خواص دارویی و گیاهی :

ایدز چیست؟ایدز(AIDS) مخفف Acquired Immune Deficiency Syndrome به‌معنی سندرم نقص ایمنی اکتسابی می‌باشد.وقتی سیستم ایمنی آسیب ببیند، نه‌تنها در‌برابر ویروسHIV (که در آغاز به آن صدمه‌زده) بلکه نسبت‌به بقیه‌ی عفونت‌ها هم آسیب‌پذیر می‌شود و دیگر قادر به کشتن میکرب‌ها و ویروس‌هایی که قبلاً  برایش مشکلی ایجاد نمی‌کردند، نیست لذا با‌گذشت‌زمان، افراد آلوده به‌HIV بیشتر و بیشتر بیمار می‌شوند و معمولاً سالها پس‌از آلودگی به یکی‌از بیماری‌های خاص، شدیداً مبتلا می‌شوند و دراین‌زمان گفته می‌شود که آنها به ایدز مبتلا شده‌اند. بنابراین زمانی‌که فردآلوده به ویروسHIV برای اولین‌بار به یک بیماری جدی مبتلا شود و یا وقتی‌که تعداد سلول‌های ایمنی باقی‌مانده در‌بدن او از‌حد معینی کمتر شود، مبتلا به بیماری ایدز شناخته می‌شود. ایدز یک مرحله‌ی کاملاً جدی است که بدن، دفاع بسیار کمی دربرابر انواع عفونت‌ها دارد. در واقع هر فرد آلوده به ویروسHIV ، الزاما مبتلا به ایدز نمی‌باشد اما در طول مدت آلودگی خود، می‌تواند دیگران را آلوده کند.HIV چیست؟HIV مخففHuman Immunodeficiency Virus به‌معنی (ویروس نقص‌ایمنی انسان) می‌باشد.ویروس، یک ذره‌ی زنده خیلی کوچک است که می‌تواند تکثیر و پخش شود اما برای زندگی نیاز به موجود زنده‌‌ی دیگری دارد. وقتی ویروس، سلولی را آلوده کند شروع به تکثیر در داخل آن سلول می‌کند که در‌نهایت منجر به آسیب آن سلول می‌شود. ویروس‌های مختلف به سلول‌ها و بافت‌های مختلفی از بدن حمله می‌کنند. برخی ویروس‌ها به پوست، برخی به دستگاه تنفسی و حمله می‌کنند، درحالی‌کهHIV به‌خود سیستم ایمنی حمله می‌کند و این خصوصیت ویروس است که آن‌را خطرناک کرده‌است. سیستم ایمنی، گروهی از سلول‌ها هستند که بدن را در‌برابر انواع عفونت‌ها محافظت می‌کند و بدون آنها، توانایی بدن برای مبارزه با انواع عفونت‌ها تضعیف می‌شود. لذا وقتی ویروس HIV وارد بدن فردی شود به‌تدریج قدرت‌دفاعی بدن وی ضعیف می‌شود و این فرد در‌برابر انواع بیماری‌ها و عفونت‌ها حتی آنهایی که در‌حالت عادی بیماری‌زا نیستند آسیب‌پذیر می‌گردد. انسان ممکن‌است توسط فرد دیگری که بهHIV مبتلا است آلوده شود و او نیز می‌تواند بقیه‌ی افراد را آلوده کند و بر‌این اساسHIV منتشر می‌شود.به فردی که بهHIV آلوده است(+HIV مثبت) اطلاق‌می‌شود.این روند قابل‌رؤیت نیست و راهی وجود ندارد تا با نگاه‌کردن به افراد بگوئیم که آیا بهHIV مبتلا هستند یا خیر٬ ولی با آزمایش خون می‌توان پس‌از چند‌ماه از اولین تماس، ویروس را در‌خون آشکار کرد.افراد آلوده به HIV ممکن‌است سال‌ها کاملاً سالم بمانند و حتی خودشان ندانند که آلوده هستند.ویـروس ایــدز ‌(HIV) از چه راه‌هایی سرایت می‌کند؟  (پوست، سالم،یک سد بسیار قوی دربرابر HIV و سایر ویروس‌ها و باکتری‌ها است).1ـ تماس جنسی نا‌امن:• ویروسHIV ازطریق مایع‌ منی(همچنین شامل مایعی که قبل‌از منی خارج می‌شود)، به ترشحات دستگاه‌تناسلی زنان و خون افراد مبتلا به آن منتقل می‌شود و افرادی‌که با این ترشحات، چه از‌طریق همجنس‌بازی و چه ازطریق روش معمول‌جنسی، تماس حاصل نمایند دچار عفونتHIV می‌گردند.وجود بیماری‌های مقاربتی مثل سوزاک، سیفیلیس و همچنین زخم‌های دستگاه‌تناسلی خطر آلودگی را چند‌برابر خواهد کرد.بدیهی است اگر شما و یا همسرتان به عفونتHIV مبتلا نباشید از راه جنسی به این بیماری مبتلا نخواهید شد.بعضی از دلایل حاکی از‌آن می‌باشد که از‌طریق روابط‌جنسی دهانی نیز ممکن‌است فرد دچار عفونت HIV گردد. (به‌خصوص زمانی‌که زخم یا آسیبی در‌دهان باشد).البته احتمال انتقال عفونت HIV  از مردان آلوده به زنان درطول ارتباط‌جنسی به مراتب بیش‌از انتقال این عفونت به مردان می‌باشد و مایع منی آلوده ممکن‌است برای چند‌ روز در واژن زن باقی بماند. سلول‌های ناحیه‌ی دهانه‌ی رحم نیز دارای استعداد زیاد برای ابتلا به عفونتHIV  هستند. ابتلای افراد به عفونتHIV از‌طریق ارتباط‌جنسی معمول در بسیاری از کشورهای آفریقایی و برخی‌از مناطق آمریکای‌جنوبی مشاهده می‌شود.همجنس‌بازی از اختلالاتی است که موجب ابتلای افراد به عفونت‌HIV می‌شود؛ به‌ویژه شخصی‌که مفعول واقع شده‌است، در‌معرض بیشتری از‌این آلودگی قرار دارد زیرا آلت‌تناسلی فرد موجب پارگی لایه‌های داخلی مقعد شده و این امر موجب می‌گردد تا HIV که درون مایع منی قرار دارد به‌راحتی وارد جریان‌خون شود.2ـ سرایـــت از مادرآلوده به جنین در داخــل رحم و یا انتقال به کودک درطی دوران شیردهی:ویروسHIV از مادر آلوده به کودک ممکن‌‌است در دوران حاملگی، هنگام وضع حمل یا کمی بعد‌از زایمان انتقال یابد.HIV ممکن‌است در‌شیر پستان زن آلوده وجود داشته باشد و به نوزادش منتقل شود اما با وجود داروهای خاص، شانس این انتقال بسیار کاهش می‌یابد هرچند دربسیاری از کشورهای درحال پیشرفت و فقیر، چنین داروهایی دردسترس نیست.درکودکان، آلودگی به HIV به‌سرعت به‌طرف ایجاد بیماری ایدز پیشرفت می‌کند و شانس زنده‌ماندن کودک هم کم است. 3ـ استفاده مشترک از سرنگ و سوزن آلوده جهت تزریق:استفاده‌ی مشترک از سرنگ‌آلوده (که این عمل میان افراد معتاد به موادمخدر تزریقی بسیار معمول می‌باشد) و یا برخورد تصادفی باسوزن آلوده به عفونتHIV (گاهی اوقات این امر در مراکز پزشکی اتفاق می‌افتد) موجبات ابتلای افراد به عفونتHIV را فراهم می‌آورد.خالکوبی باسوزن آلوده، سوراخ‌کردن گوش به‌وسیله‌ی سوزن و وسایل آلوده، استفاده از مسواک و تیغ ریش‌تراش شخص بیمار، درمان‌های دندانپزشکی، ختنه و یا جراحی‌های دیگر با وسایل‌آلوده از‌ دیگر موارد انتقال HIV می‌باشد.4ـ سرایت از‌طریق خون و فرآورده‌های خونی:در اوایل دهه‌ی‌180عفونت HIV به‌سرعت میان افرادی‌که به‌علت ابتلا به بیماری هموفیلی مجبور به تزریق خون بودند افزایش پیدا نمود. افراد مبتلا به هموفیلی در هنگام خونروی، خونشان ‌منعقد نمی‌شود به‌همین علت هنگام آسیب‌دیدگی مقدار زیادی خون از بدنشان خارج می‌شود. در اوایل شیوع اپیدمی ایدز بیش‌از نیمی‌از 20000 فرد مبتلا به هموفیلی دچار عفونت‌HIV گردیدند.در‌میان دهه‌ی‌180 آزمایش تشخیص آنتی‌بادیHIV (این آزمایش وجود عفونت‌‌HIV را مشخص می‌نمود)‌ دردسترس عموم قرار‌گرفت و بانک‌خون نیز آغاز به شناسایی خون‌های اهدایی نمود. از سال‌187 به‌ بعد دیگر هیچ فرد مبتلا به هموفیلی به‌علت تزریق‌خون دچار عفونت‌HIV نگردید. اگرچه تزریق خون یکی‌از مواردی بود که افراد، دچار عفونت HIV می‌شدند ولی هیچ فردی ازطریق اهدای خون به‌این عفونت مبتلا نگردید. زیرا هنگام اهدای خون از سوزن‌های یک‌بار مصرف استفاده می‌شد و نیز خون‌های تزریقی قبلاً از‌نظر وجود HIV بررسی می‌گردید.راه‌های دیگر سرایت عبارتند‌از:پیوند‌اعضا و یا بافت‌آلوده به عفونتHIV.چه کسی نیاز به انجام آزمایش HIV دارد؟در‌صورتی‌که شما سابقه‌ی انجام هر‌کدام از رفتارهای خطرناک زیر را داشته‌اید، نیاز به انجام آزمایش HIV دارید:* استفاده از سوزن و سرنگ مشترک در اعتیاد تزریقی (‌حتی برای یک‌بار).* ابتلا به بیماری‌های آمیزشی (مثل سوزاک، سیفیلیس، تبخال و زگیل‌تناسلی).* با فرد آلوده بهHIV تماس‌جنسی«حفاظت‌نشده» داشته‌اید.* با فرد تزریق‌کننده‌ی موادمخدر(حتی‌همسر) تماس‌جنسی «حفاظت نشده» داشته‌اید.* با فرد دارای سابقه‌ی ابتلا به بیماری‌های آمیزشی تماس‌جنسی «حفاظت‌نشده» داشته‌اید.* بدون اطلاع از سابقه‌ی ابتلای فردی به بیماری‌های آمیزشی تماس‌جنسی‌«حفاظت‌نشده» داشته‌اید.* با فرد دارای سابقه‌ی روابط‌جنسی با مردان یا زنان دیگر تماس‌جنسی‌«حفاظت‌نشده» داشته‌اید.* با فرد دارای سابقه‌ی روابط‌جنسی با همجنس تماس‌جنسی‌«حفاظت‌نشده» داشته‌اید. (خصوصاً اگر رابطه، بین دو مرد بوده و در‌این رابطه وی مفعول بوده باشد).* با فردی که در نواحی پر خطر زندگی می‌کند، تماس‌جنسی «حفاظت‌نشده» داشته‌اید. (مناطقی که در‌آن آمار میزان افراد آلوده به HIV زیاد ‌باشد. مثلاً بعضی کشورهای آفریقایی، کشورهای تازه‌استقلال‌یافته‌ی روسیه، افغانستان و کشورهای ناحیه‌ی خلیج‌فارس).* استفاده از مشروبات‌الکلی و مواد‌مخدر قبل‌از تماس‌جنسی (تریاک، هروئین، قرص اکستاسی، حشیش، گراس و‌….).* سابقه‌ی تجاوز و سوء‌‌استفاده‌ی ‌جنسی قرار‌گرفتن.چه زمانی بعد‌از رفتار خطرناک باید آزمایشHIV داد؟باتوجه به اینکه میزان آنتی‌بادی و سرعت افزایش آن در افراد متفاوت است‌، از بدو ویروس به بدن تا رسیدن میزان آنتی‌بادی به‌حد قابل‌تشخیص در آزمایش ممکن‌است بین 2‌هفته تا 6‌ ماه طول بکشد‌، در‌افرادی‌که رفتارهای پرخطر داشته اما تست منفی دارند لازم‌است 3‌ماه بعد و در‌صورت تداوم رفتار، هر ‌ ماه آزمایش تکرار شود.دلایل انجام‌‌دادن تست‌HIV چیست؟بسیاری از کسانی‌که تست HIV انجام داده‌اند بی‌دلیل نگرانند چرا‌که: * اگر نتیجه‌ی‌ تست منفی باشد (یعنی اینکه بهHIV آلوده نیستند) ممکن‌است باعث آرامش خیال شود و اگر نتیجه‌ی تست مثبت شود کارهای بسیاری برای فائق‌آمدن برنتیجه‌ی مثبت تست HIV و مراقبت از سلامت می‌توان انجام داد.* اگر نتیجه‌ی تست HIV شما مثبت باشد پزشک می‌تواند به‌دقت مراقب سلامت شما باشد. بسیاری از کسانی‌که تست HIV مثبت دارند سالها سالم باقی می‌مانند ولی اگر به‌سمت بیماری پیش بروید داروهای بسیاری به‌نام  antiretroviral وجود دارند که ممکن‌است سرعت پیشرفت ویروس و بیماری را کم‌کنند و نگهدارنده‌ی سیستم ایمنی باشند. همچنین داروهایی برای پیشگیری و درمان برخی بیماری‌هایی که افراد مبتلا به HIV به‌آن گرفتار می‌شوند را دریافت کنید. همچنین ممکن‌است تحت‌درمان با داروهای جدید در روشهای درمانی قرار‌بگیرید. * ‌اگر پزشک بداند که شما HIV‌ مثبت هستید هنگامی‌که به بیماری مبتلا می‌شوید با جدیت و دقت بیشتری علائم را پیگیری می‌کند.* ‌‌اگر بدانیدکه‌HIV مثبت هستید بیشتر مراقب خواهید بود تا دیگران آلوده نشوند به‌عنوان‌مثال رابــطه‌ی‌جنسی ایمن داشتن (safe sex) و آگاه‌کردن شرکای جنسی قبلی خود.* آگاه‌بودن به آلودگیHIV، ممکن‌است روی برخی تصمیمات آیند‌ه‌ی ‌شما تأثیرگذار باشد‌(مثلاً درمورد تشکیل خانواده).چه‌مدت طول می‌کشد تا HIV به ایدز تبدیل شود؟بدون درمان دارویی، به‌طور متوسط طی‌10‌سال آلودگی به ویروس‌HIV به‌سمت ایدز پیش‌می‌رود که البته این‌مدت 10سال برای فردی است که تغذیه‌ی مناسبی دارد. اما فردی‌که در منقطه‌ی فقیرنشین است و به‌خوبی تغذیه نمی‌شود ممکن‌است بسیار سریعتر به‌سمت ایدز و نهایتاً مرگ پیش برود.نگاهی به آمار:بیست‌و‌پنج سال است که از اولین مورد‌‌تشخیص AIDS در ایالات‌متحده‌ی آمریکا می‌گذرد. ازآنجایی‌که موارد اولیه شامل تعداد انگشت‌شماری از زنان می‌شد، گمان عموم براین بود که AIDS در مرحله‌ی اول مردان همجنس‌باز را تهدید می‌کند. به‌هرحال با‌گذشت‌زمان، زنان به‌عنوان گروهی دیگر، تحت‌تأثیر شدید همه‌گیری AIDS قرارگرفتند.گرچه هنوز تعداد مردان مبتلا به AIDS از تعداد زنان مبتلا بیشتر است، ولی میزان انتشار این بیماری در زنان بیشتر بوده و به تعداد مردان خواهد رسید. در‌بعضی‌از کشورها این نسبت به‌‌عکس می‌باشد، نسبـت زنان مبتلا به HIV/AIDS از 8‌‌‌درصد درسال185 به27‌‌درصد درسال2008 رسیده‌است که این افزایش 300 درصدی زنگ خطری است، به‌این‌معنی‌ که، ازهر چهار مبتلا به‌AIDS درآمریکا یک نفر زن می‌باشد، همچنین AIDS سومین بیماری‌کشنده بعداز سرطان و بیماریهای قلبی دربین بانوان است. HIV هر‌دو‌گروه زنان جوان و پیر را تحت‌تأثیر قرار‌می‌دهد. درحقیقت، مشاهده‌ی این بیماری در‌میان بانوان مسن افزایش یافته است (50‌سال یا پیرتر). زنان مربوط به گروه‌های اقلیت، به‌خصوص آفریقایی ـ آمریکایی‌ها، بیـــشتر این آمار را به‌خود اختصاص داده‌اند. به‌طوری‌که HIV/AIDS عامل اصلی مرگ بانوان آفریقایی ـ آمریکایی بین سنین 25تا 34 سال است. زنان آفریقایی ـ آمریکایی و اسپانیایی تنها 25درصد جمعیت بانوان آمریکایی را تشکیل می‌دهند اما 82 درصد از موارد HIV/AIDS بانوان را درآمریکا در‌سال‌2006 به‌خود اخـتـصاص داده‌انـد.انتـــقالHIV/AIDS از‌طریق برقراری رابطه‌ی‌جنسی با جنس مخالف معمول‌ترین نوع سرایت در‌بین زنان آمریکایی است. تقریباً 75‌درصد زنان مبتلا به HIV از‌طریق رابطه با یک مرد مبتلا به HIV آلوده شده‌اند. برقراری ارتباط‌جنسی با جنس‌مخالف در‌بسیاری‌از کشورهای آفریقایی، آمریکای‌جنوبی و اروپای‌غربی نیز منشأ اصلی سرایتHIV به زنان است. به اشتراک گذاشتن سرنگ‌های آلوده بهHIV در‌بین معتادان تزریقی که به‌طور مکرر دیده می‌شود، طریقه‌ی دیگر انتشار این ویروس است.آیــا HIV در‌ مردان و زنـان تفاوت دارد؟صرف‌نظر از سال‌های اخیر، تحقیقات ناچیزی در مورد زنان و HIV انجام شده‌است. بااینکه سؤالات بی‌جواب بسیاری وجوددارد، اطلاعات موجود نشانگر وجود بعضی تفاوت‌ها دربین زنان و مردان است: • زنان در مقایسه با مردان دراوایل تشخیص بیماری بار ویروسی (مقدار‌HIV موجود در‌خون) کمتری را نشان‌می‌دهند.• سرعت پیشرفت بیماری درمیان بانوان در‌مقایسه با مردانی‌که بارویروسی یکسانی دارند بیشتر است. همچنین تعداد سلول‌های CD4 در خون آنها نیز کمتر است.• زنان بیشتر از مردان مستعد ابتلا و پیشرفت ذات‌الریه‌ی میکروبی می‌شوند.• نرخ عفونت‌های تب‌خالی در زنان بیش‌از مردان است.• بانوان بیش‌از مردان دچار امراض برفکی در گلوی خود می‌شوند.• مردان 8 برابر زنان درمعرض ابتلا به  KS (بیماری شبیه  سرطان که توســط ویــــروس تبخال ایجاد می‌شود به‌نام Kaposis Sarcoma که نوعی تومور بدخیم همبند است) قراردارند.• زنان دیرتر‌از مردان جهت تشخیص بیماری اقدام می‌کنند و تعداد کمتری از آن‌ها (نسبت به مردان) تحت‌درمان قرار‌می‌گیرند، که این امر تأثیرات منفی بر سلامت زنان دارد. بانوان مراقبت‌های پزشکی و درمان خود را به دلایل متعددی به تأخیر می‌اندازند که در‌زیر به پاره‌ای از‌آنها اشاره می‌کنیم: ـ دسترسی محدود به مراقبت‌های پزشکی به‌دلیل کمبودهای ناشی‌از بیمه و یا حمل‌ونقلـ وضعیت نابسامان و نامتعادل در خانهـ ترس از بی‌حرمتی و فشار شریک (یا محیط اطراف)ـ مسوولیت‌هایی مانند نگهداری از فرزندان و یا شریک بیمار خودـ بدنامی و لکه‌دار‌شدن به‌دلیل مبتلا‌بودن به HIVـ اعتیاد و یا سوء‌مصرف موادمخدرـ افسردگیـ کمبود منابع مالی و یا پشتیبانی اجتماعیـ عدم اطمینان به سازمان‌ها و موسسات پزشکیدرمــان بانوان مبتـلا بهHIV «درجه‌ی تأثیـر، عوارض‌جانبی و اثر متقابل داروها»:تعداد بسیار کمی از زنان مشمول بررسی‌های تحقیقاتی مرسوم برای درمانHIV شده‌اند. درنتیجه اطلاعات موجود درمورد درجه‌ی تأثیر و ایمنی داروهایHIV عمدتاً ناشی‌از تحقیقات انجام شده روی مردان است. خوشبختانه حضور زنان دراین پروژه‌های تحقیقاتی اخیراً افزایش یافته است.نتایج تحقیقات جدید حاکی ازاین است که تأثیر روش‌های درمان HIV در زنان ومردان تفاوت بسیار ناچیزی دارد. در زنان HIV+ که درمان را آنگونه که توصیه شده است شروع‌کرده و ادامه داده‌اند نتایج بهبود یکسانی با مردان HIV+ دیده‌می‌شود.البته گرچه درمان به‌خوبی روی بانوان تأثیر می‌گذارد، اما در بعضی از موارد عوارض‌جانبی متفاوت است:جوش: محققان عقیده دارند که بانوانHIV+ تحت‌تأثیر داروهای HIV بیشتر از مردانHIV+ جوشهای پوستی را تجربه می‌کنند.مشکلات کبدی: عوارض‌جانبی داروهای درمانی HIV روی کبد زنان بیشتر است. در‌واقع، برای زنان با شمارشCD4 بیش‌از250‌، تجویز (Viramune nevirapine) به‌دلیل مشکلات خطرناک کبدی به‌شدت توصیه می‌شود.تغییر شکل اندام: نتایج بعضی‌از بررسی‌ها حاکی‌از تأثیرات بیشتر این داروها بر اندام بانوان است به‌طوری‌که ممکن‌است افزایش چربی در‌ناحیه‌ی سینه و دور کمر آنها بیشتر از مردان باشد.پوکی استخوان: عیان است که بانوان بعد‌از دوره‌ی یائسگی عموماً در‌معرض پیشرفت پوکی‌استخوان می‌باشند. اما نتایج بررسی‌ها نشان‌می‌دهد که ابتلا به HIV خطر کاهش تراکم‌استخوان را افزایش می‌دهد، گرچه این مورد از جنسیت مستثنی است، اما خطر تضعیف و پوکی‌استخوان در بانوان سه برابر بیشتر از مردان می‌باشد.تفاوت عوارض‌جانبی بر جنسیت متفاوت ممکن‌است ناشی‌از واکنش بین درمانHIV و هورمون‌های زنانه باشد. همچنین سایز کوچکتر بانوان را نیز باید در‌نظر گرفت، زیرا میزان مصرف استاندارد داروها، معمولاً براساس تحقیقاتی که غالباً روی مردان انجام شده تعیین می‌گردد.