به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از “ناصرون”در حال حاضر تنباکو در ایران در استانهای اصفهان (اطراف شهر اصفهان، خمینی شهر، گلپایگان، خمین ، خوانسار، کاشان و مبارکه) ، فارس (شیراز، سروستان، ابرکوه، هکان، جهرم، کنارتخته، لار و گله دار)، خراسان(اردک و خواف)، سمنان (شاهرود) و استان بوشهر(برازجان ، حومه برازجان، آباد، اهرم، خورموج، دشتی ، کنگان و گاوبندی)کشت می گردد.
زمان برداشت تنباکو:
برداشت تنباکو در مناطق مختلف تنباکو کاری در کشور در زمانی های مختلف است و علت مختلفی آن آب و هوای منظقه می باشد است که برگها رشد کامل را نموده و سبزی خود را دست داده و به سبز مایل به زرد در میآید که در این حالت برگها حالت موزائیکی، تاولی شکل همراه با ظهور لکه های قهوه ای روی سطح آنها همچنین چروکیده شدن لکه ها و نمایان شدن دانه های ریز و چرب در میآید.
زمان برداشت تنباکو در مناطق مختلف باتوجه به شرایط آب و هوائی متفاوت می تواند از اواخر فرودین – اواسط اردیبهشت (در مناطق استان بوشهر (برازجان) است.
تنباکو برازجانی در کنار دیگر تنباکوهای کشت شده داری دود بسیار غلظ و یک مزه تند و شیرین است که این مشخصات باعث شده است تا در کشور این تنباکو بسیار معروف باشد.
بهترین تنباکوی برازجانی
انتهای پیام/.
شیراز-ایرنا- تنباکو از محصولاتی است که از گذشته‌های دور در دهستان هکان شهرستان جهرم فارس کشت می‌شده و به دلیل نوع خاص آن، دودی ها استقبال خوبی از آن می‌کنند و می گویند تنباکویی شیرین است.
هکانی های دودی و دیگر شیفتگان قلیان و تنباکو، تلخی زیان‌های تنباکوی هکان را چندان باور ندارند؛ برای دودی‌ها و شیفتگان قلیان، یکی از انواع مرغوب تنباکوی ایران تنباکوی هکان و قلات است.
روستای پلکانی
۳۵ کیلومتر بعد از روستای حنا در بخش مرکزی جهرم، دهستان هکان است که از دو بخش کناردان و قلات تشکیل شده است. برای رفتن به قلات باید از داخل کناردان (هکان)، عبور کرد.
بهترین تنباکوی برازجانی
روستای قلات چشمه‌های فراوان دارد و به دلیل کشف اشیای تاریخی به دوره هخامنشی منسوب است. روستا بر روی تپه‌ای احداث شده و در نگاه اول معماری آن تقریباً شبیه روستای ماسوله به صورت پلکانی و خشت و گلی به نظر میرسد که سقف یک خانه، حیاط منزل بالاتر است. از همین رو عبور وسایل نقلیه ماشینی در بین خانه‌های آن به راحتی امکان‌پذیر نیست.
پایین دست روستای قلات هکان رودخانه شور جاری است.
جمعیت کل هکان ۱۱۰۰ نفر است و پیشه اصلی آنها کشت و زرع است. در قدیم به دلیل فراوانی آب، در این منطقه برنج کاشته می‌شد که به دلیل کم‌آبی‌های چندسال گذشته، از رونق افتاده است.
این روستا به دلیل بکربودن منازل و وجود قلعه‌ای مربوط به دوره قاجار، مکانی عالی برای گردشگری و روستاگردی است.
تنباکو را دود کرد و گفت شیرین است
محصولات دهستان هکان جهرم انواع مرکبات، برنج، باقلا، سبزی و تنباکو است. کشت تنباکو از گذشته‌های دور در این دهستان انجام می‌شده است.
تنباکوی هکان، بعد از تنباکوی برازجان (مرکز شهرستان دشتستان استان بوشهر) پرمصرف‌ترین تنباکو در کشور به ویژه جنوب است.
قلیانی‌ها که به هیچ وجه اندرزهای دیگران در مورد زیان‌های دود و قلیان به گوششان نمی‌رود معتقدند طعم شیرین و چوب‌های بلند و ضخیم تنباکوی هکان نشان از کیفیت بالای این محصول دارد.
یکی از اهالی هکان گفت: تفاوت تنباکوی هکان با تنباکوی برازجان، نوع برگهای وچوب ضخیم و بلند تنباکوی برازجان نسبت به بقیه تنباکوها است. همچنین از نظر طعم، تنباکوی برازجان، طعم تلخ و ملسی دارد اما طعم تنباکوی هکان مطبوع و شیرین است.
تنباکوی هکان ۱.۵۸ درصد نیکوتین، ۱۰.۰۷ درصد قندهای احیاکننده و ۴.۹۶ درصد کلر دارد و از تندی دود طعم و بو مزه ملایم و شیرین است.
این برگها با رگ‌های خاص خود این امکان را فراهم می‌کنند که از ساقه برگ تا خود برگ قابل استفاده باشد. برگهای این تنباکو هنگام برداشت سبزرنگ است و بعد از چیدن آن و گذاشتن مقابل نور مستقیم خورشید به رنگ زردرنگ در میآید و معمولاً در قلیان‌های سنتی در همین حالت استفاده می‌شد.
عروس تنباکو
زنان این منطقه عروسک‌هایی با برگهای سبز تنباکو با تزئینات می‌سازند که به آن «عروس تنباکو» گفته می‌شود.
در گذشته قسمتی از برگهای مرغوب تنباکوی هکانی به شکل عروسک تهیه و به همین شکلها به‌طور قاچاق به کشورهای شیخ‌نشین خلیج فارس و سایر کشورهای عربی صادر می‌شد. عروس تنباکو را با پولک و منجوق، پارچه‌های رنگی و سایر زیورآلات تزئین می‌کنند. در گذشته این عروسک کاربرد تزئینی در منازل نیز داشته است.
همچنین تنباکو را برای از بین بردن بید در بین لباس‌ها و قالی پشمی نیز در جهرم استفاده می‌کردند و لای لباس یا قالی می‌گذاشتند.
کشت تنباکو در جهرم صدها سال قدمت دارد تا جایی که یکی از اقلام تجارتی جهرم که در سفرنامه‌های قدیم از آن یاد شده، تنباکوست. مرحوم جلال طوفان در سال ۱۳۳۵ درباره تنباکوی جهرم در کتاب شهرستان جهرم نوشته است: تنباکو در حومه شهر و مخصوصاً از فرآورده‌های بخش هکان است که از لحاظ مرغوبیت در سراسر ایران مشهور است. کلیه محصول تنباکوی جهرم توسط دولت از کشاورزان خریداری می‌شود و مقدار آن قریب به ۹۰۰ تن است.
ایالت هند
حکایت عامیانه‌ای هم درباره تنباکوی هکان وجود دارد که گفته‌اند در گذشته تاجری اهل تهران در این شهر به مهمانان جنوبی اش قلیان با تنباکوی هکان تعارف کرد؛ هنگامی که مهمانان از وی پرسیدند آیا می‌دانی هکان کجاست؟ وی با تبختر گفت: بله، هکان یکی از ایالت‌های هند است.
شهرستان جهرم در فاصله ۱۹۳ کیلومتری از جنوب شرق شیراز قرار دارد.
۹۹۱۰ /۱۸۷۶
شیراز – ایرنا – رئیس و اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشكی جهرم، روز چهارشنبه با قرار دادن شاخه…
همدان – ایرنا – افزایش میزان نزولات آسمانی در ۲ سال گذشته در دیار…
بهترین تنباکوی برازجانی
تبریز – ایرنا – نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو در مجلس شورای اسلامی…
اصفهان- ایرنا- پانزده خرداد ۴۲ سرآغاز بیداری ملت ایران و گذاشتن سنگ…
اهواز – ایرنا – آتش‌سوزی جنگل‌های کرچل و آب بید اندیکا از روز سه شنبه…
آبادان – ایرنا – مدیرکل بندر و دریانوردی خرمشهر گفت: به منظور کنترل…
اردبیل_ایرنا_ تعداد موارد آتش‌سوزی در روزهای اخیر که به گفته مسوولان…
ایلام – ایرنا – معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی ایلام گفت: سالانه…
ساری – ایرنا – رییس کمیته نجاتگران طرح ساماندهی دریای مازندران گفت…
بجنورد- ایرنا- فرماندار شیروان از آتش سوزی صبح امروز در مراتع روستای…
کرج – ایرنا – رییس پلیس راه البرز وضعیت ترافیک جاده کرج – چالوس در…
نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است
قلیون برازجونی رو کرسی
صد دانه قلیان دسته به دستهبا نظم و ترتیب یک جا نشستههر دانه ای هست خوش رنگ و رخشانقلب سیاهی در سینه آن
جهت شنیدن و دانلود ری لینک زیر کلیک کنین:شنیدن دانلود
بهترین تنباکوی برازجانی
کُشت افزار یا آلت قتاله
همین قلیانی زیره ، مگه چیه؟؟؟؟
هیچکس تنها نیست. “قیلون همراه”
خوش آن چاهی که اُو از خوش درآیو
بکش قیلون تا جونت درآیو
شعر قلیون
شاعر: ؟؟؟؟؟؟
ای رفیق ای مظهر مهر و وفا قلیون بکشتوی این جمع پر از لطف و صفا قلیون بکشتوی کوه و توی ساحل، توی جنگل های سبزهر کجا دیدی کمی صافه هوا، قلیون بکش!وقتی دیدی همسرت از بوی قلیون شاکیهدزدکی تو خونه ی همسایه ها قلیون بکشوقتیکه همسایه هاتم اهل قلیون نیستندتو کمد آروم بشین و بی صدا قلیون بکشجون عمت از دلیل مصرف قلیون نپرسحال کن با دود و بی چون و چرا قلیون بکش!موقع قلیون کشیدن هی به مردم زل نزنغرق شو تو حس و حالت بی ریا قلیون بکش!وقتیکه قلیون می شه ممنوع از اون غافل نشومثل خیلی های دیگه در خفا قلیون بکش!هست قلیون چاره ی صد درد بی درمون عزیزتا بشه دردای بی درمون دوا قلیون بکش!نسخه می پیچم برات تا مشکلاتت حل بشهصبح ها و ظهرها بعد از غذا قلیون بکش!یک نصیحت می کنم آویزه ی گوشت کنییا بمیر از فرط درد و غصه یا قلیون بکش!هر کی که قلیون کشیده چون نی قلیون شدهمشکل چاقی اگر داری بیا قلیون بکش!وقت شادی وقت غصه هر کجا که عشقتهتوی پارتی تو عروسی تو عزا قلیون بکش!من مشخص می کنم کی با کی قلیون می کشهنازنین خانوم تو با اکبر آقا قلیون بکش!!چند تا از این قرص های لعنتی بنداز بالابعد یک ساعت که رفتی تو فضا قلیون بکش!مصرف قلیون نداره مشکل شرعی ولیتو اگه سخت برات زیر عبا قلیون بکش!!گاهی وقتا که یه چیزی رو دلت سنگین می شهتا بشه اون چیز قدری جا به جا قلیون بکش!تا صدای قل قل قلیون بره تا آسمونمثل این خواننده های خوش صدا قلیون بکشموقع قلیون کشیدن حفظ نوبت واجبهبعد مورد های اورژانسی، شما قلیون بکشاغلب فرمانرواهای جهان قلیونی اندتا بشی تو کشورت فرمانروا قلیون بکش!هی نگو دیدی فلان چیزو تو قلیون اوناول کن اونا رو بیا تو جمع ما قلیون بکش!سیب و موز و پرتقال و توت فرنگی و هلوچون هوس کردی تو از این میوه ها قلیون بکش!!خیلیا پشت سرش حرفای ناجوری زدندتا بشی با روی خوبش آشنا قلیون بکشدکترا چیزی نمی فهمند از دنیای مادور از چشم تموم دکترا قلیون بکشتازه!خیلی از همین دکتر مهندس های ما…جای قلیون می کشن ….ول کن بابا ، قلیون بکش!اونقدر قلیون بکش تا جفت چشمات در بیادپله پله تا ملاقات خدا قلیون بکش!!!
