیهای سنگینی که بالا میاورد طلبکاران صورت او را زخمی میکنند و او هم برای اینکه عشقش را به همسر خود بفهماند زخمهای صورتش برای او اهمیتی ندارد، صورت خود را به شکل لبخند زخمی میکند.
جوکر معمولاً کتی ارغوانی میپوشد. در «بتمن: جوکر» (به انگلیسی: Batman: the joker) جوکر یک بارانی ارغوانی رنگ پوشیده است.
چهره او سفید، لبانش سرخ و موهایش سبز رنگند. در بعضی از تصاویر، دور چشمانش نیز سیاه رنگ هستند. علت این رنگ چهره، در داستانهای مختلف، متفاوت است.
در بیشتر کمیکها، علت تغییر چهرهٔ جوکر، پرت شدن او به درون مواد شیمیایی ذکر شدهاست. اما در برخی دیگر از کمیکها، رنگ چهرهٔ جوکر، صرفاً معلول گریم کردن اوست. در برخی شمارهها، دو طرف دهان او، زخمی مانند یک لبخند وجود دارد که در یکی از شمارههای بتمن، علت آن، زخمی است که بتمن، با بترنگ (به انگلیسی: Batarang) بر چهرهٔ او میاندازد.[۳]
در فیلم شوالیه تاریکی، جوکر در دو صحنهٔ مختلف، دو علت مختلف برای این واقعه ذکر میکند. در یک جا میگوید پدرش که یک الکلی معتاد بوده، یک شب که مست شده، با چاقو به مادرش حمله میکند. سپس به سمت او بر میگردد و به این بهانه که «چرا اینقدر جدی هستی پسر؟» با چاقو، لبخندی روی صورتش میکشد.
در جای دیگر میگوید که همسرش به او میگفته که چرا اینقدر کم میخندد؟ همسرش یک قمارباز بوده و یک بار، کلی بدهی بالا میآورد و طلبکاران، صورتش را خط خطی میکنند. جوکر برای این که نشان دهد این موضوع برایش اهمیتی ندارد، با چاقو روی صورت خود لبخندی ایجاد میکند ولی همسرش او را ترک میکند.
در کمیکهای کارآگاهی عصر جدید (به انگلیسی: new 52) شماره ۱ شخصیتی به نام دال میکر پوست صورت جوکر را میکند و او در کمیک مرگ خاندان با صورت بدون پوست ظاهر میشود.
در داستانهای مصور بتمن، شخصیت جوکر، دو گونه به تصویر کشیده شدهاست: یک بیمار روانی که از زجر دادن دیگران لذت میبرد و شوخطبع است. یا یک دزد شوخطبع که فقط کمی غیرعادی است. تصویر نخست، تصویر غالب داستان هاست و تصویر دوم، بیشتر در سریال بتمن، ساخته ۱۹۶۰، نمود پیدا میکند.[۳]
جوکر انسانی روان پریش است و شاید سیاهترین موجود کمیک استریپهای بتمن باشد. او هیچ هدف خاصی در زندگی ندارد. کتک میخورد ولی همچنان میخندد. در داستان شوخی مرگبار ریشهٔ دیوانگی جوکر را تجربه یه روز بد عنوان میکنند. جوکر عقیده دارد هر انسانی اگر در زندگی سختی ببیند یا یه روز بد را تجربه کند میتواند دیوانه شود.[۶]
در کمیک شوخی مرگبار او با شلیک به ستون فقرات باربارا گوردون دختر کمیسر گوردون رئیس پلیس شهر او را فلج میکند و خود کمیسر را میدزد تا به او ثابت کند هر کسی با داشتن یک روز بد میتواند دیوانه شود، ولی در آخر بتمن کمیسر گوردون را نجات داده و جوکر را به تیمارستان آرکهام میفرستد.
در آرک داستانی «بتمن: مرگ در خانواده»، رابین بتمن جیسون تاد را در انباری زندانی کرده و میکشد.
در آرک بتمن: هاش (به انگلیسی: Batman: Hush) با توماس الیوت دشمن بتمن مشهور به هاش همکاری میکند تا بتمن را بکشد.
در نهایت در آرک بتمن: مرگ خاندان (به انگلیسی: Batman: death of family) در سال ۲۰۱۳ جوکر نقشه میکشد تا تمام خانواده بتمن (رابین، بتگرل، نایت وینگ، رد هود و رد رابین) را در غار بتمن گیر انداخته و بکشد.
۱۹۶۹ در سریالهای بتمن سزار رومرو نقش جوکر را بازی میکرد؛ که در یکی از قسمتهای سریال میگوید: مطمئن باشید که من هم یک جور هیولا هستم! چون اگر نبودم شما را به دست این هیولا نمیدادم که بخور! چون به هر حال تمام جوکهای اطراف مال منه!
۱۹۸۹ که اولین فیلم بتمن به دست تیم برتون ساخته شد جک نیکلسون نقش جوکر را بازی کرد که نه به بلندقدی شخصیت جوکر بود و نه به لاغری او. اما خندههای بلند و دندانهای ریز نیکلسون این ضعف را جبران کند و او جوکر را به سرخوشترین شکل ممکن درست کرد. بازی وی در نقش جوکر مورد تحسین همگان قرار گرفت و بنیاد فیلم آمریکا وی را در لیست شروران برتر تاریخ در رده ۴۵ قرار داد.
۲۰۰۸ در شوالیه تاریکی فیلم کریستوفر نولان نقش جوکر توسط هیث لجر بازی شد. به گفته دوستانش وی خود را مدتها از دیگران جدا کرد و به تمرین نقش جوکر پرداخت. اگرچه وی به دلیل ایست قلبی ناشی از اختلال دارویی از دنیا رفت ولی پس از مرگ وی آکادمی اسکار جایزه بهترین بازیگر مکمل مرد را به وی اهدا کرد.
۲۰۱۶ در فیلم جوخه انتحار نقش وی توسط جرد لتو ایفا شد. اگرچه فیلم با نقدهای مثبت روبرو نشد و نقش جوکر در فیلم کمرنگ بود با اینحال منتقدین بازی لتو را تحسین کردند.
۲۰۱۹ فیلم جوکر با بازی خواکین فینیکس در نقش جوکر در سال ۲۰۱۹ اکران میشود.
جوکر در بازیهای لگو بتمن، بتمن و رابین، بتمن برای سگا، مورتال کامبت علیه دنیای دیسی، و در تیمارستان آرکهام و جدیداً در اواخر سال ۲۰۱۱ در شهر آرکهام (که در ادامه بازی تیمارستان آرکهام است) حضور داشته همچنین وی در بازیهای بیعدالتی: خدایان میان ما (۲۰۱۳) و بیعدالتی ۲ (۲۰۱۷) یکی از شخصیتهای اصلی میباشد. او همچنین در بازیهای بتمن: ریشههای آرکهام و در لگو بتمن ۳: فراتر از گاتهام هم حضور دارد و در آن با بتمن همکاری میکند.
جوکر در سال ۲۰۱۵ به صورت توهم بتمن و با ظاهری متفاوت تر از همیشه در بازی بتمن: شوالیه آرکهام نیز حضور یافت تا بازی شکلی جدید به خود بگیرد.
پویزن آیوی[۱] (به انگلیسی: Poison Ivy) با نام اصلی پاملا لیلیان آیزلی، یک شخصیت خیالی شرور بزرگ در کتابهای کامیک آمریکایی منتشر شده توسط دیسی کامیکس است که اغلب به عنوان دشمن شخصیت ابرقهرمان بتمن بهشمار میرود. این شخصیت توسط نویسنده رابرت کانایر و طراح شلدون مولداف خلق شدهاست که برای اولین بار در شمارهٔ ۱۸۱ بتمن (ژوئن ۱۹۶۶) حضور پیدا کرد. او یکی از سرسختترین دشمنان بتمن است و متعلق به جمعی از دشمنان بتمن است که فهرست جنایتکاران و مجرمین لیست او را تشکیل میدهد.
پویزن آیوی به عنوان یکی از بزرگترین و بدنامترین تروریسمهای محیط زیست جهان تصویر میشود. او در زمینههای گیاهان، گیاهشناسی، انقراض محیط زیست، بومشناسی و محیطزیستگرایی سر رشته دارد. او از زهرابه گیاهان و گلها و همچنین کنترل ذهن فرومون به منظور فعالیتهای مجرمانهٔ خود استفاده میکند. دیگر شخصیت شرور بزرگ دنیای دیسی هارلی کویین، دوست، همکار و شریک جرم (یا حتی معشوقه) او بهشمار میرود و آیزلی مسئول تواناییهای ابرانسانی هارلی است. آیوی، هارلی و زن گربهای بعدها تشکیل تیمی با عنوان سیرنهای گاتهام سیتی دادند. پویزن آیوی همچنین بعدها به شکلی غیرمنتظره توسط قناری سیاه برای عضویت در تیم پرندگان شکاری دعوت شد و او نیز پذیرفت. پویزن آیوی خود را به عنوان یکی از قدرتمندترین دشمنان شخصیت بتمن ثابت کردهاست. اما در برخی کمیکها نیز بتمن به او علاقهٔ عاشقانه دارد. بر طبق اظهارات رابرت کانایر خالق این شخصیت، پویزن آیوی در اصل از مدل آمریکایی، بتی پیج الگو برداری شدهاست.
اوما تورمن نقش شخصیت پویزن آیوی را در فیلم بتمن و رابین (۱۹۹۷) ایفا کردهاست.
پاملا آیزلی با نوعی بیماری پوستی (ناسازگاری به نور خورشید) به دنیا آمد. با وجود اینکه دکتر برای محافظت از پوستش، لوسیون تجویز کرده بود، اما پدر بد اخلاق پاملا او را از رفتن به خارج از خانه منع کرده بود. در یکی از مناسبها که مادرش به او اجازه بازی در بیرون از خانه را داده بود، پدر پاملا با عصبانیت ضربهای به صورتش وارد کرد. اما مادر پاملا به گونهای که هیچ اتفاق خاصی نیافته بود بیرون رفت و به باغبانی پرداخت. او برای دخترش توضیح داد او بدین دلیل باغبانی را دوست دارد، زیرا گلها به حرفهایش گوش میدهند و گاهی اوقات اگر او ساکت باقی بماند، گلها با او صحبت خواهند کرد. اما آزار و اذیت پدر پاملا تمامی نداشت. هر دفعه که پدرش او را مورد ضرب و شتم قرار میداد، با خرید گلی از همسرش طلب بخشش میکرد تا در باغ خود بکارد. این مسئله باعث شد پاملا دریابد که گلها قادر به کنترل و نفوذ در انسانها هستند. با این حال او پس از اینکه مادرش بدست پدرش به قتل رسید و در باغچه خود دفن شد، از خشونت و ستمگری انسانها نیز آگاه شد.[۲]
پاملا لیلیان آیزلی گیاهشناسی جذاب و با استعداد بود که در شهر سیاتل، واشینگتن زندگی میکرد. او توسط مجرمی به نام مارک لیگرند، که به آیزلی برای همکاری در دزدیدن یک شیء دستساخته (حاوی گیاهی در داخل آن) واقع در مصر باستان نیاز داشت، فریب خورد. پس از انجام این مأموریت مجرمانه، لیگرند که فکر میکرد آیزلی بیش از حد از مسائل مطلع است، او را توسط گیاه داخل شیء دستساخته مسموم نمود. اما خوشبختانه آیزلی از این اتفاق جان سالم بدر برد و پس از آن در برابر تمامی سموم و بیماریها ایمن شد. او همچنین دریافت که کاملاً از تأثیرات زهرابه خوابآور گیاه در امان بوده، بهطوریکه قادر به کنترل دیگران است. او سپس نام پویزن آیوی را برای خود انتخاب کرد، و با پوشیدن لباسی سبز رنگ، دست به اقدامات مجرمانه زد. او بوسیلهٔ زهرابه خوابآور گیاه برای اغوا و بکارگیری افراد (به ویژه مردان) استفاده میکرد. اما پس از اینکه آیوی به گاتهام سیتی نقل مکان کرد، به شکلی اجتناب ناپذیر با بزرگترین مبارز جرم و جنایت در گاتهام، یعنی بتمن روبرو شد.[۳]
داستان زندگی جوکر و هارلی
پویزن آیوی قادر به ارتباط اسرار آمیز با گیاهان از طریق نیرویی با عنوان «گرین» است. او قادر به بکارگیری و تحریک گیاهان از طریق ریشهٔ آنها است و برخی مواقع حتی توانایی کنترل گیاهان با ذهن خود را دارد. او در برابر تمامی سموم، باکتریها، ویروسها و قارچها مصونیت دارد، این ایمنی همچنین شامل سموم شخصیت جوکر میشود. بعضی از کمیکها حتی فراتر از آن پیش رفتند و او را بیشتر شبیه به یک گیاه نمایش دادهاند تا یک انسان؛ گاز کربن دیاکسید تنفس میکند و برای بقا نیاز به نور سفید خورشید دارد.
مصرف بیش از حد سموم مرتبط با گیاهان و جانوران در جریان خون بدنش، او را لمس ناپذیر کردهاست. آیوی توانایی ایجاد قدرتمندترین سموم گل در گاتهام سیتی را دارد. اغلب این زهرابه از لبهای او ترشح میشوند یا در معنای واقعی، یک بوسهٔ سمی، که معمولاً نتیجهٔ ابراز علاقه ساختگی و اغواگرانه او در برابر قربانیانش است. این سموم در انواع گوناگونی از قبیل مواد مخدر و داروهای کنترل ذهن گرفته تا مواد سمی به شدت کشنده هستند.
دکتر آیزلی یکی از دانشمندان شناخته شده در حرفهٔ خود در گاتهام سیتی بود. او همیشه به گیاهان علاقه داشت و آنها هدف بزرگ در زندگی او حتی پس از تصادف او بهشمار میروند. دانش او در زمینهٔ گیاهشناسی و سمشناسی، به او اجازه درک و بکارگیری بهتر گیاهان را میدهد.
تواناییهای ورزشی پویزن آیوی در طول دوره زندگیاش پیشرفت کردهاند. او به مقدار جزئی در سبکهای هنرهای رزمی آموزش دیده است و مهارت بالایی در بالارفتن و پریدن دارد و همچنین شناگری قوی و سرعتی است. از نقاط ضعف او میتوان به آسیبپذیری در مکانهای تاریک و عدم تعادل روحی و روانی اشاره کرد.[۴]
زن گربهای (به انگلیسی: Catwoman) یا سیلینا کایل (به انگلیسی: Selina Kayle) یک شخصیت خیالی در کتابهای کمیک آمریکایی منتشر شده توسط دیسی کامیکس است که اغلب با شخصیت ابرقهرمان بتمن مرتبط است. این شخصیت توسط باب کین و بیل فینگر خلق شدهاست که برای اولین بار در شمارهٔ ۱ مجموعه کمیک «بتمن» (بهار ۱۹۴۰) با نام گربه معرفی شد. زن گربهای ابتدا به عنوان یک شخصیت شرور بزرگ و یکی از دشمنان بتمن به تصویر کشیده میشد، اما از دههٔ ۱۹۹۰ او در مجموعهها نقش یک ضدقهرمان را در ازای شخصیتی بدذات ایفا میکند.
باب کین، خالق شخصیت بتمن، اولین بار در بهار ۱۹۴۰، زن گربهای را با نام گربه وارد داستانهای بتمن کرد. او میخواست به داستانهای بتمن کسی را اضافه کند که بتواند به عنوان شخصیت مکمل زن، خوانندگان زن را جذب کند. او این شخصیت را تا حدودی از ژان هارلو بازیگر فیلمهای دههٔ ۳۰، اقتباس کرده بود.[۱]
بعدها، نام «گربه» به «زن گربهای» تغییر یافت. اولین حضور زن گربهای در بتمن شمارهٔ ۱ بود.[۲]
سلینا کودکی غم انگیزی دارد. مادرش، ماریا، پس از آن که مورد تجاوز وحشیانه قرار گرفت، خودکشی کرد و کمی بعد، پدرش، برایان، به علت زیاده روی در مصرف الکل، مرد. پس از آن، سیلینا را به مراکز بازپروری که برای نوجوانان بزهکار و یتیم بود، منتقل کردند.[۳]
سلینا، در محلههای فقیرنشین گاتهام سیتی، از طریق دزدی توانست زنده بماند. تیزهوشی و مهارتش در ژیمناستیک، او را تبدیل به ماهرترین سارق گاتهام کرد.[۳]
داستان زندگی جوکر و هارلی
سلینا، در ژیمناستیک، آکروبات و مخفیکاری مهارت بالایی دارد. دیگر توانایی سلینا، مهارت در دزدی سنگهای قیمتی و جواهرات است.[۳]
زن گربهای، در اولین حضورش در بتمن#۱، لباس خاصی نداشت.[۲] در حضور بعدی، او نقابی به شکل گربه زده بود. پس از آن، کمکم دو گوش به ماسکش، و دستکش، چکمه و عینک به لباسش اضافه شد. لباس او در دههٔ ۱۹۶۰ سبز رنگ بود که در شخصیتهای منفی آن دوران معمول بود.
در دههٔ ۱۹۹۰ او لباس چسبان بنفشی میپوشید. پس از آن، لباس او به لباس چرمی سیاه رنگی تغییر یافت. در سالهای اخیر، او معمولاً بین این دو لباس متناوب است. همچنین او عینک فرو سرخی نیز به چشم میزند.[۳]
پنجه: دستکش و چکمهٔ زن گربهای، دارای پنجههایی فولادی است که از سر انگشتان دستکش و چکمه بیرون میآیند و جمع میشوند. او در مبارزههای تن به تن و برای بالا رفتن از دیوارها از این پنجهها استفاده میکند.
شلاق: زن گربهای شلاق چرمی سیاهی دارد و در استفاده از آن ماهر است.[۳]
باب کین، در مورد این که چرا او، زن گربهای را به شکل گربه طراحی کردهاست، میگوید:
همچنین باب کین و بیل فینگر (نویسندهٔ داستانها) شخصیت زن گربهای را این گونه توضیح میدهند:
اگرچه زن گربهای در اصل، یکی از شخصیتهای منفی داستانهای بتمن است، ولی نمیتوان بهطور قطع به او نام ضد قهرمان داد. او خصوصیات اخلاقی خاصی دارد، مثلاً هر چند سارقی حرفهای است، ولی هرگز مرتکب قتل نمیشود. یا گاهی در برابر خطرات بزرگتر، با بتمن همراهی میکند.
او نشان دهندهٔ شخصیت خاکستری، در میان شخصیتهای سیاه و سفید داستانهای ابرقهرمانی است.[۳]
ددشات (به انگلیسی: Deadshot) با نام اصلی فلوید لاؤتون، یک شخصیت خیالی شرور بزرگ در کتابهای کامیک آمریکایی منتشر شده توسط دیسی کامیکس است که اغلب به عنوان دشمن بتمن محسوب میشود. شخصیت ددشات توسط لی اسکوارتز و دیوید ورن رید خلق شدهاست که اولین بار در ژوئن/ژوئیه ۱۹۵۰ در شمارهٔ ۵۹ کمیکهای بتمن حضور داشت. او یک تروریست و تیرانداز حرفه ایست.