مورد اخیر به‌این‌معناست، ازآنجایی‌که زنان وزن کمتری نسبت به مردان دارند، ممکن‌است مقدار دارویی که وارد بدن آنها می‌شود بیش از‌آن باشد که برای تأثیر‌گذاری لازم است. این بدان معنا نیست که زنان باید داروهای تجویزی را کمتر مصرف‌کنند. تا زمانی که اثبات نشود که زنان باید مقدار داروی خود را کاهش دهند، تمام بانوانHIV+ باید مقدار توصیه شده برای یک بزرگسال مبتلا را مصرف نمایند.زنانHIV+ باید فعل‌و‌انفعال بین داروها را در‌نظر بگیرند. بعضی‌از داروهای درمانHIV میزان دیگر داروهای موجود در بدن را تحت‌تأثیر قرار‌می‌دهند. به‌عنوان‌مثال، چندین مورد از داروهای درمانHIV تأثیر قرص‌های ضدحاملگی را مختل می‌کنند.زنان مبتلا بهHIV باید توسط افراد مجرب و باتجربه در درمان بانوانHIV+ تحت‌درمان قرار‌گیرند. پزشک خود را کاملاً از وضعیت و سابقه‌ی پزشکی خود آگاه سازند و تمامی داروهایی که مصرف می‌کنند نیز ذکر کنند و هرگونه عوارض ناشی‌از مصرف داروهای درمان HIV را با او درمیان گذاشته و درخواست کمک کنند.امراض زنانه در مبتلایان بهHIV:بعضی امراض زنانه در‌بین مبتلایان به HIV شایع‌تر، شدیدتر و با درمان سخت‌تر از حالت معمول مشاهده می‌شوند، مانند: ـ بعضی عفونت‌های مهبلیـ واژیـنوز باکتریــایی (Bacterial vaginosis)ـ بیماریهای مقاربتی معمول (S Ds)، مانند سوزاک، کلامیدیا، تریکومونیاز richomoniasisـ تبخال‌های تناسلیـ بیماری‌های التهابی لگن (PID)گرچه تحقیقاتی که به نتایج نهایی رسیده باشند، در زمینه‌ی HIV و قاعدگی وجود ندارد، اما بسیاری از مبتلایان به HIV اختلال در دوره‌ی قاعدگی را گزارش کرده‌اند. بعضی خونروی بیش‌از اندازه داشته‌اند، در‌حالی‌که دربعضی دیگر قاعدگی به‌طور کامل متوقف شده‌است.ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یکی‌از بیماری‌های مقاربتی (S D) است که عامـل ‌درصد از سـرطان‌های گردن‌رحم (cervical cancer) و همچنین زگیل‌های تناسلی است. زنان مبتلا به HIV بیشتر‌از دیگران مستعد ابتلابه این ویروس می‌باشند. در زنان مبتلا به HIV به‌ویژه آن‌هایی که در‌مراحل پیشرفته‌یHIV هستند، دیسپلازی (به‌دلیل وجود‌HPV) نیز بیشتر پیشرفت می‌کند.دیسپلازی یک وضعیت قبل‌از سرطانی‌شدن می‌باشد که در مبتلایان به‌HIV بسیار شدیدتر بوده و درمان آن نیز مشکل‌تر است. عدم‌درمان دیسپلازی ممکن‌است باعث ایجاد سرطان گردن ‌رحم (cervical cancer) که بیماری کشنده‌ای است، شود.برای زنان مبتلا به‌HIV انجام تست Pap smears به‌طور دوره‌ای منظم بسیار مهم است. Pap smears نوعی تست غربالگری است که توسط پزشک جهت بررسی تغییرات گردن‌رحم (cervix) انجام می‌شود. با مشاهده‌ی هرگونه ناهنجاری در‌این آزمایش وجود التهاب، عفونت، دیسپلازی یا سرطان مشخص می‌شود. مشاهده‌ی ناهنجاری در‌این تست برای زنان مبتلا به‌HIV ده برابر زنان غیرمبتلا است. معمولًا این ناهنجاری‌ها درشمارش تعداد سلول‌های CD4 وHPV مشاهده می‌شوند. زنان و دختران بین سنین تا‌سال باید با پزشک خود راجع به تزریق واکسن HPV مشاوره کنند.مرکز کنترل بیماری‌ها (CDC) موارد زیر را توصیه می‌کند:• زنان مبتلا به HIV آزمایش‌های کامل مربوط به امراض زنانه را انجام دهند. شامل Pap smears زمانی‌که برای بار‌اول بیماری از آنها تشخیص‌داده می‌شود و زمان شروع اولین مراقبت‌های دوران بارداری.• زنان مبتلا به HIV تـــست Pap smears را 6 ماه دیگر تکرار کنند.• اگر هر‌دو تست منفی بود غربالگری سالیانه توصیه می‌شود.• زنانی‌که عفونت‌های ناشی‌از HIV دارند و یا در‌گذشته دیسپلازی داشتــه‌اند بایــد هر‌6 ماه تستPap smears را انجام دهند.حاملگی و HIV:با پیشرفت در مراقبت‌ها و درمانHIV بسیاری‌از زنانHIV+ طولانی‌تر و سلامت‌تر زندگی می‌کنند. از‌این‌رو بعضی از‌این بانوان تصمیم به بچه‌دار‌شدن می‌گیرند. (آرزویی که بسیاری‌از بانوان دارند.) زنانی که قصد بچه‌دار‌شدن دارند باید این مسأله را با پزشک متخصص و متبحر درامر درمانHIV بانوان در‌میان بگذارند.همچنین با پیشرفت روش‌های درمانیHIV نرخ انتقالHIV از مادر به فرزند به‌طور چشمگیری کاهش یافته است. اگر مادر مبتلا به HIV داروهای پیشگیری مناسب را مصرف کند نرخ انتقال بیماری را می‌توان از 25‌درصد به 2درصد کاهش‌داد. همچنین، نتایج بررسی‌ها نشان‌داده است که حاملگی سرعت روند پیشرفت HIV را افزایش نمی‌دهد‌.چــرا زنان بیــشتر از مردان مستعد ایدز هستند؟نتایج تحقیقات نشان‌می‌دهد که به‌رغم پایین‌تر‌بودن آمار زنان ایدزی در ایران، اما زنان به‌دلیل برخی ویژگی‌ها استعداد بیشتری برای ابتلا به این بیماری کشنده دارند.به نقل از افکارنیوز، آمار ایدز رو به افزایش است و وزارت بهداشت می‌گوید این موج بیشتر از هرکسی زنان را نشانه رفته است. تحقیقات نشان‌داده احتمال ابتلای زنان به ویروس‌HIV حدود /‌ برابر بیشتر از مردان است و زنان به‌دلیل ویژگی خاص‌تری نسبت به مردان بیشتر در‌معرض ابتلا به ایدز هستند.آمار: از ‌تا‌ زن مبتلا به ایدز:چندی پیش وزارت بهداشت اعلام‌کرد که آمار زنان ایدزی افزایش‌ یافته است. طبق این آمار تا پایان سال قبل تعداد کل مبتلایان به بیماری ایدز در‌کل کشور ‌هزار و ‌نفر بوده است که از‌این تعداد /‌درصد آنان زن هستند، یعنی حدود دو هزار و زن مبتلا به ایدز وجود دارد.به‌گفته‌ی پژوهشگران بر‌اساس فرمول‌های سازمان بهداشت جهانی در‌تمام کشورهای جهان آمار مخفی ایدز وجود دارد که به‌دلایل زیادی از‌جمله انگ و تبعیض خودشان را معرفی نمی‌کنند. براساس این فرمول در ایران نیز تخمین آنها حدود برابر مقدار ثبت‌شده، یعنی بیش‌از‌‌هزار نفر است. سازمان جهانی بهداشت هم گفته که از هر نفر مبتلا به ویروس ایدز در ایران، فقط یک نفر از آنها از بیماری خود مطلع است. اما سهم زنان بر‌اساس فرمول‌های سازمان بهداشت جهانی هم نشان‌می‌دهد که بیش‌از ‌هزار نفر زن مبتلا به ایدز هستند.این ‌اولین‌بار نیست که وزارت بهداشت و کارشناسان نگرانی خود را از افزایش شیوع ایدز در‌بین زنان ایرانی بیان می‌کند. چند سالی است که موج سوم ایدز از رابطه‌ی‌ غیربهداشتی و البته نامشروع جنسی، زنان را هدف گرفته‌است.زنـــان، قربانی تماس جنسی آلوده هستند:وزارت بهداشت اعلام کرد که اکثر زنان دچار ایدز، از‌طریق تماس‌جنسی با همسران‌شان به این بیماری مبتلا شده‌اند. همسر این زنان به‌دلیل اعتیاد تزریقی یا تماس‌‌های جنسی آلوده شده‌اند و این ویروس را به آنها منتقل کرده‌‌اند.همچنین رئیس مرکز تحقیقات ایدز وزارت بهداشت هم با اشاره به افزایش ابتلا به ایدز در زنان کشور گفته که «از‌بین بیماران مراجعه‌کننده به بنده ‌درصد موارد جدید از‌طریق رابطه‌ی‌جنسی مبتلا شده‌اند». سازمان جهانی بهداشت هم تأکید کرده که بیشترین راه انتقال ویروس ایدز در ایران از‌طریق برقراری روابط ناسالم جنسی صورت می‌گیرد.وزیر بهداشت سابق هم بر‌این باور است که رشد انتقال ایدز ازطریق رابطه‌ی‌جنسی خیلی بیشتر و خطرناک شده است و هشدار داده که اگر همین روند رشد ایدز از‌طریق روابط‌جنسی ناسالم طی شود در‌‌سال آینده درصد مبتلایان به ویروس ایدز در کشور ما از‌طریق جنسی مبتلا شده‌اند.ویــژگی جسمانـی زنان در ابتلای بیشتر به ایدز:زنان از‌نظر جسمانی آمادگی بیشتری نسبت به مردان برای دریافت ویروسHIV دارا هستند. این واقعیت یک پیام با خود به‌همراه دارد و آن این است که باید توجه خاصی به زنان در مبارزه با ایدز شود و از آنان حمایت بیشتری به عمل آید.تأثیر مستقیم دیگری که آلودگی در زنان به‌وجود می‌آورد، انتقال ویروس از‌طریق مادر به جنین است که این نیز خود دلیل دیگری است برای توجه بیشتر به آسیب‌پذیری زنان و زنگ خطری است در افزایش آمار کودکان آلوده و مبتلا به ایدز. اطلاعات به‌دست‌آمده از تحقیقات متفاوت نشان‌می‌دهد که در تماس‌جنسی بین زن و مرد، زنان در‌مقایسه با مردان به میزان دو برابر بیشتر امکان دریافت ویروس از شریک‌جنسی‌آلوده‌ی خود را دارند.در این میان برخی‌از کارشناسان نسبت‌به شیوع ویروس ایدز در محیط گاه‌های زنانه هم هشدار می‌دهند و می‌گویند درصورت عدم‌رعایت بهداشت دراین مکان‌ها، خدماتی مانند پدیکور، مانیکور و انواع تاتو مستعد انتقال بیماری‌هایی مانند ایدز است.به‌هرحال در اینجا هم آمار سلامت به‌نفع جامعه و به‌ویژه زنان نیست و صدای یک زنگ خطر دیگر هم شنیده می‌شود.راه‌های تشخیص بیماری ایدز :با‌کاهش قدرت سیستم‌دفاعی به‌مرور زمان، بدن آماده‌ی ابتلا به عفونت‌ها و سرطان‌هایی می‌شود که به‌طور‌معمول در مردم عادی دیده نمی‌شوند‌، این بیماری‌ها به‌صورت بیماری‌های ریوی‌، اسهال‌های شدید و مزمن‌،‌ تب‌های طولانی‌، کاهش‌وزن‌،‌ اختلالات‌شخصیتی،‌ بیماری‌های مغزی وپوستی خود را نشان‌می‌دهند که درنهایت منجر به مرگ فرد مبتلا خواهد شد. • علائم اصلی ایدز:ـ کاهش وزن بیشتر ازدرصدـ  اسهال مزمن بیشتر از یک ماهـ تب‌های متناوب یا ثابت بیش‌از یک‌ماه • علائم ‌فرعی:ـ سرفه‌ی پایدار به‌مدت بیش‌از یک‌ماهـ عفونت پوستی منتشر همراه با خارشـ تبخال‌های عودکنندهـ برفک دهانـ‌ عفونت تبخالی مزمن پیشرونده و منتشرـ بزرگ‌شدن عمومی غدد لنفی‌آلودگی به ویروس ایدز دلیل ابتلا به بیماری ایدز نیست ولی سرانجام تقریباً به‌طور اجتناب ناپذیری به بیماری ایدز منتهی می‌شود.یکی‌از اولین راه‌های شناخت یک‌بیماری، شناخت علائم و مراحل مختلف سیر‌بیماری است. با این شناسایی می‌توان از گسترش و توسعه‌ی بیماری در مراحل اولیه پیشگیری نمود. علائم آلودگی بیماری ایدز بسیار پیچیده است و دارای مراحل چندی است که الزاماً همه‌ی آنها در‌افراد آلوده مشاهده نمی‌شود. این مراحل عبارتند‌از:  • مرحله اول عفونت حاد:در اغلب موارد در‌صورتی‌که تعداد کافی ویروس ایدز وارد بدن فردی شود‌، بعد‌از چند هفته علائمی نظیر تب‌، گلودرد، بزرگی‌ غدد‌لنفاوی، درد مفاصل و عضلات، سر‌درد، ضعف و بی‌حالی، بی‌اشتهایی‌، تهوع و استفراغ، کاهش‌وزن، اسهال و گاهی دانه‌های جلدی و یا تظاهرات عصبی ظاهر می‌گردد. این علائم اختصاصی نبوده و شباهت کاملی با نشانه‌های بسیاری از بیماری‌های دیگر دارد. چون خود‌به‌خود ظرف ‌تا‌‌هفته بهبودی حاصل می‌گردد‌، کمتر اتفاق می‌افتد که بیماری دراین دوره تشخیص داده شود. به‌علاوه از هنگام ویروس ایدز تا مثبت‌شدن نتیجه‌ی آزمایشگاهی که نشانگر آلودگی فرد است حدود ‌تا‌‌هفته و گاهی تا‌ماه طول می‌کشد. در‌این فاصله‌ی زمانی‌، فردآلوده بوده و ممکن‌است سایرین را آلوده کند.  • مرحله دوم بدون علامت:پس‌از بهبودی خود‌به‌خودی مرحله‌ی حاد، بیمار وارد مرحله‌ی بدون علامت می‌شود که بر‌حسب نوع ویروس‌ آلوده‌کننده ازتا سال طول می‌کشد. در‌این مدت شخص‌آلوده هیچگونه علامتی از بیماری را بروز نمی‌دهد و به ظاهر کاملاً سالم است ولی برای دیگران آلوده‌کننده می‌باشد. این مرحله نزد کودکان کوتاه‌تر است و در‌این مرحله شخص دیگران را مبتلا می‌کند. در‌این دوره آزمایش‌خون مثبت است. کنترل انتشار ویروس در‌این مرحله مشکل می‌باشد.  • مرحله سوم بزرگی منتشر و پایدار غددلنفاوی:دراین مرحله غدد‌لنفاوی به‌سرعت بزرگ‌شده و به‌شکل قرینه و بدون‌درد در بیش‌از دونقطه‌ی بدن به‌جز ناحیه‌ی کشاله‌ی‌ران ظاهر ‌می‌شوند حداقلماه باقی‌می‌مانند.• مرحله چهارم مرحله قبل‌از ایدز و حالات وابسته به ایدز:قبل‌از بروز علائم نهایی ایدز در بیمار‌، عوارضی ظاهر می‌شود که به آن علائم مربوط به ایدز می‌گویند و عبارتند‌از:ـ کاهش وزن بیشتر‌ازدرصد وزن سابقـ اسهال به‌مدت بیشتر‌از یک‌ماهـ تب به‌مدت بیشتر‌از یک‌ماهـ عرق شبانهـ خستگی، بی‌حالی و ضعفاین علائم را مقدمه‌ی استقرار کامل ایدز که پایان طیف بیماری می‌باشد، به‌حساب می‌آورند. در برخی موارد، بی‌قراری، بی‌اشتهایی، دل‌درد، سردرد وجود دارد و تغییرات عصبی منجر به از دست‌دادن حافظه و آسیب اعصاب محیطی می‌شود. این علائم معمولاً متناوب است ولی کاهش‌وزن در اکثر بیماران وجود دارد و پیشرونده هم می‌باشد. بسیاری از بیماران در این مرحله دچار ضایعات پوستی، مخاطی و ضایعات دائم و یا عود‌کننده‌‌ی دهنی و یا ناحیه‌ی تناسلی به‌علت ویروس‌های مختلف می‌شوند.  • مرحله پنجم ایدز:ایدز به مرحله‌ی نهایی آلودگی ایدز گفته می‌شود. در‌این مرحله به‌علت کاهش شدید قدرت دفاعی بدن، شخص، مستعد ابتلا به بسیاری عفونت‌ها و سرطان‌ها می‌شود که علائم بسیار متنوعی دارند و درنهایت بیمار را از پای در می‌آورند.شما هم می‌توانید!با‌پیشرفت مراقبت‌ها و روش‌های درمان‌HIV، بسیاری از زنان مبتلا به‌HIV ، طولانی‌تر و سلامت‌تر زندگی می‌کنند. از‌این‌رو این بانوان برای آینده‌ی خود تصمیم به بچه‌دارشدن ‌(آرزویی که همیشه درسر داشته‌اند) می‌گیرند.همچنین با پیشرفت روش‌های درمانیHIV احتمال انتقال HIV ازمادر به فرزند به‌طور چشمگیری کاهش‌یافته است. اگر مادر مبتلا به ‌HIV داروهای پیشگیرانه‌ی مناسب را مصرف‌کند احتمال انتقال بیماری را می‌توان از 25‌درصد به 2‌درصد کاهش داد. همچنین، نتایج بررسی‌ها نشان‌داده است که حاملگی سرعت روند پیشرفت‌HIV را افزایش نمی‌دهد.پیش‌از بارداری:ـ داشتن برنامه‌ی دقیق امری مهم قبل‌از حامله‌شدن ‌است‌.ـ با پزشک خود راجع به تصمیمی که گرفته‌اید مشورت کنید، تا اطمینان حاصل‌کنید که روش درمانی مناسبی را در‌پیش گرفته‌اید که سلامتی شما و کاهش خطر سرایت به کودک را تأمین می‌کند. ماما یا قابله‌ای آشنا به مراقبت‌های مربوط به HIV پیدا کنید تا روشهایی که حداقل خطر ممکن را برای شریک شما طی مراحل باردارشدن دارد برایتان شرح دهد. بین پزشک و مامای خود ارتباط برقرارکنید، تا آنها با‌یکدیگر هماهنگ شوند. به‌این‌ترتیب شما مطمئن خواهید بود که بهترین مراقبت‌ها قبل و طی بارداری شامل حالتان می‌شود.ـ تست‌های مربوط به بیماری‌های مراقبتی و هپاتیت‌B و‌C را انجام‌ دهید.ـ استعمال دخانیات، نوشیدن مشروبات‌الکلی و مصرف مواد‌مخدر را ترک کنید. تمامی این موارد اثرات منفی روی سلامت شما و کودکتان دارد.ـ شروع به مصرف ویتامین‌های دوران بارداری که محتوی فولیک‌اسید و کلسیم هستند، کنید. مصرف این داروها بعضی‌از عوارض بعد‌از زایمان را کاهش می‌دهد.ـ اگر دوستان و خانواده‌ی شما از تصمیم شما برای بچه‌دار‌شدن حمایت نمی‌کنند و آن را مورد‌انتقاد قرار‌می‌دهند، حلقه‌ای از افراد غم‌خوار، با دیدی غیر‌‌پیش‌داورانه و آگاه و تحصیل‌‌کرده در‌موردHIV و زایمان را در اطراف خود تشکیل دهید. این شبکه از افراد ممکن‌است شامل پزشکان، مشاوران و دیگر زنان مبتلا به‌HIV که تصمیم به بچه‌دارشدن دارند و یا بچه‌دار شده‌اند باشد.رهنمود‌های بارداری:یک گروه از افراد متخصص در زمینه‌ی بارداری زنان مبتلا به HIV، رهنمود‌هایی ارائه کرده‌اند که حاوی اطلاعات مربوط به مراقبت‌ها و درمان مناسب برای زنانی است که قصد باردار‌شدن دارند و یا باردار هستند.مطابق با این ‌رهنمودها در مرحله‌ی اول باید آزمایش‌های کاملی (که شامل چندین آزمایش خون می‌باشد) جهت بررسی سلامت و وضعیت پیشرفت HIV انجام شود.در‌صورتی‌که قصد دارید مصرف داروهایHIV را شروع کنید و یا داروهایHIV مصرف می‌کنید اما هنوز بار ویروسی قابل‌توجهی دارید (تایا بیشتر)باید یک آزمایش مقاومت (Resistance test) نیز انجام دهید. نتیجه‌ی این آزمایش پزشک معالجتان را برای انتخاب مناسب‌ترین داروها برای شما کمک می‌کند.داروهای‌HIV خطر سرایت HIV را از مادر به‌ کودک کاهش‌می‌دهد. به‌همین‌دلیل مصرف این داروها برای تمام زنان باردار بدون در‌نظر‌گرفتن میزان ‌CD4 و بار ویروسی آنها توصیه می‌شود. حتی اگر مادر مبتلا به HIV برای سلامت و درمان خود نیازی به مصرف این داروها نداشته باشد، جهت کاهش احتمال انتقال‌HIV به کودک مصرف داروهای‌HIV امری مهم تلقی می‌شود. برای اینکه داروها بیشترین تأثیر‌گذاری را داشته باشند، باید دقیقاً همان‌گونه که تجویز می‌شوند، مصرف شوند.بعضی داروها به‌دلیل داشتن عوارض‌جانبی روی مادر و یا جنین درحال شکل‌گیری، بهتراست مصرف نشوند و یا تحت‌مراقبت و با احتیاط مصرف شوند. راجع به مزایا و معایب، داروهای مختلفHIV با پزشک معالج خود صحبت کنید، تا او بتواند مناسب‌ترین دارو را برای شما تجویز نماید.