در تصویر زیر قلیون برازجونی را با نی اش می بینید.
یک فرق قلیان برازجانی …
ترول قلیون و تنباکو برازجونی
بهترین تنباکوی برازجانی
سیگار و قلیان ، سرطان و مرگ
اگر میخواهید به درجه ای برسید که وارد پارک های شهرتان شوید و از روی ناچاری و بی راهی و …. با شیئی نوک تیز ، بر روی سطل های آشغال بنویسید “سیگار و قلیان ، سرطان و مرگ” و به شهرداری و زیبایی پارک برای آگاهی عموم ، ضرر بزنید ، تا میتوانید بکشید.
مثلا:
قلیون را تازه چاق کرده ام.
قلیون چاق کنم و بکشم.
و…
مثلا: دو فِرق قلیون
قلیان مانند دیگر وسائل تدخین نشان غم و اندوه و تلخ کامی است. چنانچه در خواب ببینید که قلیان می کشید و اهل کشیدن قلیان نباشید گرفتار ناراحتی فکر و خیال می شوید. اگر ببینید دیگران قلیان می کشند و به شما تعارف می کنند ولی شما از دود کردن آن ابا و اکراه دارید مشکلی پیش می آید که دیگران عامل آن هستند و شما هم گرفتار آن می شوید. اگر با رغبت قلیان را بگیرید و بکشید خودتان نیز مسئول و مقصر خواهید بود. اگر در خواب ببینید که قلیان چاق می کنید دست به کاری می زنید که غم می آورد. روی هم رفته قلیان تلخ کامی است اما بلا و مصیبت نیست.
تنباکو یا توتون گیاهی با برگهای پهن است که در اصل در آمریکای شمالی و جنوبی رشد می‌کرد و امروزه در سراسر جهان کشت می‌شود. نام تنباکو به برگهای خشک و بریده شدهٔ این گیاه هم گفته می‌شود. مصرف اصلی این گیاه تدخین دود حاصل از سوزاندن برگهای خشک آن است که دارای نیکوتین است. این کار با پیچیدن آن در کاغذ یا پیچیدن برگهای برش نخوردهٔ آن به صورت سیگار یا سیگار برگ یا ریختن آنها در سر قلیان و تدخین (کشیدن) آنها انجام می‌شود.[۱]
این گیاه به‌طور معمول پانزده تا صد سانتی‌متر رشد می‌کنند، برگهای آن بزرگ و پهن بوده و حدود نیم متر ارتفاع دارند که دارای شیرهٔ چسبنده‌ای است.
در اواخر قرن پانزدهم میلادی پس از آن که کریستف کلمب قاره آمریکا را کشف کرد، توانست شیوهٔ استعمال تنباکو را از سرخ‌پوستان بیاموزد. از نظر سرخ‌پوستان تنباکو گیاهی مقدس بود و آنها را با عالم ارواح ارتباط می‌داد. تنباکو به اقتصاد آمریکا کمک شایانی کرد و به اروپا و سپس دیگر نقاط جهان راه یافت.[۱]
این محصول، یک کالای با ارزش در اقتصاد کشورهایی چون کوبا، هند، چین و ایالات متحدهٔ آمریکا است.
آلکالوید نیکوتین معمولاً به عنوان جزء اصلی تنباکو شناخته می‌شود، امّا نیکوتین خود به تنهایی اعتیادآور نیست. به نظر میرسد که واکنش بین بتا کربولین‌ها و نیکوتین عامل بیشتر خواصّ اعتیادآور مصرف تنباکو است. تأثیرات زیان‌آور تنباکو حاصل از هزاران ترکیب مختلف موجود در دود آن مانند پولیسیکلیک آروماتیک هیدرو کربن (مثل بنزپیرن)، فرمالدهید، کادمیم، نیکل، آرسنیک، نیتروسامین‌های مخصوص تنباکو (TSNAs)، فنول‌ها و بسیاری دیگر است.[۱]
بهترین تنباکوی برازجانی
محبوبیت این کالا پس از رفتن اروپایی‌ها به آمریکا، باعث رونق اقتصادی مناطق جنوبی ایالات متّحده شد، تا آنکه کشت پنبه جای آن را گرفت. بعد از جنگ داخلی آمریکا، به علّت تغییر در تقاضا و نیروی کار، تولید سیگار رونق گرفت. این محصول جدید به سرعت باعث رشد شرکت‌های ذی‌نفع در صنایع تنباکو شد.
بیش از ۷۰ نوع گیاه تنباکو در خانوادهٔ نیکوتیانا وجود دارد. کلمهٔ نیکوتیانا (و همچنین نیکوتین) به افتخار ژان نیکوت، سفیر فرانسه در پرتغال، که در سال ۱۵۵۹ این مادّه را به عنوان یک دارو به دربار کاترین دِه مِدیچی فرستاد، بر این مادّه نام‌گذاری شد.[۱]
مصرف تنباکو توسّط ۱٫۱ میلیارد نفر تجربه شده‌است، یعنی تقریباً ۱/۳ جمعیّت بالغ زمین. سازمان بهداشت جهانی (WHO) اعلام کرده که تنباکو بیشترین علّت مرگ قابل پیشگیری در جهان است، و تخمین زده که اکنون عامل مرگ ۵٫۴ میلیون نفر در سال است. میزان مصرف تنباکو در کشورهای توسعه یافته، بدون تغییر مانده یا کاهش داشته‌است، امّا در کشورهایی مانند ایران در حال افزایش است
کلمهٔ اسپانیایی و پرتغالی تنباکو به نظر میرسد ریشه در زبان تاینو، از خانوادهٔ آراواکان در کارائیب داشته باشد. گفته می‌شود در زبان تاینو، این کلمه به یک لول از برگهای تنباکو (بر اساس بارتولومه دِه لاس کاساس، ۱۵۵۲)، یا به تاباگو، نوعی پیپ به شکل Y برای کشیدن دود تنباکو (بر اساس اُویدو؛ که در آن به برگهای تنباکو کوهیبا می‌گویند) اطلاق می‌شود.[۲]
به هر حال کلمات مشابهی در زبان‌های اسپانیایی، پرتغالی و ایتالیایی از سال ۱۴۱۰ برای گیاهان دارویی استفاده می‌شده که به نظر میرسد از کلمهٔ عربی تَبَغ گرفته شده باشد. این کلمه از قرن ۹ به گیاهان دارویی مختلفی اطلاق می‌شده.[۳]
تنباکو از گذشته‌های دور در قارهٔ آمریکا مصرف می‌شده، تا زمانی که مهاجران اروپایی به آنجا رفته و این تجربه را به اروپا معرّفی کردند، جایی که بسیار محبوب شد. بسیاری از قبایل بومی آمریکا به صورت سنّتی تنباکو را در مزارعی در مکزیک در سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۰۰۰ قبل از میلاد، کشت و مصرف می‌کردند.[۴] قبایل شرقی آمریکای شمالی مقادیر زیادی از تنباکو را در کیسه به عنوان یک کالای تجاری قابل قبول حمل می‌کردند، و معمولاً آن را در پیپ‌های صلح (نوعی پیپ) در بزرگداشت‌های مقدّس یا مهر و موم معامله می‌کشیدند.[۵] در چنین مواقعی تنباکو را در همهٔ مقاطع زندگی، حتّی در کودکی، می‌کشیدند.[۶] آنها باور داشتند که تنباکو هدیه‌ای از طرف خالق است و دود بازدم شدهٔ آن، حامل تفکّرات و دعاهای انسان به بهشت است.[۷]
قبل از توسعهٔ نژادهای «لایتر ویرجینیا» و «برلی سفید»، دود تنباکو بسیار ناملایم بود و بومیان آمریکا در مراسم مذهبی و اروپاییانی که به صورت پیپ یا سیگار آن را مصرف می‌کردند، قابل کشیدن در ریه‌ها نبود.[۸] کشیدن دود «ناملایم» تنباکو به درون ریه‌ها بدون آسیب کوتاه مدّت جدّی به آنها نیازمند کشیدن مقادیر اندک آن توسّط پیپ‌هایی مانند میدواخ یا کیسرو یا پیپ‌های آبی جدیدی مانند بونگ یا هوکا (برای دیدن انواع مدرن آن رجوع کنید به توک لائو) است. کشیدن دود در ریه در شرق از هزاران سال پیش با مصرف گیاه شاهدانه (کانابیس، ماری جوانا، حشیش) و خشخاش (تریاک) رایج بوده‌است.
بعد از رسیدن اروپاییان به آمریکا، محبوبیت تنباکو به عنوان یک کالای تجاری افزایش یافت. همچنین اقتصاد جنوب ایالات متحده را تا زمانی که پنبه جایگزین آن شد، رونق می‌بخشید. پس از جنگ داخلی آمریکا تغییر در تقاضای تنباکو و همچنین نیروی کار، باعث شد مخترع، جیمز بونساک، دستگاهی را اختراع کند که تولید سیگار را به صورت خودکار انجام می‌داد.
این افزایش در تولید باعث رشد سریع صنعت تنباکو تا کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، شد.
