Портулак городній (Portulaca oleracea L.) — однорічна трав’яниста рослина родини портулакових (Portulacaceae).
Стебло м’ясисте, простерте, до 30 см завдовжки, розгалужене. Листки сидячі, клиноподібно-оберненояйцеподібні, лопаткоподібні, тупі. Портулак городній з’являється в кінці червня — на початку липня.
Квітки двостатеві, сидячі, 3-5-пелюсткові, жовті, зібрані в розвилках стебла. Цвіте у червні-вересні. Плід — коробочка, завдовжки до 6 мм, з кришечкою, що відкривається впоперек. Проростає насіння в землі на глибині від одного до трьох сантиметрів. Для того щоб дозріти, йому потрібно майже 30 днів. Рослина дуже живуча, любить тепло. Одна розвинута рослина дає до 10 тис. насінин.
Портулак городній — археофіт ірансько-туранського походження. В природних умовах поширений практично всюди і росте як бур’ян в посівах зернових і колосових культур, на городах, у селах, на необроблюваних землях. У культурі портулак вирощують аматори.
Молоде листя і стебла використовують у їжу — сирими та вареними або смаженим. Вони мають злегка кислий і солоний смак і з них готують гострі салати, супи, пюре, приправи до м’ясних страв. Через слизові якості листя портулак підходить для супу.
خرفه سبزی
Портулак — обов’язковий інгредієнт ліванського салату фаттуш.[1] А в Туреччині традиційний салат з йогуртом.[2]
На зиму солять і маринують, використовуючи як замінник каперсів. Особливою популярністю зелень портулаку користується з давніх-давен у населення Закавказзя, Середньої Азії, в країнах Середземномор’я.
Портулак використовується як засіб від цинги.
Незважаючи на малий розмір насіння, вони були основним продуктом харчування для австралійських аборигенів. В Австралії смакують підсмаженим насінням портулака як у нас соняшниковим.[3]
Використовують траву і насіння, в першу чергу проти гельмінтів та як антитоксичний засіб при укусах комах і змій. Листки містять вітаміни, алкалоїди (0,03 %), глікозиди, органічні кислоти, цукри, жири, слизі, білки, мінеральні речовини. Насіння містить жирну олію, до складу якої входять лінолева, пальмітинова і стеаринова кислоти.
Галенові препарати портулаку городнього використовують для підвищення артеріального тиску, посилення роботи серця. У народі свіжий сік застосовують при хворобах очей (кон’юнктивіт, кератит).
Внутрішньо — настій трави портулаку вживають як допоміжний засіб при набряках, хворобах печінки і нирок, як сечогінний засіб, при шигельозі, при розладі нервової системи (особливо для лікування імпотенції у чоловіків). Препаратам портулаку властива також антитоксична дія (використовують при отруєннях).
Зовнішньо — свіжий сік або настій трави портулаку ефективний для загоювання незагоєних ран і пролежнів. Настоянка насіння портулаку на 70 % розчині спирту служить для очищення організму і при псоріазі.
Культурні декоративні сорти портулаку городнього розводять у квітниках, ним прикрашають клумби та газони.
У кормовиробництві використовують як корм для свиней.
Декоративні сорти портулака
Листя портулаку городнього вирощуються для салату
Насіння
Квіти
Стебло та листя
گیاه خُرفه بیشتر در غالب یک علف هرز شناخته میشود. با این حال، یک سبزی بسیار مغذی و خوراکی نیز هست. در حقیقت، خُرفه حاوی همه‌ی انواع مواد مغذی، از جمله اسیدهای چرب امگا ۳ می‌باشد. این مقاله نگاهی دقیق به خُرفه و تاثیرات آن بر سلامت می‌اندازد.
خُرفه یک سبزی سبز و برگدار است که میتواند به شکل خام یا پخته مصرف شود. در محافل علمی با نام Portulaca oleracea شناخته میشود، از دیگر نام‌های این گیاه hogweed کوچک، fatweed و pusley می‌باشد. ۹۳٪ این گیاه شاداب آب است. ساقه‌های آن قرمز و کوچک و برگ‌های آن سبز است. طعم خُرفه ترش و شور مشابه اسفناج یا شاهی است. میتوان از آن در سالاد و ساندویچ به شیوه‌های مشابه اسفناج و کاهو استفاده نمود.
خُرفه در نقاط مختلف جهان در طیف گسترده‌ای از محیط زیست رشد می‌کند. این گیاه در باغ‌ها و باغچه‌‌های پیاده‌روها رشد می‌کند. در عین حال میتواند خود را با شرایط خشن‌تر وفق یابد. به عنوان مثال در خشکسالی، خاک بسیار شور یا خاک خالی از مواد مغذی. خُرفه سابقه‌‌ایی طولانی در طب سنتی یا طب جایگزین دارد.
تمام این مواد مغذی را فقط با ۱۶ کالری دریافت می‌کنید! همین امر موجب میشود تا خُرفه یکی از مغذی‌ترین غذاهای این سیاره باشد.
خرفه سبزی
اسیدهای چرب امگا۳ چربی‌های مهمی هستند که بدن نمی‌تواند آنها را تولید کند. بنابراین باید آنها را از رژیم غذایی دریافت نمائیم. گرچه خُرفه در مجموع حاوی چربی اندکی می‌باشد، اما بخش اعظم چربی‌های آن به‌شکل اسیدهای چرب امگا ۳ می‌باشند. در حقیقت، خُرفه شامل دو نوع اسیدهای چرب امگا ۳ است، ALA و EPA. ALA در گیاهان بسیاری یافت میشود، اما EPA به طور عمده در محصولات حیوانی (مانند ماهی‌های چرب) و جلبک یافت میشود. در مقایسه با سایر گیاهان، خُرفه به‌طور خارق‌العاده‌ای حاوی ALA می‌باشد، ۵ تا ۷ برابر اسفناج. جالب توجه این است که خُرفه شامل مقادیر کمی EPA است. این نوع از اسیدهای چرب در بدن از ALA فعال‌تر هستند و به طور کلی در اکثر گیاهانی که روی زمین رشد می‌کنند، پیدا نمی‌شود.
گیاه خُرفه سرشار از آنتی اکسیدان‌های مختلف و ترکیبات گیاهی سودمند است:
ویتامین C: همچنین به عنوان اسید اسکوربیک شناخته شده است، ویتامین C یک نوع آنتی اکسیدان است که برای نگهداری از پوست، عضلات و استخوان ضروری است.
ویتامین E: خُرفه حاوی مقادیر زیادی ویتامین E به نام آلفا توکوفرول است. این ویتامین میتواند از غشای سلولی در برابر آسیب محافظت کند.
ویتامین A: خُرفه شامل بتا کاروتن است، آنتی اکسیدانی که در بدن به ویتامین A تبدیل میشود. ویتامین A در سلامت چشم نقش شناخته شده‌ایی دارد.
گلوتاتیون: این آنتی اکسیدان مهم میتواند از سلول‌ها در برابر آسیب محافظت کند.
ملاتونین: خُرفه همچنین شامل ملاتونین، هورمون تنظیم خواب کمک کند. البته مزایای متعدد دیگری نیز دارد.
بتالائین‌ها: خُرفه بتالائین‌ها را سنتز می‌کند، بتالائین‌ها آنتی‌اکسیدان‌هایی هستند که مانع از تجمع کلسترول بد در بدن می‌شوند.
طبق مطالعات انجام شده بر روی نوجوانان چاق مشخص شد که دانه‌های خُرفه کلسترول LDL یا کلسترول بد و سطح تری‌گلیسرید را کاهش می‌دهد، که هر دو با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی در ارتباطند. پژوهشگران این تاثیرات را به آنتی‌اکسیدان‌ها و ترکیبات گیاهی در دانه‌های خُرفه نسبت داده‌اند.
گیاه خُرفه همچنین حاوی مواد معدنی مهم و متعددی است. منبع خوبی از پتاسیم است، ماده‌ای معدنی که به تنظیم فشار خون کمک می‌کند. مصرف بالای پتاسیم خطر سکته مغزی را کاهش می‌دهد و همچنین میتواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش دهد. خُرفه همچنین منبع عظیمی از منیزیم، یک ماده مغذی فوق العاده مهم که در بیش از ۳۰۰ واکنش آنزیمی بدن مشارکت دارد، است. منیزیم میتواند از بدن در برابر بیماری‌های قلبی و دیابت نوع ۲ محافظت کند. خُرفه همچنین حاوی مقداری کلسیم، فراوان‌ترین ماده معدنی در بدن، می‌باشد. کلسیم در سلامت استخوان‌ها از اهمیت ویژه‌ایی برخوردار است. مقادیر کمی فسفر و آهن نیز در خُرفه یافت میشود. خُرفه‌ی رسیده‌تر احتمالا حاوی مقادیر بیشتری مواد معدنی، نسبت به گیاهان جوان‌تر، است.
