عفونت ادراری در بارداری از شایع‌ترین عفونت‌ها و مشکلات این دوران محسوب می‌شود. در زمان بارداری احتمال ابتلای افراد به عفونت ادراری از همیشه بیشتر خواهد بود. عفونت ادراری در بارداری مشکلاتی را برای جنین و مادر به وجود می آورد که تشخیص به موقع آن ضروری می باشد .
طبق آمار از هر 10 زن 1 نفر به عفونت ادراری (UTI) در بارداری مبتلا می شود. این بیماری به دلیل تغییرات بدن و هورمون ها در دوران بارداری بسیار شایع است. عفونت ادراری اگر زود تشخیص داده شود به راحتی با آنتی بیوتیک قابل درمان است اما اگر پیشرفت کند برای مادر و جنین هر دو خطرناک است. برای پی بردن به علائم عفونت ادراری کافیست به بدن خود توجه کنید. مرتب به دکتر برای معاینات بارداری مراجعه کرده و هرچه زودتر داروهای مناسب برای درمان عفونت ادراری را شروع کنید.
دستگاه ادراری در انسان‌ها از کلیه‌ها، حالب، مثانه و مجرای ادراری تشکیل شده است. عفونت ادراری اغلب در بخش‌های انتهایی یعنی مجرای ادرار و مثانه اتفاق می‌افتد. اما گاهی عفونت از این قسمت‌ها حرکت می‌کند و به بخش‌های فوقانی‌تر دستگاه ادراری، یعنی حالب‌ها و کلیه‌ها می‌رسد که وضع را بسیار خطرناک‌تر می‌کند.
بارداری احتمال ابتلا به عفونت هر یک از بخش های دستگاه ادراری را بالا می برد. مقادیر زیاد هورمون پروژسترون موجب شل شدن عضلات حالب و در نتیجه گشادتر شدن حالب می شود. رحم در حال رشد می تواند به حالب ها فشار وارد آورد و جریان ادرار را در داخل آنها با اختلال مواجه کرده سرعت آنرا کُند سازد. رشد جنین موجب فشار بر روی مثانه می شود در نتیجه تخلیه آن هنگام دفع کامل نخواهد بود. نتیجه نهایی این اختلالات آن خواهد بود که عبور ادرار در مسیر دستگاه ادراری بیشتر طول می کشد و باکتریها قبل از خروج از بدن زمان بیشتری برای تکثیر در اختیار خواهند داشت.
درمان طب سنتی عفونت ادراری در دوران بارداری
به همین دلیل است که پزشک در همان اولین نوبت معاینات دوران بارداری آزمایش ادرار درخواست می کند، خواه شما علائم عفونت ادراری داشته باشید یا خیر. اگر این تست اولیه منفی باشد احتمال بروز عفونت ادراری در طول دوران بارداری پائین خواهد بود. ولی اگر شما یکی از گروه 5 تا 7% خانم هایی باشید که باکتری در ادرارشان یافت می شود، باید برای برطرف کردن آن از آنتی بیوتیک استفاده کنید. اگر این نوع عفونت باکتریائی درمان نشود احتمال بروز عفونت کلیه در دوران بارداری 30% است.
بارداری خطر عفونت های مجاری ادراری را افزایش می دهد، کارشناسان در این زمینه پیش بینی هایی دارند.
عفونت ادراری معمولا با علائمی همراه است؛ زنان مبتلا به آن دارای تکرر و احساس فوریت در دفع ادرار هستند. همچنین هنگام ادرار به سختی این کار را انجام می‌دهند. احساس سوزش، فشار و درد در زیر شکم و کمر (بخصوص در ناحیه لگن) دارند، رنگ ادرار کدر و معمولا بدبو است و گاهی نیز خون در ادرار دیده می‌شود. البته خون در ادرار با چشم قابل مشاهده نیست و معمولا در آزمایشگاه دیده می‌شود. این علائم نشان میدهد که دستگاه ادراری تحتانی، یعنی مجرای ادرار و مثانه، گرفتار است؛ اما وقتی بیمار با نشانه‌هایی مانند تب و لرز، تعریق، تهوع و استفراغ، درد و حساسیت در پهلوها و حال عمومی خراب به پزشک مراجعه می‌کند، نشانه وخیم بودن اوضاع است؛ چون این علائم حکایت از این دارد که دستگاه ادراری فوقانی، یعنی کلیه‌ها و حالب‌ها، درگیر شده‌اند. در این موارد بیماران حتما باید در بیمارستان بستری شوند و آنتی‌بیوتیک وریدی دریافت کنند و کاملا تحت نظر باشند.
عفونت ادراری در بارداری گاهی اوقات بی‌علامت است؛ یعنی به‌طور اتفاقی و در آزمایش ادرار مشخص می‌شود که میزان باکتری در ادرار بالاست. حتی اگر علامتی هم وجود نداشته باشد عفونت ادراری در خانم‌های حامله باید درمان شود. زیرا عفونت ادراری بدون علامت باعث زایمان زودرس می‌شود. چنین نوزادانی کم‌وزن هستند و مشکلاتی در بدو تولد دارند (مهمترین مشکل نوزادان زودرس، نارس بودن ریه‌هاست. چنین نوزادانی قادر به تنفس خودبه‌خودی نیستند و برای ادامه بقا باید تا مدتی در دستگاهی به نام انکوباتور قرار گیرند و اکسیژن دریافت کنند).
عفونت ادراری بدون علامت خطرناک است و احتمال گسترش آن به کلیه‌ها خیلی زیاد و حدود 40 درصد است. این بیماری باید خیلی زود درمان شود. اغلب موارد با درمان مناسب خیلی زود مشکل بیمار برطرف می‌شود؛ ولی گاهی اوقات در بعضی از خانمها عفونت، دوباره برمی‌گردد و ممکن است لازم باشد بیمار تا پایان دوره بارداری دارو مصرف کند.
خانم‌های باردار به محض مشاهده علائم باید به پزشک مراجعه کنند. آزمایش ادرار کم‌هزینه و ساده است و میتواند وجود باکتری در ادرار را ثابت کند. آزمایش ادرار از نوع کشت باید باشد. در کشت ادراری علاوه بر اثبات وجود باکتری میتوان نوع آن را نیز مشخص کرد و با توجه به آن دارو تجویز کرد؛ البته به محض اثبات وجود عفونت ادراری در مادر باردار و قبل از دریافت جواب آزمایش، درمان باید شروع شود.
1. مصرف مایعات را افزایش دهید:
نوشیدن مقدار زیادی آب و مایعات در تمام روز بهترین راه برای بیرون راندن باکتری ها از سیستم بدن است.برای هیدراته نگه داشتن بدن، شما باید بعد از هر وعده غذایی یک لیوان آب بنوشید تا باکتری ها از سیستم بدنتان خارج شود و در نتیجه احتمال عفونت را کاهش می دهد.
2. ادرار کردن مکرر:
در دوران بارداری، شما باید ادرار کنید تا باکتری ها در مثانه تان رشد نکند. اگر کسی ادرار نکند، باکتری ها می توانند در مجاری ادراری تکثیر شوند و منجر به عفونت شوند.
3. بدنتان را تمیز و خشک نگه دارید:
شما باید سعی کنید لباس های گشاد و شل بپوشید تا به هوا اجازه عبور دهد و به خشک نگه داشتن مجرای پیشاب کمک کند. شما باید بعد از هر بار دستشویی خود را خشک کنید تا مطمئن شوید که باکتری ها وارد مجرای پیشاب نمی شوند.
4. نباید اجازه دهید اسپرم به بدنتان وارد شود:
شما باید از کاندوم در رابطه تان استفاده کنید. شیوع بیماری عفونت ادراری در میان زنانی که به طور جنسی فعال هستند و از کاندوم استفاده نمی کنند، بیشتر است.
5. پروبیوتیک:
پروبیوتیک از پوشش بدن انسان که به عنوان یک دفاع برای بدن است، حمایت می کند. غذاهایی مخمری مثل کیمچی، ماست پروبیوتیکی و پنیر خام از غذاهای شامل پروبیوتیک است. خوردن غذاهای تخمیر شده، باکتری های بدن را بدون ایجاد هر گونه بیماری، ترمیم می کند.
6. سیر:
سیر خام که تازه خرد شده ، حاوی انواع زیادی از خواص ضد میکروبی است. خاصیت ضد قارچی سیر می تواند باعث بهبود عفونت های قارچی شود.
7. ویتامین C:
ویتامین C شانس رشد ایکولای را کاهش می دهد. سیستم ایمنی را بهبود می بخشد و ادرار را اسیدی می کند. میزان سلامت زنان را بهبود می دهد و اگر درمان ویتامین C به مدت سه ماه صورت گیرد، عفونت های ادراری را نیز کاهش می یابد.
8. روغن میخک:
روغن میخک برای فعالیت ضد میکروبی، ضد ویروسی و ضد قارچی شناخته می شود. خاصیت ضد التهابی روغن میخک یک مزیت دیگرش است. با این حال، ممکن است برخی واکنش های معکوس نسبت به بدن وجود داشته باشد، بنابراین لطفا آن ها را تحت نظارت ارائه کننده خدمات بهداشتی خود مصرف کنید.
9. روغن پرتقال:
روغن اساسی پرتقال را می توان با موفقیت به عنوان درمان برای عفونت باکتریایی مورد استفاده قرار داد. مانع رشد ای کولای می شود. این باکتری ای است که در عفونت ادراری دیده می شود. باید بعد از مشورت با ارائه کننده خدمات بهداشت به بیمار داده شود.
عفونت ادراری عموماً از باکتری ناشی می شود که وارد دستگاه ادراری می شود و باعث درد و ناراحتی می شود. ماهیت مکرر این بیماری به خطر گسترش مقاومت دارویی می افزاید. آن ها عوارض جانبی نامطلوبی دارند، بنابراین فرد باید درمان های خانگی را امتحان کند.
درمان عفونت ادراری دارویی است؛ دارو از نوع آنتی‌بیوتیک است و بیمار باید حداقل هفت روز به‌طور مرتب دارو مصرف کند. علائم بیمار ظرف سه روز از بین می‌روند، ولی بیماران باید همه داروهایی که پزشک تجویز کرده تا آخر مصرف کنند. بعد از اینکه علائم کاملا برطرف شد و داروها به اتمام رسید، به تکرار آزمایش و کشت ادرار نیاز است. همه زنانی که دچار عفونت ادراری در طول بارداری می‌شوند، حتما باید تحت‌نظر پزشک باشند؛ چون ممکن است پزشک این آزمایش را چند بار درخواست کند.
1 تا 2 هفته بعد از پایان دوره درمان و مصرف داروها دوباره برای ارزیابی به دکتر مراجعه کنید. اینکه مطمئن شوید مصرف آنتی بیوتیک ها تاثیر داشته است یا خیر بسیار حائز اهمیت است. به همین دلیل باید 1 تا 2 هفته بعد از اتمام داروها به دکتر مراجعه کنید. در آنجا یک نمونه ادرار از شما گرفته می شود و بررسی می شود که به طور کامل درمان شده اید یا خیر.
بیشتر بخوانید:
عفونت ادراری و روشهای پیشگیری از آن
همه چیز در مورد عفونت کلیه
علت و درمان عفونت کاندیدا در ناحیه تناسلی زنان و مردان چیست؟
درمان طب سنتی عفونت ادراری در دوران بارداری
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله دلگرم
مطالب پر بازدید
متاسفانه در زمان بارداری احتمال ابتلای افراد به عفونت ادراری از همیشه بیشتر خواهد بود که در این زمینه با متخصص اورولوژِی صحبت کرده ایم با ما همراه باشید.
یک اورولوژیست با هشدار اینکه هر فردی میتواند به عفونت ادراری مبتلا شود ولی بروز آن در خانمها به‌خصوص خانم‌های باردار بسیار شایع‌تر است، گفت: «در خانم‌های باردار هورمون‌ها باعث تغییراتی در سیستم ادراری می‌شوند که فرد را مستعد ابتلا به عفونت ادراری می‌کند. هورمون پروژسترون باعث اتساع حالب‌ها می‌شود و عضلات حالب را شل می‌کند و این سبب کندی تخلیه ادرار به وسیله حالب‌ها می‌شود و علاوه بر آن، بزرگ شدن رحم، به حالب‌ها فشار می‌آورد و تخلیه ادرار را بیشتر با مشکل مواجه می‌کند، درنتیجه خانم باردار بیشتر مستعد ابتلا به عفونت ادراری است.»
درمان طب سنتی عفونت ادراری در دوران بارداری
دکتر محمدرضا صفری‌نژاد اظهار داشت: «از سوی دیگر با توجه به اینکه ادرار خانم‌های باردار کمتر اسیدی و حاوی قند زیادتری است، هر دو عوامل مذبور باعث افزایش استعداد به عفونت ادراری می‌شوند. در ضمن رحم بزرگ شده به مثانه نیز فشار وارد و از خالی شدن کامل آن جلوگیری می‌کند و هر موقع ادرار در مثانه باقی بماند، باکتریها در آن تکثیر پیدا کرده و باعث عفونت ادراری می‌شوند.»
وی در ادامه با بیان اینکه عفونت ادراری در سیستم ادراری را به دو گروه تقسیم میکنند، گفت: «عفونت دستگاه ادراری به عفونت دستگاه ادراری تحتانی (مجرای ادرار و مثانه) و عفونت دستگاه ادراری فوقانی (حالب‌ها و کلیه‌ها) تقسیم‌بندی می‌شود. عفونت دستگاه ادراری تحتانی خطرناک نیست ولی اگر درمان نشود عفونت به طرف بالا سرایت می‌کند و باعث عفونت دستگاه ادراری فوقانی می‌شود که خطرناک است.»
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: «خانم‌های بارداری که دچار عفونت دستگاه ادراری تحتانی هستند، به علت ادرار باقیمانده اگر درمان نشوند، عفونت به طرف بالا و سمت کلیه‌ها می‌رود و آنها را درگیر می‌کند بنابراین هر نوع عفونت ادراری در خانمها باید درمان شود تا از گسترش آن به طرف کلیه‌ها جلوگیری شود.»
رییس انجمن کلینیک سلامت خانواده با اشاره به اینکه عفونت کلیه‌ها نیازمند بستری در بیمارستان است، گفت: «تکرر ادرار و احساس نیاز فوری به ادرار، مشکل در ادرار، احساس سوزش، درد در قسمت تحتانی شکم و کمر، ادرار کدر و بدبو را از علائم عفونت ادراری هستند. وقتی هم که عفونت کلیه‌ها را گرفتار کند خانم باردار باید در بیمارستان بستری شود. از علائم عفونت کلیه میتوان به تب و لرز و تعریق، درد و حساسیت پهلو و تهوع و استفراغ اشاره کرد.»