پس از کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، تنباکو به عنوان یک مادّهٔ دشمن سلامتی محکوم شد، و سرانجام به عنوان یک عامل برای سرطان و دیگر بیماری‌های تنفّسی و گردش خون، شناخته شد. این امر در ایالات متحده، به پیمان والای ساماندهی تنباکو (MSA) انجامید، که شامل دو قانون پرداخت سالانهٔ شرکت‌های تولیدکننده به دولت‌های ایالتی و محدودیّت‌های داوطلبانه بر تبلیغات و بازاریابی محصولات تنباکو می‌شد.
روش‌های بسیاری برای پرورش این گیاه وجود دارد ولی تمامی گیاهان تنباکو نیازمند مراقبت شدید هستند تا گیاهی با کیفیت به دست آید.
با توجه به رشد نرخ ارز در بازار که از اوایل سال ۱۳۹۷ هجری شمسی اتفاق افتاد و گرانی سیگار، استفاده از توتون‌های طبیعی رشد بسیار چشمگیری یافت. در خصوص توتون] و تنباکو به‌طور کلی می‌توان گفت که با توجه به استفاده از مواد شیمیایی و مضر در سیگارهای تولید کارخانه ای و استفاده از مواد نامرغوب و مخلوطی در آنها، میزان آسیب و ضررشان به سلامتی بدن بیشتر بوده و گفته می شود استفاده از توتون طبیعی به نسبت سیگار مضرات کمتری دارد. [نیازمند منبع]حتی در بسیاری مراجع و مقالات از خواص درمانی برگ توتون در گذشته برای درمان بسیار یا بیماری‌های خاص نیز یاد شده‌است.
توتون‌های پرفروش موجود در بازار ایران.
تنباکو یا توتون گیاهی با برگهای پهن است که در اصل در آمریکای شمالی و جنوبی رشد می‌کرد و امروزه در سراسر جهان کشت می‌شود. نام تنباکو به برگهای خشک و بریده شدهٔ این گیاه هم گفته می‌شود. مصرف اصلی این گیاه تدخین دود حاصل از سوزاندن برگهای خشک آن است که دارای نیکوتین است. این کار با پیچیدن آن در کاغذ یا پیچیدن برگهای برش نخوردهٔ آن به صورت سیگار یا سیگار برگ یا ریختن آنها در سر قلیان و تدخین (کشیدن) آنها انجام می‌شود.[۱]
این گیاه به‌طور معمول پانزده تا صد سانتی‌متر رشد می‌کنند، برگهای آن بزرگ و پهن بوده و حدود نیم متر ارتفاع دارند که دارای شیرهٔ چسبنده‌ای است.
در اواخر قرن پانزدهم میلادی پس از آن که کریستف کلمب قاره آمریکا را کشف کرد، توانست شیوهٔ استعمال تنباکو را از سرخ‌پوستان بیاموزد. از نظر سرخ‌پوستان تنباکو گیاهی مقدس بود و آنها را با عالم ارواح ارتباط می‌داد. تنباکو به اقتصاد آمریکا کمک شایانی کرد و به اروپا و سپس دیگر نقاط جهان راه یافت.[۱]
این محصول، یک کالای با ارزش در اقتصاد کشورهایی چون کوبا، هند، چین و ایالات متحدهٔ آمریکا است.
آلکالوید نیکوتین معمولاً به عنوان جزء اصلی تنباکو شناخته می‌شود، امّا نیکوتین خود به تنهایی اعتیادآور نیست. به نظر میرسد که واکنش بین بتا کربولین‌ها و نیکوتین عامل بیشتر خواصّ اعتیادآور مصرف تنباکو است. تأثیرات زیان‌آور تنباکو حاصل از هزاران ترکیب مختلف موجود در دود آن مانند پولیسیکلیک آروماتیک هیدرو کربن (مثل بنزپیرن)، فرمالدهید، کادمیم، نیکل، آرسنیک، نیتروسامین‌های مخصوص تنباکو (TSNAs)، فنول‌ها و بسیاری دیگر است.[۱]
بهترین تنباکوی برازجانی
محبوبیت این کالا پس از رفتن اروپایی‌ها به آمریکا، باعث رونق اقتصادی مناطق جنوبی ایالات متّحده شد، تا آنکه کشت پنبه جای آن را گرفت. بعد از جنگ داخلی آمریکا، به علّت تغییر در تقاضا و نیروی کار، تولید سیگار رونق گرفت. این محصول جدید به سرعت باعث رشد شرکت‌های ذی‌نفع در صنایع تنباکو شد.
بیش از ۷۰ نوع گیاه تنباکو در خانوادهٔ نیکوتیانا وجود دارد. کلمهٔ نیکوتیانا (و همچنین نیکوتین) به افتخار ژان نیکوت، سفیر فرانسه در پرتغال، که در سال ۱۵۵۹ این مادّه را به عنوان یک دارو به دربار کاترین دِه مِدیچی فرستاد، بر این مادّه نام‌گذاری شد.[۱]
مصرف تنباکو توسّط ۱٫۱ میلیارد نفر تجربه شده‌است، یعنی تقریباً ۱/۳ جمعیّت بالغ زمین. سازمان بهداشت جهانی (WHO) اعلام کرده که تنباکو بیشترین علّت مرگ قابل پیشگیری در جهان است، و تخمین زده که اکنون عامل مرگ ۵٫۴ میلیون نفر در سال است. میزان مصرف تنباکو در کشورهای توسعه یافته، بدون تغییر مانده یا کاهش داشته‌است، امّا در کشورهایی مانند ایران در حال افزایش است
کلمهٔ اسپانیایی و پرتغالی تنباکو به نظر میرسد ریشه در زبان تاینو، از خانوادهٔ آراواکان در کارائیب داشته باشد. گفته می‌شود در زبان تاینو، این کلمه به یک لول از برگهای تنباکو (بر اساس بارتولومه دِه لاس کاساس، ۱۵۵۲)، یا به تاباگو، نوعی پیپ به شکل Y برای کشیدن دود تنباکو (بر اساس اُویدو؛ که در آن به برگهای تنباکو کوهیبا می‌گویند) اطلاق می‌شود.[۲]
به هر حال کلمات مشابهی در زبان‌های اسپانیایی، پرتغالی و ایتالیایی از سال ۱۴۱۰ برای گیاهان دارویی استفاده می‌شده که به نظر میرسد از کلمهٔ عربی تَبَغ گرفته شده باشد. این کلمه از قرن ۹ به گیاهان دارویی مختلفی اطلاق می‌شده.[۳]
تنباکو از گذشته‌های دور در قارهٔ آمریکا مصرف می‌شده، تا زمانی که مهاجران اروپایی به آنجا رفته و این تجربه را به اروپا معرّفی کردند، جایی که بسیار محبوب شد. بسیاری از قبایل بومی آمریکا به صورت سنّتی تنباکو را در مزارعی در مکزیک در سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۰۰۰ قبل از میلاد، کشت و مصرف می‌کردند.[۴] قبایل شرقی آمریکای شمالی مقادیر زیادی از تنباکو را در کیسه به عنوان یک کالای تجاری قابل قبول حمل می‌کردند، و معمولاً آن را در پیپ‌های صلح (نوعی پیپ) در بزرگداشت‌های مقدّس یا مهر و موم معامله می‌کشیدند.[۵] در چنین مواقعی تنباکو را در همهٔ مقاطع زندگی، حتّی در کودکی، می‌کشیدند.[۶] آنها باور داشتند که تنباکو هدیه‌ای از طرف خالق است و دود بازدم شدهٔ آن، حامل تفکّرات و دعاهای انسان به بهشت است.[۷]
قبل از توسعهٔ نژادهای «لایتر ویرجینیا» و «برلی سفید»، دود تنباکو بسیار ناملایم بود و بومیان آمریکا در مراسم مذهبی و اروپاییانی که به صورت پیپ یا سیگار آن را مصرف می‌کردند، قابل کشیدن در ریه‌ها نبود.[۸] کشیدن دود «ناملایم» تنباکو به درون ریه‌ها بدون آسیب کوتاه مدّت جدّی به آنها نیازمند کشیدن مقادیر اندک آن توسّط پیپ‌هایی مانند میدواخ یا کیسرو یا پیپ‌های آبی جدیدی مانند بونگ یا هوکا (برای دیدن انواع مدرن آن رجوع کنید به توک لائو) است. کشیدن دود در ریه در شرق از هزاران سال پیش با مصرف گیاه شاهدانه (کانابیس، ماری جوانا، حشیش) و خشخاش (تریاک) رایج بوده‌است.
بعد از رسیدن اروپاییان به آمریکا، محبوبیت تنباکو به عنوان یک کالای تجاری افزایش یافت. همچنین اقتصاد جنوب ایالات متحده را تا زمانی که پنبه جایگزین آن شد، رونق می‌بخشید. پس از جنگ داخلی آمریکا تغییر در تقاضای تنباکو و همچنین نیروی کار، باعث شد مخترع، جیمز بونساک، دستگاهی را اختراع کند که تولید سیگار را به صورت خودکار انجام می‌داد.
این افزایش در تولید باعث رشد سریع صنعت تنباکو تا کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، شد.
پس از کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، تنباکو به عنوان یک مادّهٔ دشمن سلامتی محکوم شد، و سرانجام به عنوان یک عامل برای سرطان و دیگر بیماری‌های تنفّسی و گردش خون، شناخته شد. این امر در ایالات متحده، به پیمان والای ساماندهی تنباکو (MSA) انجامید، که شامل دو قانون پرداخت سالانهٔ شرکت‌های تولیدکننده به دولت‌های ایالتی و محدودیّت‌های داوطلبانه بر تبلیغات و بازاریابی محصولات تنباکو می‌شد.
روش‌های بسیاری برای پرورش این گیاه وجود دارد ولی تمامی گیاهان تنباکو نیازمند مراقبت شدید هستند تا گیاهی با کیفیت به دست آید.
با توجه به رشد نرخ ارز در بازار که از اوایل سال ۱۳۹۷ هجری شمسی اتفاق افتاد و گرانی سیگار، استفاده از توتون‌های طبیعی رشد بسیار چشمگیری یافت. در خصوص توتون] و تنباکو به‌طور کلی می‌توان گفت که با توجه به استفاده از مواد شیمیایی و مضر در سیگارهای تولید کارخانه ای و استفاده از مواد نامرغوب و مخلوطی در آنها، میزان آسیب و ضررشان به سلامتی بدن بیشتر بوده و گفته می شود استفاده از توتون طبیعی به نسبت سیگار مضرات کمتری دارد. [نیازمند منبع]حتی در بسیاری مراجع و مقالات از خواص درمانی برگ توتون در گذشته برای درمان بسیار یا بیماری‌های خاص نیز یاد شده‌است.
توتون‌های پرفروش موجود در بازار ایران.
