قلیان یکی از تفریحات بسیاری از جوانان محسوب می شود، اما بهتر است با محتویات قلیان ها و خطرات ناشی از آن آشنا شوید شاید نظرتان در مورد این تفریح عوض شد
استفاده از قلیان به عنوان یک تفریح و سرگرمی! چیزی نیست که فقط در ایران موجب نگرانی باشد زیرا در سایر نقاط جهان نیز استعمال این شکل از دخانیات به عنوان یک چالش سلامت مدنظر نهادهای مرتبط قرار دارد. عمق این نگرانی زمانی بیشتر می شود که می بینیم گروه های سنی پایین تر جوامع یا بهتر بگوئیم بطور خاص نوجوانان و جوانان جذب آن می شوند. البته مکانیسم جذبی که بدان اشاره شد از مسیر تبلیغات گسترده و کشف طعم های جذاب برای تنباکوی قلیان دنبال می شود تا تضمین کننده یک گردش مالی تضمین شده، برای تولیدکنندگان آن باشد.هر روز یک طعم به انواع تنباکوهای قلیانی در فروشگاههای تخصصی! یا سوپرمارکت ها اضافه می شود که از انواع میوه ها گرفته تا آدامس، بستنی، شکلات و هر چیز دیگر که در حالت خوراکی خود برای مصرف کننده جذاب است، را شامل می شود به عبارت دیگر تمام خوراکی های جذاب بویژه برای نسل جوان جامعه یک معادل در شکل تنباکوی قلیان نیز دارد! حال آنکه این خلاقیت طعمی! و افزودن شده آن به تنباکو موجب افزایش چند برابری زیان این محصولات در مقایسه با تنباکوی سنتی می شود.در ادامه مطلب ابتدا نگاهی به نگرانی هایی که در رابطه با مصرف تنباکوهای میوه ای و طعم دار وجود دارد، خواهیم داشت:
افرادی که قلیان مصرف می کنند در معرض خطر بسیاری از بیماری های مشابه با افراد سیگاری قرار دارند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
مصرف قلیان طعم‌دار می تواند خطر ابتلا به سرطان های دهان، مری، ریه، و معده را به میزان بیشتری افزایش دهد. قلیان های طعم‌دار می توانند موجب رشد سریع‌تر سلول های سرطانی در بخش های مذکور شوند.
استفاده از قلیان همچنین با کاهش عملکرد و بیماری های ریه و قلب مانند بیماری مزمن انسدادی ریه، برونشیت، بیماری قلبی و حمله قلبی مرتبط است.تنباکو قلیون میوه ای
پیری زودرس پوست یکی دیگر از آثار منفی مصرف قلیان طعم‌دار بر سلامت انسان است زیرا دود تنباکو می تواند مقدار اکسیژنی که به پوست می رسد را کاهش دهد و همچنین سموم موجود در آن اثر منفی بر سلامت پوست دارند.
دود دست دوم قلیان طعم‌دار به رغم بوی خوش آن! نیز خطرناک است. استنشاق دود دست دوم قلیان همانند دود دست دوم سیگار به معنای جذب سموم سرطان‌زا است.
مصرف قلیان می تواند موجب گسترش بیماری ها نیز شود. مصرف قلیان بیشتر به صورت خانوادگی و گروهی انجام می شود و گاهی اوقات چند نفر از یک بخش دهانی یکسان استفاده می کنند و بر همین اساس سرماخوردگی و عفونت های دیگر، از جمله تبخال های دهانی، و عفونت های دستگاه تنفسی به راحتی می توانند به افراد دیگر سرایت کنند.
جذب مواد مضر ناشی از مصرف قلیان طعم دار می تواند اثر منفی بر باروری انسان داشته باشد.در این بخش یک اینفوگرافی از دپارتمان سلامت عمومی کالیفرنیا را مشاهده می کنید که بیانگر نگرانی موجود و شناسایی آثار افزایش گرایش به انواع تنباکوی طعم دار در کشور آمریکا است:
خاورمیانه و به طور خاص کشور هند خاستگاه قلیان است و قدمت استفاده از آن در این منطقه به چند قرن باز می گردد. به دلیل عطر و طعم تند و قوی تنباکو، استفاده از قلیان در گذشته های دور بیشتر بین افراد پیر و مسن رایج بود. اما با افزودن مواد معطر به تنباکو قلیان و تلطیف عطر و طعم آن، استفاده از آن در کشورهای مختلف جهان و به ویژه بین جوانان از محبوبیت بیشتری برخوردار شده است.در اوایل دهه 1600 میلادی، حکیم عبدل فتح، یک پزشک هندی، قلیان را اختراع کرد. وی به اشتباه بر این باور بود که خطرات سلامت دود تنباکو با عبور از آب پیش از استنشاق به حداقل می رسد.در دهه 1990، تنباکو طعم‌دار در کشورهای شرق مدیترانه محبوب شد و مصرف قلیان از آنجا به سراسر جهان گسترش یافت.تنباکو قلیان اغلب با ملاس، پالپ میوه، یا عسل شیرین می شود و با طعم دهنده های اضافه مانند نارگیل، نعناع، قهوه و میوه های دیگر همراه است. این طعم دهنده ها طعم و بوی تنباکو را شیرین و ملایم می سازند و آن را به گزینه ای جذاب، به ویژه برای افراد جوان تبدیل می کنند.باوری اشتباه وجود دارد که دود قلیان فاقد نیکوتین و سموم دیگری است که از تنباکو سرچشمه می گیرند. اگرچه دود سرد شده با آب قلیان با بافت ریه مهربان‌تر است، اما سمیت آن تغییر نکرده و مواد شیمیایی سرطان‌زای موجود در تنباکو قلیان به واسطه این فرآیند تصفیه نمی شوند.
باوری اشتباه وجود دارد که دود قلیان فاقد نیکوتین و سموم دیگری است که از تنباکو سرچشمه می گیرند. اگرچه دود سرد شده با آب قلیان با بافت ریه مهربان‌تر است، اما سمیت آن تغییر نکرده و مواد شیمیایی سرطان‌زای موجود در تنباکو قلیان به واسطه این فرآیند تصفیه نمی شوند.دود قلیان حاوی بسیاری از مواد شیمیایی مضر مشابه با دود سیگار است که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
برخی تولیدکنندگان محصولات تنباکو قلیان مدعی هستند که محصول آنها فاقد قیر است، اما این اطلاعات گمراه کننده است. حقیقت این است که هیچ تنباکوی تا زمانی که نسوزد یا در مورد تنباکو قلیان در معرض حرارت قرار نگیرد، حاوی قیر نیست. این تفاوت موجب شده برخی بر این باور باشند که سمیت قیر قلیان ممکن است کمتر از قیر سیگار باشد که البته درست نیست.افزون بر این، زغالی که برای حرارت دادن به تنباکو استفاده می شود، حاوی مونوکسید کربن، فلزات، و دیگر عوامل سرطان‌زا مانند هیدروکربن های پلی‌آروماتیک است که سطح خطر دیگری برای مصرف کنندگان قلیان ایجاد می کند.
با توجه به برند، یک سیگار معمولی حاوی 7 تا 22 میلی گرم نیکوتین است که حدود 1 میلی گرم توسط فرد سیگاری جذب می شود. یک قلیان معمولی معادل یک بسته 20 نخی سیگار نیکوتین دارد. نیکوتین یک ماده مخدر اعتیادآور است، از این رو، استفاده از قلیان می تواند به اندازه سیگار کشیدن اعتیادآور باشد.افراد سیگاری 500 تا 600 میلی لیتر دود در 20 پکی که به سیگار می زنند، استنشاق می کنند. اگر آنها قلیان مصرف کنند که معمولا 45 تا یک ساعت طول می کشد، تقریبا 90 هزار میلی لیتر دود استنشاق می کنند و تا 200 پک می زنند.در مقایسه با سیگار سنتی، دود قلیان تقریبا شش برابر مونوکسید کربن و 46 برابر قیر بیشر دارد و افرادی که قلیان مصرف می کنند ممکن است حجم بیشتری از این سموم را دریافت کنند زیرا استنشاق از طریق قلیان به پک زدن بیشتر برای مدت زمان طولانی‌تر نیاز دارد.بنابر ارزیابی های صورت گرفته، فرد در یک نوبت مصرف قلیان و با توجه به این که هر چند وقت یک بار قلیان می کشد می تواند تقریبا به اندازه مشابه با کشیدن 2 تا 10 سیگار در روز، نیکوتین و دیگر مواد شیمیایی دریافت کند.
بیشتر بدانید : قلیان با گاز خنده آور چه خطراتی برای سلامت دارد؟
بیشتر بدانید : مراقب قلیانی که شیشه به توتون آن اضافه شده است باشید!
گردآوری : گروه سلامت سیمرغseemorgh.com/healthمنبع : asriran.com
All Rights Reserved – © 2019 | باز نشر مطالب پورتال سیمرغ تنها با ذکر نام و آدرس seemorgh.com مجاز می باشد.
قلیان وسیله‌ای آبی برای استعمال تنباکو است که در خاورمیانه، آسیای مرکزی و شمال آفریقا متداول است. بنابر شواهد موجود، قلیان از ایران به سایر نقاط جهان ازجمله هند و مصر راه یافت.[۱] در فارسی، به صورت قالیان (در عربی غلیون به معنای پیپ) نیز ثبت شده و گاه نارگیلی نیز نامیده شده‌است. در افغانستان، به کل مجموعه قلیان، چلم نیز می‌گویند.[۲]
در کشورهای عربی، به نام شیشه و نارجیلة معروف است و در شبه قاره به حقّه معروف است. قلیان برای استفاده از دود حاصل از تماس زغال گداخته و تنباکو است که به این عمل «کشیدن قلیان» می‌گویند.
بررسی ۵۴۲ مطالعهٔ علمی در زمینهٔ قلیان نشان می‌دهد که در مقایسه با کشیدن یک عدد سیگار، کشیدن یک قلیان حدوداً ۱۲ برابر بیش تر از دود، ۵ برابر بیش تر از قیر، ۲ برابر بیش تر نیکوتین، و ۲ برابر بیشتر منواکسید کربن وارد بدن میکند و به ازای هر ۴۵ دقیقه تا یک ساعت کشیدن قلیان، به اندازه ۵ بسته سیگار، دود وارد بدن انسان میکند.[۳][۴]
قلیان به صورت سنّتی از چندین جز تشکیل شده که در دانشنامه ایرانی ها چنین ذکر شده‌است.