صفری‌نژاد در پایان افزود: «اگر خانمی قبل از بارداری دارای مشکلی است که باعث عفونت ادراری مکرر در وی می‌شود مثل برگشت ادراری، باید قبل از بارداری مشکل مذبور را برطرف کند و حداقل 6 ماه از آخرین عفونت ادراری وی گذشته باشد و سپس باردار شود.»
منبع: سلامانه
موضوعات مرتبط
مطالب مرتبط
هماهنگی جهت تبلیغات: 02184215883
کلیه حقوق محفوظ و متعلق به مجله پزشکی دکتر سلام است بازنشر مطالب فقط با ذکر لینک مستقیم مجاز است
بارداری تا بلوغ ۳ دیدگاه 35,656 بازدید
عفونت ادراری در زنان باردار : تغییرات فیزیولوژیک و آناتومیک دستگاه ادراری در دوران بارداری به گونه‌ای است که عفونت‌های ساده و خفیف بدون علامت میتواند عوارض شدید و پیچیده‌ای را برای مادر و جنین به وجود آورد.
دکتر نازلی فراهانچی برادران در گفت‌وگو با خبرنگار «بهداشت و درمان» ایسنا واحد علوم پزشکی ایران، درمورد تحقیق خود گفت: عفونت ادراری در زنان باردار یکی از شایع‌ترین مشکلات دوران بارداری است که طیف وسیعی از علائم و نشانه‌ها از پیلونفریت (عفونت کلیوی) در مادر و جنین یا وجود عفونت ادراری بدون علامت (باکتری اوری) را شامل می‌شود.
وی با تاکید بر درمان آنتی بیوتیکی عفونت ادراری توسط پزشک در این دوران افزود: چنانچه این عفونت درمان نشود باعث عفونت کلیوی، کم خونی، فشارخون بالا، عفونت رحمی بعد از زایمان و همچنین سقط جنین خواهد شد.
دکتر فراهانچی برادران با اشاره به این که عفونت ادراری مادر، کم وزنی شدید و کاهش رشد داخل رحمی در جنین را موجب می‌شود، تصریح کرد: در نتایج به دست آمده از تحقیق مذکور که بر روی ۱۰۰ بیمار مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان‌های فیروزگر و اکبر آبادی انجام شد، ۳۶ بیمار دارای باکتری اوری (نوع بدون علامت) بودند که در ۳۳ درصد از آنها کشت ادرار مثبت گزارش شده بود.
درمان طب سنتی عفونت ادراری در دوران بارداری
وی لزوم انجام این تحقیق را نبودن آمار مناسب در زمینه عفونت‌های ادراری در زنان باردار دانست و افزود: در حالی که تاکنون گفته می‌شد تنها ۷ تا ۱۰ درصد از مادران مبتلا به این عفونت می‌شوند، اما طبق مطالعات جدید رقمی معادل ۳۶ درصد از زنان باردار دارای این باکتری هستند.
دکتر فراهانچی برادران، طول مجرای ادراری کوتاه در زنان، فشار ناشی از رحم به مثانه در هنگام حاملگی و بزرگ شدن حجم مثانه، دیرتر خارج شدن ادرار و همچنین مقاربت در این دوران را از علل اصلی بالا رفتن ریسک عفونت ادراری در زنان حامله دانست و افزود: بیماری‌هایی همچون دیابت، نقص سیستم ایمنی و ناهنجاری دستگاه ادراری نیز رابطه مستقیمی با عفونت ادراری دارند.
وی در پایان آزمایش ادرار بعد از تشخیص حاملگی را مهمترین فاکتور شناسایی و درمان عفونت ادراری در زنان باردارعنوان کرد و گفت: براساس نتایج حاصله، حاملگی در سن بالا و انجام سزارین در زایمان قبلی نیز احتمال ابتلا به این عفونت را افزایش می‌دهند.
برچسببارداری درمان عفونت ادراری عفونت ادرار عفونت ادراری در زنان باردار
2019-08-22
2019-07-04
2019-03-17
سلام من هفته نوزدهم بارداری هستم ورنگ ادرارم قهوه ای شده ولکه خونی دیده میشه و زیردلم دردمیکنه با دکترم تماس گرفتم گفتن شیاف ستروژن مصرف کنم آیا این مشکل من روی جنینم اثربدی داره؟؟باعث سقط اون میشه؟؟خیلی نگرانم
سلام خسته نباشین.خانم دکتر من برگشت إدرار دارم أیا به بارداری ربطی دارد؟امیدوارم که پاسخ بدین. ممنون
آیا من میتوانم دردوران بارداری برای درمان عفونت از کرمهای دریامسینولون ان ان ودپانتکس وسفکسیم۴۰۰استفاده کنم
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
وب‌سایت
“پارسی طب” یک وبگاه عمومی با موضوع سلامتی و پزشکی است. این وبگاه به شدت به طب سنتی و گیاهی اعتقاد داشته و از این موضوع حمایت میکنند. ما همواره در تلاشیم که اطلاعات مفیدی در اختیار بینندگان خود قرار داده و اسباب رضایت ایشان را جلب نماییم.
بارداری
ارسال دیدگاه
عفونت ادراری در هر دو جنس مرد و زن ممکن است اتفاق بیفتد؛ ولی به علت ساختار فیزیکی دستگاه ادراری زنانه و کوتاه‌تر بودن مجرای ادرار، شیوع این بیماری در زنان به میزان قابل توجهی بالاتر است.
میزان این شیوع در دوران بارداری افزایش می‌یابد و مشکلاتی را برای زن باردار به وجود می‌آورد و حتی اگر بموقع اقدام مناسبی صورت نگیرد عفونت ساده ادراری ممکن است به عفونت پیچیده تبدیل شود و احتمال آسیب شدید به کلیه و سقط جنین، مرگ جنین یا تولد زودرس وجود دارد. بنابراین خانمها باید علائم عفونت ادراری را بشناسند و در همان مراحل اولیه شروع بیماری به پزشک مراجعه کنند تا جلوی گسترش بیماری به بخش‌های فوقانی دستگاه ادراری را بگیرند.
درمان طب سنتی عفونت ادراری در دوران بارداری
دستگاه ادراری را به دو قسمت فوقانی و تحتانی تقسیم‌بندی میکنند. کلیه‌ها و حالب‌ها دستگاه ادراری فوقانی هستند و مثانه و مجرای ادرار دستگاه ادراری تحتانی.
دستگاه ادراری در انسان‌ها از کلیه‌ها، حالب، مثانه و مجرای ادراری تشکیل شده است. عفونت ادراری اغلب در بخش‌های انتهایی یعنی مجرای ادرار و مثانه اتفاق می‌افتد. اما گاهی عفونت از این قسمت‌ها حرکت می‌کند و به بخش‌های فوقانی‌تر دستگاه ادراری، یعنی حالب‌ها و کلیه‌ها می‌رسد که وضع را بسیار خطرناک‌تر می‌کند.
عفونت‌های ادراری عمدتا از نوع باکتریایی هستند؛ باکتری‌های موجود در پوست، روده، مدفوع و… باعث وجود عفونت ادراری در زنان می‌شوند (افرادی که بهداشت فردی خود را رعایت میکنند کمتر دچار عفونت ادراری می‌شوند.)
قبل از بروز علائم عفونت ادراری در صورتی که باکتری اطراف مجرا وجود داشته باشد، وارد مجرا می‌شود و در آنجا رشد و تکثیر پیدا می‌کند. عواملی که باعث تسهیل در این روند می‌شوند عبارتند از؛ رابطه زناشویی، گذاشتن سوند ادراری، آلودگی واژن زن به مدفوع و فشردگی حالب کلیه توسط رحم بزرگ (در زنان باردار) و انسداد حالب، ناشی از فشار رحم به آن.
تغییرات هورمونی در زنان باردار باعث تغییراتی در دستگاه ادراری می‌شود. هورمون پروژسترون موجب اتساع حالب‌ها می‌شود. در این حالت، عضلات حالب شل‌تر می‌شود و انقباضات کافی برای تخلیه حالب وجود ندارد. علاوه بر آن رحم در ماه‌های آخر بارداری بزرگ می‌شود و به حالب‌ها و مثانه فشار وارد می‌کند. این نیز باعث ایجاد مشکل برای تخلیه ادرار می‌شود. غیر از این دو مورد مهم در تاخیر تخلیه ادرار، مورد بعدی وجود هورمون‌های بارداری است که از خاصیت اسیدی ادرار می‌کاهند. همچنین در ادرار این افراد قند بیشتری هم وجود دارد. این دو مورد هم از عواملی هستند که وضع را برای عفونت مهیا میکنند.
عفونت ادراری معمولا با علائمی همراه است؛ زنان مبتلا به آن دارای تکرر و احساس فوریت در دفع ادرار هستند. همچنین هنگام ادرار به سختی این کار را انجام می‌دهند. احساس سوزش، فشار و درد در زیر شکم و کمر (بخصوص در ناحیه لگن) دارند، رنگ ادرار کدر و معمولا بدبو است و گاهی نیز خون در ادرار دیده می‌شود. البته خون در ادرار با چشم قابل مشاهده نیست و معمولا در آزمایشگاه دیده می‌شود. این علائم نشان میدهد که دستگاه ادراری تحتانی، یعنی مجرای ادرار و مثانه، گرفتار است؛ اما وقتی بیمار با نشانه‌هایی مانند تب و لرز، تعریق، تهوع و استفراغ، درد و حساسیت در پهلوها و حال عمومی خراب به پزشک مراجعه می‌کند، نشانه وخیم بودن اوضاع است؛ چون این علائم حکایت از این دارد که دستگاه ادراری فوقانی، یعنی کلیه‌ها و حالب‌ها، درگیر شده‌اند. در این موارد بیماران حتما باید در بیمارستان بستری شوند و آنتی‌بیوتیک وریدی دریافت کنند و کاملا تحت نظر باشند.
عفونت ادراری گاهی اوقات بی‌علامت است؛ یعنی به‌طور اتفاقی و در آزمایش ادرار مشخص می‌شود که میزان باکتری در ادرار بالاست. حتی اگر علامتی هم وجود نداشته باشد عفونت ادراری در خانم‌های حامله باید درمان شود. عفونت ادراری بدون علامت باعث زایمان زودرس می‌شود. چنین نوزادانی کم‌وزن هستند و مشکلاتی در بدو تولد دارند (مهمترین مشکل نوزادان زودرس، نارس بودن ریه‌هاست. چنین نوزادانی قادر به تنفس خودبه‌خودی نیستند و برای ادامه بقا باید تا مدتی در دستگاهی به نام انکوباتور قرار گیرند و اکسیژن دریافت کنند). عفونت ادراری بدون علامت خطرناک است و احتمال گسترش آن به کلیه‌ها خیلی زیاد و حدود 40 درصد است. این بیماری باید خیلی زود درمان شود. اغلب موارد با درمان مناسب خیلی زود مشکل بیمار برطرف می‌شود؛ ولی گاهی اوقات در بعضی از خانمها عفونت، دوباره برمی‌گردد و ممکن است لازم باشد بیمار تا پایان دوره بارداری دارو مصرف کند.
خانم‌های باردار به محض مشاهده علائم باید به پزشک مراجعه کنند. آزمایش ادرار کم‌هزینه و ساده است و میتواند وجود باکتری در ادرار را ثابت کند. آزمایش ادرار از نوع کشت باید باشد. در کشت ادراری علاوه بر اثبات وجود باکتری میتوان نوع آن را نیز مشخص کرد و با توجه به آن دارو تجویز کرد؛ البته به محض اثبات وجود عفونت ادراری در مادر باردار و قبل از دریافت جواب آزمایش، درمان باید شروع شود.
درمان عفونت ادراری دارویی است؛ دارو از نوع آنتی‌بیوتیک است و بیمار باید حداقل هفت روز به‌طور مرتب دارو مصرف کند. علائم بیمار ظرف سه روز از بین می‌روند، ولی بیماران باید همه داروهایی که پزشک تجویز کرده تا آخر مصرف کنند. بعد از اینکه علائم کاملا برطرف شد و داروها به اتمام رسید، به تکرار آزمایش و کشت ادرار نیاز است. همه زنانی که دچار عفونت ادراری در طول بارداری می‌شوند، حتما باید تحت‌نظر پزشک باشند؛ چون ممکن است پزشک این آزمایش را چند بار درخواست کند.
در واقع افرادی که دفع باکتری بدون علامت دارند بیشتر به این عارضه مبتلا می‌شوند. به همین دلیل، در ابتدای مراجعه به پزشک باید آزمایش کشت ادرار داده شود و اگر نشان داده شد که دفع باکتری وجود دارد باید درمان شود.
این درمان ریسک ابتلای مجدد به عفونت ادراری را کمتر می‌کند. در کل عفونت ادراری یکی از شایع‌ترین عفونت‌ها در دوران بارداری است و دفع باکتری در این افراد باید به سرعت و به صورت کامل درمان شود.
دیده شده است افرادی که دفع باکتری بدون علامت دارند بعد‌ها در جریان بارداری ۲۵ درصد احتمال دارد به عفونت ادرار مبتلا شوند. این در شرایطی است که احتمال ابتلا به عفونت در افراد دیگر ۵ یا ۶ درصد است. از عوامل دیگری که در زنان باردار باعث عفونت ادرار می‌شود تغییرات هورمونی است که زنان باردار با آن روبه‌رو هستند.
این تغییرات هورمونی باعث می‌شود ماهیچه‌های سیستم ادراری شل‌تر شود و به دلیل ماندن ادرار بیشتر، این افراد برای عفونت ادراری مستعد‌تر خواهند بود. این در حالی است که وقتی رحم بزرگتر می‌شود بر سیستم ادراری فشار وارد می‌شود و باعث انباشت ادرار می‌شود که همین احتمال عفونت ادراری را بیشتر می‌کند.
برای پیشگیری چه موارد بهداشتی را باید رعایت کنیم؟
با مراجعه به موقع به پزشک باید آزمایش‌های لازم صورت گیرد. نحوه شست‌وشو پس از دستشویی هم بسیار مهم است. یکی از مهمترین عواملی عفونت ادراری میکروب‌های روده‌ای (اشریشیاکلا) هستند.
هنگام شست‌وشو قسمت مقعد باید طوری شسته شود که میکروب‌ها به سمت بالا نیایند. در خانم‌های باردار به محض سوزش ادرار و تکرر ادرار باید به پزشک مراجعه و آزمایش داده شود و در صورتی که عفونت در ادرار دیده شود، باید درمان شود.