از سویی دیگر، خُرفه حاوی مقادیر زیادی از اکسالیت است. این ماده برای افرادی که مستعد سنگ کلیه هستند، مسئله‌ساز میشود، زیرا اکسالیت‌ها می‌توانند به شکل‌گیری نمک کمک کنند. اکسالیت‌ها همچنین خواص ضد مواد مغذی دارند، بدان معنا که ممکن است در جذب مواد معدنی مانند کلسیم و منیزیم اختلال ایجاد کنند. خُرفه‌هایی که در سایه رشد نموده‌اند، در مقایسه با آنهایی که درمعرض نور خورشید هستند، می‌توانند حاوی مقادیر بیشتری اکسالیت باشند. اگر اکسالیت موجود در خُرفه شما را نگران می‌کند آن را به ماست اضافه کنید، زیرا تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف آن با ماست میزان اکسالیت را به طرز قابل توجهی کاهش می‌دهد.
علی‌رغم اینکه خُرفه در برخی از فرهنگ‌ها به عنوان علف هرز شناخته میشود، اما این سبزی برگدار سرشار از مواد مغذی است.
حاوی آنتی‌اکسیدان، مواد معدنی، اسیدهای چرب امگا ۳ و ترکیبات گیاهی سودمند است.
این گیاه یکی از مغذی ترین مواد خوراکی روی زمین است. پس سعی کنید آنرا وارد رژیم غذایی خود کنید.
آیا خرفه برای دیابت موثر است
تمام گیاهان روی زمین مفید هستند منشاء تمام بیماریها گوشت است
شمایی که داری منشا بیماریها رو گوشت معرفی میکنی …از شکم نظر نده خواهشا .گوشت ها منبع پروتئن هستند و طبق روایات اهل بیت بسیار نوصیه شدند .مخصوصا گوشت گوسفند .ولی گوشت مرغ نهی شده (چه رسد به نوع امپولیش ؟!) و همچنین گاو را نیز از گوشتش گفته اند کمتر استفاده کنید ولی لبنیات گاو نسبت به گوسفند ارجحیت دارد.
سبزی خرفه هم منسوب و مسمی به نام حضرت فاطمه زهراست و توصیه زیادی به استفاده از ان شده .
هر کس پیرو اهل بیت هست مطالب مربوطش رو گفتم و هر کس دنباله رو شرق و غرب و نظام فاسد سلامت و پزشکی یهودی ،با خودش .
والسلام .
بسیار عالی انسان محترم آن است که زکات علم خود را نشر دهد
خرفه سبزی
خرفه، به عنوان یک گیاه بومی در ایران شناخته میشود که سابقه کشت آن به بیش از ۲۰۰۰ سال پیش برمی‌گردد، به طوری که در مناطق جنوبی کشور به عنوان یک سبزی، مورد کشت قرار می‌گیرد.
به گزارش مشرق، خرفه یا پرپهن (پرپین) با نام علمی Portulaca oleracea از خانواده Oleracea گیاهی است علفی، یک‌ساله با ساق‌های گوشت دار، برگ‌های ضخیم و متقابلِ آبدار و سبز با ساقه‌های قرمز و گلهای زرد یا سفید کوچک و تخم‌های سیاه ریز که خواص دارویی دارند.
این گیاه در اغلب نقاط کره زمین میروید و امروزه هم به صورت خودرو و هم به صورت کشت شده در اغلب کشورها وجود دارد.
خرفه، به عنوان یک گیاه بومی در ایران شناخته میشود که سابقه کشت آن به بیش از ۲۰۰۰ سال پیش بر می‌گردد، به طوری که در مناطق جنوبی کشور به عنوان یک سبزی، مورد کشت قرار می‌گیرد و از تخم آن در تزئین انواع شیرینی استفاده میشود.
خرفه سبزی
در ادامه به برخی از خواص متنوع و خارق‌العاده این گیاه باارزش اشاره خواهیم نمود:
در بررسی‌های علمی صورت گرفته اثر هیپوگلایسمیک پلی ساکاریدهای موجود در خرفه به اثبات رسیده است.
همچنین یافته‌های حاصل از مطالعات مختلف نشان داده‌اند مصرف دانه خرفه در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ در مقایسه با متفورمین (داروی اصلی کنترل کننده قند خون در افراد دیابتی) منجر به کاهش معنی داری در گلوکز ناشتای پلاسما و سطح سرمی انسولین میشود.
اثر کاهنده قند خون خرفه شاید به علت تأثیر آن بر ترشح انسولین از طریق بستن کانال‌های K+/ATP و تأثیر بر دپولاریزاسیون غشا و ورود کلسیم باشد.
به علاوه مصرف دانه خرفه به طور معنی داری سطح پپتید-۱ شبه گلوکاگون (۱-GLP) را در افراد دیابتی نوع ۲ افزایش می‌دهد. پپتید-۱ شبه گلوکاگون پپتیدی است که از سلول‌های L روده ترشح میشود و دارای عملکردهای فیزیولوژیکی متعددی مانند تقویت عملکرد سلول‌های بتا پانکراس، تنظیم ترشح انسولین و ممانعت از رهایی گلوکاگون می‌باشد.
بنابراین اثرات مفید خرفه بر انسولین شاید از طریق تأثیر بر پپتید-۱ شبه گلوکاگون نیز توجیه شود.
خرفه دارای اسیدهای چرب غیراشباع باارزش غذایی بالا از جمله اولئیک اسید، لینولئیک اسید و لینولنیک اسید می‌باشد که همگی تنها یک پیوند دوگانه در ساختمان خود دارند و این ترکیبات از جمله مواد آنتی‌اکسیدانی قوی می‌باشند و حتی برای تکمیل تغذیه بسیاری از گونه‌های جانوری، از جمله انسان، ضروری به شمار می‌روند و به آنها اسیدهای چرب ضروری از لحاظ تغذیه‌ای گفته میشود.
این مواد به گونه‌ای هماهنگ، مهار بروز آنزیم‌های اصلی گلیکولیز (فرآیند تجزیه گلوکز به منظور تأمین انرژی بدن) و لیپوژنز (فرآیند سنتز چربی) را تنظیم می‌کنند، بنابراین کاهش میزان لیپیدهای سرم از جمله کلسترول، تری گلیسرید و افزایش HDL بدین‌وسیله قابل توجیه می‌باشد.
علاوه بر این، مطالعات بر روی گیاه خرفه نشان می‌دهند که این گیاه حاوی انواع آلکالوئیدهای فنولیک می‌باشد.
آلکالوئیدها از جمله موادی هستند که می‌توانند سنتز کلسترول را از طریق مهار مهم‌ترین آنزیم مسیر سنتز کلسترول یعنی هیدروکسی متیل کوآنزیم A ردوکتاز کاهش دهند.
اسیدهای چرب ضروری موجود در خرفه همانند لینولنیک اسید در بدن متابولیزه شده و به ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) و دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) تبدیل میشود که در نهایت به پروستاسایکلین تبدیل می‌شوند.
پروستاسایکلین از ایجاد لخته در عروق جلوگیری و باعث انبساط عروق میشود.
این اسیدهای چرب از تولید ترومبوکسان A۲ که منقبض کننده عروق و جمع کننده پلاکت‌ها هست نیز جلوگیری می‌کنند.
از مواردی که مدت‌هاست مورد توجه محققین قرارگرفته، استفاده از گیاه خرفه در محصولات آرایشی و بهداشتی است.
خرفه به دلیل داشتن مقادیر فراوان بتاکاروتن باعث زیبایی پوست میشود و به دلیل داشتن آنتی‌اکسیدان، اسید آسکوربیک، مس و منگنز تولید کلاژن را تحریک می‌کند و با کاهش تولید چین و چروک در پوست به عنوان گیاه ضد پیری در فرآورده‌های زیبایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
محققین نشان داده‌اند ترپنوئیدهای موجود در خرفه دارای خواص آنتی باکتریال و آنتی نئوپلاستیک است و در درمان سوختگی و بیماری‌های پوست از جمله اگزما و آکنه کاربرد دارد.