یکی از روش‌های درمانی که کاربرد زیادی در طبّ جامع ایران داشته‌است، هدایت دارو به موضعی است که درد و بیماری در آن جا ریشه دوانده‌است. از جمله وسایلی که می‌توان از طریق آن چنین شیوه درمانی را پیاده‌سازی کرد، قلیان و چُپُق بوده‌است.مثلا، برای از بین بردن عفونت که باید مرزنگوش به آن ناحیه برسد، آن را به شکل تنباکو خیس می کنند. فردی که طبیعت ریه اش به گرمی و خشکی می‌خورد، مرزنگوش را با قلیان می‌کشید. هم چنین، عرقیات گیاهان دارویی مانند نعنا، اکالیپتوس یا بادرنجبویه را می‌توان گرم کرد و در جام ریخت. از قطعات شنگرف در حقه برای درمان عفونت ریوی و عفونت سینوزیت می‌توان بهره برد.
بنا به نوشتهٔ سیریل الگود (اگر چه وی مأخذ خود را ذکر نکرده‌است)، «اولین بار ابوالفتح گیلانی (متوفی ۱۵۸۸) پزشک ایرانیِ دربار اکبر اول، سلطان مراغه بود که دودِ تنباکو را از یک ظرف آب عبور داد تا آن را خالص‌تر و سرد نماید و از این طریق قلیان که در شبه قاره به حقّه معروف است را ابداع نمود»، اما از سوی دیگر، یک رباعی از اهلی شیرازی (درگذشته در ۱۵۳۵) به استفاده از قلیان اشاره میکند. از این رو، پیشینهٔ استفاده از قلیان را می‌توان حدّاقل به دوران شاه طهماسب یکم صفوی بازگرداند و روایت ابوالفتح گیلانی را می‌توان شاهدی بر معرفی قلیان در شبه قاره هند دانست که در ایران استفاده می شده‌است.[۱]
در سفرنامه تاورنیه که در زمان سلطنت شاه صفی، شاه عباس دوم و شاه سلیمان مجموعا 9 بار به ایران سفر کرد، چنین آمده است: «ایرانیان چنان به تنباکو معتادند که ممکن نیست از آن چشم بپوشند. معمولا نخستین وسیله پذیرایی در هر خانه‌ای قلیان و قهوه است.»
تنباکو قلیون میوه ای
به گزارش فرارو، گرایش مردم ایران به قهوه‌خانه‌ها مدتی است بیشتر شده‌است و ۳۷ درصد زنان ایرانی حداقل یکبار مصرف قلیان را تجربه کرده‌اند، کشیدن قلیان در سفره خانه‌های سنتی برای زنان ایرانی نیز مجاز است و روزانه تعداد زیادی از زنان قلیان مصرف می‌کنند که این تعداد روز به روز در حال افزایش است.[۵]
بنابر گزارش ایسنا در سال ۱۳۹۱، امروزه، هزینهٔ ماهیانهٔ سرانهٔ مصرف قلیان در ایران حدود ۲۱۵ میلیارد تومان است.[۶]
بنا بر دانشنامه ایرانیکا، تاریخ دقیق اولین استفاده از قلیان مشخص نیست. اولین تصویر از قلیانی را که هنرمندان ایرانی کشیده اند، احتمالاً تصویر نشمی کماندار کار رضا عباسی، نقاش مشهور دربار شاه عباس بزرگ است که تا اواخر نیمه اول قرن یازدهم هجری می زیسته است.
سیاحان اروپایی که به ایران سفر کرده‌اند از جمله تاورنیه که در دوران صفویه به ایران آمد به قلیان و کشیدن تنباکو در ایران اشاره کرده‌اند. از جمله وی نوشته‌است که «ایرانیان تنباکو را با دستگاهی کاملاً اختصاصی می‌کشند. در کوزه گلی دهان گشادی به قطر سه انگشت، تنه قلیانی از چوب یا نقره که سوراخی در وسط دارد قرار می‌دهند، و بر سر آن مقدار تنباکوی نم‌دار با کمی آتش می‌گذارند، و در زیر قلیان سوراخ ممتدی است که، در حالی که نفس را بالا می‌کشند، دود تنباکو با شدت از امتداد سوراخ پایین آمده و داخل آب که به رنگهای مختلف می آمی‌زد داخل میشود. این کوزه مرتباً تا نصفه آب دارد. دود که در آب است به سطح می‌آید و هنگامیکه نفس را بالا می‌کشند، از نی قلیان دود به دهان وارد میشود. به واسطه آبی که به قلیان می‌ریزند دود تنباکو تصفیه میشود و کمتر ضرر می‌رساند. والا با این همه قلیان که می‌کشند، مقاومت برای آنها غیرممکن است. ایرانیان زن و مرد، به طوری از جوانی عادت به کشیدن تنباکو کرده‌اند، که کاسبی که باید روزی پنج شاهی خرج کند، سه شاهی آن را به مصرف تنباکو می‌رسانند. می‌گویند اگر تنباکو نمی‌داشتیم چطور ممکن بود کیف و دماغ داشته باشیم.»
اولئاریوس نیز که در سال ۱۰۴۶ در ایران بوده می‌نویسد «چندین گونه ظرف قلیان در ایران ساخته می‌شد: شیشه‌ای، کوزه‌ای، از جوز هندی (نارگیله) و کدوئی که تا نیمه آب می‌شد و گاهی در آن عطر می‌ریختند».
شاردن، دیگر سیاح دوران صفوی، در سفرنامه خود می‌نویسد که شاه عباس بسیار کوشید تا از استعمال قلیان در بین مردم جلوگیری کند. برای این کار، روزی، در مجلس رسمی دستور داد که به جای تنباکو قلیان مهمانان را با پهن چاق کنند، و سپس در حالی که آنان مشغول کشیدن قلیان خود بودند گفت که، این تنباکو را که وزیر همدان برای من فرستاده‌است و ادعا میکند که بهترین تنباکوی دنیاست، چگونه است؟ آنان همگی از این تنباکو تعریف کردند. آنگاه شاه خطاب به آنان گفت «مرده شوی چیزی را ببرد که نمی‌توان آن را از پهن تشخیص داد». سرانجام کار، مخالفت شاه عباس بزرگ با تنباکو به تحریم آن منجر شد، و هنگامی که در گرجستان متوجه این موضوع شد که سربازانِ او پول خود را صرف کشیدن تنباکو و توتون می‌کنند آن را غدقن کرد، و تجّاری را که توتون و تنباکو به اردوگاه آورده بودند با تنباکوی خود یک جا سوختند، و سربازانی نیز که مرتکب کشیدن توتون و تنباکو می‌شدند، بینی و لبانشان را می‌بریدند.
قلیان در دوران قاجار بخشی از ضرورت های زندگی بود. اشراف و بزرگان در خانه‌های خود انواع قلیان نگه داری می‌کردند که بعضی هایشان جواهرکاری شده بودند. واقعهٔ قیام تنباکو در دوران قاجار در نتیجهٔ فتوایی بود که میرزا حسن شیرازی مبنی بر تحریم مصرف و فروش تنباکو اعلام کرد.
در ایران، انواع تنباکو مانند تنباکوی بنیاد، خوانسار، برازجان، کاشان، بوشهر و غیره دیده میشود که بیشتر آنها به نام شهرهایی است که تنباکو در آنجا کشت میشود. همچنین در دهه‌های اخیر تنباکو با طعم‌های میوه‌ای نیز به بازار عرضه میشود که به صورت صنعتی تولید می‌شوند. طبق بررسی‌های به عمل آمده قلیان اگر با تنباکوهای میوه‌ای (توتون‌هایی که به روش شیمیایی به عمل آمده و دود آن بوی میوه می‌دهد) به عمل آمده باشد خطرناک و ضرر آن از ضرر سیگار بیشتر است.[۷] چون دودی که وارد ریه میشود دودی است که محصول مواد شیمیایی می‌باشد.
تنباکوی میوه‌ای نیز چند سالی است که به دست اعراب تولید شده اند و با انواع اسانس و طعم‌های گونا گون در دسترس همگان است؛ حتی در کشورهای دیگر. البته، به گفته پزشکان این نوع تنباکو از بدترین نوع برگ توتون تهیه شده که در کارخانه‌ها معمولاً دور ریز تولیدات آن ها است، ولی به واسطه مواد شیمیایی معطر و بسته‌بندی‌های پُر زرق و برق آن ها را با نام تنباکوی میوه‌ای در ایران و نام عربی معسل در کشورهای عربی به فروش می‌رسانند. استعمال قلیان میوه‌ای در برخی شهرها و کشورهای اروپایی همه گیر شده و خیلی از جوانان اروپایی قلیان میوه‌ای را به عنوان تفریح انتخاب کرده و ساعتی را در کافی شاپ برای سرو قلیان اختصاص می‌دهند.
کمیتهٔ فتوای شورای ملی امور اسلامی کشور مالزی پس از بحث و بررسی‌های فراوان در تیر ۱۳۹۲ اعلام کرد که استفاده از قلیان برای مسلمانان حرام است.