دو مورد از عفونت های شایع دوران بارداری عبارتند از: عفونت قارچی واژن (عفونت قارچی واژینال) و عفونت ادراری.
عفونت قارچی واژن (عفونت قارچی واژینال) در دوران بارداری
عفونت قارچی واژن یکی از عفونت های شایع دوران بارداری محسوب می گردد. زمانی که هنوز بچه به دنیا نیامده ممکن است خطری اصلا برای بچه نداشته باشد اما هنگام زایمان طبیعی وقتی کودک از کانال واژن رد می شود ممکن است آسیب هایی را به بچه برساند. علاوه بر مساله کودک ، وجود عفونت قارچی واژن باعث آزار و اذیت مادر می شود و ممکن است حتی بر روابط زناشویی هم تاثیر بگذارد ؛ پس در نتیجه بهتر است درمان شود.
با استفاده از این علائمی که ذکر می گردد می توانید به وجود عفونت قارچی واژن یا به اصطلاح عفونت واژینال پی ببرید:
ترشحات واژن می تواند یکی از دلایل وجود عفونت قارچی در واژن در زمان حاملگی باشد. اگر عفونت قارچی وجود داشته باشد این ترشحات یا سفید هستند و معمولا پنیری شکل یا ممکن است به رنگ زرد یا سبز هم باشند. همچنین میزان این ترشحات ممکن است زیاد یا کم باشد.
اگر مادری مبتلا به عفونت قارچی واژن باشد ، ناحیه تناسلی معمولا متورم شده و در طول مدت بارداری احساس خارش و سوزش ناحیه تناسلی را تجربه می کند. شدت سوزش ناحیه تناسلی خانم ممکن است شدید باشد و حتی بعد از انجام نزدیکی با همسر یا ادرار کردن بیشتر هم شود.
بوی بد واژن در دوران بارداری از مواردی است که می تواند از عفونت قارچی واژن ناشی بشود. واژن در این حالت بوی نامطبوعی دارد. البته بوی نامطبوع واژن ممکن است علل دیگری هم داشته باشد اما آنچه مسلم است ، عفونت قارچی واژن منجر به بوی بد ناحیه واژن خواهد شد.
عفونت ادراری از جمله عفونت های شایع دوران بارداری محسوب می گردد. عفونت های ادراری عموما منشاء باکتریایی دارند. سوزش در ادرار ، تکرر ادرار ، احساس دفع فوری ادرار ، سختی ادرار کردن ، کدر بودن رنگ ادرار و بوی نامطبوع ادرار می توانند از نشانه های عفونت ادراری باشند. توجه داشته باشید که عفونت ادراری حتی می تواند بدون علامت هم باشد.
با استفاده از روش هایی که ذکر می گردد می توانید عفونت های دوران بارداری اعم از عفونت قارچی واژن یا عفونت ادراری را با روشی کاملا طبیعی و سنتی درمان نمایید. این روش ها بر خلاف روش های شیمیایی نه تنها عارضه ای ندارند بلکه حتی در خیلی از مواقع برای جنین موجود در شکم مادر مفید هم هستند! شما در انجام یا عدم انجام این توصیه ها مختار هستید.
نوره (واجبی)
به جای ژیلت و تیغ ، از نوره (واجبی) برای نظافت موهای ناحیه تناسلی و زیر بغل استفاده نمایید. نوره خواص فراوانی دارد که یکی از آنها همین از بین بردن عفونت و قارچ و … می باشد. در هنگام استفاده از نوره (واجبی) به موارد زیر حتما دقت نمایید:از نوره طبیعی استفاده نمایید و از نوره های شیمیایی استفاده نکنید. نوره های طبیعی را می توانید از عطاری های معتبر تهیه کنید.
روزهای چهارشنبه و جمعه از نوره استفاده ننمایید و در بقیه روزهای هفته غیر از چهارشنبه و جمعه می توانید از نوره جهت نظافت استفاده کنید. طبق حدیثی از رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) ، نوره مالیدن در روزهای چهارشنبه و جمعه ، یکی از علل بروز مرض پیسی می باشد.
قبل از استفاده از نوره، ناحیه مورد نظر را با آب سرد بشویید و سپس از نوره استفاده کنید. در این باره حضرت امام رضا (ع) چنین می فرمایند: هرگاه خواستی جوش برنیاید و بر بدنت هیچ زخم یا ترک پوست و یا سیاه لکه ای رخ ننماید پیش از نوره کشیدن با آب سرد شستشو کن.
درمان طب سنتی عفونت ادراری در دوران بارداری
در این مورد به هیچ عنوان نباید خوددرمانی شود و باید حتما به پزشک مراجعه شود چون ممکن است داروهایی برای افرادی که عفونت ادراری دارند تجویز شود که در دوران بارداری مصرف آن داروها مجاز نیست. پس حتما باید با مراجعه به پزشک و انجام آزمایش‌های لازم دارو مصرف شود.
همچنین دوره‌های درمانی مختلفی وجود دارد که باید تحت نظر پزشک صورت گیرد.
نکته دیگر اینکه افرادی که مکرر دچار عفونت ادرار می‌شوند لازم است در کل دوره بارداری درمان شوند. مثلا اگر ۳ دوره عفونت ادراری گرفته باشند لازم است بعد از آخرین دوره درمان به صورت همیشگی دارو مصرف کنند.
توجه داشته باشید که…
افرادی که مشکلات کلیوی دارند و آن‌هایی که سنگ کلیه دارند برای ابتلا به عفونت ادراری مستعد‌تر از دیگران هستند. چنین افرادی حتما باید با مراجعه به پزشک برای آزمایش و پیشگیری و درمان اقدام کنند.
برای راحت شدن از این بیماری علاوه بر مصرف داروهای تجویزی پزشک میتوانید میوه‌هایی که در این مطلب اشاره می‌شود را نیز میل کنید؛ چون علاوه بر ویتامین‌دهی، شما را از عفونت موجود خلاص میکنند.
از عسل می توانید هم به صورت موضعی و هم به صورت خوراکی استفاده کنید. منظور از عسل ،عسل طبیعی است و عسل های تقلبی یا کارخانه ای نیست! لطفا دقت نمایید. از شهد عسل طبیعی به عنوان درمان موضعی عفونت ناحیه تناسلی می توانید استفاده کنید. به این صورت که مقداری شهد عسل را به قسمت بیرونی ناحیه تناسلی بمالید و پس از چند دقیقه آن را با آب گرم بشویید. همانطور که عرض شد از عسل به عنوان درمان کننده خوراکی هم می توانید استفاده نمایید به این صورت که هر روز مقداری عسل طبیعی میل نمایید.
پیاز تاثیر به سزائی در درمان عفونت دارد. زمانی که از عفونت های بارداری رنج می برید می توانید از پیاز پخته جهت درمان عفونت بارداری استفاده کنید. در زمان بارداری بهتر است از پیاز پخته استفاده شود نه پیاز خام! لطفا دقت نمایید! هر غذایی که برای مادر باردار مشکلی نداشته ولی در عین حال حاوی مقادیر زیادی پیاز پخته باشد بهترین غذا برای درمان عفونت بارداری مخصوصا عفونت ادراری در زمان بارداری محسوب می گردد. دو نمونه از این غذاها عبارتند از غذاهای مردم آذربایجان و خصوصا تبریز به نام “اوماج آشی” یا “آش اوماج” و “شیله”. هر دوی این غذاها حاوی مقادیر زیادی پیاز به صورت پخته هستند که بهترین غذا برای یک زن باردار محسوب می گردند. پیاز نه تنها عفونت را در بدن از بین می برد بلکه باعث زیبایی کودک هم می شود!
منظور از نمک در اینجا نمک طبیعی است و به هیچ وجه منظور نمک غیر طبیعی یا نمک یددار نیست. نمک طبیعی یا نمک دریا را می توانید از عطاری های معتبر تهیه نمایید. از سنگ نمک طبیعی هم می توانید پس از خرد کردن و آسیاب کردن استفاده کنید. کمی آب نمک طبیعی را با پارچه ای به قسمت خارجی ناحیه تناسلی بمالید و پس از مدتی با آب گرم بشویید. در غذاهای خود هم از نمک طبیعی استفاده نمایید. قبل از هر غذا و بعد از هر غذا مقداری نمک طبیعی میل نمایید.
زغال اخته در صدر میوه‌های ضدعفونت ادراری قرار دارد. پزشکان و محققان حوزه ی تغذیه این میوه‌های قرمز را بهترین سلاح برای حفاظت از مجاری ادراری می‌دانند به خاطر این که حاوی خواص آنتی بیوتیکی و آنتی‌اکسیدانی است. این میوه‌های ریز حالت اسیدیته ی ادرار را بیشتر کرده و به همین دلیل هر نوع باکتری را دفع میکنند. زغال اخته از بین برنده ی باکتریها است و قبل از آن نیز اجازه نمی‌دهد این عناصر مزاحم به بافت‌های مجاری ادراری بچسبد. توصیه می‌کنیم خودتان زغال اخته را تهیه کرده و آب آنرا بگیرید؛ به خاطر اینکه آب زغال‌اخته‌های حاضری حاوی قند زیادی هستند و ترکیبات مفید خود را از دست دادهاند؛ پس بهتر است خودتان دست به کار شوید.
پاپایا یکی دیگر از میوه‌های مفید برای پیشگیری و درمان عفونت‌های ادراری است. این میوه نیز حالت اسیدیته ی ادرار را بالا برده و باعث دفع باکتریها و درمان عفونت ادراری می‌شود. پاپایا جزو گنجینه‌های طبیعی و سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین C است. باید بدانید که پاپایه یک میوه ی سم زدای مفید و سرشار از فیبرها است که به میزان زیادی آنتی‌اکسیدان دارد و مثانه و روده‌ها را تمیز می‌کند. پاپایا به دلیل دارا بودن آنزیم‌ها به کاهش التهاب کمک کرده و التیام بخش است.
حتما میدانید که پرتقال و لیموترش جزو میوه‌های سرشار از ویتامین C هستند. اگر به دنبال معجون سلامتی هستید صبح ها آب دو عدد پرتقال را با آب نصف لیموترش ترکیب کرده و نوش جان کنید. این آبمیوه‌ی طبیعی باعث مقابله با عفونت ادراری می‌شود. علاوه بر این آب پرتقال و لیموترش به تمیز شدن روده‌ها نیز کمک زیادی می‌کند.
آناناس حاوی آنزیم مفیدی است که باعث التهاب زدایی از بدن شده و برای خلاص شدن از شر عفونت ادراری مفید است. در واقع میتوان آناناس را یک میوه ی درمانگر دانست که شایستگی حضور روزانه در سبد میوه را دارد. توصیه می‌کنیم از این میوه به هر صورتی که دوست دارید(در سالاد میوه و یا به صورت آب میوه) استفاده کنید. در صورت ابتلا به عفونت ادراری آب آن را گرفته و میل کنید.
انگور قرمز نیز جزو گنجینه‌های فوق العاده ی طبیعی است. این میوه ی قرمز و پرخاصیت حافظ سیستم ادراری بوده به اندازه ی زغال اخته کمک کننده است. اگر زیاد دچار مشکل عفونت ادراری می‌شوید روزانه از این میوه استفاده کنید. انگور قرمز سرشار از آنتی‌اکسیدان‌هاست و باعث کاهش التهاب بدن می‌شود. آب انگور قرمز دیورتیک (ادرارآور) فوق‌العاده‌ای است که علاوه بر تامین ویتامین‌های بدن به بهبود و درمان عفونت ادراری کمک زیادی می‌کند.
چند توصیه ی کلی
همانطور که گفته شد عفونت ادراری در خانمها رایج‌تر است. وجود عفونت و التهاب در مثابه باعث سوزش ادرار، احساس فشار در شکم، خستگی و همچنین تب می‌شود. برای درمان عفونت ادراری یا همان سیستیت پزشک معالج آنتی بیوتیک تجویز می‌کند. لازم است که در کنار این آنتی‌بیوتیک‌ها از میوه‌های اشاره شده نیز استفاده کنید. چون تمام این میوه‌ها سرشار از ویتامین C و عناصر مغذی دیگر هستند که به کاهش باکتری‌های موجود در مثانه کمک میکنند.
اگر به طور مرتب به این مشکل دچار می‌شوید علاوه بر مصرف آب‌میوه‌های اشاره شده به توصیه‌های زیر نیز عمل کنید:
* مصرف آب و مایعات مفید را افزایش دهید. این کار باعث پاکسازی مثانه و مجاری ادراری می‌شود.
* دمنوش بابونه، دارچین یا رزماری نیز برای کاهش التهاب بسیار مفید هستند.
* از مصرف مواد غذایی حاوی خواص آنتی بیوتیکی مانند سیر، زنجبیل، جعفری و غیره غافل نشوید. میتوانید بعدازظهر دمنوش زنجبیل میل کنید. جوشانده‌ی جعفری نیز مفید است.
* مصرف مواد غذایی ادرارآور را در الویت قرار دهید. این مواد غذایی باعث جلوگیری از احتباس آب در بافت‌های بدن شده و به افزایش ادرار کمک میکنند. مارچوبه، خیار، کرفس و چغندر جزو این مواد غذایی هستند.
* از مصرف مواد غذایی تحریک کننده ی مثانه مانند قهوه یا چای سبز پرهیز کنید.
* از مصرف مواد غذایی حاوی آرد تصفیه شده، شیرینی‌جات و غیره بپرهیزید. این مواد غذایی باعث افزایش حالت احتباس آب در بافت‌ها شده و به دفع باکتریها کمکی نمی‌کنند.
* میتوانید یک قاشق جوش شیرین را در یک لیوان آب حل کرده و بنوشید. این کار نیز به درمان عفونت ادراری کمک می‌کند.
این داروها به سرعت از جفت گذشته و وارد جریان خون جنین می شوند. این آنتی بیوتیک ها بدون اینکه سمیتی داشته باشند وسیعا در دوران حاملگی مصرف شده اند. آموکسی سیلین و آمپی سیلین در شیر انسان به مقدار خیلی کم دفع می شوند و اثرات سوء خیلی کم دارند. به طور کلی این دو دارو برای مصرف در خانم های شیرده سالم به نظر می رسند.
هر دو عامل از جفت به سرعت عبور می کنند ولی مطالعات کافی و خوب کنترل شده در خانم های حامله وجود ندارد و لذا این دارو فقط در صورتی باید مصرف شوند که واقعا مورد نیاز باشد. در تحقیقات بالینی که آموکسی سیلین و کلاوولانات پتاسیم را به کار گرفته اند سمیت جنینی یا مادری قابل توجهی را پیدا نکرده اند.
