داستان شام آخر مسیح چیست

دوره مقدماتی php
داستان شام آخر مسیح چیست
داستان شام آخر مسیح چیست

شام آخر (به انگلیسی: Last Supper) منشأ آیین «عشای ربانی» (شام خداوندی) در میان مسیحیان است و به‌طور ویژه به وعده شامی در باغ جتسیمانی، اطلاق می‌گردد که عیسی مسیح در شبی که یهودا او را تسلیم کرد به عنوان آخرین «غذای زمینی» خورد.

چنان‌که بر اساس انجیل عیسی مسیح به رسولان (حواریان) گفت: دیگر از این محصول مو نخواهم نوشید تا روزی که آنرا با شما در پادشاهی پدر خود تازه بنوشم.»

اهمیت این اتفاق در مسیحیت به خاطر تعالیم خاصی است که مسیح در آن به شاگردان داد. از آن جمله‌است:

نقاشی دیواری شام آخر لئوناردو دا وینچی، در سالن ناهار خوری کلیسای سانتا ماریا دله گرتزیه در میلان، ایتالیا واقع شده‌است.

شامِ آخر (به ایتالیایی: Il Cenacolo or L’Ultima Cena) یکی از دیوارنگاره‌های لئوناردو دا وینچی ایتالیایی است.
این اثر هنری نشانگر صحنه‌هایی از شام آخر روزهای پایانی عمر مسیح است آنطور که انجیل به آن اشاره کرده‌است. این نقاشی بر پایهٔ کتاب یوحنا، باب ۱۳ آیهٔ ۲۱ است آنجا که مسیح می‌گوید که یکی از ۱۲ حواری اش به وی خیانت خواهد کرد. این نقاشی یکی از مشهورترین و باارزش‌ترین نقاشی‌های جهان است، که بر خلاف بسیاری از نقاشی‌هایی از این دست قابل مالکیت شخصی نیست چرا که به آسانی نمی‌توان آن را جابجا کرد.

این نقاشی سراسر یک دیوار تالار مستطیل شکلی را می‌پوشاند که سالن غذاخوری صومعه سانتا ماریا دله گرتزیه در شهر میلان بوده‌است.[۱]

دوره مقدماتی php

از چپ به راست: ناتانائیل، یعقوب پسر حلفا، اندریاس، یهودا اسخریوطی، یهودا، یوحنا، عیسی توما،مریم مجدلیه، یعقوب پسر زبدی، فیلیپ، متی، تادئوس و شمعون قانوی.

داوینچی این نگاره را برای فرمانروای حامی خود یعنی دوک لودوویچو اسفورتزا کشید.
این نقاشی حدود ۳سال طول کشید.

این نقاشی در جریان بمباران اوت ۱۹۴۳ آمریکایی‌ها در آستانه تخریب کامل بود که این اتفاق آخرین فصل از کتاب بدشانسی‌های “شام آخر” است. رمان‌نویس معروف، آلدوس هاکسلی این اثر را “غمگین‌ترین اثر هنری دنیاً نامید. بعد از صرف هزینه و وقت بسیار و تلاش متخصصین، بعد از مدت‌ها بالاخره شاهکار لئوناردو دا وینچی بدون داربست و عاری از هرگونه گرد و غبار و آلودگی قابل رویت بود. حتی با وجود دقت فوق‌العاده داوینچی در ترسیم و نامگذاری حواریون در طرح اولیه این اثر، در نقاشی نهایی چند چهره وجود دارد که در مورد هویت آن‌ها تردید وجود دارد. اما بی شک چهره کوچک و تیره‌ای که دست به سمت نان دراز کرده‌است یهوداست.[۲]
داستان شام آخر مسیح چیست

لئوناردو دا وینچی، از فن ژرفا نمایی (پرسپکتیو) به منظور جلب توجه بیننده به چهره مسیح در این نقاشی استفاده کرد.

شام آخر (انگلیسی: Last Supper) اثر هنرمند ایتالیایی دوران رنسانس، یاکوپو تینتورتو است. این نقاشی با تکنیک رنگ روغن روی بوم بین سال‌های ۱۵۹۲ تا ۱۵۹۴ کشیده شده و در کلیسای سان جورجو ماجوره ونیز نگهداری می‌شود.

تینتورتو در این نقاشی از شیوه تکلف‌گرایی از جمله ترکیب‌بندی به شدت نامتقارن و پیچیده بهره گرفته است. تحرک و تأکید نقاشی بر چیزهای پیش‌پاافتاده و روزمره (با توجه به این‌که مکان نقاشی شبیه مسافرخانه‌های ونیزی است)، آن را به سبک باروک نزدیک کرده است. «توانایی این لحظه دراماتیک در ارتباط با بیننده با ایدئال‌های اصلاح کاتولیک و عقیده کلیسا در مورد طبیعت و سرشت تعلیمی هنر مذهبی، هم‌خوانی دارد.»[۱]




 


داستان شام آخر مسیح چیست

 

 

 لئوناردو داوینچی موقع کشیدن تابلوی “شام آخر” دچار مشکل بزرگی شد:

او می بایست “نیکی” را به شکل “عیسی (ع)” و “بدی” را به شکل “یهودا” یکی از یاران عیسی (ع) که هنگام شام تصمیم گرفت به او خیانت کند، تصویر می‌کرد.

کار را نیمه‌تمام رها کرد تا مدل‌های آرمانی‌اش را پیدا کند. روزی در یک مراسم، تصویر کامل “مسیح” را در چهره یکی از جوانان یافت. جوان را به کارگاهش دعوت کرد و از چهره‌اش اتودها و طرح‌هایی برداشت.

سه سال گذشت. تابلوی شام آخر تقریباً تمام شده بود؛ اما داوینچی هنوز برای یهودا مدل مناسبی پیدا نکرده بود.

کاردینال مسئول کلیسا، کم‌کم به او فشار می‌آورد که نقاشی دیواری را زودتر تمام کند.

نقاش پس از روزها جست‌و‌جو، جوان شکسته و ژنده‌پوش مستی را در جوی آبی یافت. به زحمت از دستیارانش خواست او را تا کلیسا بیاورند؛ چون دیگر فرصتی بری طرح برداشتن از اونداشت.

گدا را که درست نمی‌فهمید چه خبر است، به کلیسا آوردند. دستیاران سرپا نگهش داشتند و در همان وضع، داوینچی از خطوط بی‌تقوایی، گناه و خودپرستی که به خوبی بر آن چهره نقش بسته بودند، نسخه‌برداری کرد.

وقتی کارش تمام شد، گدا، که دیگر مستی کمی از سرش پریده بود، چشم‌هایش را باز کرد و نقاشی پیش رویش را دید و با آمیزه‌ای از شگفتی و اندوه گفت: “من این تابلو را قبلاً دیده ام!” داوینچی شگفت‌زده پرسید: “کی؟!” گدا گفت: “سه سال قبل، پیش از آن‌که همه چیزم را از دست بدهم. موقعی که در یک گروه، آواز می‌خواندم، زندگی پر از رؤیایی داشتم، هنرمندی از من دعوت کرد تامدل نقاشی چهره “عیسی” شوم!

نیکی و بدی یک چهره دارند؛ همه چیز به این بسته است که هر کدام چه زمانی سر راه انسان قرار بگیرند.



سـوگ در نوتـردام

سالنامۀ مولانا به انگلیسی

مادرانه‌های پارسی

رؤیای پاریسی کریسمس

پیشگامان کمیک استریپ

داستان شام آخر مسیح چیست

جشن هاى اعتدال بهارى

جشن فروغ و باروری

خوراک عیسی مسیح چه بود؟ این پرسشی است که در باره‌اش پژوهش‌های علمی مفصلی صورت گرفته و در آستانۀ عید پاک مسیحی و فصح یهودی دوباره این‌جا و آن‌جا به چشم و گوش می‌رسد. برخی از پژوهشگرانی که کوشیده‌اند به این پرسش پاسخ دهند، شاید حتا معتقد به وجود شخصیتی تاریخی با نام “عیسی مسیح” نباشند، به گونه‌ای که خوراک “مسیح” را واقعی‌تر از وجود خودش می‌دانند؛ منظور غذای بنی اسرائیل در آغاز سدۀ یکم میلادی است که در روایات مذهبی، دورۀ زندگی عیسی مسیح به شمار می‌رود.

