عوارض و مزاياي چاي سبز

پلی فنولهای چای سبز فعالیت آمیلاز بزاق (آنزیم تجزیه کننده قندها) را مهار می‌کند. جالب است بدانید که چای بدون داشتن عوارض خطرناک دارو های کاهنده وزن میتواند موجب کاهش وزن، اندازه دور کمر و تری گلیسرید خون مبتلایان به چاقی شود. چای سبز جدا از کمک به بیماران مبتلا به سرطان، آرتروز و برخی دیگر از بیماری‌ ها،‌ اضافه وزن را از بین برده و باعث تناسب اندام می‌ شود. تاثیر مثبت چای سبز وقتی بیشتر مشهود است که در کنار مصرف آن از یک رژیم غذایی متعادل و یک میزان فعالیت بدنی مناسب نیز بهره ببریم.

این نوشیدنی قدیمی دارای خواصی است که باعث سوزاندن چربی‌های اضافی در بدن خواهد شد. برای افرادی که دارای اضافه وزن بوده و از چاقی رنج می‌برند نوشیدن چای سبز نتایج قابل توجهی به همراه خواهد داشت چرا که از انتقال قند در میکروارگانیسم‌های چربی پیشگیری کرده و همزمان با کاهش سطح LDL، مقدار HDL را افزایش می‌ دهد. نتایج برخی بررسی‌ ها نشان داده است چای سبز در صورتی که به همراه غذا مصرف شود، می‌تواند جذب چربی را کم کند و موجب لاغری شود.

بهترین زمان برای نوشیدن چای سبز به منظور کاهش وزن، ۲ ساعت پس از صرف غذا در وعده های غذایی است. به این ترتیب شما علاوه بر آنکه از خواص درمانی چای برای کاهش وزن بهره می برید، خللی در میزان جذب آهن به وجود نمی آورید؛ زیرا چای سبز همانند چای سیاه موجب کاهش جذب آهن موجود در غذا می شود.

کاتچین موجود در چای سبز، فعالیت آنزیم لیپاز را (آنزیم مسئول هضم چربی ها) در لوزالمعده مهار می کند، در نتیجه، شکستن چربی با سرعت بسیار کمی صورت می گیرد و چربی خون با سرعت کمی بالا می رود. با توجه به این که افزایش تری گلیسیرید خون بعد از مصرف هر وعده غذایی یک عامل خطر در بروز بیماری قلبی است ، مصرف چای سبز در بین وعده های غذایی روشی مناسب جهت کاهش تری گلیسیرید خون است.

عصاره برگ چای سبز دارای اثرات ضد میکروبی است و از ایجاد پلاک و پوسیدگی دندان جلوگیری می‌کند.

دانشمندان ماده ای شیمیایی را در چای سبز شناسایی کردند که در حفاظت از قلب در برابر آسیب های مختلف موثر است. کارشناسان “موسسه بهداشت کودکان انگلیس در مطالعه روی ترکیبات چای سبز موفق به شناسایی ماده ای شیمیایی به نام “اپیگالوکاتچین سه گالیت شدند که می تواند مرگ سلول ها را پس از حمله قلبی یا سکته کاهش دهد. این دانشمندان اعلام کردند: ماده شیمیایی موجود در چای سبز مانع از فعالیت پروتئینی به نام “استات یک می شود که پس از رویدادهای استرس آمیز نظیر حمله قلبی یا سکته در درون سلول فعال می گردد.

“اپیگالوکاتچین سه گالیت همچنین روند بهبود سلول های قلبی را سرعت می بخشد و موجب کاهش صدمه به آن می شود. از طرفی یکی از عوامل اصلی امراض و حمله های قلبی، وجود کلسترول بالا در خون انسان است. چای سبز علاوه بر داشتن ویتامین های A و C (آنتی اکسیدان های قوی)، باعث کاهش کلسترول در خون نیز می گردد که این موضوع خطر احتمال حمله قلبی و امراضی از این قبیل را پایین می آورد.