علاوه بر مطالب مذکور اشعه اولتراویوله نور خورشید توسط پوست جذب و ترکیبات خطرناکی به نام رادیکال‌های آزاد در آن ایجاد میشود. این ترکیبات معمولاً عامل ایجاد سرطان، افت کیفیت و پیری زودرس پوست هستند.
گیاه خرفه به دلیل داشتن ترکیبات آنتی‌اکسیدان گوناگون و بسیار مفید نظیر ویتامین C، ویتامین E، بتاکاروتن، گلوتاتیون، بتالائین‌ها، کوئرستین و … میتواند در خنثی‌سازی و کاهش تولید این رادیکال‌های آزاد و آسیب‌های ناشی از آنها و در نهایت زیبایی و سلامت پوس نقش اساسی را ایفا نماید.
متخصصان طب سنتی عنوان می‌دارند مصرف خرفه خشکی، گرمی و حرارت بدن را فرومی‌نشاند و باعث برطرف شدن و از بین رفتن دردهایی میشود که ناشی از حرارت و گرمی در بدن است، بنابراین در ماه پرفیض رمضان، مصرف این گیاه به خصوص در وعده سحری میتواند در رفع تشنگی بدن کمک شایانی بنماید.
عصاره آبی ساقه و برگ خرفه سبب شل شدن عضلات اسکلتی شده که با اثر داروهای کاهنده اضطراب مانند کلردیازپوکساید، دیازپام و وانترولن سدیم قابل مقایسه می‌باشد، به طوری که حتی اثر شل کنندگی خرفه به صورت داخل صفاقی مؤثرتر از داروهای فوق گزارش شده است. خرفه احتمالاً انتقال غشایی کلسیم را مهار کرده و یا مانع از آزادسازی کلسیم از ذخایر داخل سلولی از جمله شبکه سارکوپلاسمیک میشود.
همچنین اثرات ضداضطرابی این عصاره میتواند از طریق تأثیر بر سیستم اعصاب مرکزی و محیطی و یا به علت شل شدن عضلات (در پی یون پتاسیم) باشد؛ زیرا که این گیاه منبعی غنی از یون پتاسیم است؛ همچنین محققین اشاره داشته‌اند مکانیسم ضداضطرابی خرفه، ناشی از عملکرد سینرژیک ترکیبات فتوشیمیایی، به خصوص فلاوونوئیدهای موجود در این گیاه است.
فلاوونوئیدها به نوبه خود به محل اتصال بنزودیازپینی گیرنده GABAA متصل و اثراتی شبیه ترکیبات ضداضطرابی از خود بروز می‌دهند.
منبع: زندگی آنلاین
کليه حقوق اين سايت متعلق به پایگاه خبري-تحليلي مشرق نيوز مي باشد و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع است.
امروز: شنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ – ساعت: ۰۷:۴۰
کلمه کاربری یا ایمیل *
رمز عبور *
ورود
خرفه سبزی
بیشتر افراد خرفه را به عنوان یک علف هرز می شناسند ولی این گیاه دارویی یک سبزی مغذی خوراکی است که دارای قدمت دو هزار ساله در ایران است. این گیاه که توسط سازمان بهداشت جهانی به عنوان اکسیر جهانی خوانده می شود دارای خواص بسیار زیاد است سرشار از مواد مغذی ، اسید های چرب و امگا 3 می باشد. در این مقاله می خواهیم با این گیاه پر خاصیت بیشتر آشنا شوید.
خرفه دارای نام علمی پرین Portulaca oleracea است . دارای برگ های ضخیم و گوشتی است و ساقه قرمز و گل های زرد رنگ دارد. تخم این گیاه نیز دارای خواص دارویی بسیاری است.
خرفه دارای خواص دارویی بسیاری است از جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
اسید های چرب امگا 3 موجود در این گیاه به شما کمک می کند تا کلسترول بد در بدن و ریسک بیماری های قلبی عروقی کاهش پیدا کند.
این گیاه دارای کالری کم است و در عین حال مواد مغذی و فیبر بسیار دارد. زمانی که این گیاه مصرف می شود به دلیل فیبر زیاد در فرد احساس سیری ایجاد می شود و وزن راحت تر کاهش پیدا می کند.
خرفه اکسیر جهانی
اسید های چرب امگا 3 به کودکان کمک می کند تا علائم اختلال رشد مانند اوتیسم و بیش فعالی کاهش پیدا کند.
در طب سنتی از این گیاه برای درمان اسهال ، خونریزی دستگاه گوارش، بواسیر و اسهال خونی استفاده می شود.
تخم خرفه تصفیه کننده خون است و در کاهش تب بسیار موثر است.
مصرف گیاه خرفه کمک می کند تا خونریزی کاهش پیدا کند.
گیاه خرفه دارای برگ های گوشتی و پر آب است و برای رفع عطش بسیار مناسب است و از جمله گیاهانی است که مصرف آن در ماه رمضان بسیار توصیه می شود.
با مصرف گیاه خرفه می توانید طول عمر خود را بیشتر کنید و لایف استایل را بهبود دهید.
این گیاه دارای ارزش غذایی بالا است. مصرف این گیاه خرفه به صورت بورانی علاوه بر خوشمزگی می تواند تمام خواص را به بدن منتقل کند. آب برگ و ساقه این گیاه را می توان همراه با شکر یک نوشیدنی عالی و سالم باشد.
ادامه مطلب
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
وب‌سایت
تصویر امنیتی
*
زجاج درمان طوس یک شرکت دارویی دانشگاهی متشکل از اساتید و متخصصان رشته فارماکولوژی پزشکی از سال ۱۳۹۳ فعالیت خود را در دانشگاه علوم پزشکی مشهد آغاز کرده و در سال ۱۳۹۶ در مرکز رشد فراورده های دارویی دانشگاه علوم پزشکی مشهد (پژوهشکده بوعلی ) مستقر گردید.
تلفن 31908205-051، 38513590-051
ساعت 8:30 الی 20:30 بجز ایام تعطیل
در ایام تعطیل با مشاوره آنلاین سایت در تماس باشید.
برای گفتگوی آنلاین در WhatsApp بر روی دکمه کلیک کنید.
از ساعت 8:30 تا 20:30 با 989038551750+ تماس بگیرید!
خواص گیاه خرفه و تخم آن
گیاه خرفه با اسم علمی Portulaca Oleracea و با نام انگلیسی Purslane از تیره پرتولاکاسه (Portulacaceae) است که برگ‌های گوشتی و بذرهای سیاه ریز دارد. گیاه یک ساله است که ارتفاع تا حدود 40 سانتی‌متر در مراحل بذردهی می‌رسد.
در خصوص خاستگاه اولیه آن اختلاف نظر وجود دارد، ولی در کشورهای ایران، استرالیا، هند، آفریقای شمالی و در آمریکا رشد می‌کند. خرفه برگ‌های گرد کشیده با ساقه گوشتی به رنگ قرمز ارغوانی دارد. گلهای آن به رنگ زرد در انتهای ساقه تشکیل شده و اوایل روز تا ساعت 9 الی 11 باز می‌ماند.
خرفه سبزی
ریشه گیاه راست است و انشعابات فیبری دارد که میتواند به اعماق خاک نفوذ و از رطوبت زیرین خاک استفاده کند.
این گیاه دارویی که معمولاً به صورت خودرو در باغچه منازل، کنار جوی‌ها و در مناطق مرطوب میروید، شاید زیاد مورد توجه نباشد اما اکنون کشف‌های مهمی در مورد آن انجام شده که توسط سازمان بهداشت جهانی لقب اکسیر جهانی (Global panacea) به آن داده شده است. این گیاه از سوی این سازمان متداول‌ترین گیاه دارویی مورد استفاده در جهان ذکر شده است. معمولاً قسمت‌های هوایی این گیاه که شامل برگ، ساقه و دانه‌های آن است، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
* خرفه از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی خیلی سرد و تر و دارای نیروی قابضه است.
* گیاه دارویی «خرفه» در درمان اختلالات و التهابات مجاری ادراری موثر است.
«خرفه» در طب سنتی به عنوان تب بر، ضد عفونی کننده، ضد اسکوربوت (بیماری‌های ناشی از کمبود ویتامین C)، ضد اسپاسم، مدر و ضد کرم استفاده میشود.