داروهای‌HIV و بارداری:زمان شروع مصرف داروهای HIV بستگی به میزان سلامتی شما و زمانی‌که متوجه می‌شوید باردار هستید دارد.در راستای ‌رهنمودهای بارداری توصیه‌های زیر را درنظر بگیرید:زنان‌HIV+ که مصرف داروهایHIV را شروع نکرده‌اند:در‌صورتی‌که اعمال روش‌های درمانی‌HIV برای حفظ سلامت بیمار لازم‌است، برای او باید ترکیبی از داروهای درمانHIV، براساس ‌رهنمودهای درمانی یک فرد بالغ غیرباردار تجویز شود. (Retrovir Zidovudine or AZ ) در‌صورت امکان بهتر‌است به‌عنوان یکی‌از داروهای تشکیل‌دهنده‌ی ترکیب دارویی مورد‌استفاده قرارگیرد. درمان‌HIV هرچه زودتر باید شروع شود، حتی در سه‌ماهه‌‌‌ی اول دوره‌ی بارداری‌.اگر به تشخیص پزشک، نیازمند استفاده از روش‌های درمانی‌HIV نیستیم، باید برای اجتناب از انتقال بیماری از مادر به کودک ازاین روش‌های درمانی پیروی کند. بهتراست Retrovir مصرف شود، و در‌بسیاری‌از موارد‌مصرف دیگر داروهای‌HIV نیز با آن همراه شود. درمان ممکن‌است در سه‌ماهه‌ی اول دوره‌ی بارداری برای زنان باردار متوقف‌شود و بعدازتا‌هفته‌ی اول شروع گردد. بعداز تولد کودک وضعیت سلامت مادر برای ادامه یا توقف درمان HIV باید مورد بررسی قرار‌گیرد.در هردو مورد مذکور، داروهای درمانی‌HIV باید طی دوره‌ی دردزایمان و بعد از‌آن نیز ادامه پیدا کند. در‌این‌زمان‌Retrovir باید به‌صورت تزریق وریدی مصرف‌شود. بعداز زایمان، کودک باید تا شش هفته Retrovir مایع دریافت‌کند.زنان‌HIV+ که از‌قبل مصرف داروهای‌‌HIV را شروع کرده‌اند:اگر ویروس تحت‌کنترل است و داروها به‌خوبی اثر می‌کنند به رویه‌ی خود ادامه دهید. ولی اگر داروها اثر ندارند به سراغ ترکیب‌های مؤثرتر بروید. درصورت امکان، بهتراست Retrovir یکی‌از داروهای مصرفی باشد. مصرف داروها باید طی زایمان و بعداز آن نیز ادامه پیدا‌کند. بعد‌از زایمان کودک باید تا 6 هفتهRetrovir مایع دریافت‌کند.زنان باردارHIV+ که داروهایHIV مصرف نکرده‌اند و در دوره‌ درد‌زایمان به‌سر می‌برند:زن بارداری‌که وارد دوره‌ی دردزایمان شده‌است و هنوز داروهای HIV را مصرف نکرده نیز هنوز می‌تواند احتمال سرایت HIV به کودک را کاهش‌دهد. به‌این‌منظور باید شروع به مصرف داروهای HIV دراین دوره و در دوره‌ی زایمان نماید. همچنین نوزاد باید دوره‌ی کوتاهی بعد‌از تولد تحت‌درمان قرارگیرد. به‌این‌منظور رهنمون‌های زیر توصیه می‌شود:ـ مصرف IV Retrovir برای مادر طی دوران درد‌زایمان و مصرف Retrovir مایع برای نوزاد طی 6هفته‌ی اول بعداز زایمان.ـ Viramune برای مادر در شروع درد‌زایمان و IV Retrovir درطی این دوره.بایـــد اضافـه‌کردن (EpivirLamivudine or 3 C)  درطی دوره‌ی درد‌زایمان و ادامه‌ی Retrovir وEpivir برای 3‌تا‌7‌روز درنظر گرفته‌شود که ممکن‌است باعث کاهش احتمال مقاوم‌شدن ویروس مادر نسبت‌به Viramune شود. سپس کودک تا 6‌ هفته Viramune به‌علاوه Retrovir  مایع دریافت می‌کند.IV Retrovir طی دوره‌ی دردزایمان به مادر داده می‌شود و Retrovir مایع به‌علاوه داروهای دیگر بعد‌از زایمان به کودک. به‌هرحال هنوز واضح نیست که این استراتژی تا چه حد خطر سرایت را کاهش می‌دهد.بعداز تولد نوزاد، بررسی وضعیت سلامت مادر برای تعیین نیاز او به ادامه‌ی درمان مناسبHIV توصیه می‌شود.کودکان متولد شده از زنان HIV+ که داروهایHIV مصرف نکرده‌اندقبل یا طی دوره درد زایمان:برای کاهش خطر سرایت HIV به کودک همچنان می‌توان درمان را اعمال‌کرد.ـ دراین رابطه رهنمود‌های زیر توصیه می‌شوند:ـ Retrovir مایع هرچه زودتر بعداز تولد نوزاد، به‌مدت 6 هفته به او داده شود.ـ Retrovir مایع به‌علاوه داروهای دیگر به کودک داده‌شود. به‌هر‌حال هنوز واضح نیست که این استراتژی تا چه‌حد خطر سرایت را کاهش می‌دهد.ـ بعداز‌تولد نوزاد، بررسی وضعیت سلامت مادر برای تعیین نیاز او به درمان مناسبHIV توصیه می‌شود. سزارین:سزارین قبل‌از پاره‌شدن کیسه‌ی مادر که نوزاد را فرا‌گرفته است، برنامه‌ریزی انجام می‌شود. این امر باعث کاهش تماس نوزاد با خون مادر شده و در بعضی موارد احتمال خطر سرایت را کاهش می‌دهد. از آنجایی‌که سزارین نیازمند انجام جراحی روی مادر است، خطرهایی را به‌همراه دارد. زنانی‌که سزارین می‌شوند بیشتر از زنانی که به‌طور طبیعی زایمان می‌کنند، مستعد عفونت هستند. سزارین برای آن دسته از زنان ‌باردارHIV+ توصیه می‌شود که:ـ بارویروسی نامشخص دارند.ـ بارویروسی بیش‌از 1000‌بعداز 36‌هفته از بارداری دارند.زایمان طبیعی:برای زنانی‌که تحت‌درمان ترکیبیHIV قرار‌دارند و بارویروسی کمی در آنها مشاهده می‌شود (کمتر‌از1000) جراحی سزارین تأثیر چندانی در کاهش احتمال سرایت HIV ندارد.تصمیم برسر اینکه کدام روش مناسب وضعیت شما می‌باشد، باید در اوایل دوران بارداری بعد‌از مشورت با پزشک معالج گرفته شود.پس‌از تولد کودک:درطی 6 هفته‌ی اول بعداز تولد، نوزاد نیازمند (Retrovir و شاید داروهای دیگر)HIV می‌باشد. یک آزمایش‌خونCBC باید قبل‌از شروع داروها روی نوزاد انجام شود. همچنین برای نوزاد باید داروهای مربوط به پیشگیری ذات‌الریه بعداز اتمام مصرف Retrovir  تجویز کرد، مگر اطلاعات کافی دال‌بر مبتلا‌نبودن کودک به HIV  موجود باشد. تجویز و به‌کار بستن این داروها دلیلی بر بیمار‌بودن نوزاد نیست، بلکه اقدامات پیشگیری جهت کاهش احتمال سرایتHIV و دیگر بیماری‌ها به نوزاد است.نوزاد تحت چندین آزمایش HIV قرارمی‌گیرد تا مشخص شود که آیا مبتلاست یا نه. بایدHIV DNA PCR یا آزمایش ویروس‌شناسیRNA برای نوزاد انجام شود. آزمایش پادتن HIV، که به‌طور معمول برای تشخیص HIV در بزرگسالان استفاده می‌شود، درمورد نوزادان نباید انجام‌گیرد. زیرا 12‌تا 18‌ماه بعد‌از تولد، نوزاد پادتن‌های موجود در خون مادر را همراه خود دارد.آزمایش ویروس‌شناسیHIV باید در 14‌تا‌21روزی، 1‌تا‌2‌ماهگی، 4‌تا‌6‌ ماهگی انجام‌شود. نتیجه‌ی مثبت یک آزمایش ویروس‌شناسی باید توسط تکرار آزمایش تأیید‌گردد. دو‌نتیجه‌ی مثبت بیانگر ابتلا بهHIV ‌می‌باشد. با دو یا چند جواب آزمایش منفی، یکی در 14روزگی یا دیرتر و دیگری در یک ماهگی یا دیرتر ممکن‌است ابتلا بهHIV را غیرمحتمل شمرد. اما بسیاری‌‌از متخصصان وضعیت منفی‌HIV ‌در کودکان را با انجام یک تست پادتن HIV  بعداز 12‌تا‌18‌ماهگی نوزاد تأیید می‌کنند.از‌آنجایی‌کهHIV‌ ممکن‌است ازطریق تغذیه از شیر مادر به نوزاد سرایت کند، عدم‌تغذیه از شیر مادر امری مهم است. شما می‌توانید با تغذیه‌ی کودک با شیر‌خشک پیوندهای عاطفی خود را با نوزاد حفظ کنید.انتقال‌‌HIV از مادر به کودک:اگر یک زن آلوده به HIV باردار شود، ‌درصد احتمال انتقال ویروس به نوزاد و آلوده‌شدن کودک وجود دارد. هر‌ساله بیش‌از / کودک ازطریق والدین خود آلودگی به HIV را دریافت می‌کنند. حدود ‌تا‌‌درصد درطی مدت بارداری، درصد در زمان زایمان و درصد درطی دوران شیرخوارگی آلودگی را دریافت می‌کنند.داروهای ضد‌رتـرو ویـروسی (Anti-Retro-Viral drugs) یکی‌از عواملی هستند که از انتقال‌HIV از مادر به جنین جلوگیری می‌کنند. انتقال مادر به کودک به‌عنوان انتقال عمودی هم یاد می‌شود (Vertical transmission) که ممکن‌است ازطریق راه‌های زیر رخ دهد:ـ قبل‌از تولدـ طی زایمانـ بعد‌از تولد از‌طریق شیر‌مادرزنان مبتلا بهHIV می‌توانند خطر انتقالHIV به فرزندانشان را از‌طریق راه‌های زیر بکاهند:ـ مصرف داروهای ضد‌رتروویروس در زمان حاملگی (به‌جز تا‌ماه اول حاملگی)ـ مصرف داروهای ضد‌رتروویروسی هنگام وضع حملـ انتخاب زایمان‌سزارینـ درمان کوتاه‌مدت نوزاد متولد شده با داروهای ضد‌رتروویروسی ـ عدم‌تغذیه با شیر‌مادر مبتلا به HIVدر کشورهای ثروتمند، زنان با استفاده از مزایای راه حلهای در دسترس، شانس انتقالHIV از مادر به جنین را به میزان زیادی می‌کاهند.بدون مداخله، میزان انتقال در محدوده‌ی ‌تا‌% خواهد بود و با مداخلات این میزان‌% خواهد بود. در‌کشورهایی که امکانات کمی در دسترس است با استفاده میزان کمی‌از داروها در‌طی وضع‌حمل از میزان انتقال تا حدودی کاسته می‌شود.به‌طــور‌کلی داروهای ضد‌رتروویروسی برای مادران باردار قبل‌از هفته‌یتا‌حاملگی توصیه نمی‌شود مگر‌اینکه دلیل اورژانس پزشکی در‌بین باشد، چرا که این داروها منجر به بروز‌ عوارض‌جانبی روی جنین در‌مراحل اولیه‌ی تکامل می‌شوند.اولین دارویی که برای پیشگیری از انتقال HIV از مادر به جنین به‌کار برده شد AZ ‌ در‌سال‌ بود. AZ  هنوز تنها دارویی است که برای بررسی‌ها در حاملگی استفاده می‌شود. در کشورهایی که AZ  به‌طور گسترده در‌طی حاملگی استفاده می‌شود اثرات قابل‌توجهی در کاهش‌انتقال‌HIV از مادر به جنین داشته است. داروهای جانشین دیگری همچون 3 C,nevirapine و ترکیبAZ +3 C هم وجود دارند مسوولان بهداشتی سلامت، باید اطلاعات کافی درمورد داروها و در‌ دسترس‌بودن آنها داشته ‌باشند. یک ‌راه‌حل مورداستفاده در زنانHIV مثبت، استفاده از داروهای ضد‌رتروویروسی طی وضع‌حمل است.در‌کشورهای با تسهیلات کم، استفاده از داروهای ضدرترو ویروس طی  وضع حمل، تنها راه موجود برای جلوگیری از انتقالHIV از مادر به کودک است و در بسیاری از کشورهایی که فقر دارویی دارند توسط برخی کارخانه‌ها مقدار کمی nevirapine به‌طور رایگان برای استفاده طی وضع‌حمل، در‌اختیار این مادران قرارمی‌گیرد.هیچ توصیه‌ی قطعی جهت روش مطمئن وضع‌حمل، در زنان مبتلا بهHIV وجود ندارد. به‌طور‌کلی، دو روش برای وضع‌حمل وجود دارد:روش زایمان‌طبیعی‌ (واژینال) و روش سزارین که هر‌کدام مزایا و خطراتی دارد.در روش سزارین‌: جنین ازطریق عمل‌جراحی از دیواره‌ی شکمی مادر خارج می‌شود. در سزارین برای جلوگیری‌از تماس جنین با ترشحات و خون مادر باید تمهیدات خاصی انجام شود که برای به حداقل رساندن تماس نوزاد با خون مادر، روش سزارین غیرخونی (Bloodless caesarean section) انجام می‌شود. این روش شامل کنترل عروق‌خون مادر برای جلوگیری‌از خونروی است (توسط حرارت، سرما یا وسایل خاصstaples).برای زنانی‌که به مراقبت‌های مناسب قبل‌از زایمان (Prenatal) و HAAR   دسترسی داشته‌اند، اینکه انجام سزارین برای آنها مزیت بیشتری نسبت به استفاده‌ی موثرHAAR  داشته باشد‌یا‌‌نه، هنوز شناخته شده نیست.اگرچه مزایای سزارین به‌نظر واضح است ولی برخی پزشکان آنرا توصیه نمی‌کنند چرا که در‌معرض خطر قرار‌دادن سلامت مادر در کشورهای فقیر، همراه با عفونت می‌باشد.در‌کشورهایی که داروهای ضدرتروویروسی در دسترس است به‌طور معمول به نوزادانی که از مادرانHIV+ متولد شده‌اند برای مدت خاصی داروهای ضد‌HIV می‌دهند.حامله‌شدن در زن آلوده به HIV:اگر شما یک زن مبتلا به‌HIV+ هستید و در‌فکر بچه‌دار‌شدن می‌باشید بهتر است به مسایل حین حاملگی خوب فکر کنید.