مصرف نیم تا ۵/۲ فنجان چای سبز در روز احتمال بروز پُرفشاری خون را تا ۴۶ درصد کاهش می دهد.

چای سبز قادر است از عوارض ناشی از دیابت مانند آب مروارید و بیماری های کلیوی به طور معجزه آسایی جلوگیری کند. چای سبز با مهار کردن فعالیت آنزیم آمیلاز بزاق و روده که مسئول هضم نشاسته است، باعث می شود که نشاسته با سرعت آهسته تری بشکند و در نتیجه قند خون با سرعت کمی بالا برود.

چای سبز را به عنوان داروی ضدپیری (Anti – Aging) می‌شناسند. دلیل اصلی آن وجود میزان قابل توجهی آنتی اکسیدان به ویژه آنتی اکسیدان‌های موثر در حفظ شادابی و جوانی موجود در چای سبز است. آنتی اکسیدان‌ ها یکی از شاخص ترین عوامل برای حفظ سلامتی و شادابی سلول‌های بدن، با به تعویق انداختن شروع روند پیری سلول‌ها هستند.

پژوهشگران چای سبز را به عنوان دارویی برای کاهش خطر ابتلا به ورم مفاصل، ناشی از روماتیسم معرفی می‌کنند. این تاثیر با توقف فعالیت آنزیم‌های تخریب کننده و تحلیل برنده غضروف مفاصل ایجاد می‌شود.

پژوهش گران اعلام کردند مصرف چای سبز از ابتلا به بیماری های ایمنی خودکار بدن جلوگیری می کند. تحقیقات پژوهش گران دانشکده پزشکی ژورژیا حاکی از آن است که مصرف چای سبز علاوه بر مؤثر بودن در کاهش ابتلا به سرطان، باعث محافظت افراد در برابر بیماری های ایمنی خودکار بدن می شود. چای سبز از گسترش آنتی ژن هایی که می توانند موجب تحریک ایمنی بدن شوند جلوگیری می کند. نتایج تحقیقات حاکی از آن است وجود ماده ای موسوم به EGCG در چای سبز باعث متوقف شدن التهاب و تاثیرات آن بر روی پوست و سلول های مترشحه بزاق می شوند. در یک اختلال ایمنی خودکار، موسوم به سندرم شوگرن (Sjogren)، سلول های مترشحه بزاق، هدف قرار گرفته و باعث خشکی دهان می شوند و در اختلالی دیگر، پوست ارگان هدف واقع شده و فرد مبتلا به سل جلدی می گردد. شایان ذکر است تحقیقات بیشتر بر روی حیوانات در حال انجام است و تاثیر مفید چای سبز در پیشگیری از آرتریت نیز مشخص شده است.

چای سبز مانع از ذخیره گلوکز در سلول‌های چربی می‌شود. به این ترتیب می‌توان از نوشیدن چای سبز، کنترل میزان مصرف کربوهیدرات‌ها (قندها) و ورزش مداوم، به عنوان مثلثی برای حفظ سلامتی و تناسب اندام‌ها نام برد.

با نوشیدن چای سبز میزان متابولیسم چربی‌ ها و هیدرات کربن افزایش می‌یابد. به این ترتیب میزان قند خون و چربی‌ ها همواره در حد متعادلی خواهد بود. تعادل این دو شاخص بدن را با ازدیاد یا کمبود چربی و هیدرات کربن روبه رو نمی‌کند.

در ژاپن طی مطالعاتی جداگانه بر روی چای سبز به این نتیجه رسیدند که افرادی که ۵ فنجان و یا بیشتر از ۵ فنجان در روز چای سبز می‌نوشند ۱۶٪ احتمال ریسک ابتلاء به گرفتگی رگها در آنها کمتر است. میزان وجود رادیکالهای آزاد در رگها،‌ کلید ابتلاء به بیماریهای قلبی ـ عروقی می‌باشد. آخرین تحقیقات نشان داده‌اند که کتچینهای موجود در چای سبز مانع از درگیر شدن آنزیمها در تولید رادیکالهای آزاد موجود در رگها می‌گردد.

