گلپر به عربي

از نفخ معده جلو گیری می کنم . من بهترین دارو برای معالجه هیستری هستم . تحریک کننده اشتها بوده و دستگاه هاضمه شما را تقویت خواهم کرد . در ریشه من خواص بیشماری نهفته که اگر از تشنج و ناراحتیهای عصبی رنج می برید از من استفاده کنید .

از نفخ معده جلوگيري مي‏كنم. بهترين دارو براي معالجه هيستري هستم. تحريك كننده اشتها بوده و دستگاه هاضمه را تقويت مي‏كنم. در ريشه من خواص بيشماري نهفته، اگر از تشنج و ناراحتيهاي عصبي رنج مي‏بريد از من استفاده كنيد…فارسي من «انگدان» است ولي عده‏اي آن را معرب كرده «انجدان» ناميده‏اند. من دو نوع دارم، يكي خوشبو كه به آن گلپر، و كولاپر و به تركي «بالدرغان» مي‏گويند و اعراب به ريشه آن «محروث» نام گذاشته‏اند. در كتب مختلف از آن به نامهاي انجدان ابيض، انگدان سفيد، انجدان طيب، انگدان خوشبو، گياه حلتيت طيب، گياه حلتيت سفيد و اسفندليون ياد شده است (حلتيت صمغ انجدان است كه در آخر خود را معرفي خواهد كرد). نوع دوم من انجدان بد بواست كه به آن گياه انغوزه، گياه انگژد، گياه انگشت گنده، گياه حلتيت منتن (منتن در لغت عربي به معني بد بو است) گياه حلتيت سياه مي‏گويند. نوع خوشبوي من در همه كوهستانهاي ايران خصوصا دامنه البرز و قسمتهاي شمالي شميران، گچسر، رودبار قصران، جاده شمشك و مغرب ايران به عمل مي‏آيد و نوع بد بوي من در جنوب شرقي ايران، استان فارس و كوه‏هاي خراساس بطور خودرو به عمل آمده از صمغ آن كه انغوزه و انگژد خوانده مي‏شود، جهت صادرات استفاده مي‏كنند، ولي به صمغ نوع خوشبوي من كه مفيدتر است، در حال حاضر توجهي نمي‏شود.بهترين نوع من در نقاط كوهستاني ايران به عمل مي‏آيد و انواع ديگر از من در بعضي از كشورهاي آسيايي و افريقايي ديده مي‏شود و يك نوع سوم به نام انجدان رومي است كه خواص زيادي داشته و در ايران ديده نشده است. ميوه نوع معطر من پس از رسيدن به شكل پولك نازكي در مي‏آيد كه آن را كوبيده، با انار، يا سيب زميني پخته و يا باقلاي پخته مي‏خورند تا از ايجاد نفخ آنها جلوگيري نمايد.با ساقه و برگ آن ترشي گلپر درست مي‏كنند. من بادشكن بوده، نفخ و ناراحتيهاي دستگاه هاضمه را از بين مي‏برم. من ضد عفوني كننده بوده و پادزهر سموم هستم. ضد تشنج، ضد كرم و ضد حشرات مي‏باشم.مرا به جهت معالجه هيستري (صرع) عفونتهاي عصبي و عفونتهاي دستگاه تنفس تجويز مي‏كنند. ضماد نوع بد بوي من با خطمي و آرد بر سر، گرفتگيهاي دماغ را باز مي‏كند. خوردن من ذهن را باز و حافظه را زياد و نسيان را كم مي‏كند و ابلهي و حماقت را از بين مي‏برد. براي فلج، لقوه و بي حسي اعضا مفيد است. من بهترين چاشني براي غذاي اين دسته از بيماران مي‏باشم. من غذا را نرم مي‏كنم و بوي دهان را بر مي‏گردانم، مقوي معده بوده بلغم را از بين مي‏برم. اشتها را بر مي‏انگيزم و مقوي هاضمه مي‏باشم، من از ضرر غذاهاي سنگين و داروهاي سمي مي‏كاهم و براي بيماراني كه مبتلا به يرقان، استسقا، سكسكه و