Портулак городній (Portulaca oleracea L.) — однорічна трав’яниста рослина родини портулакових (Portulacaceae).
Стебло м’ясисте, простерте, до 30 см завдовжки, розгалужене. Листки сидячі, клиноподібно-оберненояйцеподібні, лопаткоподібні, тупі. Портулак городній з’являється в кінці червня — на початку липня.
Квітки двостатеві, сидячі, 3-5-пелюсткові, жовті, зібрані в розвилках стебла. Цвіте у червні-вересні. Плід — коробочка, завдовжки до 6 мм, з кришечкою, що відкривається впоперек. Проростає насіння в землі на глибині від одного до трьох сантиметрів. Для того щоб дозріти, йому потрібно майже 30 днів. Рослина дуже живуча, любить тепло. Одна розвинута рослина дає до 10 тис. насінин.
Портулак городній — археофіт ірансько-туранського походження. В природних умовах поширений практично всюди і росте як бур’ян в посівах зернових і колосових культур, на городах, у селах, на необроблюваних землях. У культурі портулак вирощують аматори.
Молоде листя і стебла використовують у їжу — сирими та вареними або смаженим. Вони мають злегка кислий і солоний смак і з них готують гострі салати, супи, пюре, приправи до м’ясних страв. Через слизові якості листя портулак підходить для супу.
خرفه چه نوع گیاهی است
Портулак — обов’язковий інгредієнт ліванського салату фаттуш.[1] А в Туреччині традиційний салат з йогуртом.[2]
На зиму солять і маринують, використовуючи як замінник каперсів. Особливою популярністю зелень портулаку користується з давніх-давен у населення Закавказзя, Середньої Азії, в країнах Середземномор’я.
Портулак використовується як засіб від цинги.
Незважаючи на малий розмір насіння, вони були основним продуктом харчування для австралійських аборигенів. В Австралії смакують підсмаженим насінням портулака як у нас соняшниковим.[3]
Використовують траву і насіння, в першу чергу проти гельмінтів та як антитоксичний засіб при укусах комах і змій. Листки містять вітаміни, алкалоїди (0,03 %), глікозиди, органічні кислоти, цукри, жири, слизі, білки, мінеральні речовини. Насіння містить жирну олію, до складу якої входять лінолева, пальмітинова і стеаринова кислоти.
Галенові препарати портулаку городнього використовують для підвищення артеріального тиску, посилення роботи серця. У народі свіжий сік застосовують при хворобах очей (кон’юнктивіт, кератит).
Внутрішньо — настій трави портулаку вживають як допоміжний засіб при набряках, хворобах печінки і нирок, як сечогінний засіб, при шигельозі, при розладі нервової системи (особливо для лікування імпотенції у чоловіків). Препаратам портулаку властива також антитоксична дія (використовують при отруєннях).
Зовнішньо — свіжий сік або настій трави портулаку ефективний для загоювання незагоєних ран і пролежнів. Настоянка насіння портулаку на 70 % розчині спирту служить для очищення організму і при псоріазі.
Культурні декоративні сорти портулаку городнього розводять у квітниках, ним прикрашають клумби та газони.
У кормовиробництві використовують як корм для свиней.
Декоративні сорти портулака
Листя портулаку городнього вирощуються для салату
Насіння
Квіти
Стебло та листя
گیاه خُرفه بیشتر در غالب یک علف هرز شناخته میشود. با این حال، یک سبزی بسیار مغذی و خوراکی نیز هست. در حقیقت، خُرفه حاوی همه‌ی انواع مواد مغذی، از جمله اسیدهای چرب امگا ۳ می‌باشد. این مقاله نگاهی دقیق به خُرفه و تاثیرات آن بر سلامت می‌اندازد.
خُرفه یک سبزی سبز و برگدار است که می‌تواند به شکل خام یا پخته مصرف شود. در محافل علمی با نام Portulaca oleracea شناخته میشود، از دیگر نام‌های این گیاه hogweed کوچک، fatweed و pusley می‌باشد. ۹۳٪ این گیاه شاداب آب است. ساقه‌های آن قرمز و کوچک و برگ‌های آن سبز است. طعم خُرفه ترش و شور مشابه اسفناج یا شاهی است. می‌توان از آن در سالاد و ساندویچ به شیوه‌های مشابه اسفناج و کاهو استفاده نمود.
خُرفه در نقاط مختلف جهان در طیف گسترده‌ای از محیط زیست رشد می‌کند. این گیاه در باغ‌ها و باغچه‌‌های پیاده‌روها رشد می‌کند. در عین حال می‌تواند خود را با شرایط خشن‌تر وفق یابد. به عنوان مثال در خشکسالی، خاک بسیار شور یا خاک خالی از مواد مغذی. خُرفه سابقه‌‌ایی طولانی در طب سنتی یا طب جایگزین دارد.