مشاهده شده است که چای سبز بوسیله کاهش کلسترول بد(LDL)، تری گلیسیرید،‌لیپید پروکسایدLipid Proxides ( رادیکالهای آزادی که باعث تخریب کلسترول بد و چربیها می‌شود) و فیبرینوژن( پروتئینی که در خون وجود دارد و باعث لخته شدن خون می‌شود) ریسک ابتلاء به گرفتگی رگها را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود میزان کلسترول خوب بیشتر از کلسترول بد در بدن باشد.

تئوفیلین موجود در چای سبز در حکم داروی مخدری است که باعث آرامش و رفع التهاب و حساسیت دستگاه تنفس (بافت‌های آسیب دیده) می‌شود. از این رو نوشیدن چای سبز برای افراد مبتلا به آسم یا افرادی که به دلیل مشاغل ویژه یی که دارند (مثل کارگران کارخانه‌های سیمان) یا در مناطق خاصی زندگی می‌کنند (ساکنان مناطق سردسیر) توصیه می‌شود. اپی گالوکاتچین گالات (EGCG) ترکیب ضدحساسیتی است که به وفور در چای سبز وجود دارد. این ترکیب با تاثیر بر سیستم ایمنی بدن، بدن را در مقابل حساسیت‌ ها مقاوم می‌کند.

نوشیدن چای سبز نه تنها گوش را در برابر عفونت و تورم محافظت می‌کند، بلکه در صورت بروز این مشکل، نم دار کردن پارچه تمیزی با چای سبز و سپس تمیز کردن گوش با آن می‌تواند تا حدی از تورم و عفونت بکاهد.

پژوهشگران ژاپنی با بررسی ترکیبات موجود در چای سبز دریافتند ترکیب اپی گالوکاتچین گالات (EGCG) با عملکردی عایق مانند مانع از اتصال ویروس HIV روی سلول‌های سیستم ایمنی بدن و ایجاد ضعف در سیستم ایمنی بدن می‌شوند. به عبارتی نوشیدن چای سبز را می‌توان به عنوان عامل مکملی برای جلوگیری از ابتلا به ایدز (AIDS) با عایق کردن سلول‌های سیستم ایمنی بدن دانست. در نهایت اینکه به دلیل خواص فراوان چای سبز، اکنون آن را در بسیاری از کشورهای جهان، نه به عنوان یک نوشیدنی که به عنوان یک داروی گیاهی شناخته و نوشیدن روزانه آن را توصیه میکنند.

کتچینهای موجود در چای سبز بوسیله جلوگیری کردن از تشکیل مواد التهابی باعث رقیق شدن خون و مانع از ایجاد لختگی در خون می‌شود که این مواد التهابی از اسیدهای امگا ۶ بوجود آمده اند و در گوشت و سبزیجات روغنی غیر قابل اشباع نظیر ذرت و روغن سویا یافت می‌شوند.

چای سبز ار ابتلاء به بیماریهای سرطان پروستات، سرطان سینه، سرطان تخمدان، تومور مغزی در کودکان، سرطان کیسه صفرا و مجاری صفراوی، سرطان روده بزرگ، سرطان ریه و سرطان مثانه جلوگیری می کند. وجود کتچین در چای سبز حدوداً پنج برابر بیشتر از چای سیاه می‌باشد ، این ماده آنزیم دی‌هیدروفولات (DHFR) را که سلولهای سرطانی برای رشد به آنها نیاز دارند، کاهش می‌دهد و دارویی بسیار مفید برای جلوگیری از سرطان به شمار می‌آید.

چای سبز فعالیت سلول‌های مغز به ویژه بخش‌های مربوط به حافظه را تقویت و تحریک می‌کند. از طرفی چای سبز باعث کاهش میزان “استیل کولین در سلول‌های مغز و با این حرکت مانع از تخریب سلول‌های مغز و بروز بیماری آلزایمر می‌شود.