تنباکو یا توتون گیاهی با برگهای پهن است که در اصل در آمریکای شمالی و جنوبی رشد می‌کرد و امروزه در سراسر جهان کشت می‌شود. نام تنباکو به برگهای خشک و بریده شدهٔ این گیاه هم گفته می‌شود. مصرف اصلی این گیاه تدخین دود حاصل از سوزاندن برگهای خشک آن است که دارای نیکوتین است. این کار با پیچیدن آن در کاغذ یا پیچیدن برگهای برش نخوردهٔ آن به صورت سیگار یا سیگار برگ یا ریختن آنها در سر قلیان و تدخین (کشیدن) آنها انجام می‌شود.[۱]
این گیاه به‌طور معمول پانزده تا صد سانتی‌متر رشد می‌کنند، برگهای آن بزرگ و پهن بوده و حدود نیم متر ارتفاع دارند که دارای شیرهٔ چسبنده‌ای است.
در اواخر قرن پانزدهم میلادی پس از آن که کریستف کلمب قاره آمریکا را کشف کرد، توانست شیوهٔ استعمال تنباکو را از سرخ‌پوستان بیاموزد. از نظر سرخ‌پوستان تنباکو گیاهی مقدس بود و آنها را با عالم ارواح ارتباط می‌داد. تنباکو به اقتصاد آمریکا کمک شایانی کرد و به اروپا و سپس دیگر نقاط جهان راه یافت.[۱]
این محصول، یک کالای با ارزش در اقتصاد کشورهایی چون کوبا، هند، چین و ایالات متحدهٔ آمریکا است.
آلکالوید نیکوتین معمولاً به عنوان جزء اصلی تنباکو شناخته می‌شود، امّا نیکوتین خود به تنهایی اعتیادآور نیست. به نظر میرسد که واکنش بین بتا کربولین‌ها و نیکوتین عامل بیشتر خواصّ اعتیادآور مصرف تنباکو است. تأثیرات زیان‌آور تنباکو حاصل از هزاران ترکیب مختلف موجود در دود آن مانند پولیسیکلیک آروماتیک هیدرو کربن (مثل بنزپیرن)، فرمالدهید، کادمیم، نیکل، آرسنیک، نیتروسامین‌های مخصوص تنباکو (TSNAs)، فنول‌ها و بسیاری دیگر است.[۱]
بهترین تنباکوی برازجانی
محبوبیت این کالا پس از رفتن اروپایی‌ها به آمریکا، باعث رونق اقتصادی مناطق جنوبی ایالات متّحده شد، تا آنکه کشت پنبه جای آن را گرفت. بعد از جنگ داخلی آمریکا، به علّت تغییر در تقاضا و نیروی کار، تولید سیگار رونق گرفت. این محصول جدید به سرعت باعث رشد شرکت‌های ذی‌نفع در صنایع تنباکو شد.
بیش از ۷۰ نوع گیاه تنباکو در خانوادهٔ نیکوتیانا وجود دارد. کلمهٔ نیکوتیانا (و همچنین نیکوتین) به افتخار ژان نیکوت، سفیر فرانسه در پرتغال، که در سال ۱۵۵۹ این مادّه را به عنوان یک دارو به دربار کاترین دِه مِدیچی فرستاد، بر این مادّه نام‌گذاری شد.[۱]
مصرف تنباکو توسّط ۱٫۱ میلیارد نفر تجربه شده‌است، یعنی تقریباً ۱/۳ جمعیّت بالغ زمین. سازمان بهداشت جهانی (WHO) اعلام کرده که تنباکو بیشترین علّت مرگ قابل پیشگیری در جهان است، و تخمین زده که اکنون عامل مرگ ۵٫۴ میلیون نفر در سال است. میزان مصرف تنباکو در کشورهای توسعه یافته، بدون تغییر مانده یا کاهش داشته‌است، امّا در کشورهایی مانند ایران در حال افزایش است
کلمهٔ اسپانیایی و پرتغالی تنباکو به نظر میرسد ریشه در زبان تاینو، از خانوادهٔ آراواکان در کارائیب داشته باشد. گفته می‌شود در زبان تاینو، این کلمه به یک لول از برگهای تنباکو (بر اساس بارتولومه دِه لاس کاساس، ۱۵۵۲)، یا به تاباگو، نوعی پیپ به شکل Y برای کشیدن دود تنباکو (بر اساس اُویدو؛ که در آن به برگهای تنباکو کوهیبا می‌گویند) اطلاق می‌شود.[۲]
به هر حال کلمات مشابهی در زبان‌های اسپانیایی، پرتغالی و ایتالیایی از سال ۱۴۱۰ برای گیاهان دارویی استفاده می‌شده که به نظر میرسد از کلمهٔ عربی تَبَغ گرفته شده باشد. این کلمه از قرن ۹ به گیاهان دارویی مختلفی اطلاق می‌شده.[۳]
تنباکو از گذشته‌های دور در قارهٔ آمریکا مصرف می‌شده، تا زمانی که مهاجران اروپایی به آنجا رفته و این تجربه را به اروپا معرّفی کردند، جایی که بسیار محبوب شد. بسیاری از قبایل بومی آمریکا به صورت سنّتی تنباکو را در مزارعی در مکزیک در سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۰۰۰ قبل از میلاد، کشت و مصرف می‌کردند.[۴] قبایل شرقی آمریکای شمالی مقادیر زیادی از تنباکو را در کیسه به عنوان یک کالای تجاری قابل قبول حمل می‌کردند، و معمولاً آن را در پیپ‌های صلح (نوعی پیپ) در بزرگداشت‌های مقدّس یا مهر و موم معامله می‌کشیدند.[۵] در چنین مواقعی تنباکو را در همهٔ مقاطع زندگی، حتّی در کودکی، می‌کشیدند.[۶] آنها باور داشتند که تنباکو هدیه‌ای از طرف خالق است و دود بازدم شدهٔ آن، حامل تفکّرات و دعاهای انسان به بهشت است.[۷]
قبل از توسعهٔ نژادهای «لایتر ویرجینیا» و «برلی سفید»، دود تنباکو بسیار ناملایم بود و بومیان آمریکا در مراسم مذهبی و اروپاییانی که به صورت پیپ یا سیگار آن را مصرف می‌کردند، قابل کشیدن در ریه‌ها نبود.[۸] کشیدن دود «ناملایم» تنباکو به درون ریه‌ها بدون آسیب کوتاه مدّت جدّی به آنها نیازمند کشیدن مقادیر اندک آن توسّط پیپ‌هایی مانند میدواخ یا کیسرو یا پیپ‌های آبی جدیدی مانند بونگ یا هوکا (برای دیدن انواع مدرن آن رجوع کنید به توک لائو) است. کشیدن دود در ریه در شرق از هزاران سال پیش با مصرف گیاه شاهدانه (کانابیس، ماری جوانا، حشیش) و خشخاش (تریاک) رایج بوده‌است.
بعد از رسیدن اروپاییان به آمریکا، محبوبیت تنباکو به عنوان یک کالای تجاری افزایش یافت. همچنین اقتصاد جنوب ایالات متحده را تا زمانی که پنبه جایگزین آن شد، رونق می‌بخشید. پس از جنگ داخلی آمریکا تغییر در تقاضای تنباکو و همچنین نیروی کار، باعث شد مخترع، جیمز بونساک، دستگاهی را اختراع کند که تولید سیگار را به صورت خودکار انجام می‌داد.
این افزایش در تولید باعث رشد سریع صنعت تنباکو تا کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، شد.
پس از کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، تنباکو به عنوان یک مادّهٔ دشمن سلامتی محکوم شد، و سرانجام به عنوان یک عامل برای سرطان و دیگر بیماری‌های تنفّسی و گردش خون، شناخته شد. این امر در ایالات متحده، به پیمان والای ساماندهی تنباکو (MSA) انجامید، که شامل دو قانون پرداخت سالانهٔ شرکت‌های تولیدکننده به دولت‌های ایالتی و محدودیّت‌های داوطلبانه بر تبلیغات و بازاریابی محصولات تنباکو می‌شد.
روش‌های بسیاری برای پرورش این گیاه وجود دارد ولی تمامی گیاهان تنباکو نیازمند مراقبت شدید هستند تا گیاهی با کیفیت به دست آید.
با توجه به رشد نرخ ارز در بازار که از اوایل سال ۱۳۹۷ هجری شمسی اتفاق افتاد و گرانی سیگار، استفاده از توتون‌های طبیعی رشد بسیار چشمگیری یافت. در خصوص توتون] و تنباکو به‌طور کلی می‌توان گفت که با توجه به استفاده از مواد شیمیایی و مضر در سیگارهای تولید کارخانه ای و استفاده از مواد نامرغوب و مخلوطی در آنها، میزان آسیب و ضررشان به سلامتی بدن بیشتر بوده و گفته می شود استفاده از توتون طبیعی به نسبت سیگار مضرات کمتری دارد. [نیازمند منبع]حتی در بسیاری مراجع و مقالات از خواص درمانی برگ توتون در گذشته برای درمان بسیار یا بیماری‌های خاص نیز یاد شده‌است.
توتون‌های پرفروش موجود در بازار ایران.
تنباکو یا توتون گیاهی با برگهای پهن است که در اصل در آمریکای شمالی و جنوبی رشد می‌کرد و امروزه در سراسر جهان کشت می‌شود. نام تنباکو به برگهای خشک و بریده شدهٔ این گیاه هم گفته می‌شود. مصرف اصلی این گیاه تدخین دود حاصل از سوزاندن برگهای خشک آن است که دارای نیکوتین است. این کار با پیچیدن آن در کاغذ یا پیچیدن برگهای برش نخوردهٔ آن به صورت سیگار یا سیگار برگ یا ریختن آنها در سر قلیان و تدخین (کشیدن) آنها انجام می‌شود.[۱]
این گیاه به‌طور معمول پانزده تا صد سانتی‌متر رشد می‌کنند، برگهای آن بزرگ و پهن بوده و حدود نیم متر ارتفاع دارند که دارای شیرهٔ چسبنده‌ای است.
در اواخر قرن پانزدهم میلادی پس از آن که کریستف کلمب قاره آمریکا را کشف کرد، توانست شیوهٔ استعمال تنباکو را از سرخ‌پوستان بیاموزد. از نظر سرخ‌پوستان تنباکو گیاهی مقدس بود و آنها را با عالم ارواح ارتباط می‌داد. تنباکو به اقتصاد آمریکا کمک شایانی کرد و به اروپا و سپس دیگر نقاط جهان راه یافت.[۱]
این محصول، یک کالای با ارزش در اقتصاد کشورهایی چون کوبا، هند، چین و ایالات متحدهٔ آمریکا است.