تمام این مواد مغذی را فقط با ۱۶ کالری دریافت می‌کنید! همین امر موجب میشود تا خُرفه یکی از مغذی‌ترین غذاهای این سیاره باشد.
خرفه چه نوع گیاهی است
اسیدهای چرب امگا۳ چربی‌های مهمی هستند که بدن نمی‌تواند آن‌ها را تولید کند. بنابراین باید آن‌ها را از رژیم غذایی دریافت نمائیم. گرچه خُرفه در مجموع حاوی چربی اندکی می‌باشد، اما بخش اعظم چربی‌های آن به‌شکل اسیدهای چرب امگا ۳ می‌باشند. در حقیقت، خُرفه شامل دو نوع اسیدهای چرب امگا ۳ است، ALA و EPA. ALA در گیاهان بسیاری یافت میشود، اما EPA به طور عمده در محصولات حیوانی (مانند ماهی‌های چرب) و جلبک یافت میشود. در مقایسه با سایر گیاهان، خُرفه به‌طور خارق‌العاده‌ای حاوی ALA می‌باشد، ۵ تا ۷ برابر اسفناج. جالب توجه این است که خُرفه شامل مقادیر کمی EPA است. این نوع از اسیدهای چرب در بدن از ALA فعال‌تر هستند و به طور کلی در اکثر گیاهانی که روی زمین رشد می‌کنند، پیدا نمی‌شود.
گیاه خُرفه سرشار از آنتی اکسیدان‌های مختلف و ترکیبات گیاهی سودمند است:
ویتامین C: همچنین به عنوان اسید اسکوربیک شناخته شده است، ویتامین C یک نوع آنتی اکسیدان است که برای نگهداری از پوست، عضلات و استخوان ضروری است.
ویتامین E: خُرفه حاوی مقادیر زیادی ویتامین E به نام آلفا توکوفرول است. این ویتامین می‌تواند از غشای سلولی در برابر آسیب محافظت کند.
ویتامین A: خُرفه شامل بتا کاروتن است، آنتی اکسیدانی که در بدن به ویتامین A تبدیل میشود. ویتامین A در سلامت چشم نقش شناخته شده‌ایی دارد.
گلوتاتیون: این آنتی اکسیدان مهم می‌تواند از سلول‌ها در برابر آسیب محافظت کند.
ملاتونین: خُرفه همچنین شامل ملاتونین، هورمون تنظیم خواب کمک کند. البته مزایای متعدد دیگری نیز دارد.
بتالائین‌ها: خُرفه بتالائین‌ها را سنتز می‌کند، بتالائین‌ها آنتی‌اکسیدان‌هایی هستند که مانع از تجمع کلسترول بد در بدن می‌شوند.
طبق مطالعات انجام شده بر روی نوجوانان چاق مشخص شد که دانه‌های خُرفه کلسترول LDL یا کلسترول بد و سطح تری‌گلیسرید را کاهش می‌دهد، که هر دو با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی در ارتباطند. پژوهشگران این تاثیرات را به آنتی‌اکسیدان‌ها و ترکیبات گیاهی در دانه‌های خُرفه نسبت داده‌اند.
گیاه خُرفه همچنین حاوی مواد معدنی مهم و متعددی است. منبع خوبی از پتاسیم است، ماده‌ای معدنی که به تنظیم فشار خون کمک می‌کند. مصرف بالای پتاسیم خطر سکته مغزی را کاهش می‌دهد و همچنین می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش دهد. خُرفه همچنین منبع عظیمی از منیزیم، یک ماده مغذی فوق العاده مهم که در بیش از ۳۰۰ واکنش آنزیمی بدن مشارکت دارد، است. منیزیم می‌تواند از بدن در برابر بیماری‌های قلبی و دیابت نوع ۲ محافظت کند. خُرفه همچنین حاوی مقداری کلسیم، فراوان‌ترین ماده معدنی در بدن، می‌باشد. کلسیم در سلامت استخوان‌ها از اهمیت ویژه‌ایی برخوردار است. مقادیر کمی فسفر و آهن نیز در خُرفه یافت میشود. خُرفه‌ی رسیده‌تر احتمالا حاوی مقادیر بیشتری مواد معدنی، نسبت به گیاهان جوان‌تر، است.
از سویی دیگر، خُرفه حاوی مقادیر زیادی از اکسالیت است. این ماده برای افرادی که مستعد سنگ کلیه هستند، مسئله‌ساز میشود، زیرا اکسالیت‌ها می‌توانند به شکل‌گیری نمک کمک کنند. اکسالیت‌ها همچنین خواص ضد مواد مغذی دارند، بدان معنا که ممکن است در جذب مواد معدنی مانند کلسیم و منیزیم اختلال ایجاد کنند. خُرفه‌هایی که در سایه رشد نموده‌اند، در مقایسه با آنهایی که درمعرض نور خورشید هستند، می‌توانند حاوی مقادیر بیشتری اکسالیت باشند. اگر اکسالیت موجود در خُرفه شما را نگران می‌کند آن را به ماست اضافه کنید، زیرا تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف آن با ماست میزان اکسالیت را به طرز قابل توجهی کاهش می‌دهد.
