خلاصه ی داستان چشمه و سنگ

چشمه با خود گفت : تنها من هستم که صحرا و دشت را آبیاری میکنم و در واقع من موجب شکوه صحرا و گلها هستم

 چون بدوم ، سبزه در آغوش من  بوسه زند بر سر و بر دوش من

هنگامی که در صحرا جریان دارم سبزه ها را در آغوش می گیرم و سبزه ها برای سپاس گذاری بر سر و دوشم بوسه می زنند

چون بگشایم ز سر مو ، شکن  ماه ببیند رخ خود را به من

هنگامی که امواج من ساکت می شود و پایان می یابد , صاف و زلال می شوم طوری که چهره ی ماه به خوبی در من منعکس می شود

 قطره ی باران ، که در افتد به خاک  زو بدمد بس کوهر تابناک

زمانی که قطه های باران به زمین می بارد موجب رشد وپیدایش سبزه ها و گل های زیبا می شود

 در بر من ره چو به پایان برد  از خجلی سر به گریبان برد

زمانی که قطه های باران به من همراه می شوند از احساس کوچکی خود نسبت به من شرمنده می شوند

 ابر ، زمن حامل سرمایه شد  باغ ،‌ز من صاحب پیرایه شد

ابرها از آب های بخار شده ی من صاحب باران می شوند و طراوت و شادابی باغ ها هم از آب است که من به آن ها می دهم

 گل ، به همه رنگ و برازندگی  می کند از پرتو من زندگی

گل ها با ان همه زیبایی و قشنگی که دارند باز زندگیشان مدیون من است (وابسته به من است)

در بن این پرده ی نیلوفری کیست کند با چو منی همسری ؟

در این جهان هیچ چیز نمی تواند خود را از نظر قدرت و ارزش با من همسان و برابر بداند

زین نمط آن مست شده از غرور  رفت و ز مبدا چو کمی گشت دور

این چشمه آب پر غرور و خوخواه وقتی اینگونه جریان یافت و از محل آغاز خود کمی دور شد …

 دید یکی بحر خروشنده ای  سهمگنی ، نادره جوشنده ای

دریای پرخروش و وحشت آوری را دید که کمتر پدیده ای مانند آن موّاج و خروشان بود.

 نعره بر آورده ، فلک کرده کر دیده سیه کرده ،‌شده زهره در

آن دریا با صدای امواج خود جهان را تحت تاثیر خود قرار می داد و چشم بینندگان را خیره می کرد و آنان را می ترسانید

راست به مانند یکی زلزله  داده تنش بر تن ساحل یله

مانند زلزله که زمین را به زلرزه در می آورد , امواجش به ساحل می خورد وآن را می لرزانید

 چشمه ی کوچک چو به آنجا رسید  وان همه هنگامه ی دریا بدید

زمانی که آن چشمه ی کوچک به دریا رسید و ان همه قدرت و عظمت دریا را دید …

 خواست کزان ورطه قدم درکشد  خویشتن از حادثه برتر کشد

ان چشمه تصمیم گرفت که خود را از آن مکان خطرناک دور کند و خود را از آن حادثه ی ترسناک برهاندخلاصه ی داستان چشمه و سنگ

 لیک چنان خیره و خاموش ماند  کز همه شیرین سخنی گوش ماند

اما چنان حیران و ساکت ماند که قدرت زیبا سخن گفتن را کاملا از دست داد

علی اسفندیاری (نیما یوشیج)

به سايت خوش آمديد !

براي مشاهده مطلب اينجا را کليک
کنيد

IR.

مرجع کتاب و کتاب خوانی

انتخاب سریع یک انجمن 

مشاهده قوانین انجمن

Designed With Cooperation

خلاصه ی داستان چشمه و سنگ

جدا شد يكي چشمه از كوه سار                                     به ره گشت ناگه به سنگي دچار

به نرمي چنين گفت با سنگ سخت :                               كرم كرده ، راهي ده ، اي نيكبخت

گران سنگ  تيره دل  سخت سر                                   زدش سيلي و گفت : ‌« دور اي پسر!»

نجنبيدم از سيل زور آ ز ما ي                                    كه اي تو ، كه پيش تو جنبم ز جا ي ؟»

نشد چشمه از پاسخ سنگ ، سرد                                 به كندن ‍‍‌درِ استاد و ابرام كردخلاصه ی داستان چشمه و سنگ

بسي كند وكاويد وكوشش نمود                                   كزآن سنگ خارا رهي برگشود

زكوشش به هر چيز خواهي رسيد                              به هر چيز خواهي كماهي رسيد

برو كارگر باش و اميد وار                                     كه از يآس جز مرگ نايد به بار

گرت پايداري است در كارها                                  شود سهل پيش تو دشوارها

                                      « ملك الشّعراءبها ر »

 

 

0