سفالوسپورین ها وسیعا در درمان خانم های حامله به کار رفته اند. این آنتی بیوتیک ها موثر بوده و تا به امروز گزارشاتی دال بر اثرات جانبی به جنین وجود ندارد. به نظر می رسد که سفالوسپورین ها در طول حاملگی سالم هستند ولی مطالعات کافی و خوب کنترل شده در خانم های حامله انجام نگرفته است.
سفالوسپورین ها با غلظت کم به داخل شیر مادر ترشح می شوند ولی در بچه ظاهرا اثر سوء چندانی ندارند و می توانند برای مصرف در خانم های شیرده سالم باشند.
اریترومایسین و ازی ترومایسین
این داروها با غلظت کم از جفت عبور می کنند. اریترومایسین در حاملگی وسیعا مصرف می شود و به نظر سالم می رسد. مطالعات نشان داده که ازی ترومایسین در طول حاملگی بهتر از اریترومایسین تحمل می شود زیرا وقوع اثرات جانبی گوارشی آن کمتر است. اریترومایسین نیز به داخل شیر انسان وارد می شود و به خاطر حلالیت در چربی به نظر می رسد که در شیر تغلیظ می گردد. ازی ترومایسین برای مصرف در بچه های ۶ ماهه و بزرگتر تایید شده ولی مطالعاتی درباره مصرف آن در مادران شیرده در دسترس نمی باشد.
اطلاعاتی که این دارو را به نقص های مادرزادی ربط دهند وجود ندارد. نیتروفورانتوئین اطفال با کمبود G۶PD را در معرض خطر آنمی همولیتیک قرار می دهد ولی درباره همولیز در بچه هایی که از این دارو دریافت کرده اند گزارشاتی وجود ندارد. بنابراین، به طور کلی نیتروفورانتوئین برای مصرف در دوران حاملگی سالم به حساب می آید. نیتروفورانتوئین در شیر مادر با مقدار کم وارد می شود و به نظر می رسد مصرف آن در مادران شیرده سالم باشد به شرطی که بچه های آن ها کمبود G۶PD نداشته باشد.
آمینوگلیکوزیدها به سرعت از جفت عبور می کنند. به نظر می رسد که دارای خطری ویژه در ارتباط با حاملگی نباشند ولی نباید به علت وجود خطر سمیت کلیوی و گوشی به عنوان درمان خط اول مصرف شود. برای سمیت گوشی جنتامایسین در اثر تماس جنین با این دارو مدرکی وجود ندارد ولی گزارشاتی دال بر کری مادرزادی برگشت ناپذیر در بچه هایی که مادر آن ها در طول حاملگی استرپتومایسین دریافت کرده وجود دارد. درمان با سایر آمینوگلیکوزیدها روی جنین، نوزاد یا مادر حامله اثر جانبی جدی ایجاد نکرده است. آمینوگلیکوزیدها با مقادیر کم وارد شیر می شوند ولی پس از وارد شدن به دستگاه گوارش بچه شیرخوار جذب روده ای ناچیزی دارند. به نظر می رسد مصرف این داروها در مادران شیرخوار سالم باشد.
TMP ذاتا یک تراتوژن است و اگر امکان داشته باشد از مصرف آن در طول سه ماهه اول حاملگی باید اجتناب شود. TMP از جفت عبور کرده و منجر به ایجاد غلظت جنینی معادل ۷۰ تا ۹۰ درصد غلظت خونی مادر می شود. گرچه مطالعات وسیع و خوب کنترل شده ای درباره مصرف TMP در خانم های حامله وجود ندارد ولی یک مطالعه گذشته نگر افزایشی را در ناهنجاری های مادر زادی نشان نمی دهد. TMP با غلظت خیلی کم به شیر انسان وارد می شود. خطر آن در بچه های شیر خوار ظاهرا ناچیز است.
TMP/SMX در حاملگی وسیعا مصرف شده ولی به خاطر اثر ضد فولاتی تری متوپریم و خاصیت هیپربیلی روبینمی زایی سولفونامیدها در اواخر حاملگی، این فرآورده فقط در سه ماهه دوم توصیه می شود. گرچه مطالعات وسیع و خوب کنترل شده ای در مورد مصرفTMP/SMX در خانم های حامله وجود ندارد ولی یک مطالعه گذشته نگر گزارش کرده که افزایشی در وقوع ناهنجاری های مادرزادی به وجود نمی آید. غلظت کم SMX به داخل شیر مادر وارد می شود. گزارش نادری درباره اثرات سوء آن در بچه های شیرخوار وجود دارد. اگر چه در مورد اطفال نارس، اطفال مبتلا به هیپربیلی یا اطفال مبتلا به کمبود گلوکز ۶ـ فسفات دهیدروژناز از مصرف این فرآورده در دورانشیردهی اجتناب شود. مصرف آن در موارد دیگر در دوران شیردهی سالم می باشد.
درباره مدت زمان عفونت ادراری ، بسته به این که بیمار بیماری قسمت فوقانی یا تحتانی دستگاه ادراری داشته و حامله باشد درمان های ۱ تا ۱۰ روزه متعدد توصیه شده اند. به نظر می رسد که در بیشتر موارد ASB یا سیستیت سه روزه درمان با آنتی بیوتیک متناسب باشد. با درمان سه روزه میزان درمان نزدیک به درمان ۷ تا ۱۰ روزه بوده ولی عوارض ناشی از آنتی بیوتیکبه مراتب کمتر می باشد. از درمان با تک دوز نیز دفاع شده ولی میزان بهبودی کمتر از درمان چند روزه است. TMP/SMX با ارزش ترین درمان ها است زیرا هزینه درمان با آن کم، میزان بهبودی بالا و اثرات جانبی در حد متوسط است.
با توجه به این که آنتی بیوتیک تراپی این دو مورد شبیه هم است بحث درمان این دو را در یک جا انجام می دهیم. گرچه در مورد دوره درمان اختلاف نظر وجود دارد ولی درباره این که کدام آنتی بیوتیک ها موثرند توافق وجود دارد. مطالعات نشان داده که TMP/SMX، سفالوسپورین ها و نیتروفورانتوئین سالم و موثرند. با توجه به این که ۲۰ تا ۳۰ درصد گرم منفی هایی که موجب UTI می شوند به آموکسی سیلین مقاوم هستند این دارو انتخاب تجربی خوبی نیست.
درمان تک دوز از راه خوراکی برای کمک به تبعیت بیمار از برنامه درمان و کم کردن اثرات سوء درمان مورد دفاع است. بیشتر مطالعات که درمان قابل توجه گزارش نکرده اند ولی مطالعات در مقیاس کوچک بوده اند و نبود تفاوت شاید از فقدان توانایی آماری بوده است.
گرچه محققین در مطالعات مختلف نتوانسته اند تفاوتی بین سودمندی بین تک دوز درمانی و درمان های ۴ تا ۷ روزه را نشان دهند ولی متذکر شده اند که در مطالعات مختلف عدم تجانس قابل توجهی وجود داشته است. در نتیجه، گزارش شده که سودمندی درمان تک دوز تایید نشده و در حال حاضر درمان خانم های مبتلا به ASB یا عفونت ادراری ۳ تا ۵ روزه مناسب تشخیص داده شده است. مهم تر از دوره درمان، تعقیب کردن یا زیر نظر داشتن بیماران است زیرا خانم ها شدیدا در معرض عود عفونت و عارضه زایی ناشی از UTI در طول حاملگی می باشند.
متداول این است که همه خانم های حامله مبتلا به پیلونفریت در بیمارستان بستری شده و درمان داخل وریدی، هیدراسیون داخل وریدی و زیر نظر داشتن بیماران از نزدیک انجام شود. انتخاب اولیه آنتی بیوتیک باید آمپی سیلین و جنتامایسین یا یک سفالوسپورین تزریقی باشد.
پنجاه درصد این بیماران باکتری خواهند داشت بنابراین کشت خونی باید قبل از شروع آنتی بیوتیک تزریقی انجام شود. آنتی بیوتیک های وریدی تا موقعی باید ادامه یابند که تب بیمار به مدت ۲۴ از بین رفته باشد که در این صورت می توان درمان را به درمان خوراکی به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز عوض نمود. خانم های مبتلا به پیلونفریت معمولا در اثر تب و استفراغ همراه عفونتهمزمان دچار کم شدن آب بدن هستند و لذا رهیدراتاسیون داخل وریدی با نرمال سالین برای اصلاح پرفیوژن اعضاء حیاتی از جمله رحم توصیه می شود.
علی رغم وجود سپتی سمی، تعداد کمی از خانم های باردار به شوک سپتیک دچار می شوند. تب معمولا تا روز دوم بستری شدن در بیمارستان ادامه می یابد و متوسط دوره بستری شدن ۴ روز است. در عرض ۲۴ ساعت پس از شروع مصرف آنتی بیوتیک ها، تقریبا نصف بیماران بدون تب شده و در عرض ۴۸ ساعت ۸۵ درصد خانم ها دیگر تب نخواهند داشت. در یک چهارم خانم های مبتلا به پیلونفریت، بدکاری زودگذر کلیوی اتفاق می افتد ولی این بدکاری موقتی است و سریعا فروکش می یابد. وقتی بیماران پس از ۷۲ ساعت درمان تزریقی بهبودی نیابند تصور می شود که یک آبسه Perinephric، یک آبسه داخل کلیوی، ناهنجاری تشریحی تشخیص داده نشده و یا انسداد حالبی وجود دارد. سونوگرافی می تواند برای مشخص کردن این گرفتاری ها به کار گرفته شود.
آبسه یا انسداد یک مشاوره اورولوژیک را ایجاب می کند. عفونت های کمپلکس باید حداقل ۲۱ روز درمان شوند. مطالعات متعدد نشان داده اند که درمان خانم های حامله به صورت سرپایی نیز می تواند سالم ولی ارزان تر از بستری شدن در بیمارستان می باشد. در یک مطالعه روی ۹۰ خانم بستری در بیمارستان، عده ای با سفالکسین خوراکی و عده ای با سفالوتین تزریقی درمان شده و همه آن ها یک هیدراسیون اولیه با نرمال سالین داشته اند و میزان بهبودی در هر دو گروه تقریبا برابر و بیش از ۹۰ درصد بوده است. اخیرا سف تری آکسون یک بار در روز با دوزهای متعدد سفازولین نیز مقایسه شده است. در این مطالعه ۱۷۸ بیمار از لحاظ طول عارضه تب و مدت بستری شدن تقاوتی با هم نشان نداده اند و لذا پیشنهاد شده امکان دارد بیماران مبتلا به پیلونفریت را که با مصرف سیستمیک آنتی بیوتیک ها درمان می شوند به صورت سرپایی درمان کرد.
تکرار کشت ادرار ۷ روز بعد از درمان جهت تایید ریشه کن شدن باکتری یوری باید انجام شود. در ۲۰ درصد خانم ها پس از ۳ تا ۵ روز درمان با آنتی بیوتیک های خوراکی عفونت های مزمن وجود خواهند داشت که در این صورت یک دوره آنتی بیوتیک درمانی با استفاده از یک داروی متفاوت و بر اساس حساسیت اعلام شده توسط آزمایشگاه میکروبیولوژی باید به مدت ۷ تا ۱۰ روز انجام شود.
از آن جایی که یک سوم خانم ها که در طول حاملگی خود برای اولین بار دچار UTI می شوند یک عود نشان خواهند داد باید از همه آن ها تا موقع زایمان ماهی یک کشت ادرار انجام شود. خطر عود ارتباطی به مدت درمان ندارد. اگر تکرار کشت نشان دهد که عفونت وجود دارد حساسیت های آنتی بیوتیکی باید مجددا بررسی شده و باکتری یوری با داروی متفاوتی درمان شود.آنتی بیوتیک درمانی ساپرسیو برای تمام طول حاملگی در بیماران کاربرد دارد که آن ها بیش از یک عود باکتری یوری را تجربه می کنند.
روش جایگزین به جای استفاده از پروفیلاکسی عبارت از استفاده از یک تک دوز پس از مقاربت (a single postcoital dose) از سفالکسین (۲۵۰ میلی گرم) یا ۵۰ میلی گرم نیتروفورانتوئین است. درمان پس از مقاربت موثر بوده و خانم حامله را در معرض مقادیر کوچک تر آنتی بیوتیک ها (در مقایسه با دوزهای روزانه) قرار می دهد.
گرچه حاملگی به میزان وسیعی همراه با باکتری یوری نیست ولی خانم های مبتلا به ASB زیاد در خطر پیدایش پیلونفریتهستند. تشخیص و درمان به طور قابل توجهی عارضه زایی باکتری یوری را کاهش می دهد. کشت ادرار که در حوالی هفته ۱۶ حاملگی انجام می شود یک تست اسکرینینگ مناسبی است. هر خانم حامله مبتلا به ASB باید یک دوره ۳ تا ۵ روزه با آنتی بیوتیک درمان شود. اگر دوره اولیه آنتی بیوتیک ها منجر به ایجاد ادرار استریل نشود دوره دوم آنتی بیوتیک درمانی باید انجام شود. زیر نظر داشتن بیمار از طریق کشت ادرار باید پس از هر دوره درمان انجام شود تا از ریشه کن شدن عفونتاطمینان حاصل شود. پیلونفریت نیاز به درمان تزریقی سریع با آنتی بیوتیک و رهیدراتاسیون دارد. سفالوسپورین یا آمپی سیلین و جنتامایسین در طول حاملگی سالم و موثر هستند.
توجه
همانطور که در ابتدا ذکر شد بهداشت فردی نقش مهمی در پیشگیری از این بیماری دارد. بنابراین خانمها باید دقت کنند که هنگام گرفتن طهارت خود را از جلو به عقب تمیز کنند. همچنین باید دقت داشته باشند هنگام برقراری رابطه زناشویی قبل و بعد از آن حتما مثانه خود را خالی کنند. استفاده از دوش واژینال ممنوع است. استفاده از ژل مرطوب‌کننده هنگام رابطه زناشویی نیز توصیه نمیشود، مگر اینکه ژل از نوع محلول در آب باشد. لباس‌های زیر باید نخی باشند و هر روز تعویض شوند. خانم‌های باردار باید حداقل هشت لیوان در روز آب مصرف کنند. همچنین افرادی که به عفونت ادراری مبتلا هستند باید مصرف مایعات خود را به مقدار زیادی بالا ببرند. رابطه زناشویی نامتعارف نیز ممکن است به عفونت‌های خطیر ادراری و رحم و لگن منجر شود.