علی‌رغم اینکه خُرفه در برخی از فرهنگ‌ها به عنوان علف هرز شناخته میشود، اما این سبزی برگدار سرشار از مواد مغذی است.
حاوی آنتی‌اکسیدان، مواد معدنی، اسیدهای چرب امگا ۳ و ترکیبات گیاهی سودمند است.
این گیاه یکی از مغذی ترین مواد خوراکی روی زمین است. پس سعی کنید آنرا وارد رژیم غذایی خود کنید.
آیا خرفه برای دیابت موثر است
تمام گیاهان روی زمین مفید هستند منشاء تمام بیماریها گوشت است
شمایی که داری منشا بیماریها رو گوشت معرفی میکنی …از شکم نظر نده خواهشا .گوشت ها منبع پروتئن هستند و طبق روایات اهل بیت بسیار نوصیه شدند .مخصوصا گوشت گوسفند .ولی گوشت مرغ نهی شده (چه رسد به نوع امپولیش ؟!) و همچنین گاو را نیز از گوشتش گفته اند کمتر استفاده کنید ولی لبنیات گاو نسبت به گوسفند ارجحیت دارد.
سبزی خرفه هم منسوب و مسمی به نام حضرت فاطمه زهراست و توصیه زیادی به استفاده از ان شده .
هر کس پیرو اهل بیت هست مطالب مربوطش رو گفتم و هر کس دنباله رو شرق و غرب و نظام فاسد سلامت و پزشکی یهودی ،با خودش .
والسلام .
بسیار عالی انسان محترم آن است که زکات علم خود را نشر دهد
خرفه چه نوع گیاهی است
تیغنی ها به آن پرپین میگویند
پَرپَهَن (پرپین) (نام علمی: Portulaca oleracea) گیاهی است از سرده خُرفِه یک‌ساله با برگ‌های ضخیم آبدار سبز با ساقه‌های قرمز و گل‌های زرد یا سفید کوچک و تخم‌های سیاه ریز که خواص دارویی دارند.
پرپهن وحشی علف‌هرزی است آبدار که در شرایط گرم و خشک به خوبی رشد می‌کند و توسط بذر و نیز در صورت مرطوب بودن خاک توسط قطعات ساقه تکثیر می‌یابد.
پرپهن خاک‌های شل و غنی شنی را ترجیح می‌دهد، اما می‌تواند در دامنه گسترده‌ای از خاک‌ها و شرایط اقلیمی مختلف رشد کند. این گیاه آنقدر گوشتی است که می‌تواند پس از قطع شدن همچنان زنده بماند و حتی بذر تولید کند و به همین دلیل از بین بردن و کنترل آن بسیار دشوار است.
تکثیر پرپهن از طریق کاشت بذر آن صورت می‌گیرد. بذر را مستقیماً در مزرعهٔ اصلی در ماه‌های اردیبهشت تا تیر ماه می‌کارند.
خاک مزرعه باید غنی باشد و چون احتیاج به آب زیادی دارد، آبیاری آن باید مرتباً صورت گیرد.
خرفه چه نوع گیاهی است
در ایران معمولاً پرپهن را می‌کارند، ولی نوع وحشی‌اش نیز در مناطق شمالی ایران، در اطراف رشت، لاهیجان، تهران، تفرش و اراک به‌طور خودرو می‌روید و در استان‌های جنوبی از جمله استان بوشهر بعنوان یک سبزی بسیار پرکاربرد کاشته و با انواع غذاها از جمله نوعی ماهی حشینه شور آب‌نمک‌آوری شده یا ماهی نمک‌سود استفاده میشود.
نکته جالب نام این گیاه است که در استان خوزستان بسیار کاشت میشود و تیغنی ها به آن پرپین نیز می گویند
در فارسی و عربی:
بخله، بخیله، بقلة فاطمه، بقلةالزهراء، بقلةالمبارکه، بقلهٔ لینه، بَلبن، بوخِل، بوخِله، بیخله، بیخیله، تورک، چَکوک، ختفرج، خرفه، خسیب، خفرج، دندان سا، رجله، زریرا، عرفج، عرفجین، فرفحیز، فرفخیز، فَرفَه، فَرفَهن، فرفین، فرفینه، فرفیه، قینا، کف، کلنک، کلنکک، گیاه نمناک، مویز آب، وَشفنگ، وَشینَگ، فرفخ، قرفه، غرفه، قلفه، غلفه، پرگو، دگان تِیژکَره (کردی کلهری)
خرفه نام گیاهی است و آنرا بپارسی پرپهن گویند و معرب آن خرفج است و آن بعربی به بقلةالحمقاء معروف است. گویند در اصل بقلةالزهراء بوده و معاندان اهل بیت آنرا برگردانده بقلةالحمقاء خوانده‌اند.[۱]
وجه تسمیهٔ حمقاء آن است که در مسیل و وادی‌ها و رودخانه‌ها و جاهای نمناک بیجا می‌روید و اختصاص به محلی ندارد[۲]
طبیعت پرپهن سرد و تر است. قابض و مدر است، مسکن صفراست و حرارت خون و کبد و معده را تسکین می‌دهد.