عبدال شوکور حسین، رئیس این کمیته گفته:
پس از شنیدن نظرات متخصصان و کارشناسان وزارت بهداشت و بررسی شواهد علمی و پزشکی در داخل و خارج از کشور در خصوص مضرات قلیان، کمیته تصمیم گرفت تا قلیان را برای مسلمانان ممنوع کند. وی توضیح داد که استفاده از قلیان می‌تواند بر روی سلامتی فرد، رشد اقتصاد ملی و همچنین شکل‌گیری نسل‌های بعدی تأثیرات مخربی داشته باشد.[۸]
قلیان هندی
مردی نشسته با قلیان. گرفته شده بین سال‌های ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۵
کریم‌خان زند در حال کشیدن قلیان
آتش‌گردان قلیان
قلیان برای سلامتی انسان بسیار مضر است.به طوریکه عوارض یک کام قلیان با مصرف چندین نخ سیگار برابری میکند.طعم قلیان دارای ماده ای به نام گلیسیرین است و دود حاصل از سوختن تنباکو و گلیسیرین آسیبهای فراوانی را به ریه افراد وارد میکند…تنباکوی قلیان دارای هزاران ماده شیمیایی خطرناک و سرطان زا است
قلیان وسیله‌ای آبی برای استعمال تنباکو است که در خاورمیانه، آسیای مرکزی و شمال آفریقا متداول است. بنابر شواهد موجود، قلیان از ایران به سایر نقاط جهان ازجمله هند و مصر راه یافت.[۱] در فارسی، به صورت قالیان (در عربی غلیون به معنای پیپ) نیز ثبت شده و گاه نارگیلی نیز نامیده شده‌است. در افغانستان، به کل مجموعه قلیان، چلم نیز می‌گویند.[۲]
در کشورهای عربی، به نام شیشه و نارجیلة معروف است و در شبه قاره به حقّه معروف است. قلیان برای استفاده از دود حاصل از تماس زغال گداخته و تنباکو است که به این عمل «کشیدن قلیان» می‌گویند.
بررسی ۵۴۲ مطالعهٔ علمی در زمینهٔ قلیان نشان می‌دهد که در مقایسه با کشیدن یک عدد سیگار، کشیدن یک قلیان حدوداً ۱۲ برابر بیش تر از دود، ۵ برابر بیش تر از قیر، ۲ برابر بیش تر نیکوتین، و ۲ برابر بیشتر منواکسید کربن وارد بدن میکند و به ازای هر ۴۵ دقیقه تا یک ساعت کشیدن قلیان، به اندازه ۵ بسته سیگار، دود وارد بدن انسان میکند.[۳][۴]
قلیان به صورت سنّتی از چندین جز تشکیل شده که در دانشنامه ایرانی ها چنین ذکر شده‌است.
یکی از روش‌های درمانی که کاربرد زیادی در طبّ جامع ایران داشته‌است، هدایت دارو به موضعی است که درد و بیماری در آن جا ریشه دوانده‌است. از جمله وسایلی که می‌توان از طریق آن چنین شیوه درمانی را پیاده‌سازی کرد، قلیان و چُپُق بوده‌است.مثلا، برای از بین بردن عفونت که باید مرزنگوش به آن ناحیه برسد، آن را به شکل تنباکو خیس می کنند. فردی که طبیعت ریه اش به گرمی و خشکی می‌خورد، مرزنگوش را با قلیان می‌کشید. هم چنین، عرقیات گیاهان دارویی مانند نعنا، اکالیپتوس یا بادرنجبویه را می‌توان گرم کرد و در جام ریخت. از قطعات شنگرف در حقه برای درمان عفونت ریوی و عفونت سینوزیت می‌توان بهره برد.
بنا به نوشتهٔ سیریل الگود (اگر چه وی مأخذ خود را ذکر نکرده‌است)، «اولین بار ابوالفتح گیلانی (متوفی ۱۵۸۸) پزشک ایرانیِ دربار اکبر اول، سلطان مراغه بود که دودِ تنباکو را از یک ظرف آب عبور داد تا آن را خالص‌تر و سرد نماید و از این طریق قلیان که در شبه قاره به حقّه معروف است را ابداع نمود»، اما از سوی دیگر، یک رباعی از اهلی شیرازی (درگذشته در ۱۵۳۵) به استفاده از قلیان اشاره میکند. از این رو، پیشینهٔ استفاده از قلیان را می‌توان حدّاقل به دوران شاه طهماسب یکم صفوی بازگرداند و روایت ابوالفتح گیلانی را می‌توان شاهدی بر معرفی قلیان در شبه قاره هند دانست که در ایران استفاده می شده‌است.[۱]
در سفرنامه تاورنیه که در زمان سلطنت شاه صفی، شاه عباس دوم و شاه سلیمان مجموعا 9 بار به ایران سفر کرد، چنین آمده است: «ایرانیان چنان به تنباکو معتادند که ممکن نیست از آن چشم بپوشند. معمولا نخستین وسیله پذیرایی در هر خانه‌ای قلیان و قهوه است.»
تنباکو قلیون میوه ای
به گزارش فرارو، گرایش مردم ایران به قهوه‌خانه‌ها مدتی است بیشتر شده‌است و ۳۷ درصد زنان ایرانی حداقل یکبار مصرف قلیان را تجربه کرده‌اند، کشیدن قلیان در سفره خانه‌های سنتی برای زنان ایرانی نیز مجاز است و روزانه تعداد زیادی از زنان قلیان مصرف می‌کنند که این تعداد روز به روز در حال افزایش است.[۵]
بنابر گزارش ایسنا در سال ۱۳۹۱، امروزه، هزینهٔ ماهیانهٔ سرانهٔ مصرف قلیان در ایران حدود ۲۱۵ میلیارد تومان است.[۶]
بنا بر دانشنامه ایرانیکا، تاریخ دقیق اولین استفاده از قلیان مشخص نیست. اولین تصویر از قلیانی را که هنرمندان ایرانی کشیده اند، احتمالاً تصویر نشمی کماندار کار رضا عباسی، نقاش مشهور دربار شاه عباس بزرگ است که تا اواخر نیمه اول قرن یازدهم هجری می زیسته است.
سیاحان اروپایی که به ایران سفر کرده‌اند از جمله تاورنیه که در دوران صفویه به ایران آمد به قلیان و کشیدن تنباکو در ایران اشاره کرده‌اند. از جمله وی نوشته‌است که «ایرانیان تنباکو را با دستگاهی کاملاً اختصاصی می‌کشند. در کوزه گلی دهان گشادی به قطر سه انگشت، تنه قلیانی از چوب یا نقره که سوراخی در وسط دارد قرار می‌دهند، و بر سر آن مقدار تنباکوی نم‌دار با کمی آتش می‌گذارند، و در زیر قلیان سوراخ ممتدی است که، در حالی که نفس را بالا می‌کشند، دود تنباکو با شدت از امتداد سوراخ پایین آمده و داخل آب که به رنگهای مختلف می آمی‌زد داخل میشود. این کوزه مرتباً تا نصفه آب دارد. دود که در آب است به سطح می‌آید و هنگامیکه نفس را بالا می‌کشند، از نی قلیان دود به دهان وارد میشود. به واسطه آبی که به قلیان می‌ریزند دود تنباکو تصفیه میشود و کمتر ضرر می‌رساند. والا با این همه قلیان که می‌کشند، مقاومت برای آنها غیرممکن است. ایرانیان زن و مرد، به طوری از جوانی عادت به کشیدن تنباکو کرده‌اند، که کاسبی که باید روزی پنج شاهی خرج کند، سه شاهی آن را به مصرف تنباکو می‌رسانند. می‌گویند اگر تنباکو نمی‌داشتیم چطور ممکن بود کیف و دماغ داشته باشیم.»
اولئاریوس نیز که در سال ۱۰۴۶ در ایران بوده می‌نویسد «چندین گونه ظرف قلیان در ایران ساخته می‌شد: شیشه‌ای، کوزه‌ای، از جوز هندی (نارگیله) و کدوئی که تا نیمه آب می‌شد و گاهی در آن عطر می‌ریختند».
شاردن، دیگر سیاح دوران صفوی، در سفرنامه خود می‌نویسد که شاه عباس بسیار کوشید تا از استعمال قلیان در بین مردم جلوگیری کند. برای این کار، روزی، در مجلس رسمی دستور داد که به جای تنباکو قلیان مهمانان را با پهن چاق کنند، و سپس در حالی که آنان مشغول کشیدن قلیان خود بودند گفت که، این تنباکو را که وزیر همدان برای من فرستاده‌است و ادعا میکند که بهترین تنباکوی دنیاست، چگونه است؟ آنان همگی از این تنباکو تعریف کردند. آنگاه شاه خطاب به آنان گفت «مرده شوی چیزی را ببرد که نمی‌توان آن را از پهن تشخیص داد». سرانجام کار، مخالفت شاه عباس بزرگ با تنباکو به تحریم آن منجر شد، و هنگامی که در گرجستان متوجه این موضوع شد که سربازانِ او پول خود را صرف کشیدن تنباکو و توتون می‌کنند آن را غدقن کرد، و تجّاری را که توتون و تنباکو به اردوگاه آورده بودند با تنباکوی خود یک جا سوختند، و سربازانی نیز که مرتکب کشیدن توتون و تنباکو می‌شدند، بینی و لبانشان را می‌بریدند.
قلیان در دوران قاجار بخشی از ضرورت های زندگی بود. اشراف و بزرگان در خانه‌های خود انواع قلیان نگه داری می‌کردند که بعضی هایشان جواهرکاری شده بودند. واقعهٔ قیام تنباکو در دوران قاجار در نتیجهٔ فتوایی بود که میرزا حسن شیرازی مبنی بر تحریم مصرف و فروش تنباکو اعلام کرد.
در ایران، انواع تنباکو مانند تنباکوی بنیاد، خوانسار، برازجان، کاشان، بوشهر و غیره دیده میشود که بیشتر آنها به نام شهرهایی است که تنباکو در آنجا کشت میشود. همچنین در دهه‌های اخیر تنباکو با طعم‌های میوه‌ای نیز به بازار عرضه میشود که به صورت صنعتی تولید می‌شوند. طبق بررسی‌های به عمل آمده قلیان اگر با تنباکوهای میوه‌ای (توتون‌هایی که به روش شیمیایی به عمل آمده و دود آن بوی میوه می‌دهد) به عمل آمده باشد خطرناک و ضرر آن از ضرر سیگار بیشتر است.[۷] چون دودی که وارد ریه میشود دودی است که محصول مواد شیمیایی می‌باشد.
تنباکوی میوه‌ای نیز چند سالی است که به دست اعراب تولید شده اند و با انواع اسانس و طعم‌های گونا گون در دسترس همگان است؛ حتی در کشورهای دیگر. البته، به گفته پزشکان این نوع تنباکو از بدترین نوع برگ توتون تهیه شده که در کارخانه‌ها معمولاً دور ریز تولیدات آن ها است، ولی به واسطه مواد شیمیایی معطر و بسته‌بندی‌های پُر زرق و برق آن ها را با نام تنباکوی میوه‌ای در ایران و نام عربی معسل در کشورهای عربی به فروش می‌رسانند. استعمال قلیان میوه‌ای در برخی شهرها و کشورهای اروپایی همه گیر شده و خیلی از جوانان اروپایی قلیان میوه‌ای را به عنوان تفریح انتخاب کرده و ساعتی را در کافی شاپ برای سرو قلیان اختصاص می‌دهند.