مسوولان بهداشتی باید قادر باشند تا بهترین انتخاب را برای سلامت شما و فرزندتان در‌نظر بگیرند. ممکن‌است تصور‌کنید که سلامت فرزندتان مهمترین مسأله است اما سلامت شما هم به‌همان میزان مهم است. شما باید همان مراقبت‌های استاندارد موجود که برای هر زنی که تصمیم به حاملگی دارد یا هم اکنون حامله است را دریافت کنید.سلامت زن‌HIV‌ مثبتی که حامله است همانند زن HIV مثبتی که حامله نیست.زنHIV مثبتی که حامله است، پس‌از ماه‌های اول حاملگی می‌تواند داروهای ضدHIV را دریافت‌کند تا هم به سلامت وی کمک کند و هم از انتقالHIV به جنین جلوگیری شود.HIV فرآیند حاملگی را تغییر نمی‌دهد و روی رشد و تکامل جنین تأثیرگذار نیست (به‌عنوان‌مثال منجر به تولد نوزاد عقب‌افتاده‌ی ذهنی یا دارای نقص‌عضو نخواهد‌شد).در برخی کشورها، زنان طی وضع‌حمل دارو می‌گیرند و روش زایمان انتخاب می‌شود و از تغذیه کردن نوزاد منع می‌شوند و به نوزاد نیز برخی داروهای ضدHIV می‌دهند.گاهی اوقات زن مبتلا به HIV که در‌حال درمان است متوجه حامله‌بودن خود می‌شود که باید فوراً با پزشک در‌میان گذاشته شود تا راهنماییهای لازم در‌اختیارش قرار‌گیرد و جهت تغییر داروهای مصرفی به داروهای مناسب دوران‌حاملگی اقدام گردد. بدون مشورت با پزشک نباید داروها تغییر داده‌شوند. اگر فردی درمان را خودسرانه قطع کند میزان ویروس موجود در خون وی ممکن‌است افزایش‌یابد که خطر انتقالHIV به دیگران را بالا می‌برد.برای هرگونه تغییر یا قطع درمان باید با پزشک مشورت شود.آگاهی ازHIV مثبت‌بودن زن در‌حین حاملگی:گاهی اوقات هنگامی‌که فرد حامله است متوجه می‌شود که به ویروسHIV آلوده است.مشخصاً، مسأله‌ی اصلی سلامت جنین است اما همانگونه که شرح‌داده شد اقداماتی برای جلوگیری از انتقالHIV از مادر به جنین می‌توان انجام داد.مشورت با پزشک جهت انجام کارهای لازم برای مادر وجنین ضروری است.آزمایش‌ها:تست HIV- antibody برای کودک قابل‌انجام است ولی ضرورتاً نشان نمی‌دهد که کودک آلوده است یا خیر.  چرا که، تمام کودکانی که از مادر HIV مثبت متولد می‌شوند HIV-‌antibody دارند.نوزادانی که آلوده نشده‌اند به مرور زمان تا ‌ماهگی antibody را از‌دست می‌دهند، بنابراین وقتی‌که نوزاد به ‌ماهگی برسد تست HIV- antibody پاسخ دقیق خواهد داشت. در برخی موارد انجام تست‌های تشخیصی دیگرازقبیل (PCR (Polymerase Chain Reaction سریعتر وضعیت بچه را تعیین می‌کند اگرچه PCR به‌طورگسترده در بسیاری‌از کشورها در دسترس نیست.مادران، شیردهی وHIV:برای مادرانی‌که HIV مثبت هستند، تصمیم‌‌گیری درباره‌ی شیردهی به نوزاد و یا چشم‌پوشی از‌آن، ممکن‌است یک ‌«دوراهی» بسیار سخت و ترس‌آور باشد. پیش‌از انتخاب، باید میزان خطر شیردهی طبیعی و یا عدم‌شیردهی نوزاد بررسی و مقایسه شود.میزان خطر دریافت آلودگی نوزادن از مادران آلوده به HIV بین ‌تا‌‌درصد می‌باشد. این در‌‌حالی است که نوزادانی که با شیر‌مادر تغذیه نمی‌شوند، شش برابر نوزادانی که در دوران شیرخوارگی از سینه‌ی‌مادر تغذیه می‌کنند، در‌معرض خطر مرگ براثر ابتلا به اسهال و یا آلودگی‌های تنفسی هستند. علاوه‌بر‌آن، شیرمادر تأمین‌کننده‌ی کامل نیاز کودک به مواد‌غذایی می‌باشد و همچنین سیستم‌دفاعی بدن نوزاد را تقویت می‌کند.HIV در شیر‌مادر هم یافت شده‌است و در زنان آلوده به HIV اگر دسترسی به شیر مطمئن جانشین داشته باشد توصیه می‌شود که به نوزادشان شیر خودشان را ندهند.بدون هیچ مداخله‌ی درمانی، میزان انتقالHIV از مادر به نوزاد در زنان HIV‌ مثبتی که فرزندشان را شیر نمی‌دهند تا% است و در زنان HIV‌ مثبتی که فرزندشان را شیر می‌دهند تا % می‌باشد.نتایج برخی‌از بررسی‌ها نشان‌داده است که تغذیه با شیر مادر آلوده به HIV ممکن‌است مزایای استفاده از درمان ضد‌رتروویروس طی‌حاملگی و زایمان را بی‌اثر کند.درکشورهایی که آب آشامیدنی سالم در دسترس نیست، خطر دیگر موارد تهدید‌کننده‌ی زندگی در تغذیه‌ی با شیر‌خشک ممکن‌است خطرناکتر از خطرHIV در تغذیه با شیرمادر آلوده باشد. هر‌چند که قیمت بالای شیر‌خشک استفاده از آن‌را در‌چنین کشورهایی محدود می‌کند.تغذیه‌ی کودک با شیر‌مادر و بقیه‌ی مایعات شامل شیر‌خشک، آب‌قند، آب گریپ‌فروت و داروهای متداول را «تغذیه ترکیـبی»  (mixed feeding)  می‌گویند. در‌برخی بررسی‌ها مشخص‌شده که تغذیه‌ی ترکیبی نسبت به تغذیه‌ی انحصاری با شیر‌خشک یا شیر مادر، خطر بیشتری دارد.تغذیه‌ی ترکیبی باعث آسیب آستر معده و روده‌ی کودک می‌شود وHIV موجود در شیرمادر آلوده راحت‌تر می‌تواند کودک را آلوده کند.گاهی اوقات به‌خاطر بیماری یا شغل خاصی که مادر دارد، نمی‌توانند منحصراً تغذیه با شیرمادر انجام دهند در‌این موارد، وقتی که موارد جانشین دردسترس است به مادران آلوده به HIV توصیه به تغذیه با شیر‌مادر نمی‌شود ولی تحقیقات بیشتری برای مقایسه‌ی خطر تغذیه‌ی انحصاری شیر‌مادر و تغذیه‌ی ترکیبی لازم است.مــادر چگـونه بایـد در‌مورد شیــر‌دادن به فرزندش تصمیم بگیرد؟قدم اول این است که یک آزمایشHIV روی مادر انجام شود.در‌صورتی‌که جواب آزمایش منفی بود جای هیچ تردیدی وجود ندارد و با خیال آسوده می‌تواند کودک خود را شیر دهد.در‌صورتی‌که جواب آزمایش مادر مثبت بود در‌قدم اول باید به جانشین‌ها فکر کند. تنها فرمول انتخاب غذای جانشین برای کودک شیرخوار این است که مادر به آب آشامیدنی تمیز و سالم برای حداقل مدت شش ماه بدون مشکل دسترسی داشته باشد. جانشین‌های دیگر شامل دسترسی به شیر تعدیل‌شده و پاستوریزه‌ی حیوانی و یا شیردهی توسط زن شیرده دیگری می‌باشد که سالم است.اگر هیچکدام از‌این راه‌ها و جانشین‌ها در دسترس، مطمئن و بادوام نبود توصیه شده‌است که مادران نوزادان، شیرخوار خود را فقط برای مدت شش‌ماه شیر بدهند. اگر یک مادر آلوده به HIV زمان طولانی‌تری به نوزاد خود شیر بدهد خطر بیشتری کودک را تهدید خواهد‌کرد.نوزادانی که به‌مدت شش‌ماه از مادر آلوده تغذیه می‌شوند تنها به‌میزان یک‌سوم اطفالی که به‌مدت دو‌سال تغذیه می‌شوند، درمعرض خطر‌ آلوده‌شدن بهHIV قراردارند (در طی این شش ماه نیز توصیه شده‌است که مادران تنها به سه‌ماه اول اعتماد‌کنند).ایدز و زنان:امسال تمرکز برنامه‌های  جهانی برای موضوع زنان‌، دختران ، HIV و ایدز می‌باشد و سازمان‌بهداشت جهانی شعارهایی را برای این امر در‌نظر می‌گیرد مانند:1ـ خشونت علیه زنان باعث افزایش سرعت گسترش آلودگی به HIV می‌گردد‌.خشونت نباید تحمل‌گردد.2ـ  رهبران زنان باید درباره‌ی ایدز صحبت کنند.3ـ زنان منبع بزرگی از نیرو برای مبارزه با HIV وAIDS هستند. 4ـ بسیاری از زنان‌و‌دختران به‌خاطر رفتارهای دیگران در‌ معرض خطر ایدز هستند.5ـ  در‌‌کل جهان زنان و دختران  /‌برابر نسبت‌به آلودگی حساس‌ترند‌.ـ سلامت زنان سلامت تمام جامعه است.ایدز جزء معدود بیماری‌های تاریخ بشری است که مبارزه با آن تماماً بستگی به دانش رفتاری دارد و  فردا دیر‌است و امروز باید چاره‌ای اندیشید و از ایدز پیشگیری نمود و مبارزه با ایدز مسوولیتی همگانی است‌.بر‌اساس آخرین آمار / میلیون جوان (تا‌ساله آلوده‌ به‌ عفونت‌HIV یا مبتلا به بیماری ایدز هستند که از‌آن میان /‌ میلیون زن جوان و /‌ میلیون مرد‌جوان می‌باشند و آلودگی روزانه 6000‌جوان تا‌ساله نیز گزارش شده‌است . تنها تا پایان سال‌2001 از /میلیون مرگ‌ومیر رخ‌داده به‌دنبال عفونت ایدز 470‌هزار نفر زن و350‌هزار نفر کودک زیر 5سال بوده‌اند‌.حدود / ‌میلیون زن‌آلوده به‌HIV در‌سراسر دنیا  حضور دارند.اپیدمی بیولوژی ایدز:AIDS اولین‌بار در ‌سال‌181 شناسایی‌شد از‌سال‌185تا18 در زنان و دختران جوان3‌برابر شد. (CDC) گزارش‌‌کرده‌است که‌15000 بچه‌ی‌آلوده بهHIV از زنانHIV مثبت متولد شده‌است و احتمال عفونت در زنان سیاه‌پوست بیشتر است.اتیولوژی:عامل‌AIDS‌ یک‌RNA ویروس به‌نام Human Immunode ficiency نوع‌1و‌2‌ می‌باشد. که دراکثر نقاط‌‌جهان‌1-HIV عامل بیماری ‌است و 2-HIV در آفریقای‌‌جنوبی به‌صورت آندمیک دیده می‌شود‌.راه‌های انتقال:1ـ تماس‌جنسی بـه‌خصوص male homosexual  راه‌اصلی انتقال است‌.2ـ خون و محصولات خون‌آلود.3ـ مادر به جنین یا نوزاد. پاتوژنز:بیماری بالینی باHIV یا ایدز به‌علت مهار‌‌شدید سیتسم ایمنی بدن می‌باشد که عمدتاً ایمنی سلولی درگیرمی‌شود و سبب تظاهر عفونت‌های فرصت طلب و نئوپلاسم‌ها می‌گردد‌.لنفوسیت مشتق از تیموس یا لنفوسیت  از‌نظر فنوتیپی با آنتی‌ژن سطحی ‍CD4 مشخص می‌گردد.جایگاه‌هایCD4 به‌عنوان یک گیرنده برای ویروس می‌باشد که پس‌از تماس‌، ویروس وارد سلول میزبان‌شده و با استفاده‌از آنزیم‌ DNA,Reverse  ranase و RNA ژنوتیپ خود را کد می‌کند.پس‌از عفونت اولیه میزان ویروس به‌حد set point کاهش می‌یابد  به بیماران با حداکثر ویرمی سریعاً به‌سمتAIDS پیشرفت‌کرده و می‌میرند‌.پس‌از عفونت به‌تدریج تعداد لنفوسیت  کاهش می‌یابد و سبب مهار‌شدید سیستم  ایمنی می‌گردد. ماکروفاژهای منوسیت نیزعفونی می‌گردند و عفونت سلول‌های میکروگلیال مغز سبب اختلالات نوروسیکاریک می‌گردد. افراد عفونی‌شده باHIV احتمال بیشتری برای  نئوپلاسم به خصوص سارکوم کاپوزی، لنفوم‌نان‌ـ هوچکین‌، لنفوم B-cell و کارسینوم دارند‌.تظاهرات بالینی:دوره‌ی‌کمون بیماری‌معمولاً چند روز تا چند هفته است‌، بیماری  حاد شبیه سایر بیماریهای ویرال دیگر کمتر‌از 10‌روز به پایان می‌رسد. علائم و نشانه‌های شایع:ـ تبـ ‌لنفادنوپاتیـ تعریق شبانه  ـ فارنژیتـ خستگیـ آرترالژیـ راشـ تهوع ‌و ‌استفراغـ سردردـ اسهالپس‌از فروکش‌کردن علائم ویروسی مزمن شروع می‌گردد‌. عاملی که سبب پیشرفت بیشتر از ویروسی بدون علامت تا سندرم نقص‌ایمنی‌AIDS‌ می‌شود نامشخص‌ است زمان متوسط آن 10‌سال است‌.ترومبوسیتوپنی، اولسر‌های آفتــی، لنـفادنـوپـاتی ژنرالیـزه‌، oral Hairy luclco plachia‌‌ شایع است‌.عفونت‌های فرصت طلب زیر نیز شایع است:1ـ کاندیدیاز ریه و مری2ـ هرپس سیمپلکس یا واریسلا زوستر پایدار3ـ Moluscum contagiosume4ـ توکسوپلاسموز5ـ ‌‌بیماری‌های نورولوژیک با شیوع‌50‌درصد در‌بیماران علت زمینه‌ساز آسیب‌پذیری زنان:1ـ‌‌‌‌ فقراقتصادی و فرهنگی و بهداشتی2ـ ‌ازدواج دختران‌جوان با مردان مسن که قبلاً پارتنرهایی نیز داشته‌اند‌.3ـ ‌‌وجود اماکنی مانند زندان‌، خانه‌های فساد،  مراکز تهیه و‌ توزیع فیلم‌های مبتذل و مواد‌مخدر که در گریزان‌شدن زنان به‌ویژه دختران از کانون گرم خانواده تأثیر‌گذار است.