پرپهن در رفع سر درد، تسکین عطش، قطع هر نوع خونریزی، خرد کردن سنگ مثانه، کاهش سرفه و سوزش مجرای ادرار و مثانه و روده‌ها و بواسیر مفید است.
تخم پرپهن ضد کرم کدو است و عصارهٔ ساقه و برگ آن برای بیماری کبد و درد کلیه مفید است. برگ آن دارای ویتامین ث است.
برای اسهال و سوزاک و ترشحات سفید مهبل مفید است و برای بچه‌ها مسهل است. تصفیه کنندهٔ خون، تب بر و ضد سم است.
استعمال خارجی: شیرهٔ گیاه یا له شده آن برای تحلیل ورم و تومور و التیام زخم‌های شدید سوختگی، بواسیر، بیماری‌های پوستی (چون خارش و جرب)، تحلیل آبسه، گزیدگی نیش حشرات، عقرب و مار گزیدگی مفید است.
پژوهش‌های جدید دانشمندان نشان داده‌است که در پرپهن اسید چرب اومگا ۳ وجود دارد، این همان چربی معروفی است که در روغن ماهی یافت میشود و عامل مؤثری در کاهش کلسترول و فشار خون است.
در تحقیقی توسط مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان اثر ضد اضطرابی عصارهٔ آبی تخم پرپهن در موش‌های سوری اثبات گردید.
در بررسی‌های پیشین این مرکز نیز خواص ضد تشنجی و ضد دردی عصاره هیدروالکلی پرپهن گزارش گردیده‌است.[۳]
[۸]
خاقانی:
طیان (از فرهنگ اسدی نخجوانی):
مؤسسه تحقیقاتی پژوهشی و اطلاع‌رسانی طعام اسرار
پرپهن-لغت‌نامه دهخدا
گیاه نمناک-لغت‌نامه دهخدا
خرفه-لغت‌نامه دهخدا
خرفه، به عنوان یک گیاه بومی در ایران شناخته میشود که سابقه کشت آن به بیش از ۲۰۰۰ سال پیش برمی‌گردد، به طوری که در مناطق جنوبی کشور به عنوان یک سبزی، مورد کشت قرار می‌گیرد.
به گزارش مشرق، خرفه یا پرپهن (پرپین) با نام علمی Portulaca oleracea از خانواده Oleracea گیاهی است علفی، یک‌ساله با ساق‌های گوشت دار، برگ‌های ضخیم و متقابلِ آبدار و سبز با ساقه‌های قرمز و گل‌های زرد یا سفید کوچک و تخم‌های سیاه ریز که خواص دارویی دارند.
این گیاه در اغلب نقاط کره زمین می‌روید و امروزه هم به صورت خودرو و هم به صورت کشت شده در اغلب کشورها وجود دارد.
خرفه، به عنوان یک گیاه بومی در ایران شناخته میشود که سابقه کشت آن به بیش از ۲۰۰۰ سال پیش بر می‌گردد، به طوری که در مناطق جنوبی کشور به عنوان یک سبزی، مورد کشت قرار می‌گیرد و از تخم آن در تزئین انواع شیرینی استفاده میشود.
خرفه چه نوع گیاهی است
در ادامه به برخی از خواص متنوع و خارق‌العاده این گیاه باارزش اشاره خواهیم نمود:
در بررسی‌های علمی صورت گرفته اثر هیپوگلایسمیک پلی ساکاریدهای موجود در خرفه به اثبات رسیده است.
همچنین یافته‌های حاصل از مطالعات مختلف نشان داده‌اند مصرف دانه خرفه در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ در مقایسه با متفورمین (داروی اصلی کنترل کننده قند خون در افراد دیابتی) منجر به کاهش معنی داری در گلوکز ناشتای پلاسما و سطح سرمی انسولین میشود.
اثر کاهنده قند خون خرفه شاید به علت تأثیر آن بر ترشح انسولین از طریق بستن کانال‌های K+/ATP و تأثیر بر دپولاریزاسیون غشا و ورود کلسیم باشد.