کمیتهٔ فتوای شورای ملی امور اسلامی کشور مالزی پس از بحث و بررسی‌های فراوان در تیر ۱۳۹۲ اعلام کرد که استفاده از قلیان برای مسلمانان حرام است.
عبدال شوکور حسین، رئیس این کمیته گفته:
پس از شنیدن نظرات متخصصان و کارشناسان وزارت بهداشت و بررسی شواهد علمی و پزشکی در داخل و خارج از کشور در خصوص مضرات قلیان، کمیته تصمیم گرفت تا قلیان را برای مسلمانان ممنوع کند. وی توضیح داد که استفاده از قلیان می‌تواند بر روی سلامتی فرد، رشد اقتصاد ملی و همچنین شکل‌گیری نسل‌های بعدی تأثیرات مخربی داشته باشد.[۸]
قلیان هندی
مردی نشسته با قلیان. گرفته شده بین سال‌های ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۵
کریم‌خان زند در حال کشیدن قلیان
آتش‌گردان قلیان
قلیان برای سلامتی انسان بسیار مضر است.به طوریکه عوارض یک کام قلیان با مصرف چندین نخ سیگار برابری میکند.طعم قلیان دارای ماده ای به نام گلیسیرین است و دود حاصل از سوختن تنباکو و گلیسیرین آسیبهای فراوانی را به ریه افراد وارد میکند…تنباکوی قلیان دارای هزاران ماده شیمیایی خطرناک و سرطان زا است
قلیان وسیله‌ای آبی برای استعمال تنباکو است که در خاورمیانه، آسیای مرکزی و شمال آفریقا متداول است. بنابر شواهد موجود، قلیان از ایران به سایر نقاط جهان ازجمله هند و مصر راه یافت.[۱] در فارسی، به صورت قالیان (در عربی غلیون به معنای پیپ) نیز ثبت شده و گاه نارگیلی نیز نامیده شده‌است. در افغانستان، به کل مجموعه قلیان، چلم نیز می‌گویند.[۲]
در کشورهای عربی، به نام شیشه و نارجیلة معروف است و در شبه قاره به حقّه معروف است. قلیان برای استفاده از دود حاصل از تماس زغال گداخته و تنباکو است که به این عمل «کشیدن قلیان» می‌گویند.
بررسی ۵۴۲ مطالعهٔ علمی در زمینهٔ قلیان نشان می‌دهد که در مقایسه با کشیدن یک عدد سیگار، کشیدن یک قلیان حدوداً ۱۲ برابر بیش تر از دود، ۵ برابر بیش تر از قیر، ۲ برابر بیش تر نیکوتین، و ۲ برابر بیشتر منواکسید کربن وارد بدن میکند و به ازای هر ۴۵ دقیقه تا یک ساعت کشیدن قلیان، به اندازه ۵ بسته سیگار، دود وارد بدن انسان میکند.[۳][۴]
قلیان به صورت سنّتی از چندین جز تشکیل شده که در دانشنامه ایرانی ها چنین ذکر شده‌است.
یکی از روش‌های درمانی که کاربرد زیادی در طبّ جامع ایران داشته‌است، هدایت دارو به موضعی است که درد و بیماری در آن جا ریشه دوانده‌است. از جمله وسایلی که می‌توان از طریق آن چنین شیوه درمانی را پیاده‌سازی کرد، قلیان و چُپُق بوده‌است.مثلا، برای از بین بردن عفونت که باید مرزنگوش به آن ناحیه برسد، آن را به شکل تنباکو خیس می کنند. فردی که طبیعت ریه اش به گرمی و خشکی می‌خورد، مرزنگوش را با قلیان می‌کشید. هم چنین، عرقیات گیاهان دارویی مانند نعنا، اکالیپتوس یا بادرنجبویه را می‌توان گرم کرد و در جام ریخت. از قطعات شنگرف در حقه برای درمان عفونت ریوی و عفونت سینوزیت می‌توان بهره برد.
بنا به نوشتهٔ سیریل الگود (اگر چه وی مأخذ خود را ذکر نکرده‌است)، «اولین بار ابوالفتح گیلانی (متوفی ۱۵۸۸) پزشک ایرانیِ دربار اکبر اول، سلطان مراغه بود که دودِ تنباکو را از یک ظرف آب عبور داد تا آن را خالص‌تر و سرد نماید و از این طریق قلیان که در شبه قاره به حقّه معروف است را ابداع نمود»، اما از سوی دیگر، یک رباعی از اهلی شیرازی (درگذشته در ۱۵۳۵) به استفاده از قلیان اشاره میکند. از این رو، پیشینهٔ استفاده از قلیان را می‌توان حدّاقل به دوران شاه طهماسب یکم صفوی بازگرداند و روایت ابوالفتح گیلانی را می‌توان شاهدی بر معرفی قلیان در شبه قاره هند دانست که در ایران استفاده می شده‌است.[۱]
در سفرنامه تاورنیه که در زمان سلطنت شاه صفی، شاه عباس دوم و شاه سلیمان مجموعا 9 بار به ایران سفر کرد، چنین آمده است: «ایرانیان چنان به تنباکو معتادند که ممکن نیست از آن چشم بپوشند. معمولا نخستین وسیله پذیرایی در هر خانه‌ای قلیان و قهوه است.»
تنباکو قلیون میوه ای
به گزارش فرارو، گرایش مردم ایران به قهوه‌خانه‌ها مدتی است بیشتر شده‌است و ۳۷ درصد زنان ایرانی حداقل یکبار مصرف قلیان را تجربه کرده‌اند، کشیدن قلیان در سفره خانه‌های سنتی برای زنان ایرانی نیز مجاز است و روزانه تعداد زیادی از زنان قلیان مصرف می‌کنند که این تعداد روز به روز در حال افزایش است.[۵]
بنابر گزارش ایسنا در سال ۱۳۹۱، امروزه، هزینهٔ ماهیانهٔ سرانهٔ مصرف قلیان در ایران حدود ۲۱۵ میلیارد تومان است.[۶]
بنا بر دانشنامه ایرانیکا، تاریخ دقیق اولین استفاده از قلیان مشخص نیست. اولین تصویر از قلیانی را که هنرمندان ایرانی کشیده اند، احتمالاً تصویر نشمی کماندار کار رضا عباسی، نقاش مشهور دربار شاه عباس بزرگ است که تا اواخر نیمه اول قرن یازدهم هجری می زیسته است.
سیاحان اروپایی که به ایران سفر کرده‌اند از جمله تاورنیه که در دوران صفویه به ایران آمد به قلیان و کشیدن تنباکو در ایران اشاره کرده‌اند. از جمله وی نوشته‌است که «ایرانیان تنباکو را با دستگاهی کاملاً اختصاصی می‌کشند. در کوزه گلی دهان گشادی به قطر سه انگشت، تنه قلیانی از چوب یا نقره که سوراخی در وسط دارد قرار می‌دهند، و بر سر آن مقدار تنباکوی نم‌دار با کمی آتش می‌گذارند، و در زیر قلیان سوراخ ممتدی است که، در حالی که نفس را بالا می‌کشند، دود تنباکو با شدت از امتداد سوراخ پایین آمده و داخل آب که به رنگهای مختلف می آمی‌زد داخل میشود. این کوزه مرتباً تا نصفه آب دارد. دود که در آب است به سطح می‌آید و هنگامیکه نفس را بالا می‌کشند، از نی قلیان دود به دهان وارد میشود. به واسطه آبی که به قلیان می‌ریزند دود تنباکو تصفیه میشود و کمتر ضرر می‌رساند. والا با این همه قلیان که می‌کشند، مقاومت برای آنها غیرممکن است. ایرانیان زن و مرد، به طوری از جوانی عادت به کشیدن تنباکو کرده‌اند، که کاسبی که باید روزی پنج شاهی خرج کند، سه شاهی آن را به مصرف تنباکو می‌رسانند. می‌گویند اگر تنباکو نمی‌داشتیم چطور ممکن بود کیف و دماغ داشته باشیم.»
اولئاریوس نیز که در سال ۱۰۴۶ در ایران بوده می‌نویسد «چندین گونه ظرف قلیان در ایران ساخته می‌شد: شیشه‌ای، کوزه‌ای، از جوز هندی (نارگیله) و کدوئی که تا نیمه آب می‌شد و گاهی در آن عطر می‌ریختند».
شاردن، دیگر سیاح دوران صفوی، در سفرنامه خود می‌نویسد که شاه عباس بسیار کوشید تا از استعمال قلیان در بین مردم جلوگیری کند. برای این کار، روزی، در مجلس رسمی دستور داد که به جای تنباکو قلیان مهمانان را با پهن چاق کنند، و سپس در حالی که آنان مشغول کشیدن قلیان خود بودند گفت که، این تنباکو را که وزیر همدان برای من فرستاده‌است و ادعا میکند که بهترین تنباکوی دنیاست، چگونه است؟ آنان همگی از این تنباکو تعریف کردند. آنگاه شاه خطاب به آنان گفت «مرده شوی چیزی را ببرد که نمی‌توان آن را از پهن تشخیص داد». سرانجام کار، مخالفت شاه عباس بزرگ با تنباکو به تحریم آن منجر شد، و هنگامی که در گرجستان متوجه این موضوع شد که سربازانِ او پول خود را صرف کشیدن تنباکو و توتون می‌کنند آن را غدقن کرد، و تجّاری را که توتون و تنباکو به اردوگاه آورده بودند با تنباکوی خود یک جا سوختند، و سربازانی نیز که مرتکب کشیدن توتون و تنباکو می‌شدند، بینی و لبانشان را می‌بریدند.
قلیان در دوران قاجار بخشی از ضرورت های زندگی بود. اشراف و بزرگان در خانه‌های خود انواع قلیان نگه داری می‌کردند که بعضی هایشان جواهرکاری شده بودند. واقعهٔ قیام تنباکو در دوران قاجار در نتیجهٔ فتوایی بود که میرزا حسن شیرازی مبنی بر تحریم مصرف و فروش تنباکو اعلام کرد.