بسیاری‌از زنان (دختران‌جوان)‌ جهت پرداخت شهریه‌ی مدرسه یا آموزشگاه‌، کمک به خانواده و یا اداره‌ی ‌زندگی شخصی خود به میل خود و یا به اجبار و خشونت به مسایل غیراخلاقی روی می‌آورند‌.4ـ‌‌ آسیب‌پذیری فیزیولوژیکی و آناتومیکی زنان به‌ویژه دختران جوان که هنوز رشد و تکامل جسمی کاملی ندارند و فقر‌‌ اطلاعاتی این زنان و کمبود و یا نبود مراکز مشاوره و پیگیری مشکلات جسمانی خود مزید بر‌علت است.5ـ بسیاری‌از زنان سریعتر از مردان به‌ خویشاوندان‌، دوستان خانوادگی‌، کارفرمایان و سایر بزرگسالان خود اعتماد‌کرده و مورد خشونت قرار‌می‌گیرند‌.6ـ ‌بسیاری‌از زنان دنیا درگیر کسب درآمدهای نامشروع از فعالیتهای‌ اجتماعی ‌ـ ‌فرهنگی و جنسی‌اند‌. به‌ویژه در دختران زیر 15‌سال و کودکان زیر10‌سال که‌ سوء‌استفاده در‌این سنین به‌دلیل ترس به‌شدت مخفی نگاه داشته می‌شود و به‌سختی می‌توان اطلاعاتی را به‌دست‌آورد و علت اینکه مشتریان کودکان و دختران جوان را برای تجارت انتخاب می‌کنند احتمال آلوده‌نبودن این افراد به ویروسHIV می‌باشد‌.7ـ زنان و کودکان خیابانی و افرادی‌که در‌حاشیه‌ی شهرها زندگی می‌کنند بیشتر آسیب‌پذیرند.چراکه این افراد قربانیان جنگ،  فقر، خشونت‌های‌خانوادگی و آزار و اذیت‌روحی و جسمانی و بیماری ایدز به‌شمار می‌آیند و مبارزه هرروزه‌ی این افراد برای بقا، هر‌گونه نگرانی احتمالی در‌مورد بیماری که ممکن‌است در‌طی سال‌های آینده آنها را به‌کام مرگ بکشاند از‌بین می‌برد‌.این افراد برای دریافت پول‌، کالا، دریافت‌ کمک و حمایت‌های غیرقانونی و گاهی قانونی تن به رابطه‌ی‌جنسی داده‌اند.8ـ برقراری رابطه با‌هم جنس به‌ویژه هم‌‌جنسانی که قبلا با‌ مردان هم جنس‌باز در ارتباط بوده‌اند و ننگ اجتماعی و خشونتی‌ که افراد دارای رابطه‌ی‌جنسی با‌هم جنس خود با آن مواجه هستند میزان خطر ابتلا به عفونت‌HIV را عظیم‌تر جلوه می‌‌دهد‌. این روابط در زندان‌ها، پرورشگاه‌ها، خوابگاه‌ها و رخ می‌دهد و دراغلب اوقات پنهان نگهداشته می‌شود‌.ـ آوارگی و ویرانی‌های ناشی‌از درگیری‌های مسلحانه‌ی قومی و قبیله‌ای و حتی بین کشورها که متعاقب آن باعث از‌‌هم‌پاشیدگی کانون خانواده‌ها و جامعه می‌شود و در‌آن خدمات بهداشتی‌، زیر بناهای آموزشی و حمایت‌های قانونی فرو‌می‌‌ریزد. بیشتر این آوارگان زنان و کودکان می‌باشند که به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی ندارند.دربسیاری از نقاط دنیا سربازانی که حدود 10‌سال سن دارند به‌عنوان نامه‌رسان‌، دربان، آشپز و… هستند که با‌خود اسلحه حمل می‌کنند و مورد سوء‌استفاده نیز واقع می‌شوند.در بسیاری‌از کشورها دختران جوان به‌دلیل از دست‌دادن والدین خود و یا جهت مراقبت از والدین‌ بیمار و از کار‌افتاده و دیگر کودکان خانواده از تحصیل و مدرسه دست می‌کشند و به‌دلیل تبعیض و عدم استطاعت در پرداخت هزینه‌ها مورد سوء‌استفاده واقع شدند‌.10ـ مصرف مواد‌مخدر و استفاده از سرنگ‌های مشترک و استفاده از یک سرنگ در ‌چندین مرتبه به ویژه در زندان‌ها و خوابگاه‌ها و…11ـ ضعف ساختار آموزشی و مشاوره‌ای جوامع و اینکه یک زن بداند پس‌از سوء‌استفاده جهت مشاوره به‌کجا مراجعه‌کند ویا آموزش وی به‌حدی باشد که او را در‌برابر برقراری ارتباطات غیراخلاقی متعهد کند.اگر یک زن بهHIV آلوده شود علاوه‌بر عفونت‌های فرصت‌طلب نامبرده، احتمال ابتلابه بیماری‌های زیر به‌صورت اختصاصی بیشتر می‌شود‌.1ـ بیماری‌های بدخیم زنان (سرطان سرویکستا برابر به‌ویژه در درجات بالا) افزایش می‌یابد‌.2ـ ‌احتمال ابتلا به کوندیلومای ژنیتال، ولوواژینال اینترا‌‌اپی‌تلیال نئوپلاسما تا 16‌برابر بیشتر است. در بررسی‌های انجام شده‌ی بین‌المللی افراد فوق به درمان‌های رایج پاسخ نمی‌دهند‌.3ـ PID یا عفونت لگن با احتمالتا‌برابر بیشتر (در بررسی‌های انجام شده افراد مبتلا بهHIV بامشکل همزمان PID لکوپنی یا WBC به‌دلیل تضعیف  سیستم ایمنی دارند. 4ـ احتمال سیفیلیس  و سوزاک (توره)  5ـ احتمال توده‌های آدنکسال6ـ احتمال آبسه‌های توبواوارین 7ـ احتمال آبسه‌های باکتریال واژینوزیس8ـ احتمال اندومتریت آبسه‌ایـ اختلالاتmenstrual (الیگومنور، آمنوره، دیسمنوره)10ـ ابتلا به‌Sexually ransmitted Disease syndrom با احتمال‌تا برابر بیشتر.11ـ هرپس سیمپلکسHIVآکریتنیــــوسایت‌ها زخم‌های ype 2 هجوم لنفوسیت‌های CD412ـ شانکرونید (هموفیلوس دکری Ducreyi Hemophilus) آنتی‌پادی‌های -cell که در آن ژن درگیری‌gp47 جهش می‌یابد و این جهش ژن در ایدز نیز دیده می‌شود.HIV و ‌بارداری:میزان باروری زنانHIV مثبت در‌مقایسه با افرادHIV منفی کاهش می‌یابد‌.شواهدی وجود ندارد  که حاملگی با افزایش سرعت HIV (کاهش سریعتر CD4 و یا افزایش سریع مقدار ویروس) همراه باشد و همینطور شاهدی وجود ندارد کهHIV سبب نقایص زمان تولد گردد.خطر زایمان زودرس تا 20درصد و سقط خودبه‌خودی و stillvirth و وزن‌کم موقع تولد Ivav تا 24درصد شایع است.راه‌های انتقال آلودگی از مادر به جنین و نوزاد:1ـ قبل‌از تولد2ـ حین‌زایمان 3ـ Pot pavtum4ـ از‌طریق شیر‌مادرانتقال آلودگی از مادر به جنین در هر زمان از بارداری ممکن‌است رخ‌دهد که در‌‌مجموع از تادرصد است که با حد اختلاف مناسب تا2% نیز می‌توان کاهش داد.درصورت تشخیص در اوایل حامگی می‌توان باسقط  انتخابی به حاملگی خاتمه داد.انتقال ورتیکال (مادر به جنین) در زایمان زودرس شایعتر است و به‌ویژه اگر با پارگی درازمدت پرده‌های جنین همراه باشد. میزان انتقال پری‌‌ناتالHIV ارتباط دقیقی با اندازه‌گیریRNA ویروسی پلاسما دارد و میزان پلاسماییRNA ویروسHIV1 بهترین پیشگویی‌کننده‌ی خطر انتقال پری‌ناتال است.با کپی کمتر از ccا/1000‌‌عفونت نوزادی تا5% با کپی بیشتر‌از ccا/100000‌ عفونت نوزادی تا 40%.در‌صورتی‌که مادر سروپازیتیو و بدون علامت باشد میزان موربیدیته و مورتالیته‌ی مادران با حاملگی افزایش نمی‌یابد‌. ولی برعکس عوارض‌جنینی با عفونتHIV مادری افزایش می‌یابد.ناگفته نماند تست بررسیHIV در مادران باردار درکشورهای اروپایی و استرالیا و کانادا و آمریکا جزء آزمایش‌های روتین دوران بارداری می‌باشد‌.راه‌های کاهش خطر انتقالHIV به کارکنان بهداشتی و درمانی: 1ـ پرهیز از تماس با خون و ترشحات زنان قبل و حین و پس‌از زایمان و حین مراقبت از مادران و نوزادان عفونی .2ـ استفاده از دستکش‌های غیرقابل‌نفوذ به مایع و عینک.3ـ استفاده‌ی اجباری از دستکش در سزارین و زایمان تا زمانی جفت دستکاری می‌شود و خون و مایع از بدن نوزاد پاک می‌گردد‌.4ـ از ساکشن دهانی برای پاک‌کردن راه هوائی پرهیز شود‌.5ـ در‌صورت پارگی دستکش و یا فرو رفتن سوزن به انگشتان (ویا هر‌شئ دیگر مثل پنس و پنست که ایجاد جراحت کند) بلافاصله دستکش تعویض و با  خارج‌کردن سوزن و یا وسیله‌ی‌آلوده اقدامات لازم‌انجام شود و پوست و مخاط غیرسالم، آلوده و عفونی  فرض شود.اقــدامات ضروری درصـورت Needie stick:1ـ استفاده از زیدوودین‌: ‌بار در روز برای‌4‌هفته2ـ رامی و ودین g‌150، دوبار در روز برای4‌هفته اگر فرد منبع AIDS پیشرفته داشته باشد یا کسانی با داروی آنالوگ‌نوکلئوزید درمان می‌شوند باید یک مهارکننده‌ی پروتئاز مثل Indinavir 200g 1 ds اضافه گردد. راه‌هــای کاهـش‌خطر انتقال HIV  از مادر به نوزاد:1ـ استفاده از داروهای آنتی‌ویرال در‌طول حاملگی (ترجیحاً به‌جز تاهفته‌ی اول بارداری)2ـ استفاده‌از داروهای آنتی‌ویرال در‌طی لیبر3ـ سزارین به‌ویژه قبل شروع لیبرو پارگی پرده‌های جنین خط انتقال را تا50% کاهش می‌دهد.4ـ پرهیز ‌از شیردهی، کاهش‌خطر تا‌16% چراکه شیردهی، خطر انتقال را دربر دارد. اگرچه در بسیاری‌از کشورها به‌دلیل آلودگی آب و موربیدیته در‌اثر اسهال و عفونت‌تنفسی استفاده از شیرخشک غیرقابل اجراست.مزایـای استـفاده ‌از داروهای آنتی‌ویرال‌ترکیبی:1ـ سیر گسترشHIV کمتر می‌شود.2ـ میزان خونی ویروس منفی یا غیر‌قابل اندازه‌گیری می‌گردد.3ـ به جلوگیری از عفونت‌های مرتبط با AIDS کمک می‌کند.درمان مادر باردار با افراد  غیرحامله تفاوتی ندارد. هنوز اثرات این داروها بر جنین ناشناخته است.در فوریه‌ی سال‌2002 Public Healt Hservice توصیه کرد برای زنان باردار حتی در14هفته‌ی اول بارداری نیز می‌توان از زیدوودین استفاده کرد و در طول حاملگی و لیبر ادامه داد و حتی برای پیشگیری‌‌از عفونت در 6 هفته‌ی اول تولد نیز می‌توان استفاده‌کرد و مصرف همزمان زیدوودین با مهارکننده‌های پروتئازتا‌برابر خطرHIV مثبت در زمان تولد را کاهش می‌دهد‌.در مادرانHIV مثبت پرهیز از استفاده از رویه‌های زیر توصیه شده‌است:1ـ آمنیوسنتز 2ـ نمونه‌گیری از سر جنین 3ـ آمنیوتومی ترکیب سزارین و درمان داروئی پری‌ناتال، حین زایمان و دوره‌ی نوزادی تا 85% در مقایسه با سایر روش‌های زایمان خطر انتقال را کاهش می‌دهد.WHO در‌مناطقی‌که بیماری‌های‌عفونی و سوء‌تغذیه  علل اولیه‌ی مرگ نوزاد ‌است‌B/F توصیه کرده‌است.ـ همواره پیشگیری بر درمان مقدم است.ـ پیشگیری مهمترین عامل کاهش و در‌نهایت غلبه‌برAIDS است‌.استراتژی‌های پیشگیری:1ـ مداخلات رفتاری Behavior Interventionالف‌ـ شریک سالم safe sexب‌ـ کاندوم Condom Usageج‌ـ عدم‌استفاده از الکل و موادمخدر Nodrug or alchol2ـ Medical interventionداروهــای آنتی‌ویــرال‌، ویتامینA، تقویت سیستم‌ایمنی، درمان مواردS DS 3ـ مداخلات مامایی(همه‌ی بیماران ‌آلوده فرض‌شوند  مگراینکه حذف آن ثابت شود که مورد بحث قرارگرفت. پرهیز از  تکنولوژی‌های تهاجمی، استریلیزاسیونNOB/F 4ـ Health  Consideration در امر پیشگیری باید به‌نکات زیر توجه داشت:1ـ شرایط موجود محلی و متناسب با تفاوت‌های میان پسران و دختران، جوانان مناطق شهری و روستایی، کودکان مدرسه‌‌ای و غیرمدرسه‌ای، نوجوانان و جوانان مجرد و متأهل.2ـ سیاستمداران باید بپذیرند که باید از حقوق جوانان به‌ویژه دختران دفاع کنند.3ـ تلاشهایی که دربرابر پیشگیری از AIDS صورت می‌گیرد باید به نیازهای اصلی جوانان برای داشتن غذا و مسکن و نیز کسب درآمد از‌طریقی مطمئن و بدون بهره‌کشی، توجه داشته باشد و بیش‌از آنکه عفونتHIV و بیماری ایدز به معضلی بهداشتی در‌سطح ملی تبدیل شود  دولت می‌تواند باصرف هزینه‌ای پائین برای پیشگیری و اطلاع‌رسانی و حمایت از نیاز جوانانی که به‌شدت در‌معرض آلودگی  قرار‌دارند از شیوع عفونتHIV جلوگیری کنند.اقدامات ده مرحله‌ای پیشگیری از گسترش ایدز:1ـ به سکوت، ننگ‌و‌شرم خاتمه‌ داده شود و این‌امر توسط روسای جمهور، نخست‌وزیران، رهبران، جوانان، هنرمندان، چهره‌های ورزشی، رهبران‌مذهبی و سایر افراد صاحب‌نفوذ صورت‌گیرد و در‌مورد تمایلات جنسی نوجوانان، خشونت علیه زنان و دختران، اعتیاد به موادمخدر سخن بگویند.2ـ دانش و اطلاعات از راه‌های زیر دراختیار زنان و دختران جوان قرارگیرد:ـ مدارسـ جوامع محلی و  NAO ـ رسانه‌های ارتباط جمعیـ آموزش از‌طریق همسالان3ـ زنان و دختران جوان به‌ حمایت‌های زندگی مجهز شوند تا دانش خودرا به مرحله‌ی عمل در آورند.4ـ‌خدمات بهداشتی دوستدارجوانان ارائه شود.5ـ مشاوره و آزمایش داوطلبانه و محرمانه‌یHIV ترویج یابد.6ـ باجوانان کار و مشارکت آنها گسترش یابد.7ـ آموزش جوانان‌آلوده به‌عفونتHIV ترویج یابد.8ـ محیط‌های حمایتی و امن برای جوانان و زنان فراهم شود.ـ به وضعیت جوانان به‌ویژه زنانی‌که با بیشترین خطرات مواجهند رسیدگی شود.10ـ همکاری‌ها تقویت و پیشرفت کار پایش شود.