* در بسیاری از کشورها، از قبیل کشورهای عربی همسایه، این گیاه دارویی را به عنوان سبزی خوراکی در سبزی فروشی‌ها به فروش می‌رسانند و از شیره خرفه و یا له شده برگ‌ها و ساقه آن به صورت موضعی برای رفع درد، تورم و التیام زخم‌های سوختگی، کاهش تورم و آبسه‌ها، گزیدگی نیش حشرات و عقرب گزیدگی استفاده میشود.
* این گیاه در مصرف داخلی قطع کننده و بند آورنده خونریزی است و همچنین عصاره ساقه و برگ آن برای درمان بیماری‌های کبدی مفید است.
* از جوشانده این گیاه که آب آن گرفته شده است در معالجه اسهال و برای رفع سرفه، تسکین دردهای سینه و سوزش مجرای ادرار و مثانه و رفع حرارت رحم و سوزش آن استفاده میشود.
* همچنین مصرف خوراکی «خرفه» به عنوان سبزی خام و یا پخته همراه با پیاز و روغن جهت تقویت روده‌ها، قطع اسهال و تب استفاده میشود و مصرف خام برگ و ساقه آن به صورت سالاد و همراه با سرکه برای درد کلیه مفید است.
* ضماد ریشه خرفه برای رفع زگیل پوستی استفاده میشود.
* ضماد خرفه بر روی پیشانی سبب از بین رفتن سردرد و دردهای میگرنی میشود.
* گفتنی است؛ گیاه خرفه در دامپزشکی برای درمان بیماری‌های تب‌دار و برای خنک کردن بدن، دفع سموم و تصفیه خون به صورت پودر و جوشانده استفاده میشود.
* این گیاه در بیماران آسمی اثر گشاد کننده مجاری تنفسی و پایین آورنده قند خون را دارد و خاصیت تقویت عضلات قلبی و ضد توموری نیز در آن دیده شده است.
* برگ و ساقه‌ی خرفه مسکن صفرا است و حرارت خون و کبد و معده را تسکین می‌دهد و برای تسکین حدت تب‌های گرم و صفراوی و تسکین عطش و کنترل ترشح ادرار در مورد بیماری دیابت مفید است.
* در مواردی که چرک از سینه آید قطع می‌کند و برای خرد کردن سنگ مثانه و ازدیاد ترشح بول مفید است، یعنی مدر است.
* جویدن برگ آن به مقدار کم، کندی دندان را رفع می‌کند (که از خوردن میوه ترش و یا علت دیگری ایجاد شده باشد) و زیاد جویدن آن کندی دندان ایجاد می‌کند.
* از عصاره آن برای التهاب‌های گرم چشم با مالیدن در محل ملتهب استفاده میشود.
* ضماد برگ و ساقه آن با روغن گل سرخ برای تسکین سردردهای گرم و ورم‌های گرم نافع است و با آرد جو برای جرب نافع است.
* ضماد برگ و ساقه آن به تنهایی برای تسکین حرارت اعضا و سوختگی آتش مفید است و اگر بر معده و کبد گذارند برای تسکین حرارت آنها مفید است و اگر با حنا تهیه شود و بر کف دست و پا گذارده شود برای حرارت و پیسی‌های دست و پا در صورت تکرار مفید خواهد بود.
* اشتها را کاهش می‌دهد و اسراف در خوردن آن، نور چشم را نقصان می‌دهد.
* افراد سرد مزاج باید آن را با نعناع و کرفس بخورند.
خرفه از نظر احادیث
خرفه سبزی
امام صادق (ع) می فرمایند: بر روی زمین سبزی خوردنی شریف‌تر از آن نیست و سبزی خوردنی حضرت فاطمه (س) است و عقل را زیاد می‌کند.
اخیراً پژوهشگران دانشگاه تبریز موفق به شناسایی قابلیت استفاده از گونه‌ای علف هرز شدند که بنا به گفته آنان میتواند از این پس به عنوان منبعی جدید برای استخراج روغن خوراکی به چرخه صنایع غذایی کشور وارد شود. این گیاه ناشناخته خرفه نام دارد که گویا منبعی غنی از اسیدهای چرب غیر اشباع، به خصوص امگا3 تلقی میشود.
خرفه در فهرست گیاهان خوراکی نیست و در کشاورزی به عنوان علف هرز شناخته میشود، ولی آنچه این گیاه را متمایز می‌کند، وجود اسید چرب امگا3 زیاد در برگ آن (قسمت رویشی) است. البته دیگر گیاهان مثل کلزا یا بذر کتان نیز امگا3 دارند، ولی این ماده در بذرهای آنها یافت میشود. حدود 70 درصد اسیدهای چرب تشکیل‌دهنده روغن آن غیر اشباع بوده و حدود 50 درصد آن را تنها اسید چرب امگا3 تشکیل می‌دهد.
استفاده از اسیدهای چرب غیر اشباع موجب کاهش کلسترول خون میشود. منبع اصلی اسید چرب امگا3 روغن ماهی است، ولی منابع گیاهی نیز حاوی اسیدهای چرب غیر اشباع شده‌اند. امروز از گیاهانی مثل بادام زمینی، کلزا، آفتابگردان، ذرت و هسته انگور روغن استخراج میشود، ولی از خرفه در دنیا روغن استخراج نمی‌شود.
علاوه بر وجود امگا3 در قسمت رویشی آن، مواد معدنی مثل منیزیم، پتاسیم، کلسیم و همچنین ویتامین ث (16 میلی‌گرم در 100 گرم ماده‌تر) به مقدار زیاد در بافت‌های آن وجود دارد. غنی بودن از اکسیدان‌ها (رنگ قرمز ساقه) از دیگر مزیت‌های این گیاه است. خرفه سرشار از بتاکاروتن (پیش ساز ویتامین آ)، B1 و B2 نیز می‌باشد.
مقدار روغن کل در برگ پایین است که بهتر است از برگ‌های آن به صورت تازه خوری به عنوان مناسب‌ترین سبزی و از بذرهای آن که حدود 20 – 15 درصد روغن دارد، به عنوان منبع استحصال روغن استفاده شود. حتی اگر روغن این گیاه با روغن‌های دیگر مخلوط شود، کیفیت آنها را از لحاظ ارزش غذایی افزایش خواهد داد و این امر به سلامت جامعه کمک خواهد کرد.
طریقه‌ی استفاده
* فراموش نکنید ارزش غذایی این سبزی به مراتب بیشتر از بعضی سبزیجات معمول است بنابراین، توصیه به تازه‌خوری برگ‌های این سبزی با ماست یا اضافه کردن چند گرم از آن به سالاد مناسب خواهد بود.
* قسمت‌های هوایی جوان گیاه را میتوان به صورت بورانی نیز استفاده کرد که برای درست کردن بورانی، برگ‌ها و قسمت‌های هوایی این گیاه را با مقداری آب می‌جوشانند، سپس آنها را صاف کرده و به آن مقداری پیازداغ و تخم مرغ اضافه می‌کنند.
* مقدار خوراک از آب برگ ساقه آن 40 گرم که با 8 گرم نبات یا شکر مخلوط کرده و خورده میشود.
* از خواص تخم خرفه میتوان به تصفیه کنندگی خون، رفع التهابات گوارشی، رفع سرفه و تسکین دهنده تشنگی اشاره کرد.
* از تخم خرفه همچنین در شیرینی پزی و برای تزئین، به خصوص تزئین شیرینی نان برنجی استفاده میشود.
* تخم خرفه تقویت کننده قوای عمومی بدن است.
* تخم گیاه خاصیت ضد کرم، به خصوص علیه کرم کدو دارد.
خرفه سبزی
فرآوری: مریم مرادیان نیری
بخش تغذیه و آشپزی تبیان
منابع:
ابتکار نیوز – دکتر علی فانی، عضو هیأت علمی دانشگاه
آکاایران
پارسی طب
پارسه نیوز – دکتر سید جلال طباطبایی، عضو هیأت علمی دانشگاه تبریز
فارس – فراز مجاب، استاد داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
اسلام شناسی
تغییر حالت روز و شب
خون و مشکلات خونی, گیاهان دارویی دیدگاه‌ها برای گیاه خرفه و یک دنیا خاصیت ، از تصفیه خون تا رفع عطش بسته هستند 69,928 بازدید
گیاه خرفه غالبا در شهرهای جنوبی کشور یافت می شود، اما به دلیل اینکه محل رشد این گیاه اکثرا در لب جوی ها و باغچه است افراد از ارزش و فواید آن بی اطلاع هستند.