در کانون این پژوهش‌ها روایت “شام آخر” قرار دارد. عیسی مسیح حواریون را برای صرف شام فصح پشت یک میز بزرگ فرا می‌خواند و پیش از صرف غذا پای یکایک مریدانش را می‌شوید. در جریان همین شام آخر است که مسیح، خیانت قریب‌الوقوع یکی از ۱۲ یارش را افشا می‌کند. بنا به انجیل‌های مُرقُـس، متّی و لوقا، مسیح در این مراسم همراه با حواریون نان می‌خورد و مَی‌ می‌نوشد. این واپسین شام عیسی مسیح بود که در پی آن با خیانت “یهودا” مصلوب شد.

این روایت انجیل مایۀ الهام بسیاری از نقاشان قرون وسطی بوده و تا کنون صدها تابلوی “شام آخر” با نام‌های گوناگون در سراسر جهان نقاشی شده‌اند. معروف‌ترین آنها تابلوهای ایتالیایی و به ویژه “شام آخر” لئوناردو داوینچی” است که به سفارش دوک لودوویکو اسفورزا Ludovico Sforza طی سال‌های ۱۴۹۵ تا ۱۴۹۸ روی دیوار سالن ناهارخوری کلیسای مریم مقدس در شهر میلان ایتالیا کشیده شد. اما این نخستین تصویر “شام آخر” نبود. پیش از داوینچی “دوچیو” Duccio، یکی دیگر از نقاشان چیره‌دست ایتالیایی، در سال ۱۳۱۱ این صحنۀ دراماتیک را نقاشی کرده بود. بعد از آن هم شام آخر موضوع محبوب نقاشان بود، اما اثر “دومینیکو گیرلاندایو” Dominico Ghirlandaio بود که در سال ۱۴۸۰ شام آخر دوچیو را زیر سایۀ خود قرار داد. و با ظهور دیوارنگارۀ کلیسای مریم مقدس میلان، “شام آخر” برای همیشه با نام لئوناردو داوینچی گره خورد.

تابلوی داوینچی از دید یک بینندۀ امروزی شاهکار چندانی جلوه نمی‌کند و حتا ایرادهایی هم می‌توان گرفت که چرا میز شام به اندازۀ عرض اتاق است، به گونه‌ای که به‌سختی می‌توان از یک نیمۀ سالن به نیمۀ دیگرش گذشت. یا این که چرا عیسی مسیح و مریدانش همگی در یک سوی میز، تنگاتنگ نشسته‌اند، در حالی که این همه جا در آن سوی میز خالی‌ست؟

اما ابتکاری که لئوناردو داوینچی در تصویر چهره‌ها به خرج داده، به‌مراتب مهم‌تر از این ایرادهای خرده‌گیرانه است. در تابلوهای قبلی چهره‌ها همه شبیه همند و تنها از جایگاه و حالت نشست آنها می‌شود تشخیص داد که عیسی مسیح کدام است و یهودا کدام. اما در “شام آخر” داوینچی خطوط چهرۀ هر کدام متفاوت و منحصربه‌فرد است و با تکیه به جزئیاتی دیگر چون پوشش و ژست و نگاه، تک‌تک مریدان مسیح را هم می‌شود شناسایی کرد. برای نمونه، چاقو را در دست پطرس خشمگین می‌بینیم که بعداً با آن گوش یک سرباز را می‌بُرد. و یهودا بیشترین فاصله را از عیسی مسیح دارد و با نگاهی کنج‌کاوانه اما آشفته به پیامبر می‌نگرد.

گذشته از چهره‌نگاری دقیق، چیزی که “شام آخر” داوینچی را ماندگارتر کرده، اشیاء روی میز است که با دقت بی‌سابقه نقاشی شده و قابل تشخیص است. البته، با گذشت زمان نقاشی داوینچی فرسوده شده بود و قبل از بازپردازی آن در سال ۱۹۹۹ به‌سختی می‌شد پارۀ نان را از لیوان شراب تمییز داد. اما پس از نوپردازی تابلو اکنون می‌شود روی میز شام آخر عیسی مسیح نه تنها نان و شراب، بلکه یک بشقاب غذا را هم دید که به باور بسیاری از آگاهان، مارماهی است و عده‌ای دیگر، از جمله نقاشان معاصر ایتالیایی که رنگ تابلو را تازه کرده‌اند، آن را نوعی دیگر از ماهی می‌دانند؛ یعنی در ماهی بودنش کمتر کسی شک دارد.

“جان واریانو” John Varriano، کارشناس تاریخ هنر در آمریکا، از نخستین دانشورانی بود که پس از بازسازی دیوارنگارۀ “شام آخر” در جای چیزی که تصور می‌رفت نان و بره باشد، مارماهی را کشف کرد و دیگران هم به تأیید این دیدگاه فوق‌العاده شتافتند. چرا فوق‌العاده؟ چون حضور مارماهی (که کوشر یا حلال یهودی به شمار نمی‌آید) روی میز شام آخر عیسی مسیح و یارانش به دور از انتظار بود. شماری هم به قرص‌های برآمدۀ نان اشاره کردند که حاکی از کاربرد خمیرمایه در طبخ آنهاست. در حالی که نان میز فصح باید بدون خمیرمایه پخته شده باشد.

این کشفیات باعث شد که شماری به انجیل یوحنا روی آورند که بر خلاف انجیل‌های مرقس و متی و لوقا می‌گوید شام آخر نه در روز فصح، بلکه در شب فصح برگزار شد، از این رو میز شام آخر در نقاشی داوینچی میز آراسته به مناسبت فصح نیست. در همان انجیل یوحنا روایت دیگری هست در بارۀ یک ضیافت ساحلی که عیسی مسیح برای حواریون ترتیب می‌دهد و در آن برایشان ماهی می‌پزد. به باور دیوید گرامه David Grumett، استاد الهیات در دانشگاه اگزتر انگلیس، لئوناردو داوینچی خواسته‌است در تابلوی شام آخرش صحنه‌های مختلف از روایات مسیح را به تصویر بکشد و در آن اشاره‌هایی دارد به رویدادهای فجیع آدینۀ نیک، مصلوب شدن عیسی مسیح و حتا رستاخیز او؛ گو این که عیسی با گذار از این همه حوادث دوباره محشور شده و در کنار یارانش نشسته و دارد غذا می‌خورد. از نگاه مسیحیان، عیسی مسیح در روز آدینۀ نیک به صلیب کشیده شد و در روز یکشنبه قیام کرد.

عده‌ای هم به رژیم غذایی خود لئوناردو داوینچی توجه کرده‌اند تا شاید مایۀ الهام او در تصویر مارماهی را آن‌جا پیدا کنند. “جان واریانو” در گفتگو با شبکۀ چهار رادیو بی‌بی‌سی با اشاره به یادداشت یکی از نوکران داوینچی در سال ۱۵۰۴ یا ۱۵۰۵ می‌گوید که در میان اقلام خریداری‌شده از بازار “مارماهی” را هم می‌شود دید.

با این که مارماهی ویژگی منحصربه‌فرد تابلوی لئوناردو داوینچی است، در نقاشی‌های بعد از او انواع و اقسام غذاهای دیگر از جمله مرغ و خوک و گونه‌هایی دیگر از ماهی را هم می‌توان دید. اما “شام آخر”های متأخرتر، از “شام” واژه‌ای بیش در بساط ندارند و با استفاده از شگردهای سوررئالیستی و با گریز از واقعیت‌های ملموس غذا را نادیده گرفته‌اند. با این که در تابلوی معروف “آیین شام آخر” سالوادور دالی (۱۹۵۵) در تصویر نان و شراب، می‌شود به پایبندی نقاش به باور سنتی رایج مسیحی پی برد. هرچند در این تابلو دیگر از مسیح فروتن و آرام خبری نیست؛ عیسی مسیح در تابلوی دالی بسیار جوان است و تنها سری‌ست که بالاست و اجرای مراسم عشای ربانی او بیشتر به هنرنمایی یک آوازخوان رپ می‌ماند.

نگاه هر نقاش به داستان شام آخر، بر پایۀ اعتقاد و دورۀ زندگی خود او، متفاوت است. شماری از آنها را می‌توانید در گزارش مصور این صفحه ببینید.