ددشات معمولاً نقابی پارچهای یا فلزی به رنگ سفید یا سرمه ای دارد که مجهز به عدسی چشمی سایبرنتیک سرخ رنگ برای دید و هدف گیری بهتر است. وی اغلب کت پارچهای میپوشد و به انواع اسلحه مجهز است. ددشات در بازیهای بتمن: ریشههای ارخام و بتمن:شهر آرخام با لباسی کشی به رنگ قرمز و سرمه ای حضور پیدا کرد.
فلوید پسر جوانی بود که با پدر و برادرانش زندگی میکرد. وقتی پدرش برادر مورد علاقهاش را میزند از عصبانیّت با اسلحه سعی در قتل پدرش میکند اما به اشتباه برادرش را میزند و میکشد.
از آنجا فرار میکند و تصمیم میگیرد تیراندازیاش را تقویت کند. او سپس به لیگ زیرزمینی جنایتکاران میپیوندد و به قتل میپردازد. در کمیکها تنها کسی که توانسته از تیرهای او جان سالم به در ببرد، بتمن است.
مجموعه انیمیشنی لیگ عدالت (به انگلیسی:The Justice league)
مجموعه تلویزیونی Arrow با بازی Michael Rowe
داستان زندگی جوکر و هارلی
انیمیشن شوالیه گاتهام (به انگلیسی: The Gotham knight) سال ۲۰۰۸اانیمیشنجوخهخودکشی:دردسربزرگ(بهانگلیسی Soykidskad:Heltopey)سال۲۰۱۸
حضور برای اولین بار در سریال آررو (Arrow) سال ۲۰۱۲ (که از شبکهٔ سی دابلیو در حال پخش است).
ددشات در قسمت سوم این سریال (از فصل ۱) به عنوان یک مزدور بوسیلهٔ شخصی مأمور میشود تا سران شرکتهای بزرگ را که برای مزایدهای در یک ساختمان جلسه گذاشتهاند به قتل برساند که توسط شخصیت اصلی فیلم یعنی اولیور کویین که شخصیتی شبیه به رابین هود دارد دستگیر میشود.
شایعه بوده که قرار است در آخرین فیلم بتمن کریستوفر نولان حضور داشته باشد که این اتفّاق نیفتاد، و همچنین ویل اسمیت در فیلم جوخه انتحار نقش ددشات را ایفا کردهاست.
مشارکتکنندگان ویکیپدیا، «http://en.wikipedia.org/wiki/Deadshot». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۸ سپتامبر ۲۰۱۲.
جوکر (به انگلیسی: Joker) یک شخصیت خیالی ابرشرور در کتابهای کمیک آمریکایی منتشر شده توسط دیسی کامیکس است. شخصیت جوکر توسط باب کین، جری رابینسون و بیل فینگر خلق شدهاست؛ که برای اولین بار در نخستین جلد کتابهای کمیک بتمن (۲۵ آوریل ۱۹۴۰) حضور پیدا کرد. او یکی از شخصیتهای منفی داستانهای بتمن است.
باب کین، خالق داستان مصور بتمن، در سال ۱۹۴۰، شخصیت جوکر را وارد داستان خود کرد. جری رابینسون، یک کارت جوکر و تصویر کنراد وایت (بازیگر فیلم صامت مردی که میخندد) را به او نشان داد و این، منبع الهام شخصیت جوکر شد.[۱] داستان مردی که میخندد، روایت کودکی است که توسط کومپراچیکوها یا همان خریداران بچه معلول شدهاست و با زخمی که بر صورت دارد گویی همیشه میخندد. دورهگردی کودک را مییابد و با وی یک گروه نمایش خیابانی راهاندازی میکند.[۲]
اولین ایفای نقش جوکر، در نخستین جلد بتمن بود.[۱]
باب کین هیچ وقت دربارهٔ زندگینامه جوکر حرفی نزده در حقیقت معلوم نیست او کیست و چه داستانی داشته و فقط فرضیههایی از آن موجود است ولی در فیلم شوالیه تاریکی او فقط از تبدیل شدن خود به جوکر میگوید.
در بیشتر داستانهای مصور بتمن، نام اصلی جوکر ذکر نشدهاست.
در چند شماره از داستانهای مصور بتمن، زمانی که جوکر مجرم شناخته میشود، او به نام رد هود شناخته میشد. البته علت رد هود گذاشتن جوکر در هر کدام از آنها متفاوت است.
داستان زندگی جوکر و هارلی
در داستان «تسویه حساب» (به انگلیسی: Payback) و چند شمارهٔ دیگر از داستانهای مصور دیسی کامیکس، گفته میشود که نام او، «جک» بودهاست.[۱]
در فیلم بتمن (۱۹۸۹)، نام جوکر، «جک ناپیر» است.[۳]
در فیلم شوالیه تاریکی (۲۰۰۸)، رئیس پلیس گوردون، در مورد جوکر میگوید: «نه اسمی دارد نه اسم مستعار دیگری.»[۴]
داستانهای مصور بتمن، اطلاعات زیادی در مورد گذشتهٔ جوکر را فاش نمیکند. در «شوخی مرگبار» (به انگلیسی: the killing joke) معرفی کوتاهی از گذشتهٔ او میشود.
او از شغلش به عنوان یک مهندس کارخانهٔ مواد شیمیایی، استعفاء داده و در شغل فعلی خود، که یک مجری نمایش کمدی است، ناموفق است و کسی به شوخیهای او نمیخندد. او به همراه یک دسته خلافکار، قصد دزدی از آن کارخانهٔ مواد شیمیایی میکند و در همان شب زن او، جنی، اشتباهی میمیرد. دزدی نیز ناموفق میشود و با حضور بتمن، او از ترس خود را به درون مواد شیمیایی میاندازد[۵]
هر چند در انتهای داستان، در مورد گذشتهاش میگوید:
گاهی آن را یک جور به یاد میآورم و گاهی یک جور دیگر… اگر قرار باشد که من گذشتهای داشته باشم، ترجیح میدهم یک انتخاب چند گزینهای باشد!
در بتمن: مردی که میخندد، نیز اطلاعاتی راجع به این که چرا چهرهٔ او، چنین شدهاست داده میشود.
در فیلم بتمن (۱۹۸۹)، او، هر چند چنانکه گفته میشود، در شیمی و هنر متخصص است، اما قبل از جوکر شدن، همراه یک باند جنایتکار است که به منظور دزدی، به کارخانهٔ مواد شیمیایی میروند.
در فیلم شوالیه تاریکی (۲۰۰۸) به دو نفر دو داستان متفاوت دربارهٔ تبدیل شدنش به جوکر میگوید ۱. پدر او مردی معتاد به الکل بوده و وقتی مست میشده به سمت همسر و فرزند خود حملهور میشود و وقتی چهره پسر خود را که غمگین به نظر میرسید را میبیند با چاقو صورت او را به شکل لبخند زخمی میکند و به او میگوید:پسر چرا آنقدر جدی هستی؟ ۲. او یک همسر زیبا داشت که قماربازی میکرد پس از بدهیهای سنگینی که بالا میاورد طلبکاران صورت او را زخمی میکنند و او هم برای اینکه عشقش را به همسر خود بفهماند زخمهای صورتش برای او اهمیتی ندارد، صورت خود را به شکل لبخند زخمی میکند.
جوکر معمولاً کتی ارغوانی میپوشد. در «بتمن: جوکر» (به انگلیسی: Batman: the joker) جوکر یک بارانی ارغوانی رنگ پوشیده است.
چهره او سفید، لبانش سرخ و موهایش سبز رنگند. در بعضی از تصاویر، دور چشمانش نیز سیاه رنگ هستند. علت این رنگ چهره، در داستانهای مختلف، متفاوت است.
در بیشتر کمیکها، علت تغییر چهرهٔ جوکر، پرت شدن او به درون مواد شیمیایی ذکر شدهاست. اما در برخی دیگر از کمیکها، رنگ چهرهٔ جوکر، صرفاً معلول گریم کردن اوست. در برخی شمارهها، دو طرف دهان او، زخمی مانند یک لبخند وجود دارد که در یکی از شمارههای بتمن، علت آن، زخمی است که بتمن، با بترنگ (به انگلیسی: Batarang) بر چهرهٔ او میاندازد.[۳]
در فیلم شوالیه تاریکی، جوکر در دو صحنهٔ مختلف، دو علت مختلف برای این واقعه ذکر میکند. در یک جا میگوید پدرش که یک الکلی معتاد بوده، یک شب که مست شده، با چاقو به مادرش حمله میکند. سپس به سمت او بر میگردد و به این بهانه که «چرا اینقدر جدی هستی پسر؟» با چاقو، لبخندی روی صورتش میکشد.
در جای دیگر میگوید که همسرش به او میگفته که چرا اینقدر کم میخندد؟ همسرش یک قمارباز بوده و یک بار، کلی بدهی بالا میآورد و طلبکاران، صورتش را خط خطی میکنند. جوکر برای این که نشان دهد این موضوع برایش اهمیتی ندارد، با چاقو روی صورت خود لبخندی ایجاد میکند ولی همسرش او را ترک میکند.
در کمیکهای کارآگاهی عصر جدید (به انگلیسی: new 52) شماره ۱ شخصیتی به نام دال میکر پوست صورت جوکر را میکند و او در کمیک مرگ خاندان با صورت بدون پوست ظاهر میشود.
در داستانهای مصور بتمن، شخصیت جوکر، دو گونه به تصویر کشیده شدهاست: یک بیمار روانی که از زجر دادن دیگران لذت میبرد و شوخطبع است. یا یک دزد شوخطبع که فقط کمی غیرعادی است. تصویر نخست، تصویر غالب داستان هاست و تصویر دوم، بیشتر در سریال بتمن، ساخته ۱۹۶۰، نمود پیدا میکند.[۳]
جوکر انسانی روان پریش است و شاید سیاهترین موجود کمیک استریپهای بتمن باشد. او هیچ هدف خاصی در زندگی ندارد. کتک میخورد ولی همچنان میخندد. در داستان شوخی مرگبار ریشهٔ دیوانگی جوکر را تجربه یه روز بد عنوان میکنند. جوکر عقیده دارد هر انسانی اگر در زندگی سختی ببیند یا یه روز بد را تجربه کند میتواند دیوانه شود.[۶]
در کمیک شوخی مرگبار او با شلیک به ستون فقرات باربارا گوردون دختر کمیسر گوردون رئیس پلیس شهر او را فلج میکند و خود کمیسر را میدزد تا به او ثابت کند هر کسی با داشتن یک روز بد میتواند دیوانه شود، ولی در آخر بتمن کمیسر گوردون را نجات داده و جوکر را به تیمارستان آرکهام میفرستد.
در آرک داستانی «بتمن: مرگ در خانواده»، رابین بتمن جیسون تاد را در انباری زندانی کرده و میکشد.
در آرک بتمن: هاش (به انگلیسی: Batman: Hush) با توماس الیوت دشمن بتمن مشهور به هاش همکاری میکند تا بتمن را بکشد.
در نهایت در آرک بتمن: مرگ خاندان (به انگلیسی: Batman: death of family) در سال ۲۰۱۳ جوکر نقشه میکشد تا تمام خانواده بتمن (رابین، بتگرل، نایت وینگ، رد هود و رد رابین) را در غار بتمن گیر انداخته و بکشد.
۱۹۶۹ در سریالهای بتمن سزار رومرو نقش جوکر را بازی میکرد؛ که در یکی از قسمتهای سریال میگوید: مطمئن باشید که من هم یک جور هیولا هستم! چون اگر نبودم شما را به دست این هیولا نمیدادم که بخور! چون به هر حال تمام جوکهای اطراف مال منه!
۱۹۸۹ که اولین فیلم بتمن به دست تیم برتون ساخته شد جک نیکلسون نقش جوکر را بازی کرد که نه به بلندقدی شخصیت جوکر بود و نه به لاغری او. اما خندههای بلند و دندانهای ریز نیکلسون این ضعف را جبران کند و او جوکر را به سرخوشترین شکل ممکن درست کرد. بازی وی در نقش جوکر مورد تحسین همگان قرار گرفت و بنیاد فیلم آمریکا وی را در لیست شروران برتر تاریخ در رده ۴۵ قرار داد.
۲۰۰۸ در شوالیه تاریکی فیلم کریستوفر نولان نقش جوکر توسط هیث لجر بازی شد. به گفته دوستانش وی خود را مدتها از دیگران جدا کرد و به تمرین نقش جوکر پرداخت. اگرچه وی به دلیل ایست قلبی ناشی از اختلال دارویی از دنیا رفت ولی پس از مرگ وی آکادمی اسکار جایزه بهترین بازیگر مکمل مرد را به وی اهدا کرد.
۲۰۱۶ در فیلم جوخه انتحار نقش وی توسط جرد لتو ایفا شد. اگرچه فیلم با نقدهای مثبت روبرو نشد و نقش جوکر در فیلم کمرنگ بود با اینحال منتقدین بازی لتو را تحسین کردند.
۲۰۱۹ فیلم جوکر با بازی خواکین فینیکس در نقش جوکر در سال ۲۰۱۹ اکران میشود.
جوکر در بازیهای لگو بتمن، بتمن و رابین، بتمن برای سگا، مورتال کامبت علیه دنیای دیسی، و در تیمارستان آرکهام و جدیداً در اواخر سال ۲۰۱۱ در شهر آرکهام (که در ادامه بازی تیمارستان آرکهام است) حضور داشته همچنین وی در بازیهای بیعدالتی: خدایان میان ما (۲۰۱۳) و بیعدالتی ۲ (۲۰۱۷) یکی از شخصیتهای اصلی میباشد. او همچنین در بازیهای بتمن: ریشههای آرکهام و در لگو بتمن ۳: فراتر از گاتهام هم حضور دارد و در آن با بتمن همکاری میکند.
جوکر در سال ۲۰۱۵ به صورت توهم بتمن و با ظاهری متفاوت تر از همیشه در بازی بتمن: شوالیه آرکهام نیز حضور یافت تا بازی شکلی جدید به خود بگیرد.
جوکر (به انگلیسی: Joker) یک شخصیت خیالی ابرشرور در کتابهای کمیک آمریکایی منتشر شده توسط دیسی کامیکس است. شخصیت جوکر توسط باب کین، جری رابینسون و بیل فینگر خلق شدهاست؛ که برای اولین بار در نخستین جلد کتابهای کمیک بتمن (۲۵ آوریل ۱۹۴۰) حضور پیدا کرد. او یکی از شخصیتهای منفی داستانهای بتمن است.
باب کین، خالق داستان مصور بتمن، در سال ۱۹۴۰، شخصیت جوکر را وارد داستان خود کرد. جری رابینسون، یک کارت جوکر و تصویر کنراد وایت (بازیگر فیلم صامت مردی که میخندد) را به او نشان داد و این، منبع الهام شخصیت جوکر شد.[۱] داستان مردی که میخندد، روایت کودکی است که توسط کومپراچیکوها یا همان خریداران بچه معلول شدهاست و با زخمی که بر صورت دارد گویی همیشه میخندد. دورهگردی کودک را مییابد و با وی یک گروه نمایش خیابانی راهاندازی میکند.[۲]
اولین ایفای نقش جوکر، در نخستین جلد بتمن بود.[۱]
باب کین هیچ وقت دربارهٔ زندگینامه جوکر حرفی نزده در حقیقت معلوم نیست او کیست و چه داستانی داشته و فقط فرضیههایی از آن موجود است ولی در فیلم شوالیه تاریکی او فقط از تبدیل شدن خود به جوکر میگوید.
در بیشتر داستانهای مصور بتمن، نام اصلی جوکر ذکر نشدهاست.
در چند شماره از داستانهای مصور بتمن، زمانی که جوکر مجرم شناخته میشود، او به نام رد هود شناخته میشد. البته علت رد هود گذاشتن جوکر در هر کدام از آنها متفاوت است.
داستان زندگی جوکر و هارلی
در داستان «تسویه حساب» (به انگلیسی: Payback) و چند شمارهٔ دیگر از داستانهای مصور دیسی کامیکس، گفته میشود که نام او، «جک» بودهاست.[۱]
در فیلم بتمن (۱۹۸۹)، نام جوکر، «جک ناپیر» است.[۳]
در فیلم شوالیه تاریکی (۲۰۰۸)، رئیس پلیس گوردون، در مورد جوکر میگوید: «نه اسمی دارد نه اسم مستعار دیگری.»[۴]
داستانهای مصور بتمن، اطلاعات زیادی در مورد گذشتهٔ جوکر را فاش نمیکند. در «شوخی مرگبار» (به انگلیسی: the killing joke) معرفی کوتاهی از گذشتهٔ او میشود.
او از شغلش به عنوان یک مهندس کارخانهٔ مواد شیمیایی، استعفاء داده و در شغل فعلی خود، که یک مجری نمایش کمدی است، ناموفق است و کسی به شوخیهای او نمیخندد. او به همراه یک دسته خلافکار، قصد دزدی از آن کارخانهٔ مواد شیمیایی میکند و در همان شب زن او، جنی، اشتباهی میمیرد. دزدی نیز ناموفق میشود و با حضور بتمن، او از ترس خود را به درون مواد شیمیایی میاندازد[۵]
هر چند در انتهای داستان، در مورد گذشتهاش میگوید:
گاهی آن را یک جور به یاد میآورم و گاهی یک جور دیگر… اگر قرار باشد که من گذشتهای داشته باشم، ترجیح میدهم یک انتخاب چند گزینهای باشد!
در بتمن: مردی که میخندد، نیز اطلاعاتی راجع به این که چرا چهرهٔ او، چنین شدهاست داده میشود.
در فیلم بتمن (۱۹۸۹)، او، هر چند چنانکه گفته میشود، در شیمی و هنر متخصص است، اما قبل از جوکر شدن، همراه یک باند جنایتکار است که به منظور دزدی، به کارخانهٔ مواد شیمیایی میروند.
در فیلم شوالیه تاریکی (۲۰۰۸) به دو نفر دو داستان متفاوت دربارهٔ تبدیل شدنش به جوکر میگوید ۱. پدر او مردی معتاد به الکل بوده و وقتی مست میشده به سمت همسر و فرزند خود حملهور میشود و وقتی چهره پسر خود را که غمگین به نظر میرسید را میبیند با چاقو صورت او را به شکل لبخند زخمی میکند و به او میگوید:پسر چرا آنقدر جدی هستی؟ ۲. او یک همسر زیبا داشت که قماربازی میکرد پس از بدهیهای سنگینی که بالا میاورد طلبکاران صورت او را زخمی میکنند و او هم برای اینکه عشقش را به همسر خود بفهماند زخمهای صورتش برای او اهمیتی ندارد، صورت خود را به شکل لبخند زخمی میکند.
جوکر معمولاً کتی ارغوانی میپوشد. در «بتمن: جوکر» (به انگلیسی: Batman: the joker) جوکر یک بارانی ارغوانی رنگ پوشیده است.
چهره او سفید، لبانش سرخ و موهایش سبز رنگند. در بعضی از تصاویر، دور چشمانش نیز سیاه رنگ هستند. علت این رنگ چهره، در داستانهای مختلف، متفاوت است.