به علاوه مصرف دانه خرفه به طور معنی داری سطح پپتید-۱ شبه گلوکاگون (۱-GLP) را در افراد دیابتی نوع ۲ افزایش می‌دهد. پپتید-۱ شبه گلوکاگون پپتیدی است که از سلول‌های L روده ترشح میشود و دارای عملکردهای فیزیولوژیکی متعددی مانند تقویت عملکرد سلول‌های بتا پانکراس، تنظیم ترشح انسولین و ممانعت از رهایی گلوکاگون می‌باشد.
بنابراین اثرات مفید خرفه بر انسولین شاید از طریق تأثیر بر پپتید-۱ شبه گلوکاگون نیز توجیه شود.
خرفه دارای اسیدهای چرب غیراشباع باارزش غذایی بالا از جمله اولئیک اسید، لینولئیک اسید و لینولنیک اسید می‌باشد که همگی تنها یک پیوند دوگانه در ساختمان خود دارند و این ترکیبات از جمله مواد آنتی‌اکسیدانی قوی می‌باشند و حتی برای تکمیل تغذیه بسیاری از گونه‌های جانوری، از جمله انسان، ضروری به شمار می‌روند و به آن‌ها اسیدهای چرب ضروری از لحاظ تغذیه‌ای گفته میشود.
این مواد به گونه‌ای هماهنگ، مهار بروز آنزیم‌های اصلی گلیکولیز (فرآیند تجزیه گلوکز به منظور تأمین انرژی بدن) و لیپوژنز (فرآیند سنتز چربی) را تنظیم می‌کنند، بنابراین کاهش میزان لیپیدهای سرم از جمله کلسترول، تری گلیسرید و افزایش HDL بدین‌وسیله قابل توجیه می‌باشد.
علاوه بر این، مطالعات بر روی گیاه خرفه نشان می‌دهند که این گیاه حاوی انواع آلکالوئیدهای فنولیک می‌باشد.
آلکالوئیدها از جمله موادی هستند که می‌توانند سنتز کلسترول را از طریق مهار مهم‌ترین آنزیم مسیر سنتز کلسترول یعنی هیدروکسی متیل کوآنزیم A ردوکتاز کاهش دهند.
اسیدهای چرب ضروری موجود در خرفه همانند لینولنیک اسید در بدن متابولیزه شده و به ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) و دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) تبدیل میشود که در نهایت به پروستاسایکلین تبدیل می‌شوند.
پروستاسایکلین از ایجاد لخته در عروق جلوگیری و باعث انبساط عروق میشود.
این اسیدهای چرب از تولید ترومبوکسان A۲ که منقبض کننده عروق و جمع کننده پلاکت‌ها هست نیز جلوگیری می‌کنند.
از مواردی که مدت‌هاست مورد توجه محققین قرارگرفته، استفاده از گیاه خرفه در محصولات آرایشی و بهداشتی است.
خرفه به دلیل داشتن مقادیر فراوان بتاکاروتن باعث زیبایی پوست میشود و به دلیل داشتن آنتی‌اکسیدان، اسید آسکوربیک، مس و منگنز تولید کلاژن را تحریک می‌کند و با کاهش تولید چین و چروک در پوست به عنوان گیاه ضد پیری در فرآورده‌های زیبایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
محققین نشان داده‌اند ترپنوئیدهای موجود در خرفه دارای خواص آنتی باکتریال و آنتی نئوپلاستیک است و در درمان سوختگی و بیماری‌های پوست از جمله اگزما و آکنه کاربرد دارد.
علاوه بر مطالب مذکور اشعه اولتراویوله نور خورشید توسط پوست جذب و ترکیبات خطرناکی به نام رادیکال‌های آزاد در آن ایجاد میشود. این ترکیبات معمولاً عامل ایجاد سرطان، افت کیفیت و پیری زودرس پوست هستند.
گیاه خرفه به دلیل داشتن ترکیبات آنتی‌اکسیدان گوناگون و بسیار مفید نظیر ویتامین C، ویتامین E، بتاکاروتن، گلوتاتیون، بتالائین‌ها، کوئرستین و … می‌تواند در خنثی‌سازی و کاهش تولید این رادیکال‌های آزاد و آسیب‌های ناشی از آن‌ها و در نهایت زیبایی و سلامت پوس نقش اساسی را ایفا نماید.
متخصصان طب سنتی عنوان می‌دارند مصرف خرفه خشکی، گرمی و حرارت بدن را فرومی‌نشاند و باعث برطرف شدن و از بین رفتن دردهایی میشود که ناشی از حرارت و گرمی در بدن است، بنابراین در ماه پرفیض رمضان، مصرف این گیاه به خصوص در وعده سحری می‌تواند در رفع تشنگی بدن کمک شایانی بنماید.