آلکالوید نیکوتین معمولاً به عنوان جزء اصلی تنباکو شناخته می‌شود، امّا نیکوتین خود به تنهایی اعتیادآور نیست. به نظر میرسد که واکنش بین بتا کربولین‌ها و نیکوتین عامل بیشتر خواصّ اعتیادآور مصرف تنباکو است. تأثیرات زیان‌آور تنباکو حاصل از هزاران ترکیب مختلف موجود در دود آن مانند پولیسیکلیک آروماتیک هیدرو کربن (مثل بنزپیرن)، فرمالدهید، کادمیم، نیکل، آرسنیک، نیتروسامین‌های مخصوص تنباکو (TSNAs)، فنول‌ها و بسیاری دیگر است.[۱]
بهترین تنباکوی برازجانی
محبوبیت این کالا پس از رفتن اروپایی‌ها به آمریکا، باعث رونق اقتصادی مناطق جنوبی ایالات متّحده شد، تا آنکه کشت پنبه جای آن را گرفت. بعد از جنگ داخلی آمریکا، به علّت تغییر در تقاضا و نیروی کار، تولید سیگار رونق گرفت. این محصول جدید به سرعت باعث رشد شرکت‌های ذی‌نفع در صنایع تنباکو شد.
بیش از ۷۰ نوع گیاه تنباکو در خانوادهٔ نیکوتیانا وجود دارد. کلمهٔ نیکوتیانا (و همچنین نیکوتین) به افتخار ژان نیکوت، سفیر فرانسه در پرتغال، که در سال ۱۵۵۹ این مادّه را به عنوان یک دارو به دربار کاترین دِه مِدیچی فرستاد، بر این مادّه نام‌گذاری شد.[۱]
مصرف تنباکو توسّط ۱٫۱ میلیارد نفر تجربه شده‌است، یعنی تقریباً ۱/۳ جمعیّت بالغ زمین. سازمان بهداشت جهانی (WHO) اعلام کرده که تنباکو بیشترین علّت مرگ قابل پیشگیری در جهان است، و تخمین زده که اکنون عامل مرگ ۵٫۴ میلیون نفر در سال است. میزان مصرف تنباکو در کشورهای توسعه یافته، بدون تغییر مانده یا کاهش داشته‌است، امّا در کشورهایی مانند ایران در حال افزایش است
کلمهٔ اسپانیایی و پرتغالی تنباکو به نظر میرسد ریشه در زبان تاینو، از خانوادهٔ آراواکان در کارائیب داشته باشد. گفته می‌شود در زبان تاینو، این کلمه به یک لول از برگهای تنباکو (بر اساس بارتولومه دِه لاس کاساس، ۱۵۵۲)، یا به تاباگو، نوعی پیپ به شکل Y برای کشیدن دود تنباکو (بر اساس اُویدو؛ که در آن به برگهای تنباکو کوهیبا می‌گویند) اطلاق می‌شود.[۲]
به هر حال کلمات مشابهی در زبان‌های اسپانیایی، پرتغالی و ایتالیایی از سال ۱۴۱۰ برای گیاهان دارویی استفاده می‌شده که به نظر میرسد از کلمهٔ عربی تَبَغ گرفته شده باشد. این کلمه از قرن ۹ به گیاهان دارویی مختلفی اطلاق می‌شده.[۳]
تنباکو از گذشته‌های دور در قارهٔ آمریکا مصرف می‌شده، تا زمانی که مهاجران اروپایی به آنجا رفته و این تجربه را به اروپا معرّفی کردند، جایی که بسیار محبوب شد. بسیاری از قبایل بومی آمریکا به صورت سنّتی تنباکو را در مزارعی در مکزیک در سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۰۰۰ قبل از میلاد، کشت و مصرف می‌کردند.[۴] قبایل شرقی آمریکای شمالی مقادیر زیادی از تنباکو را در کیسه به عنوان یک کالای تجاری قابل قبول حمل می‌کردند، و معمولاً آن را در پیپ‌های صلح (نوعی پیپ) در بزرگداشت‌های مقدّس یا مهر و موم معامله می‌کشیدند.[۵] در چنین مواقعی تنباکو را در همهٔ مقاطع زندگی، حتّی در کودکی، می‌کشیدند.[۶] آنها باور داشتند که تنباکو هدیه‌ای از طرف خالق است و دود بازدم شدهٔ آن، حامل تفکّرات و دعاهای انسان به بهشت است.[۷]
قبل از توسعهٔ نژادهای «لایتر ویرجینیا» و «برلی سفید»، دود تنباکو بسیار ناملایم بود و بومیان آمریکا در مراسم مذهبی و اروپاییانی که به صورت پیپ یا سیگار آن را مصرف می‌کردند، قابل کشیدن در ریه‌ها نبود.[۸] کشیدن دود «ناملایم» تنباکو به درون ریه‌ها بدون آسیب کوتاه مدّت جدّی به آنها نیازمند کشیدن مقادیر اندک آن توسّط پیپ‌هایی مانند میدواخ یا کیسرو یا پیپ‌های آبی جدیدی مانند بونگ یا هوکا (برای دیدن انواع مدرن آن رجوع کنید به توک لائو) است. کشیدن دود در ریه در شرق از هزاران سال پیش با مصرف گیاه شاهدانه (کانابیس، ماری جوانا، حشیش) و خشخاش (تریاک) رایج بوده‌است.
بعد از رسیدن اروپاییان به آمریکا، محبوبیت تنباکو به عنوان یک کالای تجاری افزایش یافت. همچنین اقتصاد جنوب ایالات متحده را تا زمانی که پنبه جایگزین آن شد، رونق می‌بخشید. پس از جنگ داخلی آمریکا تغییر در تقاضای تنباکو و همچنین نیروی کار، باعث شد مخترع، جیمز بونساک، دستگاهی را اختراع کند که تولید سیگار را به صورت خودکار انجام می‌داد.
این افزایش در تولید باعث رشد سریع صنعت تنباکو تا کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، شد.
پس از کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، تنباکو به عنوان یک مادّهٔ دشمن سلامتی محکوم شد، و سرانجام به عنوان یک عامل برای سرطان و دیگر بیماری‌های تنفّسی و گردش خون، شناخته شد. این امر در ایالات متحده، به پیمان والای ساماندهی تنباکو (MSA) انجامید، که شامل دو قانون پرداخت سالانهٔ شرکت‌های تولیدکننده به دولت‌های ایالتی و محدودیّت‌های داوطلبانه بر تبلیغات و بازاریابی محصولات تنباکو می‌شد.
روش‌های بسیاری برای پرورش این گیاه وجود دارد ولی تمامی گیاهان تنباکو نیازمند مراقبت شدید هستند تا گیاهی با کیفیت به دست آید.
با توجه به رشد نرخ ارز در بازار که از اوایل سال ۱۳۹۷ هجری شمسی اتفاق افتاد و گرانی سیگار، استفاده از توتون‌های طبیعی رشد بسیار چشمگیری یافت. در خصوص توتون] و تنباکو به‌طور کلی می‌توان گفت که با توجه به استفاده از مواد شیمیایی و مضر در سیگارهای تولید کارخانه ای و استفاده از مواد نامرغوب و مخلوطی در آنها، میزان آسیب و ضررشان به سلامتی بدن بیشتر بوده و گفته می شود استفاده از توتون طبیعی به نسبت سیگار مضرات کمتری دارد. [نیازمند منبع]حتی در بسیاری مراجع و مقالات از خواص درمانی برگ توتون در گذشته برای درمان بسیار یا بیماری‌های خاص نیز یاد شده‌است.
توتون‌های پرفروش موجود در بازار ایران.
تنباکو یا توتون گیاهی با برگهای پهن است که در اصل در آمریکای شمالی و جنوبی رشد می‌کرد و امروزه در سراسر جهان کشت می‌شود. نام تنباکو به برگهای خشک و بریده شدهٔ این گیاه هم گفته می‌شود. مصرف اصلی این گیاه تدخین دود حاصل از سوزاندن برگهای خشک آن است که دارای نیکوتین است. این کار با پیچیدن آن در کاغذ یا پیچیدن برگهای برش نخوردهٔ آن به صورت سیگار یا سیگار برگ یا ریختن آنها در سر قلیان و تدخین (کشیدن) آنها انجام می‌شود.[۱]
این گیاه به‌طور معمول پانزده تا صد سانتی‌متر رشد می‌کنند، برگهای آن بزرگ و پهن بوده و حدود نیم متر ارتفاع دارند که دارای شیرهٔ چسبنده‌ای است.
در اواخر قرن پانزدهم میلادی پس از آن که کریستف کلمب قاره آمریکا را کشف کرد، توانست شیوهٔ استعمال تنباکو را از سرخ‌پوستان بیاموزد. از نظر سرخ‌پوستان تنباکو گیاهی مقدس بود و آنها را با عالم ارواح ارتباط می‌داد. تنباکو به اقتصاد آمریکا کمک شایانی کرد و به اروپا و سپس دیگر نقاط جهان راه یافت.[۱]
این محصول، یک کالای با ارزش در اقتصاد کشورهایی چون کوبا، هند، چین و ایالات متحدهٔ آمریکا است.
آلکالوید نیکوتین معمولاً به عنوان جزء اصلی تنباکو شناخته می‌شود، امّا نیکوتین خود به تنهایی اعتیادآور نیست. به نظر میرسد که واکنش بین بتا کربولین‌ها و نیکوتین عامل بیشتر خواصّ اعتیادآور مصرف تنباکو است. تأثیرات زیان‌آور تنباکو حاصل از هزاران ترکیب مختلف موجود در دود آن مانند پولیسیکلیک آروماتیک هیدرو کربن (مثل بنزپیرن)، فرمالدهید، کادمیم، نیکل، آرسنیک، نیتروسامین‌های مخصوص تنباکو (TSNAs)، فنول‌ها و بسیاری دیگر است.[۱]
بهترین تنباکوی برازجانی
محبوبیت این کالا پس از رفتن اروپایی‌ها به آمریکا، باعث رونق اقتصادی مناطق جنوبی ایالات متّحده شد، تا آنکه کشت پنبه جای آن را گرفت. بعد از جنگ داخلی آمریکا، به علّت تغییر در تقاضا و نیروی کار، تولید سیگار رونق گرفت. این محصول جدید به سرعت باعث رشد شرکت‌های ذی‌نفع در صنایع تنباکو شد.