سختي ادرار هستند، مفيد مي‏باشم. پيشاب آور و قاعده آور بوده، شير را هم زياد مي‏كنم. در استان فارس گوسفند را با گياه بد بوي من مي‏چرانند تا فربه شده و شير آن زياد شود، ولي متأسفانه گوشت اين گوسفندان كمي بد بو مي‏شود. من مقوي كليه، محرك شهوت و از بين برنده بلغم هستم. براي درد سينه، سرفه، عرق النساء، مفاصل، حتي بوييدن من هم مفيد است. ضماد من باموم و روغن جهت خنازير، سياتيك و امثال آنها با روغن زيتون جهت از بين بردن سياهي زير چشم و ماليدن مطبوخ من با سركه و پوست انار جهت بواسير نافع است. پاشيدن گرد من روي زخمهاي خوره‏اي و جذام سودمند مي‏باشد. مقدار خوراك من ده كرم مي‏باشد. ترشي‏اي كه با برگ و ساقه نوع خوشبوي من درست مي‏شود، ضد عفوني كننده معده بوده براي معالجه كم اشتهايي و از بين بردن اخلاط غليظ معده به كار مي‏رود.ريشه من قوي‏تر از ساير اعضاي من بوده، ماليدن آن روي ورمها مفيد است و از بزرگ شدن خنازير جلوگيري مي‏كند. مقدار خوراك من نيم مثقال است. شيخ داود صاحب كتاب جامع انطاكي مي‏نويسد كه چون بانويي پس از پاك شدن از عادت ماهانه يك هفته روزي 5/1 گرم انجدان بخورد، آبستن نمي‏شود. ولي معين نكرده است كه مقصود او انجدان خوشبو يا انجدان بد بو است (در انجدان خواه سياه خواه سفيد، هورمونهاي ضد تخمك وجود دارد كه حتي قادرند رگل را باز و نطفه تازه منعقد شده را از بين ببرند). ريشه من قوي‏تر از ساير اعضاي من مي‏باشد.صمغ انجدان‏به من صمغ انجدان و انگژد گويند (ژد به معني صمغ است) عربي من «حلتيت» است (در كليه مآخذ فارسي عربي صمغ انجدان را حلتيت و در مآخذ اروپايي فارسي آن را حلتيت نوشته‏اند. پس از بررسي معلوم شده مآخذ فارسي صحيح است. من هم مانند انجدان خوشبو و بد بو هستم. رنگ خوشبوي من سفيد و رنگ بد بوي من سياه مي‏باشد، به نوع بد بوي من انغوزه، انگشت گنده، حلتيت منتن هم مي‏گويند. براي به دست آوردن من ساقه انجدان را از گردنه كه بر روي ريشه قرار گرفته است قطع كرده، پايين آن را كمي گود مي‏نمايند تا صمغ كه به صورت مايع است در آن گودي جمع شده و بسته شود و آخر روز محصول آن را كه به صورت يك گردوي كوچك است جمع آوري مي‏كنند و به همين جهت به آن گردوي انجدان هم مي‏گويند. رنگ انغوزه زرد قهوه‏اي و خاكستري بوده، طعم آن گس زننده و تلخ است و بوي آن شبيه بوي سير خيلي تند مي‏باشد. من هم مانند انجدان، ضد تشنج، ضد كرم، ضد حشرات و بادشكن بوده و تمام خواص انجدان در من بحد اعلي وجود دارد. در دامپزشكي از انغوزه زياد استفاده مي‏شود. در داروسازي جديد به صورت چسب و تنقيه بيشتر مصرف دارد. چون مرا در آب حل كنند به صورت مايعي شيري در مي‏آيم كه خوردن آن براي امراض سرد دماغي مانند فلج، رعشه، صرع، بي حسي اعضا و استسقا تجويز مي‏شود. با فلفل و سداب جهت درمان كزاز و با سكبينه جهت فلج و بي حسي نافع است. (سكبينه يك نوع صمغ ايراني است كه در قريه «ماه» از توابع اصفهان به دست مي‏آيد).