بارداری خطر عفونت ادراری در زنان حامله و جنین درمان درمان عفونت ادراری در دوران بارداری درمان گیاهی عفونت ادراری در زنان باردار عفونت علائم علت علت ابتلا به عفونت ادرار چیست
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
خانم‌های باردار اغلب در دوران بارداری به خارش واژن مبتلا می‌شوند. این یک مسئله رایج و طبیعی است. خارش واژینال دلایل زیادی دارد. در بعضی اوقات، علت آن نتیجه تغییرات بدن شما است. دلایل دیگری نیز وجود دارند که شاید اصلا به بارداری شما ارتباطی نداشته باشند.
در دکتر چک شما علت‌های احتمالی خارش واژینال را در دوران بارداری می‌خوانید و اطلاعاتی درباره درمان و پیشگیری از آن به دست می‌آورید.
این شرایط ممکن است زمینه‌ساز خارش واژن در دوران بارداری باشند:
زمانی که تعادل میان مقدار باکتری‌های خوب و بد در واژن از بین برود، دچار خارش واژن می‌شوید. این عفونت رایج واژن به دلیل رابطه جنسی، چه در دوران بارداری و چه پیش از آن اتفاق می‌افتد. نشانه‌های آن عبارتند از:
علاوه بر باکتری، واژن شما حاوی مقدار کمی مخمر است. تغییرات هورمونی دوران بارداری میتواند تعادل را در واژن به هم بزند و این ماده مخمر را زیادتر کند. به همین دلیل، عفونت‌های مخمری در دوران بارداری بسیار رایج هستند.
درمان طب سنتی عفونت ادراری در دوران بارداری
نشانه‌های آن عبارتند از:
تغییرات هورمونی یکی از دلایل افزایش مقدار ترشحات واژن و مخاط گلو در دوران بارداری است. اما نرم شدن پشت گردن و دیواره‌های واژن نیز تأثیرات خود را دارند.
ترشحات در اصل، از واژن در برابر عفونت محافظت میکنند. اما اگر مقدار آن زیاد باشد، باعث سوزش، خارش و قرمزی پوست می‌شود.
تغییرات هورمونی باعث خشکی واژن در دوران بارداری می‌شود. شواهد نشان می‌دهند خانم‌هایی که در دوران شیردهی حامله می‌شوند، این مشکل را بیش از دیگران تجربه میکنند. التهاب، سوزش و درد در زمان رابطه جنسی از نشانه‌های خشکی واژن هستند.
سطح پایین« پروژسترون» نیز باعث خشکی واژن در بعضی از خانمها می‌شود. از آنجایی که ترشح این هورمون برای دوران بارداری اهمیت دارد، در صورتی که احساس کردید میزان آن پایین آمده است ،با پزشک خود مشورت کنید.
در دوران بارداری، خون زیادی در واژن انباشته شده و احتمالا پوست‌تان کمی باز و بیشتر از حد معمول حساس می‌شود.
محصولاتی که شما تا پیش از دوران بارداری به راحتی از آنها استفاده می‌کردید، در دوران حاملگی حساسیت ایجاد میکنند. مثلا باعث خارش، سوزش و قرمز شدن پوست‌تان می‌شوند. این محصولات عبارتند از:
جنین درست در بالای مثانه قرار می‌گیرد. هر چقدر که جنین بزرگتر شود، فشار بیشتری بر مثانه وارد می‌شود. این فشار میتواند مجاری ادرار را ببندد و باعث عفونت آن شود. به همین دلیل، زنان باردار بیش از دیگران در معرض این نوع از عفونت هستند.
به غیر از این، باکتریها در گلوی خانم‌های باردار نیز می‌توانند باعث بروز عفونت و بیماری شوند. حدود یک چهارم خانم‌های باردار به «GBS» مبتلا هستند، که معمولا در بزرگسالان علائمی را نشان نمی‌دهد. باکتری GBS برای نوزاد شما مضر است. به همین دلیل، پزشک در دوران بارداری از شما آزمایش خواهد گرفت.
نشانه‌های GBS عبارتند از:
یک وضعیت ناخوشایند در کبد است که در اواخر بارداری خود را نشان میدهد ، ولی دلیل آن هنوز مشخص نشده است. متخصصان باور دارند که ژنتیک و هورمون‌های بارداری در این رابطه نقش دارند. این مشکل باعث خارش شدید در کف دست‌ها و کف پاها می‌شود. این خارش ها کم‌کم به داخل بدن هم سرایت میکنند و به بخش واژن می‌رسند. در این حالت، شما جوش و یا قرمزی در پوست خود مشاهده نمی‌کنید.
بیماری های مقاربتی مانند زگیل تناسلی، «HPV »و« تریکومونیازیس» با خارش همراه‌اند. شاید شما زمانی که یکی از این مشکلات را دارید، باردار شوید و یا در دوران حاملگی به آنها مبتلا شوید. STI علامتی ندارند. بنابراین، اگر به علائم هر یک از این بیماری‌ها شک کردید، با دکتر خود آن مشورت کنید.
نشانه‌های احتمالی STI عبارتند از:
بیماری های مقاربتی می‌توانند به شما و کودک‌تان آسیب برسانند؛ اما شما میتوانید آنها را در دوران بارداری درمان کنید و خطرات آن را کاهش دهید.
خارش واژن در دوران بارداری، معمولا جای نگرانی ندارد و اغلب با درمان‌های خانگی بهبود می‌یابد.اما در طول بارداری، احتمالا سرمنشأ بیماری های دیگری می‌شوند. به همین دلیل، بهتر است در صورتی که هر نوع نشانه وخیمی را مشاهده کردید، به پزشک خود مراجعه کنید.
روشهای درمانی خارش واژن براساس علت آنها متفاوت هستند. بعضی از آنها عبارتند از:
اگر پزشکتان تأیید کرد که شما مبتلا به عفونت مخمری هستید، میتوانید از کرم OTC ضد قارچ و یا شیاف آن برای درمان استفاده کنید. از «قرص فلوکونازل یا دیفلوکان» استفاده نکنید؛ این داروهای ضد قارچ خطر سقط جنین را افزایش میدهد و نباید در دوران بارداری از آنها استفاده شود.
اگر با جوش شیرین حمام کنید و ناحیه مورد نظر را با آن بشویید، خارش پوست‌تان از بین می‌رود.
حمام آب سرد یا کمپرس یخ به کاهش خارش کمک می‌کند.
اگر مصرف بعضی از محصولات ، باعث خارش می‌شوند، دیگر مصرف آنها را کنار بگذارید و از محصولات دست‌ساز و طبیعی که برای جنین ضرری ندارند، استفاده کنید.
اگر UTI ( عفونت ادراری ) و یا STI ( بیماری مقاربتی)دارید، از داروهای آنتی‌بیوتیک استفاده کنید.
این نوعی کرم ضدخارش است.
اگر شما کلستاز ( اختلال در صفرا ) دارید، پزشکتان باید شما را معاینه کند و داروهای ضدصفرا برایتان تجویز نماید.
پیشگیری
فرار از خارش واژن در دوران بارداری امکان‌پذیر نیست. اما راه‌هایی هست که در پیشگیری از آن کمک زیادی به شما می‌کند. به این توصیه‌ها توجه کنید:
هر نشانه‌ای که باعث نگرانی شما در دوران بارداری شود، باید به دکتر گزارش داده شود. اگر خارش واژن شما با چند روش خانگی درمان می‌شود، احتیاجی به درمان پزشکی نیست.
اگر خارش واژن با نشانه‌های دیگری مثل درد یا ترشح کم و بودار همراه است، باید به پزشک مراجعه کنید تا جلوی عفونت واژن را بگیرد. اگر در ترشح خود خون نیز مشاهده کردید، حتما به نزد پزشک بروید.
به دلیل تغییرات هورمونی در این دوره، خارش واژن یک مشکل رایج در دوران بارداری است و اصلا جای نگرانی ندارد. اگر شما درباره نشانه و دیگر علائم مرتبط با آن نگران هستید، مثلا درد یا بو احساس می‌کنید، پزشک میتواند برای شما دارو تجویز کرده و شما را درمان کند.
مطالب مرتبط را حتما بخوانید :
منبع : healthline
درمان طب سنتی عفونت ادراری در دوران بارداری
Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.
یکی از مشکلات رایجی که خیلی از افراد به آن دچار می شوند، عفونت ادراری ( UTI ) است. این عفونت در خانم ها ۱۰ برابر بیشتر از آقایان دیده می شود و تقریبا ۵۰٪ از خانمها حداقل یک بار در عمرشان این بیماری را تجربه می کنند. عفونت اداری دائما عود می کند و در صورت درمان نکردن بارها به آن دچار خواهید شد. چند نمونه از دلایل ابتلا به این عفونت شامل: بارداری، مقاربت، یائسگی، نگه داشتن ادرار برای مدت طولانی و… هستند. علائم این بیماری تب، درد شکم، تکرر ادرار و احساس سوزش هنگام دفع ادرار است.
ممکن است پزشکتان آنتی بیوتیک برای درمان عفونت ادراری شما تجویز کند، اما آیا می دانستید که درمان های خانگی و طبیعی وجود دارند که می توانید با استفاده از آن ها این عفونت را در خانه درمان کرده و از بروز دوباره آن جلوگیری کنید؟ قبل از معرفی درمان ها در دکتر چک بیایید کمی درباره این عفونت صحبت کنیم…
عفونت ادراری زمانی اتفاق می افتد که باکتری ها، قارچ ها یا ویروس ها بخشی از دستگاه ادراری شما را آلوده کنند. زمانی که سیستم ایمنی بدنتان به هر دلیل ضعیف شده باشد و نتواند عوامل به وجود آورنده این عفونت را از بین ببرد، دستگاه ادراریتان همچنان آلوده شده و دچار عفونت می شود. به عفونت مجرای ادراری، التهاب مثانه یا «سیستیت» هم می گویند. در بعضی مواقع این عفونت می تواند تا جایی پیش برود که باعث عفونت کلیه ها شود.
عفونت مثانه (سیستیت) و عفونت کلیه با هم تفاوت دارند؛ عفونت کلیه بسیار جدی تر و خطرناک تر است و به راحتی عفونت مثانه درمان نمیشود. معمولا وقتی دچار عفونت کلیه شده باشید، تب را هم تجربه می کنید، اما عفونت مثانه معمولا علائمی شبیه به تب ندارد.
درمان طب سنتی عفونت ادراری در دوران بارداری
در این مقاله می خواهیم ۱۹ مورد از موثرترین داروهای خانگی برای درمان عفونت ادراری را به شما معرفی کنیم:
زغال اخته از خانواده توت است و آب میوه آن برای درمان UTI بسیار عالی است. این میوه حاوی «پروآنتوسیانیدین» است و مانع وارد شدن باکتری های اشریشیا کلی( E.coli) ( بیشتر در روده قرار دارد) به دیواره مجرای ادرار می شود. علاوه بر این ها این میوه دارای خواص آنتی بیوتیکی است و در مبارزه با عفونت ها به بدن شما کمک می کند.
برای این درمان خانگی به مواد زیر نیاز دارید:
روش مصرف:
برای جلوگیری از ابتلا به عفونت ادراری می توانید هر روز نیم لیوان آب زغال اخته بدون شکر را بنوشید. اگر در حال حاضر به این عفونت مبتلا هستید ،با مصرف ۴ لیوان آب زغال اخته در روز از کلیه هایتان محافظت کنید.
اگر طعم آب زغال اخته برایتان خیلی ترش است می توانید آن را با آب سیب و یا آب خالی رقیق کنید. یادتان باشد زمانی که عفونت ادراری دارید نوشیدن فراوان آب ،کمک زیادی به درمانتان می کند.
سرکه سیب خاصیت بی‌شماری دارد و علاوه بر درمان بیماری ها از طریق خوراکی، می تواند از طریق موضعی هم بسیاری از مشکلات و بیماری های پوستی را درمان کند. سرکه سیب سرشار از آنزیم ها و مواد مغذی ضروری مانند پتاسیم است و می تواند باکتری هایی را که در رشد عفونت تاثیر دارند، از بین ببرد. هم چنین، این سرکه حاوی اسید استیک است که باعث تقویت باکتری های مفید و نابود کردن باکتری‌های مضر می‌شود .
البته باید این نکته را در نظر بگیرید که سرکه سیب میزان اسید ادرار را بیشتر می کند و همین امر سبب سوزش ادرار شما می شود. اگر با مصرف سرکه سیب سوزش ادرار داشتید ،باید مصرف آن را متوقف کنید!
برای این درمان خانگی به مواد زیر نیاز دارید:
روش مصرف:
سرکه سیب را با آب لیمو، عسل و آب مخلوط کنید و سپس آن را بنوشید.
برای خلاص شدن از عفونت ادراری می توانید این نوشیدنی را ۲ بار در روز مصرف کنید.
جوش شیرین قلیایی است و در خنثی کردن اسید های ادرار کمک می کند. زمانی که از عفونت ادراری رنج می برید، کمتر کردن اسید ادرار به کاهش درد و سوزش شما کمک می کند.
برای این درمان خانگی به مواد زیر نیاز دارید:
روش مصرف:
جوش شیرین را در لیوان آب ریخته و به خوبی هم بزنید. سپس آن را بنوشید.
می توانید هر زمان در طول روز ،کمی از این نوشیدنی را مصرف کنید.
سیر خاصیت ضد میکروبی قوی ای دارد و از گذشته تا کنون در درمان بیماری های عفونی استفاده می شود. وقتی سیر را درون مهبل (واژن) می گذارید، باکتری ها و یا قارچ هایی که باعث ایجاد عفونت ادراری می شوند ،از بین می روند.
برای این درمان خانگی به مواد زیر نیاز دارید:
روش مصرف:
۱- سیرها را پوست بگیرید و آنها را درون یک گاز استریل قرار دهید و سر آن را محکم ببندید.
۲- گاز را درون واژن قرار داده و انتهای آن را بیرون واژن آویزان کنید تا بتوانید راحت آن را بیرون بیاورید. اجازه دهید ۲ تا ۳ ساعت درون واژن بماند و سپس آن را بردارید و واژن را کاملا شسته و خشک کنید.
برای از بین بردن عفونت ادراری می توانید این کار را ،دو یا سه بار در روز تکرار کنید. برای اثر بخشی بیشتر می توانید سه تا چهار روز این کار را تکرار کنید.
توجه: از آن جایی که سیر در بعضی افراد ممکن است باعث ایجاد التهاب و سوختگی شود! بهتر است قبل از استفاده از این درمان با پزشک خود مشورت کنید.