در ایران، انواع تنباکو مانند تنباکوی بنیاد، خوانسار، برازجان، کاشان، بوشهر و غیره دیده میشود که بیشتر آنها به نام شهرهایی است که تنباکو در آنجا کشت میشود. همچنین در دهه‌های اخیر تنباکو با طعم‌های میوه‌ای نیز به بازار عرضه میشود که به صورت صنعتی تولید می‌شوند. طبق بررسی‌های به عمل آمده قلیان اگر با تنباکوهای میوه‌ای (توتون‌هایی که به روش شیمیایی به عمل آمده و دود آن بوی میوه می‌دهد) به عمل آمده باشد خطرناک و ضرر آن از ضرر سیگار بیشتر است.[۷] چون دودی که وارد ریه میشود دودی است که محصول مواد شیمیایی می‌باشد.
تنباکوی میوه‌ای نیز چند سالی است که به دست اعراب تولید شده اند و با انواع اسانس و طعم‌های گونا گون در دسترس همگان است؛ حتی در کشورهای دیگر. البته، به گفته پزشکان این نوع تنباکو از بدترین نوع برگ توتون تهیه شده که در کارخانه‌ها معمولاً دور ریز تولیدات آن ها است، ولی به واسطه مواد شیمیایی معطر و بسته‌بندی‌های پُر زرق و برق آن ها را با نام تنباکوی میوه‌ای در ایران و نام عربی معسل در کشورهای عربی به فروش می‌رسانند. استعمال قلیان میوه‌ای در برخی شهرها و کشورهای اروپایی همه گیر شده و خیلی از جوانان اروپایی قلیان میوه‌ای را به عنوان تفریح انتخاب کرده و ساعتی را در کافی شاپ برای سرو قلیان اختصاص می‌دهند.
کمیتهٔ فتوای شورای ملی امور اسلامی کشور مالزی پس از بحث و بررسی‌های فراوان در تیر ۱۳۹۲ اعلام کرد که استفاده از قلیان برای مسلمانان حرام است.
عبدال شوکور حسین، رئیس این کمیته گفته:
پس از شنیدن نظرات متخصصان و کارشناسان وزارت بهداشت و بررسی شواهد علمی و پزشکی در داخل و خارج از کشور در خصوص مضرات قلیان، کمیته تصمیم گرفت تا قلیان را برای مسلمانان ممنوع کند. وی توضیح داد که استفاده از قلیان می‌تواند بر روی سلامتی فرد، رشد اقتصاد ملی و همچنین شکل‌گیری نسل‌های بعدی تأثیرات مخربی داشته باشد.[۸]
قلیان هندی
مردی نشسته با قلیان. گرفته شده بین سال‌های ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۵
کریم‌خان زند در حال کشیدن قلیان
آتش‌گردان قلیان
قلیان برای سلامتی انسان بسیار مضر است.به طوریکه عوارض یک کام قلیان با مصرف چندین نخ سیگار برابری میکند.طعم قلیان دارای ماده ای به نام گلیسیرین است و دود حاصل از سوختن تنباکو و گلیسیرین آسیبهای فراوانی را به ریه افراد وارد میکند…تنباکوی قلیان دارای هزاران ماده شیمیایی خطرناک و سرطان زا است
قلیان وسیله‌ای آبی برای استعمال تنباکو است که در خاورمیانه، آسیای مرکزی و شمال آفریقا متداول است. بنابر شواهد موجود، قلیان از ایران به سایر نقاط جهان ازجمله هند و مصر راه یافت.[۱] در فارسی، به صورت قالیان (در عربی غلیون به معنای پیپ) نیز ثبت شده و گاه نارگیلی نیز نامیده شده‌است. در افغانستان، به کل مجموعه قلیان، چلم نیز می‌گویند.[۲]
در کشورهای عربی، به نام شیشه و نارجیلة معروف است و در شبه قاره به حقّه معروف است. قلیان برای استفاده از دود حاصل از تماس زغال گداخته و تنباکو است که به این عمل «کشیدن قلیان» می‌گویند.
بررسی ۵۴۲ مطالعهٔ علمی در زمینهٔ قلیان نشان می‌دهد که در مقایسه با کشیدن یک عدد سیگار، کشیدن یک قلیان حدوداً ۱۲ برابر بیش تر از دود، ۵ برابر بیش تر از قیر، ۲ برابر بیش تر نیکوتین، و ۲ برابر بیشتر منواکسید کربن وارد بدن میکند و به ازای هر ۴۵ دقیقه تا یک ساعت کشیدن قلیان، به اندازه ۵ بسته سیگار، دود وارد بدن انسان میکند.[۳][۴]
قلیان به صورت سنّتی از چندین جز تشکیل شده که در دانشنامه ایرانی ها چنین ذکر شده‌است.
یکی از روش‌های درمانی که کاربرد زیادی در طبّ جامع ایران داشته‌است، هدایت دارو به موضعی است که درد و بیماری در آن جا ریشه دوانده‌است. از جمله وسایلی که می‌توان از طریق آن چنین شیوه درمانی را پیاده‌سازی کرد، قلیان و چُپُق بوده‌است.مثلا، برای از بین بردن عفونت که باید مرزنگوش به آن ناحیه برسد، آن را به شکل تنباکو خیس می کنند. فردی که طبیعت ریه اش به گرمی و خشکی می‌خورد، مرزنگوش را با قلیان می‌کشید. هم چنین، عرقیات گیاهان دارویی مانند نعنا، اکالیپتوس یا بادرنجبویه را می‌توان گرم کرد و در جام ریخت. از قطعات شنگرف در حقه برای درمان عفونت ریوی و عفونت سینوزیت می‌توان بهره برد.
بنا به نوشتهٔ سیریل الگود (اگر چه وی مأخذ خود را ذکر نکرده‌است)، «اولین بار ابوالفتح گیلانی (متوفی ۱۵۸۸) پزشک ایرانیِ دربار اکبر اول، سلطان مراغه بود که دودِ تنباکو را از یک ظرف آب عبور داد تا آن را خالص‌تر و سرد نماید و از این طریق قلیان که در شبه قاره به حقّه معروف است را ابداع نمود»، اما از سوی دیگر، یک رباعی از اهلی شیرازی (درگذشته در ۱۵۳۵) به استفاده از قلیان اشاره میکند. از این رو، پیشینهٔ استفاده از قلیان را می‌توان حدّاقل به دوران شاه طهماسب یکم صفوی بازگرداند و روایت ابوالفتح گیلانی را می‌توان شاهدی بر معرفی قلیان در شبه قاره هند دانست که در ایران استفاده می شده‌است.[۱]
در سفرنامه تاورنیه که در زمان سلطنت شاه صفی، شاه عباس دوم و شاه سلیمان مجموعا 9 بار به ایران سفر کرد، چنین آمده است: «ایرانیان چنان به تنباکو معتادند که ممکن نیست از آن چشم بپوشند. معمولا نخستین وسیله پذیرایی در هر خانه‌ای قلیان و قهوه است.»
تنباکو قلیون میوه ای
به گزارش فرارو، گرایش مردم ایران به قهوه‌خانه‌ها مدتی است بیشتر شده‌است و ۳۷ درصد زنان ایرانی حداقل یکبار مصرف قلیان را تجربه کرده‌اند، کشیدن قلیان در سفره خانه‌های سنتی برای زنان ایرانی نیز مجاز است و روزانه تعداد زیادی از زنان قلیان مصرف می‌کنند که این تعداد روز به روز در حال افزایش است.[۵]
بنابر گزارش ایسنا در سال ۱۳۹۱، امروزه، هزینهٔ ماهیانهٔ سرانهٔ مصرف قلیان در ایران حدود ۲۱۵ میلیارد تومان است.[۶]
بنا بر دانشنامه ایرانیکا، تاریخ دقیق اولین استفاده از قلیان مشخص نیست. اولین تصویر از قلیانی را که هنرمندان ایرانی کشیده اند، احتمالاً تصویر نشمی کماندار کار رضا عباسی، نقاش مشهور دربار شاه عباس بزرگ است که تا اواخر نیمه اول قرن یازدهم هجری می زیسته است.
سیاحان اروپایی که به ایران سفر کرده‌اند از جمله تاورنیه که در دوران صفویه به ایران آمد به قلیان و کشیدن تنباکو در ایران اشاره کرده‌اند. از جمله وی نوشته‌است که «ایرانیان تنباکو را با دستگاهی کاملاً اختصاصی می‌کشند. در کوزه گلی دهان گشادی به قطر سه انگشت، تنه قلیانی از چوب یا نقره که سوراخی در وسط دارد قرار می‌دهند، و بر سر آن مقدار تنباکوی نم‌دار با کمی آتش می‌گذارند، و در زیر قلیان سوراخ ممتدی است که، در حالی که نفس را بالا می‌کشند، دود تنباکو با شدت از امتداد سوراخ پایین آمده و داخل آب که به رنگهای مختلف می آمی‌زد داخل میشود. این کوزه مرتباً تا نصفه آب دارد. دود که در آب است به سطح می‌آید و هنگامیکه نفس را بالا می‌کشند، از نی قلیان دود به دهان وارد میشود. به واسطه آبی که به قلیان می‌ریزند دود تنباکو تصفیه میشود و کمتر ضرر می‌رساند. والا با این همه قلیان که می‌کشند، مقاومت برای آنها غیرممکن است. ایرانیان زن و مرد، به طوری از جوانی عادت به کشیدن تنباکو کرده‌اند، که کاسبی که باید روزی پنج شاهی خرج کند، سه شاهی آن را به مصرف تنباکو می‌رسانند. می‌گویند اگر تنباکو نمی‌داشتیم چطور ممکن بود کیف و دماغ داشته باشیم.»
اولئاریوس نیز که در سال ۱۰۴۶ در ایران بوده می‌نویسد «چندین گونه ظرف قلیان در ایران ساخته می‌شد: شیشه‌ای، کوزه‌ای، از جوز هندی (نارگیله) و کدوئی که تا نیمه آب می‌شد و گاهی در آن عطر می‌ریختند».