سرمه من با عسل جهت تقويت بينايي و جلوگيري از آبريزش چشم و لكه‏هاي سفيد سودمند مي‏باشد. چكاندن جوشانده من در گوش جهت درد گوش و سنگيني آن توصيه شده است، و مخصوصا براي رفع صدا كردن گوش تجويز مي‏شود. جوشانده من بازاج جهت پليپ بيني نافع است.گذاشتن كمي از من در حفره دندان كرم خورده مسكن درد آن بوده و از پيشرفت آن جلوگيري مي‏كند و براي اين كار «صمغ خوشبو» مؤثرتر از «صمغ بد بو» است. مضمضه جوشانده من با انجير و زوفا جهت تسكين درد دندان كرم خورده زياد توصيه شده است. غرغره من با عسل جهت ورم گلو و با سركه جهت اخراج زالو كه در گلو چسبيده باشد و با زرده تخم مرغ جهت بازشدن آواز و نرمي گلو مفيد مي‏باشد. نوشيدن محلول من در آب جهت باز شدن آواز و نرمي گلو مفيد مي‏باشد. اگر شير پستان زني كم شده يا خشك شده باشد، مقداري از مرا در سكنجبين حل كرده و به او بدهيد تا بنوشد. خوردن من با داروهاي قابض جهت اسهال رطوبي و با ادويه مناسب جهت دل پيچه و قولنج و از بين بردن نفخ شكم و اخراج انواع كرم معده و باز شدن خون بواسير و سردي معده، جگر و اسپرز و استسقا، سستي بدن مفيد است. اگر چند روزي پي در پي نيم گرم مرا در جوف خمير گذاشته و مبتلايان به استسقا آن را بلع نمايند، جهت تحليل استسقا مخصوصا استسقاي طيلي مفيد است. ضماد من با بارهنگ جهت از بين بردن دمل نافع است و خوردن آن جهت باز شدن قاعده زنان و محلول آن جهت اخراج جنين مرده سودمند مي‏باشد. گذاشتن من روي دملها بعد از شكافتن آنها جهت بيرون آوردن چرك و خون و التيام زخم آنها مفيد است.ضماد من با انجير خشك و سركه جهت جوشهاي عصبي و باموم و روغن جهت زگيل و داءالثعلب و با آب خاكستر و آب دريا جهت شكاف بيخ ران مؤثر است. اگر مرا در آب حل كرده، به بدن بماليد حشرات به شما نزديك نخواهد شد. در قديم براي رفع زيان پيكان زهر دار از ضماد من استفاده مي‏كردند و همچنين مرا در روغن زيتون حل كرده، روي نيش عقرب مي‏گذاشتند، خوردن من با غذا باعث بازشدن و نيكويي رنگ رخسار است، چنانچه مرا در پارچه گذاشته، در عمق آب بگذاريد از كرم گذاشتن آب جلوگيري مي‏كنم. گذاشتن من در مزارع باعث از بين رفتن آفات نباتي است. من بهترين وسيله براي كشتن كرم خاردار پنبه مي‏باشم و براي اين كار كافي است كه كمي از مرا در موقع آبياري به آن اضافه نمايند. چنانچه مقداري از مرا در ريشه درختي كه كندن آن مقدور نباشد، بگذاريد، باعث پوسيده شدن آن مي‏شوم و چنانچه يك دفعه كافي نباشد، مي‏توان آن را تكرار كرد. مطبوخ ريشه انجدان كه عربي آن «محروث» است مي‏تواند در همه حال جانشين و بدل من باشد، عده‏اي ريشه اشترغار را ريشه انجدان مي‏دانند و اين اشتباه است، با هم شبيه بوده و چندين خواص مشترك داريم ولي اشتر غار معرب اشتر خار كه خار شتر است مي‏با

ما 9 مهمان و بدون عضو آنلاین داریم

تمامی حقوق قانونی این وب سایت متعلق به مردم دونا می باشد.(تقدیم به روح مقدس شهدای دونا)

طراحی سایت توسط تیم طراحی سرعت.

0