آنتی اکسیدان‌های موجود در چای سبز مانع از تخریب سلول‌های مغز، که عامل اصلی بروز بیماری پارکینسون است، می‌شوند. به عبارتی آنتی اکسیدان‌های چای سبز با به تعویق انداختن قرار گرفتن سلول‌های مغز در فاز پیری و فرسودگی مانع از ابتلا به پارکینسون می‌شوند.

نوشیدن چای سبز باعث از بین رفتن رادیکال‌های آزاد ایجاد شده توسط چربی‌های موجود در کبد می‌شود. این عملکرد مثبت، مانع از بروز بیماری‌های کبدی به ویژه سرطان کبد می‌شود.

تبخال مشکلی است که عاملی ویروسی دارد اما با چای سبز می‌توان بهبود آن را تسریع کرد. به این ترتیب که اگر محل مورد نظر را با چای سبز مرطوب کرده و صبر کنیم تا خشک شود و این عمل را سه بار در روز تکرار کنیم، روند بهبودی و رفع محل زخم تسریع می‌شود.

ترکیبی موسوم به «ال تیانین» موجود در چای سبز که نوعی اسید آمینه است، خاصیت آرام بخشی داشته و می‌تواند حالت تنش، افسردگی و استرس و هیجان را از بین ببرد.

* زنانی که روزانه پنج فنجان یا بیشتر چای سبز می نوشیدند – در مقایسه با کسانی که یک فنجان یا کمتر مصرف می کردند – کمتر با خطر مرگ در اثر بیماری قلبی روبرو بودند.

* حدود ۳۰٪ از وزن برگ چای سبز از فلانویید تشکیل شده است که برای سلامتی بسیار مفید می‌باشد. محققان مشاهده نموده اند که فواید چای سبز برای سلامتی بستگی به میزان مصرف آن دارد که بیشترین مصرف آن در کشورهای آسیایی حدود ۳ فنجان در روز است. ( که حدود ۲۴۰ ـ ۳۲۰ میلی گرم از پولی فنول بدن را تهیه می‌نماید.)

* در افرادی که بصورت روزانه چای سبز مصرف می‌نمایند احتمال ابتلاء به انواع بیماریها اعم از بیماریهای باکتریایی و یا عفونتهای سخت و همچنین بیماریهایی نظیر سرطان، سکته، بیماریهای قلبی ـ عروقی و بیماریهای استخوانی را کاهش می‌دهد.

* یکی دیگر از فواید مصرف چای سبز، کاهش مرگ و میر به دلیل هر نوع بیماری مخصوصاً بیماری قلبی ـ عروقی می‌باشد. در مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۶ صورت گرفت محققان دریافتند که چای از هر نوع نوشیدنی دیگر حتی آب خالص ، برای سلامتی مفیدتر است زیرا چای نه تنها بخوبی آب خالص ، بدن را هیدراته (آب رسانی) می کند بلکه منبعی غنی از پلی هنولز می‌باشد که از بیماریهای قلبی جلوگیری می‌کند.

* در سال ۱۹۹۴ در ژاپن تحقیقی بر روی ۴۰٫۵۳۰ فرد در سنین بین ۴۰ تا ۷۹ سال انجام گرفت که به مدت ۱۱ سال به طول انجامید. در این گروه انتخاب شده ۸۰٪ از افراد روزانه حدود ۳ فنجان از چای سبز مصرف می‌نمودند. در این تحقیق مشاهده گردید که در افرادی که ۵ فنجان در روز چای سبز می‌نوشیدند،‌ در مقایسه با افرادی که ۱ فنجان چای می‌نوشیدند احتمال مرگ به دلیل هر بیماری خصوصاً بوسیله بیماریهای قلبی ـ عروقی بسیار کمتر بود حتی این آمار نشان داد که تاثیر چای سبز بر روی زنان بیشتر از مردان می‌باشد.