شاردن، دیگر سیاح دوران صفوی، در سفرنامه خود می‌نویسد که شاه عباس بسیار کوشید تا از استعمال قلیان در بین مردم جلوگیری کند. برای این کار، روزی، در مجلس رسمی دستور داد که به جای تنباکو قلیان مهمانان را با پهن چاق کنند، و سپس در حالی که آنان مشغول کشیدن قلیان خود بودند گفت که، این تنباکو را که وزیر همدان برای من فرستاده‌است و ادعا میکند که بهترین تنباکوی دنیاست، چگونه است؟ آنان همگی از این تنباکو تعریف کردند. آنگاه شاه خطاب به آنان گفت «مرده شوی چیزی را ببرد که نمی‌توان آن را از پهن تشخیص داد». سرانجام کار، مخالفت شاه عباس بزرگ با تنباکو به تحریم آن منجر شد، و هنگامی که در گرجستان متوجه این موضوع شد که سربازانِ او پول خود را صرف کشیدن تنباکو و توتون می‌کنند آن را غدقن کرد، و تجّاری را که توتون و تنباکو به اردوگاه آورده بودند با تنباکوی خود یک جا سوختند، و سربازانی نیز که مرتکب کشیدن توتون و تنباکو می‌شدند، بینی و لبانشان را می‌بریدند.
قلیان در دوران قاجار بخشی از ضرورت های زندگی بود. اشراف و بزرگان در خانه‌های خود انواع قلیان نگه داری می‌کردند که بعضی هایشان جواهرکاری شده بودند. واقعهٔ قیام تنباکو در دوران قاجار در نتیجهٔ فتوایی بود که میرزا حسن شیرازی مبنی بر تحریم مصرف و فروش تنباکو اعلام کرد.
در ایران، انواع تنباکو مانند تنباکوی بنیاد، خوانسار، برازجان، کاشان، بوشهر و غیره دیده میشود که بیشتر آنها به نام شهرهایی است که تنباکو در آنجا کشت میشود. همچنین در دهه‌های اخیر تنباکو با طعم‌های میوه‌ای نیز به بازار عرضه میشود که به صورت صنعتی تولید می‌شوند. طبق بررسی‌های به عمل آمده قلیان اگر با تنباکوهای میوه‌ای (توتون‌هایی که به روش شیمیایی به عمل آمده و دود آن بوی میوه می‌دهد) به عمل آمده باشد خطرناک و ضرر آن از ضرر سیگار بیشتر است.[۷] چون دودی که وارد ریه میشود دودی است که محصول مواد شیمیایی می‌باشد.
تنباکوی میوه‌ای نیز چند سالی است که به دست اعراب تولید شده اند و با انواع اسانس و طعم‌های گونا گون در دسترس همگان است؛ حتی در کشورهای دیگر. البته، به گفته پزشکان این نوع تنباکو از بدترین نوع برگ توتون تهیه شده که در کارخانه‌ها معمولاً دور ریز تولیدات آن ها است، ولی به واسطه مواد شیمیایی معطر و بسته‌بندی‌های پُر زرق و برق آن ها را با نام تنباکوی میوه‌ای در ایران و نام عربی معسل در کشورهای عربی به فروش می‌رسانند. استعمال قلیان میوه‌ای در برخی شهرها و کشورهای اروپایی همه گیر شده و خیلی از جوانان اروپایی قلیان میوه‌ای را به عنوان تفریح انتخاب کرده و ساعتی را در کافی شاپ برای سرو قلیان اختصاص می‌دهند.
کمیتهٔ فتوای شورای ملی امور اسلامی کشور مالزی پس از بحث و بررسی‌های فراوان در تیر ۱۳۹۲ اعلام کرد که استفاده از قلیان برای مسلمانان حرام است.
عبدال شوکور حسین، رئیس این کمیته گفته:
پس از شنیدن نظرات متخصصان و کارشناسان وزارت بهداشت و بررسی شواهد علمی و پزشکی در داخل و خارج از کشور در خصوص مضرات قلیان، کمیته تصمیم گرفت تا قلیان را برای مسلمانان ممنوع کند. وی توضیح داد که استفاده از قلیان می‌تواند بر روی سلامتی فرد، رشد اقتصاد ملی و همچنین شکل‌گیری نسل‌های بعدی تأثیرات مخربی داشته باشد.[۸]
قلیان هندی
مردی نشسته با قلیان. گرفته شده بین سال‌های ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۵
کریم‌خان زند در حال کشیدن قلیان
آتش‌گردان قلیان
قلیان برای سلامتی انسان بسیار مضر است.به طوریکه عوارض یک کام قلیان با مصرف چندین نخ سیگار برابری میکند.طعم قلیان دارای ماده ای به نام گلیسیرین است و دود حاصل از سوختن تنباکو و گلیسیرین آسیبهای فراوانی را به ریه افراد وارد میکند…تنباکوی قلیان دارای هزاران ماده شیمیایی خطرناک و سرطان زا است
قلیان وسیله‌ای آبی برای استعمال تنباکو است که در خاورمیانه، آسیای مرکزی و شمال آفریقا متداول است. بنابر شواهد موجود، قلیان از ایران به سایر نقاط جهان ازجمله هند و مصر راه یافت.[۱] در فارسی، به صورت قالیان (در عربی غلیون به معنای پیپ) نیز ثبت شده و گاه نارگیلی نیز نامیده شده‌است. در افغانستان، به کل مجموعه قلیان، چلم نیز می‌گویند.[۲]
در کشورهای عربی، به نام شیشه و نارجیلة معروف است و در شبه قاره به حقّه معروف است. قلیان برای استفاده از دود حاصل از تماس زغال گداخته و تنباکو است که به این عمل «کشیدن قلیان» می‌گویند.
بررسی ۵۴۲ مطالعهٔ علمی در زمینهٔ قلیان نشان می‌دهد که در مقایسه با کشیدن یک عدد سیگار، کشیدن یک قلیان حدوداً ۱۲ برابر بیش تر از دود، ۵ برابر بیش تر از قیر، ۲ برابر بیش تر نیکوتین، و ۲ برابر بیشتر منواکسید کربن وارد بدن میکند و به ازای هر ۴۵ دقیقه تا یک ساعت کشیدن قلیان، به اندازه ۵ بسته سیگار، دود وارد بدن انسان میکند.[۳][۴]
قلیان به صورت سنّتی از چندین جز تشکیل شده که در دانشنامه ایرانی ها چنین ذکر شده‌است.
یکی از روش‌های درمانی که کاربرد زیادی در طبّ جامع ایران داشته‌است، هدایت دارو به موضعی است که درد و بیماری در آن جا ریشه دوانده‌است. از جمله وسایلی که می‌توان از طریق آن چنین شیوه درمانی را پیاده‌سازی کرد، قلیان و چُپُق بوده‌است.مثلا، برای از بین بردن عفونت که باید مرزنگوش به آن ناحیه برسد، آن را به شکل تنباکو خیس می کنند. فردی که طبیعت ریه اش به گرمی و خشکی می‌خورد، مرزنگوش را با قلیان می‌کشید. هم چنین، عرقیات گیاهان دارویی مانند نعنا، اکالیپتوس یا بادرنجبویه را می‌توان گرم کرد و در جام ریخت. از قطعات شنگرف در حقه برای درمان عفونت ریوی و عفونت سینوزیت می‌توان بهره برد.
بنا به نوشتهٔ سیریل الگود (اگر چه وی مأخذ خود را ذکر نکرده‌است)، «اولین بار ابوالفتح گیلانی (متوفی ۱۵۸۸) پزشک ایرانیِ دربار اکبر اول، سلطان مراغه بود که دودِ تنباکو را از یک ظرف آب عبور داد تا آن را خالص‌تر و سرد نماید و از این طریق قلیان که در شبه قاره به حقّه معروف است را ابداع نمود»، اما از سوی دیگر، یک رباعی از اهلی شیرازی (درگذشته در ۱۵۳۵) به استفاده از قلیان اشاره میکند. از این رو، پیشینهٔ استفاده از قلیان را می‌توان حدّاقل به دوران شاه طهماسب یکم صفوی بازگرداند و روایت ابوالفتح گیلانی را می‌توان شاهدی بر معرفی قلیان در شبه قاره هند دانست که در ایران استفاده می شده‌است.[۱]
در سفرنامه تاورنیه که در زمان سلطنت شاه صفی، شاه عباس دوم و شاه سلیمان مجموعا 9 بار به ایران سفر کرد، چنین آمده است: «ایرانیان چنان به تنباکو معتادند که ممکن نیست از آن چشم بپوشند. معمولا نخستین وسیله پذیرایی در هر خانه‌ای قلیان و قهوه است.»
تنباکو قلیون میوه ای
به گزارش فرارو، گرایش مردم ایران به قهوه‌خانه‌ها مدتی است بیشتر شده‌است و ۳۷ درصد زنان ایرانی حداقل یکبار مصرف قلیان را تجربه کرده‌اند، کشیدن قلیان در سفره خانه‌های سنتی برای زنان ایرانی نیز مجاز است و روزانه تعداد زیادی از زنان قلیان مصرف می‌کنند که این تعداد روز به روز در حال افزایش است.[۵]
بنابر گزارش ایسنا در سال ۱۳۹۱، امروزه، هزینهٔ ماهیانهٔ سرانهٔ مصرف قلیان در ایران حدود ۲۱۵ میلیارد تومان است.[۶]
بنا بر دانشنامه ایرانیکا، تاریخ دقیق اولین استفاده از قلیان مشخص نیست. اولین تصویر از قلیانی را که هنرمندان ایرانی کشیده اند، احتمالاً تصویر نشمی کماندار کار رضا عباسی، نقاش مشهور دربار شاه عباس بزرگ است که تا اواخر نیمه اول قرن یازدهم هجری می زیسته است.