در بیشتر کمیکها، علت تغییر چهرهٔ جوکر، پرت شدن او به درون مواد شیمیایی ذکر شدهاست. اما در برخی دیگر از کمیکها، رنگ چهرهٔ جوکر، صرفاً معلول گریم کردن اوست. در برخی شمارهها، دو طرف دهان او، زخمی مانند یک لبخند وجود دارد که در یکی از شمارههای بتمن، علت آن، زخمی است که بتمن، با بترنگ (به انگلیسی: Batarang) بر چهرهٔ او میاندازد.[۳]
در فیلم شوالیه تاریکی، جوکر در دو صحنهٔ مختلف، دو علت مختلف برای این واقعه ذکر میکند. در یک جا میگوید پدرش که یک الکلی معتاد بوده، یک شب که مست شده، با چاقو به مادرش حمله میکند. سپس به سمت او بر میگردد و به این بهانه که «چرا اینقدر جدی هستی پسر؟» با چاقو، لبخندی روی صورتش میکشد.
در جای دیگر میگوید که همسرش به او میگفته که چرا اینقدر کم میخندد؟ همسرش یک قمارباز بوده و یک بار، کلی بدهی بالا میآورد و طلبکاران، صورتش را خط خطی میکنند. جوکر برای این که نشان دهد این موضوع برایش اهمیتی ندارد، با چاقو روی صورت خود لبخندی ایجاد میکند ولی همسرش او را ترک میکند.
در کمیکهای کارآگاهی عصر جدید (به انگلیسی: new 52) شماره ۱ شخصیتی به نام دال میکر پوست صورت جوکر را میکند و او در کمیک مرگ خاندان با صورت بدون پوست ظاهر میشود.
در داستانهای مصور بتمن، شخصیت جوکر، دو گونه به تصویر کشیده شدهاست: یک بیمار روانی که از زجر دادن دیگران لذت میبرد و شوخطبع است. یا یک دزد شوخطبع که فقط کمی غیرعادی است. تصویر نخست، تصویر غالب داستان هاست و تصویر دوم، بیشتر در سریال بتمن، ساخته ۱۹۶۰، نمود پیدا میکند.[۳]
جوکر انسانی روان پریش است و شاید سیاهترین موجود کمیک استریپهای بتمن باشد. او هیچ هدف خاصی در زندگی ندارد. کتک میخورد ولی همچنان میخندد. در داستان شوخی مرگبار ریشهٔ دیوانگی جوکر را تجربه یه روز بد عنوان میکنند. جوکر عقیده دارد هر انسانی اگر در زندگی سختی ببیند یا یه روز بد را تجربه کند میتواند دیوانه شود.[۶]
در کمیک شوخی مرگبار او با شلیک به ستون فقرات باربارا گوردون دختر کمیسر گوردون رئیس پلیس شهر او را فلج میکند و خود کمیسر را میدزد تا به او ثابت کند هر کسی با داشتن یک روز بد میتواند دیوانه شود، ولی در آخر بتمن کمیسر گوردون را نجات داده و جوکر را به تیمارستان آرکهام میفرستد.
در آرک داستانی «بتمن: مرگ در خانواده»، رابین بتمن جیسون تاد را در انباری زندانی کرده و میکشد.
در آرک بتمن: هاش (به انگلیسی: Batman: Hush) با توماس الیوت دشمن بتمن مشهور به هاش همکاری میکند تا بتمن را بکشد.
در نهایت در آرک بتمن: مرگ خاندان (به انگلیسی: Batman: death of family) در سال ۲۰۱۳ جوکر نقشه میکشد تا تمام خانواده بتمن (رابین، بتگرل، نایت وینگ، رد هود و رد رابین) را در غار بتمن گیر انداخته و بکشد.
۱۹۶۹ در سریالهای بتمن سزار رومرو نقش جوکر را بازی میکرد؛ که در یکی از قسمتهای سریال میگوید: مطمئن باشید که من هم یک جور هیولا هستم! چون اگر نبودم شما را به دست این هیولا نمیدادم که بخور! چون به هر حال تمام جوکهای اطراف مال منه!
۱۹۸۹ که اولین فیلم بتمن به دست تیم برتون ساخته شد جک نیکلسون نقش جوکر را بازی کرد که نه به بلندقدی شخصیت جوکر بود و نه به لاغری او. اما خندههای بلند و دندانهای ریز نیکلسون این ضعف را جبران کند و او جوکر را به سرخوشترین شکل ممکن درست کرد. بازی وی در نقش جوکر مورد تحسین همگان قرار گرفت و بنیاد فیلم آمریکا وی را در لیست شروران برتر تاریخ در رده ۴۵ قرار داد.
۲۰۰۸ در شوالیه تاریکی فیلم کریستوفر نولان نقش جوکر توسط هیث لجر بازی شد. به گفته دوستانش وی خود را مدتها از دیگران جدا کرد و به تمرین نقش جوکر پرداخت. اگرچه وی به دلیل ایست قلبی ناشی از اختلال دارویی از دنیا رفت ولی پس از مرگ وی آکادمی اسکار جایزه بهترین بازیگر مکمل مرد را به وی اهدا کرد.
۲۰۱۶ در فیلم جوخه انتحار نقش وی توسط جرد لتو ایفا شد. اگرچه فیلم با نقدهای مثبت روبرو نشد و نقش جوکر در فیلم کمرنگ بود با اینحال منتقدین بازی لتو را تحسین کردند.
۲۰۱۹ فیلم جوکر با بازی خواکین فینیکس در نقش جوکر در سال ۲۰۱۹ اکران میشود.
جوکر در بازیهای لگو بتمن، بتمن و رابین، بتمن برای سگا، مورتال کامبت علیه دنیای دیسی، و در تیمارستان آرکهام و جدیداً در اواخر سال ۲۰۱۱ در شهر آرکهام (که در ادامه بازی تیمارستان آرکهام است) حضور داشته همچنین وی در بازیهای بیعدالتی: خدایان میان ما (۲۰۱۳) و بیعدالتی ۲ (۲۰۱۷) یکی از شخصیتهای اصلی میباشد. او همچنین در بازیهای بتمن: ریشههای آرکهام و در لگو بتمن ۳: فراتر از گاتهام هم حضور دارد و در آن با بتمن همکاری میکند.
جوکر در سال ۲۰۱۵ به صورت توهم بتمن و با ظاهری متفاوت تر از همیشه در بازی بتمن: شوالیه آرکهام نیز حضور یافت تا بازی شکلی جدید به خود بگیرد.
جوکر (به انگلیسی: Joker) یک شخصیت خیالی ابرشرور در کتابهای کمیک آمریکایی منتشر شده توسط دیسی کامیکس است. شخصیت جوکر توسط باب کین، جری رابینسون و بیل فینگر خلق شدهاست؛ که برای اولین بار در نخستین جلد کتابهای کمیک بتمن (۲۵ آوریل ۱۹۴۰) حضور پیدا کرد. او یکی از شخصیتهای منفی داستانهای بتمن است.
باب کین، خالق داستان مصور بتمن، در سال ۱۹۴۰، شخصیت جوکر را وارد داستان خود کرد. جری رابینسون، یک کارت جوکر و تصویر کنراد وایت (بازیگر فیلم صامت مردی که میخندد) را به او نشان داد و این، منبع الهام شخصیت جوکر شد.[۱] داستان مردی که میخندد، روایت کودکی است که توسط کومپراچیکوها یا همان خریداران بچه معلول شدهاست و با زخمی که بر صورت دارد گویی همیشه میخندد. دورهگردی کودک را مییابد و با وی یک گروه نمایش خیابانی راهاندازی میکند.[۲]
اولین ایفای نقش جوکر، در نخستین جلد بتمن بود.[۱]
باب کین هیچ وقت دربارهٔ زندگینامه جوکر حرفی نزده در حقیقت معلوم نیست او کیست و چه داستانی داشته و فقط فرضیههایی از آن موجود است ولی در فیلم شوالیه تاریکی او فقط از تبدیل شدن خود به جوکر میگوید.
در بیشتر داستانهای مصور بتمن، نام اصلی جوکر ذکر نشدهاست.
در چند شماره از داستانهای مصور بتمن، زمانی که جوکر مجرم شناخته میشود، او به نام رد هود شناخته میشد. البته علت رد هود گذاشتن جوکر در هر کدام از آنها متفاوت است.
داستان زندگی جوکر و هارلی
در داستان «تسویه حساب» (به انگلیسی: Payback) و چند شمارهٔ دیگر از داستانهای مصور دیسی کامیکس، گفته میشود که نام او، «جک» بودهاست.[۱]
در فیلم بتمن (۱۹۸۹)، نام جوکر، «جک ناپیر» است.[۳]
در فیلم شوالیه تاریکی (۲۰۰۸)، رئیس پلیس گوردون، در مورد جوکر میگوید: «نه اسمی دارد نه اسم مستعار دیگری.»[۴]
داستانهای مصور بتمن، اطلاعات زیادی در مورد گذشتهٔ جوکر را فاش نمیکند. در «شوخی مرگبار» (به انگلیسی: the killing joke) معرفی کوتاهی از گذشتهٔ او میشود.
او از شغلش به عنوان یک مهندس کارخانهٔ مواد شیمیایی، استعفاء داده و در شغل فعلی خود، که یک مجری نمایش کمدی است، ناموفق است و کسی به شوخیهای او نمیخندد. او به همراه یک دسته خلافکار، قصد دزدی از آن کارخانهٔ مواد شیمیایی میکند و در همان شب زن او، جنی، اشتباهی میمیرد. دزدی نیز ناموفق میشود و با حضور بتمن، او از ترس خود را به درون مواد شیمیایی میاندازد[۵]
هر چند در انتهای داستان، در مورد گذشتهاش میگوید:
گاهی آن را یک جور به یاد میآورم و گاهی یک جور دیگر… اگر قرار باشد که من گذشتهای داشته باشم، ترجیح میدهم یک انتخاب چند گزینهای باشد!
در بتمن: مردی که میخندد، نیز اطلاعاتی راجع به این که چرا چهرهٔ او، چنین شدهاست داده میشود.
در فیلم بتمن (۱۹۸۹)، او، هر چند چنانکه گفته میشود، در شیمی و هنر متخصص است، اما قبل از جوکر شدن، همراه یک باند جنایتکار است که به منظور دزدی، به کارخانهٔ مواد شیمیایی میروند.
در فیلم شوالیه تاریکی (۲۰۰۸) به دو نفر دو داستان متفاوت دربارهٔ تبدیل شدنش به جوکر میگوید ۱. پدر او مردی معتاد به الکل بوده و وقتی مست میشده به سمت همسر و فرزند خود حملهور میشود و وقتی چهره پسر خود را که غمگین به نظر میرسید را میبیند با چاقو صورت او را به شکل لبخند زخمی میکند و به او میگوید:پسر چرا آنقدر جدی هستی؟ ۲. او یک همسر زیبا داشت که قماربازی میکرد پس از بدهیهای سنگینی که بالا میاورد طلبکاران صورت او را زخمی میکنند و او هم برای اینکه عشقش را به همسر خود بفهماند زخمهای صورتش برای او اهمیتی ندارد، صورت خود را به شکل لبخند زخمی میکند.
جوکر معمولاً کتی ارغوانی میپوشد. در «بتمن: جوکر» (به انگلیسی: Batman: the joker) جوکر یک بارانی ارغوانی رنگ پوشیده است.
چهره او سفید، لبانش سرخ و موهایش سبز رنگند. در بعضی از تصاویر، دور چشمانش نیز سیاه رنگ هستند. علت این رنگ چهره، در داستانهای مختلف، متفاوت است.
در بیشتر کمیکها، علت تغییر چهرهٔ جوکر، پرت شدن او به درون مواد شیمیایی ذکر شدهاست. اما در برخی دیگر از کمیکها، رنگ چهرهٔ جوکر، صرفاً معلول گریم کردن اوست. در برخی شمارهها، دو طرف دهان او، زخمی مانند یک لبخند وجود دارد که در یکی از شمارههای بتمن، علت آن، زخمی است که بتمن، با بترنگ (به انگلیسی: Batarang) بر چهرهٔ او میاندازد.[۳]
در فیلم شوالیه تاریکی، جوکر در دو صحنهٔ مختلف، دو علت مختلف برای این واقعه ذکر میکند. در یک جا میگوید پدرش که یک الکلی معتاد بوده، یک شب که مست شده، با چاقو به مادرش حمله میکند. سپس به سمت او بر میگردد و به این بهانه که «چرا اینقدر جدی هستی پسر؟» با چاقو، لبخندی روی صورتش میکشد.
در جای دیگر میگوید که همسرش به او میگفته که چرا اینقدر کم میخندد؟ همسرش یک قمارباز بوده و یک بار، کلی بدهی بالا میآورد و طلبکاران، صورتش را خط خطی میکنند. جوکر برای این که نشان دهد این موضوع برایش اهمیتی ندارد، با چاقو روی صورت خود لبخندی ایجاد میکند ولی همسرش او را ترک میکند.
در کمیکهای کارآگاهی عصر جدید (به انگلیسی: new 52) شماره ۱ شخصیتی به نام دال میکر پوست صورت جوکر را میکند و او در کمیک مرگ خاندان با صورت بدون پوست ظاهر میشود.
در داستانهای مصور بتمن، شخصیت جوکر، دو گونه به تصویر کشیده شدهاست: یک بیمار روانی که از زجر دادن دیگران لذت میبرد و شوخطبع است. یا یک دزد شوخطبع که فقط کمی غیرعادی است. تصویر نخست، تصویر غالب داستان هاست و تصویر دوم، بیشتر در سریال بتمن، ساخته ۱۹۶۰، نمود پیدا میکند.[۳]
جوکر انسانی روان پریش است و شاید سیاهترین موجود کمیک استریپهای بتمن باشد. او هیچ هدف خاصی در زندگی ندارد. کتک میخورد ولی همچنان میخندد. در داستان شوخی مرگبار ریشهٔ دیوانگی جوکر را تجربه یه روز بد عنوان میکنند. جوکر عقیده دارد هر انسانی اگر در زندگی سختی ببیند یا یه روز بد را تجربه کند میتواند دیوانه شود.[۶]
در کمیک شوخی مرگبار او با شلیک به ستون فقرات باربارا گوردون دختر کمیسر گوردون رئیس پلیس شهر او را فلج میکند و خود کمیسر را میدزد تا به او ثابت کند هر کسی با داشتن یک روز بد میتواند دیوانه شود، ولی در آخر بتمن کمیسر گوردون را نجات داده و جوکر را به تیمارستان آرکهام میفرستد.
در آرک داستانی «بتمن: مرگ در خانواده»، رابین بتمن جیسون تاد را در انباری زندانی کرده و میکشد.
در آرک بتمن: هاش (به انگلیسی: Batman: Hush) با توماس الیوت دشمن بتمن مشهور به هاش همکاری میکند تا بتمن را بکشد.
در نهایت در آرک بتمن: مرگ خاندان (به انگلیسی: Batman: death of family) در سال ۲۰۱۳ جوکر نقشه میکشد تا تمام خانواده بتمن (رابین، بتگرل، نایت وینگ، رد هود و رد رابین) را در غار بتمن گیر انداخته و بکشد.
۱۹۶۹ در سریالهای بتمن سزار رومرو نقش جوکر را بازی میکرد؛ که در یکی از قسمتهای سریال میگوید: مطمئن باشید که من هم یک جور هیولا هستم! چون اگر نبودم شما را به دست این هیولا نمیدادم که بخور! چون به هر حال تمام جوکهای اطراف مال منه!
۱۹۸۹ که اولین فیلم بتمن به دست تیم برتون ساخته شد جک نیکلسون نقش جوکر را بازی کرد که نه به بلندقدی شخصیت جوکر بود و نه به لاغری او. اما خندههای بلند و دندانهای ریز نیکلسون این ضعف را جبران کند و او جوکر را به سرخوشترین شکل ممکن درست کرد. بازی وی در نقش جوکر مورد تحسین همگان قرار گرفت و بنیاد فیلم آمریکا وی را در لیست شروران برتر تاریخ در رده ۴۵ قرار داد.
۲۰۰۸ در شوالیه تاریکی فیلم کریستوفر نولان نقش جوکر توسط هیث لجر بازی شد. به گفته دوستانش وی خود را مدتها از دیگران جدا کرد و به تمرین نقش جوکر پرداخت. اگرچه وی به دلیل ایست قلبی ناشی از اختلال دارویی از دنیا رفت ولی پس از مرگ وی آکادمی اسکار جایزه بهترین بازیگر مکمل مرد را به وی اهدا کرد.
۲۰۱۶ در فیلم جوخه انتحار نقش وی توسط جرد لتو ایفا شد. اگرچه فیلم با نقدهای مثبت روبرو نشد و نقش جوکر در فیلم کمرنگ بود با اینحال منتقدین بازی لتو را تحسین کردند.
۲۰۱۹ فیلم جوکر با بازی خواکین فینیکس در نقش جوکر در سال ۲۰۱۹ اکران میشود.
جوکر در بازیهای لگو بتمن، بتمن و رابین، بتمن برای سگا، مورتال کامبت علیه دنیای دیسی، و در تیمارستان آرکهام و جدیداً در اواخر سال ۲۰۱۱ در شهر آرکهام (که در ادامه بازی تیمارستان آرکهام است) حضور داشته همچنین وی در بازیهای بیعدالتی: خدایان میان ما (۲۰۱۳) و بیعدالتی ۲ (۲۰۱۷) یکی از شخصیتهای اصلی میباشد. او همچنین در بازیهای بتمن: ریشههای آرکهام و در لگو بتمن ۳: فراتر از گاتهام هم حضور دارد و در آن با بتمن همکاری میکند.
جوکر در سال ۲۰۱۵ به صورت توهم بتمن و با ظاهری متفاوت تر از همیشه در بازی بتمن: شوالیه آرکهام نیز حضور یافت تا بازی شکلی جدید به خود بگیرد.
جوکر (به انگلیسی: Joker) یک شخصیت خیالی ابرشرور در کتابهای کمیک آمریکایی منتشر شده توسط دیسی کامیکس است. شخصیت جوکر توسط باب کین، جری رابینسون و بیل فینگر خلق شدهاست؛ که برای اولین بار در نخستین جلد کتابهای کمیک بتمن (۲۵ آوریل ۱۹۴۰) حضور پیدا کرد. او یکی از شخصیتهای منفی داستانهای بتمن است.
باب کین، خالق داستان مصور بتمن، در سال ۱۹۴۰، شخصیت جوکر را وارد داستان خود کرد. جری رابینسون، یک کارت جوکر و تصویر کنراد وایت (بازیگر فیلم صامت مردی که میخندد) را به او نشان داد و این، منبع الهام شخصیت جوکر شد.[۱] داستان مردی که میخندد، روایت کودکی است که توسط کومپراچیکوها یا همان خریداران بچه معلول شدهاست و با زخمی که بر صورت دارد گویی همیشه میخندد. دورهگردی کودک را مییابد و با وی یک گروه نمایش خیابانی راهاندازی میکند.[۲]
اولین ایفای نقش جوکر، در نخستین جلد بتمن بود.[۱]
باب کین هیچ وقت دربارهٔ زندگینامه جوکر حرفی نزده در حقیقت معلوم نیست او کیست و چه داستانی داشته و فقط فرضیههایی از آن موجود است ولی در فیلم شوالیه تاریکی او فقط از تبدیل شدن خود به جوکر میگوید.
در بیشتر داستانهای مصور بتمن، نام اصلی جوکر ذکر نشدهاست.