رعایت رژیم غذایی مناسب و درست و استفاده از برخی دمنوش ها باعث کاهش بیماری دیابت می شود. در این بین استفاده از گیاه خرفه در کاهش قند مواد غذایی موثر است.
مصرف خرفه با مواد غذاهایی مانند قرمه سبزی و یا سبزی خوردن باعث بهبود بیماری دیابت می شود.
خرفه سبزی
برگ های گیاه خرفه گوشتی و دانه هایش سیاه ریز است، زمان کاشت بذر خرفه اردیبهشت ماه است و این گیاه که در درمان عطش نقش بسیار زیادی دارد، خود برای رشد مناسب نیاز به آب کافی دارد.
برگ این گیاه باعث تسکین تشنگی و عطش در ماه رمضان و کاهش درد نواحی مانند کبد، معده، سنگ کیسه صفرا، تورم، سوختگی، دندان و بهبود گزیدگی نیش حشرات می شود.
مصرف جوشیده خرفه باعث بهبود اسهال، سرفه، رفع حرارت بدن و درد سینه می شود.
گیاه خرفه حاوی امگا۳ و سرشار از مواد معدنی، کلسیم، پتاسیم و ویتامین است.
تخم گیاه خرفه برای تصفیه خون مفید است، و علاوه بر آن در کاهش تب موثر بوده و ضد اسپاسم و کرم و عفونی کننده است.
از دیگر فواید گیاه خرفه می توان به تاثیر آن در قطع خونریزی اشاره نمود، همچنین مصرف این گیاه در درمان اختلالات ادراری می تواند موثر باشد.
2 هفته پیش
4 هفته پیش
۱۳۹۹-۰۱-۲۷
لیفت صورت با پوست انار: انار این میوه ی بهشتی، از اواخر شهریور ماه سرو …
“پارسی طب”، مجله سلامت جسم و روان، به صورت تخصصی در زمینه تشخیص صحیح بیماری ها و حفاظت از مردم در برابر انواع مختلف امراض رایج با استفاده از مشاوره پزشکی مکمل، گیاهان دارویی، درمان با طب سنتی و جایگزین فعالیت داشته و همچنین مرجع قابل اعتماد اخبار پزشکی و مقالات سلامت و درمانی می باشد.
3,500 تومان
خُرفِه گیاهی است یک‌ساله با برگ‌های ضخیم آبدار سبز با ساقه‌های قرمز وگل‌های زرد یا سفید کوچک و تخم‌های سیاه ریز که خواص دارویی دارند.
خرفه نسبت به سبزی های معمولی دارای خواص بسیار بیشتری است بنابراین برای کاشت سبزی در منزل می تواند اولین انتخاب باشد.
امام صادق (ع) می فرمایند: بر روی زمین سبزی خوردنی شریف‌تر از آن نیست و سبزی خوردنی حضرت فاطمه (س) است.
خرفه سبزی
بذر خرفه
نام علمی Portulaca Oleracea
در زبان پارسی پَرپَهَن (پرپین)
خُرفِه گیاهی است یک‌ساله با برگ‌های ضخیم آبدار سبز با ساقه‌های قرمز وگل‌های زرد یا سفید کوچک و تخم‌های سیاه ریز که خواص دارویی دارند.
نوع وحشی خرفه گیاهی است خزنده با ساقه‌های خوابیدهٔ قرمز رنگ و برگ‌های دایره‌ای گوشتی و گلهای کوچک زرد رنگ.
نوع پرورشی آن ساقه‌های کلفت آبدار سرخ رنگی با بلندی ده الی چهل سانتی‌متر دارد.
امام جعفر صادق (ع) : گیاهی بر زمین خوبتر و نافع‌تر از خرفه (پرپین) نیست و این سبزه‌ای بود که فاطمه دوست داشت؛ خدا لعنت کند بنی‌امیه را به جهت دشمنی که با فاطمه داشتند، این گیاه را به نام بقله الحمقاء (سبزی نادانان) نام نهادند (وسایل الشیعه، ج ۲۵، ص ۱۹۴).
خرفه نام گیاهی است و آنرا بپارسی پرپهن گویند و معرب آن خرفج است و آن بعربی به بقلهالحمقاء معروف است. گویند در اصل بقلهالزهراء بوده و معاندان اهل بیت آنرا برگردانده بقلهالحمقاء خوانده‌اند.
وجه تسمیه ٔ حمقاء آن است که در مسیل و وادی‌ها و رودخانه‌ها و جاهای نمناک بیجا میروید و اختصاص به محلی ندارد.
کاشت بذر خرفه بسیار راحت است و کافی است بذر ها را بر روی زمین ریخته و منتظر سبز شدن آنها شویم.
خرفه وحشی علف‌هرزی است آبدار که در شرایط گرم و خشک به خوبی رشد می‌کند و توسط بذر و نیز در صورت مرطوب بودن خاک توسط قطعات ساقه تکثیر می‌یابد.
خرفه خاک‌های شل و غنی شنی را ترجیح می‌دهد، اما میتواند در دامنه گسترده‌ای از خاک‌ها و شرایط اقلیمی مختلف رشد کند. این گیاه آنقدر گوشتی است که میتواند پس از قطع شدن همچنان زنده بماند و حتی بذر تولید کند و به همین دلیل از بین بردن و کنترل آن بسیار دشوار است.
در ایران معمولاً خرفه را می‌کارند، ولی نوع وحشی‌اش نیز در مناطق شمالی ایران، در اطراف رشت، لاهیجان، تهران، تفرش، اراک و سایر نواحی میروید. تکثیر خرفه از طریق کاشت بذر آن صورت می‌گیرد. بذر را مستقیماً در مزرعهٔ اصلی در ماه‌های اردیبهشت تا تیر ماه می‌کارند. خاک مزرعه باید غنی باشد و چون احتیاج به آب زیادی دارد، آبیاری آن باید مرتباً صورت گیرد.
بعد از رفع سرما اقدام به کاشت می نماییم ، بذر خرفه را در گلدان و در باغچه میتوان کاشت .این سبزی نسبت به سبزی های معمولی دارای خواص بسیار بیشتری است در نتیجه برای کاشت گلدانی و نگه داری در آپارتمان میتواند انتخاب مناسبی باشد.
خرفه در اغلب خاک ها می روید ترکیب خاک برگ و خاک باغچه یا کود حیوانی میتواند مناسب باشد ،از خاک های آماده غنی نیز میتوان استفاده نمود.
خرفه باید در مکانی پرنور کاشته شود، بذر های خرفه ریز هستند و میتوان به صورت دست پاش نیز بر روی سطح خاک ریخت و بر روی آن کمی خاک بریزیم.
بعد از رشد بذرها میتوانید تا فاصله ی ۵ تا ۱۰ سانت گیاهان را تنک کنید. (حذف گیاهان غیرضروری خرفه برای ایجاد فاصله ی بیشتر در بین آنها)
جوانه زنی به سرعت اتفاق می افتد، تا قبل از جوانه زنی بهتر است خاک مرطوب باشد.
کمتر از یک ماه بعد از کاشت بذر در دمای ایده آل ( ۲۰ تا ۳۰ درجه) خرفه ها قابل برداشت هستند.
هنگام برداشت گیاه را از ریشه در نیاورید بلکه سرشاخه ها را به ارتفاع ۵ تا ۱۵ سانت از گیاه جدا کنید و مصرف کنید.
خرفه سبزی
بعد از گل دهی گیاه به بذر می رود و میتوانید بذرهای آن را جمع کنید یا اجازه دهید بذر خرفه بر روی زمین بریزد و در سالهای دیگر نیز مجدد سبز خواهند شد.
این گیاه دارویی که معمولاً به صورت خودرو در باغچه منازل، کنار جوی‌ها و در مناطق مرطوب میروید، شاید زیاد مورد توجه نباشد اما اکنون کشف‌های مهمی در مورد آن انجام شده که توسط سازمان بهداشت جهانی لقب اکسیر جهانی (Global panacea) به آن داده شده است. این گیاه از سوی این سازمان متداول‌ترین گیاه دارویی مورد استفاده در جهان ذکر شده است. معمولاً قسمت‌های هوایی این گیاه که شامل برگ، ساقه و دانه‌های آن است، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
* خرفه از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی خیلی سرد و تر و دارای نیروی قابضه است.