 برای نصب نرم افزار فلش اینجا را کلیک کنيد.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مسيحيان یک‌رشته آیین‌های مقدس دارند كه يك رسم عملی است و می‌باید در كليسا به عنوان يك نشانه ظاهری از حقيقت نجات‌بخش ايمان مسيحی اجرا شود. یکی از این آیین‌ها عشای ربانی است و سوال نیز همین است که: ماجرای شام آخر و نان و شراب چه بود؟به عقیده مسيحيان، مسیح (علیه‌السلام) كه از ميان مردگان برخاست، در جامعه مسيحی زيسته و همراه آن می‌باشد؛ همچنين وی پيوسته همان كارهای نيكی را انجام می‌دهد كه در طول حيات خود در فلسطين انجام می‌داد. كارهای غير آشكار مسيح در زندگی كليسايی به وسیله آیین‌ها آشكار می‌شود. به ديگر سخن، هنگامی‌که يك مسيحی در مراسم مربوط به يكی از آیین‌ها شركت می‌کند، ايمان دارد كه با اين عمل به ملاقات مسيح (علیه‌السلام) كه از مرگ برخاسته و فيض خدای نجات‌بخش را به وی بخشيده است، می‌رود.[1]شام آخر يا عشای ربانی يكی از اين آیین‌ها است، ولی فقط به عنوان يك آيين نيست بلكه اين عمل يكی از مسائل اساسی ايمان و شعائر عبادی مسيحيت است و درعین‌حال يادبود و بازسازی شام آخر عیسی (علیه‌السلام) با شاگردان در شب قبل از مرگ اوست. در اناجيل كنونی آمده است كه عيسی (علیه‌السلام) در اين مراسم، نان و شراب را به عنوان گوشت و خون خود به شاگردان داد تا آن‌ها را بخورند و بنوشند. مسيحيان هنگامی‌که در اين مراسم شركت می‌کنند، باور دارند كه مسیح (علیه‌السلام) با جسم خود نزد آنان حاضر می‌شود؛ همچنين باور دارند همان‌طور كه عهد خدا با قوم يهود توسط خون قربانی‌ها بر كوه سينا استوار گرديد، بر همان ترتيب، عهد جديدی بين خدا و بشريت به وسیله خون عيسی مسيح (علیه‌السلام) محكم و استوار شد.[2]اين جريان در انجيل متی به اين صورت آمده است: «روز اول عيد كه طی آن همه يهوديان نان‌های غير فطير را از خانه‌های خود دور می‌کردند، فرا رسيد. شاگردان عيسی (علیه‌السلام) نزد او آمده پرسيدند: «شام مخصوص عيد را كجا آماده كنيم و بخوريم؟ او در جواب گفت: كه به شهر نزد فلان شخص رفته بگويند استاد ما می‌گوید: وقت من رسيده است و من و شاگردانم در منزل شما شام خواهيم خورد. شاگردان اطاعت كردند و شام را در آنجا تدارك ديدند. شب وقتی عیسی (علیه‌السلام) با دوازده شاگرد خود دور ميز می‌نشست به ايشان گفت: يكی از شما به من خيانت می‌کند. همه از اين سخن غمگين شدند و هر يك با اندوه زياد پرسيدند: آيا من اين كار را خواهم كرد… يهودا نيز از او پرسيد: استاد آيا آن شخص من هستم. عیسی علیه‌السلام جواب داد:‌ بلي،‌ خودت گفتی. وقتي شام می‌خوردند، عیسی (علیه‌السلام) يك تكه نان برداشت و شكر نمود سپس آن را تکه‌تکه كرد و به شاگردان داد و فرمود: بگيريد بخوريد اين بدن من است. پس‌ازآن جام را برداشت و شكر كرد و به آن‌ها داده فرمود: هر يك از شما از اين جام بنوشيد چون اين خون من است كه با آن اين پيمان جديد را مُهر می‌کنم. خون من ريخته می‌شود تا گناهان بسياری بخشيده شود. اين سخن مرا فراموش نكنيد من ديگر از اين محصول انگور نخواهم نوشيد تا روزی كه آن را تازه با شما در ملكوت پدرم بنوشم پس‌ازآن سرود مخصوص عيد را خواندند و به سوي كوه زيتون رفتند.»[3]در اناجيل يوحنا اين صحنه بازگو نمی‌شود، بلكه عيسی (عليه‌السّلام) از شام فصح يك تعليم مهم نتیجه‌گیری می‌کند. عيسی (عليه‌السّلام) خود را نان حيات می‌نامد و می‌گوید يقين بدانيد كه اگر بدن پسر انسان را نخوريد و خون او را نياشاميد فاقد حيات هستيد. [4] در انجام اين مراسم كشيش قطعات كوچكی از نان مخصوص (فطير) را كه قبلاً با شراب (يا آب) تقديس شده، در بين مؤمنان تقسيم می‌کند و با خواندن دعا، نان و شراب در بدن مسيحيان به گوشت و خون عيسی (عليه‌السّلام) مبدل می‌گردد و با او متحد می‌شوند. كليسای روم، در آداب تعميد كودك، اجرای اولين شام ربانی را نيز ضروری دانست و پس از تعميد به او جرعه‌ای از شراب تقديس شده می‌نوشانیدند تا در بدن مسيح (عليه‌السّلام) پذيرفته شود.[5]در منابع اسلامی به شام آخر، آن گونه كه در منابع مسيحی آمده است، هیچ‌گونه اشاره‌ای نشده است. از ديدگاه اسلام با فدا شدن شخصی گناهان شخص ديگر بخشيده نمی‌شود؛ بلكه شخص گناهكار بايد در پيشگاه خدا از گناه خود توبه كند. اعتراف به گناه در مقابل انسان‌ها در مسائل شخصی و در غير حقوق مردم، خود گناهی بزرگ است و موجب ترويج گناه در جامعه هم می‌گردد. شخص مؤمن حق ندارد شخصيت خود را كه از ناحیه خداوند محترم شمرده شده، با اعتراف به گناه لکه‌دار كند.

پی‌نوشت:[1]. توفيقی،‌ حسين، آشنايی با اديان بزرگ، ص 182،‌انتشارات سمت، چاپ هفتم، 1384.[2]. توماس ميشل، كلام مسيحی ص 96،‌ترجمة‌حسين توفيقی، مركز تحقيقات اديان، چاپ دوم 1381.[3]. انجيل متي: 26: 17 ـ 30.[4]. انجيل يوحنا:‌6: 48.[5]. زیبایی نژاد، محمدرضا، درآمدی بر تاريخ و كلام مسيحيت، ص 125، انتشارات درومی معارف، چاپ دوم، 1376.

منبع: نرم افزار پاسخ 2- مرکز مطالعات و پاسخ‌گویی به شبهات

نرم افزار اندرویدی پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهبداستان شام آخر مسیح چیست

با عضویت در خبرنامه مطالب ویژه، روزانه به ایمیل شما ارسال خواهد شد. .

پنجشنبه ۱۸ آپریل – ۲۹ فروردین۱۳۹۸ مصادف است با  پنجشنبه ی مقدس یا شام آخر.

پنجشنبه مقدس بزرگداشت شام آخر خداوند ما عیسی مسیح میباشد. روزی ست که او قبل از دستگیری و مصلوب شدنش، آیین مقدس عشای ربانی را بنیان نهاد. همینطور بزرگداشت شروع کهانت مقدس مسیح میباشد.

در این روز  مقدس، مسیح مراسم عید پسح را برگزار کرد. او با حضور و نقش خودش در مراسم عید پسح،  این شام را به کاملیت تحقق بخشید، بعنوان آخرین قربانی که باعث نجات تمامی مسیحیان شد.

شام آخر، آخرین شامی بود که عیسی آنرا با شاگردان خود در اورشلیم  تقسیم کرد. در طول مدت شام، عیسی پیشگویی کرد که به او خیانت خواهد شد.

مهم ترین و مرکزی ترین آیینی را که در پنجشنبه  مقدس انجام میدهیم، مراسم عشای ربانی است  که با جشن و تکریم و عبادت همراه ست زیرا که عشای ربانی در این روز بنیان نهاده شد.داستان شام آخر مسیح چیست

همچنین در این روز مسیح، کهانت شاگردان خود را بنا کرد، بعنوان کهانت تمامی ایمانداران. مسیح بعنوان اولین کاهن، در این شب، پای شاگردان خود را شست تا خادم بودن را به آنها بیاموزد.

همین کار باعث شد که در بسیاری از کلیساها، کشیش بعنوان خادم، پای اعضای کلیسا را می شوید. یا پای کسانی را میخواهند سال آینده وارد خدمت کلیسایی و کشیشی شوند، را میشوید.

در زمان مراسم شام عید پسح، عیسی نان را برگرفت و پس از شکرگزاری، پاره کردو آن را به شاگردان داد و گفت: ” بگیرید، بخورید، این است بدن من.”