اگر می خواهید روده های سالمی داشته باشید، باید ماست را در کنار حداقل یکی از وعده های غذایی روزانه تان میل کنید. ماست حاوی پروبیوتیک است و علاوه بر از بین بردن باکتری های مضر، تعداد باکتری های مفید روده را افزایش می دهد. همچنین یکی از بهترین مکمل ها برای جذب بهتر آنتی بیوتیک است و می تواند در درمان عفونت ها موثر باشد.
برای این درمان خانگی به مواد زیر نیاز دارید:
روش مصرف:
بعد از هر وعده غذایی یک کاسه ماست میل کنید.
سعی کنید ماست را همیشه در برنامه غذاییتان قرار دهید ؛چرا که این ماده غذایی برای سلامتی تان مفید است.
تركیبات موجود در در این گیاه مانند ترکیبات موجود در زغال اخته عمل می کنند. این گیاه حاوی« بربرین» است و با کمک آن مانع از چسبیدن باکتری ها به دیواره های مجرای ادراری می شود و مانع عفونت ادرار و باعث درمان آن می‌شود.
برای این درمان خانگی به مواد زیر نیاز دارید:
درمان طب سنتی عفونت ادراری در دوران بارداری
روش مصرف:
می توانید از داروخانه کپسول بدون نسخه یا عصاره مایع آن را بخرید و طبق دستور مصرفی که روی راهنما نوشته شده، آن را مصرف کنید. معمولا روی راهنما نوشته شده روزانه ۱ الی ۲ کپسول مصرف شود.
می توانید مصرف این مکمل گیاهی را تا زمانی که عفونت از بین نرفته است، ادامه دهید.
در پژوهش هایی که در سال های اخیر صورت گرفت ،مشخص شد که روغن درخت چای دارای خواص ضد باکتریایی زیادی است و می توان به جای استفاده آنتی بیوتیک های مختلف از این روغن بهره برد. این روغن توانایی مبارزه با باکتری هایی مانند اشریشیا کلی، ﻣﺎﯾﮑﻮﺑﺎﮐﺘﺮﯾﻮم اوﯾﻮم (باکتری های عفونت زایی که مانند قارچ ،در یک ناحیه رشد میکنند)، هموفیلوس آنفلوآنزا، استرپتوکوک پیوژنز (عامل اصلی بیماری های عفونی مانند گلودرد چرکی، قانقاریا و غیره) و استرپتوکوک پنومونیه (عامل اصلی بیماری های عفونی مانند سینه پهلو، سینوزیت و …) را دارد. اشریشیا کلی یکی از اصلی ترین باکتری‌هایی است که باعث بیماری عفونت ادراری می شود.
برای این درمان خانگی به مواد زیر نیاز دارید:
روش مصرف:
روغن درخت چای را در آب گرم بریزید و برای چند دقیقه درون وان بنشینید.
برای درمان عفونت ادراری این کار را ۲ بار در روز انجام دهید.
اووآ اورسی گیاه خوش عطری است که دارای خواص ضد التهابی و ضد باکتریایی است و در درمان و جلوگیری از عفونت ادراری بسیار موثر است.
برای این درمان خانگی به مواد زیر نیاز دارید:
روش مصرف:
۱- برگهای خشک شده اووآ اورسی را یک شب تا صبح درون کمی آب بگذارید تا خیس شوند.
۲- هنگام دم کردن چای برگ این گیاه را درون قوری ریخته و هر روز همراه چای خود بنوشید.
برای درمان عفونت ادراری می توانید این چای را ۲ الی ۳ بار در روز میل کنید.
ویتامین C برای درمان عفونت ادراری بسیار عالی است. غذاها و میوه هایی مانند پرتقال، انواع توت ها، سبزیجات برگ دار و فلفل دلمه ای باعث اسیدی شدن ادرار شده و به از بین بردن باکتری های مجاری ادراری کمک می کنند. اگر به هر دلیلی نمی توانید غذاهای حاوی ویتامین C مصرف کنید، می توانید از مکمل های این ویتامین استفاده کنید.
برای این درمان خانگی به مواد زیر نیاز دارید:
روش مصرف:
برای جلوگیری و درمان عفونت ادراری می توانید در طول روز یکی از مواد غذایی را که حاوی ویتامین C است مصرف کنید.
می توانید هر روز یکی از انواع مرکبات (پرتغال، نارنگی، لیمو، گریپ فروت و…) را میل کنید. همان طور که می دانید مرکبات خاصیت اسیدی دارند. اسیدی شدن ادرار تا حدودی در درمان عفونت ادراری موثر است؛ اما اگر ادرارتان بیش از حد اسیدی شود ،باعث افزایش درد وسوزش در هنگام دفع ادرار می شود.
چای سبز حاوی مقادیر زیادی کاتچین است. این ماده در از بین بردن باکتری اشریشیا کلی بسیار موثر می‌باشد. نوشیدن روزانه یک فنجان چای سبز باعث پیشگیری و از بین بردن عفونت ادراری می شود.
برای این درمان خانگی به مواد زیر نیاز دارید:
روش مصرف:
آب جوش و چای سبز کیسه ای را درون یک قوری ریخته ، هر صبح و عصر کمی از آن را میل کنید.
برای درمان عفونت می توانید ۲ بار در روز این چای را میل کنید.
درون برگ ها و ساقه جعفری مقدار زیادی فلاونوئید قرار دارد. فلاونوئید از التهاب و عفونت جلوگیری می کند و به همین دلیل برای درمان عفونت ادراری مفید است. از طرف دیگر ،وقتی چای جعفری را مصرف می کنید، ادرارتان بیشتر می شود و باکتری های عفونت زا با سرعت بیشتری از بدن دفع می شوند.
برای این درمان خانگی به مواد زیر نیاز دارید:
روش مصرف:
۱- جعفری را خرد کنید و آن را درون قوری آب جوش مخلوط کنید.
۲- بگذارید ۱۵ دقیقه دم بکشد. سپس دمکرده را از صافی رد کرده و آن را بنوشید.
برای درمان عفونت ادراری روزی ۲ بار این چای را میل کنید.
نوشیدن روزانه آب لیمو به جز از بین بردن هر نوع عفونت ، باعث دفع قارچ ها و باکتری های خطرناک نیز می شود. آب لیمو حاوی آنتی اکسیدان است و باعث خروج همه رادیکال های آزاد مضر از بدن می‌شود.
برای این درمان خانگی به مواد زیر نیاز دارید:
روش مصرف:
۱- آب لیمو را در آب گرم مخلوط کرده و آن را هر روز صبح ناشتا (با معده خالی) بنوشید.
تا زمان بهبود عفونت ادراری ،می توانید هر روز این روش درمانی را تکرار کنید.
روغن نارگیل دارای خاصیت ضد باکتری، ضد قارچ، ضد ویروسی و ضد پتروز است و در از بین بردن باکتری هایی که عامل اصلی بیماری عفونت ادراری هستند ،تاثیرگذار است. می توانید با مصرف روزانه این روغن از ابتلا به عفونت ادراری جلوگیری کنید.
برای این درمان خانگی به مواد زیر نیاز دارید:
روش مصرف:
روزانه ۲ الی ۳ قاشق غذاخوری این روغن را میل کنید.
تا زمانی که بهبودی کامل ،می توانید روغن نارگیل را مصرف کنید.
مصرف آناناس هم‌زمان با مصرف آنتی بیوتیک ها ( تجویز پزشک) میتواند سرعت درمانتان را بیشتر کند. در میوه آناناس آنزیمی وجود دارد که اثر درمانی آنتی بیوتیک ها را قوی تر کرده و راحت تر عفونت را از بین می برد.
برای این درمان خانگی به مواد زیر نیاز دارید:
روش مصرف:
برای جلوگیری و درمان عفونت ادراری می توانید هر روز یک کاسه آناناس تازه یا آب میوه آن را میل کنید.
آب برای زنده بودن و حیات بدن لازم است اما خیلی از افراد نمی دانند که مصرف آن در درمان خیلی از بیماری ها مخصوصا عفونت ادراری ضروری است. در طول روز آب کافی مصرف کنید تا باکتری‌های عفونت زا از طریق ادرار تان دفع شوند.
برای این درمان خانگی به مواد زیر نیاز دارید:
روش مصرف:
برای حذف عفونت از بدن بهتر است روزانه حداقل ۸ لیوان آب بنوشید. برای اینکه در طول آبرسانی، مواد معدنی بدنتان از بین نرود می توانید نمک دریایی را به آب اضافه کنید تا جایگزین مواد معدنی از دست رفته باشد. برای این کار بعد از نوشیدن ۳ استکان آب، نصف قاشق چاخوری نمک دریایی را به استکان بعدی اضافه کرده و آن را بنوشید.
در بلوبری ترکیبی به نام پروانتوسیانیدین وجود دارد که باعث از بین بردن باکتری اشریشیا کلی می شود و عفونت ادراری را از بین می‌برد. از آنجا که این میوه سرشار از آنتی اکسیدان است حتی در مواقعی که بیماری خاصی ندارید، می توانید در طول روز آن را مصرف کنید تا از این طریق، از ابتلا به بیماری های زیادی جلوگیری کنید.
برای این درمان خانگی به مواد زیر نیاز دارید:
روش مصرف:
۱- می توانید آب میوه بلوبری را روی غلات صبحانه خود بریزید و یا میوه آن را در طول روز به عنوان میان وعده ، مصرف کنید.
۲- همچنین می توانید آب میوه خالص آن را میل کنید.
تا زمانی که عفونت ادراری بهبود نیافته می توانید این میوه را مصرف کنید.
مکمل غذایی« D-mannose» در درمان عفونت ادراری به اندازه آنتی بیوتیک ها موثر بوده و عوارض جانبی ندارد. قند موجود در D-mannose به باکتری های اشریشیا کلی می چسبد و از طریق ادرار آن ها را دفع می کند. علاوه بر این این مکمل غذایی، پروتئینی به نام «Tamm-Horsfall »را در بدن فعال می کند که نقش اساسی در دفاع بدن در برابر عفونت ادراری دارد.
در علم پزشکی از نقره برای درمان عفونت استفاده می شود. نقره یونی تثبیت شده ، به صورت خوراکی است و باعث از بین بردن باکتری های دستگاه ادراری می شود. قبل از مصرف این دارو حتما با پزشک خود مشورت کنید.
روزانه ۲ الی ۴ قاشق غذاخوری از این دارو را تا زمان درمان کامل عفونت، مصرف کنید.
هومیوپاتی یک نوع روش درمانی است که در آن با وارد کردن ویروس ها یا باکتری های مشابه بیماری تا دستگاه ایمنی تان را بر علیه بیماری‌ها تحریک کنند. در این روش برای درمان عفونت ادراری معمولا از ۲ دسته دارو استفاده می شود:
عفونت ادراری به دلیل ورود باکتری های روده و مقعد به مجرای ادراری ایجاد می شود. باکتری اشریشیا کلی یکی از باکتری های عفونت زایی است که در دستگاه گوارش وجود دارد. از طرف دیگر بعضی از میکروب ها مانند: کلامیدیا و مایکوپلاسما نیز وجود دارند که از راه تماس جنسی از فرد بیمار به دیگران منتقل شده و می توانند در فرد میزبان باعث ایجاد عفونت دستگاه ادراری شوند.
هر ساله در کشور بیشتر از هشت میلیون زن به عفونت ادراری مبتلا می شوند. بعضی از زنان حداقل یک بار در سال و برخی دیگر هر ۴ یا ۵ سال یکبار این عفونت را تجربه میکنند.
عفونت ادراری علائم زیادی دارد. چند نمونه از این علائم عبارتند از :
اگر در ادرارتان خون مشاهده کردید، هر چه سریع تر با پزشک خود تماس بگیرید. این عفونت می تواند مثانه، مجرای ادراری، حالب و کلیه‌ها را در بر بگیرد.
علائم و نشانه های عفونت مثانه مانند عفونت ادراری است؛ چرا که مثانه یکی از اعضای دستگاه اداری می‌باشد.
قند غذای اصلی میکروب های عفونت زا است. بنابراین برای درمان سریع تر بهتر است قند و شیرینی را تا حد ممکن از رژیم غذاییتان حذف کنید. غذاهای زیر سرشار از قند هستند :
چند نمونه از دلایل ابتلای خانم ها به عفونت اداری به شرح زیر است:
زمانی که عفونت از مجاری ادراری به سمت کلیه برود، می تواند کلیه ها را نیز عفونی کند. به عفونت کلیوی« پیلونفریت» می گویند. اگر عفونت ادراری را درمان نکنید، پس از مدتی کلیه ها را در بر می‌گیرد. یکی از علائم رایج عفونت کلیه، تب و درد در ناحیه کمر است.
زنان با مصرف آنتی بیوتیک بین ۳ تا ۵ روز و مردان بین ۷ تا ۱۴ روز به طور کامل درمان می شوند. استفاده از داروهای خانگی و مصرف آب به مقدار لازم به درمان این عفونت کمک می کند. اگر بنا به هر دلیلی این عفونت را درمان نکنید ؛عواقب دردناکی در پی خواهد داشت! بهتر است هر چه سریع تر درمان آن را شروع کنید تا راحت تر و با هزینه کمتر از شر آن خلاص شوید.
پوشیدن لباس زیر و شلوارهای تنگ باعث می شود رطوبت دستگاه تناسلی شما به راحتی از بین نرود و همین محیط مناسبی برای رشد باکتری ها به وجود بیاید. از این رو ،پزشکان توصیه می کنند که شلوارهای گشاد و لباس زیر پنبه ای بپوشید، مخصوصا اگر عفونت ادراری دارید. بهتر است در زمانی که مبتلا به عفونت ادراری هستید، هر روز لباس زیرتان را عوض کرده و آن را در آب جوش انداخته و سپس بشویید.
بله می تواند! اکثر نوشیدنی های گازدار حاوی قند، کافئین یا شیرین کننده های مصنوعی هستند و همه این مواد دستگاه ادراری و مثانه را تحریک کرده و با انقباض آن باعث ایجاد عفونت می شوند.
هر چند داروهایی که معرفی کردیم برای درمان عفونت ادراری بسیار موثر هستند؛ اما نباید فراموش کنید که اگر بعد از ۲ روز پس از استفاده علائمی مانند تکرر ادرار، درد و سوزش و ادرار کف دار را مشاهده کردید، حتما باید به پزشک مراجعه کنید! چرا که در این صورت عفونت ممکن است به کلیه ها و اعضای دیگر بدنتان سرایت کرده و درمان را سخت تر کند!