 

زنان باردار مبتلا به ایدز بیماری ایدز در دهه‌های اخیر شیوع بالایی در جوامع مختلف داشته است و راه‌های درمانی زیادی برای آن پیدا شده است تا سن مرگ‌ومیر ناشی از این بیماری تا حدی بیشتر شود و درد و رنج بیماران در طول دوره بیماری کاهش یابد. اگرچه هنوز راه درمانی قطعی برای آن پیدا نشده است.

متاسفانه در جامعه ما، نگرش افراد نسبت به کسی که دچار بیماری ایدز شده است، مثبت نیست و به همین دلیل اکثر مبتلایان به این بیماری، از گفتن بیماری خود به دیگران و یا حتی پزشک خودداری می‌کنند.به همین علت ذکر این نکته را لازم می‌دانیم که زن بارداری که مبتلا به ایدز می‌باشد، باید حتما این بیماری را با پزشک زنان خود در میان بگذارد، زیرا در صورت مخفی ماندن این مشکل، سلامت جنین خود را به خطر می‌اندازد.

با توجه به پیشرفت‌های قابل توجهی که در درمان بیماری ایدز در سال‌های اخیر صورت گرفته است زنان باردار مبتلا به ایدز، اگر درمان مناسب را در اسرع وقت دریافت کنند، می‌توانند تا حدی امیدوار باشند که این بیماری به نوزادشان انتقال پیدا نمی‌کند.خوشبختانه امروزه تشخیص بیماری ایدز در مادران باردار در سه ماهه اول بارداری صورت می‌گیرد تا در صورت عدم آگاهی مادران، درمان های مربوطه و مراقبت‌های خاص را برای آن‌ها انجام دهند.

اهمیت درمان ایدز در دوران باردارییک مادر مبتلا به ایدز می‌تواند ویروسHIV   را به سه طریق به جنین خود انتقال دهد:1- از طریق جفت، وقتی که هنوز جنین در داخل رحم قرار دارد .2- از طریق خون و مایعات بدن مادر آلوده، هنگامی که جنین از رحم مادر خارج می‌شود و زایمان اتفاق می‌افتد.3- از طریق شیر مادر آلوده در دوران شیردهی

طبق تحقیقات مشخص شده مادران بیماری که تحت درمان به موقع قرار گرفته‌اند، کمتر از یک درصد احتمال دارد که این بیماری را به نوزاد خود انتقال دهند، این در حالی است که اگر راهکارهای درمانی برای آن‌ها انجام نگیرد، 125 درصد احتمال می‌رود که این بیماری را به نوزاد خود انتقال دهند.

 

 مادرانی که داروهای ایدز را مصرف نمی‌کننداگر مادری در دوران بارداری به هر دلیلی داروهای ایدز را دریافت نکند (دلایلی مانند عدم آگاهی از وجود این بیماری در خود، ترس از بازگویی این بیماری نزد پزشک زنان و…) سلامت خود و جنین خود را به خطر می‌اندازد.برای رفع مشکل عدم آگاهی زنان باردار از این بیماری، انجام آزمایش تشخیص ویروس HIV در سه ماهه اول بارداری انجام می‌گیرد که اگر این آزمایش وجود ویروس HIV را در مادر مثبت تشخیص دهد، اقدامات درمانی پس از سه ماهه اول بارداری شروع می‌شود.در راستای این اقدامات درمانی، برنامه داروهای ضدویروسیAZ   برای بیمار انجام می‌گیرد. در صورت لزوم، اقدامات درمانی دیگر متناسب با شرایط مادر و جنین برای فرد انجام می‌گیرد.

مادرانی که داروهای ایدز را مصرف می‌کننداگر مادری قبل از بارداری درمان را شروع کرده باشد، در دوران بارداری با نظر متخصص زنان می‌تواند راه‌های درمانی را ادامه دهد، زیرا قطع این روش‌های درمانی ممکن است ابتلای جنین به ویروس HIV را افزایش دهد.پزشک متخصص با توجه به شرایط مادر ممکن است راهکار درمانی او را تغییر دهد و رژیم‌های AZ را برای او در پیش بگیرد تا احتمال انتقال این ویروس  از مادر به جنین را کاهش دهد.دیگر روش‌های درمانی ضد HIV و انتخاب صحیح روش زایمان، احتمال ابتلای جنین را به HIV تا حد زیادی کاهش می‌دهد، مثل تزریق داخل وریدی AZ در حین زایمان.