سپس جام را برگرفت و پس از شکرگزاری آن را به شاگردان داد و گفت: ” همه شما از این بنوشید. این است خون من برای عهد(جدید) که به خاطر بسیاری به جهت آمرزش گناهان ریخته میشود. “

بعد از مراسم عید پسح در پنجشنبه ی مقدس، شاگردان به همراه عیسی به کوه زیتون رفتند همانجایی که مسیح توسط یهودای اسخریوطی مورد خیانت قرار گرفت.

 

چه اتفاقی در روز پنجشنبه مقدس افتاد؟

در اینجا برخی از اتفاقاتی را که در این روز رخ داده و در اناجیل قید شده را برایتان ذکر میکنیم:

این روز، روز بسیار مهمی در تاریخ کلیسا بوده  و هست.

ترجمه  و نگارش : راشین سایروس

با سلام ..کوه زیتون و کوه گوقگوتا که مسیح مصلوب شد الان در کجاست ایا در قسمت فلسطین هست یا بخش اسرائیلی…و چهدکسانی مسیح را مصلوب کردنند !رومیها یا یهودیان…. و کلا این سرزمینی که مسیح متولد شد ان زمان تحت حکومت کی بود…اگه امکانش هست این اطلاعات تاریخ را بصورت ساده و زبان قابل فهم توضیح دهید …متشکرم
ادموند قوکاسیان

جلجتا جایی که مسیح مصلوب شد، در خارج از اورشلیم واقع شده – و در حال حاضر بروی آن قسمت کلیسایی بنا کرده اند که بنام کلیسای قیامت ( Holy Sepulchre) مقدس خوانده میشود
و هر ساله بسیاری از مسیحیان به این مکان مقدس میروند و در آنجا دعا و روزه میگیرند جایی که خون گرانبهای شخصیت دوم تثلیث مقدس(یعنی عیسای مسیح) ریخته شده است

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه

وب سایت خانوادهً مسیحی، جهت تحقیق و آموزش شما خانواده های عزیز ایرانی در نظر گرفته شده است. هدف این وب سایت ایجاد یک محیط زیبا و به دور از جنجال برای خانواده ها میباشد و سعی خواهد شد با استفاده از آموزش های رادیویی و ویدیویی و مقالات افراد کارشناس و معتبر مسیحی در زمینه ازدواج، طلاق، تربیت فرزندان یک محیط امن را به خانه های شما بیاوریم.

کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت، متعلق به وب سایت خانواده مسیحی می باشد. کپی برداری و انتشار مطالب با ذکر نام منبع مجاز می باشد.

           

تماس با ما

09352156692

داستان شام آخر مسیح چیست

دوره داستان نویسی دوره ویراستاری دوره تولید محتوا دوره اسطوره شناسی دوره فیلمنامه نویسی دوره نقد ادبی


چاپ
ایمیل
تاریخ انتشار: 05 آذر 1391

 

مسیح، آرام و موقر سر میز شام نشسته است و نوری که از پنجره‌ها داخل می‌شود و فضا را روشن می‌کند خبر از شامگاه نمی‌دهد. حالت سرش تمایل به چپ دارد و کف دست چپش باز و دست راستش گویی در حال برداشتن و یا داشتن چیزی است که شاید همان جامی باشد که نیست. دوازده حواری دوره‌اش کرده‌اند با حالاتی از هیجان و شگفتی و تعجب و تهدید. و اما یک تن از میان آنها که نه چنین است بلکه همچون مسیح آرام و متین در کنارش نشسته؛ با قرینه‌ای از حالات سر و بدن و نیز رنگ لباس با مسیح. لئوناردو داوینچی این نقاشی را با نام «شام آخر» بر دیوار سالن غذاخوری کلیسای سانتا ماریای میلان و برای دوک لودوویچو اسفورتزا کشیده است که حدود سه‌سال به طول انجامیده و در نهایت در سال 1498 میلادی به پایان رسیده است؛ در ابعاد 880 در 460 سانتیمتر.

روایات مختلفی در مورد نحوه‌ی کشیده شدن این اثر توسط داوینچی و نیز در مورد موضوع و شخصیت‌های اثر و رمزهایی که در آن توسط داوینچی گذاشته شده، بیان شده است که بعضاً به‌صورت افسانه و در هاله‌ای از ابهام درآمده‌اند. یکی از روایات چنین بیان می‌کند که داوینچی هنگام کشیدن «شام آخر» سعی بر آن داشته که نیکی را در قالب شکل و شمایل مسیح و بدی را در شمایل یهودا به‌تصویر بکشد. برای انجام این کار نیاز به مدل‌هایی مناسب داشته است. اتفاقاً روزی در یک مراسم همسرایی به چهره‌ی جوانی در گروه کر برمی‌خورد و آن را شمایلی مطلوب برای ترسیم چهره‌ی مسیح می‌یابد. جوان را دعوت می‌کند و از چهره‌اش طرح‌هایی برمی‌دارد. زمان می‌گذرد، در روزهای پایانی اثر که هنوز داوینچی مدل مناسبی برای چهره‌ی یهودای خائن پیدا نکرده است، زیر فشار کاردینال کلیسا برای اتمام هرچه سریع‌تر اثر به جستجو می‌پردازد تا اینکه روزی جوان شکسته و ژنده‌پوش و مستی را در گوشه‌ی خیابانی می‌یابد و او را به کمک دستیارانش به کلیسا می‌آورد. از چهره و خطوط گناه‌آمیز و تاریک و پر از خودپرستی جوان نسخه‌برداری می‌کند. جوان شکسته وقتی از مستی‌اش کاسته می‌شود و کمی هوشیار می‌گردد با حالتی از اندوه و شگفتی می‌گوید: «این تابلو را من قبلاً دیده‌ام! زمانی‌که در یک گروه همسرایی بوده‌ام هنرمندی از من دعوت کرد تا مدل نقاشی چهره‌ی عیسی شوم»!

اما در مورد راز و رمزهای «شام آخر» دن براون در کتاب «کد داوینچی» اشاره می‌کند که یک تن از این دوازده‌تن حواریون، زن می‌باشد که این‌را داوینچی می‌دانسته و در نقاشی‌اش انتقال داده است. همانی‌که در تابلو، در سمت راست عیسی نشسته و حالت سر و بدنش با مسیح قرینه می‌سازد. دن براون اعتقاد دارد که نقطه اتکای نقاشی برخلاف تصور اولیه، مسیح نیست بلکه شکل‌ v مانندی است که بین عیسی و آن زن ایجاد شده. ترکیب بین عیسی و آن زن شبیه حرف M است که اول واژه‌Marriage به معنی ازدواج است و همچنین حرف اول نام مریم؛ مریم مجدلیه که دن براون در کتابش نشان می‌دهد که مسیح با وی ازدواج کرده و حتی از او فرزندی داشته است و این همان زنی است که در تابلو در کنار عیسی با لباسی از نظر رنگ، قرینه‌ی رنگ لباس عیسی می‌باشد و انجمنی مخفی با قدمتی دوهزار ساله از این راز مراقبت می‌کند. انجمن و دیری به نام صهیون که داوینچی و حتی ایزاک نیوتن و بعدها ویکتور هوگو عضو این دیر بوده‌اند. مریم مجدلیه نه تنها آن روسپی‌ای نیست که بر اساس تبلیغات کلیسا توسط حضرت مسیح هدایت شده بود بلکه از خانواده‌ای اصیل و از اشراف بوده و وظیفه‌ی این دیر نیز مراقبت از نوادگان حضرت مسیح عنوان شده است.

روایتی دیگر نیز موجود است که می‌گوید فضای خالی کنار مسیح را نیز یک زن پر کرده بود که بر اثر فشار کلیسا داوینچی آن‌را خذف کرده و به همین دلیل تصویر سنت جان را در شمایل یک زن کشیده تا اینگونه هدفش را عملی کرده باشد. اما این روایت بر اساس قرینه‌ی رنگی میان البسه‌ی مسیح و زن تابلو و نیز حالت سر و بدن آن دو، چندان نمی‌تواند مورد اعتبار باشد.