سیاحان اروپایی که به ایران سفر کرده‌اند از جمله تاورنیه که در دوران صفویه به ایران آمد به قلیان و کشیدن تنباکو در ایران اشاره کرده‌اند. از جمله وی نوشته‌است که «ایرانیان تنباکو را با دستگاهی کاملاً اختصاصی می‌کشند. در کوزه گلی دهان گشادی به قطر سه انگشت، تنه قلیانی از چوب یا نقره که سوراخی در وسط دارد قرار می‌دهند، و بر سر آن مقدار تنباکوی نم‌دار با کمی آتش می‌گذارند، و در زیر قلیان سوراخ ممتدی است که، در حالی که نفس را بالا می‌کشند، دود تنباکو با شدت از امتداد سوراخ پایین آمده و داخل آب که به رنگهای مختلف می آمی‌زد داخل میشود. این کوزه مرتباً تا نصفه آب دارد. دود که در آب است به سطح می‌آید و هنگامیکه نفس را بالا می‌کشند، از نی قلیان دود به دهان وارد میشود. به واسطه آبی که به قلیان می‌ریزند دود تنباکو تصفیه میشود و کمتر ضرر می‌رساند. والا با این همه قلیان که می‌کشند، مقاومت برای آنها غیرممکن است. ایرانیان زن و مرد، به طوری از جوانی عادت به کشیدن تنباکو کرده‌اند، که کاسبی که باید روزی پنج شاهی خرج کند، سه شاهی آن را به مصرف تنباکو می‌رسانند. می‌گویند اگر تنباکو نمی‌داشتیم چطور ممکن بود کیف و دماغ داشته باشیم.»
اولئاریوس نیز که در سال ۱۰۴۶ در ایران بوده می‌نویسد «چندین گونه ظرف قلیان در ایران ساخته می‌شد: شیشه‌ای، کوزه‌ای، از جوز هندی (نارگیله) و کدوئی که تا نیمه آب می‌شد و گاهی در آن عطر می‌ریختند».
شاردن، دیگر سیاح دوران صفوی، در سفرنامه خود می‌نویسد که شاه عباس بسیار کوشید تا از استعمال قلیان در بین مردم جلوگیری کند. برای این کار، روزی، در مجلس رسمی دستور داد که به جای تنباکو قلیان مهمانان را با پهن چاق کنند، و سپس در حالی که آنان مشغول کشیدن قلیان خود بودند گفت که، این تنباکو را که وزیر همدان برای من فرستاده‌است و ادعا میکند که بهترین تنباکوی دنیاست، چگونه است؟ آنان همگی از این تنباکو تعریف کردند. آنگاه شاه خطاب به آنان گفت «مرده شوی چیزی را ببرد که نمی‌توان آن را از پهن تشخیص داد». سرانجام کار، مخالفت شاه عباس بزرگ با تنباکو به تحریم آن منجر شد، و هنگامی که در گرجستان متوجه این موضوع شد که سربازانِ او پول خود را صرف کشیدن تنباکو و توتون می‌کنند آن را غدقن کرد، و تجّاری را که توتون و تنباکو به اردوگاه آورده بودند با تنباکوی خود یک جا سوختند، و سربازانی نیز که مرتکب کشیدن توتون و تنباکو می‌شدند، بینی و لبانشان را می‌بریدند.
قلیان در دوران قاجار بخشی از ضرورت های زندگی بود. اشراف و بزرگان در خانه‌های خود انواع قلیان نگه داری می‌کردند که بعضی هایشان جواهرکاری شده بودند. واقعهٔ قیام تنباکو در دوران قاجار در نتیجهٔ فتوایی بود که میرزا حسن شیرازی مبنی بر تحریم مصرف و فروش تنباکو اعلام کرد.
در ایران، انواع تنباکو مانند تنباکوی بنیاد، خوانسار، برازجان، کاشان، بوشهر و غیره دیده میشود که بیشتر آنها به نام شهرهایی است که تنباکو در آنجا کشت میشود. همچنین در دهه‌های اخیر تنباکو با طعم‌های میوه‌ای نیز به بازار عرضه میشود که به صورت صنعتی تولید می‌شوند. طبق بررسی‌های به عمل آمده قلیان اگر با تنباکوهای میوه‌ای (توتون‌هایی که به روش شیمیایی به عمل آمده و دود آن بوی میوه می‌دهد) به عمل آمده باشد خطرناک و ضرر آن از ضرر سیگار بیشتر است.[۷] چون دودی که وارد ریه میشود دودی است که محصول مواد شیمیایی می‌باشد.
تنباکوی میوه‌ای نیز چند سالی است که به دست اعراب تولید شده اند و با انواع اسانس و طعم‌های گونا گون در دسترس همگان است؛ حتی در کشورهای دیگر. البته، به گفته پزشکان این نوع تنباکو از بدترین نوع برگ توتون تهیه شده که در کارخانه‌ها معمولاً دور ریز تولیدات آن ها است، ولی به واسطه مواد شیمیایی معطر و بسته‌بندی‌های پُر زرق و برق آن ها را با نام تنباکوی میوه‌ای در ایران و نام عربی معسل در کشورهای عربی به فروش می‌رسانند. استعمال قلیان میوه‌ای در برخی شهرها و کشورهای اروپایی همه گیر شده و خیلی از جوانان اروپایی قلیان میوه‌ای را به عنوان تفریح انتخاب کرده و ساعتی را در کافی شاپ برای سرو قلیان اختصاص می‌دهند.
کمیتهٔ فتوای شورای ملی امور اسلامی کشور مالزی پس از بحث و بررسی‌های فراوان در تیر ۱۳۹۲ اعلام کرد که استفاده از قلیان برای مسلمانان حرام است.
عبدال شوکور حسین، رئیس این کمیته گفته:
پس از شنیدن نظرات متخصصان و کارشناسان وزارت بهداشت و بررسی شواهد علمی و پزشکی در داخل و خارج از کشور در خصوص مضرات قلیان، کمیته تصمیم گرفت تا قلیان را برای مسلمانان ممنوع کند. وی توضیح داد که استفاده از قلیان می‌تواند بر روی سلامتی فرد، رشد اقتصاد ملی و همچنین شکل‌گیری نسل‌های بعدی تأثیرات مخربی داشته باشد.[۸]
قلیان هندی
مردی نشسته با قلیان. گرفته شده بین سال‌های ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۵
کریم‌خان زند در حال کشیدن قلیان
آتش‌گردان قلیان
قلیان برای سلامتی انسان بسیار مضر است.به طوریکه عوارض یک کام قلیان با مصرف چندین نخ سیگار برابری میکند.طعم قلیان دارای ماده ای به نام گلیسیرین است و دود حاصل از سوختن تنباکو و گلیسیرین آسیبهای فراوانی را به ریه افراد وارد میکند…تنباکوی قلیان دارای هزاران ماده شیمیایی خطرناک و سرطان زا است
این مقاله صرفا برای اطلاعات عمومی می باشد و سایت ما هیچ فعالیتی در زمینه قلیان و تنباکو ندارد
افراد حرفه ای در کشیدن قلیان می دانند که چه طعم هایی سبک و چه طعم هایی سنگین هستند و همچنین به بهترین طعم قلیان سبک نیز آگاهی دارند. سبک و سنگین بودن قلیان یعنی میزان احساس بعد از مصرف آن ، زیرا بعضی ها احساس شادابی و سر حالی دارند و بعضی دیگر احساس سردرد و سر گیجه می کنند و فشار خونشان به اصطلاح پایین می آید.
قلیان میوه ای به تازگی در قهوه خانه ها و کافی شاپ ها رواج فراوانی یافته و از طرفداران زیادی برخوردار است. در زیر به تعدادی از طعم های سبک و سنگین قلیان اشاره می کنیم.
نعناع ، لیمو ، طالبی ، پرتقال ، هلو ، خیار ، گلابی ، موز ، انگور سبز و بسته هایی در بازار به رنگهای ملایم ، عموما جزء تنباکوی سبک می باشند. البته لازم به ذکر است سبک ترین نوع تنباکوی میوه ای ، تنباکوی لیمویی و نعناعی می باشد که در انسان احساس آرامش بسیاری به وجود می آورد.
تنباکو قلیون میوه ای
طعم میوه ای دو سیب، سنگین ترین تنباکوی میوه ای بوده و در گروه تنباکوهای گرم به حساب می آید. در این تنباکو از مواد شیمیایی بیشتری استفاده شده است که در زمان مصرف، در فرد احساس دلشوره، استرس و نگرانی به وجود می آید.
دو سیب ، هندوانه ، سیب ترش ، آلبالو ، انگور سیاه ، کاپوچینو ، شراب و بسته هایی که در بازار به رنگهای تیره باشند عموما جزء تنباکوی سنگین هستند .
با اینکه کشیدن قلیان برای بدن بسیار ضرر دارد ولی افراد متبحر و با تجربه در این زمینه از تنباکو و زغال با کیفیت استفاده می کنند. گروه مهر صنعت تولید کننده زغال فشرده مخصوص قلیان و تولید کننده و راه اندازی کننده خط تولید زغال فشرده می باشد که محصولاتی با کیفیت و مرغوب به بازار عرضه می نماید. لذا عزیزانی که قصد تهیه و خرید این محصول را دارند می توانند به گروه مهر صنعت مراجعه کرده و سفارش خود را ارائه دهند.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
وب سایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.
دیدگاه
همه تلاش ما در گروه صنعتی مهر ،احترام کامل به حقوق شما مشتریان عزیز می باشد . ما شما را عضوی از خانواده مهر صنعت می دانیم و موفقیت شما را موفقیت خودمان می دانیم . ما با صداقت کامل همه اطلاعات مورد نیازتان را در جلسات مشاوره رایگان به شما ارائه میدهیم.
آدرس تهرانتهران ، خیابان مطهری ، خیابان میرعماد ، بالاتر از فرمانداری تهران ، کوچه هشتم پلاک 7 طبقه اول واحد 3
آدرس کرجماهدشت ، بلوار امام خمینی ، روبروی فروشگاه افق کورش ، جنب ایستگاه تاکسی ماهدشت به کرج ، مجتمع تجاری اداری مهر ، طبقه ۵ ، واحد 5
تلفن88747944–021 , 37313385–026
ایمیل info@mehrsanatgroup.com
کلیه حقوق مادی و معنوی متعلق این سایت می باشد
قلیان کشیدن جز سرطان و عمر کوتاه چیزی برای شما نخواهد گذاشت.تنباکو قلیون میوه ای
قلیان میوه ای به تازگی با طعم هاي بسیاری وارد بازار شده هست در ادامه می توانید با 8 مورد از جزئیات انواع تنباکوهای قلیان میوه اي ما را دنبال نمایید.