بیش از ۷۰ نوع گیاه تنباکو در خانوادهٔ نیکوتیانا وجود دارد. کلمهٔ نیکوتیانا (و همچنین نیکوتین) به افتخار ژان نیکوت، سفیر فرانسه در پرتغال، که در سال ۱۵۵۹ این مادّه را به عنوان یک دارو به دربار کاترین دِه مِدیچی فرستاد، بر این مادّه نام‌گذاری شد.[۱]
مصرف تنباکو توسّط ۱٫۱ میلیارد نفر تجربه شده‌است، یعنی تقریباً ۱/۳ جمعیّت بالغ زمین. سازمان بهداشت جهانی (WHO) اعلام کرده که تنباکو بیشترین علّت مرگ قابل پیشگیری در جهان است، و تخمین زده که اکنون عامل مرگ ۵٫۴ میلیون نفر در سال است. میزان مصرف تنباکو در کشورهای توسعه یافته، بدون تغییر مانده یا کاهش داشته‌است، امّا در کشورهایی مانند ایران در حال افزایش است
کلمهٔ اسپانیایی و پرتغالی تنباکو به نظر میرسد ریشه در زبان تاینو، از خانوادهٔ آراواکان در کارائیب داشته باشد. گفته می‌شود در زبان تاینو، این کلمه به یک لول از برگهای تنباکو (بر اساس بارتولومه دِه لاس کاساس، ۱۵۵۲)، یا به تاباگو، نوعی پیپ به شکل Y برای کشیدن دود تنباکو (بر اساس اُویدو؛ که در آن به برگهای تنباکو کوهیبا می‌گویند) اطلاق می‌شود.[۲]
به هر حال کلمات مشابهی در زبان‌های اسپانیایی، پرتغالی و ایتالیایی از سال ۱۴۱۰ برای گیاهان دارویی استفاده می‌شده که به نظر میرسد از کلمهٔ عربی تَبَغ گرفته شده باشد. این کلمه از قرن ۹ به گیاهان دارویی مختلفی اطلاق می‌شده.[۳]
تنباکو از گذشته‌های دور در قارهٔ آمریکا مصرف می‌شده، تا زمانی که مهاجران اروپایی به آنجا رفته و این تجربه را به اروپا معرّفی کردند، جایی که بسیار محبوب شد. بسیاری از قبایل بومی آمریکا به صورت سنّتی تنباکو را در مزارعی در مکزیک در سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۰۰۰ قبل از میلاد، کشت و مصرف می‌کردند.[۴] قبایل شرقی آمریکای شمالی مقادیر زیادی از تنباکو را در کیسه به عنوان یک کالای تجاری قابل قبول حمل می‌کردند، و معمولاً آن را در پیپ‌های صلح (نوعی پیپ) در بزرگداشت‌های مقدّس یا مهر و موم معامله می‌کشیدند.[۵] در چنین مواقعی تنباکو را در همهٔ مقاطع زندگی، حتّی در کودکی، می‌کشیدند.[۶] آنها باور داشتند که تنباکو هدیه‌ای از طرف خالق است و دود بازدم شدهٔ آن، حامل تفکّرات و دعاهای انسان به بهشت است.[۷]
قبل از توسعهٔ نژادهای «لایتر ویرجینیا» و «برلی سفید»، دود تنباکو بسیار ناملایم بود و بومیان آمریکا در مراسم مذهبی و اروپاییانی که به صورت پیپ یا سیگار آن را مصرف می‌کردند، قابل کشیدن در ریه‌ها نبود.[۸] کشیدن دود «ناملایم» تنباکو به درون ریه‌ها بدون آسیب کوتاه مدّت جدّی به آنها نیازمند کشیدن مقادیر اندک آن توسّط پیپ‌هایی مانند میدواخ یا کیسرو یا پیپ‌های آبی جدیدی مانند بونگ یا هوکا (برای دیدن انواع مدرن آن رجوع کنید به توک لائو) است. کشیدن دود در ریه در شرق از هزاران سال پیش با مصرف گیاه شاهدانه (کانابیس، ماری جوانا، حشیش) و خشخاش (تریاک) رایج بوده‌است.
بعد از رسیدن اروپاییان به آمریکا، محبوبیت تنباکو به عنوان یک کالای تجاری افزایش یافت. همچنین اقتصاد جنوب ایالات متحده را تا زمانی که پنبه جایگزین آن شد، رونق می‌بخشید. پس از جنگ داخلی آمریکا تغییر در تقاضای تنباکو و همچنین نیروی کار، باعث شد مخترع، جیمز بونساک، دستگاهی را اختراع کند که تولید سیگار را به صورت خودکار انجام می‌داد.
این افزایش در تولید باعث رشد سریع صنعت تنباکو تا کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، شد.
پس از کشف‌های علمی میانهٔ قرن بیستم، تنباکو به عنوان یک مادّهٔ دشمن سلامتی محکوم شد، و سرانجام به عنوان یک عامل برای سرطان و دیگر بیماری‌های تنفّسی و گردش خون، شناخته شد. این امر در ایالات متحده، به پیمان والای ساماندهی تنباکو (MSA) انجامید، که شامل دو قانون پرداخت سالانهٔ شرکت‌های تولیدکننده به دولت‌های ایالتی و محدودیّت‌های داوطلبانه بر تبلیغات و بازاریابی محصولات تنباکو می‌شد.
روش‌های بسیاری برای پرورش این گیاه وجود دارد ولی تمامی گیاهان تنباکو نیازمند مراقبت شدید هستند تا گیاهی با کیفیت به دست آید.
با توجه به رشد نرخ ارز در بازار که از اوایل سال ۱۳۹۷ هجری شمسی اتفاق افتاد و گرانی سیگار، استفاده از توتون‌های طبیعی رشد بسیار چشمگیری یافت. در خصوص توتون] و تنباکو به‌طور کلی می‌توان گفت که با توجه به استفاده از مواد شیمیایی و مضر در سیگارهای تولید کارخانه ای و استفاده از مواد نامرغوب و مخلوطی در آنها، میزان آسیب و ضررشان به سلامتی بدن بیشتر بوده و گفته می شود استفاده از توتون طبیعی به نسبت سیگار مضرات کمتری دارد. [نیازمند منبع]حتی در بسیاری مراجع و مقالات از خواص درمانی برگ توتون در گذشته برای درمان بسیار یا بیماری‌های خاص نیز یاد شده‌است.
توتون‌های پرفروش موجود در بازار ایران.
قلیان وسیله‌ای آبی برای استعمال تنباکو است که در خاورمیانه، آسیای مرکزی و شمال آفریقا متداول است. بنابر شواهد موجود، قلیان از ایران به سایر نقاط جهان ازجمله هند و مصر راه یافت.[۱] در فارسی، به صورت قالیان (در عربی غلیون به معنای پیپ) نیز ثبت شده و گاه نارگیلی نیز نامیده شده‌است. در افغانستان، به کل مجموعه قلیان، چلم نیز می‌گویند.[۲]
در کشورهای عربی، به نام شیشه و نارجیلة معروف است و در شبه قاره به حقّه معروف است. قلیان برای استفاده از دود حاصل از تماس زغال گداخته و تنباکو است که به این عمل «کشیدن قلیان» می‌گویند.
بررسی ۵۴۲ مطالعهٔ علمی در زمینهٔ قلیان نشان می‌دهد که در مقایسه با کشیدن یک عدد سیگار، کشیدن یک قلیان حدوداً ۱۲ برابر بیش تر از دود، ۵ برابر بیش تر از قیر، ۲ برابر بیش تر نیکوتین، و ۲ برابر بیشتر منواکسید کربن وارد بدن میکند و به ازای هر ۴۵ دقیقه تا یک ساعت کشیدن قلیان، به اندازه ۵ بسته سیگار، دود وارد بدن انسان میکند.[۳][۴]
قلیان به صورت سنّتی از چندین جز تشکیل شده که در دانشنامه ایرانی ها چنین ذکر شده‌است.
یکی از روش‌های درمانی که کاربرد زیادی در طبّ جامع ایران داشته‌است، هدایت دارو به موضعی است که درد و بیماری در آن جا ریشه دوانده‌است. از جمله وسایلی که می‌توان از طریق آن چنین شیوه درمانی را پیاده‌سازی کرد، قلیان و چُپُق بوده‌است.مثلا، برای از بین بردن عفونت که باید مرزنگوش به آن ناحیه برسد، آن را به شکل تنباکو خیس می کنند. فردی که طبیعت ریه اش به گرمی و خشکی میخورد، مرزنگوش را با قلیان می‌کشید. هم چنین، عرقیات گیاهان دارویی مانند نعنا، اکالیپتوس یا بادرنجبویه را می‌توان گرم کرد و در جام ریخت. از قطعات شنگرف در حقه برای درمان عفونت ریوی و عفونت سینوزیت می‌توان بهره برد.
بنا به نوشتهٔ سیریل الگود (اگر چه وی مأخذ خود را ذکر نکرده‌است)، «اولین بار ابوالفتح گیلانی (متوفی ۱۵۸۸) پزشک ایرانیِ دربار اکبر اول، سلطان مراغه بود که دودِ تنباکو را از یک ظرف آب عبور داد تا آن را خالص‌تر و سرد نماید و از این طریق قلیان که در شبه قاره به حقّه معروف است را ابداع نمود»، اما از سوی دیگر، یک رباعی از اهلی شیرازی (درگذشته در ۱۵۳۵) به استفاده از قلیان اشاره میکند. از این رو، پیشینهٔ استفاده از قلیان را می‌توان حدّاقل به دوران شاه طهماسب یکم صفوی بازگرداند و روایت ابوالفتح گیلانی را می‌توان شاهدی بر معرفی قلیان در شبه قاره هند دانست که در ایران استفاده می شده‌است.[۱]
در سفرنامه تاورنیه که در زمان سلطنت شاه صفی، شاه عباس دوم و شاه سلیمان مجموعا 9 بار به ایران سفر کرد، چنین آمده است: «ایرانیان چنان به تنباکو معتادند که ممکن نیست از آن چشم بپوشند. معمولا نخستین وسیله پذیرایی در هر خانه‌ای قلیان و قهوه است.»
بهترین تنباکوی برازجانی
به گزارش فرارو، گرایش مردم ایران به قهوه‌خانه‌ها مدتی است بیشتر شده‌است و ۳۷ درصد زنان ایرانی حداقل یکبار مصرف قلیان را تجربه کرده‌اند، کشیدن قلیان در سفره خانه‌های سنتی برای زنان ایرانی نیز مجاز است و روزانه تعداد زیادی از زنان قلیان مصرف می‌کنند که این تعداد روز به روز در حال افزایش است.[۵]
بنابر گزارش ایسنا در سال ۱۳۹۱، امروزه، هزینهٔ ماهیانهٔ سرانهٔ مصرف قلیان در ایران حدود ۲۱۵ میلیارد تومان است.[۶]
بنا بر دانشنامه ایرانیکا، تاریخ دقیق اولین استفاده از قلیان مشخص نیست. اولین تصویر از قلیانی را که هنرمندان ایرانی کشیده اند، احتمالاً تصویر نشمی کماندار کار رضا عباسی، نقاش مشهور دربار شاه عباس بزرگ است که تا اواخر نیمه اول قرن یازدهم هجری می زیسته است.