«شام آخر» در خود عکس‌العمل دوازده حواری مسیح را در شکل‌های مختلف به نمایش می‌گذارد. در ظاهر واکنش در مقابل فرموده‌ی مسیح طبق آیه‌ی 21 باب 13 از کتاب یوحنا؛ آنجا که مسیح می‌گوید یکی از 12 حواریونش به وی خیانت خواهد کرد. اما همه‌ی واکنش‌ها معطوف به این گفته نیستند و در پاره‌ای از آنها رمزهایی نهفته است و گویی مسیح رازی غیرقابل پذیرش را افشا کرده است. یهودا (نفر دوم از سمت راست با مو و ریش سیاه) رویش را به‌طرف زن برگردانده است. پطروس (با ریش سفید در پشت سر یهودا) دستش را با حالت تهدیدگونه روی گردن سنت جان یا مریم مجدلیه گذاشته است. توماس در سمت چپ مسیح انگشتش را در ظاهر به نشانه‌ی اخطار گرفته است اما از دیدگاهی دیگر هم می‌شود چنین گفت که دارد به بالا اشاره می‌کند؛ به سقفی شطرنجی و آندریاس با محاسنی سفید در سمت راست مسیح گویی که دستانش را علامت انکار و تسلیم از کاری بالا برده است عدد 10 را نشان می‌دهد که در فرهنگ مسیحیت و در درخت زندگی به مفهوم و علامت خدا است. به‌کارگیری تکنیک پرسپکتیو در این نقاشی شاید فقط در جهت جلب‌توجه بیننده به چهره‌ی مسیح نیست بلکه به تصویر کشیدن فضایی از یک راهرو و دالانی باشد با درهایی تیره به جهان هایی دیگر در دو طرف دیوارهای آن و دو ستون در پشت سر مسیح که شاید علامت دو ستون ورودی معبد سلیمان باشند که در اینجا مخفی شده‌اند و مسیح در میان آن دو ستون قرار گرفته است.

نام (اجباری)

آدرس پست الکترونیکی (اجباری است اما نمایش داده نمی‌شود)

آدرس سایت

تصویر امنیتی جدید

اطلاعات بیشتر

اطلاعات بیشتر

تمامی حقوق این وب سایت متعلق به کانون فرهنگی چوک می باشد

             

تماس با ما    09352156692

شامِ آخر (به ایتالیایی: Il Cenacolo or L’Ultima Cena) یکی از معروف‌ترین گرافیتی‌ یا دیوارنگاره‌های لئوناردو داوینچی، نقاش ایتالیایی است. این اثر هنری نشانگر صحنه‌هایی از شام آخر روزهای پایانی عمر مسیح است آنطور که انجیل به آن اشاره کرده‌است. نقاشی شام آخر یکی از مشهورترین و باارزش‌ترین نقاشی‌های جهان است، که بر خلاف بسیاری از نقاشی‌هایی از این دست قابل مالکیت شخصی نیست؛ زیرا به آسانی نمی‌توان آن را جابجا کرد.

اما در این مطلب می‌خواهیم به سوال‌هایی درباره این نقاشی معروف پاسخ دهیم که شاید برای شما هم پیش آمده باشد.

در آن زمان لئوناردو برای Ludovico Sforza، دوک شهر میلان، کار می‌کرد. او به مدت ۱۸ سال (از ۱۴۸۲ تا ۱۴۹۹) صاحبکار لئوناردو بود و در طی این مدت از وی خواسته بود تا یک طرح مذهبی خاص از حضرت عیسی مسیح و حواریون در شام آخر ترسیم کند. لئوناردو تصمیم می‌گیرد تا این خواسته را به بهترین نحو به ثمر برساند و نتیجه این طرح زیبای مورال می‌شود که بر دیوار تالار غذاخوری صومعه سانتا ماریا دله گراتسیه در شهر میلان نقش بسته است.

کلیسای Santa maria delle grazie

داستان شام آخر مسیح چیست

این نقاشی به معنی واقعی بزرگ است؛ ۴۶۰*۸۸۰ سانتی‌متر (۱۵*۲۹ فیت). بر خلاف اندازه نسخه‌های نمونه برداری شده از آن که به اندازه یک مبل‌اند، نقاشی تمامی یک دیوار بزرگ را پوشش می‌دهد.

همانطور که اشاره کردین نقاشی روی دیوار صومعه‌ای در میلان قرار گرفته است.

نقاشی شام آخر، که محبوب‌ترین فرسکوی مذهبی است بیشتر از هر نقاشی دیگر بازسازی شده و در همه جا، از آینه‌ها تا ماوس‌پدها و بالش‌ها قرار دیده می‌شود.

او کارش را در سال ۱۹۴۵ آغاز کرد و در سال ۱۹۴۸ به پایان رساند. البته این زمان برای لئوناردویی که به ناتمام رها کردن کارهایش شهرت داشت، زمان زیادی به شمار نمی‌رود.

یک دلیل اهمیت نقاشی شام آخر این است که همه حواریون به صورت انسان کشیده شده‌اند که احساساتشان قابل شناسایی است. نسخه‌ انجیلی از داستان شام آخر پیش از این نیز کشیده شده بود؛ اما لئوناردو داوینچی اولین کسی است که آنها را به شکل انسان‌هایی که رفتارهای انسانی دارند ترسیم کرده است.

دومین دلیل که مهمتر است، پرسپکتیو تکنیکی فوق‌العاده این نقاشی است. تک تک المان‌های این نقاشی توجه بیننده را به سمت مرکز ترکیب‌بندی که سر مسیح است، هدایت می‌کنند.

بی‌شک این بهترین مثال از پرسپکتیو نقطه‌ای‌ست که تا کنون خلق شده.

نقاشی شام آخر، بازسازی بصری آیین عشای ربانی در میان مسیحیان است که در آخرین غروب پیش از آنکه مورد خیانت یکی از حواریون، یهودا، قرار بگیرد برگزار شد. در این مراسم مسیح آنها را گرد هم آورد تا با یکدیگر غذا بخورند و از آنجایی که می‌دانست چه اتفاقی رخ خواهد داد پاهایشان را شست (سمبلی که نشان می‌دهد همگی در برابر خداوند یکسانند).

پس آنکه با یکدیگر به خوردن و آشامیدن پرداختند، مسیح به آنها درباره آداب خوردن و آشامیدن در آینده توضیحاتی داد تا بدین‌ترتیب او را به خاطر بسپارند.

اگر از سمت چپ به راست نگاه کنیم:

بارتولومئو، جیمز کوچک و اندرو یک گروه سه‌تایی را تشکیل می‌دهد. اندرو دستش را به حالت «ایست» نگه‌داشته است.

یهودا، پیتر و جان سه نفر گروه سه‌تایی دومند. یهودا صورتش در سایه‌ای قرار گرفته و کیفی را محکم در دست گرفته. پیتر به وضوح عصبانی است و جان با چهر‌ه نسبتا زنانه‌اش سست و ضعیف به نظر می‌رسد.

عیسی با چهر‌ه‌ای آرام در میان طوفان ایستاده.

توماس، جیمز برزگ و فیلیپ سه نفر بعدی هستند. توماس به وضوح هیجان زده است. دو نفر بعدی به دنبال شفاف‌سازی می‌گردند.

ماتیو، تادئوس و سیمون آخرین گروه را شکل می‌دهند.

لئوناردو مثل همیشه خلاقانه عمل کرده است. به جای استفاده از پلاستر خیس که برای نقاشی‌های فرسکو بکار برده می‌شده، از پلاستر خشک استفاده کرده است. چیزی که ظاهرا در نظر نگرفته این نکته بوده است که پلاستر خشک دوام چندانی ندارد و به همین دلیل بعد از مدتی رنگ‌ها ریزش می‌کنند. در نتیجه همیشه عده‌ای به تعمیر و بازسازی آن اشتغال دارند.

البته لئوناردو برای مسیح پاهایی در نظر گرفته و نقاشی کرده بوده است. حدود سال ۱۶۵۰ عده‌ای تصمیم می‌گیرند در وسط تصویر دری احداث کنند! این در دقیقا در همان محلی قرار می‌گیرد که پاهای مسیح قرار داشته و درنتیجه از نقاشی حذف می‌شوند.

کدام داستان را می‌گویید؟ همان که لئوناردو ابتدا تصویر عیسی را نقاشی می‌کند و پس از ماه‌ها و سال‌ها جستجو برای یافتن یک مدل ایده‌آل و ترسیم چهره ۱۱ نفر دیگر، دوباره همان نفر اول مدل می‌شود تا تصویر را تکمیل کند؟

خیر این داستان واقعیت ندارد و افسانه‌ای بیش نیست.

 

متن زیر را کپی کرده و با دوستانتان به اشتراک بگذارید.