* گیاه دارویی «خرفه» در درمان اختلالات و التهابات مجاری ادراری موثر است.
«خرفه» در طب سنتی به عنوان تب بر، ضد عفونی کننده، ضد اسکوربوت (بیماری‌های ناشی از کمبود ویتامین C)، ضد اسپاسم، مدر و ضد کرم استفاده میشود.
* در بسیاری از کشورها، از قبیل کشورهای عربی همسایه، این گیاه دارویی را به عنوان سبزی خوراکی در سبزی فروشی‌ها به فروش می‌رسانند و از شیره خرفه و یا له شده برگ‌ها و ساقه آن به صورت موضعی برای رفع درد، تورم و التیام زخم‌های سوختگی، کاهش تورم و آبسه‌ها، گزیدگی نیش حشرات و عقرب گزیدگی استفاده میشود.
* این گیاه در مصرف داخلی قطع کننده و بند آورنده خونریزی است و همچنین عصاره ساقه و برگ آن برای درمان بیماری‌های کبدی مفید است.
* از جوشانده این گیاه که آب آن گرفته شده است در معالجه اسهال و برای رفع سرفه، تسکین دردهای سینه و سوزش مجرای ادرار و مثانه و رفع حرارت رحم و سوزش آن استفاده میشود.
* همچنین مصرف خوراکی «خرفه» به عنوان سبزی خام و یا پخته همراه با پیاز و روغن جهت تقویت روده‌ها، قطع اسهال و تب استفاده میشود و مصرف خام برگ و ساقه آن به صورت سالاد و همراه با سرکه برای درد کلیه مفید است.
* ضماد ریشه خرفه برای رفع زگیل پوستی استفاده میشود.
* ضماد خرفه بر روی پیشانی سبب از بین رفتن سردرد و دردهای میگرنی میشود.
* گفتنی است؛ گیاه خرفه در دامپزشکی برای درمان بیماری‌های تب‌دار و برای خنک کردن بدن، دفع سموم و تصفیه خون به صورت پودر و جوشانده استفاده میشود.
* این گیاه در بیماران آسمی اثر گشاد کننده مجاری تنفسی و پایین آورنده قند خون را دارد و خاصیت تقویت عضلات قلبی و ضد توموری نیز در آن دیده شده است.
* برگ و ساقه‌ی خرفه مسکن صفرا است و حرارت خون و کبد و معده را تسکین می‌دهد و برای تسکین حدت تب‌های گرم و صفراوی و تسکین عطش و کنترل ترشح ادرار در مورد بیماری دیابت مفید است.
* در مواردی که چرک از سینه آید قطع می‌کند و برای خرد کردن سنگ مثانه و ازدیاد ترشح بول مفید است، یعنی مدر است.
* جویدن برگ آن به مقدار کم، کندی دندان را رفع می‌کند (که از خوردن میوه ترش و یا علت دیگری ایجاد شده باشد) و زیاد جویدن آن کندی دندان ایجاد می‌کند.
* از عصاره آن برای التهاب‌های گرم چشم با مالیدن در محل ملتهب استفاده میشود.
* ضماد برگ و ساقه آن با روغن گل سرخ برای تسکین سردردهای گرم و ورم‌های گرم نافع است و با آرد جو برای جرب نافع است.
خرفه سبزی
* ضماد برگ و ساقه آن به تنهایی برای تسکین حرارت اعضا و سوختگی آتش مفید است و اگر بر معده و کبد گذارند برای تسکین حرارت آنها مفید است و اگر با حنا تهیه شود و بر کف دست و پا گذارده شود برای حرارت و پیسی‌های دست و پا در صورت تکرار مفید خواهد بود.
* اشتها را کاهش می‌دهد و اسراف در خوردن آن، نور چشم را نقصان می‌دهد.
* افراد سرد مزاج باید آن را با نعناع و کرفس بخورند.
امام صادق (ع) می فرمایند: بر روی زمین سبزی خوردنی شریف‌تر از آن نیست و سبزی خوردنی حضرت فاطمه (س) است و عقل را زیاد می‌کند.
اخیراً پژوهشگران دانشگاه تبریز موفق به شناسایی قابلیت استفاده از گونه‌ای علف هرز شدند که بنا به گفته آنان میتواند از این پس به عنوان منبعی جدید برای استخراج روغن خوراکی به چرخه صنایع غذایی کشور وارد شود. این گیاه ناشناخته خرفه نام دارد که گویا منبعی غنی از اسیدهای چرب غیر اشباع، به خصوص امگا۳ تلقی میشود.
خرفه در فهرست گیاهان خوراکی نیست و در کشاورزی به عنوان علف هرز شناخته میشود، ولی آنچه این گیاه را متمایز می‌کند، وجود اسید چرب امگا۳ زیاد در برگ آن (قسمت رویشی) است. البته دیگر گیاهان مثل کلزا یا بذر کتان نیز امگا۳۳ دارند، ولی این ماده در بذرهای آنها یافت میشود. حدود ۷۰۰ درصد اسیدهای چرب تشکیل‌دهنده روغن آن غیر اشباع بوده و حدود ۵۰ درصد آن را تنها اسید چرب امگا۳۳ تشکیل می‌دهد.
استفاده از اسیدهای چرب غیر اشباع موجب کاهش کلسترول خون میشود. منبع اصلی اسید چرب امگاا۳ روغن ماهی است، ولی منابع گیاهی نیز حاوی اسیدهای چرب غیر اشباع شده‌اند. امروز از گیاهانی مثل بادام زمینی، کلزا، آفتابگردان، ذرت و هسته انگور روغن استخراج میشود، ولی از خرفه در دنیا روغن استخراج نمی‌شود.
علاوه بر وجود امگا۳ در قسمت رویشی آن، مواد معدنی مثل منیزیم، پتاسیم، کلسیم و همچنین ویتامین ث (۱۶ میلی‌گرم در ۱۰۰ گرم ماده‌تر) به مقدار زیاد در بافت‌های آن وجود دارد. غنی بودن از اکسیدان‌ها (رنگ قرمز ساقه) از دیگر مزیت‌های این گیاه است. خرفه سرشار از بتاکاروتن (پیش ساز ویتامین آ)، B1 و B2 نیز می‌باشد.
مقدار روغن کل در برگ پایین است که بهتر است از برگ‌های آن به صورت تازه خوری به عنوان مناسب‌ترین سبزی و از بذرهای آن که حدود ۲۰ – ۱۵ درصد روغن دارد، به عنوان منبع استحصال روغن استفاده شود. حتی اگر روغن این گیاه با روغن‌های دیگر مخلوط شود، کیفیت آنها را از لحاظ ارزش غذایی افزایش خواهد داد و این امر به سلامت جامعه کمک خواهد کرد.
بذر خرفه موجود در فروشگاه قابل خوردن و روغن گیری نمی باشد .
* فراموش نکنید ارزش غذایی این سبزی به مراتب بیشتر از بعضی سبزیجات معمول است بنابراین، توصیه به تازه‌خوری برگ‌های این سبزی با ماست یا اضافه کردن چند گرم از آن به سالاد مناسب خواهد بود. همچنین میتوانید آن را با سرکه با آبغوره نیز میل کنید.
* قسمت‌های هوایی جوان گیاه را میتوان به صورت بورانی نیز استفاده کرد که برای درست کردن بورانی، برگ‌ها و قسمت‌های هوایی این گیاه را با مقداری آب می‌جوشانند، سپس آنها را صاف کرده و به آن مقداری پیازداغ و تخم مرغ اضافه می‌کنند.
* مقدار خوراک از آب برگ ساقه آن ۴۰ گرم که با ۸ گرم نبات یا شکر مخلوط کرده و خورده میشود.
* از خواص تخم خرفه میتوان به تصفیه کنندگی خون، رفع التهابات گوارشی، رفع سرفه و تسکین دهنده تشنگی اشاره کرد.
* از تخم خرفه همچنین در شیرینی پزی و برای تزئین، به خصوص تزئین شیرینی نان برنجی استفاده میشود.
* تخم خرفه تقویت کننده قوای عمومی بدن است.
* تخم گیاه خاصیت ضد کرم، به خصوص علیه کرم کدو دارد.