در چند شماره از داستانهای مصور بتمن، زمانی که جوکر مجرم شناخته میشود، او به نام رد هود شناخته میشد. البته علت رد هود گذاشتن جوکر در هر کدام از آنها متفاوت است.
داستان زندگی جوکر و هارلی
در داستان «تسویه حساب» (به انگلیسی: Payback) و چند شمارهٔ دیگر از داستانهای مصور دیسی کامیکس، گفته میشود که نام او، «جک» بودهاست.[۱]
در فیلم بتمن (۱۹۸۹)، نام جوکر، «جک ناپیر» است.[۳]
در فیلم شوالیه تاریکی (۲۰۰۸)، رئیس پلیس گوردون، در مورد جوکر میگوید: «نه اسمی دارد نه اسم مستعار دیگری.»[۴]
داستانهای مصور بتمن، اطلاعات زیادی در مورد گذشتهٔ جوکر را فاش نمیکند. در «شوخی مرگبار» (به انگلیسی: the killing joke) معرفی کوتاهی از گذشتهٔ او میشود.
او از شغلش به عنوان یک مهندس کارخانهٔ مواد شیمیایی، استعفاء داده و در شغل فعلی خود، که یک مجری نمایش کمدی است، ناموفق است و کسی به شوخیهای او نمیخندد. او به همراه یک دسته خلافکار، قصد دزدی از آن کارخانهٔ مواد شیمیایی میکند و در همان شب زن او، جنی، اشتباهی میمیرد. دزدی نیز ناموفق میشود و با حضور بتمن، او از ترس خود را به درون مواد شیمیایی میاندازد[۵]
هر چند در انتهای داستان، در مورد گذشتهاش میگوید:
گاهی آن را یک جور به یاد میآورم و گاهی یک جور دیگر… اگر قرار باشد که من گذشتهای داشته باشم، ترجیح میدهم یک انتخاب چند گزینهای باشد!
در بتمن: مردی که میخندد، نیز اطلاعاتی راجع به این که چرا چهرهٔ او، چنین شدهاست داده میشود.
در فیلم بتمن (۱۹۸۹)، او، هر چند چنانکه گفته میشود، در شیمی و هنر متخصص است، اما قبل از جوکر شدن، همراه یک باند جنایتکار است که به منظور دزدی، به کارخانهٔ مواد شیمیایی میروند.
در فیلم شوالیه تاریکی (۲۰۰۸) به دو نفر دو داستان متفاوت دربارهٔ تبدیل شدنش به جوکر میگوید ۱. پدر او مردی معتاد به الکل بوده و وقتی مست میشده به سمت همسر و فرزند خود حملهور میشود و وقتی چهره پسر خود را که غمگین به نظر میرسید را میبیند با چاقو صورت او را به شکل لبخند زخمی میکند و به او میگوید:پسر چرا آنقدر جدی هستی؟ ۲. او یک همسر زیبا داشت که قماربازی میکرد پس از بدهیهای سنگینی که بالا میاورد طلبکاران صورت او را زخمی میکنند و او هم برای اینکه عشقش را به همسر خود بفهماند زخمهای صورتش برای او اهمیتی ندارد، صورت خود را به شکل لبخند زخمی میکند.
جوکر معمولاً کتی ارغوانی میپوشد. در «بتمن: جوکر» (به انگلیسی: Batman: the joker) جوکر یک بارانی ارغوانی رنگ پوشیده است.
چهره او سفید، لبانش سرخ و موهایش سبز رنگند. در بعضی از تصاویر، دور چشمانش نیز سیاه رنگ هستند. علت این رنگ چهره، در داستانهای مختلف، متفاوت است.
در بیشتر کمیکها، علت تغییر چهرهٔ جوکر، پرت شدن او به درون مواد شیمیایی ذکر شدهاست. اما در برخی دیگر از کمیکها، رنگ چهرهٔ جوکر، صرفاً معلول گریم کردن اوست. در برخی شمارهها، دو طرف دهان او، زخمی مانند یک لبخند وجود دارد که در یکی از شمارههای بتمن، علت آن، زخمی است که بتمن، با بترنگ (به انگلیسی: Batarang) بر چهرهٔ او میاندازد.[۳]
در فیلم شوالیه تاریکی، جوکر در دو صحنهٔ مختلف، دو علت مختلف برای این واقعه ذکر میکند. در یک جا میگوید پدرش که یک الکلی معتاد بوده، یک شب که مست شده، با چاقو به مادرش حمله میکند. سپس به سمت او بر میگردد و به این بهانه که «چرا اینقدر جدی هستی پسر؟» با چاقو، لبخندی روی صورتش میکشد.
در جای دیگر میگوید که همسرش به او میگفته که چرا اینقدر کم میخندد؟ همسرش یک قمارباز بوده و یک بار، کلی بدهی بالا میآورد و طلبکاران، صورتش را خط خطی میکنند. جوکر برای این که نشان دهد این موضوع برایش اهمیتی ندارد، با چاقو روی صورت خود لبخندی ایجاد میکند ولی همسرش او را ترک میکند.
در کمیکهای کارآگاهی عصر جدید (به انگلیسی: new 52) شماره ۱ شخصیتی به نام دال میکر پوست صورت جوکر را میکند و او در کمیک مرگ خاندان با صورت بدون پوست ظاهر میشود.
در داستانهای مصور بتمن، شخصیت جوکر، دو گونه به تصویر کشیده شدهاست: یک بیمار روانی که از زجر دادن دیگران لذت میبرد و شوخطبع است. یا یک دزد شوخطبع که فقط کمی غیرعادی است. تصویر نخست، تصویر غالب داستان هاست و تصویر دوم، بیشتر در سریال بتمن، ساخته ۱۹۶۰، نمود پیدا میکند.[۳]
جوکر انسانی روان پریش است و شاید سیاهترین موجود کمیک استریپهای بتمن باشد. او هیچ هدف خاصی در زندگی ندارد. کتک میخورد ولی همچنان میخندد. در داستان شوخی مرگبار ریشهٔ دیوانگی جوکر را تجربه یه روز بد عنوان میکنند. جوکر عقیده دارد هر انسانی اگر در زندگی سختی ببیند یا یه روز بد را تجربه کند میتواند دیوانه شود.[۶]
در کمیک شوخی مرگبار او با شلیک به ستون فقرات باربارا گوردون دختر کمیسر گوردون رئیس پلیس شهر او را فلج میکند و خود کمیسر را میدزد تا به او ثابت کند هر کسی با داشتن یک روز بد میتواند دیوانه شود، ولی در آخر بتمن کمیسر گوردون را نجات داده و جوکر را به تیمارستان آرکهام میفرستد.
در آرک داستانی «بتمن: مرگ در خانواده»، رابین بتمن جیسون تاد را در انباری زندانی کرده و میکشد.
در آرک بتمن: هاش (به انگلیسی: Batman: Hush) با توماس الیوت دشمن بتمن مشهور به هاش همکاری میکند تا بتمن را بکشد.
در نهایت در آرک بتمن: مرگ خاندان (به انگلیسی: Batman: death of family) در سال ۲۰۱۳ جوکر نقشه میکشد تا تمام خانواده بتمن (رابین، بتگرل، نایت وینگ، رد هود و رد رابین) را در غار بتمن گیر انداخته و بکشد.
۱۹۶۹ در سریالهای بتمن سزار رومرو نقش جوکر را بازی میکرد؛ که در یکی از قسمتهای سریال میگوید: مطمئن باشید که من هم یک جور هیولا هستم! چون اگر نبودم شما را به دست این هیولا نمیدادم که بخور! چون به هر حال تمام جوکهای اطراف مال منه!
۱۹۸۹ که اولین فیلم بتمن به دست تیم برتون ساخته شد جک نیکلسون نقش جوکر را بازی کرد که نه به بلندقدی شخصیت جوکر بود و نه به لاغری او. اما خندههای بلند و دندانهای ریز نیکلسون این ضعف را جبران کند و او جوکر را به سرخوشترین شکل ممکن درست کرد. بازی وی در نقش جوکر مورد تحسین همگان قرار گرفت و بنیاد فیلم آمریکا وی را در لیست شروران برتر تاریخ در رده ۴۵ قرار داد.
۲۰۰۸ در شوالیه تاریکی فیلم کریستوفر نولان نقش جوکر توسط هیث لجر بازی شد. به گفته دوستانش وی خود را مدتها از دیگران جدا کرد و به تمرین نقش جوکر پرداخت. اگرچه وی به دلیل ایست قلبی ناشی از اختلال دارویی از دنیا رفت ولی پس از مرگ وی آکادمی اسکار جایزه بهترین بازیگر مکمل مرد را به وی اهدا کرد.
۲۰۱۶ در فیلم جوخه انتحار نقش وی توسط جرد لتو ایفا شد. اگرچه فیلم با نقدهای مثبت روبرو نشد و نقش جوکر در فیلم کمرنگ بود با اینحال منتقدین بازی لتو را تحسین کردند.
۲۰۱۹ فیلم جوکر با بازی خواکین فینیکس در نقش جوکر در سال ۲۰۱۹ اکران میشود.
جوکر در بازیهای لگو بتمن، بتمن و رابین، بتمن برای سگا، مورتال کامبت علیه دنیای دیسی، و در تیمارستان آرکهام و جدیداً در اواخر سال ۲۰۱۱ در شهر آرکهام (که در ادامه بازی تیمارستان آرکهام است) حضور داشته همچنین وی در بازیهای بیعدالتی: خدایان میان ما (۲۰۱۳) و بیعدالتی ۲ (۲۰۱۷) یکی از شخصیتهای اصلی میباشد. او همچنین در بازیهای بتمن: ریشههای آرکهام و در لگو بتمن ۳: فراتر از گاتهام هم حضور دارد و در آن با بتمن همکاری میکند.
جوکر در سال ۲۰۱۵ به صورت توهم بتمن و با ظاهری متفاوت تر از همیشه در بازی بتمن: شوالیه آرکهام نیز حضور یافت تا بازی شکلی جدید به خود بگیرد.
جوکر (به انگلیسی: Joker) یک شخصیت خیالی ابرشرور در کتابهای کمیک آمریکایی منتشر شده توسط دیسی کامیکس است. شخصیت جوکر توسط باب کین، جری رابینسون و بیل فینگر خلق شدهاست؛ که برای اولین بار در نخستین جلد کتابهای کمیک بتمن (۲۵ آوریل ۱۹۴۰) حضور پیدا کرد. او یکی از شخصیتهای منفی داستانهای بتمن است.
باب کین، خالق داستان مصور بتمن، در سال ۱۹۴۰، شخصیت جوکر را وارد داستان خود کرد. جری رابینسون، یک کارت جوکر و تصویر کنراد وایت (بازیگر فیلم صامت مردی که میخندد) را به او نشان داد و این، منبع الهام شخصیت جوکر شد.[۱] داستان مردی که میخندد، روایت کودکی است که توسط کومپراچیکوها یا همان خریداران بچه معلول شدهاست و با زخمی که بر صورت دارد گویی همیشه میخندد. دورهگردی کودک را مییابد و با وی یک گروه نمایش خیابانی راهاندازی میکند.[۲]
اولین ایفای نقش جوکر، در نخستین جلد بتمن بود.[۱]
باب کین هیچ وقت دربارهٔ زندگینامه جوکر حرفی نزده در حقیقت معلوم نیست او کیست و چه داستانی داشته و فقط فرضیههایی از آن موجود است ولی در فیلم شوالیه تاریکی او فقط از تبدیل شدن خود به جوکر میگوید.
در بیشتر داستانهای مصور بتمن، نام اصلی جوکر ذکر نشدهاست.
در چند شماره از داستانهای مصور بتمن، زمانی که جوکر مجرم شناخته میشود، او به نام رد هود شناخته میشد. البته علت رد هود گذاشتن جوکر در هر کدام از آنها متفاوت است.
داستان زندگی جوکر و هارلی
در داستان «تسویه حساب» (به انگلیسی: Payback) و چند شمارهٔ دیگر از داستانهای مصور دیسی کامیکس، گفته میشود که نام او، «جک» بودهاست.[۱]
در فیلم بتمن (۱۹۸۹)، نام جوکر، «جک ناپیر» است.[۳]
در فیلم شوالیه تاریکی (۲۰۰۸)، رئیس پلیس گوردون، در مورد جوکر میگوید: «نه اسمی دارد نه اسم مستعار دیگری.»[۴]
داستانهای مصور بتمن، اطلاعات زیادی در مورد گذشتهٔ جوکر را فاش نمیکند. در «شوخی مرگبار» (به انگلیسی: the killing joke) معرفی کوتاهی از گذشتهٔ او میشود.
او از شغلش به عنوان یک مهندس کارخانهٔ مواد شیمیایی، استعفاء داده و در شغل فعلی خود، که یک مجری نمایش کمدی است، ناموفق است و کسی به شوخیهای او نمیخندد. او به همراه یک دسته خلافکار، قصد دزدی از آن کارخانهٔ مواد شیمیایی میکند و در همان شب زن او، جنی، اشتباهی میمیرد. دزدی نیز ناموفق میشود و با حضور بتمن، او از ترس خود را به درون مواد شیمیایی میاندازد[۵]
هر چند در انتهای داستان، در مورد گذشتهاش میگوید:
گاهی آن را یک جور به یاد میآورم و گاهی یک جور دیگر… اگر قرار باشد که من گذشتهای داشته باشم، ترجیح میدهم یک انتخاب چند گزینهای باشد!
در بتمن: مردی که میخندد، نیز اطلاعاتی راجع به این که چرا چهرهٔ او، چنین شدهاست داده میشود.
در فیلم بتمن (۱۹۸۹)، او، هر چند چنانکه گفته میشود، در شیمی و هنر متخصص است، اما قبل از جوکر شدن، همراه یک باند جنایتکار است که به منظور دزدی، به کارخانهٔ مواد شیمیایی میروند.
در فیلم شوالیه تاریکی (۲۰۰۸) به دو نفر دو داستان متفاوت دربارهٔ تبدیل شدنش به جوکر میگوید ۱. پدر او مردی معتاد به الکل بوده و وقتی مست میشده به سمت همسر و فرزند خود حملهور میشود و وقتی چهره پسر خود را که غمگین به نظر میرسید را میبیند با چاقو صورت او را به شکل لبخند زخمی میکند و به او میگوید:پسر چرا آنقدر جدی هستی؟ ۲. او یک همسر زیبا داشت که قماربازی میکرد پس از بدهیهای سنگینی که بالا میاورد طلبکاران صورت او را زخمی میکنند و او هم برای اینکه عشقش را به همسر خود بفهماند زخمهای صورتش برای او اهمیتی ندارد، صورت خود را به شکل لبخند زخمی میکند.
جوکر معمولاً کتی ارغوانی میپوشد. در «بتمن: جوکر» (به انگلیسی: Batman: the joker) جوکر یک بارانی ارغوانی رنگ پوشیده است.
چهره او سفید، لبانش سرخ و موهایش سبز رنگند. در بعضی از تصاویر، دور چشمانش نیز سیاه رنگ هستند. علت این رنگ چهره، در داستانهای مختلف، متفاوت است.
در بیشتر کمیکها، علت تغییر چهرهٔ جوکر، پرت شدن او به درون مواد شیمیایی ذکر شدهاست. اما در برخی دیگر از کمیکها، رنگ چهرهٔ جوکر، صرفاً معلول گریم کردن اوست. در برخی شمارهها، دو طرف دهان او، زخمی مانند یک لبخند وجود دارد که در یکی از شمارههای بتمن، علت آن، زخمی است که بتمن، با بترنگ (به انگلیسی: Batarang) بر چهرهٔ او میاندازد.[۳]
در فیلم شوالیه تاریکی، جوکر در دو صحنهٔ مختلف، دو علت مختلف برای این واقعه ذکر میکند. در یک جا میگوید پدرش که یک الکلی معتاد بوده، یک شب که مست شده، با چاقو به مادرش حمله میکند. سپس به سمت او بر میگردد و به این بهانه که «چرا اینقدر جدی هستی پسر؟» با چاقو، لبخندی روی صورتش میکشد.
در جای دیگر میگوید که همسرش به او میگفته که چرا اینقدر کم میخندد؟ همسرش یک قمارباز بوده و یک بار، کلی بدهی بالا میآورد و طلبکاران، صورتش را خط خطی میکنند. جوکر برای این که نشان دهد این موضوع برایش اهمیتی ندارد، با چاقو روی صورت خود لبخندی ایجاد میکند ولی همسرش او را ترک میکند.
در کمیکهای کارآگاهی عصر جدید (به انگلیسی: new 52) شماره ۱ شخصیتی به نام دال میکر پوست صورت جوکر را میکند و او در کمیک مرگ خاندان با صورت بدون پوست ظاهر میشود.
در داستانهای مصور بتمن، شخصیت جوکر، دو گونه به تصویر کشیده شدهاست: یک بیمار روانی که از زجر دادن دیگران لذت میبرد و شوخطبع است. یا یک دزد شوخطبع که فقط کمی غیرعادی است. تصویر نخست، تصویر غالب داستان هاست و تصویر دوم، بیشتر در سریال بتمن، ساخته ۱۹۶۰، نمود پیدا میکند.[۳]
جوکر انسانی روان پریش است و شاید سیاهترین موجود کمیک استریپهای بتمن باشد. او هیچ هدف خاصی در زندگی ندارد. کتک میخورد ولی همچنان میخندد. در داستان شوخی مرگبار ریشهٔ دیوانگی جوکر را تجربه یه روز بد عنوان میکنند. جوکر عقیده دارد هر انسانی اگر در زندگی سختی ببیند یا یه روز بد را تجربه کند میتواند دیوانه شود.[۶]
در کمیک شوخی مرگبار او با شلیک به ستون فقرات باربارا گوردون دختر کمیسر گوردون رئیس پلیس شهر او را فلج میکند و خود کمیسر را میدزد تا به او ثابت کند هر کسی با داشتن یک روز بد میتواند دیوانه شود، ولی در آخر بتمن کمیسر گوردون را نجات داده و جوکر را به تیمارستان آرکهام میفرستد.
در آرک داستانی «بتمن: مرگ در خانواده»، رابین بتمن جیسون تاد را در انباری زندانی کرده و میکشد.
در آرک بتمن: هاش (به انگلیسی: Batman: Hush) با توماس الیوت دشمن بتمن مشهور به هاش همکاری میکند تا بتمن را بکشد.
در نهایت در آرک بتمن: مرگ خاندان (به انگلیسی: Batman: death of family) در سال ۲۰۱۳ جوکر نقشه میکشد تا تمام خانواده بتمن (رابین، بتگرل، نایت وینگ، رد هود و رد رابین) را در غار بتمن گیر انداخته و بکشد.
۱۹۶۹ در سریالهای بتمن سزار رومرو نقش جوکر را بازی میکرد؛ که در یکی از قسمتهای سریال میگوید: مطمئن باشید که من هم یک جور هیولا هستم! چون اگر نبودم شما را به دست این هیولا نمیدادم که بخور! چون به هر حال تمام جوکهای اطراف مال منه!
۱۹۸۹ که اولین فیلم بتمن به دست تیم برتون ساخته شد جک نیکلسون نقش جوکر را بازی کرد که نه به بلندقدی شخصیت جوکر بود و نه به لاغری او. اما خندههای بلند و دندانهای ریز نیکلسون این ضعف را جبران کند و او جوکر را به سرخوشترین شکل ممکن درست کرد. بازی وی در نقش جوکر مورد تحسین همگان قرار گرفت و بنیاد فیلم آمریکا وی را در لیست شروران برتر تاریخ در رده ۴۵ قرار داد.