توجه:
اگر پزشکتان توصیه می کند که از آنتی بیوتیک استفاده کنید، از او بخواهید که آنتی بیوتیک های دستگاه ادراری مانند نیتروفورانتوئین یا اسید نالیدیکسیک را تجویز کند. این داروها بر باکتری های روده تأثیر خاصی نمی گذارند و باعث رشد بیش از حد مخمر نمی شوند.
آیا برای درمان عفونت ادراری از درمان خاصی استفاده می‌کنید؟ لطفا نظرات و تجربیاتتان را در قسمت نظرات با ما و دیگران به اشتراک بگذارید…
مطالب مرتبط را حتما مطالعه کنید :
منبع
Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.
سلام و ممنون از توجهتون
برای طرح سوال و گرفتن پاسخ فقط از لینک زیر استفاده کنید
https://moshavere.niniban.com/
عفونت ادراری چگونه به وجود می‌آید؟/strong>عفونت دستگاه ادراری، از نوع عفونت باکتریایی است که دستگاه ادراری شمارا تحت تأثیر قرار داده و موجب سوزش و ناراحتی در ناحیه‌ی تناسلی شما می‌شود. بی‌توجهی به این نوع عفونت، بر نواحی دیگر نیز اثر کرده و منجر به بیماری‌های جدی‌تری می‌شود.
به گفته‌ی پزشکان، زنان به خاطر شکل دستگاه تناسلی خود، بیشتر از مردان دچار عفونت ادراری می‌شوند؛ زیرا دستگاه تناسلی آنها کوچک‌تر بوده و امکان تهاجم این نوع باکتری و تکثیر آنها در آن نواحی بسیار زیاد است. مردان نیز به دلیل رابطه با زنان آلوده به این بیماری دچار می‌شوند. این بیماری بین سن ۲۰ تا ۵۰ سالگی بین زنان شایع است. زنان باردار نیز ممکن است از این بیماری در آسیب باشند.
باکتری که منجر به عفونت ادراری می‌شود را باید در همان مرحله‌ی اولیه نابود کرد. در صورت بی‌توجهی به آن، این باکتری به سمت بالا حرکت کرده و مثانه شمارا درگیر می‌کند و در صورت بی‌توجهی عفونت وارد کلیه شما شده و آن را عفونی می‌کند. عفونت کلیه بسیار خطرناک است و در زنان باردار منجر به زایمان زودرس می‌شود.
برای برطرف کردن مشکل عفونت ادراری، خواندن مطالب زیر خالی از لطف نیست.علائم و نشانه‌های عفونت دستگاه ادراری چیست؟
در قسمت زیر به شایع‌ترین علائم عفونت ادراری در زنان و مردان اشاره‌کرده‌ایم. این علائم معمول و غیرمعمول عبارت‌اند از:
-احساس ناراحتی و سوزش هنگام ادرار کردن و قلقلک مجرای ادرار
-تکرر ادرار همراه با درد
-ادرار بدبو
-ادرار تیره‌رنگ و مشاهده خون در ادرار همراه با دفع لخته
-تب و درد در زمانی که عفونت ادراری به کلیه‌ها کشیده شود.
احساس فشار در شکم و قسمت لگن
-احساس به ادرار مکرر حتی زمانی که میزان ادرار در مثانه بسیار کم است
-دفع غیرارادی ادرار در شما
-احساس نفخ و ناراحتی در شکم خود
-احساس خستگی زیاددلایل عفونت ادراری در زنان و مردان
عوامل زیر نقش به سزایی در بروز عفونت ادراری در شما دارد. با دانستن این عوامل میتوانید از مبتلا شدن به آن جلوگیری کنید.
-بیماری‌هایی مانند دیابت، ام‌اس و آسیب‌های نخاعی تشدیدکننده‌ی این بیماری است.
-بهداشت نامناسب منجر به ایجاد عفونت در دستگاه ادراری شما می‌شود.
-برقراری رابطه مقعدی در مردان یکی از دلایل عفونت مجاری تناسلی در مردان است.
-رابطه‌ی جنسی مرد با یک زن آلوده به عفونت ادراری، منجر به عفونت دستگاه تناسلی در مردان می‌شود.
-دیافراگم ضدبارداری و یا عوامل اسپرم کش برای پیشگیری از بارداری در عفونت ادراری زنان بسیار مؤثر است.
-کم شدن آب بدن که به دنبال آن دفع ادرار پایین را به همراه دارد منجر به عفونت ادراری می‌شود.
-استفاده از دوش واژی نال در زنان
-وراثت و سابقه خانوادگی نقش بسیار مهمی در عفونت ادراری فرزندان شما دارد.
– ختنه نشدن و بزرگ شدن پروستات و یا سنگ کلیه در مردان یکی از دلایل عفونت ادراری است.
-استفاده از شوینده‌ها مانند شامپو، صابون و مواد خوشبوکننده در قسمت دستگاه تناسلی، عفونت ادراری را تشدید می‌کند.
-استفاده از سوند ادراری آلوده، منجر به عفونت ادراری در زنان و مردان می‌شود.
– کمبود استروژن در زنان یائسه یکی از عوامل عفونت ادراری در زنان با سن بالا است.
-نگه‌داشتن ادرار به مدت طولانی در مثانه باعث رشد باکتری در قسمت دستگاه تناسلی شده و عفونت ادراری را به همراه دارد.
-شل شدن و افتادن دستگاه تناسلی در زنان، عفونت ادراری را به همراه دارد.
-افزایش فعالیت جنسی در زنان
-پوشیدن لباس‌های تنگ و شورت‌های نایلونی و همچنین خشک نکردن لباس‌زیر مکانی مناسب برای رشد باکتریها و عفونت ادراری است.پیشگیری از عواملی که عفونت ادراری را از بدن دور می‌کند
شما میتوانید با رعایت نکات پیشگیرانه‌ی زیر، برای درمان عفونت ادراری خود کمتر به دارو احتیاج پیدا کنید و یا حتی به عفونت ادراری دچار نشوید.
-روزانه مقدار زیادی آب بنوشید تا به‌سرعت به دستشویی بروید. این کار عفونت‌های موجود در دستگاه ادراریتان را خارج می‌کند.
-قبل از رابطه جنسی و بعدازآن ادرار کرده و دستگاه تناسلی خود را بشویید.
-بعد از دفع ادرار، موضع خود از جلو به عقب تمیز کنید تا مانع ورود باکتری‌های مدفوع به دستگاه تناسلی شما شود.
-از لباس‌زیر نخی استفاده کنید.
-دستگاه تناسلی خود را با صابون‌های قوی شستشو ندهید. این کار باعث تحریک دستگاه تناسلی شده و محیط را برای رشد باکتریها فراهم می‌کند. همچنین اسپری و عطرهای زنانه را در موضع دستگاه تناسلی خود نزنید.
-از وان حمام کمتر استفاده کرده و به‌جای آن از دوش استفاده کنید.
-مرکبات و غذاهای دارای ویتامین ث، به دلیل داشتن خاصیت اسیدی عفونت‌های دستگاه مثانه شمارا برطرف می‌کند؛ بنابراین خوردن این نوع مواد غذایی را به‌هیچ‌عنوان فراموش نکنید.
-توصیه می‌شود در صورت داشتن عفونت دستگاه ادراری، از داشتن رابطه جنسی با همسر خود خودداری کنید. این عمل علاوه بر انتقال عفونت به همسر خود، باعث احساس سوزش و ناراحتی شما هنگام رابطه نیز می‌شود.
-در صورت مبتلابه عفونت دستگاه ادراری، از مصرف نوشیدنی‌های کافئین دار، گازدار و غذاهای تند و پر ادویه خودداری کنید.
-از مصرف سیگار و الکل اجتناب کنید.
-ورزش را در برنامه‌ی روزانه خود بگنجانید. ۳۰ دقیقه در روز و ۵ بار در هفته بسیار مناسب است.
-هیچ‌گاه دفع ادرار خود را به تأخیر نیندازید.
– منیزیم، کلسیم، روی، سلنیوم، ویتامین C و اسیدهای چرب امگا ۳، ریزمغذی‌هایی هستند که کمبود آن منجر به عفونت ادراری دستگاه تناسلی شما می‌شود.
-در رژیم غذایی خود ماهی و سویا را بگنجانید و کمتر از گوشت قرمز استفاده کنید.
-هنگام ادرار کردن، ناحیه‌ی تناسلی خود را با آب گرم بشویید. این کار به کاهش سوزش شما موقع ادرار کردن بسیار کمک می‌کند.
-در دوران پریودی از تامپون (پنبه‌های قاعدگی) استفاده نکنید. دستمال‌های بهداشتی جایگزینی مناسب برای آن است. همچنین مدام دستمال خود را عوض کنید.
در مطلب زیر به درمان خانگی و گیاهی عفونت ادراری پرداخته‌ایم. این مواد با خاصیت معجزه‌گر خود، کمک می‌کند تا زودتر عفونت دستگاه ادراری خود را درمان کنید. درصورتی‌که مشکل شما حادتر است توصیه می‌شود که با یک پزشک مشورت کنید.درمان عفونت ادراری با آب‌میوه‌های طبیعی
-برای درمان عفونت ادراری خود در منزل، میوه زغال‌اخته را مصرف کنید. خواص آنتی‌بیوتیکی و آنتی‌اکسیدانی این میوه به دفع باکتری موجود در ادرار شما کمک می‌کند. این میوه برای کسانی که سابقه‌ی سنگ کلیه دارند و یا برای رقیق شدن خون خود دارو مصرف میکنند، منع مصرف دارد.
-مصرف میوه پاپایا با داشتن آنتی‌اکسیدان و ویتامین C به تمیز کردن مثانه شما بسیار کمک می‌کند.
-برای مقابله با عفونت ادراری خود، مصرف آب‌پرتقال و آب لیموترش را فراموش نکنید.
-برای درمان عفونت ادراری خود از میوه‌ی درمانگر آناناس استفاده کنید. آب این میوه برای درمان عفونت مثانه بسیار مؤثر است.
-برای بهبود سریع‌تر عفونت ادراری خود از معجزه‌ی آب انگور قرمز استفاده کنید. آنتی‌اکسیدان موجود در این میوه، حافظ امنیت سیستم ادراری شما است.درمان عفونت ادراری با دم‌نوش‌ها، گیاهان دارویی و روشهای سنتی
-دمنوش ریشه‌ی گل ختمی، به‌طور طبیعی باکتری‌های عفونت ادراری را از بین می‌برد. ۱ تا ۲ قاشق غذاخوری از ریشه‌ی این گیاه را خردکرده و در یک پارچه‌ی نخی تمیز و کوچک قرار دهید. سپس آن را در آب جوشانده و به مدت ۱۰ دقیقه دم‌کنید. بعد از اضافه کردن عسل این دمنوش طبیعی را بنوشید. این کار ۲ تا ۳ بار در روز تکرار کنید.
-یکی از درمان‌های خانگی برای معالجه‌ی عفونت ادراری استفاده از گشنیز است. پزشکان طب سنتی معتقدند که مواد شیمیایی گیاهی موجود در ترکیبات این گیاه باعث پیشگیری و درمان عفونت ادراری می‌شود. برای این منظور ۲ تا ۳ قاشق از تخم گشنیز را خورد کرده و در سه لیوان آب جوشانده و سپس دم‌کنید.
-برای کم کردن التهاب ناشی از عفونت ادراری از دمنوش رزماری، دارچین و بابونه بهره ببرید. برای این منظور یک قاشق چای‌خوری از این گیاهان را در یک استکان آب داغ ریخته و سپس سر استکان را بپوشانید. بعد از ده دقیقه دمکرده این دم‌نوش‌ها را همراه باکمی عسل میل کنید.
-گیاه خوک طلایی با خواص ضدالتهابی و ضد باکتریایی خود به درمان عفونت ادراری شما کمک بسیاری می‌کند. این گیاه با ترمیم دیواره مثانه و رفع خونریزی ناشی از عفونت، به تسکین درد شما نیز کمک می‌کند.
-بیدگیاه یکی از درمان‌های خانگی برای درمان خانگی عفونت ادراری است. این گیاه با خاصیت تسکین‌دهنده خود، دردهای ناشی از عفونت ادراری را تسکین میدهد.
-یک قاشق چای‌خوری آب گل گز روغنی را با نصف لیوان آب نارگیل مخلوط‌کنید. نوشیدن این معجون به‌اندازه ۲ بار در روز به شما اجازه میدهد به‌سرعت از شر عفونت مثانه خلاص شوید.
-یکی از راه‌حل‌های طبیعی برای درمان عفونت مثانه، استفاده از گیاه ادرارآور کاکل ذرت است. این گیاه عالی، التهاب مثانه شمارا تا حد زیادی فروکش می‌کند.
-به‌منظور از بین بردن عفونت ادراری، نوشیدن مقادیر مساوی از آب اسفناج و آب نارگیل توصیه می‌شود.
-برای درمان عفونت مثانه خود از گیاه علف طلایی با خاصیت ضد قارچ آن استفاده کنید. این گیاه با خاصیت تنظیم‌کنندگی خود به تسکین دردهای ناشی از عفونت ادراری شما کمک بسیاری می‌کند.
-آب برگ تربچه به درمان سریع عفونت شما بسیار کمک می‌کند. مصرف هرروز یک فنجان از آن برای درمان عفونت ادراری کافی است.
-درمان بیماری شما در دل طبیعت نهفته است. روغن پونه‌ی کوهی یک ضد باکتری قوی برای درمان عفونت مثانه است.
-گل لادن با خاصیت آنتی‌بیوتیکی خود برای درمان عفونت ادراری شما بسیار خوب عمل می‌کند. کافی است یکبار امتحان کنید.
-در طب سنتی خاصیت آنتی‌بیوتیکی گیاه پنیرک زبانزد است. ۴۰ گرم از این گیاه را در یک لیتر آب به مدت ۱۰ دقیقه بجوشانید؛ و سپس دم‌کنید. این دمنوش گیاهی را روزی سه بار بنوشید تا عفونت مثانه شما برطرف شود.
-برای ضربه‌فنی کردن عفونت ادراری خود از گیاه بادرنجبویه بهره ببرید. ۴۰ گرم از این گیاه را به مدت ۱۵ دقیقه در آب بجوشانید. سپس دم‌کنید. روزی سه مرتبه و به‌اندازه یک فنجان از این دمنوش گیاهی را نوشیده تا بدن شمارا از میکروب پاکسازی کند.
-اگر دچار عفونت مثانه شده‌اید، استفاده از گیاه جعفری به درمان شما بسیار کمک می‌کند.