در تحقیقی توسط مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان اثر ضد اضطرابی عصارهٔ آبی تخم خرفه در موش‌های سوری اثبات گردید.
در بررسی‌های پیشین این مرکز نیز خواص ضد تشنجی و ضد دردی عصاره هیدروالکلی خرفهگزارش گردیده‌است.
خاقانی:
زمینها که سیه تر ز تخم پرپهن است چو تخم پرپهن آرد برون سپید لعاب
طیان (از فرهنگ اسدی نخجوانی):کسی را کو تو بینی درد سرفه بفرمایش تو آب دوغ و خرفه
برای خرید بذر خرفه ابتدا تعداد مورد نظر را انتخاب کنید و سپس افزودن به سبد خرید را بزنید.
منبع :تبیان ، ویکی پدیا فارسی، گلس گاردن
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه شما *
فروشگاه گلس گاردن آماده دریافت پیشنهادات و انتقادات سازنده شما می باشد
*** فروشگاه گلس گاردن فعال بوده و پذیرای سفارشات شما خریداران محترم می باشد و سفارشات همانند روال سابق از طریق شرکت پست ارسال خواهد شد*** خرید بالای 150 هزار تومان شامل ارسال رایگان می باشد*** رد کردن
ثبت نام رایگان و آسان است!
تیغنی ها به آن پرپین میگویند
پَرپَهَن (پرپین) (نام علمی: Portulaca oleracea) گیاهی است از سرده خُرفِه یک‌ساله با برگ‌های ضخیم آبدار سبز با ساقه‌های قرمز و گلهای زرد یا سفید کوچک و تخم‌های سیاه ریز که خواص دارویی دارند.
پرپهن وحشی علف‌هرزی است آبدار که در شرایط گرم و خشک به خوبی رشد می‌کند و توسط بذر و نیز در صورت مرطوب بودن خاک توسط قطعات ساقه تکثیر می‌یابد.
پرپهن خاک‌های شل و غنی شنی را ترجیح می‌دهد، اما میتواند در دامنه گسترده‌ای از خاک‌ها و شرایط اقلیمی مختلف رشد کند. این گیاه آنقدر گوشتی است که میتواند پس از قطع شدن همچنان زنده بماند و حتی بذر تولید کند و به همین دلیل از بین بردن و کنترل آن بسیار دشوار است.
تکثیر پرپهن از طریق کاشت بذر آن صورت می‌گیرد. بذر را مستقیماً در مزرعهٔ اصلی در ماه‌های اردیبهشت تا تیر ماه می‌کارند.
خاک مزرعه باید غنی باشد و چون احتیاج به آب زیادی دارد، آبیاری آن باید مرتباً صورت گیرد.
خرفه سبزی
در ایران معمولاً پرپهن را می‌کارند، ولی نوع وحشی‌اش نیز در مناطق شمالی ایران، در اطراف رشت، لاهیجان، تهران، تفرش و اراک به‌طور خودرو میروید و در استان‌های جنوبی از جمله استان بوشهر بعنوان یک سبزی بسیار پرکاربرد کاشته و با انواع غذاها از جمله نوعی ماهی حشینه شور آب‌نمک‌آوری شده یا ماهی نمک‌سود استفاده میشود.
نکته جالب نام این گیاه است که در استان خوزستان بسیار کاشت میشود و تیغنی ها به آن پرپین نیز می گویند
در فارسی و عربی:
بخله، بخیله، بقلة فاطمه، بقلةالزهراء، بقلةالمبارکه، بقلهٔ لینه، بَلبن، بوخِل، بوخِله، بیخله، بیخیله، تورک، چَکوک، ختفرج، خرفه، خسیب، خفرج، دندان سا، رجله، زریرا، عرفج، عرفجین، فرفحیز، فرفخیز، فَرفَه، فَرفَهن، فرفین، فرفینه، فرفیه، قینا، کف، کلنک، کلنکک، گیاه نمناک، مویز آب، وَشفنگ، وَشینَگ، فرفخ، قرفه، غرفه، قلفه، غلفه، پرگو، دگان تِیژکَره (کردی کلهری)
خرفه نام گیاهی است و آنرا بپارسی پرپهن گویند و معرب آن خرفج است و آن بعربی به بقلةالحمقاء معروف است. گویند در اصل بقلةالزهراء بوده و معاندان اهل بیت آنرا برگردانده بقلةالحمقاء خوانده‌اند.[۱]
وجه تسمیهٔ حمقاء آن است که در مسیل و وادی‌ها و رودخانه‌ها و جاهای نمناک بیجا میروید و اختصاص به محلی ندارد[۲]
طبیعت پرپهن سرد و تر است. قابض و مدر است، مسکن صفراست و حرارت خون و کبد و معده را تسکین می‌دهد.
پرپهن در رفع سر درد، تسکین عطش، قطع هر نوع خونریزی، خرد کردن سنگ مثانه، کاهش سرفه و سوزش مجرای ادرار و مثانه و روده‌ها و بواسیر مفید است.
تخم پرپهن ضد کرم کدو است و عصارهٔ ساقه و برگ آن برای بیماری کبد و درد کلیه مفید است. برگ آن دارای ویتامین ث است.
برای اسهال و سوزاک و ترشحات سفید مهبل مفید است و برای بچه‌ها مسهل است. تصفیه کنندهٔ خون، تب بر و ضد سم است.
استعمال خارجی: شیرهٔ گیاه یا له شده آن برای تحلیل ورم و تومور و التیام زخم‌های شدید سوختگی، بواسیر، بیماری‌های پوستی (چون خارش و جرب)، تحلیل آبسه، گزیدگی نیش حشرات، عقرب و مار گزیدگی مفید است.
پژوهش‌های جدید دانشمندان نشان داده‌است که در پرپهن اسید چرب اومگا ۳ وجود دارد، این همان چربی معروفی است که در روغن ماهی یافت میشود و عامل مؤثری در کاهش کلسترول و فشار خون است.
در تحقیقی توسط مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان اثر ضد اضطرابی عصارهٔ آبی تخم پرپهن در موش‌های سوری اثبات گردید.
در بررسی‌های پیشین این مرکز نیز خواص ضد تشنجی و ضد دردی عصاره هیدروالکلی پرپهن گزارش گردیده‌است.[۳]
[۸]
خاقانی:
طیان (از فرهنگ اسدی نخجوانی):
مؤسسه تحقیقاتی پژوهشی و اطلاع‌رسانی طعام اسرار
پرپهن-لغت‌نامه دهخدا
گیاه نمناک-لغت‌نامه دهخدا
خرفه-لغت‌نامه دهخدا
See text
خُرفه‌ایان (Portulacaceae) تیره‌ای از میخک‌سانان علفی یا درختچه‌ای با حدود بیست سرده و ۵۸۰ گونه که پراکنش جهانی دارند، اما بیشتر در مناطق نیمه‌خشک نیمکره جنوبی مثل آفریقا و استرالیا و آمریکای جنوبی می‌رویند.
جلبک سبز
رویان‌داران (embryophytes)
†Nematophytes
گیاهان گروه بزرگی از گونه‌های زنده شامل موجوداتی مانند درختان، علفها، سرخس‌ها و خزه‌گیان است.
گیاهان موجوداتی عالی هستند که به حیات کمک می‌کنند و در کشاورزی مؤثر هستند. تعریف کلمهٔ گیاه دشوار است. اگرچه گیاه‌شناسان محدودهٔ رده‌بندی گیاهان را تعریف کرده‌اند، مرزهای تعیین‌کننده رده‌بندی گیاهان بسیار اختصاصی تر از تعاریف رایج گیاه است. گیاهانی که ما هر روز با آنها مواجه هستیم، معمولاً متعلق به گروه گیاهان آوندی می‌باشند. ما گیاه را به عنوان یک موجود زنده یوکاریوت و دارای تعداد زیادی سلول تعریف می‌کنیم که عموماً فاقد اندام‌های حسی یا حرکت ارادی بوده و در صورت رشد کامل، دارای ریشه، ساقه و برگ می‌باشند. اما از نظر گیاه‌شناسی فقط گیاه آوندی دارای ریشه، ساقه و برگ است. تعریف فراگیرتر گیاه: هر آنچه فتواتوتروف می‌باشد؛ یعنی غذای خودش را از مواد خام غیرآلی و نور خورشید تولید کند. برای فردی که بر نقش خاصی که گیاهان در یک اکوسیستم بازی می‌کنند متمرکز شود این تعریف غیر منطقی نیست. اما در بین فتواتوتروف‌ها، پروکاریوت‌هایی (پیش هسته) مخصوصاً باکتری‌های فتواتوتروف و سیانوفیت‌ها وجود دارند. سیانوفیت‌ها را گاهی اوقات، جلبک‌های سبز آبی می‌نامند. در اینجا این مشکل به‌وجود می‌آید که بیشتر مردم از جمله گیاه‌شناسان قدیمی، قارچ خوراکی را هم گیاه می‌نامند، در صورتی‌که قارچ خوراکی اندام باردهی قارچ می‌باشد (حوزه قارچها)، و اصلاً فتواتوتروف نبوده، بلکه گندخوار (saprophytic) می‌باشد و چندین گونه گیاهان گل دار، قارچها و باکتری‌ها وجود دارند که انگلی هستند.