۲۰۰۸ در شوالیه تاریکی فیلم کریستوفر نولان نقش جوکر توسط هیث لجر بازی شد. به گفته دوستانش وی خود را مدتها از دیگران جدا کرد و به تمرین نقش جوکر پرداخت. اگرچه وی به دلیل ایست قلبی ناشی از اختلال دارویی از دنیا رفت ولی پس از مرگ وی آکادمی اسکار جایزه بهترین بازیگر مکمل مرد را به وی اهدا کرد.
۲۰۱۶ در فیلم جوخه انتحار نقش وی توسط جرد لتو ایفا شد. اگرچه فیلم با نقدهای مثبت روبرو نشد و نقش جوکر در فیلم کمرنگ بود با اینحال منتقدین بازی لتو را تحسین کردند.
۲۰۱۹ فیلم جوکر با بازی خواکین فینیکس در نقش جوکر در سال ۲۰۱۹ اکران میشود.
جوکر در بازیهای لگو بتمن، بتمن و رابین، بتمن برای سگا، مورتال کامبت علیه دنیای دیسی، و در تیمارستان آرکهام و جدیداً در اواخر سال ۲۰۱۱ در شهر آرکهام (که در ادامه بازی تیمارستان آرکهام است) حضور داشته همچنین وی در بازیهای بیعدالتی: خدایان میان ما (۲۰۱۳) و بیعدالتی ۲ (۲۰۱۷) یکی از شخصیتهای اصلی میباشد. او همچنین در بازیهای بتمن: ریشههای آرکهام و در لگو بتمن ۳: فراتر از گاتهام هم حضور دارد و در آن با بتمن همکاری میکند.
جوکر در سال ۲۰۱۵ به صورت توهم بتمن و با ظاهری متفاوت تر از همیشه در بازی بتمن: شوالیه آرکهام نیز حضور یافت تا بازی شکلی جدید به خود بگیرد.
با عضویت در خبرنامه پلازا و یا دنبال کردن شبکه های اجتماعی پلازا از آخرین اخبار دنیای فناوری و سرگرمی مطلع شوید :
کلیه مطالب این وب سایت متعلق به مجله پلازا بوده و استفاده از آنها برای مقاصد غیر تجاری و با ذکر منبع بلامانع است.
این مقاله همانطور که از نامش پیداست در مورد بدن جوکر است، اما حقایق جذابی جدا از جسم او نیز در مطلب پیدا میشوند و تکتک این بیست مورد جذابیت خاص خود را دارند. اگر از طرفداران جوکر و بتمن هستید، حتما با ادامه این مطلب همراه شوید.
تقریبا چیزی نیست که درباره جوکر (Joker) ناگفته مانده باشد؛ شاهزاده دلقک جنایات از اوایل دهه 1930 میلادی با کامیکهای (کتابهای مصور) شوالیه تاریکی (Dark knight) بر سر زبانها افتاد. در طی دهههای گذشته، خیلی کم پیش آمده که جایی نامی بتمن بیاید و یا او به تصویر کشیده شود و این شاهزاده شیطانی در مقابل شوالیه تاریکی حضور نداشته باشد.
همانطور که جوکر همیشه میگوید، این دو دشمن خونی (جوکر و بتمن) دو روی یک سکه هستند. بقول او تنها «یک روز بد» لازم است تا بروس وین هم مانند دشمن خونیاش به ورطه جنون سقوط کند. دهه هاست که ذهن نابغه جنایتکار این دیوانه تماما به نبرد بی پایان با بتمن پرداخته است و بدین ترتیب او به یکی از بزرگترین شخصیتهای شرور تاریخ کتب مصور بدل شده است.
وقتی صحبت از خصوصیات شخصی می شود، با توجه به شخصیت دیوانهای که جوکر دارد، پای فریب و دغل بازی وسط می آید. هفتاد سال از شکل گیری شخصیت او گذشته است و هنوز هم حتی طرفدران پروپاقرص کتابهای مصور درباره اصل و نسب او، هویت دقیق و تاریخچه شخصیتش اطلاعات دقیقی در اختیار ندارند.
داستان زندگی جوکر و هارلی
با این حال نویسندگان کمپانی دیسی (DC Comics) هم گاهی نمیتوانند جلوی خودشان را بگیرند و داستانی از گذشته جوکر از قلمشان در نرود و به همین ترتیب اطلاعات بسیار کوچکی در مورد گذشته این دلقک رازآلود را خلق میکنند و در اختیارمان قرار میدهند؛ با اینکه آنها با ارائه این اطلاعات، تعدادی از سوالات ما را پاسخ میدهند، اما هر کدام از این اطلاعات رازآلود سوالات بیشتری را در ذهن ما ایجاد میکنند.
جسم جوکر و مهارتهای جسمی او در طول این 70 سال ویژگیهای عجیب و غریب و دور از انتظاری را از خود به نمایش گذاشته است؛ شما هم اگر مثل من از دوستداران بتمن و جوکر باشید، مطمئنا از این مطلب لذت خواهید برد.
سریال The Batman را به یاد می آورید؟ این سریال تلاشی برای ساختن دنبالهای برای مجموعه انیمیشنی موفق Batman: The Animated Series بود و چهار سال متوالی از یکی از شبکههای تلویزیونی پخش شد. فصل های اول و دوم تقریبا محبوب بود اما بعد از آن بهسرعت از چشم مردم افتاد. یکی از المانهایی که این سریال را منحصر به فرد میکرد، این بود که این سریال، پیشزمینه ذهنی مردم درباره بتمن و جوکر را به کلی تغییر داد.
جوکری که در سریال The Batman ظاهر شد، تفاوت زیادی با جوکرهایی که پیشتر به تصویر کشیده شده بودند، داشت. دلقکی در یک کت بلند و با دستهای آویزانی که هنگام چرخیدن و مبارزه کردن در هوا تاب می خوردند. آقای جِی (Mr. J) در این سریال، استاد هنرهای رزمی بود و میتوانست با بتمن وارد نبرد فیزیکی و تن به تن شود و در مقابل او دوام بیاورد (در حالی که جوکر در دیگر کامیکها معمولا از رویارویی تن به تن با بتمن خودداری میکند؛ چرا؟ چون بتمن زورش زیاد است!)، همچنین جوکر میتوانست طوری بدنش را در هم بپیچد که هیچکس دیگری قادر به این کار نبود.
شاید بتوان گفت مهم ترین چیز درباره ی جوکر این است که او یک نسخه ی مشخص و خاص ندارد و یک شخصیت واحد نیست؛ در واقع هیچ نسخه «اصلی» و هیچ نسخه فرعی برای جوکر وجود ندارد، هر نویسنده با پیشزمینه ذهنی خود اقتباسی از شخصیت او میکند و جوکری منحصر به خود میآفریند؛ همچنین در طی این سالها، در صنعت سینما نیز جوکر یک بازیگر اصلی نداشته و بسیاری از بازیگران بزرگ در فیلمهای مختلف نقش او را ایفا کردهاند. مثلا بیشتر مردم از «رابرت داونی جونیور» (Robert Downey Jr.) به عنوان «مرد آهنین» (Iron Man) یاد کنند و یا وقتی اسم «کریستوفر ریو» (Christopher Reeve) را میشنوند، یاد «سوپرمن» می افتند. اما در مورد جوکر اینطور نیست؛ در طی سالها جک نیکلسون (Jack Nicholson)، سزار رومئو (Cesar Romero)، مارک همیل (Mark Hamill)، هیث لجر (Heath Ledger) و اخیرا جرد لتو (Jared Leto) در نقش جوکر بازی کردند و هرکدام هم تصویر خوبی را از جوکر ارائه دادند. ممکن است زمانی که اسم جوکر بیاید هرکس یاد چهره متفاوتی بیافتد (البته هیث لجر با اجرای فوقالعادهاش قلب همه را تسخیر کرده و بدون شک به بهترین شکل جوکر را به تصویر کشیده است). جوکری که هیث لجر آن را به تصویر کشید، بیشتر آنارشیستی است که برای ثابت کردن نکتهای و یا فهماندن چیزی به مردم مرتکب جنایت میشود.
همه می دانند که لجر چگونه در نقش جوکر فرو میرفت، اما آیا می دانید که هیث لجر اصرار داشت که هیچوقت روی صندلی گریم ننشیند مگر اینکه نیاز به کارگذاری پروتز باشد.
هیث لجر احساس می کرد که جوکر باید کسی باشد که خودش، خودش را با هرچیزی که پیدا می شد، گریم کند. او از مغازههایی که لوازم آرایشی ارزان قیمت داشتند، خرید می کرد و سپس قبل فیلمبرداری خودش را با آنها گریم می کرد.
وقتی اولین تصویر از جرد لتو به عنوان جوکر منتشر شد، بسیاری درباره دندان های طلای او حدسهایی زدند. بعضیها فکر کردند بخاطر این است که در این داستان شخصیت این جوکر زمینه گنگستری پررنگتری نسبت به نسخههای قبلی جوکر دارد؛ درحالی که بقیه فکر کردند این دندانهای طلا جایگزین دندانهایی هستند که بتمن در طول این سالها شکسته است.
جوکر باید دندان پزشک خوبی داشته باشد؛ چون حتی در کامیکها هم امکان ندارد که این دندانهای طلا، دندانهای واقعیاش باشند. هروقت که بتمن یا یکی از اعضای خانواده خفاشها (به گروه دوستان بتمن، Batfamily یا خانواده خفاشها میگویند)، از دست جوکر عصبانی می شدند یک گوشمالی حسابی به او می دادند.
طراحان داستان اغلب اوقات علاقه دارند با نمایش پرت شدن دندانهای جوکر بیرون از دهانش، نشان دهند او چه ضربات سختی نوش جان میکند.
بی رحم ترین صحنه ها، زمانی بود که باربارا گوردون (Batgirl) انتقامش را با یک دیلم از او گرفت و تمام دندان های جوکر را در دهانش خرد کرد!
داستان کامیک Batman: The Dark Knight Returns بدون شک، یکی از بهترین داستانهایی است که در کتب مصور روایت شده است. وقتی این داستان در سال 1986 میلادی منتشر شد، به لطف موفقیت عظیم سریال تلویزیونی که آدام وِست (Adam West) در آن نقش شوالیه تاریکی را ایفا میکرد، بتمن تبدیل به شخصیتی شوخ طبع شد. این داستان، قهرمان قدرتمند را به اصل و نسب و ریشه خود بازگرداند؛ کسی که در عین انسان بودن، بسیار خفن هم بود بود.
اصلا بتمن بدون شاهزاده دلقک جنایات چه معنایی میدهد؟ در این داستان، جوکر بعنوان مردی که دوباره تواناییاش را بدست آورده، حضور کوتاهی دارد و مثل همیشه سعی میکند تا بتمن را عذاب دهد. در نقطه ی حساس داستان، بتمن از بدجنسیها و عذابهایی که جوکر باعث اش شده به تنگ میآید و ستون فقرات او را می شکند. جوکر هم که نمی خواهد قطع نخاع شود، کارش را متوقف می کند.
دهه 90 میلادی، واقعا دوره عجیبی برای کتب مصور بود. به لطف انتشار کامیک Death of Superman (مرگ سوپرمن)، تقریبا کل صنعت کامیک در معرض نابودی قرار گرفت و نتیجه این شد که تهیه کنندگان، برای به دست گرفتن دوباره بازار، دست به هرکاری زدند.
شخصیت پردازیها به مرور زمان خشنتر و تاریکتر شدند، رگ و ریشه بعضی از کاراکترها تغییر کرد و کمپانیهای مارول و DC هردو، برای احیای دوباره بازارشان به صرافت افتادند. یکی از عجیبترین اتفاقاتی که در این دهه افتاد، مینی سریال دوازده قسمتی بود که مارول و DC با همکاری هم منتشر کردند؛ این مجموعه که Amaglam Comics نام داشت، داستانهای کاراکترهایی را تعریف میکرد که مخلوطی از شخصیتهای نمادین هردو کمپانی بودند.
در این دنیا، جوکر با یکی از شخصیتهای شرور کمپانی مارول، گربه دندان خنجری (Sabertooth) یکی شد. ادغام این دو شخصیت، کاراکتری به نام هیِنا (Hyena) را بوجود آورد که نقش دشمن خونی شخصیتی به نام پنجه سیاه (Dark Claw) که از ادغام شخصیتهای ولورین و بتمن بوجود آمده بود را ایفا میکرد.
همچنین بخوانید : تامی وایزو صحنه ای از جوکر در فیلم The Dark Knight را بازسازی کرد
تقریبا یکی دو سالیست که امکان ندارد جایی درباره بدن جوکر صحبت شود و حرف جوکر جرد لتو، به میان نیاید. یکی از بزرگترین شکایات از فیلم Suicide Squad، شخصیت جوکر آن بود که از یک علاف سرگردان، تبدیل به یک رئیس گنگسترها و یک خلافکار درست حسابی و باکلاس با زنجیر طلا و خالکوبی و پیرسینگهای تجملاتی فراوان شده بود. طرفداران مخصوصاً از کلمه «Damaged» (به معنای آسیب دیده) که روی پیشانی جوکر جرد لتو خالکوبی شده بود تنفر داشتند و فکر میکردند که این جوکر خیلی کلیشهای شده است. گویا این خالکوبیها بهگونهای نشانگر جنون و دیوانگی این جوکر بودهاند.
کارگردان فیلم Suicide Squad آقای دیوید آیِر (David Ayer) پیشتر گفته بود که هر خالکوبی که روی بدن جوکر جرد لتو به چشم میخورد، داستان خاصی برای خود دارد؛ بعنوان مثال، طرح دلقکی که روی بالاتنهاش خالکوبی شده، نماد عشقش به هارلی کویین (Harley Quinn) است. خوفناکترین این خالکوبیها، طرح پرنده ای است که تیری در قلبش فرو رفته است که یادآور کاری است که جوکر با جیسون تاد (Jason Todd) کرد.
در کامیکها اکثرا نشان داده میشود که جوکر و هارلی رابطه ی سواستفاده گرایانهای نسبت به هم دارند؛ طوری که بنظر می رسید جوکر، هارلی را فقط برای مقاصد خلافکارانه اش می خواهد. اما هم در سری بازیهای Batman: Arkham و هم در دنیای سینمایی دیسی، این دو کاراکتر بنظر یک زوج عاشق میآمدند و رابطه احساسی قوی داشتند.
رابطه ی این دو در بازی Batman: Arkham City به مرحله جدیدی وارد شد. در صحنهای پس از مرگ جوکر در آخر بازی، صدای هارلی شنیده می شود که میگوید:« ششش، آروم بگیر نی نی کوچولو»؛ همچنین در یکی از صحنه های قبلی، تست حاملگی مثبت روی کف زمین مخفیگاه جوکر دیده می شود. اما بعدا در بسته الحاقی Harley Quinn’s Revenge که برای این بازی منتشر شد، آشکار می شود که این صرفا یک تست مثبت اشتباهی، میان چندین تست منفی بوده است.
جوکری که بچه داشته باشد، مگر چقدر می تواند دیوانه باشد؟ اگر او بچه دار شود و بخواهد به بچهاش اهمیت دهد، قاعدتا رابطهاش با هارلی و بتمن دستخوش تغییر خواهد شد. آیا با وجود یک بچه روی احساساتی جوکر نمایان میشود یا که او از بچهاش به عنوان ابزاری برای سواستفاده از بتمن استفاده خواهد کرد؟ آیا جوکر بچهاش را بزرگ می کند تا تبدیل به یک خلافکار بزرگ شرور شود؟
ما جواب را از دو داستان تقریبا متفاوت گرفتیم. در اولی که برگرفته از بازی Injustice: Gods Among Us بود، هارلی کویین (Harley Quinn) به «قناری سیاه» (Black Canary) اقرار میکند که از جوکر یک بچه داشته اما به جوکر چیزی در این باره نگفته و بچه را پیش خواهر خود فرستاده تا او بزرگش کند.
جوکر همچنین یک دختر ناتنی در Duela Dent دارد؛ دختری که مانند او لباس می پوشد و خود را «دختر جوکر» می نامد.
سریال Batmania سال 1966 که آدام وست (Adam West) و بِرت وارد (Burt Ward) در آن نقش آفرینی می کردند، پدیده محبوبی بود که شوالیه تاریکی را در جامعه آمریکا و سپس در جهان همهگیر کرد. سریال Batmania در دهه شصت در آمریکا به محبوبیت بالایی رسید و همین موفقیت باعث شد که سه فصل از این سریال ساخته شود. این سریال چند تا از بزرگترین و مهمترین دشمنان شوالیه تاریکی را به تصویر کشید و یکی از محبوبترین این دشمنان مثل همیشه شاهزاده دلقک جنایات، «جوکر» بود که نقش او را سزار رومئو (Cesar Romeo) بازی میکرد.
داستان زندگی جوکر و هارلی
سزار رومئو که با سبیلش معروف بود، قبول نکرد آن را برای ایفای نقش جوکر اصلاح کند و به همین خاطر گریمورهای بیچاره مجبور میشدند تا او را همراه با سبیلهایش گریم کنند و تمام تلاششان را میکردند تا سبیلهای او زیر رنگ سفید صورت جوکر دیده نشود؛ عکسش را در بالا میبینید، خیلی ضایع و خندهدار است، مگر نه؟
سازندگان نخواستند که یک جوکر سیبیلو را به تصویر بکشانند وگرنه میتوانستند سبیلهای رومئو را هم مانند موهای جوکرش سبز کنند! البته آن موقع هم خیلی ضایع میشد ولی فکر میکنم از این عکس ضایعتر نمیشد؛ ناسلامتی سریال تلویزیون آمریکاست و قرار است از سطح بالایی برخوردار باشد. بنده خداها آن موقع این جلوههای ویژهای که سازندگان فیلم سوپرمن داشتند و برای حذف سبیل بازیگر سوپرمن از آن استفاده کردند، را که در اختیار نداشتند. هر بار که جوکر قرار بود در سریال بتمنیا به صحنه بیاید، گریمورهای بیچاره باید روی سبیلهای او هم یک رنگ سفید میزدند تا با رنگ صورتش هماهنگ شود و مثلا تابلو نباشد، اما با این وجود این سبیل همیشه خدا تابلو بود!
میدانم، تیتر این مورد عجیب بنظر میرسد؛ اما باور کنید که جوکر با قلبش به سیستم بدن بتمن سمی وارد کرد و او را دیوانه کرد، الان به شما توضیح میدهم که این اتفاق چگونه افتاد. در طول این سالها شاهد نسخههای متفاوتی از بتمن بودهایم، اما هیچکدام از آنها به اندازه «بتمنی که میخندد» (The Batman Who Laughs) وحشتناک نبودهاند.
بتمن بعد از یک رویارویی با جوکر، عقلش را از دست میدهد و دست به کشتار وحشیانهای میزند؛ او تمام اعضای خانواده خفاش (Batfamily) و تمام مردم گاتهام را میکشد. او بعنوان «بتمنی که میخندد» هر سه رابینی که تبدیل به زامبی شدهاند را به زنجیر میبندد و از آنان بعنوان سلاح استفاده میکند.