عصاره آبی ساقه و برگ خرفه سبب شل شدن عضلات اسکلتی شده که با اثر داروهای کاهنده اضطراب مانند کلردیازپوکساید، دیازپام و وانترولن سدیم قابل مقایسه می‌باشد، به طوری که حتی اثر شل کنندگی خرفه به صورت داخل صفاقی مؤثرتر از داروهای فوق گزارش شده است. خرفه احتمالاً انتقال غشایی کلسیم را مهار کرده و یا مانع از آزادسازی کلسیم از ذخایر داخل سلولی از جمله شبکه سارکوپلاسمیک میشود.
همچنین اثرات ضداضطرابی این عصاره می‌تواند از طریق تأثیر بر سیستم اعصاب مرکزی و محیطی و یا به علت شل شدن عضلات (در پی یون پتاسیم) باشد؛ زیرا که این گیاه منبعی غنی از یون پتاسیم است؛ همچنین محققین اشاره داشته‌اند مکانیسم ضداضطرابی خرفه، ناشی از عملکرد سینرژیک ترکیبات فتوشیمیایی، به خصوص فلاوونوئیدهای موجود در این گیاه است.
فلاوونوئیدها به نوبه خود به محل اتصال بنزودیازپینی گیرنده GABAA متصل و اثراتی شبیه ترکیبات ضداضطرابی از خود بروز می‌دهند.
منبع: زندگی آنلاین
کليه حقوق اين سايت متعلق به پایگاه خبري-تحليلي مشرق نيوز مي باشد و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع است.
خواص گیاه خرفه و تخم آن
گیاه خرفه با اسم علمی Portulaca Oleracea و با نام انگلیسی Purslane از تیره پرتولاکاسه (Portulacaceae) است که برگ‌های گوشتی و بذرهای سیاه ریز دارد. گیاه یک ساله است که ارتفاع تا حدود 40 سانتی‌متر در مراحل بذردهی می‌رسد.
در خصوص خاستگاه اولیه آن اختلاف نظر وجود دارد، ولی در کشورهای ایران، استرالیا، هند، آفریقای شمالی و در آمریکا رشد می‌کند. خرفه برگ‌های گرد کشیده با ساقه گوشتی به رنگ قرمز ارغوانی دارد. گل‌های آن به رنگ زرد در انتهای ساقه تشکیل شده و اوایل روز تا ساعت 9 الی 11 باز می‌ماند.
خرفه چه نوع گیاهی است
ریشه گیاه راست است و انشعابات فیبری دارد که می‌تواند به اعماق خاک نفوذ و از رطوبت زیرین خاک استفاده کند.
این گیاه دارویی که معمولاً به صورت خودرو در باغچه منازل، کنار جوی‌ها و در مناطق مرطوب می‌روید، شاید زیاد مورد توجه نباشد اما اکنون کشف‌های مهمی در مورد آن انجام شده که توسط سازمان بهداشت جهانی لقب اکسیر جهانی (Global panacea) به آن داده شده است. این گیاه از سوی این سازمان متداول‌ترین گیاه دارویی مورد استفاده در جهان ذکر شده است. معمولاً قسمت‌های هوایی این گیاه که شامل برگ، ساقه و دانه‌های آن است، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
* خرفه از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی خیلی سرد و تر و دارای نیروی قابضه است.
* گیاه دارویی «خرفه» در درمان اختلالات و التهابات مجاری ادراری موثر است.
«خرفه» در طب سنتی به عنوان تب بر، ضد عفونی کننده، ضد اسکوربوت (بیماری‌های ناشی از کمبود ویتامین C)، ضد اسپاسم، مدر و ضد کرم استفاده میشود.
* در بسیاری از کشورها، از قبیل کشورهای عربی همسایه، این گیاه دارویی را به عنوان سبزی خوراکی در سبزی فروشی‌ها به فروش می‌رسانند و از شیره خرفه و یا له شده برگ‌ها و ساقه آن به صورت موضعی برای رفع درد، تورم و التیام زخم‌های سوختگی، کاهش تورم و آبسه‌ها، گزیدگی نیش حشرات و عقرب گزیدگی استفاده میشود.
* این گیاه در مصرف داخلی قطع کننده و بند آورنده خونریزی است و همچنین عصاره ساقه و برگ آن برای درمان بیماری‌های کبدی مفید است.
* از جوشانده این گیاه که آب آن گرفته شده است در معالجه اسهال و برای رفع سرفه، تسکین دردهای سینه و سوزش مجرای ادرار و مثانه و رفع حرارت رحم و سوزش آن استفاده میشود.
* همچنین مصرف خوراکی «خرفه» به عنوان سبزی خام و یا پخته همراه با پیاز و روغن جهت تقویت روده‌ها، قطع اسهال و تب استفاده میشود و مصرف خام برگ و ساقه آن به صورت سالاد و همراه با سرکه برای درد کلیه مفید است.
* ضماد ریشه خرفه برای رفع زگیل پوستی استفاده میشود.
* ضماد خرفه بر روی پیشانی سبب از بین رفتن سردرد و دردهای میگرنی میشود.