-در صورت داشتن عفونت ادراری مواد غذایی مانند سیر، زنجبیل و جعفری را در رژیم غذایی خود قرار دهید. این مواد حاوی آنتی‌بیوتیک هستند که به درمان شما کمک میکنند.
–مواد غذایی ادرارآور در درمان عفونت ادراری مؤثر است. مواد غذایی نظیر مارچوبه، کرفس، چغندر و خیار از این دسته مواد غذایی می‌باشند.
-شستشوی واژن در سرکه‌ی سیب، برای کاهش سوزش‌های ناشی از عفونت ادراری بسیار مؤثر است.
-برای کمک به درمان عفونت ادراری، مصرف لبنیات مانند ماست بسیار مؤثر است.
-یکی از راه‌های مؤثر برای کاهش دردهای ناشی از عفونت ادراری گذاشتن کیسه‌ی آب گرم بر روی شکم است.
-برای خلاص شدن از عفونت ادراری آب بسیار بنوشید. آب پاک‌کننده قوی عفونت ادراری است.
-یک قاشق مرباخوری جوش‌شیرین را با آب مخلوط‌کنید و بنوشید. این محلول به‌عنوان یکی از بهترین درمان‌های خانگی به شمار می‌رود.
-عسل طبیعی بهترین سلاح برای حافظت از مجاری ادراری است. شما میتوانید مقداری عسل را به قسمت بیرونی ناحیه تناسلی خود مالیده و پس از چند دقیقه آن را با آب گرم بشویید.
-استفاده از نمک طبیعی یا نمک دریا به‌عنوان یک درمان خانگی برای رفع عفونت ادراری به شمار می‌رود. شما میتوانید کمی آب‌نمک طبیعی را با پارچه‌ای به قسمت خارجی ناحیه تناسلی خود مالیده و سپس با آب گرم بشویید. همچنین خوردن مقداری نمک طبیعی قبل و بعد از هر غذا در طب سنتی نیز توصیه‌شده است.
موارد فوق در درمان گیاهی عفونت دستگاه تناسلی شما مؤثر ثمر است؛ اما اگر با استفاده از این راهکارها، مشکل عفونت ادراری شما حل نشد و درد و سوزش ناحیه دستگاه ادراری، بیش از ۲۴ ساعت به طول انجامید، حتماً با پزشک متخصص کلیه و مجاری ادرار مشورت کنید.
با تشکر از شما دوست گرامی
در صورت تمایل به تهیه عرقیحات گیاهی میتوانید بهفروشگاه اینترنتی عرقیجات گیاهی کاکوتی مراجعه نماید و خرید خود را در کوتاه ترین زمان ممکن ثبت نمایید . برای دانلود اپلیکیشن اندروید کاکوتی اینجا کلیک کنید
درتلاش هستیم تا عرقیجات سنتی ایران عزیزمان را به سفره های شما عزیزان بازگردانیم . سعی برآن داریم که بجای نوشابه های مضر ، مصرف عرقیجات گیاهی را تبلیغ کنیم.
عالیییییییییییی
درمان طب سنتی عفونت ادراری در دوران بارداری
برای بار بعدی نظر من، نام، ایمیل، و وب سایت من را در این مرورگر ذخیره کنید.
این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.
ایمیل شما:
درتلاش هستیم تا عرقیجات سنتی ایران عزیزمان را به سفره های شما عزیزان بازگردانیم . سعی برآن داریم که بجای نوشابه های مضر ، مصرف عرقیجات گیاهی را تبلیغ کنیم.
با تشکر از شما دوست گرامی
در صورت تمایل به تهیه عرقیحات گیاهی میتوانید بهفروشگاه اینترنتی عرقیجات گیاهی کاکوتی مراجعه نماید و خرید خود را در کوتاه ترین زمان ممکن ثبت نمایید . برای دانلود اپلیکیشن اندروید کاکوتی اینجا کلیک کنید
طراحی شده در ایران | خرید خوب ، حق شماست،کافیست نگرش خود را تغییر دهید.ساخته شده با عشق در کاکوتی. | نیرو گرفته شده از سرور های قدرتمند سرور ستاپ
اکثر زنان در دوران بارداری با وجود مراقبتهای بهداشتی که انجام می‌دهند به عفونت ادراری مبتلا می‌گردند.
اغلب افراد لفظ عفونت ادراری را به جای لفظ عفونت مثانه که نوعی عفونت باکتریائی است که در مثانه ایجاد التهاب می‌کند و اغلب با علائمی‌نظیر احساس نیاز به دفع مکرر ادرار و سوزش ادراری همراه است، بکار می‌برند. این حالت که سیستیت نیز نامیده می‌شود در بین خانم های ۲۰ تا ۵۰ ساله که از نظر جنسی فعال هستند، نسبتاً شایع است.
البته باکتری میتواند هر بخشی از دستگاه ادراری را آلوده سازد. دستگاه ادراری از کلیه ها که ادرار را ترشح میکنند شروع می‌شود و بصورت لوله هایی که حالب خوانده می‌شوند تا مثانه کشیده می‌شود که ادرار در آن جمع می‌شود. دستگاه ادراری به پیشابراه یا اورترا ختم می‌شود که لوله کوتاهی است که ادرار را به خارج از بدن می‌برد.
در تقسیم بندی دیگری عفونت های ادراری را به دو گروه عفونت های سطحی و عفونت های عمقی تقسیم می کنند. عفونت های سطحی پوشش سطحی داخل سیستم ادراری یا مخاط را درگیر می کند و بیش از نود درصد عفونت های این دستگاه را شامل می شود. درحالی که عفونت های عمقی درگیری بافت های عمقی مثل کلیه ها، پروستات و بیضه را باعث می شوند. در عفونت های عمقی، بیماران معمولاً تب شدید و حال عمومی بدی دارند.
اگر عفونت در ناحیة کلیه باشد به آن (پیلونفریت) گفته می شود که از نوع حاد یا مزمن است. اگر عفونت فقط در مثانه باشد به آن (سیستیت) می گویند که آن هم از نوع حاد یا مزمن است. اگر عفونت در مجرای خروجی ادرار باشد به آن (اورتریت) می گویند و معمولاً در مردان دیده می شود.
وقتی باکتری های موجود در روده ها از راه رکتوم به پیشابراه برسد و از آنجا بالا رفته وارد مثانه شود، عفونت بوجود می‌آید. باکتریها می‌توانند مثانه را آلوده کرده سیستیت ایجاد کنند و یا بدون آنکه علامتی ایجاد کنند، در آنجا تکثیر یابند. در هر یک از این موارد، باکتریها ممکن است از راه حالب بالا رفته و کلیه ها را دچار عفونت سازند. عفونت کلیه خطرناک است و ممکن است به زایمان زودرس یا سایر عوارض بیانجامد.
بارداری احتمال ابتلا به عفونت هر یک از بخش های دستگاه ادراری را بالا می‌برد. مقادیر زیاد هورمون پروژسترون موجب شل شدن عضلات حالب و در نتیجه گشادتر شدن حالب می‌شود. رحم در حال رشد میتواند به حالب ها فشار وارد آورد و جریان ادرار را در داخل آنها با اختلال مواجه کرده سرعت آنرا کُند سازد. رشد جنین موجب فشار بر روی مثانه می‌شود در نتیجه تخلیه آن هنگام دفع کامل نخواهد بود. نتیجه نهایی این اختلالات آن خواهد بود که عبور ادرار در مسیر دستگاه ادراری بیشتر طول می‌کشد و باکتریها قبل از خروج از بدن زمان بیشتری برای تکثیر در اختیار خواهند داشت. به همین دلیل است که پزشک در همان اولین نوبت معاینات دوران بارداری آزمایش ادرار درخواست می‌کند، خواه شما علائم عفونت ادراری داشته باشید یا خیر. اگر این تست اولیه منفی باشد احتمال بروز عفونت ادراری در طول دوران بارداری پائین خواهد بود. ولی اگر شما یکی از گروه ۵ تا ۷% خانم هایی باشید که باکتری در ادرارشان یافت می‌شود، باید برای برطرف کردن آن از آنتی بیوتیک استفاده کنید. اگر این نوع عفونت باکتریائی درمان نشود احتمال بروز عفونت کلیه در دوران بارداری ۳۰% است.
همچنانکه همه می دانند، به علت بزرگ شدن رحم، زنان دچار تکرر ادرار و سوزش ادرار می شوند و در چند ماه اول به دلیل وجود ویار، تهوع و استفراغ نیز ممکن است وجود داشته باشد. در عفونت ادراری نیز همین علائم ممکن است وجود داشته باشد.
علائم عفونت مثانه (سیستیت) در خانم ها متفاوت است و میتواند به شکل های زیر بروز کند:
درد، ناراحتی و سوزش هنگام دفع ادرار (و احتمالاً هنگام مقاربت جنسی)
ناراحتی لگن یا درد قسمت تحتانی شکم (اغلب در قسمت فوقانی استخوان لگن)
افزایش دفعات دفع ادرار و احساس فشار و نیاز به ادرار کردن به طور مکرر حتی زمانی که میزان ادرار در مثانه بسیار کم است
ادرار بدبو
ادرار کدر
وجود خون در ادرار (اغلب با چشم غیرمسلح دیده نمیشود)
از آنجائیکه میل زیاد به دفع ادرار در دوران بارداری امری شایع محسوب می‌شود ممکن است تشخیص قطعی سیستیت مشکل باشد بخصوص در مواردی که علائم خفیف است. اگر شـما فکر می‌کنید که ممکن است مبتلا به عفونت شده باشید از پزشک خود بخواهید تا درخواست آزمایش ادرار کند تا بتوان تشخیص قطعی داد. عفونت درمان نشده شما را در معرض خطر شدید عفونت کلیه در دوران بارداری قرار میدهد؛ بنابراین بسیار مهم است که درمان به تأخیر نیفتد.
مصرف آب یا سایر مایعات را افزایش دهید.
مقدار کافی ویتامین ث دریافت کنید.
از نوشیدن نوشابه، الکل، چای و قهوه اجتناب کنید.
کنترل و کاهش قند خون در بیماران دیابتی انجام شود.
بهداشت را رعایت کنید.
همیشه پس از توالت کردن خودتان را از جلو به عقب تمیز کنید(در مورد خانم ها).
پس از داشتن رابطه جنسی ادرار کنید.
جلوی ادرارتان را نگه ندارید.
لباس زیر نخی بپوشید.
دوش بگیرید و از استفاده از وان حمام اجتناب کنید.
از دوش واژینال اجتناب کنید و از سایر محصولات زنانه استفاده کنید.
از استفاده از تامپون (پنبه قاعدگی) اجتناب کنید، به جای آن از دستمال های بهداشتی استفاده و مدام آن را عوض کنید.
درمان طب سنتی عفونت ادراری در دوران بارداری
اگر شما هنگام بارداری دچار سیستیت شوید و یا در اولین معاینه دوران بارداری باکتری در ادرار شما دیده شود باید به مدت ۷ تا ۱۰ روز آنتی بیوتیک خوراکی دریافت کنید. (بسیاری از آنتی بیوتیک ها را میتوان با اطمینان در دوران بارداری مصرف کرد). اگر علائم سیستیت دارید، احتمالاً با مصرف آنتی بیوتیک در عرض چند روز این علائم برطرف خواهند شد ولی به هر حال ادامه یک دوره درمان بطور کامل بسیار ضروری است تا دستگاه ادراری از وجود باکتری پاک شود.
بعد از درمان باید آزمایش ادرار را تکرار کنید تا مشخص شود که عفونت برطرف شده است. انجام کشت های مکرر ادرار با فواصل معین در تمام دوره بارداری امری الزامی‌است تا از عدم بازگشت عفونت اطمیـنان حاصل شود. در ۴۰% خانم های بـاردار که دچـار عفونت ادراری می‌شوند عفونت تکرار می‌شود. به منظور پیشگیری از عود عفونت، در صورت تکرار عفونت مثانه، ممکن است آنتی بیوتیک بطور دائم و با یک دوز پائین تا زمان زایمان تجویز شود.
در صورت بروز عفونت کلیه در دوران بارداری شما باید بستری شوید و آنتی بیوتیک وریدی دریافت کنید و از نظر علائم زایمان زودرس تحت نظر باشید. پس از درمان باید مرتباً آزمایش ادرار را تکرار کنید و برای باقی مانده دوران بارداری تحت درمان با آنتی بیوتیک قرار گیرید زیرا شما همواره در معرض خطر عود عفونت کلیه خواهید بود
۱_۲تا ۴ گرم میوه خارخاسک را که قبلا کوبیده شده باشد را در یک لیوان آب جوش ریخته، مدت نیم ساعت باقی بگذارید تا دم بکشد سپس آنرا صاف کرده روزی سه بار هربار یک فنجان میل کنید.
۲_ برای از بین بردن عفونت ادراری مقادیر مساوی از آب اسفناج تازه و آب نارگیل را با هم مخلوط کنید سپس آن را بنوشید.
۳_ برای بهبود عفونت های ادراری باید یک گرم ریشه یا برگ خشک گیاه اکیناسه را در یک فنجان آب جوش به مدت ۱۰ دقیقه دم و روزانه یک تا ۶ فنجان از این دمنوش میل کنید. ۴_۲ تا ۴ گرم تخم گشنیز یا ریشه روناس یا تخم جعفری را که قبلا کوبیده شده باشد در یک لیوان آب جوش ریخته، مدت نیم ساعت باقی بگذارید تا دم بکشد سپس آنرا صاف کرده روزی سه بار هر بار یک فنجان میل کنید.
در صورتیکه با هر یک از علائم تکرر ادرار، سوزش ادرار، درد زیر دل و یا درد پهلوها یا کمر تب وجود داشته باشد.
وجود سوزش و تکرر ادرار.
وجود درد در ناحیه زیر دل.
تهوع و استفراغ در نیمه دوم و سوم حاملگی همراه با در پهلو ها یا کمر.
وجود درد به تنهایی در پهلوها، زیر دنده و یا کمر که احیرا شروع شده باشد.
کدر شدن و تغییر رنگ ادرار.
توجه : این علائم فقط احتمال عفونت ادراری را می رسانند و تشخیص قطعی توسط پزشک و انجام آزمایشات لازم صورت می گیرد.
مزاج شناسی و شناخت طبعتان تنها به آنچه که میدانید مربوط نیست. شاید جالب باشد بدانید که حتی راحت بودن پایتان در کفش هم مربوط به طبع شماست. اکنون به منظور سنجش هر یک از کیفیات گرمی، سردی، تری وخشکی سوالاتی مطرح شده است .