چگونه این اتفاق افتاد؟ چه شد که بتمن اینگونه دیوانه شد؟ گویا جوکر در دنیای کامیک Dark Knights: Metal دستگاه سمی هوشمندی برروی قلباش داشت، که در صورتی که نفله شد و قلبش از تپیدن ایستاد، آن دستگاه هوشمند بکار بیافتد و یک سم را در اطراف ترشح کند. زمانی که بتمن در این کامیک، نهایتا جان این ابرشرور محبوب (!) را گرفت، دستگاه کوچکی که در قلب جوکر جاسازی شده بود، سمی قدرتمندتر از همه زهرهای جوکر را آزاد کرد و این سم به سیستم بدن بتمن وارد شد و کم کم او را دیوانه کرد. بهرحال جوکر است و نقشههایش.
هر دفعه که یک نویسندهای قلمش میطلبد و قصد میکند در مورد دلقک شاهزاده جنایات بنویسد، طبیعتا سعی میکند نسخه مخصوص به قلم خودش را از جوکر بسازد. با اینکه این موضوع اتفاق خوبی است و منجر به تنوع و بروز خلاقیتها میشود و با اینکه بسیاری از نویسندگان از پیشینه اصلی (البته جوکر اصلی و فرعی ندارد، منظورم پیشینهای که پیشتر تعریف شده است) جوکر برای جوکر خود استفاده کردهاند، اما با این وجود طی این سالها شخصیتهای مختلفی برای جوکر ساخته شده و او هویتهای مختلفی پیدا کرده است. این موضوع هیچ مشکل خاصی ندارد، اما فاجعه واقعی آنجاست که نویسندهای کاری را به جوکر نسبت میدهد که اصلا به شخصیت جوکر نمیخورد. به معنای واقعی کلمه، دهها اقتباس مختلف از جوکر وجود دارد، که هرکدام از آنها نکات مثبت و منفی خودشان را دارند.
در سری کامیکهای DC Rebirth که در سال 2016 عرضه شد، بتمن از صندلی قدرتمند موبیوس (وسیلهای که میتواند در فضا و زمان جابجا شود و با استفاده از آن میتوان وقایع گذشته یا آینده را مشاهده کرد)، استفاده میکند تا هویت جوکر را بفهمد و در کمال تعجب متوجه میشود که جوکر تنها یک نفر نیست؛ بلکه آنطور که صندلی موبیوس نشان داد، سه جوکر مختلف وجود دارد، این پیچش داستانی جدیدا عرضه شده و اطلاعات زیادی از آن در دسترس نیست؛ امیدواریم در کامیک «سه جوکر» که قرار است در آینده منتشر شود، متوجه شویم که چگونه جوکر سه نفر است.
مرد هم مردهای قدیم که سرشان میرفت یا بدتر اگر قرار بود نقش جوکر بازی کنند هم سیبیلشان نمیرفت، چه برسد به ابرو!
وقتی به جوکر فیلم Suicide Squad که جرد لتو نقش آن را ایفا میکند نگاه کنید، نکات جدید بسیاری را مشاهده خواهید کرد. کلی خالکوبی جدید روی بدن این جوکر است، این جوکر کلی جواهرات دارد و لباسهای شیک مختلفی میپوشد و لامبورگینی سوار میشود و … خلاصه؛ یکی از این نکاتی که در این جوکر جلب توجه میکند این است که او ابرو ندارد. گویا نداشتن ابرو باعث میشود احساسات کمتر در صورت جوکر ظهور پیدا کنند و او را شبیه به یک شکارچی میکند که میخواهد از کمین درآید و به شکارش حمله کند.
جرد لتو برای روش بازیگریاش زبانزد عموم است و برای ایفای نقش جوکر نیز مانند همیشه رفتار کرد؛ او سعی میکند تا جایی که میشود، خودش را از نظر روحی و جسمی شبیه کاراکتر کند و از جلوههای کامپیوتری کمتر استفاده کند. او برای ایفای نقش جوکر، خودش را در معرض آسیبهای روانی قرار داد، بسیار در مورد جوکر مطالعه کرد و در عین حال سعی کرد تا تصویر جسمیاش را نیز با جوکری که میخواهد بازی کند، منطبق کند. لتو نگذاشت که ابروهایش را با جلوههای کامپیوتری و یا با پروتز پاک کنند، همچنین نخواست که عین سزار رومئو ابروهایش را همرنگ سفیدی صورتاش کند تا دیده نشود؛ او به سادگی ابروهایش را تراشید تا به تصویری که از جوکر در ذهن داشت تبدیل شود.
سری کامیکهایی که با نام New 52 شناخته می شدند، ابتکاری از سوی کمپانی دیسی کامیکس (DC Comics) بودند که به منظور تصحیح تمام اشتباهات داستانی که کامیکها در چند دهه اخیر مرتکب شده بودند و همچنین به منظور ارائه داستانی منسجم برای تمامی کاراکترها و تعاملهای آنها با یکدیگر، در سال 2011 عرضه شدند. در واقع پیش از عرضه این سری کامیکها، تمام داستانهای کمپانی دیسی به پایان رسانده شد تا با شروع سری New 52 همه آنها دوباره از اول با دقت نوشته و عرضه شوند. مشخصا بتمن و داستانهای او نیز جزو اولین کامیکهایی بودند که کار خود را از اول آغاز کردند.
در اولین داستان بزرگ کامیک Detective Comics در مجموعه New 52، شوالیه تاریکی به دنبال جوکر و همچنین شرور جدیدی به نام عروسکساز یا Dollmaker است. در پایان این داستان، جوکر (مثل همیشه با دیوانگی تمام) تصمیم میگیرد که نیاز دارد همه چیز را از اول شروع کند و به همین علت صورت خود را دورتادور میبرد و دور میاندازد. ولی دفعه بعدی که ما این شرور بزرگ را میبینیم، مشاهده میکنیم که صورتش با نخ و سوزن به جای قبلیاش متصل شده است.
کامیک Batman: Endgame که اسکات اسنایدر (Scott Snyder) آن را نوشت، واقعا ماجراجویی جذابی بود. این کامیک قرار بود قسمت سوم سهگانه عظیم خطوط داستانی جوکر باشد و به اندازه انتظارات درخشان ظاهر شد. داستان این کامیک بازگشت جوکر برای عذاب دادن بتمن را دنبال میکند و جوکر در این داستان آشکار میکند که میداند که هویت واقعی بتمن کیست و میگوید که هیچکس از خشم او در امان نیست.
عجیبترین نکته این موضوع چیست؟ قهرمانان در این داستان سرنخهایی پیدا میکنند که نشان میدهد جوکر بسیار مسنتر از آنی است که همگان تصور میکردند و در همین راستا گوردون عکسی از جوکر را در روزنامهای بسیار قدیمی پیدا میکند.
خود شاهزاده دلقک نیز در جایی با گفتن این موضوع که شاید یک شیطان جاودان باشد که سرنوشتش این است که تا ابد با بتمن مبارزه کند و شاید هم نه، سربهسر بتمن میگذارد. البته در آخر داستان، بتمن زمانی که جوکر را در غاری گیر میآورد، برای امتحان کردن جاودانگی او، غار را روی سر خودش و جوکر خراب میکند.
سریال انیمیشنی Batman Beyond یکی از آن داستانهایی بود که میخواست میدان را برای جوانان (ابرقهرمانان جوان) خالی کند و از قضا خوب از آب در آمد. بسیاری از داستانهایی که سعی داشتهاند نسل دوم ابرقهرمانان را به تصویر بکشند و داستان ابرقهرمانان جوان را روایت کنند، معمولا با صورت به زمین خوردهاند؛ اما داستان Batman Beyond توسط ذهنهای خلاقی که پیشتر Batman: The Animated Series را خلق کرده بودند، آفریده شده بود و بسیاری از گویندگان اصلی Batman: TAS صدایی مسنتر از کارکتر اصلیشان را ارائه دادند و نتیجه بسیار زیبا از آب در آمد. همچنین داستان Return of the Joker در سریال Batman Beyond، اولین باری بود که تِری مکگینیس (Terry McGinnis، پسر بروس وین و بتمن آینده) در نقش بتمن به تصویر کشیده شد.
در این داستان، آشکار می شود که جوکر، «تیم دریک» (Tim Drake) را گروگان گرفته و کاراکتر رابین را به نسخه کوچکتری از خودش تبدیل کرده است.
در نهایت بتمن موفق میشود تا یار دیرین خودش رابین را نجات دهد، اما خبر ندارد که جوکر با یک تراشه کوچک، ذهن و ماده ژنی خود را در بدن رابین تزریق کرده است. چندین سال بعد، این تراشه کوچک، یا بقولی این میکروچیپ، فعال میشود و رابین را تبدیل به شروری میکند تا نابودی بزرگی راه بیندازد.
متد بازیگری هیث لجر (Heath Ledger) بازیگر جوکر در فیلم The Dark Knight، اگر نگوییم بهترین، باید بگوییم یکی از بهترین اجراها را در تاریخ سینمای کامیکی را ارائه داد. لجر همواره دفترچهای با خود همراه داشت که تفکرات جوکر و رویاهایش را در آن مینوشت و هر بار پیش از آنکه روی صحنه فیلمبرداری برود، خودش گریم جوکر را بر روی صورتش پیاده میکرد. زمانی که هیث لجر در نقش جوکر فرو میرفت تمام دست اندرکاران پشت صحنه را بهتزده میکرد و پس از اکران نیز همه ما را بهتزده کرد.
بهرحال او احتمالا در صحنه بازجویی کمی زیادهروی کرد. در مصاحبهای اخیر با نشریه هالیوود ریپورتر، کریستین بیل (Christian Bale)، بازیگر نقش بتمن در همین فیلم، آشکار کرد که هیث لجر از او میخواسته تا در این صحنه واقعا او را کتک بزند. با اینکه بیل از صدمه زدن به همکارش خودداری کرد، اما تمام ضربههای محکمی که شما در این صحنه میبینید واقعی هستند. لجر خودش را وحشیانه به سمت دیوار و میز پرت میکرد تا صحنه طبیعیتر جلوه کند.
جوکر معمولا زیاد به پست «تایتانهای نوجوان» (گروهی از ابرقهرمانان نوجوان زیرنظر رابین) نمیخورد. این موضوع کمی منطقی بنظر میرسد؛ از آنجایی که جوکر کاملا در مورد بتمن وسواس دارد و همواره میخواهد با او مبارزه کند، حتیالامکان سعی میکند در درگیریهایی که شوالیه تاریکی در آنها نقشی ندارد، شرکت نکند و خودش را با دیگر قهرمانان مشغول نکند. با اینحال، عجیب است که جوکر تایتانهای نوجوان را عذاب نمیدهد؛ ناسلامتی رهبر این گروه رفیق صمیمی بتمن است. شاید هم او میترسد با قهرمانانی که قدرتهای ماورالطبیعه «واقعی» دارند بجنگد.
البته در صفحات کامیک Titans East Special جوکر خلاف این موضوع را ثابت میکند؛ زمانی که در این کامیک جوکر به دنبال رابین میرود، سر راهاش به راحتی کاراکترهای فلش کوچولو (Kid Flash) و رِیوِن (Raven) را که جزو تایتانهای نوجوان هستند را شکست میدهد. خب حالا نکته عجیب این موضوع چیست؟
در نبرد با جوکر، Raven سعی میکند با قدرتهای ذهنیاش، عمیقترین ترسهای جوکر را به تصویر بکشد، اما در کمال تعجب میبینیم که جوکر نسبت به قدرتهای رِیوِن مصون است و بجای ترسیدن از تصاویر ترسناکی که پیش رویش قرار گرفتهاند، او تنها میخندد.
زمانی که شما کلمه «جوکر» را میشنوید، چه فکری به ذهنتان خطور میکند؟ او در ذهن ها همیشه یک شخصیت شیطانی با خندههای دیوانهوار و با چهرهای رنگ شده به سفیدی گچ است. جوکر یکی از ترسناکترین و درعینحال محبوبترین شخصیتها در دنیای کامیک است، زیرا که هیچکس نمی تواند حرکات بعدی او را پیشبینی کند و او از تمام اعمال شیطانی که انجام میدهد، به شکل بیمارگونه لذت میبرد. هیچکس نمیداند دقیقا چه به سر جوکر آمده که تبدیل به چنین دیوانهای شده است؛ حتی خود جوکر هم نمیداد داستان اصلی گذشتهاش چیست!
در کامیک The Killing Joke، او به بتمن میگوید :« اگر قرار است من گذشتهای داشته باشم، ترجیح میدهم یک گذشته چند گزینهای باشد.» با اینکه بنظر میرسد او دارد با بتمن شوخی میکند، اما هر تاریخچهای که از گذشته جوکر پیدا میشود بهگونهای با واقعیت مطابقت ندارد.
جوکر زرنگ بازی در نمیآورد؛ او واقعا باور دارد که گذشتهاش میتوانسته یکی از بسیاری گزینهها باشد و او میتواند هر کدام از این گذشتهها را که بخواهد و مناسب مکان و زمان باشد را انتخاب کند.
جوکر یکی از زیرکترین و آبزیرکاهترین کاراکترهای کل دنیای دیسی کامیکس و کل صنعت کتب مصور است. مهم نیست که بتمن و دیگر قهرمانان چقدر مطمئن هستند که او را در چنگ خود دارند، شاهزاده دلقک جنایات همواره راهی را پیدا میکند تا با نقشههای غیرقابل پیشبینیاش همه را غافلگیر کند. تقریبا تمام کاراکترهای دنیای دیسی کامیکس در نقطهای قربانی نقشههای جوکر شدهاند.
یکی از بزرگترین حقههایی که جوکر پیاده کرده، برروی دشمن سوپرمن، کاراکتری شرور به نام Mr. Mxyzptlk (خودتان یکجوری تلفظ اش کنید!) بوده است. زمانی جوکر با وعده دادن قدرتهای تغییردهنده دنیا به این کاراکتر، او را فریب داد. جوکر در نقطهای قدرتهای تغییردهنده واقعیت و هستی را در اختیار داشته و میتوانسته با ارادهاش واقعیت را تغییر دهد. او از این قدرت برا فتح جهان، تبدیل کردن گروه Justice League (گروهی از ابرقهرمانان) به گروهی از شرورها و عذاب دادن بتمن استفاده کرده است.
جوکر و دیوانگی با هم مراعاتنظیری منطقی ایجاد میکنند، وگرنه چه دلیلی دارد که یک نفر مانند دلقکها لباس بپوشد و برای تفریح مرتکب جنایت شود؟ بجز اینها او آنقدر روی شوالیه تاریکی وسواس دارد و به او وابسته است که بنظر میرسد او را به سان یک معشوق دوست میدارد.
اگر به شما بگویم که جوکر ذرهای دیوانه نیست، چه میگویید؟ اگر به شما بگویم که شاهزاده دلقک از بسیاری از کاراکترها عاقل و منطقیتر است چه؟
در کامیک آسایشگاه آرخام (Arkham Asylum)، که توسط گرنت موریسون (Grant Morrison) خلق شده بود، آشکار میشود که جوکر یک ویژگی روانی دارد که روانشناسان به آن «ابر خِرد» (Super Sanity) میگویند. این ویژگی ذهنی، حالتی از ذهن است که در آن فرد شرور هیچ شخصیت واقعی ندارد، بلکه به تناسب با هر موقعیتی رفتار میکند؛ یعنی او دیدگاه خاصی ندارد، تعصب، عقاید، قوانین، تعصب و … هیچکدام از این ویژگیهای دست و پا گیر را ندارد و به تناسب با هر موقعیتی به منطقیترین و زیرکانهترین حالت رفتار میکند، مهم نیست که این رفتار کشتن خودش باشد یا منفجر کردن یک شهر، هرچه که او را در اهدافاش پیش ببرد، او بدون هیچ تردیدی انجامش میدهد. مغز او نمیتواند محرکهای حسی که از دنیای اطرافاش به سمت او میآیند را دریافت کند، بنابراین او از یک مکانیزم انطباق استفاده میکند و با جریان رود همراه میشود؛ فراموش نکنید کدام گونه از جانوران طی انتخاب طبیعی زنده میمانند، آنهایی که از همه «منطبقتر» هستند.
برای شما یک کلیپ بسیار جالب از جوکر آماده کرده ایم که شمارا به دیدن این ویدیو دعوت میکنیم
در این قسمت برای شما والپیپر و عکس های زیبای شخصیت محبوب جوکر را قرار دادهایم تا علاقه مندان از این تصاویر در کامپیوتر و موبایل استفاده کنند . این والپیپر ها با کیفیت بالا برای شما توسط تیم پلازامگ آماده شده است.
در این بخش مجموعه ای فوق العاده ترین دیالوگ های شخصیت جوکر به همراه تصویر و متن ارجینال انگلیسی این دیالوگ ها را برای شما آماده کردیم.
جوکر: اعتقاد دارم هرچیزی که انسانرو نکشه قطع پیچیده ترش میکنه. “I believe, whatever doesn’t kill you, simply makes you…stranger”
جوکر: اگه تو چیزی حرفه ای هستی، هیچوقت رایگان انجامش نده “If you’re good at something, never do it for free.”
جوکر: چرا اینقدر جدی هستی ؟ “؟Why so serious”
جوکر: من هیولا نیستم، فقط دارم یه بحران روحی رو سپری میکنم. “I am not a monster, I am just ahead of the curve “
این هم مقاله ما در مورد این کاراکتر بینظیر در دنیای کتب مصور و تلویزیون و سینما، برای مقالههایی بیشتر از این دست، سایت «پلازامگ» را دنبال کنید؛ همچنین خوشحال میشویم اگر در بخش نظرات، دیدگاه خودتان را در مورد این مقاله با ما به اشتراک بگذارید.
نشانی ایمیل شما در مجله خبری پلازا منتشر نخواهد شد. بخشهایی که با علامت * مشخص شده اند اجباری هستند.
عالی و مفید بود خوشم اومد ممنون
جالب بودند لطفا برای شخصیت های منفی دیگر هم بگذارید
بیشتر ازین ک به شخصیت جوکر که بخاطرش اومدم اینجا توجه کنم بیشتر با سایت خوبتون ارتباط برقرار کردم مقاله ی بینظیری بود کارتون درسته
جالب بود
سلام
ببخشد ولی اینکه دندونای جوکر ریختن درست نیست
اون دندونای فلزی جوکر تو فیلم جوخه انتحار دلیلش چیز دیگه ایه
هر کسی که فیلمای دی سی پیگیری کرده باشه لباس رابین تو فیلم بتمن علیه سوپرمن دیگه همونی که با اسپری روش چیز میز نوشته بودن
خب اون لباس جیسون تاده
رابین محبوب بتمن
و میگن جوکر بعد اینکه جیسون رو میکشه یه کتک واقعا حسابی از دست بتمن میخوره
اونقدر که تمام دندوناش میشکنن
و جوخه انتحارم که بعد فیلم بتمن علیه سوپر رخ داده
خوش آمدید. به اکانت خود وارد شوید.