 

 

 شیوه زایمان در مادران مبتلا به ایدزمادران باردار مبتلا به ایدزی که در آزمایشات مشخص شده، تعداد کمی ویروس HIV  در خون خود دارند می‌توانند با صلاحدید پزشک زنان و زایمان، نسبت به انجام زایمان طبیعی اقدام کنند.در غیر این صورت به علت احتمال انتقال ویروس از خون مادر به جنین در حین زایمان طبیعی، زایمان سزارین برای مادران مبتلا به ویروس انجام می‌گیرد. برش در ناحیه پایین شکم مادر زده می‌شود و بدون تداخل جنین با خون و مایعات دادن کانال زایمانی مادر، نوزاد از رحم مادر خارج می‌شود.

در هر دو روش زایمان، داروهای AZ به صورت داخل وریدی به مادر تزریق می‌شود.هم جنین بعد از به دنیا آمدن نوزاد،AZ   طی شش هفته پس از زایمان و هر روز چهار مرتبه به نوزاد تزریق می‌شود. هم چنین 6 تا 12 ساعت پس از تولد، نوزاد باید AZ را دریافت کند.پزشک متخصص با صلاحدید خود و برآورد شرایط مادر و نوزاد می‌تواند از داروهای ضد HIV دیگری برای نوزاد استفاده کند.

تذکر: مصرف انواع داروهایی که برای بیماران مبتلا به ایدز تجویز می‌شود، برای مادران باردار مبتلا بی خطر نیست و ممکن است برخی از انواع آن، عوارض بلندمدتی را برای سلامت جنین داشته باشند.

تذکر: این فرهنگ باید در جامعه ایجاد شود که همه مبتلایان به ایدز، از راه‌های پر خطر مبتلا نشده اند و بسیاری از آن‌ها تنها قربانی‌های ناآگاه بوده‌اند. بنابراین زنان مبتلا به ایدز این حق را دارند که اگر تمایل داشته باشند طعم شیرین مادر شدن را بچشند و رسانه‌ها باید آگاهی‌ها را به آن‌ها بدهند که می‌توانند با رعایت راهکارهای درمانی مانع از ابتلای نوزادشان به ایدز شوند.متخصصان زنان و زایمان هم باید شرایط این دسته از بیماران را درک کنند و تمام مراقبت‌های لازم را قبل و بعد از زایمان برای این دسته از مادران انجام دهند و این امیدواری را به آن‌ها بدهند که می‌توانند فرزندانی سالم به دنیا بیاورند.

تذکر: اگرچه تغذیه نوزاد با شیر مادر به همه مادران توصیه می‌شود، اما شیر دادن مادرانی که HIV مثبت هستند، اصلا توصیه نمی‌شود و باید در اولین فرصت، شیر دادن به نوزاد خود را قطع کنند، چون ویروس HIV از طریق شیر می‌تواند به نوزاد انتقال پیدا کند. این مادران باید تحت نظر پزشک اطفال، بهترین گزینه را برای تغذیه نوزادان خود انتخاب کنند.

منبع:tebyan.net

زنان مبتلا به ایدز و

بارداریبا پیشرفت مراقبت ها و روش های درمان hiv، بسیاری از زنان مبتلا به hiv ، طولانی تر و سلامت تر زندگی می کنند. از این رو این بانوان برای آینده خود تصمیم به بچه دار شدن (آرزویی که همیشه در سر داشته اند) می گیرند.

همچنین با پیشرفت روش های درمانی hiv احتمال انتقال hiv  ازمادر به فرزند بطور چشمگیری کاهش یافته است. اگر مادر مبتلا به hiv داروهای پیشگیرانه مناسب را مصرف کند احتمال انتقال بیماری را می توان از 25 درصد به 2 درصد کاهش داد.

همچنین، مطالعات نشان داده است که حاملگی سرعت روند پیشرفت hiv را افزایش نمی دهد.

پیش از

بارداریداشتن برنامه دقیق امری مهم قبل از حامله شدن است.با پزشک خود راجع به تصمیمی که گرفته اید مشورت کنید، تا اطمینان حاصل کنید که روش درمانی مناسبی را در پیش گرفته اید که سلامتی شما و کاهش خطر سرایت به کودک را تامین می کند. ماما

آشنا به مراقبت های مربوط به hiv  پیدا کنید تا روش هایی که حداقل خطر ممکن را برای شریک شما طی مراحل باردار شدن دارد برایتان شرح دهد. بین پزشک و مامای خود ارتباط برقرار کنید، تا آن ها با یکدیگر هماهنگ شوند. بدین ترتیب شما مطمئن خواهید بود که بهترین مراقبت ها قبل و طی بارداری شامل حالتان می

شود.

تست های مربوط به بیماری های مراقبتی وهپاتیت b  و c را انجام دهید.استعمال دخانیات، نوشیدن مشروبات الکلی و مصرف مواد مخدر را ترک کنید. تمامی این موارد اثرات منفی بر روی سلامت شما و

کودکتان دارد.شروع به مصرف ویتامین های دوران بارداری که محتوی فولیک اسید و کلسیم هستند، کنید. مصرف این داروها بعضی از عوارض بعد از زایمان را کاهش می دهد.

اگر دوستان و خانواده شما از تصمیم شما برای بچه دار

شدن حمایت نمی کنند و آن را مورد انتقاد قرار می دهند، حلقه ای از افراد غمخوار، با دیدی غیر پیش داورانه و آگاه و تحصیل کرده در مورد hiv  و زایمان را در اطراف خود تشکیل دهید. این شبکه از افراد می توانند شامل، پزشکان، مشاوران و دیگر زنان مبتلا به hiv که تصمیم به بچه دار شدن دارند و یا بچه دار

شده اند باشد.

رهنمود های باردارییک گروه از افراد متخصص در زمینه بارداری زنان مبتلا به

hiv، رهنمود هایی ارائه کرده اند که حاوی اطلاعات مربوط به مراقبت ها و درمان مناسب برای زنانی است که قصد باردار شدن دارند و یا باردار هستند.مطابق با این رهنمود ها در مرحله اول باید آزمایش های کاملی (که شامل چندین آزمایش خون می باشد) جهت بررسی سلامت و وضعیت پیشرفت hiv انجام شود.

در صورتی که قصد دارید مصرف داروهای hiv را شروع کنید ویا داروهای hiv مصرف می کنید اما هنوز بار ویروسی قابل توجهی دارید. (1000-500 یا بیشتر) بایستی یک آزمایش مقاومت (resistance

test) نیز انجام دهید. نتیجه این آزمایش پزشک معالجتان را برای انتخاب مناسب ترین داروها برای شما کمک می کند.

داروهای  hiv خطر سرایت hiv را از مادر به کودک کاهش می دهد. به همین دلیل

مصرف این داروها برای تمام زنان باردار بدون در نظر گرفتن میزان cd4 وبار ویروسی آنها توصیه می شود. حتی اگر مادر مبتلا به hiv برای سلامت و درمان خود نیازی به مصرف این داروها نداشته باشد، جهت کاهش احتمال انتقال hiv  به کودک مصرف داروهای hiv امری مهم طلقی می شود. برای

اینکه داروها بیشترین تأثیری گذاری را داشته باشند، بایستی دقیقاً همانگونه که تجویز می شوند، مصرف شوند.

بعضی داروها به دلیل داشتن عوارض جانبی بر روی مادر و یا جنین درحال شکل گیری، بهتراست مصرف نشوند ویا تحت

مراقبت و با احتیاط مصرف شوند. راجع به مزایای و معایب، داروهای مختلف hiv با پزشک معالج خود صحبت کنید، تا او بتواند مناسب ترین دارو را برای شما تجویز نماید.

داروهای hiv و بارداریزمان شروع مصرف داروهای hiv  بستگی به میزان  سلامتی شما وزمانی که متوجه می شوید باردار هستید دارد.در راستای رهنمون های بارداری توصیه های زیر را

درنظر بگیرید:زنان hiv+ که مصرف داروهای hiv را شروع نکرده انددر صورتی که اعمال روش های درمانی hiv

برای حفظ سلامت بیمار لازم است، برای او باید ترکیبی از داروهای درمان hiv، براساس رهنمون های درمانی یک فرد بالغ غیر باردار تجویز شود. (retrovir zidovudine or azt) در صورت امکان بهتر است بعنوان یکی از داروهای تشکیل دهنده ترکیب دارویی مورد استفاده قرارگیرد. درمان

hiv هرچه زودتر باید شروع شود، حتی در سه ماه اول دوره بارداری .

اگر به تشخیص پزشک نیازمند استفاده از روشهای درمانی hiv نیستیم، بایستی برای اجتناب از انتقال بیماری از مادر به کودک ازاین روشهای

درمانی پیروی کنند. بهتراست retrovir  مصرف شود، ودر بسیاری از موارد مصرف دیگر داروهای hiv نیز با آن همراه شود. درمان ممکن است درسه ماه اول دوره بارداری برای زنان باردار متوقف شود وبعداز 12-10 هفته اول شروع گردد. بعداز تولد کودک وضعیت سلامت مادر برای ادامه یا توقف

درمان hiv باید مورد بررسی قرار گیرد.

درهردومورد مذکور، داروهای درمانی hiv باید طی دوره درد زایمان و بعداز آن نیزادامه پیدا کند. در این زمان retrovir  باید بصورت تزریق وریدی

مصرف شود. بعد از زایمان، کودک بایستی تا شش هفته retrovir مایع دریافت کند.

زنان

hiv+ که از قبل مصرف داروهای hiv را شروع کرده انداگر ویروس تحت کنترل است و داروها به خوبی اثر می کنند به رویه خود ادامه دهید. ولی اگر داروها اثر ندارند به سراغ  ترکیب های مؤثرتر بروید. درصورت امکان، بهتر است retrovir یکی

از داروهای مصرفی باشد. مصرف داروها بایستی طی زایمان و بعداز آن نیز ادامه پیدا کند. بعد از زایمان کودک بایستی  تا 6 هفته retrovir مایع دریافت کند.

زنان باردار hiv+ که داروهای hiv مصرف نکرده اند ودر دوره درد زایمان به سر می برندزن بارداری که وارد دوره درد زایمان شده است وهنوز داروهای hiv  را مصرف نکرده

نیز هنوز می تواند احتمال سرایت hiv به کودک را کاهش دهد. به این منظور باید شروع به مصرف داروهای hiv دراین دوره و در دوره زایمان نماید. همچنین نوزاد باید دوره کوتاهی بعد از تولد تحت درمان قرارگیرد.

 

به این منظور رهنمون های زیر توصیه می شود:مصرف iv retrovir برای مادر طی دوران درد زایمان ومصرف retrovir  مایع برای نوزاد طی 6 هفته

اول بعداز زایمان.

 viramune برای مادر در شروع درد زایمان و iv retrovirدرطی این دوره. بایستی اضافه کردن (epivirlamivudine or 3tc) 

درطی دوره درد زایمان و ادامه retrovir  و  epivir برای 3 تا 7 روز درنظر گرفته شود. این می تواند باعث کاهش احتمال مقاوم شدن ویروس مادر نسبت به viramune شود. سپس کودک تا 6 هفته viramune به علاوه retrovir  مایع دریافت

می کند.

iv refrovir طی دوره درد زایمان به مادر داده می شود  و retrovir مایع به علاوه داروهای دیگر بعد از زایمان به کودک. به هرحال هنوز واضح نیست که این استراتژی تا چه حد

ریسک سرایت را کاهش می دهد.بعدازتولد نوزاد، بررسی وضعیت سلامت مادر برای تعیین نیاز او به ادامه درمان مناسب hiv توصیه می شود.

کودکان متولد شده توسط زنان hiv+ که داروهای hiv مصرف نکرده اندقبل یا طی دوره درد

زایمانبرای کاهش خطر سرایت hiv به کودک همچنان می توان درمان را اعمال کرد.دراین رابطه رهنمون های زیر توصیه می شوند:retrovir  مایع هرچه زودتر بعداز تولد نوزاد، به مدت 6 هفته به او داده شود.retrovir  مایع به علاوه داروهای دیگر به کودک داده شود. به هر حال هنوز واضح نیست که این استراتژی تا چه حد ریسک سرایت را کاهش می دهد.بعداز تولد نوزاد، بررسی وضعیت سلامت مادر برای تعیین نیاز او به درمان مناسب hiv  توصیه می

شود.

سزارینسزارین قبل از پاره شدن کیسه

مادرکه نوزاد را فرا گرفته است، برنامه ریزی و انجام می شود. این امر باعث کاهش تماس نوزاد با خون مادر شده و در بعضی موارد احتمال خطر سرایت را کاهش می دهد. از آنجایی که سزارین نیازمند انجام جراحی بر روی مادر است، خطرهایی را به همراه دارد. زنانی که سزارین می شوند بیشتر از زنانی که به طور طبیعی زایمان

می کنند، مستعد عفونت هستند. سزارین برای آن دسته از زنان باردار hiv+ توصیه می شود که:-بارویروسی نامشخص دارند.-بارویروسی بیش از 1000 بعداز36 هفته از بارداری دارند.

زایمان طبیعیبرای زنانی که تحت درمان ترکیبی hiv قرار دارند و بار ویروسی کمی در آن ها مشاهده می شود (کمتر از1000) جراحی سزارین تأثیر

چندانی در کاهش احتمال سرایت hiv ندارد.تصمیم برسر اینکه کدام روش مناسب وضعیت شما می باشد، باید در اوایل دوران بارداری بعد از مشورت با پزشک معالج گرفته شود.

پس از تولد کودکدرطی 6 هفته اول بعداز تولد، نوزاد نیازمند retrovir  (و شاید داروهای دیگر hiv) می باشد. یک آزمایش خون cbc بایستی قبل از شروع داروها

برروی  نوزاد انجام شود. همچنین برای نوزاد باید داروهای مربوط به پیشگیری ذات الریه بعد از اتمام مصرف retrovir  تجویز کرد، مگر اطلاعات کافی دال بر مبتلا نبودن کودک به hiv  موجود باشد. تجویز و به کار بستن این داروها دلیلی بر بیمار بودن نوزاد نیست، بلکه اقدامات

پیش گیرانه جهت کاهش احتمال سرایت hiv و دیگر بیماری ها به نوزاد است.

نوزاد تحت چندین آزمایش hiv قرارمی گیرد تا مشخص شود که آیا مبتلاست یا نه. بایستی hiv  dna 

pcr یا آزمایش ویروس شناسی rna برای نوزاد انجام می شود. آزمایش پادتن hiv، که بطور معمول برای تشخیص hiv در بزرگسالان استفاده می شود، درمورد نوزادان نباید انجام گیرد. زیرا 12 تا 18 ماه بعد از تولد، نوزاد پادتن های موجود در خون مادر را همراه خود دارد.

آزمایش ویروس شناسی hiv باید در 14 تا 21 روزی، 1 تا 2 ماهگی، 4 تا 6 ماهگی انجام شود. نتیجه مثبت یک آزمایش ویروس شناسی باید توسط تکرار آزمایش تأیید گردد. دو نتیجه مثبت بیانگر ابتلا به hiv  می باشد. با دو یا چند

جواب آزمایش منفی، یکی در 14روزگی یا دیرتر و دیگری در یک ماهگی یا دیرتر می توان ابتلا به hiv  را غیر محتمل شمرد. اما بسیاری از متخصصین وضعیت منفی hiv  در کودکان  را با انجام یک تست پادتن hiv  بعداز 12 تا 18 ماهگی نوزاد تأیید می

کنند.

از آنجایی که hiv  ممکن است ازطریق تغذیه از شیر مادر به نوزاد سرایت کند، عدم تغذیه از شیر مادر امری مهم است. شما می توانید با تغذیه کودک با شیر خشک پیوندهای عاطفی خود را با نوزاد حفظ

کنید.

نتیجه گیریبچه دار شدن یک تصمیم مهم و بزرگ

برای هر زنی می باشد، اما این تصمیم برای یک زن مبتلا به hiv بسیار پیچیده تر است. با پزشک و مامای خود برای مراقبت های پزشکی قبل از بارداری صحبت کنید و قبل از باردار شدن حتماً مشاوره های آن ها را در نظر بگیرید. اگر تصمیم خودرا گرفته اید، موارد بسیاری وجود دارند که با انجام و در نظر گرفتن آنها می توانید از

سلامت خود و کودک تان محافظت کنید.