۱. تنباکو دو سیب :
سنگین ترین نوع تنباکوی میوه ای بوده و جزو تنباکوهای گرم محسوب میشود. در ساخت این تنباکو نسبت به سایر تنباکوها از مواد شیمیایی بیشتری بهره گیری میشود. در هنگام مصرف آن به انسان حالت استرس دست می‌دهد و انسان حالات دلشوره و نگرانی به وجود می‌آید.
همانگونه که گفته شد این تنباکو بسیار سنگین می باشد و معمولا برای سبک تر کردن آن، آن را با یک یا چند تنباکوی سرد مثل نعناع مخلوط می‌کنند.
۲. تنباکو هلو :
جزو تنباکوهای گرم محسوب میشود و رایحه آن بسیار قوی می باشد. این تنباکو نشاط آور هست. همانگونه که گفته شد رایحه این تنباکو نسبت به سایر تنباکوها بسیار قوی تر هست و معمولا در سفره منزل ها بوی این تنباکو بیشتر احساس میشود.
۳. تنباکو پرتقال :
از تنباکوهای سرد هست اما عمده هم سبک نیست. این تنباکو آرامش بخش بوده و در بعضی افراد ایجاد سردرد میکند. معمولا افرادی که به تازگی بهره گیری از قلیان را شروع کرده اند از این تنباکو بهره گیری می‌کنند «به این علت که نه عمده سبک هست و نه سنگین» .
۴. تنباکو نعناع :
بسیار سرد هست و بسیار سبک! باعث خوشبو شدن دهان میشود و در تعداد زیادی از افراد ایجاد سردرد و گاها معده درد میکند. معمولا از این تنباکو به صورت جدا گانه بهره گیری نمیشود و مقدار بسیار کمی از آن را با تنباکوهای دیگر مخلوط می‌کنند.
۵. تنباکو آلبالو :
تنباکو قلیون میوه ای
از تنباکوهای گرم محسوب میشود. مثل تنباکوی دو سیب تا حدودی در انسان ایجاد استرس میکند. دود حاصل از کشیدن این تنباکو نسبت به سایر تنباکو ها بیشتر هست اما سنگینی آن به اندازه دو سیب نمی‌رسد.
۶. تنباکو انگور :
از تنباکوهای گرم هست و کمی نشاط آور هست. طعم خاص این تنباکو باعث شده که طرفداران زیادی پیدا کند.
۷. تنباکو لیمو :
از تنباکوهای سرد هست و در ساخت آن نسبت به سایر تنباکوها از مواد شیمیایی کمتری بهره گیری میشود. در انسان به شدت احساس آرامش به وجود می آورد. این تنباکو بسیار سبک هست.
۸. تنباکو دارچین :
از تنباکوهای سرد هست و باعث خوشبو شدن دهان میشود. همین طور نشاط آور هست. متاسفانه معمولا در سفره منزل ها عرضه نمیشود. اما در بیشتر مغازه ها به فروش می‌رسد.
منبع :ghelyooon.blogfa.com
سبد خرید شما خالی است.
۵۰,۰۰۰ تومان
تنباکو قلیان میوه ای دوسیب هوکا فروت
خرید تنباکو قلیان میوه ای دوسیب هوکا فروت
تنباکو قلیون میوه ای
خرید قلیان میوه ای دوسیب هوکا فروت
تنباکو میوه ای دوسیب هوکا فروت
تنباکو قلیان میوه ای دوسیب هوکا فروت
خرید تنباکو قلیان میوه ای دوسیب هوکا فروت
خرید قلیان میوه ای دوسیب هوکا فروت
طرز تهیه تنباکو میوه ای طبیعی برای قلیان را بیاموزید تا بتوانید در صفحه اصلی برای خود
تنباکو دست ساز تهیه کنید. تا ضرر وارده به بدنتان کمتر شود و از طمع آن احساس رضایت کنید.
برای اینکه از کشیدن قلیان به نحوه عالی لذت ببرید باید یک قلیان چوبی آب بندی شده داشته باشید ما در آی آر میکس نحوه درست کردن، طعم دار کردن و آب بندی قلیان چوبی را نیز آموزش دادیم. در ادامه این مطلب طریقه ساخت تنباکو را نیز آموزش میدهیم.
۱- از آنجایی که تنباکو اصلی ترین ماده تشیکل دهنده است پس بهترین نوع آنرا تهیه کنید و مطمئن شوید که به خوبی خشک شده است. سپس آنرا در درون ظرفی برزید و با قیچی ریز ریز کنید.
مرجع : irmix
alireza – مرداد ۷, ۱۳۹۸
سلام من از کرمان خرید کردم به نظر من تنباکو خوبیه توی دوسیب های بازار
مدیر سایت – مرداد ۷, ۱۳۹۸
سلام ممنون خوشخالیم که راضی هستید
v – فروردین ۲۸, ۱۳۹۹
سلام واقعا به درد نخوره نخرید اصلا گیرایی نداره
مدیر سایت – اردیبهشت ۱۴, ۱۳۹۹
سلام دوست عزیز بخاطر نیکوتین که نداره
دیدگاه شما *
نام *
ایمیل *
این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.تنباکو قلیون میوه ای
سری تنباکو مادگی
تنباکو میوه ای طبیعی انبه
تنباکو میوه طبیعی آناناس
هات سوز کرنو مدل L
سری تنباکو نری
تنه سفارشی کرنو
تنباکو میوه ای طبیعی پرتغال خامه
تنباکو میوه طبیعی لیمو نعنا
تنباکو میوه ای طبیعی طالبی عسل
تنباکو میوه طبیعی انگور
تنباکو میوه طبیعی پرتغال نعنا
تنباکو میوه طبیعی پرتغال خامه
تنباکو میوه طبیعی کیوی
کرنو به عنوان وارد کننده و تولید کننده تنباکو هوکا فروت ، انواع تنباکو ، تنباکو میوه ای ، قلیان ،لوازم جانبی قلیان (قلیون) و زغال (ذغال) با بهترین کیفیت می باشد. برای خرید تنباکو اورجینال و زغال باکیفیت , بدون خاموشی و سردرد می توانید با ما تماس داشته باشید همراهی شما افتخار ماست
طراحی سایت توسط:همیار توسعه
58,000 تومان
این تنباکوها فاقد نیکوتین می باشد و از میوه های طبیعی تهیه شده است و ۳ساعت کامل می توان آن ها را کشید.
این تنباکو در طعم هاي ليمو ، بلوبري، انبه، توت فرنگي، دوسيب ،هندوانه، نعنا و پرتقال و … می باشد.
مسترقُل بزرگترین وارد کننده قلیان عربی ، مصری و لاکچری می باشد و همچنین در زمینه تولید ملی پیشگام بوده و اولین تولید کننده قلیان های طرح عربی در ایران می باشد.تنباکو قلیون میوه ای
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است .
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه شما *
نام *
ایمیل *
فروشگاه مسترقل بزرگترین واردکننده قلیان های لاکچری و عربی و همچنین دارای خط تولید قلیان های طرح خلیل مامون و خوانکی می باشد.
تهران-چهاراره مدنی – خیابان سنجری -پلاک 15
021-77158578
منظور از انتخاب بهترین طعم قلیان میوه ای این است که شیره ی تنباکوی آن نباید بیش از حد کم یا زیاد باشد . میزان شیره ی تنباکو اگر زیاد باشد در گلو ایجاد ناراحتی می کند و به قول معروف گلو را می زند و بعضی اوقات حتی امکان دارد طعم شیره را در دهان حس کنیم.
اگر طعم قلیان خشک باشد یعنی شیره ی تنباکو کم باشد نیز سبب ناراحتی در گلو می گردد. این شیره که همان گلیسیرین می باشد می باید نوع گیاهی و خوراکی باشد. باید توجه کنیم که مار ک های متفرقه نوع شیمیایی را بکار می برند که البته خیلی خطرناک بوده و فرد مصرف کننده اصلا متوجه موضوع نخواهد شد. پس بهتر این است که در انتخاب آن بسیار دقت کنیم.
مورد مهم دیگری که باید در آن دقت شود این است که نوع تنباکو نباید خیلی خرد و ریز باشد چون در این صورت راه ورودی هوا را در سر قلیان مسدود می نماید.
درباره ی اسانس مورد استفاده در این محصول باید توجه کرد که از اسانس مرغوب و استاندارد قابل مصرف و خوراکی استفاده گردد. بسیاری از مارک های معروف به دلیل وجود جنس تقلبی هم نام آن نمی توان به آنها اعتماد کرد.تنباکو قلیون میوه ای
مصرف قلیان تفریح خطرناکی است که بسیاری از نسل جوان امروز برای خوشگذرانی و سرگرمی بدون دقت و توجه به مضراتی که برای بدن و ریه ی آنها دارد به سمت آن میل و رغبتی بی بدیل دارند.
مصرف قلیان میوه ای اکثریت طرفدار را بین آنهایی که قلیان می کشند داراست که با طعم انواع میوه های گوناگون مثل پرتقال، سیب، نعناع و غیره ساخته می شود.
از بهترین طعم های قلیان می توان نعناع ، موز ، لیمو ، پرتقال ، طالبی ، خیار ، هلو ، انگور سبز ، گلابی و بسته بندی هایی به رنگ های ملایم در بازار ، معمولا در گروه بهترین طعم تنباکو می باشند.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
وب سایت
همه تلاش ما در گروه صنعتی مهر ،احترام کامل به حقوق شما مشتریان عزیز می باشد . ما شما را عضوی از خانواده مهر صنعت می دانیم و موفقیت شما را موفقیت خودمان می دانیم . ما با صداقت کامل همه اطلاعات مورد نیازتان را در جلسات مشاوره رایگان به شما ارائه میدهیم.
گروه صنعتی مهر متشکل از چندین مجموعه پخش زغال ،کارخانه تولید زغال ، کارخانه تولید دستگاه های ساخت زغال و چند تیم متخصص راه اندازی کارخانه و همچنین دو شعبه در کرج و اردبیل است . این گروه همچنان در حال گسترش است و در تلاشیم به زودی شعبه فروش در کشور ترکیه را نیز راه اندازی نماییم .
09121006964
021-88747944
شنبه تا چهارشنبه 8 تا 17 پنج شنبه : 8 تا 14
کلیه حقوق سایت محفوظ می باشد