* گفتنی است؛ گیاه خرفه در دامپزشکی برای درمان بیماری‌های تب‌دار و برای خنک کردن بدن، دفع سموم و تصفیه خون به صورت پودر و جوشانده استفاده میشود.
* این گیاه در بیماران آسمی اثر گشاد کننده مجاری تنفسی و پایین آورنده قند خون را دارد و خاصیت تقویت عضلات قلبی و ضد توموری نیز در آن دیده شده است.
* برگ و ساقه‌ی خرفه مسکن صفرا است و حرارت خون و کبد و معده را تسکین می‌دهد و برای تسکین حدت تب‌های گرم و صفراوی و تسکین عطش و کنترل ترشح ادرار در مورد بیماری دیابت مفید است.
* در مواردی که چرک از سینه آید قطع می‌کند و برای خرد کردن سنگ مثانه و ازدیاد ترشح بول مفید است، یعنی مدر است.
* جویدن برگ آن به مقدار کم، کندی دندان را رفع می‌کند (که از خوردن میوه ترش و یا علت دیگری ایجاد شده باشد) و زیاد جویدن آن کندی دندان ایجاد می‌کند.
* از عصاره آن برای التهاب‌های گرم چشم با مالیدن در محل ملتهب استفاده میشود.
* ضماد برگ و ساقه آن با روغن گل سرخ برای تسکین سردردهای گرم و ورم‌های گرم نافع است و با آرد جو برای جرب نافع است.
* ضماد برگ و ساقه آن به تنهایی برای تسکین حرارت اعضا و سوختگی آتش مفید است و اگر بر معده و کبد گذارند برای تسکین حرارت آن‌ها مفید است و اگر با حنا تهیه شود و بر کف دست و پا گذارده شود برای حرارت و پیسی‌های دست و پا در صورت تکرار مفید خواهد بود.
* اشتها را کاهش می‌دهد و اسراف در خوردن آن، نور چشم را نقصان می‌دهد.
* افراد سرد مزاج باید آن را با نعناع و کرفس بخورند.
خرفه از نظر احادیث
خرفه چه نوع گیاهی است
امام صادق (ع) می فرمایند: بر روی زمین سبزی خوردنی شریف‌تر از آن نیست و سبزی خوردنی حضرت فاطمه (س) است و عقل را زیاد می‌کند.
اخیراً پژوهشگران دانشگاه تبریز موفق به شناسایی قابلیت استفاده از گونه‌ای علف هرز شدند که بنا به گفته آنان می‌تواند از این پس به عنوان منبعی جدید برای استخراج روغن خوراکی به چرخه صنایع غذایی کشور وارد شود. این گیاه ناشناخته خرفه نام دارد که گویا منبعی غنی از اسیدهای چرب غیر اشباع، به خصوص امگا3 تلقی میشود.
خرفه در فهرست گیاهان خوراکی نیست و در کشاورزی به عنوان علف هرز شناخته میشود، ولی آنچه این گیاه را متمایز می‌کند، وجود اسید چرب امگا3 زیاد در برگ آن (قسمت رویشی) است. البته دیگر گیاهان مثل کلزا یا بذر کتان نیز امگا3 دارند، ولی این ماده در بذرهای آن‌ها یافت میشود. حدود 70 درصد اسیدهای چرب تشکیل‌دهنده روغن آن غیر اشباع بوده و حدود 50 درصد آن را تنها اسید چرب امگا3 تشکیل می‌دهد.
استفاده از اسیدهای چرب غیر اشباع موجب کاهش کلسترول خون میشود. منبع اصلی اسید چرب امگا3 روغن ماهی است، ولی منابع گیاهی نیز حاوی اسیدهای چرب غیر اشباع شده‌اند. امروز از گیاهانی مثل بادام زمینی، کلزا، آفتابگردان، ذرت و هسته انگور روغن استخراج میشود، ولی از خرفه در دنیا روغن استخراج نمی‌شود.
علاوه بر وجود امگا3 در قسمت رویشی آن، مواد معدنی مثل منیزیم، پتاسیم، کلسیم و همچنین ویتامین ث (16 میلی‌گرم در 100 گرم ماده‌تر) به مقدار زیاد در بافت‌های آن وجود دارد. غنی بودن از اکسیدان‌ها (رنگ قرمز ساقه) از دیگر مزیت‌های این گیاه است. خرفه سرشار از بتاکاروتن (پیش ساز ویتامین آ)، B1 و B2 نیز می‌باشد.
مقدار روغن کل در برگ پایین است که بهتر است از برگ‌های آن به صورت تازه خوری به عنوان مناسب‌ترین سبزی و از بذرهای آن که حدود 20 – 15 درصد روغن دارد، به عنوان منبع استحصال روغن استفاده شود. حتی اگر روغن این گیاه با روغن‌های دیگر مخلوط شود، کیفیت آن‌ها را از لحاظ ارزش غذایی افزایش خواهد داد و این امر به سلامت جامعه کمک خواهد کرد.