بازیابی پسورد
گذرواژه جدید به ایمیل شم اارسال خواهد شد
گیم نیوز – آخرین اخبار دنیای سرگرمی
چرا در جنگاوری نوین از فسفر سفید به عنوان ابزار کشتار استفاده میشود؟
داستان زندگی جوکر و هارلی
بازی Mario Maker 2 فروش فوقالعادهای را تجربه کرده است
تماشا کنید: اولین تریلر از بخش چندنفره Call of Duty: Modern Warfare منتشر شد
نگاه خاص: فیلمهای بزرگ تاریخ سینما چه مشخصههایی دارند – ویدئو
چرا در جنگاوری نوین از فسفر سفید به عنوان ابزار کشتار استفاده میشود؟
تماشا کنید: اولین تریلر از بخش چندنفره Call of Duty: Modern Warfare منتشر شد
هیچ چیز این فیلم شبیه به آن تصویری که چند روز پیش از جوکر خواکین فینیکس دیدیم نیست. با اینکه بیصبرانه منتظر فیلمِ مستقل جوکر هستیم که به ریشههای شکلگیری شخصیت او میپردازد، طرفداران نمیتوانند فکر جوکر جرد لتو را از سر بیرون کنند. مخصوصا اینکه حالا میدانیم اسپین آف جوخه انتحار حالا داستان عاشقانهی جوکر و هارلی کویین را به یک نقطهی حساس میرساند!
باز هم اطلاعات تایید شدهی زیادی از این فیلمِ احتمالی منتشر نشده است، اما میدانیم که جرد لتو مصمم است یک بار دیگر در نقش جوکر ظاهر شود.
نویسندگان فیلم «گلن فیکارا» و «جان رکوا» (Crazy Stupid Love) جزئیات تازهای از طرحی که برای فیلم مستقل جوکر در نظر دارند منتشر کردهاند. طرفداران دیسی احتمالا با شنیدن این طرح چیزی را دم دستشان خرد کنند!
نویسندگان این فیلم معتقدند که طرفداران دیسی از نوع کارگردانی این فیلم شگفتزده خواهند شد. داستان فیلم قطعا درباره رابطه عاطفی هارلی کویین و جوکر و مسیر عجیبی است که آن دو به خاطر مشکلات عاشقانه طی میکنند.
این دو نویسنده که فیلم Bad Santa و سریال درام This is Us را در کارنامه دارند گفتهاند که این فیلم به تلفیقی از این دو پروژه شبیه است. فیکارا در گفتگو با مترو گفته:
یک جورهایی این دو را با هم قاطی کردهایم.
کارگردان فیلم جوکر میگوید: ما در هیچ زمینهای به دنبال…
اخبار مهم دنیای سرگرمی در هفتهای که گذشت
وی ادامه داده است: «ما داشتیم روی یک فیلم درباره رابطه عاطفی آدمهایی با حس و حال Bad Santa کار میکردیم. آدمهای خل و مشکلدار. خیلی جذاب بود.»
همینجا ممکن است برای شما سوال شود که داستان این فیلم کمدی سیاهِ درامِ درباره آدمهای خل چگونه است؟
همه چیز با گروگان گرفته شدن «داکتر فیل» توسط هارلی کویین آغاز میشود. امیدواریم دکتر فیلم خودش این نقش را بازی کند.
دلیل؟ چون هارلی کویین و جوکر با هم در رابطهشان به مشکل خوردهاند.
با اینحال هیچ اطلاعات بیشتری در مورد تولید این فیلم منتشر نشده است. فیکارا و ریکوا گفتهاند که با وجود اینکه استودیو از طرح آنها برای فیلم خوشش آمده، میخواهد تمرکز عوامل بر روی Birds of Prey باشد.
فیلمی که قرار است فوریهی 2020 رنگ اکران ببیند.
مطلب قبلی
تماشا کنید: فصل دوم انیمه One Punch Man آوریل ۲۰۱۹ پخش خواهد شد
مطلب بعدی
پشتیبانی از موس و کیبورد به ایکس باکس وان اضافه میشود
کارگردان فیلم جوکر میگوید: ما در هیچ زمینهای به دنبال کمیکها نرفتیم
اخبار مهم دنیای سرگرمی در هفتهای که گذشت
بعد از کسب موفقیتهای فراوان؛ فیلم آکوامن ۲ نیز ساخته خواهد شد
تصویر جدید خواکین فینیکس جوکر را با لباس کامل نشان میدهد
اولین تصویر از گریم جوکر خواکین فینیکس منتشر شد
فیلم مستقل جوکر با بازی جرد لتو ساخته میشود
دیدگاه شما پس از بررسی توسط تحریریه منتشر خواهد شد. در صورتی که در بخش نظرات سوالی پرسیدهاید اگر ما دانش کافی از پاسخ آن داشتیم حتماً پاسخگوی شما خواهیم بود در غیر این صورت تنها به امید دریافت پاسخ مناسب از دیگران آن را منتشر خواهیم کرد.
داستان زندگی جوکر و هارلی
Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.
لطفا پاسخ را به عدد انگلیسی وارد کنید:
از برنامههای بنیاد است که انستیتو بازیسازی را به معنای…
اگر هنوز ریک و مورتی تماشا نکردهاید باید این مقاله را…
سرمقاله: مدیریت جدید بنیاد – بسیار پربرنامه یا با…
دیدئو یک موتور جستجوی مخصوص ویدئو یا معضل جدیدی برای…
مشترک خبرنامه گیمنیوز شوید تا آپدیت بمانید!
قدرت گرفته از
چرا در جنگاوری نوین از فسفر سفید به عنوان ابزار کشتار استفاده میشود؟
بازی Mario Maker 2 فروش فوقالعادهای را تجربه کرده است
تماشا کنید: اولین تریلر از بخش چندنفره Call of Duty: Modern Warfare منتشر شد
نگاه خاص: فیلمهای بزرگ تاریخ سینما چه مشخصههایی دارند – ویدئو
چرا در جنگاوری نوین از فسفر سفید به عنوان ابزار کشتار استفاده میشود؟
تماشا کنید: اولین تریلر از بخش چندنفره Call of Duty: Modern Warfare منتشر شد
داستان زندگی جوکر و هارلی
جوکر، بله، میدانم که چقدر عاشق و شیفته و دلباخته دارد. خیلی جالب است که برای برخی، محبوبیتی بیش از سوپرقهرمانها دست و پا کرده. شخصیتی شناخته شده که الگویی است برای طراحی “آدم بدهای داستان” محسوب میشود. پس از هر رسانه ای که در باب جوکر منتشر شد، منتقدان بسیاری به بررسی شخصیت این مجرم سادیسمی پرداختند و او را از نمونه های بی بدیلی نه تنها در تاریخ کامیک بوک، بلکه شخصیتهای داستانی معرفی کرده اند.
روال این بخش در سایت گیمفا، توضیح زندگی نامه ی شخصیتهاست و اینکه خصوصیات و نام پدر و کدملی و این حرفها را برای کاربران معرفی کنیم. اما نکته اینجاست که جوکر ( و شاید بتوان گفت تمامی شخصیتهای کامیک بوکی) را نمیتوان با یک زندگینامه ی واضح و مبرهن معرفی کرد؛ لااقل آنطور که شخصیتهای دنیای بازی را میشود. پس تصمیم گرفتیم بیوگرافی جوکر را تبدیل به توضیح در مورد قطعات مختلف زندگی وی از کمیک ها تبدیل کنیم. به دلیل پراکندگی بیش از حد اطلاعات این شخصیت، در این مطلب سعی شده فقط به زندگینامه ی کمیکی جوکر اشاره شود و میخواهیم از پایه ای ترین اطلاعات شروع کنیم و فرضمان هم این است که مخاطب این مطلب، هیچ چیز از جوکر نمیداند( دور از جان البته!). در قسمتهای آینده ی این مقاله سعی میکنیم به شخصیت سینمایی و شخصیت جوکر در بازیهای ویدئویی بپردازیم.
کاور کمیک بسیار موفق The Killing Joke
جوکر؛ یکی از آدم بدهای کامیک بوکی است که در کمیک های DC ظاهر شده است. این شخصیت، توسط جری رابینسون، بیل فینگر و البته باب کین خلق شده است. اولین بار که جوکر به جهانیان معرفی شد، در اولین شماره از کمیک های Batman بود که در بهار 1940 منتشر شد و جوکر به عنوان دشمن اصلی بتمنِ سوپرقهرمان ظاهر شد.کاراکتر جوکر، تا چندی بعد، فقط مختص کامیک بوک ها نماند و تاکنون اورا در فیلم ها، سریالهای تلویزیونی، بازیهای ویدئویی و رسانه های دیگر مکررا ملاقات کرده ایم. اینکه دقیقا چه کسی جوکر را خلق کرده است هنوز معلوم نیست اما طبق آنچه که توضیح داده شده است، جوکر در فرایندی سه نفره خلق شده است و میتوان این کاراکتر را بیشتر از سه نفر نامبرده، مدیون نویسندگی فینگر دانست.رابینسون و کین هر دو کارشان بیشتر در طراحی شخصیت بوده و داستان این کاراکتر توسط فینگر نوشته شده است.
فعلا بر اساس کمیک ها جلو میرویم. طبق آنچه کمیک ها به ما معرفی میکند؛ جوکر شخصیتی به شدت باهوش، به شدت جنایتکار است که به ما به صورت یک روانی با حس شوخ طبعی سادیستی اش معرفی شده است. جوکر، به عنوان الهه ی شوم بتمن، عضوی غیرقابل انکار از بسیاری از داستانهای عمیق و به درد بخور بتمن بوده است. یکی از مثالهایش هم مرگ جیسن تاد یا رابین دوم به دست این موجود خطرناک است. اگر بین تاریخچه ی طویل زندگی جوکر بررسی کنیم میبینیم که در مورد وی، داستانهای مختلفی وجود دارد که اتفاقا همه شان هم داستان واقعی معرفی شده اند، اما معروف ترینشان و احتمالا حقیقت ماجرا این است که جوکر داستان ما، به داخل زباله های شیمیایی سقوط کرده و پوستش به رنگ سفید و موهایش سبز رنگ شده است و البته لبهایش هم قرمز براق درآمده است.
منتقدان، در مواجهه با جوکر همیشه اورا تحسین کرده اند و اورا رقیبی بی نظیر برای بتمن دانسته اند. رابطه ی طولانی و پویای این دو، گاها طرح “یین و یانگ” را یادآوری میکند.
به عنوان یکی از آیکونیک و شناخته شده ترین آدم بدهای تمام عرصه ها، جوکر در راس لیست 100 آدم بد تمام دوران مجله Wizard نشسته است. در لیست معروف 100 آدم بد کمیک بوکهای IGN جوکر رتبه ی دوم را دارد و در لیست برترین شخصیتهای کامیک بوکی مجله Empire نفر هشتم است. همچنین اورا میتوان نفر پنجم لیست 200 کاراکتر برتر کامیک بوک Wizard دید و در لیست 100 شخصیت داستانی همین مجله، جوکر نفر نفر 30 ام است.TV Guide هم طبق نقش آفرینی سزار رومرو (اولین بازیگر نقش جوکر) اورا در لیست 60 نفره ی “کثیف ترین آدم بدهای تمام دوران” آورده است.
جوکر، در رسانه های زیادی – چه بصورت زنده و چه انیمشن- به طریق مختلفی دربرابر بتمن قرار گرفته است. در دهه ی شصت که مجموعه ی تلویزیونی Batmanساخته شده، سزار رومرو نقش جوکر را بر عهده داشت. بعد از آن وقتی تیم برتون، تصمیم گرفت فیلم بتمن را بسازد، در سال 1989، جک نیکلسون جوکر را بر پرده ی نقره ای به نمایش گذاشت و پس از سالها هیث لجر، در The Dark Knight 2008 توانست محبوبیت دوچندانی به این کارکتر دهد. به علاوه اینکه مرگ هیث لجر و اهدای اسکار بهترین نقش مکمل مرد در آن سال، باعث هرچه بیشتر دیده شدن نمایش فوق العاده ی لجر روی این شخصیت شد. همچنین قابل ذکر است که مارک همیل، برت اسپاینر و مایکل امرسون نامشان در میان کسانی است که در انیمیشن ها به جای جوکر صحبت کرده اند.
همانطور که اشاره کردیم، معلوم نیست که این موجود دقیقا کار کیست اما به نظر میرسد خلق جوکر، فرایندی سه نفره بوده است. باب کین در سال 1994 در مصاحبه ای گفت که جری رابینسون فقط یک طرح اولیه از جوکر را کشیده است :
“بیل فینگر و من جوکر را خلق کردیم. بیل نویسنده بود. جری رابینسون هم با تعدادی کارت بازی جوکر پیش من آمد. آنجا بود که این شخصیت برایم روشن شد. جوکر شبیه کنراد ویدت بود- میدانید، همان بازیگر فیلم “مردی که میخندد[ محصول سال 1928 بر اساس رمان مشهور ویکتور هوگو].” بیل فینگر که کتابی با تصویری از کنراد ویدت داشت به من گفت : اینم از جوکر!. جری رابینسون تقریبا هیچ کاری با این ماجرا نداشت و تنها کاری که که کرد همان کارت های بازی بود، اما تا وقتی که مرد همه جا گفت که او جوکررا خلق کرده است. ما از آن کارتها فقط در چندتا از شماره های کمیک استفاده کردیم.”
شمایل کنراد ویدت و مقایسه ی آن با قیافه ی جوکر
اما جری رابینسون طور دیگری ماجرا را تعریف میکند :
” در اولین دیدارمان، وقتی من نقاشی که کشیده بودم را نشان دادم، بیل گفت که من را یاد کنراد ویدت در فیلم “مردی که میخندد” می اندازد. این اولین اشاره به این فیلم بود. باب کین و بیل فینگر هم میتوانند آنرا طراحی کرده باشند؛ همه ی ما نقشی در آن داشتیم اما طرح اولیه از من بود.بیل فیلمنامه را بر اساس آنچه من گفتم نوشت و بر اساس دید پرسونای من داستان اول شکل گرفت. بیل فیلمنامه را نوشت پس همکار-خالق محسوب میشود و من باب هم کارهای تصویرسازی را انجام دادیم پس باب هم همکار بود نه خالق!”
اولین حضور جوکر در اولین شماره ی کمیکهای بتمن؛ بهار 1940
دوران طلایی
واقعیت این است که قرار بود پس از اولین حضور جوکر در Batman #1 این شخصیت کشته شود. آن اول ها هم آنچنان که ما امروز جوکر را میشناسیم قرار نبود شخصیت عمیقی باشد. در شماره ی اول کمیک بتمن او یک موجود روانی ضدجامعه بود که جنایتهای وحشتناک انجام میداده است. اما اینکه چرا جوکر پس از شماره اول زنده ماند و ادامه داد؟ وقتی ویراستار کمیک، ویتنی السورث، جوکر را دید، انگار از پتانسیل بالای وی با خبر شد و پیشنهاد کرد که این کاراکتر زنده بماند. پس در شماره ی بعدی جوکر از بیمارستان نجات پیدا میکند و خوب میشود اما دوباره توسط تبهکاران درب و داغان میشود. به همین منوال، جوکر در کمیکهای بعدی به شکل های مختلفی دستگیر میشود و فرار میکرد و گاها میمرد! از انواع مرگهای جوکر، سقوط از بلندی یا سوختن در یک ساختمان است که البته به طرز شگفت انگیزی هیچوقت بدنش ریکاوری نشد در شماره های بعد مثل روز اول ظاهر میشد!
از اولین حضور جوکر، همه نوع جنایتی از این موجود دیده شد. هرکاری که فکرش را بکنید انجام داد اگر فکر میکنید برای کارهایش دلیل دارد، بتمن در مورد جنایات جوکر اینطور میگوید :” فقط با عقل خودش جور در میآید”.. در مورد لبخند جوکر هم بگوییم که این لبخند، از اولین حضور وی روی لب های قربانیانش حک میشد و اکنون به یکی از نشانه های جوکر تبدیل شده است.
در Batman 1# او دنیای زیرزمینی و پلیس گاتهام را با گفتن این حرف در رادیو به چالش میکشد :” امروز سه نفر از شهروندان محترم گاتهام را در زمانهای معینی خواهم کشت!”. بتمن و رابین جنایاتش را بررسی میکنند و قربانیان را در حالتی پیدا میکنند که لبخندی بر لبانشان نقش بسته است، لبخندی جوکری. پس از ماجراهایی جوکر، رابین را به تله می اندازد و در حالی که برای کشتنش آماده میشود، بتمن سر میرسد و رابین را آزاد و جوکر را به زندان می اندازد.( داستان اولین کمیکی که اینجا تعریف شد، دوباره در رمان گرافیکی Batman : The Man Who Laughs در سال 2005 بازتعریف شده است.)
دوران نقره ای و برنزی
در دوران نقره ای و پس از تغییراتی که به کاراکتر جوکر داده شد،از وی شخصیت متعادل تری ساخت که جنایات قبلی اش هیچگاه در این مجموعه کمیک ها لحاظ نشد. اما در سال 1973 و پس از چهار سال غیبت، دنیس او دنیل نویسنده و نیل آدامز تصویرگر بار دیگر جوکر را زنده کردند. اوایل کمیک شماره 251 بتمن، “پنج راه انتقام جوکر” این قاتل جانی که از مردم را به راحتی آب خوردن قلع و قمع میکند و از نبرد با بتمن مست میشود، دوباره باز میگردد. اونیل، دلیل بازگشتی دوباره به جوکر قدیم را میگوید:
“به آسانی میخواستیم به جایی که شروع شده بود بازگردیم. من به کتابخانه ی DC رفتم و چندین جلد از نسخه های اولیه را خواندم. دنبال حسی بودم که کین و فینگر میخواستند.”
بازگشت دوباره جوکر در شماره ی 251 بتمن
استیو انگلهارت نویسنده و مارشال راجرز تصویرگر، وقتی حق نوشتن و کشیدن Detective Comics را از شماره ی 471 تا 476 داشتند، تحت تاثیر فیلم بتمن 1989 براساس اقتباس از انیمیشنهای سال 1990 المان های دیوانگی جوکر را بیشتر کردند و اورا هرچه بیشتر در جنایتهایش عمیق ساختند. از معروف ترین کمیکها آن دوران “ The Laughing Fish” است که هرچه بیشتر جوکر جنایتکار را وحشیانه به تصویر میکشد.
دهه ی 70 بود که جوکر، سری کمیکی نه قسمتی مخصوص به خودش داشت در در برابر آدم بدها و سوپرقهرمانها می ایستاد. جوکر شخصیت اصلی این 9 قسمت بود.پس از این،جنایتهای جوکر ادامه یافت شخصیت او بین سالهای 1988 تا 1989 بسط داده شد. A Death In The Family و The Killing Joke در سال 1988 جوکر واقعی –به شکلی که امروز میشناسیمش – را ساختند. پس از این بود که DC طرح عظیم ” فاجعه در جهانهای بی نهایت” را به منظور تعریفی دوباره از شخصیتها برای دنیای مدرن آغاز کرد.