مریم مجدلیه پس چی استاد☺️

جان همون مریم مجدلیست دیگه!

دقیقا کسی که سمت چپ حضرت مسیح هست مریم مجدلیه هستش

تکلیف مریم چی میشه پس ?

مریم مجدلیه هیچ ربطی به شام آخر نداره.

مریم مجدلیه وارث بحق عیسی بود ولی چون کلیسا نمیخاست ک وارث یک زن باشه اونو از اذهان انکار کردن، تابلوی شام اخر پر از رازهای نهفته ی داوینچیه، رنگ لباس های که مکمل یکدیگه اند، اختلافی که بین عیسی و مریم که با حرف v کاملا محسوس نشون داده نشون مادینگی و بسیاری راز دیگه

دقیقا در کتاب راز داوینچی دن براوون همه رازها هست 🙂
تنها تاریخدانی که در قالب رمان خیلی چیزها رو به زیبایی بیان میکنه .

دوست عزیز
با کمی تحقیق متوجه شدم مطالب بیان شده در راز داوینچی سند های تاریخی معتبری نداره
و اساسا بیشتر توهماته تا واقعیات تاریخی

اگر با همیاری و همفکری دوستان هنرمند ایران و صاحبان تابلو بتوان در سالهایی در بازهایی زمانی این تابلو رو جهت بازیدید در کشورهای دیگه هم به معرض نمایش گذاشت که تبادل فرهنگی بسیار مناسسبی ایجاد خواهد شد

من شایعه ای شنیدم که در این تصویر یکی از این دوازده نفر به حضرت عیسی خیانت میکنه و او را از بین میبره. حقیقت داره؟ و یه سوال دیگه چرا این نقاشی رو غمگین ترین نقاشی دنیا توصیف کردند؟

اگه اشتباه نکنم اون فرد باید یهودا باشه که میگن چهرش خیلی به مسیح شباهت داشت و من که انجیل یوحنا رو خوندم نوشته بود که یهودا رو به جای عیسی به صلیب میکشن و عیسی پیش خدا میره و روزی برمیگرده . نمیدونم بقیه انجیلام همینو گفتن یانه ولی انجیل لوقا رو هم خوندم گفته بود خود عیسی به صلیب کشیده میشه.

توضیحاتتون بی نهایت از سر بی سوادی و کم اطلاعاتی بود. کلا نفهمیدم که چی شد این نوشته ها رو گذاشتین اینجا… تاریخ تونم یه نگاهی بکنید و سایر معلوماتی که ارایه کردین. اصلا در خور توجه بود؟؟!!
مریم مجدلیه جزو این گروه است که همسر حضرت عیساست. توصیه می کنم دیگر در اموری که از آن نخی از اطلاعات هم ندارید وارد نشوید.
پیروز باشید.داستان شام آخر مسیح چیست

اسم تابلو شام آخره ولی چرا تو روز برگذار شده??
سمت چپ مسیح پسره به بالا اشاره کرده که برعکس روز میشه شب و برعکس بالا میشه پایین که پاهای مسیح رو داره نشون میده ولی خبری نیست چون به بهانه ی ساخت درب پاهای مسیح رو سانسور کردن…
و مسیح از سمت راست خودش می دزده و به سمت چپ خودش میبخشه !!!
سمت راست مسیح ۶ نفر هستن که ۵تا لیوان دارن و سمت چپ مسیح ۶نفر هستن که ۷تا لیوان دارن !!! و تو عکس مسیح داره یک لیوان برمیداره که جالبه

دلیل حذف پاهای مسیح ترسیم پاها به صورت سم جن بوده …!

نظرات دوستان کمی تامل برانگیزه .مریم مجدلیه همسر عیسی مسیحه ؟؟!!!! دوستان کمی نخ بدن دست ما از وقایع بر اساس منابع معتبر آگاه بشیم .

دلی…. کل دیوارروبایدجابجاکرد اخه.بروایتالیا راحت تر و به صرفه تره.سر مریم هم جدله که توتابلوهست یانه.الیاس جون برخی به کتاب راز داوینچی ارجاع میشن که اساسا داستانه و حرفی مستدل نداره جز حدس و خرافه زیاد توجه نکن بعضی چیزاباساز و برگ عجیب به نظر میرسن و زلم زیمبو باعث تحریف و گم شدن اصل حرف میشه.مثل همون چرت و پلاهایی که تو فرهنگ نوشتاری ما در مورد دراویش و صوفیان و کرامتهاشون هست.

متن دیدگاه

سایت یا بلاگ

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

 

تمامی حقوق این نشریه متعلق به هزار و یک بوم است.

مطالب را هر روز در ایمیل خود دریافت کنید.

 

 

داستان شام آخر مسیح چیست

لئوناردو داونچی یکی از برترین ذهن های بشر نقاش بسیار قابلی نیز بوده، یکی از این نقاشی ها شام اخر است که در ان مسیح و حواریونش شب اخر و در واقع اخرین وعده ی غذایی را قبل از به صلیب شدن مسیح با هم میخورند، این نقاشی که حوالی سال ۱۴۹۵ به پایان رسید یکی از اسرارامیز ترین نقاشی های دنیاست و بیش از ۵۰ سال است که محققان به دنبال راز و نکته ای خاص در ان هستند…

یکی از عجیب ترین و مهم ترین نقاشی های دنیا،نقاشی شام آخر داوینچی است ،این نقاشی درمورد داستانی است که در باب ۱۳ کتاب انجیل یوحنا گفته شده است کشیدن این نقاشی نزدیک به سه سال طول کشید و داوینچی انرا برروی دیوار صومعه ی سانتا ماریا در میلان ایتالیا نقاشی کشید.

این نقاشی در سال ۱۹۴۳ و در جریان بمباران امریکا در استانه ی تخریب بود و حتی قسمتی از پایین ان دچار اسیب دیدگی شد، بالاخره پس از ۳ماه کار برروی این نقاشی محققان موفق شدند این اثر را از دیوار جدا و به جای دیگری منتقل کنند الدوس هاکسلی این اثر را غمگین ترین اثر دنیا نامیده، این نقاشی سال هاست دانشمندان و محققان را مبهوت خود کرده است، برای مثال یک موسیقی دان ایتالیایی به نام جیووانی ماریا پس از دیدن این نقاشی عنوان کرده نحوه ی قرار گرفتن افراد در این نقاشی و حالات صورت انها دارای خصوصیات خاصی است که انگار از روی نت های موسیقی کشیده است.

پروفسور ویلیام باور در این مورد میگوید:

ما از خودمان پرسیدیم چرا نان، ماهی شراب و ترشی؟! ما از خودمان پرسیدیم چرا در برابر شخصی که کنار حضرت عیسی نشسته و پوستی تیره رنگ تر دارد یک نمک دان افتاده وجود دارد؟! چرا که نمک ریخته به معنی بدشانسی است اما چندین نکته وجود دارد که هم اکنون دانشمندان برروی ان به توافق رسیده اند اول اینکه شخصی با پوست تیره رنگ همان یهوداست که به حضرت عیسی خیانت کرد و دوم اینکه با توجه به ظرافت دستان و موی شخصی که کنار حضرت عیساست و دستانش را در هم حلقه کرده است احتمالا این شخص همان مریم مگدالنا است که جز حواروین نبود.

اما نکته ی مهم در این شخص همرنگی ردای او با لباس حضرت عیسی است، این رنگ در فرهنگ عامه و به خصوص در همان انجیل یوحنا به معنی شهوت است!(این رنگ بعدها در فرهنگ اتوان لاوی و قبل تر از ان در کتاب تلما و فرهنگ کراولی به معنی قربانی و یا ظهور از جهانی دیگر شد)  این گونه به نظر میرسد که داونیچی معتقد بوده حضرت عیسی از سر شهوت این زن را در میان حواریونش قرار داده نکات عجیب دیگر این نقاشی که به طور ضمنی و تنها با دیدن قابل تشخیص است حرکات حواریون است به جز مریم مگدالنا بقیه ی حواریون دارای حالتی از شگفتی هستند، خصوصا شخصی با لباس سبز که در کنار حضرت عیسی نشسته و دستانش را باز کرده است و به نقطه ای مقابل حضرت عیسی خیره شدن است.

یکی از جالب ترین نکات این نقاشی دستی که در ان چاقو قرار دارد، بسیاری این دست را متعلق به همان مرد لباس ابی  میدانند اما عده ای از محققین معتقدند این دست دستی اضافه است و به ان شخص متعلق نیست، این چاقو دقیقا در پشت یهودا قرار دارد و یهودا مستقیما در حال نگاه به صورت شخص احتمالی است که این چاقو را در دست دارد!