* ۲۳٪ کاهش مرگ به دلیل هر بیماری – ۱۲٪ کاهش مرگ به دلیل هر بیماری – ۳۱٪ کاهش مرگ بدلیل بیماریهای قلبی ـ عروقی – ۲۲٪ کاهش مرگ بدلیل بیماریهای قلبی – ۶۲٪ کاهش مرگ بدلیل سکته – ۴۲٪ کاهش مرگ بدلیل سکته

* در مطالعه‌ای که بر روی زنانی که از چای سبز مصرف می‌کردند و کسانیکه مصرف نمی‌کردند صورت گرفت مشاهده شد که ریسک ابتلاء به سرطان سینه در زنانی که چای سبز مصرف می‌نمودند ۲۲٪ کمتر از افراد دیگر است.

* قسمت های مفید چای سبز، غنچه برگ، برگ و ساقه آن می باشد. چای سبز در فرآیند تولید تخمیر نشده و با قرارگرفتن در برابر بخار هوای داغ درست می شود. در این فرآیند، چای سبز قادر به حفظ مولکول های مهم و اساسی بنام پلی فنول ها که مسئول بسیاری از فواید چای سبز هستند، می باشد.

* چای سبز همچنین قادر است کبد را سمزدایی کرده و از تجمع چربی در کبد جلوگیری کند. چای سبز نقص و کمبود استروژن را در دوران یائسگی جبران کرده و از پوکی استخوان جلوگیری می کند. در نهایت اینکه چای سبز منجر به ایجاد آرامش روح و روان شما می شود و در نتیجه، مصرف عصرانه آن برای رفع خستگی توصیه می شود.

* پلی فنول ها ممکن است قادر به پیشگیری از التهاب و ورم بوده، از غضروف بین دو استخوان محافظت کرده و از خراب شدن مفاصل جلوگیری می نماید و همچنین بنظر می رسد که قادر به مبارزه با عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و کاهش رشد غیرطبیعی سلول های در گردنه رحم می باشد. با اینحال تحقیقات دلیل این فواید را کشف نکرده اند.

* چای سبز حاوی ۲ تا ۴ درصد کافئین بوده که برهشیاری و تفکر تاثیر می گذارد، میزان خروج ادرار را افزایش داده و قادر به بهبود پیام رسان های مغز که در بیماری پارکینسون مهم هستند، می باشد. بنظرمی رسد که آنتی اکسیدان ها و سایر مواد موجود در چای سبز نیز به محافظت از قلب و عروق کمک می نماید.
* از فواید دیگر چای سبز می توان به این موارد اشاره کرد: بالا بردن قدرت فکری و تمرکز، پیشگیری از امراضی مثل آلزایمر، درمان التهاب و آماس مفاصل، درمان و پیشگیری از بیماری MS (multiple sclerosis) . جالب است بدانید کاتچین موجود در چای سبز باعث از بین بردن باکتریهای مولد مسمومیت غذایی یا سم تولیدشده توسط این باکتریها شده و بدین ترتیب در مسمومیت های غذایی هم به عنوان دارویی مفید استفاده می شود.* پژوهشگران ژاپنی با بررسی ترکیبات موجود در چای سبز دریافتند ترکیب اپی گالوکاتچین گالات (EGCG) با عملکردی عایق مانند مانع از اتصال ویروس HIV روی سلولهای سیستم ایمنی بدن و ایجاد ضعف در سیستم ایمنی بدن می شوند. به عبارت دیگر نوشیدن چای سبز را می توان به عنوان عامل مکملی برای جلوگیری از ابتلا به ایدز (AIDS) با عایق کردن سلولهای سیستم ایمنی بدن دانست.
* چای سبز از تاثیرات مخرب اشعه ماورا بنفش روی DNA جلوگیری می کند.
* ویتامین C موجود در چای سبز با تقویت سیستم ایمنی بدن، بدن را در مقابل بیماریهای مختلف به ویژه بیماریهای فصلی مانند سرماخوردگی و آنفلوآنزا در زمستان، اسهال و استفراغ در تابستان و حساسیتهای فصل پاییز مقاوم می کند. در چین باستان برای افرادی که دائما بیمار بودند چای سبز تجویز می کردند.
* نوشیدن چای سبز نه تنها گوش را در برابر عفونت و تورم محافظت می کند بلکه در صورت بروز این مشکل، نمدار کردن پارچه تمیزی با چای سبز و سپس تمیز کردن گوش با آن می تواند تا حدی از تورم و عفونت بکاهد.
* تبخال مشکلی است که عامل ویروسی دارد اما با چای سبز می توان بهبود آن را تسریع کرد؛ به این ترتیب که اگر محل مورد نظر را با چای سبز مرطوب کرده و صبر کنیم تا خشک شود و این عمل را سه بار در روز تکرار کنیم، روند بهبودی و رفع محل زخم تسریع می شود.
* چای سبز بسیاری از عوامل بیماری زا را که بر سلامت دهان و دندان تاثیر منفی دارد از بین می برد. به این ترتیب می توان نوشیدن چای سبز را مکملی برای سلامت دهان و دندان دانست. علاوه بر این، چای سبز با از بین بردن باکتریهای نامناسب محوطه دهان، بوی بد دهان و تنفس بد بو را نیز مرتفع می کند. در چین باستان از چای سبز به عنوان داروی خوشبوکننده دهان پیش از حضور در مراسم رسمی و میهمانیها استفاده می کردند.
* ترکیبی موسوم به “ال تیانین موجود در چای سبز که نوعی اسید آمینه است خاصیت آرام بخشی داشته و می تواند حالت تنش، افسردگی و استرس و هیجان را از بین ببرد.