منبع:thewhiteproject.ir

 

خواص دارویی و گیاهی :

     در ايالات متحده امريكا حدود يك چهارم زنان به ويروس نقص ايمني انساني يا همان اچ آي وي (HIV) مبتلا هستند. بسياري از اين افراد، به موقع مراقبت هاي لازم را در مراحل اوليه بيماري انجام نميدهند، بنابراين بيماري به پيشروي خود ادامه ميدهد. علائم اوليه ايدز بسيار ناچيز است. شناخت علائم و اجتناب در تاخير درمان ايدز ميتواند از گسترش اين ويروس به ديگران جلوگيري كرده و تا حد زيادي به بهبودي كمك كند.

 

تب، خستگي و تورم غدد

در روزها و هفته هاي اوليه ابتلا به ايدز، 50 تا 80 درصد افراد، علائم شبه آنفلونزا را تجربه ميكنند. تب، لرز، تعريق شبانه، خستگي و تورم غدد يا غدد لنفاوي از شايع ترين علائم اوليه ايدز ميباشند. در برخي افراد ممكن است گلودرد، زخم دهان، درد عضلاني، تهوع، اسهال يا استفراغ نيز بروز پيدا كند. از آنجاييكه ساير بيماري ها مانند آنفلونزا، مونونوكلئوز (بيماري عفوني ويروسي دستگاه تنفس)، گلودرد استرپتوكي (التهاب حلق)، مسموميت غذايي و حتي سرماخوردگي ميتوانند علائمي مشابه ايجاد كنند، اغلب اين امر سبب ناديده گرفتن علائم ايدز ميگردد.

بثورات پوستي

برخلاف ساير بيماري ها كه ايجاد علائم شبه آنفلونزا ميكنند، ايدز سبب بروز تحريكات و بثورات پوستي نيز ميگردد. از آنجاييكه پوست بزرگترين عضو بدن محسوب ميشود، بطور ويژه اي نسبت به تاثيرات ايدز آسيب پذير ميگردد. در چنين وضعي، پوست فرد آلوده ق شده و تمايل شديدي به خارش دارد. اين بثورات ممكن است در هر نقطه از بدن رخ دهد، اما اغلب در بازوها و تنه (از گلو تا شكم) ظاهر ميگردد.

 

سردرد

يكي ديگر از علائم شايع در بيماري ايدز، سردرد ميباشد. در برخي افراد ممكن است سردرد با انقباض گردن و حساسيت به نور همراه باشد. اين علائم بيانگر التهاب جداره هاي محافظتي مغز و نخاع (مننژيت) باشند. احتمال بروز چنين علائمي در مراحل اوليه ايدز بسيار كم است. بر اساس تحقيقات انجام شده، 70 درصد افراد مبتلا به ايدز، سردرد را تجربه ميكنند، حال آنكه تنها در 24 درصد افراد مبتلا، مننژيت تشخيص داده ميشود.

 

زخم هاي واژينال

در موارد نادر ممكن است زخم واژن يكي از علائم ايدز در زنان محسوب شود. حدود 85 درصد زنان، بدليل روابط جنسي محافظت نشده به ايدز مبتلا شده اند. قرارگرفتن در معرض بيماري هاي مقاربتي، خطر ابتلا به ايدز و متعاقب آن، احتمال بروز زخم هاي تناسلي را افزايش ميدهد. بر اساس تحقيقات انجام شده حدود 5 تا 15 درصد افراد مبتلا به ايدز، در مراحل اوليه، با زخم ناحيه تناسلي دست و پنجه نرم كرده اند.

 

زمان مناسب جهت مراجعه به پزشك

چنانچه عوامل خطر ايدز از جمله رابطه جنسي محافظت نشده يا استفاده از مواد مخدر تزريقي را تجربه كرده ايد، حتما براي انجام تست اچ آي وي اقدام نماييد. بخاطر داشته باشيد كه ممكن است علائم اوليه ناچيز بوده و تشخيص داده نشوند. دريافت به موقع مراقبت هاي اوليه ايدز ميتواند شما را از ابتلا به پيامدهاي مرتبط محافظت كرده و از انتقال بيماري به عزيزانتان جلوگيري كند.

 

هنگاميكه هر 1 يا 2 روز يكبار به مقاربت بپردازيد، در حقيقت شانس باردار شدنتان را پيش از تخمك گذاري افزايش خواهيد داد. اما از آنجاييكه طول چرخه هاي قاعدگي متفاوت است، برخي از زنان داراي قاعدگي نامنظم هستند و يا چرخه قاعدگي خود را به اشتباه محاسبه ميكنند. اسپرم در بدن زن حدود 5 روز زنده ميماند. چنانچه 3 روز قبل و 2 الي 3 روز بعد از تخمك گذاري، بطور مرتب مقاربت داشته باشيد، احتمال بارداري افزايش ميابد.

كلاميديا يك عفونت باكتريايي مقاربتي است كه علائمي شبيه به سوزاك دارد. تا چندي پيش كلاميديا، بعنوان علامت ظاهري نوع خاصي از عفونت مزمن (تراخم) در نظر گرفته ميشد.

گزش انسان ممکن است حتی از حیوان گزیدگی خطرناک تر باشد، زیرا باکتری ها و ویروس های خطرناکی در دهان انسان وجود دارد. پارگی به وسیله پنجه ها و ناخن های انسان هم نوعی انسان گزیدگی محسوب می شود. 

بهترین روش درمان برای مقابله با شپش سرو شپش ناحیه تناسلی استفاده ازکرم، لوسیون و شامپوهای مخصوص برای ازبین بردن شپش است.

بیماری های قلبی بنا به دلایل متفاوتی بروز میکنند مانند مشکلات تنفسی و سرگیچه و غیره 

سوزاك، يك بيماري مقاربتي است كه در سرتاسر جهان وجود دارد و در اثر آزادي روابط جنسي پايدار مي ماند، زيرا انتقال آن، از طريق مقاربت جنسي است.

به وضعيتي كه در آن واژن كشيده شده باشد يا به داخل ساير اندام ها بيرون زده باشد، افتادگي يا پرولاپس واژن گفته ميشود. در حال حاضر پزشكان جهت اصلاح اين وضعيت، در حال ايجاد روش هاي جديد با حداقل تهاجم در جراحي لاپاروسكوپي هستند.

 میزان هورمون تستوسترون و  دی هیدروتستوسترون درریزش مو دخالتی ندارد و به  میزان حساسیت فولیکول های مو بستگی دارد.  این حساسیت توسط ژنها بوجود می آید.  ژنها باعث می شوند که فولیکول های مو با هورمون تستوسترون درتعامل باشند.  اگرگیرنده موها ضعیف باشد،  دریافت سطح اندکی از  DH به ریزش آن کمک خواهد کرد.

هنگاميكه باكتري از واژن به سوي رحم، تخمدان يا لوله هاي فالوپ  پيشروي كند، منجربه بروز عفونت خواهد شد. بيشتر اوقات، بيماري التهابي لگن از باكتري كلاميديا و سوزاك نشات ميگيرد.

سردرد یکی از شکایت های شایع در بخش اورژانس و همچنین کلینیکی است. تشخیص افتراقی گسترده برای سردرد می تواند مطرح باشد.این تشخیص ها شامل علل اصلی و شایع و خوش خیم که همان سردردهای اولیه و نیز علل ثانویه که در زمینه بیماری خطرناک ایجاد شده باشد˓ است. این مسله در بیمار حامله مبتلا به سردرد چالش های متعددی دارد. ملاحظات مهم و منحصر به فرد با توجه به تشخیص های افتراقی باید در نظر گرفته شود..

داروی مورد نظرتان را جستجو کنید و همه چیز را در مورد آن مطالعه کنید.

آشنایی با بیماری ها و اختلالات طبی و روش های درمان و پیشگیری

 

 

علامت شایع ایدزایدز که یکی از بیماری های ویرانگر دنیای امروزی است توسط ویروس نقص ایمنی انسانی یا HIV (اچ آی وی) ایجاد می گردد.ویروس اچ آی وی با به بدن می تواند به بیماری AIDS و یا سندروم نقص ایمنی منجر شود. علائم HIV متفاوت اند و بسیاری از مردم تا سال ها بعد از ابتلا، هنوز نمی دانند به این بیماری مبتلا شده اند. در حالی که دانستن علائم این بیماری می تواند در تشخیص هرچه سریع تر بیماری مفید باشد.ویروس HIV در تمام مایعات بدن پخش می گردد. پس این ویروس می تواند از طریق خون، مایع منی و مایع واژینال منتقل شود. HIV در شیر مادر مبتلا هم وجود دارد، پس می تواند از طریق شیردهی نیز به نوزاد منتقل شود. اگرچه نوزاد در دوران جنینی هم به سبب انتقال خونی با مادر می تواند به این بیماری مبتلا شود.نداشتن اطلاعات کافی دربارهٔ این بیماری سبب نگرانی روزافزون مردم برای ابتلا یه این بیماری می گردد، مخصوصا اشخاصی که اطلاعات نصفه نیمه ای دربارهٔ این بیماری دارند. اگر شما هم از این دسته اشخاص میباشید و نگران ابتلا به این بیماری، پیشنهاد می کنیم تست های آزمایشگاهی را انجام دهید.

از طرفی حدود یک تا دو ماه بعد از ویروس HIV به بدن، تا درصد اشخاص علائم شبیه سرماخوردگی را گزارش می کنند. به این علائم در کنار هم سندرم حاد ویروسی یا همان ARS گفته می گردد.ما در اینجا علامت شایع بیماری ایدز را بررسی خواهیم کرد. در صورتی که شما فردی در معرض خطر ابتلا به این بیماری می باشید و این علائم را نیز تجربه کرده اید، مراجعه هرچه سریع تر به پزشک و انجام تست های آزمایشگاهی را به شما پیشنهاد می کنیم.

– تبتب یکی از اولین علائم سندرم حاد ویروسی است که می تواند به صورت تب خفیف تا شدید تظاهر کند. این تب به سبب ویروس ایدزبه عروق خونی و تجمع آن در تعداد بالا و در نتیجه تحریک سیستم ایمنی ایجاد خواهد شد.

 

–  درد عضلات، درد مفاصل و ورم غدد لنفاویسندرم حاد ویروسی معمولا با سرماخوردگی و یا هر عفونت ویروسی دیگر، حتی سیفلیس و هپاتیت اشتباه گرفته می گردد. کاملا طبیعی است. خب بسیار از علائم این بیماری با بیماری های دگیر مشابه است، مثل درد عضلات و مفاصل. ورم گره های لنفاوی هم که به سبب عفونت به بدن ایجاد می گردد، در این سندرم به سبب ویروس HIV ایجاد خواهد شد.

 

–  خستگیپاسخ التهابی سیستم ایمنی تحریک شده می تواند سبب احساس خستگی و بی حالی شود. بنابراین خستگی می تواند هم علامت اولیه بیماری ایدز و هم نتیجه ی این بیماری باشد. این را هم فراموش نکنید که خستگی می تواند علامت بسیاری از بیماری ها باشد و هر خستگی هم نشانه بیماری HIV نیست. این علامت زمانی  ارزش پیدا می کند که همراه سایر علائم و مخصوصا در اشخاص در معرض خطر ابتلا باشد.

 

– گلودرد و سردردمثل سایر علائم نام برده، گلودرد و سردرد نیز مختص بیماری ایدز نیست. اما اگر شما اخیرا رفتار خطرناکی در خصوص ابتلا به HIV داشته اید و خود را مستعد ابتلا به آن می بینید، دیدن این علائم می تواند اخطاری به شما باشد که هر چه سریع تر تست های تشخیصی را انجام دهید.

– راش های پوستیراش های پوستی نیز از علائمی می باشند که می توان آنها را هم به عنوان علائم آغاز بیماری و هم عارضه ی ابتلا به HIV در نظر گرفت.

– تهوع ، استفراغ و اسهالحدود تا درصد مبتلایان به ایدز در مراحل اولیه ابتلا به این بیماری، تهوع، استفراغ و اسهال را داشته اند. اما از آنجایی که این علائم می توانند نشانه ی بسیار از بیماری های دیگر هم باشد، معمولا نادیده گرفته می گردد.اما توجه داشته باشید اسهال و استفراغ مقاوم به درمان می تواند علامت محکم تری برای ابتلا به HIV باشد. در این صورت عامل اصلی یا ویروس HIV است و یا هر ویروسی که سیستم ایمنی را شدیدا هدف گرفته باشد.

– کاهش وزنمی توان گفت قریب به اتفاق مبتلایان به ایدز اشخاصی لاغر اندام می باشند، بدون اینکه رژیم لاغری گرفته باشند و یا از سبب آن مطلع باشند. این اشخاص وزن کم می کنند، در حالی که همه تلاش خود را برای بیشتر غذا خوردن و چاق شدن به کار می گیرند. کاهش وزن اولیه معمولا حدود درصد وزن فرد است و بسیار وقت ها از اسهال مقاوم به درمان ناشی می گردد.

– پنومونی یا ذات الریههمراهی کاهش وزن و سرفه های خشک می توانند سبب قطعی تری برای یک عفونت و تحریک شدید سیستم ایمنی باشد. البته باز هم نمی توان تشخیص قطعی داد. عفونت با توکسوپلاسموز و عفونت هایی که مغز را مورد هدف قرار می دهند مثل سیتومگالوویروس نیز می توانند سبب این علائم شوند. اگرچه شیوع این بیماری ها هم بسیار نیست، پس این علامت ما را به تشخیص نزدیک تر خواهد کرد. 

 

– تعریق شبانهحدود نیمی از مبتلایان به ایدز در مراحل اولیه آلوده شدن به HIV ، تعریق شبانه را تجربه کرده اند. این عارضه می تواند ارتباط بیشتری با ویروس داشته باشد و با تعریق ناشی از گرما یا ورزش کردن به کلی فرق می کند. تعریقی ناگهانی و شدید که فرد را مجبور می کند برای عوض کردن لباس هایش از خواب بیدار شود.

– تغییر شکل ناخن هاضخیم و خم شدن ناخن ها، ورم ناخن ها و تغییر رنگ آنها با ایجاد خطوط قهوه ای و حتی سیاه می تواند از تغییر شکل ناخن ها در مراحل اولیه ابتلا به باشد. بیماری های بسیاری وجود ندارند که مشابه این علامت را ایجاد کنند. هر چند یک عفونت قارچی به نام قارچ کاندیدا هم می تواند منجر به ایجاد این عارضه شود.

ابتلا به عفونت های قارچی مخصوصا قارچ کاندیدا، احساس گیجی و اختلال در تمرکز، زخم، تبخال و زگیل تناسلی، احساس مورمور شدن پاها و دست ها و اختلالات سیکل قاعدگی از دیگر تغییراتی می باشند که در مراحل اولیه ابتلا به HIV توسط اشخاص گزارش شده است.در کنار هم قرار دادن این علائم و داشتن سابقه رفتارهای مخاطره آمیز برای ابتلا به ایدز، اخطاری برای شماست تا هرچه سریع تر به فکر پیگیری آن باشید.

این را هم بدانید که بدن در روزهای اول ویروس HIV آغاز به ساخت آنتی بادی بر علیه آن نمی کند. بنابراین ممکن است تست آزمایشگاهی اول نتیجه را به اشتباه منفی گزارش کند. ممکن است افزایش سطح آنتی بادی ها چند هفته تا چند ماه هم طول بکشد. پس یک تست منفی هرگز نشانه منفی بودن قطعی نخواهد بود و لازم است در صورت داشتن عوامل خطر این تست تکرار شود.نوع دیگری از تست های تشخیصی، تست تشخیص RNA ویروسی است. این تست به طور محکمی ابتلا به بیماری را در طی روز اول نشان می دهد. اگرچه این تست هزینه گران تری از سایر تست های ساده آزمایشگاهی را دارد.

منبع : tebyan.net