سیاحان اروپایی که به ایران سفر کرده‌اند از جمله تاورنیه که در دوران صفویه به ایران آمد به قلیان و کشیدن تنباکو در ایران اشاره کرده‌اند. از جمله وی نوشته‌است که «ایرانیان تنباکو را با دستگاهی کاملاً اختصاصی می‌کشند. در کوزه گلی دهان گشادی به قطر سه انگشت، تنه قلیانی از چوب یا نقره که سوراخی در وسط دارد قرار می‌دهند، و بر سر آن مقدار تنباکوی نم‌دار با کمی آتش می‌گذارند، و در زیر قلیان سوراخ ممتدی است که، در حالی که نفس را بالا می‌کشند، دود تنباکو با شدت از امتداد سوراخ پایین آمده و داخل آب که به رنگهای مختلف می آمی‌زد داخل می‌شود. این کوزه مرتباً تا نصفه آب دارد. دود که در آب است به سطح میآید و هنگامیکه نفس را بالا می‌کشند، از نی قلیان دود به دهان وارد می‌شود. به واسطه آبی که به قلیان می‌ریزند دود تنباکو تصفیه می‌شود و کمتر ضرر می‌رساند. والا با این همه قلیان که می‌کشند، مقاومت برای آنها غیرممکن است. ایرانیان زن و مرد، به طوری از جوانی عادت به کشیدن تنباکو کرده‌اند، که کاسبی که باید روزی پنج شاهی خرج کند، سه شاهی آن را به مصرف تنباکو می‌رسانند. می‌گویند اگر تنباکو نمی‌داشتیم چطور ممکن بود کیف و دماغ داشته باشیم.»
اولئاریوس نیز که در سال ۱۰۴۶ در ایران بوده می‌نویسد «چندین گونه ظرف قلیان در ایران ساخته می‌شد: شیشه‌ای، کوزه‌ای، از جوز هندی (نارگیله) و کدوئی که تا نیمه آب می‌شد و گاهی در آن عطر می‌ریختند».
شاردن، دیگر سیاح دوران صفوی، در سفرنامه خود می‌نویسد که شاه عباس بسیار کوشید تا از استعمال قلیان در بین مردم جلوگیری کند. برای این کار، روزی، در مجلس رسمی دستور داد که به جای تنباکو قلیان مهمانان را با پهن چاق کنند، و سپس در حالی که آنان مشغول کشیدن قلیان خود بودند گفت که، این تنباکو را که وزیر همدان برای من فرستاده‌است و ادعا میکند که بهترین تنباکوی دنیاست، چگونه است؟ آنان همگی از این تنباکو تعریف کردند. آنگاه شاه خطاب به آنان گفت «مرده شوی چیزی را ببرد که نمی‌توان آن را از پهن تشخیص داد». سرانجام کار، مخالفت شاه عباس بزرگ با تنباکو به تحریم آن منجر شد، و هنگامی که در گرجستان متوجه این موضوع شد که سربازانِ او پول خود را صرف کشیدن تنباکو و توتون می‌کنند آن را غدقن کرد، و تجّاری را که توتون و تنباکو به اردوگاه آورده بودند با تنباکوی خود یک جا سوختند، و سربازانی نیز که مرتکب کشیدن توتون و تنباکو می‌شدند، بینی و لبانشان را می‌بریدند.
قلیان در دوران قاجار بخشی از ضرورت های زندگی بود. اشراف و بزرگان در خانه‌های خود انواع قلیان نگه داری می‌کردند که بعضی هایشان جواهرکاری شده بودند. واقعهٔ قیام تنباکو در دوران قاجار در نتیجهٔ فتوایی بود که میرزا حسن شیرازی مبنی بر تحریم مصرف و فروش تنباکو اعلام کرد.
در ایران، انواع تنباکو مانند تنباکوی بنیاد، خوانسار، برازجان، کاشان، بوشهر و غیره دیده می‌شود که بیشتر آنها به نام شهرهایی است که تنباکو در آنجا کشت می‌شود. همچنین در دهه‌های اخیر تنباکو با طعم‌های میوه‌ای نیز به بازار عرضه می‌شود که به صورت صنعتی تولید می‌شوند. طبق بررسی‌های به عمل آمده قلیان اگر با تنباکوهای میوه‌ای (توتون‌هایی که به روش شیمیایی به عمل آمده و دود آن بوی میوه می‌دهد) به عمل آمده باشد خطرناک و ضرر آن از ضرر سیگار بیشتر است.[۷] چون دودی که وارد ریه می‌شود دودی است که محصول مواد شیمیایی می‌باشد.
تنباکوی میوه‌ای نیز چند سالی است که به دست اعراب تولید شده اند و با انواع اسانس و طعم‌های گونا گون در دسترس همگان است؛ حتی در کشورهای دیگر. البته، به گفته پزشکان این نوع تنباکو از بدترین نوع برگ توتون تهیه شده که در کارخانه‌ها معمولاً دور ریز تولیدات آن ها است، ولی به واسطه مواد شیمیایی معطر و بسته‌بندی‌های پُر زرق و برق آن ها را با نام تنباکوی میوه‌ای در ایران و نام عربی معسل در کشورهای عربی به فروش می‌رسانند. استعمال قلیان میوه‌ای در برخی شهرها و کشورهای اروپایی همه گیر شده و خیلی از جوانان اروپایی قلیان میوه‌ای را به عنوان تفریح انتخاب کرده و ساعتی را در کافی شاپ برای سرو قلیان اختصاص می‌دهند.
کمیتهٔ فتوای شورای ملی امور اسلامی کشور مالزی پس از بحث و بررسی‌های فراوان در تیر ۱۳۹۲ اعلام کرد که استفاده از قلیان برای مسلمانان حرام است.
عبدال شوکور حسین، رئیس این کمیته گفته:
پس از شنیدن نظرات متخصصان و کارشناسان وزارت بهداشت و بررسی شواهد علمی و پزشکی در داخل و خارج از کشور در خصوص مضرات قلیان، کمیته تصمیم گرفت تا قلیان را برای مسلمانان ممنوع کند. وی توضیح داد که استفاده از قلیان می‌تواند بر روی سلامتی فرد، رشد اقتصاد ملی و همچنین شکل‌گیری نسل‌های بعدی تأثیرات مخربی داشته باشد.[۸]
قلیان هندی
مردی نشسته با قلیان. گرفته شده بین سال‌های ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۵
کریم‌خان زند در حال کشیدن قلیان
آتش‌گردان قلیان
قلیان برای سلامتی انسان بسیار مضر است.به طوریکه عوارض یک کام قلیان با مصرف چندین نخ سیگار برابری میکند.طعم قلیان دارای ماده ای به نام گلیسیرین است و دود حاصل از سوختن تنباکو و گلیسیرین آسیبهای فراوانی را به ریه افراد وارد میکند…تنباکوی قلیان دارای هزاران ماده شیمیایی خطرناک و سرطان زا است
تنباکو یا توتون، گیاهی با برگهای پهن است که در اصل به آمریکای شمالی و جنوبی رشد می‌کرد و امروزه در سراسر جهان کشت می‌شود. به برگهای خشک و بریده شدهٔ این گیاه هم تنباکو می‌گویند. مصرف اصلی این گیاه تدخین دود حاصل از سوزاندن برگهای خشک آن است که دارای نیکوتین است. این کار با پیچیدن آن در کاغذ یا پیچیدن برگهای برش نخوردهٔ آن به صورت سیگار یا سیگار برگ و یا ریختن آنها در سر قلیان و تدخین (کشیدن) آنها انجام می‌شود.
این گیاه به طور معمول یک تا دو متر رشد میکند، برگهای آن بزرگ و پهن بوده و حدود نیم متر ارتفاع دارند که با موهای بلند و نرم پوشیده شده است و دارای شیرهٔ چسبنده ای است.
براساس نتايج حاصل از آزمايشات شيميائي ، برگ تنباكو از نظر ميزان نیکوتین و ساير تركيبات ، به مراتب قوي تر از توتون سیگارت مي باشند . به همين علت براي مصرف تنباكو ، عمليات خاصي بر روي آن انجام مي شود كه عبارتند از : رطوبت زني ، كوبيدن ، نمك زني ، و سيلونمودن و بسته بندي .
بهترین تنباکوی برازجانی
انواع تنباکو عبارتند از : تنباکو سنتی ، تنباکو معسل
در حال حاضر تنباکو در ایران در استانهای اصفهان (اطراف شهر اصفهان، خمینی شهر، گلپایگان، خمین ، خوانسار، کاشان و مبارکه) ، فارس (شیراز، سروستان، ابرکوه، هکان، جهرم، کنارتخته، لار و گله دار)، خراسان(اردک و خواف)، سمنان (شاهرود) و استان بوشهر(برازجان ، حومه برازجان، آباد، اهرم، خورموج، دشتی ، کنگان و گاوبندی)کشت می گردد.
برداشت تنباکودر مناطق مختلف تنباکوکاری کشور زمانی است که برگها رشد کامل را نموده و سبزی خود را دست داده و به سبز مایل به زرد در میآید که در این حالت برگها حالت موزائیکی ، تاولی شکل همراه با ظهور لکه های قهوه ای روی سطح آنها همچنین چروکیده شدن لکه ها و نمایان شدن دانه های ریز و چرب در میآید. زمان برداشت تنباکو در مناطق مختلف باتوجه به شرایط آب و هوائی متفاوت می تواند از اواخر فرودین – اواسط اردیبهشت (در مناطق استان بوشهر بجز کنار تخته ، بلوک بوشیگان که اواخر مرداد ماه صورت می گیرد) تا اواخر مهر ماه (استان فارس، اصفهان و …) باشد. علاوه بر این برداشت و عمل آوری تنباکو در مناطق مختلف کم و بیش تفاوتهائی با یکدیگر دارند ولی کلا عمل آوری تنباکو شامل سه مرحله رنگ آوری ، تثبیت رنگ و خشکانیدن می باشد که مرحله رنگ آوری ، تثبیت رنگ و قسمتی از خشکانیدن در مزرعه و ادامه مرحله خشکانیدن و کار تخمیر در انبارهای زارعین انجام می شود. البته قسمتی از مرحله تخمیر بعد از خرید در انبار ادارات دخانیات انجام می گیرد. برداشت تنباکو بطروق کف بر کردن بوته ، برگچینی و برگچینی توام با کف بر کردن صورت می گیرد. یک یا دو روز و در بعضی از مناطق مثل کاشان 4 روز قبل از برداشت زمین اصلی را آبیاری می کنند. برداشت در استان خراسان و بوشهر (به جزء حوزه دشتی) بصورت کف بر کردن و قرار دادن بوته ها در کف جوب و پشته و یا کرتها می باشد (همانند منطقه شاهرود)
در حوزه دشتی بوته های کف بر شده را در خاک فرو می برند. در استان فارس سابقا پا برگها را برگچینی و سپس بوته ها را کف بر کرده در کف جویها فرو می برند ولی در حال حاضر برداشت فقط بصورت کف بر و نشاندن بوته ها در زمین اصلی می باشد.