خواص چای سبز – طرز دم کردن چای سبز

اعتقاد بر آنست که قبل و بعد از دریافت فرآورده‌های آهن و در شیرخواران نباید از چای سبز یا ترکیبات پلی فنول آن استفاده نمود. شواهد موجود حاکی از آنست که مقادیر بیش از ۳۰۰ میلی لیتر در روز با سوخت و ساز آهن تداخل نموده و موجب کم خونی می‌شود. شواهدی مبنی بر منع مصرف در حاملگی وجود ندارد با اینحال باید با پزشک مشورت نمود. مصرف چای سبز در دوران شیردهی توصیه نمی‌شود.

افزایش اثر متی سیلین و بنزیل پنی سیلین، تشدید اثر آسپیرین و سایر داروهای ضد انعقاد مانند وارفارین به دلیل ویتامین K موجود در چای سبز که می تواند بر ضد اثرات وارفارین عمل نماید برخی از موارد تداخل دارویی چای سبز می باشد.

به خاطر داشتن کافئین، جلوگیری از جذب مواد معدنی مخصوصا آهن می‌کند. خانم های باردار، شیرده و افرادی که ناراحتی اعصاب دارند و آنهایی که ضربان قلبشان نا منظم است، بهتر است در مصرف آن زیاده روی نکنند.

مصرف این چای همچون چای سیاه به همراه غذا جذب روی، آهن و کلسیم را کاهش می دهد. زیاده روی در مصرف این چای می‌تواند باعث دفع زیاد آب از بدن و خشکی مدفوع و یبوست شود.

مصرف روزانه پنج فنجان و یا بیشتر از چای سبز، زیاده روی محسوب شده و عوارض جانبی دارد. مصرف روزانه زنان باردار و شیرده نباید بیشتر از ۲ فنجان باشد.

مصرف چای سبز در افراد کم خون می تواند باعث بدتر شدن کم خونی آنها شود. کافئین موجو در چای سبز می تواند باعث بدتر شدن اضطراب شود. کافئین می تواند باعث افزایش خونریزی در افراد مبتلا به اختلالات خونریزی دهنده شود.

همان‌طور که می‌دانید ممکن است بیشتر مواد و غذاهایی که برای بدن بسیار مفید هستند در برخی از موارد بسیار ضرر هم داشته باشند. برخی مواقع دیده شده است که خوردن چای سبز باعث ایجاد اختلالاتی در سیستم گوارشی می‌شود. در این موارد بیماران دچار دل دردهای شدید و گاهی نیز دچار یبوست و یا اسهال می‌شوند. همچنین چای سبز باعث می‌شود تا دستگاه گوارش نتواند به میزان لازم آهن جذب کند و این خود باعث بروز بیماری‌ ها متعددی می‌شود.