دوران پس از فاجعه
این صحنه ی پس از سقوط وی در زباله های شیمیایی است ” کمیک Th Killing Joke”
در Batman: The Killing Joke محصول 1988 ( که به نظر خیلی ها، از جمله تیم برتون بهترین کمیک بتمن و یکی از بهترین کمیکهای تاریخ است) گذشته ای احتمالی به جوکر اعطا میشود. در این کمیک بسیار باارزش، جوکر به عنوان کمدین شکست خورده ای معرفی میشود برای کمک به همسر باردارش به عضویت ردهود در می آید تا جنایتی مرتکب شود. او وقتی در حال ارتکاب جرم است، با بتمن برخورد میکند و این برخورد باعث میشود تا وی به داخل پس مانده های شیمیایی سقوط کند و رنگش تغییر کند. پس از این ماجرا، مرگ اتفاقی همسرش، باعث دیوانگی اش میشود و جوکر متولد میشود. اما جالب اینجاست که در همین کمیک خودش میگوید که ممکن است گذشته اش اینطوری که تعریف شده نباشد و این احتمال وارد میشود که این داستان هم اشتباه باشد. در ادامه ی این داستان، میبینیم که جوکر به باربارا گوردون شلیک میکند و اورا میرباید تا جیمز گوردون را شکنجه دهد. دلیل کارش این است که ثابت کند، پس از یک روز بد، هرکسی میتواند دیوانه شود. به دلیل اینکه ” Killing Joke” احتمالا از بهترین کمیکهای نوشته شده است و اینکه بتوانید پیدایش کنید زیاد است پایان داستان را تعریف نمیکنیم اما پایان فوق العاده ی این کمیک را به هیچ وجه از دست ندهید.
جوکر قبل از حادثه بهمراه همسر باردارش؛ یک کمدین شکست خورده “باز هم در The Killing Joke”
داستان زندگی جوکر و هارلی
در طول داستان No Man’s Land که سال 1999 منتشر شد میبینیم که جوکر همسر دوم گوردون، سارا را به قتل میرساند. پس از این واقعه او سعی میکند تا گوردون را گول بزند و در آخر هم این کار را میکند و گوردون به زانوی جوکر شلیک میکند و جوکر اشاره میکند که ممکن است دیگر هرگز نتواند راه برود و میگوید که گوردون با این کار انتقام فلج شدن باربارا را گرفته است.( باربارا در جریان The Killing Joke توسط جوکر فلج شد).
در جریان داستان Emperor Joke که در سال 2000 منتشر شد، میبینیم که جوکر با دزدیدن قدرت Mister Mxyzptlk جهان را به کاریکاتوری مغشوش تبدیل میکند و همه در آن زندانی میشوند، در این دنیای خودساخته ی جوکر، او بتمن را شکنجه میدهد و میکشدش، به این دلیل که در دنیای واقعی بتواند این کار را هر روز با او بکند. یعنی هرروز اورا شکنجه دهد و بکشد. این را هم بگویم که این کمیک از کمیکهای کراس-اور است و سوپرمن هم حضور دارد. سوپرمن وارد داستان میشود و چون قدرتی بی نهایت دارد، جوکر نمیتواند اورا تحت تاثیر قرار دهد. سوپرمن در میابد که جوکر نمیتواند بتمن را از دنیای واقعی محو کند چون جوکر خودش را بعنوان رقیب همیشگی شوالیه ی تاریکی معرفی کرده است و بهمین دلیل نمیتواند کل دنیا را نابود سازد. در آخر این داستان، سوپرمن حافظه ی بتمن ر پاک میکند تا از این وقایع چیزی یادش نماند.
سال 2001 کراس اور دیگری منتشر شد به نام Joker’s Last Laugh که در داستانش میبینیم که دکتر جوکر، به وی این خبر را میدهد که در حال مرگ است و به دلیل بیماریش فنا خواهد شد. جوکر هم که به جای اینکه آدم شود(!) نقشه ای میکشد که آخرین جنایت خود را انجام دهد و بعد بمیرد. نقشه این است که جوکر تصمیم میگیرد با سمی، همه ی یاران وفادار خود را “جوکریزه” کند و همه آنها به ورژنهای جوکری خودشان تبدیل شوند. در ادامه ی داستان، ایالات متحده بر ضد جوکر جنگی را آغاز میکند چرا که او سعی کرده Lex Luthor رییس جمهور را بکشد. Harley Quinn به عنوان پزشک سعی میکند تا “جوکریزه شدگان”را به حالت اولیه شان برگرداند. در ادامه ی آشفته بازار این داستان، رابین توسط کیلرکراک خورده میشود و دیک گریسون جوکر را تا حد مرگ به باد کتک میگیرد. اینجا بتمن به داد جوکر میرسد و نمیگذارد که گریسون جوکر را بکشد.
کاور کمیک Joker’s Last Laugh
در ادامه ی داستان، هاش و ریدلر که تصمیم به فروپاشی بتمن گرفته اند، اورا متقاعد میکنند که آخرین قربانی جوکر، تامی الیوت رفیق دوران بچگی بروس است، جیمز گوردن این را به بروس گوشزد میکند که اگر بتمن یک قاتل شود، همه چیز بازی به نفع جوکر تمام میشود و قاعدتا بتمن هم از اجرای این تصمیم خودداری میکند.
در داستان Under The Hood 2005 میبینیم که جیسون تاد به زندگی برمیگردد و از دست بتمن عصبانی است که چرا انتقامش را از جوکر نگرفته است و سعی میکند تا بتمن را مجبور کند که جوکر را بکشد.جوکر هم که از این ماجرا معلوم است کلی ذوق کرده، هیچ علاقه ای به زندگی اش نشان نمیدهد و به دعوای آن دو فقط نگاه میکند! جالب است که در Infinite Crisis 2005 جوکر الکساندر لاتر را به این دلیل که اورا از انجمن مخفی آدم بدها اخراج کرده اند میکشد.
در طول Batman and Son که سال 2006 به بازار کمیک عرضه شد، افسر پلیسی شهادت میدهد که بتمن به صورت جوکر شلیک کرده است و اورا در وضعیت جسمانی بسیار بدی رها کرده است. پس از یک جراحی پلاستیک، در شماره 663 بتمن، میبینیم که او بازگشته و سم جدیدی دارد که محصول کار هارلی کویین است. او با استفاده از این سم میخواهد دستیارانش را بکشد و تولدی دیگر به زندگی خود بدهد و در ادامه میبینیم که تولد دوباره ی وی با مرگ هارلی کویین همراه است و پس از این تولد، جوکر با Black Glove پیمانی میبندد تا بتمن را نابود کنند.
ادامه ی داستان جوکر در Batman RIP است که سال 2008 نوشته شد. در این داستان جوکر در تیمارستان آرکام زندانی است و بتمن برای ملاقاتش می اید تا خبری از Black Glove بگیرد. البته که جوکر شرطهای خاص خودش را دارد. در ادامه جوکر دوباره با “کلوپ آدم بدها” متحد میشود تا جنگی را بر علیه بتمن شروع کنند. در این داستان، بتمن این گروه را شکست میدهد و یاران Black Glove توسط پسر بتمن، دامیان کشته میشوند.
هنرنمایی دوباره ی جوکر در Batman RIP
پس از مرگ ساختگی بتمن در Final Crisis 2008 جوکر خودش را به شکل یک خبرنگار/کارآگاه انگلیسی به نام ابرسون سکستون معرفی میکند. در این میان، گریسون در حال کار بر روی قتل های زنجیره ای عده ای از اعضای Black Glove است که قاتل دومینویی نام دارد. گریسون پس از پیگیری ماجرا میفهمد که ابرسون همان جوکر است. جوکر دستگیر میشود و رابین فعلی اورا کتک میزند. جوکر وقتی میفهمد که رابین، همان پسر بروس وین، دامیان است، اورا زخمی کرده و فرار میکند. لازم به ذکر است که در ادامه ی این داستان بتمن بازمیگردد و با از بین بردن اعضای Black Glove جوکر دوباره دستگیر شده و به تیمارستان بازگردانده میشود.
داستان جوکر دنیای DC تا سال 2008 از این قرار است. هرجور هم حساب کنیم، از لحاظ کمیکی جوکر هنوز در تیمارستان است و البته اگر ماجراهای انیمیشنها را جداگانه فرض کنیم.
همان طور که گفتیم، در ادامه هایی که برای این مطلب نوشته خواهد شد، به بررسی شخصیت جوکر در فیلم ها و بازیهای ویدئویی میپردازیم.
از متنفرم
اگر در کل صنعت بازی از سه نفر خوشم بیاد اول جوکر دوم کلمنتاین (واکینگ ددز) سوم هم جان پرایس(مدرن وارفار).
واقعا جوکر خیلی باحاله.
ولی vaas هم یه چیز دیگه است.
قبلا از جوکر خوشم نمیومد قیافش انگار جن بود ولی تو فیلمthe dark knight2008عاشقش شدم هم قیافش بهتر بود هم اینکه واقعا بازیگری که داشت نقش جوکر رو بازی میکرد عالی بود عاشقشم…
Register For This Site
گذرواژه
تایید گذرواژه
Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.
مرا به خاطر بسپار
admin
اکتبر 14, 2017
بررسی, مشاهیر
ارسال دیدگاه
11,700 بازدید
جوکر کلمهای است با اصالت انگلیسی و به معنای لغوی خنداننده و به موارد زیر اطلاق میگردد:
تاریخچهٔ خلق
باب کین، خالق داستان مصور بتمن، در سال ۱۹۴۰، شخصیت جوکر را وارد داستان خود کرد. جری رابینسون، یک کارت جوکر و تصویر کنراد وایت (بازیگر فیلم صامت مردی که میخندد) را به او نشان داد و این، منبع الهام شخصیت جوکر شد. داستان مردی که میخندد، روایت کودکی است که توسط کومپراچیکوها یا همان خریداران بچه معلول شده است و با زخمی که بر صورت دارد گویی همیشه میخندد. دورهگردی کودک را مییابد و با وی یک گروه نمایش خیابانی راهاندازی میکند. اولین ایفای نقش جوکر، در نخستین جلد بتمن بود.
داستان زندگی جوکر و هارلی
زندگی نامه
باب کین هیچ وقت دربارهٔ زندگی نامه جوکر حرفی نزده در حقیقت معلوم نیست او کیست و چه داستانی داشته و فقط فرضیههایی از آن موجود است ولی در فیلم شوالیه تاریکی او فقط از تبدیل شدن خود به جوکر میگوید.
نام
در بیشتر داستانهای مصور بتمن، نام اصلی جوکر ذکر نشده است.
در چند شماره از داستانهای مصور بتمن، زمانی که جوکر مجرم شناخته میشود، او به نام «روپوش قرمز» شناخته میشد.
البته علت روپوش قرمز گذاشتن جوکر در هر کدام از آنها متفاوت است.
در داستان «تسویه حساب» و چند شمارهٔ دیگر از داستانهای مصور دیسی کامیکس، گفته میشود که نام او، «جک» بودهاست.
در فیلم بتمن (۱۹۸۹)، نام جوکر، «جک ناپیر» است.
در فیلم شوالیه تاریکی (۲۰۰۸)، رئیس پلیس گوردون، در مورد جوکر میگوید: «نه اسمی دارد نه اسم مستعار دیگری.» اما در کمیک شوالیه آرکام اسم او جاناتان کریز است.
گذشته
داستانهای مصور بتمن، اطلاعات زیادی در مورد گذشتهٔ جوکر را فاش نمیکند. در «شوخی مرگبار» معرفی کوتاهی از گذشتهٔ او میشود.
او از شغلش به عنوان یک مهندس کارخانهٔ مواد شیمیایی، استعفاء داده و در شغل فعلی خود، که یک مجری نمایش کمدی است، ناموفق است و کسی به شوخیهای او نمیخندد. او به همراه یک دسته خلافکار، قصد دزدی از آن کارخانهٔ مواد شیمیایی میکند و در همان شب زن او، جنی، اشتباهی میمیرد. دزدی نیز ناموفق میشود و با حضور بتمن، او از ترس خود را به درون مواد شیمیایی میاندازد.
هر چند در انتهای داستان، در مورد گذشتهاش میگوید:
گاهی آن را یک جور به یاد میآورم و گاهی یک جور دیگر… اگر قرار باشد که من گذشتهای داشته باشم، ترجیح میدهم یک انتخاب چند گزینهای باشد!
در بتمن: مردی که میخندد، نیز اطلاعاتی راجع به این که چرا چهرهٔ او، چنین شده است داده میشود.
در فیلم بتمن (۱۹۸۹)، او، هر چند چنانکه گفته میشود، در شیمی و هنر متخصص است، اما قبل از جوکر شدن، همراه یک باند جنایتکار است که به منظور دزدی، به کارخانهٔ مواد شیمیایی میروند.
در فیلم شوالیه تاریکی سال (۲۰۰۸)به دو نفر دو داستان متفاوت دربارهٔ تبدیل شدنش به جوکر میگوید ۱. پدر او مردی معتاد به الکل بوده و وقتی مست میشده به سمت همسر و فرزند خود حملهور میشود ووقتی چهره پسر خود را که غمگین به نظر میرسید را میبیند با چاقو صورت او را به شکل لبخند زخمی میکند و به او میگوید:پسر چرا آنقدر جدی هستی؟ ۲. او یک همسر زیبا داشت که قماربازی میکرد پس از بدهیهای سنگینی که بالا میاورد طلبکاران صورت اورا زخمی میکنند و او هم برای اینکه عشقش را به همسر خود بفهماند زخمهای صورتش برای او اهمیتی ندارد، صورت خود را به شکل لبخند زخمی میکند.
مشخصات ظاهری
جوکر، معمولاً کتی ارغوانی میپوشد. در بتمن جوکر یک بارانی ارغوانی رنگ پوشیده است.
چهرهٔ او، سفید رنگ، لبانش سرخ و موهایش سبز رنگند. در بعضی از تصاویر، دور چشمانش نیز سیاه رنگ هستند. علت این رنگ چهره، در داستانهای مختلف، متفاوت است.
در بیشتر کمیکها، علت تغییر چهرهٔ جوکر، پرت شدن او به درون مواد شیمیایی ذکر شدهاست. اما در برخی دیگر از کمیکها، رنگ چهرهٔ جوکر، صرفاً معلول گریم کردن اوست. در برخی شمارهها، دو طرف دهان او، زخمی مانند یک لبخند وجود دارد که در یکی از شمارههای بتمن، علت آن، زخمی است که بتمن، با بترنگ بر چهرهٔ او میاندازد.
در فیلم شوالیه تاریکی، جوکر در دو صحنهٔ مختلف، دو علت مختلف برای این واقعه ذکر میکند. در یک جا میگوید پدرش که یک الکلی معتاد بوده، یک شب که مست شده، با چاقو به مادرش حمله میکند. سپس به سمت او بر میگردد و به این بهانه که «چرا اینقدر جدی هستی پسر؟» با چاقو، لبخندی روی صورتش میکشد.
در جای دیگر میگوید که همسرش به او میگفته که چرا اینقدر کم میخندد؟ همسرش یک قمارباز بوده و یک بار، کلی بدهی بالا میآورد و طلبکاران، صورتش را خط خطی میکنند. جوکر برای این که نشان دهد این موضوع برایش اهمیتی ندارد، با چاقو روی صورت خود لبخندی ایجاد میکند ولی همسرش او را ترک میکند.
در کمیکهای کارآگاهی عصر جدید شماره ۱ شخصیتی به نام دال میکر پوست صورت جوکر را میکند و او در کمیک مرگ خاندان با صورت بدون پوست ظاهر میشود.
شخصیت
در داستانهای مصور بتمن، شخصیت جوکر، دو گونه به تصویر کشیده شده است: یک بیمار روانی که از زجر دادن دیگران لذت میبرد و شوخطبع است. یا یک دزد شوخطبع که فقط کمی غیرعادی است. تصویر نخست، تصویر غالب داستان هاست و تصویر دوم، بیشتر در سریال بتمن، ساخته ۱۹۶۰، نمود پیدا میکند.
جوکر انسانی روان پریش است و شاید سیاهترین موجود کمیک استریپهای بتمن باشد. او هیچ هدف خاصی در زندگی ندارد. کتک میخورد ولی همچنان میخندد. در داستان شوخی مرگبار ریشهٔ دیوانگی جوکر را تجربه یه روز بد عنوان میکنند. جوکر عقیده دارد هر انسانی اگر در زندگی سختی ببیند یا یه روز بد را تجربه کند میتواند دیوانه شود.
در کمیک شوخی مرگبار او با شلیک به ستون فقرات باربارا گوردون دختر کمیسر گوردون رئیس پلیس شهر او را فلج میکند و خود کمیسر را میدزد تا به او ثابت کند هر کسی با داشتن یک روز بد میتواند دیوانه شود، ولی در آخر بتمن کمیسر گوردون را نجات داده و جوکر را به تیمارستان آرکهام میفرستد. در آرک داستانی «بتمن: مرگ در خانواده»، رابین بتمن جیسون تاد را در انباری زندانی کرده و میکشد. در آرک بتمن: هاش با توماس الیوت دشمن بتمن مشهور به هاش همکاری میکند تا بتمن را بکشد. در نهایت در آرک بتمن: مرگ خاندان در سال ۲۰۱۳ جوکر نقشه میکشد تا تمام خانواده بتمن (رابین، بتگرل، نایت وینگ، ردهود و رد رابین) را در غار بتمن گیر انداخته و بکشد.
برچسبجوکر دلقک شرور
داستان زندگی جوکر و هارلی
Metro Exodus جدیدترین نسخه از سری مترو یا همان Metro Exodus، داستان یک سفر است؛ …
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
دیدگاه
وبسایت
این فیلم داستان وماجرا های هارلی کویین رو نشون میده خیلی جالبه
اپارات جون هرکی دوس داری پاک نکن
به وبلاگ جوکـــر خوش آمدید!
لطفا کمی صبر کنید…
Loading by : BAHAR-20
سلام به همه دوستان بیننده وبلاگ.اینجا رو من واسه اونایی میذارم که هیچ اطلاعاتی درباره شخصیت جوکر ندارن و همچنین نمیدونن جوکر یعنی چی و شاید اسم خودشون رو الکی میذارن جوکر.
دوستان باید بدونین که جوکر یک کلمه بی نهایت دارای معنی هست و نمیشه بگی که همین چند تا معنی رو داره اما تمام معنی هاش پیرامون همین ویژگی ها و خصوصیات هست.یعنی این معنی رو میده که همه میتونن خراب و پست و بی معرفت و دروغگو و پولکی و … باشند و همه میتونن بر خلاف چیزی باشند که ما فکرشو میکنیم و هرکس میتونه چهره ی دومی هم داشته باشه
داستان زندگی جوکر و هارلی
.
من اینجا نقد فیلم جوکر(شوالیه تاریکی) و یه جورایی معرفی شخصیت جوکر رو براتون میذارم و امیدوارم که همه بینندگان وبلاگ جوکر=وبلاگ خودتون راضی باشین.
↓
.
جذابیت های جوکر: من هم مثل شمام!
فلسفه جوکر: از دید آدم بده به دنیا نگاه کن.
چرا جوکر دست به خشونت می زند؟
قبل التحریر: یک عاشقانه آرام!
این روزها، حال و هوای ذهنی ام زیاد مناسب نیست. اما در تمام این مدت نا آرامی، شب ها که سرم را روی بالش می گذارم، خواب کسی را می بینم که آرامش را در تمام وجود متلاطمم وارد می کند. یک صمیمیت آرام. یک عاشقانه ارام. حتی این روزها دیدن این آدم ارامم می کند. و این آرامش مثل یک حواس پرتی مداوم با من می ماند. این عاشقانه آرام را دوست دارم.
قبل التحریر: یک عاشقانه آرام!
![دوره مقدماتی php](https://help.molisy.ir/wp-content/uploads/2023/05/1.jpg)