در گلپایگان ، خوانسار، و خمین ابتدا پابرگها و بعد از چند روز گل برگهای بوته را برگچینی و بر روی مزارع یونجه و شبدر (چنانچه در مجاورت وجود داشته باشد) بطوری قرار می دهند که پشت برگها رو به آفتاب بطرف مزرعه شبدر یا یونجه قرار گیرد و بعد از 15-10 روز برجگها را پشت و رو کرده که این مرحله 8-6 روز طول می کشد که زمان هر دو مرحله بستگی به رطوبت و حرارت محیط دارد. بعد از رنگ آوری و تثبیت رنگ برگها را جمع آوری و به انبار منتقل و کرسی می نمایند. در خمینی شهر که تولید تنباکو صادراتی صورت می گیرد برداشت بصورت برگچینی بوده با این تفاوت که برگها را بعد از چیدن و قرار دادن روی خاک مزرعه برگردانده و از پشت برگ به رگبرگ اصلی تیغ می زنند تا پژمردگی و خشکانیدن رگبرگ اصلی بهتر صورت گیرد البته قبل از این عمل زمین کشت شده را که به شکل جوی و پشته می باشد صاف نموده. بعد از رنگ آوری و خشکانیدن برگها دسته دسته کرده و به انبار منتقل و کرسی می نمایند. متاسفانه زارعین به دلیل ترس از بادهای پائیزی قبل از نیمه دوم شهریور اقدام به برگچینی کرده که باعث میگردد برگها در اثر حرارت زیاد شهریور ماه زنده کش شده و رنگ دلخواه زرد طلائی که مورد پسند می باشد را به خود نگیرد در نتیجه به جهت پوکی برگها به شدت از کیفیت برگها کاسته می گردد. در کاشان 3 تا 4 روز قبل از برداشت مزرعه را آبیاری و بوته ها را کف بر کرده و در کف کرتها قرار داده و بعد از چند روزی بوته های تنباکوی کف بر شده را پشت و رو کرده و بعد از اتمام رنگ آوری و خشکانیدن در صبح زود برگها را از بوته ها جدا کرده و به انبار انتقال و کرسی می نمایند.
بعد از انتقال محصول تنباکوبه انبار در آنجا محصول را روی هم قرار داده که کرسی کردن یا تنگ چینی نامیده می شود. در انبار تنباکو هر از چند روزی محصول را زیرو رو کرده تا تخمیر بهتر صورت گیرد و رنگ برگها متعادل تر شود ضمنا در زیرو رو کردن، برگها بدور خود لول شده و باعث حفظ رطوبت متعادل برگها گردیده و هر چقدر ایم عمل بیشتر صورت گیرد ادامه کار تخمیر به بهترین وجه انجام یافته و محصول موقع تحویل به کارخانه رطوبت متعادل خود را خفظ می کند.
البته زیر و رو کردن محصول تنباکو در انبار شامل رقم تنباکو برازجانی و اصفهانی باب صادرات می شود. در مورد رقم برازجانی چون تنباکو با ساقه بریده شده عمل آوری می شود، همانطور با ساقه به انبار منتقل میگردد. در مورد رقم صادراتی بعد از خرید آنهائیکه در خانه یک و دو قرار دارد بر رویهم مرتب صحافی کرده و در انبار به شکل مکعب مستطیل به طول عرض انبار و به عرض و ارتفاع دو متر قرار می دهند (تنگ چینی) حدود دو تا سه ماه بعد از خرید قبل از فرا رسیدن خشکی هوا تنباکو را نمره کنی و سپس بسته بندی می کنند. درجه ه خریداری شده عدلگیری شده که به عنوان اصفهانی باب داخله مورد مصرف کارخانه قرار می گیرد.
تفاوت شرایط آب و هوائی نواحی کشت، تفاوت در برداشت و خشکانیدن و تخمیر همراه با وضع متفاوت خصوصیات خاک و بالاخره توانائی نوع گیاه تنباکو مجموعاً موجب گردیده که تنباکوی هر استان و بعبارت صحیح تر تنباکوی هر شهر با هم تفاوت فاحش شیمیائی ، ظاهری و ذائقه ای داشته باشد. این تفاوت حتی در مورد یک نوع تنباکو با دو نوع عملیات برداشت و بعد از آن به چشم میخورد. به عنوان مثال اصـــفهانی باب داخلــه و اصفهانی باب صادرات . به همین دلیل علاقه و پای بندی مصرف کننده تنباکو نه تنها از مصرف کننده یک نوع سیگارت کمتر نیست بلکه گاها شدیدتر است.
تنباکوهای مناطق مختلف تحت عناوین هکان یا هکان ویژه، اصفهانی (باب داخله)، صادراتی ، خوانسار، کاشان و ارداک به بازار عرضه می شود. که خرمن هر کدام از آنها توسط کارشناسان ذیربط و از ترکیب درجات سه گانه آن نوع تنباکو و در پاره ای از موارد با استفاده از تنباکوهای مشابه همراه با درصدی از دمار و لپه دشت توتون که به آن اضافه می کنند، ساخته می شوند.
طبیعت خاص تنباکو و سازگاری دراز مدتی که با شرایط خاص اقلیمی هر منطقه مطابقت و کسب می کند موجب شده که هر نوع تنباکو تولیدی در مناطق خاصی بفروش برسد بعبارت دیگر بر حسب عادات ، ذائقه، شرایط خاص اقلیمی ، فرهنگی و اجتماعی هر منطقه بیشتر به یک نوع بخصوص تنباکو علاقه دارند و به مصرف می رسانند مثلا تنباکو با بسته بندی کاشان در مناطق استان تهران، مازندران، آذربایجان شرقی و غربی ، خوزستان، کردستان، کرمان، سمنان، کاشان، سیستان و بلوچستان، تنباکو خوانسار و برازجانی در استانهای تهران، لرستان، خوزستان، آذربایجان شرقی ، کردستان، تنباکو هکان در تهران، مازندران، گیلان، کردستان، همدان ، خوزستان ، کرمان، فارس، اصفهان ، یزد ، قم ، قزوین، تنباکواصفهان (باب داخله) در اغلب مناطق و بالاخره تنباکوی ارداک که در خراسان به مصرف میرسد.
سابقاً تولید تنباکو سبز قلیانی در ناحیه سیستان بلوچستان تولید و تحویل دخانیات داده می شد که در حال حاضر از ردیف تولید خارج شده ولی زارعین از تنباکوهای کشت شده بصورت سبز خشک و با مخلوط کردن با آهک و زرنیخ نوعی انفیه خاص بنام ناس تهیه و به بازار آزاد بصورت قاچاق عرضه می کنند. ناس یا نسوار Niswar در قدیم از یک گونه تنباکو به نام N.zustica که در پنجاب پاکستان کشت می گردید تهیه و به تدریج دامنه مصرف آن به افغانستان و مناطق شرقی همچنین جنوب شرق ایران کشیده گردیده که بالعکس هم رایج است یعنی اینکه در نواحی ایران مثلا نوع خوانسار را سبز خشک می کنند و با مخلوط کردن زرنیج به بازار آزاد جهت مصرف اتباع افغانی در پاکستان عرضه می کنند که احتمالا به بازار کشورهائی مثل افغانستانبصورت قاچاق صادر می شود.
قسمتی از برگهای مرغوب تنباکو برازجانی در مرجله رنگ آوری به صورت دفتر پیچ تهیه می کنند و قسمتی هم از برگهای مرغوب تنباکو هکانی را بشکل عروسک تهیه و به همین شکلها بطور قاچاق به کشورهای شیخ نشین خلیج فارس و سایر کشورهای عربی صادر می گردد.
محصول استحصالی تنباکو در بعضی از کشورهای تولید کننده به مصارف دیگری از قبیل تهیه توتون جویدنی ، انفیه ، تولید سولفات دو نیکوتین و مواد داروئی و صنعتی می رسد.
دانشمندان آسترالیا یی ابراز امیدواری کردند که تحقیقات آنها درساخت داروهای نسل جدید بتواند مفید ثابت گردد.
به گزارش اسپوتنیک، به نقل از مقاله منتشره در مجله علمی MedicalXpress دانشمندان استرالیایی از دانشگاهTroba کشف کردند که پروتئین موجود در گیاه تنباکو می تواند برای صحت انسان مفید واقع گردد.پروتئین Nicotiana alata گیاهی است که می تواند به عنوان یک وسیله مفید در مبارزه با بیماری های عفونی، از جمله HIV، ایدز، ویروس Zika و آنسفالیت، کمک کند.پس از مطالعه دقیق ساختار تنباکو، دانشمندان متوجه شدند که یکی از اجزای NaD1 قادر به از بین بردن سلول های قارچی خطرناک Candida albicans است که “میکروذرات مفید” را در بدن می کشد و در نتیجه باعث بیماری های بسیاری می شود.
راهنمای ثبت نام کاربران در سایت ها و حساب کاربران از طریق ماهواره ای و یا در شبکه های اجتماعی در این قوانین می باشد.
کاربران باید قوانین ملی و بین المللی را رعایت نمایند و موظف اند به نظریات دیگر اعضا و خوانندگان احترام قائل شوند.
بهترین تنباکوی برازجانی
مدیریت حق دارد، نظریاتی را که به زبان دیگر غیر از زبانی که در سایت است، حذف نماید.
مطالب و اظهارت نظر در تمام بخش ها و زبان های سایت sputniknews.com امکان تغییر می باشد.
نظریات کاربران در صورتی که با موضوع مطابقت نداشته باشد، مانند:
مدیریت حق دارد، از دسترسی کاربر به صفحه جلوگیری و یا حساب کاربری وی را بدون اطلاع قبلی حذف کند، البته در صورتی که کاربر این قوانین را نقض کند.
کاربران می توانند به بهبود حساب خود یا باز کردن حساب تماس بگیرند و یا به این آدرس moderator.dari@sputniknews.com ایمیل نمایند.
ایمیل باید شامل مطالب زیر باشد:
اگر مدیران صلاح بدانند، می توانند، حساب کاربر را باز و اجازه دسترسی به وی دهند.
مدیریت به کاربرانی که قوانین را به طور مکرر نقض کرد، اجازه دسترسی نمیدهد.
کاربران می توانند از طریق این ایمیل آدرس moderator.dari@sputniknews.com با تیم مدیران سایت تماس بگیرند.
شما می توانید برای دریافت اطلاعیه های اسپوتنیک مشترک شوید