طریقه‌ی استفاده
* فراموش نکنید ارزش غذایی این سبزی به مراتب بیشتر از بعضی سبزیجات معمول است بنابراین، توصیه به تازه‌خوری برگ‌های این سبزی با ماست یا اضافه کردن چند گرم از آن به سالاد مناسب خواهد بود.
* قسمت‌های هوایی جوان گیاه را می‌توان به صورت بورانی نیز استفاده کرد که برای درست کردن بورانی، برگ‌ها و قسمت‌های هوایی این گیاه را با مقداری آب می‌جوشانند، سپس آن‌ها را صاف کرده و به آن مقداری پیازداغ و تخم مرغ اضافه می‌کنند.
* مقدار خوراک از آب برگ ساقه آن 40 گرم که با 8 گرم نبات یا شکر مخلوط کرده و خورده میشود.
* از خواص تخم خرفه می‌توان به تصفیه کنندگی خون، رفع التهابات گوارشی، رفع سرفه و تسکین دهنده تشنگی اشاره کرد.
* از تخم خرفه همچنین در شیرینی پزی و برای تزئین، به خصوص تزئین شیرینی نان برنجی استفاده میشود.
* تخم خرفه تقویت کننده قوای عمومی بدن است.
* تخم گیاه خاصیت ضد کرم، به خصوص علیه کرم کدو دارد.
خرفه چه نوع گیاهی است
فرآوری: مریم مرادیان نیری
بخش تغذیه و آشپزی تبیان
منابع:
ابتکار نیوز – دکتر علی فانی، عضو هیأت علمی دانشگاه
آکاایران
پارسی طب
پارسه نیوز – دکتر سید جلال طباطبایی، عضو هیأت علمی دانشگاه تبریز
فارس – فراز مجاب، استاد داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
اسلام شناسی
تغییر حالت روز و شب
خون و مشکلات خونی, گیاهان دارویی دیدگاه‌ها برای گیاه خرفه و یک دنیا خاصیت ، از تصفیه خون تا رفع عطش بسته هستند 69,938 بازدید
گیاه خرفه غالبا در شهرهای جنوبی کشور یافت می شود، اما به دلیل اینکه محل رشد این گیاه اکثرا در لب جوی ها و باغچه است افراد از ارزش و فواید آن بی اطلاع هستند.
رعایت رژیم غذایی مناسب و درست و استفاده از برخی دمنوش ها باعث کاهش بیماری دیابت می شود. در این بین استفاده از گیاه خرفه در کاهش قند مواد غذایی موثر است.
مصرف خرفه با مواد غذاهایی مانند قرمه سبزی و یا سبزی خوردن باعث بهبود بیماری دیابت می شود.
خرفه چه نوع گیاهی است
برگ های گیاه خرفه گوشتی و دانه هایش سیاه ریز است، زمان کاشت بذر خرفه اردیبهشت ماه است و این گیاه که در درمان عطش نقش بسیار زیادی دارد، خود برای رشد مناسب نیاز به آب کافی دارد.
برگ این گیاه باعث تسکین تشنگی و عطش در ماه رمضان و کاهش درد نواحی مانند کبد، معده، سنگ کیسه صفرا، تورم، سوختگی، دندان و بهبود گزیدگی نیش حشرات می شود.
مصرف جوشیده خرفه باعث بهبود اسهال، سرفه، رفع حرارت بدن و درد سینه می شود.
گیاه خرفه حاوی امگا۳ و سرشار از مواد معدنی، کلسیم، پتاسیم و ویتامین است.
تخم گیاه خرفه برای تصفیه خون مفید است، و علاوه بر آن در کاهش تب موثر بوده و ضد اسپاسم و کرم و عفونی کننده است.
از دیگر فواید گیاه خرفه می توان به تاثیر آن در قطع خونریزی اشاره نمود، همچنین مصرف این گیاه در درمان اختلالات ادراری می تواند موثر باشد.
۱۳۹۸-۱۰-۱۷
۱۳۹۸-۱۰-۱۵
۱۳۹۸-۰۹-۰۴
روغن سیاهدانه: سیاهدانه گیاهی بومی آسیا می باشد. خواص دارویی این گیاه تا حدی است …
“پارسی طب”، مجله سلامت جسم و روان، به صورت تخصصی در زمینه تشخیص صحیح بیماری ها و حفاظت از مردم در برابر انواع مختلف امراض رایج با استفاده از مشاوره پزشکی مکمل، گیاهان دارویی، درمان با طب سنتی و جایگزین فعالیت داشته و همچنین مرجع قابل اعتماد اخبار پزشکی و مقالات سلامت و درمانی می باشد.