یکی از مسائلی که ممکن است با استفاده از چای سبز برایمان ایجاد شود آلرژی‌های متفاوت است. در برخی موارد نیز آلرژی‌های قدیمی را رشد می‌دهد. محققان می‌گویند ممکن است بعد از خوردن چای سبز دچار تنگی نفس و هم‌چنین گلو دردهای شدید و شوید و پس از مشاهده این نشانه‌ها باید خیلی سریع به پزشک مراجعه کنید؛ چرا که ممکن است در طول دراز مدت باعث بروز بیماری‌های متفاوت شود.

دیگر مشکلی که پزشکان به آن اشاره می‌کنند، مسائل مربوط به دستگاه گوارش است. برخی مواقع دیده شده است که خوردن چای سبز باعث ایجاد اختلالاتی در سیستم گوارشی می‌شود. در این موارد بیماران دچار دل دردهای شدید و گاهی نیز دچار یبوست و یا اسهال می‌شوند. همچنین چای سبز باعث می‌شود تا دستگاه گوارش نتواند به میزان لازم آهن جذب کند و این خود باعث بروز بیماری‌ها متعددی می‌شود.

دیگر اثر بدی که چای سبز بر روی بدن ما می‌گذارد اثراتی مربوط به مشکلات روانی است. استفاده زیاد از چای سبز برای مثال پنج لیوان در طول روز می‌تواند باعث تغییراتی در رفتار شما شود. در مواردی مشاهده شده است که افراد دچار استرس‌های شدید و یا خشونت بسیار زیاد شده‌اند.

چای سبز به میزان زیادی کافئین ندارد اما این امر نباید دلیلی باشد که شما از این چای به میزان زیاد استفاده کنید؛ چرا که باعث می‌شود میزان کافئین در بدن شما بسیار بالا رود و همین امر می‌ تواند باعث ایجاد حالت‌ های سرگیجه و بی‌ تعادلی شود. اگر این میزان بیش از ۱۴ گرم در هر کیلوگرم باشد می‌تواند شما را بکشد.

به ازای هر فنجان آب یک قاشق مرباخوری چای سبز استفاده می شود . آب به هیچ عنوان نباید در حال جوشیدن باشد . چای سبز را توی فنجان یا قوری میریزیم و در آنرا میگذاریم . ( روی حرارت نباشد ) بعد از ۵ دقیق صاف میکنیم . اگه از نوع کیسه ایی استفاده می کنید کیسه را دربیارید و وقتی سرد شد روی چشم کمپرس کنید که برای رفع خستگی چشم مفید است. برای معطر کردن چای می توان به آن مقداری گل یاس، گل سرخ، گل بهار نارنج، نعنا، هل، لیمویخشک یا تازه، چند پر زعفران( بسته به علاقه و ذائقه ) را به صورت ترکیبی یا به تنهایی اضافه کرد.

برای تازه و معطر ماندن چای سبز بهتر است آن را در ظرفی تیره بریزید و در محلی تاریک و به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. برای هر نفر ۱ قاشق مرباخوری چای سبز را در قوری ریخته و به ازای هر یک قاشق، ۱ لیوان آب داغ با دمای ۸۰ تا ۸۵ درجه به آن اضافه کرده و درب قوری را به مدت ۷ تا ۸ دقیقه بگذارید. سپس آن را بنوشید. چای سبز مانند چای سیاه نیازی به دم کردن روی حرارت ندارد. از دم کردن چای سبز در قوری استیل اکیداً خودداری شود، زیرا چای سبز به خاطر مقدار قابل توجهی تانن با آهن قوری استیل رسوب می‌دهد.

همچنین بخوانید:

نظر

کلیه حقوق برای این سایت محفوظ است. اللــهم صــل علــی محــمد و آل محــمد و عجل فرجهــم

Copyright Amazing.ir © 2017 – Allrights Reserved

10