خرفه سبزی
ما قادر به ارائه پاسخی مطمئن نیستیم. فهرست خصوصیاتی که حوزهٔ رده‌بندی گیاهان را از سایر حوزه‌های زیست‌شناسی جدا می‌کند حداقل یک تعریف فنی ارائه می‌کند اما این تعریف موردپسند همگان قرار نمی‌گیرد؛ بنابراین تعریف اصطلاح گیاه همیشه به معنی بیشتر موجودات زنده طبقه‌بندی شده در محدودهٔ رده‌بندی گیاهان می‌باشد. مثلاً اگر جلبک‌های سبز به وضوح گیاهانی جزو رده‌بندی گیاهان هستند، پس بیشتر مردم اکثر خزه‌های دریایی را هم که از آغازیان هستند، جزو جلبک‌های سبز در نظر می‌گیرند. مشکل عدم وجود دقت یا توافق که در تعریف گیاه وجود دارد یکی از گفته‌های مورد تفاهم است که اغلب در مقالات با آن مواجه می‌شوند.
ممکن است گیاهان بر مبنای الگوهای رشد فصلی‌شان مرتب شوند. البته گیاهان ساده مثل جلبک‌ها دوران زندگی کوتاهی دارند و اصطلاحات زیر در مورد آنها به‌کار نمی‌رود اما جمعیت جلبک‌ها عموماً فصلی هستند.
سالانه: زندگی و تولید مثل در یک فصل رشد و نمو.
دوسالانه: زندگی در دو فصل رشد و نمو که تولیدمثل معمولاً در سال دوم اتفاق می‌افتد.
چند ساله: زندگی در سالهای رشد و نمو طولانی؛ ادامه به تولید مثل در یک مرحله،گیاهان آوندی یا (غیر چوبی) هستند ویا چوبی. گیاه چوبی ممکن است درختانی باشند با یک یا چند تنه و شاخه که روی زمین بوجود می‌آیند ویا درختچه‌هایی باشند بدون تنه، با شاخه‌هایی که نزدیک سطح زمین قرار دارند.
همچنین ممکن است گیاهان بر اساس چگونگی کاربردشان طبقه‌بندی شوند. گیاهان غذایی از جمله میوه‌ها، سبزیجات، گیاهان دارویی و ادویه‌ها می‌باشند.
طرح تاریخ گیاهان زمین مشابه مهره‌داران آن است، با امواجی از انقراض‌ها و جانشینی‌ها و پیدایش تصادفی اشکال تازه برای غلبه بر محیط. در دورهٔ دونین، زمانی که جنگل‌های اولیه پدید آمدند، ابتدا مجموعهٔ گیاهان دم‌اسبی، پنجه‌گرگی‌ها و سرخس‌ها گسترش یافتند و گیای (فلورای) غالب زمین را به وجود آوردند. این گیاهان به‌وسیلهٔ هاگ تولید مثل می‌کردند و آب و هوای مرطوب را ترجیح می‌دادند.[۱۷]
انرژی لازم برای نگهداری جانوران دریایی اولیه باید نخست توسط زیستمندان فتوسنتزکننده تأمین شده باشد، و هنوز هم عمدتاً توسط این زیستمندان تأمین می‌گردد، ولی زمانی در اواخر دوران پرکامبرین جلبک‌های دریایی پرسلولی تکامل یافتند. در مورد گوناگونی یا فراوانی این گیاهان اطلاعات چندانی دردست نیست؛ آنها قاعدتاً به اجتماعات بی‌مهرگان تنها زیستمندان کوچکی اضافه کرده‌اند و ممکن است مستقیماً توسط زیستمندان دیگر خورده شده باشند.[۱۸]
باکتری‌های خاک، قارچها و اشکال گیاهی پست احتمالاً در دروهٔ کامبرین روی زمین سکنی گزیده‌اند، و شاید حاشیهٔ مرداب‌ها و خلیج‌ها به انواع گیاهان پرطاقت و نیمه‌آبزی کمک کرده باشد؛ ولی، نخستین راسته‌های گیاهان غیر آبزی که نوادگان آنها عناصر اصلی گیاهی خشکی را تشکیل می‌دهند، در دورهٔ سیلورین پدید آمده‌اند. گیاهان اولیه از مرداب‌ها و باتلاق‌ها به مناطق مسکونی خشک واقع در زمین‌های کوهپایه‌ای گسترش یافتند. با گسترش کمربند سبز زمین، جانوران در حاشیه آن را تعقیب کردند: بندپایان و احتمالاً کرم‌ها، که از خرده‌های گیاهان و سرانجام از خود گیاهان تغذیه می‌کردند، از این جانوران بودند. بدین‌ترتیب برای نگهداری از جمعیت‌های چهارپایان بزرگ که در طی دورهٔ پیدایش یافتند، روی خشکی انواع شکار وجود داشت.[۱۸]
گیاهانی که دارای دانه و گرده هستند، در دورهٔ دونین تکامل یافتند. آنها در طی دورهٔ کربنیفر شاخه-شاخه شدند؛ در دورهٔ پرمین دودمانی به‌نام مخروطیان (کاج‌ها) آغاز به گسترش کرد که در دوران میانه‌زیستی گیای غالب خشکی شد. چیرگی مخروطیان با پیدایش آب و هوای خشک همراه بود.[۱۸]
تحول دیگری که در اواخر دورهٔ کرتاس روی داد، گسترش ناگهانی گیاهان گلدار برای غلبه بر قلمرو خشکی بود. (امروزه حدود ۰۰۰، ۲۵۰ گونه گیاه گلدار وجود دارد) به‌نظر می‌رسد نخستین گیاهان گلدار گونه‌های خودرو و فرصت‌طلبی بوده‌اند که برای تولید مثل سریع سازگاری یافتند. تخصص‌یابی‌های تولید مثلی، شامل تکوین گل‌ها و پیدایش دستگاه‌های گرده‌افشانی حشره‌ای، به گیاهان گلدار امتیازی عمومی در مقابل مخروطیان بخشید.[۱۸]
جزئیات گوناگونی و وفور گونه‌های گیاهی طی دوران‌های دیرینه‌زیستی و میانه‌زیستی تا اندازهٔ زیادی ناشناخته مانده‌است. دگرگونی عمده‌ای که در عناصر غالب گیای زمین روی می‌داد، همانند همان چیزی بود که در مورد جانوران هم اتفاق می‌افتاد، ولی از قرار معلوم این تغییرات مربوط به رخدادهایی نبودند که جانوران را مورد تأثیر قرار می‌دادند. مثلاً، گیاهان گلدار مدت‌ها پیش از اینکه دایناسورها منقرض شوند، به‌خوبی تثبیت شده بودند. افزون بر این، چند موج انقراض چهارپایان که در دوران میانه‌زیستی روی داد، در تاریخ گیاهان تا جایی که امروزه می‌دانیم منعکس نشده‌است.[۱۸]
نخل پالمیرای آسیایی
The fruits of Palmyra Palm tree, نخل پالمیرای آسیایی (locally called Thaati Munjelu) sold in a market at Guntur, India.
Turmeric rhizome
Sweet potato, Ipomoea batatas, Maui Nui Botanical Garden
Pandanus amaryllifolius
California Papaya
Carica papaya, cultivar ‘Sunset’
Cymbopogon citratus, lemon grass, oil grass
Pachyrhizus erosus bulb-root. Situgede, Bogor, West Java, Indonesia.
Fuji (apple)
Sprouting shoots of Sauropus androgynus
Cocos nucifera
Solenostemon scutellarioides
خرفه سبزی
>