در همین قسمت از نقاشی و با توجه به سکوت مریم مگدالنا به نظر میرسد داوینچی معقتد به خیانت این زن به مسیح بوده است چرا که به نظر میرسد ان شخص در حال لمس مریم مگدالنا برای رسیدن به مسیح است، پروفسور برتییانی از دانشگاه تورین در مقاله ای عنوان کرد:به نظر میرسد تمام افراد در این نقاشی درمورد حال صحبت کردن درمورد مسیح و ان سه نفر هستند (یهودا+مریم مگدالنا+شخص لباس ابی) خود حضرت عیسی نیز  حالت جالبی دارد، دستان حضرت عیسی به گونه ای است که یکی پشت و دیگری روست و در حال حرکت به سمت نان و شراب است، نان و شراب در حالت کلی به معنی سعادت است در تمام این نقاشی تنها یکی نان خورده شده وجود دارد که ان هم در برابر مسیح است.

در سال ۲۰۱۰ محققین موسسه ای درفرانسه با بررسی این نقاشی در برابر اینه موفق به پیدا کردن دو طرح مخفی شدند، یکی مریم مقدس و کودکی در اغوشش  و دیگری شوالیه ای تیره رنگ در سمت چپ تصویر، هرچند دقیقا مشخص نیست هدف داوینچی از این کار چه بوده، نکته ی دیگری در این نقاشی پیدا شد توسط میکروسکوپ لیزری بود دقیقا در پشت سرمسیح و در ان تاق کلماتی به رمز و بسیار کوچک و زیر یک لایه رنگ نوشته شده است، به نظر میرسد داوینچی به خیانت یهودا به مسیح معتقد نبوده و این کار را توسط کس دیگری دیگری میدانسته است!

در این نقاشی و در برابر حضرت مسیح زیر یک لایه رنگ زرد و سفید یک جام وجود دارد که میتوان این جام را همان جامی دانست مسیح اخرین بار از ان نوشید، با وجود سال ها بررسی این نقاشی هنوز نیز بسیاری معتقدند رازی خاص در این نقاشی نهفته و باید بررسی ها ادامه یابد و با توجه به هوش و استعداد داونیچی به نظر میرسد نباید به طور سرسری و راحت از این نکات عبور کرد و قطعا او هدفی از خلق این نکات داشته است.

لئوناردو داوینچی:

نقاش باید نهانخانه داشته باشد؛ زیرا هنگامی كه در نهانخانه با خود هستید، خودتان هستید و هنگامی كه همراه با شخص دیگری هستید، نیمی از خودتان می‌باشید.

حمیدرضا (برنامه نویس – مدیر سایت – طراح اپلیکیشن – گرافیست مجله) تیم در جستجوی هیولا. برای ارتباط با من با آیدی های زیر در ارتباط باشید تلگرام: HiddenT | اینستاگرام: HiddenT_HRV

وای که چقدر برخی کامنت ها خنده داره.این چیزایی که کشف کردن و تز میدن صدها دانشمند با تجهیزات کامل نتونستن ببینن.واقعا که ایرانی ها خدای ادعا هستن

نقاشی که عکساشو گذاشتی همه قلابی هستند و پس از اصلاح میباشند در عکس اصلی شام آخر پا های حضرت حضرت عیسی مشخص می باشد و متاسفانه شبیه سم های اجنه نقاشی شده که بعد از متوجه شدن این موضوع توسط بسیاری از مردم به جای نشان دادن پا های حضرت عیسی از صندلی استفاده کردند

این اثر بزرگ لحظه‌ای رو نشون میده که مسیح در آخرین شام عید پیشگویی میکنه یکی از حواریون بهش خیانت میکنه. در این لحظه حواریون دچار حیرت شدن و از همدیگه میپرسن چه کسی میتونه باشه؟ و مسیح در پاسخ میگه همون کسی که همزمان با من از یک ظرف غذا میخوره و دست یهودا رو می بینید که به طرف بشقاب مسیح نزدک شده و در دست دیگه اش کیسه سکه هایی که در قبال لو دادن مسیح از رومی ها گرفته، مشخصه. حضور مریم مجدلیه در این اثر ادعای دن براون در کتاب کد داوینچی بود و نمیشه با قاطعیت گفت. در واقع اون شخص یوحنا، جوان ترین و محبوب ترین حواری مسیح بوده. در شام آخر پطرس به یوحنا نزدیک میشه و بهش میگه تو که از همه ما نزد مسیح محبوب تری ازش بپرس شخص خائن کیه و داوینچی هم این حالت رو ترسیم کرده. گویا در دوره رنسانس رسم بوده که برای کشیدن مردان جوان از مدل زنانه استفاده میکردن.

اره منم سم و چشم و دیدم

اگه فیلم کد داوینچی و دیده باشین یک توضیحه کلی راجبه نفاشی و وجوده جام مقدسی که در واقع همون مری مگدالن است و فاصله ی بین مسیح و مری مگدالن هم که نشانه ی رحم زنانه است داده.

من يه مستند ديدم راجبه همين نقاشي. گفته بود كه : اين فاصله بين عيسي و مريم مجدليه كه شبيه يك مثلثي كه روي رأس قرار داره بيانگر جام مقدسه.

يه چيزه جالب ديگه كه گفته بود اين بود كه : اگه مريم مجدليه رو سمت راست عيسي قرار بديم ميبينيم كه مريم سرش رو روي شونه ي عيسي گذاشته و عيسي هم فَكش روي سر مريمه و داره مريم رو تماشا ميكنه

دوستانی که سم و چشم رو دیدن لطفا یه ذره ادرس بدین ببینیمشون! لطفا و من نطرم اینه که اون دستی که میگن اضافیه اضافی نیس ولی زیر میز تعداد پا ها با تعداد ادما همخونی نداره!!!

راستی یه چیز خیلی تابلو هست موندم واس چی هنو کسی نگرفته، این صندلی جلوی میز که پشتش به ماست دقیقا چیه این وسط؟؟!

داداش ناراخت نشو منظور من تو نبودی خطاب به یه سری آدم… گفتم که میانت کامنت کشکی می ذارن. وگرنه شما که خیلی گلی من خودم در لبتابو باز می کنم سایتت جز اولیت جاهایی که سر می زنم ببخش اگه اوقاتت تلخ شد ایشالا موفق باشی داداش جز بهترینایی پستات حرف ندارن. خلاصه ما در خدمتیم، مخلصت امیر

باو شما که تا یه چیز مرموزی می بینین می گین شیطانیه می خواین کفر ملتو در بیارین؟!! والا بخدا هر چی سری باشه یا می گن شیطانیه یا به یوفو ها ربط می دن یا می گن صحیونیستیه یا … خو روانی یه وقت دیدی معنیش مثبت بود، هر چی مرموزه بده؟؟؟ ( متاسفانه این مرض بد بینی تو کل مملکت شایعه از مردم تا دولت، نصفشونم فقط می خوان ثابت کنن یه چیزی می دونن پ هرچی می شنوین باور نکنین ) لئوناردو هم آدمی نیست که سریع صفت شیطان پرستی بش ببندیم از بزرگترین نقاشای تاریخه. ایشالا که هرچی زود تر راز این اثر فاش شه و خداکنه خوب باشه.

با سلام من چیزی رو از نظرخودم به متن اضافه نکردم، فقط سعی میکنم متون مختلفو ترجمه کنمو و به هم وصلشون کنم…

بابا داوینچی یک یهودی شیطان پرست بود که با شیاطین ارتباط داشته میگن چن سال تویه غار تنها زندگی میکرده معلومه دیگه هر چی اون بگه دروغ و شیطانیه

سلام؛ ممنون از مطلبتون لطفا اگه اطلاعاتی در مورد یهودی سرگردان دارید بگذآریدبصورت تفصیلی. مرسی

من تو تصویر ایینه ایی تو گوشه های تصویر دوتا چشم میبینم بگردین پیدا کنین یکی از دوستان هم تو کامنتا گفته زیر میز تو هر گوشه تصویر سم هستش چشما بالای سم ها هستن

اقا دست چپ اون شخص با لباس صورتی رنگ در دومین تصویر از بالا انگشتاش یکم دراز نیست؟

تمام سایتها برعکس اینو نوشتن!! اینکه مریم مجدلیه زن پاکدامنی بوده که داوینچی و شوالیه های معبد جز پیروان اون بودن حتی تو کتاب دن براون و اون یارو یهودا هم از نظر داوینچی خیانتکار بوده اما شما برعکسشو نوشتین!!!!!! الان من کدومو باور کنم؟؟!!!! اعتقاداتم بکل نابود شد

مریم مجدلیه در تورات به عنوان زنی نسبتا شیطانی توصیف شده و با توجه به فرهنگ لاتین وار اون دوران ایتالیا داوینچی هم از همون روایت پیروی کرده.

دوست عزیز، در مورد فیلم های استنلی کوبریک و مفاهیم و پیام هایی که توی فیلماش مخفی کرده هم مطلب بذار. عدد ۲۳۷ توی فیلم شاینینگ (درخشش) شماره اتاقی بود که توش اتفاقات ماورا طبیعی افتاده بود. مرسی سایتت فوق العادستداستان شام آخر مسیح چیست

سلام خدمت فردین عزیزم!

خیلی عالی بود! واقعا کیف کردم! فقط یه سوال ، تو اون عکسی که آینه ای شده ، قضیه ی اون دوتا سم زیر میز چیه؟! یکی سمت راست یکی سمت چپ!

برام خیلی جالب بود که در تصویر یکی مونده به آخر ، حضرت مسیح تبدیل به تک چشم یا همون دجال شده که خود مسیحیان بهش میگن ضد مسیح… در آخر زمان ابتدا ادعای مسیح بودن میکنه و بعد ادعای خدایی و بدست خود حضرت مسیح از بین میره…

احسنت

ارتباط عیسی با مریم مجدلیه به اعتقاد خیلیا ارتباط پیچیده ای بوده و خیلی فراتر از حدسیات بعضی کارشناس ها بوده. حالا داوینچی چقدر در این باره میدونسته؟ خیلی جالب بود عمو حمید. مثل همیشه عالی بود. البته یه بار دیگه باید متنو کامل بخونم

این که بگیم هر چی که داوینچی در مورد مسیح عقیده داشته یا بیان کرده درسته واقعا خنده دار مگه داوینچی خداست؟این فرد فقط عقیده و حدس و گمان خودش راجب مسیح رو تو قالب نقاشی بیان کرده.

مرسی ، خیلی جالب بود

قبول دارم که داستانش از یه جاهایی به بعد فقط تمرکز کرد رو اثبات نظریه خودش اما دلایلش اغلب قانع کننده بود به علاوه توو قسمت توضیح نمادهاش که فکر نمیکنم اشکالی بهش وارد باشه ، هست ؟ یه چیز جالب در مورد کتاب کد داوینچی هم اینه که دو تا تاریخدان ( یا شاید محقق تاریخ شناس درست تر باشه ) دقیقا همین تئوری ها رو چندین سال پیش ( فکر میکنم دهه ۳۰ یا ۵۰ بود دقیق یادم نیست) ارائه میکنن که البته با واکنش بدی مواجه میشن و مسکوت میمونه و و الان در مورد کتاب دن براون هم حاشیه ساز شد و یه سری شایعه در مورد سرقت ادبی بهش نسبت داده شد !

در کل استدلالش برای من شدیدا قانع کننده بود و حتی بدون اون هم واقعا به نظر میاد که تو این تصویر عیسی مسیح خبری رو میده که همه حواریون سه فازشون میپره !!! و مریم مجدلیه هم واکنشش شبیه کسیه که چون نمیتونن و نمیخوان به عیسی مسیح اعتراض کنن به اون دارن اعتراض میکنن و البته شکاف بین خودش و عیسی مسیح هم شدیدا تو چشمه !!! در حالیکه تو بقیه جاها از کل تصویر استفاده شده و همه کیپ به کیپ هم چسبیدن !!!

خیلی خوب بود البته درمورد رنگ شهوت من به توضیح کتاب کد داوینچی که میگه این مراسم در اصل مراسم اعلام ازدواج عیسی مسیحه بیشتر اعتقاد دارم ! لمس اون مرد رو هم تو کتاب میگه برای پنهان نگه داشتن همین رازه که عیسی مسیح هم ازدواج کرده و احتمالا نسلش موجوده و مرتبه خدایی قائل بودن رو زیر سوال میبره ! چهره شیطانی رو قبول ندارم چون اگه تو ادیت عکس برای هر کسی از آینه استفاده کنی همین جوری قیافه اش وحشتناک میشه !! رو خودم تست کردم و واقعا تصویرم فاجعه شد ? شوالیه و جام مخفی رم نتونستم ببینم در آخر هم یه سوال: کتاب کد داوینچی رو خوندی ؟

کدداوینچی رو خوندم…اون کتاب بیشتر حالت رمان داره و هیچ منبع علمی و حداقل قابل تاییدی نمیتونه مطالب اون کتابو تایید کنه بااینکه براون خودش خیلی به اثار داوینچی علاقه داشته اما خودشم اعتراف کرده که تو اون کتاب پیازداغو خیلی زیاد کرده و بعضی جاهام کلا از خودش یه چیزایی گفته.

خیلی عالی بود ، اما چیزی که عجیبه چرا همه دارن یه جورایی از مسیح فاصله می گیرن؟ مگه پیامبر صلح و دوستی نبود و آدم مگه از دوستدار دوستی فرار می کنه؟

اعتقادات مسیحیها درباره حضرت عیسی با اعتقادات ما جور در نمیاد هوسبازی؟؟ شراب؟؟ ولی درکل مرسی داداش

♥♥♥♥♥♥♥ عالی حمیدرضا جان

دهنشوووو ? چقد رمزو راز ریخته توش، انگار تو زمان رفتن اینا :/

نشان بز رو ببینید شیطانی هست نمادش

ممنون بسیار عالی بود. تو کتاب راز داوینچی یه توضیحاتی داده شده بود ولی اون کجا و متن عالی شما کجا! ? بحث در مورد مریم مجدلیه و مسیح که زیاده ، شما نظرتون چیه؟

عالی بود مثل همیشه البته متن کاملا با فیلم داوینچی کد در تضاده البته اون فیلم هم بر اساس واقعیت نیس تا اونجایی که من می دونم این نقاشی و مونا لیزا مهمترین اثرهای داوینچی هستن منتظر مونا لیزا هستم

عالی بود. به نظر داوینچی عقیده ی خودش راجب عیسی مسیح رو به طور سری داخل این نقاشی بیان کرده.

شام آخر عین عیسی خیانت کار هم از بین ماست ♥♥♥♥♥♥♥

لئو لئو لئو و باز هم لئو نکته عجیب، همه این طراحی ها با ذهن باز هستش. به نظر من داوینچی اعتقاد داشته مری مگدالن همسر مسیح هستش.

واقعا اعجوبه است این داوینچی…تو یه نقاشی چقدر رمز و راز میتونه نهفته باشه…عالی بود

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دیدگاه

قدیمی‌ترین نسخه از آموزه های محرمانه عیسی مسیح به برادرش یعقوب کشف شد! این سند باستانی مجموعه‌ای از تعلیمات ممنوعه را در خود دارد که…

در ۲۷ اکتبر ‌سال ۳۱۲ پس از میلاد، رم در شمال شهر امپراطور کنستانتین لشکر خود را به سمت پل ملوین هدایت میکند تا آماده…

گوشت انسان تلخ است یا شیرین؟ در سال ۱۹۷۲ آرتور شاکراوس نیویورکی زمانی که یک نوجوان بود به زندان می افتد و بعد از ۱۵…

انسان‌ها موجودات باهوش و مبتکری هستند. باوجود این که ما در مقایسه با عمر ۵٫۴ میلیارد ساله زمین برای مدت زمان نسبتاً کوتاهی روی این…

در جستجوی هیولا تنها برای افزایش اطلاعات مردم شریف ایران ساخته شده و تابع قوانین جمهوری اسلامی بوده و همیچگونه تابع نهاد و ارگان های دیگری نبوده و سعی در تبلیغ کار و دین دیگری را نداشته لطفا با دنبال کردن شبکه های اجتماعی ما و معرفی ما در شبکه های اجتماعی خود مارا حمایت کنید

 

کلیه حقوق مادی و معنوی مطالب متعلق به وب سایت در جستجوی هیولا بوده و هرگونه کپی برداری بدون ذکر منبع و انتشار غیرمجاز پیگرد قانونی دارد.

:جستجو


داستان شام آخر مسیح چیست
داستان شام آخر مسیح چیست
0

دوره مقدماتی php

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *